ความคิดเห็นที่ 1 ได้ลงเกี่ยวกับสายราชสกุลปราโมชทางหนึ่งที่ไปอยู่ในราชสำนักกัมพูชาครั้งอดีต ในกระทู้เดิมแล้ว พอดีไปอ่านงานเขียนของจุลลดา ภักดีภูมินทร์ เกี่ยวกับเจ้านายไทยเชื้อสายเขมรเข้า  จึงขอคัดลอกนำมาลงไว้ในที่นี้ด้วยครับ จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 09:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เจ้านายไทยเชื้อสายเขมรที่จะกล่าวถึงในที่นี้ เป็นพระราชธิดาในสมเด็จพระบวรราชเจ้ามหาสุรสิงหนาท รวม 4 พระองค์ คือ 1. พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงกัมพุชฉัตร (หรือกัมโพชฉัตร)  ประสูติ พ.ศ. 2329  สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 4 2. พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิงวงศ์มาลา ประสูติ พ.ศ. 2336  สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 4 -บางตำรา  พระองค์เจ้าหญิงวงศมาลา  บางตำรา พระองค์เจ้าหญิงวงศ์กษัตริย์ 3. พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าหญิง  ประสูติ พ.ศ. 2334 สิ้นพระชนม์แต่ยังทรงพระเยาว์ในรัชกาลที่ 1 4. พระเจ้าราชวรวงศ์เธอ พระองค์หญิงปุก  ประสูติ พ.ศ. 2335  สิ้นพระชนม์ในรัชกาลที่ 3 2 พระองค์แรกเป็นพระราชธิดาในนักองอี 2 พระองค์หลังเป็นพระราชธิดาในนักองเภา (ในราชสกุลวงศ์  เขียนว่า  นักองค์อี  นักองค์เภา) คัดลอกและตัดตอนจาก  จุลลดา ภักดีภูมินทร์ จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 09:40:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นักองอี  และนักองเภา  เป็นพระพี่นางของสมเด็จพระนารายณ์ราชาธิราช  รัชกาลที่ 1 ของแผ่นดินเขมรใหญ่  หรือเดิมคือ นักองเอง นักองเองตอนนั้นครองราชย์แล้ว  แต่ต้องหนีมาพึ่งพระบารมีของสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ต้นราชวงศ์จักรี  ประทับอยู่ในกรุงเทพพระมหานครของเราอยู่ช่วงหนึ่ง จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 09:59:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อขุนนางผู้ใหญ่ยกนักองเองขึ้นครองราชย์  และเกิดจลาจลวุ่นวาย  จึงได้พานักองเองกษัตริย์เขมรชนมายุ 9-10 ขวบ หนีเข้ามาพึ่งพระบารมี สมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวสองพระองค์แห่งกรุงเทพฯ เมื่อนักองเองเสด็จเข้ามากรุงเทพฯ มีพระมารดาและพระมารดาเลี้ยง กับนักนางแม้น (พระสนมของพระราชบิดา) และพระพี่นาง 3 องค์ ติดตามเข้ามาด้วย พระมารดาและพระมารดาเลี้ยงนั้น เรียกกันในพระราชวังเขมรว่า สมเด็จพระท้าว ในพระราชพงศาวดารเขมรเล่าว่าพระมารดาเลี้ยง เป็นพระอัครมเหสี ทว่ามีแต่ราชธิดาผู้เดียว คือ นักองเภา ส่วนพระมารดานักองเอง เดิมเป็นแต่พระสนมโทเรียกกันว่านักนาง เมื่อขุนนางผู้ใหญ่ยกนักองเองขึ้นครองราชย์ จึงยกพระมารดาขึ้นเป็นสมเด็จพระท้าว ตามราชประเพณี พระราชพงศาวดารเขมรจึงเรียกทั้งพระมารดาและพระมารดาเลี้ยงว่า ‘สมเด็จพระท้าว’ คือเป็นอัครมเหสีทั้งสององค์ จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จะว่าไปแล้วราชวงศ์เขมร ซึ่งในอดีตสมัยต้นรัตนโกสินทร์ มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระราชวงศ์ไทย ยิ่งกว่าเจ้าต่างด้าวท้าวต่างแดนอื่นๆที่เข้ามาพึ่งพระบารมี พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ในระยะเวลาใกล้ๆกัน จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พระพี่นางสามองค์นั้น คือ 1. นักองเม็ญ พี่นางองค์ใหญ่ สมภพแต่นักนางบุบผาวดี(ไม่ได้ตามเข้ามาด้วย) 2. นักองอี พี่นางองค์รอง สมภพแต่นักนางแม้น (ติดตามมาด้วย) 3. นักองเภา สมภพแต่สมเด็จพระท้าว พระอัครมเหสีซึ่งเป็นเจ้ามาแต่เดิม (ติดตามมาด้วย) พระพี่นางทั้ง 3 นั้น เมื่อเข้ามากรุงเทพฯ มีชันษา 18  16 และ 15ตามลำดับ สมเด็จพระบวรราชเจ้า มหาสุรสิงหนาท โปรดให้เป็นพระชายาทั้ง 3 องค์ แต่นักองเม็ญนั้นประชวรหนักสิ้นชนม์เสียก่อน จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สมเด็จพระบวรราชเจ้าฯ โปรดปรานนักองอีมาก เมื่อนักนางแม้นมารดานักองอี บวชเป็นรูปชี ตามเข้ามาอยู่ในพระราชวังบวรฯ พร้อมด้วยข้าบริวาร จึงทรงยกที่อุทยาน (ตรงที่เป็นวัดบวรสถานสุทธาวาศ หรือวัดพระแก้ววังหน้า ปัจจุบันนี้) พระราชทานให้เป็นสำนักชี ในสมัยนั้นจึงเรียกกันว่า วัดหลวงชี และเรียกนักนางแม้นว่า นักชี ณ ตรงที่พระราชทานให้เป็นสำนักชีนี้ แต่เดิมเป็นที่ว่าง โปรดให้ทำเป็นสวนที่ประพาสของกรมพระราชวังบวรฯ และโปรดให้สร้างตำหนักประทับขณะเสด็จประพาสไว้หลังหนึ่ง จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อมาเมื่อโปรดให้เป็นสำนักชีแล้ว ถึงปลายรัชกาลที่ 1 นั้นเอง นักชีถึงอนิจกรรม กุฏิและเรือนชำรุดทรุดโทรม จึงโปรดฯให้รื้อเรือนและกุฏิทำเป็นสวนเลี้ยงกระต่าย เลยเรียกกันว่า สวนกระต่าย เรื่อยมา จนถึงรัชกาลที่ 3กรมพระราชวังบวรฯ ในรัชกาลที่ 3 จึงทรงอุทิศที่สวนกระต่ายสร้างวัด เรียกว่าวัดพระแก้ววังหน้า จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สันนิษฐานกันว่า ชื่อวัดบวรสถานสุทธาวาสจะเป็นชื่อที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ ทรงตั้ง ให้คล้องจองกันกับวัดบวรนิเวศวิหาร ซึ่งเป็นวัดที่กรมพระราชวังบวรฯ ในรัชกาลที่ 3 ทรงสร้างเช่นกัน สมัยนั้นเรียกกันว่า ‘วัดบน’  หมายถึงวัดในเขตของวังหน้าซึ่งอยู่กึ่งพระนครตอนบน พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าฯ ครั้งยังเป็นสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอเจ้าฟ้าฯ ในรัชกาลที่ 3 และทรงผนวชอยู่ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯได้โปรดให้เสด็จมาครองวัดบวรฯนี้ จดหมายเหตุจดไว้ว่า ‘เสด็จมาครองวัดบน’ ทำให้ออกพระนามกันว่า “ทูลกระหม่อมพระวัดบน’ มาแต่นั้น ว่ากันว่าชื่อวัด ‘บวรนิเวศ’ นี้ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ พระราชทาน เมื่อโปรดให้สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอฯ เสด็จมาเป็นเจ้าอาวาสเสมือนจะทรงแสดงโดยนัยว่า สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอฯ เสมอดังกรมพระราชวังบวรสถานมงคล ผู้ซึ่งจะทรงได้รับสืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป หากแต่คงมีเหตุผลบางประการอันจำต้องโปรดให้เสด็จอยู่ในสมณเพศต่อไปก่อน ทั้งนี้อาจเป็นเพราะความปลอดภัยต่อพระองค์สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอฯก็เป็นได้ ด้วยมีผู้หวังตำแหน่งมหาอุปราชวังหน้ากันหลายพระองค์อยู่ เดิมพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ ตรัสเรียกสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอฯว่า ‘ท่านฟ้าใหญ่’ ต่อมามักตรัสเรียกว่า ‘ชีต้นวัดบน’ จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:32:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นักองอีนั้น เป็นพระสนมเอก ว่าโปรดปรานมาก แม้พระองค์เจ้ากัมพุชฉัตร ก็ว่าเป็นพระราชธิดาที่โปรดมากเช่นกัน เมื่อทรงพระประชวรหนัก พระองค์เจ้ากัมพุชฉัตรก็เฝ้าอยู่ด้วย พระองค์เจ้ากัมพุชฉัตรนี้ ทรงพระปรีชาในการกวีนิพนธ์ พระนิพนธ์กลอนเบ็ดเตล็ดว่ามีอยู่หลายเรื่อง แต่ที่พิมพ์แจกในงาน พระราชทานเพลิงศพ และค่อนข้างแพร่หลาย คือ พระนิพนธ์ร้อยกรองหลายอย่าง เรื่อง "นิพพานวังน่า" คือทรงแต่งขึ้นเมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตแล้ว เนื้อความรำพันเหตุการณ์บางตอนไว้จับใจ เช่นตอนที่ทรงพรรณนาถึงพระบาทสมเด็จพระราชบิดา ทรง ‘สั่งเสีย’ กันกับสมเด็จพระบรมราชปิตุลาว่า..... จากคุณ : nickmee - [ 22 มี.ค. 49 10:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขออนุญาตไปทำงานหลักก่อนครับ  เดี๋ยวจะโดนไล่ออก จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 22 มี.ค. 49 10:40:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตามมาให้กำลังใจครับ จากคุณ : จำปูน (อ่างหยก) - [ 22 มี.ค. 49 21:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาด้วย มาด้วย แล้วจะค้นหาเรื่องที่เกี่ยวข้องมาร่วมนะครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 23 มี.ค. 49 08:07:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณท่านผู้ทรงคุณวุฒิทางปัญญาทุกท่านครับ ขอบคุณจิงจิง จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 23 มี.ค. 49 09:35:31 ]

