PANTIP.COM : K4290508 โฉมหน้าใหม่ของวัดสวนดอก [ประวัติศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 13

ก่อนการบันทึกของประวัติศาสตร์บริเวณดังกล่าวคือป่า

ต่อมาสมัยจามเทวีคือหนึ่งในสามเวียงของชาวลัวะ(เวียงสวนดอก เวียงเจ็ดริน เวียงนพบุรี)

จวบสมัยราชวงศ์มังราย คือราชอุทยาน ต่อมากลายเป็นเวียงของพระราชมารดาแห่งองค์กษัตริย์
และถวายเป็นอารามแห่งพุทธศาสนา
เมื่อได้อัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุมาแล้วเกิดแบ่งเป็นสององค์สัณฐานเท่ากันจึงมีการสร้างพระบรมธาตุบรรจุไว้ที่วัดสวนดอกหนึ่งองค์ และพระบรมธาตุบนดอยสุเทพอีกหนึ่งองค์

เมื่อม่าน(พม่า)ครองเมือง เกิดสงคราม วัดร้าง ไร้ศรัทธาคอบทำนุบำรุง

ในสมัยราชวงศ์ทิพจักราธิวงศ์(เจ้าเจ็ดตน) พระสงฆ์เถระผู้ใหญ่และเจ้านายฝ่ายเหนือได้บูรณะสืบต่อมา

จนพระราชชายาเจ้าดารารัศมีทรงดำริให้ย้ายกู่บรมอัฐิและอัฐิเจ้านายฝ่ายเหนือจากสุสานของราชตระกูลบริเวณริมแม่ปิงมาไว้ที่วัดสวนดอก

บริเวณกู่ดังกล่าวจึงกลายเป็นสุสานหลวง ส่วนสุสานหลวงเดิมได้สร้างเป็นกาดหลวงในปัจจุบัน

เมื่อพิจารณาแล้ว สถานที่ วัตถุ เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลงได้อยู่ตลอดเวลา แต่สิ่งที่ทำให้เกิดความสำคัญคือ ศรัทธา ของมนุษย์ จากป่าเขา กลายเป็นเวียงวัง และพุทธสถาน

ในความคิดเห็นของผมในฐานะชาวพุทธและลูกหลานล้านนาคนหนึ่ง ผมมองผ่านวัตถุ สิ่งก่อสร้าง แต่ให้ความสำคัญกับวัตถุประสงค์ เจตนา ความมุ่งหมายของการก่อสร้างหรือเปลี่ยนแปลง

จากการที่ทราบข้อมูลต่างๆพอสมควร ทราบว่าเจตนาของคณะศรัทธาทุกท่าน มีความมุ่งหมายที่ดีงามที่จะบูรณะ ปฏิสังขรณ์พุทธสถานแห่งนี้ให้งดงาม สมกับเป็นพระบรมธาตุคู่บ้านคู่เมืองของล้านนา และให้คงรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบเดิมไว้เป็นอย่างดีนะครับ

ก่อนการบูรณะหากใครเคยเห็นจะเห็นว่าทรุดโทรมตามกาลเวลา และน้อยคนนักที่จะทราบว่าเป็นพระบรมธาตุที่มีความเชื่อมโยงกับพระบรมธาตุดอยสุเทพ

แต่อาจเป็นเพราะเราชินกับสภาพเดิม เมื่อเห็นความใหม่ ความแปลกตาก็อาจเกิดความรู้สึกกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น หากมองในมุมที่ดีและด้อย พิจารณาเจตนาของผู้บูรณะ ความศรัทธาที่แท้จริง ความจริงของการเปลี่ยนแปลงของโลก ก็จะเข้าใจในเรื่องนี้ได้นะครับ

จากคุณ : แสนคำลือ - [ 18 เม.ย. 49 16:02:27 ]