ความคิดเห็นที่ 1 ผมว่าเรื่องแบบนี้ เดี่ยวก็เถียงกันไม่จบอีกแน่ๆเลย ถ้าคุณ: มานิเฟสโต้ กล่าวถึง สังคมนิยม ผมว่า สังคมนิยมเป็นอุดมคติ(หมายถึงมันอยู่ในอุดมคติ)ครับ มันยากที่จะเกิดขึ้นจริงได้ ไม่มีทางหรอกครับ ที่ในสังคม ทุกคนจะเท่าเทียมกันได้ อย่างน้อยผู้ปกครองที่มีส่วนในการจัดการแบ่งปันส่วนต่างๆ ที่จะกระจายไปสู่ทุกคนอย่างเท่าเทียม ก็ไม่มีทางที่จะทำได้อย่างเท่าเทียม และสังคมนิยมที่กล่าวถึงคือ แบบไหนครับ เดี่ยวจะเข้าใจไม่ตรงกัน อีกอย่างคนยังไม่เข้าใจถึงสังคมนิยมจริงๆอยู่ คนมีความเข้าใจผิดเรื่องนี้พอสมควร ในเรื่องของสังคมนิยม และ คอมมิวนิส อยู่เลยครับ หากเป็นประชาธิปไตยอุดมคติ ละครับ ดีกว่าไหม จากคุณ : KongMing - [ 29 ส.ค. 49 23:11:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หากมุ่งหวังความเท่าเทียมกันในใจ.... ขอวิสาสะกับ จขกท.ในแง่นี้ ความเท่าเทียมกันนั้น ฟังแล้วก็ให้รู้สึกเท่ากันในสิ่งที่วัดได้ ความเท่าเทียมนั้น หากได้มาก็อาจหาใช่สิ่งวิเศษดังทีคิดก็หาไม่ ความยุติธรรมและความเป็นธรรมคือสิ่งที่เรามองหา ความยุติธรรมและความเป็นธรรม บางครั้งก็อยู่ห่างไกลจากความเท่าเทียมเช่นคนด้อยโอกาส ควรจะได้รับโอกาสอย่างง่ายๆ และมีคนมอบให้มากกว่าคนแข็งแรง คนที่หาเงินได้มาก ก็ควรเสียภาษีในอัตราก้าวหน้า คนที่หาเงินได้น้อยจนแทบไม่พอยาไส้ ก็ไม่เป็นธรรมนักหากจะคิดภาษีในอัตรา 35% คนขยันและอดทนควรได้รับค่าตอบแทนจากสิ่งที่ตนทำ มากกว่าคนที่นั่งๆ นอนๆ แต่โชตดี ความเจริญและปัญญาญาณของมนุษย์ รวมถึงความคิดของปราชญ์หลายสมัยก็พยายามสร้างระบบและวิธีคิดที่ทำให้มนุษย์มีชีวิตอยู่ร่วมกันได้อย่างชอบธรรม ได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรม ป.ล. ความจริงในโลกนี้มีสองแบบ คือความจริงที่เป็นอยู่ กับความจริงที่เราอยากให้มันเป็น บังเอิญเราเป็นคนประเภทหลัง คือเรามองความจริงในแง่ที่เราอยากให้มันเป็น จากคุณ : อันตราคนี - [ 29 ส.ค. 49 23:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สังคมนิยมแท้ๆก็เหมือนความคิดเรื่องยุคพระศรีอาร จะเป็นจริงได้ก็ต่อเมื่อทุกคนเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์แบบซึ่งเป็น เพียงสังคมในอุดมคติ ผู้ที่นำความคิดสังคมอุดมคตินี้มาปรับใช้สู่การปฎิบัติคนแรกคือเลนิน เพราะมนุษย์ไม่ได้ดี หมดทุกคนจึงต้องมีชนชั้นปกครองซึ่งต้องไต่เต้ามาจากการเป็นสมาชิกพรรคก่อนซึ่งก็คือบันไดขั้นแรกไปสู่การ เป็นอภิสิทธิชนในสังคมแบบสังคมนิยมกลายพันธุ์ จากคุณ : - - [ 29 ส.ค. 49 23:57:10 A:203.188.41.40 X: TicketID:125232 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมของลองคิดแบบเล่นๆนะครับ ขอแบบคนที่ ไม่ได้เรียน รัฐศาสตร์มาโดยตรงนะครับ ถ้าสมมติว่า สังคมทั้งหมด เราทุกคนเท่าเทียมกันแบบบริสุทธ์โดยไม่มีผู้ปกครอง นั้นแสดงว่า เราต้องยอมรับ สิทธ์ และความเป็นตัวตนของคนอื่นให้เท่ากับที่เรายอมรับในตัวเราเอง นั้นแสดงว่าคนอื่นก็ย่อมต้องมีสิทธ์ ในการมีแนวคิดเป็นของตัวเองพอๆกับที่เรามีสิทธ์ในการมีแนวคิดของเราเอง และคนอื่นก็ก็ต้องมีสิทธ์ที่จะไม่ยอมรับแนวคิด เราพอๆกับที่เรามีสิทธ์ไม่ยอมรับแนวคิดคนอื่น เพราะฉะนั้นคนอื่นก็มีสิทธ์ในการปฎิบัติตัวตามแนวคิดตัวเอง ได้พอๆกับที่เรา ปฏิบัติตัวตามแนวคิดของเราเอง (โอ๊ย เขียนเองปวดหัวเองเลย) สุดท้าย ทุกคนมีสิทธ์ในตนเองหมดและเป็นสิทธ์ที่เท่ากัน ผลลัพท์คือ ??? (ขอไม่สรุปนะครับ ไม่อยากเอาบรรทัดฐานตัวเองมาวัดคุณค่าของสังคมครับ ผมมันพวกนักปรัชญาเฉพาะเวลาอยู่ในร้ายยาดองครับ อยู่ข้างนอกก็เป็นได้แค่พนักงานปล้นเงินเดือน เอ้ย กินเงินเดือนธรรมดาคนหนึ่งแหละครับ) ผมเห็นด้วยกับ ความเห็นที่ 3 ครับ สังคมนิยมแท้ๆ คงเป็นได้แค่สังคมในอุดมคติแบบ พระศรีอาร ครับ ผมเชื่อมั่นในเรื่องสังคมแห่งคุณงามความดี ครับ แต่โดยตัวของแนวคิดความเท่าเทียมทั้งหมดแล้ว เราบังคับให้ทุกคนอยู่บนแนวคิด แห่งคุณงามความดี แบบบริสุทธ์ให้เท่าๆกันทุกคนไม่ได้หรอกครับ ขึ้นชื่อว่าคน มักมีตัวแปร มากมายมาข้องเกี่ยวด้วยเสมอครับ จากคุณ : Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน (Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน) - [ 30 ส.ค. 49 01:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ ขัดกับธรรมชาติของโลก โลกนี้ ไม่มีของสองอย่างที่เท่ากันเลยครับ สิ่งที่เท่ากัน มีแค่ในสมการคณิตศาสตร์เท่านั้นเองครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 30 ส.ค. 49 05:23:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีอยู่จริงในสังคมไทยมานานแล้ว  แต่เราหลงทางกันมาไกล (อย่างที่ได้บอกไว้ในกระทู้ที่แล้ว) ขอยกพระนิพนธ์ในสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ  ใน "นิทานโบราณคดี" มาลงไว้ ณ ที่นี้  ให้ทุกท่านได้พิจารณาว่า  นี่ใช่หรือไม่ที่อยู่ในอุดมคติของทุกท่าน          จะพรรณาถึงหมู่บ้านซึ่งฉันได้ไปเห็นแห่งหนึ่งให้เห็นเป็นตัวอย่าง  แต่เรียกชื่อว่าหมู่บ้านอะไรลืมไปเสียแล้ว  อยู่ในระหว่างเมืองชนบทกับเมืองขอนแก่น  เป็นตำบลมีบ้านอยู่กว่า ๑๐๐ หลังคาเรือนด้วยกัน  ราษฎรในตำบลนั้น ครอบครัวหนึ่งก็มีบ้านอยู่แห่งหนึ่ง  โรงเรือนในบ้านล้วนทำด้วยไม้มุงแฝก  มีรั้วล้อมรอบบริเวณบ้าน  ลานบ้านตอนในรั้วปลูกผักฝักแฟงที่กินเป็นอาหาร กับคอกเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่  ลานบ้านนอกรั้วออกไปทำไร่ฝ้ายและสวนกล้วยสวนพลู สวนปลูกต้นหม่อนสำหรับเลี้ยงไหม  กับคอกเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย  ต่อหมู่บ้านออกไปถึงทุ่งนา  พวกชาวบ้านต่างมีนาทำทุกครัวเรือน  และถือกันเป็นธรรมเนียมว่าใครทำงานได้ต้องทำทุกคน  ผู้ชายทำงานหนักเช่นทำนาและเลี้ยงปศุสัตว์  ทั้งทำการปลูกสร้างและแบกขนต่างๆ  ผู้หญิงทำงานเบาอยู่กับบ้านเช่นทำสวนทำไร่ เลี้ยงไหมและไก่หมู  ตลอดจนปั่นฝ้ายชักใยและทอผ้า  ทุกครัวเรือนสามารถหาอาหารและสิ่งของจำเป็นจะต้องใช้ในการเลี้ยงชีพได้ โดยกำลังลำพังตนเพียงพอไม่อัตคัต          ฉันถามว่าสิ่งของที่ทำไม่ได้เอง เช่น มีดพร้าและไม้ขีดไฟเป็นต้น  หาได้ดัวยอย่างใด  เขาบอกว่าสัตว์ที่เขาเลี้ยง เช่นวัว ควาย ไก่หมู ย่อมออกลูกมีเหลือใช้เสมอ  ถึงปีก็มีคนพวกค้าขายสัตว์ เช่นพวกที่ส่งหมูลงมาขายกรุงเทพฯเป็นต้น ไปเที่ยวหาซื้อ  เขาขายสัตว์ที่เหลือใช้ได้เงินพอซื้อของที่ต้องการทุกอย่าง          ส่วนการปกครองนั้น  ใครเป็นพ่อบ้านก็ปกครองผู้คนในบ้านของตน  หมู่บ้านอันหนึ่งมีผู้ใหญ่ที่คนนับถือเป็น "จ่าบ้าน" เป็นนายตำบลผู้คนในหมู๋บ้านนั้น  และที่สุดมี "ตาแสง" เป็นนายตำบล  ซึ่งเจ้าเมืองเลือกคนในตำบลนั้น ที่ผู้นับถือมากตั้งเป็นหัวหน้าคนหนึ่ง  เพราะฉะนั้นเมื่อตั้งพระราชบัญญัติลักษณะการปกครองท้องที่มีกำนันผู้ใหญ่บ้าน  จึงปรับเข้ากับวิธีการปกครองอย่างโบราณที่เป็นอยู่แล้วได้โดยง่าย          ว่าต่อไปถึงคดีธรรม ก็มีวัดซึ่งราษฎรช่วยกันสร้าง  แล้วนิมนต์พระภิกษุสงฆ์ไปอยู่สั่งสอนศีลธรรมและวิชาความรู้แก่ชาวบ้าน  ให้สมบูรณ์ประโยชน์ทั้งทางโลกและทางธรรมทุกตำบล  ลักษณะสมาคมของไทยแต่โบราณถ้าว่าโดยย่อก็คือ  คนในตำบลนั้นมีที่อยู่ ที่ทำมาหากินพอกันไม่มีใครอดอยาก  แต่ใครทำงานได้ต้องทำงานทุกคนทั้งชายหญิง  ไม่มีใครสำรวยอยู่เปล่าหรือเที่ยวขอทานใครกิน  ทั้งตำบลไม่มีเศรษฐีและคนจนเข็ญใจ  จึงไม่ใคร่มีใครเป็นโจรผู้ร้าย  เพราะอยู่เย็นเป็นสุขสบายด้วยกันหมด  จึงเห็นควรนับว่าถึงวัฒนธรรมอย่างสูงตามสมควรแก่ท้องถิ่นด้วยประการฉะนี้          เมื่อคิดดูถึงความประสงค์ของฝรั่งพวกโซเซียลิสม์  ซึ่งเห็นว่าต้องเฉลี่ยทรัพย์และสิทธิต่างๆให้มนุษย์มีเสมอภาคกันจึงจะเป็นสุขนั้น  หากสำเร็จดังว่า  ก็จะเป็นอย่างเช่นชาวมณฑลอุดรนี่เอง  ถ้าจะอวดว่าสมาคมโซเซียลิสม์มีมาในเมืองไทยหลายร้อยปีแล้ว ก็จะได้กระมัง โซเซียลิสม์แบบไทยๆ  เกิดจากการสำนึกใน "หน้าที่" มากกว่าเรียกร้อง "สิทธิ" ไม่ต้องบังคับกดขี่  แต่ทุกคนในสังคมมีจิตสำนึกว่าสิ่งนั้นยังประโยชน์สุขได้จริง เชิญทุกๆท่านพิจารณาเอาเองเถิด http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K4576204/K4576204.html#14 แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 49 12:04:37 จากคุณ : กัมม์ - [ 30 ส.ค. 49 10:00:06 ]

ความคิดเห็นที่ 7 Agreed with 2. Absolute equality is not what we should seek. A just system we should. Agreed with 3. ยุคพระศรีอาร is the right choice of word. จากคุณ : รักษ์สยาม - [ 30 ส.ค. 49 11:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สังคมนิยมหรือไม่ ไม่ใช่เป็นแค่ขาวหรือดำ แต่มันเทาๆ จะเทาอ่อนเทาเข้มเท่านั้นเอง ที่ว่าสังคมไทยไม่ยอมรับสังคมนิยมนั้นผมไม่เห็นด้วย เพราะคนส่วนใหญ่ยังรับได้ มากหรือน้อยเท่านั้นเอง ปัญหาอยู่ที่ว่า การรวมทรัพย์เข้ากองกลางเพื่อแจกจ่ายออกไปเป็นกิจการสาธารณะนั้น ทำได้ในระดับไหน? คนที่ออกกฎหมายที่ส่วนใหญ่เป็นผู้มีส่วนได้ส่วนเสียโดยตรงยอมไหม? มันก็เลยค้างอยู่อย่างนี้เอง - ภาษีที่ดินรกร้าง - ภาษีมรดก - โครงสร้างสัดส่วนภาษีเงินได้(เก็บจากหาเงิน):ภาษีมูลค่าเพิ่ม(เก็บจากการจ่ายเงิน) ฯลฯ ยังไม่นับพวกที่เล่นแร่แปรธาตุพากันส่วนพรรคพวกพี่น้องให้รวยกัน ทั้งถูกและผิดกฎหมายและ/หรือจริยธรรม(เรื่องนี้ยาวอีก?) แต่ถ้าจะไปรวบแบบ "ดำ" สุดขั้ว เหมาเอาว่าสังคมนิยมหมายถึงคอมมิวนิสม์ไปเลย แบบนี้เชื่อว่าคนส่วนมากก็คงไม่เอาด้วยแล้ว มากน้อยอย่างไร มนุษย์เราก็ยังผลักดันด้วยความโลภ หรือจะพูดให้สวยกว่านี้หน่อยก็คือ การอยากมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ซึ่งคอมมิวนิสม์ไม่ตอบสนองต่อธรรมชาติของมนุษย์ในส่วนนี้และได้แสดงความล่มจมให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาชาวโลกอย่างชัดเจนอยู่แล้ว ทุนนิยม กับ สังคมนิยม ในสัดส่วนที่เหมาะสมน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับปัจจุบันนี้ครับ จากคุณ : CrazyHOrse - [ 30 ส.ค. 49 11:49:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับคุณ CrazyHOrse ที่ว่าทุนนิยม กับ สังคมนิยม ในสัดส่วนที่เหมาะสมน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับปัจจุบันนี้ครับ คือ เท่าเทียมกันในสิ่งที่มีอยู่ตามธรรมชาติ - ทรัพยากรธรรมชาติ รวมทั้ง ที่ดิน นอกจากนั้น ทุกคนต้องลงแรง และ ลงทุน ผลิตเอาเองจากธรรมชาติ ใครสามารถมากขยันมากได้มาก ใครสามารถน้อยขยันน้อยได้น้อย แต่รัฐต้องช่วยเหลือผู้พิการทางกายและทางสมอง ผู้ประสบภัยพิบัติ เด็กกำพร้า คนชรา ฯลฯ ตามควร ลัทธิภาษีเดี่ยวจากที่ดินของเฮนรี จอร์จจะว่าเป็นสังคมนิยม แรงงานนิยม หรือ ทุนนิยม ก็ได้ ที่ว่าเป็นสังคมนิยมนั้นถูกเฉพาะเมื่อคิดถึงปัจจัยที่ดินอย่างเดียว (คือถือว่าที่ดินเป็นของสังคม จึงเก็บภาษีที่ดินมาบำรุงสังคม แต่ไม่ต้องการให้รัฐเข้าไปจัดการที่ดินโดยตรง เช่น บังคับจัดแบ่งที่ดิน) ที่ว่าเป็นแรงงานนิยมก็ถูกเพราะพยายามไม่เก็บภาษีจากแรงงานเลย แต่ก็ต้องถือว่าเป็นทุนนิยมสุดขั้วด้วยอย่างไม่เคยปรากฏ เพราะพยายามไม่เก็บภาษีจากทุนเหมือนกัน วิธีของเฮนรี จอร์จนี้ไม่คิดเอาของที่ส่วนบุคคลควรมีควรได้มาเป็นของส่วนรวมเลย เช่น ค่าแรงสมอง/แรงกาย และผลตอบแทนต่อทุน จึงคิดเลิกภาษีทางอ้อมที่ไปเพิ่มต้นทุนการผลิตและภาษีเงินได้ เขาขอให้เก็บภาษีที่ดินอย่างเดียว (สมัยนี้คงต้องรวมภาษีทรัพยากรธรรมชาติหรือค่าภาคหลวง ค่าเอกสิทธิ์ ค่าสัมปทาน และค่าชดใช้การก่อมลพิษทำความเสียหายแก่แผ่นดินและทรัพยากรธรรมชาติด้วย) อย่างไรก็ตาม การเก็บภาษีที่ดินเพิ่มและเลิกภาษีอื่นๆ ควรค่อยๆ ทำ อาจใช้เวลาหลายสิบปี เพื่อมิให้เจ้าของที่ดินเดือดร้อนมากเกินไป การเก็บภาษีที่ดินเพิ่ม และเลิกภาษีอื่นๆ มีความเป็นธรรม:-- 1. ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ต้องมีที่ดินเพื่ออยู่อาศัยและทำกิน เพราะถ้าไม่มี เขาตาย แต่เขาเกิดมาแล้ว เขาก็มีสิทธิ์มีชีวิตต่อไป 2. ไม่มีมนุษย์คนไหนลงแรงหรือลงทุนผลิตหรือสร้างที่ดินขึ้นมา จึงไม่ควรมีใครอ้างว่ามีสิทธิ์ในที่ดิน 3. มูลค่าของที่ดินส่วนใหญ่ (โดยเฉพาะที่ดินย่านชุมชนซึ่งมีราคาสูง) เกิดจากกิจกรรมของส่วนรวมที่แยกไม่ออกว่าเป็นของคนไหนเท่าไรและจากภาษีที่เก็บเอาไปสร้างสิ่งสาธารณูปโภค แต่ที่แน่ๆ คือมูลค่าที่ดินไม่ได้เกิดจากบุคคลในฐานะเจ้าของที่ดิน (ยกเว้นการเก็งกำไรที่ดิน) เจ้าของที่ดินอาจลงแรงลงทุนก่อสร้างและทำการผลิตหรือค้าในที่ดินของตนเอง แต่ที่ทำเช่นนั้นเขาทำในฐานะผู้ลงแรงและหรือผู้ลงทุน ซึ่งเขาควรได้รับผลตอบแทนจากการลงแรงหรือลงทุนของเขาเต็มที่ ส่วนประโยชน์จากมูลค่าที่ดินควรเป็นของส่วนรวม (แต่ไม่ใช่เอาที่ดินมาแบ่งกันเพราะที่ดินมีมูลค่าแตกต่างกันตามทำเลที่แตกต่างกัน ซึ่งให้ผลตอบแทนแก่การลงแรงลงทุนต่างกัน และจะต้องแบ่งกันไม่รู้จบเพราะคนในครอบครัวมีตายมีเกิดทำให้จำนวนเปลี่ยนแปลงเรื่อยๆ) 4. การซื้อที่ดินมิใช่การลงทุนที่แท้ คือลงทุนผลิตของกินของใช้ (โภคทรัพย์) หรือเครื่องมือช่วยการผลิต (ทุน) แต่เป็นการซื้อสิทธิ์สืบต่อตามกฎหมายที่ไม่เป็นธรรมเพื่ออำนาจเรียกแบ่งผลตอบแทนจากผู้ทำงานและนายทุน และการเก็งกำไรกักตุนที่ดินกันไว้มากๆ ทำให้ที่ดินแพง ค่าแรงต่ำ หางานทำยาก คนจนก็เดือดร้อนยิ่งขึ้น 5. การเก็บภาษีจากรายได้จากการลงแรงลงทุนผลิต (รวมทั้งจำหน่าย) ไม่ยุติธรรม เพราะเป็นการเอาจากแต่ละคนไปบำรุงส่วนรวม ในกรณีนี้ควรเก็บจากมูลค่าที่ดินเพราะมูลค่าที่ดินเกิดจากกิจกรรมของส่วนรวม ผลร้ายของการเก็บภาษีที่ดินน้อยไปและเก็บภาษีอื่นๆ มากไป 1. สังคมมีความแตกต่าง เกิดการแตกแยก 2. ผิดศีลข้ออทินนาทาน เอาจากกลุ่มอื่นไปให้แก่กลุ่มเจ้าของที่ดินด้วยวิธีการภาษี โดยภาษีและกิจกรรมของส่วนรวมไปทำให้สังคมมีความน่าอยู่และปลอดภัยขึ้น ที่ดินก็เลยแพง จึงมีการเก็งกำไรที่ดินกันในวงกว้างทั่วไป ที่ดินก็ยิ่งแพงขึ้น คนยากคนจนหรือจะแข่งขันด้วยได้ จำใจต้องยอมเป็นผู้เช่า ต้องเสีย 2 ต่อ ทั้งค่าเช่าที่ดิน ทั้งภาษีอื่นๆ 3. ภาษีปัจจุบันเป็นตัวถ่วง แทนที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจ ดูตัวอย่างสหรัฐฯ เขากระตุ้นเศรษฐกิจด้วยวิธีลดภาษีอื่นๆ มาหลายต่อหลายหนแล้ว 4. การไม่เก็บภาษีที่ดินหรือเก็บน้อยไปก็กลับเป็นตัวถ่วงเศรษฐกิจซ้ำเข้าไปอีก เพราะที่ดินถูกเก็งกำไรเก็บกักกันไว้เฉยๆ มากมาย หรือใช้ประโยชน์ไม่เต็มที่ ทำให้การจ้างงานน้อย และค่าแรงต่ำ ผลตอบแทนต่อการใช้ทุนเครื่องทุ่นแรงก็ต่ำ 5. ภาษีเงินได้ ภาษีกำไร พวกนี้ไปลดรายได้จริงของคนทำงานและผู้ลงทุน 6. ภาษีทางอ้อมจำพวกภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีสรรพสามิต และภาษีขาเข้า ไปทำให้ของแพง และทำให้ความสามารถแข่งขันกับต่างประเทศลด ไม่ดึงดูดนักลงทุนและนักท่องเที่ยวเหมือนฮ่องกง สิงคโปร์ 7. ราคา/ค่าเช่าที่ดินและบ้านแพงกว่าที่ควร แฟลต/คอนโดในเมืองก็มีน้อย เกิดปัญหาต้องเดินทางเช้าเข้าเมืองเย็นกลับออกนอกเมืองติดขัดอัดแอเสียเวลามาก เกิดปัญหาแหล่งเสื่อมโทรมหรือชุมชนแออัดในเมือง การย้ายบ้านก็ยากเพราะต้องใช้เงินมาก 8. เพราะที่ดินมีราคา จึงมีคดีที่ดินเป็นภาระแก่ศาลยุติธรรมมากมาย คนจำนวนมากต้องเสียเงินเสียเวลาขึ้นศาลกันนานๆ ระหว่างนั้นที่ดินก็อาจไม่ได้ใช้ประโยชน์ (ถ้าเก็บภาษีที่ดินเท่าค่าเช่าศักย์ ราคาที่ดินจะเป็นศูนย์หรือเกือบศูนย์ คนเราจะซื้อขายที่ดินได้ง่าย แม้ราคาที่ดินจะเป็นศูนย์ เอาเป็นหลักทรัพย์ค้ำกู้ไม่ได้ แต่การซื้อขายที่ดินเองก็คงไม่ต้องกู้แล้ว และก็จะทำให้คนเรากู้หนี้เพื่อลงทุนอย่างอื่นเกินตัวไม่ได้ ถือว่าถูกหลักเศรษฐกิจพอเพียง) จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 30 ส.ค. 49 15:06:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ในความคิดของผม สังคมอุดมคติ (UTOPIA) - สังคมที่เป็นธรรม คนส่วนใหญ่เป็นสุข หางานทำง่าย ค่าแรงกายแรงสมองสูงโดยไม่ต้องมีกฎค่าจ้างขั้นต่ำ มนุษย์มีสิทธิเท่าเทียมกันในสิ่งที่มีอยู่ตามธรรมชาติ รับรู้สิทธิเท่าเทียมกันของผู้อื่น มีการชดเชยการดูดทรัพยากรธรรมชาติมาใช้สิ้นเปลืองไป มีการจ่ายค่าถ่ายเทของเสียออกสู่โลกทั้งในดิน น้ำ และอากาศตามควร ซึ่งจะทำให้เกิดการประหยัดทรัพยากรธรรมชาติ การนำกลับมาใช้ใหม่ และเกิดระบบกำจัดของเสียที่มีประสิทธิภาพสูง อันจะทำให้โลกเป็นที่อยู่ที่ทำกินได้ยั่งยืนต่อไป จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 30 ส.ค. 49 15:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ระบบภาษีที่ดินเดี่ยวที่ว่า ผมว่าล้าสมัยแล้วครับ เพราะที่ดินไม่ใช่ปัจจัยการผลิตหลักอีกต่อไป ในขณะที่ "เงิน" นี่แหละที่เป็นปัจจัยการผลิตหลักที่มาแทนที่ ดังนั้นควรเก็บภาษีทรัพย์สิน(รวมทุกอย่างเท่าที่จะเป็นไปได้ในทางปฏิบัติ)ในอัตราก้าวหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงการสะสมทุนจนเกิดความแตกต่างทางชนชั้นในสังคมมากเกินไป เรื่องค่าแรงขั้นต่ำ เป็นเรื่องของความสะดวกไม่ใช่เรื่องความยุติธรรม กลไกตลาดปกติจะทำงานของมันเองอยู่แล้ว การกำหนดค่าแรงขั้นต่ำมีเพื่อให้การเจรจาต่อรองไม่เกิดขึ้นบ่อยจนวุ่นวาย(เหมือนยุคที่แรงงานสไตรก์กันอุตลุตเมื่อ 20-30 ปีที่แล้ว) เพราะการเจรจาค่าแรงกลายเป็นเรื่องของคณะกรรมการหรืออนุญาโตตุลาการที่ตั้งขึ้นมาเพื่อร่วมกันพิจารณาเป็นครั้งคราว ที่สำคัญคือ แรงงานมีฝีมือไม่เคยต้องไปสนใจเรื่องค่าแรงขั้นต่ำเลย ทำยังไงจึงจะลดสัดส่วนแรงงานที่อิงอยู่กับค่าแรงขั้นต่ำน่าจะเป็นประเด็นที่ควรมุ่งมั่นแก้ไขมากกว่า จากคุณ : CrazyHOrse - [ 30 ส.ค. 49 18:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รออีกหน่อย  คงจะมีในสมัยพระศรีอาริย์  แต่ต้องไปฟังเทศน์มหาชาติให้จบในวันเดียวนะไม่งั้นพลาด จากคุณ : cybrarian - [ 30 ส.ค. 49 21:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อยากจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งหนึ่งว่า กระทู้นี้เป็นกระทู้ต่อเนื่องจากกระทู้ที่แล้ว กล่าวโดยสรุป : กระทู้ที่แล้ว มีผู้แย้งว่า สังคมในอนาคตจะเหมาะกว่าถ้าไม่มีสถาบันเบื้องสูง เพราะเนื่องจากเหตุที่ว่า สังคม ควรจะมุ่งไปสู่ความเท่าเทียมกัน จึงเป็นคำถามให้มาถามในกระทู้นี้ว่า ถ้าสังคมหวังจะไปสู่ความเท่าเทียมกัน แล้วทำไมคนจึงปฏิเสธสังคมนิยมกัน (โดยเฉพาะคอมมิวนิสต์) หรือ ควรจะยอมรับแบบที่คุณความคิดเห็นที่8 ว่ามนุษย์ยังถูกผลักดันด้วยความโลภอยู่? (ไว้มาต่อ) จากคุณ : มานิเฟสโต้ - [ 30 ส.ค. 49 23:28:41 A:124.121.3.17 X: TicketID:098379 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่ถูกต้องนะครับที่ว่าที่ดินไม่ใช่ปัจจัยการผลิตหลักอีกต่อไป ถ้าไม่มีที่ดิน คนเราจะมีชีวิตต่อไปไม่ได้ เพราะไม่มีที่ให้อยู่อาศัย ไม่มีวัตถุดิบให้นำมาทำเป็นของกินของใช้เลย (ที่ดินตามความหมายทางเศรษฐศาสตร์ คือ เอกภพหรือสิ่งทั้งหลายนอกจากตัวมนุษย์และเศรษฐทรัพย์) กำลังนี้ที่ดินทั้งโลกไม่พอเสียแล้ว เพราะทรัพยากรร่อยหรอลงไป มลภาวะ รวมทั้งภาวะโลกร้อน (เรือนกระจก) กำลังเป็นภัยคุกคามจะทำให้น้ำท่วมโลก ฯลฯ เงินตรามิใช่ปัจจัยการผลิตที่แท้จริง ถ้าไม่มีเศรษฐทรัพย์สำรองอยู่เท่าเทียมกัน เงินตราเป็นเพียงใบรับสภาพหนี้ของผู้ออกเงินตรามา และค่าเงินก็ผันผวนได้ถ้าการบริหารเงินตราไม่ดีพอ ดังเราจะเห็นว่าเกิดเงินเฟ้อได้ คือค่าของเงินตราเสื่อมลง [เศรษฐทรัพย์ (Wealth) คือวัตถุทั้งหลายนอกเหนือไปจากตัวมนุษย์ ซึ่งผลิตขึ้นด้วยแรงงานมนุษย์ เพื่อใช้บำบัดความต้องการของมนุษย์ หรือช่วยในการผลิตสิ่งที่มนุษย์ต้องการ และมีมูลค่าในการแลกเปลี่ยน] ถ้าเงินตรามีเศรษฐทรัพย์สำรองไว้ในมูลค่าที่เท่าเทียมกัน ก็ถือว่าเป็นตัวแทนของเศรษฐทรัพย์ได้เต็มที่ และเงินตราก็จะไม่ค่อยเสื่อมค่า (ขึ้นอยู่กับการเลือกชนิดของเศรษฐทรัพย์เป็นทุนสำรอง) ซ้ำอาจมีค่าเพิ่มก็ได้ ปัจจัยการผลิตมี 3 ปัจจัย คือ ที่ดิน (Land) คือ เอกภพหรือสิ่งทั้งหลายนอกจากตัวมนุษย์และเศรษฐทรัพย์ แรงงาน (Labour) คือ ความพยายามทั้งปวงของมนุษย์ที่ใช้ในการผลิตเศรษฐทรัพย์ ทุน (Capital) คือ เศรษฐทรัพย์ที่ใช้ในการแลกเปลี่ยน หรือในการผลิตเศรษฐทรัพย์สำหรับการแลกเปลี่ยน สามปัจจัยนี้ครอบคลุมหมดแล้ว ถ้าแบ่งเป็นอย่างอื่นอีก ก็จะซ้ำอยู่ในสามปัจจัยนี้เอง การที่ค่าแรงทั่วไปมีแนวโน้มลดลงเรื่อยๆ นั้นคือปัญหาความยากจนที่เกิดเพราะการปล่อยให้ที่ดินเป็นเครื่องมือหาประโยชน์ของผู้มั่งมี ทำให้เกิดการสะสมที่ดิน ที่เรียกว่าการเก็งกำไรหวังมูลค่าที่ดินที่จะเพิ่มในอนาคต จึงทำให้ที่ดินที่จะใช้ประโยชน์ได้เหลือน้อยลง หรือไม่ก็ต้องแบ่งผลตอบแทนให้แก่เจ้าของที่ดินมาก ทำให้เหลือผลตอบแทนต่อเจ้าของทุนและผู้ลงแรงน้อย งานที่จะมีให้ทำก็น้อยลง แล้วเจ้าของทุนก็มากดค่าแรงลงไปอีกต่อหนึ่ง โดยเฉพาะค่าแรงขั้นพื้นฐาน เพราะถ้าไม่ทำงานก็อาจอดตายในสภาพที่มีการเก็งกำไรสะสมเก็บกักที่ดินครับ โปรดทบทวนความคิดเห็นที่ 9 เรื่อง การเก็บภาษีที่ดินเพิ่ม และเลิกภาษีอื่นๆ มีความเป็นธรรม 5 ข้อ และ เรื่อง ผลร้ายของการเก็บภาษีที่ดินน้อยไปและเก็บภาษีอื่นๆ มากไป 8 ข้อ ด้วยครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 30 ส.ค. 49 23:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอเพิ่มเติมพื้นฐานเศรษฐศาสตร์อีกนิดครับ ขอบริมแห่งการผลิต (Margin of Production หรือ ที่ดินชายขอบ) คือ ที่ดินที่เลวที่สุดที่จำเป็นต้องใช้กัน ซึ่งในขณะเดียวกันก็เป็นที่ดินที่ดีที่สุดที่จะหาได้โดยไม่ต้องเสียค่าตอบแทน การแบ่งผลตอบแทนแก่เจ้าของปัจจัยการผลิตทั้งสาม 1. กฎว่าด้วยค่าเช่าที่ดิน (Law of Rent) ค่าเช่าที่ดินกำหนดได้ด้วยผลผลิตของที่ดินนั้น ในส่วนที่เกินกว่าผลผลิตจากขอบริมแห่งการผลิต ในเมื่อใช้แรงงานและทุนเท่ากัน 2. กฎว่าด้วยค่าแรง (Law of Wages) ค่าแรงทั่วไปถูกกำหนดด้วยผลผลิตที่แรงงานสามารถผลิตได้ ณ ขอบริมแห่งการผลิต (เมื่อชายขอบขยายออก ผลิตภาพที่ดินใหม่จะต่ำลง ที่ดินเดิมค่าเช่าสูงขึ้น ค่าแรงทั่วไปทุกแห่งต่ำลง) 3.กฎว่าด้วยดอกเบี้ย (Law of Interest) ดอกเบี้ยจะสูงขึ้นหรือต่ำลงเช่นเดียวกับค่าแรง และขึ้นอยู่กับขอบริมแห่งการผลิตเช่นเดียวกัน. จาก http://www.geocities.com/utopiathai/UnjustPoverty.html บทที่ 3 ครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 30 ส.