ความคิดเห็นที่ 1 ป.2 ครับ หัดอ่าน นสพ. หาความรู้รอบตัวมาตัดแปะ แข่งกับเพื่อน จากคุณ : EDM_MAN - [ 30 ม.ค. 49 15:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตั้งแต่เริ่มอ่านหนังสือได้แหละครับ จริงๆอยากอ่านหนังสือมาตั้งแต่อ.1แล้วเพราะเห็นพ่อแม่อ่านก็อยากอ่านบ้างแต่อ่านไม่ออก เลยต้องรบเร้าให้คุณพ่ออ่านให้ฟังเป็นประจำจนพ่อรำคาญ มาเริ่มอ่านเองได้ตอนเข้าเรียนที่โรงเรียนใหม่ อ.2 อ่านแบบออกเสียงด้วยอ่ะนะ แต่ตอนนั้นโลกของการอ่านแคบมากๆ อ่านแต่หนังสือทำอาหารของแม่และหนังสือพิมพ์ซึ่งก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่แถมยังอ่านผิดมั่งถูกมั่ง เช่นอักษรย่อนี่ไม่รู้เรื่องเลย แต่ก็ชอบอ่านน่ะ ตอนนั้นยังเด็กไม่มีเงินซื้อหนังสืออ่ะครับ ถ้าให้พ่อแม่ซื้อให้ก็จะได้แต่หนังสือนิทานกับการ์ตูนวอลท์ดิสนีย์มั้งถ้าจำไม่ผิด สมัยนั้นก็ตื่นเต้นแล้ว พอโตขึ้นมาหน่อยก็เริ่มอ่านพวกสารานุกรมของเด็กที่เป็นการ์ตูนมีชุดละ10เล่ม อ่านจนพรุนแต่จำอะไรไม่ได้เลย 555 ปัจจุบันอ่านหนังสือน้อยลงมากตั้งแต่มีอินเตอร์เน็ตนั่นแหละครับ กำลังแก้ไขอยู่ จากคุณ : pea_chan - [ 30 ม.ค. 49 16:00:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ลองอ่านแมกกาซีนออนไลน์ไหมครับ www.freemag.org ไปที่เว็บบอร์ด เลือกหมวดดาวน์โหลด จากคุณ : *-* - [ 30 ม.ค. 49 16:38:25 A:203.150.233.164 X: TicketID:109890 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เริ่มอ่านหนังสือ ตั้งแต่ 2 ขวบ เพราะว่าเด็กๆ พูดไม่ได้ วิธีสื่อสาร กับคนอื่นได้วิธีเดียว คือการเขียนกับ การอ่าน เวลาสื่อกับใคร เขาก็จะให้ดูปาก แล้วก็เขียนให้ดู เป็นรูปภาพ เราถึงจะเข้าใจ ทำให้พอได้เรียนรู้วิธีอ่านหนังสือ เราตื่นเต้นมากๆ ที่จะสามารถ พูดสิ่งที่เราต้องการได้ โดยไม่ต้องวาดรุป หนังสือที่ชอบที่สุด และเป็นจุดเริ่มต้นของการอ่าน ก็คือหนังสือโป้ เริ่มอ่านตั้งแต่ป.1 หรือหนังสือปกขาวนั่นเอง คือว่าตอนเด็กๆ เนี้ย เป็นลูกนายสถานีรถไฟ เขาจะมีหนังสือพวกนี้ขาย เราก็ด้วยความไม่เคยเห็น เอามาอ่าน โอ้ยชอบๆๆ แต่ไม่รู้เรื่อง เห็นมันเล่มใหญ่ดี แล้วก็ไม่มีใครอ่าน มีเราอ่านคนเดียว คิดว่าตัวเองเก่งน่าดู โชว์ให้คนนู้นคนนี้ดู นี่ดูสิ หนูอ่านหนังสือด้วยนะ พอโตขึ้นรู้ความ อายเขาแทบตาย เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือตลอดเวลาเลยคะ ทุกวันพูดได้แล้ว (เริ่มพูดได้ตอน ป.3 ) พูดได้เหมือนคนปรกติ แต่ก็ยังติดการอ่านอยู่ดี ชอบอินเตอร์เน็ตพอกับอ่านหนังสือ เพราะว่าข้อมูลหลากหลายดี คิดว่าเป็นการอ่านแบบหนึ่ง แต่เราก็เป็นคนที่เข้าห้องสมุดบ่อยมากคนหนึ่งเช่นกัน เด็กๆ จำได้ว่ามีเรื่องที่โปรดปรานที่สุด ก็คือ เรื่องอีกาตัวแสบ แสบมากกินทุกอย่างที่ขวางหน้าแม้กระทั่งหลอดไฟจาจร แต่มันรักเจ้านาย หรือเด็กหญิงของมันมาก ต่อมาก็เป็นรัฐธรรมนูญฉบับประชาชน ได้มาตอน 10 กว่าขวบ ช่วงนั้นเปลี่ยนรัฐธรรมนูญพอดี ชอบ แม้อ่านแล้วจะงงๆ อีกเล่มที่โปรดมาก คือ พจนานุกรม พ.ศ. 2504 อ่านแล้วมันเพลินดี ศัพท์แปลกๆ สมัยก่อน จากคุณ : กามล สถิตคาน รออมยิ้มคืน - [ 30 ม.ค. 49 16:49:44 A:210.86.214.166 X: TicketID:113657 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ป. 3-4 ได้ค่ะ น้าให้ลองอ่านบ้านเล็กในป่าใหญ่ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ติดหนังสือหนึบเลยอะ จากคุณ : ชาบุ - [ 30 ม.ค. 49 17:26:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อตอนอยู่ป.3-4 ที่ชายแดนภาคใต้พออ่านหนังสือไทยออกแต่สมัยนั้นไม่ค่อยจะมีหนังสืออ่าน มีแต่การ์ตูนในกระดาษหนังสือพิมพ์มาเลย์ที่ใช้ห่อของ ทั้งสีสวยและเรื่องก็น่าจะตื่นเต้นแต่อ่านไม่ออกเพราะเป็นภาษาอังกฤษ ด้วยความคับแค้นใจเลยตั้งใจไว่ว่าสักวันหนึ่งข้าจะอ่านไอ้ภาษานี้ให้รู้เรื่องให้ได้ อายุ 25อ่านรู้เรื่องได้สมความตั้งใจเลยติดการอ่านมาจนบัดนี้(ไม่บอกว่ากี่ปีเดี๋ยวรู้อายุ) จากคุณ : Cyber Sage - [ 30 ม.