ความคิดเห็นที่ 1 มาสวัสดีกับคุณกาสะลองตรงนี้นะคะ แหม..ไม่รู้ว่าตามอ่านนะเนี่ย..แถมช่างสังเกตสังกาใบหน้าคนซะอีก สวัสดีคุณวิโรจ (แดนไตร) ด้วยค่ะ แต่แหม..อะไรจะคิดสร้อยชื่อได้ใกล้วัดใกล้วาซะขนาดน้านนน...??? หลาน sofatboy  นี่..มหัศจรรย์จริงๆ ตามหารูปได้แบบหายใจรดต้นคอ เก่งชะมัด ทุ่นแรงป้าไปได้เยอะเลย.. ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 23 ก.พ. 49 23:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จะเล่าให้คุณ d19 ฟัง..เรื่อง ของ ไวน์ Hugel นี่ละค่ะ ว่า เพียงอักษรตัวเดียวนี่ ราคาต่างกันครึ่งต่อครึ่ง.. คืองี้.. Hugel Gewurztraminer  SGN  เนี่ย..เป็นรายการทำพิเศษ ในรอบสิบปีจะมีเพียงสามหรือสี่ครั้ง  หมายถึงที่ อัลสาซนั้นอากาศหนาวเย็น จะมีร้อนถึงขนาดองุ่นสุกจัด เพียงไม่กี่ครั้ง นั่นละค่ะ ตอนที่อากาศดีๆ องุ่นโดนแดดนั่นแหละ เขาเลือกปีนั้น มาทำไวน์ SGN ที่หมายถึง "Selection de Grains Nobles" และใน สิบปี จะมีครั้งเดียวที่เขาจะผลิต Hugel Gewurztraminer  SGN  "S"  ซึ่งหายากมาก มีออกมาครั้งสุดท้ายนั่น 1989 และขอคอนเฟิร์มในเรื่องไวน์ของคุณด้วยนี่เลยค่ะ.. กดดูเอาเอง..แล้วอย่าไปเที่ยวเปิดเรี่ยราดล่ะ..เสียดาย... http://www.thewinecellar.ab.ca/ourcellar/selectwine.asp?Type=4&CountryID=2 จากคุณ : WIWANDA - [ 23 ก.พ. 49 23:46:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชื่นชมมานาน เพิ่งได้อ่านคุณวิโรจ "แฟนพันธ์แท้แห่งปี ไวน์" มาตอบที่ กระทู้คุณป้าแวนด้านี่เองค่ะ หนูเชียร์คุณอามาตั้งแต่รอบแรกแล้วหละ จนมาอาทิตย์สุดท้าย จากคุณ : มาจากไกลบ้าน (Autumn Leaves) - [ 23 ก.พ. 49 23:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เล่าถึงเรื่องประวัติของอังเดร ไวน์เมธีคนสำคัญคนแรกของนาปาไปแล้ว ก็เลยต้องเล่าเรื่อยเปื่อยไปถึงครอบครัวของ เดอ ลาตูร์ไปด้วยจนเกือบหมด.. แต่ความจริงนั่นคือการปูพื้นฐานเท่านั้น  รายละเอียดอื่นๆยังมีอีกมาก จะทะยอยเล่าแล้วกันนะคะ คือหลังจากที่กฏหมายห้ามขาดสุราออกมีผล ไร่ไวน์ล้มระเนระนาดแล้วนั้น (ยกเว้นของยอร์จและไร่อื่นๆบางไร่ในเครือที่มีกว่า ห้าสิบแห่ง ที่ขายไวน์ศาสนปัจจัย หัวหอกในการณ์นี้คือ ยอร์จ เดอ ลาตูร์ ตามที่เล่ามาแล้ว)  ตอนนั้น เท่ากับว่า ใครอยากกินไวน์ก็ต้องแอบหมักเอง ทำกันเองในบ้าน ซึ่งชาวอิตาเลี่ยนนั้นถนัดมาก..ทำกันลึ่ม.. จึงได้มีคนหัวใส   คิดทำน้ำองุ่นเข้มข้นขึ้นมา เรียกว่า  Forbidden Fruit  บ้าง   Vine-Glo บ้าง หรือ   Moonmist ที่มีการเขียนบอกใบ้ข้างกระป๋อง หรือขวดว่า.."ห้ามนำไว้ในที่มีอุณหภูมิเกิน หกสิบองศา มิฉะนั้น อาจมีการแปรรูปเป็นแอลกอฮอล" เหล่าชาวบ้านต่างมีความชำนาญในการเปลี่ยนน้ำองุ่นให้กลายเป็นไวน์กันไปอยย่างตามมีตามเกิด   ผลคือ มันเลวร้ายแต่ก็ต้องทน.. และการทำไวน์ดีนั้น ต้องมาจากองุ่นดี นี่คือสัจจะธรรม  หากแต่องุ่นดีๆ อย่าง แคบ/โซ นั้น ไม่สามารถเดินทางรอนแรมได้ เนื่องจากเปลือกเปราะบาง พวกชาวบ้านนักดื่มต้องการองุ่นเปลือกหนา ทนทาน และต้องแดง..ที่จะเอามาทำไวน์กลางบ้าน ดังนั้น องุ่นพันธ์ดีๆที่เคยนำเข้ามาทดลองปลูกจนเป็นผลสำเร็จในคาลิฟอร์เนีย และทางฝั่งตะวันออกนั้น ถูกรื้อทิ้งไปอย่างไม่ใยดี  ต่างหันมาปลูกพันธ์ทนทานอย่าง  Alicante Bouschet  (อาละกานเต บูเชต) อันเป็นพันธ์พื้นเมืองดั้งเดิมแทน ผลของมันคือ ไวน์ประเภทรสเลวร้าย อีกทั้งสีแดงหนาหนักจนแทบจะเอามาบ้านได้.. ชาวนาปา...จึงหันมาปลูกผักและผลไม้แทน   อง่ง องุ่นถูกรื้อทิ้งกันเกลี้ยง.. สิบสี่ปีแห่งการห้ามขาดสุราได้ผ่านไป กฏหมายถูกยกเลิก ในวันที่ 5 ธันวาคม  1933  ชาวไวน์ต่างฉลองกันยกใหญ่   เสียงระฆังโบสถ์ถูกตีดังเหง่งหง่างไปทั่วพื้นที่.. หากแต่..ผู้คนต่างล้าหลังในเรื่องการทำไวน์ เพราะการขาดหายไปจนนานเกินควรนี่เอง ทำให้"ภาครัฐ"ต้องยื่นมือเข้ามาช่วยสนับสนุน และ ให้ความช่วยเหลือ โดยการให้กลุ่มศาสตรจารย์นักวิจัยแห่ง มหาวิทยาลัย แคลิฟอร์เนีย สาขาเมือง เดวิส, ซาคราเมนโต ได้เข้าทำการวิจัยในเรื่องของแทร์วาร์ และพันธ์องุ่นที่เหมาะกับผืนดินที่สุด ภายใต้การนำของ Professor  Albert  J. Winkler และ   Professor  Maynard Amerine กลุ่มนักวิชาการพวกนี้ได้ใช้เวลานานนับสิบปี  ในการวิจัยพันธ์องุ่นกว่า สามพันชนิด จนสรุปรายงานฟันธงได้ในปี  1944 ว่า องุ่นพันธ์ Alicante Bouschet  นั้น คุณภาพแย่ที่สุดสำหรับดินอเมริกา และพื้นที่ในนาปานั้น สามารถจัดแบ่งออกได้ถึง ห้าโซน หรือ ห้า แทร์วาร์   ตัวอย่างเช่น  Yountville  นาปา นั้นเหมาะแก่การปลูก องุ่น แคบ/โซ เพราะมีชั้นดินและอากาศเทียบได้กับบอร์คโดซ์  ส่วน Russia River valley ในเขต Sonoma  นั้นเหมือนกับ Cote d'Or  แห่ง Burgundy ที่เหมาะแก่การปลูก องุ่น Pinot Noir  หรือ  Chardonnay เท่านั้นไม่พอ..กลุ่มนักวิจัยได้ออกสนาม โดยการจัดทำการสัมนา ประชุมให้ความรู้แก่ชาวกสิกรไวน์ และควบคู่ไปกับการสบันสนุนทางด้านการลงทุนจากภาคธนาคารเพื่อการเกษตร.. เพราะอะไรเขาจึง มากันพร้อมและดีเหมือนฝันอย่างนั้น  เพราะว่า 14 ปีแห่งการงดสุรานั้น  ภาคการศึกษาและวิจัยในการเกษตร ไม่ได้หยุดนิ่ง หรือ เป็นง่อย เขามองหาทางที่จะได้มาซึ่งเงินทองเพื่อที่จะจุนเจือปากท้องประชาชนอย่างไม่มีหยุดยั้ง.. และ...เขาเชื่อมั่นในเรื่อง ทรัพย์ในดิน (และในอวกาศด้วย) จากคุณ : WIWANDA - [ 24 ก.พ. 49 00:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ D19 ครับ...แฮะ ๆ ๆ ๆ ดื่มไวน์ดี ๆ คนเดียว...ตกนรก ด้วยเพราะ...รู้คนเดียว ซึ้งคนเดียว เอ่อ...(เคล้าแข้งเคล้าขา น่าเอ็นดู...) คุณ D19 ครับ ผมมีเจ้าน้องชายชื่อ Hugel 1989 Vendange Tardive แต่เป็น Tokay Pinot Gris ...มันเหงา ๆ น่ะครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 24 ก.พ. 49 07:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พี่วิขา  นามแฝงคุณวิโรจน์ แปลว่า ผู้เยี่ยมยุทธแห่งสามยุทธภพได้ไหมค่ะ พี่วิคิดไปถึง พระพุธ พระธรรม พระสงฆ์ เลยหรือคะ พี่เล่นทักแบบนี้ ประเดี๋ยวคุณวิโรจน์เปลี่ยนชื่ออีก  หนูก็ตามเชียร์ไม่ถูกนะสิคะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 24 ก.พ. 49 08:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แง่มๆ รายงานตัวครับ ตามอ่านเสมอ เข้าพันธิปเข้าอยู่สองกระทู้ครับ ไวน์ กะยังเติรกฺ จากคุณ : digdig (Natt_ac121) - [ 24 ก.พ. 49 08:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เปลี่ยนแล้ว เดี๋ยวสับสน คือว่า แดนไตร เป็นนามปากกาเวลาเขียนเรื่องไวน์แล้วต้องปากจัดแล้วแบบซัดไม่เลี้ยงน่ะครับ (จุ๊...อย่าเอ็ดไป) เอ่อ...พี่วิ...คุยเรื่องไวน์ขาวให้ฟังหน่อยสิครับ...บ้านเราไม่ค่อยนิยมกันเท่าไหร่ ทั้ง ๆ น่าจะเหมาะมากกับบ้านเราน่ะครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 24 ก.พ. 49 08:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาอ่านแล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 49 10:21:15 จากคุณ : หมาน้อยพุงกาง - [ 24 ก.พ. 49 10:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Professor Albert  J. Winkler ( 1894 - 1989 ) Professor of Viticulture UC Davis   ภาพจ่าก berkeley.edu จากคุณ : sofatboy - [ 24 ก.พ. 49 10:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 Professor Maynard Amerine (October 30, 1911 - March 11, 1998) Maynard A. Amerine ถ่ายเมื่อปี 1985 จาก  winespectator จากคุณ : sofatboy - [ 24 ก.พ. 49 10:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาอ่านเฉยๆ..เจ้าอย่าหวัง...ว่าจะเขียนต่อ เพราะกะลังดูเสก็ตโอลิมปิค..นี่รอบไฟนัล..พลาดไม่ได้เลย จากคุณ : WIWANDA - [ 24 ก.พ. 49 10:47:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาระหว่างพักโฆษณา เพราะมาเจอคำถามโดนใจ เรื่อง "ไวน์ขาว" เรื่องนี้ทั้งเคยพูด เคยเขียน เคยแด..ดันสารพัด ว่า อยากให้เราเริ่มต้นทำไวน์ขาวที่มีมาตรฐาน และ ที่สำคัญคือต้องมุ่งหวังตลาดในประเทศเป็นสำคัญ ในเมื่อ ชาเขียวยังขายดิบขายดีได้ อีกทั้ง เกจิไวน์ทั้งหลายในโลก ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า อาหารไทย เหมาะกับไวน์ขาว อย่าง Gewurz. หรือ  Riesling แต่ในความเห็นส่วนตัวแล้ว..ขอยกให้ Viognier (อ่านว่า วีโญเญ่ หรือ วีโยเย่ อีตรง โยเย่ ต้องทำเสียงขึ้นจมูกหน่อยๆ) ต้นฉบับเป็นองุ่นจาก โรห์น แวลลี่ย์ ที่หวานชุ่มคอนิดๆ หอมหวลมีกลิ่นออกมะลิ.. รสชาติละมุนละไม   โอย..กับไก่ย่างนะน้องนะ อย่าบอกใครเชียว แต่ในยามนั้น พูดไปก็สองไพเบี้ย..คนฟังมันมองเรา เหมือนอีนี่..ถ้าจะบ้า ไวน์โยเย โยย้วย อะไร ไม่เข้าท่า.. จะเล่าอะไรให้ฟัง..น้องในเน็ทนี่แหละ จากแอลเอ ไปมาหาสู่กันเรื่อยๆ เพราะตีกอล์ฟเหมือนกัน.. หลายปีก่อน เขาบอกว่าจะแวะมาหา และพาผู้หลักผู้ใหญ่ จากกทม. มาด้วย ท่านชอบไวน์ด้วยนะพี่... ได้เลย...ฉันก็สั่งแม่ครัวเตรียมอาหารกลางวันแบบไทยแท้ ปูผัดผงกระหรี่  ปลาทอดราดพริก ลาบไก่ ฯลฯ (คือว่า เขามากันทั้งครอบครัวด้วยไง) และเตรียมไวน์ที่จะเข้ากับอาหารไว้พร้อมพรัก คือ Viognier อย่างดี เมื่อทั้งหมดมาถึง อาหารพร้อม เปิดไวน์  ท่านผู้ใหญ่คนนั้น ทำหน้าแปลกๆ ถามว่า "ไม่มีไวน์แดงเหรอ..บอร์คโดซ์น่ะ  มีม๊ะ ผมชอบ บอร์คโดซ์ดีๆ.." ก็เลยต้องเปิดให้ตามใจท่าน...แต่ผิดวัตถุประสงค์ เพราะ ท่านคงไม่รู้จักมารยาทสังคมอย่างหนึ่ง  คือ ท่านไม่ได้ให้เกียรติผู้ที่จัดเมนู   และคนที่เป็นเจ้าภาพ คือ ฉัน  ซึ่งถือว่าเป็น Host ในมื้อนั้น ตามข้อสังคมที่พึงถือปฏิบัติ  คือเริ่มจากแขกจะต้องนั่งตามตำแหน่งที่จัดให้ (อันนี้ละเลยได้ ขึ้นอยู่กับความสนิทสนม) เพราะเมื่อแขกมาถึง ก็เห็นด้วยสายตาว่า..ไวน์พร้อม อาหารพร้อม นั่นหมายถึง มีการประสานงานไว้ล่วงหน้าตามดุลยพินิจ ของเจ้าภาพ  ส่วนที่แขกควรทำคือ แสดงความสนใจ ว่า เมนูนั้น คืออะไรบ้าง และ ชื่นชม ขอบคุณที่ได้รับเชิญ และ การที่ได้รับ hospitalities อย่างน้อยน่าจะแสดงความสนใจในไวน์ ว่าจะเข้ากับอาหารไทยได้อย่างไร เพราะนั่นจะเป็นประสบการณ์ใหม่สำหรับท่าน แต่หนอย..ไม่ได้สนใจ เรียกหาแต่ไวน์แดงท่าเดียว อีกทั้ง ยังพูดถึงไวน์โน้นไวน์นี้  เข้าขั้นเพ้อเจ้อ.. แหม..เรื่องนี้ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยนะ แต่คุณมา กระตุกเรื่อง ไวน์ขาวพอดี..เลยพรั่งพรู จากคุณ : WIWANDA - [ 24 ก.พ. 49 14:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สเก๊ตโอลิมปิคจบแล้ว..ญี่ปุ่นได้เหรียญทอง เป็นครั้งแรกใน figure skate หญิง  ตื่นเต้นกันใหญ่  เราก็พลอยลุ้นตามไปด้วย.. ว่าถึงเรื่องไวนนะ ยังขอยืนยันในเรื่องที่ว่า บ้านเราน่าจะผลิตไวน์ขาว..รสชาติอมหวานนี๊ดๆ เคยคิดเล่นๆ..ว่า สไตล์โรงเบียร์บ้านเราน่ะ น่าจะเอามาทำโรงไวน์มั่ง..ขายไวน์ไทยกันเป็นตุ่ม เป็นจอกยาวให้มันเก๋ๆ ไวน์เย็นๆกับอาหารไทย รับรองว่าพลาดยาก อาจจะแถมไวน์ white zinfandel อีกอย่างด้วยก็ได้ ส่วนไวน์แดง ค่อยๆพัฒนาเจ้าป๊อกดำของเราไป กรุงโรมได้สร้างในวันเดียว ดูอย่างเบียร์สิงห์ที่ใช้เวลากว่าสี่สิบปี กว่าจะถึงวันนี้ และนโยบายเริ่มมาจากตลาดในก่อน.. บัดนี้ ร้านไทยร้านไหน (ในอเมริกา) ไม่มีเบียร์สิงห์ขาย ละก้อ ถือว่า อับอายเชียว  ขนาดไม่มีสิงห์ ยังมีการถามหาช้าง.. ถามว่าติดปากฝรั่งแต่ครั้งไหน ก็เพราะฝรั่งพวกนั้นมาเที่ยวเมืองไทย ได้ดื่มเบียร์เย็นๆยามที่อากาศอบอ้าง มันชื่นใจหยอกอยู่เมื่อไหร่.. และมันก็กลายมาเป็นความติดใจ..ประทับใจ.. ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าจนทุกวันนี้ จากคุณ : WIWANDA - [ 24 ก.พ. 49 15:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนตัวผมชอบเอาไวน์โรเซ่มาเลี้ยงกับอาหารไทยครับ โดยเฉพาะ Rose' จาก Provence ผมว่ามันหวานอมเปรี้ยวดี มีความสดชื่น ไปกันได้กับรสอาหารแบบไทยๆ ผมว่ามันไปได้ดีทีเดียวกับรสเผ็ด แต่อย่างไรผู้รู้กรุณาชี้แนะครับ อ้อ ไวน์โรเซ่ เขานิยมกินที่อายุไม่มากใช่ไหมครับ ราวๆ 2004 - 2005 จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 24 ก.พ. 49 15:13:00 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อคืนก็ดูครับ ฟิกเกอร์สะเก็ต เห็นสาวญี่ปุ่นล้มไปที เซอีกสองที เสียคะแนนเยอะ แต่ผู้บรรยายฝรั่งเศสเขาว่า พื้นน้ำแข็งมีปัญหา เพราะน้ำแข็งแตกนิดๆ เธอเลยพลาด ตกลงนี่รายการเดียวกันไหมครับนี่ หรือผมมึน แฮะๆ จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 24 ก.พ. 49 15:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 17 White Zinfandel ที่บ้านเราเคยมีขายเป็นเรื่องเป็นราวเมื่อกว่าสิบปีที่แล้ว พอฟองสบู่แตกก็หายจ้อย ไม่มีใครกล้าสั่งเข้ามาอีก ทั้ง ๆ ที่นางชินฯแช่เย็น...เหมาะกับอาหารไทยรสจัดของเรามาก คอใหม่บ้านเราเลยรู้จัก Chardonnay ในน้ำโอ๊ก...เพียงอย่างเดียว ...น่าเสียดาย แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 49 15:29:26 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 49 15:29:05 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 49 15:28:04 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 24 ก.พ. 49 15:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เขายุบสภากันแล้ว...ที่เมืองไทย ป้าวิครับ...ไม่ได้ยุบกระทู้นะครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 24 ก.พ. 49 21:05:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แหม..โกรธคุณวิโรจแล๊ะ..เรียกพี่อยู่ดี ด๊... แค่หลับไปงีบเดียว..ตื่นขึ้นมา...โดนเรียกป้าเลย แถมสภาก็ถูกยุบไปด้วย.. อิอิอิอิอิอิอิอิอิ อ้อ..กระทู้ไม่มียุบละค่ะ เม้าท์ไปจนกว่าจะหมดแรงแหละ จากคุณ : WIWANDA - [ 24 ก.พ. 49 23:42:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณบุญชิตขา สงสัยเราจะดูคนละโปรแกรม   อันนี้คือ short program 4 นาที  ที่แข่งเมื่อคืนนี้ สดๆร้อนๆ Rose จาก Provence (บ้านเกิดสามีเลยนะเนี่ย) หรือ Rose ไหนๆในยุโรป คือ ไวน์ที่ผ่านขั้นตอนการทำเช่นเดียวกันกับ  White Zinfandel ค่ะ White Zinfandel  ถือกำเนิดในอเมริกา เป็นอเมริกันซิติเซ่นแท้ๆ  เพราะเกิดจากการผิดพลาดในขั้นตอนการหมักไวน์(แดง) Zinfandel  ของบริษัท Sutter Home {Napa Valley}ในช่วง 1970's ที่น้ำจากองุ่นออกมามากผิดปรกติ จนทำให้ไวน์ใสโจ๋งเจ๋ง ออกสีชมพู ทางบริษัทไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะมันมีเป็นหลายร้อยตัน จึงต้องออกมาขาย ในนามของ White Zinfandel   ต่อมา ไวน์ WZ นี่กลายเป็นที่นิยมของชาวอเมริกันแบบไม่น่าเชื่อ เพราะกินง่าย รสชาติดี หวานหอม.. เลยพากันขายดิบขายดีกว่าไวน์  rose ที่เคยอยู่ในตลาด เพราะว่า คำว่าไวน์ rose นั้นยังมีขั้นตอนยุ่งยาก ว่าต้องดูด้วยว่า dry หรือ semi-dry  หรือ sweet หมายถึง แบบฝาด,อมหวาน, หรือ หวาน(มากกว่าฝาด) คนขายก็เบื่อที่ต้องสั่งกันหลายตัว มาเรียงบนชั้นให้เปลืองเนื้อที่.. คนซื้อก็ขี้เกียจอ่านฉลาก แต่พอเป็นไวน์ WZ เข้า..โอโห..รสชาติพอดี ฝาดอมหวานนิดๆ หอมกลิ่นองุ่นชัดเจน นี่ละค่ะ คนยูโรเปี้ยน..จึงไม่รู้จัก White Zinfandel ค่ะ..และไวน์จำพวกเนื้อเบานี้  สามปีเขาก็เก็บคืนเข้ากรุ เอาไปทำน้ำส้มแล้ว.. แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 49 00:09:37 จากคุณ : WIWANDA - [ 25 ก.พ. 49 00:07:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ส่งหลังไมค์มาแล้วครับ.... จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [ 25 ก.พ. 49 01:12:53 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณวิโรจน์ครับ เข้าไปแล้วล่ะครับร้าน wine care เนี่ยวันที่ไปดู Far niente อาทิตย์ที่แล้วแหละครับ ได้แต่ price list ติดมือมาครับ ส่วนเรื่องตกนรกเนี่ยมีอยู่สองขวดเปิดไปแล้วขวดนึงครับเนื่องด้วยความไม่เชื่อว่าไวน์ขาวทำไมมันเก็บกันได้เป็นสิบๆปีเชียวเหรอ ปรากฎว่าที่จุกคอร์กมีน้ำตาลฟรุกโตสติดอยู่สองผลึกเล็กๆ แล้วไวน์ยังหวานเจี๊ยบอยู่ กลิ่นลิ้นจี่หอมหวลออกมาเลยครับ ก่อนซื้อ SGN ผมก็หิ้ว VDT Gewurz 2001 มาจากสิงคโปร์เหมือนกันครับ ที่โน่นขาย 1800 บาท ยังนอนเล่นอยู่ในตู้เลย อาทิตย์หน้าจะเข้าไปทักคุณวิโรจน์แน่นอน ต้องการคนยืนยันอายุกับคุณวิด้วยแหละครับ ถ้าคุณวิโรจน์เรียกป้าแล้วผมจะเรียกคุณวิยังไงดีครับ สนับสนุนคุณวิครับ เรื่องที่ว่าไวน์ขาวเข้ากับอาหารไทยเนี่ย ข้อดีอีกอย่างก็คือในกรณีที่ขี้เกียจทำอาหารสามารถหาที่เปิดขวดแบบไม่เสียตังค์ง่ายกว่าครับ ไม่ว่าจะไปริมแม่น้ำสั่งกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ๆ หรือไปริมทะเลสั่งทะเลเผา เราก็เอาไวน์ไปกินได้ครับ ในขณะที่ถ้าไปร้านเพื่อกินสเต็ค หรือร้านอิตาเลียน ฝรั่งเศส ถ้าหิ้วไวน์ไปยังไงก็ต้องเสียค่าเปิดขวดทุกที จะให้เข้าร้านหมูกระทะก็น่าเกลียดเกินไป ช่วงนี้จะเข้าหน้าร้อนแล้วยังไงแนะนำ โรเซ่ แชมเปญ สปาร์คกลิ้ง ไวน์ขาว ส่วนพวกไวน์แดงเข้มข้นถ้าไม่ได้ดื่มในห้องแอร์แล้วล่ะก็อย่าเปิดเลยครับ จากคุณ : D19 - [ 25 ก.พ. 49 03:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จากคุณ : หมาน้อยพุงกาง - [ 25 ก.พ. 49 10:27:11 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาเชียร์ ไวน์ขาวอีกคนครับ เชนิน บลังค์ ชอบๆๆๆ แหม่ ทักสิน ปอดแหก ยุบสภาสะละ จากคุณ : ดิคดิค (Natt_ac121) - [ 25 ก.พ. 49 18:44:33 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ส่งนี่ให้  คุณหมาน้อยก่อน.. จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.พ. 49 12:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จะขอเล่าเรื่องของไวน์ตามประวัติการต่อสู้ของไวน์เมธีดังๆของนาปา ไปเรื่อยๆนะคะ เพราะถ้ามัวแต่คุยถึงเรื่องประเภทไวน์ คนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ๆจะตามไม่ทัน และ ทำให้เข้าใจยากขึ้นไปอีก   แต่ถ้าเล่าเรื่องแบบเรียบเรียงการทำงาน  ที่มีส่วนในการผลิตไวน์ตามขั้นตอน อ่านแล้วจะเพลิน และ มองเห็นภาพ เข้าใจง่ายขึ้น เพราะนี่คือเจตนารมณ์ในการเขียนครั้งนี้.. หลังจากที่กลุ่มศาสตราจารย์นักวิจัยได้แบ่งโซนออกเรียบร้อย ชาวกสิกรไวน์ก็ขานรับนโยบาย อาจเป็นเพราะไม่มีทางเลือกอื่นๆก็เป็นได้ เนื่องจาก ทุกคนรุ้ดีว่า คุณภาพของไวน์อเมริกันนั้น มันเทียบไม่ได้เลยกับของนอกนำเข้าจากยุโรป ดังนั้น การรื้อถอนเถาองุ่นอาละกานเต้ จึงได้ดำเนินขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างเข้ารับการฝึกหัด และฝึกสอน  ในเรื่องของพันธ์องุ่นที่เหมาะสมกับพื้นที่ของตัว.. แต่กระนั้น..การสำรวจในปี 1956 ได้มีผลออกมาว่า ประชาชนที่นิยมดื่มไวน์นั้นมีเพียง 15 % และในส่วนนี้ คือ  ส่วนใหญ่ชาวต่างชาติอพยพ ที่ดื่มไวน์ประเภทไวน์ไห (jug wine)หรือ ไวน์ที่มาเป็นแกลลอน และถ้าจะเป็นพวกทที่นิยมดื่มในการรับประทานอาหาร ส่วนใหญ่ก็เรียกหา ไวน์ฝรั่งเศสชั้นดี ใน wine list  ของร้านอาหารดังๆ จะมีไวน์ให้เลือกนับร้อยชนิดที่ล้วนนำเข้าจากต่างประเทศ  ไวน์อเมริกันจะมีอยู่   สี่ห้ายี่ห้อ ที่พอจะเสนอหน้าในหางรายการ เช่นของ   BV,  Inglenook,  L.M. Martini, Wente Brothers  และ ในรายละเอียดของงไวน์ ไม่สามารถบอกอะไรกับผู้บริโภค ได้มากไปกว่า  คำสั้นๆว่า ไวน์ประเภท(คล้ายๆกับ) เบอร์กันดี  เท่านั้น ดังนั้น..อนาคตของไวน์อเมริกัน ที่จะขึ้นมาโดดเด่น เป็นที่ยอมรับ เห็นจะยาก และ  คงยังอีกนาน แต่...ใครเล่าจะหยั่งรู้ได้ ว่า....ปาฏิหารย์นั้นมีจริง..!!!!! จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.พ. 49 12:56:55 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อยากจะเล่าเรื่องการทำไวน์  ก็ต้องเล่าถึงเส้นทางชีวิตของพวกไวน์เมธี จากชีวิตจริงของเขา เพื่อที่คนอ่านที่ยังไม่ค่อยเข้าใจจะได้ติดตามอ่านต่อได้ อย่างต่อเนื่อง ขอเลือกชีวิตของ  Miljenko Grgic'  มิลเชงโก  เคอจิช   (มาเปลี่ยนเป็น Michael  Grgich  ในตอนหลัง  นามสกุลยังอ่าน เคอจิช เหมือนเดิม) ชาวโครเอเธียน ที่จับพลัดจับผลูมาเป็นหนึ่งในระดับต้นๆของนาปาไวน์ ตอนนี้เราพูดถึง ยุคต่อๆมา คือ 1958 (ที่อังเดรยังคงรับงานจ๊อบให้กับไร่ต่างๆในพื้นทีนาปา) คืนหนึ่งในเดือนสิงหาคม  ปี 1958 นี่แหละ ที่ผู้โดยสารคนเดียวที่ลงมาจากรถเมล์เกรฮาวนด์ที่ป้ายของสถานีเมือง St. Helena  นั้น เป็นชายร่างเล็ก สูงประมาณห้าฟุตเศษๆ  ที่ได้มาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางสองใบซึ่งในนั้นคือสมบัติทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามี  นั่นคือ ใบสำคัญเช่นใบสูติบัตร ประกาศนียบัตรการศึกษา ระดับมหาวิทยาลัย เสื้อผ้า  และหนังสือ สิ่งสำคัญไปกว่านั้น ที่เขาได้เอามันไว้แแนบกายอยู่ตลอดเวลา นั่นคือ ใบสำคัญในการเข้าเมือง.. หลังจากที่รวบรวมของทั้งหมดได้ไว้ในมือแล้ว  สายตาเขาก็สออดส่ายหาตู้โทรศัพท์   เพื่อที่จะติดต่อกับ นายจ้าง คือ J.  Leland{lee} Stewart  เจ้าของ Souverain  Cellars ไร่ไวน์เล็กๆที่ตั้งอยู่ทางด้านฝั่งตะวันออกของนาปา  แวลลี่ย์ ทั้งนี้ทั้งนั้นคือ สองคนนี้ไม่ได้รู้จักกันเป็นส่วนตัวใดๆ   มิลเชงโก  ได้ประกาศหางานในหน้าวารสาร Wine Institute Bulletin  ในตำแหน่ง  Winemaker และ สจ๊วต ได้ตอบรับเรื่องงานพร้อมยื่นข้อเสนอในการขอวีซ่าเข้าประเทศให้  แและขอให้ติดต่อททันทีที่มาถึง กระนั้นมิลเชงโกยังกำหูโทรศัพท์แน่น  เขาหวาดเกรงไปสารพัด  ว่า  หากสจ๊วตไม่อยู่ อออกไปนอกเมือง  หรืออะไรก็แล้วแแต่  เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมาในประเทศ ที่อยู่ภายใต้การปกครองของคอมมิวนิสต์นั้น....มันได้ทำให้เขารู้จักระวังระไวไม่ประมาทกับโชคชะตา จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.พ. 49 13:00:41 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มิลเชงโก  เกิดเมื่อเดือนเมษายน  1923   เป็นลูกคนสุดท้องของครอบครัวชาวชนบทเมือง  Desne ในประเทศ  Croatia   เขามาหย่านมแม่ก็เมื่ออายุได้ตั้งสองขวบครึ่ง จากนั้นมา...