ค. 49 23:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้าใจครับ อย่างที่คุณสุธนฯว่า ปัจจัยการผลิตได้แก่ ที่ดิน แรงงาน และทุน หากเป็นเมื่อก่อน ที่ดินมีความสำคัญมาก เพราะสังคมเป็นสังคมเกษตร หรือเต็มที่ก็อุตสาหกรรม ที่ดินจึงเป็นข้อจำกัดสูงสุดในสามปัจจัย แต่วันนี้โลกเปลี่ยนไป แรงงานปัญญาชนมีค่ามากขึ้นทำให้แรงงานเป็นปัจจัยที่มีผลมากขึ้น มีการเก็งกำไรมากขึ้นทำให้ทุนมีความหมายมากขึ้น นั่นคือที่ดินลดความสำคัญลงไป(ไม่ได้แปลว่าหมดความหมายนะครับ) นั่นคือเหตุที่ว่าระบบภาษีที่ดินอย่างเดียวนั้นล้าสมัยไปเสียแล้ว การใช้กฎหมายภาษีที่ดินรกร้างจึงน่าจะพอเพียงกับการปกป้องเกษตรกรครับ ส่วนเรื่องสังคมนิยม ผมว่าคุณมานิเฟสโต้ไม่น่าไปจำกัดแค่ว่าคือคอมมิวนิสม์ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ดูตัวอย่างได้ว่าผู้คนในคอมมูน เมื่อทำมากหรือน้อยก็ได้เท่ากัน ย่อมมีพวกหัวหมอที่คิดเอาเปรียบกินแรงคนอื่น เมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนั้นคนอื่นๆก็เอาบ้าง สุดท้ายประสิทธิภาพการผลิตก็ตกต่ำจนไปไม่รอดอยู่ดี หรือมองตัวอย่างที่เบากว่านั้น ประเทศแถบสแกนดิเนเวียที่มีนโยบายค่อนไปทางสังคมนิยมมาก ก็ประสบปัญหาที่มีคนไม่ยอมทำงานแล้วแบมือรับเงินช่วยเหลือจากรัฐมากขึ้นจนเริ่มจะจะกลายเป็นปัญหาสังคมเหมือนกัน เรื่องเหล่านี้จะแก้อย่างไร? ภาวนาให้ทุกคนเป็นคนดีหรือ? ระบบที่ดีต้องทนทานกับเนื้อร้ายพวกนี้ได้ ในขณะที่ไม่ละทิ้งผู้อ่อนแอ ที่สำคัญคือ ต้องรู้จักใช้สันดานโลภอันเป็นแรงผลักดันที่สำคัญของมนุษย์ แต่ก็ต้องไม่ปล่อยให้อภิมหาโลภจนกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างไปได้ ว่าไหม? จากคุณ : CrazyHOrse - [ 31 ส.ค. 49 00:14:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ในโลกมนุษย์ สัจธรรมคือ ใครมี ที่ดิน+แรงงาน+ทุน มาก ก็มีอำนาจและบารมีมาก คนไทยชอบคนรวย ทุกอย่างในประเทศไทยต้องทำให้คลุมเคลือมากที่สุด คนจนก็เห็นจนเหมือนเดิมมาหลายร้อยปีแล้ว ผมว่าศาสนาพุทธก็ไม่ได้สอนให้คนงกและห่วงแต่สมบัติน๊า? จากคุณ : พนัส - [ 31 ส.ค. 49 09:56:07 A:221.128.78.115 X:221.128.78.124 TicketID:124266 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มนุษย์ต้องการมาก ๆ ขึ้นไปตามหลักความต้องการของ Abraham Maslow พระพุทธเจ้าทิ้งสมบัติทางโลก และตรัสรู้เป็นศาสดา ได้รับการกราบไหว้เหมือนดั่งพระเจ้า ส่วนบุคคลทางโลกก็ต้องการการยอมรับนับถือเหมือนกัน สรุปคือ เหมือนกันทุกคน เกิดมาเพื่อเอา เพียงแต่ในรูปแบบที่ต่างออกไป ในสังคมเจ้าขุนมูลนาย ผลประโยชน์ลดหลั่นกันเป็นขั้น ๆ ตามรูปแบบปิระมิด การศึกษาคือการสร้างทาสเพื่อ everything is under control. อย่างไรก็ตาม มนุษย์ทุกคนล้วนเห็นแก่ตัว ในสิ่งสวยงาม มักหลอกลวงเสมอ กลางวันย่อมมีกลางคืน ความมืดย่อมมีความสว่าง จักรวาลประกอบด้วย matter + anti-matter คือสสาร และความว่างเปล่าหรือปฎิสสาร คนก็เช่นกัน หากปฎิเสธ ก็แสดงว่า ถือตัวเหนือธรรมชาติ เป็น egocentrics คือยึดตัวตนเป็นศูนย์กลาง เป็นทาสทั้งผู้ปกครองและผู้ถูกปกครอง ในชีวิตหลังความตาย อาจต้องพบกับบทเรียนหนัก เพราะเอาเปรียบมาเยอะ ตลอดชีวิต ในประเทศไทย ข้าราชการและนักการเมืองดี ๆ หายาก เพราะอาจจะมีต้นแบบอยู่ หลายพันปีก่อน ไม่เห็นมีใครเป็นเจ้าของที่ดินมากมาย อยู่กับธรรมชาติ มีความลึกลับ เดินทางไปแบบมีอิสระ ปัจจุบัน เราได้วิวัฒนาการขึ้นหรือแย่ลง ถามคนจนทั้งประเทศไทยดู แบบบไม่ต้องใช้อำนาจ แล้วจะพบความจริงในหัวใจจิตวิญญาญของคน ไม่มีใครอยากโดนเอาเปรียบหรอกนะ จากคุณ : พนัส - [ 31 ส.ค. 49 10:16:28 A:221.128.78.115 X:221.128.78.122 TicketID:124266 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สายบังคัญบังชาในระบบการปกครองยาวมาก ทุกอย่างคือผลประโยชน์หมด คนจนกินน้ำใต้ศอก Feudalism (ระบบเจ้าขุนมูลนาย) เป็นรากฐานของสังคมไทย อยู่อย่างพอเพียงก็คือใครอยากได้อะไร ก็ให้เขาไป ทุกคนสนใจแต่ลูกหลานเครือญาติของตนเอง ความต้องการของคนมากไม่รู้จักจบ คนมีสิ่งพื้นฐานแล้ว ก็ต้องการการยอมรับนับถือจากคนทั้งโลกต่อไป กับคนอย่าไปคาดหวังสูง จากคุณ : พนัส - [ 31 ส.ค. 49 10:24:19 A:221.128.78.115 X:221.128.78.122 TicketID:124266 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีคุณพนัสครับ ยินดีที่ได้พบกันอีก สวัสดีคุณ CrazyHOrse อีกหนครับ ขอได้โปรดอย่าคิดว่าผมจู้จี้คิดเล็กคิดน้อยเลยนะครับ คือเรื่องความเป็นธรรมด้านที่ดินและภาษีนี่ ผมเห็นว่ามีความหมายแก่คนจนมาก และถ้าเราทำให้คนรวยเกิดกำลังใจที่จะลงทุนผลิตลงทุนค้า (การค้าคือส่วนหนึ่งของกระบวนการผลิต 3 ประการหลัก เป็นตัวทำให้อุปทานกับอุปสงค์มาบรรจบพบกัน สามประการนี้คือ การเกษตร อุตสาหกรรม และ การค้า) ก็จะเกิดผลดีแก่คนจนด้วย คือจะมีงานทำมากขึ้น ค่าแรงสูงขึ้น คนเรามาอยู่รวมกันเป็นชุมชนเพราะต้องการความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน การทำงานที่ไม่ใช่การทำทุกอย่างด้วยตนเอง แต่ทำอย่างหนึ่งหรือส่วนหนึ่ง (เช่นคนงานหรือพนักงานได้ค่าจ้าง) แล้วแลกเปลี่ยนด้วยการซื้อขายกับผู้อื่น ทุกคนในชุมชนต่างต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ชีวิตจึงไม่ยากแค้นเหมือนคนชายขอบส่วนใหญ่ ความชำนาญเฉพาะทาง ความรู้ที่สั่งสมเพิ่มขึ้น ทำให้ประสิทธิภาพการค้นคิดประดิษฐ์และอารยธรรมสูงขึ้น