ความคิดเห็นที่ 1 ขอแยกตอบตามประเด็นนะครับ ๑. ต้องเป็นคนความจำแม่นไหม ตอบว่า ไม่จำเป็นต้องจำแม่นมากๆครับ ขอแค่เป็นคนที่มีความจำแบบมาตรฐานทั่วไปก็พอ หลักกฎหมายเป็นหลักของเหตุผล ถ้าคุณคิดเป็นเหตุเป็นผลได้นั้น ไม่มีปัญหา อาศัยความเข้าใจ แล้วมันจะจำหลักได้โดยอัตโนมัติ แต่ก็ต้องอาศัยการท่องจำเพื่อจดจำมาตรา หรือคำพิพากษาฎีกาที่สำคัญ แต่เชื่อไหมครับ ถ้าสนใจถึงขีดสุด มันจะจำได้เองอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะมันใช้ และอ้างอิงบ่อยๆ ในที่สุดคุณจะพบว่า ระบบ "ประมวลกฎหมาย" มันเกิดมาเพื่อช่วยจำ มากกว่าเกิดมาเพื่อให้เราไปตะบี้ตะบันท่อง ๒. ต้องอ่านหนังสือเยอะไหม เยอะครับ ถ้าอยากเป็นนักเรียนกฎหมายที่มีคุณภาพ คุณต้องอ่านหนังสือที่เกี่ยวข้องราวๆ สามเล่มต่อวิชา ถ้าคุณมีเวลา คุณควรอ่านของอาจารย์หลายๆคน เพื่อเก็บแง่มุมและแนวคิด นอกจากนั้น คุณอาจจะต้องอ่านคำพิพากษาศาลฎีกา คำวินิจฉัยศาลปกครอง และคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญที่เกี่ยวข้องกับวิชานั้นๆด้วย แต่สำหรับคนไม่อยากขยันอ่านมากๆ คุณก็สามารถลดจำนวนการอ่านลงได้บ้าง จากชีทรุ่นพี่ หรือชีทหน้าราม หรือเลคเชอร์เพื่อน แต่สิ่งนี้มันจะเป็นตัววัด "คุณภาพ" ของความเป็นนักกฎหมายคุณในอนาคต ขึ้นกับว่าคุณจะเลือกทางไหนครับ สำหรับสายนิติศาสตร์ผมว่าดีอย่าง คือเมื่อเข้าปีหนึ่งสถาบันไหนก็ตามแล้ว มีอาวุธและความสามารถเท่ากัน ขึ้นกับว่าคุณจะฝึกตัวตนคุณอย่างไร ๓. เรียนจบภายในกี่ปี "ตามปกติ" คนทั่วไปที่มีวินัยในตัวเองตามสมควร สามารถเรียนจบได้ในสี่ปีแบบสบายๆครับ คนทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย อาจจะจบช้ากว่านั้นได้บ้าง แต่ถ้าไม่มีวินัยพอ แปดปีไม่จบก็มีครับ เท่าที่อ่านมา คุณมีคุณสมบัติอันหนึ่งที่พอจะเรียนนิติศาสตร์ได้ คือความไฝ่รู้ และสนใจข่าวสารการเมืองครับ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 49 01:13:49 จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 20 มี.ค. 49 01:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แบบนี้ผมแนะนำว่าไปเรียนรัฐศาสตร์ดีกว่าครับ ชอบติดตามข่าวสารบ้านเมืองนี่ เรียนสบายกว่า จบง่ายกว่า ไฮโซกว่า หรูกว่า ไม่มีตกถ้าคุณเข้าห้องเรียนสม่ำเสมอ เข้าเรียนเป็นประจำ จากคุณ : แจ้น - [ 20 มี.