ความคิดเห็นที่ 1 ติดดิน-ไม่หัวสูง องค์หริภาเปิดใจ ทรงเลือก'ศิลปากร'เรียนศิลปะ (ข่าวสด 16 มิ.ย.44) เมื่อวันที่ 15 มิ.ย. ผู้สื่อข่าวรายงานว่าวารสาร"ข่าวมหาวิทยาลัยศิลปากร" ฉบับรับนักศึกษาใหม่ ปีที่ 25 ฉบับที่ 227 เดือนมิ.ย. 2544 ได้ตีพิมพ์บทประทานสัมภาษณ์ของพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าสิริภาจุฑาภรณ์ เนื่องในวาระที่ทรงผ่านการสอบคัดเลือกเข้าศึกษาต่อในคณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร โดยมีอาจารย์จันทิวา สุรเชษฐพงษ์ รองอธิการบดีฝ่ายกิจการพิเศษ เป็นผู้ขอประทานสัมภาษณ์ มีเนื้อหาใจความดังต่อไปนี้ เพราะเหตุใด ฝ่าพระบาทจึงทรงเลือกศึกษาต่อในคณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ของมหาวิทยาลัยศิลปากรเพคะ เพราะมหาวิทยาลัยศิลปากร เป็นมหาวิทยาลัยเดียวในประเทศไทยที่จริงๆ จังๆ กับเรื่องของศิลปะมาก ซึ่งจริงๆ แล้ว อยากไปเรียนที่ New York School of Arts แต่เนื่องจากไม่สามารถไปได้ก็เลยไม่ได้ไป แต่ความที่ชอบวาดรูปมาตั้งแต่ไหนแต่ไร ก็เลยเลือกคณะจิตรกรรมฯ เพราะเห็นว่าจะสามารถวาดรูปได้เยอะ Q:ฝ่าพระบาทเริ่มทรงสนพระทัยในเรื่องการวาดรูปมาตั้งแต่เมื่อใด และมีสิ่งใดเป็นแรงบันดาลใจเพคะ ตั้งแต่ 2-3 ขวบ จับดินสอ ก็วาดเลย วาดรูปครั้งแรกรู้สึกจะเป็นรูปหมา เพราะชอบหมา และดูการ์ตูนวอลท์ดิสนีย์ เห็นเขาวาดก็วาดตามบ้าง ไม่เคยเรียนจากใครมาเลย สำหรับแรงบันดาลใจที่ทำให้หันมาทางด้านศิลปะ มาจากความผิดหวังและความเจ็บปวดในชีวิตของเราเองด้วย ทุกๆ อย่างที่รุนแรงจะออกมาที่งานศิลปะ เพราะอย่างอื่นเราทำไม่ได้ ศิลปะเมื่อทำออกมาแล้วได้ประโยชน์ด้วย แทนที่จะมานั่งตะโกนปาวๆ ว่าเรารู้สึกอย่างไร เราก็อัดๆ ความรู้สึกลงในงานที่เราทำ สะท้อนให้คนอื่นเห็นและเข้าใจว่าเรารู้สึกอย่างไร Q:ภาพที่ทรงวาดสามารถถ่ายทอดความรู้สึกดังพระทัยหรือไม่เพคะ คงใช่ ถ้าดูจากรูปที่วาดจะเห็นว่า จะดูว่าเหงา โดดเดี่ยว แสดงความรู้สึก อยู่ท่ามกลางแสงจันทร์ในตอนกลางคืน ส่วนใหญ่จะเป็นรูปเดี่ยวจะอยู่คนเดียว ตามความรู้สึกจะเหมือนอยู่คนเดียวในความมืด บางทีอาจมีรูปสัตว์เป็นเพื่อน เพราะสัตว์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา เพราะสัตว์ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจยาก แต่คนนี่ทำง่าย Q:เคยทรงทอดพระเนตรภาพจิตรกรรมฝีพระหัตถ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไหมเพคะ เคยค่ะ และนี่ก็เป็นแรงบันดาลใจอีกอย่างในการวาดรูป เพราะพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงวาดรูปด้วย ตอนเด็กๆ หริภาไปมองจ้องรูปที่ท่านทรงวาด เคยนึกอยากจะวาดรูปที่ท่านทรงวาด พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท่านทรงวาดรูปเก่งมาก Q:เคยทรงวาดรูปร่วมกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหรือไม่เพคะ ยังไม่เคยค่ะ แต่อยากอยู่เหมือนกัน Q:ตั้งแต่ทรงสนพระทัยในเรื่องวาดรูปอย่างจริงจัง ผู้ที่ถวายคำแนะนำคือใครเพคะ ที่เห็นชัดที่สุดเลยคือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพราะท่านทรงแนะนำว่า ให้หริภาวาดรูปเยอะๆ แม่ พ่อ และอาจารย์ทั้งหลายก็ช่วยแนะนำ เพราะเวลาเห็นหริภาวาดรูป เขาก็จะบอกว่าถ้าชอบด้านนี้ก็เรียนด้านนี้ ถ้าวาดแล้วมีความสุขก็ทำ ก็เหมือนเป็นแรงบันดาลใจอีกอย่างหนึ่งด้วย ที่ทำให้เราไม่ท้อในการทำงานศิลปะ Q:ศิลปินที่ทรงชื่นชอบเป็นพิเศษเป็นใครเพคะ จริงๆ แล้ว มีอยู่ 1 คน แต่ชื่อเขาไม่เป็นที่รู้จัก เขาชื่อ Vol Faire เป็นชาวอเมริกา เขาทำ painting ให้กับ MTV ลักษณะงานเป็นทางด้านกราฟิก และงานของเขาจะมีลักษณะมืดๆ หน่อย เขาจะทำเก่ง จะให้ความรู้สึก ซึงติดตามมาตั้งแต่อยู่ที่อเมริกา แต่ไม่ค่อยมีคนรู้จักเขา และอีกคนที่ชอบชื่อ Francis Bacon ไม่แน่ใจชื่อ เขาวาดรูปแรงๆ รู้สึกจะเป็นคนอังกฤษ อาจารย์ปรีชา เถาทอง เป็นคนเอามาให้ดู และชอบมาก ตอนเด็กๆ หริภาก็ชอบรูปของแวนโก๊ะ เพราะรูปแบบฟรีมาก ไม่มีขอบเขตเลย คือเขาจะคิดจะเขียนอะไรก็เขียนมา แต่รูปนั้นอาจจะไม่ได้ดีเลิศอะไร แต่มันให้ความรู้สึกได้เยอะ เขาใช้สีสะใจ ไม่มีขอบเขต จะใช้สีอะไรก็ได้ จะแดงกับเขียว เขียวกับฟ้า อะไรก็ได้ Q:ถ้าฝ่าพระบาทมีพระประสงค์ที่จะทรงวาดภาพที่แสดงถึง"โลกของเรา" นี้จะทรงใช้สีอะไรเพคะ สีดำค่ะ (พระสุรเสียงหนักแน่น) เพราะในความรู้สึกของหริภา โลกเป็นสีดำ เพราะคนทั้งโลก คิดว่าโลกคือสวรรค์บนดิน แต่สำหรับหริภาคือว่า คนเราที่เห็นรอบข้างคือความทุกข์ โรคภัยไข้เจ็บ ยาเสพติด คนฆ่ากันทุกวัน ดังนั้น ถ้าจะวาดโลกของเรา หริภาว่าน่าจะใช้สีดำ Q:แล้วจะไม่ทำให้เราหดหู่มากขึ้นไปอีกหรือเพคะ มันช่วยไม่ได้นี่คะ เพราะคนเราทำตัวเอง พระเจ้าสร้างเราให้เกิดขึ้นมาแล้ว เพื่อให้มาทำให้โลกนี้ดีที่สุด คือ He gave us the power, but we've abused that power. So we are being punished right now. พระเจ้าได้มอบพลังมาให้กับมนุษย์ แต่มนุษย์กลับใช้ไปในทางที่ผิด ดังนั้น มันก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่มนุษย์จะต้องเจ็บปวดทรมาน Q:ฝ่าพระบาททรงวางแผนอนาคตไว้อย่างไรบ้างเพคะ หริภาไม่เคยคิดถึงอนาคตค่ะ แต่ส่วนใหญ่ที่หริภาคิดคือเรื่องของอดีต เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับหริภาเป็นสิ่งที่ลืมยาก แต่อนาคตไม่ค่อยคิดถึง หริภาไม่ได้มองอนาคตจะทำอะไร จะคิดแต่ในปัจจุบันและอดีต เช่น เมื่อก่อนหริภาอยากเป็นสัตวแพทย์มากๆ เพราะเป็นคนรักสัตว์มาก แต่เดี๋ยวนี้ก็คิดแล้วว่า ไม่อยากไปเรียนวิทยาศาสตร์ เพราะไม่ถนัด พอมาตอนนี้ พอหริภามาวาดรูป ก็เลยคิดว่าอยากเรียนศิลป์มากกว่า แต่จริงๆ ยังอยากทำอะไรที่ช่วยสัตว์ได้ เพราะหริภารักสัตว์ และอีกช่วงหนึ่งอยากเป็นดีไซเนอร์ แต่ตอนนี้หริภาว่างานดีไซเนอร์ไม่ค่อยสนุกเท่าไร คือคิดว่าการวาดรูปสนุกกว่า เราสามารถถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ตลอด ไม่ว่าจะเป็นจุดเล็ก จุดน้อย อย่างเช่นรูปนางเงือกนี่ (ทรงชี้ไปยังภาพฝีพระหัตถ์) ไม่ว่าจะเป็นหอยเม่น หรือตัวเพรียง คือจุดเล็กๆ อย่างภาพนี้ Main idea ของอารมณ์หริภา คือนางเงือก ส่วนจุดเล็กๆ นี่ก็เป็นสะเก็ดเล็กสะเก็ดน้อยของอารมณ์หริภา เพราะฉะนั้น หริภาจะเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจกับเรื่องอนาคต อย่างเช่น เวลาไปเที่ยว อีก 3 วัน จะไปเที่ยวแล้ว จะบอกไม่ได้ว่าจะไปทำอะไรกันบ้าง จนถึงวันนั้นก่อนถึงจะรู้ว่าเราไปทำอะไรกัน ไปโน่นไปนี่ หริภาเป็นคนวางแผนระยะยาวไม่เป็น Q:เป็นไปได้ไหมเพคะว่า สาเหตุที่ไม่ทรงคิดถึงอนาคต เพราะว่าอนาคตของฝ่าพระบาทมีลู่ทางที่ชัดเจนอยู่แล้ว ไม่ค่ะ ถึงอย่างไรก็ไม่ยอมคะ หริภาไม่ยอมให้คนอื่นมากำหนดชีวิตของตัวเอง พูดง่ายๆ ถ้าต้องตาย หริภายอมตายด้วยฝีมือตัวเองดีกว่าที่จะตายด้วยฝีมือคนอื่น เพราะมันมีศักดิ์ศรีมากกว่า คิดว่าคนที่เดินด้วยลำแข้งตัวเองได้ มีศักดิ์ศรีนะคะ เพราะถ้าให้คนอื่นเขากำหนดให้ต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ คิดว่าไม่มีศักดิ์ศรีเลย สำหรับหริภาคือจริงๆ ก็มีนะคะ พูดตรงๆ คือก่อนหน้านี้อาจารย์ที่โรงเรียนท่านอยากให้หริภาเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งหริภาไม่อยากเข้า เพราะตัดสินใจแล้วว่าจะเข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร เพราะเห็นหน่อง เข้ามาเรียนก่อนหน้านี้ ก็เลยอยากเข้าบ้าง จึงเลือกที่นี่ มีครูหลายคนพยายามที่จะผลักดันให้เลือกมหาวิทยาลัยอีกแห่ง แต่ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ แต่ก็ไม่เลือก จนสุดท้ายก็เลือกที่ศิลปากร Q:พระสหายมากราบทูลหรือเพคะ ว่าเรียนที่มหาวิทยาลัยศิลปากรสนุก จึงได้ทรงสนพระทัยเข้ามาศึกษาที่นี่ เปล่าค่ะ หริภาเห็นเอง เห็นคนที่นี่แล้ว หริภามีความรู้สึกว่า เราสามารถคบเป็นเพื่อนได้ เพราะจะมีลักษณะจริงใจ ติดดิน ง่ายๆ ไม่เรื่องมาก ไม่หัวสูง อาจารย์ปรีชา เถาทอง ก็เคยเล่าให้ฟังบ่อยๆ ว่า นักศึกษาที่นี่ไม่ค่อยชอบอาบน้ำกัน ก็เหมือนกับตัวเองเลย หริภาไม่ค่อยชอบอาบน้ำ ขี้เกียจสระผมมาก หริภาเป็นคนสกปรกค่ะ(ทรงพระสรวล) บางวันพอกลับมาถึงบ้าน เหนื่อยๆ ขี้เกียจอาบน้ำ ก็ไม่อาบอาจารย์ปรีชาบอกว่า