ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีครับท่านเจียวต้าย มิได้พบมาเนิ่นนาน ผมเพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดที่ไกลโพ้นครับผม ขอตอบคำถามครับ เมื่อครั้งที่โจโฉปราบปรามภาคเหนือ อ้วนซงและอ้วนฮีได้พ่ายศึกและหลบหนีไปยังหัวเมืองฝ่ายตะวันตกของเมืองกิจิ๋ว โจโฉคิดจะปราบเชื้อสายของอ้วนเสี้ยวให้หมดสิ้น แต่บรรดาที่ปรึกษานายกองทั้งหลายต่างพากันคัดค้านและเสนอให้ถอนทัพกลับไปเมืองหลวงด้วยเหตุที่ว่า ระยะทางที่จะไปนั้นทุรกันดารมาก อีกทั้งยังกริ่งเกรงว่าเล่าเปียวจากเมืองเกงจิ๋วจะยกทัพมาตีเมืองฮูโต๋ ยกเว้นอยู่เพียงที่ปรึกษาท่านเดียวที่คัดค้านและเสนอให้โจมตีขณะที่ข้าศึกยังไม่ทันระวังตัว ถ้าทิ้งช้าไว้ข้าศึกจะเตรียมตัวได้ทัน อีกทั้งการตามล่าอ้วนซงและอ้วนฮีครั้งนี้จะได้ถือโอกาสปราบปรามหัวเมืองทางเหนือได้อย่างเบ็ดเสร็จราบคาบ ส่วนฝ่ายเล่าเปียวนั้นมิต้องไปกังวลเนื่องจากเล่าเปียวจะไม่ยกทัพมารุกรานฮูโต๋แน่นอนเพราะเล่าเปียวนั้น "เป็นแต่คนช่างพูด จะคิดการสิ่งใดก็ไม่ตลอด" โจโฉจึงตัดสินใจยกทัพปราบปรามภาคเหนือ ระหว่างการเดินทางนั้นลำบากทุรกันดารมาก "ข้ามทุ่งป่าพงแลเขาเป็นหลายตำบล ทางนั้นกันดารนัก หาต้นไม้ใหญ่มิได้ ลมพัดหอบเอาทรายฟุ้งตลบไปทั้งกองทัพ" ที่ปรึกษาของโจโฉท่านนั้นทนต่อสภาพลำบากไม่ไหวจึงได้ล้มป่วยลงอย่างหนัก โจโฉเห็นดังนั้นก็สงสารจึงร้องไห้ ที่ปรึกษาท่านนั้นจึงกล่าวว่า "อันคุณของท่านมีอยู่แก่ข้าพเจ้าเป็นอันมาก อย่าวิตกถึงข้าพเจ้าเลย ถึงมาตรว่าข้าพเจ้าจะตายก็จะเอาชีวิตแทนคุณท่าน อันคำโบราณกล่าวไว้ว่า การสิ่งใดเห็นได้การแล้ว ก็ให้เร่งคิดอ่านทำการไปกว่าจะสำเร็จ ซึ่งจะยกกองทัพไปครั้งนี้ ข้าพเจ้าเห็นจะช้าทหารก็จะลำบากนัก แล้วชาวเมืองรู้ก็จะตระเตรียมไว้รบพุ่ง ขอให้ตั้งกองทัพไว้ที่นี่ ให้จัดแจงทหารซึ่งกล้าแข็ง เอาเสบียงใส่ไถ้คาดเอว ถืออาวุธสำหรับมือแล้ว จับชาวบ้านให้นำทางไปเที่ยวโจมตีเอา อย่าให้ทันชาวเมืองรู้ตัวก็จะได้โดยง่าย" แผนการรบในครั้งนั้นนับว่าเป็นอุบายที่ฉลาดมาก อาจเรียกได้ว่าเป็นต้นแบบของสงครามกองโจรจู่โจมเร็วก็ว่าได้ครับ แต่น่าเสียดายที่กุนซือท่านนั้นอายุสั้นก่อนวัยอันควร คำตอบคือ เป็นคำกล่าวของกุยแกเสนอต่อโจโฉด้วยวาจาเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อใกล้จะสิ้นใจครับ ส่วนอุบายสุดท้ายเป็นลายลักษณ์อักษรครับผม จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 2 ก.ค. 49 18:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตตั้งคำถามบ้างนะครับ... พูดถึงกลยุทธการเร่งจู่โจมเพื่อให้ข้าศึกมิทันได้ตั้งตัว มีหนึ่งในยอดกลยุทธของสามก๊ก จากคำกล่าวสั้นๆว่า "ได้เก้าส่วน เสียหนึ่งส่วน ก็ชอบที่จะเร่งกระทำการ" พอจะทราบกันหรือไม่ครับ กลยุทธนี้มีที่มาจากคำกล่าวของใครในสามก๊กตอนไหนครับผม จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 2 ก.