ความคิดเห็นที่ 1 ตามมาตอกบัตรก่อนครับ จากคุณ : Uncle Tee - [ 30 ส.ค. 49 08:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ลงชื่อครับ รออาจารย์สื่อ เดี๋ยวมาต่อเจียงชิงให้ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 30 ส.ค. 49 10:25:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นึกว่าคุณพี่วิวันดาหลงในโรงบ่มไวน์หาทางออกมาตั้งกระทู้ใหม่ให้ไม่ได้ซะแล้ว เรื่องชิมไวน์นี่ อาศัยแบบขุนพลอยพยักครับ  อันไหนที่เราชอบก็แนะนำเขาไป  เขากินแล้วชอบด้วยก็ไม่ว่าอะไร (แค่ยุให้ซื้อใหม่อีกขวด) อันไหนไม่ชอบ เราก็บอกดัง ๆ ว่า ไวน์นี้มันต่างคนต่างใจนะครับ  ถ้าไม่ชอบตัวนี้ก็ลองซื้อใหม่ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะเจอตัวที่ชอบแล้วกัน แล้วเราก็ได้กินด้วยอีกหลาย ๆ ตัวไง ยิ่งลิ้นจรเข้เรียกพี่อย่างผมนี่แล้ว  สบายมาก  มารสไหนสไตล์อะไรรับได้หมดอยู่แล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 10:58:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องภรรยาคนที่ 2 ของเหมาเป็นโรคประสาท  รวมทั้งอีกหลาย ๆ เรื่องเกี่ยวกับเมืองจีน ผมว่าก็เป็นเหมือน ๆ กับประวัติศาสตร์การเมืองของทุกประเทศในโลกนั่นแหละครับ หายากที่จะเป็นเรื่องจริงล้วน ๆ หรือยิ่งเอาทฤษฎีมาจับก็เห็นชัดว่า การนำเสนอความจริงผ่านตัวกลางอะไรสักอย่างที่มันพูดได้คิดได้ หรือแม้กระทั่งพูดไม่ได้ก็ตาม มันไม่มีทางที่จะไม่โดนความคิดเห็นอะไำรผสมลงไปหรอกครับ  อย่างที่เรียกว่าวาทกรรมนั่นแหละ ยิ่งเรื่องของเหมาและเจียงชิงที่เป็นเรื่องใหญ่และสั่นสะเทือนแผ่นดินจีนได้พอ ๆ กับการเดินทัพทางไกลนั่นเลยทีเดียว ยิ่งผ่านการกรองและเสริมทัศนะของใครต่อใครผ่านกี่ยุคกี่สมัย จนความจริงเป็นเรื่องตลกไปแล้ว และไม่ใช่เฉพาะที่เมืองจีนหรอกครับ  อมริกาเองหรือยุโรปที่ว่าเจริญแล้วในทางสื่อสารมวลชน  ก็มีเรื่องหมกเม็ดทางประวัติศาสตร์ไว้มหาศาล ก็ต้องต่อย ๆ แกะกันไปตามประสาแหละครับ เรื่องของภรรยาคนที่ 2 ของเหมาเป็นบ้านี่  มันก็ได้ 2 กรณีแหละครับ คือ  1. เธอไม่มีสิทธิพูดหรือมีบทบาทบนเวทีการเมืองของจีนไปนานแล้ว ยิ่งเมื่อเทียบกับเจียงชิงในยุคปฎิวัติวัฒนธรรม ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ดังนั้น หากเจียงชิงคิดปั้นเธอเป็นยักษ์ เธอก็ไม่อาจไม่เป็นยักษ์แล้วครับ กรณีที่ 2 อารมณ์และความรู้สึกของผู้หญิงที่มากด้วยอุดมการณ์อย่างแท้จริง (เมื่อเทียบกับเจียงชิงที่แค่เล่นละครตบตาเรื่องอุดมการณ์ทางวัฒนธรรม)  ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อคิดปฎิวัติแผ่นดินเกิด เป็น 1 ในผู้หญิงไม่ถึง 50 คนที่ร่วมขบวนเดินทัพทางไกลที่แม้แต่ชายอกสามศอกยังหนาว รวมถึงหลายหมื่นชีวิตที่ไม่อาจฝ่าไปได้ ต้องทิ้งร่างไว้เป็นหลักไมล์วัดระยะประวัติศาตร์จีนเพิ่มขึ้นอีกหลักนึง