ความคิดเห็นที่ 15 (ต่อครับพี่) ตอนที่ทรงพรรณนาถึงพระบาทสมเด็จพระราชบิดาทรง "สั่งเสีย" กันกับสมเด็จพระบรมราชปิตุลาว่า พระโองการร่ำว่านิจาจอม                           ถนอมขวัญตรัสโอ้พระอนุชา ว่าพ่อผู้กู้ภพทั้งเมืองพึ่ง                              จงข้ามถึงพ้นโอฆสงสาร์ ดำรงจิตคิดทางพระอนัตตา                          อนาคตนำสัตว์เสวยรมย์ ครั้นทรงสดับโอวาทประสาทสอน                  ค่อยเผยผ่อนเคลื่อนคล้องอารมณ์สม แต่หนักหน่วงห่วงหลังยังเกรงกรม                  ประนมหัตถ์ร่ำว่าฝ่าลออง บุญน้อยมิได้รองยุคลคืน                             ยิ่งทรงสะอื้นโศกสั่งกันทั้งสอง จึงทูลฝากพระนิเวศน์ที่เคยครอง                   ประสิทธิปองมอบไว้ใต้ธุลี ฝากหน่อขัตติยานุชาด้วย                            จงเชิญช่วยโอบอ้อมถนอมศรี แต่พื้นพงศ์จะพึ่งพระบารมี                           จงปรานีนัดดาอย่าราคิน เหมือนเห็นแก่นุชหมายถวายมอบ                  จะนึกตอบแต่บุญการุณย์ถวิล ก็จะงามฝ่ายุคลไม่มลทิน                             ก็เชิญผินนึกน้องเมื่อยามยัง อนึ่งหน่อวรนาถผู้สืบสนอง                           โปรดให้ครองพระนิเวศน์เหมือนปางหลัง อย่าบำราศให้นิราแรมวัง                              ก็รับสั่งอวยเออพระโองการ จึงตรัสปลอบพระบัณฑูรอาดูรด้วย                 ว่าจะช่วยเอาธุระแสนสงสาร เป็นห่วงไปใยพ่อให้ทรมาน                          จะอุ้มหลานจูงลูกไม่ลืมคำ อันเยาวยอดสืบสายโลหิตพ่อ                       พี่ตั้งต่อสุจริตอุปถัมภ์ ครั้นทรงสดับแน่นึกสำเนาคำ                        ก็คลายร่ำทุกข์ถ้อยบรรเทาทน” จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 23 มี.ค. 49 10:52:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณจำปูนหรือคุณกัมม์  หากมีหนังสือ "นิพานวังน่า" นี้อยู่กับมือ  ตอนไหนไพเราะกินใจ  เชิญคัดลอกลงมาร่วมได้นะครับ ส่วนต้นฉบับของผม  อยู่ที่อีกบ้านอันไกลโพ้น  บ้านใหญ่ครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 23 มี.ค. 49 10:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วันนี้อารมณ์ดีแล้วครับ  เดี๋ยวว่างๆ จะมาพิมพ์งานส่งต่อ พอรู้ว่าค่าไฟฟ้าคงจะไม่แพงเรื่อยๆ อย่างที่เคยคิด  รู้สึกว่าอารมณ์ของเราจะเปลี่ยนไป  ตอนแรกก็ไม่รู้สาเหตุ  แต่วันนี้ตื่นขึ้นมา  โอ้ว คนละคนกับเมื่อวานเลยเนี่ย  จึงเข้าใจ เมื่อวานไม่ได้ฟังท่านแถลงอย่างละเอียดหรอกครับ  เพราะนานมาก  ไม่มีเวลาฟังอย่างพินิจพิเคราะห์  แต่พอผลตัดสินออกมาแล้ว ก็มีคนทั้งสมหวังและผิดหวัง  คนผิดหวังก็พวกเสียงดังแต่จำนวนน้อย  คนสมหวังก็เสียงค่อยแต่จำนวนมาก  ใช่ป่าว จากคุณ : nickmee - [ 24 มี.ค. 49 08:00:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามารับความรู้ครับ จากคุณ : p (ปลาทองสยองเมือง) - [ 24 มี.ค. 49 09:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขออนุญาตเสียมารยาทสัดนิดนะครับ อยากจะเข้ามาร่วม  แต่ดูเหมือนพี่จะอินกับการเมืองมากเลยนะครับ ผมเองวางตัวอยู่เหนือความขัดแย้งทางการเมือง(คือบ้าถือตัวไปคนเดียว) ท่านๆที่เบื่อๆเรื่องการเมืองก็เลยพอใจที่จะเข้าไปค้นความรู้ในกระทู้ของผมนะครับ  เป็นกระทู้ที่ไม่มีของแถม เพื่อความสามัคคีแม้จะเป็นจุดเล็ก  ผมขออนุญาตเพื่อนร่วมงานออกกฏว่า  ขออย่าคุยเรื่องฟุตบอลกับเรื่องการเมืองในที่ทำงาน  และทุกคนก็เห็นชอบด้วยครับ วันนี้ค้นได้เรื่อง "นักชี"  ขอเข้ามาร่วมด้วยนะครับพี่ ความจิงก็เคยพิมพ์ไว้แล้วใน ตำนานพระโกศ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/K3683137/K3683137.html คัดจากสาส์นสมเด็จ ๒. วินิจฉัย หีบ ลายมังกร หีบใบนี้เป็นหีบแบบโบราณอย่างปากเผยไม่มีฝา  ตัวหีบจำหลักลายเป็นรูปมังกรไทย  เคยใช้สำหรับขุนนางชั้นต่ำ ที่มีฐานันดรที่เป็นขุนหรือหลวงมาแต่ก่อน  แต่ผู้ที่เอาใจใส่กระบวนช่างสังเกตว่ารูปหีบและลายที่จำหลักหีบใบนี้  เป็นฝีมือช่างสมัยแรกตั้งกรุงรัตนโกสินทร์  เก่าก่อนหีบศพหลวงใบอื่นจึงแนะนำให้เจ้าพนักงานเก็บรักษาไว้เป็นของโบราณ  มิได้เอาออกใช้ใส่ศพหลายปี  ครั้นจัดพิพิธภัณฑ์สำหรับพระนคร เอามาพิจารณาดูก็เป็นเป็นของแปลกและมีลักษณะซึ่งสังเกตเห็นได้แต่ก่อนปรากฏหลายอย่างคือ ก. รูปที่จำหลักเป็นอย่างเดียวกับที่จำหลักหย่องพระแกลพระวิมานวังหน้า  ที่หอมนเทียรธรรมที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม  ซึ่งช่างวังหน้าสร้างในรัชกาลที่ ๑  เค้าอันนี้ส่อให้เห็นว่าหีบใบนี้  เป็นฝีมือช่างวังหน้าครั้งรัชกาลที่ ๑ ข. หีบใบนี้สร้างทำเป็นหีบปิดทองประดับกระจกทั้งตัว  ยังมีชิ้นกระจกเหลืออยู่ที่หีบบ้าง  แต่หากใช้ลากถูจนขะมุกขะมอม  จึงมิได้สังเกตเห็นมาแต่ก่อน  เค้าอันนี้ส่อให้เห็นว่ามิใช่ของเลว  คงเป็นของกรมพระราชวังบวรฯรัชกาลที่ ๑  ดำรัสสั่งให้สร้างขึ้นสำหรับศพที่มีศักดิ์สูง ค. ขนาดหีบลายมังกรใบนี้ ย่อมกว่าหีบศพสามัญ  เค้าอันนี้ส่อให้เห็นว่าน่าจะสร้างขึ้นสำหรับศพผู้หญิง เอาพิเคราะห์ที่พรรณนามาพิจารณาเทียบกับเรื่องพงศาวดารสันนิษฐานว่า  กรมพระราชวังบวรฯเห็นจะโปรดให้สร้างหีบลายมังกรใบนี้  สำหรับนักชี มารดาของนักองอีพระสนมเอก  นักชีนั้นเป็นเขมรบรรดาศักดิ์สูง (จะเป็นเจ้าหรือไม่ ไม่ทราบแน่  แต่เป็นชายาของสมเด็จพระนารายณ์(นักองตน)เจ้ากรุงกัมพูชา  จึงได้เป็นมารดานักองอี)  เมื่อเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯมาบวชเป็นรูปชี  จึงเรียกกันว่า "นักชี"  ปรากฏว่ากรมพระราชวังบวรฯทรงอุปการะมาก  ถึงโปรดให้สร้างวัดสำหรับนักชีให้เป็นสำนักนักชี  อยู่ด้วยกันกับพวกชีบริวารในวังหน้า (ตรงที่สร้างวัดบวรสุทธาวาสเมื่อภายหลัง)  และทรงสร้างวัดบางลำพู(วัดสังเวชฯบัดนี้) พระราชทานในนามของนักชีให้เป็นเกียรติยศด้วย  ตามเรื่องที่ปรากฏมาดูทรงยกย่องนักชีมาก  แต่หากไม่มียศศักดิ์ในทางราชการ  เมื่อสิ้นชีพจึงโปรดให้ทำหีบลายมังกรใบนี้ใส่ศพ  เห็นว่าตำนานเรื่องหีบลายมังกรจะเป็นดังกล่าวมา ................................................................................................................................................... ท่านๆที่แวะเข้ามาในกรุงเทพฯ  แทนที่จะไปหน้าทำเนียบหรือจัตุจักร   ไปเยี่ยมพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติกรมพระราชวังบวรสถานมงคล น่าจะได้ความรู้มากกว่า  ไปถูกข่มขืนรูหูด้วยคำหยาบคาย  ที่ถูกข่มขืนทางสื่อโทรทัศน์ทุกวันๆยังไม่เพียงพออีกหรือครับ   กรุงเทพพระมหานครเป็นพระนครมากว่า ๒๐๐ ปี  มีสิ่งดีๆสิ่งงามๆซ่อนอยู่มากมาย  แม้แต่ฝรั่ง จีน แขก  ยังข้ามน้ำข้ามทะเลมาดูมาชื่นชมมาเที่ยวกัน   เราคนไทยเป็นเจ้าของ น่าจะได้มาชื่นชมกับสมบัติของตัว พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ  ค่าดูถูกมาก  เทียบกับความรู้ในสมับติแต่ละชิ้นที่ประเมินค่าเป็นตัวเงินไม่ได้   แล้วแวะไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ท่าพระจันทร์  ลงเรือข้ามเจ้าพระยาไปนมัสการสมเด็จพุฒาจารย์(โต)  ข้ามกลับมาท่าพระชื่นชมกับพระบรมมหาราชวัง  ข้ามน้ำที่ท่าเตียนไปชมวัดอรุณแล้วเลยไปพระราชวังเดิม  ตกเย็นนั่งยองๆกินขนมจีนข้างทาง   เล่นบทชมตลาดพอท้องลง  จิบเบียร์รับลมเย็นๆแถววังท่าพระทอดอารมณ์ไปกับวิถีชีวิตชาวพระนครและฝรั่งต่างชาติ  แล้วกอดคอกันกลับบ้าน โปรแกรมทัวร์นี้  สมัยหนุ่มๆ ผมพาน้องๆที่เพิ่งเข้ามาเรียนในเมืองกรุงเที่ยวเป็นประจำเกือบทุกรุ่น  ผลที่ได้รับมีค่ามากมายทั้งสำหรับตัวผม  น้องๆ  และประเทศชาติครับ  เป็นการทำความดีเพื่อประเทศชาติในแบบของผม   แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 10:11:54 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 10:04:57 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 10:01:23 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 09:57:21 จากคุณ : กัมม์ - [ 24 มี.ค. 49 09:50:06 ]

