ความคิดเห็นที่ 1 ถูกต้องแล้วครับ กำลังจะตั้งกระทู้เกี่ยวกับประกาศิตจอมราชันย์ นอกจากกำลังภายในแล้วที่เหลือยังกะคนแปลกหน้าครับ ถ้ารุ่นเก่าๆ คงเข้าใจคำว่า บู๊-เฮี๊ยบ นะครับ เดี๋ยวนี้ ไม่มีแหล่ว เช่นเดียวกับ ปรัชญา-ศาสนา เดี๋ยวนี้พูดเรื่องปรัชญาจนกระทั่งละเลยความดี-เลวกันไปแล้ว คุณธรรมโบราณ หายไปไม่เหลือแล้วครับ และผมก็เชื่อว่า คนอ่านกำลังภายในรุ่นเก่า กับรุ่นใหม่ คงคิดแตกต่างกันในเรื่องนี้ จากคุณ : พทท. (พ.พาน) - [ 23 ส.ค. 49 22:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ข้าพเจ้าก็ชอบกำลังภายในรุ่นเก่า ๆ เหมือนกัน  อย่างมังกรหฤโหดนี่ชอบตั้งแต่เด็ก ๆ เลย ยังจำกำไลพระเอกได้อยู่จนทุกวันนี้  สมัยเด็ก ๆ ก็อ่านเอาจินตนาการ และความันส์  ส่วนความดี คุณธรรมนี่ได้โดยไม่รู้ตัว รุ่นใหม่นั้น  มาอีกแนวนึงเลย  คงเพราะต้องการความแปลกใหม่  แต่ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเรื่องราวสับสนวุ่นวายและความคลาสสิคหายไปค่ะ อย่างเรื่องของหวงอี้  เรื่องราวและตัวละครแน่นเอี้ยด ทุกคนมีความคิดยอกย้อนซับซ้อน จนข้าพเจ้ารู้สึกว่าเอาแน่ไม่ได้  พลิกแพลงกลับกลายไม่แน่นอน จนบางครั้งรู้สึกสับสน อ่านความเห็นของท่าน พทท. แล้วสะดุดตรงคำพูดที่ว่า พูดเรื่องปรัชญาจนกระทั่งละเลยความดี-เลวกันไปแล้ว  มานั่งคิดตามก็ออกจะเห็นคล้อยตาม  นั่นสิคะอย่างจอมมารอย่างผางปานนี่นิพพานไปได้อย่างไร (จอมมาร ---->นิพพาน !?!)   กำลังภายในรุ่นใหม่อ่านแล้วเข้าใจยากไปนิดนึงนะเนี่ย  แต่ก็ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ  เป็นรสชาติแปลกใหม่อีกรสชาตินึง  แต่ก็ขาดซึ่งความคลาสิคที่เคยมีมานั่นเอง นาน ๆ ทีก็ต้องกลับไปอ่านเรื่องเก่า ๆ สลับ  พร้อมทั้งหวนรำลึกถึงความสุขสมัยเด็ก ๆ ที่ได้อ่าน  อย่างไรก็ตาม มีเรื่องใหม่มาข้าพเจ้าก็ยินดีค่ะ  เรือ่งเก่า ๆ นั้นก็เคยอ่านแล้วนี่นา  หยิบมาอ่านซ้ำไปซ้ำมาจะสู้อ่านเรื่องใหม่ ๆ ได้อย่างไร ป.ล. ทั้งต้าพิลี และประกาศิตจอมราชันย์นี่ข้าพเจ้าว่ามีกลิ่นอายของการ์ตูนอยู่มากค่ะ ไม่ถูกรสนิยม  เรื่องรุ่นใหม่ที่ข้าพเจ้าพูดถึงจึงมิได้หมายถึงสองเรื่องนี้ค่ะ จากคุณ : Lily of the Valley - [ 23 ส.ค. 49 23:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมมองตรงข้ามครับ ..... อาจเป็นเพราะเริ่มอ่านเมื่อไม่นานมานี้ ..... เลยทำให้ไม่อาจย้อนคิดไปไกลในช่วงสมัยที่หลายท่านคิดถึง .... ......อาจเป็นเพราะในปัจจุบันมีนิยายแนวแฟนตาซีให้อ่านอยู่มาก เลยทำให้โลกในจินตนาการมีรูปแบบที่หลากหลายมากขึ้น ไม่ใช่มีเฉพาะในนิยายจีน..... ......อาจเป็นเพราะสีสันของนิยายแนวปัจจุบันมิได้อยู่ที่การตามล่า ฆ่าล้างแค้น ใครฆ่าท่านพ่อ ตกบ่อตกเขาเจอคัมภีร์(ยังพอมีให้เห็น) .... แต่ไปอยู่ที่พล็อตที่กระชากใจ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่มากขึ้น ... .....