เมื่อความรักที่มีต่อชายคนที่หญิงเหล็กอย่างเธอยอมสยบให้  มอบกายและใจด้วยความรัก ฝ่าฝันอุปสรรคทั้งร่างกายและจิตใจ (เหมาเมื่อยามต้องนำขบวนการปฎิวัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลก ผมคิดว่าเขาคงไม่มีเวลาไปนั่งสวีตกับคนรักสักเท่าไรหรอกครับ) แล้ววันนึงตื่นขึ้นมาพบว่า  ชายคนที่เธอรัก  กลับกลายเป็นของคนอื่นไปเสียแล้ว  โดยเธอไม่มีสิทธิแม้แต่จะถามถึงสาเหตุ ยังไม่นับที่มิอาจเข้าใจได้เลยว่า เธอด้อยกว่านางละครตัวรองนี้ยังไง เป็นโรคประสาทไปเลยนี่อาจจะดีกว่าฆ่าตัวตายนะครับ อย่างน้อยกลไกทางระบบประสาทและความทรงจำอาจจะช่วยปกป้องเธอจากความเจ็บปวดของความรู้สึกที่ยากจะยอมรับนี่ก็ได้ จริง ๆ แล้วผู้ชายอย่างเรา (ขออนุญาตแบ่งกลุ่มหน่อยเถอะ) อย่าพยายามไปทำความเข้าใจอารมณ์และความรู้สึกของผู้หญิง โดยเฉพาะเรื่องของความรักเลย ให้ตายก็ไม่มีวันเข้าใจหรอกครับ สิ่งที่เราคิดว่าไม่มีอะไร เธอกลับน้อยใจได้เป็นวรรคเป็นเวร หรือสิ่งที่เราคิดว่าเรื่องยิ่งใหญ่ ลำบากหลายล้น เธอกลับคิดว่า เรื่องแค่นี้ฉันเสียสละให้ได้ เหมาเองก็คงรู้ตัวแหละครับว่า การนำพาการปฎิวัติของจีนนั้น ช่างง่ายดุจดังพลิกฝ่ามือตัวเอง เมื่อเทียบกับการทำความเข้าใจผู้หญิงข้างกายเขาทั้ง 3 คน โดยเฉพาะเจียงชิง คุณได้ดูหนังเรื่องจอมใจบ้านมีดบินไหมครับ ฉากที่จาง ซิ ยี่ ปลอมเป็นนางโลมตาบอด ร้องเพลงให้มือปราบฟังนั่นแหละ เรื่อล่ำลือถึงหญิงงามนางหนึ่ง เพียงแค่ได้เห็นเพียงสักครั้งก็ตะลึงลานแล้ว หากได้ยลเป็นครั้งที่สองละก็ ชนชาติหนึ่งอาจจะต้องพลีชีพเพื่อให้ได้นางมาครองทีเดียว แล้วก็จริง คนจีนนับล้าน ๆ คนต้องพลีชีพไปในช่วงของการปฎิวัติวัฒนธรรม  เพียงเพราะเหมาไปสบตากับหญิงงาม (หรือเปล่า) ที่ชื่อเจียงชิงนางละครจากซ่างไห่นี่เอง แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 49 12:01:12 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 11:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แหม่ ล้ำลึกจริงเลย อาจารย์ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 30 ส.ค. 49 11:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เมื่อปี 1938 ที่เหมาและพลพรรคยึดเยนอานเป็นฐานที่มั่นอยู่นั้น เฮ่อจือเจิน  ภรรยาคนที่ 2 ของเหมาเดินทางไปพำนักอยู่ที่ซีอาน ที่มั่นอีกแห่งนึงของคอมมิวนิสต์ เพื่อเตรียมเดินทางไปรักษาตัวที่มอสโคว์ ขณะที่ในปีนั้น  เจียงชิง ได้อยู่กินกับเหมาในฐานะสามีภรรยาที่เยนอานแล้ว อาการทางประสาทของเฮ่่อ จือ เจิน จะหนักหนาแค่ไหนไม่ทราบได้ แต่จากคำบันทึกของเติ่งอิงชา ภรรยาของโจวเอินไหล ที่แนะนำภรรยาของจางกั๋วเถา ที่เดินทัพตามมาเยนอานให้รู้จักกับผู้หญิงคนนึงที่นอนซมอยู่บนเตียงด้วยรูปร่างผอมบาง อมโรค เติ่ง อิ่ง เชา แนะนำสตรีนางนั้นให้ภรรยาของจางกั๋วเถาว่า นี่คือ "อ้ายเหริน" ของเหมาเจ๋อตง