คนที่มีรายได้มากโดยสุจริตย่อมแปลว่างานของเขามีประสิทธิภาพสูง ขายได้ในราคาที่ต่ำกว่าผู้อื่นสำหรับคุณภาพที่เท่ากัน (ของดีราคาถูก) จึงมีผู้คนมาแลกเปลี่ยนซื้อขายกับเขามาก (ส่วนผู้ที่ซื้อขายไม่สุจริตก็ต้องหาทางป้องกันและลงโทษกันไป แต่ไม่ใช่เหมาเอาว่าผู้ค้าทุจริตไปทุกคน และต้องถูกปรับด้วยภาษีเงินได้) เราต้องการให้เกิดความอยู่ดีกินดีแก่คนส่วนมาก นั่นคือ ให้ส่วนมากมีรายได้มาก รายจ่ายน้อย แต่ภาษีเงินได้และภาษีจำพวกภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีการผลิต การค้า ภาษีผ่านแดน เหล่านี้ กลับลดรายได้ของราษฎรและเพิ่มรายจ่าย และบั่นทอนกำลังใจผู้ผลิต ยิ่งอัตราภาษีก้าวหน้า ยิ่งบั่นทอนกำลังใจ ส่วนภาษีที่ดินที่เก็บเท่ากับค่าเช่าที่ดินตามแบบที่เอกชนเขาคิดกันมีความเป็นธรรมตามที่กล่าวไว้แล้วในความคิดเห็นที่ 9 รวม 5 ข้อ (ต้องค่อยเป็นค่อยไป) และการเก็บภาษีจากการลงแรงและการลงทุนไม่เป็นธรรม เพราะเป็นการเอาของส่วนตัวไปให้แก่ส่วนรวมทั้งๆ ที่ส่วนรวมมีแหล่งรายได้อันชอบธรรมอยู่แล้ว แต่กลับไม่เก็บ (ค่าเช่าที่ดิน) หรือเก็บน้อยไป แล้วปล่อยให้เจ้าของที่ดินเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ไป คนเราควรจะดำรงชีพด้วยการทำงานและการลงทุนผลิต ไม่ใช่ด้วยการแสวงหาอภิสิทธิ์เอาเปรียบผู้อื่น แต่ผมชอบที่คุณกล่าวว่า "หรือมองตัวอย่างที่เบากว่านั้น ประเทศแถบสแกนดิเนเวียที่มีนโยบายค่อนไปทางสังคมนิยมมาก ก็ประสบปัญหาที่มีคนไม่ยอมทำงานแล้วแบมือรับเงินช่วยเหลือจากรัฐมากขึ้นจนเริ่มจะจะกลายเป็นปัญหาสังคมเหมือนกัน" และ "ระบบที่ดีต้องทนทานกับเนื้อร้ายพวกนี้ได้ ในขณะที่ไม่ละทิ้งผู้อ่อนแอ" อย่างไรก็ตาม เราก็ต้องพยายามสงวนทรัพยากรธรรมชาติและรักษาสิ่งแวดล้อมเพื่อให้โลกเป็นที่อยู่ที่ทำกินได้ยั่งยืนต่อไปถึงรุ่นลูกหลานเหลน การนี้จะทำให้ของกินของใช้แพงขึ้นด้วยค่าภาคหลวง ค่าสัมปทานที่แพงขึ้น และค่าก่อมลภาวะเราก็ต้องยอมรับกัน จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 31 ส.ค. 49 11:37:15 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เหตุแห่งความโลภ ความกลัวความขาดแคลนคือเหตุแห่งความโลภ ตราบใดที่ยังมีความยากจนให้เห็นตำตากันอยู่ตลอดไปทุกเมื่อเชื่อวัน ตราบใดที่ยังไม่มีสิ่งบ่งชี้ว่าความยากแค้นของมนุษย์โดยทั่วไปจะบรรเทาเบาบางลง ตราบใดที่ห้วงเหวแห่งความยากจนยังเปิดอ้ากว้างรอพร้อมที่จะรับเหยื่อ คือผู้พลาดท่าเสียทีในการประกอบธุรกิจการงานในโลกนี้ ตราบนั้นมนุษย์จะยังมีความกลัวต่อความยากจน แม้ผู้ที่รวยแล้วก็ยังกลัวจะต้องพลาดพลั้งยากจนลง ตราบนั้นมนุษย์จะตั้งหน้ากอบโกยหาเงินไว้เป็นสมบัติของตนเอง และเผื่อสำหรับลูกหลานเหลนต่อไปด้วย ยิ่งมากเท่าไรยิ่งดี ซึ่งเราเรียกกันว่าความโลภ ความโลภคือผลจากความกลัวจน ตราบนั้นมนุษย์จะยังบูชาเงินเป็นพระเจ้า ตราบนั้นเกียรติยศจะมีความหมายน้อยกว่าเงินตรา ตราบนั้นจะมีผู้ใช้เงินเป็นเครื่องมือแสวงหาอำนาจบารมีและพวกพ้องบริวารได้ ตราบนั้นจะยังมีการทุจริตคดโกง และตราบนั้นมนุษย์จะยังหาทางกดขี่ขูดรีดกันเอง หากมนุษย์ไม่กลัวความยากจนเสียแล้ว เกียรติยศก็ย่อมจะสำคัญกว่าเงินตรา และจะไม่มีใครยอมไปเป็นลูกน้องเพื่อประดับบารมียังความยิ่งใหญ่ให้แก่ผู้อื่น หรือยอมเป็นเครื่องมือเพื่อประกอบกรรมอันชั่วช้าเดือดร้อนแก่ผู้อื่น เพื่อประโยชน์ของผู้หนึ่งผู้ใดโดยเฉพาะ หากมนุษย์ไม่กลัวความยากจนเสียแล้ว มนุษย์จะหยุดกอบโกยเงินทองชนิดที่ใช้ 10 ชาติก็ไม่หมด เพราะใครเล่าจะหาบน้ำไปด้วยทั้งหาบ? หากรู้ว่าเพียงกระติกเดียวก็เพียงพอสำหรับการเดินทางไปถึงแหล่งน้ำแหล่งต่อไป ความร่ำรวยล้นฟ้าจะไม่เป็นสิ่งน่าเกลียดน่ากลัวเหมือนในปัจจุบัน แต่ความพยายามตะเกียกตะกายที่จะให้ร่ำรวยเช่นนี้อาจจะกลายเป็นสิ่งน่าขำขันมากกว่า โดยนัยนี้ ระดับศีลธรรมของมนุษย์ก็จะยกขึ้นสูง และโลกเราจะน่าอยู่กว่าปัจจุบันมาก มนุษย์จะหมดห่วงกังวลบรรดาที่เคยมี แล้วก็จะเกิดน้ำใจเสียสละตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อประโยชน์ของสังคมส่วนรวมได้เอง การที่มนุษย์จะเลิกกลัวความยากจนได้ ก็คือเราจะต้องหาทางขจัดความยากจน ทำให้มนุษย์แน่ใจได้ว่าเมื่อเขาต้องการทำงานหาเงินเพื่อเลี้ยงชีวิต เขาก็จะสามารถหางานทำได้โดยมีรายได้ดีพอควร (จากหนังสือ ความยากจนที่ไม่เป็นธรรม เศรษฐศาสตร์ที่ลงถึงราก หน้า 77-78 ที่ http://www.geocities.com/utopiathai/UPp074-092ch6.doc ครับ) จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 31 ส.ค. 49 11:56:29 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมสงสัยตรงประโยค นี้ครับ "พระพุทธเจ้าทิ้งสมบัติทางโลก และตรัสรู้เป็นศาสดา ได้รับการกราบไหว้เหมือนดั่งพระเจ้า ส่วนบุคคลทางโลกก็ต้องการการยอมรับนับถือเหมือนกัน สรุปคือ เหมือนกันทุกคน เกิดมาเพื่อเอา เพียงแต่ในรูปแบบที่ต่างออกไป " นั้นหมายความ ว่าการที่พระพุทธเจ้า ค้นหา ปัญญา ทางพุทธศาสนา เพราะต้องการการมีชื่อเสียงเหรอครับ ?? เท่าที่เรียนมา พระพุทธเจ้า ค้นหาปัญญา ทางพุทธ ศาสนา เพื่อต้องการหาทางดับทุกข์นะครับ ผมว่าเป้าหมาย ชี้ไปที่ทำยังไง ถึงจะหาทางดับทุกข์ในตัว มนุษย์ได้ ไม่น่าใช่ทำไงให้คนมาเคารพ กราบไหว้ตนนะครับ ผมเทียบ เคียงกับหลักคำสอนที่ว่า มนุษย์ไม่ควรยึดติด ตัวเรา ของเรา สุดท้ายตายไปเราก็เอาอะไรไปไม่ได้ ลาภ ยศ ชื่อเสียง สุดท้ายเราก็หนีความตายไม่พ้น ไม่เป็นมีสอนให้ ทำไงให้คนกราบไหว้เลยนะครับ สุดท้ายมัน จะกลายเป็นเหมือนที่ กระทู้ที่แล้วพูดกับบ่อยๆนะครับว่า มันคือการเหมารวม ของตัวเราเอง จริงแท้ยังไง ผู้ที่รู้คือ ตัวของท่าน พระพุทธเจ้าเองนะครับ ว่าเมื่อ 2500 กว่าปีก่อนท่านคิดไง แต่ผมเชื่อในคำสอนของท่านอยู่อย่างที่ว่า พุทธศาสนิกชนที่ดี จงเคารพที่คำสอนไม่ใช่ที่ตัวท่าน เท่าที่รู้มา การสร้างพระพุทธรูปก็เกิดหลังจากที่ท่าน นิพานไปแล้วหลายปี นะครับ โดยคนที่เอาแนวคิดการสร้างมาก็พระเจ้าอเล็คชานเดอร์ ชะด้วยช้ำไป ครับ จากคุณ : Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน (Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน) - [ 31 ส.