ความคิดเห็นที่ 1 การปกครองย้ายมาอยู่กรงเทพฯ โดนตัดป่าขายออกนอกเยอะ ยามแห้งดินแตกเหมือนทางอีสานเลย จากคุณ : สาวใหม - [ 31 มี.ค. 49 18:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทางหัวเมืองฝ่าย(กรุงเทพฯ) มีการปฎิรูประบบราชการขนานใหญ่ ยกเลิกระบบประเทศราช ซึ่งหนึ่งในนั้นมีเมืองเชียงใหม่เปนหัวเมืองประเทศราชด้วย มีระบอบเจ้าผู้ครองนคร(ตรงกับสมันพระเจ้าอินทวิชยานนท์ เป็นเจ้าผู้ครองนคร..เป็นพระราชบิดาในพระราชชายา เจ้าดารารัศมีในรัชการที่5) จึงทำให้เมืองเชียงใหม่รวมทั้งหัวเมืองประเทศราชใกล้เคียง รวมทั้งเมืองประเทศราชทั้งหมดในสยามประเทศในขณะนั้น แปรสภาพเป็นมณฑลต่างๆ ซึ่งเชียงใหม่เองเปนเมืองหลวงของมณฑลพายัพ เจ้าผู้ครองนครถูกลดต่ำแหน่งจากพระเจ้า เป็นแค่เจ้าธรรมดา แต่ถือสิทธิ์เป็นเจ้าผู้ครองนครอยู่ โดยมีผู้ว่าการมณฑลเป็นผู้คานอำนาจ ยกเลิกสัมปทานป่าไม้ ทำให้เจ้ผู้ครองนครสูญเสียอำนาจทางการเงินไปส่วนหนึ่ง(ที่ใหญ่) เจ้าถูกลดความสำคัญลงเรื่อยๆจนถือว่าเป็นสามัญชนในที่สุด ในสมัยรัชกาลที่7ระบบเจ้าผู้ครองนคร และมณฑลเทศาภิบาลได้ถูกยกเลิกลงถาวร เจ้าที่เหลือเปรียบเปนสามัญชนดีๆนี่เอง เปลี่ยนเจ้าเมืองเทศภิบาลเป็นจังหวัด ผู้ว่าราชการจังหวัดถูกส่งมาจากส่วนกลางมาจนถึงปัจจุบันด้วยประการฉะนี้ จากคุณ : pacharawong - [ 31 มี.ค. 49 19:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 มีงานเขียนของคุณสรัสวดี อ๋องสกุล  หลายเล่ม  เช่นที่ใช้ชื่อในทำนองว่า ประวัติศาสตร์ล้านนา  หรืออื่นๆ เขียนได้รายละเอียดดีมาก  อ่านเพลิน ที่เกี่ยวกับ "มะเมี๊ยะ" ของเจ้าน้อยศุขเกษมก็มีนะครับ ผมเคยซื้อราคาลดในบู้ทหนังสืองานสัปดาห์หนังสือนี่แหละครับ บางเรื่องก็ 2 เล่มจบ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 1 เม.ย. 49 09:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วเรื่องเกี่ยวกับหมะเมียะล่ะคะ มีใครพอจะทราบข้อมูลเรื่องนี้บ้างมั้ยคะ เพราะคยอ่านเจอ แต่ก้อไม่ละเอียด แบบว่าน่าสนใจดีอะค่ะ จากคุณ : ลมเหนือ (มิฟูยุ) - [ 2 เม.ย. 49 12:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มะเมี๊ยะเปนสาวแม่ก้า จาวพม่าเมืองมะละแม่ง งามลับเหมือนเดือนส่องแสง ใครมาแย่งหลงรักสาว มะเมี๊ยะบ่ยอมยอมฮักไผ มอบใจ๋ฮื่อหนุ่มเชื่อเจ้า เป็นลูกอุปราชท้าวเชียงใหม่.... เรื่องความรักมันไม่เข้าใครออกใคร ใครๆก็มีความรักได้ตั้งแต่เจ้ายันไพร่ เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยหนึ่งเมื่อกว่าร้อยปีมาแล้ว เข้าใจว่าในสมัยเจ้าอิทวสุริยวงศ์เป็นเจ้าผู้ครองนครองค์ที่8 สมัยนั้นมีอุปราชเมืองเชียงใหม่ผู้หนึ่งนามว่าเจ้าแก้วนวรัตน์ซึ่งต่อมาคือเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ต่อมาและเป็นองค์สุดท้าย เจ้าแก้วนวรัตน์มีโอรสคนโตมีนามว่าเจ้าน้อยศุขเกษม ณเชียงใหม่ ซึ่งต่อมาได้รับพระยศเปนเจ้าอุตรการโกศล เจ้าน้อยผู้ดีต่อมาเมื่อเจริญวัยขึ้นพระบิดาได้ส่งไปเรียนที่เมืองมะละแม่งประเทศพม่า ซึ่งเปนที่นิยมของเชื้อสายเจ้าสมัยนั้นที่จะส่งลูกหลานไปเรียน ณ เมื่องนี้ จากคุณ : pacharawong - [ 2 เม.ย. 49 13:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อมาเมื่อวันหนึ่งเจ้าชายหนุ่มเดินชมตลาดในเมือง ได้ไปสะดุดพบรักกับสาวแม่ค้าขายบุหรี่พม่านางหนึ่ง นางนั้นมีนามว่ามะเมี๊ยะ สาวสวยที่มีหนุ่มๆทั้งหลายในเมืองใผ่ปอง เหมือนการพบรักกันครั้งแรกต่างคนต่างชอบพอกัน นานวันเข้าจึงไปสาบาน ณ มหาเจดีย์ปห่งเมืองมะละแม่ง ว่าถ้าหากฝ่ายใดนอกใจกัน ขอให้มีอันเป็นไปและขอให้อยู่คู่กันตราบฟ้าแลดินมลาย แต่คำอธิษฐานหาเปนเช่นนั้นไม่ เมื่อเจ้าน้อยต้องกลับเชียงใหม่เพราะครบกำหนดจำต้องพานางมะเมี๊ยะมาด้วย โดยอำพรางตัวเปนชาย จากนั้นเมื่อถึงเชียงใหม่ใครๆก็คิดว่านางคือผู้ชายเลยไม่เอ๊ะใจอ่ะไร สุดท้ายความลับไม่มีในโลกความแตก เจ้าน้อยออกมายอมรับโดยดีว่ามีหม่อมเป็นชาวพม่า ถูกต่อต้านกดดันอย่างหนักในคุ้ม และถูกจับตาจากผู้ว่าการมณฑลพายัพ สุดท้ายต้องส่งนางม่ะเมี๊ยะกลับพม่า วันสุดท้ายแห่งการลาจาก มะเมี๊ยะสยายผมลงเช็ดบาทาของเจ้าน้อยศุขเกษม จะเป็นที่เลื่องลือในอนุภาพรักของมะเมี๊ยะ ที่มีต่อเจ้าน้อย ทั้งสองร่ำรากันเป็นเวลานาน จนสุดท้ายขบวนส่งนางมะเมี๊ยะไปไกลลับสุดสายตา จากคุณ : pacharawong - [ 2 เม.