ความคิดเห็นที่ 1 รักพระองค์ท่านยิ่งชีพ ขอจงทรงพระเจริญ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 49 16:53:53 จากคุณ : ชื่อซ้ำ - [ 15 พ.ค. 49 16:53:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เวลาท่านเสด็จฯมาศูนย์หนังสือ ท่านเสด็จฯมาพร้อมกับข้าราชบริพาร 1 คน ทรงพระดำเนินจากหลังวังสระปทุมมาทางสยามเซนเตอร์ ผ่าน center point มาศูนย์หนังสือ คนก็ตกอกตกใจ+ดีใจกันใหญ่ ที่น่าปลื้ม เด็กฮิปฮอป+เด็กแนว เห็นพระองค์ท่าน ถ้านั่งได้ก็นั่งยกมือไหว้ท่าน ถ้านั่งไม่ได้ก็ยืนไหว้ท่าน ดูน่าแปลกดีครับ ท่านเสด็จฯศูนย์หนังสือบ่อยๆนะครับ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 49 22:30:46 จากคุณ : natthaset - [ 15 พ.ค. 49 19:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทรงมีพระเมตตาต่อประชาชนมากล้นรำพัน จากคุณ : พนอจัน - [ 15 พ.ค. 49 20:32:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จะมีเจ้าหญิงที่ไหนทรงถ่อมพระองค์เช่นท่าน ใกล้ชิดประชาชนเช่นนี้ จากคุณ : กอล์ฟ (golf200) - [ 15 พ.ค. 49 21:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จะมีเจ้าหญิงที่ไหนทรงถ่อมพระองค์เช่นท่าน ใกล้ชิดประชาชนเช่นนี้ ขออัญเชิญรูปนี้มา ดูทีไรก็หัวเราะแล้วน้ำตาซึมทุกทีเลย จากคุณ : กอล์ฟ (golf200) - [ 15 พ.ค. 49 21:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เคยไปงานหนึ่งโดยไม่ทราบมาก่อนว่าท่านจะเสด็จ แต่งตัวก็ไม่เรียบร้อย แถมยังทำรุ่มร่ามอีก แต่ท่านก็แย้มสรวล จำจนตายเลย ทรงพระเจริญ ทูลกระหม่อมแก้วของปวงข้า จากคุณ : polmee - [ 15 พ.ค. 49 22:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าสมเด็จพระเทพฯ เสด็จฯเป็ฯการส่วนพระองค์อย่างนี้ ไม่ทราบว่าท่านทรงมีพระราชปฏิสันฐานกับใครหรือเปล่าครับ จากคุณ : mcpan - [ 15 พ.ค. 49 22:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอบคห. 7 ค่ะ เพิ่งผ่านมาเมื่ออาทิตย์ก่อนเอง จริงๆไม่ค่อยอยากเล่าในพันทิปเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่าเรื่องนี้มันค่อนข้างส่วนตัวและเป็นความประทับใจที่เราจะไม่มีวันลืมเลย วันนั้นพระองค์ท่านก็เสด็จร้านหนังสือที่สยามพารากอน เราเห็นพระองค์ท่านเดินขึ้นบันไดเลื่อนไป ชนิดที่ว่า คนที่อยู่ข้างบนท่านห่างกันแค่สามขั้นเท่านั้น ไม่มีการกั้นอะไรเลย เราก็เห็นอาจารย์ท่านหนึ่งที่เรารู้จักตามเสด็จด้วย อาจารย์ท่านนี้เป็นพระสหายร่วมรุ่นกับพระองค์ท่านที่อักษร จุฬาฯ และปัจจุบันก็ทำงานถวายท่านอยู่ในวัง ก่อนหน้านี้เราเคยเฝ้าท่านที่ทำเนียบท่านทูตในลอนดอนตอนเสด็จมาทรงดนตรีที่ SOAS ท่านก็ได้พระราชทานพระราชวโรกาศให้นร.ทุนอานันท์ที่อยู่ที่อังกฤษเข้าเฝ้าด้วย ท่านทรงเป็นกันเองมากค่ะ ทรงซักถามว่าเรียนเป็นอย่างไร ใช้ชีวิตอย่างไร ฯลฯ ซึ่งตอนนั้นนร.ทุนทุกคนต่างก็รู้สึกปลื้มปีติที่ได้เข้าเฝ้าท่านอย่างใกล้ชิด แล้วเดือนเมษาเราก็กลับมาเยี่ยมบ้าน จนก่อนกลับวันหนึ่งก็วันนั้นได้เห็นท่านเสด็จฯขึ้นบันไดเลื่อนไปอย่างที่เล่าไปข้างต้น แล้วก็เดินไปมาบุญครองเพื่อไปรับมือถือที่เอาไปซ่อม ตอนเดินกลับจากมาบุญครองไปพารากอน (จอดรถไว้ที่นั่น) เราก็แอบสังหรณ์ใจว่าวันนี้อาจจะได้เข้าเฝ้า พอเดินมาถึงช่วงลานระหว่างสยามเซ็นเตอร์กับพารากอน เราก็เห็นขบวนของพระองค์ท่านสวนมาพอดี ตอนนั้นเรายกมือไหว้อาจารย์ที่เรารู้จักซึ่งเดินตามเสด็จอยู่ อาจารย์เห็นเราเลยกวักมือให้เข้ามา แล้วให้องครักษ์ (หรือมหาดเล็ก?) เข้าไปทูลท่านให้ทรงหยุดก่อน ตอนนั้นรู้สึกแผ่นดินมันยวบลงทันที ถึงเราจะเคยเข้าเฝ้ามาก่อนหลายครั้ง แต่ไม่เคยเฝ้ากลางที่สาธารณะโดยไม่เคยได้มีหมายกำหนดการออกมาก่อน พอคุมสติได้ ก็เดินไป แล้วถอนสายบัว พระองค์ท่านก็ทรงถามว่า กลับมาเยี่ยมบ้านหรือ เรื่องเรียนสันสกฤตไปถึงไหนแล้ว งานวิจัยที่ทำอยู่ถึงไหน เรียกได้ว่า พระองค์ทรงจำได้หมดว่านร.ทุนคนไหนทำอะไรอยู่ แล้วเคยทูลอะไรท่านไปบ้าง เราก็พยายามตั้งใจตอบอย่างเต็มที่ ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าคนที่มาห้างทุกคนหยุดกันหมดแล้วหันมามอง แถมตรงลานนั้น ยังมีงาน event ของ panasonic ที่เป็นธีมบอลโลก คนเลยเยอะ แต่พอท่านเสด็จมา ก็ไม่มีเสียงอะไรจากพิธีกรงานนั้นเลย หลังจากมีพระราชปฏิสันถารได้สักครู่ พระองค์ท่านก็เสด็จฯกลับ เราหันมาอีกทีก็เพิ่งรู้ว่าตกเป็นเป้าสายตา มือยังเปียกๆสั่นๆด้วยความตื่นเต้น เราไม่เคยคิดมาก่อนว่าเราเป็นคนสำคัญหรือยิ่งใหญ่มาจากไหน เป็นแค่นร.คนหนึ่งที่โชคดีได้รับพระมหากรุณาธิคุณ ไม่เคยคิดเลยว่าท่านจะทรงหยุดเพียงเพื่อถามเราว่าเราเป็นอย่างไรบ้าง เรียนเป็นอย่างไรบ้าง ซึ่งท่านจะทรงผ่านไปเลยก็ได้ ความเป็นกันเองของพระองค์ท่านครั้งนี้ทำให้เรารู้สึกเสมอว่าเราจะต้องตั้งใจให้มากขึ้น สมกับที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ ที่พิมพ์มานี่ไม่ได้ตั้งใจจะอวดหรืออะไรเลยนะคะ แค่อยากจะบอกว่าพระองค์ท่านไม่ทรงถือพระองค์เลย และใส่พระทัยในพระราชกรณียกิจเสมอ พระจริยวัตรเหล่านี้เป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้เราอยากทำดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 49 00:22:16 จากคุณ : Sa-idian - [ 16 พ.ค. 49 00:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดีใจไปด้วย อ่านแล้วยิ้มน้ำตาซึมเลยค่ะ จากคุณ : katt1963 - [ 16 พ.ค. 49 00:44:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สมเด็จพระเทพน่ารัก ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 16 พ.ค. 49 10:29:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ อ่านแล้วแอบน้ำตาซึมครับ คุณSa-idian มีบุญยิ่งนักครับ ขนาดพระองค์ท่านจำได้เลย   อิอิ วันหลังไปเดินพารากอนบ่อยๆดีกว่า เผื่อได้มีโอกาสเข้าเฝ้าฯพระองค์แบบไม่เป็นทางการบ้าง  จะได้เห็นพระราชจริยาวัตรพระองค์ จากคุณ : เด็กท้ายวัง - [ 16 พ.ค. 49 11:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มีอีกครั้งนึงท่านทรงเดินจากวังสระประทุมไปสยามดีสคอฟเวอรรี่ ก็มีผู้ตามเสด็จอีก 1-2 คนนี่แหละ แต่ตำรวจที่กั้นรถแถวนั้นบอกว่า ยังไปไม่ได้ มีขบวนเสด็จฯมจ.หญิงสิริวัณวรี ท่านเลยบอกตำรวจว่า "หลานชั้นเอง" ตำรวจเลยรีบถวายความเคารพและทูลเชิญเสด็จแทบไม่ทัน จากคุณ : หนูเอง - [ 16 พ.ค. 49 12:07:18 A:203.157.1.132 X:203.157.14.246 TicketID:116861 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ปกติไม่ค่อยชอบไปแถวสยาม เบื่อรถติด แต่พอรู้ว่าท่านเสต็จแภวนั้นบ่อย เกิดความรู้สึกอยากไปแถวนั้นจัง จากคุณ : ภุมรีภิรมย์ - [ 16 พ.ค. 49 12:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ คุณSa-idian .... ขนาดว่าเราไม่ใช่คุณSa-idian นะคะ อ่านแล้วยังรู้สึกว่าหัวใจพองคับอกเลย แล้วเจ้าตัวจะขนาดไหนประเมินไม่ถูกเลย .....คุณมีบุญจริงๆค่ะ จากคุณ : จิ๋วหลิว (จิ๋วหลิว) - [ 16 พ.ค. 49 12:53:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ใครเคยได้ยินเรื่องขึ้นรถไฟฟ้าแล้วพบว่า ท่านประทับอยู่บนรถไฟขบวนเดียวกันไม่ห่างเลย! จากคุณ : little kitty - [ 16 พ.ค. 49 14:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ที่ศูนย์หนังสือจุฬา ผมเคยไปเฝ้าฯ ที ตอนนั้นไปซื้อหนังสือตามปกตินะครับ ปรากฎว่า ตอนนั้นมีเสวนา ด้วยรายการที่นี่ประเทศไทยปิดตัว เพราะเปลี่ยนผัง ปรากฎ กำลังๆพูดๆอยู่ คนก็เงียบ ปรากฎว่าท่านเสด็จฯมา แล้วท่านยืนอยู่ที่ ชั้นวางข้างๆผม ผมมีกล้อง(ตอนนั้นพกกล้องตลอด 55+ เพราะชอบถ่ายรูป) ก็เลยขอพระราชทานพระราชานุญาตฉาย ท่านก็ยิ้มและบอกว่า อะถ่ายๆ ก็ฉายได้ 2 องค์ เสร็จแล้วท่านก็ถามเรื่องการเรียนผม ว่าเรียนที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง แล้วชอบหรือเปล่า ผมก็กราบบังคมทูลไปว่าสอบใหม่ ท่านก็ถามว่า ทำไมละ ไม่ชอบหรือ หรือว่ายังไง ผมก็กราบบังคมทูลท่านไป ท่านก็ถามว่า อยู่ปีหนึ่งแล้วสอบใหม่เหรอ ผมก็กราบบังคมทูลท่านไปว่า ปี 2 แล้วพระพุทธเจ้าค่ะ ท่านก็ว่า เอ้า ปี 2 สอบใหม่ได้หรือ แล้วทำไมไม่สอบใหม่แต่แรก ก็ตอบท่านไปว่า คะแนนคณะนิติศาสตร์สูงมาก สอบไม่ได้ ท่านก็บอกว่า อื่มๆ นิติศาสตร์ดีดี ขอให้โชคดีนะ ท่านมีพระราชปฏิสันถาน ต่อมาอีกนิด แล้วก็อยู่ๆ ผู้ใหญ่ก็คงเห็นว่า เด็กคุยกะท่านนานไป ก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุยเฉยเลย พอท่านเดินมาด้านนอก ศูนย์หนังสือก็ทูลเกล้าฯถวายหนังสือ ศูนย์หนังสือก็ขอฉายพระฉายาลักษณ์ท่านท่านก็ว่า "หันให้ช่างกล้องถ่ายหน่อย" ท่านก็หันมาทางผม ผมเลยเป็นช่างภาพจำเป็นไปเลย ต่อมาก็ผู้จัดการศูนย์ ขอท่านฉายพระฉายาลักษณ์หมู่กับพนักงาน ผมก้รับหน้าที่ฉายไปหลายองค์ พอฉายเสร็จก็กราบบังคมทูลท่านว่า เสร็จแล้วพระพุทธเจ้าค่ะ ท่านก็เดินลงมาผมก็ไหว้ท่าน ท่านก็ทรงพระดำเนินกลับวังสระปทุม มีอีกครั้ง ผมไปเฝ้าที่ศูนย์วิทยาบริการ ท่านมาเปิดห้องสมุดดนตรีที่จุฬาฯ ที่ได้เฝ้าเพราะสนิทกับพนักงานหอสมุด ก็เลยได้ยืนเฝ้าหลังคุณหญิงอารยา ท่านเป็นกันเองมาก คุยสนุกมาก ท่านบอกว่า ที่วังมีเทปหลายม้วนมาก เห็นทีเป็นพัน ตั้งแต่ดนตรีไทยไปถึงเทปาจารย์ ท่านก็ขยายว่า เทปาจารย์คือ เทปที่อัดไว้เวลาตามเสด็จ พออยู่บนเครื่องหรือว่าง ก็เปิดฟัง ตอนนี้อ.เสียหมดแล้ว แต่เสียงยังอยู่ในเทปอยู่เลย น่าแปลกดี ก็หัวเราะกันใหญ่ ท่านบอกอีกว่า ถ้าต้องการเทปพวกดนตรีไทยอีก ก็ให้คนไปเอาที่วัง ท่านจะยกให้หมด มีเยอะมาก นอกจากนี้ยังมีวีดีโออีกเยอะ ที่เห็นน่ากลัวคือกลบบัตรสุมเพลิง เพราะว่าน่ากลัวมาก ต้องดูกันหลายคน ตอนกลางวันจะได้ไม่กลัว (แสดงว่าท่านกลัว) จากนั้นก็เสด็จลงให้ครูอิสลามที่มาอบรมการศึกษาที่คณะครุศาสตร์ เฝ้าฯที่โถงกลาง แล้วเสด็จกลับ เห็นองครักษ์บอกว่า ท่านกลับไปทรงพระอักษรจีนต่อ อ.มารอแล้ว.. ป.ล.พิธีกลบบัตรสุมเพลิงคือ พิธีขับไล่วิญญานร้าย หรือ เชิญวิญญานผู้ที่เสียชีวิตในพระบรมมหาราชวัง หรือพระราชฐาน ครับ งานที่รับสั่งว่าอัดเป็นวีดีโอนั้น ถามผู้ใหญ่มาบอกว่า เป็นงานที่จัดที่สวนจิตร ตอนนั้นมีข้าราชการหัวใจวายในวังสวนจิตร จึงต้องทำพิธีนี้ครับ(นอกจากพระมหากษัตริย์ พระบรมวงศานุวงศ์แล้ว ถือว่าต้องทำพิธีนี้ตลอด แม้แต่หญิงใกล้จะคลอดบุตรที่ทำงานในพระราชฐานก็จะให้พักงานสักระยะ ให้คลอดบุตรเสร็จก่อนจึงกลับมาทำงานได้) จากคุณ : natthaset - [ 16 พ.ค. 49 14:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่รู้ว่าจะอาจเอื้อมเกินไปไหม  ที่อยากเล่าว่าได้เคยเป็นลูกศิษย์พระองค์ท่าน เมื่ออยู่มหาวิทยาลัย ปีที่ 1  ธรรมศาสตร์  ต้องเรียนภาษาไทย  ท่านทรงพระกรุณามาบรรยายเรื่อง "ย่ำแดนมังกร" ให้ชั้นปีเราฟังในฐานะทรงพระราชนิพนธ์   ปลื้มใจไม่หาย  เราถือเป็นมงคลกับตัวเองสุดๆ  และท่านก็กลายเป็นแรงบันดาลในการทำงานเขียนของเรามาจนทุกวันนี้   ท้อใจเรื่องอะไร  ก็นึกถึงพระองค์ท่านในวันนั้น  นึกถึงพระกรุณาที่ได้รับ  ทำให้รู้สึกดีขึ้นและพระองค์ท่านก็กลายเป็นแบบอย่างของการทำความดีอย่างไม่มีประมาณ ถึงเราไม่สามารถทำได้อย่างพระองค์ท่าน  แต่ก็นับว่าเป็นบุญหนักหนาที่ได้เห็นตัวอย่างอันดีเลิศเช่นนี้ จากคุณ : ชาวบ้าน (ชาวบ้านทานทน) - [ 16 พ.ค. 49 14:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วอยากเล่าบ้าง ถึงแม้จะไม่ใช่การเข้าเฝ้าอย่างเป็นทางการก็ตามที แต่ก็ยังจำติดตา ติดใจมาจนทุกวันนี้... ตอนอายุซัก 15-16 ชอบไปศิลปากร เพราะอยากเรียนที่นั่นแต่สอบไม่ได้ เคยได้เห็นพระองค์ เสด็จพระราชดำเนินมาที่นั่น เลยแอบดูตรงศาลาที่สวนแก้ว ไม่ทราบว่าคิดไปเองหรือเปล่า ที่เห็นพระองค์ผินพระพักตร์มา แล้วเราได้สบพระเนตรพระองค์แค่ชั่วแว่บ... นั่นคิอความตราตรึงที่ยังอยู่จนทุกวันนี้.. อีกครั้งคือการเข้ารับพระราชทานปริญญา (เราจบรามฯ)พระองค์ทรงแย้มพระสรวลให้ ทำให้เราต้องยิ้มตอบ รูปที่ถ่ายตอนรับยังยิ้มอยู่เลย... ขอจงทรงพระเกษมสำราญชั่วนิจนิรันดร์ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ จากคุณ : pamolwatch - [ 16 พ.ค. 49 17:53:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 .ดีใจด้วยค่ะ ครูเคยส่งไปถ่ายรูปท่าน ตอนทรงดนตรี จุฬาวาทิต ไปลงหนังสือ ถือเป็นมงคลชีวิต . .เรายังเก็บไว้ทั้งฟีล์ม ทั้งภาพเลย ดูทีไรปลื้มทุกที . แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 49 19:36:36 จากคุณ : J u s t S e a S c a p e - [ 16 พ.ค. 49 19:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านความเห็น ที่ 12 แล้วตลก ดี ตำรวจคง ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนเลย นะเนี่ย จากคุณ : กาน - [ 16 พ.ค. 49 22:51:43 A:80.227.58.11 X: TicketID:004997 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คห. 12 นี่เป็นไปได้หรือ ตำรวจบ้าอะไรจะเสียมารยาทกับพระองค์ขนาดนั้น ถ้าเป็นจริงก็น่าเอาไปอบรมใหม่เนอะ จากคุณ : jadecut - [ 17 พ.ค. 49 09:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วซึ้งมากๆทุกความเห็นเลย จากคุณ : Tenjo_Utena - [ 17 พ.ค. 49 09:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตำรวจไม่ทันสังเกตุน่ะค่ะ เพราะท่านมามุงๆดูอยู่กับพวกเราที่รออยู่เหมือนกัน เราก็ไม่เห็นท่าน มัวแต่จะมองขบวนเสด็จค่ะ สงสารตำรวจเหมือนกันหน้าซีดเชียว จากคุณ : หนูเอง - [ 17 พ.ค. 49 11:10:04 A:203.157.1.142 X:203.157.14.246 TicketID:116861 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จากคุณ : zmen - [ 17 พ.ค. 49 14:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นสิบ ๆ ปีมาแล้ว ตั้งแต่ computer ยังเป็นเรื่องค่อนข้างใหม่และโปรแกรมพวก CAD/CAM ยังถือว่าใหม่มากสำหรับเมืองไทย มีหน้าที่อยู่ booth ในงานคอม เพื่ออธิบายระบบ เสด็จมาทรงเปิดงาน พอเสด็จผ่านที่ booth ทรงสนพระทัย รับสั่งถามนานมาก ตอบปากคอสั่น นึกไม่ออกว่าจะใช้ราชาศัพท์ยังไง นึกคำภาษาไทยหลายคำก็ยังไม่ออก เพราะเวลาคุยกันเรื่องงาน ก็จะทับศัพท์ทุกที ทรงพยักพระพักตรให้ตอบไปเรื่อย ๆ ใช้คำวิชาการธรรมดา จำได้ว่านานมาก จนองครักษ์ขอให้ยกเก้าอี้มาถวาย ซึ่งที่ booth ก็ไม่มี เพราะให้ยกออกหมด ใครสักคนยกมาถวาย ก็ทรงประทับแบบง่าย ๆ จำได้ว่าพอเสด็จไป ขาอ่อน ลงนั่งร้องไห้เลย รู้สึกเป็นบุญตัวมาจนทุกวันนี้ จากคุณ : scuba734 - [ 17 พ.ค. 49 15:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อิอิ ใครมีประสบการณ์อันน่าประทับใจ มาเล่ากันเยอะเลยครับ จะได้ร่วมฟัง ร่วมประทับใจด้วยคน ยิ่งอ่านก็ยิ่งซาบซึ้งในพระราชจริยาวัตรของพระองค์จังครับ พระองค์เป็นกันเองกับพสกนิกรของพระองค์จริงๆ จากคุณ : เด็กท้ายวัง - [ 17 พ.ค. 49 21:03:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มีอีกไหม อยากอ่าน อีก ใคร มีความประทับใจ กับพระองค์ท่าน ช่วยโพสต์ หน่อย สำหรับเรา ได้แค่ ยืน บายบาย เวลา ในหลวง หรือ พระราชินี หรือ พระบรมวงศ์ษานุวงศ์ เสด็จผ่าน ที่ ถนนหน้าบ้าน เวลาตำรวจปิดถนน ก็จะไปยืน แล้ว บ๊ายบาย ทำอย่างนี้ตั้งแต่เด็ก จนถึงปัจจุบัน แต่ตอนเด็ก ๆ จะเสด็จแถวบ้านบ่อยมาก แล้วบ้านก็อยู่ริมถนน พอถนนเงียบ ก็เป็นการรู้ว่า ต้องมีพระองค์ใด เสด็จ จำได้ติดตา พระราชินี ทรงโบกพระหัตถ์ ตอบ ด้วย อิจฉา กันไหมเนี่ย ไม่รุ้ว่า ใช้คำว่าบ๊ายบาย ถูกไหม สำหรับตัวเอง จากคุณ : กาดีกา - [ 17 พ.ค. 49 22:48:50 A:80.227.58.11 X: TicketID:004997 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบจังเลยค่ะ ของนู๋ก็มีประสบการณ์ นะค่ะ แต่เป็นของสมเด็จพระนางเจ้า ตอนนั้นที่จ.กระบี่ (กำลังจะไปภูเก็ต แล้วต้องฝานทางนั้น) ในช่วงที่กำลังเดินทาง ถนนมีแต่ 2 เลนรถสวนกันเอง รีบมากเลยนค่ะเพราะใกล้จะค่ำแล้ว ปรากฎว่า ตำรวจไม่ให้รถผ่าน ให้รถหลบข้างทางให้หมด ทุกคนก็สงสัยใครจะมา สส. หรอ ปรากฏว่าสมเด็จท่านเสด็จผ่านมา คือว่าเป็นบุญตามาก ห่างแต่ 2 เมตรเอง รถแล่นไม่เร็วนักเพราะถนนเปียก พระฉวีท่านผ่องมาก แบบว่าผ่องไปทั้งพระพักตร์เลย ทรงพระสิริโฉมมาก เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยลืมเลย แม้จะใช้เวลาเพยงเสี้ยวนาทีเอง *0* จากคุณ : BOOKBIK (WaRiOr) - [ 17 พ.ค. 49 23:52:46 ]