ค. 49 11:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้ว หวังว่าคงไม่มีใคร มีแนวคิดสังคมนิยม แบบ พอพต ขึ้นมานะครับ ดูประวัติเขาแล้วกลัวเหลือเกิน จากที่ดูใน สารคดี พอพต ก็ไม่เอาพี่เอาน้องเหมือนันนะครับ พี่ชาย และครอบครัว ก็ถูกส่งไปค่ายกักันเหมือนกัน แถมตามประวัติ พอพต ก็มีแนวคิดและปรัชญาของเขาเองอีก แถมจบมาจากฝรั่งเศญ อีก แนวคิด ปรัชญาตะวันตก เขาก็ศึกษามา แถม พอพต ยังบอกอีกว่าแนวคิดนี้  จะสร้างความ เท่าเทียมให้กับผู้คนอีก บาง ครั้งความคิดของคนเรานี่ก็น่ากลัวนะครับ (เอาเพียงเท่านี้ก่อนดีกว่า มากกว่านี้เดียวเสีย แนวคิดสำนัก Che Guevara หมดพักหลังชักงง ตัวเองเหมือนกัน) จากคุณ : Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน (Che Guevara อดีตไม่ลืมเลือน) - [ 31 ส.ค. 49 12:47:00 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอถามเรื่องการถือครองที่ดินของคนกลุ่มน้อย ที่มีเปอร์เซนต์ของการถือครองที่ดินมากเหลือเกิน ครับ อันที่จริง ระบบสารสนเทศเชิงภูมิศาสตร์ (GIS) ในยุโรปและอเมริกาเจริญ เป็นเชิงดิจิตอล เขาสามารถรู้ถึงเจ้าของที่ดินและรหัสผู้เสียภาษีเลย ของไทยคงไม่ต้องถึงขนาดนั้น แค่คนรวยนั้นจริงใจกับการช่วยเหลือคนจนก็พอ ไม่ต้องอ้างคุณธรรมใด ๆ แค่มีจิตสำนึกของการให้ ว่าแต่ให้น้อยกว่าดอกเบี้ยจากเงินที่เก็บได้ในแต่ละปีหรือเปล่า (ทุกคนควรต้องให้สาธารณชนตรวจสอบ ถ้าไม่ แสดงว่าคุณเห็นเงินสำคัญที่สุด - อย่าสร้างภาพเลย) แค่เปิดเผยตัวเลขต่อสาธารณชน สำหรับผู้ถือครองที่ดินมากที่สุด 1,000 คนแรกนะครับ เพราะที่ดินโดยเฉพาะในกรุงเทพฯ ที่สีลม ตารางวาละ 100 ล้านบาท แค่เซ้งคือไม่ขาย เก็บค่าเช่าจากตึกระฟ้าและธุรกิจต่าง ๆ ก็ร่ำรวย และอยากถามว่าเขาเสียภาษีกันอย่างไรครับ สำหรับเจ้าของที่ดินในเมืองไทย ขอบคุณครับ (เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญที่สุด ก่อนจะไปพูดถึงประชาธิปไตย ฯลฯ) จากคุณ : พนัส - [ 31 ส.ค. 49 19:35:59 A:221.128.78.115 X:221.128.78.124 TicketID:124266 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องเสียภาษีนั้นปัจจุบันมีภาษีหลายชนิด มีเงื่อนไขต่างๆ ซับซ้อน จนผู้มีรายได้/ทรัพย์สินมากหน่อยต้องจ้างผู้เชี่ยวชาญกฎหมายภาษีมาร่วมทำรายการยื่นแบบเพื่อเสียภาษีต่างๆ ทั้งผู้พิพากษาทั้งอัยการ-ทนายความ และสถานศึกษา ต้องมีการเรียนการสอนเรื่องภาษีกันมากมาย แต่ละคนและแต่ละหน่วยงานต้องเสียเวลาเสียสมองมาทำเรื่องการชำระภาษีกันไม่รู้ว่ามากเพียงใด รวมทั้งการหาทางเลี่ยงภาษี ฝ่ายที่ตรวจสอบก็ต้องหาทางอุดช่องโหว่ ถ้าเราทำให้ระบบภาษีมันง่าย พลังงานที่สิ้นเปลืองไปกับเรื่องเหล่านี้ก็จะกลับมาเป็นประโยชน์แก่ประเทศชาติในทางสร้างสรรค์มากขึ้น ที่สีลมที่ว่าแพงที่สุดในเมืองไทยผมได้ยินสัก 2 ปีมาแล้วว่าวาละ 400,000 บาท เดี๋ยวนี้คงสูงขึ้นไปอีก การซื้อขายที่ดินก็มีเงื่อนไขในการยกเว้นภาษี เวลาจะซื้อจะขายต้องเตรียมการล่วงหน้า รวมทั้งการเซ้งหรือโอนสิทธิการเช่าที่ดินซึ่งมักมีอาคารบ้านเรือนรวมไปกับที่ดิน เรื่องนี้ผมไม่ค่อยมีความรู้ รู้แต่ว่าถ้าให้เช่าก็เสียทั้งภาษีเงินได้ให้กรมสรรพากรและภาษีโรงเรือนและที่ดินให้องค์การปกครองท้องถิ่นซึ่งปัจจุบันภาษีโรงเรือนฯ ก็ยังคิดจากค่าเช่าเหมือนภาษีเงินได้ ก็เลยกลายเป็นภาษีซ้ำซ้อน ใครจะได้ดอกเบี้ยเท่าไร จะช่วยเหลือคนอื่นเท่าไร เป็นสิทธิเสรีภาพของเขา การได้ดอกเบี้ยก็เพราะมีผู้ต้องการกู้ อย่าทุจริตฉ้อฉลกันก็แล้วกัน สำหรับผมถึงแม้จะต้องการให้รัฐเก็บภาษีที่ดินอย่างเดียว ไม่อยากให้เก็บภาษีอย่างอื่น (ซึ่งสุดท้ายจะไปตกหนักอยู่กับผู้ลงแรงและผู้ลงทุนผลิต) ก็ไม่อยากโทษเจ้าของที่ดิน แต่ต้องโทษระบบหรือกฎหมาย ดังที่วินสตัน เชอร์ชิลล์ นายกรัฐมนตรีอังกฤษสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เคยกล่าวไว้ - "การผูกขาดที่ดินมิใช่การผูกขาดเพียงชนิดเดียว แต่ก็เป็นการผูกขาดที่ใหญ่หลวงที่สุด - เป็นการผูกขาดตลอดกาล และเป็นต้นกำเนิดของการผูกขาดอื่นๆ ทุกรูปแบบ . . . " "ที่ดิน ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นต่อการมีชีวิตอยู่ของมนุษย์ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดแหล่งที่มาแห่งทรัพย์สินทั้งสิ้น ซึ่งมีอยู่อย่างจำกัด ซึ่งมีตำบลที่ทางภูมิศาสตร์คงที่ - ที่ดิน ข้าพเจ้าขอกล่าว แตกต่างจากทรัพย์สินในรูปแบบอื่นๆ ทั้งมวล . . . . " " ข้าพเจ้าหมายถึงกระบวนการมากกว่าตัวเจ้าของที่ดินแต่ละคน ข้าพเจ้าไม่ประสงค์จะทำให้ประชาชนเกิดความเกลียดชังชนชั้นหนึ่งชั้นใดขึ้น ข้าพเจ้ามิได้คิดว่าผู้ที่หาเงินจากส่วนเพิ่มจากที่ดินอันมิใช่เกิดจากการลงทุนลงแรงนั้นเลวกว่าบุคคลอื่นที่หากำไร เท่าที่อาจจะหาได้ในโลกที่มีความลำบากนี้โดยไม่เป็นการผิดกฎหมายและเป็นไปตามที่ปฏิบัติกันทั่วไป ที่ข้าพเจ้าโจมตีนั้นไม่ใช่บุคคล แต่เป็นระบบ ไม่ใช่บุคคลเลว แต่เป็นกฎหมายต่างหากที่เลว ที่ควรจะถูกติเตียนนั้นไม่ใช่บุคคลผู้กระทำการอันกฎหมายได้อนุญาตไว้และผู้อื่นก็กระทำกัน แต่ควรจะเป็นรัฐที่ถูกตำหนิหากไม่หาทางปฏิรูปกฎหมายและแก้ไขการปฏิบัติ เราไม่ต้องการจะลงโทษเจ้าของที่ดิน แต่เราต้องการเปลี่ยนแปลงกฎหมาย" (www.progress.org/banneker/chur.html) ขอบคุณครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 31 ส.