และระหว่างที่ทั้งคู่พักอยู่ที่ซีอาน เพื่อรอการเดินทางแยกไปคนละทิศนั้น คงมีแต่ภรรยาจางกั๋วเถาเท่านั้นมั๊ง ที่ได้รับรู้ถึงโชคชะตาของ "อดีตคนรัก" ท่านประธานเหมาผู้นี้ เรื่องของหลังบ้านผู้นำจีนนี่ก็สนุกไม่แพ้หลังบ้านผู้นำประเทศอื่น ๆ หรอกครับ หญิงหลังบัลลังก์มังกรนั้นยิ่งใหญ่ไม่น้อยหน้่าหญิงเหล็กชาติใด ๆ ในโลกเหมือนกัน ไม่งั้นจะมีภาษิตที่ผู้ชายทุกคนในโลกยอมรับเห็นพ้องต้องกันโดยดุษฏี (โดยเฉพาะผู้มีถรรยาแล้ว) ว่า เบื้องหลังความสำเร็จของวีรบุรุษ คือ สตรี แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 49 12:18:10 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 12:10:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สาเหตุที่อมเริกันนิยมในตัวเจียงมากกว่าเหมา  ไม่ใช่เพราะบอดบ้าใบ้ทางการเมืองถึงขนาดมองไม่เห็นว่าประชาชนจีนส่วนใหญ่นิยมใครมากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งการรายงานของของหน่วยข่าวกรองที่ยิ่งใหญ่ ผ่านงานระดับสงครามโลกมาแล้วอย่าง OSS แต่เป็นเพราะผลประโยชน์ทางการค้ามันบังตา สหรัฐฯ ทุ่มงบประมาณมหาศาลในการทำสงครามโลกครั้งที่ 2 ถึงขนาดในช่วงปลายสงคราม ต้องเอาวีรบุรุษนาวิกโยธินจากอิโวจิมา มาเร่ขายเพื่อหาเงินสนับสนุนการทำสงคราม ดังนั้น เมื่อได้รับชัยชนะแล้ว  กลุ่มทุนที่หนุนหลังการเมืองอยู่ จึงพยายามที่จะถอนทุนบวกกำไรอีกหลายเท่าทวีคูณคืนมาใส่กระเป๋าให้ได้ แม้ว่าในสัญญาปอร์สมัท ที่ตกลงการแ่บ่งเขตยึดครองของสัมทพันธมิตรหลังสงครามเอาไว้แล้วก็ตาม  แต่สหรัฐฯก็รู้ดีว่า มหาอำนาจกำมะลออย่างอังกฤษและจีน นั้น อ่อนแรงเกินกว่าจะรักษาดินแดนและผลประโยชน์ของตนไว้ได้ ไม่ต้องนับถึงฝรั่งเศสที่แค่มีแรงปลูกองุ่นทำไวน์ส่งมาไถ่หนี้ขนมปังได้ก็แทบแย่แล้ว จะมีก็แต่โซเวียตนี่แหละที่จะเป็นคู่แข่งสำคัญ ดังนั้น สหรัฐฯจึงพยายามเจาะเข้าไปในทุกประเทศ ทุกตลาด ที่ยึดคืนมาได้ ไม่ว่าประเทศเหล่านั้นจะปกครองแบบไหน วิธีใด ขอเพียงสิทธิในการค้าขายเอากำไรให้ได้ก็พอแล้ว กรณีเช่นนี้เกิดขึ้นที่ประเทศไทยเช่นกัน  แม้ว่าตามข้อตกลง ทหารบริติสจะเป็นผู้เข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในไทย รวมทั้งการคงกองกำลังทหารเอาไว้ เพื่อกดดันในช่วงเจรจาต่อรองสนธิสัญญาว่าด้วยการยกเลิกภาวะสงคราม ที่ท่านผู้นำไทยไปประกาศกับบริเตนใหญ่ไว้เข้าให้ แต่การรุกของสหรัฐฯในด้านการค้ากลับสามารถทะลุทะลวงกำแพงทหารกูรข่า ทหารอัสสัม ของกองกำลังบริติสเข้ามาได้ จนทำให้บริษัทห้างร้านของอังกฤษที่เจริญรุ่งเรืองเกินหน้าเกินตาใคร ๆ มาตั้งแต่หลังสนธิสัญญาบาวริ่ง สูญหายไปกับตา สัดส่วนของธุรกิจการค้าเอกชนของอเมริกันเพื่อขึ้นอย่างรวดเร็ว และกลายมาเป็นเจ้าตลาดใหญ่ของไทยจนถึงเท่าทุกวันนี้ ที่จีนก็เช่นกัน จากคุณ : Udly American (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 12:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ด้วยแรงสนับสนุนของสหรัฐฯ ทำให้ทหารก๊กมินตั๋งมีอานุภาพด้านกำลังคนและอาวุธเหนือกว่าทหารของเหมามากกว่าเดิมถึง 10 เท่า ขระเดียวกัน เหมาก็ครองหัวใจชาวนาจีนมากกว่าเดิมถึง 10 เท่าเช่นกัน เพราะตลอดสงครามกับญี่ปุ่นนั้น มีเพียงกองทัพลู่ที่ 8 ของพคจ.