หริภามีอะไรที่เหมือนนักศึกษาที่นี่เยอะมาก อีกอย่างหนึ่งรู้สึกว่าคนที่นี่เวลามองหริภา เขาไม่ได้มองหริภาจากภายนอก ไม่ได้ตัดสินคนจากภายนอก เขาตัดสินคนจากข้างใน Q:เป็นความรู้สึกของฝ่าพระบาทเองใช่ไหมเพคะ รู้สึกค่ะ รู้สึกว่าเขาค่อนข้างจะเข้าใจหริภา ว่าทำไมถึงทำตัวแบบนี้ ทำไมออกมาแบบนี้ ซึ่งบางคนเห็นรูปหริภาที่วาดแล้วรับไม่ได้ ซึ่งตัวเองรู้สึกว่า รูปนั้นธรรมดามากเลย นี่อุตส่าห์ลดลงมาให้มันดีขึ้นแล้วที่จริงรูปที่วาดตอนอยู่ที่อเมริกา วาดออกมาแรงกว่านี้มากนะคะ พอบางคนเห็นบอก...โอ๊ย...รับไม่ได้ ขอโทษนะคะ ดัดจริตค่ะ รับไม่ได้ค่ะ ดัดจริต ดูไม่ได้ก็อย่ามาดู มันก็เหมือนกับอาหาร ทานได้ก็ทาน ทานไม่ได้ก็ไปร้านอื่น จริงไหมคะ...หริภารู้ตัวเองตั้งแต่เด็กๆ แล้วว่าเราไม่เหมือนคนอื่น หริภามองอะไร พูดอะไรไม่เหมือนคนอื่น คนอื่นอาจจะมองแต่ภายนอก แต่สำหรับหริภาจะมองไปถึงข้างใน อย่างเพื่อนบางคนถูกเพื่อนในชั้นต่อต้านไม่คบด้วย แต่หริภาก็ลองไปคบเขาดู ซึ่งเขาก็เป็นคนที่ดีมากๆ เลยค่ะ บางทีคนเรา พอคนนี้ไม่เป็นเหมือนคนอื่นก็คิดว่าเขาไม่ดี ตัดสินไปเลยว่าเขาเป็นอย่างนี้ อย่างนั้น ไม่รับไว้ ชอบมองว่าความหรูหราดีไว้ก่อน สังคมก็คงจะประกอบด้วยคนหลายกลุ่ม หลากหลายกันไปเพคะ มีทั้งที่หรูหรา ร่ำรวย ยากจน ยากจนใหม่ หรือพอมีพอกิน ซึ่งคนเหล่านี้เมื่อมาเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยศิลปากรแล้ว ในที่สุดความเป็นศิลปากร ก็หลอมนักศึกษาเป็นหนึ่งเดียวที่ไม่เหมือนใคร มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว บางคนผู้ปกครองซื้อรถให้เพราะสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ แต่วังท่าพระมีพื้นที่จำกัด เขาก็นำรถมาจอดในมหาวิทยาลัยไม่ได้ เหมือนเพื่อนๆ ที่ไม่มีรถ หรืออย่างที่วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์ ก็จะขี่จักรยานกันเป็นเรื่องปกติ ในความรู้สึกของหริภา คิดว่าพวกร่ำรวย ใส่ทองเส้นเท่าโซ่ เห็นแล้วรู้สึกว่าทำไมเขาทำอย่างนั้น เงินที่เขาใช้จ่าย เขาสามารถเอาไปช่วยคนได้อีกตั้งเยอะแยะ ทำไมเขาไม่ช่วย สรุปว่าที่นี่ไม่มีที่จอดรถจริงเหรอคะ จะได้บอกคนขับรถให้มาส่งตอนเช้า แล้วเอารถกลับบ้านตอนเย็นค่อยมารับ Q:วังท่าพระนั้นค่อนข้างคับแคบเมื่อเทียบกับความต้องการใช้พื้นที่ของทุกคน ผู้บริหารมหาวิทยาลัยก็กำลังดำเนินการให้ใช้ประโยชน์ให้สูงสุดและทำให้ทุกคนพอใจด้วย ฝ่าพระบาททรงใช้รถตู้เพียงคันเดียวมิใช่หรือเพคะ ค่ะ คือเป็นรถของหลวง หริภาไม่มีรถเป็นของตัวเองค่ะ ตัวเองไม่อยากขับรถในเมืองไทยด้วย เพราะหริภาค่อนข้างเป็นคนอารมณ์ร้อนมาก ขี้โมโหด้วย ซึ่งไม่ควรจะขับรถ Q:สรุปแล้วฝ่าพระบาทก็ยังไม่ได้ทรงวางแผนอะไรไว้ใช่ไหมเพคะ และทรงสนพระทัยจะศึกษาต่อหลังทรงจบปริญญาตรีด้านไหนเพคะ ขอให้เวลาเป็นตัวกำหนดอนาคตของมันเองดีกว่าค่ะ..