รึ นี่อาจเป็นวิวัฒนาการก้าวใหม่ของนิยายจีนกำลังภายในก็เป็นได้ .... มุมมองอาจแตกต่าง ความต้องการอาจมีหลากหลาย ชอบหรือไม่อยู่ที่ใจ มิใช่ใครมากำหนด .... ปล. ขออภัย หากความเห็นไม่ตรงใจใคร แต่อย่างน้อยขอเป็นหนึ่งเสียงที่ได้ใช้เพื่อร่วมวิจารณ์ ปล.2 ผมว่าถ้าคิดในแง่ดี มีบางส่วนขาดหายไป แต่ก็ได้บางส่วนที่เพิ่มเติมเข้ามานะครับ จากคุณ : จื่อหลิง (อาตี๋จื่อหลิง) - [ 24 ส.ค. 49 08:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ในความคิดผม... บู๊-เฮี้ยบ แบบในนิยายสมัยเก่า ดูแล้วค่อนข้างจะแบ่งแยก ขาว-ดำ ชัดเจน ดูตามมุมมองคนรุ่นใหม่อาจทำให้ตัวละครแบนราบไม่มีมิติ ตัวละครแบบคนรุ่นใหม่ ส่วนใหญ่จะเป็นสีเทา (แต่เหล่าพระเอกส่วนใหญ่ก็ยังขาวกันอยู่) ให้ดูมีมิติมากขึ้น อย่างที่คุณ Lily of the Valley ยกตัวอย่างมาได้ดีมาก ผางปาน ใครว่าเป็นจอมมาร สำหรับผมเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ส่วนที่เขานิพพานได้ คือตัดจากกิเลสได้ไงครับ เดินสายกลาง ไร้รัก โลภ โกรธ หลง แสวงหาการหลุดพ้น ก็แล้วแต่คน แล้วแต่ปณิธาน ว่าอยากอารมณ์ไหน อยากเสพแบบไหน จากคุณ : ลิเกหลงโรง - [ 24 ส.ค. 49 09:23:53 A:58.8.8.139 X: TicketID:115779 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้ว... บู๊-เฮี๊ยบ ช่างตรงนัก บู๊- การต่อสู้ เฮี๊ยบ- กล้าหาญ ตอนนี้ข้าน้อยคิดว่าสมัยนี้ขาดเฮี๊ยบขอรับ เฮี๊ยบในคุณธรรม หายาก หายาก จากคุณ : อิอิ (หมอกบางบาง) - [ 24 ส.ค. 49 09:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อืมมมม นับเป็นความลักลั่นย้อนแย้งรูปแบบหนึ่ง ขอรับ ตอนนี้กระแส Retro กำลังจะมาแรงขอรับ เพราะนิยายรูปแบบใหม่มันสร้างความสับสนให้กับคนรุ่นเก่าพอสมควร ในกรณีที่ว่า ดี-เลว ยากจำแนก คุณธรรมน้ำมิตรถูกละเลย ซึ่งถามว่าซีเรียสไหม? ข้าน้อยไม่คิดมากขอรับ แต่โหยหาความคลาสสิค (อย่างที่หลายท่านว่า) ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ได้พบมานานในนิยายรุ่นใหม่ จึงต้องย้อนกลับไปซัดเหล้าเผาดาบอีกรอบ แม้รู้ว่าสู้วิสกี้รุ่นใหม่ไม่ได้ แต่สุราเผาดาบก็กระตุ้นความฮึกเหิมได้ไม่น้อย หรือทุกท่านว่ายังไง? แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 49 09:54:11 จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ 24 ส.ค. 49 09:49:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นั่นสิครับ.. ถึงว่าตอนนี้งัดเอาเหล็กคลั่งเลือด เส้นทางของจอมยุทธ ยอดยุทธยอดทระนง ออกมาอ่านใหม่.. สงสัยคงคิดถึง บู๊-เฮี๊ยบ อย่างท่านหมอกว่า... ^ _ ^ จากคุณ : มังกรเดียวดาย2 - [ 24 ส.