ย. 49 13:30:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจากนั้นเจ้าน้อยไม่เปนโล้เปนพาย วันๆดื่มแต่สุรายาเมา พระญาติๆเห็นท่าว่าจะไม่ดี พระราชายา เจ้าดารารัศมีที่มีศักดิ์เปนพระน้า จึงจัดการให้เจ้าน้อยอภิเศษกับเจ้าบัวชุม ณเชียงใหม่ แต่สุดท้ายชะตากรรมก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้น สุดท้ายเจ้าน้อยก็จากไปด้วยอายุเพียง33ปี ส่วนมะเมี๊ยะก็เช่นกันหลังจากกลับไปมะละแม่งก็บวชเป็นชีจะตลอดอายุ และเสียชีวิตลงเมื่ออายุ90กว่าปี เรื่องนี้ก็จบลงด้วยประการฉะนี้ จากคุณ : pacharawong - [ 2 เม.ย. 49 13:33:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แต่เพลงของจรัลรวบรัดไปหน่อย "เจ้าชายก็ตรอมใจตาย มะเมี๊ยะเลยไปบวชชี" ความจริงไม่ใช่สั้นๆ แค่นี้นะครับ มีอีกยาว  ที่กว่าจะสิ้นชีพ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 2 เม.ย. 49 19:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าได้มีโอกาสมาเชียงใหม่ ลองมาแวะเยี่ยมกู่บรรจุอัฐิของเจ้าน้อยสุขเกษม นะครับ อยู่ที่วัดสวนดอก อยู่รวมกับกู่บรรจุอัฐิของเจ้านายฝ่ายเหนืออีกหลายพระองค์ เช่น ของพระราชชายาเจ้าดารารัศมี เป็นต้น ปล. ที่กู่บรรจุอัฐิของท่าน จะเขียนไว้ว่า หลวงอุตตรการโกศล (เจ้า ศุขเกษม ณ เชียงใหม่) ผมไปเดินหาตอนแรก หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เพราะมัวแต่หาชื่อท่าน เป็น เจ้าสุขเกษม ณ เชียงใหม่ แต่พอเจอแล้วมีความรู้สึกเหมือนว่า เรื่องราวของท่านกับมะเมี๊ยะ เพิ่งผ่านไปไม่นานนี้เอง..... จากคุณ : old technician - [ 2 เม.ย. 49 19:54:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าผมไม่ลืม  อีก 2 วันจะเอารูปกู่ที่ คคห.9 ได้กล่าวไว้ ผมก็เพิ่งไปมาเมื่อกลางปีที่แล้ว  ถ่ายรูปมาเยอะ  แต่อยู่คอมอีกเครื่องหนึ่ง  อยู่ไกลจากตรงนี้มาก  ต้องฝากเขาส่งทางเมล์มา ขอเพิ่มจาก คคห.  3  ครับ  หนังสือของสุรัสวดี อ๋องสกุล  ที่ผมซื้อมา แล้วก็ชอบมากด้วย  ชื่อว่า "เพ็ชรล้านนา" มีอ 2 เล่มจบครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 2 เม.ย. 49 20:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พอดีไม่มีหนังสือตำราอยู่กับมือ  แต่ขออธิบายสั้นๆ ให้เข้าใจง่ายๆ หากเป็นเรื่องความรักจริงๆ อย่างเดียวก็ไม่เท่าไรหรอกครับ  แต่เป็นความรักที่อาจมีการเมืองเข้ามาแทรกได้ตลอดเวลา  ดังนั้นรักนี้จึงไม่สมหวังไปได้ ตอนนั้นพม่าเป็นของอังกฤษครับ  มะเมี๊ยสาวพม่าจึงต้องมีสัญชาติอังกฤษไปด้วย   หากเจ้าน้อยศุขเกษมเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป  พระราชินีก็ต้องเป็นสาวมะเมี๊ยะสัญชาติอังกฤษคนนี้แหละครับ เป็นหนทางที่อังกฤษจะเข้าครอบครองล้านนาได้โดยง่าย  เพราะอาจอ้างได้ว่า  คนบังคับอังกฤษเป็นใหญ่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ แต่เป็นโชคดีที่เจ้าผู้ครองล้านนาเห็นการณ์ไกล  รวมทั้งมีพลังสำคัญคือจากพระราชชายาเจ้าดารารัศมีผู้นี้ด้วยครับ ไม่อย่างนั้น  ล้านนาประเทศทั้งหมดป่านนี้จะเป็นเช่นไรก็ไม่รู้ เจ้าดารารัศมีจึงทรงเป็น "ฮีโร่" ที่เป็นคนเหนือของผมเลยครับ จึงเป็นอุทาหรณ์สำหรับรักของวัยรุ่นทั้งหลาย  ต้องฟังความเห็นจากผู้ใหญ่ด้วยครับ  ไม่เช่นนั้นสิ่งไม่คาดฝันอะไรก็อาจเกิดขึ้นได้ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 3 เม.