แค่ปริญญาตรีก็จะแย่แล้วค่ะ หัวไม่ไป เรียนไม่ค่อยเก่ง แต่ตั้งใจว่าจะไปเรียนทางด้านคอมพิวเตอร์กราฟิก หรือพวกการแต่งหน้า Affect อะไรอย่างนั้นมากกว่า Q:รับสั่งว่า เรียนไม่ค่อยเก่ง ตอนที่สอบเอ็นทรานซ์ ทรงหนักพระทัยไหมเพคะ ยากมากค่ะ เพราะสิ่งที่ติวมาเพื่อสอบไม่ว่าจะเป็นวิชาสังคม ภาษาไทยไม่มีออกข้อสอบเลย แต่ออกในสิ่งที่หริภาไม่รู้ ตอนออกมาจากห้องสอบก็ 50-50 ตอนแรกคิดว่าสอบไม่ติดแน่ๆ เพราะเดาหลายข้อ Q:ข้อสอบวิชาไหนยากที่สุดเพคะ คิดว่าเป็นวิชาภาษาไทยค่ะ เพราะเป็นคนไม่เก่งภาษาไทยอยู่แล้ว สังคมก็ยาก แต่วิชาภาษาอังกฤษไม่ยากมาก ก็ทำได้ Q:แต่ฝ่าพระบาทก็ทรงสอบเข้าได้คะแนนรวมสูงสุดของคณะจิตรกรรมฯ นะเพคะ คือ 498.2 จริงหรือคะ โอ๊ย... SHOCK นี่ SHOCK ที่สุดในชีวิต เป็นไปได้อย่างไร เพราะตัวเองเป็นคนเรียนไม่ได้เรื่อง แล้วเท่าที่ดูเพื่อนๆ เขาวาดรูปเก่งๆ กันทั้งนั้น หริภาก็ไม่เข้าใจ Q:ทรงมีความรู้สึกอย่างไรกับการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากรบ้างเพคะ Different คือแปลจากที่เราเคยเป็น ไม่เหมือนตอนที่เรียนที่โรงเรียน ซึ่งยังไม่รู้ว่าจะชอบหรือไม่ชอบ เพราะมันเพิ่งเริ่ม หริภาต้องเริ่มจากการไม่ชินก่อน แล้วมาดูว่าเราชอบหรือไม่ชอบ Q:ทรงมีความรู้สึกอย่างไรกับคณะจิตรกรรมฯ และอาจารย์ในคณะบ้างเพคะ อาจารย์ในคณะจะเจอกันเหมือนแป๊บๆ แต่หริภารู้สึกรักอาจารย์ทุกคน รู้สึกว่าอาจารย์ใจดี และเป็นกันเองกับเด็กมากๆ ส่วนเพื่อนๆ ก็น่ารักดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 เม.ย. 49 18:26:36 จากคุณ : Visby - [ 18 เม.ย. 49 17:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^_^ จากคุณ : แอลกอฮอล์ - [ 18 เม.ย. 49 18:21:57 A:203.156.84.124 X: TicketID:086755 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทรงพระเจริญ จากคุณ : pimon (pimon) - [ 18 เม.ย. 49 20:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทรงพระเกษมสำราญ จากคุณ : pacharawong - [ 18 เม.ย. 49 21:20:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทรงเป็นขวัญของศิลปากร จากคุณ : cybrarian - [ 18 เม.ย. 49 22:24:41 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นข่าวที่ออกอากาศปลื้มมากๆ ครับ เจ้านาย 3พระองค์ เสด็จที่เดียวกัน เพื่อชมศิลปนิพนธ์ขององค์หริภา ทรงทำการกุศลหลายอ่าง  ถ่ายทอดผ่านงานศิลปะ เพื่อสังคม  ยังจำได้ ที่ทรงไป ประทานอาหารกลางวันแก่เด็กด้อยโอกาส เป็นภาพที่น่าชื่นชมมากครับ ขออภัยที่ใช้ราชาศัพท์ไม่ค่อยแข็งแรง จากคุณ : มณีมัณตรา - [ 18 เม.