ค. 49 18:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าเก็บสะสมหนังสือเป็นเรื่องเป็นราว ก็ ม.4 ครับ จากคุณ : ===Wladyslaw Szpilman=== - [ 30 ม.ค. 49 19:20:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนเด็กไม่ชอบอ่านหนังสืออย่างแรง มาอ่านตอนเรียนมหาวิทยาลัยอ่ะ เรื่องบันทึกลับของแอนด์แฟรงค์ ประทับใจมากค่ะ เลยทำให้ชอบอ่านเรื่องแปล จากคุณ : amaki - [ 30 ม.ค. 49 21:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่ออ่านหนังสือแตก ก่อน ป. 2 แน่นอน เพราะที่บ้านจะกวดขันการอ่านมาก (เพื่อนผู้ปกครองเป็นครู T_T) อ่านแหลก  เพราะที่บ้านเป็นบ้านรักการอ่าน วรรณกรรมเยาวชนดีๆ  เต็มตู้  อ่านจนหมด คอลเลคชั่นของไทยวัฒนาพานิชย์  มีจนครบ บ้านเล็กในป่าใหญ่  เหมาโหลถูกกว่า  ฯลฯ นิตยสารดีๆ  ก็เพียบ...  สตรีสาร  ขวัญเรือน  ฟ้าเมืองไทยฯลฯ เริ่มรู้สึกว่าเป็นหนอน...   เมื่อเก็บตังค่าขนมไปซื้อหนังสือที่แพงกว่าค่าขนม   เก็บซื้อจนจำได้ว่าตัวเองไม่ค่อยซื้อขนมกิน กินหนังสือแทน ถ้ามีตังครบห้าบาท  จะรีบไปซื้อพล นิกร กิมหงวนทันที แม้ถ้าแอบไม่ดี  จะโดนเผา  (เพราะอ่านแล้วชอบหัวเราะ เหมือนคนบ้า  คุณย่าเลยเผา พล นิกรฯ หมด) เผาได้เผาไป แอบซื้อทุกที  แอบทำกล่องซ่อนหนังสือ ไปซุกตามฝ้า (ยังกะตูเสพย์ยาบ้าแน่ะ) ตอนนี้รู้สึกว่าเป็นหนอนมากขึ้น  เพราะล่าสุดเพิ่งได้เจอ ร้านรับทำชั้นหนังสือ  แบบร้านเช่าการ์ตูน  แข็งแรงถูกใจ โดยได้คำแนะนำจากร้านเช่าใกล้บ้าน สั่งกันหลายรอบมาก  เพราะกะหนังสือที่ไร้ชั้นไม่ถูก (ชั้นเก่าก็มีอยู่แล้ว) หลังการส่งของครั้งล่าสุด  คนทำชั้นบอกว่า "พี่ๆ  บ้านพี่ซื้อชั้นมากกว่าร้าน..(ชื่อร้านที่แนะนำ)..อีก... ทำไมไม่เอาไปขายเค้าล่ะ  จะได้ไม่ต้องซื้อ..." (ตูหวงยิ่งกว่าสามีอีกว๊อยยยยย~) ที่ยิ่งมั่นใจตอนนี้คือ... ชั้นหนังสือต้องสั่งเพิ่มอีกแล้ว...  T_T แถมเกลียดปลวกกว่าแมลงสาบอีก จากคุณ : ป้าหนอน - [ 30 ม.ค. 49 21:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตั้งแต่ยังอ่านหนังสือไม่ออกเลยมั๊ง ให้แม่อ่านให้ฟัง พวกหนังสือนิทาน การ์ตูนเบบี้ ตุ๊กตา พออ่านเองเป็นตอนป.1 มั๊ง เลยอ่านทุกอย่างที่หามาอ่านได้ จากคุณ : keats - [ 30 ม.ค. 49 22:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไล่ตงจิ้น ลูกขอทาน วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์ (แปล) ถ้าชอบเล่มเล็กๆก็ ซิ้มใบ้ ประภัสสร เสวิกุล (เขียน) จากคุณ : โอยสะลา - [ 31 ม.ค. 49 02:25:17 A:210.203.161.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 เท่าที่จำความได้ หนังสือเรื่องที่เริ่มอ่านแล้วหยุดอ่านไม่ได้ก็โดเรมอนเนี่ยล่ะค่ะ ป.3 ได้มั่งคะ จำได้ว่าทุกศุกร์จะได้แวะร้านหนังสือที่เซ็นทรัลลาดพร้าว แล้วคุณพ่อให้ซื้อได้ทีละสามเล่ม ยี่สิบบาทเองมั่งตอนนั้น ถ้ามีตอนซ้ำจะเจ็บใจมาก แล้วก็จะมีตอนป.4 หรือ ป.5 ก่อนเปิดเทอมสองสามอาทิตย์นี่ต้องไปซื้อหนังสือเรียนก่อนใช่มั้ยคะ ได้ปุ๊บก็จะเอามานะมานีมาอ่านก่อนเลย ตอนขึ้นม.1 แล้วไม่เห็นมานะมานีอยู่ในถุงนี่เสียดายสุดๆ นี่ยังอยากซื้อรวมเล่มมาอ่านใหม่เลย หลังจากนั้นก็เริ่มเป็นเล่มหนาๆมากขึ้นการ์ตูน สตรีสาร (รู้สึกแก่ขึ้นมาเลยแฮะ) วรรณกรรมสำหรับเด็กทั้งไทยทั้งเทศ (อ่านหนังสือชุดบ้านเล็กเหมือนกันค่ะ มีฉบับที่คุณแม่ซื้อไว้ตั้งกะยังสาว ตอนนี้กรอบมากๆ เลยหันมาอ่านฉบับภาษาอังกฤษ แล้วก็พวกตอนต่อจากนั้นที่ไม่มีฉบับแปล) สารานุกรม นิยายประเภทสามสี่เล่มจบ วรรณคดีเก่าๆ หนังสือนานาชนิด ตอนนี้ก็นิยายฝรั่ง ถ้าสนุกก็อ่านจนลืมกินลืมนอนเลยค่ะ จากคุณ : Working Girl - [ 31 ม.ค. 49 09:48:50 A:68.32.119.36 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 คห ๑๒ คุณworking girl เรื่องมานีมานะเหมือนผมเลย ผมนึกว่ามานี มานะ ปิติ จะตามมาเรียน ม.