ความคิดเห็นที่ 1 เจตนาของผู้พิมพ์ครับ จากคุณ : boranbook - [ 9 ส.ค. 49 09:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กรุแตกออกมาประมาณห้าเล่มค่ะ ได้ไปคนละเล่ม  อิอิอิ ยังมีหนังสืองานพระเมรุ  ร. สี่ อีกหนึ่งเรื่องค่ะ  พิมพ์น้อยกว่า พระอะไภยมะณี แต่จะเป็นเรื่องอะไรขอสงวนไว้ก่อน และหนังสืองานพระราชพิธีสวดพระอภิธรรมพระบรมศพสมเด็จพระนางเจ้าสุนันท่กุมารีรัตน์ อีกหนึ่งเรื่อง วงการหนังสือโบราณคึกคักมากตอนนี้ แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 49 10:46:39 จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 10:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หน้าปก [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 12:21:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หลังปก จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 12:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตรานูนรูปไข่ประจำตัว ซามูเอล เจ. สมิท เริ่มนำมาใช้ พ.ศ. ๒๔๑๓ ด้านบนคือ S.J.Smith   ด้านล่างคือ Publisher [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 12:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ร.ศ. ๑๒๔  คือปีที่ ท่านเจ้าของคนแรก  ผู้รับแจกมาจากครูสมิท  นำไปทำปกหนัง เดินทอง คงจะเป็นผู้มีบุญวาสนามาก  และ รักหนังสืออย่างเหลือเกิน เรียกกันในหมู่นักสะสมว่า หนังสือปกสวย ปกหนังนั้น ประโยชน์โดยตรง คือ ปกป้องกระดาษ อายุเกือบร้อยปีได้ตลอดมา การที่ทำปกนูนนั้น  ใช้ไม้เนื้อแน่น น้ำหนักเบารอง เกือบหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา  เนื้อไม้ กระจาย น้ำมันออกมาซึมกระดาษด้านหลังเล็กน้อย หนังนั้น  เข้าใจว่าเป็นหนังลูกวัว ทราบว่า ยังมีปกที่ทำจากหนังแกะอีกด้วย ในชุด ปกสวยนี้ โปรดสังเกตว่า นางผีเสื้อสมุทร สวยงามมาก  เลียนแบบมาจากยักษ์จีนนี่ในนิทานของฝรั่ง ในมือซ้ายของนางผีเสื้อสมุทร  คือ พ่อเงือก   ดิ้นอยู่ ราวกับกุ้งตัวหนึ่ง น่าชมผู้วาดภาพเหลือเกิน  ที่เขียนผ้านุ่งให้นางเงือกด้วย กลมกลืนและเป็นธรรมชาติอย่างยิ่ง นึกไปว่า  ครูสมิท คงกำกับการดูแลอยู่ ใน ฐานะ เอไดเตอร์ กราบครูสมิท  ผู้มหัศจรรย์ แห่งวงการหนังสือในสยาม แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 49 09:39:36 จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 12:52:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ยกมือขึ้นป้ายน้ำตาด้วยความอาดูรพูนเทวษ เลือกไว้ได้เล่มเดียวเท่านั้น แต่ข้อความเรื่องราวของพระอภัยมณี ที่ สุนทรภู่ไม่ได้แต่ง มีครบถ้วนแล้ว ดั่งที่เคยนำมาเล่าไว้หลายอาทิตย์มาแล้ว จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 12:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ปกของผมคล้ายๆกันครับพี่แพท จากคุณ : boranbook - [ 9 ส.ค. 49 13:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดีใจจังที่ คุณ โบราณ  ได้เล่ม ๑๙ ไว้ ของอิฉันเล่ม ๑๘  ค่ะ   พิมพ์ ๑๒๐ ชุดๆละ ๒๐ เล่ม  แต่ละเล่มพิมพ์จากสี่สมุดไทย ครูใช้คำว่า  ๑๒๐ จบ รวมทั้งหมดมี  ๒๔๐๐ เล่ม       นับว่า แซม สมิท  หรือ ครูสมิทของอิฉันใจป้ำมาก  พิมพ์แจกทั้งชุด กรุที่แตกมานี้ ไม่มีเล่มยี่สิบนะคะ  ทายาทคงเอาไปอ่านแล้วลืมเก็บเข้าตู้ มีทั้งหมด ห้า - หก เล่ม อิฉันก็ไปแจ้งเพื่อนๆที่จตุจักรไว้นานแล้ว  ถ่ายเอกสารให้ไปด้วย ตื่นตุ้นค่ะ  อิอิ.... ตรานูนนั้นชัดมากนะคะในชุดนี้   ในเรื่องอื่นๆแค่เห็นลางๆ  คงเป็นเพราะกระดาษ จำได้เสมอว่าคุณโบราณ เอื้อเฟื้อ หยิบหนังสือพงศาวดารจีน ที่อิฉันเลือกแล้ววางปนไว้  หาไม่เจอคืนมาให้จากกองหนังสือ ในโกดัง ขอบคุณที่ทักทายค่ะ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 22:24:07 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 49 22:16:15 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 49 13:54:21 จากคุณ : แสนอักษร - [ 9 ส.ค. 49 13:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวยมากเลย แต่เสียดายที่สุดท้ายมากระจัดกระจายไปอย่างนี้ จากคุณ : monkeygig - [ 9 ส.ค. 49 14:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอปลื้มด้วยคนครับ จากคุณ : ธาร ยุทธชัยบดินทร์ - [ 10 ส.ค. 49 03:58:28 A:203.170.228.172 X: TicketID:125111 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เรียนคุณmonkeygig      หนังสือกระจัดกระจายไม่เป็นไรหรอกครับ      แต่ขอให้ยังอยู่ในเมืองไทยแล้วกัน      ก่อนหน้านี้สองสามปี ชาวต่างประเทศกว้านซื้อหนังสือโบราณดีๆ ของเราไปมากมายเหลือเกินครับ เพราะคนไทยเองกับหน่วยงานของรัฐให้ความสำคัญกับเรื่องนี้น้อยมาก แต่ชาวต่างประเทศเขาเห็นคุณค่ารับ  หนังสือดีๆของเลยไปอยู่ในห้องสมุดเมืองนอกเยอะมาก        หนังสือชุดนี้น่าจะมี หกเล่ม ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าอีก สี่เล่ม จะอยู่ในมือนักสะสมคนไทย หรืออยู่ห้องสมุดเมืองนอกแล้ว จากคุณ : boranbook - [ 10 ส.ค. 49 07:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่า......คุณ โบราณ   ดีใจที่เจอกันอีก  กรุณาแวะที่ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K4602443/K4602443.html#16 หน่อยค่ะ   ในเรื่อง สามเกลอ   ยุทธภพก็หวังพึ่งพาตรวจสอบข้อมูลกับคุณเท่านั้น ดูตั้งแต่กระทู้ที่ ๑๕  เป็นต้นไปค่ะ สหายทุกท่าน  แฟน สามเกลอ เรียนเชิญ คุณ ธาร  ยุทธชัยบดินทร์ด้วยนะคะ  ทราบว่า คอ สามเกลอเหมือนกัน พระอภัยมณีฉบับครูสมิท นี่  อิฉันเองยังไม่แน่ใจเลยว่ามี ห้า หรือหกเล่ม จริงๆเห็น ห้าเล่ม   สงสัยว่าอาจมี หกเล่ม เพราะ อะไรๆ ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น ข้อมูล ใหม่ๆ ที่มีหลักฐาน  จะช่วยให้ ชิ้นส่วนที่ขาดหายไป กระจ่างขึ้น นึกได้ว่าคงอยู่ที่ คุณ เต้นท์รถ  หนึ่งเล่ม มากกว่าใครๆ คอยดูที่ร้าน โกศล ก็แล้วกันในงานหนังสือ นะคะ จากคุณ : แสนอักษร - [ 10 ส.ค. 49 08:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ boranbook น่าเสียดายเหมือนกันที่หนังสือโบราณดีๆของไทยต้องไปอยู่ในมือชาวต่างชาติ ต้องยอมรับว่า คนไทยไม่ค่อยให้ความสำคัญกับสมบัติของชาติเหล่านี้เลย แม้แต่ ต้นฉบับพระราชนิพนธ์ ไกลบ้าน ที่เป็นลายพระหัตถ์ทั้งเล่ม ยังมีคนเอาไปปล่อยขายได้ดังที่เป็นข่าวมาไม่กี่ปี ด้วยความที่คนไทยไม่ค่อยสนใจนี่เอง ทำให้บางทีผมเองก็สองจิตสองใจ ถ้าคนไทยดูแลเองไม่ได้ เอาไปให้ฝรั่ง เอาไปให้ญี่ปุ่นดูแล ซึ่งเขาดูแลได้ดีกว่ามาก บางทีก็อาจจะเป็นการดีกับหนังสือก็ได้กระมัง ยิ่งมาเห็นกระทู้ห้องสมุดแห่งชาติข้างบนด้วยแล้ว ยิ่งมองเห็นชัดว่า บ้านเราขาดศักยภาพในการดูแล จัดการ เรื่องพวกนี้อย่างมากเลยทีเดียว ส่วนนักสะสมเอกชนของไทยนั้น มีน้อย น้อยจนบางทีเราสู้ฝรั่งไม่ได้ มีความรู้สึกว่าบางที หรือ หลายทีต้องทำใจน่ะครับ จากคุณ : monkeygig - [ 10 ส.ค. 49 09:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรียน คุณ Monkeygig เข้าใจผู้รับมรดก ที่ปล่อยหนังสือโบราณ ไปต่างประเทศ (ฉบับลายพระหัตถ์นี่  ไม่ยอมเข้าใจเด็ดขาด) เป็นเพราะ  ไม่เห็นความสำคัญของสมบัติ และคุณค่าทางประวัติศาสตร์ เพราะ ไม่อยาก ตากหน้า  ไปขายมรดกของเจ้าคุณปู่ที่ไหน     ถ้าเป็นหน่วยงาน ก็ต้องเขียนจดหมายติดต่อ  กราบกรานขอพบ  เพื่อเสนอราคา ผู้ครอบครองและซื้อขายหนังสือโบราณ สมัยนี้  มิได้ลุ่มหลงในเงินตราอย่างเดียว จิตใจศิลปินหลายท่าน   เช่นเจ้าของหนังสือพระอภัยมณีชุดนี้   เมื่อสี่ปีที่แล้ว   เขาทุ่มทรัพย์สินหมดตัว  ขายแม้กระทั่งตู้เย็นในห้องเช่าเล็กๆ   แลกเปลี่ยนหนังสือที่เก็บงำไว้ยี่สิบปี เพื่อเก็บกรุนี้ไว้ แล้วค่อยๆปล่อยหนังสือจากกรุมาเป็นระยะๆ เขาทราบว่าผู้ใด  เก็บหนังสือประเภทไหน แน่ล่ะ  ที่หนังสือโบราณล้ำค่า  ไปสู่ห้องหนังสือปิดตาย ของผู้มีทรัพย์ที่ปกปิดร่องรอย แล้วนักอ่าน....