ค. 49 18:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นคุณเจียวต้ายกับคุณกระบี่หัก ตอบแล้วได้ความรู้ดีครับ   ผมขอเข้ามาศึกษาด้วย  แต่ไม่มีอะไรแลกเปลี่ยน :) เพราะผมจำสามก๊กไม่ได้ขนาดนี้แน่   แต่อ่านฉบับพระยาคลังหนที่ทั้งสองคนยกมาแล้ว  ผมทึ่งในฉบับพระยาคลังหนมาก  การเลือกใช้คำ  ภาษาและสำนวนสละสลวยเหลือเกิน จากคุณ : kazama - [ 2 ก.ค. 49 19:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความจริงไม่ใช่จำได้หรอกครับ เป็นแค่ว่าพอจะหาเจอเท่านั้น คราวนี้คงต้องค้นนานหน่อย เพราะให้โจทย์มาสั้นเหลือเกินครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 2 ก.ค. 49 19:40:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่มีหนังสืออยู่ในมืออ่ะครับ ถามยากจัง -_-' จากคุณ : lekhaew - [ 2 ก.ค. 49 23:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กำลังจ๋อยสุดขีด  เพราะเป็นตอนที่กุยแกจำได้แม่นที่สุด  มีคนมาแย่งตอบหมดแล้ว  แถมตอบดีกว่าข้าพเจ้าตอบเองอีกต่างหาก จ๋อย ๆ ๆ ฮิ ๆ ๆ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 3 ก.ค. 49 01:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กระทู้นี้ผมตั้งใจจะแหย่เสือ..เอ๊ย..คุณกุยแกโดยเฉพาะ ถ้าไม่รู้ตอนนี้ก็คงไม่ใช้ชื่อกุยแก แต่มัวไปดูบอลเสียนี่ เลยแห้วไปครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 3 ก.ค. 49 08:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ปัญหาใน คห.๒ ยังคิดไม่ออกครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 3 ก.ค. 49 08:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ kazama ครับ เข้ามาร่วมสนุกด้วยกันสิครับผม จะได้มีผู้ถาม-ตอบกันคึกคักมากขึ้น ผมเองก็จำไม่ได้ทั้งหมดหรอกครับ ต้องอาศัยการเปิดอ่านประกอบไปด้วยแต่ก็ใช่ว่าจะไล่เปิดหาอย่างไม่มีทิศทางซึ่งคงหาไม่ได้แน่นอน ที่ผมตอบได้เพราะคำถามค่อนข้างง่ายครับผม เนื่องจาก 1. การจับชาวบ้านมานำทาง ถ้าไปจับมา ชาวบ้านไม่ได้อาสาเอง ตามฉบับเจ้าพระยาฯส่วนมากจะเป็นฝ่ายวุยก๊ก 2. การที่จะใช้อุบายจู่โจมเร็วแบบนี้ได้ ทหารต้องมีความชำนาญศึกก็ส่วนมากเป็นทหารฝ่ายวุยก๊กโดยเฉพาะสมัยโจโฉ หรือไม่ก็ทหารม้าของกำเหลง 3. ถ้าจะต้องใช้ทั้งชาวบ้านนำทางและต้องจู่โจมเร็ว แสดงว่าต้องเป็นการตีเมืองที่ระยะทางยาวไกลและกันดาร ในสามก๊กก็มีแต่เมืองเสฉวน โจโฉปราบภาคเหนือ ขงเบ้งตีเมืองหม่านอ๋อง และสุมาอี้ตีเมืองเลียวตั๋ง ก็เลยเดาว่าจะต้องเป็นตอนโจโฉปราบภาคเหนือครับผม ป.ล. คำถามที่ตั้งไว้ที่ คห. 2 นั้นขอใบ้ให้ครับว่า เป็นคำกล่าวของขุนนางท่านหนึ่งที่กล่าวกับนายของตนซึ่งลังเลที่จะยกทัพไปยึดเมืองหนึ่ง โดยเป็นการย้ำเตือนสติว่า เมื่อครั้นจะได้ทีอยู่แล้วหากยืดยากชักช้าไปก็จะเสียโอกาส ดังนั้นอย่าได้ลังเลถ้าโอกาสมาถึงมือในเมื่อมีโอกาสจะได้ถึง 9 ส่วนถ้าพลาดก็จะเสียโอกาสไปอย่างน่าเสียดายครับผม แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 49 21:41:25 จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 3 ก.