ไวน์คือสิ่งที่อยู่รอบตัวจนเป็นศูนย์กลางของชีวิต เพราะ เขาและพี่ๆต้องดื่มน้ำฝนจากตุ่มที่รองจากหลังคา  และในน้ำนั้นผสมไวน์ เรียกว่า  bevanda นั่นคือ ภุมิปัญญาชาวบ้านแท้ๆ  เพราะ พ่อแม่และชาวบ้านคนอื่นๆในชนบทนั้น  ต่างไม่มีใครได้ร่ำเรียนเขียนอ่าน แต่ทุกคนรู้ว่า  น้ำฝนที่ผสมไวน์นั้น ปลอดภัยสำหรับดื่มกิน.. จนกระทั่ง  ตอนที่มิลเชงโก ได้มีโอกาสเรียนในมหาวิทยาลัย  จึงได้ทราบว่า ไวน์นั้นสามารถทำให้น้ำปลอดเชื้อได้ ทุกคนในเมืองที่พอมีพื้นที่ดินทำกิน ส่วนใหญ่จะปลุกองุ่นทำไวน์เอง นอกเหนือไปจากสวนผักสวนครัว  ในครั้งกาลก่อน โครเอเธีย คือ เส้นทางการเดินทางผ่านไปมา ติดต่อการค้าของยุโรป (พวกโรมัน , กรีก, ฮังเกเรียน,อิตาเลี่ยน) และไวน์ก็อีกเช่นกัน ที่สร้างรายได้เล็กๆน้อยๆให้กับครอบครัวของเขา  สามารถส่งไปขายให้กับหมู่บ้านอื่นๆที่ห่างไกล  ไวน์ในยุคนั้น ถือว่าเป็นยาด้วยอีกโสดหนึ่ง ดังที่เขาจำความได้ว่า  เคยเป็นใข้หวัดอย่างแรง..แม่ได้ต้มไวน์ร้อนๆผสมน้ำตาลลงไป  ซึ่งเขาต้องจำใจดื่มมันทั้งๆที่ปากแแทบพอง   หากแต่..ใข้หวัดหายสนิทในวันต่อมา.. พ่อของเขา..ตื่นเช้าขึ้นมาต้องบ้วนปากด้วย  rakija (บรั่นดีเหล้าองุ่น)  อันเป็นกิจวัตรประจำวัน.. ตั้งแต่อายยุไได้เพียงสามขวบ  ฝ่าเท้าน้อยๆทั้งสองของเขาก็ต้องเริ่มทำงาน โดยการที่ต้องช่วยเยียบย่ำองุ่นในฤดูผลิต น้ำองุ่นที่รีดแล้วจะถูกนำไปใส่ตุ่มที่วางไว้ใต้ถุนบ้าน.. พออายุได้สิบขวบ...มิลเชงโกมีหน้าที่ที่ต้องเปิดตุ่ม และนำตัวลงไปแกว่งในน้ำองุ่นหมัก  โดยทที่แขนทั้งสองข้างเกาะที่ยึดทั้งสองข้างให้มั่นคง การแกว่งตัวนั้น ทำโดยการดีดตัวขึ้นลงเพื่อให้เศษองุ่นทที่ลอยฟ่องเป็นฝานั้น  ถูกกดให้จมลงไปเบื้องล่าง และเป็นการทำลายก๊าซคาบอน-ไดอ๊อกไซด์ไม่ให้จับตัว งานนี้  ..คือหน้าที่ประจำที่ต้องทำวันละสองครั้ง  เช้า และก่อนนอน จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.พ. 49 13:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มิลเชงโก เป็นเด็กเรียนเก่ง  เขาเรียนจบม.ปลาย  และกำลังมีงานทำที่ดีเป็นผู้ดุแลจัดการร้านค้าเล็กๆที่มีอยู่แห่งเดียวในเมือง   นอกเหนือไปจากการทีช่วยยครอบครัวทำไวน์ ตามฤดูกาล   หากแต่ในปี  1943 สถานะการณ์บ้านเมืองได้เปลี่ยนไป  พรรคคอมมิวนิสต์เข้ามามีบทบาททางการเมือง ซึ่งทำให้ทุกคนต่างโยกย้ายหนีหาที่หลบภัย แต่หนีเสือปะจรเข้   เพราะกองทัพเยอรมันได้เข้ามาโจมตีในหมู่บ้านเล็กๆของเขาด้วย   จนปี 1945 ที่บ้านเมืองได้กลับเข้ามาอยู่ในความดูแลของ  จอมพล ตีโต้ ซึ่งก็คือ   คอมมิวนิสต์ที่มีชัยเหนือเยอรมัน  แต่ก็ยังเป็นคอมมิวนิสต์อยู่ดี ที่มิลเชงโก เห็นว่า อนาคตข้างหน้ามีแต่ความมืดมน ร้านค้าเล็กๆที่เขาทำงานอยู่นั้น ได้ถูกยึดเข้ารัฐไปเรียบร้อย.. และความที่เขาเป็นคนที่มีการศึกษา  ได้มีโอกาสอ่านหนังสือหนังหา เกี่ยวกับประวัติบุคลสำคัญ อย่าง  เฮนรี่ ฟอร์ด,  ร๊อคกี้เฟลเล่อร์,โธมัส เอดิสัน  ฯลฯ ทำให้เขาได้มองเห็นความสว่างไสวของโลกอีกด้านหนึ่ง.. แต่เขายังไม่มีทางเลือกใดๆนอกจากเข้าไปเรียนต่อในด้านบัญชี  และออกมาทำงานให้กับร้านค้าสหกรณ์ของรัฐ   ในช่วงของสงครามนั้น ..เขาได้เห็นคุณค่าของไวน์ขึ้นมาอย่างชัดเจน..ว่า..มันมีค่ายิ่งกว่าทองคำ..เป็นของที่ใครๆก็ต้องการ   ดังนั้น ในปี 1949  เขาเข้าสมัครเรียนภาคเกษตรองุ่นและธรณีวิทยาเพื่อการเกษตรในมหาวิทยาลัย   Zagreb อันเป็นเมืองหลวง   ทั้งชั้นเรียนภาควิชานี้  สามารถรับนักเรียนได้ปีละเพียง  สิบสองคนเท่านั้นตามโควต้า   ซึ่งหมายความว่า เขาจะต้องเดินทางจากบ้านไปเข้าแถวคอยตั้งแต่เช้าตรู่ก่อนที่คนอื่นๆจะมา..แต่การเดินทางเป็นอุปสรรค  เขาไม่มีพาหนะใดๆแม้แต่จักรยาน  รถเมล์นั้นเริ่มวิ่งเวลา ตีห้าครึ่ง..ซึ่งกว่าจะถึง ก็คงหมดโอกาสไปเสียก่อน เขาจึงตัดสินใจเดินออกจากบ้านตั้งแต่เวลา ตีสอง  ตามเส้นทางยาวถึงเจ็ดไมล์ เพื่อที่จะไปคอยเป็นหนึ่งในจำนวนสิบสองคน.. มิลเชงโกได้เข้าเรียนตามหวัง หากแแต่เขาต้องอยู่อย่างกระเบียดกระเสียน  ต้องไปเช่าห้องพักราคาถูกๆที่มืดจนอ่านหนังสือไม่ได้  ต้องอาศัยไปนั่งท่องตำรา ตามร้านกาแฟ..โดยสั่งน้ำเปล่า และนั่งแช่ไปตั้งแต่เย็น จนค่ำมืด จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.พ. 49 13:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ชีวิตการเป็นอยู่ของประชาชนภายยใต้ธงของคอมมิวนิสต์ นั้น ถือว่าอยู่ยาก  สำหรับคนที่มีความรู้ระดับมหาวิทยาลัย ยิ่งในปี  1954 ศาสตรจารย์ของเขาคนหนึ่งที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากอเมริกา ได้เล่าในชั่วโมงเลคเช่อร์ว่า "ดินแดนของคาลิฟอร์เนียนั้น   ในทุกแห่งที่มีน้ำ เปรียบได้กับสวรรค์ทีเดียวเชียว" เสียงนั้น ก้องเข้าไปในหู และ หัวใจของมิลเชงโก จนเต้นแรงและเร็ว เขารีบถามต่อว่า "อุปกรณ์ทำไร่ทำสวนของเขาเป็นอย่างไรบ้างครับ?  " "แทบทุกบ้านมีแทร๊คเตอร์เป็นของตัวเอง  " นั่นคือคำตอบ ที่ทำให้นักศึกษาทุกคนต่างตาลุกโพลง "ทุกบ้านเลยหรือครับ..โอ้โห..." เท่านั้นเอง  ความหวังของเขา  คือ การที่จะไปทำงานในอเมริกา  อันคือ  สาเหตุทึ่เขาได้พยายามทุกทาง  จนสำเร็จ..มาถึงแผ่นดินของคาลิฟอร์เนียได้ในวินาทีนี้.. หลังจากที่มีเสียงเรียกสองสามกริ๊ง  ก็มีเสียงรับ ฮัลโหลจากปลายสาย  สจ๊วตเป็นคนงัวเงียมารับพอดี ทันทีทีเจรจาได้ใจความ  เขาก็บอกให้มิลเชงโกหาโรงแแรมใกล้ๆ พักก่อน เพราะมันดึกมากแแล้ว  รุ่งเช้าจะมารับ.. มิลเชงโก เข้าใจดี..และหันไปมองรอบๆกายในเมือง เซนต์ เฮเลน่า ที่เขาใฝ่ฝันถึงมาตั้งแต่ได้รับเสนองาน แต่ไม่ว่าจะเขม้นมองเท่าไหร่ มันก็สุดจะบ้านนอก ไม่ต่างอะไรกับเมืองต่างๆตามเส้นทางรถบัสที่ผ่านมา  ที่เขานั่งไล่มาตั้งแต่ แวนคูเวอร์ แคนาดา   ในที่สุด เขาก็ได้พบกับโรงแรม ทันทีที่เขาถามว่ามีห้องว่างหรือไม่  พนักงานก็ตอบว่า ว่างหมดทุกห้อง ยี่สิบสี่ห้องด้วยกัน..ค่าเช่า สองเหรียญต่อคืน เชิญไปเลือกห้องได้ตามสบาย.. จากคุณ : WIWANDA - [ 27 ก.พ. 49 13:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ฮาโลๆๆๆๆ....กลับมาจาก...ชาโตเดอเลย...เมื่อสักสิบนาทีที่แล้ว ขอพักผ่อน...และจัดการกับรูปที่ถ่ายไว้ให้เรียบร้อยเสียก่อน แล้วจะกลับมา จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 27 ก.พ. 49 16:39:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 Miljenko Grgic'  (  Mike Grgich  ) ภาพจาก  grgich.com จากคุณ : sofatboy - [ 27 ก.พ. 49 18:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ... จากคุณ : sofatboy - [ 27 ก.พ. 49 18:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ฮาโลๆๆๆๆ...รออ่านและรอชมภาพอยู่ค่ะ คุณวิโรจ จากคุณ : WIWANDA - [ 28 ก.พ. 49 08:52:11 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คืนนั้น กว่าเขาจะหลับตาลงได้ก็เล่นเอาดึกดื่น เป็นเพราะความ"ตื่นที่" ผสมกับความตื่นเต้นในผืนแผ่นดินใหม่ ทั้งๆที่ชีวิตเขาได้ผ่านการย่ำมาหลายแผ่นดิน จากทั่วภาคพื้นยุโรป และแคนาดา   แต่ที่อเมริกานี่ เขาหวังลึกๆไว้ว่า อาจจะทำงานจนเก็บเงินได้สักก้อน   แล้วปะเหมาะเคราะห์ดี อาจได้ซื้อทีดินทำไร่ไวน์ผืนเล็กๆเป็นของตัวเอง   ตอนนี้เขาก็มีอายุถึงสามสิบห้าแล้ว ควรจะตั้งหน้าตั้งตาสร้างอนาคต..ก่อนหลับไป เขายังจำคำที่พ่อสอนได้เสมอว่า.. "Every  day do something just a little better"  อันนี้เทียบของไทยได้เลยว่า "จงทำวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวาน" สจ๊วตมารับเขาตอนเช้าตรู่   และได้พาขับรถข้ามนาปา แวลลี่ย์ขึ้นไปบนทางขึ้นเขาลัดเลี้ยว  ที่สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับผู้มาใหม่ ที่ได้เห็นความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ และ มิลเชงโก ต้องพบกับความประหลาดใจที่พบว่า ชาวกสิกรส่วนใหญ่ไม่ได้ปลูกดังที่หวังว่าจะได้เห็น กลับกลายเป็นผลไม้ เช่นผลถั่ววอลนัท หรือ ลูกพลัม ที่ทำมาทำเป็นลูกพรุนออกส่งตลาดแแทน และเมื่อมาถึงไร่  Souverain   (โซวะเรน ต่อไปนี้จะเขียนว่า...SVR)  จากวิวของบ้านเจ้าของ เขาสามารถมองเห็นความเขียวขจีตามแนวเนินเขา ที่สำคัญเบื้องหน้านั้น  คือ  อ่างเก็บน้ำที่รัฐบาลได้สร้างให้ใช้  ชื่อว่า  Bell Canyon Reservoir  และ ไร่องุ่นก็เรียงเป็นแถวตั้งแต่บริเวณหน้าบ้านไป ที่พักของเขาคือ กระท่อมน้อย  ที่มีเพียงเตียง โต๊ะ และ เตาเล็กๆที่ทำได้แค่อุ่นอาหาร  เพราะการกินของเขานั้น ส่วนใหญ่ก็ต้องฝากท้องไว้กับบ้านของสจ๊วต เงินเดือนของเขาคือ หนึ่งร้อยเหรียญ  ที่ครึ่งหนึ่งจะถูกหักเป็นค่าที่พักแและอาหาร.. คืนแรกของการเข้ามาสู่ไร่..สจ๊วตได้เปิดไวน์ที่มีค่าที่สุดของไร่รับแขกถึงสองชนิด นั่นคือ 1951  Cabernet  Sauvignon  และ  1954  Zinfandel   ซึ่ง  มิลเชงโกประหลาดใจนิดๆ เพราะเขายังใหม่ต่อการชิมไวน์ที่เก็บไว้นานถึงเจ็ดปี    จากบ้านที่โครเอเทียพวกเขามักดื่มไวน์กันหมดในปีนั้น ก่อนที่ผลผลิตปีใหม่จะมา.. แต่เขาก็พบว่า  ไวน์ของสจ๊วตนั้น..รสชาติดีทีเดียว จากการที่ได้คุยกันในคืนนั้น  เขาจึงทราบว่า ครอบครัวของสจ๊วตนั้นมีถิ่นฐานมาจากพื้นที่เมือง Fresno และ  San Francisco  ฐานะทางมารดาร่ำรวย อีกทั้งใครอื่นไกล เป็นไฮโซตัวจริง นั่นคือ เป็นหนึ่งในสายตระกูลของ  Amasa Leland Stanford   อภิมหาเศรษฐีผู้ก่อสร้างทางรถไฟ และ  ผู้ก่อตั้ง มหาวิทยาลัย Stanford   และนั่นคือที่มาของชื่อของเขา J.  Leland{lee} Stewart   ที่เขามักไม่ค่อยบอกใครเรื่องชาติตระกูล   อีกทั้งพอใจให้คนเรียกว่า  "Lee" หรือ  มิสเตอร์ สจ๊วตเฉยๆ จากคุณ : WIWANDA - [ 28 ก.พ. 49 08:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 36 สจ๊วตคืออดีตนักเบสบอลมืออาชีพ หากแต่เขาสนใจในเรื่องไวน์มาตลอด มันเป็นความฝันว่าสักวันหนึ่งเขาจะมีไร่ไวน์และมาใช้ชีวิตเรียบง่ายเยี่ยงชาวชนบท   จนในปี 1943 เขาๆได้มาพบกับไร่ไวน์นี้ ซึ่งอดีตมีนามว่า Rossini winery สร้างมาตั้งแต่ปี 1875 เจ้าของเป็นชาวอิตาเลี่ยนอพยพที่ต้องปิดตัวไปเมื่อสมัย Prohibition และเมื่อหลังจากที่ได้มาเป็นเจ้าของ สจ๊วตได้เปลี่ยนชื่อให้มีสำเนียงออกอินเตอร์ คือกึ่งๆฝรั่งเศส นั่นคือ ที่มาของชื่อไร่ว่า โซวะเรน  (จากภาษาฝรั่งเศส sovereign ที่ความหมายในภาษาอังกฤษคือ supreme) ในปี 1944 คือปีที่เขาสามารถเข็นไวน์รุ่นแรกออกมาได้ตามใจฝัน  ทั้งๆที่ทำไปอย่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย หวังอย่างเดียวว่าอย่าเป็นน้ำส้มก็ใช้ได้ ในที่สุด  มันก็แย่ตามคาด จนเขาต้องขายยกถังให้กับไร่มอนดาวี ที่เอาไปผสมผเสกรอกใส่ขวดขาย.. เพราะผลของไวน์นั้น..มันไม่เป็นที่น่าพอใจ เขาจึงวิ่งโร่ไปขอความช่วยเหลือ และคำปรึกษาจาก อังเดร (ซึ่งตอนนั้น อังเดรได้มีแล็บเป็นของตัวเองแต่ยังเป็นที่ปรึกษาของไร่ BV) ในยามนั้น ที่ปรึกษาใหญ่อีกคนหนึ่ง คือ Robert Mondavi  (เจ้าของไร่ Charles Krug) ที่เป็นคนมีไมตรีและยินดีให้ความช่วยเหลือกับชาวไวน์ด้วยกันเสมอ ช่วงปีแรกๆของการบุกเบิก สจ๊วตล้มลุกคลุกคลานพอสมควร หลายต่อหลายครั้งที่เขาและครอบครัวมีเพียงขนมปังและถั่วต้มเละๆบนโต๊ะอาหาร ในปี 1947 สามปีหลังจากที่ได้เข็นไวน์รุ่นแรกออกมา ไร่ไวน์ของเขายังไม่ได้ทำเงินทองให้เห็นหน้าเห็นหลังขึ้นมา ยังคงทำไวน์ขายในอัตรา $1.50 ต่อแกลลอน  ซึ่งนับว่าน้อยมากสำหรับไร่ไวน์เล็กๆที่มีเนื้อที่เพียงสามสิบกว่าเอเคอร์ สจ๊วตภูมิใจในการที่จะเล่าว่า เขาเป็นคนที่โคตะระขี้เหนียว เพราะมันสืบมาทางสายเลือดสก๊อตจากบรรพบุรุษ เรื่องเสียงลือเสียงเล่าอ้างในหมู่ชาวนาปาถึงความตืดของเขานั้น ก็มีไม่ใช่น้อย เช่น..เขาตัดใจให้เงินโบนัสพนักงานดีเด่นด้วยเงินตั้ง"หนึ่ง ดอลล่าร์" ในเทศกาลคริสมาสต์ หรือการสั่งพิมพ์ป้ายฉลากไวน์ ที่เขามักสั่งจำนวนมากๆ (ราคาจะถูกลง) และยอมมาเสียเวลานั่งเขียนปี ด้วยลายมือของตัวเอง แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 49 09:15:34 จากคุณ : WIWANDA - [ 28 ก.พ. 49 08:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เพราะความช่วยเหลือของอังเดร และ โรเบิร์ต ทำให้สจ๊วตได้เริ่มเรียนรู้ และพัฒนาไวน์ของตัวเองจนได้รับรางวัลในงานเกษตรแฟร์บ่อยๆ ในช่วงระหว่างปี 1947-1957 ไร่ SVR ได้รับรางวัลถึง 34 รางวัล สจ๊วตได้พยายามทดลองของแปลกใหม่ เช่น เขาจัดพื้นที่เล็กๆ ทำการปลูกองุ่น Petite Sirah (เปอติ ไซราห์หรือที่ชาวฝรั่งเศสเรียกองุ่นนี้ว่า ดิวรีฟ= Durif ) เพื่อนำมาเป็นส่วนผสมกับองุ่นหลักอื่นๆในการปรุงรสไวน์ แต่ ไวน์แดง ซินฟานเดล และ ไวน์ขาว โจฮันนิสเบอร์ค รีสลิ่ง ของเขานั้นเป็นที่ยอมรับว่าเป็นของดีของนาปา ขนาดมีเสียงแตกออกเป็นหลายฝ่ายที่จัดอันดับว่า สจ๊วตนั้นฝีมือจัดจ้านพอสูสีกับพระอาจารย์อังเดรทีเดียวเชียว ยามที่มิลเชงโกมาถึงที่ไร่ SVR นั้น คือช่วงเริ่มของฤดูการผลิต นั่นคือ กำลังเตรียมทำการรีดน้ำองุ่นเพื่อการหมัก ซึ่งตอนนี้คือช่วงที่ทุกคนทำงานกันอย่างหนักแทบไม่ได้หลับได้นอน  เขาได้เห็นชัดกับตาว่า การทำงานอย่างนี้ในอเมริกานั้น มันช่างชุลมุนวุ่นวาย และใหญ่โตทางกำลังคนและกำลังเครื่องจักรมากกว่ากิจกรรมในครัวเรือนของเขาที่ โครเอเทีย หรือ การทดลองที่ มหาวิทยาลัย Zagreb ที่ผ่านมา สจ๊วตก็เหมือนกับเจ้าของไร่ไวน์อเมริกันคนอื่นๆที่ปลูกสารพัดองุ่นภายในไร่ทั้งๆที่มีเพียงกระแบะมือ ใหม่ๆที่เข้ามาในปี 1943 เขาลงแค่  Zinfandel,Grenache (เกรนนาช), Petite Sirah  ต่อมาเขาเพิ่ม Carignane (คารีนยัน), Cab/Sau และขยายเนื้อที่ให้กับ Petite Sirah ทั้งนี้ทั้งนั้น นี่คือในช่วงที่กลุ่มศาสตราจารย์จากมหาวิทยาลัยได้มำการวิจัยพื้นดิน และแบ่งโซน พร้อมตระเวณแนะนำเรื่องความเหมาะสม ในพันธ์องุ่นแล้วก็ตาม แต่..สจ๊วตได้หาฟังไม่... เขามองไม่เห็นประโยชน์ในการที่จะถอนรากถอนโคนของเก่าที่ปลูกมาแล้วเพื่อที่จะมาปลูกกันใหม่..อย่างแนวทางที่แนะนำ เพราะเขายังใช้วิธีไล่ซื้อองุ่นจากกสิกรอื่นๆมาเป็น "ตัวช่วย" ในการผลิตเสมอ (ปีละประมาณสี่พันลัง) จากคุณ : WIWANDA - [ 28 ก.พ. 49 09:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สวัสดีพี่วิและสหาย เมื่อเช้าวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมบินไปลงที่สนามบินกลางไร่องุ่น Chateau de Loie ด้วยเครื่องบินลำนี้ครับ...(โคตระเท่ห์เหลือวิสัย) ด้วยเป้าหมายสองอย่างคือ เทสต์ไวน์และทำความเข้าใจกับการผลิต ...โดยมี Hidden Agenda ซุกซ่อนอยู่ ...ซึ่งจะกล่าวบอกภายหลัง จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 10:44:57 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ชาโต เดอ เลย นี่ ผู้บุกเบิกคือ นายแพทย์ชัยยุทธ กรรณสูตร เมื่อตอนอายุเจ็ดสิบเอ็ดครับ (ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้วหลายปี) ประวัติแกน่าสนใจตรงที่ว่า ตัวเองฝังใจที่จะเป็นชาวสวนทำนาไร่มาตั้งแต่เด็ก ถึงขนาดขอพ่อไปเรียนการเกษรที่แม่โจ้ ซึ่งสมัยนั้น ม.เกษตร และ ม.เชียงใหม่ยังไม่เกิด แต่พ่อกลับบอกให้ไปเรียนหมอ แกเชื่อฟังพ่อก็ไปสอบ...อ้าว ดันติดอีก เรียนจบก็เข้าทำงานเป็นหมออยู่แค่ปีเศษ พ่อก็เสีย เลยต้องตัดสินใจเลิกอาชีพหมอกลับมาดูแลธุรกิจของตระกูล ดูแลโรงสี โรงน้ำแข็ง จิปาถะ แล้วที่สุดก็ไปเปิกบริษัทรับเหมาก่อสร้าง Italian-Thai จนใหญ่โต แล้วก็ยังไปเทคโอเวอร์โรงแรม Oriental และปรับปรุงจนมีชื่อเสียงก้องโลกเลย [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 11:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 40 วันดีคืนดี...ในปีที่เกษียณ ก็เกิดนึกขึ้นได้ว่าอยากเป็น เกษตรกรเหมือนอย่างที่ฝันไว้ในวัยเด็ก เลยขอเจียดเงิน ลูกหลานเพื่อหาซื้อผืนไร่ หวังเพื่อให้ได้ทำเกษตรกรรมใน ช่วงปลายของชีวิต และด้วยความที่โดยส่วนตัวนั้น หมอชัยยุทธุ์นิยมในเมรัย อมตะ จึงดั้นด้นค้นหาแปลงดินหลายต่อหลายที่จนมาพบ ว่า...ที่ราบสูงภูเรือ น่าจะเหมาะกับการทำไวน์ได้ จึงกว้าน ซื้อจนได้ที่ดินผืนใหญ่ ถ้าคะเนด้วยสายตาน่าจะเกินกว่าห้า พันไร่ แต่เป็นแปลงองุ่นอยู่แค่แปดร้อยไร่ ที่เหลือก็ทำ แปลงเกษตรอีกหลายอย่างเช่น แมคคาเดเมีย กีวี ไม้ หอม ผักปลอดสาร ฯ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 11:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เมื่อคืนวันอาทิตย์มีคนเอาไวน์ปลอมมาให้ชิมครับ มีอย่างที่ไหน Penfolds St Henri ขายแค่ 960 บาท ผมอยู่ออสเตรเลียยังซื้อไม่ได้ราคานี้เลย แค่จิบเดียวก็รู้แล้วล่ะครับว่าปลอม ถ้าใครชอบซื้อแถวชายแดนก็ระวังกันหน่อยนะครับ จากคุณ : D19 - [ 28 ก.พ. 49 11:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชาโตเดอเลย...เกิดขึ้นเป็นรูปปร่างในปี 1995 นี่ก็นับได้เป็นปีที่สิบเอ็ด ตอนเริ่มต้นก็ขนเอาเทคโนโลยีจากฝรั่งเศส ทั้งคน เครื่อง และต้นองุ่น..เรียกว่าเข้าขั้น "เต็มเหยียดเต็มฝีกัด" จากที่เริ่มต้นทำและในอีกห้าปีต่อ...บ่มีอันหยัง ต้นองุ่นก็ไม่ค่อยออกผล ที่ออกมาก็ไม่เป็นโล้เป็นพาย ไอ้คนทำไวน์มันก็โบกมือลา ...(ก่อนที่จะโดนตะเพิด) ในส่วนตัวผมคิดว่า... ชาโตเดอเลยก็ตกอยู่ในแดนสนธยานับจากวันนั้น..จนถึงเมื่อวานนี้ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 11:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 43 . คุณพี่ D19 ครับ ผมหอบหิ้วทั้ง 389 ทั้ง 407 ทั้ง Bin 2 รวมไปถึง St Henri ที่คุณพี่ว่า ไปส่งให้เซียนๆหลายท่านได้ทดลองไม่น้อยแล้ว ก็ยังไม่โชคร้ายได้ยินใครบ่นว่า ปลอม สักครั้ง ขนาดท่านเซียนสื่อศิลป ยังให้ผ่าน ส่วนเรื่องราคานั้นก็เหลือเชื่อ ดังที่คุณพี่ไม่เชื่อว่า มันถูกกว่าที่อ๊อสเตรเลียได้อย่างไร ตัวที่คุณพี่เอ่ยถึงน่ะ เค้าขายกันแค่พันเดียวจริงครับ ผมก็ไม่ทราบวิธีการ หรือ ลูกเล่นทางการค้าอะไร ว่าเค้าทำยังไงถึงขายได้ราคาต่ำขนาดนั้น 389 ขวดละ 1250 407 ขวดละ 1000 เดียว  Bin 2 น่ะ 400 เอง ส่วนคนที่ไปเจอของปลอม ผมก็ว่าต้องมีแน่ เพราะราคามันจูงใจเหลือเกิน เหมือนสมัยที่เค้าปลอมเหล้าแบล๊ค ชีวาส กันนั่นแหละครับ คงถือว่าโชคไม่ดี ถ้างั้นไม่ควรเสี่ยงดีกว่า หรือไงครับ น่าจะไม่คุ้มเสียแล้ว . จากคุณ : ชอบแช้งค์ - [ 28 ก.พ. 49 12:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 44 จากวันที่เริ่มต้นทำแปลงองุ่น เขาบอกว่า หมอชัยยุทธเข้าเฝ้าในหลวงเพื่อขอความรู้ ในโปรดรับสั่งให้เลือกใช้องุ่นแดงสายพันธุ์ Syrah และองุ่นเขียว Chenin Blanc โดยแนะว่า ที่เส้นรุ้งแถบศูนย์สูตรมีแต่องุ่น 2 พันธุ์นี้เท่านั้นที่อยู่ได้ ซึ่งก็เป็นจริงตามนั้น เมื่อองุ่นสายพันธุ์ที่จะทำไวน์นั้นก็วายไปจนเหลือแต่สองพันธุ์นี้จริง ๆ รูปนี้องุ่น Syrah ครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 13:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ส่วนรูปนี้ Chenin Blanc จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 14:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ความเย็นปกติในเวลากลางวันของภูเรือจะอยู่ที่ 25-35 องศาเซลเซียส ส่วนเวลากลางคืนจะอยู่ราว 15-20 องศาเซลเซียส การเก็บผลองุ่นจึงเลือกใช้เวลากลางคืน นับแต่เที่ยงคืน...ไปเสร็จสิ้นเอารุ่งเช้า จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 14:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เอ่อ...ที่เลือกเก็บช่วงเวลากลางคืน มีเหตุผลอยู่ที่ว่า การเก็บองุ่นในอุณหภูมิต่ำนั้น จะลดอัตราเสี่ยงจากการเปลี่ยนแปลงของน้ำตาลในผลองุ่น ไม่ว่าจะจากช่วงเวลาเก็บที่อาจเนิ่นนาน ตลอดจนจากการขนส่งก่อนเข้าโรงคัดแยก ซึ่งผลอลุ่นจะทยอยเข้ามาคัดแยกผลที่เสีย-แห้ง-เขียว ออกด้วยมือ จากนั้นก็เข้าเครื่องแย่งก้าน ก่อนจะเข้าสู่ถังหมัก จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 14:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 48 วันแรกที่ผมเข้าไปที่ Vineyard และได้ฟังบรรยายจากคนดูแล ...บอกตรง ๆ ว่าง..ไม่ประทับใจเอาเลย เหมือนได้คุยกับอาจารย์เกษตรแก่ ๆ ที่พูดอยู่ตลอดเวลา ว่าทุกอย่าง...ดีไปหมด แต่ผมเห็นสภาพดินที่ไม่เรียบร้อย ขาดการปรับแต่งให้ เรียบร้อย มีวัชพืช (แม้จะรกนัก) กิ่งก้านแม้จะมีการ Prune มาแล้วก็ตาม แต่ก็รู้สึกได้ถึงความไม่สมบูรณ์ของ อะไรบางอย่าง แต่...ผลองุ่นที่ได้ก็ออกมาดูดีพอใช้...ไม่เลวนัก จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 14:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 49 พอวันรุ่งขึ้น...ผมเข้าไปโรงหมักบ่ม เพื่อฟังบรรยายกระบวนการผลิตทั้งหมดจาก Winemaker ....อยู่ดี ๆ ผมก็มาโผล่ที่...บางอ้อ ทั้งคนดูแลไร่กับคนปรุงไวน์...แม้จะมีวัยต่างกันมาก คือคนแรกเกษียณแล้ว ส่วนอีกคนเพิ่งจะสามสิบ มีสิ่งที่เหมือนกันอยู่คือ ...ไม่มีจินตนาการ..ขาดแรงบันดาลใจ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 15:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ก่อนหน้านี้คนปรุงไวน์คนแรกมาจากฝรั่งเศสพอมันทิ้งไป เจ้าของก็ไปคว้าคนปรุงไวน์จากออสเตรเลียมาอยู่ได้พักหนึ่งก็เผ่นอีก มรดกจึงตกแก่คนปรุงไวน์คนปัจจุบัน...ซึ่งก็เป็นลูกมือของเจ้าสองหมอนั่น ...คนนี้เกิดที่สุรินทร์ครับ ปัจจุบันอายุราวสามสิบต้น ๆ เป็นลูกมือเขา(ทั้งหลาย) มาสิบปี ก็มีอันต้องมาเป็นคนปรุงไวน์มือหนึ่ง ...แต่ตรงนี้ไม่ได้เป็นปัญหาหรอกครับ แต่มันอยู่ที่ Method of Thinking ครับ ...เขาทะแม่งครับ อย่างแรก... ผมถามเขาว่า ใช้ยีสต์สายพันธุ์อะไรบ้างกับไวน์แดงและขาว เขาตอบว่า...ใช้ตัวเดียวกัน ...ทำไม?...ลองใช้แล้วมันออกมาเหมือน ๆ กัน OK ผมถามอีกว่า แล้วหลักการใช้ยีสต์ทำอย่างไร? ...ก็ไม่ค่อยใช้ถ้าไม่จำเป็น ...ทำไม ? ...ก็ใช้ยีสต์ขาวที่เกาะผิวองุ่นนั่นแหละหมัก ...แค่นั้นเหรอ ?...ถ้ามันไม่พอถึงค่อยเติม โอยยยยย....เหนื่อย จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 16:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 51 จากนั้นผมก้เข้าไปทำ Tasting คำตอบทั้งหมดมันก็ออกมา คือ...ไวน์เกือบทุกตัวมีความผิดปกติซ่อนอยู่ แม้จะแตกต่างกันไปบ้าง แต่ที่เหมือนกันหมดก็คือ ไวน์มันจบแบบขื่น ๆ และมี Sugar Residual เพียบ ...ยีสต์มันสลายน้ำตาลไปเป็นแอลกอฮอล์ไม่หมดครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 16:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 52 วันนี้พอก่อน...ครับพี่วิและสหาย ต้องไปตามดูไอ้หน้าเหลี่ยมว่า ...วันนี้มันจะเอาเหลี่ยมไหนมาเล่นอีก จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 28 ก.พ. 49 16:48:05 ]