๑ กับผมด้วย ผมจำได้ว่าสมัยประถม ตอนปิดเทอมทุกเทอมผมจะรวมหนังสือมานี มานะ ตั้งแต่ ป.๑ มาอ่านทวนทั้งหมดทำจนถึงป.๖ ไม่พูดแล้วดีกว่า เพราะคนรุ่นเราพูดเรื่องเสียดายมานีมานะมามากแล้ว จากคุณ : bite25 - [ 31 ม.ค. 49 10:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เริ่มอ่านแมงมุมเพื่อนรักเหมือนกันค่ะ สนุกมาก จากคุณ : เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม - [ 31 ม.ค. 49 10:58:31 A:61.47.97.55 X: TicketID:020960 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หนังสือเด็กนี่ไม่ทราบแฮะ จำได้ก็อ่านอยู่แล้ว แต่อ่านนิตยสารน่ะเจ็ดขวบ คงจะเดลิเมล์วันจันทร์มั้ง สกุลไทยมีรึยังไม่รู้ แต่มีสตรีสาร ชาวกรุง แล้วเล่มเล็กๆ ชื่อคู่มือแม่บ้านหรือไงนี่แหละค่ะ  พอดีแม่เราไม่ได้รับบางกอกกับ....ศรีสยาม ?  จำไม่ได้แล้วอะค่ะอันไหนก่อนหลัง เฮ้อ...แก่ จากคุณ : นน (nn_naw) - [ 31 ม.ค. 49 11:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นึกไม่ออกครับ จากคุณ : .. - [ 31 ม.ค. 49 16:14:07 A:203.113.61.40 X: TicketID:114172 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบความเห็นคุณ กามล สถิตคาน (คห๔) กับของป้าหนอน(คห๙) เป็นความคิดเห็นที่อ่านสนุกดีจังเลยครับ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 49 16:58:33 จากคุณ : bite25 - [ 31 ม.ค. 49 16:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านหนังสืออก  ที่จำได้ก็เรื่อง ระย้า  ลงในปิยะมิตร จิ๊กใส่กระเป๋าหนังสือไปชั้นป. สอง  โรงเรียนอนุบาลดวงถวิลศาลาแดง    อยู่บ้านผู้ใหญ่เค้าอ่านกันชักช้า   พระเอกกำลังติดอยู่ในถ้ำริมทะเล  คอยไม่ไหว มีหนังสือแปลของพระนางเธอลักษมีลาวัณอยู่เล่ม  อ่านจนจำได้  ( น้าแอ้ด ปากเกร็ด ณ รวมพล บอกชื่อภาษาอังกฤษให้ถึงทราบ)  สามก๊กฉบับวณิพกด้วย(ไม่เคยชอบเลย) อ่านสี่แผ่นดินทั้งคืน  แม่ไล่ออกจากมุ้ง อ่านเดลิเมล์วันจันทร์   กระดึงทอง ชาวกรุง  ศรีสัปดาห์ สตรีสาร นารีนารถ สยามรัฐมาตอนเย็น   อ่านแล้วนำไปตอบปัญหาคุณครูหน้าที่พลเมืองที่สมถวิลราชดำริ อยู่ชั้นประถมสามได้อ่านปริศนา  พี่ๆชั้นมัธยมเค้าบอกว่าเด็กประถมเข้าห้องสมุดไมได้  โรงเรียนแถวสีลม  เลยอ่านไม่จบเรื่อง เมื่ออายุสิบสาม แม่ซื้อ รามเกียรติ์  อิเหนา  ขุนช้างขุนแผนให้อ่านจะได้ไม่ไปขี่จักรยานแถวสุขุมวิท  ตอนนั้นเป็นทุ่งนา   ถ้าอ่านหนังสือ  แม่ไม่เรียกใช้งานบ้าน    จึงอ่านเรื่อยมาจนบัดนี้อ่ะ ตอนนี้ก็ยังไม่ชอบทำงานบ้าน  เสียเวลาอ่านหนังสือ จากคุณ : แสนอักษร - [ 31 ม.ค. 49 17:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จำไม่ได้จริงๆว่าเริ่มอ่านตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้แต่ตอนเด็กๆ จำได้ว่าอ่านหนังสือของแม่หมดไปหนึ่งตู้ อ่านทุกเล่ม มีทั้งวรรณคดีวิจารณ์ อิ อิ (แม่สอนวรรณคดี เล่านิทานยังเป็นนิทานซาดก) เกิดวังปารุสก์ สี่แผ่นดิน มารีอังตัวเนตต์ อ่านบันทึกของแม่..อุ๊บ ความสัมพันธ์ระหว่างเพศ 55 บอกแล้วว่าอ่านหนึ่งตู้มีอะไรในนั้นก็อ่านหมด แล้วก็มาคลั่ง บ้านเล็กในป่าใหญ่ เหมาโหลถูกกว่า อยู่มหาลัยก็ต้องเก๋หน่อย แนวปรัซญา คาลิลยิบราล ดูปัญญาชนม้ากมาก ยอมอดค่าขนมเพื่อชื้อแพรว แล้วย้ายฝั่งมาอ่านนิยาย อ่านเป็นคนๆไป ตามอ่านเกือบทุกเรื่อง ของ ทมยันตี โสภาค อ่านแล้วทรมานมาก เพราะอ่านรวดเดียว จนตาเจ็บ 555 เว้นวรรคการอ่านอย่างจริงจัง ไปช่วงงานหนัก แต่ก็ยังอ่านพวกการเงินไว้เป็นความรู้ อยากรวยเลยอ่านพวกพ่อรวยสอนลูกไม่น่าเชื่อว่ามีอิทธิพลต่อความคิดมาก ช่วงนี้เริ่มกลับมาอ่านนิยายอีกครั้งเติมใจให้ชุ่มๆ เจือหวานเล็กๆ ลดความจริงจังในซีวิตไปได้แยอะเลย จากคุณ : wasabi - [ 31 ม.