ย. 49 10:57:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รูปมาแล้วครับ นี่คือวัดสวนดอก  พยายามจะถ่ายเป็น panoramic จินตนาการเอาเองนะครับ  มุมต่อกันจากซ้ายไปขวา จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:33:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ศาลายาวมากเลยครับ (ขอแก้ไขครับ  เป็นวิหารหลวงของวัดสวนดอกครับ) แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 08:56:59 จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:35:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 นี่เป็นสุสานของเจ้านายเชียงใหม่ครับ รวมทั้งเจ้าน้อยศุขเกษมด้วย จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:36:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ต่อเลยครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ภาพไม่ออก  เอาใหม่ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ภาพสุดท้ายของ panoramic view ของผมครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอแถมครับ นี่เป็นพระตำหนักดาราภิรมย์ อยู่ในค่ายทหาร อ.แม่ริม  (ขอแก้ไขตรงนี้ครับ  เป็นค่าย ตชด.ครับ) แต่อยู่ในความดูแลของจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย เป็นภาพถ่ายคนละรอบปีครับ แก้ไขเมื่อ 05 เม.ย. 49 08:56:06 จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:41:00 ]

ความคิดเห็นที่ 19 นี่เป็นมุมด้านหลังของพระตำหนักดาราภิรมย์ครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แถมครับ ขนุนดอยสุเทพ น่าหม่ำจัง จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 4 เม.ย. 49 09:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ด้วยความเคารพคุณนิค (nickmee) ขออนุญาติแก้ไขนิดนึงน่ะครับ รูปในความคิดเห็นที่13นั้น ที่คุณบอกว่าเป็นศาลายาวๆนั้น อันนั้นเป็นวิหารหลวงของวัดสวนดอกเลยครับ มิใช่ศาลาแต่ประการใด และพระตำหนักดาราภิรมย์ นั้นตั้งอยู่ในค่ายของตำรวจตระเวณชายแดนมิใช่อยู่ภายในค่ายทหารน่ะครับ ค่ายตชด.นี้อยู่หลังอำเภอแม่ริม หาง่ายครับไปไม่ยาก และข้างในผมว่าพระตำหนักดาราภิรมย์ อันเคยเป็นที่ประทับใน พระราชชายา เจ้าดารารัศมี มีความสวยงานมากๆครับ จากคุณ : pacharawong - [ 4 เม.ย. 49 16:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ฮีโร่ ของพี่  ผมออกพระนามว่า ศรีพิงค์ ครับ คำนี้ใช้แทนความรู้สึกของผมที่มีต่อพระองค์ ไว้จะค้นหาเรื่องความรักระหว่างสองพระองค์มาฝากครับ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 49 18:15:42 จากคุณ : กัมม์ - [ 4 เม.ย. 49 16:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มะเมี๊ยะ....ผมเคยเขียนไว้ปี46 ครบรอบร้อยปีของเรื่องราวโศกนาฏกรรมรักในครั้งนั้น.....ผมเอามาลงให้อ่านอีก เจ้าน้อยศุขเกษมเป็นราชบุตรองค์ใหญ่ของเจ้าแก้วนวรัฐซึ่งตอนนั้นดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอุปราชเมืองเชียงใหม่ และต่อมาได้ขึ้นเป็นเจ้าหลวงเมืองเชียงใหม่องค์ที่9 .ตรงกับรัชสมัยของร .5 เชียงใหม่แม้ตอนนั้นจะเรียกว่าเป็นประเทศราชของสยามอยู่ .แต่ก็มีเจ้าครองนครปกครองตนเองสืบเรื่อยมานับตั้งแต่เป็นอิสระจากพม่า .กรุงเทพฯ ต้องใช้มาตรการปกครองต่อเชียงใหม่แบบถ้อยทีถ้อยอาศัย .เพราะกริ่งเกรงว่าอังกฤษซึ่งตอนนั้นซึ่งครอบครองพม่าแล้ว จะอ้างสิทธิเข้าครอบครองเชียงใหม่เข้าอีกด้วย .อีกอย่างเชียงใหม่ก็อยู่ใกล้พม่ากว่ากรุงเทพฯ นัก .หากอังกฤษคิดจะครอบครองเอาเชียงใหม่คงทำได้อย่างรวดเร็ว .เชื่อว่าทางกรุงเทพฯ ก็ตระหนักถึงข้อนี้ดี ..การรับเอาเจ้าดารารัศมีจากเชียงใหม่มาเป็นพระวรชายาของ ร5. ก็เป็นนโยบายอันชาญฉลาดของพระองค์ที่จะพยายามสร้างความใกล้ชิดกับเชียงใหม่ให้มากขึ้น ย้อนกลับมาที่เจ้าน้อยศุขเกษม หรือชื่อเป็นทางการว่า “เจ้าอุตรการโกศล” เจ้าแก้วนวรัฐผู้เป็นบิดาคงมองการณ์ไกลแล้วว่า .วันข้างหน้าเจ้าน้อยศุขเกษมคงต้องขึ้นนั่งเป็นเจ้าอุปราช และครองเมืองเชียงใหม่ เจ้าแก้วนวรัฐจึงได้จัดส่งเจ้าน้อยศุขเกษมซึ่งตอนนั้นอายุ 15 ไปเรียนหนังสือเมือง มะละแหม่ง ประเทศพม่าซึ่งเป็นโรงเรียนกิน-นอนสไตส์อังกฤษ วันหนึ่ง เจ้าน้อยศุขเกษมออกไปเดินชมตลาดเมืองมะละแหม่ง ..และได้พบกับ “มะเมี๊ยะ” ซึ่งเป็นแม่ค้าสาวชาวท้องถิ่นกำลังนั่งมวนบุหรี่ขายริมทางที่ผู้คนเดินผ่านไปมา .ทั้งคู่เกิดต้องชะตากันอย่างรวดเร็วประหนึ่งว่าเคยเป็นบุพเพสันนิวาสมาก่อน ในระหว่างที่เจ้าน้อยศุขเกษมกำลังเล่าเรียนอยู่ ก็ได้คบหากับมะเมี๊ยะเรื่อยมา ท้ายสุด ทั้งสองก็ใช้ชีวิตร่วมกันฉันท์สามีภรรยา .