เท่านั้นที่สู้เพื่อคนจีนจริง ๆ ขระที่ทหารก๊กมินตั๋ง และสหรัฐฯที่เข้ามาภายหลังสงคราม ดูเหมือนพฤติกรรมจะต่างจากทหารลูกพระอาทิตย?นิดเดียวเอง ส่วนที่เหลือไม่ว่าปล้น ฆ่า ข่มขืน  ล้วนมีอยู่ครบถ้วน ยิ่งบวกกับการทุจริตผลาญชาติเป็นว่าเล่นของ 4 ตระกูล เจียง - ซ่ง - ข่ง -เฉิน ที่สอดรับกับนโยบายรักเผด็จการประเทศอื่นที่เือ้อผลประโยชน์การค้าของตนอยางสหรัฐฯแล้ว ว่ากันว่า ทรัพย์สินที่ 4 ตระกูลนี้ปล้นไปจากประชาชนจีนทั้งประเทศนั้นมากกว่า 2 หมื่นล้านดอลส่าร์สหรัฐฯเลยทีเดียว จากคุณ : ซ่ง (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 12:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เป้าหมายหลักของเจียงในคราวนี้ คือ ใช้กำลังทหารนับล้าน ๆ คนทุ่มกำลังยึดเอาเอี๋ยนอัน ฐานที่มั่นของคอมมิวินสต์ที่พำนักอยู่มานานนับ 10 ปีให้จงได้ โดยมีแม่ทัพสำคัญที่ชื่อเหอจงหนาน ขณะที่ยุทธศาสตร์ของเหมา ยังคงยึด"ทหารคือปลาประชาคือน้ำ" อย่างไม่เปลี่ยนแปลง เหมาไม่เคยให้ความสำคัญในเรื่องของการชิงพื้นที่ เพราะถือว่าทหารจรยุทธ์คือลูกหลานของประชาชน  ยกไปที่ไหนก็ได้ที่มีประชาชนอยู่  ล้วนแต่ได้รับการสนับสนุนทั้งนั้น ตราบที่พฤติกรรมของทหารปลดแอกยังไม่ผิดเพี้ยนไปจากวินัยทัพ 10 ข้อ เช่น ห้ามเข้าบ้านประชาชนก่อนได้รับอนุญาต ห้ามนำทรัพย์สินของประชาชนไปโดยพละการ หากต้องใช้ข้าวปลาอาหารของประชานหรือทรัพยสินอื่น ๆ เพื่อการทัพ ก็ต้องซื้อหาตามปกติหรือชดใช้ราคาเท่าที่จะทำได้ ห้ามหยิบฉวยเอามาเปล่า ๆ เด็ดขาด ด้วยวินัยเหล่านี้ เมื่อเทียบกับกองกำลังขุนศึกของเจียง ที่ทหารส่วนใหญ่เอามาจากข้างถนน เป้าหมายไม่ชัดเจน อุดมการณ์ไม่ต้องพูดถึง นายอิ่มน้องหิวตลอดเวลา อยู่ที่ไหนก็ปล้นประชาชนที่นั่น โดยเฉพา่ะแมนจูเรีย ที่ทหารก๊กมินตั๋งเข้าไปยึดพื้นที่เอาไว้แทนทหารญี่ปุ่นหลังสงครามโดยไม่มีอะไรทำเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากปล้นสดมภ์และคร่าข่มขืนลูกชาวบ้านไปวัน ๆ ด้วยยุทธศาสตร์ที่แตกต่างกันเช่นนี้ ความล้ำหน้าของอาวุธไม่ว่าจะไฮเทคและมากมายแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ ฐานที่มั่นเยนอานถูกตีแตกได้ในที่สุด  ซึ่งเจียงภาคภูมิใจหนักหนา ถึงขนาดบินมาชมเมืองด้วยตัวเอง ขณะที่เหมาบัญชาการให้ทิ้งเอี๋ยนอันไปด้วยความรู้สึก ไร้รัก ไร้อาลัย ไร้ทุกข์ อย่างถึงที่สุด เพราะพื้นที่ไม่ใช่เป้าหมายของกองทัพแดง เหมาจึงทิ้งเมืองร้าง ๆ ให้ทหารก๊กมินตั๋งพาเหรดเข้าเมืองอย่างสง่าผ่าเผย เพราะไม่เหลือแม้กระทั่งสุนัขมายืนเกะกะขวางทาง และขณะที่ทหารก๊กมินตั๋งเดินเตะหม้อเตะไหเปล่า ๆ ข้างถนนเล่นอยู่ในเยนอาน  ทหารของเหมาก็ย้ายพลไปชุมนุมกันอยู่ที่ซ่านสี  คอยหลอกล่อให้ทหารก๊กมินตั๋งหัวปั่นไปวัน ๆ ส่วนยุทธวิธีของเหอจงหนานในการปราบเหมาก็คือการระดมกำลังทหารเรือนล้านพุงเข้าใส่ตอนเหนือของซ่านซีเอาดื้อ ๆ โดยกระจายกำลังออกกวาดล้างถิ่นที่เชื่อว่าเป็นฐานของพวกคอมมิวนิสต์ ระหว่างนั้น เหมาก็นั่งรอให้ทหารของก๊กมินตั๋งกระจายกำลังกันไปให้เข้าล๊อกทางยุทธศาสตร์ของเหมา ที่แบะให้กำมือของก๊กมินตั๋งอ้่ากระจายออกเป็นนิ้ว ๆ แล้วไล่ทุบทีละนิ้ว ทีละนิ้ว แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 49 13:18:23 จากคุณ : หลิน (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 13:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพที่ถ่ายโดยช่างภาพ  Joe Rosenthal ณ สมรภูมิอิโวจิมา  ที่ต่อสู้กันระหว่างทหารอเมริกันและญี่ปุ่น ถ่ายเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 1945   เรียกได้ว่าปัจจุบันยังคงใช้ภาพนี้กระตุ้นปลุกใจชาวอเมริกัน อยู่เสมอๆครับ จากคุณ : sofatboy - [ 30 ส.ค. 49 13:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แม่ทัพ เหอจงหนาน จากคุณ : sofatboy - [ 30 ส.ค. 49 13:37:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เหมาไม่เพียงแต่ตั้งรับและหลอกล่อทัพก๊กมินตั๋งเท่านั้น หากแต่ขระที่ตัวเหมาเอาตัวเองเป็นตัวล่อให้ก๊กมินตั๋งติดตาม  แต่ทัพหลักในการโจมตีไม่ใช่ทัพที่เหมาับัญชาการอยู่ แต่เป็นทัพของหลิวป๋อเฉิง และเติ้งเสี่ยวผิง  ผู้นำที่ยิ่งใหญ่คนที่ 2 รองจากเหมา และเป็นผู้นำคนสุดท้ายของจีนที่เคยร่วมเดินทัพทางไกล และยังมีชีวิตอยู่จนได้เป็นผู้นำประเทศ ขระที่เหมาหลอกล่ออยู่ทางเหนือนั้น ทัพของหลิวป๋อเฉิงก็กระจายกำลังเคลื่อนตัวแบบจรยุทธ์หลบหลีกกำลังหลักของก๊กมินตั๋งข้ามแม่น้ำมาตั้งมั่นอยู่ที่เขาต้าเปีย สมรภูมิเขาต้าเปียนี่เป็ความภูมิใจของเติ้งเสี่ยวผิงเขาครับ เพราะมีภาพยนต์ของจีนแผ่นดินใหญ่ที่พูดถึงเหตุการณ์นี้ โดยเปิดฉากออกมาก็เป็นภาพท่านเติ้่งในวัยชรากล่าวถึงเหตุการณ์เขาต้าเปีย และย้อนกลับไปการนำทัพสมัยวัยหนุ่ม) การรุกเข้ามาภาคกลางของทัพหลิวป๋อเฉิน เป็นเรื่องเกินความคาดหมายของก๊กมินตั๋ง  ทำให้ทัพแดงได้ชัยไปโดยง่าย และยึดมณฑลเหอหนาน เหอเป่ย เข้ามาไว้ในกระเป็าอย่างง่ายดาย จากคุณ : เติ้ง (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 13:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หลิวป๋อเฉิงและเติ้งเสี่ยวผิง เดือนเมษายน 1949 (  เติ้งเสี่ยวผิงคนขวามือ ) จากคุณ : sofatboy - [ 30 ส.