ความคิดเห็นที่ 20 (ต่อครับ) อีกตอนหนึ่งใน "นิพานวังน่า" พระปิตุลาปรีชาเฉลียวแหลม    ขยายแย้มสั่งให้ห้อยมณฑาหอม พระโองการร่ำว่านิจาจอม        ถนอมขวัญตรัสโอ้พระอนุชา ว่าพ่อผู้กู้ภพทั้งเมืองพึ่ง           จงข้ามถึงพ้นโอฆสงสาร์ ดำรงจิตคิดทางพระอนัตตา      อนาคตนำสัตว์เสวยรมย์ ครั้นทรงสดับโอวาทประสาทสอน  ค่อยเผยผ่อนเคลื่อนคล้องอารมณ์สม แต่หนักหน่วงห่วงหลังยังเกรียมกรม ประณมหัต์ร่ำว่าฝ่าลออง บุญน้อยมิได้รองยุคลคืน               ยิ่งสอื้นโศกสั่งกันทั้งสอง จึงทูลฝากพระนิเวศน์ที่เคยครอง     ประสิทธิ์ปองมอบไว้ใต้ธุลี ฝากหน่อขัตติยานุชาด้วย              จงเชิญช่วยโอบอ้อมถนอมศรี แต่พื้นพงศ์จะพึ่งพระบารมี             จงปรานีนัดดาอย่าราคิน จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 24 มี.ค. 49 11:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีครับ ขอบคุณมากครับ  ที่มาช่วยเพิ่มค่าให้กับกระทู้ ต่อไปจะไม่อินการเมืองแล้วครับ  แต่อาจมีบ้างแต่น้อย คนเราบางทีก็มีลืมตัวเผลอใจไปบ้าง  เอาอะไรกับคนนิ และฟุตบอลก็จะไม่พูดเช่นกัน เอ  แต่เมื่อคืนตอนหัวค่ำได้ดูบอลอิตาลีกันรึเปล่าครับ แฟนบอลประท้วงกรรมการด้วยการจุดพลุควันเต็มสนามเลย  นานด้วย เกือบจะต้องยุติการแข่งขันกลางคันซะแล้ว ขอโทษ  ลืมตัว  ก๊งมั้ง จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 24 มี.ค. 49 11:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เมื่อทรงนิพนธ์รำพึงถึง พระที่นั่งรังสรรค์จุฬาโลก ซึ่งเป็นพระที่นั่งสร้างไว้กลางเกาะในวังหน้า ทรงพรรณนาถึงฝูงปลาต่างๆ อย่างไพเราะ ในตอนท้ายว่า กระทิงหลายหล่ายหล้ายกรายกรีดลอย นกเขาเข่าเข้าคอยชม้อยดู ได้เคยรับประทานอาหารหาย             ตะวันบ่ายว่ายเวียนมาเป็นหมู่ ไม่ยลพระมิ่งมณเฑียรยกเศียรชู          เหมือนจะรู้ว่าพระราชบิดา เสด็จนิราศแรมร้างมไหสูรย์               โอ้อาดูรทุกข์ทั่วถึงมัจฉา” จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 24 มี.ค. 49 12:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พูดถึงเรื่องเที่ยวชมโบราณสถาน  ผมก็ชอบมาก  เมื่อแต่ก่อน  วันหนึ่งเคยเยี่ยมวัดเกิน 9 วัด มากกว่าคุณปลาทองสยองเมืองอีกครับ ก็ขับรถพาพวกๆ เที่ยวนั่นแหละ  แต่ส่วนใหญ่อยู่ต่างจังหวัดนะ  เพราะอาณาจักรของผมอยู่ที่นั่น  เสียดายที่ตอนนั้นยังไม่มีกล้องดิจิตอล  ม่ายยังงั้นจะส่งภาพเก่าๆ พวกนั้นมาให้ชม ผมอยากให้เขาปลื้มใจเมืองไทยของเรา  ดีใจกับเราที่เรามีของมีค่าอยู่มากมายเช่นกัน  ไปซ้ำๆ ที่กันนั้นแหละ  แต่หลายกลุ่ม คงรู้นะครับ  ว่าเพื่อนเหล่านั้นบางกลุ่มไม่ใช่คนไทย แต่รู้มั้ยครับ  ว่ามีครั้งหนึ่ง  ผมต้องเรียนรู้เรื่องท่องเที่ยวเหล่านี้ในกรุงเทพพระมหานครของเรา  จากเพื่อนต่างชาติเหล่านั้น  แทนที่เราจะพาเขาไป  เขากลับเป็นคนพาเราไป ครั้งนั้นกลุ่มเขามากันราว 50 กว่าคน  เราก็ไปร่วมแจมกับเขา  เพราะเป็นเพื่อนเราแทบทั้งนั้น  ขออนุญาตไกด์คนไทยก่อน  ไปเที่ยวคะแนลทัวร์  คือล่องเรือหางยาวชมทิวทัศน์คลองโบราณในอดีตของไทย  เริ่มแต่ปากคลองบางกอกน้อยเหนือ รพ.ศิริราช  แวะหลายที่  แล้วออกปากคลองบางกอกใหญ่  ซึ่งก็คือล่องไปตามแม่น้ำเจ้าพระยาในอดีตของไทยเรานั่นเอง เป็นความปลาบปลื้มใจมากเหลือเกิน  เป็นความคุ้มค่าที่เห็นความงามสองข้างฝั่งคลอง  เป็นการทัวร์อีกแบบหนึ่งนอกจากการมองจากท้องถนน เห็นมั้ยครับคุณกัมม์  นอกจากผมหมกมุ่นเรื่องอื่นแล้ว  เรื่องนี้ผมก็ยังไม่เสีย  ผมทำอะไรได้หลายอย่างพร้อมๆ กันครับ แต่ความเอิบอิ่มใจวันนั้นคงอยู่ไม่นาน  กลายเป็นความหงุดหงิดโมโห  เมื่อตอนมาถึงวัดโพธิ์  วัดที่เขานวดกันนั่นแหละครับ....... ขอตัวก่อนนะครับ  มีงานเร่งด่วนเข้ามา  ด่วนจี๋จิงจิงด้วย จากคุณ : นิด (nickmee) - [ 24 มี.ค. 49 12:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ต่อครับ เที่ยวคลองจนอิ่มใจ  แล้วอีกหลายที่  รวมทั้งช็อปปิ้งพวกจิเวลลี่ด้วย  พลาดไม่ได้จริงๆ  ทัวร์นอกนี่ ตกบ่ายก็มาหลบร้อนอยู่ในวัดโพธิ์  วัดอะไรช่างสวยงามขนาดนั้น  เจดีย์ก็งาม  องค์พระปางไสยาสน์ก็งาม  งามโลดทุกอย่าง ผมเดินจ้ออยู่กับเพื่อนสนิท 2-3 คน  โม้อะไรที่เราพอรู้ไปตามเรื่อง  จู่ๆ ก็มีตำรวจคนหนึ่งขับแมงกะไซค์ตรงเข้ามาหากลุ่มเรา ขอดูบัตรหน่อยซิ  เขาถามเรา  หน้าตาและกิริยาไม่เป็นมิตรเลยสักนิดเดียว  พยายามจะยัดเยียดให้เราเป็นไกด์เถื่อนให้ได้ พยายามบอกท่านว่ามีไกด์หลักมา  เราเป็นแต่เพียงเพื่อนของเขา  มาพบปะกันแล้วเลยขอร่วมวงด้วย  จะได้แนะนำพูดคุยใกล้ชิดกันนานหน่อย  (เข้าใจนะครับว่าเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนาน  อยากอยู่ด้วยกันนานๆ)  ไม่ได้คิดค่าไกด์หรอก  