ค. 49 10:35:17 A:125.24.218.69 X: TicketID:119097 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ของเก่ามีดีในแบบของเก่า ของใหม่มีดีในแบบของใหม่ แล้วแต่จะเลือกอ่าน แต่จากที่ผมเพิ่งอ่านมาไม่นาน โดยเริ่มจาก โกวเล้ง รู้สึกว่า ของเก่า เช่น ชิวลี้ หรือนางสิงห์มือปราบ ผมยอมรับว่า เน้นคุณธรรม แต่บางครั้งไม่เข้าใจความคิดโดยรวมของตัวละคร ซึ่งอันนี้โกวเล้งก็ได้นำมาแก้ไขแล้วผสมผสานมันจนได้กลายเป็นอัจฉริยะปีศาจแห่งยุทธภพ ส่วนกิมย้งก็เลือกเดินทางสายที่ไม่โชกเลือดแต่เห็นคุณธรรมชัดเจน จากที่ได้อ่านทั้งใหม่แล้วเก่าผมคิดว่ามันดีคนละแบบจริงๆครับ ถ้าเราเอามาผสมกันได้ มันคงจะดี หลักธรรมมากไปมันใช้กับฆราวาสลำบาก อย่างเช่น ซือเฟยเสวียน ลำบากไหมหละจะรักใครสักคน กล้ารักก็ไม่ได้ เพราะเงื่อนไขบังคับ แต่มันได้แสดงออกถึงความจริงของคนว่า รายละเอียดมันเยอะ แต่อย่างซุนเสี่ยวอั้ง ก็นั้นหละครับ คุณธรรมเหนือความรัก ไม่สนว่าจะมองยังไงไม่ผิดก็เลือกที่จะทำให้เกิดผลกับองค์รวมที่ต้องการ ผมเลยนอนยันว่า ยังไงๆต้องอ่านทั้งคู่แล้วผสมผสานกัน แต่ถ้าต้องการความคลากสิก ยังไงก็ไม่ได้ต่างจากการแต่งก่อนแต่งหลัง จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (u_mhing) - [ 24 ส.ค. 49 12:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นานจะมีกระทู้ที่จุดประกายให้คนตอบในเชิงลึกได้อย่างกระทู้นี้ ขอขอบคุณท่านเทพพิศดาร ว่าง ๆ เชิญมาร่วมงานชุมนุมชาวยุทธครั้งหน้าช่วงงานสัปดาห์หนังสือนะครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่อ่านนิยายจีนตั้งแต่เด็ก มีความรักความหลังกับนิยายจีนมาก ปิดเทอมต้องไปเช่าอ่านที่ร้านเช่าแถวโรงหนังบุศยพันธ์ บางลำพู บางทีนั่งอ่านที่ร้านเช่า ทั้งวัน ทนกลิ่นน้ำครำไป แต่ก็ยังระลึกถึงความสุขจากการอ่านสมัยนั้นได้ดี แต่ความคิดคนเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ตามอายุและประสบการณ์ แต่ก่อนนักเขียนโปรดของผมคืออี่บุ้น เซี่ยวเส็ก ตั้งแชฮุ้น และเซาะงัง เห็นชื่อสามคนนี้เป็นต้องอ่าน แต่ตอนนี้หลายเรื่องที่ผมกลับไปอ่านแล้วอ่านไม่ได้ โครงเรื่องหลวม บุคลิกตัวละครซ้ำซาก การดำเนินเรื่องไม่ดี แต่มีบางเรื่องที่อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ เนื่องจากมีจุดเด่น และโครงเรื่องที่ดี เช่น จอมใจบู๊ลิ้ม หรือเรื่องของลิ้วชั้งเอี๊ยงที่มีบทสนทนาเฉียบคมและสะท้อนการดำเนินชีวิตของวงการมิจฉาชีพได้ดี บทต่อสู้ที่ละเอียดและสะใจ พออายุมากขึ้นเริ่มชอบโกวเล้ง กิมย้ง ซีเบ๊เหล็ง ฮุ้นตงงัก หวงอี้ อุนสุยอัน (บางเรื่อง) เริ่มเข้าใจปรัชญา และการมองโลกแบบไม่แบ่งขาวดำชัดเจน คงเป็นเรื่องของพัฒนาการและประสบการณ์ที่เปลี่ยนไปของคนอ่านแหละครับ จากคุณ : ยินเจียหมิง (ลิ้วชั้งเอี้ยง) - [ 24 ส.ค. 49 15:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยกับท่านซาเสี่ยวเอี้ยที่ว่า เรื่องของใหม่ /ของเก่า ก็มีดีในแบบของตน ข้าพเจ้าเองก็อ่านวรรณกรรมกำลังภายในมานานมากๆๆๆๆๆๆ  ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างทั้งแนวทางการเขียน /การดำเนินเรื่อง /มิติของตัวละคร แต่ส่วนตัวก็ยังคงชอบงานในยุคของโกวเล้ง กิมย้ง อุนสุยอัน อึ้งเอ็ง (บางเรื่อง) ในงานของโกวเล้งเอง ก็ไม่ได้มีแต่ขาวจัด ดำจัด ตัวละครบางตัวตอนต้นเป็นสีขาว ท้ายกลับกลายเป็นสีเทาก็มี แม้จะยังคงต้องกลับไปอ่านงานเก่าๆอยู่เสมอๆ (ตามประสาคนมีอายุ ที่ชอบของขม ชมสาวๆ เล่าความหลัง) แต่ก็ยินดีที่จะอ่านงานใหม่ๆ เพื่อเปิดโลกยุทธจักรให้กว้างไกลยิ่งขึ้น จากคุณ : ไซมึ้งฮูหยิน (lenefield) - [ 24 ส.ค. 49 18:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรื่องแบบนี้เปลี่ยนไปตามยุคสมัย แต่ถ้าเรื่องไหนดีจริงต่อให้ผ่านไปนานแค่ไหนกลับมาอ่านก็ยังสนุกเหมือนเดิม จากคุณ : กดกด - [ 24 ส.ค. 49 18:59:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก็เหมือนเพลงครับ เพลงที่มีนำนองหรือเนื้อร้องไปตามกระแส วันนึงมันก็หายไป แต่เพลงคลาสสิค มันไม่มีวันตาย ช่วงนี้ผมว่ากระแส แนวแฟนตาซีมาแรง แต่อีก10ปีกลับมาอ่านอาจจะเห็นว่า "ไม่ไหวๆ" นิยายจีน แก่นของมันคือ คุณธรรมและการต่อสู้(บู๊เฮียบ) ขาดสิ่งใดไป มันก็ไม่ลงตัว วันนี้เทรนด์ของนิยายจีนอาจเป็นแบบนึง วันหน้าเปลี่ยนเทรนด์ เรื่องใดเขียนไปตามกระแสก็สาบสูญไป แต่เรื่องที่คลาสสิค จะยังคงอยู่ จากคุณ : ไร้นาม - [ 24 ส.ค. 49 20:35:45 A:124.121.114.158 X: TicketID:123841 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อะไรๆที่มากไป ก็รับประมานกันจนเลี่ยน พูดถึง แค้นต้องชำระ-ความดี-ความเลว ในยุคหนึ่งก็มากเกิน นิยายดี นิยายไม่ดีปนๆกันไป อ่านไปก็วนในอ่าว "เลี่ยน"... พอมีปรัชญาเข้ามา รู้สึกสดใหม่สบายลิ้น ก็บริโภคจนถูกปาก พอพ่อค้าคนอื่นเห็น ปรัชญาขายดี ก็พาลจะเขียนแต่ปรัชญา ล้ำลึก ไม่ล้ำลึก ก็เอาให้อ่านยากไว้ก่อน ดูเหมือนจะซับซ้อน แต่ก็กลับมาวนอยู่ในอ่าว ความรู้สึกสดใหม่ก็มลายสิ้น กลายเป็น "เลี่ยน" ..... สุดท้ายก็ได้แค่อ่านแต่พอดี ไม่บริโภคให้มากเกิน เดี๋ยวจะพาลเบื่ออาหารไม่อยากกินเสียนี่ จะไม่สบายกาย ไม่สบายใจเอาได้นะขอรับ จากคุณ : เซียวสี่บ้อ (rynekel) - [ 24 ส.ค. 49 20:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 555 ทำไมคุณเซี่ยวเฮงใช้คำนั้นด้วยอ่ะ ลั่กลั่นย้อนแย้ง เป็นคนอ่านหรือคนแปลหงสาเนี่ยครับผม ส่วนตัวไม่ค่อยชอบอ่านปฎิหารย์ จากคุณ : แอบอ่านอยู่ในที (รักหวานในวันวาน) - [ 27 ส.ค. 49 14:15:02 ]