ความคิดเห็นที่ 53 แหม..คุณวิโรจก้อ..ให้รออีกแล๊ะ   แต่ล้อเล่นนะคะ เรื่องที่ว่าเรียกป้าน่ะ..เรียกได้ค่ะ ในเน็ทนี้ เป็นทั้งนั้นละค่ะ เป็น พี่ เป็นอา เป็นป้า.. ล้วนแล้วแต่คือไมตรี..ที่ยินดีน้อมรับเสมอ ฟังที่คุณเล่ามา แทบไม่น่าเชื่อว่า บริษัทได้ลงทุนไปมากมายในด้านอุปกรณ์ และการลงทุนอื่นๆ แต่ไม่"กล้า" จ้าง winemaker มือดีๆที่สมควรต้องจ้างทั้งทีมด้วยซ้ำ (ไม่ใช่คนเดียว) ให้มาช่วยในการทดลองและค้นหาความมหัศจรรย์ขององุ่น ให้กลายเป็นไวน์ที่มีคุณภาพ(ที่ดีขึ้น) ถึงคนเก่าจะออกไป  การจ้างคนใหม่ก็น่าจะสามารถทำได้ ในยุคนี้ การสื่อสารสะดวก และฉับไว ในสมัยก่อนหลายสิปปีที่เล่ามาข้างต้น  เขายังติดต่อกันได้ข้ามทวีป ถ้าคุณเปรมชัย สนใจ.. จะแนะนำคนที่เหมาะสมให้ เป็น จบจาก UC Davis  เป็นไวน์เมธีฝรั่งที่ฝีมือจัดจ้านอยู่ในพื้นที่คนหนึ่ง..ผลิตภัณฑ์ของเขาเป็นที่ยอมรับว่าเป็นของดี มีราคา  ที่สำคัญคือ เขาคุ้นเคยกับเมืองไทยมาก เพราะภรรยาเป็นคนไทย (เป็นพยาบาล RN)  เพราะในอดีต เขาคือ Peacecorp คนหนึ่งที่มาอยู่และตระเวณใน อิสานบ้านเรา นานนับปี พูดไทย และ ลาวได้แจ๋วแหวว... มาเที่ยวเมืองไทยทุกปี.. พูดมาแค่นี้..คุณคงพอมองเห็นภาพจิ๊กซอว์ต่อได้เลยนะคะ จากคุณ : WIWANDA - [ 28 ก.พ. 49 22:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เมื่อการเก็บเกี่ยวองุ่นได้เริ่มต้นขึ้น..เหล่าแรงงานเม๊กซิกันจะเดินดาหน้าเข้าทำการริดพวง..และใส่มันลงไปในถังไม้ที่จะจุเต็มที่คือ สี่สิบห้าปอนด์ จ่ายค่าแรงกันตามจำนวนถัง  ตรงนี้คือความสามารถและความชำนาญเฉพาะตัว คนเก่งแก่วิชาจะรู้วิธีเก็บองุ่นพวงเต่งๆโตๆก่อน และเร็วมาก แป๊บเดียวเต็มลัง...การเก็บคือ ตามแนวต้นที่เรียงยาว..แนวใครแนวมัน.. (ไวน์ขาว และ ไวน์แดงนั้นมีการผลิตที่ไม่เหมือนกัน ขั้นตอนของไวน์แดง คือ  ส่งเข้าเครื่องบีบ (crusher)  ให้ผิวแตกและเศษก้านที่ติดมาจะหลุดไปตรงขั้นตอนนี้ จึงจะเข้าไปทำการหมัก  (ทั้งเศษองุ่นที่ติดไป)  เมื่อหมักได้เวลา จึงนำเข้าเครื่องอัด (presser) เพื่อรีดไวน์ออกมา แล้วจึงนำไปใส่ถังบ่ม ขั้นตอนของไวน์ขาวคือ  เข้าเครื่องบีบ ต่อด้วยเครื่องอัด และ นำไปหมักแล้วแต่ว่าจะไปหมักที่ไหน ตามแต่ชนิดของไวน์ จนได้ที่แล้วนำไปบรรจุขวด เป็นเสร็จสิ้นพิธี เครื่องบีบ {crusher} จากคุณ : WIWANDA - [ 1 มี.ค. 49 00:25:01 ]