ค. 49 22:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 26 แต่ในความเป็นจริงโลกทรรศแบบสังคมนิยมก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตมนุษย์มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เพราะรัฐก็คือรัฐ(ฝ่ายบริหาร)มีอำนาจเบ็จเสร็จทุกอย่างเหนือประชาชน ในรัฐสังคมนิยมหลายๆแห่งก็มีการใช้กำลังกับประชาชนที่ไร้อำนาจทางการเมือง สังคมนิยมแบบมาร์กซ์บริสุทธ์ก็ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายอยู่ดี คนก็ไม่ได้มีเสรีภาพอย่างแท้จริง(และมารกซ์ก็คิดผิดเรื่องอำนาจ) "ที่ไหนมีเสรีภาพที่นั่นมีความเท่าเทียม" ที่ดินอาจหมายถึงพื้นที่ยืนเป็นทุนที่สำคัญที่สุดหากแต่ถ้าคนไม่มีการศึกษา ไม่มีทางเลือกแล้วมันจะเป็นเสรีไปได้อย่างไร แล้วในความจริงถ้าไม่มีทุนก็ทำอะไรไม่ได้เลยเหมือนกัน อย่างน้อยต้องเป็นเสรี ไม่ว่าจะสังคมนิยมเสรี หรืออะไรก็ตาม ตอนนี้ก็คิดไปได้ไม่ค่อยไกลเหมือนกันครับ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 49 10:09:16 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 49 17:15:59 จากคุณ : the author (the author) - [ 1 ก.ย. 49 16:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เราว่า ถ้าไม่สุดโต่งเกินไป ก็น่าจะมีอ่ะนะ สังคมนิยม จริงๆเป็นเรื่องที่ดีนะ แต่ต้องสร้างบรรยากาศ ไม่ใช่การบังคับ หรือ การเรียกร้องสิทธิ ความถูกต้องชอบธรรมอ่ะ มันก้อเหมือนสิทธิเสรีภาพอ่ะแหละ พอเรียกร้องมากๆ ก้อกลายเป็นสิ่งที่เกินตัวไปอ่ะ เหมือนเป็นคำพูดที่ยึดมั่นถือมั่นในจิตใจไปได้ จนไม่ยอมอยู่ในระเบียบในเวลาที่ควรเอาซะเลย ส่วนเรื่อง ทรัพยากร เราว่า ก้อสำคัญหมดแหละ ทั้งที่ดิน ทั้งทรัพยากรเงิน และ ทรัพยากรมนุษย์ และจริงๆแล้วก้อมีทรัพยากรองค์กร ด้วยอ่ะ แต่ละอย่างมันก็มีส่วนรว่มกันอ่ะ บางทีก็แยกไม่ได้เหมือนกัน เช่น มีเงิน แต่ไม่มีทรัพยากรมนุษย์ ไม่มีที่ดินดีๆ ไปมีเอาใกล้ๆ แม่เมาะยังงี้ ก้อไม่ไหวอ่ะ มีทรัพยากรมนุษย์แต่ไม่มีอะไรเลย ก้อเหมือนบัณฑิตติดเกาะอ่ะ ทำไรไม่ได้เลย มีแต่ที่ดินก้อเช่นกัน แต่อย่างน้อยๆ ถ้ามีที่ดินดีๆ ก้อเป็นต่ออ่ะนะ อืม เราว่า ความเท่าเทียม นอกจากเรื่องของความเป็นอยู่แล้ว ก็น่าจะเป็นแบบที่คุณthe authorบอกด้วยอ่ะ เรื่องการศึกษา สำคัญเหมือนกัน โดยเฉพาะเรื่องการปลูกฝังการรักการอ่าน การเรียนอ่ะ และก้อปัญหาเรื่องเรียนอัดๆๆๆ ไม่เอาความสร้างสรรค์ และ ก้อทรัพยากรครูด้วยอ่ะ ไม่ให้ตึงหรือหย่อนจนเกินไป อ๋อยยย หลายเรื่องจัง แต่ไงรวมๆเราก้อเห็นด้วยกับสังคมนิยมอ่ะนะ แต่อะไรที่มันจะเสียค่าธุรกรรม หรือค่าบริหารเยอะๆ ก้อให้กลไกตลาดมันจัดการเองดีกว่าอ่ะ จากคุณ : วัยซนฯ - [ 18 ก.ย. 49 15:28:16 A:10.250.16.51 X:61.90.184.202 TicketID:075904 ]

ความคิดเห็นที่ 28 All animals are equal but some are more equal than the others. The Animal Farm. George Owell นี่คือความจริงยิ่งกว่าจริงในสังคมมนุษยชาติทุกแห่งทุกระบบ จากคุณ : มะพร้าว - [ 21 ก.ย. 49 20:51:20 A:210.131.94.38 X: TicketID:127237 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เพราะสังคมนิยมไม่ได้ทำให้เท่าเทียมและดีจริง ความไม่เท่าเทียมส่วนใหญ่เกิดจากความไม่รู้และทัศนคติอันสืบเนื่องมาจากความไม่รู้ ดังนั้นเองถ้าสังคมใดสามารถเป็นสังคมแห่งความรอบรู้ได้ สังคมนั้นความเหลื่อมล้ำย่อมลดน้อยลง ดังนั้นแทนที่จะต้องรณรงค์เพื่อการปฏิวัติความสัมพันธ์ระหว่างชนชั้น ควรมุ่งลงแรงสร้างสังคมที่เข้าถึงความรอบรู้ได้อย่างน่าอัศจรรย์แทน ระบบที่น่าสนใจก็คือระบบฐานข้อมูลความรู้และกรณีศึกษาอย่างwikiและเซิร์ซเอนจินที่สามารถเข้าถึงข้อมูลที่ต้องการอย่างง่ายดายอย่าง Google.com แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 49 12:58:56 จากคุณ : มังกรใจเย็น - [ 12 ต.ค. 49 12:52:23 ]

ความคิดเห็นที่ 30 การศึกษาน้อย > รายได้ต่ำ > ยากจน > การศึกษาน้อย > รายได้ต่ำ > ยากจน วนเวียนไป (ตามวัฏจักรเลวร้าย) รัฐจะช่วยก็ช่วยได้อย่างจำกัด สำหรับระบบภาษีปัจจุบัน สมมติว่ารัฐช่วยเหลือได้ผล ทุกคนมีความรู้จบปริญญาหมด ทุกคนมีความสามารถผลิตสูง ผลิตมากก็ต้องใช้วัตถุดิบหรือทรัพยากรธรรมชาติมาก ต้องใช้ที่ดินเป็นสถานที่ตั้งโรงงานเพิ่ม ที่ดินก็แพงขึ้น และค่าเช่าที่ดินก็เป็นตัวหักผลตอบแทนจากการผลิตในที่ทุกแห่งให้ลงเหลือเท่ากับที่ที่ดินชายขอบ ( http://www.bbznet.com/scripts2/view.php?user=tangnamo&board=1&id=38&c=1&order=numtopic ) การลงทุนให้การศึกษาแก่ทุกคนกลายเป็นการไปเพิ่มผลประโยชน์ให้แก่เจ้าของที่ดิน เป็นเช่นเดียวกันทั้งนั้นสำหรับการเพิ่มความสามารถผลิตนานาประการ แก้ได้โดยการเก็บภาษีที่ดินเพื่อนำผลประโยชน์ที่ควรได้แก่ส่วนรวมกลับคืนมาเป็นของส่วนรวม ใช้ประโยชน์เพื่อส่วนรวม แทนที่จะเก็บภาษีจากการลงแรงลงทุนของแต่ละบุคคลเอามาใช้เพื่อส่วนรวมครับ ถ้าใช้ระบบภาษีที่ดินแล้ว นั่นแหละครับ การศึกษาที่ดีขึ้นเป็นการทั่วไปจึงจะเป็นผลดีแก่ผู้ที่มีการศึกษาดีขึ้นเหล่านั้น เทคโนโลยีที่ดีขึ้นจึงจะเป็นประโยชน์แก่คนทั่วไป จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 15 ต.ค. 49 23:27:57 ]