อย่างสหายๆและอิฉัน  จะทำอะไรได้ เพียงก้มหน้าก้มตา อ่าน  หนังสือที่มีอยู่ แล้วถามไถ่ไปทั่ว   ว่าใครมี  ใครเคยได้ยิน  และใครได้เห็นจับต้องบ้าง ชีวิตนักอ่านพยายามจะเป็นนักสะสม นี่  รันทดระทม จากคุณ : แสนอักษร - [ 10 ส.ค. 49 11:16:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 รันทดและระทม เพราะเป็นโรคซางจั๊บ เช่นเดียวกับนักอ่านที่พยายามจะเป็นนักสะสมท่านอื่นครับ เห็นหนังสือชุดนี้แล้วให้คิดฝันไปว่า ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา,ประวัติศาสตร์ ของทางราชการจะก้นร้อน กระโดดผางออกสืบหาคุณboranbook และคุณแสนอักษรกันยกใหญ่ เพื่อถ่ายรูปสอบถามเก็บรายละเอียด แล้วรีบนำไปแก้ไขในประวัติศาสตร์การพิมพ์ในหนังสือที่ให้ความรู้ต่างๆให้เป็นedition ใหม่ล่าสุดที่ให้ความรู้ที่ทันสมัยต่อประชาชน ออกวารสาร บทความเผยแพร่ความรู้ให้ถ้วนทั่ว รวมทั้งทุ่มงบประมาณขอเก็บหนังสือชุดนี้เข้าไว้ให้ห้องสมุดแห่งชาติและจัดทำcopy แจกห้องสมุดสำคัญทั่วประเทศ รวมทั้งให้credit แก่ผู้ที่ให้ความร่วมมือกับทางการด้วยการประกาศเกียรติคุณไว้ด้วยในใบแทรก ก็พลันสะดุ้งสุดตัวตื่นขึ้นมาพบกับโลกแห่งความจริงต่อไป คุณmonkeygig เราไม่ได้พบกันหลายปีแล้วนะครับยังระลึกถึงอยู่เสมอ จากคุณ : book2hand - [ 10 ส.ค. 49 13:07:13 A:58.9.61.54 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ที่ท่าน book2hand  กล่าวมาแล้ว ประดุจว่านำดวงใจของข้าพเจ้ามาแผ่ไว้กลางห้อง แสนอักษรคิดในใจ ที่พึ่งของชาวยุทธจักรโนเนม  ก็ยังมีสำนักมาตรฐาน คือหนังสือรายเดือนที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมและศิลป จากคุณ : แสนอักษร - [ 10 ส.ค. 49 15:43:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ book2hand ยังอยู่ที่เดิมรึเปล่าครับ หลายปีดีดักอยู่ ยังจำกันได้ ขอบคุณครับ ส่วนที่บอกว่าจะมีหน่วยงานราชการไหนให้ความสนใจตามหาคุณแสนอักษร หรือ คุณ boranbook เพื่อตรวจสอบความถูกต้อง และหาทางเผยแพร่นี่ ถ้าเป็นจริงคงมีหลายท่านนอนตายตาหลับ แต่ตอนนี้คงได้แต่ฝันไปอย่างที่ว่า ผมคนนึงที่ถ้าเลือกได้ ผมยินดีบริจาคของที่มีอยู่น้อยนิดให้กับหน่วยงานที่รับผิดชอบ ถ้าหน่วยงานนั้นสามารถรับผิดชอบได้จริง เช่น หนังฟิลม์สมัยเก่านั้น ที่บ้านเก็บไว้นั้น ผมยินดียกให้ หอภาพยนตร์แห่งชาติ เนื่องจากเก็บไว้ก็ไม่ได้อะไร มีแต่เสียหายไปตามกาลเวลา อีกทั้ง ผู้ที่รับผิดชอบ คุณโดม สุขวงศ์ ท่านเอาจริงเอาจังในการเก็บดูแลรักษา อย่างนี้ไว้วางใจกันได้ แต่หน่วยงานอื่นนั้นล่ะก็ ... หึหึ สิ่งที่หวังได้ก็คงเป็นเหล่านักสะสมที่รู้ซึ้งถึงคุณค่า ซึ่งเข้าใจว่ามีน้อยนิดเหลือเกินกระมัง จากคุณ : monkeygig - [ 10 ส.ค. 49 22:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดีใจด้วยครับ  เป็นบุญตา จากคุณ : cybrarian - [ 10 ส.ค. 49 22:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอโหวตให้กระทู้นี้ครับ จากคุณ : yyswim - [ 11 ส.ค. 49 09:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อีกสี่เล่มนั้น  รับฟังข่าวกรองมาว่า  อยู่ในประเทศไทยครบถ้วนค่ะ มีอยู่หนึ่งเล่ม  ที่หลุดจากกรุ ก่อนเพื่อน  รูปนางเงือกใช้หนังสีค่ะ(โอ๊...ย   เจ็บใจ) ครูสมิทจัดพิมพ์เพื่อแจก  มิได้จำหน่ายเอาเงินเข้ากระเป๋าแต่อย่างใด ในปีนั้น  ครูเพิ่งเปิดโรงพิมพ์ บางคอแหลม  คงยังไม่ได้กำรี้กำไรอะไรมาก สังเกตไหมคะ  ว่าครูเรียก พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวว่าอะไร สมเด็จพระพุทธิเจ้าหลวงอยู่หัวที่สี่แห่งกรุงสยาม  ค่ะ จากคุณ : แสนอักษร - [ 11 ส.ค. 49 12:25:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อยู่ในประเทศไทยครบถ้วน สบายใจ ใครครอบรองไว้เก็บรักษากันดีๆนะครับ ผมชอบภาษาเก่าชะมัดเลย อ่านแล้วดูสวยงามยังไงบอกไม่ถูก ที่น่าสนใจอีกประเด็นหนึ่งคือ ครูสมิท มีโอกาสได้พิมพ์จำหน่ายรึเปล่าหว่า จากคุณ : monkeygig - [ 11 ส.ค. 49 12:53:04 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อิอิ  เป็นหนังสือที่ขายดีที่สุดของสยามเลยค่ะ ครูได้สตังค์มาก  ปลูกตึกใหม่อยู่ในบริเวณโรงพิมพ์ ลือกันว่ารวย ถึงเรียก นายพัด นายตาบมาให้รางวัล ค้นหลักฐานเท่าทีหาได้    ว่ามีการตามหาตัวจริงค่ะ แต่จะพบหรือเปล่า  และให้เงินไปเท่าไร  ไม่มีหลักฐาน ถ้าเจอ  ครูให้ตังค์แน่นอน ครูพิมพ์หนังสือไว้มากค่ะ    รวบรวมชื่อไว้ได้เหมือนกัน เก็บมาจาก สยามไสมย ของ สำนักพิมพ์ต้นฉบับของคุณอ้วน(แต่ตัวจริงสูงโปร่ง) ครูเป็นฝรั่งที่รักเมืองไทยมากค่ะ เข้ามาเมืองไทยกับพ่อแม่บุญธรรม จอห์น เทเล่อร์ โจนส์ที่เป็นมิชชันนารีจากมะละแหม่ง ตอนนั้นอายุ ๑๒ ไปเรียนหนังสือที่อเมริกาตอนอายุ ๑๔ กลับมาอีกที อายุ ๒๘ ฝึกหัดงานในโรงพิมพ์และเรียนหนังสือไปด้วย เพราะฉะนั้น  เป็นผู้ชำนาญ มืออาชีพในเรื่องการพิมพ์ค่ะ ปาป้าจอห์นนี่ ก็ทำพจนานุกรมไว้หนึ่งเล่ม หายาก อีก เหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 49 15:49:29 จากคุณ : แสนอักษร - [ 11 ส.ค. 49 13:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น่าทำเป็น pdf แจกนะ จากคุณ : DOS32 - [ 11 ส.ค. 49 15:44:13 A:58.8.26.191 X: TicketID:114968 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จอห์น เทเล่อร์ โจนส์   บิดาบุญธรรมของ ซามูเอลล์ โจนส์ สมิธ   ทำ หนังสือตำราสอนชาวต่างประเทศ  ให้เข้าใจภาษาไทย จากคุณ : แสนอักษร - [ 11 ส.ค. 49 16:02:05 ]

ความคิดเห็นที่ 26 หนังสือโบราณอีกเหมือนกันค่ะ พิมพ์ที่ มิสชั่น เพรส  พ.ศ. ๒๓๘๔ จำนวนพิมพ์ ไม่ทราบแน่นอน สหายนักอ่านตกลงกันไม่ได้ เพราะพิมพ์คู่กับ The Gospel by Luke สหายหลายคนหันกลับมาเล่นหนังสือโบราณกันแล้วค่ะ เขาว่า ภูมิใจ อย่างไรก็บอกไม่ถูก ใครได้อะไรมา  ก็นำมาอวด เพื่อรับฟังความเห็นของเพื่อนๆคนอื่น ชื่นชมในมหาสมบัติกระดาษเก่าๆ แย่งกันเล่าเรื่องข้อมูลเก่าและใหม่ที่ต่างคนต่างได้มา ซักไซ้ไต่สวนประหนึ่งว่าจะพิชิตคดีสำคัญ ทำให้เป็นคนละเอียดเพิ่มขึ้น   เตรียมหลักฐานไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ สำหรับพระอภัยมณีฉบับที่สุนทรภู่ไม่ได้เขียนนั้น  ก็สนุกมากค่ะ ยาวพอๆกับเล่มยักษ์ บทชมสวนชมป่ายังเพราะอยู่  แต่ไม่จับใจเท่า บทเข้าพระเข้านาง  ไม่หวั่นไหวทราบซึ้งตรึงใจอะไรเลย ต้องแลกเปลี่ยนข้อมูลกันค่ะ  มิฉะนั้นข้อมูลจะสูญสลาย เหมือนในปัจจุบันที่  อ้างข้อมูลเดิมซ้ำซากจนเปื่อย จากคุณ : แสนอักษร - [ 11 ส.ค. 49 16:27:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แค่หาบทละครของรัชกาลที่สองที่ทางกรมศิลปากร ยอมพิมพ์ออกมาน้อยนิด ก็ยากแล้วนะครับ ผมสนใจพระอภัยมณีฉบับที่สุนทรภู่ไม่ได้แต่งอยู่นะครับ รู้สึกว่า ทางกรมศิลปฯ ได้เปรย ๆ เอาไว้ด้วยว่าแต่งไปถึงตอนที่ 132 น่ะครับ ตอนนั้นก็ลองหาทางเวบไซท์ รู้สึกว่าจะไม่มีพิมพ์ออกจำหน่ายด้วยนะครับ ส่วนพระอภัยมณี ทางกรมศิลป ก็พิมพ์ออกมาสองแบบน่ะครับ แบบที่แบ่งเป็นสี่เล่มทำรูปเล่มและปกสวยดี ผมกะจะซื้อเก็บไว้อยู่น่ะครับ และอีกแบบหนึ่งคือ แบบประหยัด อัดเล่มเดียวหนา ๆ กระดาษเหลือง ๆ เหม็น ๆ ผมก็เรียกไม่ถูกน่ะครับ แต่เมื่อก่อนรู้สึกจะเป็นพระอภัยมณีเล่มควาย ซึ่งตอนนี้ไม่ได้พิมพ์จำหน่ายหมดจากตลาดแล้วนะครับ ผมสนใจพระอภัยมณีที่แต่งต่อจากสุนทรภู่นะครับ ยังไงก็ขอหลังไมค์ด้วยนะครับ หรือไม่ก็ให้ลายละเอียดไว้ อยากรู้ว่าเป็นหนังสือแบบไหน ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 11 ส.