ความคิดเห็นที่ 29 องค์อุปนายิกา สภากาชาดไทย จากคุณ : natthaset - [ 18 พ.ค. 49 09:08:41 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านแล้วอยากเล่าบ้างค่ะ ตอนเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 6 สมเด็จพระเทพได้เสด็จมาที่โรงเรียน   แล้วก็เสวยพระกระยาหารกลางวัน  ที่ทางจังหวัดจัดถวายที่โรงเรียน เราได้รับคัดเลือกให้ไปถวายการรับใช้ที่ห้องเสวยด้วย  บูญหัวยิ่งนักค่ะ ก่อนหน้าที่จะเสด็จมายังห้องซึ่งจัดเตรียมไว้  ราชองครักษ์และพระพี่เลี้ยง ก็มาดูแลความเรียบร้อย  ท่านกรุณาเล่าให้ฟังว่า  พระองค์เสด็จไปที่ไหน ก็จะมีคนนำนั่นนำนี่มาถวาย  พระองค์ก็ทรงรับไว้จนทรงพระสมบูรณ์ ทำให้ทุกคนในห้องหายเกร็งเลยค่ะ หลังจากเสร็จงาน  ก่อนเสด็จออกจากห้อง  พระองค์ท่านก็ทรงหันมาตรัสว่า 'ขอบใจมากนะหนู'  พวกเราตื้นตันจนทูลอะไรไม่ได้  นอกจากถอนสายบัว ถวายความเคารพพระองค์ด้วยความภักดี ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : ตอกะจอ - [ 18 พ.ค. 49 10:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมจบรามฯ ครับ แต่ผมไม่ได้เข้าร่วมในวันที่จะรับพระราชทานปริญญาบัตรครับ ซึ่งแม่ผมก็ว่าผม แต่สาเหตุที่ผมไม่รับปริญญาบัตร เพราะผมไม่อยากให้ท่านทรงเหนื่อยครับ เว้นผมไปคนหนึ่งก็ยังดี แม้ไม่เคยได้เข้าเฝ้าฯ แต่ได้ทำอะไรเล็กๆน้อยๆ แค่นี้ สำหรับผม มันก็คุ้มค่ามากเลยครับ ขอจงทรงพระเจริญ... จากคุณ : รวดเดียว - [ 18 พ.ค. 49 10:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วจะร้องไห้ครับ ผมจบ มศว ก็เลยได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระองค์ท่านครับ สงสัยต้องไปเดินสยามบ่อยๆ จากคุณ : HELLRAISER - [ 18 พ.ค. 49 11:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : Freedom and Justice - [ 18 พ.ค. 49 11:48:26 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เคยเขียนไว้ในบล็อกน่ะค่ะ ขอร่วมแจมด้วยคน ครั้งหนึ่งในชีวิต...เมื่อได้ขับลิฟต์ถวายสมเด็จพระเทพฯ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=tinuviel&date=17-02-2006&group=3&blog=1 จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 18 พ.ค. 49 11:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เคยคิดจะเขียนไว้ในบลอกเหมือนกันครับ แต่กลัวการใช้ภาษาไม่เหมาะควร ... แต่เห็นเพื่อนๆเขียนแบบนี้แล้วก็ค่อยเบาใจหน่อย ขอเล่าเรื่องของผมบ้างนะครับ ... ............................ ก่อนอื่นต้องบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตลกนะครับผม ... เล่าให้ใครฟังก็มีแต่คนตลกตัวผมเหลือเกิน -*- คือวันนั้นผมยืนรอรถเมล์อยู่ฝั่งตรงข้ามสนามกีฬาแห่งชาติ คิดภาพออกมะครับ หน้าเซเว่นหน่ะครับ ขณะผมยืนอยู่กับเพื่อน ผมก็เห็นกลุ่มคนกลุ่มนึงเดินมา ... คาดว่าเดินมาจากทางบ้านจิม ทอมสัน ผมก็สงสัยว่าทำไมแม่ค้าแถวนั้นเค้านั่งลงกับพื้น ... ผมกับเพื่อนสายตาสั้นอ่ะครับ ... แถมกลางคืนด้วย มองไม่ค่อยชัด พอกลุ่มคน กลุ่มนั้นเดือนเข้ามาใกล้ จึงเห็นว่าเป็นสมเด็จพระเทพฯที่ทรงเสด็จมา บางคนที่รอรถเมล์ก็ไม่รู้เรื่อง เดินผ่านจนเกือบชนท่านก็มี ... ผมตกใจมากเลยครับ ทำอะไรไม่ถูกเลย ยืนห่างท่านเพียงแค่ ไม่ถึงเมตร พอท่านเดินเข้ามาในระยะประชิด ผมตกใจมากคิดอะไรไม่ออก พูดออกไปเสียงดังฟังชัด ตอนท่านอยู่ข้างหน้าว่า ... "พระเทพฯ สวัสดีครับ" ท่านทรงหยุดนิดนึง พร้อมกับทรงยิ้มให้ (ผู้เสด็จตามก็ทำหน้าขำๆผม) แล้วท่านก็เสด็จไป   ปล่อยให้ผมยืนอึ้ง และงงกับตัวเองที่บังอาจพูดอะไรออกมา ... (ก็ผมตกใจนี่ครับ) แล้วท่านก็เสด็จพระราชดำเนินไปบนสะพานลอยของบีทีเอส ... ชอทนี้อึ้งกว่าครับ ... คนที่เดินลงมาได้เบียดกับท่านเลยครับ เพราะว่าคนเยอะมากๆ ผมเห็นคนนั่งลงไหว้กับท่านตามขั้นบันไดเต็มไปหมดเลย ท่านทรงไม่ถือพระองค์จริงๆ ... หลังจากท่านลับตาไป ผมก็โทรหาแม่ขณะเสียงสั่นๆแบบนั้นแหล่ะครับ คุณแม่ผมก็ตลกผม แล้วก็บอกว่า "คิดยังไงอ่ะ พูดกับท่านไปแบบนั้น" ก็คนมันตกใจควบคุมสติไม่อยู่นี่ครับ ไม่คิดว่าจะได้เข้าเฝ้าแบบไม่เป็นทางการ  ปลื้มใจจนทุกวันนี้ครับ จากคุณ : โอ๊ต-ครับ-ผม - [ 18 พ.ค. 49 14:27:40 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อดไม่ได้ครับ เห็นคนอื่นเค้าเล่ากัน ผมก็มีเลยอยากนำเรื่องราวของผมมาถ่ายทอดให้หลายท่านได้อ่านกันครับ ประมาณว่าผมมีความตั้งใจจะทำงานถวายรัชกาลที่ ๔ ซึ่ง ผมคิดว่างานที่ผมจะทำนั้น อาจจะเกี่ยวเนื่องกับสมเด็จพระเทพด้วยครับ แต่ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้เข้าเฝ้าจริงๆ เสียที ได้แต่เคยเห็นเวลาเสด็จฯ อยู่ห่างๆ ตอนผมเด็กๆ พอจะได้ทำงานดังกล่าวฯ ผมก็อธิษฐานว่า หากผมจะได้ทำงานสำคัญนี้ ก็ขอให้ได้เฝ้าสมเด็จพระเทพฯ ก่อน อยู่ๆ เช้าวันที่ 23 ต.ค.46 เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ผมก็เกิดอยากไปกินร้านก๋วยเตี๋ยวเรือโกเหม่ง แถวๆ ปทุมธานี ซึ่ง ญาติๆ ก็บอกกันว่า เป็นร้านอร่อย สมเด็จพระเทพฯ เคยเสด็จอยู่หลายครั้ง ผมก็ไม่ได้คิดอะไรพอขับรถไปถึงหน้า ร้านซึ่งตั้งอยู่ริมถนน ร้านดูธรรมดามาก เรียกว่า "ชาวบ้าน"เลยครับ ข้างๆ ร้านติดคลอง แถมคลองดังกล่าวน้ำก็ดำมากด้วย ฝั่งตรงข้ามก็เป็นบ้านเรือนผู้คนริมคลอง พอผมจอดรถ ผมก็เห็นรถตู้พระที่นั่ง จอดอยู่ ผมก็หันไปบอกญาติที่ไปด้วยว่า เนี้ยรถพระที่นั่งของสมเด็จพระเทพฯ นะ บรรดาญาติๆ ก็บอกว่าไม่ใช่หรอก ท่านจะเสด็จมาได้ยังไง ตำรวจก็ไม่เห็นจะมีเลย ร้านก็ดูชาวบ้านมากๆ แต่ผมก็ยื่นยันว่าใช่ พอพวกเราเดินเข้าไปในร้าน ก็อดปลื้มใจไม่ได้ครับ ที่พระองค์ ประทับอยู่ในร้าน โต๊ะที่ประทับทางร้านจัดให้อยู่ส่วนด้านซ้ายติดริมคลองฯ ชาวบ้านฝั่งตรงกันข้ามยังนั่งหยองๆ มองพระองค์อยู่ตลอดเวลาเลย โต๊ะที่ประทับเป็นโต๊ะไม้ยาวๆ บรรดาผู้ร่วมโต๊ะเสวยประมาณ 10-15 คน (ไม่ทราบได้ว่าเป็นพระสหาย หรือผู้ติดตามส่วนพระองค์) พวกผมก็อดไม่ได้ที่จะปลื้มใจกับเหตุการณ์ดังกล่าว พวกเราก็ยกมือไหว้พระองค์ พระองค์ทรงแย้มพระสรวล พอพระองค์จะเสด็จฯ กลับ พวกเราก็รีบยกขบวนไปส่งเสด็จจนติดรถพระที่นั่งกันเลยครับ อยู่ๆ พระองค์ก็หันมาพูดกับคณะของผมว่า วันนี้พระองค์ฯ มากันหลายคนหน่อยนะ และพวกเรามากันกี่คน แล้วพระองค์ก็ตรัสอีกว่าแล้วพบกันใหม่นะ.....หลังจากนั้น ไม่นานผมก็ได้มีโอกาสอีกหลายครั้งที่ได้เข้าเฝ้าถวายสิ่งของ และได้ทำงานดังกล่าวถวาย...ถือเป็นมงคลสูงสุดในชีวิตเลยครับ จากคุณ : นพ - [ 18 พ.ค. 49 15:34:26 A:210.1.22.23 X: TicketID:102871 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ครั้งหนึ่งขณะยืนเลือกของอยู่ที่ร้านลอฟท์ สยามดิสคัฟเวอรี่ สักพักรู้สึกว่ามีคนมายืนข้างๆ ดิฉันก็หันไปมอง ตกใจมากเลยค่ะ สมเด็จพระเทพมายืนเลือกสมุดอยู่ข้างๆ ท่านเสด็จมาพร้อมกับพระสหายอีกหนึ่งท่าน ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกเลย นอกจากไหว้ท่านไปหนึ่งครั้งแล้วเดินหลบออกมามองท่านห่างๆ รู้สึกดีใจมากๆค่ะ จากคุณ : ความประทับใจ - [ 18 พ.ค. 49 17:15:42 A:61.90.149.61 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 ลองช่วยกันรวบรวมสิครับ เพื่อว่าเราจะรวมเล่ม พิมพ์จำหน่าย และนำเงินทูลเกล้าฯ โดยเสด็จพระราชกุศลตามพระราชอัธยาศัยครับ หรือว่าท่านใดเห็นเป็นอย่างอื่นครับ ผมยินดีเป็นหัวหอกในการดำเนินการครับ จากคุณ : พระนายไวย (พระนายไวย) - [ 18 พ.ค. 49 22:16:23 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานค่ะ ^^   จากคุณ : ปุ้ม หญิง - [ 19 พ.ค. 49 00:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านความเห็นที่ 35 ตลกดี ขำคนเดียวหน้าคอม สามี เดินมาถามว่า เป็นอะไร นั่งหัวเราะคนเดียว แบบว่า ถ้าเป็นเรา จะทำอย่างไร ยังนึกไม่ออก คงไม่ต่างจาก ความเห็น 35 แน่ หรือ ไม่แน่ อาจเปิ่นกว่านั้นอีกมั้ง จากคุณ : กาน - [ 19 พ.ค. 49 00:32:47 A:80.227.58.11 X: TicketID:004997 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ที่ สยามอาราก้อน เอ้ย สยามพารากอน วันขี้นปีใหม่ ที่ร้านหนังสือ คิโนคุนิยะ ระหว่างที่ผมก้มหน้าก้มตาเดินดูหนังสือไปเรื่อยๆ มาถึงชั้นหนังสือภาษาฝรั่งเศส ผมก็ต้องหยุด เมื่อพบว่า ชั้นนี้มีคนดูเยอะ ก็เงยหน้ามองดูเพื่อ จะเดินไปชั้นอื่น แต่ผมแทบทรุด เพราะว่า ที่ชั้นนั้น สมเด็จพระเทพรัตน์ฯ ทรงทอดพระเนตร หนังสืออยู่ พร้อมผู้ตามเสด็จ ไม่กี่คน ใจในก็คิดว่า เกือไปแล้ว เกือบไปชนท่านแล้วไหมล่ะ ก็มานึกอีกที วันปีใหม่ ได้เข้าเฝ้าท่านอย่างใกล้ๆ นอกจากเคยเฝ้าในงานกาชาด หรืองานที่โรงเรียนที่ เห็นท่านแต่ไกลๆ ก็นับว่าเป็นพรปีใหม่ที่พิเศษสุดของผมคับ จากคุณ : พ่อปลัด - [ 19 พ.ค. 49 00:38:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ผมมีอยู่เรื่องหนึ่งครับ อาจจะไม่ประทับใจเท่าไหร่สำหรับคนอื่น แต่เป็นภาพที่งามมากสำหรับผมเลย สมัยเรียนป.ตรี รุ่นของผมรับปริญญากับพระองค์ท่านครับ งานรับปริญญามีสองวัน คณะของผมรับวันเดียวกับคณะอักษรศาสตร์ พวกเราบัณฑิตตอนที่รอรับก็นั่งรอ ก่อนรับก็ตื่นเต้น พอรับเสร็จก็มานั่งชื่นชม บางคนก็นั่งเหนื่อย เพราะนั่งมาหลายชั่วโมง ในขณะที่พระองค์ท่านทรงพระราชทานปริญญาบัตรอยู่ตลอดเวลา ปกติ การรับปริญญา (ของมหาวิทยาลัยผมนะครับ ที่อื่นคาดว่าเหมือนกัน) จะเรียงตามลำดับตัวอักษรครับ วันนั้น คณะอักษร ฯ รับเป็นคณะสุดท้าย คนสุดท้ายของคณะ (ซึ่งเป็นคนสุดท้ายของวัน) นี้ชื่อ อา... (ขออภัยครับ หลายปีแล้ว ผมจำไม่ได้จริง ๆ แต่ชื่อ อา อะไรซักอย่างครับ) คนอื่นก่อนหน้าจะเดินขึ้นมาตามปกติ แต่คนนี้ต้องมีคนจูงขึ้นเวที ผมและเพื่อน ๆ ก็งงว่าเค้าเป็นอะไร สังเกตดูดี ๆ ถึงทราบว่า คนสุดท้ายนี้เป็นคนตาบอดครับ เป็นคนตาบอดคนเดียวสำหรับรุ่นผมเลยที่ผมทราบ เค้าเดิน (แบบมีคนจูง) ขึ้นมาช้า ๆ พออยู่หน้าที่ประทับแล้วก็ยื่นมือไปรอพระราชทานปริญญาบัตร ตามขั้นตอนปกติ ท่านจะทรงยื่นปริญญาบัตรมาวางพักไว้ที่ด้านหน้าที่ที่ทรงประทับอยู่ แล้วคนทั่วไปก็จะยื่นมือไปรับจากพระหัตถ์ท่านใช่มั้ยครับ สำหรับนิสิตคนนี้ พอพระเทพ ฯ ท่านทรงนำปริญญาบัตรไปวางพักไว้ที่ตรงนั้นแล้ว (ตรงหน้าท่าน ระหว่างท่านกับนิสิตผู้นั้นพอดี) แต่เนื่องจากคนนี้ตาบอด มือเค้าจะวางเยื้องไปทางขวาค่อนข้างมาก ประมาณว่าเกือบ ๆ สองฟุตเลยทีเดียวที่ผมเห็น ผมเห็นก็นึกว่าคนที่จูงเค้ามาจะช่วยบอกทิศให้เอื้อมมือกลับไปทางซ้ายเพื่อที่จะไปรับปริญญาได้ แต่สิ่งที่ตามมาก็คือ พระองค์ท่านทรงเอื้อมพระวรกาย (คาดว่าอาจจะลุกจากที่ประทับเลย) เพื่อที่จะทรงพระราชทานปริญญาบัตรของเค้าให้กับมือของเค้าโดยตรงครับ เป็นการปิดท้ายคนสุดท้ายในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรที่สวยงามและน่าประทับใจจริง ๆ ทุกคนปรบมือดังและยาวนานเป็นพิเศษสำหรับคนสุดท้ายนี้เลย ขอให้ฟ้าคุ้มครองครับ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 18:21:24 แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 49 05:55:52 จากคุณ : Quasi-Stellar - [ 19 พ.ค. 49 05:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เมื่อปีที่แล้ว ไปงานพระราชทานปริญญาบัตรที่ราม ด้วยความว่า ผมไปถึงเวลาใกล้เสด็จฯครับ ท่านเสด็จฯตรงเวลาครับ(รู้สึกก่อนเวลาอีก) ตอนนั้น เหมือนถนนรามคำแหง นอนหลับ ประชาชนนิ่งเงียบ เมื่อรู้ว่า พระเทพจะมา วันพระราชทานปริญญาบัตรนั้น ได้ยินว่า "ให้จัดเข้าเรื่อยๆเลย ท่านขอพักเสวยครึ่งชั่วโมงเท่านั้น" ช่วงพระราชทานปริญญาบัตร ประมาณ 5 วัน ทรงพักวันละครึ่งชั่วโมงเท่านั้นครับ แต่ละวันก็เสด็จฯกลับไปทรงงานต่ออีก (ดูข่าวในพระราชสำนัก) จากคุณ : natthaset - [ 19 พ.ค. 49 11:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : Simons (SIMONs) - [ 19 พ.ค. 49 18:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เก็บความปลื้มปิติของตัวเองไว้เกือบจะยี่สิบปีผ่านมาเห็นจะได้ ขออนุญาต บ่ายวันนั้น ผมพาฝรั่งลูกทัวร์ห้าคนขึ้นไปชมภูเขาทองวัดสระเกศ ช่วงขาเดินลง ผมก็สนทนาปราสัยกับลูกทัวร์ไปเรื่อยเปื่อยตามอาชีพมัคคุเทสก์โดยไม่สนว่าใครจะเดินผ่านไปมา ประจวบก็บันไดที่คดโค้งบนภูเขาทอง ผมก็ไม่ใคร่จะใส่ใจว่าใครเดินไปมา กว่าจะรู้ตัวก็ตอนเดินเข้ามาใกล้ๆ กันนั่นแหละ และในช่วงระหว่างครึ่งทาง ผมเกือบจะเดินสวนกับกลุ่มคนสี่ห้าคนที่กำลังเดินขึ้นมา พอหันไปมองช่วงใกล้ๆ จะจวนตัวนั่นแหละ.......ผมถึงได้เห็นพระพักตร์ของพระองค์ท่าน คือสมเด็จพระเทพฯ ....ตอนแรกก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่นัก เพราะผิวพระองค์ออกจะคล้ำๆ นิดหนึ่ง ประจวบกับชุดที่พระองค์ทรงอยู่ก็เหมือนคนทั่วๆ ไปธรรมดา เนื่องเพราะไม่เคยเห็นหรือเข้าเฝ้าเจ้าฟ้าเจ้านายกับเขาในชีวิต ทำให้ผมนึกไปว่าเจ้าฟ้าเจ้านายคงมีผิวพรรณที่ขาวและสะอาดสะอ้าน......พอได้เห็นพระองค์ท่านจริงๆ ...ผมลังเลนิดหนึ่งว่าใช่ไม่ใช่?? ก็ต่อเมื่อเห็นองค์รักษ์สองคนที่ถือwalkie talkie อยู่นั่นแหละ ผมก็มั่นใจ.....ประจวบกับพระองค์ทรงหยุดมาถามผมนั่นแหละว่าเป็นมัคคุเทสก์พาฝรั่งเที่ยวหรือ??......ผมสั่นเลยครับ สั่นมากเลยล่ะ....ฝรั่งลูกทัวร์ออกอาการงง ที่ผมหยุดและทำท่านอบน้อม ตอนนั้นย่อตัวแทบนั่งกับขั้นบันไดบนภูเขาทอง......ราชาศัพท์ก็ไม่รู้เรื่อง....สั่นไปหมด สุดท้ายก็หลุดปากไปภาษาที่คิดว่าสุภาพที่สุดครับ "ขอรับกระผม" พระองค์ตรัสถามฝรั่งลูกทัวร์ผมเป็นภาษาอังกฤษสั้น "Is he a good guide?" ลูกทัวร์ซึ่งไม่รู้ว่าพระองค์เป็นใครก็พยักหน้าตอบ "Yes".....จากนั้นพระองค์ก็เสด็จขึ้นบนภูเขาทองต่อ.....คล้อยหลัง ฝรั่งลูกทัวร์ถามผมว่าพระองค์เป็นใคร ผมตอบสั้นๆ (ตอนนั้นยังตื่นเต้นอยู่ แม้ขณะเขียนอยู่ตอนนี้ก็สามารถจับความรู้สึกตื่นเต้นตอนนั้นได้) she is a princess. ฝรั่งลูกทัวร์ส่ายหัวไม่เชื่อ You must be joking. เขาคิดว่าผมกำลังพูดเล่น (อาจจะเนื่องด้วยที่ชุดที่พระองค์ทรงอยู่ ดูเหมือนคนทั่วไปธรรมดา มาก) .....เพราะรู้สึกภูมิใจและรู้สึกว่า "ยังไม่พอ" ที่ได้เห็นพระองค์ท่านในสถานการณ์ที่ไม่มีพิธีรีตองอะไรอย่างนี้ ผมจึงชวนฝรั่งลูกทัวร์ขึ้นเดินย้อนกลับขึ้นไปบนภูเขาทองอีกครั้งเพื่อพิสูจน์ .....ตอนนั้นผมนึกไว้ในใจแล้วว่า นักท่องเที่ยวคนไทยที่อยู่บนภูเขาทองเห็นพระองค์ท่านเข้า อย่างน้อยๆ ก็คงต้องทำความเคารพ.....จริงดั่งคาด เมื่อพวกเราย้อนกลับขึ้นไปข้างบนภูเขาทอง เหล่าคนไทยที่อยู่บนภูเขาทองต่างก็นั่งบนพื้นแสดงความเคารพต่อพระองค์ ฝรั่งลูกทัวร์ผมถึงบางอ้อตรงนั้น.......และช่วงขาลงจากภูเขาทอง ผมก็ได้บรรยายพระเกียรติคุณของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาให้ฝรั่งลูกทัวร์ฟังด้วยความปลื้มปิติ พระองค์ทรงเป็นเจ้าฟ้าเจ้านายที่ผมเคารพและเทิดทูนที่สุด ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 19 พ.ค. 49 19:07:09 A:193.195.73.66 X: TicketID:109703 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ว้า พิมพต์ตกๆ หล่นๆ มากเลยเรา ขออภัยครับ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 19 พ.ค. 49 19:12:43 A:193.195.73.66 X: TicketID:109703 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เหตุการณ์ที่ผมประสบมานั้นผ่านมาเกือบจะยี่สิบปีแล้ว.....และพระจริยาวัตรของพระองค์ท่านยังคงคงเส้นคงวาอยู่เช่นเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง........ปลื้มใจจริงๆ ครับ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 19 พ.ค. 49 19:15:38 A:193.195.73.66 X: TicketID:109703 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มีโอกาสได้พบท่านหลายครั้ง ตอนรับปริญญาคิดว่า ใกล้ชิดที่สุดแล้ว จนเมื่อตอนที่เกิดเหตุการณ์สึนามิ ได้ไปช่วยจัดของบริจาคที่สภากาชาดไทยกับเพื่อน ได้มีโอกาสรับเสด็จท่าน และคอยรอเวลาที่ท่านจะเสด็จกลับ จนท่านเสด็จออก ก็มีคนไปตั้งแถวรออยู่หลายคน แล้วก็มีลุงคนหนึ่ง ถวายเงิน 20บาท พอคนอื่นๆเห็น ก็อยากทำตามบ้าง แต่ท่านก็เดินเลยไปแล้ว หลายๆคนก็วิ่งตาม จนไปรุมท่าน(ขออภัยไม่ทราบว่าจะใช้คำอะไร)อยู่หน้าประตูรถพระที่นั่ง ท่านจะถอยหลังก็ไม่ได้ แล้วคนก็กรูกันมาเพื่อจะแย่งกันถวายเงิน  เราอยู่ข้างหลัง เข้าไปไม่ถึง ดูอยู่ห่างๆ ยังกังวลว่าทำไมไปรุมท่านกันขนาดนั้น แต่เพื่อนผู้ว่องไว ได้ยืนอยู่ระยะใกล้ชิดท่าน มาเล่าให้ฟังว่าท่านทรงพระสรวลแล้วบอกว่าอย่ามาชนฉันหกล้มล่ะ ท่านทรงไม่ถือองค์จริงๆ จากคุณ : ม่านมัสลิน - [ 19 พ.ค. 49 19:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 จริงด้วย พูดถึงสึนามิก็เลยนึกขึ้นได้ ปีนั้นได้ไปช่วยขนของที่สภากาชาด ตอนเช้าประมาณเก้าโมง ระหว่างที่ต่อแถวกันเพื่อขนผ้าดิบ (หนักมาก T_T ไม่นึกว่าจะหนักขนาดนั้น เกือบแบกไปถึงจุดขนส่งไม่ไหว) ระหว่างที่ยืนรอเจ้าหน้าที่ อยู่ๆ เสียงอึกทึกก็เงียบ แล้วกลุ่มคนตั้งแต่หน้าประตูทางเข้าก็ย่อตัวลงกับพื้น สมเด็จพระเทพฯ เสด็จผ่านเข้ามาในกลุ่มคนแบบธรรมดาๆ มาก ไม่มีการกั้นทาง หรือไม่ได้แหวกคนเพื่อให้รถพระที่นั่งเข้าไปด้านในด้วยซ้ำ ทรงไม่ถือพระองค์เลยจริงๆ ช่วงบ่ายกลุ่มของเราได้ย้ายไปประจำการฝ่ายเสบียง เพราะมีคนบริจาคส้มโอมาเป็นจำนวนมาก เลยไปนั่งปอกส้มโอเพื่อส่งลงมาให้อาสาสมัครกิน แล้วก็ได้รับพระราชทานของว่างที่สมเด็จพระเทพฯ ส่งลงมาแจกให้บรรดาอาสาสมัคร ดีใจและปลื้มใจมากๆ เลยค่ะ จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 20 พ.ค. 49 00:02:41 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนนั้นผมไปสยามดิสฯ ตรงแถวๆร้าน Asia book กำลังเดินเล่นอยู่ สักพักรู้สึกว่ามีกลุ่มคนกลุ่มนึงกำลังเดินสวนมา พวกผมกับเพื่อนก็สงสัยกันก็เลยหยุดรอไม่เดินสวนเข้าไปหา สักพักก็เห็นพระองค์ท่าน เพื่อนผมกับผมที่กำลังเดินหน้ากระดานกันอยู่ รีบแปรรูปขบวนมายืนชิดขอบทางอย่างรวดเร็ว แล้ววินาทีนั้นก็มาถึง พระเทพทรงเสด็จผ่านหน้าพวกเราไปในระยะประชิดมาก มากจนพวกเรายกมือไหว้ไม่ได้ เพราะกลัวว่าพระองค์จะตกพระทัยก็ได้แต่ยืนค้อมตัวอย่างเรียบร้อยที่สุด หัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ ไม่นึกว่าจะได้ใกล้ชิดพระองค์ขนาดนั้น แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 49 01:46:30 จากคุณ : Troi - [ 20 พ.ค. 49 01:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ใช่ ตอน สึนามิ พระเทพฯ ทรงเป็นหลักให้กับคนไทยทั้งหมด จริง ๆ เลย พระองค์ท่าน เป็นผู้นำ ความรักทั้งหมดของคนไทย มารวมกัน เพื่อชาติ เพื่อแผ่นดิน จริง ๆ จากคุณ : กาน - [ 20 พ.ค. 49 02:09:28 A:80.227.58.11 X: TicketID:004997 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยากเล่าเหมือนกัน ครั้งหนึ่ง เคยมีโอกาสครั้งสำคัญ นั่งอยู่หน้าพระองค์ท่านเมื่อครั้งเสด็จทรงระนาดในงานดนตรีไทยมัธยมศึกษา ด้วยความที่อยู่ห่างพระองค์ท่านไม่มาก เสียงระนาดที่ทรงอยู่ทุกจังหวะดังเข้าหู เป็นเสียงสด ที่ไม่ได้ผ่านเครื่องขยายเสียง ระนาดทุกลูกล้วนส่งเสียงเพราะเสนาะ สะท้อนให้เป็นที่ประจักษ์ว่าเป็น "ของแท้" แก้ไขเมื่อ 20 พ.ค. 49 18:17:28 จากคุณ : AntiSpam - [ 20 พ.ค. 49 15:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พวกคุณโชคดีจังค่ะ... ขอบคุณมากที่เล่าให้ฟังนะ ซึ้งมาก จากคุณ : A Good girl - [ 20 พ.ค. 49 15:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ซึ้ง น้ำตาคลอเลย ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : blue_plant - [ 20 พ.ค. 49 16:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอเล่าบ้างนะครับ เป็นเรื่องที่ปลื้มในใจตลอดเวลาที่ได้มีโอกาสเช่นนี้ ก็นานมากแล้วครับ สิบกว่าปีแล้วครับ สมัยยังเรียนอยู่ที่พระจอมเกล้า ลาดกระบัง สมเด็จพระเทพฯท่านเสด็จมาทรงวางศิลาฤกษ์ หอสมุดใหม่ แล้วผมได้มีโอกาสได้ไปยืนเฝ้าระหว่างทางที่ท่านจะเสด็จผ่าน เพื่อความปลอดภัย จัดแถวไปจัดแถวมาผมเกิดได้ไปยืนใกล้กับลาดพระบาทที่ปูข้ามถนนมาเพื่อให้พระองค์เสด็จผ่าน แล้วดันมีรถนักข่าวที่มาช้า วิ่งทับลาดพระบาท ทำให้ลาดพระบาทเลอะรอยล้อรถ (แล้วช่วงนั้นก็มีฝนมาก่อนทำให้ค่อนข้างเลอะเห็นได้ชัดมาก) อาจารย์ที่ยืนอยู่แถวนั้นเลยรีบหยิบกระดาษทิชชู่แล้วยื่นมาให้ผมไปรีบเช็ดลาดพระบาท ผมก็รับกระดาษไปด้วยความตื้นเต้นแล้วก็รีบไปเช็ดลาดพระบาท เช็ดไปด้วยความตื่นเต้น เหมือนคนทำอะไรไม่ถูก พอเช็ดเสร็จอีกสักพักท่านก็เสด็จผ่านมา แต่โอกาสมองท่านได้นิดเดียวเท่านั้นเพราะแถวนักศึกษานี้เค้าไม่ให้หันไปมองท่านมากเพราะมาเข้าแถวเพื่อความปลอดภัย และก็จะมีผู้ตามเสด็จ อาจารย์ และก็นักข่าวมากันมากมายเลยไม่สามารถที่จะเห็นท่านได้ชัดนัก เป็นความภูมิใจที่สุดในชีวิตครับที่ครั้งนึงได้มีโอกาสเช็ดลาดพระบาทให้กับสมเด็จพระเทพครับ จากคุณ : kotaroz - [ 20 พ.ค. 49 21:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอเล่าบ้างนะคะ             เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2549 มีโอกาสได้รับเสด็จ สมเด็จพระเทพ ที่อาคารกรุงเทพประกันภัย โดยตัวดิฉันไปรอรับเสด็จอยู่ที่ด้านหน้าตึก พร้อม ๆ กับเพื่อน ๆ ที่ทำงานภายในตึก และประชาชนทั่วไปจำนวนหนึ่ง จำได้ว่ารถที่ท่านประทับอยู่นั้นเมื่อแล่นมายังตรงที่กลุ่มคนรับเสด็จยืนอยู่ ก็ลดความเร็วลง ท่านที่ประทับอยู่ตรงเบาะหลัง ทรงยิ้มให้กับทุก ๆ คนที่อยู่ตรงนั้น แม้กระทั่งดิฉันเอง ดิฉันมองท่านยิ้มมาจนท่านโน้มตัวมาคุยกับผู้ที่นั่งอยู่ข้างคนขับ จึงรู้สึกตัวและถอนสายบัวให้ท่านน่ะค่ะ รอยยิ้มของสมเด็จพระเทพในวันนั้น ยังคงความประทับใจให้กับตัวเองและถือเป็นมงคลสูงสุดในชีวิตจนตลอดไปค่ะ (ขออภัยที่ใช้ราชาศัพท์ไม่ถูกต้องนะคะ) จากคุณ : วาด (vad) - [ 20 พ.ค. 49 21:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านของหลายๆท่านในที่นี้แล้ว รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จนต้องขอเล่าบ้าง ของผมเอง มีโอกาสได้เข้าเผ้าฯพระองค์ท่านห่างๆอยู่หลายครั้ง ตั้งแต่เด็กๆเคยเล่นโขนหน้าพระที่นั่ง แม้จะเป็นตัวเล็กๆ ออกแป๊บเดียว แต่ก็จำภาพที่ทรงทอดพระเนตรการแสดงอยู่ได้อย่างดี ต่อมาก็เคยเฝ้าส่งเสด็จฯพระองค์ท่าน ตอนเสด็จฯมาเปิดพิพิธภัณฑ์ที่โรงเรียน แต่ที่ประทับใจที่สุดคือ วันที่ท่านเสด็จฯมาในวันสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเมื่อปี 2545 โดยหลังจากที่ทรงบาตรเสร็จแล้ว ก็ทรงพระดำเนินเยี่ยมบุคคลากรที่มาร่วมตักบาตรด้วย เมื่อเสด็จถึงโต๊ะของร้านสหกรณ์จุฬาฯที่ผมยืนอยู่ ก็ทรงทักทันทีว่า "ขายดีล่ะสิ" แล้วก็ทรงแย้มพระโอษฐ์ ผมยังจำได้ว่า ปีนั้นพระองค์พึ่งเสด็จกลับจากเมืองจีนไม่กี่วันก่อนหน้านั้น พระพักตร์ยังออกสีอมชมพูอยู่เลย ช่วงบ่ายก็มีโอกาสเข้าไปชมการแสดงดนตรีไทยที่ท่านทรงเล่นระนาดเอกและขับร้องด้วยพระองค์เอง ทำให้ผมรู้สึกประทับใจงานวันนั้นและยังจำได้ดีจนถึงทุกวันนี้ ที่รู้สึกประทับใจยิ่งขึ้นคือ ในวันนั้นผมเข้าไปชมนิทรรศการที่หอประวัติฯ ตึกจักรพงษ์ หลังหอนาฬิกา (เรียนมาจะ4 ปี พึ่งเคยเข้าไปครั้งแรก) พบนักศึกษาชาวจีนคนหนึ่ง ซึ่งเขาเล่าให้ฟังว่า ชาวจีนรู้จักพระองค์ดี และรักพระองค์มาก เพราะทรงสนพระทัยในเรื่องราวของประเทศจีน ฟังแล้วรู้สึกตื้นตันใจมากๆครับ จากคุณ : !P!O!N!G! (NaRoOn) - [ 21 พ.ค. 49 00:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เล่ามั่ง เมื่อปี 2540 เรารับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระองค์ท่าน ก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดากลัวว่าจะรับงานผิด  พอถึงตาเราจะรับงาน เราเห็นพระองค์ท่านหลับตา ก็กลัวว่าพระองค์จะไม่รู้ว่าเรามาถึงหน้าพระพัก เราก็ไม่ยื่นมือ กะว่าให้พระองค์ท่านลืมตาก่อนแล้วเราถึงจะรับงาน เราก็มองท่าน ท่านคงเห็นว่าเราไม่รับงานซักทีก็เลยลืมตา เราก็สบตาท่านพอดี ท่านคงจะงงนิดๆ ว่าทำไมไม่รับงานซักที แต่ก็ผ่านไปด้วยดี ตอนหลังมาถึงบางอ้อ ว่าท่านก็มีพระปรีชาสามารถพระราชทานปริญญาบัตร โดยการหลับตา ทำให้เรารู้สึกผิดที่ปลุกท่านให้ตื่น จากคุณ : ต้นลูกตาล - [ 21 พ.ค. 49 00:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ต้นลูกตาลจ๋า เค้าเรียก "เอางาน" จ้ะ ไม่ใช่ "รับงาน" ดีนะ ที่คุณรับกับพระองค์ซึ่งทรงมีพระมหากรุณาธิคุณเป็นล้นพ้นน่ะ จากคุณ : golfkid - [ 21 พ.ค. 49 12:27:50 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เขียนมาเล่าสู่กันฟัง   อ่านแล้วน้ำตาซึม  รู้สึกดีมาก ๆ ทำให้อยากทำความดีค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : lilacaeng (lilacaeng) - [ 21 พ.ค. 49 14:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านแล้วประทับใจ.... จากคุณ : badinblood - [ 21 พ.ค. 49 14:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 62 จบรามค่ะ เลยมีโอกาสได้รับปริญญาจากพระองค์ ปลื้มมากๆ ตื่นเต้นแล้วก็กลัวด้วย พอดีตอนซ้อมด้วยความที่ไม่เคยใส่รองเท้าคัทชู เท้าก็เลยพลิก กลัวว่าจะไปล้มต่อหน้าท่าน คิดถึงตอนนั้นแล้วยังตื่นเต้นไม่หายทุกที ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : kejapping - [ 21 พ.ค. 49 15:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ได้เป็นนางสีดาหน้าพระที่นั่งค่ะ แค่นี้ดิชั้นก้อปลื้มแบบบอกไม่ถูกแล้ว ครูดิชั้นเคยเล่าให้ฟังว่านอกจากจะทรงดนตรีไทยแล้ว ทูลกระหม่อมน้อยยังทรงศึกษานาฏศิลป์ด้วย ครูดิชั้นท่านก็เปนพระอาจารย์ในพระองค์ และถวายการสอนอยู่จนกระทั่งทุกวันนี้ จากคุณ : เมรีลิ้มรสสุราบาน - [ 21 พ.ค. 49 15:59:15 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ......ถึงแม้ผมจะไม่เคยได้เห็นเชื้อพระวงศ์เลย แต่ในใจผมมีแต่คำว่า .........ขอให้พระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : bootsarin (bootsarin) - [ 21 พ.ค. 49 21:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอแจมค่ะ เคยไปเดินสยามดิสคัฟเวอร์รี่แล้วพบพระองค์ท่านโดยบังเอิญสองครั้งค่ะ ครั้งแรกเดินกำลังเดินเข้าไปในเอเชียบุ๊ค ท่านกำลังทรงเดินสวนออกมา แต่ก็เสด็จช้า ๆ พร้อมมีพระปฏิสันฐานกับผู้คนในร้านด้วย จำได้ว่าได้ยินพระสุรเสียงชัดเจนมาก หลังจากนั้นเลยจำเสียงท่านได้ไม่ว่าได้ยินที่ไหน อีกครั้งหนึ่งนัดกับเพื่อนไว้สองคนในห้าง หลังจากเจอเพื่อนคนนึงแล้วระหว่างรอเพื่อนอีกคนหนึ่ง หนูกับเพื่อนก็เดินไปเรื่อยเปื่อย ก็พบท่านทรงพระดำเนินมาจากร้านภูฟ้าคราวนี้หนูกับเพื่อนก็วิ่งตามเสด็จแล้วหละค่ะ ตามไปดูว่าท่านไปไหนบ้าง ก็เห็นท่านทรงบันไดเลื่อนขาลงปน ๆ ไปกับผู้คนในห้าง บางคนเห็นพระองค์แล้วก็ทำท่าตกใจ แล้วก้มหน้างุด ๆ ที่คุย ๆ กันอยู่ก็วงแตกมาถอนสายบัวรับเสด็จ ท่านก็ยิ้มให้ มีแต่พวกชาวต่างชาติที่เดิน ๆ ตัดหน้าพระองค์ไปแบบไม่สนใจ เห็นแล้วหนูกับเพื่อนรู้สึกโมโหพวกคณะผู้ติดตามที่ปล่อยให้พระองค์เดินนำหน้าไปแต่เพียงลำพังแบบนั้นจัง แต่ดูเหมือนพระองค์จะไม่ใส่ใจอะไรค่ะ หนูกับเพื่อนเดินตามจนท่านเสด็จออกไปนอกห้างแล้ว สักพักก็ได้พบเพื่อนที่รออยู่ เพื่อนบอกว่าได้พบพระองค์ท่านที่ด้านนอก แถมยังได้เห็นเหตุการณ์เด็กแนวแถว ๆ หน้าห้างทำทะเล่อทะล่าใส่พระองค์ท่านด้วย คือน้องเค้าเดิน ๆ เอะอะมะเทิ่งอยู่กับเพื่อน ๆ น่ะค่ะ แต่เค้าก็เดินแจ้นออกมาหน้ากลุ่มเพื่อน ๆ แล้วกำลังเสียงดังประกาศศักดาอยู่พอดีก็หันไปจ๊ะเอ๋กับพระองค์ท่านซึ่งกำลังพระดำเนินอยู่ในระยะประชิด คงจะตกใจ น้องคนนั้นก็โพล่งขึ้นมาว่า "อุ๊ย สวัสดีค่ะ" แล้วก็วิ่งงุด ๆ หนีไปเลย ในงานรับพระราชทานปริญญาของหนู พระองค์ก็โดยเสด็จฯด้วยค่ะ แต่เห็นพระองค์ท่านหลับตลอดเวลา ตอนอยู่บนเวทีหอประชุมก็ลุ้นให้ท่านทรงตื่นขึ้นมา แต่ก็ทรงหลับอยู่อย่างนั้น รูปที่ติดไว้ที่ฝาบ้านทุกวันนี้เลยมีแต่หนูกับในหลวงค่ะ จากคุณ : สุดสวยแห่งอัมสเตอดัม - [ 21 พ.ค. 49 23:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อ่านกระทุแบบนี้ที่ไร ต้องนั่งลองทำหน้าทำตา ว่าถ้าเป็นตัวเองจะทำกริยาอย่างไรกับพระองค์ทุกที น้องมันนั่งงงผมใหญ่เลย 555+ ~~ จากคุณ : ถั่วงอกเป็นฆาตกร - [ 22 พ.ค. 49 05:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ประทับใจกับทุกกระทู้ครับ ขอเล่าบ้างดีกว่า... ผมมีโอกาสได้ชมพระสิริโฉมและเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯอย่างใกล้ชิดเป็นครั้งแรกก็นานมาแล้วครับ แต่ยังจำได้ดี ตอนนั้นยังเด็กๆอยู่ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะราวๆปี 2520-2521 นี่แหละครับ ที่ผมตามคุณพ่อไปร่วมการติววิชาในระดับป.โท ที่บ้านของอ.แย้ม ประพัฒน์ทอง แถวฝั่งธนฯครับถ้าจำไม่ผิด พระองค์ก็เสด็จมาทรงติวที่นี่ด้วย ก็จะมีอยู่ไม่กี่คนครับที่เป็นพระสหาย ปริญญาโทที่จุฬาฯในตอนนั้น ยังจำอ.ประพจน์ตอนหนุ่มๆได้เลยครับ คุณพ่อกับคุณแม่ได้ร่วมโต๊ะเสวยด้วย แล้วพอติวเสร็จ ครอบครัวของเราก็ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ ให้ร่วมถ่ายภาพหมู่ของครอบครัวกับพระองค์ท่านครับ นั่นเป็นครั้งแรกที่จำได้มาตลอด อีกหลายๆครั้งต่อมาก็จะเป็นที่คณะอักษรฯ จุฬาฯ ครับ ที่ทุกปีท่านจะเสด็จเป็นการส่วนพระองค์ มาพระราชทานน้ำสงกรานต์แก่พระอาจารย์ ภาคภาษาตะวันออก เป็นประจำทุกปี ซึ่งผมก็มีโอกาสได้ตามคุณพ่อไปถวายน้ำสงกรานต์แก่พระองค์ท่านด้วย เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกครับ เป็นความภาคภูมิใจสูงสุด ที่ได้เข้าใกล้ชิดพระองค์ท่าน ต่อหน้าพระพักตร์ ใกล้ชิดแบบที่ว่ามือของเรายกขันเงินใบเล็กๆถวายน้ำสงกรานต์บนพระหัตถ์ของท่าน ที่มักจะประทับนั่งอยู่บนพื้น และเราคลานเข่าเข้าไปหาพระองค์ท่านครับ ท่านจะทรงเล่าเรื่องราวที่ได้เสด็จพระราชดำเนิน ไปยังสถานที่ต่างๆ พระราชทานแก่ผู้ที่มาเฝ้า อย่างน่าสนุกสนาน หัวร่องอหายกันทุกทีเลยครับ ปีละครั้งครับที่มีโอกาสเช่นนี้ มีอยู่ครั้งหนึ่งในงานถวายน้ำสงกรานต์ ที่จุฬาเช่นกัน อ.ประพจน์กรุณา แนะนำตัวเราด้วยว่าเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ตอนนี้เรียนต่อป.โท ที่คณะอักษรฯอยู่ พระองค์ท่านก็ทรงมีพระราชปฏิสันถารตอบด้วยครับ เป็นความภูมิใจสูงสุดทีเดียวครับ เป็นความภาคภูมิใจที่สุดที่หลายๆคนคงอยากจะมีโอกาสเช่นนี้อย่างผมบ้าง ผมเทิดทูนพระองค์อย่างสูงสุดทีเดียวครับ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 49 14:27:13 จากคุณ : ตรีเทพ (Madmankrub) - [ 22 พ.ค. 49 14:18:14 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ่าน คคห.55 แล้วนึกฉุนรถนักข่าวคันนั้นนะ ที่บังอาจทำให้ลาดพระบาทเลอะ  สำนักไหนเนี่ย ? จากคุณ : คนอย่างเรา...ใครเขาจะเอา - [ 22 พ.ค. 49 16:12:49 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เป็นกระทู้ที่อ่านไปแล้วต้องมองปุ่มเลื่อนด้านขวามือบ่อยๆ ไม่อยากให้เลื่อนลงต่ำเลย   กลัวจะหมดกระทู้เร็ว อยากอ่านเยอะๆ   ใครที่มีประสบการณ์ที่เป็นมงคลกับชีวิตยิ่งอย่างนี้ รีบมาเล่าเถิดครับ   รออ่านด้วยความตื้นตันใจจริงๆครับ จากคุณ : ทองเบิ้ม - [ 22 พ.ค. 49 17:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ....ทุกครั้งที่ได้อ่าน ก็ต้องมีน้ำตา.. แห่งความปลาบปลื้มปริ่มไหล... มาเล่ากันอีกเยอะๆ นะคะ จากคุณ : pamolwatch - [ 22 พ.ค. 49 17:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ขอเล่าบ้างนะคะ... บ้านอยู่ใกล้วังสวนจิตรลดาค่ะ ถนนแถวนั้นจะติดขบวนเสด็จบ่อยมาก แต่รถขบวนส่วนมากจะขับเร็ว มองไม่ค่อยทันว่าเจ้านายพระองค์ไหนเสด็จ มีอยู่ครั้งนึงค่ะ เพิ่งนั่งสายปอ.50มาลงป้ายรถเมล์แถวบ้านประมาณทุ่มกว่า ตอนนั้นก็มืดนะคะ ปรากฏมีขบวนเสด็จผ่านมาแล้วขับไม่เร็วมาก เราก็หยุดเดินเพราะปกติถ้ามีขบวนเสด็จผ่านจะทำความเคารพด้วยการหยุดเดินอยู่แล้ว แล้วเราก็มองไปที่ขบวนรถที่ขับผ่าน จำได้ว่าตอนนั้นใจหายวาบเลย ดีใจที่สุดไม่น่าเชื่อว่าเราจะมีบุญได้เห็น เราเห็นสมเด็จพระเทพท่านนั่งอยู่เบาะหลังแต่ท่านนั่งศีรษะพิงเบาะคือท่านหลับอยู่ รู้เลยค่ะว่าวันๆนึงท่านทรงงานหนักมาก แต่ท่านก็ไม่เคยท้อและแสดงความเหนื่อยหน่ายออกมาเลย ท่านยังทำภารกิจของท่านอย่างดีเยี่ยมเสมอมา รักค่ะ รักพระองค์ท่านจัง ภาพในวันนั้นติดตาเรามาจนถึงทุกวันนี้ ปลื้มปิติกับคนไทยทุกคนที่มีบุญได้เกิดมาบนแผ่นดินนี้ อยู่ใต้เบื้องพระยุคลบาทของพระเจ้าอยู่หัวและเจ้านายทุกๆพระองค์ ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : jok_ben_ja - [ 22 พ.ค. 49 18:43:43 A:10.1.6.6 X:203.154.97.196 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เอ..... อย่างน้อย เราก้อมีโอกาส เป่าเพลง มหาชัยรับเสด็จ เจ้านายหลายครั้งอยู่เหมือนกันนะ.... ประทับจิต .... จากคุณ : ทูนหัวของแม่ - [ 22 พ.ค. 49 20:52:49 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณทุกท่านที่เล่าแบ่งปันกันนะคะ อ่านแล้วน้ำตาพาลจะไหล ตื้นตันใจจริงๆ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ .. จากคุณ : กรุ่นกลิ่นแก้ว - [ 22 พ.ค. 49 22:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ทรงพระเจริญ จากคุณ : เจ๊าะแจ๊ะจัง - [ 23 พ.ค. 49 03:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เคยได้รับเสด็จ 3 พระองค์พร้อมกันเลย ตอนงานเปิดรถไฟฟ้ามหานคร วันนั้นใครไปก็คงเห็นเหมือนกัน เราค่อนข้างโชคดีได้ทำเลหน้าหัวลำโพงซึ่งทั้งในหลวง ราชินีและพระเทพท่านจะลงจากรถตรงนั้น ตอนท่านเสด็จมานี่ใจเต้นแรง มือไม้สั่น ไม่นึกว่าจะได้เจอทั้ง 3 พระองค์พร้อมกัน ตอนถ่ายรูปติดเลนส์เทเล 200 เข้าไป เลยต้องพยายามมือนิ่งที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ออกมาสั่นบ้าง โชคดีที่ภาพในหลวงค่อนข้างชัด จำได้ว่า วันนั้นตื่นเต้นมากที่สุดเพราะได้ใกล้ชิดทั้ง 3 พระองค์ ตอนอยู่ปัตตานีเคยได้รับเสด็จพระพี่นางที่ ม.อ.ปัตตานี แต่เสียดายมากที่ตอนพระเทพเสด็จเราไม่ได้ไป ฟ้าหญิงท่านก็เสด็จไปพระราชทานปริญญาบัตรที่ม.อ.ปัตานี จำได้ว่าตอนนั้นท่านสุขภาพไม่ค่อยดี ฟ้าชายเราก็เคยได้รับเสด็จตอนงานวันพ่อ(จำไม่ได้ว่าปีไหน) แต่เห็นผ่านๆเพราะรถวิ่งเร็ว ผิดถูกขออภัยมา ณ ที่นี้ ตื่นเต้นมากเมื่อได้รื้อฟื้นความทรงจำนี้ จากคุณ : sirpass - [ 23 พ.ค. 49 03:27:01 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ขอร่วมด้วยครับ เคยไปแสดงดนตรีต่อหน้าพระพักตร์ท่านหลายครั้งครับ ตั้งแต่อยู่ชั้นประถม พระองค์ท่านเสด็จมาเพื่อเป็นประธานของงานกิจกรรมน่ะครับ ชั้นมัธยมก็มีโอกาสได้รับเสด็จห่างๆ สี่ห้าครั้งเนื่องจากยังคงเล่นดนตรีอยู่ ปลื้มใจมากๆ ครับ จนกระทั่งเมื่อตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย (เอแบค) ได้มีโอกาสรับเสด็จในระยะใกล้ชิดครับ เนื่องจากพระองค์ท่านเสด็จมาที่นั่น และด้วยบุญที่ผมได้อยู่บริเวณนั้นพอดี พระองค์ท่านมีผิวพรรณที่ละเอียดงดงามมากๆ ครับ หลังจากจบปริญญาโทก็ได้ร่วมงานประชุมบางแห่งก็ได้พบพระองค์ท่านห่างๆ เช่นเคยครับ จนกระทั่งปริญญาเอก ก็ได้มีโอกาสคุยกับผู้ที่คอยดูแลพระองค์ท่านตอนที่ท่านอยู่ฟิลิปปินส์ ซึ่งคนทางนั้นก็ประทับใจในตัวพระองค์ท่านมากๆ เช่นกันครับ เนื่องจากท่านมีความรู้และความสนใจในประเทศนั้นอย่างมากครับ ทำให้ทราบได้ว่านอกจากพสกนิกรชาวไทยแล้ว แม้แต่ชาวต่างชาติก็ยังรักในตัวท่านเ่ช่นกัน จากคุณ : =Por= - [ 23 พ.ค. 49 04:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คือ เราอยากเล่าบ้างเราเก็บความประทับใจมานานมาก ๆๆ เมื่อครั้งที่เราเป็นเด็กนักเรียนอยู่ที่จังหวัดเชียงราย และก็เป็นดุริยางค์ของโรงเรียน ทุกครั้งที่ท่านเสด็จเยือนเชียงราย และพระตำหนักดอยตุง วงค์ดุริยางค์ก็จะบรรเลงเพลงมหาฤกษ์มหาชัยรับเสด็จทุกครั้ง พอเสด็จกลับก็จะบรรเลงเพลงสรรเสริญพระบารมี จำได้ว่าครั้งหนึ่งสมเด็จท่านมาเปิดงานงานหนึ่ง แล้วท่านก็เสด็จผ่านประชาชนที่เฝ้ารับเสด็จ ท่านก็ทรงซักถามและก็เป็นกันเองมาก เราเองอยู่ในแถวดุริยางค์ ยังปลื้มอกปลื้มใจไม่ลืม เคยคิดว่าถ้าหากพระองค์ท่านทรงรับสั่งถามเรา เราจะใช้คำราชา๋ศัพท์เป็นมั้ย ตอนนั้นเราคิดแต่เพียงว่าเพียงแต่เห็นพระำำพักตร์ของพระองค์ท่าน ไม่ว่าจะยืนรับเสด็จอยู่ไกลแค่ไหนก็มีความสุขแล้ว จนเมื่อ สามปีที่แล้ว หลังจากจบมหาลัย เราก็ได้ไปเรียนภาษาจีนที่กวางโจวและ เราได้มีโอกาสไปรับเสด็จรวมกับนักเีัรียนไทยอีกจำนวนหนึ่งที่หน้าสถานทูตไืทยในนครกวางโจวครั้งนั้นนักเรียนไทยต้องยืนเป็นแถวรับเสด็จ เรายืนอยู่เป็นคนที่ห้าจากหน้าสุด เมื่อรถพระที่นั่งมาถึง พระองค์ท่านทรงพระดำเนินมาและก็หยุดอยู่ตรงหน้าเรา เราถอนสายบัวเสร็จ พระองค์ก็ืทรงซักถาม เราน้ำตาไหล มือสั่น ตอบคำถามแบบไม่มีคำราชา๋ศัพท์ดีที่พี่ที่ยืนอยู่ข้างช่วยเราตอบคำถาม พระองค์ทรงถามเป็นกันเองมาก เรียนที่ไหน ชอบเมืองนี้มั้ย พูดจีนได้คล่องรึยัง นักเรียนไทยเยอะมั้ย หลังจากนั้นพระองค์ก็ทรงพระดำเนินไปยังที่ประทับ สรุป เราก็ปลืิ่ืมในพระกรุณามหาธิคุณของพระองค์ท่านมากๆๆ จากนั้นเราก็ตั้งใจเรียนภาษาจีน(เกี่ยวมั้ย )อยากรับเสด็จอีก และเท่าที่รู้คนจีนก็รักพระองค์มากเช่นกันค่ะ ขอพระิองค์ทรงพระเึจริญ ผิดถูกขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะค่ัะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 06:08:02 แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 05:37:36 จากคุณ : P (atinarock) - [ 23 พ.ค. 49 05:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ในชีวิตเคยมีบุญได้รับปริญญาบัตรกับพระองค์ท่านหนหนึ่งค่ะ จำได้ว่าไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองท่าน ตื่นเต้นมากจนสั่นไปหมด รูปที่รับปริญญาก็เลยกลายเป็นว่าเราก้มหน้างุดด้วยความตื่นเต้น อีกครั้งก็ได้พบพระองค์ท่านโดยบังเอิญที่เซ็นทรัลลาดพร้าวค่ะ ตอนนั้นยังเด็กๆอยู่ เดินๆอยู่ดีๆก็เห็นพระองค์ท่านเสด็จขึ้นบันไดเลื่อนมากับผู้ติดตามไม่กี่คน ตกใจมากค่ะ อาการจะออกคล้ายๆกับคห.50 คือไม่กล้าจะยกมือไหว้พระองค์ท่าน ได้แต่ยืนบีบตัวเองเข้ากับข้างทางด้วยกลัวว่าจะไปขวางพระองค์ท่านโดยไม่รู้ตัว และเพราะเป็นระยะค่อนข้างประชิดจึงไม่กล้ายกมือไหว้ เกรงว่าจะทำให้ทรงตกพระทัย พอเสด็จผ่านไปเรายังตกใจไม่หายได้แต่ยืนมองตามพร้อมกับรู้สึกตื้นตันใจ ตอนนั้นแม้จะยังเด็กแต่ก็รู้สึกว่าโชคดีที่ได้เกิดมาเป็นคนไทย ภาพในวันนั้น ถึงจะเป็นเวลาแค่สองสามนาที แต่มันยังคงชัดเจนเหมือนเพิ่งเกิดขึ้น รู้สึกปลื้มจังค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ปล.ขออภัยถ้าเขียนราชาศัพท์ไม่ถูกต้องนะคะ จากคุณ : ซ่าส์ - [ 23 พ.ค. 49 05:35:22 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ผมคงยังไม่มีวาสนาพอน่ะครับที่จะได้เจอกับพระองค์จริงๆ แต่แค่มีวาสนาพอที่จะได้เกิดเป็นมาอยู่ใต้ร่มพระองค์ก็พอใจแล้วครับ ตอนนั้นเพื่อนต่างชาติมาเที่ยวเมืองไทย.. แล้วขับรถผ่านป้ายที่มีพระบรมฉายาลักษณ์ เขาถามนั่นใคร ทำไมต้องมาแปะโฆษณา เราบอก นั่นเจ้าหญิงเมืองไทย.. เค้าบอกทำไมเจ้าหญิงไม่เห็นสวยเหมือนในหนังล่ะ เราบอก เจ้าหญิงองค์นี้ไม่จำเป็นต้องสวยหรอก.. แค่นี้คนทั้งประเทศก็รักจะตายอยู่แล้ว มันก็อึ้งไป จากคุณ : k3v1n - [ 23 พ.ค. 49 06:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เรื่องแรก คุณพ่อเล่าให้ฟังค่ะ สมัยคุณพ่อเรียนอยู่ ปริญญาโทอยู่มศว.ประสานมิตร สมเด็จพระเทพฯ ทรงเสด็จมาที่ตึกคณะที่คุณพ่อเรียนอยู่ คณะอาจารย์ก็เชิญเสด็จท่านขึ้นลิฟท์ค่ะ ตั้งแต่ชั้นล่างเลย ไม่ทราบจะขึ้นไปชั้นไหน แล้วคุณพ่อ กับเพื่อนๆซึ่งเพิ่งจะเรียนเสร็จจากชั้นกลางๆของตึกนั้น ก็ทะเล่อทะล่า กดลิฟท์ซะ...... พอลิฟท์เปิด คุณพ่อเล่าให้ฟังว่า เห็นสาวน้อยคนนึงถักเปียคู่ด้วย ยืนอยู่ในลิฟท์ล้อมรอบด้วยอาจารย์ระดับสูงๆ ซึ่งทำหน้าดุใส่นักศึกษาที่มาเปิดลิฟท์ อารมณ์คุณพ่อดิฉันตอนนั้น ก็อึ้งค่ะ พอนึกขึ้นได้ ก็รีบโค้งถวายความเคารพก่อนประตูลิฟท์ปิด สมเด็จพระเทพฯท่านก็สรวลให้ คุณพ่อบอกว่าภาพติดตามากค่ะ ท่านเป็นสาวน้อยที่น่ารักมากที่สุดที่คุณพ่อเคยเห็นเลย ส่วนความประทับใจของตัวเอง ตอนเด็กๆดิฉันเรียน โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งค่ะ แล้วเค้ามีเปิดตึก โดยอัญเชิญพระนามมาเป็นชื่อ ชื่อว่า ตึกสิรินเทพ (ถ้าผ่านทางด่วนจะเห็นนะคะ) แล้วสมเด็จพระเทพเสด็จมาเป็นองค์ประธานในพิธีเปิด ตอนนั้นได้รำถวายหน้าพระที่นั่งค่ะ เป็นระบำฝัดข้าว ก็รำกันทั้งรุ่น ตอนอยู่ในแถวด้วยความอยากเห็นพระพักต์มาก ก็เลยชะโงกหน้ามาดูท่านนอกแถว เห็นท่านนั่งอยู่ก็ปลื้มมากแล้วค่ะ แล้วมารู้ทีหลังว่าเพื่อนๆก็แอบชะโงกหน้ามาดูท่านกันเกือบทุกคนเลย ระหว่างที่อยู่โรงเรียนนี้ก็ได้มีโอกาสรับเสด็จอยู่เรื่อยๆค่ะ ตอนนี้ดิฉันเรียนปริญญาโทอยู่ราม ปี 2550 จะได้รับปริญญากับท่านค่ะ ดีใจมากๆเลยค่ะ ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนานค่ะ พ่อให้มาแก้นิดหน่อยค่ะเพื่อความถูกต้อง * * แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 01:09:57 จากคุณ : Chollaphin - [ 23 พ.ค. 49 07:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เข้ามาเล่าด้วยค่ะ เมื่อปลายปี  2546  ไปซื้อเสื้อที่ร้านภูฟ้าที่สยามดิสฯ  ระหว่างที่ยืนรอจ่ายเงินอยู่ก็สังเกตุเห็นคนในร้านเริ่มเยอะก็สงสัยว่ามีอะไรกันก็เจอสมเด็จพระเทพฯท่านเสด็จกับผู้ติดตามแค่ 2 -3 คนเองเข้ามาทักทายคนที่เข้ามาซื้อของ ดีใจมากเลยค่ะที่เห็นพระพักตร์ท่านใกล้ ๆ หลังจากที่เคยรับพระราชทานปริญญาบัตรจากท่านที่มหาวิทยาลัยนานมากแล้ว  คิดว่าว่าที่เจอท่านนี้เป็นวันที่มีบุญมากที่ได้เจอท่าน   พอหลังจากนั้นอีกไม่กี่สัปดาห์ก็มีข่าวดีสำหรับครอบครัวตอนปีใหม่ได้ใส่เสื้อตัวที่ซื้อมาจากร้านภูฟ้า แล้วก็ได้รู้ว่าตนเองตั้งท้องหลังจากที่แต่งงานกันมา 6 ปีไม่มีวี่แวว  ปลื้มใจมากเลยค่ะ จากคุณ : สุดที่รักของลูกชาย - [ 23 พ.ค. 49 08:27:28 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อยากเล่ามั่งคะ.... คือว่า ตอนนั้นอยู่ ม.1 พระเทพฯท่านทรงเสด็จไปเปิดหอประชุมโรงเรียนค่ะ แล้วคือ ทุกคนก็ถูกเกณฑ์ไปทำหน้าที่ต่างๆ ทั้งรับเสด็จ เราก็คิดว่าอย่างเราคงได้แค่เห็นรถ แต่..ว้าว อาจารย์ที่สอนสังคมบอกว่าให้เราไปอยู่ในห้อง คือเหมือนกับผู้บรรยายน่ะค่ะ แล้วคือ ตอนนั้นความมั่นใจหาไม่เจอ ความกล้าหาไม่พบ ตายล่ะวา ทำไงดีเนี่ย แล้วทุกคนก็รู้ หมวดสังคมน่ะ โดยเฉพาะห้องของเรามัยเกี่ยวกับพระราชกรณียกิจล้วนๆ  ค่ะพระราชกรณียกิจของในหลวง เรื่องของเรื่องคือ ทุกคนมีสคิปคร่าวๆ เราก็เหมือนน้องเล็ก เพราะในห้องนั้นมีแต่รุ่นพี่ อ๊า..เราได้ไปยืนหน้าแป้นแล้นทำตัวเหมือนลูกที่ดำเนินชีวิตแบบพอเพียง สบายแฮ ไม่ต้องพูด แถมไปยลโฉม โอ้บุญจริงๆ แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น อาจารย์หาเด็กอีกคนนึง อยู่ชั้นเดียวกะเราแต่ตัวเล็กกว่ามาเป็นลูกแทน เฮ๊ย!แล้วฉันล่ะ นั่นไงอาจารย์ให้เราไปบรรยายเกี่ยวกับ พระปรีชาสามารถ เกี่ยวกับพันธุ์ข้าวของในหลวง(ประมาณนี้แหละจำม่ค่อยได้) เราก็อ่อ ได้ๆ เดี๋ยวท่องแปปเดียวก็จำได้ นั่นแหละความสามารถมีแค่นี้ท่องๆๆ  แต่มันไม่ใช่อย่างที่คิด คือเราได้เปลี่ยนหน้าที่ 2 วันก่อนวันจริง คิดดูค่ะ เราเป็นเด็กม.1 โง่ๆ(ไม่ได้ว่าเด็กม.1นะคะ ) อาจารย์ให้เราคิดบทพูดเอง เฮ๊ย ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ ตายละ กว่าจะคิดได้ก็ผ่านไปหนึ่งวัน พอคิดได้ก็มาพูดให้จารย์ฟัง แต่มันไม่ค่อยดีเลยให้ไปคิดใหม่ พอคิดใหม่ได้จารย์ไม่ฟังค่ะ เขาให้เราพูดเลย พอวันจริงมาถึง เราก็เกิดอาการแปลกๆคือ ถ้าเราตื่นเต้นมันอยากจะอ้วกค่ะ นั่นแหละอ้วก ทำไงดีอ่ะ ห้องเรามันห้องแรกๆเลย พอมีคนมาบอกว่าท่านมาแล้ว โหยย.. น้ำตาแทบร่วง ม.1ค่ะ เราไม่ใช่เด็กสมัยนี้ที่กล้าคิดกล้าทำ ความเขินและกลัวยังมีอยู่มาก นั่นไงพระองค์เสด็จมาแล้ว ความกลัวก็ค่อยๆหายค่ะ พี่ๆในห้องนั้นพูดได้ดีมาก พอพระองค์มาถึงที่เราพูด ความกลัวมันกลับมาค่ะ บทพูดมั่วนั้นลืมค่ะ ลืมหมด คิดสด ตายแล้วเราพูดถึงพ่อหลวงค่ะ ในหลวงแต่ลืมคำราชาศัพท์ สมควรโดนประหารรรร  แต่....ท่านยิ้มค่ะ ยิ้มให้เรามองเราเหมือน เอ้าพูดให้จบนะ เราเลยกล้าพูด โห บรรยายมาซะยาว แต่มันประทับใจนะคะ :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ทีนี้ขอขโมยเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องมาเล่านะคะ เกิดกับรุ่นพี่ที่อยู่ถัดไปจากเรา เขาจะพูดเรื่องข้าวเหมือนกัน แต่ห้องเราจัดสวยมากมีการนำกล้าข้าวมาวางไว้ คือแบบสวยค่ะ แล้วก็มีตัวอย่างพันธุ์ข้าวต่างๆมาให้ดู พี่คนนี้เก่งค่ะ ทำการบ้านมาดีมาก เหอะๆ พอพูดจบท่านถามว่า ข้าวนี่ไปเอามาจากไหน กร๊ากกก พี่เขาเก่งค่ะ ตอบว่า อาจารย์หามาครับ หุหุ ฮาค่ะ ไม่ใช่เรานะ ทุกคนตรงนั้นฮา พอท่านเสด็จออกไป อาการเหมือนกันแทบทุกคน ยกมือทาบอก ยกมือไหว้ เราน้ำตาแทบร่วงแน่ะ  ลืมบอกไปตอนท่านเสด็จมาถึง ต้องถอนสายบัวก่อนพูด เราขาสั่นถอนไม่ลง พอลงได้มันไม่ขึ้น เซค่ะ ท่านก็ยิ้ม ดีใจสุดๆๆ จากคุณ : felton - [ 23 พ.ค. 49 08:36:06 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ......................................................................................................................................... เจอพระองค์ท่านครั้งแรก ตอนรับพระราชทานปริญญาบัตรที่ราชมงคล รูปที่ถ่ายจะเห็นได้ว่าคางผมแทบจะติดกับหน้าอก ด้วยความตื่นเต้น ไม่กล้าเงยหน้ามองเลยครับ ก็เลยตั้งใจว่าจะเรียนต่อปริญญาโท จะได้มีโอกาสถ่ายรูปใหม่กับพระองค์ท่านอีกสักครั้งครับ ครั้งที่สองเจอพระองค์ท่านที่สนามบินพิษณุโลก บังเอิญกำลังรอเครื่องกลับเชียงใหม่ เห็นคนกลุ่มนึง พากันวิ่งไปด้านหลังสนามบิน (สนามบินเก่าเล็กมากๆ) ก็เลยตามไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น เดินเข้าไปสอบถามก็เลยทราบว่าพระเทพฯ กำลังจะเสด็จมา ผมถามเค้าว่า ขอผมอยู่ด้วยได้ไหม เค้าก็อนุญาต (ดีใจมากๆ เลยครับ) ยืนตั้งแถวกันสักพักก็มีเฮลิคอปเตอร์ลงมาจอด พระเทพฯ ได้เสด็จมายังขบวนที่ตั้งแถวรอรับเสด็จ มีคนถวายพวงมาลัย ได้เห็นพระองค์ท่านใกล้ๆ เต็มตาก็คราวนี้เองครับ รู้สึกได้เลยว่าคนที่มีบารมีเป็นอย่างนี้นี่เอง เหมือนมีอะไรสว่างๆที่พระวรกายรอบตัว จำได้ว่าตอนนั้นผมขนลุกไปทั้งตัวตลอดเวลา จนพระองค์ท่านเสด็จผ่านไปสักพักจึงหายเป็นปรกติ เมื่อก่อนตอนผมเด็กๆ ผมเคยสงสัยว่า ทำไมแม่ต้องไปรับเสด็จในหลวง ไกลถึงต่างอำเภอ สมัยก่อนเดินทางก็ลำบาก รถราก็ไม่มี ร้อนก็ร้อน เข้าใจเลยว่ามันเป็นอย่างนี้นี่เอง แค่เห็นพระองค์ท่านเพียงแว็บเดียว มันทำให้หายร้อน หายเหนื่อยได้ทันทีเลย แม่บอกว่า แม่มีบุญที่เคยได้เห็นในหลวง ด้วยบุญตาตัวเอง ไม่เสียชาติเกิดแล้ว ขนาดผมยังไม่เจอในหลวง ผมก็เข้าใจความรู้สึกแบบนั้นของแม่แล้วครับ ปลายปีที่แล้วผมได้ไปเที่ยวที่หลวงพระบาง ประเทศลาว ได้มีโอกาสทราบว่า คนลาวที่นั่นทุกคน รักพระเทพฯกันมากๆ ผมถามเค้าว่าทำไมถึงรัก เค้าตอบว่าไม่รู้ว่าทำไม  รู้แต่ว่ารัก ผมก็รักพระเทพฯ ครับ ผมเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าทำไม ......................................................................................................................................... จากคุณ : ตะพานหิน - [ 23 พ.ค. 49 10:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอป้าเล่าบ้างนะจ๊ะ ตอนสมเด็จพระเทพท่านเสด็จพังงา ทางจังหวัดได้ปูลาดพระบาทไว้ด้านบน(เป็นระยะทางที่สั้นที่สุดที่จะดำเนินจะจุดจอดรถพระที่นั่งถึงประรำพิธี) และจัดให้ประชาชนที่มาเฝ้าชมพระบารมีนั่งอีกทางนึงซึ่งไกลจากลาดพระบาทพอสมควร พอรถพระที่นั่งจอดสนิท พระเทพท่านไม่เดินบนลาดพระบาทค่ะ ท่านเสร็จมาทางประชาชนที่เข้าเฝ้า ดำเนินเร็วมาก พวกข้าราชการปั่นป่วนกันใหญ่ เพราะตามเสด็จไม่ทัน แถมมีคูน้ำ(นึกภาพคูน้ำตามจังหวัดออกหรือปล่าว ท่อคอนกรีตใหญ่ๆไงคะ) ขวางท่านอยู่ ท่านเอ่อ....กระโดดข้ามมาเลยค่ะ ไม่ถือพระองค์เลย จากคุณ : ...ป้าปราง... - [ 23 พ.ค. 49 10:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ขอให้ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานนะค่ะ รักสมเด็จพระเทพค่ะ จากคุณ : The princess of red flower (gigie_076) - [ 23 พ.ค. 49 11:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 86 #35 ทำเอาหัวเราะทั้งน้ำตาเลย ขอบคุณนะ จากคุณ : มือปราบแมว - [ 23 พ.ค. 49 12:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อยากมีบุญอย่างทุกๆ คนบ้างจังเลย ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : kook7 - [ 23 พ.ค. 49 12:20:24 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เคยไปกินอาหารจีนที่สยามเซ้นเตอร์ ตอนเดินเข้าไปที่ร้านพนักงานที่ร้านพาไปนั่งที่โต๊ะโต๊ะนึง แต่เราเห็นว่าโต๊ะริมหน้าต่างว่างอยู่ อยากไปนั่ง จะได้เห็นวิวห้าง Paragon ที่เพิ่งเปิด น้องพนักงานก็กระซิบว่าไม่ได้ค่ะ เพราะทูลกระหม่อมประทับอยู่ ก็เลยมองที่โต๊ะข้างๆที่มีกลุ่มคนสิบกว่าคนอยู่ ก็เลยได้เห็นพระองค์ท่านประทับอยู่ช่วง กลางๆโต๊ะ ตอนนั้นเกิดอาการตื่นเต้นมากมาย โต๊ะที่เรานั่ง ก็อยู่ห่างจากโต๊ะของท่าน 2-3 เมตร ตอนกินก็พยายามก้มหน้า เพราะเงยหน้าขึ้นก็เห็นพระพักตร์ท่าน กลัวจะเป็นการรบกวนท่าน ตอนท่านเสด็จกลับ ทางเดินของร้านก็ค่อนข้างเล็ก เราก็เลยคลุกเข่าข้างโต๊ะส่งเสด็จ มองอีกที ผู้ตามเสด็จคนหนึ่งเป็นคนรู้จักกัน เขายกมือสวัสดีเราแล้วรีบเดินตามเสด็จต่อ เพราะท่านดำเนินเร็วมาก สำหรับเรา แทบไม่รู้รสอาหารมื้อนั้นเลย มันตื้นตันจนเกือบกินไม่ลงเลย ตอนกินเราก็มองไปที่กิริยาอาการของลูกค้าอื่นๆ ส่วนมากจะรู้ว่าท่านเสด็จ ดูจากสีหน้าอิ่มเอิบตื้นตัน แต่มีบางคนก็ไม่รู้ตัวนะ เพราะไม่มีพิธีรีตรองอะไร จนท่านเสด็จกลับ คนที่รู้ก็จะลุกยืนกันพรึบก็ถึงรู้ก็มีค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 12:25:07 จากคุณ : เจริญกรุงต้นซอย (เจริญกรุงต้นซอย) - [ 23 พ.ค. 49 12:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เคยไปเดินที่ศูนย์หนังสือจุฬาค่ะ ตอนเลือกอ่านหนังสืออยู่ ก้อเหลือบตาเห็นพระองค์ท่านทรงประทับอยู่ฝั่งตรงข้าม ตกใจมากๆ ไม่เคยคิดว่าในชีวิตนี้จะได้มีโอกาสเข้าเฝ้าใกล้ชิดขนาดนี้ อารามตกใจทำอะไรไม่ถูกเลยยกมือไหว้ถวายความเคารพพระองค์ท่าน ท่านทรงหันพระพักต์มาแย้มสรวลให้ เราไม่รู้จะทำไงเลยเดินหลบๆไปมองพระองค์อยู่ห่างๆ ปลื้มใจหาที่สุดไม่ได้ จำจนวันตายเลยค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : sirin215 - [ 23 พ.ค. 49 12:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านแล้วน้ำตาเกือบไหลเลยคะ ซึ้งใจม๊ากมากเลย ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนานคะ จากคุณ : หนูนีโอ (หนูนีโอ) - [ 23 พ.ค. 49 12:29:41 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เสด็จท่านเป็นที่รักของคนไทยทั้งชาติจริงๆ ค่ะ อ่านแล้วน้ำตาคลอเบ้า ดีใจมากค่ะที่เกิดมาใต้ร่มพระบารมีของในหลวง พ่อของแผ่นดินที่เราทั้งชาติรัก สมเด็จพระราชินี แม่ของแผ่นดิน และสมเด็จพระเทพผู้เป็นดั่งสายฝนที่ให้ความเมตตาแกปวงชนชาวไทย จากคุณ : plalet (plalet) - [ 23 พ.ค. 49 12:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เป็นกระทู้ที่อ้านแล้วมมีความสุขมากๆค่ะ น่าจะรวบรวมเป็นเล่มตามความเห็นของคุณพระนายไวย เพื่อนำรายได้ทูลเกล้าฯถวายพระองค์ท่าน จะได้ช่วยสังคมต่อไปนะคะ จากคุณ : ปวยเล้ง - [ 23 พ.ค. 49 12:55:01 A:192.168.17.218 X:202.28.84.49 TicketID:118315 ]