เพราะเราไม่ใช่ไกด์ ผมเคยพาเพื่อนมาที่นี่หลายรอบหลายกลุ่มแล้ว  แต่ก็ไม่เคยเจอแบบนี้  ยังงงอยู่ว่าถ้าจะพูดคุยกับชาวต่างชาติแล้วต้องมีบัตรไกด์ด้วยหรือไง  ถ้าไม่มีคงจะคบเขาไม่ได้เลยมั้ง ทุกอย่างไม่เป็นผล  จะจับปรับเราให้ได้  เพื่อนเราต้องอธิบายให้เขาฟัง  ไม่รู้เขาอยากฟังรึเปล่า  แต่พอคนมารุมหลายๆ คน  ถึงได้เลิก  ก่อนจากไปท่านยังขู่อีกว่า  "แล้วอย่าให้เห็นหน้าอีกนะ" เออ แน่ะ  อั๊วก็ไม่อยากเจอลื้อหรอก เซ็งไปเลย  ไม่เคยคิดชีวิตจะเจออย่างงี้  ท่าทางเราคงซกมกน่าดู  คนไทยด้วยกันไม่ไว้ใจกัน  ต้องให้คนนอกมาอธิบายถึงจะยอมเชื่อ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 24 มี.ค. 49 14:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้าไปในวัดบางที ดูโบสถ์ วิหาร  องค์พระต่างๆแล้วคิดว่าสบายใจ สงบ พอไปเจอผู้คนที่เรื่องมาก ทำให้อารมณ์เสีย น่าเบื่อจริงๆครับ เคยไปไหว้พระ ๙ วัดตามที่เค้าบอก ไหว้ครบในวันเดียว เหนื่อยเหมือนกัน ไม่ได้ลืมตาดูความงดงาม วิจิตรพิสดารของแต่ละที่เลย ได้แต่ปริมาณ  แต่ ขาดคุณภาพจริงๆ จากคุณ : จำปูน (อ่างหยก) - [ 24 มี.ค. 49 16:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ผมกลับคิดว่า พระปฏิมากร(ทั้ง ๙ วัด)เป็นรูปจำลองขององค์พระพุทธเจ้าพระองค์เดียวเท่านั้น ไหว้ที่วัดแรกวัดเดียวก็พอแล้วครับ   นี่ถ้าพระองค์ท่านรับรู้ได้  คงตรัสว่า "อ้าว โยมจำปูนมาอีกแล้วหรือ  เมื่อตะกี้ยังเจอกันอยู่ที่วัดนู้นอยู่เลย"   "อ้าว โยมจำปูนเจอกันอีกแล้ว  วัดนี่ร่มเย็นกว่าสองวัดแรกนะ" "อ้าว โยมจำปูนเจอกันอีกแล้วนะ  ไปแวะกินข้าวเที่ยงที่ไหนละ  ถึงช้า" "อ้าว โยมจำปูนเจอกันอีกแล้วนะ  พอพอพอ ไม่ต้องกราบแล้วล่ะ วันนี้โยมกราบมามากแล้ว" "อ้าว โยมจำปูนเจอกันอีกแล้วนะ  เอ...บอกว่าไม่ต้องกราบๆ (ตั้งแต่วัดนู้น)  โยมนี่อย่างไรกัน" แซวเล่นก่อนกลับบ้านน่ะครับ   เดินทางโดยสวัสดิภาพนะทุกท่าน แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 16:37:22 จากคุณ : กัมม์ - [ 24 มี.ค. 49 16:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โยม กัมม์ ก็ นะ อย่า ดื่มสุราเป็นระยะ ระยะแล้วกัน ศุกร์ก็เมา เสาร์ก็อีกลัง อาทิตย์ ดวดกับข้างบ้านมั่ง เพลาๆบ้างนะโยม สุดท้าย เมาแล้วหลับ ห้ามขับเด็ดขาด จากคุณ : จำปูน (อ่างหยก) - [ 24 มี.ค. 49 16:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เห็นท่านจามปูนแนะท่านกามม์เรื่องมาวม่ายขับ  สำหรับของผมเมาไม่กลับครับ เพราะขับแล้วจะทำความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน ขอเปิดใจอะไรตรงนี้หน่อยนะครับ เมื่อคืนไปนั่งกินลมชมวิวอยู่ริม........ ไม่บอกดีกว่าว่าริมไหน  เดี๋ยวจะตามไปร่วมวงด้วย  อิจฉา อิจฉา  ขอซึ้งคนเดียวดีกว่า  บ้านเราก็มีพวกริมถนน ริมทาง  ริมน้ำริมคลอง  ริมเขาริมทะเลอะไรเทือกนั้นนั่นแหละ บรรยากาศดีมากๆ  รู้สึกว่าดีที่สุดในรอบ 6 เดือนที่ถูกทางบ้านกับเพื่อนๆ ตัดหางปล่อยวัด  ไม่บอกหรอกว่าดียังไง  รอไปพร้อมกันแล้วคงจะรู้  กลางคืนก็ต้องมีอย่างงี้บ้าง  กลางวันก็คุยกับเพื่อนๆ ในพันธุ์ทิพย์นี่แหละ  หูตากว้างไกลแค่ 2 แหล่ง เคลิ้มอยู่จนดึกครับ  นั่งนานๆ คนเดียวไม่รู้จะทำอะไรก็นึกถึงเพื่อนในพันธุ์ทิพย์อีกครั้ง น้อยใจในวาสนาตัวเองเสียจริง  ทำไมคนในห้องสมุดนี้ถึงเชื่อใจกันไม่ได้จริงๆ ท่านมีแต่ให้  ให้ทั้งความรู้ ความสุข ความบันเทิง  แต่ท่านไม่ยอมรับมั่งเลย กล่าวอีกอย่าง  อะไรจะเสียสละ ท่านให้ได้  แต่ถึงคราวได้  ท่านกลับไม่ยอมเอา ท่านต้องยอมรับไมตรีจากคนอื่นบ้างสิครับ  ถึงจะสมดุล  เดี๋ยวคนอยากทำบุญจะรอเก้อ และจะเกรงใจท่านอยู่ตลอด พูดถึงทำบุญ  ท่าน “ขมขื่น” คงจะนึกออกนะครับ  หักหลังอะไรผมไว้ในกระทู้พงศาวดาร ท่านกัมม์อีกคนหนึ่งด้วยครับ เดี๋ยวจะหาว่าหล่อไม่เตือน (ขออนุมานว่าเป็นคนรูปหล่อ  จิงจิงด้วย  อิอิอิ) หล่อหารสองนะครับ  ลบอีกเยอะๆ ด้วย จากคุณ : nickmee - [ 25 มี.