ค. 49 17:29:44 A:10.137.130.123 X:202.183.146.5 TicketID:018868 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ได้โอกาสสารภาพบาปที่นี่เสียเลย เคยถูกพี่ๆยุให้ขโมยหนังสือการ์ตูน จำได้ว่า ชื่อ"โกมินทร์กุมาร" ตอนประมาณ 10 ขวบกว่านิดหน่อย ดูทีวีแล้วไม่ทันใจ ก็อ่านเรื่อยมา จนม.1 มีห้องสมุด เท่านั้นแหละ เรียนหนังสือก็รู้เรื่องดี ตานี้ก็อ่านนิยาย  สารคดี ชีวประวัติ อ่านหลายๆแนว จนทุกวันนี้ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 49 18:52:45 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 49 18:48:24 จากคุณ : เขมาภา - [ 31 ม.ค. 49 18:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่อ...ลืมไป อ่านสตรีสารภาคพิเศษด้วยครับ มีที่ห้องสมุดโรงเรียน ชอบมากๆ ไม่ทราบมีใครอ่านบ้างไหม จากคุณ : pea_chan - [ 31 ม.ค. 49 20:34:12 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อูย...อิจฉาท่านที่มีหนังสือให้อ่านตั้งแต่เด็กๆจัง ตัวเอง ตอนเข้ามหาวิทยาลัยถึงมีเงินซื้อหนังสือเป็นของตัวเอง แต่ก่อน ยืมดะ แหะๆๆๆ ชอบอ่านเกือบทุกแนวค่ะ เว้นแนว ชีวิตรันทด เพราะชีวิตจริงเราเองก็รันทดพอแล้ว เฮ้อ... จากคุณ : เสือจ้ะ - [ 31 ม.ค. 49 20:45:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตั้งแต่เด็กๆ เลยค่ะ  เพราะที่บ้านเป็นร้านให้เช่าหนังสือ   ..... จากคุณ : กำปงพิราเทวี - [ 1 ก.พ. 49 04:27:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จริงๆแล้วจำไม่ค่อยได้ เริ่มจากหนังสือพิมพ์มั๊ง ตอนเล็กๆเห็นคุณพ่อนั่งอ่านได้ทั้งวัน  ไม่รู้ว่ามันสนุกตรงไหน เลยเข้าไปกระแซะๆอ่านด้วย  อ่าน หนังสือพิมพ์วันละ สองฉบับ นิตยสารบางกอกอีก  แต่ไม่รู้อ่านอะไรกัน  อ่านไม่รู้เรื่อง มาเริ่มรู้เรื่องตอนอ่านนิทานการ์ตูนเล่มละ สองบาทคุรุสภา แล้วก็เริ่มอ่านวรรณกรรมแปลรุ่นตึกกรอสส์  อ่านนิยาย วิทยาศาสตร์  แล้วก็นิยายกำลังภายในที่น้ายืมมา น้าเรียนหมอ ก็เอาหนังสือนิตยสารใกล้หมอหรืออะไร พวกนี้มาให้อ่าน  มีภาพผ่าตัด คนตายก็อ่านสนุกสนาน ประสาเด็กป.3- ป.4  (เด็กโรคจิต)   แล้วก็คลั่ง ศาสตราจารย์สติเฟื่องที่มีแว่น 5 อันประดิษฐ์ของใช้ ในบ้านเพื่อผ่อนแรง เลยเอามาประดิษฐ์ของในบ้านจน สิ่งประดิษฐ์ทำไฟไหม้โซฟาไป 1 ตัว    พอหมดเทศกาล นิยายวิทยาศาสตร์ ก็มาหนังสือประวัติศาสตร์ ของพ่อ คุ้ยอ่านทุกเล่ม พุทธศิลปะ พระเครื่อง แต่ไม่ค่อยได้อ่าน นิยายรักเพราะพี่สาวหวง  อ่านทีไรเจอแต่นิยายโป๊ๆ ไม่เห็นสนุกเลยไม่อ่าน  เวลาฟังพี่สาวเขาคุยกันเรื่อง คู่กรรม เรื่องผู้ใหญ่ลีกับนางมา ได้แต่นั่งเหวอๆประสาเด็ก เพราะไม่รู้เรื่อง ไม่ค่อยได้อ่าน...โดนตีทุกทีที่หยิบอ่าน เลยอ่านเล่มอื่นที่ไม่โดนตีแทน....   ตอนนั้นจะชอบอ่านเรื่องประวัติบุคคลสำคัญ รัชกาลที่ 5   มหาตมะ คานธี ดร. เอ็มเบ๊คก้า  เจ้าพระยาวิชาเยนทร์ ประวัติพระสังฆราช  โดยเฉพาะหลวงพ่อดอนบอสโก เล่มนี้ชอบมากจนเกือบจะเปลี่ยนเป็นคริสต์...เจอแม่ตีอีก แล้วเอาเล่มนั้นไปซ่อนถึงเลิกคิด...หันไปอ่านประชุม พงศาวดารแทน   แล้วก็เป็นบ้าไป.....นับแต่นั้น มารู้ตัวว่าชอบอ่านหนังสือจริงๆจังๆตอนได้อ่าน วัฒนธรรมของ การวิจารณ์ อ. เจตนาฯตอนเรียนมหาวิทยาลัย อ่านปรัชญา ของโสเกรตีส เพลโต(ไม่รู้เรื่องแต่ก็อ่าน)  มารู้เรื่องตอน อ่านท่านคาลิล แล้วก็ท่าน รพินทรนาถ ฟริตจ๊อป  แล้วก็ เริ่มเก็บงานของ คุณจิตร ภูมิศักดิ์ และบรรดาหนังสือ ต้องห้ามลัทธิมาร์กทั้งหลาย....แล้วเพิ่งเริ่มอ่าน วรรณกรรมที่เป็นเรื่องแต่งจริงๆ ประเภทงานของมาร์เกวซ หรือมาห์ฟูซ...... ตอบตามคำถาม...คงจะบอกได้ว่า...เพิ่งรู้ตัวว่าชอบอ่านหนังสือ   แต่ก็คงไม่ใช่หนอนหรอก...แค่เป็นคนชอบอ่านหนังสือแค่นั้น ทุกวันนี้เขาถามหนังสือเรื่องนั้นเรื่องนี้ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลย มาอาศัยอานิสงค์เพื่อนๆในห้องสมุดนี่แหละ เปิดหูเปิดตาแนะนำให้.......... ทุกวันนี้ก็ชอบมาอ่านกระทู้เพื่อนๆนักอ่านนักแนะนำหนังสือนะ..