ความคิดเห็นที่ 93 น้ำตาไหลค่ะ ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร แต่ก็ภูมิใจที่เป็นบัณฑิต ราม ฯ จากคุณ : nu.raccoon - [ 23 พ.ค. 49 12:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 94 อยากให้มีการรวมเล่มครับ ฝากคุณพระนายไวย เป็นธุรให้ด้วยะครับ   ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ  ป้าช้าง จากคุณ : หลานป้าตุ้น (หลานป้าตุ้น) - [ 23 พ.ค. 49 14:20:46 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ซึ้งมากๆค่ะ อยากมีโอกาสอย่างพวกคุณมั่งจัง รักพระองค์มากค่ะ จากคุณ : jeji o - [ 23 พ.ค. 49 14:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ดีใจแทนและแอบอิจฉาเพื่อน ๆ พี่ๆ น้อง ๆ ในนี้ที่ได้เ้ข้าเฝ้าจังเลยค่ะ รัำำกสมเด็จพระเทพมากค่ะ จากคุณ : เซียง ๆ - [ 23 พ.ค. 49 15:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ขอเล่าด้วยนะคะ มีโอกาสได้รับเสด็จท่านอยู่2-3ครั้ง แต่ที่ดีใจที่สุดคือตอนป.3ถ้าจำไม่ผิดนะคะ ตอนนั้นยังเล็กท่านเสด็จมาแถวๆโรงเรียน ครูก็จัดเรากับเพื่อนอีก4-5คนไปนั่งเสื่อ(ปูเสื่อไว้ใต้ร่มไม้) แล้วก็มีชาวบ้านอีกเยอะมากๆรออยู่ แต่ด้วยความที่เราตัวเล็กเลยได้อยู่แถวหน้า เห็นพระเทพเสด็จฯลงจากรถมาก็ก้มลงกราบ คิดว่าเดี๋ยวพระองค์คงเสด็จผ่านเราไป แต่ปรากฎว่าพระองค์ท่านทรงเสด็จฯมาทางพวกเรา แล้วตรัสถาม(ยังจำได้จนป่านนี้) "หนูเรียนอยู่ชั้นไหนจ้ะ" พวกเราก็ตอบแบบตื่นเต้นมากๆ ป.3ค่ะ "โรงเรียนอะไรจ้ะ" เพื่อนเราตอนนั้นบางคนชี้มือบางคนพนมมือตอบ(เราก็พนมมือตอบ) โรงเรียน...ค่ะ พระองค์ท่านทรงรับสั่งอีก2-3ประโยคแล้วก็เสด็จฯต่อ ตอนนั้นเราปลื้มมากๆ ท่านทรงสรวลระหว่างที่ตรัสตลอดเลย ท่านน่ารักมากๆค่ะ คุณครูที่พาไปก็คุยกันแบบปลาบปลื้มสุดๆ เป็นบุญมากๆ หลังจากนั้นไม่ได้มีโอกาสเฝ้าแบบใกล้ชิดแบบนั้นหรอกค่ะ แต่อยากเล่าตอนที่ไปร่วมงานพระราชทานปริญญาของรุ่นพี่ ด้วยความที่ตอนนั้นไม่รู้ว่าถึงเวลาที่พระองค์เสด็จแล้ว อยากจะข้ามถนน(มีตำรวจกั้นไว้อยู่)เลยคิดว่าถ้าเดินขึ้นไปเรื่อยๆอาจได้ข้าม ก็เดินไปเรื่อยๆคนก็น้อยลงเรื่อยๆ แต่ปรากฏว่ารถพระที่นั่งกำลังแล่นมาเราก็หยุดนิ่งเลยคิดว่าไม่น่าเลย(เราแต่งตัวไม่เรียบร้อย) สห ก็มองแบบปรามๆก็เลยได้เห็นพระองค์ท่านเต็มๆ แต่ที่คิดว่าเป็นเพราะพระบารมีของพระองค์ ก็เพราะว่าตอนนั้นแดดจัดแล้วก็ร้อนสุดๆ พอพระที่นั่งแล่นมาแล้วพระองค์เสด็จลงจากรถ แดดก็ร่มทันทีเลยค่ะ แล้วพอพระองค์เสด็จเข้าหอประชุมปุ๊บแดดก็จ้าเหมือนเดิมเลย ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : x-wind - [ 23 พ.ค. 49 15:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ผมเป็นคนต่างจังหวัดครับ อยู่เชียงใหม่ ไม่เคยมีโอกาศเข้าเฝ้ามาก่อนนะครับ จนเมื่อประมาณพฤศจิกายน ปีที่แล้ว ได้เข้าร่วมงาน กับบริษัทแห่งหนึ่งที่กรุงเทพ และมีโอกาสได้ทำกิจกรรมของ บริษัทที่หอศิลป์เจ้าฟ้า ซึ่งวันนั้น สมเด็จพระเทพฯ เสด็จเป็นประธารในงาน ตื่นเต้นมากที่สุดในชีวิต จำได้ว่ารับเสด็จพระองค์ท่านบริเวณข้างลาดพระบาท พระองค์ท่านเสด็จผ่าน ห่างไม่ถึงเมตร อารมณ์นั้นทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ได้แต่ก้มหัวคำนับ ไม่กล้าแม่จะเงยหน้ามองพระพักตร์ มันเป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก หลังจากท่านเสด็จผ่าน แล้วร้องไห้เลยครับ อีกครั้งก็วันที่ 9 ธันวาคา 2548 ที่ผ่านมา บ.ของผมเปิดร้านในสยาม พารากอน และสมเด็จพระเทพฯ เสด็จเปิดงาน ปกติพระองค์ท่านจะเดินผ่านหน้าร้านต่างๆ เพื่อนชมร้านโดยรอบ ไม่ได้เข้าไปในร้านใดร้านหนึ่งโดยเฉพาะ ซึ่งพนักงานส่วนใหญ่จะรอรับเสด็จอยู่หน้าร้าน หรือไม่ก็ในร้าน ซึ่งผมก็หวังเพียงอยู่ในร้าน รอรับเสด็จท่านผ่านไป โดยไม่คาดคิด ท่านเสด็จเข้ามาทอดพระเนตรภายในร้านของผมด้วย เป็นการเฉพาะ ตอนนั้น ผมที่อยู่ในร้านตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ท่านเสด็จผ่านหน้าผม ด้วยระยะห่างไม่ถึงฟุต ผมงี้หายใจแทบไม่ออก กลัวเสียงหายใจ เสียงหัวใจจะไปรบกวนพระองค์ท่าน ดีใจ หูตาลายอื้อไปหมด เหมือนทำอะไรไม่ถูก มือเย็นเชียบ ท่านทรงพระสรวล และตรัสด้วยพระสุรเสียงที่อ่อนโยนมาก เป็นกันเองที่สุด นับเป็นความตื้นตันใจมาจนถึงทุกวันนี้เลยทีเดียวครับ เป็นควาใร้สึกที่ไม่เคยลืมจริง ๆในชีวิต ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : ขลุ่ยกะขิม (ขลุ่ยกะขิม) - [ 23 พ.ค. 49 15:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วมีความสุขมากที่สุด น้ำตาซึมตลอดเลย ดีใจด้วยค่ะกับทุกคนที่มีโอกาศได้เฝ้าพระองค์ใกล้ชิดแบบไม่ถือพระองค์ เลย ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ เพค่ะ จากคุณ : taw (tawkanchana) - [ 23 พ.ค. 49 16:50:17 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ทรงพระเจริญ...รักพระองค์ท่านเหลือเกิน.. ประทับใจในทุกเรื่องที่อ่าน.. ขอบคุณค่ะ... จากคุณ : ศิริกานดา - [ 23 พ.ค. 49 16:53:35 ]