โดยที่บรรดาเจ้าฝ่ายเชียงใหม่ไม่ได้ระแคะระคายเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย ในขณะเดียวกัน .เจ้าแก้วนวรัฐและเจ้าจามรีผู้เป็นแม่ของเจ้าน้อยศุขเกษมก็ได้หมายหมั้นเจ้าหญิงบัวชุม ณ เชียงใหม่ไว้ให้กับเจ้าน้อยศุขเกษมเรียบร้อยแล้ว ..ซึงเจ้าน้อยศุขเกษมเองก็ไม่ได้ระแคะระคายเช่นเดียวกัน ด้วยความที่นับถือศาสนาพุทธด้วยกันทั้งคู่ .ทั้งเจ้าน้อยศุขเกษมและมะเมี๊ยะมักจะพากันไปทำบุญตักบาตรตามวัดต่างๆ อยู่เสมอๆ ..และครานั้น ทั้งสองได้สาบานต่อหน้าพระธาตุอันศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งว่าจะรักกันตลอดไป .และจะไม่ทอดทิ้งกัน หากใครทรยศต่อความรักก็ขอให้ผู้นั้นอายุสั้น ครั้นเมื่อเจ้าน้อยศุขเกษมเรียนจบและมีอายุครบยี่สิบปีพอดี .ก็ได้เดินทางกลับเชียงใหม่ .โดยตัดสินใจให้มะเมี๊ยะปลอมตัวเป็นชายติดตามขบวนเข้าเมืองเชียงใหม่ (เจ้าแก้วนวรัฐได้ส่งเสนาเมืองไปตั้งขบวนรับการกลับของเจ้าน้อยศุขเกษมที่ชายแดนเมืองแม่ฮ่องสอน) ตรงนี้ผมเชื่อว่าเจ้าน้อยศุขเกษมก็คงรู้ว่าเจ้าพ่อเจ้าแม่ของท่านจะกริ้วขนาดไหนหากรู้ว่าท่านกับมะเมี๊ยะได้อยู่กินกันฉันท์สามีภรรยาที่เมืองมะละแหม่ง ท่านจึงได้ให้มะเมี๊ยะปลอมตัวเป็นชายติดตามขบวน .. จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 5 เม.ย. 49 04:13:10 A:86.140.170.141 X: TicketID:106845 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขบวนช้างที่พาเจ้าน้อยศุขเกษมมาถึงประตูเมืองเชียงใหม่เวลากลางคืนพอดี จะด้วยบังเอิญหรือจงใจก็มิอาจทราบได้ ..แต่นั่นก็เป็นผลดีต่อมะเมี๊ยะที่ปลอมตัวเป็นชาย โดยความสลัวของกลางคืนคงพรางตัวมะเมี๊ยะได้อีกชั้นหนึ่ง ทันทีที่ถึงเชียงใหม่ เจ้าน้อยศุขเกษมรีบพามะเมี๊ยะไปซ่อนไว้ที่คุ้มของท่าน ..ซึ่งมะเมี๊ยะก็ซ่อนที่คุ้มหลังนั้นหลายวัน ..เจ้าน้อยศุขเกษมคงรู้อยู่เต็มเอกว่า เจ้าพ่อและเจ้าแม่ของท่านคงไม่ยอมรับมะเมี๊ยะเป็นสะใภ้ อย่างน้อยๆ ก็ด้วยเหตุผลใหญ่ๆ สองประการ(ผมวิเคราะห์เอง) หนึ่ง เพราะท่านหมั้นหมายเจ้าหญิงบัวชุม ณ เชียงใหม่ ไว้เรียบร้อยแล้ว สอง มะเมี๊ยะเป็นหญิงชาวพม่า ซึ่งตอนนั้นอยู่ใต้อาณัติของอังกฤษ กล่าวโดยนิตินัยแล้ว สัญชาติของมะเมี๊ยะก็คือสัญชาติอังกฤษ .ตรงนี้แหละ ที่อังกฤษสามารถอ้างเพื่อเข้าแทรกแซงการเมืองของสยามเพื่อที่จะผนวกเชียงใหม่เป็นดินแดนของพม่าอีกครั้ง . หลังจากที่ปกปิดเรื่องมะเมี๊ยะมาได้ระยะหนึ่ง ท้ายที่สุด เจ้าน้อยศุขเกษมก็นำความจริงไปเล่าให้เจ้าแก้วนวรัฐและเจ้าจามรีได้ทราบความจริง .ตรงนี้ผมเชื่อว่าท่านทั้งสองคงอึ้งไปไม่น้อย .และที่สำคัญคือต้องช่วยกันพยายามปกปิดเรื่องนี้ไม่ให้สาธารณะได้รับรู้ ที่สำคัญที่สุด คือต้องไม่ให้ทางกรุงเทพฯ รับรู้เรื่องนี้ และต้องจัดการเรื่องนี้อย่างแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น หากพลาดจุดใดจุดหนึ่ง ก็คงหมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรุงเทพฯ กับเชียงใหม่ และอาจเป็นชนวนให้อังกฤษเข้ามาเป็นต้วแทรกและเป็นตัวแปร .ใครจะรู้?โฉมหน้าประวัติศาสตร์ไทยช่วงนั้นอาจเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นก็ได้ อนิจจา ..ความรักอันบริสุทธิ์ของชายหนุ่มหญิงสาวที่เคยวาดหวังไว้ว่าจะยั่งยืน .และความรักที่ครั้งหนึ่งเคยสาบานต่อหน้าพระธาตุอันศักดิ์สิทธิ์ว่าจะไม่ยอมพรากจากกัน .เริ่มมีอุปสรรคที่มี “การเมือง”ระดับประเทศเข้ามาเป็นตัวแทรกสียแล้ว หลังจากที่ได้ปรึกษาเจ้านายฝ่ายเหนือทุกพระองค์แล้ว .ก็เห็นพร้องต้องกันว่าควรจะส่งมะเมี๊ยะกลับเมืองมะละแหม่ง .ทั้งนี้เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาการเมืองอันจะเกิดต่อเชียงใหม่ ..กล่าวกันว่า เจ้าพ่อเจ้าแม่ของเจ้าน้อยศุขเกษมได้จัดพิธีรดน้ำเพื่อขจัดสิ่งชั่วร้ายออกจากตัวโอรส เพราะเชื่อว่าเจ้าน้อยศุขเกษมโดน คุณไสย์ จากมะเมี๊ยะ ดูเหมือนว่าเจ้าน้อยศุขเกษมตกอยู่ในภาวะตรอมตรมไม่น้อย แม้จะรักมะเมี๊ยะปานจะกลืนกิน แต่คงไม่น้อยไปกว่ารักเจ้าพ่อเจ้าแม่ของท่าน ..ท่านพยายามเกลี้ยกล่อมให้มะเมี๊ยะกลับไปรอท่านที่เมืองมะละแหม่ง .รอที่นั่นสักระยะให้ทุกอย่างคลี่คลายเสียก่อน .มะเมี๊ยะร่ำไห้ปานใจจะขาดเมื่อรู้ว่าจะต้องพลัดพรากจากเจ้าน้อยศุขเกษม .