ความคิดเห็นที่ 55 มิลเชงโกและสจ๊วต คอยรับถังองุ่นที่มาส่ง นำขึ้นรถ กลับไปยังโรงไวน์ เทมันลงไปในเครื่องบีบ(ตอนนั้นทำด้วยไฟฟ้าแล้วนะ)ทีละลัง   เครื่องจะทำหน้าที่เค้นองุ่นไปมาด้วยใบเกลียวที่อยู่ตรงกลาง และมันจะดันองุ่นเละๆนั่นออกมา ซึ่งคนงานจะนำถังไปรอรับเพื่อที่จะนำไปเข้าเครื่อง อัด ในการที่จะรีดเอาน้ำองุ่นออกมา.. ที่เครื่องอัด..เขาทั้งสองจะคอยป้อนองุ่นลงไปในเครื่องให้เต็ม ก่อนที่จะทำการหมุนเครื่อง น้ำหนักที่กดลงจากข้างบน ทำให้ น้ำองุ่นไหลลอดออกมาจากระหว่างช่องไม้ของถัง จนไหลเอ่อออกมามากจนล้นขอบถาด  ตรงนี้ ชาวไวน์ถือว่าเป็นน้ำองุ่นที่มีคุณภาพดีสุด เรียกว่า  free run  แปลกันตรงๆตัวเลยว่า มันเป็นน้ำองุ่นที่รีดตัวหนีออกมาจากเอง  ไม่ได้รอจากเครื่องอัด  น้ำองุ่นจึงยังใสและปราศจากความเฝื่อนฝาด free run ที่ว่านี้ เมื่อไหลออกมาบนถาดที่พัก และก็จะถูกสูบส่งไปลงในถัง  เขาจะเก็บมันแยกไว้ทำ premium wine เครื่องอัด ดูได้ตามภาพ คงแทบไม่ต้องอธิบาย น้ำองุ่นที่ถูกเค้นออกมาโดยเครื่องจะส่งเข้าทำการหมัก ในบางพื้นที่ทำไวน์ที่มีองุ่นต่างๆสายพันธ์กัน องุ่นขาวบางชนิด บางพื้นที่จะมียีสต์ที่เปลือก เองโดยเกิดขึ้นตามธรรมชาติ ส่วนในบางพื้นที่นั่น ไวน์เมธีจะต้องพิจารณาเองว่าจะต้องเติมยิสต์เพิ่มมากน้อยเท่าใด เพราะประสิทธิภาพของยีสต์ คือ การที่จะเปลี่ยนน้ำตาลในองุ่นให้กลายเป็นแอลกอฮอล และไวน์ขาวแต่ละประเภทนั้น ต้องส่งไปทำการหมักในต่าง วาระและต่างอุปกรณ์กัน เช่น ถ้าเป็น ชาร์ดอนเนย์ ต้องส่งไปหมักในถังโอ๊กจึงจะละมุนละม่อมในรส ถ้าเป็น พวก รีสลิ่ง ก็จะต้องไปหมักในถังสเตนเลส ทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับสภาพของภูมิอากาศและอุณหภูมิในพื้นที่ ที่อาจใช้เวลาเร็วช้าไม่เหมือนกัน อาจเป็นห้าหกวัน หรือ สองอาทิตย์ และตรงการอัดนี่..ไวน์แต่ละชนิดก็ความแรงของอัดก็ไม่เหมือนกันด้วย การอัดองุ่นดีๆที่สามารถเขียนฉลากบอกชื่อเฉพาะพันธ์ได้ อย่าง ชาร์ดอนเนย์, รีสลิ่ง  นั้น การอัดจะต้องใช้ความแรงแค่ 10-15% เรียกว่า light press และอาจนำ free run ที่เก็บเอาไว้แต่ทีแรกมาผสม ตรงนี้ การขายจะได้ราคา (ไวน์ขาวที่แพงๆ คือการใช้กรรมวิธีในขั้นตอนนี้ละค่ะ) เครื่องบีบ {presser}  ประมาณแบบนี้นะคะ ที่ใช้ในยุคนั้น แต่เป็นขนาดใหญ่ที่กว่ามาก.. แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 49 00:33:24 จากคุณ : WIWANDA - [ 1 มี.ค. 49 00:28:51 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ถกเรื่องยีสต์กันต่อครับ ...เรื่องการเติมยีสต์นั้นเป็นเรื่องปกติครับ มีการ Adjust ตามความเหมาะสมแน่นอน แต่ต้องใส่ใจยิ่งยวดกว่านี้ "นอกจากจะต้องปรับปรุงสายพันธุ์องุ่นของตนเองให้ดีขึ้นแล้ว ยังจะต้องคัดเลือกและพัฒนาสายพันธุ์ยีสต์ให้มีคุณภาพควบคู่กันไปด้วย" ...อันนี้เป็นคำพูดของ Paul นามสกุลจำไม่ได้...ไวน์เมกเกอร์ของ Chateaux Margaux ครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 1 มี.ค. 49 10:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ที่ชาโตเดอเลย นอกจากจะใช้องุ่น Syrah กับ Chenin Blanc ใช้ทำไวน์แล้ว เขายังปลูก Black Queen ซึ่งก็คือเจ้า "ป๊อกดำ" ด้วย แต่เขาปลูกเป็นองุ่นทานครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 1 มี.ค. 49 10:53:13 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ต้องยอมรับอยู่อย่างหนึ่งว่าที่...ชาโตเดอเลย...นี่ ...ใหญ่ที่สุด...ตั้งมานานที่สุดเท่าที่มีในเมืองไทย ดูจากภาพรวม หากมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและถูกทาง ที่นี่จะเป็น Benchmark ของไทยต่อไป ในความเห็นของผมคนเดียวนะครับ ผมคิดว่าต้องลดความหลากหลายของการผลิต เลิกทำบรั่นดี คอนยัค ลิเคียว ฯ สนใจเฉพาะเรื่องไวน์อย่างเดียว เอามันให้ดีก่อน แล้วปรับปรุงผืนไร่ให้ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ต้องเอาเทคโนโลยีใหม่ ๆ มาทั้งคนทั้งของ ...แต่ก็เห็นใจเหมือนกันว่า...ต้องลงทุนสูงมาก แถมนอกจากรัฐก็ไม่เคยช่วยแล้ว ยังซ้ำเติมเรื่องภาษีเอย FTA เอย ....ยากครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 1 มี.ค. 49 11:02:02 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อยากฟังเรื่องของเขาใหญ่ไวน์เนอรี่บ้างครับ เคยไปเยี่ยมโรงไวน์เขา  แบบผ่านสถาบันนะครับ ไม่ใช่แบบนักท่องเที่ยว แต่ไม่ประทับใจเลย  เพราะเขามาบรรยายแบบเสียไม่ได้  แล้วพูดสักไม่น่าจะเกิน 20 นาที ก็ไล่แขกออกไปห้องช๊อปปิ้งให้ซื้อไวน์และองุ่นสดซะดี ๆ ส่วนขั้นตอนการผลิตนั้นอย่าหวัง  แค่จะเดินดูไลน์ยังไม่ได้ดูเลย นั่งแต่ห้องบรรยาย ดูรูปพวงองุ่น 2-3 รูปเท่านั้นแหละ ที่แปลกใจคือถ้าเทียบกับชาโต เดอ เลย แล้ว เขาใหญ่ดีกว่าเยอะ แต่ก้อย่างว่านะ เจอราคาไวน์จากเมืองนอกที่ขนาดการผลิตเขาใหญ่กว่า  แถมชกกันแบบตัวต่อตัวมีรุม  ไวน์ไม่เหมือนเหล้า คนกินไวน์ชอบที่จะกินแบบหลากหลายไม่ซ้ำยี่ห้อ เปลี่ยนใหม่ไปเรื่อย ๆ ไม่เหมือนพวกกินเหล้า ผิดสีผิดกลิ่น มันปานจะอ๊วกจะแฮงค์กันท่าเดียว แล้วนี่้ไวน์ไทย เจ้าเดียวผลิตกันไม่กี่ฉลาก  แต่ต้องไปผจญกับไวน์นอก มากันไม่รู้กี่ร้อยกี่พันฉลาก  แถมราคาน่าสนน่าซื้อกว่ากันเยอะ นี่ขนาดตั้งกำแพงภาษีแล้วนะ  อีกหน่อยเอฟทีเอมีผลเต็มที่จะขนาดไหน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 มี.ค. 49 12:12:48 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธุ์...ผมไป Harvest ที่ Granmonte ซึ่งไวน์จากที่นี่ยังต้องไปอาศัยโรงหมักบ่มที่ PB Winery (เมื่อก่อนชื่อ Khoayai Winery) ไวน์จาก Granmonte นี่ดีใช้ได้เลยครับ แต่ก็ยังต้องรอเวลาให้องุ่นดำของเขาโตมากกว่านี้เสียก่อน ส่วนองุ่นขาว Chenin Blac ใช้ได้เลยครับ แล้วที่นี่ก็ทำ Marketing เก่งมากอีกด้วยครับ ...แต่พูดถึง PB Winery ซึ่งยังไม่มีโอกาสเข้าไป เคยดื่มดูก็ OK นะครับ ใช้ได้ทีเดียว เพียงแต่ว่า...ไม่มีแผนการตลาดที่ชัดเจน สับสนไปหมด อย่างเช่น เริ่มต้นก็ชื่อ Kyoayai Winery วันดีคืนดีบอกว่าไม่ใช้ชื่อนี้ดีกว่า เพราะมีไร่องุ่นบนเขาใหญ่หลายแห่ง ก็เปลี่ยนมาเป็น PB Winery ก็มาจากชื่อตระกูล...ภิมย์ภักดี...นั่นแหละ ก็ไม่ว่ากัน แต่พอออกไวน์ใหม่ก็ใช้ชื่อไวน์ว่า Phirom แล้วก็ไม่ทำ Branding ให้เป็นเรื่องเป็นราวอีก คนก็เลยงงว่า...Kyoayai Winery...PB Winery...กับ..Phirom นี่มันเป็นตัวเดียวกัน นี่ยังไม่นับรวมอีกตัวที่ยังไม่เห็น ออกเป็นไวน์ขาว...เห็นว่ายังจะใช้ชื่อว่า Pakdee อีกนะ ...อันนี้เป็นเรื่องของกึ๋น ทีมการตลาดไม่ทำงาน...รอแต่เจ้านายสั่งอย่างเดียว จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 1 มี.ค. 49 13:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เจอภิรมณ์ เทมปานินโย ขวดละ 800 กะไวน์อาเจนติน่าพันธุ์เดียวกัน ขวดละ 400 ซื้อ 3 แถม 1 อีกต่างหาก หรือถ้าเป็นเสปนพันธ์แท้แบบรีเสริฟพันธู์เดียวกันเหมือนกัน ขวดละ 600 แล้วมันจะเหลือเรอะ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 มี.ค. 49 16:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 คุณสื่อศิลป์...ดื่มไวน์แล้ว "อย่าให้เหลือ" สิครับ...มันเปลือง จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 1 มี.ค. 49 16:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คุณชอบแชงค์ครับ ก็งงในแง่ที่ว่าปกติที่โน่น St henri มันจะแพงกว่า 389  แต่พอเห็นเหลือ 960 เลยสงสัยว่าทำไมมันถูกกว่า 389 ที่เราซื้อได้ 1200 นั่นแหละครับ เห็นด้วยกับคุณวิโรจน์ครับ เจอไวน์ของ PB จริงๆก็งงเหมือนกันครับ ไม่รู้เขาทำการตลาดกันยังไง บางทีเขาก็เอาชื่อรีสอร์ทแถวๆนั้นมาตั้งเป็นชื่อผลัดกันไปเรื่อยๆครับ เคยเห็นรุ่นคีรีมายา ประมาณนี้แหละครับ พูดถึงชาโตเดอเลย วันนี้แวะไปเซลลาร์เขามาครับ ซื้อ L'Ecole no 41 มาขวดนึง เป็นไวน์อเมริกาที่ราคาพอจะโอเคในเมืองไทยครับ ได้ Favor เป็นไวน์ Barolo ของ Cesari 1995 กับ Marques de Riscal gran rererva มาขวดละ 300 บาท เลยบอกเขาไปว่าคุณวิโรจน์ได้คอมเมนต์ไว้ในพันธุ์ทิพย์ให้เขาไปเปิดดู ที่ว่าให้ลดความหลากหลายของชนิดการผลิตสงสัยจะยากแน่ๆเลย เพราะบริษัทนี้ทำตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ ประมาณว่าจาก CTX ไปจนถึง ไวน์นั่นแหละครับ แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 49 21:17:03 จากคุณ : D19 - [ 1 มี.ค. 49 21:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ก็คงเหมือนกันกับที่นี่มังคะ คุณ D19  เพราะว่า Marques De Riscal Gran Reserva (หวังว่าคงหมายถึง Rioja) ปี 1996 ถูกสุดหาได้ประมาณว่า   $29.99   ถ้าออกใหม่ 2002 ก็เข้าไป $10.99 แล้วคุณมาซื้อได้ 300 บาทเนี่ยนะ... ยังมีอีกเหลืออีกเปล่าคะ? จะได้บอกให้ป๋าชช.ไปซื้อมาเก็บไว้ให้สักลัง.. เรื่องยีสต์นั้น มีมากมายหลายร้อยชนิด ซึ่งต้องใช้กันแตกต่างกันไปตามกรรมตามวาระของชนิดไวน์ อย่างบอร์คโดซ์ หรือ เบอร์กันดี นั้น เขาจะมีการทำขึ้นเฉพาะใช้ในพื้นที่และขายด้วย นั่นคือเรียกว่า ยีสต์ของไวน์ในโลกเก่า ส่วนยีสต์ในปัจจุบันสำหรับโลกใหม่นั้น มีขายออกมากมายนับร้อยๆชนิด มาเป็นแพ๊คเก็ต บอกเบอร์ บอกสี ชี้เฉพาะว่าให้ใช้กับไวน์ชนิดไหน  การสะกดน้ำตาลในไวน์เพื่อจะให้มีความสมดุลย์กับแอลกอฮอล และกรด( หรือที่เรียกว่า balance) อันนี้เป็น เทคนิคของคนทำไวน์ที่จะนำมาเป็นลูกเล่นของการปรับเปลี่ยนแคแร๊คเตอร์ของไวน์ที่ตัวเองทำ ผู้บริโภคจะเป็นผู้ตัดสินว่า.."มือถึง"หรือไม่? แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 49 06:32:29 แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 49 00:45:05 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 00:12:18 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เรียนถามคุณวิโรจ ในภาพของคคห.ที่58  ถังไวน์นั่น ทำไมจึงสีแปลกๆ และมีรอยบุบบี้ด้วย..ทำด้วยวัสดุอะไรหรือคะ? การประเมินค่าและคุณภาพของไวน์นั้น จะมีหลักใหญ่อยู่ตามข้อต่อไปนี้ ขอยกมาเป็นภาษาอังกฤษ เพราะนี่คือหลักการของสากล ถ้าฝรั่งจะมาประเมินระดับไวน์ไทย จะต้องมาจากคะแนนของข้อต่างๆนี้เท่านั้น  คือ 1.The choice of the terroir 2.The climate (and the date of harvest) 3.The choice of the grape-variety, it is determinant 4.The type of container in which the fermentation will take place 5.The temperature at which the juice of grape is maintained during the fermentation 6.The fermentation period 7.The type of container in which the maturation will take place นี่ละค่ะ  ถึงได้ถาม.. จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 00:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ไวน์เมคเกอร์ของ ช. มาโกซ์ นั่น..ชื่อว่า พอล หรือ ปอล  ปองตาลิเยร์  (Paul Pontallier) ค่ะ และเรื่องความข้องใจในราคาไวน์ที่แตกต่างนั้น  ต้องมาอยู่ในธุรกิจไวน์ค่ะ จึงจะทราบเพราะช่องทาง ช่องลอด มีสารพัด ถ้าขายในประเทศเดียวกัน จะต้องตามราคาที่กำหนด เพราะมีตัวกลางคุมอยู่ แต่ถ้าทางต้นสังกัด คือ Winery  เองได้ขออนุญาตออกขายต่างประเทศในจำนวนมาก และขายไปตามราคาที่ไม่ต้องเสียค่าโบร๊คเกอร์ คือ ต้นทุนและกำไรที่พอสมน้ำสมเนื้อ ส่วนผู้ที่ได้รับมา..จะมาปล่อยเท่าไหร่ก็ได้ ตามความพอใจ เพราะไม่มีใครมาคุม เอากำไรน้อยหน่อย..แต่ปล่อยออกเป็นเทน้ำเทท่า ขอยกตัวอย่าง ในเรื่องที่ฉันไปประมูล Baron Phillipe de Rothschild  มาได้จำนวนมาก ด้วยราคาที่น่าตกใจ(คือว่าใกล้ทุนมาก) ซึ่ง ราคานี้ หาซื้อไม่ได้ในฝรั่งเศส หรือ แม้แต่ในร้านไวน์ของอเมริกา อันนี้ ขึ้นอยู่กับจังหวะและเวลา ที่จะวนมาถึงเราเมื่อไหร่.. คือว่า ก่อนที่จะมีวันประมูล เราจะได้รับจดหมายเวียน บอกให้รู้ถึงวัน เวลา และ รายการไวน์ทั้งหมดที่นำมาประมูล รวมทั้งรายละเอียดของบริษัทที่เป็นโบร๊คเกอร์ อันนี้สำคัญค่ะ เพราะบริษัทเหล่านี้จะต้องมีเครดิตดีในเรื่องการรู้จักและรักษาสภาพของไวน์จนเป็นที่ไว้เนื้อเชื่อใจ ก่อนไปเราก็ต้องทำการบ้าน ว่า ตัวไหนที่อยากได้ และจะต้องอั้นราคาที่เท่าไหร่ เผอิญว่า..วันนั้น..เขามีรายการโบนัสตบท้าย ว่า มีไวน์ของท่าน บารอน อยู่ล๊อตหนึ่ง ที่มีรวมกันนานาชนิดสองร้อยกว่าลัง..ใครจะเอา..เริ่มประมูลกันได้เลย (อันนี้เป็นเซอร์ไพร์ส เพราะไม่มีในรายการ) ฉันก็อั้นราคาไว้ในใจแล้วค่ะ ว่า ไม่ควรจะเกินเท่านั้นเท่านี้ (หมายถึงถ้าเกินกว่านั้นก็ไม่สู้) ในที่สุด ได้มาต่ำกว่าจำนวนที่ตั้งใจไว้มาก..ถ้าจะมาขายกันจริงๆ ขายในราคาขวดละเก้าร้อยกว่าบาทอย่างเพนโฟลดส์ ที่ว่านี่... ยังได้กำไรเพียบบบบบ....!!!!! แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 49 06:27:30 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 00:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ถังหมักใน คห.49 กับ 58 นั้น ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกัน...แต่ไม่ได้ถามเขา ลองไปเคาะดู ตอนแรกนึกว่าเป็นสังกะสี แต่ก็ไม่ใช่ ผมไม่แน่ใจนะครับ แต่ขอเดาว่าเป็นเสตนเลสสตีลคุณภาพต่ำ ปราศจากการขัดผิว และเมื่อดูจากลักษณะการบุบ ...แน่นอนว่าคงเคาะขึ้นในประเทศ รูปนี้เป็น Marc de Loie ซึ่งก็งง ๆ อยู่ว่าผู้บริโภคเป็นใคร จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 2 มี.ค. 49 09:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขออนุญาตคุณวิโรจ เอาข้อความในกระทู้นี้ไปเก็บรวมไว้ในโฮมเพจรวบรวมผลงานของพี่วิฯ ที่ http://www.geocities.com/drsak/ ได้มั๊ยครับ .. ขอบคุณครับ จากคุณ : ha ha yee - [ 2 มี.ค. 49 10:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ยินดีครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 2 มี.ค. 49 11:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ขอความเห็นจากผู้รู้หน่อยนะคะ ดิฉันเพิ่งเริ่มสะสมไวน์ตามแฟนค่ะ ตอนแรกก็ไม่ค่อยชอบแต่พอได้ดื่ม Lafite ของแฟนแล้ว โอเคเลยค่ะ พอดีมีคนมาเสนอขายไวน์กับริลสองขวดค่ะ ขวดแรกคือ Le Pin vintage 1990 ราคาขายราวๆ เจ็ดหมื่นบาท กับอีกขวดคือ DRC Romanee St.Vivant vintage 1987 ราคาราวๆหนึ่งหมื่นบาท ไม่ทราบว่าราคาทั้งสองตัวนี้โอเคมั้ยคะ แล้วน่าซื้อรึเปล่า เพื่อนๆที่มีความรู้ช่วยตอบริลด้วยนะคะ จากคุณ : อริล - [ 2 มี.ค. 49 11:19:45 A:129.94.6.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 ตอบคุณ อริล เรื่องของ Le Pin (อ่านว่า เลอ แปง) vintage 1990  นั้น ถ้าจะซื้อในราคขวดละเจ็ดหมื่นบาท โดยที่คุณไม่เคยได้ลองมาก่อน แต่คุณว่า ได้ลอง Lafite แล้วชอบ.. มันเปรียบกันไม่ได้ค่ะ เพราะ ลาฟีท ใช้ องุ่นหลักคือ แคบ/โซ  ส่วน เลอ แปง  เป็น เมอโลต์  ที่ใช้องุ่น เมอโลต์ เป็นหลัก   ราคาของ เลอ แปง ในปีนี้ ตั้งไว้คือ หนึ่งพันสองร้อยปอนด์ แต่..ไม่มีคนซื้อ เพราะยังไมมีใครให้เรตติ้งที่เลิศเลอ แม้แต่ไวน์อัจฉริยะ อย่าง โรเบิร์ต ปาร์คเกอร์ ได้กล่าวไว้ว่า ถ้าจะซื้อ เลอ แปง ละก้อ   ไปซื้อ Petrus ดีกว่า เพราะ นั่นคือสุดยอดของโลก วันหลังจะเล่าให้ฟัง ว่าไวน์อย่าง เลอ แปง มาเสนอหน้าติด ราคาแพงได้อย่างไร. ส่วน DRC Romanee St.Vivant vintage 1987 นั้น นี่ก็ฉีกแนวไปโลด เพราะนี่คือ ไวน์ของเบอร์กันดี   ถ้าคุณชอบ ลาฟีต ไวน์ตัวนี้ไม่เหมาะกับคุณเลย เพราะ ดื่มยาก และ กลิ่นออกอับแบบแปลกๆ และราคาหนึ่งหมื่นนั้น อย่าซื้อเลยค่ะ ไวน์เบอร์กันดีในปี 1987 นั้น จัดว่า..ด้อยไปกว่าปรกติ จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 13:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบคุณพี่ WIWANDA มากค่ะที่ช่วยแนะนำ ที่กะว่าจะซื้อ Le Pin กับ DRC เพราะว่าอยากลองแบบใหม่ๆบ้าง แต่ว่าราคาสูงเอาการเลยต้องปรึกษาผู้รู้หน่อยค่ะ ตกลงริลก็คงไม่ซื้อ DRC แน่ๆ แต่ Le Pin กำลังคิดๆอยู่ค่ะ เพราะว่าแฟนเค้าบอกว่า Le Pin มีน้อย ถ้าอยากได้ก็ซื้อเก็บไว้ก่อน พี่ WIWANDA ช่วยตัดสินใจให้หน่อยสิคะว่าตกลงน่าซื้อเก็บไว้รึเปล่า อ้อหนูไปอ่านหนังสือของแฟนมา Robert Parker ให้เลอแปงตัวนี้ 99 ค่ะ พี่วิช่วยฟันธงให้หน่อยค่ะ ว่าซื้อดีรึเปล่าคะ จากคุณ : อริล - [ 2 มี.ค. 49 14:09:39 A:129.94.6.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 73 เมื่อบอกคุณอริลไปแล้ว..ว่า เลอ แปง ราคาหน้าสโตร์ของอังกฤษตั้งไว้ที่ 1,200 ปอนด์   แต่คุณจะตกใจ เมื่อทราบว่าราคาจริงๆสำหรับคนค้าไวน์ในอเมริกานั้น คือ ไม่เกินสามร้อยเหรียญค่ะ ถ้าต้องการอยากเห็นหลักฐาน ขออีเมล์มา จะส่งให้ จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 14:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อีเมลล์ของริลนะคะ z3069358@student.unsw.edu.au ค่ะ ขอบคุณพี่วิมากๆค่ะสำหรับคำแนะนำ ขอถามพี่วิเพิ่มหน่อยค่ะ ไวน์ของพวก DRC น่าเล่นมั้ยคะ กลัวว่าเดี๋ยวราคาจะถูกมากๆที่อเมริกาอีกค่ะ พอดีริลซื้อไวน์ของDRCไว้พอสมควรค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นของvintage 2000-2002ค่ะ ขอบพระคุณพี่วิมากนะคะ จากคุณ : อริล - [ 2 มี.ค. 49 14:28:36 A:129.94.6.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 75 ผมขอเสริมพี่วิ...อยากจะบอกนะครับ คุณอริลครับ... เมื่อก่อนสักสิบปีที่แล้ว ผมมีโอกาสไปที่ Le Pin ซึ่งเป็นไร่องุ่นแปลงเล็กที่มีอายุเพียงแค่ยี่สิบปีเศษเท่านั้น และถือเป็น Garage Wine รุ่น ๆ แรก ๆ ของโลก เพราะตัวชาโตเป็นเรือนเล็ก ๆ ที่ใช้ใต้ถุนบ้านเป็นที่ทำไวน์ มีถังหมักหนึ่งถัง ถังโอ๊กสำหรับบ่มอีกไม่น่าจะเกินยี่สิบใบ ...เรื่องราวมันใหญ่โตขึ้นก็เพราะนายปาร์กเกอร์นั่นแหละครับ ดันไปเขียน Blow ซะจนเกินงาม (อยากใช้คำว่า...น่าเกลียด) ขอยืนยันว่า Value มันไม่ถึงครับ เพราะจากที่มีโอกาสได้ชิมทั้งจากขวดและจากถังบ่มแบบสด ๆ ประมาณว่ามากกว่าสิบวินเทจ ตั้งแต่ '88 '89 '90 '93 '94 '95 '96 เนื้อน้ำมัน Drop เร็วมาก Aging ไม่ได้เลยครับ ในต่างกรรมต่างวาระที่ดื่มซึ่งทำ Tasting Notes ไว้โดยตลอดบอกว่า Le Pin เป็นไวน์ Forward ซึ่งต่างจาก Petrus โดยสิ้นเชิง เมื่อผมพบความจริงดังกล่าว ...ผมตัดสินใจขาย Le Pin ออกไปหมดเลย ทยอยขายจนไม่เหลือแม้แต่ขวดเดียว และไม่เกิดความเสียดายเลยสักนิด ...นี่คือเนื้อแท้ของ Garage Wine ครับ ...อย่าง Valandruad ที่เจริญรอยตาม Le Pin มา ก็อีหรอบเดียวกัน เจ้า Thunevin มันก็ยอมรับต่อหน้าผมว่า วินเทจแรกของมัน (ไม่แน่ใจว่าปี 199...อะไรนี่)...ที่มันทำแบบ Low Yield เหมือนกันเป๊ะน่ะ ตอนนี้ไวน์มันตายไปแล้ว...สีน้ำตาล Turn Off เร็วมาก เพราะเหล่า Garage Wine ท้งหลาย ต้นองุ่นมัน Too young ก็เมื่ออายุน้อย..รากมันลงไปซึมซับอาหารได้ไม่ลึก แต่กลบเกลื่อนโดยผลิตแบบ Low Yield คัดจนเข้มข้น ...อีตาปาร์กเกอร์พอเจอไวน์ดุเข้มข้นหน่อยและชิมตอนยังใหม่ ก็เทคะแนนให้ซะ ...นี่คือราคาไวน์ที่ถูกปั่นจนเกินจริงครับ ขอโทษนะครับพี่วิ ขอโทษครับคุณอริล แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 49 15:09:33 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 2 มี.ค. 49 14:52:51 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ไวน์ของ  DRC หมายถึง DOMAINE DE LA ROMANEE CONTI  นั่นคือ พื้นที่ของการทำไวน์เบอร์กันดีชั้นสุดยอดของโลก เป็นการบอกว่า อยู่ในเขตเดียวกับ ไร่ ROMANEE CONTI  เพื่อเป็นการยืนยัน และควรรออย่างน้อย สิบกว่าปีอัฟ แอนดฺ อัฟเป็นอย่างน้อยที่สุด เพราะไวน์ชนิดนี้เขาเก็บกันตั้งแต่คลอดลูก เอาไว้รอเปิดวันที่ลูกแต่งงาน..เพื่อเป็นการฉลอง ไม่แนะนำให้คุณซื้อไวน์แบบส่งเดชเก็บ..ควรศึกษาเรื่องไวน์ให้ลึกซื้ง และอย่ารอความเห็นของ นายปาร์คเกอร์ เพราะ..คนเราในปัจจุบันนี้เพิกเฉยต่อความรู้สึกของตัวเอง จนขาดอิสรภาพในด้านความคิด ฝรั่งเองก็ยังบ่นว่า.. "Wine buyers don't even bother to taste the wines anymore. They just wait for Parker to come out with his marks and follow his advice." ลองเข้ากลุ่มเพื่อนที่ชอบไวน์เหมือนกัน และหัดชิมไวน์แบบ blind tasting ผลัดกันเป็นเจ้าภาพ เริ่มต้นครั้งแรก ลองแค่สองสามชนิด..แล้วตัดสินด้วยความรู้สึกของตัวเอง มากกว่า"ค่า"ของมัน คุณอาจพบกับความมหัศจรรย์ใหม่ๆที่ไม่ต้องเสียเงินมากมายขนาดนั้น.. ส่งอีเมล์ไปแล้วนะคะ จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 14:58:01 ]

ความคิดเห็นที่ 77 มายืนยันคำตอบของคุณวิโรจค่ะ ว่า..ไวน์อย่างนี้ เราเรียกว่า garage wine จริงๆ มีการปั่นราคาเพราะพวกเราชาว เอเชียนในยุคฟองสบู่นี่แหละค่ะ วินเทจปีแรกของเขา คือ **1979 นี่เอง.. ส่วน วินเทจ ของปี 1981 คือ ปีที่โด่งดัง จึงถือโอกาสมาปั่นราคากับจนเว่อร์ในทุกวันนี้ จะหาทางลงก็ไม่ได้ เพราะขึ้นชื่อติดชาร์ทไปแล้วว่า เป็น "The most expensive wine in Bordeaux" ส่วนเรื่องนายปาร์คเกอร์ ได้ตอบไปแล้ว.. ขอแก้ 1st. vintage จาก 1987 มาเป็น **1979  ค่ะ  เขียนไปนั่งดูงิ้วธรรมศาสตร์ไป หัวเราะจนกลิ้งไปกลิ้งมา..ต้องรีบดูเพราะจะส่งต่อไปให้เพื่อนๆที่นั่งรอกันสลอน อีก.. แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 49 01:06:50 แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 49 00:53:09 จากคุณ : WIWANDA - [ 2 มี.ค. 49 15:02:08 ]