ค. 49 02:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมอ่านความเห็นที่สองแล้ว เริ่มสงสัยว่า คนบางคนเรียนหนังสือเพื่ออะไรกัน ? ไม่สิ, เขารู้ไหมว่า เรียนหนังสือคืออะไร ? จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) - [ 20 มี.ค. 49 02:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตามปกติการ จบ 4 ปีไม่ใช่เรื่องเเปลกนะ คือ เกณฑ์ปกติ เขาก็จบภายใน 4 ปีทั้งนั้นเเหละ ส่วนบางคนที่ไม่จบ 4 ปี (ส่วนใหญ่จะเป็นนิติ ราม) ก็เพราะไม่มีวินัยในตนเองเเละก็ไม่อ่านหนังสือมากกว่า  เพราะถ้าตั้งใจเรียนจริงๆเเล้ว มันก็เรียนได้ทุกคนเเหละ ลองเข้าไปอ่านบทความนี้ดูก็น่าจะเป็นประโยชน์ในการเรียนนะครับ เรียนอย่างไรให้ได้เกียรตินิยม โดย มุนินทร์ พงศาปาน อาจารย์นิติศาสตร์ มธ. http://www.jurisclub.com/Downloads/how%20to%20get%20honours%202.pdf ........................................................................................................ เเละอีกอันก็เป็นของ บทสัมภาษย์ อาจารย์ นิติ ราม ที่เเนะนำ ก็อาจลองเอามาปรับใช้ดูก็ได้ ถ้าทำได้ก็จบเเน่นอน เผลอๆ ได้เกียรตินิยม ประสบการณ์ในการเรียน ภัทรา อยู่สำราญสุข น.บ.(เกียรตินิยมอันดับ๑) (รามคำแหง)น.บ.ท.(อันดับ๑) อาจารย์คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง การเรียนในปีที่๑ จะเป็นวิชาพื้นฐาน ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่าไม่ยากสำหรับคนที่มีความตั้งใจจริง ซึ่งมีขั้นตอนในการเรียนดังนี้คือ ๑. เข้าเรียนสม่ำเสมอในวิชาที่ลงทะเบียนเรียน และระหว่างนั่งเรียนก็จะมีสมุดโน้ตย่อเล่มละวิชา คอยจดในสิ่งที่ท่านอาจารย์ได้สอนและเน้นในห้องเรียน จะไม่เคยนำตำราเรียนมานั่งกางในระหว่างที่ท่านอาจารย์ได้สอน เพราะจะทำให้เรากังวลว่าท่านอาจารย์พูดถึงประโยคใดในหนังสือแล้ว จะทำให้ตามเนื้อหาที่ท่านอาจารย์สอนไม่ทัน ๒. เมื่อมีเวลาว่างที่มหาวิทยาลัยก็หาที่นั่งอ่านหนังสือกับเพื่อน จะเป็นที่ห้องสมุดหรือที่ห้องอ่านหนังสือก็ได้ จะได้มีสมาธิ ดีกว่าปล่อยเวลาว่างไปเปล่าประโยชน์ โดยการนำโน้ตย่อมานั่งอ่านทบทวนพร้อมกับขีดเส้นใต้ไปด้วยเฉพาะใจความที่สำคัญ ๓. เมื่อกลับถึงหอพักก็นำโน้ตย่อวิชาที่ยังไม่ได้อ่านมานั่งอ่าน เมื่ออ่านโน้ตย่อเสร็จจึงหยิบหนังสือวิชาที่เรามีเรียนในวันรุ่งขึ้นมานั่งอ่านพร้อมกับขีดเส้นใต้เอาไว้พร้อมกับทำเครื่องหมายในสิ่งที่น่าจะเป็นปัญหาในการสอบได้ ๔. ควรอ่านหนังสือตำราเรียนให้ผ่าน ๆ ตาสักหนึ่งรอบก่อน แล้วจึงเขียนย่อใจความสำคัญในสมุด โดยแยกเป็นวิชา ๆ ไป เล่มละหนึ่งวิชาเพื่อที่จะได้สะดวกในตอนอ่านหนังสือสอบ เพราะหนังสือแต่ละวิชาค่อนข้างหนา จะนำมาอ่านเตรียมตัวสอบคงไม่ทัน เพราะฉะนั้นการอ่านสมุดโน้ตย่อทั้งสองส่วนก็จะช่วยเราได้อย่างมาก ๕. ก่อนสอบก็นำโน้ตย่อและโน้ตย่อของหนังสือมานั่งอ่านประกอบกัน ถ้าอ่านไม่เข้าใจในจุดไหนจึงค่อยมาเปิดหนังสืออ่านอีกรอบในจุดนั้น เพื่อเป็นการประหยัดเวลา ๖. เมื่ออ่านโน้ตย่อเสร็จทั้งสองเล่มแล้ว ก็จึงเริ่มนำข้อสอบเก่า ๆ ย้อนหลังมานั่งหัดทำดูโดยต้องไม่เปิดดูคำตอบก่อน ถ้าข้อไหนทำผิดก็ทำเครื่องหมายเอาไว้แล้วกลับมาทบทวนในข้อที่ผิดอยู่ ทำข้อสอบย้อนหลังประมาณสัก ๕ ปีเพื่อเป็นแนวทางเท่านั้น ๗. ในส่วนวิชาภาษาอังกฤษก็ต้องมีสมุดเล่มเล็ก ๆ ไว้สำหรับจดคำศัพท์ ไว้เพื่อท่องจำในระหว่างเดินทางไปเรียนที่มหาวิทยาลัยและตอนนั่งรถกลับบ้าน โดยจะผลัดกันท่องกับเพื่อนทีละคำ ถ้าทำครบทุกข้อก็คิดว่าทุกคนก็คงจะได้ G ทุกวิชา การเรียนในปีที่ ๒ และ ๓ เริ่มเข้าสู่วิชากฎหมายทุกวิชา จึงต้องมีการวางแผนที่ดี มีท่านอาจารย์ค่อยให้คำแนะนำที่ดี ซึ่งมีขั้นตอนการเรียนดังนี้ ๑. การลงทะเบียนเรียน เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งที่จะทำให้การเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหงสำเร็จโดยเร็วและมีผลดีต่อการเรียนด้วย เทคนิคส่วนตัวจะเลือกลงทะเบียนเรียนวิชาตามลำดับรหัสวิชา และที่วันสอบห่างกันประมาณ ๒–๓ วันขึ้นไป เพื่อที่เราจะได้มีเวลาทบทวนตัวบทกฎหมายที่ต้องใช้สอบในภาคนั้น ๆ เพราะถ้าเราสอบติดกันจะทำให้สมองเราล้าและอาจตัดสินใจฟันธงผิดก็ได้ ดังนั้นจึงควรให้เวลาสมองได้หยุดพักสักหนึ่งวัน ดิฉันจะลงทะเบียนเรียนเท่าที่ดิฉันคิดว่าดิฉันสามารถเรียนได้ คือจะลงทะเบียนในภาค ๑–๒ ประมาณ ๒๐–๒๒ หน่วยกิต และในภาคฤดูร้อนประมาณ ๑๒ หน่วยกิต และดิฉันจะไปสอบทุกวิชาที่ดิฉันลงทะเบียน ดิฉันจะไม่ลงทะเบียนไปให้เต็มตามสิทธิแล้วไปใช้สิทธิในการซ่อม เพราะดิฉันรู้สึกว่ามันจะทำให้ดิฉันมีภาระในการเรียนภาคการศึกษาต่อ ๆ ไปและมันจะมีผลกระทบต่อผลการเรียนในภาคการศึกษาต่อ ๆ ไปด้วย ดังนั้นทุกท่านควรที่จะลงทะเบียนเท่าที่คิดว่าท่านสามารถเรียนและไปสอบได้จะดีกว่าคะ ๒. การเตรียมตัวอ่านหนังสือ โดยส่วนตัวเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือล่วงหน้าเพื่อที่ว่าเวลาเข้าฟังคำบรรยายจากท่านอาจารย์จะทำให้เราเข้าใจในเนื้อหาเพิ่มมากขึ้น ทำให้เราเกิดประเด็นปัญหาที่น่าสนใจ ทำให้เรารู้จักคิดอย่างมีเหตุผลและใช้กฎหมายเป็น การอ่านหนังสือของดิฉันจะปฏิบัติดังนี้ ๑. ถ้าเวลาใดชั่วโมงใดดิฉันไม่มีเรียนก็จะเข้าห้องอ่านหนังสือที่ทางมหาวิทยาลัยจัดหาให้ เช่น ใต้ตึก VPB หรือเข้าห้องสมุดเพื่อค้นคว้าในสิ่งที่ไม่มีในตำราเรียน และเมื่อเลิกเรียนแล้วทานข้าวเสร็จก็นั่งอ่านหนังสือถึงประมาณ ๔–๕ ทุ่มทุกวัน ๒. ในระหว่างที่อ่านหนังสือจะใช้ไม้บรรทัดไล่ไปทีละบรรทัด ถ้าประโยคใดเป็นใจความที่สำคัญก็ใช้ปากกาแดงขีดเส้นใต้เอาไว้พร้อมกับนำข้อความที่สำคัญจดลงในประมวลกฎหมายไว้เพื่อคอยเตือนความจำของเรา ๓. ถ้าอ่านหนังสือแล้วรู้สึกง่วงนอนก็เปลี่ยนอิริยาบทลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำหรือหันมาท่องประมวลแทนหรือออกไปพูดปัญหาในสิ่งที่เราอ่านไม่เข้าใจกับเพื่อนข้างนอกห้องอ่านหนังสือเพื่อที่จะได้ไม่รบกวนสมาธิของคนอื่น (และเตือนตัวเองเสมอว่ายังไม่ถึงเวลานอนห้ามง่วง) ๔. สิ่งไหนที่อ่านแล้วไม่เข้าใจก็โน้ตใส่กระดาษเอาไว้เพื่อที่ว่าเมื่อท่านอาจารย์สอนถึงเรื่องนั้นเราเข้าใจเรื่องที่สงสัยนั้นหรือเปล่า ถ้าเรายังสงสัยอยู่อีกเมื่อท่านอาจารย์บรรยายเสร็จก็นำปัญหานั้นไปถามท่านอาจารย์เพื่อให้เกิดความเข้าใจ ดิฉันขอเตือนทุกคนว่าถ้ามีเรื่องที่ไม่เข้าใจก็อย่าเก็บไว้ให้มันค้างคาใจ เพราะมันอาจจะย้อนกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของข้อสอบหรือเราอาจจำเป็นที่จะต้องใช้ประโยชน์จากปัญหานั้นในอนาคตก็ได้ ๕. การพูดคุยกับเพื่อนในเนื้อหาในสิ่งที่ได้อ่านในตำรา เพื่อทำให้เราจำสิ่งที่อ่านได้เป็นอย่างดี เพราะการได้พูดจะป็นการทบทวนสิ่งที่เราได้อ่านไปในตัวและเป็นการพิสูจน์ว่าสิ่งที่เราได้อ่านนั้นเราเข้าใจถูกหรือเข้าใจผิด เพราะถ้าเราเข้าใจผิดจะได้แก้ไขไปอ่านหนังสือใหม่แล้วก็ถือว่าเป็นการติวกับเพื่อนไปในตัว ๓. การเข้าฟังคำบรรยาย ในทุกวิชาที่ลงทะเบียนเรียน และทุก section ที่เปิดสอน เพราะท่านอาจารย์ทุกท่านที่สอนมีสิทธิออกข้อสอบ มีขั้นตอนการเข้าฟังการบรรยายดังนี้ ๑. เมื่อเข้าฟังการบรรยายพยายามนั่งแถวหน้า ๆ เพื่อที่จะทำให้เรามีสมาธิในการเรียน ไม่ง่วงนอน ไม่พูดคุยกับเพื่อนในระหว่างนั่งเรียน ๒.ควรมีสมุดโน้ตย่อวิชาละ ๑ เล่ม ถ้าวิชาไหนมีหลายsection ก็ควรที่จะหาสมุดที่มีจำนวนแผ่นมาก ๆ มาจด อย่าจดเล่มหนึ่งหลายวิชาเพราะจะทำให้เราสับสนเวลามาอ่านทบทวนก่อนสอบ ๓. เทคนิคการจดโน้ตย่อของดิฉันคือจะใช้คำย่อในบางคำเพื่อที่เราจะได้จดได้ทันในสิ่งที่ท่านอาจารย์สอน เช่น กฎหมาย ย่อเป็น กม. ศาลฎีกา ย่อเป็น ศฎ. ฯลฯ ๔. ในระหว่างที่จดโน้ตย่อถ้ามีประเด็นไหนที่ฟังไม่ทันหรือไม่เข้าใจก็จะทำเครื่องหมายเอาไว้เพื่อที่จะได้นำไปถามท่านอาจารย์เมื่อท่านบรรยายเสร็จแล้ว ๕.