ชอบมาก จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 1 ก.พ. 49 08:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องของแต่ละท่านสนุกๆ ทั้งนั้นเลยครับ จากคุณ : จขกท (bite25) - [ 1 ก.พ. 49 13:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนเด็กๆ ประมาณ ป. 1-2 จำได้ว่าเคยอ่านหนังสือเล่มนึง ตัวเอกเป็นนักเรียนชื่อชอบ เมื่อเรียนจบแล้ว ไปทำงานก็กลับมามาเยี่ยมครูที่เคยสอนตัวเอง แล้วในเรื่องภรรยาของครูทำอาหารชื่อ แสร้งว่ากุ้ง (ไม่รู้จักเลยล่ะ ว่ามันคือชื่ออาหาร อาศัยการอ่านบ่อยๆ จึงเข้าใจ) ไม่ทราบว่ามีใครพอจะเคยอ่าน หรือรู้จักมั๊ยคะ เราจำชื่อหนังสือไม่ได้จริง ๆ จากคุณ : Girl@Lib - [ 1 ก.พ. 49 15:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านตั้งแต่ ป.4 ครับ น้าซื้อ สามเกลอ พล นิกร กิมหงวน มาไว้ที่บ้าน เราเห็นน้าอ่านแล้วนั่งอมยิ้มอยู่ตลอด บางทีก็หัวเราะออกมาดัง ๆ ก็ให้สงสัย เลยเอามาอ่านบ้าง ทีนี้ติดงอมแงม อดค่าขนมกลางวัน เดินต๊อกแต๊ก ไปสนามหลวงหิ้วกลับมาวันละเล่ม สองวันเล่ม ตลอด เวลาอ่านก็เอาสอดไว้ในหนังสือเรียนแล้วไปหามุมเงียบๆ อ่านโดนป้าจับได้เพราะว่าอ่านแล้วหัวเราะดังไปหน่อยก็มันขำนี่ อ่านมาเรื่อย บางทีก็เดินไปเช่ามาอ่านที่ซอยโรงหนังบุศยพรรณ ร้านหรรษาหนังสือเช่ากับอีกร้าน อยู่ในซอยนั้นจนหมด ก็มาบ้า กีฬาการ์ตูน สตาร์ซอคเกอร์ แต่ต้องยอมรับว่าสามเกลอทำให้เกิดนิสัยรักการอ่าน เพราะอยากรู้ต่อว่า ร.ศ.112 ที่เขาว่าไว้มันคืออะไร , รถเมล์ขาว ,รัฐนิยม , วันรัฐธรรมนูญ ฯลฯ ก็เลยต้องตามหาอ่านมาเรื่อย ๆ จนตอนนี้ที่เก็บหนังสือใช้เนื้อที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของพื้นที่บ้านไปแล้ว จากคุณ : nidnoi (tonyhui) - [ 1 ก.พ. 49 16:43:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณ คคห ที่ 27 สหายของอิฉันก็ยังอ่านสามเกลอกันอยู่   ตอนนี้ก็เฝ้า พี่เป็ด จะคุยเรื่องอะไรอีก อิจฉาคนมีหนังสือเรียงซ้อนๆกันห้าชั้นจัง จากคุณ : แสนอักษร - [ 2 ก.พ. 49 01:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จำไม่ได้ว่าเริ่มอ่านหนังสือเมื่อไร แต่แม่เล่า (ให้คนอื่นฟัง) ว่า อ่านตั้งแต่ยังนั่งกระโถน อ่านออก-ไม่ออกอีกเรื่องหนึ่ง แต่ถ้าไม่ให้หนังสือ ก็จะไม่ยอมนั่งนิ่ง ๆ แม่บอกว่า แม่อ่านให้ฟังจนจำได้ เพราะฉะนั้น นั่งกระโถนไป ก็อ่านออกเสียง (จากความจำ) ไปเรื่อยๆ จำได้แม่น ๆ ตอนอยู่ประถมแล้ว เริ่มอ่านด้วยการ์ตูนของ Walt Disney เพราะพ่อ-แม่จะซื้อให้แต่ภาษาอังกฤษ อ่านตั้งแต่ไม่รู้เรื่องจนรู้เรื่อง กว่าจะได้อ่านการ์ตูนตุ๊กตา ก็โตแล้ว (เอาค่าขนมมาซื้อ ยืมเพื่อน) โตอีกหน่อยก็เก็บ Perry Mason ทุกเล่มในบ้าน เพราะพ่อเป็นแฟนหนังสือของ Earl Stanley Gardner และ A.A. Fair ทำให้ปากจัดจนทุกวันนี้ ดีว่ามีเพื่อนสนิท ๆ ที่เป็นนักอ่านเหมือนกันตั้งแต่อนุบาล จะผลัดกันไปที่ยวบ้านเพื่อน แล้วนอนอ่านหนังสือจนถูกดุ ถึงจะลุกกัน ทำให้ได้อ่านพระราชนิพนธ์ของรัชการที่ 6 ตั้งแต่ยังไม่โต รวมไปถึงเกิดวังปารุกส์ เจ้าดาราทอง แล้วก็อ่านเรื่องไปจนถึงถึงกระดาษหนังสือพิมพ์ จนถึงวันนี้ก็ยังบ้าอ่านเหมือนเดิม ชอบนักเขียนคนไหนก็ตามเก็บเป็นคน ๆ ไป ดีใจที่ส่ง DNA นี้ให้ลูก ลูกสาว ขับรถออกจากบ้าน ถ้าเจอว่าลืมหนังสือ (ที่ไม่ใช่หนังสือเรียน) จะขับรถกลับเข้ามาเอา ทุกวันนี้ ไม่เคยไปไหน โดยไม่มีหนังสือ แม้แต่ยืนรอคิวที่ธนาคารก็ยังอ่านหนังสือไปด้วย (ทั้งแม่และลูกเลย) จากคุณ : scuba734 - [ 2 ก.