ค. 49 21:29:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ^ กาเซี่ยงบอกโจโฉรึเปล่าคะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 4 ก.ค. 49 05:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอลองตอบดูนะครับ... น่าจะเป็นตอนที่ เอียวเก๋า กราบทูลพระเจ้าสุมาเอี๋ยนให้ยกทัพบุกง่อก๊ก เปล่าครับ... ไม่มีหนังสืออ่ะครับ จำได้เท่านี้อ่ะ - -" จากคุณ : nyago (Nyago) - [ 4 ก.ค. 49 22:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมตามลายแทงของคุณ nyago (ผมอยากอ่านเป็นไทย แต่อ่านไม่ออกครับ) ไปจนถึงตอนที่ว่านั้นแล้วครับ ปรากฏว่าถูกต้อง 100%  ขอแสดงความนับถือที่จำได้โดยไม่ต้องดูหนังสือครับ ความมีอยู่ว่า เอียวเก๋า ซึ่งเป็นนายทหารที่พระเจ้าสุมาเอี๋ยน ส่งไปรักษาด่านทางด้านเมืองกังตั๋ง เพราะยังเหลืออยู่อีกแคว้นเดียว ได้รายงานมาว่าฝ่ายพระเจ้าซุนโฮแห่งกังตั๋ง ได้ถอดลกข้อง นายทหารรักษาด่านของกังตั๋งออกจากตำแหน่งด้วยความฟั่นเฟือนแล้ว สมควรจะยกกองทัพไปตีเอาเมืองกังตั๋งในเวลานี้ ก็จะได้โดยง่าย แต่พระเจ้าสุมาเอี๋ยนไม่ทำตาม เอียวเก๋าจึงเสียใจจนป่วยตายไป ก่อนตายได้ปรารภไว้ว่า ".....เมืองกังตั๋งนี้เสียถึงเก้าส่วนแล้ว ยังแต่ส่วนหนึ่งจะได้โดยง่าย แล้วพระเจ้าสุมาเอี๋ยนก็มิได้ยกกองทัพมา คิดเสียดายนัก มิรู้แล้วเลย...." ไม่ค่อยจะตรงตามปัญหาที่คุณกระบี่หักตั้งไว้ นะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 5 ก.ค. 49 16:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ท่านที่เคยตั้งวงสังสรรค์กันบ่อย คงจะรู้จักภาษิตของวงสุราดีว่า ห้ามพูดเรื่องการเมืองในวงเหล้า (เพราะอาจถกเถียงทะเลาะถึงฆ่ากันตายได้) คำนี้มีมูลมาจากเรื่องสามก๊กครับ ท่านว่าไว้ดังนี้ " บัดนี้เป็นหน้าเหล้าหน้าข้าวอยู่ ซึ่งท่านจะเอาการบ้านการเมืองมาว่านี้ไม่ควร " ไม่เชื่อลองหาดูซิครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 6 ก.ค. 49 05:13:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับ ขออนุญาตเข้ามาเฉลยคำถามที่ คห.2 ครับ คำตอบของท่าน nyago ที่คห. 11 และท่านเจียวต้ายที่คห. 12 นั้นถูกต้องครับแต่ยังไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ครับผม  ขอเพิ่มเสริมเติมข้อความให้ครบนะครับ เมื่อพุทธศักราชที่ 820 พระเจ้าซุนโฮแห่งกังตั๋งได้ปลดลกข้องออกจากตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ ทำให้ลกข้องน้อยใจและลาออกจากราชการ ซุนอี้ได้รับตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการทหารคนใหม่ไม่ถนัดชำนาญในการทหารและไม่สามารถปกครองทหารให้อยู่ในระเบียบวินัยได้ กองทัพจึงเกิดความวุ่นวายและระส่ำระสายขึ้น เอียวเก๋าผู้เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งฝ่ายจิ้นก๊กจึงเห็นเป็นโอกาสในการยึดเมืองกังตั๋งจึงยื่นฎีกาเสนอพระเจ้าสุมาเอี๋ยนว่า บัดนี้เมืองกังตั๋งระส่ำระสายใกล้จะดับสูญแล้ว พระเจ้าซุนโฮปกครองมิได้ตั้งอยู่ในธรรม ขุนนางและทหารทั้งปวงต่างสิ้นขวัญกำลังใจและไม่ศรัทธาพระเจ้าซุนโฮแล้ว บัดนี้จึงถึงกาลสมควรที่จะยกทัพยกไปตีเอาเมืองกังตั๋ง พระเจ้าสุมาเอี๋ยนเห็นชอบด้วย จึงสั่งให้เกณฑ์ทหารตระเตรียมยกไปตีเมืองกังตั๋ง แต่กาอุ้นได้เสนอต่อพระเจ้าสุมาเอี๋ยนว่า เมืองกังตั๋งนั้นร่วงโรยก็จริงแต่ก็ยังไม่ดับสูญ ยังมีความสมบูรณ์เพียบพร้อมในการรับศึก เราเสียทหารกึ่งหนึ่งก็จะสามารถยึดเมืองกังตั๋งแต่หากหน่วงเวลาเอาไว้ เมืองกังตั๋งก็จะวุ่นวายกันเองและเราจะสามารถยึดเมืองได้โดยไม่ต้องเสียไพร่พล ดังนั้นจึงชอบที่พระองค์ควรจะรอคอยเวลาจนกว่ากังตั๋งจะล่มสลายไปเอง พระเจ้าสุมาเอี๋ยนเห็นชอบด้วย จึงสั่งให้งดทัพเอาไว้ก่อน ฝ่ายเอียวเก๋าครั้นทราบข่าวว่าพระเจ้าสุมาเอี๋ยนให้งดกองทัพ ก็ทอดใจรำพึงว่า ".....เมืองกังตั๋งนี้เสียถึงเก้าส่วนแล้ว ยังแต่ส่วนหนึ่งจะได้โดยง่าย แล้วพระเจ้าสุมาเอี๋ยนก็มิได้ยกกองทัพมา คิดเสียดายนัก มิรู้แล้วเลย...." จากนั้นเอียวเก๋าก็ตรอมใจและล้มป่วยลง พระเจ้าสุมาเอี๋ยนก็สงสารและได้เสด็จไปเยี่ยม ทั้งยังถามว่า ที่ท่านเสนอให้เร่งไปตีเอากังตั๋งเพราะเหตุใด เอียวเก๋าทูลว่า ข้าพระองค์เห็นเป็นโอกาสเหมาะเพราะพระเจ้าซุนโฮมิได้ครองแผ่นดินให้เป็นสุข ราชการบ้านเมืองฟั่นเฟือนไปหมดสิ้น กองทัพจิ้นก๊กนั้นเข้มแข็ง หากยกทัพไปย่อมได้ชัยแต่ถ้าทิ้งช้าไว้เนิ่นนาน ทางเมืองกังตั๋งปรากฏคนดีมีฝีมือเมื่อนั้นโอกาสก็จะหลุดลอยไปอย่างน่าเสียดาย พระเจ้าสุมาเอี๋ยนได้ฟังแล้วก็ตกพระทัยที่ทิ้งเวลาไว้เนิ่นนาน จึงมีดำริจะยกทัพไปตีเมืองกังตั๋ง เอียวเก๋านั้นป่วยหนักมิอาจนำทัพได้จึงได้เสนอให้เตาอี้เป็นแม่ทัพใหญ่บัญชาการแทน ต่อมาไม่นานเอียวเก๋าก็สิ้นใจตาย เตาอี้ผู้เป็นแม่ทัพใหญ่ได้ยื่นฎีกาถวายพระเจ้าสุมาเอี๋ยน มีใจความเช่นเดียวกันกับความคิดของเอียวเก๋า พระเจ้าสุมาเอี๋ยนจึงปรึกษาเหล่าขุนนาง อองหุยขุนนางผู้ใหญ่คนสนิทของพระเจ้าสุมาเอี๋ยนกราบทูลว่า บัดนี้ยังไม่พร้อมที่พระองค์จะรีบยกทัพไปตีเมืองกังตั๋งเพราะพระเจ้าซุนโฮนั้นเตรียมตั้งทัพรับศึกอยู่ หากยกทัพไปขณะที่ข้าศึกพร้อมก็จะเป็นอันตราย จึงควรที่จะงดกองทัพไว้อีกปีดูท่าทีให้ชัดเจนก่อน พระเจ้าสุมาเอี๋ยนทรงเชื่อในขุนนางคนสนิทจึงทรงให้งดกองทัพเอาไว้ก่อน ในวันนั้น พระเจ้าสุมาเอี๋ยนทรงเล่นหมากล้อมกับขุนนางผู้หนึ่ง พระเจ้าสุมาเอี๋ยนเสียกลหมากล้อมใกล้จะจนแต้ม กำลังหมากลดลงไปถึงเก้าในสิบส่วน ขุนนางผู้นั้นเกรงพระทัยไม่กล้าเอาชนะให้เด็ดขาดจึงเล่นถ่วงเอาไว้ พระเจ้าสุมาเอี๋ยนได้ทีก็วางหมากล้อมรุกจนได้ชัยชนะ พระเจ้าสุมาเอี๋ยนจึงนึกถึงคำพูดของเอียวเก๋าว่า "ได้เก้าส่วน เสียหนึ่งส่วน ก็ชอบที่จะเร่งกระทำการ" ขณะนั้นเตาอี้ได้ถวายฎีกาอีกครั้งมีใจความว่า บัดนี้การเป็นทีแล้ว เมืองกังตั๋งร่วงโรยสุกงอมถึงเก้าส่วน ยังคงเข้มแข็งอยู่เพียงส่วนเดียว หากเนิ่นช้าไปข้าศึกจะเตรียมการพรักพร้อมมากขึ้นหรือเกิดผู้มีความสามารถขึ้นมา การสำคัญก็จะไม่ทันท่วงที พระเจ้าสุมาเอี๋ยนจึงตัดสินใจแน่วแน่ที่จะยกทัพไปตีเมืองกังตั๋ง และสุดท้ายก็ทรงยึดเมืองกังตั๋งและรวบรวมแผ่นดินได้เป็นผลสำเร็จ จะเห็นได้ว่า พระเจ้าสุมาเอี๋ยนนั้นทรงลังเลอยู่หลายครั้งหลายคราจนเกือบจะเสียการ ดังนั้นหนึ่งในยอดกลยุทธจากสามก๊กที่นับว่าควรพิจารณานั่นคือคำกล่าวที่ว่า "ได้เก้าส่วน เสียหนึ่งส่วน ก็ชอบที่จะเร่งกระทำการ" ที่มาจากข้อความ ก็เป็นเช่นนั้นนั่นแล ครับผม จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 6 ก.ค. 49 23:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จากนั้นก็มาตอบคำถามจาก คห. 13 ครับ .... ในบรรดาวงสุราที่แฝงการเมืองในสามก๊ก ทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์หนึ่งที่โดดเด่นมากนั่นคือ ... เมื่อเล่าปี่ได้ครองเมืองเสฉวนแล้ว ซุนกวนและโลซกต่างคิดอุบายที่จะทวงเมืองเกงจิ๋วคืนหลายครั้งหลายครา ขนาดแผนการจับครอบครัวจูกัดกิ๋นเป็นตัวประกันก็ยังไม่สัมฤทธิผล โลซกจึงคิดอุบายเชิญกวนอูมากินโต๊ะและจับตัวกวนอูไว้เพื่อแลกกับเมืองเกงจิ๋ว กวนอูล่วงรู้ในอุบายแต่ก็ตอบรับคำเชิญเพราะต้องการซ้อนแผนของโลซกโดยอาศัยความกล้าหาญของตนเอง กวนเป๋งผู้บุตรบุญธรรมก็กริ่งเกรงว่าจะเป็นกลอุบายจึงได้ทัดทานกวนอูไว้ว่า อันตัวบิดานี้อุปมาเหมือนทองคำ ซึ่งจะล่วงเข้าไปในพวกโจรนั้นไม่ควร กวนอูได้ฟังบุตรบุญธรรมทัดทานก็หัวเราะกล่าวว่า เจ้าอย่าวิตกเลย อันบิดานี้ก็มีฝีมือเลื่องลืออยู่ แต่ทหารโจโฉเป็นอันมากนับสิบหมื่น บิดากับม้าตัวเดียวก็ยังไม่ต้องเกาทัณฑ์และอาวุธทั้งปวง ขับม้ารบพุ่งรวดเร็วเป็นหลายกลับ อุปมาเหมือนเข้าดงไม้อ้อแลออกจากดงแขม จะกลัวอะไรแก่ทหารเมืองกังตั๋งเพียงนี้ดังหนูอันหาสง่ามิได้ ออกปากว่าจะไปแล้วจะให้เสียวาจาใย สามก๊กชุดหนังจีนกล่าวถึงคำพูดของกวนอูในตอนนี้ว่า "ท่ามกลางมีดดาบง้าวทวนนับหมื่น เกาทัณฑ์ศิลาดุจดั่งห่าฝน ตัวข้าขับม้าตีฝ่าหามีผู้ใดต้านทานมิได้ แล้วจะไปเกรงกลัวอันใดกับทหารเมืองกังตั๋ง" กวนอูอาศัยความกล้าของตนเองไปตามคำเชิญโดยมีผู้ติดตามไม่กี่คน "แลกวนอูนั้นแต่งตัวโอ่โถง ใส่เสื้อแพรสีม่วง โพกแพรสีเขียว มิได้ใส่เกราะ เห็นจิวฉองนั้นแบกง้าวนั่งเคียงกวนอูอยู่ แลทหารซึ่งมีฝีมือนั้นก็มาด้วยกวนอูสักเจ็ดแปดคน" แม้ว่าโลซกจะวางแผนให้ลิบองและกำเหลงซุ่มทหารเอาไว้ข้างทางแล้วก็ตาม แต่ยังอดหวั่นพรั่นใจกับกวนอูมิได้ "ขณะเมื่อเสพสุราอยู่นั้น โลซกครั่นคร้ามมิได้เงยหน้าขึ้นดูกวนอู ให้แต่คนใช้รินสุราให้กิน