เมื่อเรียนเสร็จในแต่ละวิชาก็จะนำโน้ตย่อมานั่งอ่านพร้อมกับขีดเส้นใต้ข้อความที่สำคัญเอาไว้ และถ้าข้อเท็จจริงหรือคำพิพากษาฎีกาอันไหนน่าสนใจก็นำลงมาจดลงในประมวลกฎหมายเพื่อนำมาอ่านทบทวนเวลาสอบ การเข้าฟังการบรรยายของท่านอาจารย์จะทำให้เราเกิดความคิดใหม่ ๆ รู้จักใช้เหตุและผล เข้าใจถึงหลักกฎหมายที่แท้จริง เพราะการอ่านหนังสือเองอาจไม่แตกฉานเพียงพอ เพราะท่านอาจารย์มักยกตัวอย่างอุทาหรณ์ คำพิพากษาฎีกาที่น่าสนใจขึ้นมาเป็นกรณีศึกษาประกอบกับหลักกฎหมายทำให้เข้าใจหลักกฎหมายมากขึ้น การศึกษาคำพิพากษาฎีกาควรศึกษาเฉพาะคำพิพากษฎีกาที่เป็นการแปลความตัวบทกฎหมายเท่านั้น มิใช่ว่าท่องจำแบบนกแก้วนกขุนทอง สุดท้ายนี้การเข้าฟังคำบรรยายจะทำให้เราเกิดกำลังใจในการเรียนและมีแบบอย่างที่ดีจากท่านอาจารย์ผู้สอนทั้งในมหาวิทยาลัยและจากท่านอาจารย์พิเศษที่ทางคณะเชิญมาสอน ทำให้เราเกิดความคิดที่จะทำตามแบบอย่างจากท่านทั้งหลายว่าในอนาคตเราอยากจะประกอบวิชาชีพอะไร ๔. การท่องตัวบทกฎหมาย เป็นสิ่งสำคัญสำหรับนักกฎหมายทุกคนที่พึงกระทำ เปรียบตัวบทกฎหมายเสมือนกับอาวุธ ดังนั้นทุกท่านที่เป็นนักศึกษากฎหมายอย่าได้พึงละเลยถ้าจะเป็นนักศึกษากฎหมายต่อไปในอนาคต เทคนิคการท่องตัวบทมีดังนี้คือ ๑. ท่องตัวบทเป็นประจำทุกวัน มักจะท่องในเวลาเช้าเพราะสมองกำลังปลอดโปร่งอยู่ ๒. ถ้าเป็น ป.พ.พ. จะมีเนื้อหาในแต่ละมาตราจำนวนมาก ดังนั้นจึงจำเป็นที่จะต้องจับเฉพาะใจความที่สำคัญที่เป็นหลักกฎหมายเท่านั้น (ไม่จำเป็นต้องจำทุกตัวอักษร) แต่สิ่งที่สำคัญก็คือเวลาเขียนตอบข้อสอบต้องใช้ภาษากฎหมายที่สละสลวย เช่น ป.พ.พ. มาตรา๙๐๐ วรรค ๑ มีหลักกฎหมายว่า ผู้ลงลายมือชื่อของตนในตั๋วเงินจะต้องรับผิดตามเนื้อความในตั๋วเงินนั้น ฯลฯ ถ้าเป็น ป.อ. ซึ่งเป็นกฎหมายที่กำหนดความผิดของบุคคลเอาไว้ดังนั้นทุกตัวอักษรในตัวบทเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้แม้แต่คำเดียวเพราะคำหนึ่งคำอาจทำให้ตอบผิดไปเลยก็ได้ จึงจำเป็นที่จะต้องท่องทุกคำ ถ้าเป็น ป.วิ.พ. และ ป.วิ.อ. โดยส่วนตัวมักจะท่องเอาเฉพาะหลักกฎหมายมากกว่า เพราะตัวบทค่อนข้างยาว ๓. ก่อนลงมือท่องตัวบทวิชาใดก็ควรที่จะอ่านหนังสือในวิชานั้น ๆ ก่อนสัก ๑ รอบ เพราะจะได้ง่ายต่อการท่องตัวบท ๔. เมื่อรู้เนื้อหาในแต่ละมาตราว่ามีอยู่กี่ประการก็จะขีดเส้นใต้ข้อความในตัวบทเป็นข้อ ๆ เช่น ป.