ค. 49 23:21:25 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พระอภัยมณีตอน ๖๕ - ๑๓๒  คือตอนที่ท่านผู้ใหญ่หลายคนลงความเห็นว่า  ไม่ใช่ฝีมือ สุนทรภู่ค่ะ จึงทำเป็นนิทานไว้ท้ายเล่มแบบย่อ ได้เคยนำมาโพสไว้หลายเดือนแล้วให้ห้องสมุด  มีเพื่อนๆร้องกันฮื้อฮ้า   ว่าเยิ่นเย้อยืดยาด  และไม่มีสัมผัสใน  ไม่มีกลอนสอนใจ สนใจเรื่องเรื่องการตัดหางนางเงือกมาหลายเดือนแล้วค่ะ ไปถามสหาย  สหายก็ถามกันไปทั่ว คุณ นิทัศกร  ที่โครงการเซ่เว่นเดย์  จัตุจักร  ซอยโรงปูน  จำได้ได้อธิบายให้ฟังว่า ก้าวหน้าพิมพ์ ๒๕๐๘  เป็นครั้งแรก  จำนวนพิมพ์ไม่แจ้ง แพร่พิทยาพิมพ์ครั้งที่สอง  ๒๕๑๕ คุณนิทัศกรเป็นนักภาษาศาสตร์ที่น่าทึ่งอย่างยิ่ง   สหายอีกคนหนึ่งไปหามาให้ ในราคาเล่มละ ห้าร้อยบาท สี่เล่มชุด  คือสองพันบาท    ถือเป็นหนังสือกำลังจะเก่ากระมังคะ ตามหาในงานหนังสืออาจยังมีอยู่  เพราะไม่มีผู้สนใจ หนึ่งพันเล่ม  มากนะคะ ขอยกตอนที่ ๗๐ เมื่ออาจารย์ สุบันเย สั่งสอนหัสกัน ไม่ให้สู้พ่อแม่  หน้า ๙๕ นะคะ ..........................              ฝ่ายอาจารย์จึ่งว่าคิดนั้นผิดนัก เจ้าเป็นบุตรสุดสาครบิดรเจ้า     เดี๋ยวนี้เล่าครองลังกาอาณาจักร ชอบเข้าด้วยช่วยบิดาสามิภักดิ์     จะคิดหักหาญพ่อเหมือนทรชน พระมังคลาฝาหรั่งเชื่อสังฆราช     จึ่งเสียญาติยากเย็นไม่เป็นผล อันแม่พ่อก็รักลูกนั้นทุกคน     เป็นกังวลบ่นบ้าพะว้าพะวัง ถึงลูกเป็นใบ้บ้านัยน์ตาบอด     ก็ไม่ทอดทิ้งลูกช่วยปลูกฝัง แต่ลูกร้ายคล้ายกับเสือเหลือกำลัง     ไม่ฟังสั่งสอนแสนแค้นรำคาญ อันลูกดีที่สมัครรักพ่อแม่     จึ่งได้มรดกตกถึงเหลนหลาน จงอุตส่าห์พยายามตามบุราณ     อย่าคบพาลผ่าเหล่าเสียเผ่าพันธุ์ฯ แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 49 07:18:37 แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 49 07:14:54 จากคุณ : แสนอักษร - [ 11 ส.ค. 49 23:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอรบกวนเนื้อที่กระทู้คุณ boranbook  เพียงเท่านี้นะคะ กำลังอ่านสามก๊กหลายเวอร์ชั่นอยู่ สัญญากับคุณ โบราณ เลยว่า ถ้าเจอ อายผู้หญิง   หมายความว่าได้เห็น ได้สัมผัสนะคะ     จะแจ้งคุณโบราณติดๆกับวอมอตอเลยค่ะ สวัสดีค่ะ   เจอกันในงานหนังสือ ระลึกถึงเสมอ  แฟนพันธุ์แท้ สามเกลอ จากคุณ : แสนอักษร - [ วันแม่แห่งชาติ 00:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อืม ลองอ่านดูแล้วจะว่าไปก็เพราะไปอีกแบบนะครับ จะว่าไป มันก็มีสัมผัสใน และมีสอนใจแทรกอยู่นะครับ ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในเมืองไทย กลับไปคราวนี้ขนหนังสือของกรมศิลป ไปเพียบเลยครับ กว่าจะหาได้แทบตายนะ ต้องไปดูที่ท่าพระจันทร์ ในร้านขายหนังสือธรรมะ มุมหนังสือขายไม่ออก ฮ่า ๆ (อิเหนากับบทละครนอกในรัชกาลที่ 2 ) หาที่ศูนย์หนังสือจุฬากับศึกษาภัณฑ์ก็ไม่เห็น ผมชอบนิทานกลอนมากเลยครับ คุณแสนอักษร ตอนนี้ก็แต่งนิทานกลอนเล่นลงพันทิบนี่แหละ เพื่อน ๆ ในบอร์ดก็เอาใจใส่ดีนะครับ กลอนยาวเชียว โปรเจคนี้กินเวลาเป็นปีครับ ผมเคยแต่งนิยายเรื่องนึงแต่ไม่รอด เลยหัดแต่งลงพันทิบให้เพื่อน ๆ ช่วยพิจารณานี่แหละ ก็ไปได้ด้วยดี ส่วนจะได้รวมเล่มตีพิมพ์หรือเปล่า นั่นก็เป็นความฝันสูงสุดของคนแต่งนิทานหลอกเด็กอย่างผมครับ ผมเอาไปให้เพื่อนผมคนนึงอ่าน มันก็บอกว่าห่วยแตกว่ะ เทียบกับสุนทรภู่ไม่ได้เลย ( มันเทียบตอนกำเนิดพลายงาม(ขุนช้างขุนแผน) กับ กำเนิดธฤติ (นิทานดอยนรก) ) แต่ผมเองก็ยังสู้หน้าด้านลงต่อไปน่ะครับ ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ณ เวลาที่พิมพ์คำตอบอยู่นี้ ผมได้ลงนิทานของผมไปทั้งหมด 21 ครั้งแล้วนะครับ คิด ๆ ดูไม่น้อยเลยนะครับ ถ้าคุณแสนอักษรยังเก็บไฟล์นั้นไว้อยู่ลองเอามาลงใหม่ดูก็ได้นะครับ มีคนสนใจแน่นอน รบกวนในความคิดเห็นเท่านี้ก่อน เดี๋ยวว่าจะพล่ามมากไป แลกเปลี่ยนความคิดกันเนาะ แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 49 00:02:34 แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 49 00:26:42 จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ วันแม่แห่งชาติ 00:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ๊ะ ไม่ได้ครับทั้งสองท่านห้ามหายไปไหน เพราะกระทู้ถูกโหวตจนมาอยู่แถวบนของบอร์ดแล้ว ต้องเอาของดีมาแสดงอีกครับ ไม่เช่นนั้นแฟนๆเข้ามาแล้วจะผิดหวัง รีบด่วนจี๋ครับ จากคุณ : supit_p (supit_p) - [ วันแม่แห่งชาติ 07:16:12 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ปูเสื่อรอเลยค่ะ ได้อีกค่ะ..ได้อีก โหวดด้วยคน จากคุณ : pimon (pimon) - [ วันแม่แห่งชาติ 21:26:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อย่าเพิ่งไปไหนซะครับพี่แสนฯ      เป็นครั้งแรกที่กระทู้ที่ตัวเองตั้งเป็นกระทู้แนะนำ ขอปั่นกระทู้ตัวเองนะ พูดถึงเรื่องหนังสือเก่าแล้วชักมันส์แฮะ ถึงแม้ว่าผมจะมี login ว่าหนังสือโบราณ แต่ความเป็นจริงผมไม่ค่อยได้มีหนังสือเก่าๆ สมัย ร.4 ร.5 มากนัก(มีไม่กี่เล่ม)  ผมกลับไปชอบหนังสืออ่านเล่นสมัยเก่ามากกว่า(ไม่ต้องพูดถึงสามเกลอ  พล นิกร กิมหงวน นะ อันนั้นเข้าสายเลือดแล้ว) เช่น นวนิยายที่เฟื่องฟูในสมัย 2475 – 2485 ซึ่งน่าจะเป็นต้นแบบของนิยายน้ำเน่าในยุคหลัง จากคุณ : boranbook - [ วันแม่แห่งชาติ 21:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นยุคที่นิยายได้รับความนิยมสูงมาก  ราคาเล่มละ 10 – 35 สตางค์ แต่มักเรียกเหมารวมกันว่า นิยายสิบตังค์ เนื้อเรื่องไม่มีอะไรมากหรอกครับ ก็แค่ ชิงรักหักสวาท แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง วนเวียนอยู่แค่นั้น จากคุณ : boranbook - [ วันแม่แห่งชาติ 21:57:56 ]

ความคิดเห็นที่ 35 แต่เสน่ห์ของนิยายสิบตังค์นี้อยู่ที่ หน้าปกที่คลาสติกสุดๆ วาดด้วยศิลปินพู่กันทองของไทยใสยุคนั้น เช่น เหม เวชกร , เสน่ห์ คล้ายเคลื่อน , เฉลิมวุฒิ(เฉลิม วุฒิโฆษิต) และภาพแซก(เขียนแบบเก่า) ที่อยู่ในเล่ม แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 49 06:13:02 จากคุณ : boranbook - [ วันแม่แห่งชาติ 21:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เล่มนี้ซิครับที่อยากโชว์ เป็นบทละครเรื่อง เลือดสุพรรณ (น่าจะ)ตีพิมพ์ครั้งแรก พศ. 2479 วันนี้เท่านี้ก่อนครับ พรุงนี้มาปั่นกระทู้ใหม่ แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 49 06:13:43 จากคุณ : boranbook - [ วันแม่แห่งชาติ 22:02:54 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขออีกหน่อยเตอะ พิมพ์ครั้งแรกเหมือนกันแต่ถ่ายรูปมาไม่ค่อยชัด แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 49 06:14:18 จากคุณ : boranbook - [ วันแม่แห่งชาติ 22:05:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณ คุณ Boranbook ที่ชวน สาวน้อยนั่งฟังด้วย ใครหยุดหายใจ   สหายทั้งปวงแย่งคุยนะคะ ถือเป็นการมาสนับสนุน   การเล่าเรื่องหนังสือเก่า โห....