กวนอูเสพสุราพลางมิได้คิดย่อท้อ พูดจาถึงการรบพุ่งแล้วหัวเราะเล่น" โลซกนั้นสังเกตว่ากวนอูใกล้เมาสุรา จึงเบี่ยงการสนทนาเข้าเรื่องเมืองเกงจิ๋ว กวนอูนั้นแสร้งเมาสุราและกล่าวด้วยเสียงอันขุ่นว่า "ท่านให้มีหนังสือไปหาเรามาจะกินโต๊ะเล่น บัดนี้เป็นหน้าเหล้าหน้าข้าวอยู่ ซึ่งท่านจะเอาการบ้านการเมืองมาว่านี้ไม่ควร จนนิ่งเสียก่อนเถิด" จากนั้นกวนอูก็สนทนาโต้ตอบกับโลซกจนอับจนคำพูด และอาศัยความกล้าหาญบวกกับชื่อเสียงของตนที่ฝ่ายตรงข้ามเกรงกลัวอยู่เป็นทุนอยู่แล้ว สามารถซ้อนแผนของโลซกให้ล้มเหลวได้ ซึ่งการกระทำเช่นนี้เหมือนจะเสี่ยงอันตรายบ้าบิ่นเกินไปแต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่งก็นับว่าเป็นอุบายที่ฉลาดมากเหมือนกันครับ คำตอบคือ เป็นคำกล่าวของกวนอูต่อโลซก เมื่อกวนอูตอบรับคำเชิญของโลซกไปกินโต๊ะที่ปากน้ำเมืองแฮเค้าครับผม แก้ไขเมื่อ 06 ก.ค. 49 23:58:09 จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 6 ก.ค. 49 23:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทีนี้ มาเพิ่มคำถามบ้างครับผม .... พูดถึงวงสุรา มีคำกล่าวหนึ่งกล่าวจากคนเมาสุราคนหนึ่งไว้ว่า "อันคำโบราณกล่าวไว้ว่า เกิดมาเป็นชายแม้จะแสวงหาเจ้านายซึ่งจะเป็นที่พึ่งนั้น ก็ให้พิเคราะห์ดูน้ำใจเจ้านายซึ่งโอบอ้อมอารีเป็นสัตย์ธรรมจึงให้เข้าอยู่ด้วย แล้วให้ตั้งใจทำราชการโดยสัตย์ซื่อสุจริต ให้เห็นฝีมือเป็นบำเหน็จไว้ จึงจะได้มีความสุขสืบไป ประการหนึ่งให้มีใจทำไมตรีแก่ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงเก่าแก่ไว้อย่าได้ขาด แม้มาตรว่าจะมีภัยสิ่งใดมาถึงตัว ก็จะเผอิญมีผู้มาช่วยแก้ไขพ้นจากอันตรายได้ ถ้าจะคิดการสิ่งใดเล่าก็จะสำเร็จ" อันนี้ไม่ยากแล้วครับผม พอจะทราบไหมครับว่า คำกล่าวนี้ เป็นใครกล่าวกับใครครับผม ป.ล. กระทู้นี้ตกไปด่านล่างอีกแล้ว ขออนุญาตรบกวนผู้มาตอบหรือท่านเจียวต้ายช่วยกรุณาตั้งกระทู้ใหม่ทีคร้าบผม... แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 49 00:00:00 จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 6 ก.ค. 49 23:53:41 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอขยายความต่อจาก คห.๑๕ อีกนิดหนึ่งว่า ทหารของโลซกที่เตรียมจะล้อมฆ่ากวนอูนั้น มิใช่แต่จะเกรงฝีมือกวนอูเพียงอย่างเดียวครับ ท่านว่า ..........กวนอูนั้นทำเป็นเมาแกว่งง้าวอยู่มือหนึ่ง มือหนึ่งนั้นยึดเอามือโลซกแล้วว่า " ท่านหามากินโต๊ะนี้ก็ขอบใจแล้ว แต่เหตุใดจึงเอาการเมืองเกงจิ๋วมาว่าด้วยเล่า บัดนี้เราก็เมาสุราอยู่ แม้ไม่คิดถึงว่าได้รักกันมาแต่ก่อน ก็จะขัดเคืองกันเสีย เราจึงอุตส่าห์ระงับโทโสไว้ เราจะลาท่านไปก่อน ต่อวันอื่นเราจึงจะเชิญท่าน ไปกินโต๊ะที่เมืองเกงจิ๋วบ้าง " แล้วจึงจูงมือโลซกออกมานอกค่าย ฝ่ายกำเหลง ลิบองซึ่งคุมทหารซุ่มอยู่นั้น ครั้นเห็นกวนอูถือง้าวจูงมือโลซกออกมา ครั้นจะเข้าทำอันตรายตามสัญญา ก็เกรงกวนอูจะฆ่าโลซกเสีย............. รวมความว่าฝ่ายซุ่มเกรงว่าตัวประกันจะถูกฆ่าน่ะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 7 ก.