ความคิดเห็นที่ 78 "เพราะ..คนเราในปัจจุบันนี้เพิกเฉยต่อความรู้สึกของตัวเอง จนขาดอิสรภาพในด้านความคิด" คมมาก...พี่วิ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 2 มี.ค. 49 15:02:41 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ไวน์ ที่อาวิโรจน์ เอามาโชว์ แต่ละตัว นี่ร้ายกาจจริงๆครับ ทั้งมายา ทั้งฮาแลนด์ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 2 มี.ค. 49 18:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 80 พอดีมันเป็น sample wine นะครับเลยได้มาแค่ขวดละสามร้อย อยู่ในตาข่ายสวยเชียว วันนี้ไปซื้อก๋วยเตี๋ยวลุยสวนหลังการบินไทยมาครับ กินกับ โชวิญญอง บลอง เข้ากั๊นเข้ากัน จากคุณ : D19 - [ 2 มี.ค. 49 21:10:51 ]

ความคิดเห็นที่ 81 Marqués de Riscal   Wine: Rioja Gran Reserva 1998  Price: $36   Country: Spain Region: Spain   นำราคาตอนนี้ในหน้าร้านมาให้คุณ d19  ชมค่ะ แต่ขอเรียนให้ทราบเบื้องหลังว่า ไวน์ rioja นี้ ไม่สามารถเก็บไว้ได้นานเกินแปดปี-สิบปี เพราะมันจะเลย peak ของมัน ดังนั้นในช่วง 2004-2005 นั้น ไวน์ตัวนี้ดันถูกพวกกูรูทั้งหลายให้คะแนนแค่ 83  สต๊อคเหลือบานเบิก เขาจึงขายเททิ้งให้กับกลุ่มโบร๊คเกอร์ต่างๆราวกับให้ฟรี พวกโบร๊คเกอร์พวกนี้ ก็เอามากระจายแจกแถมให้กับ ดีลเล่อร์ระดับล่างๆ จนถึงเมืองไทยในราคานี้ละค่ะ รีบไปเชิญคุณวิโรจมาร่วมวงเปิดดื่มด่วน.. ก่อนที่จะสายไป เพราะ 2006 นี่คือเส้นยาแดงแล้วค่ะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : WIWANDA - [ 3 มี.ค. 49 00:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ต้องมาอธิบายให้ผู้อ่านคนอื่นๆเข้าใจสักนิดนะคะ เดี๋ยวจะเห็นข้อความว่า พูดถึงไวน์ขวดละเจ็ดแปดหมื่น เลยพากันสยอง และมองเห็นเป็นเรื่องไกลตัว.. พาลไม่สนใจเอา.. คืองี้ค่ะ  ไวน์ก็เหมือนเสื้อผ้าอาภรณ์ที่ออกแบบมาให้เหมาะสมกับสภาพคนที่สวมใส่ ทั้งภาคเศรษฐกิจ และภาครสนิยม  ที่มีลดหลั่นกันไป บางทีเราอาจโชคดี รับโบนัสมา..ก็ซื้อของ ชาแนล หรือ กุชชี่  มาแอบเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า มองเมื่อไหร่ก็ชื่นใจเมื่อนั้น..หมายใจว่า สักวันหนึ่งโอกาสเหมาะๆจะเอามาใส่โชว์ ส่วนเศรษฐี ใช้อย่างอื่นไม่เป็นนอกจากของแบรนด์เนม ก็ต้องเดินห้างหรูอย่างเดียว บางคนไม่ต้องเดินด้วยซ้ำ ของที่ชอบจะถูกคัดเลือกส่งมาให้ถึงบ้าน  แค่เซ็นเช๊คจ่ายเงิน ส่วนอภิโคตะระมหาเศรษฐี  อย่างเช่นกลุ่มชีคน้ำมันต่างๆนั้น  เขาจะใช้ของที่ไม่เหมือนกับชาวบ้าน   ห้องเสื้อดังๆของโลก จะต้องออกแบบให้พวกเขาโดยเฉพาะ ผ้าต้องไม่ซ้ำแบบใคร ไม่ว่าจะเป็นนาฬิกา เครื่องเพชรนิลจินดาก็ต้องออกแบบมาเป็นพิเศษ(อย่างที่นายเกรียงไกร เตชะโม่ง แอบขโมยหอบใส่ลังผลไม้มากว่าจะรู้ว่าของหายก็ตั้งนาน เพราะมีเยอะแยะ จนจำไม่หวัดไม่ไหว) ไวน์สำหรับพวกเขาก็เช่นกันค่ะ  ไวน์ติดอันดับชาร์ทว่า เป็นหนึ่งของโลก แทบไม่ต้องไปขายที่ไหน ส่งไปที่นั่นกันหมด  มีเท่าไหร่ก็ไม่พอ  พวกเขาคุยกันด้วย"ราคา" ไวน์ของใหม่ๆที่ออกมาที่หลังนี่ จับจุดถูก ว่า ลูกค้าชนิดนี้ ต้องการ boutique wines (หมายถึง ไร่เล็กๆ ผลผลิตไม่กี่ร้อยลัง แต่ว่า พิถีพิถันคัดสรรองุ่น)เท่านั้น อีกทั้งราคาไม่เกี่ยง ดังนั้น คุณจึงเห็นไวน์ราคาแบบนี้ ที่มาสร้างชื่อเสียงในเรื่องความแพงให้พวกเราได้ตาลุก..และช่วยกันกระพือในกิตติศัพท์ชื่อเสียงให้ขจรขจายไกล แต่..หวังผลทางตลาดกับคนอีก"กลุ่ม"หนึ่ง ที่สามารถเปิดกินเปิดดื่มได้ทุกเวลา หรือ แม้กระทั่งเอามาบ้วนปาก.. คนพวกนี้ก็มีกรรมไปอย่างหนึ่ง คือไม่มีสิทธิได้รับรู้หรอกค่ะ ว่าไวน์อื่นๆเป็นอย่างไร จะเล่าเรื่องจี้ให้ฟัง...และเป็นเรื่องจริง เลขาชีคคนหนึ่งได้มาประชุมที่นิวยอร์ค  และสั่งให้บริกรที่โรงแรมไปหาไวน์ที่แพงที่สุดมาให้"ด่วน" กลางดึก ไอ้หมอนั่นก็วิ่งแจ้น เพราะไม่รู้จะไปหาที่ไหน ห้องเก็บไวน์ก็ปิดไปนานแล้ว  เลยวิ่งข้ามถนนไปที่ร้านสะดวกซื้อที่เปิด 24 ชั่วโมง ไปคว้าได้ไวน์ของแคลิฟอร์เนีย ขวดละ 20 กว่าเหรียญ จัดว่าแพงที่สุดในร้าน..จัดส่งให้ ท่านเลขาไป.. เช้าวันรุ่งขึ้น ท่านเลขาฯกวักมือเรียกมารับทิปไปอีกสองสามพันเหรียญ บอกว่า  คืนนี้ไปหาให้อีกสักสองสามลัง.. อร่อยดีว่ะ..!! จากคุณ : WIWANDA - [ 3 มี.ค. 49 05:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอคุณคุณวิโรจกับพี่วิฯ มากครับ กระทู้นี้ไปไวจัง ตามไม่ค่อยทัน .. แฮ่ะ จากคุณ : ha ha yee - [ 3 มี.ค. 49 07:07:51 ]