ปก เหม เวชกรด้วย  ปีไหนคะเนี่ย   อ่า  ๗๐ ปีได้แล้วมิใช่หรือ ไม่ทราบคุณโบราณจำ แผลเก่า ปกสวยในตู้โชว์ร้านโกศลได้หรือเปล่า  อิอิ   สวยนะคะ อยากให้เพื่อนๆน้องๆ  และ หลานๆเห็น  หนังสือเก่า ว่างามจับใจปานใด   ใฝฝันว่า จะแย้ม สามเกลอรุ่นอ๋องๆ ออกมาโชว์ อยากให้คุณแฟนพันธุ์แท้ เล่าว่า ทำไม ถึงรักและสะสม สามเกลอของคุณลุง   รักเหนือหนังสืออื่นๆทั้งปวง การรักหนังสือมากๆขนาดนี้  ฝรั่งเรียกว่า Bibliophiles มีคำถามมาว่า สามก๊กของศิลปากรมีพิมพ์กี่ครั้ง ตอบ  ไม่แน่ใจค่ะ   สี่ครั้งแรกนั้นนานมากมาแล้ว คือ ๒๔๗๑ งานเมรุพระปิตุฉาเจ้า สุขุมาลมารศรี สำนักพิมพ์อุดม  ๒๔๘๗(มีรูปแสนสวยของครูเหม ๓๑ แผ่น  โพสไม่ได้  เพราะไม่อยากเป็นกรมไปรษณีย์...) คุรุสภา ๒๔๙๑   และ เพลินจิตต์ ๒๔๙๗(มีรูปร่างดำขาวมากเหมือนกัน สวยด้วย) คิดตามเหตุผลก็น่าจะมีอีก   คุณสุพิศ  โพสรูปมาบ้างนะคะ จากคุณ : แสนอักษร - [ วันแม่แห่งชาติ 22:55:58 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ่า จริงๆแล้วมิกล้าเพราะว่าถ้าจะนับกับท่านโบฯแล้วข้าพเจ้าด้อยกว่าด้วยประการทั้งปวง โดยเฉพาะ วัยวุฒิ!!! แต่ในเมื่อท่านพี่ แสนฯเชิญชวน ก็เลยกระวีกระวาดไปรื้อๆสมบัติที่แสนน้อยนิดเอาลงมาแทรกพอเป็นยาดำไว้บ้างคงไม่เสียบรรยากาศเจ้าของกระทู้เกินไปนะขอรับ รูปแรก กับบรรยากาศวันแม่ครับ จากคุณ : supit_p (supit_p) - [ 13 ส.ค. 49 06:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ส่วนอันนี้ฝีมือครูเหมในยุคกลาง เพื่อเทียบกับลายเส้นในยุคแรกของท่าน โบฯ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : supit_p (supit_p) - [ 13 ส.ค. 49 06:14:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ส่วนตัวแล้วผมชอบงานเขียนทุกชนิดในยุคภาษาวิบัติ แต่อยากได้สามเกลอยุคนี้ก็ไม่ได้มาเสียที ท่านโบฯพอมีแบ่งไหมขอรับ ทั้งสองเล่มพิมพ์ พ.ศ.2486 ด้วยภาษาที่จะนำไทยไปสู่มหาอำนาจ ลองดูครับว่าแปลกตาที่คำไหน [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : supit_p (supit_p) - [ 13 ส.ค. 49 06:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ต้องขออนุญาติลบภาพบางภาพของครูเหม เพราะมีคนเตือนมาเรืองปัญหาลิขสิทธ์อย่างที่กรมไปรษณีย์โดนมาแล้ว ขอส่งภาพอื่นแทนแล้วกันครับ จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 06:17:32 ]

ความคิดเห็นที่ 43 น่าอนาถเหมือนกันครับที่การจะเผยแพรผลงานของศิลปินที่เราชื่นชอบ ยังไม่ได้ เพราะคำว่า เงิน จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 06:20:42 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ใครรู้กฎหมายดีๆ ช่วยแนะนำได้ไหมครับว่า การนำลง web จะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ หรือไม่ จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 06:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตอบคุณ supit สามเกลอที่เขียนด้วยภาษาวิบัติ พบอยู่เดียวกับคือตอน พ่อแสนกล   ผมเองก็ไม่มีครับ  ตอนนี้ราคาของหนังสือสามเกลอ(โคตร)แพงเหลือเกิน รุ่นพิมพ์ที่บรรลืสาสน์ปี 2505-2511 ผมเคยซื้อเล่มละ 50-100 บาทเมือห้าปีก่อน ตอนนี้ ราคาขายกันในเน็ตเป็นพันแล้วที่สำคัญดันขายได้ซะด้วย [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 06:31:31 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หนังสือยุคภาษาวิบัติผมก็มีอยู่นิดหน่อยครับ ซักสิบกว่าเล่ม แต่ไม่ใช่สามเกลอ จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 06:35:37 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เห็นรูปสามก๊กของครูเหมแล้วจะร้องไห้กระอืดๆๆ นึกถึงท่านกุยแก และท่านจิวต้าย สวยมากอ่ะ มีบางภาพเหมือนในผู้ชนะสิบทิศ จะพูดไปไยเล่า   เพียงเพื่อแจ้ง สหายผู้เยาว์ในเส้นทางว่า    มีอยู่ ที่จริงมีรูปที่ขายในงานหนังสือหลายปีแล้วอยู่ปึกหนึ่ง แต่ไม่มี สามก๊ก ๓๑ ภาพ   ฮือๆๆๆ เห็นสามเกลอแล้วอารมณ์ดีขึ้นมาเฉยๆ จากคุณ : แสนอักษร - [ 13 ส.ค. 49 09:07:09 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มาตอบคุณหนังสือโบราณ หากเป็นการเผยแพร่เพื่อการศึกษาและการวิจารณ์โดยมีการอ้างอิงถึงแหล่งที่มาไว้อย่างชัดเจน โดยที่การนำมาเผยแพร่นั้นมิได้มุ่งที่การแสวงหากำไร ไม่ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ค่ะ ไปดูภาษากฎหมายเต็มๆ ได้ที่นี่ค่ะ ดู "ส่วนที่ 6 ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์" http://www.finearts.cmu.ac.th/library/law-license.htm จากคุณ : AntiSpam - [ 13 ส.ค. 49 10:56:18 A:124.120.100.127 X: TicketID:123165 ]

ความคิดเห็นที่ 49 สวัสดีครับ ผมมีหนังสือผู้ชนะสิบทิศ พิมพ์ประมาณ พศ.2500 ครบชุด 37 เล่ม กับศิว่าราตรี กลัวว่าจะเก้บไว้ได้ไม่ดี ผมควรทำไงครับ ได้โปรดติดต่อทางหลังไมค์ อ้อ หลังจากพรุ่งนี้ผมจะไปบวชสึกวันที่ 3 กย.นะครับ จากคุณ : คนบ้านฉาง - [ 13 ส.ค. 49 14:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 50 พอดีผ่านเข้ามาอ่านกระทู้นี้ อยากถามว่า ถ้ามีหนังสือเก่า ประมาณสามเกลอ นวนิยาย..คงจะรุ่นหลังจากที่คุณโบราณลงปกให้ดูเล็กน้อย และหนังสือแนวอื่น ถึงแม้จะไม่ถือว่าเก่ามากกก แต่ก็มีคุณค่า เพราะได้รับสืบทอดมา ถ้าคิดอยากจะขายให้กับคนที่รักหนังสือ หรือมอบให้กับหน่วยงานที่ดูแลจริงจัง (เคยอ่านข่าวการเอาหนังสือบริจาคไปเผาเพราะไม่มีที่เก็บ อึ้งมาก) จะติดต่อได้ที่แหล่งไหนคะ คือคิดว่าตัวเองคงไม่มีความสามารถดูแลรักษาได้ดีเท่าคอหนังสือตัวจริง และไม่อยากให้ถูกชั่งกิโลขายในรุ่นหลังน่ะค่ะ จากคุณ : บี - [ 13 ส.ค. 49 15:21:35 A:203.107.203.53 X: TicketID:057117 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เพิ่งเจอกระทู้นี้ และเพิ่งทราบว่าหนังสือที่บ้านเก่ารื้อทิ้งไปเมื่อ 2-3 ปีนั้นหายากยิ่ง ก็ปลวกมันขึ้นนี่   TT________TT จากคุณ : ladydunce - [ 13 ส.ค. 49 16:44:15 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เรื่อง สามเกลอนั้น  ก็ต้องฟังจากคุณ โบราณเป็นใหญ่ เพราะเป็นผู้มีความรู้อย่างแท้จริง วงการยอมรับ บางครั้งสงสัยอะไรขึ้นมาก็ฝากคำถามไปกับสหาย ผู้ที่สุจริตใจในการปล่อยหนังสือ  สามารถไปติดต่อได้ที่เว็บสามเกลอ เพราะ วมต. ใจดี การเล่นสามเกลออย่างจริงจังและจริงใจนั้นเป็นประมาณพ.ศ. ๒๔๘๑ - ๒๔๘๗ การที่ปล่อยหนังสือออกไปสู่กลุ่มที่สนใจ  เป็นการกระจายหนังสือ และรักษาหนังสืออย่างหนึ่ง เว็บหนังสือเก่าก็มีไม่น้อย ร้านซื้อขายหนังสือเก่าที่จตุจักรก็มีอยู่มากมาย รับซื้ออยู่ตลอดเวลา  เพราะหนังสือกลางเก่ากลางใหม่ก็ยังเป็นที่ต้องการอยู่เสมอ เซ็นทรัลลาดพร้าวชั้นใต้ดินก็มี ที่คุยกันเรื่องหนังสือโบราณหนังสือเก่า  ก็ในฐานะนักอ่านนักสะสม ไม่มีผลประโยชน์ใดๆ ยังไม่เคยปล่อยหนังสือซักเล่ม แค่เปิดประตู้ตู้กระจกออกปัดฝุ่น  อิอิ  ก็นานกว่าจะเสร็จ (ไม่ได้ทำทุกวันนี่   ปัดวันนี้แล้วนั่งอ่านซะสามวัน) ทราบมาว่า คนแถวนี้ มีบ้านสองหลัง  หลังหนึ่งเก็บหนังสือไว้เต็ม คุณ * มีห้องชุด สองชุดในคอนโดแห่งหนึ่ง  ใช้ทั้งสองชุดเก็บหนังสือ   ตนเองนั่งนอนอยู่ข้างนอก  เป็นที่ห่วงใยของนักแปลบางคนมาก น้าดำน้ำ ผู้กว้างขวาง  มีห้องชุดไม่เล็กในคอนโดใกล้บ้าน ใช้เก็บหนังสือ ไม่พูดถึงสหายแล้วจะพูดถึงใคร จากคุณ : แสนอักษร - [ 13 ส.