ความคิดเห็นที่ 1 พูดแบบภาษาชาวบ้านๆก็คือ ทรงเสด็จลี้ภัยทางการเมืองครับ จากคุณ : pacharawong - [ 19 เม.ย. 49 14:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ตอนนั้นเนี่ยคณะราษฎร์กราบบังคมทูลเชิญเฉพาะสมเด็จเจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธ์และครอบครัวไม่ใช่เหรอครับ จากคุณ : Anesthesiologist - [ 19 เม.ย. 49 17:16:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ทรงมีพระญาติสนิทองค์อื่นๆเพราะสิ้นพระชนม์กันไปหมดแล้ว  พระองค์ทรงกลัวมาก จึงได้เสด็จไปบันดุงตามคำเชิญของสมเด็จฯเจ้าฟ้าบริพัตรสุขุมพันธ์ จากคุณ : REDRUM M'I - [ 19 เม.ย. 49 18:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณนะครับ จากคุณ : Anesthesiologist - [ 19 เม.ย. 49 19:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หากจะกล่าวสามัญแบบภาษาชาวบ้าน  พระองค์คงไม่มีที่ไป  กับว้าเหว่ จะขอลงบทความของคุณจุลลดาไว้ ณ ที่นี้ครับ ...... ในปลายสมัยรัชกาลที่ ๗ ต่อกับยุคประชาธิปไตย  สมเด็จหญิงน้อยดูจะเป็นเจ้านายสูงศักดิ์  ซึ่งทรงว้าเหว่  โดดเดี่ยวน่าสงสารพระองค์ท่านยิ่งนัก  เพราะต้องทรงสูญเสียพระเชษฐภคินี  พระชนนี  และพระเชษฐา  ทั้งสามพระองค์ภายในระยะเวลาไม่ห่างกันนัก  เมื่อทรงสูญเสียพระเชษฐา  ซึ่งตามธรรมดาก็เสด็จอยู่ไกลพระองค์อยู่แล้ว  เพราะทรงเป็นอุปราชมณฑลปักษ์ใต้นั้น  อีกเพียงไม่กี่เดือนก็เปลี่ยนแปลงการปกครอง  บรรดาข้าหลวงในวังเล่าเหมือนๆ กันว่า  สมเด็จหญิงน้อยทรงหวาดกลัว  เพราะเจ้านายพี่น้องส่วนมาก  ท่านมีญาติบ้างมีพี่น้องหรือเจ้าจอมมารดาเป็นที่พึ่งอยู่นอกวัง  แต่ท่านไม่มีใคร  ดังนั้น เมื่อสมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระนครสวรรค์วรพินิต  พระเชษฐาต่างพระชนนีทรงทูลเชิญให้เสด็จไปอยู่ชวาด้วยกัน  ท่านจึงตัดสินพระทัยตามเสด็จ แม้กระนั้น  ความที่ทรงเป็นเจ้านายพระทัยงดงาม  ทรงห่วงข้าคนบริวาร  คนที่มีบิดามารดา  ญาติพี่น้องมั่งคั่งนั้น  โปรดให้กลับไปอยู่บ้าน  ส่วนคนที่ไม่รู้จะไปไหน  โปรดให้ไปสร้างบ้านเรือนอยู่ในที่ดิน  ตำบลสวนมะลิ (แถวโรงภาพยนตร์เฉลิมเขตร์ฯ)  ในพระอนุเคราะห์  คือประทานค่า  "สร้างบ้านแปลงเรือน"  ให้ตามสมควร ....... .............................................................. ที่ยกข้อความมาทั้งหมด  เพื่อให้เห็นถึงความงามพร้อมของสมเด็จหญิงน้อย  ซึ่งงามทั้งกาย  งามทั้งใจ และอีกประการ  "ชาววัง" หลายท่านปรารภว่า  ออกจะแปลกอยู่  ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ  ทรงมีพระรูปโฉม  พระฉวี  ละม้ายไปทางสมเด็จหญิงน้อย  ทั้งพระอัธยาศัยก็คล้ายคลึงกัน จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 20 เม.