ความคิดเห็นที่ 84 พี่ Wiwanda และ พี่วิโรจน์คะ, ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับคำแนะนำ จากคุณ : อริล - [ 3 มี.ค. 49 07:40:56 A:129.94.6.29 X: ]

ความคิดเห็นที่ 85 คุณ D19 ครับ พี่วิพูดเรื่องไวน์เสปนถูกต้องครับ เพราะไวน์ที่โน่น...ส่วนใหญ่ยังใช้กรรมวิธีดั้งเดิมอยู่คือ ถังหมักเป็น Open Tank ซึ่งทำให้น้ำไวน์รับอากาศจน Oxydized ไปในระดับหนึ่ง แต่ได้โอ๊กดี ๆ ช่วยไว้ตอนบ่ม กรรมวิธีแบบนี้ทำให้ไวน์เสปนออกมานุ่มนวล สวยสง่างาม แต่น้ำอดน้ำทนไม่ค่อยได้ โดยเฉพาะ Marque de Riscal นี่คลาสสิกและควายตะระ Tradition มากเลยครับ ฉะนั้น รีบเอามาเปิดดื่มด้วยกันเสียดี ๆ ...ผมได้ Montrose 1996 มา ราคาดีมาก ยังไม่ได้ลองดื่มเลย กะว่าไปลองที่ de Bruames สนมะ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 3 มี.ค. 49 10:14:34 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เห็นด้วยกับคุณวิวันดาครับ ผมเองปกติก็ไม่ว่าไวน์จะมีแสตมป์หรือไม่มียังไงผมก็ไม่ซื้อเกินขวดละหมื่นแหละครับ (อาจยกเว้น grange ไว้ขวดนึง) ส่วนใหญ่ก็จะลองไปเรื่อยๆนั่นแหละครับ เหมือนที่ซื้อขวด 300 มาลองนั่นแหละ จะได้ลุ้นว่ายังโอเคอยู่หรือปล่าว ส่วนชอบขวดไหนก็จะจดๆจำๆไว้ครับ ลิ้นใครก็ลิ้นมัน ความชอบใครก็ส่วนตัวแหละครับไม่ต้องเหมือนคนอื่นก็ได้ จากคุณ : D19 - [ 3 มี.ค. 49 10:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 87 โห... มีแต่เซียนไวน์มาพบปะกัน  ได้ความรู้จากประสบการณ์ตรงมากมาย  เห็นคุณอาพูดถึงไวน์กับแฟชั่น พาลให้ไปนึกถึงกระเป๋าแอร์เมสที่ตั้งราคาแบบว่าซื้อรถได้คันหนึ่ง ฟังดูว่าถ้าเป็นหนังจระเข้ ใบหนึ่งเป็นล้าน !  แถมยังจะมีเงินก็ซื้อไม่ได้อีก ต้องรอคิวเป็นปี  กลายเป็นกระเป๋าที่บ่งบอกสถานะภาพทางสังคมแทน  เลยบางอ้อว่าไวน์ที่แพงๆบางยี่ห้อต้องใช้กลยุทธทางตลาดแบบนี้แน่ๆเลย   ... เรื่องลอดรั้ววินเซอร์ที่คุณอาเขียนไว้อย่างสนุกน่าสนใจ  ได้กลับมาฮิตอีกครั้งในเว๊ปวิชาการ ตอนแรกผมนึกว่าคุณอาเขียนตอนใหม่ซะอีกครับ จากคุณ : sofatboy - [ 3 มี.ค. 49 11:55:38 ]

ความคิดเห็นที่ 88 แทรกโฆษณาด้วยเรื่องไวน์ขาวที่ตอนนี้เป็น ไวน์ขาวขวดที่แพงที่สุดในโลก  1787 Chateau d'Yquem  ที่ถูกซื้อไปโดยชาวอเมริกันในช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี่เองครับ ราคา 90,0000 เหรียญ !!   โดย  The Antique Wine Company   มีการอ้างอิงช่วงประวัติศาสตร์ประกอบด้วยสิ   ว่าองุ่นถูกเก็บในช่วงที่  George Washington  ขึ้นเป็น  ปธน. Marie Antoinette  ถูกบั่นหัว  ...   James Watt  สร้างเรื่องจักรไอน้ำ   เจ้าของดั้งเดิมคือ พ่อค้าไวน์ที่มีชื่อเสียง  Raymond Beaudouin  ทีส่งไวน์ให้กับภัตตราคารที่มีชื่อเสียงอย่าง  Taillevent ในเมืองปารีส  ไวน์ขวดนี้คงไม่กลายเป็นน้ำส้มสายชูไปซะก่อนดื่มล่ะครับ เพราะว่ามีการตรวจสอบและเปลี่ยนจุกคอร์กอย่างสม่ำเสมอ   คนที่ซื้อไปเป็นเจ้าของเครื่องบินส่วนตัวและเป็นกัปตันด้วย    คาดว่าจะขายให้ลูกค้าที่มาใช้บริการ  แก้วละ 6 แสนบาทเอง ....  (  15,000  เหรียญ  ) แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 49 12:43:11 จากคุณ : sofatboy - [ 3 มี.ค. 49 12:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 89 Chateau d'Yquem  อ่านว่า ชาโต ดีเกม  เป็นไวน์หวาน (Sauternes อ่านว่า โซแตนส์))ที่อร่อยที่สุดในโลก ผู้ดีจะใช้ดื่มหลังอาหารพร้อม (หรือ แทน) ของหวาน  ถ้วยที่ใส่จะเป็นแก้วเล็กๆขนาดแก้วพอร์ต องุ่นคือ 80% Semillon 20% Sauvignon Blanc ไร่ของดีเกม  คือ บูตีคไวน์อย่างที่ว่ามาข้างบนแหละ เล็กแค่ร้อยกว่าเอเคอร์  แต่ อันนี้ของดีจริง เพราะอร่อยเหลือใจ ได้กลิ่นก็เหมือนขึ้นสวรรค์เชียวนะ และ เป็นที่นิยมชมชื่นในหมู่นักการเมืองระดับปธน. ของอเมริกาน่ะจริง..และย้อยหลังไปได้ตั้งแต่สมัยของพระเจ้าชาร์แห่งรัสเซีย ที่ยอมจ่าย 20,000 ฟรังซ์ เพื่อ ดีเกมปี 1847 เพียงสี่ถัง คิดดูละกัน.. จากคุณ : WIWANDA - [ 3 มี.ค. 49 14:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ก็เนี่ย..ต้องไปค้นมาจากที่คุณหมอ ha ha yee เก็บไว้ให้ไปแปะให้ในเวบวิชาการ  เป็นรายการท่านที่ผู้ดูแลเว๊บท่านขอมา.. และต้องมาแก้คำผิดเพียบไปเชียว ต้องพิถีพิถันหน่อย เพราะท่านผู้อ่านแล้วแล้วแต่เป็นครูบาอาจารย์ทั้งนั้น คุณหลาน..ไปท่องเที่ยวที่วิชาการด้วยเหรอ? จากคุณ : WIWANDA - [ 3 มี.ค. 49 14:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านแล้วมันส์ดีครับ เอ้อ เรื่อง เลอ แปงนี่ มีอดีตเลขาฯบีโอไอท่านนึง เขาว่าท่านสะสมเจ้าเลอ แปง อย่างเดียวล้วน ๆ เต็มเซลล่าร์เลยนะครับ อันนี้ เคยไปสัมภาษณ์ท่านเรื่องอื่น แต่ท่านเล่าให้ฟังแวบนึง ตอนนั้นไม่รู้จักหรอกว่ามันคือไวน์เกรดไหน โดยเฉพาะเรื่องราคาี่ พึ่งมารู้วันนี้เองว่ามันมหาโหดขนาดนี้เชียวหรือ อิจฉา ท่านเลขาฯจริง ๆ แฮะ ส่วนเรื่องชี๊คน้ำมัน นี่ขอแจมบ้าง  แต่ไม่ใช่เรื่องไวน์นะ ไม่มีปัญญา  เอาเรื่องที่ถนัดแล้วกัน เป็นอย่างที่เจ๊ฯเขาว่าแหละ  มนุษย์พันธ์พิเศษนี่ เขาทำอะไรไม่เหมือนมนุษย์คนอื่น ๆ บนโลกเขาทำกัน โดยเฉพาะเรื่องของรถยนต์ที่เหล่าเจ้าสัวน้ำมันเขาใช้กัน ไอ้ต้าหรือฮอนด้า อะไรนี่ อย่าไปจอดให้เกะกะโรงรถ ของเขาโรลรอยส์ล้วน ๆ แบบสั่งทำพิเศษอีกต่างหาก แล้วที่มันส์มากคือ เมื่อตอนที่เขาออกรถมายบัคออกมา ที่เอามาโชว์ที่งานมอเตอร์โชว์ให้คนไทยน้ำลายหกที่ราคาหลักร้อยล้านนั่นแหละครับ เขาบอกว่าตอนที่ออกแบบรถคันนี้เสร็จ  มันก็ขายได้เลย ทำไงหรือครับ ก็ให้ไอ้ซุปเปอร์เซลล์แมนของบริษัทนั่นแหละ  หิ้วโน๊ตบุคกะโปรเจคเตอร์ไปตัวเดียว  บินไปพบท่านชี๊ค (หรือจะเจอแต่พวกเลขาฯหน้าห้องก็ไม่รู้  แต่พวกนี้ก็ต้องเป็นนายหน้าขาประจำกันมานั่นแหละ) เสร็จแล้ว ก็ฉายภาพรถสุดหรูนี่ขึ้นจอ พร้อมคำอธิบายสมมรรถนะและสารพัดความวิเศษเอกสิทธิ์เท่าที่จะพรรณาได้ เสร็จแล้วก็ตบท้ายด้วยว่า รถคันนี้ยังไม่ได้ลงมือสร้างหรือขึ้นสายพานการผลิตแต่อย่างใดเลยครับท่าน แถมยังเป็นรถประกอบด้วยมือหรือ Hand Made ทั้งคั้น กว่าจะสร้างเสร็จคันนึงต้องใช้เวลาตั้ง 6 เดือน ดังนั้น  หากท่านสั่งซื้อซะตอนนี้  ท่านจะได้รับมอบรถก่อนใคร หรือพูดง่าย ๆ ว่า ท่านจะได้มีรถสุดหรูคันแรกของโลกให้คนใช้ขับไปซื้ออินทผาลัมที่ตลาดก่อนเจ้าอับดุล เจ้าของบ่อน้ำมันข้าง ๆ บ้านท่านตั้ง 6 เดือนแนะ แล้วทางไปตลาดสดนะต้องผ่านหน้าบ้านมันตั้ง 2 หนทั้งไปทั้งกลับ เป็นอย่างงี้ไป 6 เดือนหรือ 30 คูณ 60 เป็นเทำไรที่ข้างบ้านท่านจะเห็นรถคันใหม่ที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ไม่อกแตกตายคราวนี้จะไปอกแตกตายคราวไหนกัน มันทำแบบนี้แหละครับ  ทำให้ขายมายบัคได้เกือบร้อยคัน ตั้งแต่ยังเป็นแค่พิมพ์เขียวอยู่เลย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 3 มี.ค. 49 18:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ที่จริงแก้คำผิดไปเยอะเหมือนกันนะครับพี่ แต่ส่วนใหญ่ทำตอนครึ่งหลับครึ่งตื่น คงหลงหูหลงตาไปเยอะเหมือนกัน จากคุณ : ha ha yee - [ 5 มี.ค. 49 06:38:37 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เพิ่งเห็นคคหที่ 85 ของคุณวิโรจน์ครับเพราะโพสต์เวลาใกล้ๆกัน ตอนไปวิลเลจฟาร์มยังงงๆอยู่เลยครับว่าคุณวิโรจน์ทวงไวน์ตัวไหน ตอนแรกยังนึกว่าทวง SGN เสียอีก งั้นต้องรีบนัดกันใหม่นะครับ พูดเรื่องเก็บไวน์ได้นานหรือปล่าวเนี่ยมีคำถามๆผู้รู้ทั้งหลายหน่อยครับ ถามว่าไวน์ในรูปข้างล่างสามขวด ถ้าสมมุติเนื้อไวน์ดีพอๆกันแล้วปิดจุกแบบไหนจะเก็บได้นานกว่ากันแบบแรกมีครั่งด้วย แบบที่สองเห็นได้ทั่วไป แบบที่สามปิดจุกคอร์กเฉยๆแล้วมีอะไรมาแปะไว้ข้างบนนิดนึง จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 20:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ส่วนบรรยากาศวันmidnignt harvest ที่วิลเลจฟาร์มนั้นขอเล่านิดๆแล้วกัน ส่วนคำวิจารณ์แบบเข้มข้นรอคุณวิโรจน์แล้วกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 49 20:44:03 จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 20:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เริ่มด้วยเดินทางไปดูไร่ไวน์ที่เขาแก้วกันครับประมาณบ่ายสี่โมงครึ่ง ผมโชคดีที่มีโชเฟอร์กิตติมศักดิ์เป็นคนนำไปครับ ขำอีกสองคนที่นั่งไปด้วยเหมือนกันที่กว่าจะรู้ว่าคนที่ให้เกียรติมาขับรถให้คือเจ้าของไร่นั่นก็นั่งรถเกือบจะถึงเขาแก้วแล้วนั่นแหละครับ จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 20:47:46 ]