ความคิดเห็นที่ 101 แค่เราได้รับปริญญากับสมเด็จพระเทพ ยังจำติดตา ก็ปลื้มไม่รู้ลืม แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 49 17:13:13 จากคุณ : เนเวอร์แลนด์ (เนเวอร์แลนด์) - [ 23 พ.ค. 49 17:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ตามลายแทงมาจากห้องเฉลิมไทยค่ะ ขอบคุณทุกคนนะคะ  ที่เอาเรื่องดีๆ น่าปิติยินดี มาให่อ่านกัน  :-) ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : แพรเพลง - [ 23 พ.ค. 49 17:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ยิ้มทั้งน้ำตา ^__________________^ เห็นด้วยเรื่องรวมเล่มนะคะ เวลาทูลเกล้าฯ ถวายเงินจะได้เข้าเฝ้าอีกไงคะ อยากมีประสบการณ์มั่งจางงงงงง จากคุณ : i_tua_yung - [ 23 พ.ค. 49 19:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ทรงพระเจริญ จากคุณ : ซายน์ (ซายน์) - [ 23 พ.ค. 49 20:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ไงก็ช่วยๆ กันนั้นแหละครับ แต่ว่าใครมีประสบการณ์ หรือเหตุการณ์ที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ หรือได้รับใช้เบื้องพระยุคลบาท ก็ช่วยๆ กันครับ จากคุณ : พระนายไวย - [ 23 พ.ค. 49 20:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ตื่นเต้นกับ #35 จังค่ะ ถ้าเป็นตัวเอง ก็คงไม่ต่างกันหรอกค่ะ จบรามฯ ได้รับปริญญากับพระองค์ท่านค่ะ ปลื้มที่สุดในชีวิตแล้วค่ะ จากคุณ : srangboon - [ 23 พ.ค. 49 21:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ได้มีโอกาสชมพระบารมีและเข้าเฝ้าหลายครั้งอยู่เหมือนกัน แต่เรื่องประทับใจของผมเป็นเรื่องตอนอยู่ม.ต้นครับ ตอนนั้นท่านยังเสด็จศึกษาที่จุฬาฯ ผมกับเพื่อนๆ จะเดินเข้าไปเล่นในจุฬาฯ บ่อยๆ แล้วก็จะเจอรถพระที่นั่งจอดอยู่แถวๆ หน้าตึกอักษรศาสตร์ ถ้าไม่มีคนขับเฝ้าอยู่ เราก็จะเดินไปแอบดูที่หน้าต่างด้านหลังรถว่าวันนี้ทรงมีขนมอะไรติดรถมาบ้าง ที่เห็นจะมีกระปุกใส่ลูกอมนานาชนิดอยู่บนเบาะเป็นประจำครับ บางทีก็มีตะกร้าใส่ขนมด้วย แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 49 02:00:31 จากคุณ : โทเมอิ - [ 24 พ.ค. 49 00:33:59 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เคยได้เข้าเฝ้าอยู่หลายครั้งครับ โดยมาก จะเป็นช่วงสัปดาห์หนังสือ หรืองานหนังสือแห่งชาติ ที่ท่านจะเสด็จไปเปิดงานเป็นประจำทุกๆปี เพื่อนผมมีบ้านอยู่ใกล้ๆกับศูนย์ประชุม เราจะไปรวมพลกันที่นั่นก่อนครับ แล้วพองานเปิดให้เข้า ก็จะรีบเข้าไปเลือกหนังสือ ซึ่งแทบทุกครั้ง เราจะทันได้ชมพระบารมีก่อนที่ท่าจะเสด็จกลับครับ นับว่าเป็นบุญมากๆ จากคุณ : Mb. (mb.) - [ 24 พ.ค. 49 01:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ภูมิใจและดีใจที่ได้เกิดมาเป็นพสกนิกรคนหนึ่งของท่านคะ จากคุณ : ผู้ชมคนนึง - [ 24 พ.ค. 49 01:46:02 A:203.153.169.187 X: TicketID:055306 ]