พ. 49 06:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น้าดำน้ำ ข้าน้อย ซูฮก ท่านผู้เป็นนักอ่านแท้จริง  ไม่เคยได้ยินได้ฟังเรื่องที่ตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อน  อ่านตั้งแต่นั่งกระโถน ท่านผู้ใหญ่(สูงวัยกว่าน้าก็แล้วกัน)คนหนึ่งแถวนี้อ่านหนังสือค่อนข้างช้า  นัยว่าจะซึมซับไปปั่นกระทู้ณที่แห่งหนึ่ง     ข้าน้อยเพียรถามว่าอ่านเสร็จหรือยัง  จะได้คุยกันเรื่องอื่นต่อไป  (เช่นเรื่องซ่องป้าอบที่สี่แยกคอกวัว  ตามที่คุณลุงป. อินทรปาลิต เขียนให้ สามเกลอไปเที่ยวบ่อยๆ)     ท่านสบัดสบิ้งใส่ว่า ท่านไม่ได้อ่านล้างผลาญ(แปลว่าอ่านเร็วมาก)เหมือนคนบางคน   อิอิอิ มี Earl Stanley Gardner  ฉบับโบราณอยู่แถวนี้   A.A. Fair   คือใครอ๊ะ  เขียนเรื่องอะไร  น้าว่างก่อนไปเที่ยวก็เล่ามาด้วย โปรดเก็บสตังค์ไว้งานหนังสือด้วย จากคุณ : แสนอักษร - [ 2 ก.พ. 49 09:01:49 ]

ความคิดเห็นที่ 31 A.A fair เป็นนามปากกาของ Earl ค่ะ ตัวเอกคือ Big Bertha เจ้าของสำนักงานนักสืบ ตัวอ้วนใหญ่ ทั้งกและเค็ม ตัวเอกอีกตัวคือ Donald Lam เป็นนักสืบที่ออกไปหาข้อมูล กะล่อนและน่ารักสุด ๆ  พอจะเทียบว่าเป็น Nero Wolf กับ Archie Goodwin สตรีเพศ น่าจะได้ พูดแล้วก็คิดถึงคนเก่าคนแก่ ว่าง ๆ ไปขอยืมอ่านอีกดีกว่าค่ จากคุณ : scuba734 - [ 2 ก.พ. 49 09:49:10 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านตั้งแต่ ป.2 ขายหัวเราะ การ์ตูนชัยพฤกษ์ หนูจ๋า การ์ตูนเล่มละ 1 บาท พลนิกรกิมหงวน อีกสารพัด จำได้ว่า ค่าขนมเนี่ยไม่เคยซื้อขนมเลย เก็บไว้ซื้อหนังสือการ์ตูนอ่าน จนทุกวันนี้ลูกสาวคนเล็กเจริญรอยตาม อยู่ป.2 ก็ซื้อแต่หนังสือการ์ตูนอ่าน ทำให้เรานึกถึงสมัยเราเป็นเด็ก ถอดแบบแม่มาไม่มีผิด ซ้ำยังเรียนหนังสือเก่งโดยที่เราไม่เคยเคี่ยวเข็น อ่านหนังสือแตก เคยมีคนถามลูกสาวเราว่า ทำไมหนูเรียนหนังสือเก่ง ลูกสาวตอบว่าเพราะว่าหนูอ่านหนังสือการ์ตูนเยอะค่ะ เรายังขำลูกสาวเราเลย ที่จริงการที่เค้าอ่านหนังสือการ์ตูน เป็นการฝึกสมาธิที่ดีอย่างหนึ่ง แล้วทำให้เด็ก ๆ อ่านหนังสือแตกฉานด้วย จากคุณ : ซาเจิ้น (ซาเจิ้น) - [ 2 ก.พ. 49 12:34:16 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ชอบอ่านหนังสือตั้งแต่เด็ก จำได้ว่าตอนเรียนประถม วันนั้นโรงเรียนเรียนครึ่งวันแต่เราไม่รู้ เข้าห้องสมุดตั้งแต่พักกลางวันแล้วอ่านหนังสืออยู่ในนั้นไม่ออกมา นักเรียนเขากลับบ้านกันหมดตั้งแต่กลางวัน ไม่มีใครอยู่นอกจากภารโรง จนเย็นค่ำ แม่สงสัยเลยมาตาม ยังอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุดอยู่เลย รู้สึกเหมือนห้องสมุดเป็นโลกของเรา จากคุณ : ชมเช้า - [ 2 ก.พ. 49 15:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จริงๆแล้วอ่านการ์ตูน หนูจ๋า เบบี้ มหาสนุก หนังสือของ สนพ.เม็ดทรายมาแต่เด็กๆ ซื้อหนังสืออ่านเองเล่มแรกตอนป.4 ชื่อ กว่าจะถึงท่าพระจันทร์ของปินดา โพสยะ ตอนนั้น 40 บาท ยังว่าแพงมากก แล้วเริ่มมาอ่านนิยายของแม่ จำได้ว่ามีเรื่องปริศนา หลง เมียหลวง บ้านเล็กในป่าใหญ่(มีแค่เล่มแรก โตมาเลยตามซื้อเก็บเล่นอื่นๆต่อ)ฯลฯ เพชรพระอุมานี่มาอ่านตอนโตประมาณม.1 เมื่อก่อนชอบนิยายของทมยันตีมาก คู่กรรม ในฝัน เงา พิษสวาท ฯลฯ จนมาซื้อหนังสืออ่านเองตอนม.ปลาย แปลกดีอ่ะ โตมาแล้วก็ยังอ่านหนังสืออยู่แม้จะน้อยลงเพราะไม่ค่อยมีเวลาเหมือนเมื่อก่อน แต่หนังสือที่ได้อ่านตอนเด็กๆจะฝังใจมากกว่า จากคุณ : กำจาย (กำจาย) - [ 3 ก.พ. 49 13:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอนเด็กๆ ไม่ค่อยมีใครอยู่บ้าน  เหงามาก มีเพียงตู้หนังสือที่เป็นเพื่อน  จากนั้นก็อยู่ด้วยกันตลอดมา หนังสือที่ชอบมากที่สุด คือ  "เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก" อ่านกี่รอบก็สนุก  ขาดหรือหายก็ยังไปหาซื้อมาใหม่ จากคุณ : pooklookka - [ 3 ก.พ. 49 20:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ตอนป.4 อ่านการ์ตูนโชคดีที่บ้านอยู่ติดร้านเช่าหนังสือพอป.6 ก็เริ่มอ่านนิยายแปล กับนวนิยายไทย...ปัจจุบันอ่านมันทุกอย่างที่อยู่ในความสนใจ...