แต่ท้ายที่สุดก็ยินยอม .มิหวังให้เมืองเชียงใหม่และเจ้าพ่อเจ้าแม่ของสามีนางต้องเดือนร้อน เจ้าแก้วนวรัฐได้จัดขบวนช้างส่งตัวมะเมี๊ยะกลับมะละแหม่งเดือนเมษา โดยขบวนเริ่มต้นที่ประตูหายยา ..หนุ่มสาวทั้งสองได้พร่ำลากันตรงนั้นต่อหน้าประชาชนชาวเชียงใหม่ที่ใคร่ไปชมโฉมหน้าของมะเมี๊ยะ .ทั้งสองพร่ำรำพันต่อกันและกันว่าต่างจะยึดมั่นคำสาบานที่เคยให้ไว้แก่กันที่พระธาตุอันศักดิ์สิทธิ์ ..เจ้าน้อยศุขเกษมให้สัญญาว่าจะกลับไปหามะเมี๊ยะที่มะละแหม่ง ..กล่าวกันว่า ก่อนจากกัน ณ ประตูหายยาตรงนั้น มะเมี๊ยะได้ก้มคุกเข่าลงกับพื้นแล้วใช้เส้นผมของนางเช็ดไปทั่วเท้าของเจ้าน้อยศุขเกษมด้วยความอาวรณ์ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 5 เม.ย. 49 04:14:51 A:86.140.170.141 X: TicketID:106845 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ณ เมืองมะละแหม่ง มะเมี๊ยะสาวน้อยชาวพม่าผู้ได้มอบความรักทั้งหมดให้กับว่าที่เจ้าอุปราชเมืองเชียงใหม่ .เฝ้ารอคอยการกลับมาของเจ้าน้อยศุขเกษม ..กาลผ่านไปหลายเดือนก็ไม่มีวี่แววการกลับมาของชายคนรัก .นางตกอยู่ในห้วงแห่งอาวรณ์เป็นล้นพ้น .ท้ายที่สุดนางก็ตัดสินใจหันหน้าเข้าหาธรรมะ .บวชชีที่วัดแห่งหนึ่ง ณ เมืองเชียงใหม่ การจากเดินทางกลับเมืองมะละแหม่งของมะเมี๊ยะด้วยเหตุผลทางการเมือง ยังความโศกเศร้าอาดูรต่อเจ้าน้อยศุขเกษมไม่แพ้กัน ท่านหันหน้าเข้าหาสุราเพื่อหวังจะคลายความทุกข์ระทม ..เจ้าพ่อเจ้าแม่ของท่านทนไม่ไหวจึงส่งท่านลงไปรับราชการที่กรุงเทพฯ (ถ้าจำไม่ผิดท่านได้ยศร้อยตรี) พร้อมกับจัดพิธิอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงบัวชุมด้วย ข่าวการสมรสของเจ้าน้อยศุขเกษมล่วงไปถึงเมืองมะละแหม่ง ..แม่ชีมะเมี๊ยะได้ตัดสินใจเดินทางกลับมาเมืองเชียงใหม่อีกครั้ง .และขอเข้าพบเจ้าน้อยศุขเกษมเป็นครั้งสุดท้าย (นางคงตัดสินแน่วแน่แล้วว่าจะครองสมณะเป็นแม่ชีตลอดไป) ฝ่ายเจ้าน้อยศุขเกษมเมื่อรู้ว่ามะเมี๊ยะมาขอพบ ท่านก็หักห้ามใจไม่ยอมลงไปพบคนรัก (ท่านคงตระหนักแล้วว่าความรักระหว่างท่านและมะเมี๊ยะนั้น เป็นไปไม่ได้) นัยว่า ต่างฝ่ายก็ต่างตรอมตรมในความรักที่มีต่อกันมามากพอแล้ว .การที่จะพบหน้ากันอีกคงสะเทือนใจกันอันหาประมาณมิได้แน่ .เจ้าน้อยศุขเกษมทำได้อย่างมากก็แค่มอบแหวนทับทิมของท่านพร้อมกับเงินจำนวนหนึ่งให้เจ้าบุญสูงเอาไปมอบให้มะเมี๊ยะ (มีคนทางเหนือเล่าให้ผมฟังว่าเจ้าบุญสูงท่านนี้พึ่งเสียชีวิตไปยี่สิบกว่าปีนี่เอง) แม่ชีมะเมี๊ยะเดินทางกลับเมืองมะละแหม่งอย่างเดียวดายอีกครั้งหนึ่ง และนางได้ครองสมณะเป็นแม่ชีจนวาระสุดท้าย ส่วนเจ้าน้อยศุขเกษมก็มาสิ้นเมื่ออายุแค่38ปี นัยว่าท่านดื่มเหล้าเป็นนิจสิน เมื่อไม่นานมานี้ มีคณะอาจารย์กลุ่มหนึ่ง ได้เดินทางไปเมืองมะละแหม่งเพื่อสืบค้นหาเรื่องราวของมะเมี๊ยะ ถามไถ่คนแถวนั้นไม่มีใครรู้จักชื่อมะเมี๊ยะ ..หากแต่รู้ว่าเคยมีแม่ชีรูปหนึ่งชอบนั่งมวนยาแล้วเอาไปขายเพื่อเอาเงินไปทำบุญ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 5 เม.ย. 49 04:17:19 A:86.140.170.141 X: TicketID:106845 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มะเมียะนามนาฏน้อง...............................นางสวรรค์ คำรักบ่เหมือนฝัน...................................ราดร้าง รักนักสองรักัน.......................................หมายร่วม เรือนเอ่ย บ่สมดั่งใฝ่อ้าง.......................................อกไหม้หมองใจ จำใจไลละแล้ว.....................................ทูลลา ปูผมเช็ดบาทา......................................พี่แก้ว เจ้าเอยอยู่ฑีฆา....................................พระพี่ แพงพี่ จำร้างห่างผัวแล้ว..................................จุ่งเจ้าศุขเกษมฯ บทกวีของศิลปินล้านนา(ขออภัยจำชื่อกวีไม่ได้) จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 5 เม.