ค. 49 06:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อยากรู้จังว่า คนเมาคนไหนหนอ พูดจาเป็นหลักเป็นฐานได้ขนาดนี้ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 7 ก.ค. 49 09:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอเดามั่วเลยนะครับ...คนพูดนี่ใช่ ลิอิ๋น เปล่าครับ... จากคุณ : Nyago - [ 7 ก.ค. 49 22:49:53 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ว้าว...หนุกดีจัง  มีเรื่องซุนโฮด้วย  หนุก ๆ ๆ เอาซุนโฮอีกเจ้า คุณ Nyago เก่งจาง จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 8 ก.ค. 49 04:11:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมยังพยายามหาอยู่ครับ ใครคิดได้ก่อนก็เชิญเลยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ก.ค. 49 09:31:17 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ท่านเจียวต้ายเดามาเกือบถูกทางแล้วครับ เพื่อนผมบางคนปรกติพูดจาไม่ค่อยมีสาระ พอเมาแล้วกลับพูดจากมีหลักการและเหตุผลมากอย่างกับเป็นคนละคน แต่ในเรื่องสามก๊กนั้นไม่มีบุคคลเช่นนั้นหรอกครับ ขอใบ้ให้นะครับ... ประเด็นมันอยู่ที่ว่า คนที่เมานั้น เมาจริงหรือไม่ หรือว่าแกล้งเมากันแน่ แล้วจะแสร้งทำเป็นเมาเพื่อจุดประสงค์อะไร ขอเสริมคห. 17 นึดนึงว่า ธรรมดาง้าวนั้นเป็นอาวุธยาวที่มีน้ำหนักมาก ง้าวของกวนอูหนัก 82 ชั่งไม่เหมาะกับเป็นอาวุธที่ใช้ในระยะใกล้ประชิดตัวเหมือนดาบหรือกระบี่ ในความเห็นส่วนตัวของผมแล้วกวนอูจะใช้โลซกเป็นตัวประกันย่อมไม่น่าจะทำได้จริงในทางปฏิบัติ อย่าว่าแต่โลซกเองหากเอาเรื่องจริงก็จะนิ่งอยู่เฉยๆให้กระทำได้อย่างไร ทหารเมืองกังตั๋งจึงไม่น่ากลัวว่าตัวประกันจะเป็นอันตรายตามที่บอกไว้ในฉบับเจ้าพระยาฯครับ จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ 8 ก.ค. 49 15:28:49 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พอคุณกระบี่หักใบ้ให้อีกครั้งก็อ๋อเลยครับ เปิดปั๊บเจอปุ๊บ เจียวก้านอาสาโจโฉไปเกลี้ยกล่อมจิวยี่ เพื่อนร่วมชั้นเรียน อาจารย์เดียวกัน ก่อนที่โจโฉจะเปิดศึกใหญ่ที่อ่าวหน้าเมืองกังตั๋ง แต่จิวยี่รู้ทันจึงชวนกินโต๊ะและเสพสุราจนมีทีท่าว่าจะเมา แล้วก็ชวนเจียวก้านไปดูแสนยานุภาพอันเข้มแข็งของกังตั๋ง พร้อมกับถ่อมตัวว่า เมื่อเรียนหนังสืออยู่ด้วยกันนั้น ไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อโตขึ้นมาจะได้เป็นใหญ่ถึงเพียงนี้ เจียวก้านก็เอออวยว่าจิวยี่นั้นมีสติปัญญา สมควรที่จะเป็นนายทหาระดับบิ๊กของกังตั๋งได้ จิวยี่จึงได้กล่าววาจาอันท่านได้ยกมาตั้งกระทู้นั้น ซึ่งแสดงว่าตนได้เลือกเจ้านายถูกต้องแล้ว อย่ามาเกลี้ยกล่อมให้เสียเวลาเลย เจียวก้านก็เลยแห้วไปครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ก.ค. 49 20:20:18 ]