ความคิดเห็นที่ 96 นั่งไปด้วยกันเลยได้มีโอกาสยิงคำถามเปิดใจแบบตรงๆเลยครับ ผมได้ถามว่าทำไมถึงเอา condensed cab sav จากไร่ของ ฌาร์ค บาคู มาผสมกับชีราสของเมืองไทยล่ะ อย่างงี้ก็เรียกว่าไวน์ไทยได้ไม่เต็มที่สิครับ คุณวีรวัฒน์เลยเล่าให้ฟังว่า cab sav ที่ปลูกได้ยังไม่เพียงพอกับความต้องการที่บาคูกำหนด คือ shiraz 85% cab 15% ซึ่งชีราสมีแน่นอนครับแต่ cab เมืองไทยยังปลูกได้ไม่พอเลยยังมีความจำเป็นที่จะต้องใช้ของนำเข้าครับ แล้วก็เป็นที่ยินดีว่าปีหน้าผลผลิตของ cab sav น่าจะเพียงพอโดยไม่ต้องนำเข้ามาจากฝรั่งเศสแล้ว จุดนี้จริงๆแล้วโดนโจมตีจากบริษัทคู่แข่งเจ้าหนึ่งนั่นแหละครับ ที่นำไวน์นอกเข้ามาบรรจุขวดใหม่กลายเป็นไวน์ไทยง่ายๆซะอย่างงั้นเลยครับ คุณวีรวัฒน์ยังบอกด้วยนะครับว่าต้องขอบคุณคุณวิโรจน์ที่ตั้งแต่ยังไม่รู้จักกันก็เขียนยกให้ไวน์เดอบรูมส์เทียบชั้นเท่าไวน์กรองครู ทำให้เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย ไปถึงไร่ฝนตกหนักมากเลยครับ แต่พอกลับมาที่วังน้ำเขียวเจอคุณวิโรจน์ปรากฎว่าที่ๆพักฝนไม่ตกเลยครับ จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 21:00:38 ]

ความคิดเห็นที่ 97 หลังจากกลับมาทานอาหารกันอย่างหนำใจแล้ว ก็กลับไปตัดองุ่นกันท่ามกลางเสียไวโอลิน ซึ่งคนงานจำเป็นอย่างพวกเราก็มัวแต่โพสต์ท่าถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน จนคุณวีรวัฒน์ต้องบอกให้ตั้งใจตัดกันหน่อยเพราะจริงๆแค่นี้คนงานแกทำแค่สิบนาทีก็เสร็จแล้ว จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 21:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 98 จากนั้นก็กลับไปเหยียบองุ่นกันครับ มีนางฟ้าสวมหัวด้วยเถาองุ่นประดับดอกไม้ลงไปเหยียบกันครับ พอสักพักทุกคนก็รู้สึกว่าไม่มีชายหนุ่มลงไปช่วยเลย พอดีผมถ่ายรูปอยู่ใกล้ไปนิดนึงเลยโดนเรียกลงไปคนแรกเลย ส่วนคุณวิโรจน์ไวมากเลยครับพอโดนเรียก พี่ท่านก็เร้นกายหายไปกับฝูงชนทันทีเลยครับ แต่เหยียบแล้วสบายเท้าดีนะครับออกมาเท้านุ่มอย่างรู้สึกได้ รอคุณวิโรจน์มาคอมเมนต์เรื่องรสชาติแล้วกันนะครับ จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 21:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 99 พูดถึงไร่เขาแล้วแถมไวน์เขาให้ดูด้วยแล้วกันนะครับ แนะนำอีกนิดนึง La fleur ตัวขวาสุดถ้าซื้อได้ถูกช่องทางจะได้ราคาแค่ 2500 บาทเองครับ น่าลองมากๆสำหรับไวน์ไทยสไตล์ฝรั่งเศส แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 49 21:38:43 จากคุณ : D19 - [ 5 มี.ค. 49 21:36:53 ]

ความคิดเห็นที่ 100 คุณ D19 เจ้าขา   สามขวดนั่น นึกจะเปิดเมื่อไหร่ก็ตามใจเถอะค่ะ เพราะ  ตาอิฉันมาลุกวาว..ก็ตรงที่เห็น  Inniskillin wine (Dessert Wine) ขวดใหญ่ยักษ์ที่นอนแอ้งแม้งอยู่เป็น แบ๊คกราวนด์ต่างหาก     แหม..เพิ่งพูดถึง  ชาโต ดีเกม กันไปหมาดๆ โถ..โถ  น้อง inn คนนี้ศักดิ์ศรีไม่ได้ห่างกันสักเท่าไหร่เลยนะเจ้าคะ เพียงแต่  เจ้า ice wine   นี้ ราคาไม่เป็นมาตรฐาน เท่าไหร่นัก   อย่างสุดยอดของเขา คือ ชนิด Oak Aged ราคาซื้อ อาจหาได้ตั้งแต่ ขวดละ $165.00-$295.00 ขึ้นอยู่กับว่า ซื้อที่ไหน และ กับใคร ice wine คือผลิตผลสิ่งประดิษฐ์ชั้นสุดยอดของมนุษย์  ที่ต้องออกไปเก็บองุ่นท่ามกลางหิมะ ด้วยอุณหภูมิต่ำกว่าศูนย์สิบถึงสิบห้าดีกรี   องุ่นกำลังเป็นน้ำแข็ง และเขาเก็บกันกลางค่ำกลางคืน ต้องให้เสร็จก่อนรุ่งสางที่อุณหภูมิจะเปลี่ยน และการคั้นเพื่อรีดน้ำ องุ่นก็ต้องกระทำโดยทันที   น้ำตาลและความสดโดยธรรมชาติยังคงอยู่ครบ  เพราะได้ถูกธรรมชาติช่วยเก็บรักษาไว้ให้ อย่าให้บอกเลยว่า อร่อยแค่ไหน..เคล้ากลิ่นเบาๆ จิบตามแผ่วๆ..ชื่นจั๊ย ชื่นจัยยย... และต้องขอชื่นชมในรสนิยมของคุณ D19 อีกครั้งค่ะ ว่า ดีจริงๆ จากคุณ : WIWANDA - [ 6 มี.ค. 49 05:36:11 ]

ความคิดเห็นที่ 101 แหมคุณวิช่างสังเกตจังนะครับ พอดีตู้มันเต็มจริงๆครับเลยต้องเอามานอนขวางไว้ ไปซื้อจากร้านคุณอรดาครับ 3200 บาท ใครสนใจเชิญได้นะครับ  สามขวดวิลเลจฟาร์มไม่น่าสนหรอกครับสามขวดบนน่าสนกว่าเยอะ ประคองมาอย่างดีจากออสเตรเลียเลยครับ ถ้าใครบ้า rating คงชอบTorbreck 2001 ขวดทางขวา WS ให้ 98 RP ให้ 99 ครับ จากคุณ : D19 - [ 6 มี.ค. 49 10:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 102 สวัสดีครับพี่วิ...และสหาย คุณ D19 โชคดีมากนะครับ ที่ได้คุยกับคุณวีรวัฒน์ Mouth to Mouth และได้ถามคำถามนั้นกับแกด้วย ...ผมยืนยันสิ่งที่แกพูดครับว่าเป็นเรื่องจริง มันมีเหตุที่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น เพราะก่อนหน้านั้น...ไม่เคยปรากฏครับว่า Cabernet Sauvignon สามารถเติบโตและให้ผลผลิตได้ดี...ในประเทศไทย ซึ่งทั้งตัวช๊าค...Winemaker และคุณวีรวัฒน์เองก็ไม่แน่ใจ พอวินเทจแรกออกมา เจ้า Cab Sau มันไม่ออกผลครับ ส่วน Shiraz มันพอใช้ได้ แต่ก็เพราะองุ่นยัง Too Young มาก เลยต้องหาทางออกแนวนี้...ซึ่งผมรับได้...ในระดับหนึ่ง ...จริง ๆ แล้ว ที่มีเรื่องโวยวายกันเรื่องเอา Condensed เข้ามานั่นน่ะครับ ...เขาไม่ได้ตั้งใจว่า Des Brumes ครับ...เพียงแค่โดนหางเลข แต่จริ ๆ เขาเอาเรื่องอีกราย ไวน์ที่เจ้าของเป็นนักการเมืองครับ รายนั้นเขาเอามาเต็มร้อย บรรจุขวดปิดฉลากเขาเลย ผมก็รู้ เพราะชิมไวน์ที่เขาทำเองจากแท้งค์...มันแหลกไม่ได้เลย จนมาฟังกับหูจากคนดูแลที่นั่น ถึงได้รู้ ...คงทำอะไรเขาไม่ได้หรอกครับ แต่ที่น่าจับตาคือ ลาเฟอร์ วินเทจที่เก็บเมื่อวานซืนนี่แหละครับ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง....... แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 11:39:35 [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 10:58:46 ]

ความคิดเห็นที่ 103 หลังจากที่คุณ D19 ไปเก็บองุ่นตอนเที่ยงคืน และองุ่นถูกส่งกลับ มาถึง Cht.de Brumes ....ซึ่งผมนั่งดื่มไวน์รอท่าอยู่ก่อนแล้ว พอเห็นองุ่นที่มาถึง ก็ตื่นตาตื่นใจกับปริมาณที่ได้ โดยเฉพาะ Shiraz ที่เก็บในปีนี้...น่าจะดีขึ้นเรื่อย ๆ จากปีก่อน ๆ ผมมารู้เอาตอนเช้าว่า...เขาทำได้ถึง 37 ตัน มากกว่าที่ประมาณการณ์ไว้เยอะ คราวนี้มีปัญหาเลยครับ เพราะแท๊งค์ที่จะใช้ทำการหมัก...มีอยู่เพียงแค่สี่เท่านั้น แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 12:03:25 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 11:58:31 ]

ความคิดเห็นที่ 104 รออ่านอยู่ค่า.... จากคุณ : WIWANDA - [ 6 มี.ค. 49 12:12:42 ]

ความคิดเห็นที่ 105 องุ่นชีราส...สายพันธุ์จากอิสราเอล ถูกลำเลียงและคัดเลือกอย่างเข้มข้น ก็เพราะปริมาณที่มากนั้น เป็นความโชคดีที่หากใครอยากดื่มน้ำองุ่นธรรมดา จะได้น้ำองุ่นเลิศรสจากองุ่นล๊อทนี้ไปด้วย ทำไม...ที่นี่ถึงจำกัดการผลิต โดยกำหนดถังหมักอยู่แค่สี่ใบ ? อันนี้มีคำตอบ...ซึ่งเป็นของคุณวีรวัฒน์ "ผมตั้งใจทำให้ La Fleur เป็น Boutique ไวน์ครับ" คือ แกมีไวน์ในสายการผลิตเป็นแบบธรรมดาคือ Village Farm ซึ่งธรรมดามากจริง ๆ และมีการผลิตน้ำองุ่นด้วย ...แต่สำหรับ La Fleur ไม่ใช่ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 13:06:43 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 13:04:43 ]

ความคิดเห็นที่ 106 จากการคัดเลือกผลองุ่นเท่าที่เห็นในเหล่า Winery ในเมืองไทยนั้น...ที่นี่ทำได้เคร่งครัดที่สุด ผลองุ่นถูก Crushed ด้วยถังแบบเก่าของฝรั่งเศส และรีบนำเข้าถังอย่างรีบเร่ง เพื่อให้เสร็จก่อนสว่าง Jacque รีบนำน้ำองุ่นในแต่ละถังที่แยกไว้มาตรวจค่าความ ถ่วงจำเพาะ น้ำตาลและแอซิด เพื่อคัดเลือกยีสต์สาย พันธุ์ที่เหมาะสมที่จะใช้หมักทันที ...ตรงนี้แหละ คงเข้าใจแล้วนะครับว่า ทำไมผมตำหนิ Cht. de Loie ในเรื่องนี้ ค่าแอซิดในแต่ละถังออกมาค่อนข้างดีมากครับ หลังจากรอเวลาที่เหมาะสมเพื่อให้ Chemical Process ของน้ำไวน์ที่มารวมกันนั้น...อยู่ตัวและคงที่ ตอนบ่ายของวันนั้นก็เริ่มต้นกรรมวิธีหมักด้วยยีสต์ต่อไป ผมได้ชิมน้ำแรก Free Run ของมันแล้ว...น่าจะอยู่ในขั้นที่หวังได้ว่า ...เมื่อเป็นไวน์แล้วจะออกมาในระดับ...ดีพอใช้ถึงดีมาก อ่อ...ถังที่เห็นคือ...ถังสเตนเลสสตีลควบคุมอุณหภูมิ...อย่างดีจากฝรั่งเศส แต่ที่เห็นเป็นสีดำนั้น เขาเอา Insulation มาประกบ เพื่อให้ถังคลายความเย็นช้าลง บ้านเรามันร้อนน่ะครับ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 14:16:41 แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 13:26:54 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 13:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ในเช้าวันรุ่งขึ้น ผมตื่นมากลางไร่องุ่นชีราสที่ปราศจากผล เพราะเมื่อวานนี้มีกลุ่มคนกลุ่มใหญ่บุกเข้าไปตัดริดผลออกหมด ผมเดินสำรวจแปลงที่คุณ D19 เขาไปร่วมขบวนอยู่ด้วย ปรากฏว่า ต้นองุ่นชีราสที่เอามาจากอิสราเอลนั้น ดูแข็งแรง สมบูรณ์และโตขึ้นมาก ...โตกว่าต้นที่นำมาจากฝรั่งเศสเสียอีก ...ทำให้มั่นใจว่า จากนี้อีกไม่เกินสามปี La Fleur ปี 2009 จะเป็นที่เลื่องลือ...ค่อนข้างแน่ เพราะชั้นดินที่นี่เป็น Terra Rossa ที่ไม่ปรากฏ ณ ที่แห่งใดในประเทศไทย ลึกลงไปอีกสี่ห้าเมตร...เป็นสายแร่หินผุ..เหล็ก...ดินดาน...จากภูเขาไฟดึกดำบรรพ์ และเมื่อรากองุ่นจะชอนไชลึกลงไป องุ่นทุกเม็ดจะอุดมด้วยแร่ธาตุ ที่ไร่องุ่นที่อื่น...ไม่มี ท่ามกลางหุบเขาที่รายล้อม จะสะสมความเย็นในระดับคงที่ อากาศที่อุดมด้วยโอโซนเป็นอันดับที่เจ็ดของโลก จะช่วยกล่อมเกลาองุ่นให้มีคุณภาพสูงขึ้นเรื่อย ๆ อย่างที่พี่วิ...พูดถึงแหละครับ ...ที่นี่มี Terrior ครับ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 14:32:10 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 14:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ภาพกว้างครับ เรือนนั้นเป็นที่ ๆ คุณ D19 ยืนบัญชาการตัดองุ่นครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 14:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 109 Shiraz ตอจากฝรั่งเศสครับ จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 14:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 110 หลังจากนั้น .....แกก็เข้าร่วมขบวนการย่ำองุ่นด้วย...อาการหนำใจ ป.ล.องุ่นที่เหยียบนี้..เขาไม่ได้เอาไปทำไวน์นะครับ ยืนยันได้ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 49 14:40:07 จากคุณ : วิโรจ (แดนไตร) - [ 6 มี.ค. 49 14:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขึ้นกระทู้ใหม่นะคะ โหลดยากแล้ว.. จากคุณ : WIWANDA - [ 7 มี.ค. 49 11:49:46 ]