ติดจากพ่อด้วยแหละ พ่อชอบอ่านหนังสือนิยายรายสัปดาห์ เห็นจนชินเลยติดแบบว่าไปถ้ำกระบอกก็เลิกไม่ได้ จากคุณ : pakem - [ 3 ก.พ. 49 22:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ป.2 ค่ะ  จำได้ว่านั่งอ่านหนังสือพิมพ์ที่เป็นบทละครนิยาย  ตอนนั้นอ่านเป็นชม.ๆเลยเพราะอ่านยังไม่ค่อยคล่อง อ่านสองสามเรื่องมั้งคะ นึกๆย้อนไปก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเราอ่านได้นานขนาดนั้นนะ  แล้วก็มีพวกหนังสือวรรณกรรมประเภทเทพนิยายกริมส์  ที่เป็นนิทานเรื่องแรกๆ  ก็เริ่มอ่านตอนป.2เหมือนกันค่ะ จากคุณ : ไกลนั้น - [ 3 ก.พ. 49 22:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อ่านครั้งแรกก็คงประมาณ ป.1 ใกล้ขึ้น ป.2 ค่ะ เล่มแรกที่จะได้ก็เป็นร้อยกรองเลย(ที่พ่อซื้อให้เป็นสมบัติส่วนตัว) ไม่รู้หายไปไหนแล้วไปไหนก็เอาไปด้วยรูปภาพสวยมาก จำได้ว่ามันเป็นกลอน(จริงๆ นะไม่ได้เลอะเลือน) เรื่องพลายชุมพล หรืออะไรนี่แหละ ต่อมาพ่อก็จะซื้อนิทานของสำนักพิมพ์สตอเบอรี่ให้(ถ้าจำไม่ผิด) เล่มละ 5 บาท เช่น เรื่องแมวเหมียวใส่รองเท้าบูธ ทอมนิ้วโป้ง ฯลฯ จากนั้นก็จะตามมาด้วยโดเรมอน พอขึ้นมัธยมก็จะเป็นการ์ตูนญีปุ่นของผู้หญิง รวมเรื่องสั้น และหนังสืออ่านนอกเวลาทั้งหลาย รวมทั้งเรื่องแปลที่น่าติดตาม เราเก็บไว้ในลังเพราะกลัวแม่เอาไปแจกเด็กเหมือนที่ผ่านมา แต่แม่ก็เอาไปจนได้เหลือไม่กี่เล่มเอง เจ็บใจจริง ๆ จากคุณ : ปตารมินทร์ - [ 9 ก.พ. 49 14:32:33 A:125.24.93.6 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 ครั้งแรกน่าจะเป็นป.1 ป.2 ค่ะ จำได้ว่าเป็นเทพนิยายกรีก อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ แต่อาศัยดูรูปเอาค่ะ จากนั้นก็ติดติดแนวเทพนิยายมาตลอด จากนั้นก็ ขวัญเรือน ตอนนั้นติด นางในวรรณคดี ค่ะ พอดีกับบังเอิญได้อ่าน กฤติยา ของคุณทมยันตี ที่ลงใน ขวัญเรือน ก็เลยเป็นว่านับแต่นั้นก็เป็นแฟนหนังสือของคุณทมยันตีมาตลอดจนทุกวันนี้เลยค่ะ มีกี่เล่มต้องหามาอ่านจนครบเลย ไม่งั้นมันหงุดหงิดค่ะ ในขณะเดียวกันก็บังเอิญได้อ่านการ์ตูน คำสาปฟาโรห์ ก็ติดใจพระเอกจนทุกวันนี้ก็ยังอ่านอยู่ค่ะ ( เฮ้อไม่รู้เมื่อไหร่จะจบซักที) อันเนื่องมาจากว่าสมัยเด็กมีเวลาว่างมากกกกกก ไม่ค่อยชอบไปออกแรงวิ่งเล่นเหมือนคนอื่น ก็บังเอิญไม่ค้นตู้หนังสือของคุณพ่อ ได้นิยายจีนมาอ่านด้วยอ่านจนหมดตู้ไม่รู้จะอ่านอะไรเลย แอบเอา Diary ของพ่อสมัยหนุ่มๆ มาอ่าน แฮ่ะๆๆ จากนั้นเหยื่อรายต่อไปก็คือห้องสมุดโรงเรียน ค้นอ่านวรรณกรรมเยาวชนจนเกลี้ยง แต่ที่ติดใจที่สุด ก็ "ฉันอยู่นี้ ศัตรูที่รัก" อ่านจนขาดคามือเลยค่ะ จากนั้นก็เริ่มแก่แดดค่ะ จำได้ว่าประมาณ ป.4 เริ่มอ่านนิยายของนักเขียนท่านอื่นที่ไม่ใช่คุณทมยันตี เรื่องแรกและเป็นเรื่องที่ประทับใจสุดๆ นี่" ปุรากง" อ่านจบก็ฝันอยากเป็นพัฒนากรเหมือนนางเอกเลยค่ะ และอ่านดะมาเรื่อยจนหมดห้องสมุด เดี๋ยวนี้ถ้าเทียบก็อ่านน้อยกว่าเมื่อก่อนมากเนื่องจากงานประจำ จนรู้สึกว่าความฝันและความหวังในวัยเด็กหายไป อย่างไรไม่รู้ สงสัยเป็นอาการของคนที่เข้าสู่วัยผู้ใหญ่หรือเปล่า????เหมือนว่าจะเอาแต่ละวันให้รอดยังลำบากเลยความฝันในวันข้างหน้าเรอะ ไม่มีเวลาฝันหรอกย่ะ แฮ่ะ!!!!เพ้อเจ้อซะล่ะ แต่ว่าก็คิดถึงมานะมานี จังนะค่ะ ซื้อ"ทางช้างเผือก" ของอาจารย์รัชนี มาอ่านก็ยังไม่เหมือนเพื่อนเก่าเราเท่าไหร่ จากคุณ : ขอบฟ้า-หญ้าใบสุดท้าย - [ 15 ก.พ. 49 16:06:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมแวะมาอ่านกระทู้นี้ประจำเลยครับ รู้สึกขอบคุณทุกท่านมากๆ ที่ช่วยกันมาแสดงความคิดเห็น จากคุณ : เจ้าของกระทู้ (bite25) - [ 18 ก.พ. 49 10:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เล่มแรกที่ทำให้ติดหนังสือ จำได้เลยตอน ป.3 เรื่องเมืองในตู้เสื้อผ้า อันเดียวกับนาเนียร์ในโรงหนังเลยค่ะ ฉบับปัจจุบันเขาแปลว่าตู้พิศวงมั้งเนอะ เล่มนี้ยับเยินมากเลยตอนนี้แต่เก็บไว้อย่างดี ส่วนเรื่องที่ทำให้ติดนิยายไทยก็ ตอนม.2 ได้อ่าน ดั่งดวงหฤทัยของคุณทมยันตี จากคุณ : เม่ย - [ 18 ก.