ค. 49 16:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ถ้างั้นที่ลบไปเอากลับคืนมาแล้วกัน ฝีมือครูเหมยุคแรกครับ 2476 จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 18:12:23 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เลือดสุพรรณ 2479 ครับ จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 18:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แสนแสบ พิมพ์ครั้งแรกครับ จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 18:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หนังสือผี 2479 จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 18:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 57 การบริจาคหนังสือให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ก็ดีครับ แต่มีเรื่องที่น่าเสียใจมากคือ ผมเคยได้หนังสือมาชุดหนึ่ง หลังจากที่ซื้อแล้วพบว่ามีตราประทับว่าเป็นของหน่วยงานหนึ่งที่มีหน้าที่เก็บรักษาหนังสือโดยตรง อึ้งครับ หนังสือชุดนี้หลุดมาที่ตลาดหนังสือเก่าได้อย่างไร ใครเป็นคนเอาออกมาขาย ใครได้รับผลประโยชน์ เห็นแล้วอยากจะคืนหนังสือให้หน่วยงานนั้น แต่ใครจะรับรองว่า พรุ่งนี้ ปีหน้า หรือสิบปีข้างหน้า จะมีใครเอาหนังสือออกมาขายอีกหรือเปล่า จากคุณ : boranbook - [ 13 ส.ค. 49 18:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สาเหตุของความผิดเพี้ยนทางภาษาเขียน เกิดขึ้นจากอะไรบ้างครับ จากคุณ : สมภพ เจ้าเก่า - [ 14 ส.ค. 49 20:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ฝากกระทู้เรื่องหนังสือเก่าไว้ด้วยกันนะคะ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K4616248/K4616248.html นานๆเราจะได้ ตัวจริงเสียงจริง มาเล่าอะไรๆให้ฟัง ฟังแล้วก็เข้าใจอะไรๆเพิ่มขึ้น  นะคะคุณ โบราณบุค ผู้เดินซื้อหนังสือเก่าอาทิตย์ละสี่วัน  ทุกวัน แต่หนังสือแปล จำนวนมาก  ไม่ต้องรสนิยมชาวไทย และไม่ใช่เรื่อง "สนุก  ลึกลับ หรือตื่นเต้น" พงศาวดารจีนที่เป็นกิ่งและก้านของพงศาวดาร  ยังเป็นที่รู้จักมากกว่า   มีหนังสือย่อเรื่องหนังแผ่นเท่าฝ่ามือ  นักแปลที่มีชื่อเสียง ก็เคยทำมาแล้ว คิดถึงคุณ สุข สูงสว่างขึ้นมา  สุขภาพเป็นอย่างไรบ้างหนอ ใครทราบมาเล่าหน่อยได้ไหมคะ แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 49 21:51:33 จากคุณ : แสนอักษร - [ 14 ส.ค. 49 21:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ถ้าสนใจจะดูภาพของเหม เวชกร แบบจะๆ ตามลิงค์ข้างล่างเลยนะครับ http://fulltext.car.chula.ac.th/toc.asp?dirid=I0002&dirname=ครูเหม%20เวชกร เคยเล่าให้คุณแสนอักษรฟังแล้วว่า สมัยเป็นสามเณรน้อยเคยสะสมหนังสือเก่าไว้พอประมาณ สามเกลอนี่ก็มีเยอะ ขนาดสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน)ยังมี ปีนั้นกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดที่อุดรฯ สองเดือน....ไอ้เจ้าลูกศิษย์วัดเนรคุณ มันดันขนหนังสือทั้งหมดไปชั่งกิโลขายให้คนจีนที่ปั่นซาเล๊งมารับซื้อกระดาษ......ผมกลับมาถึงกับหน้ามืดเข่าอ่อนแทบจะลมจับใส่ ตั้งตัวได้ก็จัดการอัปเปหิลูกศิษย์วัดตัวดีไปหากุฏิที่คณะใหม่อยู่ เป็นความชอกช้ำที่จำไม่รู้ลืมมาตราบเท่าทุกวันนี้ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 16 ส.ค. 49 04:37:14 A:86.144.150.118 X: TicketID:109703 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เงาะป่า ภาพและคำบรรยายโดยเหม เวชกร http://fulltext.car.chula.ac.th/doc.asp?dirid=I0033&page=0000&dirname=เงาะป่า หนังสือเก่า >>>>http://fulltext.car.chula.ac.th/ จากคุณ : คนอุดรฯ - [ 16 ส.ค. 49 04:41:22 A:86.144.150.118 X: TicketID:109703 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณค่ะ คุณ คนอุดร คุยกันในเรื่องหนังสือเก่านะคะ ทุกวันนี้หนังสือบริจาคจำนวนมากมายไหลไปสู่วัด แหล่งใหญ่ที่รวมหนังสือเก่า มีกลไกหลายระดับ  ที่คัดเลือกจัดสรร  ก่อนนำมาจำหน่าย พ่อค้านักสะสมระดับที่มีความสามารถแค่ไปหาหนังสือเมื่อวางขายในเต้นท์   ต้องเคลื่อนไหวแคล่วคล่องว่องไว ดวงตาที่ไม่คม  ก็คมขึ้นมาได้เพราะความจำเป็นบังคับ เป็นการทดสอบเบื้องต้นการเป็นนักหาหนังสือ ทางวัด หรือผู้จัดการดูแล พยายามที่จะจัดจำหน่ายออกโดยยุติธรรม   คือจ้าง...ผู้เชี่ยวชาญ มาเป็นผู้ขาย  ค่าจ้างงาม ผู้ควบคุมกองหนังสือนี้  มีอยู่สองสามรายในยุทธภพ   ถือกำเนิดเกิดมาด้วยดวงตาอันคมกริบที่หาใดมาเปรียบปาน และใบหน้าที่เฉยเมย สงบนิ่งมิสำแดงความรู้สึกใดๆ ประดุจเซียนที่บรรลุแล้ว จะสับซอย  เสนอกองหนังสือ  ให้แก่ผู้ที่เลือกสรรอย่าง ยุติธรรม  และตีราคาอย่างเร็ว แทบมิเคยแสดงอาการรู้จักหรือสนิทสนมต่อผู้ใดให้ประจักษ์ นับถือนัก นักอ่านพยายามจะเป็นนักสะสม  ตามลายแทงไปปรากฏร่างตามล่าหนังสือวัด ได้รับการทักทายว่า   มากับเขาด้วยเรอะ.... แว่บหนึ่งของสายตาที่ชำเลืองมา  ส่อแววขบขันปนเอ็นดู แล้วกองหนังสือหนึ่งกอง ก็จับกระแทกลงเบื้องหน้า อะ....ของชอบทั้งนั้นเลยนี่  รู้ได้ไง ถึงจะด้อยวิทยายุทธ  นักอ่านสาวน้อยยกมือตีเพี๊ยะลงบนมือของเสี่ยร้านหนังสือเก่าคนหนึ่ง ที่ยืนยาวมาเลือก   กองหนังสือของอิฉัน มือไวยังกะมือลิง   อิฉันรำพึงออกมาดังๆ แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 49 06:43:42 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 49 06:40:20 จากคุณ : แสนอักษร - [ 16 ส.ค. 49 06:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เยี่ยมจริง ๆ อนุรักษ์หนังสือเก่า  แค่ดูก็สุขในคุณค่าแล้ว จากคุณ : ~:พุดน้ำบุศย์:~ - [ 17 ส.ค. 49 07:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : NickyNick - [ 17 ส.ค. 49 08:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ขอแจมด้วยคนครับ ผมเองก็ได้พระอภัยมณีชุดนี้มาเล่มนึงเหมือนกันแต่ปกจะแปลกกว่า (สวยกว่า อะแฮ่ม!) เลยขอโชว์ด้วยครับ! จากคุณ : Man in the Firm (Man in the Firm) - [ 17 ส.ค. 49 09:49:05 ]

ความคิดเห็นที่ 66 รูปปกหน้าครับ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Man in the Firm - [ 17 ส.ค. 49 10:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 67 รูปปกหลังครับ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Man in the Firm - [ 17 ส.ค. 49 10:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบพระคุณค่าคุณ  Man in the Firm จะเป็นหลักฐานให้ผู้สนใจได้ค้นคว้า ในเรื่องการทำปกและการวาดรูปที่แสนงามต่อไปค่ะ ทราบว่ามีเล่มนี้  แต่บุญไม่ถึง เล่าให้เซียนแถวนี้ฟังว่ามีเล่มนี้ด้วย  ก็โดนต่อว่ามาว่า  ไม่เห็นคือไม่มี ไม่มีเหตุผลว่าในเมื่อทุกเล่มปกดำ  ทำไมจะมีปกหนังสี อิอิ....อิฉันบอกแล้ว    ไม่...เชื่อ...เอง  ๕๕๕๕๕๕...... กำลังจะได้รูปอยู่แล้วเย็นนี้ อีกรายหนึ่งอยู่เชียงใหม่ค่ะ  สายสืบรายงานมา  สั่งจ่ายเงินโดยไม่เห็นของเลยนะคะ จากจำนวนหกเล่ม  เราทราบตัวตน ห้าคนแล้วค่ะ รวมทั้งคุณ Man in the Firm ด้วย จากคุณ : แสนอักษร - [ 17 ส.ค. 49 13:04:02 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ยอมรับว่า  ปก ของคุณ  Man in the firm  เยี่ยมที่สุดสำหรับ พระอภัยมณีนะคะ ดีใจที่ได้แบ่งปันให้ชม  และจะได้เป็นข้อมูลใหม่สืบไป ในงานพระเมรุรัชกาลที่ ๔    ยังมีหนังสือแจกพิมพ์น้อยกว่าพระอภัยมณี อีก สองชุด  เป็นที่ทราบกันในระดับเจ้าของโรงพิมพ์  เพราะนักค้นคว้าไปรายงาน รายละเอียดกำลังตรวจสอบอยู่ค่ะ  หลักฐานมีครบแล้วสำหรับหนึ่งเรื่อง จะได้ลงพิมพ์ในนิตยสารรายเดือน ในไม่ช้านี้ อีกหนึ่งเรื่องนั้น  เพียงได้เห็นก็คงเป็นบุญตาค่ะ ต้องได้หลักฐานก่อนจึงจะกล้านำมาเล่า ถ้าไม่แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน  ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์การพิมพ์   และประวัติ  ซามูเอล  โจนส์  สมิท  ก็จะลี้ลับดับสูญไป ครูสมิทเรียกตัวเองว่า ครูนะคะ  ไม่ใช่หมอสมิธ ตามที่เรียกตามกันต่อๆมา สำนักพิมพ์ต้นฉบับ ของ คุณธงชัย  ลิขิตพรสวรรค์ ได้พิมพ์ต่ออายุ  สยามไสมย(รักษาตัวสะกดโบราณไว้)สามเล่มใหญ่     มีเรื่องราวที่น่าสนใจมากมาย อ่านเพลินเลยค่ะ ที่เล่ามานี่ในฐานะนักอ่านพยายามจะเป็นนักสะสมค่ะ จากคุณ : แสนอักษร - [ 17 ส.ค. 49 13:26:53 ]