ค. 49 10:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ได้ไปค้นอ่านเจออีกบทความหนึ่งของคุณจุลลดา ภักดีภูมินทร์  เกี่ยวกับนักองเองที่เกี่ยวข้องกับราชอาณาจักรไทย  จึงขออนุญาตคัดลอกมาเสริมเพื่อความสมบูรณ์ครับ นักองเอง หรือคนไทยสมัยก่อนมักเรียกว่านักพระองค์เองบ้าง พระองค์เองบ้าง คือเรียกยกย่องอย่างไทยๆ ซึ่งที่จริงคำเขมรนั้น ‘นักอง’ ก็แปลว่า ‘พระองค์’ อยู่แล้ว นักองเองเป็นพระโอรสสมเด็จพระนารายณ์ราชาพระเจ้ากรุงกัมพูชา เมื่อสมเด็จพระนารายณ์ฯ ทิวงคต เกิดความวุ่นวายฆ่าฟันแย่งชิงราชสมบัติกันในเขมร เสนาบดีเขมร คือพระยากลาโหมและพระยายมราช จึงพานักองเอง หนีเข้ามาพึ่งพระบรมโพธิสมภารในรัชกาลที่ ๑ พ.ศ.๒๓๒๕ ซึ่งเป็นเวลาเพิ่งสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ พร้อมด้วยพระเจ้าอาหญิง น้องนางของสมเด็จพระนารายณ์ฯ ซึ่งเขมรเรียกว่า “พระท้าว” กับพี่นางของนักองเอง สามองค์ เขมรเรียกว่า "พระเรียม" ขณะนั้นนักองเอง ชนมายุเพียง ๑๐ ขวบ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ ทรงพระเมตตามาก โปรดฯรับเป็นพระราชบุตรบุญธรรม ส่วน ‘พระเรียม’ ทั้ง ๓ องค์ องค์ใหญ่พิราลัยไปก่อน ‘นักองอี’ องค์กลาง และ ‘นักองเภา’ องค์เล็ก สมเด็จพระอนุชาธิการวังหน้าทรงขอพระราชทานไปเป็นพระสนมเอก นักองเอง เมื่อชนมายุ ๑๔ ก็โปรดฯให้สร้างวังพระราชทาน ตรงข้ามวัดสระเกศ ต่อมาเรียกกันว่า ‘วังเจ้าเขมร’ ชนมายุ ๒๒ โปรดฯ ให้ผนวช โดยเสด็จสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ากรมขุนเสนานุรักษ์ พร้อมด้วยพระพงศ์นรินทร์ โอรสสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี แล้วในปีนั้นเองก็โปรดฯให้ไปอภิเษกครองเมืองเขมร พระราชทานพระนามตามอย่างพระบิดาว่า ‘สมเด็จพระนารายณ์รามาธิบดี’ ในที่นี้ขอเรียกว่า ‘นักองเอง’ เพื่อมิให้สับสน จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 25 มี.ค. 49 10:23:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 นักองเอง ครองราชย์ได้เพียง ๓ ปีก็พิราลัย พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ ทรงพระอาลัยสงสารมาก ความที่ทรงโปรดปราน โปรดฯให้นำพระศพเข้ามาพระราชทานเพลิงที่พระนคร แต่เสนาบดีพากันเข้าชื่อกราบบังคมทูลทัดทานไว้ ว่าการนำศพเข้าเมืองนั้น โบราณว่าอุบาทว์ บังเอิญกับมีข่าวศึกพม่ามาล้อมเชียงใหม่ จึงโปรดฯให้มีท้องตรานำพระศพนักองเอง ซึ่งแห่ออกมานอกกรุงบันทายเพชรเมืองหลวงแล้ว ให้แห่กลับเข้าไปถวายเพลิงยังกรุงบันทายเพชร หลังนักองเองพิราลัย เมืองเขมรก็เกิดวุ่นวายขึ้นอีก ในที่สุดสมเด็จฟ้าทะละหะ (หรือพระยากลาโหมที่ชื่อปุก ซึ่งพานักองเองมาอยู่เมืองไทย และเป็นผู้ดูแลนักองเองตลอดเวลา จนนักองเองพิราลัย) ได้ว่าการเมืองเขมรและดูแลโอรสทั้งหลายของนักองเอง จนนักองจันทร์โอรสองค์ใหญ่ อายุได้ ๑๖ ปี จึงพาเข้ามาเฝ้าพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าฯ ขอพระราชทานให้ตั้งนักองจันทร์เป็นพระเจ้าแผ่นดินเขมร สมเด็จฟ้าทะละหะ ชรามาก มาถึงแก่อสัญกรรมที่กรุงเทพฯ โปรดฯให้พระราชทานเพลิง ณ วัดสระเกศ แล้วโปรดฯสถาปนานักองจันทร์ พระราชทานนามว่า ‘สมเด็จพระอุทัยราชา’ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 25 มี.ค. 49 10:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 31 นักองเองนั้นมีโอรสหลายองค์ นักองจันทร์ (สมเด็จพระอุทัยราชา) เป็นองค์ใหญ่ เมื่อได้ครองเขมรแล้ว ต่อมาเอาใจออกห่างไทยหันไปพึ่งญวน เจ้านายและขุนนางเขมรจึงแบ่งเป็น ๒ ฝ่าย ในที่สุดนักองอิ่ม โอรสที่ ๒ และนักองด้วง โอรสที่ ๕ ซึ่งเข้าข้างฝ่ายไทย ต้องหนีเข้ามากรุงเทพฯ เมื่อรัชกาลที่ ๒ มาอยู่วังเดิมของนักองเองพระบิดาที่ข้างวัดสระเกศ ถึงรัชกาลที่ ๓ องเชียงสือ พระเจ้าเวียดนามยาล็อง สิ้นพระชนม์แล้ว ไทยกับญวน มีเรื่องขัดใจกันมากขึ้น พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ โปรดฯให้เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์) เป็นแม่ทัพบก เจ้าพระยาพระคลัง (ดิศ) เป็นแม่ทัพเรือ ยกไปตีเขมรซึ่งสมเด็จพระอุทัยราชาเข้ากับญวนอยู่ และให้ตีหัวเมืองญวนด้วย พอดีปีรุ่งขึ้นสมเด็จพระอุทัยราชา สิ้นพระชนม์ ญวนจึงกวาดต้อนเอาราชวงศ์เขมรและขุนนางผู้ใหญ่ไปไว้เสียเมืองญวน  แล้วเข้าปกครองเขมรเอง นักองอิ่มซึ่งในรัชกาลที่ ๒ โปรดฯให้ไปเป็นเจ้าเมืองพระตะบอง ก็กลับไปเข้ากับญวน เพราะประสงค์จะให้ญวนตั้งเป็นเจ้าครองเขมร ขณะนั้นพวกเขมร ทั้งขุนนางและราษฎรได้รับความเดือดร้อนพากันเป็นบกฏ เมื่อ พ.