พ.พ. มาตรา ๙๐๐ วรรค ๑ ข้อ ๑ บุคคลผู้ลงลายมือชื่อในตั๋วเงิน ข้อ ๒ จะต้องรับผิดตามเนื้อความในตั๋วเงินนั้น ฯลฯ ๕. พยายายจำเลขมาตราให้ได้และให้รู้คราว ๆ ก่อนว่ามาตรานั้น ๆ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับอะไร เพื่อให้ง่ายต่อการท่องจำ แล้วจึงลงลึกในรายละเอียดในแต่ละมาตรา ๖. เวลาท่องมักท่องอ่านออกเสียงเบา ๆ เพื่อที่หูจะได้ยิน สมองจะได้รับรู้แล้วจำได้ดี (ก็แล้วแต่ความถนัดของแต่ละบุคคล) ๗. เมื่อท่องมาตราครบหมดแล้วก็ลองทดสอบตัวเองด้วยการท่องทบทวนทั้งหมดในสิ่งที่เราได้ท่องไป พร้อมกับทดลองหัดเขียนตัวบททั้งหมดที่ท่องไปด้วยถูกต้องหรือไม่ ถ้าไม่ถูกก็ต้องท่องใหม่ให้ถูกให้ได้ ๕. การสนทนาในปัญหาข้อกฎหมาย มีวิธีการดังนี้คือ ๑. จับกลุ่มกับเพื่อนกลุ่มละไม่เกิน ๕ คน แบ่งความรับผิดชอบในเนื้อหาแต่ละคนตามความถนัด ๒. พูดคุยกับเพื่อนในสิ่งที่เราไปค้นคว้ามาโดยมีการติวให้กันในสิ่งที่เพื่อน ๆ ไม่เข้าใจ ๓. ถ้าการสนทนาหาข้อยุติไม่ได้ ก็จดใส่กระดาษเอาไว้เพื่อนำไปถามอาจารย์ผู้สอนให้เกิดความกระจ่าง ๖. การขอคำปรึกษาจากท่านอาจารย์ผู้สอน (ถ้ามีเวลาว่างจริง ๆ) ๗. การเตรียมตัวก่อนสอบ มีวิธีการดังนี้คือ ๑. อ่านโน้ตย่อในวิชาที่เรามีสอบในวันแรกก่อน ท่องตัวบทในวิชานั้นทบทวนอีกรอบ ๒. นำตัวอย่างข้อสอบเก่ามาฝึกทำ เพื่อดูแนวทางในการตั้งคำถามของท่านอาจารย์ ๓. ควรนอนแต่เช้าก่อนวันสอบเพื่อที่สมองจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ อย่าอดนอนเพราะจะไม่มีผลดีต่อตัวท่านเอง ๔. ตื่นนอนตอนเช้าก็ทบทวนตัวบทอีกสักรอบ แล้วอ่านข้อความในประมวลเป็นการทบทวนอีกครั้ง อาบน้ำแต่งตัวไปสอบ ๕. ควรไปถึงมหาวิทยาลัยแต่เช้าเพื่อไปดูห้องสอบแล้วทานอาหารเช้าให้พร้อม ๘. การเขียนตอบข้อสอบ นักศึกษาบางท่านมีความรู้เป็นอย่างดีแต่ไม่สามารถถ่ายทอดให้ท่านอาจารย์เห็นได้ ก็ต้องสอบใหม่ก็มี การใช้ถ้อยคำภาษากฎหมายก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่มีส่วนทำให้เราได้คะแนนดี และลายมือก็เป็นสิ่งที่สำคัญเช่นกัน เพราะท่านต้องเข้าใจว่ามีคนสอบในแต่ละวิชาหลายพันคนท่านอาจารย์ผู้ตรวจก็คงต้องการลายมือที่อ่านง่าย ๆ ขั้นตอนการทำข้อสอบมีดังนี้คือ ๑. อ่านโจทย์ทีละข้อและถามตัวเองว่าท่านอาจารย์ประสงค์ที่จะถามเรื่องอะไร เมื่อได้คำตอบแล้วก็เขียนเป็นข้อความสั้น