ความคิดเห็นที่ 110 อ่านกระทู้นี้ด้วยความตื้นตันมากค่ะ   บรรยายความรู้สึกไม่ถูกเลย ภูมิใจที่สุดที่ได้เกิดเป็นพสกนิกรไทย ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : Noey :p - [ 24 พ.ค. 49 06:51:58 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ได้มีโอกาสเข้าพิธีพระราชทานปริญญาบัตร กับ ม.รามคำแหง เป็นวันที่ได้เข้าเฝ้าเจ้านายครั้งที่ใกล้ที่สุดในชีวิต พิธีก็ผ่านไปเรื่อยๆ  เรื่อยๆ  จนถึงลำดับของผม เผอิญผู้หญิงลำดับก่อนหน้าผม อยู่เฉพาะพระพัตร์คงจะเกิดประหม่าอย่างไรไม่ทราบ เอางานผิดจังหวะ  ปริญญาบัตรเกือบหลุดมือ  แต่ก็พ้นไปถึงจังหวะของผมพอดี พอผิดจังหวะเอางาน  เป็นจังหวะที่สมเด็จพระเทพฯก็ทรงลืมพระเนตรพอดี เป็นจังหวะที่ผมเอางานรับพระราชทานปริญญาบัตรพอดี จังหวะทอดพระเนตรข้าของพระองค์พอดี  แช่ะ... เพื่อนๆมันบอกว่า  "ของปลอม"  ช่างมันเถอะ แต่พระพักตร์ที่มีบุญได้เห็นในวันนั้น  ก่อนนอนหลับตาลงเมื่อไรก็ได้เห็นอยู่   นึกอยู่เสมอว่าปริญญาบัตรที่ได้พระราชทาน  มีรอยพระหัตถ์ของพระองค์ท่านประทับอยู่ และจะรักษาคำปฏิญาณที่ได้ถวายแด่พระองค์ท่านเมื่อวันนั้นตลอดไป ทุกวันนี้ก็พยายามบำเพ็ญความดี  หวังว่าก่อนตายคงจะได้เข้าเฝ้าเจ้านายอีกสักครั้ง ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : กัมม์ - [ 24 พ.ค. 49 12:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ขอเล่าบ้างค่ะ จำได้ว่าตอนนั้นยังเด็กอยู่ต้องไปเดินสวนสนามงานอนุกาชาดที่สนามศุภชลาศัย พอองค์ประธานเสด็จมาถึง ซึ่งก็คือเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร(พระยศในขณะนั้น) และเจ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ ทั้งสองพระองค์ทรงฉลองชุดอนุกาชาด ได้ยินอาจารย์ที่ไปรับเสด็จทูลถามถึงเจ้าฟ้าหญิงอุบลรัตน์ ข้าราชบริพารที่ตามเสด็จตอบว่าทรงบัลเล่ต์ แล้วพระบาทแพลง ยังจำติดตาพระองค์ท่านทรงชุดอนุกาชาดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ค่ะ อีกเรื่องหนึ่งปีพ.ศ.2528 สมเด็จพระเทพเสด็จทรงบาตรในวันสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หลังจากนั้นก็ทรงพระดำเนินทักทายข้าราขการทีละคณะซึ่งตั้งโต๊ะตั้งของใส่บาตร ได้ยินพระองค์รับสั่งว่า อ้วนอย่างนี้ก็ดีเวลาข้าศึกมาจะได้ล้มทับ ทุกคนก็หัวเราะกัน ทรงมีพระอารมณ์ขันและทรงเป็นกันเอง ดิฉันซึ่งกำลังตั้งท้องลูกได้ 7เดือน ก็คอยวิ่งตามถ่ายรูป พอทรงเหลือบเห็นหญิงท้องแก่ก็ทรงพระเมตตาหยุดพระดำเนิน แล้วหันพระองค์มาให้ถ่ายอย่างถนัดๆ ดิฉันก็มือไม้สั่น รีบถ่ายแล้วถอนสายบัว ยังจำได้ไม่ลืมเลยค่ะจนถึงทุกวันนี้ ลูกคนโตที่ตั้งท้องคราวนั้น ตอนนี้อายุ 21 ปีแล้วค่ะ ทรงพระเจริญ จากคุณ : ดอกไม้บานในดวงใจ - [ 24 พ.ค. 49 13:06:40 ]

ความคิดเห็นที่ 113 อ่านมาทั้งหมดแล้วก็อยากเล่าบ้างเพราะจริงๆ แล้วผมนับว่าเป็นคนที่มีบุญมากๆ คนหนึ่ง(จริงๆครับ) เพราะผมเป็นคนที่ได้รับพระราชทานทุนการศึกษาให้เรียนตั้งแต่ชั้น ม.1 จนถึงปริญญาตรี ที่ได้ความรู้และงานทำทุกวันนี้ก็เพราะพระองค์ท่าน ผมจึงได้มีโอกาสใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทหลายครั้ง ครั้งแรกเมื่อเรียนอยู่ ม.2 สมเด็จพระเทพฯ โปรดเกล้าฯ ให้มีการอบรมนักเรียนในพระราชานุเคราะห์ฯ และโปรดเกล้าให้เข้าเฝ้าฯ ที่สวนจิตรลดา ตอนนั้นตื่นเต้นมาก เหมือนโลกมันหยุดหมุน จำได้ว่าเตรียมแจกันไม้มาทูลเกล้าฯ ถวาย พระองค์ถามว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร เรียนเป็นอย่างไรบ้าง จำไม่ได้ว่าตอบไปอย่างไร แต่รู้ว่าราชาศัพท์ที่ทางสำนักพระราชวังอบรมมาลืมหมด เมื่อผมก้มลงกราบก็แทบร้องไห้ ตัวมันสั่น ตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก ที่ได้เข้าเฝ้าฯ ใกล้ชิดมากๆ ตอนแรกพระองค์เสด็จฯ มาก็นึกว่าจะผ่านไปเลย ที่ไหนได้ พระองค์นั่งคุกเข่ากับพื้นแล้วคลานเข่าพูดกับนักเรียนที่นั่งเรียงแถวหน้ากระดานประมาณ 20 คน เกือบครึ่งชั่วโมง จากนั้นจึงพระราชทานอาหารกลางวันและก่อนเสด็จกลับพระองค์ยังหันมาตรัสกับนักเรียนและยิ้มตลอด ตั้งแต่วันนั้นผมจึงตั้งใจเรียนให้สมกับที่พระองค์พระราชทานทุนการศึกษาให้นักเรียนที่ไม่มีโอกาสได้เรียนจนสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยศิลปากร เกียรตินิยมอันดับ 2 คณะเดียวกับที่พระองค์สนพระราชหฤทัย และได้รับพระราชทานปริญญาบัตรจากพระองค์ ผมและครอบครัวซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณมากๆ บอกไม่ถูกเพราะพระองค์ท่านเหมือน "เทพ" ที่มาชุบชีวิตและให้โอกาสด้านการศึกษาอย่างแท้จริง ผมจึงสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์มาตลอด เดี๋ยวจะเล่าต่อครับ จากคุณ : สัญญา - [ 24 พ.ค. 49 17:36:31 A:203.150.202.226 X: ]