ย. 49 04:18:18 A:86.140.170.141 X: TicketID:106845 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอขอบพระคุณ คคห.21 มากครับที่แนะนำ  ทีหลังจะท้วงติงอะไร  ก็ไม่ต้องเสนอความเคารพนำก่อนหรอกครับ  รู้สึกเหมือนคุยกับคนแก่  หรือคนใหญ่คนโต  อิ๊อิ๊อิ๊ ผมมีความรู้สึกว่าเป็น "ศาลา" ครับ  เพราะวัฒนธรรมที่บ้านผมเป็นอย่างนี้  จึงพาลให้เข้าใจผิด  วันนั้นที่ไป  ผ่านแป๊บเดียว  ไม่ได้เข้าไปชมข้างในอย่างที่ใจต้องการเลย บริเวณกู่ก็ดูใกล้สุดตรงโคนต้นไม้จุดที่ยืนถ่ายรูปนั่นแหละครับ  เพราะอากาศร้อนมาก  และก็รีบด้วยครับ  เพราะมีห่วงอยู่ด้วยหลายเส้น  คนอื่นเคยเป็นมั๊ยครับ  ที่ก่อนไปตั้งใจอยากจะทำอะไรๆ หลายอย่าง  แต่พอไปถึงตรงนั้นแล้ว  แค่เดินอีกไม่กี่ก้าว  ก็ไม่ยอมเสียดื้อๆ งั้นแหละ เคยเข้าไปในโบสถ์วิหารของวัดตามภาคเหนือนะครับ  เข้าไปแล้วรู้สึกชื่นชมบรรพบุรุษของเขามากที่ได้สร้างงานศิลปะอันสวยงามไว้ให้คนได้ชื่นชม  ข้างในก็ร่มเย็น  อยากนั่งหรือนอนอยู่นานๆ  อยากมองดูอยู่นานๆ เมื่อเทียบกับที่ผมเคยตลุยพม่าเมื่อสิบกว่าปีก่อนนั้น  เช่ารถบุกกันไปเป็นพันกิโลเลย  ภายในวัดที่นั่นร่มเย็นเหมือนกัน  รักษาศิลปะเหมือนกัน  แต่ที่นั่นจะมีทั้งคนหนุ่มสาว  คนแก่  นั่งสมาธิตามมุมต่างๆ ของอาคารเต็มไปหมด  ทั้งในเมืองใหญ่หรือตามชนบท  ซึ่งเราไม่ค่อยเห็นในเมืองไทยเท่าไร จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 5 เม.ย. 49 08:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แล้วก็ขอบพระคุณที่ท้วงติงเรื่องที่ตั้งของพระตำหนักดาราภิรมย์  ดีครับ  บางทีเขียนไปเรื่อยๆ  นึกไปเรื่อยๆ คอยจะลืมเรื่อยๆ เหมือนกัน  เพราะบางครั้งจะหาอะไรมาตรวจสอบให้ถูกต้องก็ไม่ได้  มีแต่ความทรงจำเก่าๆ ในคลังสมองเท่านั้น  ท่านต้องคอยจูงหรือกระตุกผมไว้บ้างนะครับ  ตั้งแต่แอบเข้าไปอ่านกระทู้ราชดำเนินบ่อยๆ  สมองชักเป๋ไปหลายตลบ  ตอนนี้ก็ล้นทะลักมาในห้องสมุดของเราแล้วด้วย  ให้มันรู้กันไปว่าพวกเราก็นิยมชมชอบเรื่องอภิปรายเหล่านี้เหมือนกัน  นานๆ ทะลักมาทีก็ดี  แต่หากมาบ่อยๆ นัก  ม่ายหวาย ในพระตำหนักนั้น  ถือว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ชั้นเยี่ยมของผมเลยทีเดียว  มีหลายๆ สิ่งที่ดีมาก  ยังนึกเลยว่าหากพิพิธภัณฑ์ของไทยมีมหาวิทยาลัยต่างๆ คอยกำกับดูแลอยู่  เชื่อว่าจะทำให้เกิดความมีชีวิตชีวาได้อย่างมากครับ ในนั้นมีรูปภาพประกอบที่ยอดเยี่ยม  อีกอย่างที่ผมตื่นตาตื่นใจ  ก็เป็นฉากไม้สักประดับด้วยภาพครับ  ไม่รู้ว่าจะเรียกอะไรถึงถูกต้อง  ด้วยความเคารพครับ คุณ pacharawong  ผมไม่รู้จริงๆ เป็นฉากไม้สักแกะสลักอย่างกับที่เราเห็นเขาขายกันมากที่บ้านถวายนั่นแหละครับ ที่นี่เป็นฉากเก่า  แกะสลักวิจิตรบรรจง  มีรูปภาพถ่ายในอดีตติดประดับไว้  พร้อมทั้งเขียนคำอธิบายสั้นบ้างยาวบ้างตามความจำเป็น  โอ้ว!!!! เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิตชีวาสำหรับผมมากเลยทีเดียว จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 5 เม.ย. 49 08:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมขออนุญาตแก้ในส่วนที่ผิดของผมนะครับ แต่ เอ  เจ้าน้อยฯ ท่านสิ้นเมื่ออายุเท่าไรแน่ครับ  ในคคห.7 บอก 33 ปี  แต่ คคห.25 บอก 38 ปี วัยรุ่นงง จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 5 เม.ย. 49 08:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบพระคุณ คุณ คนอุดรฯ  ครับ ไม่ได้เห็นเสียนานเลย จากคุณ : กัมม์ - [ 5 เม.ย. 49 09:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แหมคุณนิค (nickmee) ผมท้วงติงนิดเดียวแต่คุณล่อซะยาว เหอๆๆ ขำๆน่ะครับ อย่าคิดอะไรมาก ของอย่างงี้ผิดกันได้ แล้วเราก็ถือซะว่าช่วยๆกันแก้ให้ข้อมูลมันถูกมันดีอ่ะครับ อิอิ ที่คุณว่าฉากไม้แกะสลักอะไรนั้นผมก็พยายามนึกๆภาพตามที่คุณว่า แต่ก็ยังงงอยู่ดี เหอๆ แต่ไม่เป็นไรครับ ถ้าอยากคุยกันล่ะก็หลังไมล์ได้ครับ เรื่องอายุของเจ้าน้อยศุขเกษม ณ เชียงใหม่นั้น จากที่ผมสอบถามจากเจ้ายายและตามหนังสือเอกสารต่างๆ เช่นเพชรล้านนาฯลฯ นั้น ผมค่อนข้างเชื่อว่าอายุของเจ้าน้อยฯที่เสียชีวิตจะอยู่ที่ 33 ปีครับ ฟันธง!!! จากคุณ : pacharawong - [ 5 เม.