ย. 49 23:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทรงพระเกษมสำราญ ผมอยากเข้าศิลปากรมากขึ้นอีกเป็นทวีคูณ จากคุณ : ดนย์ - [ 18 เม.ย. 49 23:20:50 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พระรูปพระเจ้าหลานเธอฯ ขณะเฝ้า "สมเด็จยาย" ในโอกาสที่สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอฯ เสด็จไปทอดพระเนตรนิทรรศการ The Eleven Calamities ซึ่งจัดโดยพระเจ้าหลานเธอฯ และพระสหาย ณ มหาวิทยาลัยศิลปากร จากคุณ : นาย UP - [ 19 เม.ย. 49 01:52:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 http://www.su.ac.th/20349/03.htm ลิ้งก์ไปยังหน้า Portfolio แบบคร่าวๆ ของพระเจ้าหลานเธอฯ ในเว็บมหาวิทยาลัยศิลปากรครับ จากคุณ : นาย UP - [ 19 เม.ย. 49 02:02:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ทรงพระเกษมสำราญ จากคุณ : ghv2 - [ 19 เม.ย. 49 23:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ท่านน่ารักมาก ถ้าคุณไม่เบื่อที่จะดู ดิฉันก็มีแต่รูปเก่าๆของท่านสมัยที่ท่านยังเล็ก มาให้ดูกันอีก บางรูป ก็ได้จากที่เคยลงในนี้ จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 08:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12 กับสมเด็จพระเทพฯ เมื่อเพิ่งจะหัดเดิน จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 08:45:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อีกรูป จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 08:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กับน้อง จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 08:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พ่อ-แม่ จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 08:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สุนัขเลี้ยง จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 08:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 กับสมเด็จป้า จากคุณ : PatPDX - [ 20 เม.ย. 49 09:00:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ปกติไม่ค่อยเข้ามาตอบกระทู้พวกนี้ เพราะบอกตามตรงว่าเบื่อ แต่ขอเข้ามาแสดงความเห็นในกระทู้นี้เพราะเป็นคนหนึ่งที่ได้เคยสัมผัสกับความเป็นกันเองของ พระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าสิริภาจุฑาภรณ์ ตอนนั้นเป็นเวลาสามสี่ปีล่วงมาได้กระมัง ผมได้มีโอกาสไปร่วมงานของมหาวิทยาลัยศิลปากรงานหนึ่ง ซึ่งจัดเชิดชูเกียรติศิลปินอาวุโสคนหนึ่ง ตอนนั้นเป็นวันที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารีจะเสด็จ ผมไม่ได้ไปรอรับเสด็จหรอกนะ แต่ไปเตร่ ๆ อยู่แถวงานเพราะอยากเข้าชมงานแสดงผลงานและการแสดงของศิลปินคนนั้น ไปรอเตร่อยู่นานพอควร ก็รู้สึกจะได้เวลาที่สมเด็จพระเทพ ฯ เสด็จพระราชดำเนินมาทรงเปิดงาน ระหว่างที่ยืนรออยู่ภายในบริเวณงาน รอให้สมเด็จพระเทพ ฯ เสด็จเข้าไปในตัวอาคาร ผมก็ได้ยินเสียงดังคุยกัน หันไปพบว่าเป็นพระองค์เจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าสิริภาจุฑาภรณ์นั่นเอง พระองค์คงจะเสด็จมาทรงรอดูงานแสดงเช่นกัน แต่รู้สึกว่าจะไม่ได้ไปทรงรอรับเสด็จสมเด็จป้าในวันนั้นแต่อย่างไร พระองค์ท่านก็ทรงประทับยืนอยู่แถว ๆ ที่ผมยืนอยู่ ไม่มีใครแสดงท่าทีกุลีกุจอแสดงความเคารพหรือทักทายแต่อย่างไร เพราะพระองค์ทรงมีพระกระแสรับสั่งอยู่กับพระสหาย ผมก็ยังได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ตรัสกับพระสหายอยู่ใกล้ ๆ มีความรู้สึกว่าพระองค์ทรงมีความเป็นกันเองกับพระสหายมาก และกับคนอื่น ๆ ที่มารอชมงานแสดงเช่นกัน ไม่มีการอารักขาเป็นพิเศษ ไม่มีการกั้นขวางทำให้รู้สึกว่าพระองค์ต้องทรงมีที่ประทับต่างจากบุคคลอื่น และผมคิดว่านี่คงเป็นพระประสงค์ของพระองค์เองที่ทรงอยากจะทรงดำเนินพระองค์เฉกเช่นเดียวกับบุคคลทั่วไป ส่วนตัวผมก็รู้สึกดีนะครับกับพระองค์ที่ทรงมีพระดำริเช่นนี้ เพราะเป็นการแสดงให้เห็นว่า แท้จริงแล้ว คนเราก็คือคนเหมือน ๆ กัน มีคุณค่าเท่าเทียมกันทุกประการ แต่บางคนนะครับ จริง ๆ แล้วเป็นคนในวงการสิ่งพิมพ์ชื่อดัง ที่ต่อมาพอสมเด็จพระเทพ ฯ เสด็จเข้าไปในตัวอาคารแล้ว ได้มีการมาเรียกร้องแกมบังคับ ให้สมเด้จพระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าสิริภาจุฑาภรณ์เสด็จเข้าไปในตัวอาคารไปทอดพระเนตรการแสดงด้วย ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นรู้สึกว่าพระองค์ท่านก็ทรงไม่ได้อยากเสด็จเข้าไปในทันที เพราะการแสดงมีหลายรอบ คิดว่าพระองค์จะทรงรอเข้าไปรอบหลัง แต่คน ๆ นั้นก็รีบกุลีกุจอ เพราะรีบไปกุลีกุจอจัดการให้คุณใหม่สิริวิมล ซึ่งตอนนั้นคงมาเที่ยวเมืองไทยพอดี เข้าไปดูในตัวอาคารเรียบร้อยแล้ว จะให้พระเจ้าหลานเธอฯ ทรงเข้าไปทอดพระเนครด้วยเช่นกัน แต่ผมจำไม่ได้แล้วว่า ตกลงพระเจ้าหลานเธอ ฯ ทรงปฎิเสธไปหรือทรงหาข้อปฏิเสธไม่ได้เลยทรงต้องยอมเข้าไปทอดพระเนตรด้วย ยังไงก็ตามแต่ เมื่ออ่านบทประทานสัมภาษณ์ของพระองค์แล้วก็ทำให้รู้สึกว่าพระองค์ทรงมีพระดำริที่ไม่ธรรมดา เกินผู้คนในวัยและระดับเดียวกันมาก ขอให้ทรงพระเกษมสำราญ (ขอให้มีความสุขนะครับ) จากคุณ : Valence - [ 25 เม.ย. 49 12:47:06 A:72.37.135.13 X: TicketID:106712 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทรงพระเจริญ .. จากคุณ : :: VamleS :: - [ 28 เม.ย. 49 08:20:14 ]