ความคิดเห็นที่ 70 กริ๊ดๆๆๆๆๆ   ปกสวยมากครับ จากคุณ : boranbook - [ 17 ส.ค. 49 15:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 71 สวัสดีค่ะทุกท่าน  รอผลงานที่คุณแสนอักษร กรุณาแอบกระซิบบอก มานานแล้วค่ะ  เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาดู ตื่นตาตื่นใจมากค่ะ   ลากลงมาคร่าวๆขอขึ้นไปเก็บรายละเอียดก่อนนะคะ จากคุณ : ข้าวมดริ้น - [ 17 ส.ค. 49 15:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ทำลิงค์ให้ http://fulltext.car.chula.ac.th/toc.asp?dirid=I0002&dirname=ครูเหม%20เวชกร เงาะป่า ภาพและคำบรรยายโดยเหม เวชกร http://fulltext.car.chula.ac.th/doc.asp?dirid=I0033&page=0000&dirname=เงาะป่า หนังสือเก่า >>>>http://fulltext.car.chula.ac.th/ จากคุณ : มันโฉบไปแล้ว - [ 17 ส.ค. 49 19:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ชื่อคุณข้างบน บาดใจ จังหนอ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : แสนอักษร - [ 17 ส.ค. 49 21:10:53 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ผมนำหนังสือเก่าของพ่อไปให้ที่ห้องสมุดปรีดี เพราะมีคลังหนังสือเก่าอยู่ พ่อผมก็จบจากที่นี่ ผมก็จบโทจากที่นี่ เจ้าหน้าที่ทำหน้า..แบบ... ไม่ค่อยสนใจ เลยเอาไปให้นิดเดียว แถมไม่มีจดหมายตอบขอบคุณด้วย พอเอาหนังสือใหม่ที่ผมเขียนไปให้ มีจดหมายตอบขอบคุณกลับมาเฉยเลย อย่างนี้เจ้าหน้าที่เอาไปลงถังขยะแล้วหรือเปล่าก็ไม่รู้ เซ็ง จากคุณ : ko kai kuk kuk - [ 18 ส.ค. 49 11:45:33 ]

ความคิดเห็นที่ 75 อ่านที่คุณ ko kai kuk kuk โพสต์แล้วก็เห็นใจครับ ไม่รู้จะโทษอะไรดี จริงๆผมเคยคิดฝันไปว่า บรรณารักษ์ของไทยเป็นเลิศที่สุดในห้องสมุดประเภทว่าถามอะไรตอบได้มีความรู้ลึกซึ้งสามารถโยงเล่มนี้สู่เล่มนั้นได้โดยที่นักเรียนอ้าปากหวอและรีบไปค้นหนังสือตามที่ท่านบรรณารักษ์แนะนำโดยพลัน เมื่อหลายปีก่อนล่องใต้ลงไปที่หาดใหญ่ โรงเรียนที่มีชื่อเสียงใหญ่โตคับอำเภอ นำระบบไอ้โซ่ ของฝาหรั่งอั้งม้อมาใช้กับห้องสมุดโดยไม่ได้คิดไตร่ตรอง ท่านบรรณารักษ์นำหนังสือที่ไม่มีการยืมคืนเป็นเวลานานออกมาขายเหมากิโลให้พ่อค้านำมาขายต่อกันอย่างสนุกสนานทั่วทั้งหาดใหญ่ แล้วนำเงินที่ได้ไปซื้อหนังสือที่พิมพ์ออกมาใหม่ไปวางให้คนยืมคืน หรือแม้กระทั่งหนังสือของห้องสมุดของวัดที่ดังที่สุดในประเทศ เมื่อหลายปีก่อนก็ยังหลุดออกมาทำให้พ่อค้ารับซื้อกันจนเต็มล้นกับไปเป็นแถบๆ ความคิดของผมที่เรียนบัญชีมาไม่ได้เกี่ยวกับ อักษรฯ หรือศิลป หรือบรรณารักษ์แต่อย่างใด ผมกลับคิดว่าหนังสือ ทุกชนิดต้องห้ามทิ้งเก็บอนุรักษ์ไว้เถิดอยากซื้อใหม่หางบไปซื้อ ถ้าไม่เช่นนั้นอีกร้อยปีก็จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาอีกว่ามีคนกลุ่มหนึ่งตามหาประวัติการพิมพ์ของหนังสือประเภทหนึ่งที่หาไม่ได้อีกแล้วเพราะทิ้งทำลายหรือสูญสลายไป จากนิสัยที่ทิ้งของเก่าจนทำให้ไม่มี sense of history (ยืมมาจากคำพูดของ ดร.วิชิตวงศ์ ณ ป้อมเพชร:ราชบัณฑิต) จากคุณ : supit_p (supit_p) - [ 20 ส.ค. 49 06:16:03 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เห็นด้วยกับคุณ supit_p ค่ะ เคยเจอเหตุการณ์ที่โรงเรียนโละหนังสือเก่าเอาไปขายเหมือนกัน    สมัยตอนที่เรียนมัธยม กำลังจะเดินเข้าห้องสมุดพอดีเดินสวนกับอาจารย์บรรณารักษ์หอบหิ้วถุงกระสอบภายในบรรจุหนังสือเก่าเต็มเอี๊ยดเลยค่ะลักษณะการบรรจุคือจับยัดๆใส่ไปแบบไม่กลัวหนังสือจะเสียหายเลย เข้าใจว่าคงจะโละไปขายน่ะค่ะตอนนั้นรู้สึกเสียดายหนังสือมาก เพราะเราคิดว่าหนังสือเก่าเป็นหนังสือที่มีคุณค่านะคะ เวลาที่ผ่านไปกลับยิ่งเพิ่มคุณค่าในตัวหนังสือมากยิ่งขึ้น รู้สึกเสียดายจนถึงทุกวันนี้เลยค่ะ ยังเคยคิดเลยว่าถ้าเป็นตอนนี้เจอเหตุการณ์แบบนั้นคงขอซื้อเหมาทั้งกระสอบเลยค่ะ จากคุณ : kk_cl - [ 21 ส.ค. 49 20:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ถามเจ้าของกระทู้ทั้งสองท่านค่ะ (คุณแสนอักษร แย่งซีน คุณหนังสือโบราณ เห็นๆ) การค้นพบครั้งสำคัญนี้  มีผู้ที่ทำงานด้านการศึกษาต่างๆมารับทราบข้อมูลหรือเปล่าคะ  ควรได้รับความสนใจมากกว่านี้นะคะ   น่าเสียดายค่ะ  อยากให้มีการตื่นตัว  ชื่นชมยินดีกับการค้นพบข้อมูลใหม่ๆ  ถ้ามีการบอกเล่าถึงกลวิธีในการสืบเสาะ ค้นหากว่าจะได้มา ก็จะดีไม่น้อย เผื่อเหตุการณ์นี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้นักอ่านและคนทั้งหลายได้เห็นคุณค่าของหนังสือ   เรื่องเศร้าแบบบรรณารักษ์ขนหนังสือเก่าไปทิ้งจะได้หมดไปจากบ้านเราเสียที จากคุณ : ข้าวมดริ้น - [ 24 ส.ค. 49 13:25:09 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ่านที่คุณข้าวมดริ้นเขียนตอนต้นแล้วแอบอมยิ้มเล็กๆ ท่านพี่ทั้งสอง และท่านMan in the Firm ขอรับ สานแล้วต้องก่อ (หรือก่อแล้วต้องสานหว่า)  มาขยายต่อเร็วๆครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แนะนำนานๆ ยิ่งสร้างประโยชน์ให้กับลูกหลานเหลนนะขอรับ ปูเสื่อรออยู่ครับ ฝากหนังสือสำหรับราษฎรอ่าน(ห้ามเจ้า+ไพร่อ่าน) ไปพลางนะขอรับ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : supit_p (supit_p) - [ 24 ส.ค. 49 17:07:14 ]

ความคิดเห็นที่ 79 สวัสดีค่ะคุณข้าวมดริ้น   คุณ สุพิศ  และสหายๆ ยอมรับค่ะ ว่าดีใจที่ คุณโบราณมาเปิดประเด็น   เพราะตั้งใจจะเปิดเผยเรื่องพระอภัยมณีในเวลาต่อไป ในเรื่องพระอภัยมณี  คุณ Man in the Firm  เป็นผู้เลือกก่อนค่ะ   จากหลักฐานที่ว่า  อิฉันตอนแรกไม่ทราบว่ามี ปกหนังสี  แต่ดิฉันทราบว่ามีหกเล่ม เป็นไปได้มากที่ท่านเจ้าของคนแรก จะไม่ได้รับแจกครบ ยี่สิบเล่ม     ดูจากรายการหนังสือโบราณและสภาพอันสวยงามที่ปล่อยออกมาในช่วงสี่ปีนี้ พระอภัยมณี มี ๑๒๐ ชุด  และ ชุดละ ยี่สิบเล่มนะคะ หนังสือเล่มที่อิฉันครองอยู่ คือ หนึ่ง ใน ๒๔๐๐ เล่มค่ะ แต่เป็นชุดปกสวย  ที่ทำปกพิเศษ วงการนักสะสมที่ต่างได้เห็นหนังสือปกสวย   ที่ได้นำแสดงไว้ที่ร้านของคุณ โกศล ช่อผกาในงานหนังสือที่ศูนย์สิริกิตครั้งที่ผ่านมา  ประมาณสิบกว่าเล่ม อิฉันไปที่งานในเช้าวันแรก  ขณะนั้นตู้โชว์หนังสือเพิ่งติดตั้งได้เพียงส่วนล่าง ความสนใจของดิฉันอยู่ที่พงศาวดารจีนเป็นหลัก  เมื่อหาซื้อฉบับคุรุสภาได้ครบแล้ว  ก็ไม่สนใจเรื่องอื่นๆอีก แต่ความงามของปกเรื่องจีน  ถึงแม้จะเพียงเป็นชุดเดินทอง เรียบๆ  ก็ทำให้ต้องทรุดนั่งลงและพิจารณาอยู่นาน โดยมิได้ขอให้เปิดตู้นำหนังสือออกมาลูบคลำแต่ประการใด เพราะเห็นใจเจ้าของคนปัจจุบัน เมื่อหนังสือไปอยู่กับนักสะสมคนไทยแล้ว      อิฉันไม่ห่วงค่ะ เพราะได้เคยเห็นหนังสือปกสวยที่หลุดไปต่างประเทศมาแล้ว เนื่องจากพวกเรากำลังไม่พอ ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ดิฉันมิได้พำนักอยู่ในประเทศไทย แต่พาลหาเรื่องมางานหนังสือทุกครั้ง ตามมาเก็บหนังสือที่  อิอิ  รอดปากเหยี่ยวปากกา มา เรื่องราวการผจญภัยไล่ล่าหนังสือ  คุณโบราณ  คุณ สุพิศ คงมีประสบการณ์มากกว่าอิฉันมาก  และถ้าท่านๆมาเล่ากัน คงเป็นเรื่องราวที่น่าสนใจ บังเอิญอิฉันเก็บพงศาวดารจีนมาก่อนคนอื่นๆตั้งแต่เมื่อแรกทำงาน     และเก็บกำลังภายในเรื่องเก่าๆไว้บ้าง จึงพอมีสมบัติพัสถานไว้ให้สหายนักอ่านนักแปลดู   แต่ในกลุ่มนักสะสมแล้ว  อิฉันยังอ่อนด้อยมาก  มีเรื่องที่สำคัญๆไม่มากนัก แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 49 23:12:04 จากคุณ : แสนอักษร - [ 24 ส.