ย. 49 12:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นฉากไม้  ตั้ง และเลื่อนได้  ทำเป็นพับๆ ราว 3-4-5 พับติดกัน  เคยเห็นฉากผ้าที่เขากั้นข้างเตียงคนไข้ในโรงพยาบาลไหมละ  แบบนั้นแหละ หรือตามร้านอาหารภัตตาคารที่เขากั้นหน้าห้องน้ำบังไว้ให้สวยงามกับกันอุจาดนั่นแหละ เห็นภาพพจน์มั้ยละครับพี่ ผมเคยจะซื้อที่บ้านถวาย  ฉากสวยๆ แกะงามๆ ราคาตั้งหลายหมื่น  ถอยหลังกรูดเลย  เดี๋ยวเอามากั้นผิดที่ผิดทาง  คุณค่าจะเหลือแค่ไม่กี่ร้อย ตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตารอ  ความรักของรัชกาลที่ ๕ กับพระราชชายาฯ จากท่านกัมม์ครับ  สัญญาอะไรไว้  จำได้ป่าว  อิ๊อิ๊อิ๊ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 5 เม.ย. 49 13:39:28 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แล้ว "เจ้ายาย" ของคุณ pacharawong ในคคห.31  เป็นใครล่ะ  เดี๋ยวผมก็จะกลับไปสอบถามเจ้ายายด้วยคนนะ  อิ๊อิ๊อิ๊  เอาคืนมั่ง จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 5 เม.ย. 49 13:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โอเคครับ เห็นภาพเลยมันก็คือฉากไม้นั้นเอง หุหุ ตอนนี้ผมกำลังสั้งทำฉากไม้ปิดทองอยู่ครับ เอามาไว้ในเกสเฮ้าท์ของผมอ่ะครับ หลายหมื่นอยู่ ส่วนเรื่องเจ้ายายของผม บอกไม่ได้ครับเดี๋ยวจะไปกระทบบุคคลที่สาม และเป็นความลับของทางราชการด้วย(อุอุ) จากคุณ : . (pacharawong) - [ 5 เม.ย. 49 16:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ้าว  กลายเป็นจริงไปซะแล้ว  คิดว่าพิมพ์เพี้ยนจาก "เจ้านาย"  ไอ้เราก็คอยจ้องหาโอกาสเอาคืน  อดเลย  เอ หรือว่าอำแก้เขิน  วัยรุ่นงง ผิดถูกยังไงก็ไม่ต้องแก้ข่าวหรอกครับ  เดี๋ยวคนอ่านท่านอื่นจะสับสนว่าคู่นี้เล่นอะไรกันอยู่ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 5 เม.ย. 49 17:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 36 พอดีไปเจอรูปเจ้าศุขเกษม ณ เชียงใหม่ ในเวปไซต์ lannaworld.com เลยเอามาฝากกันนะครับ จากคุณ : old technician - [ วันจักรี 13:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อีกรูป เป็นรูปของท่าน กับเจ้าบัวชุม ณ เชียงใหม่ ชายาของท่าน จากคุณ : old technician - [ วันจักรี 13:23:23 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าเราไม่ได้อ่านเฉพาะชีวิตของมะเมี้ยะอย่างเดียว แต่อ่านอย่างอื่นประกอบด้วย ผมว่า  เจ้าบัวชุม ก็เป็นหญิงที่มีชีวิตครอบครัวที่น่าสงสารคนหนึ่งด้วยนะครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ วันจักรี 14:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ชีวิตของเจ้าหญิงบัวชุม เมื่อสิ้นเจ้าน้อยแล้วใช่ว่าจะสบายครับ ท่านแต่งงานใหม่กับเจ้านายฝ่ายเหนือองค์หนึ่งครับ(จำชื่อไม่ได้) แต่จำได้เจ้าองค์นั้นเป็นตำรวจด้วยครับ ชีวิตแต่งงานลุ่มๆดอนๆสุดท้ายก็แยกทางกัน และต้องอยู่อย่างเดียวดายครับ แต่ก็ยังพอมีลูกหลานแวะเวียนมาเยี่ยมเยื่อนอยู่เสมอ เจ้าหญิงบัวชุมนี้เพิ่งจะเสียชีวิตเมื่อไม่เกินปี5ที่ผ่านมานี่เองครับ แก้ไขเมื่อ 06 เม.ย. 49 19:08:00 จากคุณ : . (pacharawong) - [ วันจักรี 19:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณมากครับ  ที่ช่วยเปิดโลกเพื่อผม  ให้กว้างขึ้น เคยรู้มาบ้างว่า  เจ้าหญิงบัวชุม  มีชีวิตส่วนหนึ่งอยู่ในกรุงเทพพระมหานคร  ในความดูแลของพระราชชายาฯ แล้วต่อมาก็ไปอยู่กับเจ้าน้อยฯ แล้วต่อไป  ผมก็ไม่ทราบอีกเลยครับ แต่ผมนึกๆ ไปเองแต่แรก  ตาม คคห.๓๘ นั้นนะครับ ว่าชีวิตท่าน  คงต้องระทมทุกข์อย่างมากมาย ความทุกข์นั้น  ย่อมเกิดขึ้นได้เสมอ  ไม่เลือกว่าเจ้า  หรือคนธรรมดาทั่วไป คิดแล้วอยากจะปลง แต่คนกิเลสหนาอย่างผม  ยังปลงไม่ได้ครับ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ วันจักรี 20:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อันเนื่องจาก คคห.