ความคิดเห็นที่ 114 ผมยังไม่มีบุญได้เข้าเฝ้าท่านเลย แต่ผมภูมิใจที่ได้เรียนในสถาบันที่มีชื่อของท่านอยู่ในชื่อของสถาบัน และผมคิดว่าจะได้มีบุญเข้าเฝ้าท่านสักครั้งหนึ่งในชีวิต เมื่อผมจบการศึกษาจากสถาบันแห่งนี้ครับ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : <YO> - [ 24 พ.ค. 49 21:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ตื้นตันใจมากๆ เลยค่ะ อ่านไปน้ำตาไหลไป ตอนนี้ยังไม่มีโอกาสได้เข้าเฝ้าใกล้ๆ เดี๋ยวรออีก 2 ปีรับปริญญาค่ะ จากคุณ : White River - [ 24 พ.ค. 49 21:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ขอเล่าด้วยคนนะครับ ตอน ๒ ระหว่างเรียนวิชาประวัติศาสตร์ในชั้นปีที่ ๒ นั้น จะมีการดูงาน พวกเราก็จะได้ ไปดูงานที่วัดพระแก้ว และ วังหลัง(ตำหนักใน) ที่ที่อยู่ด้านหลังวัดพระแก้วนะ ครับ ซึ่งในวังหลังนี่เองเป็นที่ที่ห้ามมิให้ผู้ชายเข้าไปโดยเด็ดขาดก็มีแต่พวกเรา นนร.นี่แหละครับที่ได้รับอนุญาต เป็นกรณีพิเศษจากทูลกระหม่อมอาจารย์ ให้ เข้าไปข้างในได้ ข้างในเราก็จะได้เห็นจุดกำเนิดของพวกเรา ที่มาจาก ทหาร มหาดเล็กไล่กา (ในสมัยรัชกาลที๕ พระปิยมหาราช ได้แต่งตั้งลูกขุนนางชั้นสูง ในวัง มาเป็นทหารมหาดเล็กประจำพระองค์ จำนวน ๑๒ นาย ซึ่งในขณะที่ พระปิยมหาราชทรงผนวช อยู่นั้นในระหว่างเสด็จบิณฑบาตร มักจะมีอีกามา คอยจิกเศษข้าวที่ตกหล่น เหล่าทหารมหาดเล็กก็จะคอยไล่อีกาเหล่านั้นไม่ให้ มาต้องพระวรกาย จึงเป็นที่มาของทหารมหาดเล็กไล่กา และก็เป็นต้นกำเนิด นนร. ของพวกเราด้วย ) และก็การดูงานในพระบรมมหาราชวัง หรือวัดพระ แก้วนั้น ก็จะมีบุคคลที่คอยให้ความรู้แก่พวกเราที่มาจากในวังสวนจิตรฯเลย ซึ่งทำให้เราทราบข้อสงสัยต่างๆที่เราอยากรู้ในเรื่องต่างๆได้ และก็ในวันที่พวก เราไปดูงาน นั้นในส่วนที่ปิดก็จะเปิดให้เราได้เข้าไปหมด เช่น ประสาทพระเทพ บิดร พระที่นั่งจักรีมหาปราสาท และที่ประดิษฐานของพระสยามเทวาธิราช ผมขอเล่าในส่วนที่ผมได้ไปเห็นมาหล่ะกันนะครับ เริ่มจากที่บรรทมของพระ เจ้าอยู่หัว หลังพระที่นั่งอะไรสักอย่างผมก็จำไม่ได้ แต่จำได้แม่นว่า อยู่ในพระ ที่นั่งเดียวกับที่ประดิษฐานของพระสยามเทวาธิราช ภายในห้องบรรทมนะครับ ก็เป็นเตียงไม้ขึ้นเป็นอู่ธรรมดาๆเหมือนที่เราเห็นในหนังจักรๆวงศ์ๆนี่แหละครับ คิดภาพตามนะครับเพื่อให้เห็นภาพ ผมขอยกตัวอย่างง่ายๆ เหมือนกับวัดนะ ครับมีหน้าต่างแต่ว่าที่ผนังไม่ได้วาดรูปอะไรลงไปและก็แบ่งกั้นห้องด้วยฉากไม้ แกะสลักเหมือนบ้านทรงไทยที่อยุธยา หรือในหนังไทยแหละครับ ส่วนที่โต๊ะ เครื่องหอม (หรือโต๊ะเครื่องแป้ง) ก็จะมีโลหะสัมฤทธ์ไม่แน่ใจว่าเป็นทองหรือ เปล่า ขัดมันให้เป็นเงาวาว ไว้แทนกระจกครับ ส่วนหน้าห้องก็จะเป็นที่เก็บ เครื่องบรรณนาการ ต่างๆรวมถึง ของที่แลกเปลี่ยนกันระหว่างสยามและชาติ มหาอำนาจ วางประดับไว้ในตู้ไม้ เท่าที่เห็นก็มี ดาบ กระบี่ ทองคำฝังเพชรทั้ง เล่ม มีดาบของอเมกาด้วยนะครับ หัวดาบเป็นรูปนกอินทรีครับ ตรงนี้ครับที่ อยากบอกคุณรู้ไหมครับว่า ที่บรรทมตรงนี้ พระบาทสมเด็จพระเจาอยู่หัว รัชกาลที่ ๑ ๒ และ ๓ สวรรณคต ณ ที่บรรทมนี้ และก็พระมหากษัตริย์ไทยทุก พระองค์ก่อนที่จะปราบดาภิเษก ต้องเสด็จประทับบรรทมที่นี่ก่อนวัน ปราบดาภิเษกนะครับ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ ก็ทรงประทับ มาก่อนแล้ว จริงๆแล้วมีเรื่องเยอะแยะมาก ทั้งเรื่องอิทธิฤทธิ์ของพระสยามเทวาธิราช หลาย เรื่องมากครับแต่ที่เล่ามาก็เพื่อจะบอกให้ได้รู้ว่า ทูลกระหม่อมอาจารย์ให้ ความสำคัญแก่พวกเรา นนร.มาก ให้พวกเราได้เห็นในสิ่งที่ไม่ค่อยมีใครจะได้ เห็นแม้แต่ เพื่อนนักเรียนนายร้อยเหล่าอื่นๆ ยังอิจฉาพวกเรานักเรียนนายร้อย จปร.เลย สิ่งที่พวกเราได้เห็นนั้น ทำให้พวกเรารู้สึกรักและหวงแหนสมบัติอันมี ค่าของชาติไทยของเรา และจะไม่ยอมให้ใครมาทำลายสมบัติอันมีค่าเหล่านี้ได้ กว่าจะจบโรงเรียนนายร้อย ได้ดูงานมากมายหลายที่ เรียนตั้ง ๗ ปี ไปดูงานที่ วังสวนจิตรฯก็ไปมาแล้ว อีกที่หนึ่งครับที่ผม อยากเล่าให้ฟัง วังของทูล กระหม่อมอาจารย์ที่ ปทุมธานีครับเป็นที่ที่ ติดแม่น้ำเจ้าพระยานะครับ ซึ่งที่ แห่งนี้ที่ผมได้ถามคนในนั้นดูนะครับ จะได้เข้าเฉพาะ นนร.ชั้นปีที่ ๕ และ คณะอาจารย์จาก จุฬาฯ ซึ่งเป็นวังสวนปทุมน่ะครับ พิมพ์ไม่ผิดนะครับ ที่หลัง สยามพารากอน นั้นวังสระปทุมนะครับ ที่วังนี้ผมยังตกใจเลยครับ ทางเข้าวัง ที่นี่ขอบอกเลยครับ ไม่อยากเชื่อเลยครับว่าในซอยนี้จะมีวังของทูลกระหม่อม อยู่ข้างใน ทูลกระหม่อมทรงเป็นตัวอย่างที่ดี ด้านความเป็นอยู่อย่างพอเพียง มากเลยครับ พระตำหนักที่ประทับเป็นบ้านไม้ สูง ๓ ชั้น ทรงไทยแบบ ธรรมดาๆ กำแพงวังหรือรั้วที่เรารู้จัก คุณเชื่อไหมครับ เป็นเสาแล้วมีลวดหนามขึง ๓ เส้น พวกคุณคงนึกออก ส่วนด้านหน้าเป็นกำแพงธรรมดาๆ ไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่า เป็นวังเลยนะครับ ข้างในก็จะมีสวนพฤษศาสตร์ รวมพืชนานาพรรณจากที่ ต่างๆ และก็มี สุนัขทรงโปรดของทูลกระหม่อมอาจารย์อยู่ด้วยนะครับ เป็น สุนัขพันธุ์เซนต์เบอร์นาร์ด ชื่อ คล้ายๆยาหม่องยี่ห้อนึงผมก็จำไม่ค่อยได้กลัว สะกดผิด ตัวนี้นะครับทูลกระหม่อมทรงโปรดมากเพราะเป็นสุนัขที่ ในหลวง พระราชทานให้ในวันคล้ายวันพระราชสมภพ ตัวนี้นี่นอนหน้าห้องบรรทมเลย นะครับ ผมก็โอบกอดมาแล้ว ตัวใหญ่มาก ตัวนี้นี่ถ้าไม่ใส่เครื่องแบบนี่โดนเห่า เข้าใกล้ไม่ได้เลยนะครับ และก็ทานเก่งเสียด้วย มีอีกเรื่องหนึ่งที่อยากบอก ของ ที่บุคคล หรือคณะบุคคลต่างๆ ทูลเกล้าถวาย ทูลกระหม่อมทรงโปรดให้นำมา รวบรวมไว้เป็นคล้ายๆกับพิพิธภัณฑ์ แบ่งแยกเป็นหมวดหมู่มีคำอธิบาย และมี บาร์โค้ดบอกว่าได้มาเมื่อไหร่ ที่ไหรในโอกาสอะไร ผมไปดูมานี่เยอะมากจริงๆ ครับ มีของที่รอจัดหมวดหมู่อีกเยอะแยะไปหมดเลยครับ เช่นที่จำได้นะครับ ระนาดแก้ว จะเข้ ที่เป็นรูปจะเข้จริงๆ เครื่องคนตรีไทยต่างๆ พระเครื่อง เครื่อง เบญจรงค์ งานหัตถกรรม ฯลฯ คงนึกออกนะครับของต่างๆที่พสกนิกรชาว ไทยนำมาทูลเกล้าถวาย ทูลกระหม่อมทรงโปรดให้นำมาจัดเก็บไว้ที่นี่ หมดเลย ครับ จนไม่มีที่จะเก็บเลยนะครับ เดี๋ยวตอนนี้พอแค่นี้ก่อนครับ จากคุณ : นายร้อย - [ 24 พ.ค. 49 23:59:15 A:58.9.183.57 X: ]

ความคิดเห็นที่ 117 ขอเล่าด้วยคนนะครับ ตอน๑ ผมในฐานะที่จบจากโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าได้มีโอกาสเข้าเฝ้าทูลกระหม่อมอาจารย์อยู่หลายๆครั้งผมขออนุญาติเล่าเรื่องต่างๆที่ ทูลกระหม่อมอาจารย์ ทรงปฏิบัติมาจนถึงปัจจุบันนี้ที่โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า เพื่อ ให้คนอื่นๆที่อาจไม่เคยรู้มาก่อนได้ทราบถึง พระจริยะวัตรอันงดงาม ความไม่ถือพระองค์ และความเรียบง่ายของพระองค์ท่านนะครับ นักเรียนนายร้อยต่อไปจะพิมพ์ว่า นนร. นะครับ นนร.นับว่าโชคดีมากที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดพระองค์ท่านอยู่เสมอๆ เริ่มจาก ตอนเปิดภาคการศึกษาแรกนั้น นนร.ทั้งหมดจะต้องเดินแถวไปยังส่วนการศึกษาในตอนเช้า ซึ่งปกติจะทำเป็นประจำทุกวันอยู่แล้วแต่ ใน วันแรกของปีการศึกษาทูลกระหม่อมอาจารย์จะมารับแถวในตอนเช้าให้พวกเรา นนร.ได้แสดงความเคารพพระองค์ท่าน ในวันแรกวันนั้น หลังจากนั้น นนร.ทุกคนจะเฝ้ารอจนถึง ชั้นปีที่ ๒ เพราะ ในชั้นปีนี้ พวกเราทุกคนจะได้เรียน วิชาประวัติศาสตร์ ซึ่งเป็นวิชาที่พระองค์ ทรงสอน หลายท่านอาจสงสัยว่าพวกเราเรียนกันยังไงนะครับ เริ่มแรกก็จะเข้าห้องเรียน เวลา ๑๐๐๐ น. ถึง ๑๒๐๐ น. ที่กองประวัติศาสตร์ ห้องเรียนรวมนะครับ( อาทิตย์ ละ ๑ ครั้งนะครับ ) พวกเราจะไปพร้อมกันก่อนอยู่แล้ว ลืมบอกไปหน่อยนะครับ ขบวนเสด็จของทูลกระหม่อมอาจารย์ จะมีเพียงรถนำแค่ ๑ คันและก็รถที่ประทับเท่านั้นนะครับ และก็สภาพภายในห้องเรียนก็จะมีผู้ติดตามพระองค์ไม่กี่ท่าน และก็พวกเรา นนร.ชั้นปีที่ ๒ ทั้งชั้นปี องครักษ์ นี่ไม่มีนะครับ ส่วนการสอนทูลกระหม่อมอาจาย์ จะสอนในครั้งแรก ครั้งที ๒ และ ครั้งสุดท้ายตอนสรุปจบนะครับ ส่วนในคาบอื่นๆก็จะมีอาจารย์ จากภายนอกที่ มีความรู้ดีในด้านนั้นๆมาทำการสอน นนร. โดยมีทูลกระหม่อมอาจารย์ นั่งประทับฟังอยู่ด้วยโดยตลอด ครั้น เมื่ออาจารย์เปิดโอกาสให้ซักถาม พวกเราก็จะซักถามกัน และ ในบางครั้งทูลกระหม่อมอาจารย์ก็จะทรงพูดอธิบาย เพิ่มเติม ในประเด็นต่างๆ ให้พวกเรา นนร.ได้เข้าใจชัดเจนมากยิ่งขึ้น ตรงนี้ครับที่ผมอยากบอกให้ทุกคนได้รับรู้นะครับ ตั้งแต่ทูลกระหม่อมอาจารย์ เสด็จมาทรงสอน ตั้งแต่วันแรกที่ทรงเสด็จมาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนนายร้อย จนถึงปัจจุบัน ทูลกระหม่อมอาจารย์ของพวกผมไม่เคย ขาดการสอนเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าเรา จะเห็นข่าวพระองค์ท่านอยู่ต่างประเทศหรือมีพระราชกรณียกิจที่อื่นใด ในวันรุ่งขึ้นที่ต้องทรงสอน ผมก็จะเห็นพระองค์ท่านประทับอยู่ที่นั่งตรงนั้นเสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่ง พระองค์ท่านมีพระราชกรณียกิจมากทั้งวัน วันรุ่งขึ้นเพื่อนผมสังเกตเห็นพระองค์ท่าน นั่งแล้วเผลอหลับไป เพื่อนผมมันบอกผมว่า เฮ้ย ๆ ไอ่..... ดูเร็ว ดูเร็ว พระเทพหลับ พระเทพหลับ ผมก็หันไปดูก็เห็น อย่างนั้น ผมและพวกเพื่อนๆรู้สึกเป็นห่วงพระวรกายของพระองค์ท่านมากเลยครับ ในใจคิดเสมอครับว่าทูลกระหม่อมถึงแม้ว่าจะมีพระราชกรณียกิจมากมายเพียงใดพระองค์ท่านก็ไม่เคยละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ ทูลกระหม่อมอาจารย์ของพวกกระผมเลย ทรงเป็น ตัวอย่างที่ดีให้แก่ นนร. และเป็นโอกาสอันล้นพ้นหาที่สุดมิได้ที่พวกเราได้รับการสอนจากพระองค์ท่าน จากคุณ : นายร้อย - [ 24 พ.ค. 49 23:59:37 A:58.9.183.57 X: ]

ความคิดเห็นที่ 118 ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : BOOKBIK (WaRiOr) - [ 25 พ.ค. 49 01:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 119 Long Live the Princess. Sadly, I don't have any chances to meet our princess since I'm studying abroad. จากคุณ : Ann - [ 25 พ.ค. 49 04:15:23 A:134.139.138.53 X: TicketID:052097 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เข้ามาอ่านกี่ครั้งก็ตื้นตันทุกครั้ง สนับสนุนความคิด พระนายไวย  ครับ สมเด็จพระสยามบรมราชกุมารี แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 49 10:37:05 จากคุณ : กัมม์ - [ 25 พ.ค. 49 10:36:09 ]

ความคิดเห็นที่ 121 อ่านเรื่องของคุณนรร แล้วประทับใจมากครับ จากคุณ : natthaset - [ 25 พ.ค. 49 11:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขำ คคห 35 อ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ เห็นด้วยกับแนวคิดในการรวมรวบพิมพ์ขายน่ะ แล้วนำรายได้ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวายพระองค์ท่าน จากคุณ : เจโต - [ 25 พ.ค. 49 12:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ขอทรงพระเจริญ จากคุณ : nan (nannick) - [ 25 พ.ค. 49 13:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 124 *** ขออภัยถ้าใช้คำราชาศัพท์ไม่ถูกต้องนะครับ*** เนื่องจากที่บ้านอยู่ใกล้ รพ.ศิริราช  ในชิวิตก็เลยได้รับเสด็จ หลายพระองค์ ตั้งแต่ ในหลวง ราชินี พระเทพ พระบรม ฟ้าหญิง ฯลฯ  หลายครั้ง จะบอกว่าการยืนรอ ตั้งแต่ บ่ายสองถึงห้าโมง แล้วมันไม่เมื่อย ขอแค่ให้เห็นพระองค์เพียง 1-2 วินาที ก็เป็นบุญแล้ว และเนื่องจาก ได้มีบุญ เข้ารับปริญญาจากสมเด็จพระเทพ 2 ครั้ง ที่สวนอัมพรและที่ไบเทคบางนา และหลังจากนั้น ก็ได้มีโอกาส เข้าเฝ้า เนื่องมาจากที่ ม. จัดงาน 200 ปีพระจอมเกล้า ไอ้เราก็เป็นบูธแรก ของ ม. ที่สมเด็จท่านจะเดินผ่าน โห้ ตื่นเต้นมาก ๆ ต้องท่องคำราชาศัพท์ กันยกใหญ่ ถึงเวลาที่พระองค์ท่านเสด็จ ก็เดินเยี่ยมชม บูธของ ลาดกระบัง พระนครเหนือ แล้วก็บางมด ตามเวลาที่กำหนคือประมาณ 2 ชม. ผ่านไป 1 ชม 30 นาที พระองค์พึงเดินถึงพระนครเหนือ ไอ้เราก็นึกว่า ถึงม.เราคงเดินผ่านเร็ว ๆ เพราะจะเลยกำหนดเวลา เอาเข้าจริง ๆ พระองค์ ก็ให้ความสนใจและเข้าทุกบูธ เริ่มจากบูธเราก่อนเลย ท่านอธิการบดีพาเดินมาแล้ว  ไอ้เราก็ปากสั่น จำผิดจำถูก ราชาศัพท์ ที่ท่อง หายหมด จำได้เลยว่า ภาคเราไปออกบูธ 4 คน เราพูดคนเดียว 555 ( ปล. ตอนพูดไม่กล้าสบตาพระองค์ท่าน ได้แต่มองเผือกที่พระองค์ท่านใส่อยู่ ตอนนั้นพระองค์ท่านแขนหัก ) พอพระองค์ เดินผ่านบูธเราไป โห้ โทรบอกที่บ้านกันยกใหญ่  จากกำหนดการ 2 ชม. ก็ขยายเป็น 3 ชม. เพราะว่าพระองค์ทรงเข้าทุกบูธ และทรงให้ความสนใจเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นไม่นาน พระองค์ท่าน รับสั่งผ่านอธิการบดี ว่าจะทำโครงการอบรมให้ผู้ต้องโทษให้ออกมาแล้วสามารถ ประกอบอาชีพได้  ให้มหาวิทยาลัยทำเป็นโครงการอบรม เลยทำให้รู้ว่าพระองค์ ทรงงานหนักจริง ๆ และเป็นงานที่บางคนอาจจะไม่รู้  และพระองค์ทรงมองเห็นถึงปัญหาและพร้อมให้โอกาส คนที่ทำผิดให้กลับตัว และมีอาชีพหลังจากพ้นโทษ. ขอทรงพระเจริญครับ จากคุณ : แมวบิน - [ 25 พ.ค. 49 15:20:55 ]

ความคิดเห็นที่ 125 กลับมาอ่านอีกครั้ง ได้อ่านเรื่องราวของเพื่อนๆที่นี่หลายคนแล้วปลาบปลื้มมากค่ะ ใครจะคิดว่า เพียงแค่ครั้งหนึ่งที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าพระองค์ท่าน มันจะติดตรึงเป็นความทรงจำที่ดีไปชั่วชีวิต อ่านความเห็นของคุณนร.นายร้อยแล้วอยากเสริมเรื่องความพอเพียงของพระองค์ท่าน ตอนเสด็จไปอังกฤษนั้น พระองค์ท่านไม่ได้ทรงเปิดห้องโรงแรมที่ไหนหรอกค่ะ พระองค์ประทับที่ทำเนียบเอกอัครราชทูตไทยนั่นเอง นัยว่ามีแม่ครัวตามเสด็จด้วยหนึ่งคน ขบวนเสด็จก็มีเพียงรถนำขบวนหนึ่ง รถพระที่นั่งหนึ่ง และก็รถตู้สำหรับผู้ติดตามเท่านั้นเอง ทรงพระเจริญ จากคุณ : Sa-idian - [ 25 พ.ค. 49 21:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 126 อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ คิดว่าตัวเองมีบุญอยู่เหมือนกัน ได้มีโอกาสรับเสด็จพระเทพฯ 2-3 ครั้งตอนเรียนมหาวิทยาลัยค่ะ ครั้งแรกท่านเสด็จมาทำพิธีลงเสาเข็มให้กับหอประชุมใหม่ ซึ่งท่านก็จะเดินดูป้ายนิทรรศการต่างๆ โดยเราแอบอยู่หลังป้าย มองดูท่านน่ะค่ะ ที่จริงก็ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไร แต่ตอนนั้นอยากใกล้ชิดพระองค์ท่านน่ะค่ะ ก็เลยพยายามไปแอบมองลอดป้าย ท่านก็คงจะเห็นเรานะคะ อมยิ้มตลอดเลย พระฉวีงามมาก ผ่องเรืองรองเลยค่ะ ส่วนครั้งที่สองนั้นเกิดจากได้รับทุนจากมหาวิทยาลัย แล้วผู้รับทุนจะไปรับกับพระหัตถ์ พร้อมกับผู้รับปริญญา อารมณ์ประมาณผู้รับปริญญาน่ะค่ะ ตอนนั้นดีใจมากๆ ที่ได้เข้าใกล้พระองค์ท่านในรัศมีไม่เกิน 2 ฟุต ครั้งสุดท้ายก็คือตอนรับปริญญา ด้วยประสบการณ์จากครั้งที่สอง ครั้งนี้เลยจ้องหน้าพระองค์ท่านมาตั้งแต่ตอนเดินแถว จนกระทั่งเอางานเสร็จ เรียกว่าไม่ให้พลาดเลย พระองค์ท่านทรงติดดินมากๆ เวลาเห็นข่าวในพระราชสำนัก ตอนที่ทรงปลูกต้นไม้ ปรากฎว่าท่านสวมรองเท้าแตะแบบคีบ ธรรมดามากๆ เวลาตัวเองจะซื้อของแพงๆ ก็จะใช้รูปนั้นเตือนตัวเองค่ะ จากคุณ : 7th trunk (7th trunk) - [ 26 พ.ค. 49 08:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ขอเล่าด้วยคนนะครับ ตอน ๓ ขอเสริมเรื่องต่างๆ ที่อยากจะบอกนะครับ เรื่องแรกนะครับตอนที่ทูลกระหม่อมอาจารย์ ครบ ๔ รอบนะครับ มีคณะบุคคลหลายกลุ่มได้ขอพระราชทาน โปรดเกล้าที่จะจัดทำเหรียญครบ ๔ รอบถวาย แล้วนำเงินทูลเกล้าถวายตามพระราชอัธชาศรัย รู้ไหมครับ ทูลกระหม่อมไม่โปรดให้ทำตามนั้น พระองค์ทรงให้จัดทำเหรียญในคราวนี้เพียง ๒๐๐ เหรียญ และไม่ได้ให้จัดจำหน่ายแต่อย่างใด ทรงพระราชทานเหรียญนี้ให้แก่โรงเรียนที่ชนะการแข่งขันดนตรีไทยระดับเตรียมอุดมศึกษาทั่วประเทศ ซึ่งนักแสดงดนตรีไทยและผู้ควบคุมวงก็จะได้รับด้วยตอนนั้นรู้สึกจะมีทั้งหมด ๕ โรงเรียน และ ก็วงของโรงเรียนเหล่าทัพอีก ๑ วง ( คือเป็นวงใหญ่ รวมทั้ง ๔ วงนะครับ ) เดี๋ยว คราวหน้าจะเอารูปเหรียญที่ว่านั้นมาลงให้ดูนะครับ พอดีผมก็เล่นอยู่ในวงดนตรีเหล่าทัพเลยได้เหรียญนี้มา ด้วยครับ และผมก็เป็นนักดนตรีไทยในวงของโรงเรียนนายร้อยครับ ดีใจมากเลยครับที่ได้มีโอกาสมาเล่นอยู่ในวงทรง ตลอดเวลา ๕ ปีที่อยู่โรงเรียนนายร้อย อ้อจำได้แล้ว คือวงดนตรีไทยของ รร.จปร. นี่ทูลกระหม่อม จะทรงเล่นระนาดเอกนะครับ และจะทรงบันทึกเทปที่ ททบ.๕ ครับเล่นเป็นประจำทุกปี สามารถดูเทปบันทึกการแสดงได้ ทุกวันที่ ๒๓ ตุลาคม นะครับช่อง ๕ หลังข่าวภาคค่ำ ที่จะเล่าก็คือ มีอยู่ปีหนึ่ง ทูลกระหม่อม (ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร ครับขออนุญาตไม่ใช้ราชาศัพท์นะครับ ) แขนหักหรืออักเสบผมก็ไม่แน่ใจ แต่ภาพที่เห็นคือมีเฝือกหรือผ้าพันที่ท่อนแขนทั้งท่อน ทำให้ไม่สามารถทรงระนาดได้ แต่ทูลกระหม่อมก็ไม่ได้งดนะครับ ทรงใช้การขับร้องแทน และก็ถ้าคุณได้มีโอกาสดูเทปบันทึกนะครับ เนื้อร้องที่ได้ยินนั้นเป็นเพลงพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพนะครับ ทรงพระราชนิพนธ์เนื้อร้องเองนะครับ และก็ท่วงทำนองนี่จะมีครูที่คุมวงดนตรีไทยที่อยู่โรงเรียนนายร้อยเป็นคนเรียบเรียงถวายให้อีกที และก็ความที่ทรงเป็นองค์อุปถัมภ์ดนตรีไทย ทูลกระหม่อมเกรงว่าดนตรีไทยที่มีอยู่ในปัจจุบันเพลงเบื้องสูง( ประมาณเพลงที่หาฟังยากมีครูเพลงในประเทศไทยไม่กี่ท่านที่เล่นได้ และก็ไม่มีใครที่จะสืบทอดสานต่อ ทูลกระหม่อมก็ทรงโปรดให้ครูเพลงเหล่านั้นเล่นและก็โปรดให้อัดบันทึกเทปเก็บไว้เพื่อให้มีไว้คงอยู่เพื่อการศึกษาและสานต่อเมื่อถึงคราวต้องการใช้ในอนาคต นี่คือ สิ่งที่พระองค์ทรงมองการณ์ไกลเพื่อคนไทยรุ่นลูกรุ่นหลานในอนาคต ไปเรื่อยๆนะครับ อีกเรื่อง เรื่องเพลงที่ทรงโปรด ทูลกระหม่อมอาจารย์ทรงโปรดเพลง เกลียดห้องเบอร์ ๕ ของใครแต่งผมก็จำไม่ได้ แต่พระองค์ทรงโปรดมาก คือ ทรงเสด็จไปดูสถานที่ดังกล่าวในเนื้อเพลงด้วยนะครับ เป็นโรงแรมที่ลพบุรี ( โรงแรมอะไรนั้นผมก็จำไม่ได้ ขออภัยด้วยนะครับ ) ลองหาฟังดูนะครับ เพลงนี้ นนร. ร้องถวายในงานวันคล้ายวันพระราชสมภพ ที่ รร.จปร. นะครับ จากคุณ : นายร้อย - [ 26 พ.ค. 49 10:50:16 A:10.105.103.131 X:61.19.220.5 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ไม่เคยมีโอกาสได้เข้าเฝ้าแม้แต่ครั้งเดียว  แค่ขอให้ได้อ่านข้อความประสบการณ์ของคนอื่นแบบนี้  ก็เหมือนมีโอกาสได้เฝ้าบ้างแล้ว จากคุณ : นายนก - [ 26 พ.ค. 49 11:27:08 ]

ความคิดเห็นที่ 129 หลังจากไปตั้งกระทู้ในห้องเฉลิมไทยให้คนมาช่วยกันเขียนแล้ว ผมก็เข้ามาอ่านทุกวันเลยครับ ผมว่านะคนที่อยากเขียนน่าจะมีเยอะนะครับ แต่ไม่ค่อยมีคนรู้ว่ามีกระทู้นี้อยู่มากกว่า... ********************* โดยส่วนตัวไม่เคยมีโอกาสได้เข้าเฝ้าพระเทพฯ เลย เคยแต่เข้าเฝ้าในหลวงและพระราชินีเมื่อคราวผมรับปริญญาหนเดียวเท่านั้น จากคุณ : เมื่อวันฟ้าหม่น - [ 26 พ.ค. 49 12:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 130 เป็นบุญเหลือเกินที่ได้เกิดที่ประเทศไทย เจ้าหญิงของคนไทย จากคุณ : จูล่ง (nungaee) - [ 26 พ.ค. 49 12:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 131 จขกท. เอง ก็ไม่เคยเข้าเฝ้าเหมือนกัน อยากจะได้ชื่นชมพระบารมีบ้าง กะว่า  วันที่ 19 มิถุนายนนี้  จะไปรับเสด็จพระองค์ท่าน ที่วัด ศิริพงศ์ ธรรมนิมิตร แถว วัชรพล ไม่รู้จะทันรับเสด็จรึเปล่า  สักครั้งหนึ่ง ในชีวิตก็ยังดี จากคุณ : cartoon's mom - [ 26 พ.ค. 49 13:22:18 ]