ค. 49 22:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อิฉันเป็นนักอ่านค่ะ  เพิ่งหัดมาเป็นนักสะสมกับสหายๆบ้างก็ช่วงสิบกว่าปีมานี้เอง ในเส้นทางยุทธจักรนี้  มีสหายหลายกลุ่ม  ที่มีความสนใจอย่างแรงกล้าในหนังสือประเภทต่างๆ สหายใจดียอมให้สาวน้อยวิ่งตามไปผจญภัยด้วยคน  เรียกว่าออกจากสำนักไปฝึกปรือฝีมือ ต้องใช้ความอดทน   เมื่อมีคนมาชวน ต้องทำตัวเรียบง่าย  คือไปทันที   อิดๆออดๆล่ะก้อ คราวหน้าไม่มีใครอยากให้ไปด้วย จตุจักรนั้นเป็นบทเรียนเบื้องต้น  เรียนกันมาเองทั้งนั้น ร้านไหน  ขายอะไร  เจ้าของร้านชื่ออะไร  เป็นญาติกับร้านข้างๆหรือเปล่า ร้านไหน มีอะไรขายนี่ต้องเก็บเข้าแหล่งความจำ  เพราะสามารถนำมาบริการเพื่อนๆน้องพี่ได้   พจนานุกรมที่ขาดตลาดไป มีขายที่นี่ ในราคาลดสามสิบเปอร์เซ็นต์ ต่อมาคือไปคลองถม ไปเที่ยวเดียว เท่ากับสู่สมรภูมิ หัดอยู่นาน  เมื่อแน่ใจว่าเป็นนักล่าที่ดี คือช่วยตนเองได้  ไม่บ่นว่าร้อน ว่าหิว  ว่าเหนื่อย ก็จะได้รับเชิญให้ไปเยี่ยมกรุที่เพิ่งแตกแบบกระทันหัน เมื่อไปกันหลายคน    เจ้าของกรุหนังสือคนใหม่ก็ต้องต่อสู้ศึกหลายด้าน ทำให้ผู้หัดจะสะสมไม่ต้องเผชิญกับพลังฝ่ามือแต่เพียงผู้เดียว รับกันไปคนละตุ้บละตับ  ก็รอดชีวิตกลับมาได้กับกองหนังสือที่ต้องการ   ก่อนที่หนังสือออกสู่ท้องตลาดในราคาที่สูงขึ้นประมาณ สองถึงสามเท่า กว่าจะฝ่าฟันมาถึงระดับได้รับเชิญไปดูกรุหนังสือที่บ้านก็ต้องแสดงตนว่าเป็นผู้ซื้อที่ดี   สบสายตาผู้ขายตรงๆ  และบอกไปว่า  แพงไปนิ๊ดหนึ่งกระมัง อย่าคิดต่อเองตามใจชอบ  เพราะกว่าจะขายหนังสือเก่าได้หนึ่งเล่ม คนขายก็แก่ตัวไปฮวบหนึ่ง เป็นนักอ่านมาบ้าง  ได้แสดงความสนใจให้เป็นที่ทราบว่าตามหนังสือแนวไหน  รุ่นไหนมา คนขายหนังสือ อยากให้หนังสืออยู่เมืองไทย แต่....(เรื่องนี้เขียนแบบเบื้องหลังข่าวได้อีกค่ะ) นักสะสมที่ดีควรเป็นนักอ่าน การอ่านนี้ เป็นการอ่านแบบบ้าคลั่ง หลงไหลใฝ่ฝัน  อ่านแล้วอ่านอีก อ่านจนหนังสือเปื่อยไปกับมือเป็นชุดๆ   ไม่ได้อ่านเพื่อจำความ  แต่อ่านเพื่อความเพลิดเพลินในบทบาท เรื่องราว  การสอนใจ อ่านเพื่อเจริญสติปัญญา   อ่านเพื่อลืมโลกภายนอก   การอ่านนี่มากเข้าก็ต้องอ่านคำนำ ไม่ได้อ่านก่อนหรอกค่ะ  อ่านไปทำไม จากการอ่านคำนำนี่เอง  ทำให้อิฉันทราบประวัติการพิมพ์หนังสือของเมืองไทยที่ขาดตอน แหว่งโหว่ ประวัติศาสตร์การพิมพ์ที่ยกย่องแต่หมอบลัดเล    แทบไม่มีใครรู้จักครูสมิท  หรือ แซมูเอล โจนส์ สมิท  บุคคลสำคัญในวงการหนังสือไทยอีกคนหนึ่ง ครูสมิท เป็นเจ้าของโรงพิมพ์บางคอแหลม  ที่พิมพ์ พระอภัยมณี ๑๒๐ ชุด ชุดละ ๒๐ เล่ม แจกในงานพระเมรุ พระบรมศพรัชกาลที่ ๔  ในปี พ.ศ. ๒๔๑๑ ด้วยความจงรักภักดีที่ได้มาพึ่งพระบรมโพธิสมภารตั้งแต่อายุ ๑๒ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 11:00:57 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 09:36:32 จากคุณ : แสนอักษร - [ 24 ส.ค. 49 23:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 81 คุยกันในเรื่องของพระอภัยมณีนะคะ นางเงือกนี่เป็น นางเอกที่น่าสงสารมาก เสียพ่อแม่ที่แก่เฒ่า(อายุ ปาเข้าไป ๕๘๐ กว่าปี)   เพราะเมียหลวงจับกิน เงือกมีขานะคะ  เพราะกลอนบอกว่า ผีเสื้อสมุทรหักแขนและฉีกขา พระอภัยมณีหลอกนางเงือกมาตลอด ตอนจีบพระอภัยพูดว่า ถึงต่างชาติวาสนาได้มาพบ          ก็ควรคบเคียงชมประสมสอง เจ้าโฉมงามทรามสงวนนวลละออง        อย่าขัดข้องคิดหมางระคางใจ ประเวณีมีทั่วทุกตัวสัตว์          ไม่จำกัดห้ามปรามตามวิสัย นาคมนุษย์ครุฑาสุราลัย          สุดแต่ใจปรองดองจะครองกัน เจ้ากับพี่นี้ก็เห็นเป็นกุศล          จึงหนีพ้นมารมาไม่อาสัญ จะเคียงคู่ชูชื่นทุกคืนวัน          โอ้เจ้าขวัญนัยนาได้ปรานี แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 02:01:19 จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 01:57:16 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ตอนพระอภัยจะโดยสารเรือท้าวสิลราชพระบิดานางสุวรรณมาลี  ได้ไปลานางเงือก  และสัญญาว่าอีกปีครึ่งจะมารับ แม้นไปถึงธานีบุรีเรือง       พอแจ้งเรื่องทุกข์ร้อนไม่นอนใจ อีกปีครึ่งจึงจะกลับมารับน้อง        อย่ามัวหมองหมางจิตคิดสงสัย เห็นสำเภาเขามาถ้ามิไป       ไหนจะได้พบวงศ์พงศ์ประยูร เมื่อสุดสาครตามไป และรายงานพระอภัยมณีว่านางเงือกสั่งมา แล้วสั่งมาแม้นว่าพบพระภูวนาถ        ให้กราบบาททูลแจ้งแถลงไข ว่าชาตินี้มิได้มาเป็นข้าไท        แต่มีใจคิดถึงองค์พระทรงธรรม์ พระอภัยน้ำตาหยดนิดหน่อยแต่ไม่ได้กล่าวว่าอะไรนอกจาก น่าสังเวชๆ หลังจากที่ได้บวชเรียนเป็นฤาษีบูชาไฟ มีเมียสองคนไปบวชด้วยและมีกองทัพคอยเก็บผลไม้ให้   พระอภัยมณี ได้กลับไปเยี่ยมนางเงือก  หลังจากไม่ได้เจอกัน สิบเก้าปี พระอภัยมณี ถือโอกาสสั่งสอนนางเงือก พี่แบ่งบุญบรรชิตให้มิตรมิ่ง        ขอสมสิ่งซึ่งเจ้ามาดปรารถนา อันชาตินี้มีกรรมจำนิรา        จากมัจฉาไปสู่ที่ศีขริน บำเพ็ญเพียรเรียนธรรมกรรมฐาน        หวังนิพพานเหมือนหนึ่งจิตคิดถวิล ค่อยอยู่เถิดแก้วตาอย่าราคิน        จงถือศีลไว้ให้มั่นกันอบาย ผู้หญิงที่พระอภัยมณีรักมากถึงจะตามไปทุกชาติคือนางลเวง จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 02:35:36 ]

ความคิดเห็นที่ 83 มีจินตนาการว่า  หลัง พ.ศ. ๒๔๑๑  เมื่อแม่ยกทั้งหลายได้ซื้อหนังสือ พระอภัยมณีไปเล่มละสลึงแล้ว  ก็คงมีบัญชาให้ผู้อ่านหนังสือออกในบ้าน อ่านดังๆ  จะได้ฟังกันให้ชัด ไม่แน่ใจว่า ตะไกรผ่าหมากจะปลิวเพราะคุณชวดคุณเชียดของพวกเราจะมีอารมณ์ร่วมหรือไม่ สุดสาครขี่ม้ามังกรไปเยี่ยมแม่ เพราะได้ข่าวว่าพ่อไปแล้ว นางเงือกบอกว่ากลับไปเถิด ตอนนี้คือตอนที่ ๑๑๙  ที่ว่ากันว่า ท่านครูสุนทรภู่ให้เพื่อนหรือลูกศิษย์แต่งแทน นางเงือก เป็นแม่ที่ไม่เห็นแก่ตัวจนนิดเดียว  เอาความสุขของลูกเป็นที่ตั้ง กลับไปวังตั้งอยู่ได้ดูแล        อย่าห่วงแม่เลยพ่อคุณอย่าวุ่นวาย แม่เป็นสัตว์มัจฉาใช่มานุษย์        ไม่บริสุทธิ์เหมือนกับคนไม่ขวนขวาย อยู่ที่นี่ก็เป็นสุขสนุกสยาย  กว่าจะตายพึ่งบุญพระมุนี หลังจากท้าวมัฆวานได้ตัดหางนางเงือกแล้ว  พระโยคีเหาะไปตามสุดสาครมารับแม่ไป นางสุพรรณมัจฉาเมื่อเจอพระอภัยได้ขอบวช  พระอภัยตอบว่า พระอภัยมุนินทร์ปิ่นฤาษี        จึ่งพาทีแจ้งอรรถแก่มัจฉา ว่าแรกเริ่มกำเนิดเกิดเป็นปลา        ที่จะมาบวชอนงค์เป็นหลงชี ขัดเสียแล้วจริงนะพระก็ห้าม        อันเรื่องความนี้หนามารศรี พระภควันต์บรรพชาให้นาคี        สิกขามีห้ามไว้ไม่ได้การ ถึงกลับเพศเป็นมนุษย์ต้องหยุดยั้ง        กำเนิดยังเป็นสัตว์เดรัจฉาน ถ้าดับชาติจากขันธ์สันดาน        สมาทานจึ่งจะได้ในศีลาฯ อ่านแล้วสนุก   ท่านครูสุนทรภู่มีความรู้กว้างขวางเหลือกำหนด  และคงได้อ่านหนังสือมามาก  ทั้งพงศาวดารจีนและคัมภีร์โบราณทั้งปวง จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 03:01:45 ]