ย. 49 12:53:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สำหรับคุณข้าหลวงคนหนึ่งในวัง  ที่อยู่ทันพระวิมาดาเธอฯ กับสมเด็จหญิงน้อย และยังมีชีวิตอยู่ถึงปัจจุบัน คือ หม่อมหลวงเนื่อง  นิลรัตน์ ท่านเขียนหนังสือ "ชีวิตในวัง"  รวม ๒ เล่ม กับ "ชีวิตนอกวัง"  ถึงตอนนี้กว่าสิบเล่มแล้วครับ ลองหาอ่านผลงานของท่าน รับรองว่าคุ้มค่าจริงๆ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 20 เม.ย. 49 12:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ท่านก็มีเชื้อสายลดาวัลย์ ซึ่งก็ยังมีเจ้าจอม หม่อมเจ้าอยู่อีกหลายท่าน ก็แปลกใจที่ท่านไม่ไปอยู่ด้วย หรือเป็นเพราะว่าท่านเป็นเจ้าฟ้าสูงศักดิ์ ทรงเกรงจะเป็นที่ลำบากใจของเขาเหล่านั้น แต่ท่านก็มีหลานชายราชสกุลยุคล ถึง ๓ พระองค์ พระองค์เจ้าเฉลิมเขตรมงคล ซึ่งเป็นพี่สะใภ้ก็ยังอยู่ หรือว่าขณะนั้น พระองค์ชายประทับเมืองนอกเพื่อศึกษาเล่าเรียน ส่วนอีกพระองค์ก็คือสมเด็จเจ้าฟ้าวไลยอลงกรณ์ แต่ท่านยังมีพระมารดาอยู่ก็เลยพออุ่นพระทัยได้ นับว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งนั้นบ้านแตกสาแหรกขาดจริงๆ จากคุณ : จำปูน (อ่างหยก) - [ 20 เม.ย. 49 15:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มีอีกตอนของคุณจุลลดา  กล่าวว่า ........... "สมเด็จหญิงน้อยท่านกลัวอย่างรัสเซียมาถึงเมืองไทย  ยิ่งมีหนังสืออ่านมาก  ท่านทรงรู้เรื่องมาก  ท่านก็ยิ่งกลัว  กรมชัยนาทฯ ท่านเคยมาเล่าเรื่องให้ฟัง  ท่านมาร้องไห้กับสมเด็จหญิงน้อย  สมเด็จหญิงน้อยก็กลัว" อีกตอนหนึ่ง ..... "ตอนหลัง  สมเด็จหญิงน้อยท่านไม่มีใครสักคน  ท่านเศร้าหมอง  ต้องพลัดพรากจากพระญาติวงศ์  ทูนหม่อมท่านชักชวนไปอยู่ชวาด้วยกัน  ท่านก็เลยตัดสินพระทัยตามเสด็จพระเชษฐา  ท่านไปสร้างตำหนักเล็กๆ ชื่อ  ตำหนักดาหาปาตี  ส่วนตำหนักทูนหม่อมชาย  ชื่อ กุเรปัน" ผมมีความรู้สึกเช่นเดียวกับคุณจำปูนครับ เป็นภาวะบ้านแตกสาแหรกขาดของพระองค์ท่านจริงๆ จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 20 เม.ย. 49 15:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พอผมอ่านถึง "พระวาระสุดท้าย" ของ "ลูกรัก" ของพระพุทธเจ้าหลวงเมื่อใด จะพบแต่เหตุการณ์ที่น่าโศกเศร้า และแทบทุกพระองค์ที่เป็นลูกรัก จะมีแต่เรื่องเศร้าเป็นฉากสุดท้ายไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ของสมเด็จเจ้าฟ้านิภานภดลฯ ก็เช่นเดียวกัน พระองค์คงจะว้าเหว่จนแทบขาดใจในช่วงสุดท้ายแห่งพระชนมชีพ พระองค์ได้กลับคืนสู่ดินแดนกำเนิดเพียงร่างที่ปราศจากวิญญาณ ...... ในที่สุด  สมเด็จเจ้าฟ้าฯ  "ลูกหญิงน้อย"  ของพระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง  ก็สิ้นพระชนม์ที่ตำหนักดาหาปาตี  ด้วยพระโรคไต  เมื่อวันที่ ๒๙  มกราคม  พ.ศ.๒๔๗๘  พระชันษาเพียง ๔๙  เชิญพระศพกลับมาถวายพระเพลิงในเมืองไทย ...... โลกใบนี้ช่างโหดร้ายนัก จากคุณ : นิค (nickmee) - [ 20 เม.ย. 49 15:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 .... ...อ่านแล้วรู้สึกขนลุกวูบวาบตาม... จากคุณ : หน้าเดียว - [ 22 เม.ย. 49 20:41:06 ]