ๆ ไว้ในกระดาษคำถาม พร้อมกับเลขมาตราที่ใช้ตอบด้วย ทำเช่นนี้ให้ครบทุกข้อ ถ้าข้อไหนทำไม่ได้ก็เว้นเอาไว้ก่อน ๒. การเขียนตอบในมหาวิทยาลัยรามคำแหงมี ๓ ส่วนคือ ส่วนที่ ๑ เป็นส่วนที่เกี่ยวกับหลักกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับอุทาหรณ์ที่ท่านอาจารย์ถาม (ถ้าจำเป็นก็ควรเขียนอธิบายหลักกฎหมายข้างต้นประกอบด้วย) ส่วนที่ ๒ (วินิจฉัย) คือการนำข้อเท็จจริงที่ท่านอาจารย์ถามมาเขียนปรับกับหลักกฎหมายในส่วนที่ ๑ โดยการใช้ถ้อยคำภาษากฎหมาย บรรยายเป็นช่วง ๆ ไปจนได้ธงคำตอบตามที่ต้องการ ส่วนที่ ๓ (สรุป) คือการฟันธงคำตอบในข้อนั้น ๓. การเขียนตอบข้อสอบให้ได้คะแนนดีต้องอาศัยการฝึกฝนโดยหัดนำข้อสอบเก่ามานั่งทำดู ถ้าข้อไหนทำผิดก็ต้องจำเป็นพิเศษ ๔. ถ้ามีเวลาว่างพอก็ลองเขียนตอบดูแล้วผลัดกันอ่านกับเพื่อนว่าอ่านของเราเข้าใจหรือไม่ ถ้าอ่านของเราไม่เข้าใจเราก็ควรที่จะกลับมาปรับปรุงใหม่ ๙. การมีกำลังใจในการเรียน เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับตัวดิฉันมาก ทุกคนควรมีเป้าหมายของชีวิตเพื่อเป็นแรงผลักดันให้ตนเองสู้ต่อไป ถ้าคุณคิดว่าคุณทำได้คุณก็จะทำได้ ถ้าคุณไม่สู้คุณก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มแล้ว สุดท้ายนี้ดิฉันก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านประสบความสำเร็จทางด้านกฎหมายตามที่ทุกท่านหวังเอาไว้ และดิฉันก็หวังว่าคำแนะนำและประสบการณ์ในการเรียนของดิฉันจะเป็นประโยชน์กับผู้อ่านทุกท่านที่จะได้นำไปใช้ประโยชน์ในการศึกษาวิชากฎหมายต่อไป ดิฉันขอยกคุณความดีในครั้งนี้ให้แก่บิดามารดาและครูอาจารย์ทุกท่านของดิฉัน แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 49 12:57:07 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 49 12:45:42 จากคุณ : Visby - [ 20 มี.ค. 49 11:13:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรียนหนังสือทำให้ฉลาดขึ้นกับโง่ลงมั้งครับ จากคุณ : แจ้น - [ 20 มี.ค. 49 11:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต้อง"ขยัน" ค่ะ  รับรองว่าเรียนได้แน่นอน ถ้าขยันอ่าน ขยันเข้าเรียน ขยันทำความเข้าใจให้ถูกต้อง ได้คะแนนดีแน่นอนค่ะ  เพราะเราเรียนนิติเหมือนกัน ก็เลยบอกได้ วิชาไหนอ่านเยอะ ดูโจทย์เยอะ ได้คะแนนดี วิชาไหนขี้เกียจอ่าน ได้คะแนนน้อย ไม่ว่าจะเรียนอะไร ขยันไว้ก่อนดีที่สุด จากคุณ : บะหมี่เผ็ดร้อน - [ 25 มี.ค. 49 02:06:14 ]