ความคิดเห็นที่ 132 เมื่อวานผมได้มีโอกาสดูข่าวพระราชสำนัก เห็นพระองค์ทรงงานอยู่ที่ต่างจังหวัด ติดตามโครงการต่างๆ โดยเสด็จไปหลายแห่งในวันเดียวกัน ผมเห็นเหงื่อไหลออกจากใบหน้าท่านตลอดเวลา (ผมขอโทษนะครับ ไม่ได้ใช้คำราชาศัพท์ ) เห็นแล้วให้รู้สึกว่าพระองค์เป็นยิ่งกว่าเจ้าหญิง แต่พระองค์ทรงเป็นเทพที่สวรรค์ทรงมาเพื่อประทานความสุขให้ประชาชนครับ ทั้งรักและเทิดทูนพระองค์มากครับ จากคุณ : boat - [ 26 พ.ค. 49 14:18:57 A:58.136.207.158 X: ]

ความคิดเห็นที่ 133 คคห.79 คุณกล่าวได้ดีมาก อ่านแล้วน้ำตารื้นเลย ประทับใจไปด้วยกับทุกๆ คน ทุกๆ ประสบการณ์ที่มาแบ่งปันในที่นี้ รักสมเด็จพระเทพฯ มากค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 26 พ.ค. 49 16:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 134 อ่านน้ำน้ำตาซึมเลยครับ ผมเองแค่ได้รับพระราชทานปริญญาบัตร  2 ครั้ง ก็ดีใจแล้วครับ แต่ตอนเรียน ป.ตรี ที่ มศว มีอยู่วันนึง แปลกใจว่าทำไมตึกคณะ เห็นรถพระที่นั่งจอดอยู่  มาทราบตอนหลัง พระเทพฯ ทรงเสด็จมาเป็นองค์ประธานกรรมการสอบปริญญานิพนธ์ (ที่ มศว เรียก "วิทยานิพนธ์(ทั้งระดับ ป.โทและ ป.เอก)" ว่า "ปริญญานิพนธ์") นิสิตปริญญาโท สาขาประวัติศาสตร์ ผมว่า นิสิตคนนั้นคงตื้นตันใจมากๆ ที่พระองค์ทรงมาเป็นองค์ประธานสอบด้วยพระองค์เอง ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : COBET - [ 26 พ.ค. 49 18:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ปีที่แล้วสมเด็จพระเทพรัตนฯเสด็จเป็นองค์ประธานวันสถาปนาจุฬาฯ ผมเข้าเฝ้าถวายรายงานเรื่องแผนการตลาดที่ชนะเลิศ เป็นแผนการตลาดของเมืองโบราณ สมุทรปราการ พระองค์สนพระทัยเป็นอย่างยิ่ง แม้อากาศจะร้อนมาก พอถึงช่วงการทำ Promotion ก็อธิบายไปว่า เราจะสร้าง การประกวดนางงามเมืองโบราณ โดยจัดประกวดหญิง อายุ 50 ปีขึ้น   พระองค์ตรัสว่า"อุ้ยปีนี้เราก็สมัครได้แล้วสิ" คนที่มุงกันอยู่ฮากันครืน จากคุณ : Madonremon - [ 26 พ.ค. 49 19:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 136 เคยได้เข้าเฝ้าฯ สมเด็จพระเทพฯ ใกล้สุด ตอนรับพระราชทานปริญญาบัตร อันนั้น 2 วินาที แต่รู้สึกว่านานมาก และขนลุกไปทั่วตัว และพอได้ยินพระสุรเสียง ที่พระราชทานพระราโชวาท ขนก็ลุกอีก เพราะเรียกได้ว่า เป็นพระสุรเสียงที่ทรงพระราชทานให้กับบัญฑิตอย่างเราโดนตรง ขนเลยลุกตั้งอีกครั้ง แล้วพอออกจากห้องพระราชทานปริญญาบัตรมา ได้รับสำเนาพระราโชวาท ก็รีบเอามาใส่กรอบไว้คู่กับปริญญาบัตรเลย เพราะนี้คือคำสอนที่เป็นมงคลที่สุดในชีวิต ส่วนตอนเรียน ม.2  ก็เคยได้รับและส่งเสด็จที่ ร.ร. ได้ยืนชิดรถพระที่นั่งที่ผ่านไปตรงหัวมุมถนนแบบไม่ถึงก้าว เลยได้เห็นพระองค์ท่านทรงแย้มพระสรวญ และโบกมือให้พวกเราด้วย ----------------------------------------------------------- นอกจากนี้ตอนเรียนมหาวิทยาลัยยังเคยได้ขับร้องเพลงประสานเสียงถวายหน้าพระพักตร์ สมเด็จฯกรมหลวงนราธิวาท จำได้ว่าตอนร้องขาทั้ง 2 ข้าง สั่นจนกระทบกันไม่หยุด จนเพลงจบ 2 เพลง พอลงจากเวที เพื่อนๆทุกบอกว่า ขาสั่น มือเย็น และแทบหายใจไม่ออก แต่ก็ได้ชื่นชมพระบารมีเต็มตา ตลอดการขับร้อง ชนิดที่ใกล้มากๆ(เพราะการร้องประสานเสียงเขาบังคับให้เราเงยหน้า เลยจำต้องสู้พระบารมีจนขาสั่น) ----------------------------------------------------------- เรารักและเคารพพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ จากคุณ : <<First>> - [ 26 พ.ค. 49 19:53:33 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ตอนมีพระราโชวาทครับ ลองฟังดู http://broadcast.it.chula.ac.th/commencement/2004/8m_royalty.asf จากคุณ : natthaset - [ 26 พ.ค. 49 20:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 138 สมเด็จพระเทพฯ น่ารักที่สุด จากคุณ : บานทะโรค - [ 26 พ.ค. 49 22:56:20 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ตำรวจตาม คห. 12 ทำตามหน้าที่ค่ะ คงไม่ทันสังเกตุมากกว่า ส่วนคห. อื่นๆ น่าประทับใจค่ะ จากคุณ : Buachampoo - [ 27 พ.ค. 49 01:30:12 ]

ความคิดเห็นที่ 140 รัก สมเด็จพระเทพ ฯ ครับ ^ ^ จากคุณ : [[Jump Around]] - [ 27 พ.ค. 49 07:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ได้ดูข่าวในพระราชสำนัก เห็นเด็กๆ ได้ยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์ทูลกระหม่อม ความรู้สึกของเด็กๆเหล่านั้นคงจะเหมือนหลายๆความคิดเห็นในนี้ โตขึ้น  เด็กๆในวันนี้คงจะมานั่งพิมพ์ความประทับอย่างพวกเราในที่นี้นะครับ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ค. 49 08:37:59 จากคุณ : กัมม์ - [ 27 พ.ค. 49 08:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 142 เคยร้องเพลงทูลเกล้าฯ ถวายพระองค์สมัยเรียนครับ รู้สึกจะเป็นเพลงที่แต่งสำหรับพระองค์โดยเฉพาะชื่อ เทพรัตนราชสุดาฯ ร่วมร้องกับเพื่อนหลายคน วันซ้อมใหญ่พระองค์เสด็จฯ ด้วยเพราะพระองค์ต้องทรงระนาดเอก จำได้ว่าพระองค์มีพระปฏิสัณถารด้วยน่ะครับ แต่พวกเรา ไม่มีใครกล้าคุยกับพระองค์เลย พระองค์เลยต้องตรัสกับ อาจารย์ประจำชมรมฯ แทน ปลื้มมากครับ จากคุณ : พลายแป้ง - [ 27 พ.ค. 49 09:26:09 A:210.203.180.194 X: TicketID:120371 ]

ความคิดเห็นที่ 143 สมเด็จพระเทพน่ารั๊ก  รักเจ้าหญิงองค์นี้มากค่ะ จากคุณ : เต็มฟ้า เติมฝัน - [ 29 พ.ค. 49 18:34:10 ]

ความคิดเห็นที่ 144 เล่าเรื่องมีบุญของเราบ้าง ปีที่แล้ว พระองค์ท่านเสด็จที่ทำงาน(โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเชียงใหม่)เป็นการส่วนพระองค์ เด็กเล็กประมาณ 1 - 2 ขวบ คอยพิงพระอง์ท่าน พ่อแม่เรียกเท่าไหร่ไม่ยอมมา แสดงว่า เด็กๆที่ไม่รูเรื่องอะไรก็รักพระองค์ท่าน ก่อนเสด็จกลับ  ท่านก็ให้พวกเราร่วมกันนั่งล้อมพระที่นั่งฉายพระรูปหมู่ ดิฉันมัวแต่มองพระองค์เพลินอยู่ห่างๆ ไม่นึกว่าจะได้ยินท่า่นมีพระดำรัสเรียกดิฉันมานั่งด้านหลังพระเก้าอี้ยาว ( แต่เพียงผู้เดียว) เพราะกลัวตกขอบภาพ และยังรับสั่งถามตากล้องว่า  เห็นดิฉันชัดไหม พระกรุณาหาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ จากคุณ : ดอกเหมย (Fiorina) - [ 29 พ.ค. 49 22:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ได้อ่านมาตั้งแต่ต้นแล้ว ปลาบปลื้มใจกับทุกคนด้วยค่ะ ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : acha-p - [ 29 พ.ค. 49 23:58:04 ]

ความคิดเห็นที่ 146 เจ้าหญิงที่แท้จริง ปลาบปลื้มใจ มาก  รักและเคารพท่านมาก ทรงพระเจริญ จากคุณ : ToTo MoM - [ 30 พ.ค. 49 00:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 147 อ่านแต่ละความเห็นไป ก็พูดคำว่าทรงพระเจริญในใจไปเป็นร้อยๆรอบแล้ว ปลื้มแทนทุกท่านจริงๆ สักวันพระองค์ท่านอาจจะอ่านกระทู้นี้ก็เป็นได้ ถือว่าผมได้ร่วมรับเสด็จแบบออฟไลน์กับเพื่อนๆทุกท่านแล้วครับ ^_____^ มีความสุขจริงๆ จากคุณ : Dr.slump - [ 30 พ.ค. 49 05:16:04 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน จากคุณ : Maihom - [ 30 พ.ค. 49 08:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 149 รักสมเด็จพระเทพฯมากค่ะ จากคุณ : ป้าตุ๊ - [ 30 พ.ค. 49 10:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ถ้าอย่างนั้นขอรับเสด็จออฟไลน์กับคุณ Dr.slump ด้วยคนค้า ว่าแล้วก็ถอนสายบัวหนึ่งที ^ --------------- ^ จากคุณ : i_tua_yung - [ 30 พ.ค. 49 13:08:56 ]

ความคิดเห็นที่ 151 ขอจงทรงพระเจริญ จากคุณ : แม่boby (แม่boby) - [ 30 พ.ค. 49 18:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 152 อ่านกระทู้นี้แล้วชื่นใจจริงๆ ค่ะ จากคุณ : as true as you - [ 31 พ.ค. 49 01:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 153 รัก สมเด็จพระเทพฯ ค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เห็นด้วยกับทุกๆคำตอบค่ะ อ่านกระทู้นี้แล้วชื่นใจมาก จริงๆ   จากคุณ : mini-bee - [ 31 พ.ค. 49 20:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 154 รักพระองค์ท่านยิ่งชีพ ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ http://www.geocities.com/wiroj_c/ จากคุณ : ไชยมงคล - [ 1 มิ.ย. 49 13:40:18 ]

ความคิดเห็นที่ 155 ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน  เพค่ะ จากคุณ : คนปทุมฯ (เข็มแคระสีชมพู) - [ 1 มิ.ย. 49 16:26:38 ]

ความคิดเห็นที่ 156 เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้รับเสด็จอย่างใกล้ชิด นับเป็นมงคลของชีวิตครับ วันนั้นผมไปทำงาน (พิเศษ) เป็นเจ้าหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยในห้องประชุมใหญ่ คอยดูแลแขกวีไอพีที่จะขึ้นมาพูด ในงาน 100 ปี ชาตกาลพุทธทาสภิกขุ ช่วงก่อนเสด็จก็ดูแลความเรียบร้อยในห้องประชุมทั่วไป แต่ก่อนเสด็จ น้องที่ทำงานด้วยกันก็บอกว่าเราสองคนต้องไปรับเสด็จด้านหน้า คือไปยืนอยู่ด้านหลังพวกที่ถวายพวงมาลัยข้อพระกรอ่ะครับ เลยได้เห็นองค์ท่านเต็มๆ เลย หลังจากที่ท่านเสด็จออกจากห้องประชุม เพื่อถวายรางวัลแด่พระสงฆ์บริเวณที่จัดนิทรรศการ ผมก็ยืนอยู่ด้านหลังพระ เพื่อคอยอำนวยความสะดวก หลังจากนั้นท่านอธิการบดี มหาจุฬาฯ ก็นำพระองค์ท่านชมนิทรรศการ ผมก็เฝ้ามองอยู่ตลอด ^^' ด้วยความปลื้มปิติ ท่านเสด็จทอดพระเนตรไปตามลำดับ จนมาถึงป้ายที่อยู่ใกล้ๆ ผม ขณะที่พระท่านกำลังอธิบายไปเรื่อยๆ พระองค์ท่านก็ตรัสขึ้นว่า "ไตรสิกขา นี่เขียนผิดหรือเปล่า" พร้อมๆ กับแย้มพระโอษฐ์ ใช่แล้วครับ ในบอร์ดนั้นเขียนเป็น "ไตรสิขขา" แล้วท่านก็ตรัสต่อว่า มีผิดอยู่หลายจุดเหมือนกันนะ พระท่านเลยยิ้มๆ บอกว่ามีผิดอยู่หลายจุด ผมยังนึกในใจขำๆ น่ะ ว่าดีน่ะที่คนอธิบายเป็นพระ ถ้าเป็นคนทำนี่คงสั่นๆ ไปเลย ฮ่าๆๆ แต่แสดงให้เห็นถึงความเป็นคนช่างสังเกตของพระองค์ท่านเลยครับ เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าเฝ้าใกล้ชิดมากๆๆ ขอทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เป็นที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย _/|\_ จากคุณ : เจโต - [ 1 มิ.ย. 49 16:37:47 ]

ความคิดเห็นที่ 157 ทรงพระเจริญ จากคุณ : kkc - [ 1 มิ.ย. 49 17:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 158 ตามลิงค์ มาโวต คร๊บบบบบ -/\- จากคุณ : vn, man - [ 1 มิ.ย. 49 17:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ตามมาลงชื่อในกระทู้ดีๆแบบนี้ด้วยค่ะ อ่านแล้วซาบซึ้งมาก ทรงพระเจริญ จากคุณ : kitim - [ 1 มิ.ย. 49 18:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 160 เทิดไว้เหนือเกล้า ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ จากคุณ : พาวิตร - [ 1 มิ.ย. 49 19:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 161 อ่านแล้วมีความสุขจังเลย  เรื่องไม่ทรงถือประองค์นี่ ประจักษ์แจ้งจริง หลานสาวก็ประสบมากับตัวเอง  ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ  สงสัยต้องไปสยามพารากอนบ่อยๆแล้วอยากเข้าเฝ้าพระองค์แบบนี้บ้าง  ได้รับพระราชทาน ปริญญา จากพระองค์ท่าน มาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว จากคุณ : meow05 - [ 1 มิ.ย. 49 20:24:08 ]

ความคิดเห็นที่ 162 สมัยเป็นนักเรียนนายร้อย มีโอกาศรับเสด็จบ่อยครับ เพราะพระองค์ท่านเสด็จทรงสอนไม่เคยขาด  แม้จะต้องเสด็จต่างประเทศในเย็นวันนั้น ก็จะเสด็จทุกครั้ง บางครั้งเสด็จรถยนต์พระที่นั่ง  บางครั้งด่วนมากๆจะเสด็จ ฮอร์ และเวลาพระองค์ท่านทรงสอน จากทรงเป็นกันเองมากจะมีมุขตลกสอดแทรกตลอด มีตอนปี 2 ได้ไปดูงานในพระบรมมหาราชวังชั้นใน ซึ่งไม่เปิดให้บุคคลภายนอกเข้าเด็จขาด และทางเจ้าหน้าที่ห้ามถ่ายรูปทุกกรณี แต่พระองค์ท่านก็ไม่ได้ห้าม ให้ถ่ายได้ทุกๆที่ ซึ่งถือเป็นพระมหากรุณาธิคุณอันสูงยิ่ง( มีพี่จากกรมศิลป์ พึ่งบรรจุไม่นาน ถึงกับร้องไห้ เพราะไม่คิดว่าจะได้มีโอกาศเข้ามาในวังชั้นในขนาดนี้ ) จากคุณ : pegasus (offsignal) - [ 1 มิ.ย. 49 20:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 163 เมื่อปลายปี 2533 ได้มีโอกาสไปทำฉากแสดงดนตรีครุศาสตร์คอนเสิร์ท ที่หอประชุมจุฬาฯ ซึ่งรอบแรก จะมีสมเด็จพระเทพฯ เสด็จมาทรงดนตรี และจะทรงระนาด ด้วย 1 เพลง ตอนนั้นดิฉันเป็นนิสิตปีสุดท้าย ที่ภาควิชาสารัตถศึกษาสาขาดนตรี ขอให้ช่วยไปทำฉากให้ด้วย และระบุว่า ฉากหนึ่งในนั้น น่าจะทำฉากวัดพระแก้ว และเหลือพื้นที่ส่วนหน้า ไว้จัดวางเครื่องดนตรี สำหรับทรงบรรเลง และมีนิสิตร่วมบรรเลงด้วย ในรอบเสด็จ ดิฉันและเพื่อน นั่งควบคุมฉากอยู่ด้านหลัง ในเพลงพระจันทร์ลอยเลื่อน ซึ่งจะต้องมีการชักรอก สองตัว เพื่อให้พระจันทร์เคลื่อนจากด้านขวาไปด้านซ้ายของฉาก ในด้านบนๆของเวที   รอกตัวนึง จะควบคุมการเคลื่อนที่ไปข้างหน้า อีกตัวหนึ่ง ควบคุมการขึ้นลง ดังนั้น มันจะเคลื่อนเป็นเส้นโค้งน้อยๆบนท้องฟ้า เหมือนเรามองวัดพระแก้ว ในคืนพระจันทร์เต็มดวง แถมยังมีมวลหมู่นิสิต บรรเลงดนตรีไทยด้วยความไพเราะ ในวันนั้น ดิฉันและเพื่อน ขณะควบคุมรอกและแอบมองพระองค์ท่าน ที่พระที่นั่งแถวแรกนั้น ผ่านรอยต่อของฉาก เห็นพระองค์ท่าน กระซิบกับบริพารใกล้ชิดและมีพระสรวล น้อยๆขณะทอดพระเนตร พระจันทร์ ของพวกดิฉัน พอพักครึ่ง ทรงเสด็จผ่านขึ้นบนเวลา และทอดเนตรมายังพวกดิฉัน ซึ่งแต่งชุดนิสิต นั่งตัวหงิกๆด้วยความประหม่าและเขิน ท่านเสด็จผ่าน (ระยะห่างประมาณ 8-10 ม.ซึ่งตรงนั้น มันเป็นซอกฉากเล็กๆหลืบๆจริงๆ ถ้าท่านไม่ช่างสังเกต ก็อาจเสด็จผ่านโดยไม่เห็นนิสิตทั้งสองคนนี้ก็ได้) ทรงหันมายิ้มทักเรา 2 คน ดิฉันและเพื่อนจึงก้มลงกราบท่าน หลังจากนั้น มีบริพารแอบมาบอกพวกเราว่า ท่านตรัสชมว่า ทำฉากสวยมาก แต่พระจันทร์ที่ทำหน่ะ มันขึ้น-ลง ผิดทิศนะ (เข้าใจว่า ท่านทรงมีความเข้าใจเกี่ยวกับวัดพระแก้ว แบบถ่องแท้ด้วยเพราะทรงเป็นองค์อุปถัมภ์หลัก ในการปรับปรุงพระราชวังนี้) เช้าวันถัดมา มีภาพการทรงดนตรีของพระองค์ท่าน กับฉากสวยๆของพวกเรา ลงหนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับ ............. เป็นความประทับใจไม่มีลืม ค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 49 21:07:14 จากคุณ : หลักสี่ - [ 1 มิ.ย. 49 21:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 164 ดิฉันทำงานอยู่ที่อาคารสยามทาวเวอร์ค่ะ ตอนไปทำงานที่อาคารนั้นใหม่ ๆ มีอยู่ครั้งนึง กำลังก้มหน้าก้มตาเดินอยู่ดี ๆ มีชายใส่สูทเข้ามากันด้านหน้าดิฉันไว้ แล้วบอกว่าขอทางหน่อยครับ พอเงยหน้าขึ้นมา ก็พบพระองค์ท่านสมเด็จพระเทพฯ เสด็จสวนมาพอดี ห่างกันไม่ถึงเมตร ตอนนั้นรู้สึกชาไปทั้งตัว แล้วก็ปิติมากค่ะ ที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าใกล้ชิดขนาดนั้น หลังจากนั้นมา ก็ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าหลายครั้ง เพราะพระองค์ทรงเสด็จที่ สยามฯ บ่อยมากค่ะ และไม่ค่อยมีพิธีรีตรองอะไรมากมายด้วยค่ะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : Green-apple - [ 1 มิ.ย. 49 21:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 165 สมัยเป็นลูกจ้างกรมป่าไม้เมื่อปี 2534 เคยได้ไปเตรียมสถานที่เพื่อรับเสด็จสมเด็จพระเทพฯ ที่อุทยานแห่งชาติภูเรือ จ.เลย แม้ท่านจะมีภารกิจมากจนเสด็จมาถึงอุทยานฯ เกือบเที่ยงคืน แต่ท่านก็ทรงตื่นจากบรรทมตั้งแต่ก่อนตี 5 เพื่อเสด็จพระราชดำเนินขึ้นยอดภูเรือ ซึ่งสูงชันและห่างจากที่ทำการอุทยานประมาณ 4 กม. ผมมีโอกาสเฝ้ารับเสด็จเมื่อท่านเสด็จฯ ลงมาจากยอดภูเรือในราว 7 โมงเช้า ทางลงเขานั้นแคบและชัน กลุ่มของผม 5 คนเมื่อท่านเสด็จผ่านนั้น ห่างจากพระองค์ท่านแค่เมตรเดียว ท่านยิ้มทักทายทุกคนในที่นั้น แม้ท่านจะทรงเหนื่อยจากการดำเนินด้วยพระบาทเป็นเวลานาน แต่พระพักต์ของพระองค์ทรงแย้มพระสรวลตลอดเวลา จากคุณ : A Thai student in Wales - [ 1 มิ.ย. 49 21:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 166 ขอเล่าเรื่องพระเมตตาของสมเด็จพระเทพฯ ด้วยคนนะคะ ดิฉันไปซื้อขนมและของอย่างอื่นบ่อยๆ ที่ร้านภูฟ้าของสมเด็จพระเทพรัตนฯ ที่สยาม Discovery  วันหนึ่ง ขณะยืนเลือกสมุดโน๊ตหน้าปกเป็นภาพวาดฝีพระหัตถ์รูปช้าง ก็รู้สึกว่ามีใครเดินเฉียดแขนข้างขวาไปแบบชนเล็กๆ  ดิฉันเงยหน้ามอง พบว่าพนักงานที่ร้านยอบตัวลงคุกเข่ากันหมด  จนกระทั่งท่านหันกลับมา จึงทราบว่าคือทูลกระหม่อมเอง ท่านเสด็จกลับมาทางที่ดิฉันยืนอยู่   จึงลงนั่งกับพื้นและกราบท่าน และทูลว่า "ดิฉันศิษย์เก่าโบราณคดีเพคะ รุ่นเดียวกับอาจารย์......"   ด้วยความตื่นเต้นดีใจที่เห็นท่านอย่างใกล้ชิด  ดิฉันลืมตัวยื่นสมุดโน๊ตขอพระราชทานลายพระหัตถ์จากท่าน  ในใจนึกว่าท่านจะกริ้วมั้ยนะ  แต่ทูลกระหม่อมแย้มพระสรวล ทรงรับสมุดไปเซ็นพระนามให้ และมีพระดำรัสถามว่า ตอนนี้ทำงานอะไร ทำไมไม่มาช่วยทำงานที่คณะ ..ฯลฯ   แล้วเสด็จผ่านไป   ดิฉันถือสมุดเล่มซึ่งมีลายพระหัตถ์นั้นเป็นศิริมงคล ด้วยความปลาบปลื้มในพระมหากรุณาธิคุณ และตื้นตันกับพระจริยาวัตรของพระองค์ท่านเป็นที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต   ก็อยากจะเล่าสู่กันฟังค่ะ จากคุณ : padivarutda - [ 1 มิ.ย. 49 22:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 167 กระทุ้นี้เป็นอีกหนึ่งกระทู้ที่เป็นที่สุดของหัวใจคะ จากคุณ : zaiseefa - [ 2 มิ.ย. 49 06:02:38 ]