ความคิดเห็นที่ 24 กระซิบท่านอาจารย์กับท่านกระบี่หัก  แตกประเด็นได้แล้วเจ้าคะ  กระทู้ตกแล้วเน้อ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 8 ก.ค. 49 21:44:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นเรื่องตอนนี้แล้วสงสารโลซกยิ่งนัก สงสารตรงที่เพื่อต้องการยกย่องกวนอู  ถึงกับเอาโลซกมาเขียนซะเสียหาย  เรื่องในประวัติศาสตร์  ยกมาให้ดูครับ ********************************************** โลซกต้องการคุยกับกวนอู แต่ลูกน้องของเขาเตือนว่ากวนอูอาจจะวางอุบายได้ และแนะนำให้เขาอย่าไป แต่โลซกพูดว่า ในเวลาเช่นนี้ คนเราควรจะเตรียมพร้อมเผชิญหน้ากัน เล่าปี่ติดหนี้บุญคุณใหญ่หลวงต่อรัฐเรา ใครถูกหรือผิดยังไม่มีใครรู้ แล้วทำไมกวนอูต้องปฏิเสธความปรารถนาดีของเราด้วย ดังนั้นเขาจึงเชิญกวนอูมาประชุม ทั้งสองนำกองทัพมาแล้วก็สั่งให้กองทัพหยุดอยู่กับที่ แล้วทั้งสองก็เดินออกจากทัพตัวเองร้อยก้าวมาพบกันสองต่อสอง ไม่ใส่ชุดเกราะเพียงแค่สะพายดาบเท่านั้น โลซกตำหนิการปฏิเสธคืนสามหัวเมือง กวนอูตอบว่า ในการโจมตีงอหลิน แม่ทัพซ้ายเป็นผู้นำทัพต่อสู้ด้วยตัวเอง ทำลายขับไล่ศัตรู แล้วทำไมเขาถึงต้องไม่ได้รับผลประโยชน์อันใด แม้เพียงเศษเสี้ยวของแผ่นดิน เวลานี้ท่านมาแล้วต้องการที่จะยึดดินแดนของเขาไป โลซกตอบว่า ไม่เป็นความจริง เมื่อครั้งแรกที่ข้าพบเล่าปี่ที่้เนินฉาง กองทัพของเขามีจำนวนคนพอ ๆ กับหน่วยย่อยของขุนพลเท่านั้น เสบียงอาหารก็แทบหมดสิ้น และกังวลใจอย่างมาก ความหวังหดหายไป อำนาจก็อ่อนแอ เขาวางแผนที่จะหลบหนีไปให้ไกล สูญเสียกำลังใจที่จะทำสิ่งใด นายท่านของข้ามีความสงสารเล่าปี่ว่าไม่มีที่จะไป เขาใจกว้างกับเล่าปี่มาก มอบดินแดนและทุกอย่างที่ตามที่เขาต้องการเพื่อให้เขาป้องกันตัวเองและช่วยเขาจากอันตราย แต่เวลานี้เล่าปี่ทำตัวเห็นแก่ตัว เขาปิดบังความจริง ละเมิดคุณงามความดี ไม่สนใจหลักที่ควรปฏิบัติ เขาได้ยึดมณฑลตะวันตก แล้วเวลานี้ยังต้องการยึดดินแดนเกงจิ๋วอีก แม้แต่คนสามัญส่วนใหญ่ก็ยังละอายใจ แล้วคนที่เป็นผู้ปกครองและสั่งการผู้คน ควรที่จะละอายใจยิ่งกว่า กวนอูเงียบไม่ตอบคำโลซก จากคุณ : kazama - [ 9 ก.ค. 49 02:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ประโยคเด็ดในสามก๊ก ขบวนที่ ๖ เริ่มแล้วที่นี่ครับ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K4519554/K4519554.html จากคุณ : เจียวต้าย - [ 9 ก.ค. 49 14:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เห็นด้วยกับคุณ kazama ครับ เล่าปี่กับขงเบ้งใช้วิธียืมเมืองแล้วไม่คืนซึ่งไม่ชอบธรรมอย่างยิ่งครับ นั่นจึงเป็นเหตุให้เกิดชนวนสงครามระหว่างจ๊กก๊กกับง่อก๊กจนได้ จากคุณ : กระบี่หัก (charan_ck) - [ วันอาสาฬหบูชา 01:42:26 ]