ความคิดเห็นที่ 84 สุนทรภู่ รู้เรื่องราวมากมาย ทั้งจีน แขก ฝรั่ง ไทย ลาว มอญ เขมร  คุณสุจิตต์ วงษ์เทศเขียนไว้ใน มติชน วันอังคารที่ ๒๒ สิงหาคม ที่ผ่านมา  หน้า ๓๔ บทความยังเอ่ยถึง งานค้นคว้าวิจัยของคุณ ทิพวัน  บุญวีระ ที่ไม่ได้รับความสนใจจากครูบาอาจารย์ทางวรรณคดี  เรื่อง ปาจิตกุมาร  นิทานคำกลอนที่แต่งก่อนสุนทรภู่เกิด ๑๓ ปี รวบรวมมาลงไว้สำหรับสหายนักอ่าน จะได้หามาอ่านต่อไป อาจารย์ ชลลดา  เรืองรักษ์ลิขิต   เขียนเรื่อง พระอภัยมณี  มณีแห่งวรรณคดีไทย  ใน วารสารราชบัณฑิตยสถาน ปีที่ ๓๐ ฉบับที่ ๓ ก.ค. -  ก.ย.  ๒๕๔๘ หน้า ๗๗๑   "บางเหตุการณ์ในเรื่องพระอภัยมณี คล้ายกับเหตุการณ์ที่มีอยู่ในเรื่องลิลิตพระลอ อิเหนา กากี และ ปทกุสลมาณชาดก" หน้า ๗๗๒  น่าอ่านมาก "ข้าวเจ้าที่ออกรวงเป็นข้าวสารที่สุนทรภู่เล่าว่ามีอยู่ในเกาะแก้วพิสดาร......ข้าวชนิดนี้มีกล่าวไว้ในเรื่อง ไตรภูมิกถา ซึ่งเป็นวรรณคดีสำคัญเรื่องหนึ่งสมัยสุโขทัย เรียกว่า สัญชาตสาลี" โห....ได้อ่านก็ยิ่งเห็นว่า  บรมครูสุนทรภู่เป็น นักอ่านผู้ยิ่งใหญ่ อิฉันนั้นมีปัญญาเล่าได้แค่เรื่องราวเกี่ยวเนื่องจากพงศาวดารจีนเท่านั้น แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 10:46:47 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 10:45:11 จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 10:30:12 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ข่าวในวงการนักสะสม  ที่เกี่ยวพันกับ การเอ่ยถึง พระอภัยมณีฉบับครูสมิทครั้งนี้ นาย ก.  ติดต่อ  อ่า...นาย ข.  ประกาศดังๆว่า    สนใจหนังสือปกสวยที่เป็นปกสีของคุณ Man in the firm นาย ข. บอกกับนาย ค. นายค. มาเล่าต่อให้อิฉันฟัง   อิฉันเผลอหัวเราะออกมาดังๆ ท่านเดินก่อนใคร  ใครจะตามทัน.... คุณ โดม(พระเอกในเรื่องโดมผู้จองหอง)  อยากได้ สามก๊กฉบับบลัดเลขึ้นมาบ้าง   คริสตี้ ยังไม่มีเลยค่ะ  มีแต่ฉบับโสภณพิพรรฒธนากร คุณ ผอม  ออกหา สามก๊กฉบับหายากมากที่สุด ได้ไปหนึ่งเล่ม โปรดตรวจสอบประวัติกับแหล่งข่าวด้วย เพราะสามก๊กชุดนี้ประวัติซับซ้อนมาก คุณหลวง  คุณพระและท่านขุน   มีความสุขมากที่เห็นวงการหนังสือโบราณคึกคัก ๕๕๕๕ เจ้าของกรุยิ้มในใบหน้า แบบ ลือชัย นฤนาท ในเล็บครุฑ พลางพับแขนเสื้อแขนสั้นขึ้นไปอีกรอบ   ควักแว่นตาดำขึ้นมาสวม   หัวเราะเบาๆแบบเจ้าพ่อตัวจริง   สายตาที่สาดมาจากแว่นมีแววรื่นรมณ์ (...........แสนอักษร พลอยหัวเราะตามทั้งๆที่อยู่คนละทิศ.....) แล้วออกจากบ้านไปประชุมสมาคมรถสามล้อแดงใต้อาณัติ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 12:30:38 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 12:28:32 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 11:42:36 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 11:41:22 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 11:34:27 จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 11:33:06 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ไซอิ๋ว     พระโสภณอักษรกิจ(เล็ก สมิตสิริ)  ให้นาย ตีน แปล  และนายเทียน วรรณาโภ เรียบเรียง เป็นหนังสือ ๖๕ เล่มสมุดไทย โรงพิมพ์ โสภณพิพรรฒธนากร พิมพ์เป้นครั้งแรก เมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๙ เป็นสมุดสี่เล่ม [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 17:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เป็นชุดปกสวย จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 17:18:21 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ผู้ที่รักหนังสืออย่างยิ่งเท่านั้น  ที่จะเอาใจใส่ในรายละเอียดได้ถึงเพียงนี้ ในวงการหนังสือโบราณ  ปกที่งามเลิศ เป็นคะแนนอย่างหนึ่ง จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 17:23:25 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ไซอิ๋วเป็นเรื่องราวที่คนไทยรู้จักดีมากกว่าเรื่องอื่นๆ จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 17:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ผีเสื้อสมุทร นั้น มีกำเนิดละม้าย เห้งเจีย คือมาจากศิลา มหิงข์สิงขรเทวราช ห้าม พระอภัยมณีไม่ให้เผาศพนางที่กลายเป็นหิน นางผีเสื้อเมื่อก่อนเป็นก้อนหิน       อยู่กระสินธุ์สมุทรมหาชลาไหล นางอสูรชาติก่อนได้พรชัย       ถอดดวงใจฝากแฝงแท่งศิลา แล้วขึ้นจากฝากฝั่งมหรรณพ       ไปรุกรบกับพระเพลิงที่เชิงผา ต้องไฟกรดหมดไหม้ทั้งกายา       ยังแต่ว่าอายุอสุรินทร์ กับดวงใจไม่ดับไปกลับชาติ       เป็นปิศาจสังหรณ์อยู่ก้อนหิน ถูกไอน้ำซ้ำได้ไอแผ่นดิน       บันดาลหินนั้นให้งอกออกทุกที เป็นหน้าตาขาแข้งอันแรงฤทธิ์       ด้วยพรอิศรารักษ์พระลักษมี นับอนันต์วันคืนได้หมื่นปี       จึงเป็นผีเสื้อสมุทรผุดทะยาน ขึ้นต้องแสงพระอาทิตย์ยิ่งฤทธิกล้า       ปราบบรรดาพวกปิศาจด้วยอาจหาญ ได้เป็นใหญ่ในแม่น้ำอโนมาน       ใครล้างผลาญชีวัญไม่บรรลัย จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 17:50:26 ]

ความคิดเห็นที่ 91 มีเลียดก๊กของหมอบลัดเลอยู่ห้าเล่ม  จะว่าหนึ่งชุดก็ละอายนัก  เพราะ ไม่เป็นชุด   รวมมาจากสามปกด้วยกัน เลียดก๊กนี้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับพระอภัยมณี   เพราะนาง จงลีฉุน  อายุ สี่สิบปี  มือเท้าใหญ่  ผิวดำสนิท  หาผัวยังไม่ได้ ไม่มีชายพอใจ  ไปสมัครเป็น ฮูหยินของอุยอ๋อง เพราะมีสติปัญญานัก จงลี่ฉุน ที่ ต้นแบบของนางวาลีค่ะ จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 18:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เลียดก๊ก พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภ่ลัยโปรดฯให้แปลเมื่อ พ.ศ. ๒๓๖๒  เป็นหนังสือ ๑๕๓ สมุดไทย โรงพิมพ์หมอบลัดเลพิมพ์เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่ ๕  ในปี พ.ศ. ๒๔๑๓ เป็นสมุด ๕ เล่ม จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 18:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ไซ่ฮั่น มีแต่ฉบับคุรุสภาค่ะ ตอนเตียวเหลียงเป่าปี่   เคยมาเล่าในห้องสมุดนี้แล้ว พระโหยหวนครวญเพลงวังเวงจิต       ให้คนคิดถึงถิ่นถวิลหวัง ว่าจากเรือนเหมือนนกมาจากรัง       อยู่ข้างหลังก็จะแลชะแง้คอย ถึงยามค่ำย่ำฆ้องจะร้องไห้       ร่ำพิไรรัญจวนหวลละห้อย โอ้ยามดึกดาวเคลื่อนเดือนก็คล้อย       น้ำค้างย้อยเย็นฉ่ำที่อัมพร หนาวอารมณ์ลมเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยชื่น       ระรวยรื่นรินรินกลิ่นเกสร แสนสงสารบ้านเรือนเพื่อนที่นอน       จะอาวรณ์อ้างว้างอยู่วังเวง หมดเรื่องพงศาวดารจีนที่เกี่ยวข้องแล้วค่ะ ได้ยินเสียง ลือชัย นฤนาทร้องโหยหวนว่า  ชุดเลียดก๊กไม่ใช่ของพ๊ม.... ง่า...ไม่ใช่น่ะซี  ของอิฉันเอง   อิอิ  บลัดเลเชียวนะ แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 49 01:36:55 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 49 20:50:46 จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 49 18:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ตามมาเก็บความรู้ด้วยความทึ่งค่ะ  ขอบคุณที่ช่วยให้ความรู้นะคะ น่าเสียดายกระทู้ตกเสียแล้ว   คุณแสนอักษร นอนดึกจังเลยนะคะ แอบเห็นตี 3 ยังไม่นอนเลย จากคุณ : ข้าวมดริ้น - [ 28 ส.ค. 49 10:05:43 ]