ความคิดเห็นที่ 168 อ่านแล้วรู้สึกประทับใจ จนน้ำตาซึมเลยค่ะ ขอทรงงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ จากคุณ : ดอกตะล่อม - [ 2 มิ.ย. 49 08:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 169 เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วมีความสุขมากที่สุด จากคุณ : Thipphawand - [ 2 มิ.ย. 49 10:44:56 ]

ความคิดเห็นที่ 170 พระองค์ท่านทรงเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินที่แสนจะติดดิน ทรงอยู่อยู่ใกล้ชิดกับพสกนิกรของท่าน ตามรอยพระบาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยังความปลื้มปิติเป็นล้นพ้นแก่ปวงข้าพระบาทที่ได้รับทราบจริยาวัตรของพระองค์ท่าน ขอพระองค์ทรงพระเกษมสำราญ เป็นมิ่งขวัญของพสกนิกรชาวไทยตราบนานเท่านาน จากคุณ : ลูก AZ (ลูก AZ) - [ 2 มิ.ย. 49 13:14:08 ]

ความคิดเห็นที่ 171 เข้ามาร่วมรับทราบความรู้สึกดีๆเช่นกันครับ   ขอพระองค์ทรงพระเจริญ จากคุณ : อาร์คีมิดิส - [ 2 มิ.ย. 49 15:07:10 ]

ความคิดเห็นที่ 172 ~~ ทรงพระเจริญ ~~ http://www.pantown.com/board.php?id=399&area=&name=board3&topic=398&action=view จากคุณ : เศษเคเบิล - [ 2 มิ.ย. 49 23:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 173 .................................................................. ต่างจากเจ้าหญิงแห่งเทพนิยาย ด้วยตรากตรำพระวรกายอยู่หนักหนา ถึงเกิดใต้ร่มไอศูรย์ฉัตรราชา ก็เหนื่อยกว่าผู้ใดในแผ่นดิน ทุกธุลีรอยบาทเมื่อยาตรา ผ่านป่าดิบ ดงวนา ภูผาหิน คือธารใสสวยสะอ้านหวานระริน เป็นมหากระแสสินธุ์ชลาลัย ดำเนินตามรอยเท้าพ่ออยู่ต่อเนื่อง เป็นมิ่งเมืองควรเมืองนิรันดร์สมัย ทุกหยดทุกหยาดฉ่ำน้ำพระทัย แผ่นดินก็ซับได้ด้วยปรีดา พระทูลกระหม่อมแก้ว สำนึกแล้วด้วยโสมนัสา รู้จากสื่อสายพระเนตรแววเมตตา รู้ว่าทรงรักประชาชน ทรงเป็นดวงไฟไสวภพ เป็นพระลบเรืองไรไปทุกหน ทรงประทับแทบในหัวใจคน ฉ่ำเหมือนฝนชโลมรินดินกันดาร เจ้าหญิงคือดวงมณีของแผ่นดิน ทรงศักดิ์ ทรงศิลป์ ที่สืบสาน เป็นทิพย์แห่งทิพย์กระแสธาร เป็นตำนานยาวนาน ณ กาลเวลา ใจจงรักจึงรองละอองบาท วโรกาสมหามงคลอันทรงค่า บทกวีหนึ่งบทรจนา ณ ห้าสิบพระชันษาก็คือใจ …อัญเชิญขวัญให้ทรงพระสำราญ แผ่นดินขับเพลงขานขึ้นคลอไข เจ้าหญิงได้สดับ ณ กาลใด กาลนั้นดอกไม้ก็แย้มบาน - - - - - @ อัคนี หฤทัย / ณ กาลเวลา / ข่าวสด- 3 / 4 / 48 http://www.lannaworld.com/cgi/lannaboard/reply_topic.php?id=13068 .................................................................. จากคุณ : ตะพานหิน - [ 3 มิ.ย. 49 01:26:35 ]

ความคิดเห็นที่ 174 ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ปลายปีนี้ จะได้เข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร นับเป็นบุญที่เกิดเมืองไทย จากคุณ : iv (ivra) - [ 3 มิ.ย. 49 15:29:23 ]

ความคิดเห็นที่ 175 พี่เขยของดิฉันเป็นทหารขับรถในขบวนเสด็จ  เล่าให้ฟังว่าท่านทรงเรียบง่ายมาก พอมาถึงงานก่อนลงจากรถท่านเอานิ้วของท่านจัดผมให้เข้าที่โดยไม่ใช้หวี ใช้ราชาศัพท์ไม่ถูก จากคุณ : maxmukmark - [ 3 มิ.ย. 49 17:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 176 ขอเล่าบ้างนะคะ ยังรู้สึกประทับใจ ครั้งนั้นมากจริงๆ กับเด็กบ้านนอกที่เพิ่งเข้าเมือง จำได้ว่าต้องแต่งตัวรอท่านตั้งแต่ ตี 5 เพื่อมาเข้าเฝ้ารับเสร็จนักเรียนทุนในวันสถาปนาจุฬาฯ ตอนเช้า ท่านมาเช้ามากๆ 7 โมงครึ่งยังจำเวลาได้แม่นยำ ไม่คิดไม่ฝัน เชื่อว่าเราหลายคนยังไม่ตื่นกันเลย ท่านทรงตักบาตรแล้วเสด็จมายังหมู่นักเรียนทุนซึ่งเราได้อยู่แถวหน้า จากที่หลับสัปหงกกันเกือบทุกคน ดิฉันตอนแรกคิดว่าท่านจะเสด็จดำเนินผ่านไปปรกติแต่ไม่ ท่านเสด็จตรงมาหาหมู่นักเรียนทุนห่างจากหน้าดิฉันแค่ หนึ่งศอก แก้มชมพูไม่ต้องปัดอะไรเลย ยิ้มนั้นยังติดตรึงตราในใจอยุ่เลยมันชัดและใกล้มาก เก็บได้ทุกรายละเอียดทุกคำพูดที่เปล่งพระสุรเสียงอันนุ่มนวล คณะพวกเราหายง่วงกันไปเลย ดิฉันก็ตาโตหายเป็นปลิดทิ้ง และตั้งใจฟังพระโอวาท ว่า "นักเรียนทุนกันใช่ไหม ตั้งใจเรียนนะ จะได้นำความรู้ความสามารถไปพัฒนาชนบทต่อไป " อ้อลืมไปว่าปีนั้นเป็นปี ครบรอบ84 ปีจุฬาฯ ทรงดำรัสถามแต่ละคนว่ามาจากไหนกันบ้าง นานหลายนาที แล้วเสร็จไปทรงดนตรี มันสุดจะสามารถบรรยายได้แล้วหละค่ะ     มีอีกเรื่องหนึ่งค่ะวันสรงดนตรี ดิฉันมีโอกาสได้ไปรับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาท พระองค์เสด็จมาทานพระกระยาหารเช้าที่จุฬาฯค่ะ 7.00 น. หลังจากนั้นทรงดนตรีค่ะ พระองค์ท่านทรงดนตรีได้ทั้งที่พระเนตรทั้งสองข้างหลับค่ะ แต่ไม่มีผิดคีย์นะคะ หลังจากบรรเลงเพลงตอนนั้นจำไม่ได้ค่ะว่าท่านทรงบรรเลงเพลงใดก่อนแต่หลังจากบรรเลงเสร็จ ม่านต้องปิดค่ะ เพลงแรกหลังเปิดม่านมาพระองค์แอบงีบค่ะ (เวลาพระองค์ท่านงีบพระวรกายพระองค์น่ารักมากค่ะ)พระองค์ทรงแย้มพระสรวลนิดหนึ่งเหมือนอาย เห็นเราหลับด้วยอะไรทำนองนี้ค่ะ ที่เล่านี้เพื่อให้เห็นว่าท่านทรงงานหนักเพียงใดแต่ก็มีพระมหากรุณาธิคุณแก่ชาวจุฬาฯเรามากเหลือเกิน      เพลงที่สองเกิดการผิดพลาดทางเทคนิคค่ะม่านปิดไม่มิดตอนบรรเลงเพลงจบ แง้มตรงหน้าพระพักตร์พระองค์พอดี พระองค์ทรงเอื้อมพระหัดถ์มาปิดม่านให้ค่ะ วันนั้นทุกคน ฮากันใหญ่เลยค่ะ พระองค์ทรงตรัสว่า "ม่านก็เป็นใจกับเขาด้วย" หลังพระองค์ปิดได้แล้วได้ยินเสียงปรบมือกันลั่นหอประชุมเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 49 03:09:34 จากคุณ : ชมพูสีหวาน - [ 4 มิ.ย. 49 02:32:25 ]

ความคิดเห็นที่ 177 ขำ คุณ คคห.ที่ 146 ครับผม เรื่องม่านเนี่ย งานที่หอจุฬาฯ เป็นงานสบายๆมากครับ จากคุณ : natthaset - [ 4 มิ.ย. 49 08:57:38 ]

ความคิดเห็นที่ 178 ทรงพระเจริญ...ทรงพระเจริญ...ทรงพระเจริญ จากคุณ : p_kook - [ 4 มิ.ย. 49 16:01:41 ]

ความคิดเห็นที่ 179 เพื่อนๆ ทุกคนโชคดีมากเลยนะคะที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าท่านไม่ว่าจะเป็นทางการหรือไม่เป็นทางการ ในชีวิตนี้ซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของในหลวงและสมเด็จพระเทพฯ อย่างหาที่สุดมิได้ เคยร่วมกิจกรรมเพื่อรับเสด็จสมเด็จพระเทพฯ อยู่ 2 ครั้ง และเคยหยุดรถให้ขบวนเสด็จของสมเด็จพระเทพฯ ทางใต้อยู่หนหนึ่ง แต่ไม่เคยได้เข้าเฝ้าใกล้ๆ เลยสักครั้งเดียว หวังเป็นอย่างยิ่งว่าในปีนี้จะมีบุญวาสนาได้เข้าเฝ้าท่าน สักครั้งหนึ่งในชีวิต ขอบคุณเรื่องดีๆ ที่แบ่งปันกันคะ ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : nuyo (CooKiiE) - [ 4 มิ.ย. 49 22:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 180 ผมมีโอกาสได้ส่งเสด็จ เมื่อสมเด็จพระเทพฯ เสด็จฯ เยือนเยอมนีเมื่อสองปีก่อนที่สนามบิน เป็นการเข้าเฝ้าฯ ที่ใกล้ชิดมากครับ ตื้นเต้นมากเนื่องจากได้มีเข้าเฝ้าฯ ในห้องวีไอพี และยื่นห่างจากพระองค์นิดเดียว สมเด็จพระเทพฯ มีพระราชปฏิสันถารกับบุคคลที่มาเข้าเฝ้าฯ อย่างไม่ถือพระองค์ และทรงพระสรวล เป็นภาพที่ยังจำได้จนถึงวันนี้เลยครับ จากคุณ : เช็งซิมอี๊ - [ 5 มิ.ย. 49 08:03:29 ]

ความคิดเห็นที่ 181 เคยเข้าเฝ้าสองครั้งค่ะ โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนในพระอุปถัมธ์ที่ค่อนข้างจะลุ่มๆ ดอนๆ ในช่วงแรกๆ เปิดโรงเรียน โรงเรียนก็ยังสร้างไม่เสร็จต้องไปอาศัยวัดอยู่ เรียน และกิน เนื่องจาก 80% ของเด็กที่นี่เป็นเด็กประจำ พระเทพท่านเป็นองค์อุปถ้มภ์โรงเรียนของเรา มท่านเสด็จมาเยี่ยมพวกเราทุกปี และปีแรกที่ท่านมา อาจารย์จัดที่ให้ท่านเสวยอย่างดี แต่ท่านไม่ทาน ท่านมาทานถาดหลุมกะพวกเรา ท่านเสวยไอติมที่พวกเราทำกันเอง ท่านเดินเยี่ยมห้องนอน หอนอน ห้องเรียน ซักถามถึงสิ่งที่เราต้องการ ปัญหาอุปสรรค เราโชคดีที่อาจารย์เลือกให้เป็นตัวแทนถวายงานเรื่องเกี่ยวกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เรื่องโครงงานที่เราทำ ท่านซักถามอย่างสนพระทัย (ปล.สมัยนั้นเราใช้ lotus 123 เขียนโปรแกรม) พระฉวีของท่านผ่อง ชุดของท่านเป็นผ้าไทย สีน้ำเงินลายๆ พระพักตร์ท่านไม่มีแม้แต่รอยแป้ง พระเกศาหวีรวบไว้ง่ายๆ ท่านแย้มพระสรวลให้ทุกๆ คน เราถวายงานอย่างประหม่า ตื่นเต้น อย่างบอกไม่ถูก ท่านซักถามอะไรสองสามคำ เราก็จำไม่ได้แล้วว่าท่านถามอะไรบ้าง แล้วเราตอบอะไรไปบ้าง จำได้อย่างเดียวคือรอยพระสรวลที่งดงามที่สุดของท่าน อีกครั้งที่เราได้เฝ่าคือรับปริญญาจากม.เกษตร แต่เสียดายที่ป.โทเราไม่ได้รับจากท่าน ดีใจที่สุดที่ได้เกิดมาเป็นข้าแผ่นดินนี้   จากคุณ : หมวยแก้มป่อง - [ 5 มิ.ย. 49 13:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 182 ทุกวันที่เล่นเนท  ก่อนเปิดเวบอื่น ก็ขอเข้ามาอ่านกระทู้นี้ก่อนเป็นอันดับแรก   เป็นกระทู้ที่อ่านแล้วประทับใจมากๆ อ่านไม่รู้เบื่อเลย สมเด็จพระเทพนั้นเป็นเจ้านายที่น่ารักมากๆ ไม่ถือพระองค์เลย  เคยเจอท่านเดินที่สยามดิสคัฟเวอรี่  ไม่มีทหาร  ไม่มีตำรวจใดๆ เลย  พระองค์ท่านมากับคนไม่กี่คนเอง (ไม่แน่ใจว่าข้าราชบริพารหรือเปล่า  เพราะเดินเสมอกับพระองค์ท่าน) ดีใจที่เกิดมาเป็นคนไทยและเป็นข้าแผ่นดินของพระองค์ท่าน     ขอพระองค์ท่านทรงพระเจริญค่ะ จากคุณ : Little Rice Pudding - [ 5 มิ.ย. 49 14:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 183 ขอเล่าด้วยคนครับ เมื่อปีที่แล้ว พระเทพเสด็จมาพระราชทานปริญญาบัตรที่ม.เทคโนโลยีสุรนารี ผมได้ส่งเสด็จท่าน(คือท่านจะเสด็จกลับแล้ว) ตอนแรกคุยกับเพื่อนว่า จะดูเลขทะเบียนรถไปซื้อหวย พอเอาเข้าจริง เห็นพระพักตร์ท่านแล้ว..... ลืมหมด เกือบลืมโค้งด้วยซ้ำ ภาคภูมิใจที่สุดเลยครับ เพราะคนส่งน้อยกว่าคนรับเยอะมาก เป็นปลื้ม จากคุณ : วิศวะ ณ ที่แห่งหนึ่ง - [ 5 มิ.ย. 49 19:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 184 ขอเล่าด้วยคนนะคะ คือเมื่อสักเกือบสิบปีก่อน โชคดีมากๆ ที่ได้เป็นผู้เขียนบทละคร "แก้วจอมแก่น" จากบทพระราชนิพนธ์ของพระองค์ท่าน ตลอดระยะเวลาที่เขียนบท บทจะถูกส่งไปถวายให้ทอดพระเนตรทุกตอน วันที่เสด็จฯ เปิดศูนย์หนังสือจุฬา สยามแสควร์ พวกเราได้มีโอกาสได้ไปเฝ้าฯ รับเสด็จที่ศูนย์ แม้จะถูกจัดให้แอบอยู่ในมุมหนึ่งไม่ให้ขวางทางเสด็จพระดำเนิน แต่พอทรงหันพระพักตร์มาทอดพระเนตรเห็น ก็ทรงพระดำเนินจากลาดพระบาทมาหาคณะเรา ทรงพระสรวลแจ่มใสมากๆ เลยค่ะ และทรงมีพระราชปฏิสันถารอย่างเป็นกันเองมาก เมื่อถึงเราที่หมอบเฝ้าฯ อาจารย์ (ปนัดดา ธนสถิตย์) ก็กราบบังคมทูลว่าคนนี้ที่เป็นผู้เขียนบท จำได้ว่าเราเห็นรอยแย้มสรวล ตามด้วยพระสุรเสียงรับสั่งว่า "เขียนสนุกดี" วินาทีนั้นเราถึงกับอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ออก งุนงงเป็นใบ้ไปชั่ววูบ อาจารย์(สุรพล วิรุฬห์รักษ์) ต้องช่วยเอาศอกกระทุ้งแรงๆ ว่าให้กราบลงไป ถึงได้รู้สึกตัว กราบลงไปกับพื้น แล้วเงยหน้าอ้อมแอ้มทูลว่า " เป็นพระกรุณาเพคะ" ทุกวันนี้ยังไม่ลืมเหตุการณ์วันนั้นเลยค่ะ จากคุณ : อริยา - [ 5 มิ.ย. 49 22:02:30 A:210.246.72.93 X: TicketID:015714 ]

ความคิดเห็นที่ 186 อ่านแล้วซึ้ง  ตื้นตันกับทุกท่านไปด้วย เห็นด้วยอย่างยิ่งเรื่องที่ท่านเป็นกันเองไม่ถือพระองค์ ตอนรับเสด็จงานกาชาดท่านเสด็จมาสอยดาวที่ซุ้มซึ่งเราทำงานอยู่พอดี ได้ยินผู้ใหญ่เล่าว่าถ้าพระองค์จับได้รางวัลอะไรก็ต้องถวายอันนั้นให้ ห้ามไม่ให้ถวายของรางวัลอันอื่น (คือปกติถ้าเจ้านายเสด็จไม่ว่าจะจับได้อะไรเจ้าหน้าที่ที่ซุ้มจะถวายของรางวัลพิเศษที่เตรียมไว้ให้แทน) ซึ่งเรามีโอกาสได้ทำอยู่ซุ้มกาชาดอยู่สามปีก็เห็นท่านจับได้มาม่าทุกปีเลย ได้เฝ้าใกล้ๆแล้วรู้สึกปลื้มใจไม่หาย ความเห็นที่ 79 ตอบได้ดีมากเลย ^ ^ จากคุณ : meri - [ 6 มิ.ย. 49 15:06:07 ]

ความคิดเห็นที่ 187 อ่านทุกๆกระทู้แล้ว รู้สึกดีใจจริงๆที่เกิดมาเป็นคนไทย ขอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 มิ.ย. 2549 นี้ เรากับเพื่อนๆพาลูกๆ (เด็กๆ ประมาณ 4-6 ขวบ จำนวน 7 คน)ที่กำลังซนๆ ไปดูงานนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติของในหลวงที่อิมแพคมา หลังจากดูพระมหาชนกตอนรอบบ่ายเสร็จก็ตั้งใจกันว่าจะพาลูกๆไปเดินดูงานใน Hall 1-8 พอไปถึงซุ้มของปตท. ก็เห็นคนหลายคนนั่งลงกับพื้น ก็นึกว่าคงต้องมีพระองค์ใดเสด็จแน่ๆ เพื่อนเรารีบวิ่งไปถามเจ้าหน้าที่ พอทุกคนรู้ว่า เป็นสมเด็จพระเทพฯ ตอนนั้นทุกคนตัดสินใจนั่งลงรอทันที ขอแค่ได้เห็นพระพักตร์พระองค์ท่าน ก็เป็นบุญของพวกเรากล้ว แต่เจ้าตัวเล็กๆนี่ซิ ถามกันใหญ่ว่าท่านเป็นใคร พอเราบอกว่า พระองค์เป็นลูกสาวของในหลวงแล้วก็ทรงดำเนินตามรอยเบื้องพระยุคลบาทของในหลวงในการที่จะดูแลทุกข์สุขของประชาชน ที่สำคัญเป็นแต่งเรื่องแก้วจอมแก่น (เคยอ่านให้ฟังก่อนนอน) เจ้าตัวเล็กๆ นั่งพับเพียบเรียบร้อย โดยที่เราไม่ต้องกำชับเลย แถมขอไปนั่งแถวหน้าสุดด้วยพอพระองค์ท่านเสด็จผ่านมา ลูกสาวเราก็ก้มลงกราบ แล้วยังหันมาบอกเราอีก "ตัวจริงสวยกว่าในทีวีอีก" เรางี้ต้องรีบให้เงียบคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นได้แต่อมยิ้มไปตามๆกัน เราเองก็คิดเหมือนกัน พระองค์ท่านงามมาก รัศมีแห่งความดีทรงฉายออกมาในทุกๆพระอิริยาบท ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ปล. โหวตใรวมเล่มด้วยคน จากคุณ : lenefield - [ 6 มิ.ย. 49 18:06:16 A:202.57.182.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 188 ได้อ่านเรื่องราวของทุกคนแล้ว เลยต้องขอเล่าเรื่องราวของตัวเองบ้างนะคะ เราเป็นนิสิตคณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทุกๆปี ช่วงประมาณปลายๆเดือนกรกฎาคม พวกเราจะได้เป็นตัวแทนนิสิตชั้นปีที่1-4 เข้าไปร่วมปลูกต้นไม้ในพระราชวังจิตรลดา ซึ่งทุกครั้งที่พวกเราเข้าไปร่วมปลูกต้นไม้นั้น พวกเราจะได้มีโอกาสเฝ้ารับเสด็จ สมเด็จพระเทพฯ ทุกครั้งไป เพราะพระองค์จะทรงเสด็จมาร่วมในการปลูกต้นไม้ด้วยทุกครั้ง บางปีก็จะทรงขับรถมาเอง เวลาเสด็จมาปลูกต้นไม้ก็จะทรงแต่งพระองค์อย่างเรียบง่าย และทุกปีก็จะมีการทำเสื้อที่ระลึกในการปลูกต้นไม้แต่ละครั้งออกมาจำหน่ายด้วย ซึ่งพระองค์ก็ได้ทรงฉลองพระองค์มาเช่นเดียวกับ คณะบุคคลที่เข้าเฝ้า โดยพระองค์จะลงมือปลูกต้นไม้เองทุกครั้ง และจะทรงแย้มสรวลและทักทายกับคณะบุคคลอย่างเป็นกันเอง โดยไม่ทรงถือพระองค์เลยแม้แต่น้อย หลังจากนั้นก็จะทรงประทานพระราชวโรกาสให้พวกเราได้ถ่ายรูปร่วมกับพระองค์ และได้ทรงพระราชทานเลี้ยงอาหารกลางวันแก่พวกเราอีกด้วย เมื่อปีที่แล้วขนาดฝนตกก็ยังทรงเสด็จมาเลยค่ะ ตอนที่เรากับเพื่อนยืนรอรับเสด็จอยู่นั้นได้มีฝนตกลงมาปรอยๆ แต่พอเสด็จมาปุ๊บฝนก็หยุดเลย น่าอัศจรรย์ใจจริงๆค่ะ รูปที่ถ่ายไว้เราก็ได้เอาไปใส่กรอบเก็บไว้อย่างดีเลยนะคะ แถมยังมีไฟล์รูปเก็บไว้อีกด้วยนะคะเดี๋ยวจะเอามาลงให้ดูตอนหลังนะคะ เพราะไฟล์มันใหญ่เราย่อไม่เป็นค่ะ (เอ่อ ถ้ามีตรงไหนที่ใช้ราชาศัพท์ไม่ถูก ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ) อีกนิดค่ะ อยากบอกว่าภูมิใจมากค่ะที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้าพระองค์ จากคุณ : Zeamay (นู๋_ดุ๊ก) - [ 6 มิ.ย. 49 22:40:52 ]

ความคิดเห็นที่ 189 ขอเล่าบ้างแล้วกันนะครับ เป็นเรื่องของแฟนผมกับความซุ่มซามของเธอ เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้ แฟนผมเค้าไปกับเพื่อนที่ loft siam dis ตอนที่เดินดูของอยู่ เค้ารุ้สึกว่าทำไมแถวนี้มันโล่งๆนะ แต่เค้าก็ไม่ได้คิดอะไร และเดินดูของไปเรื่อย จนเกือบไปชนกับใครคนหนึ่ง แฟนผมก็เลยเงยหน้าขึ้นมาขอโทษ เท่านั้นแหละคับ แฟนก็อึ้ง พูดอะไรไม่ออกเลย ท่านก็ยิ้มแล้วเดินดูของต่อ  แต่แฟนผมเค้ายังไม่เลิกคับ ยังคงอยู่แถวนั้น เลยได้ยินท่านตรัสกับเพื่อนว่า"ถังขยะใบนี้น่ารักนะ แต่มันแพงเราคงไม่ซื้อหรอก รอคนถวายดีกว่า" พระสหายท่านก็ขำ แล้วพูดว่า ใครจะกล้า ท่านก็เลยแย้มพระสรวล  แต่แฟนผมได้ยินทุกคำพูด เลยขำไปด้วย แถมยังแอบเอามาเล่าอีกว่าถังขยะใบนั้นน่ารักจริงๆ เป็นรูปการ์ตูนสปริง แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 49 11:47:04 จากคุณ : BoyZ_Russ - [ 7 มิ.ย. 49 11:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 190 :) อ่านแล้ว ทั้งขำ นั่งปลื้ม (อยู่หน้าแป้น) อมยิ้มอยู่คนเดียว โชคดีจริงๆที่ได้มาเกิดเป็นคนไทย จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 7 มิ.ย. 49 11:57:40 ]