๒๔  และความรู้ที่พวกเราชาวใต้พอมี  ได้กล่าวเกี่ยวกับการสยายผมเช็ดเท้าสามี  อันอาจจะเป็นการเข้าใจผิดว่าเป็น "ธรรมเนียมของมะเมี้ยะ"  หรือ "ธรรมเนียมของพม่า"  แต่ความจริงแล้ว  ไทยภาคเหนือกับพม่ามีขนบธรรมเนียมประเพณีหลายอย่างที่คล้ายคลึงกัน  จึงขอนำมาเน้นให้ทราบกันโดยทั่วไปว่า  เป็นธรรมเนียมขณะนั้นที่มีอยู่แล้ว  แต่ผมไม่ทราบว่าเขาปฏิบัติกันเคร่งครัดเพียงไหนครับ จึงขอยกบทความของ "จุลลดา ภักดีภูมินทร์"  เกี่ยวกับเรื่องนี้มาอ้างอิง  และประดับความรู้เราๆ ท่านๆ ด้วยครับ เรื่องสยายผมเช็ดเท้านั้น  ออกจะเป็นเรื่อง “ฮิต” ที่ซาบซึ้งกันมาก  ว่าที่จริงแล้วเป็นธรรมเนียมทั้งของพม่าและทางเหนือ  ผู้ใหญ่ชาววังเล่าให้ฟังว่า  เมื่อพระราชชายาฯ จะเสด็จเชียงใหม่   พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง  และเจ้านายทรงไปส่งที่สถานีจิตรลดา  เพื่อเสด็จทางรถไฟไปต่อเรือที่นครสวรรค์  พระราชชายาฯ ก็ทรงสยายพระเกศาเช็ดพระบาทพระบรมราชสวามีตามธรรมเนียมประเพณีบ้านเมืองของท่าน  และเมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงสวรรคต  พระราชชายาฯ ก็ทรงเปลือยพระเกศาเสด็จดำเนินตามพระบรมศพ  เล่ากันว่าพระเกศายาวเกือบถึงข้อพระบาท จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 7 เม.ย. 49 17:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ได้ครับลูกพี่  จะมาลงไว้ตามสัญญาครับ เป็นหีบทองลงยาประดับเพชร  พระราชทานแก่ "แม่ศรีพิงค์" หีบและพระราชสาส์นี้แทนคำอธิบายล้านๆคำได้ ดารา               ด้วยนึกถึงอายุเจ้าเต็มสามรอบได้คิดไว้แล้วว่าจะให้ของขวัญ  เผอิญประจวบเวลาไม่อยู่ จะให้ก่อนขึ้นขึ้น ทำไม่ทัน  จึงได้จัดส่งขึ้นมาด้วย  หวังว่าจะได้รับที่เชียงใหม่ไม่ช้ากว่าวันไปถึงเท่าใด ขออำนวยพรให้มีอายุยืนยาวหายเจ็บไข้  กลับลงมาโดยความสุขสบายทุกประการ ขอให้ดูหนังสือที่เขียนในหลังหีบหน่อย  เผลอไปจะไม่ได้อ่าน  ขอบอกความคิดถึงอยู่เสมอไม่ขาด ตัวไปเที่ยวเองทิ้งให้อยู่ข้างหลังไม่หวง แต่ครั้นเวลาเจ้าจากไปรู้สึกเป็นห่วงมากจริงๆ                                (พระบรมนามาภิไธย) จุฬาลงกรณ์ ปร. หลังหีบนั้นจารึกอักษรว่า               หีบบรรจุคำอวยพร แลความคิดถึงของจุฬาลงกรณ์ ปร.  ส่งไปให้แก่ดารารัศมี ผู้เป็นที่รัก      เมื่ออายุครบสามรอบบริบูรณ์  ในสมัยเมื่อกลับขึ้นไปเยี่ยมนครเชียงใหม่  รัตนโกสินทร์ศก ๑๒๗ - ๑๒๘ ............................................................................................................................................................. แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 49 17:55:15 จากคุณ : กัมม์ - [ 8 เม.ย. 49 17:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณครับ ให้ได้อย่างนี้ซิ   นับถือนับถือ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 9 เม.ย. 49 18:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เคยหารูปของเจ้าน้อยศุขเกษม และมะเมี๊ยะในเวปของทางเหนือดู  ก็เจอภาพเหมือน คห.ที่ 36 ค่ะ มีภาพของมะเมี๊ยะมาให้ชมด้วย   ขออภัยเจ้าของภาพด้วยนะคะที่จำไม่ได้  ตาคม สวยเชียวค่ะ... จากคุณ : ปริยวาที - [ 10 เม.ย. 49 09:30:36 ]

ความคิดเห็นที่ 45 นี่เป็นรูปของมะเม๊ยะ จริงๆ หรือคะ มีข้อสงสัยค่ะ  สมัยก่อนการที่เจ้าจะมีภรรยาหลายๆ คนเป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่เหรอคะ  มะเมี๊ยะน่าจะอยู่ต่อไปในฐานะภรรยารองได้นี่คะ จากคุณ : โอเลี้ยงลาเต้จูดี้บัฟฟี่ลักกี้ - [ 10 เม.ย. 49 11:04:28 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ตอบคุณโอเลี้ยงค่ะ ตอนที่เจอในกระทู้ของเวปไหนจำไม่ได้ซะแล้ว ^_^ เค้าว่าเป็นมะเมี๊ยะนะคะ ถ้าถามส่วนตัวก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ^_^ เลยลงให้ชมกัน  เผื่อจะมีผู้รู้มาตอบค่ะ ... จากคุณ : ปริยวาที - [ 10 เม.ย. 49 11:28:53 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ยอดเยี่ยมครับ อ้อ อีกอย่าง พระตำหนักดาราภิรมย์ ผมขับรถผ่านไปบ่อยๆครับ ขับรถเล่น แฮ่ๆ แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 49 15:59:24 จากคุณ : กลับมาแล้วคนดี - [ 10 เม.ย. 49 15:57:44 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ต้องขอบคุณคุณนะคะ ที่เอารูปมาให้ดู เห็นหนังสือแล้วอยากอ่านจังค่ะ จากคุณ : โอเลี้ยงลาเต้จูดี้บัฟฟี่ลักกี้ - [ 10 เม.ย. 49 20:11:23 ]