ศ.๒๓๘๐ บอกมายังเจ้าพระยาบดินทรเดชา ซึ่งยังคงตั้งทัพอยู่ที่พระตะบอง (เป็นเวลา ๓ ปีกว่า ตั้งแต่ยกมา) ให้ขอพระราชทานนักองด้วง ซึ่งยังพำนักอยู่ในไทย กลับมาครองเขมร จากคุณ : nickmee - [ 25 มี.ค. 49 10:31:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าฯ ทรงพระราชดำริเห็นชอบด้วย จึงโปรดฯให้นักองด้วง ยกทัพไปช่วยเจ้าพระยาบดินทรเดชา พร้อมกับโปรดฯให้ไปครองเขมร พระราชทานนามว่า ‘สมเด็จพระหริรักษ์รามาธิบดี’ เจ้าพระยาบดินทรเดชา (สิงห์) ต้องอยู่ทำศึกกับญวนและดูแลเขมรให้สงบเรียบร้อย อีกสิบกว่าปี เป็นเวลารวมทั้งสิ้น ๑๕ ปี จึงได้โปรดฯให้มีสารตราบอกไปให้ยกทัพกลับ “...ให้เจ้าพระยาบดินทรเดชาฯ เร่งตกแต่งการบ้านเมืองเสียให้มั่นให้เสร็จ จะได้เลิกถอนกองทัพพากันกลับเข้าไปหาบุตรภรรยา ทำบุญให้ทานให้สบาย แลความชอบนายทัพนายกอง ซึ่งได้ออกไปลำบากกรากรำอยู่ช้านาน กลับเข้าไปก็จะโปรดเกล้าฯ พูนบำเหน็จ ตั้งแต่งให้มียศถาศักดิ์ ตามผู้มีความชอบมากแลน้อย” จากคุณ : nickmee - [ 25 มี.ค. 49 10:32:40 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ราชวงศ์เขมรในสมัยต้นรัตนโกสินทร์นั้น มีความผูกพันใกล้ชิดกับเมืองไทยและพระราชวงศ์ไทย ยิ่งกว่าพระราชวงศ์ชาติอื่นๆ พระราชวงศ์เขมรที่เข้ามาอยู่ในกรุงรัตนโกสินทร์ ภายใต้ร่มพระบารมีพระเจ้าแผ่นดินไทยนั้น ถึง ๓ รุ่นด้วยกัน ตั้งแต่รุ่นปู่ คือ นักองเอง (สมเด็จพระนารายณ์รามาธิบดี) รุ่นลูก ๒ องค์ คือ นักองจันทร์ (สมเด็จพระอุทัยราชา) ขึ้นครองราขย์ก่อน จึงถึงอนุชาคือนักองด้วง (สมเด็จพระหริรักษ์รามาธิบดี) และรุ่นหลาน ๒ องค์ คือ นักองราชาวดี (สมเด็จพระนโรดม) และอนุชา คือ นักองศรีสุวัตดิ (สมเด็จพระศรีสวัสดิ์มณีวงศ์) ทั้ง ๕ องค์ ล้วนแต่เคยอยู่ในเมืองไทยก่อนเสด็จไปครองเขมรหรือประเทศกัมพูชา ทว่าเมื่อสมเด็จพระศรีสวัสดิ์ฯ (นักองศรีสุวัตดิ) ทิวงคต เวลานั้นเขมรตกเป็นของฝรั่งเศสแล้วตั้งแต่ปลายรัชสมัยสมเด็จพระนโรดุม (นักองราชาวดี) ถึงแม้ว่าสมเด็จพระศรีสวัสดิ์ จะมีโอรสผู้ใหญ่หลายองค์ และมีอนุชารองๆ ลงมาหลายองค์ ฝรั่งเศสก็มิได้เลือกให้ขึ้นครองราชย์ต่อ กลับหันไปทางสายสมเด็จพระนโรดม (นักองราชาวดี) โดยเลือกเจ้าชายสีหนุ โอรส เจ้าชาย สุรามริต (หรือสุรามฤต แปลว่า เทวดาผู้อมตะ มิใชสุราในความหมายว่าเหล้า) เวลานั้นเจ้าชายสีหนุ ชนมายุเพียง ๑๙ ปี ได้พระนามตามพระเจ้าทวดว่า สมเด็จพระนโรดมสีหนุ ต่อมาอีกหลายปี หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ เมื่อเขมรเป็นอิสระจากฝรั่งเศสแล้ว สมเด็จพระนโรดมสีหนุได้ทรงลาออกจากกษัตริย์ ยกพระบิดาขึ้นครองราชย์แทน ได้พระนามว่า สมเด็จพระนโรดมสุรามริต ‘นโรดม’ จึงมีด้วยกัน ๓ องค์ คือ นโรดม ๑ นโรดมสีหนุ ๑ และนโรดมสุรามริต ๑ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 25 มี.ค. 49 10:36:37 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เจ้าชายสุทธารส และเจ้าหญิงพงางาม (หรือพังงางาม) ผู้เป็นปู่ย่าของเจ้าชายสีหนุ นั้นเป็นโอรส ธิดาของสมเด็จนโรดม (นักองราชาวดี) ประสูติเมืองไทยที่วังเจ้าเขมรทั้งสององค์ และมีชนนีเป็นคนไทย เจ้าชายสุทธารสชนนี ชื่อเจ้าจอมมารดาเอี่ยม เป็นหลานลุงของเจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ (แบน) ส่วนชนนีของเจ้าหญิงพงางาม ชื่อเจ้าจอมมารดานวล จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 25 มี.ค. 49 10:38:03 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แวะมาเยี่ยมเยียนครับ จากคุณ : ขมขื่น - [ 25 มี.ค. 49 12:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อย่าลืมไปเยี่ยมแผ่นดินทองของคุณกัมม์นะครับ คุณขมขื่น ตอนนี้กำลังได้ที่เลย  ครึ่งโขลงแล้วมั้ง แค่เจ้าภาพนะ อ้อ ลืมบอกทุกท่านไป  จบแล้วครับ เฮ้อ  คืนนี้ต้องฉลองจบกระทู้คนเดียวอีกแล้วสิท่าน อิอิอิ เอ๊ะ หัวเราะทำไมคนเดียว  สับสน สับสน จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 25 มี.ค. 49 13:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ได้ความรู้ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หน้าเดียว - [ 29 มี.ค. 49 01:36:30 ]