พ. 49 23:49:27 A:58.10.235.50 X: TicketID:093950 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ม.3 ครับ (13 ปี ที่แล้ว) เริ่มจากการติดละครเรื่อง น้ำใสใจจริง ทางช่อง 7 แบบว่าดูละครแล้วอยากรู้ตอนต่อไปเร็วๆ เลยไปซื้อหนังสือมาอ่าน แล้วพบว่า ในหนังสือสนุกกว่ามากๆ .. อ่านรวดเดียวจบ .. หลังจากนั้นจึงอ่านมาเรื่อยๆครับ ... เรื่องที่สองที่อ่านคือ ชี้ค ของประภัสสร ... หลังจากนั้นหันมาอ่านพวกปรัชญา ... วรรณกรรมอมตะ ... เคยนับๆดูตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้อ่านมาประมาณ 200 เล่มแล้วครับ จากคุณ : oscilated - [ 23 ก.พ. 49 19:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตั้งแต่เด็กๆเลยครับอ่านหนังสือทุกแนวเป็นวัยรุ่นก็อ่านจนเป็นผู้ใหญ่ก็ยังอ่านอยู่ครับ จากคุณ : the author (the author) - [ 13 มี.ค. 49 21:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ตอน ป.6 ค่ะ เล่มแรกที่ทำให้ชอบอ่านคือ ปุ่มเตียงวิเศษของแม่รี่ นอร์ตัน แต่ก่อนหน้านั้นไม่ชอบการอ่านหนังสือเลย แม่พยายามบังคับให้ตื่นมาอ่านสโมสร โสภวัฒน์ ในมติชนทุกวันอาทิตย์ ตอนนั้นถูกบังคับ เลยไม่ชอบ แต่เห็นแก้วจอมแก่น ของพี่เลยเอามาอ่านเรื่อยๆ อ่านตั้งแต่ ป.2 จบ ป.4 เล่มเดียวอ่าน 2 ปี เป็นเล่มแรกที่อ่านจบ แต่ที่ทำให้รักการอ่านคือปุ่มเตียงวิเศษนั่นแหละค่ะ จากคุณ : ลายเส้น (harry_potty) - [ 20 มี.ค. 49 13:36:14 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เริ่มอ่านนิยายอย่างจริง ๆ จัง ๆ ตอนเรียนมัธยมต้น (ม.2) เริ่มจากนิยายจีนกำลังภายใน (ห้องสมุดโรงเรียน) และก็อ่านมาเรื่อย ๆ จนเดี๋ยวนี้ ชอบบทประพันธ์ ของ ปิยะพร ศักดิ์เกษม , กิ่งฉัตร , ดวงตะวัน , แก้วเก้า , นายา จากคุณ : srangboon - [ 25 มี.ค. 49 12:22:16 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เริ่มอ่านมานะ มานีค่ะสมัยประถม แล้วก็อ่านหนังสือเรียนวิชาสปช.ทั้งหมดก่อนเปิดเทอม สนุกมาก อ่านเพลินดี แล้วก็ขยับไปอ่านหนังสือจากตู้ของคุณอา เป็นพวกนิยายแนวอิงอร อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ (สงสัยเด็กเกินในตอนนั้น) แต่ก็สนุกไปจนได้ เริ่มอ่านนิยายจริงๆจังๆตอนม. 2 เรื่องผู้ชนะสิบทิศ แล้วก็อ่านนิยายทุกเรื่องที่มีในห้องสมุดค่ะ ชอบมากที่สุดคงเป็น มงกุฎที่ไร้บัลลังก์ ของคุณทมยันตี ทำให้ติดนิยายจนวางไม่ลง ถ้าอ่านไม่จบไม่เลิกค่ะ อ่านจนเช้า (ยิ่งกว่าหนังสือเรียนอีก) ชอบนิยายจีนกำลังภายในด้วยนะ แต่ซื้อน้อยกว่านิยายไทยค่ะ จากคุณ : ชอบอ่าน - [ 2 เม.ย. 49 03:57:13 A:62.147.23.211 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 เริ่มหัดอ่านตั้งแต่ตัวน้อยๆ ค่ะ หัดอ่านหนังสือพิมพ์ก่อนเลย เพราะคุณพ่อชอบให้อ่านหนังสือ ก็เลยอ่านหนังสือได้เร็วและเก่งกว่าเพื่อนวัยเดียวกัน เรื่องแรกที่อ่านแล้วติด เท่าที่จำได้คือหนังสือเรียนภาษาไทย "มานะ มานี ปิติ ชูใจ" นี่แหละค่ะ อ่านจนจบเล่มก่อนอาจารย์สอนทุกที ติดมากๆ พอโตๆ มาหน่อย ก็ไปสนใจหนังสือชุด "สามเกลอ" หัวเราะเป็นอิบ้าได้ทั้งวัน อ่านจบ หยิบเล่มใหม่ อ่านจบ หยิบเล่มใหม่ แบบว่าคุณพ่อซื้อให้แทบไม่ทัน จากนั้นก็มาสนใจแนวสืบสวนบ้าง แล้วก็งอมแงมกับ "อกาธา คริ้สตี้" มาจนทุกวันนี้นี่แหละค่ะ ปัจจุบัน อ่านมันเกือบทุกแนว ยกเว้นเรื่องผี กับการเมืองเครียดๆ แบบว่ามันหลอนไปคนละแบบ แต่ก็หลอน จากคุณ : =^aEaY^= - [ 16 เม.ย. 49 16:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตั้งแต่เด็กเล็กเลยครับ จำได้ว่าเข้าห้องสมุดทุกวันแล้วก็จำได้ว่าอ่านหมดทุกอย่างด้วย จากคุณ : the author (the author) - [ 18 เม.ย. 49 13:24:53 ]