ค. 49 14:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แหม ทันอกทันใจ ท่านผู้นำมังกร 5 สั้น เติ้ง เสี่ยว ผิง คนนี้จากประวัติชีวิตและการต่อสู้แล้ว  จัดอันดับแบบง่าย ๆ เขาน่าจะอยู่ในกลุ่ม 4 คนแรกของระดับนำเลยทีเดียว นั่นคือ เหมา เจ๋อ ตุง  โจว เอิน ไหล จู่เต๋อ และเติ้ง เสี่ยว ผิง และที่สำคัญ คือ แกเป็นคนที่เข้าใจการใช้ชีวิตและการปรับเปลี่ยน พร้อม ๆ กับรักษาเอาไว้พร้อมกัน การเปลี่ยนแปลงไปสู่ 4 ทันสมัย และการตัดสินใจต่อกรณีวิกฤติการเทียน อัน เหมิน  ดูเหมือนมีความแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว อันนึงยอมรับต่อการเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนไปในภาวะโลก ขณะที่อีกอันนึงกับยึดมั่นถือมั่นกับอำนาจจนยอมแลกกับชีิวิตของนักศึกษาประชาชน แต่ทั้ง 2 การตัดสินใจครั้งสำคัญของเติ้งเสี่ยวผิงนี้ ก็ทำให้จีนแปรสภาพจากคนป่วยแห่งเอเชีย ขึ้นเป็นมังกรผงาดฟ้าได้เต็มรูปแบบ ผิดกับโซเวียตที่ใช้นโยบายเปเรสทรอยก้าและกลานอส พร้อม ๆ กัน ทำให้รัสเซียง่อยเปลี้ยเสียขามาจนถึงทุกวันนี้ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 14:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เติ้งเสี่ยวผิง กล่าวปลุกใจกับเหล่านายทหารขณะที่ เดินทางมาถึงสมรภูมิเขาต้าเปีย จากคุณ : sofatboy - [ 30 ส.ค. 49 14:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แหม อยากเห็นภาพนี้ครับ ว่าจะพูดอยู่แล้วเชียว เรื่องศีรษะท่านเติ้งนั่นแหละ ล้านเลี่ยนเตียนโล่งยังกะพระบวชใหม่ ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ตอนที่ดูหนังเรื่องนี้ เขาก็ให้ความสำคัญกับการโกนหัวของเติ้งในช่วงนั้นมากนะ ขนาดเอามาเป็นฉากแรกเลย เป็นภาพน้ำเทลงมาล้างหัวหลังจากโกนใหม่ ๆ แล้วค่อยเฟดภาพมาเห็นว่าเป็นหน้าของเติ้งเสี่ยวผิงที่ให้สหายศึกโกนหัวให้ ก่อนจะดำเนินเรื่องศึกเขาต้าเปียต่อไป จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 14:47:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นอกจากทัพของหลิวป๋อเฉิงและเติ้งเสี่ยวผิงจะบรรลุภารกิจศึกในการยึดเหอหนาน เหอเป่ยได้แล้ว ฝั่งของหลินเปียว ขุนศึกชั้นดีของกองทัพแดงอีกคนนึง ก็ยกพลเข้ายึดแมนจูเรีย ซึ่งเป็นภาคอีสานของจีนได้อีกแห่งนึง ทำให้ตอนนี้ทัพแดงกลายกลับสถานการณ์พลิกเป็นฝ่ายรุกเข้าหาก๊กมินตั๋งเสียแทนแล้ว ซึ่งเหตุการณ์ประเภทนี้เกิดขึ้นเสมอสำหรับฝ่ายใดก็ตาม ที่สหรัฐฯเข้าไปหนุนหลังอยู่ จากคุณ : แมนจูเรีย (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 14:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คารวะท่านผู้ตั้งกระทู้ ผู้เขียน และผู้แปะรูป ขอบคุณมากค่ะ สนุกจัง ล้ำลึก กินใจ อาจารย์สื่ออย่าลืมกินข้าวนะจ๊ะ จากคุณ : หงส์งาม..คู่มังกร (Tweety สี่ตา) - [ 30 ส.ค. 49 15:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เอ้อ  ช่วงนี้อาหมวยที่ส่งปิ่นโตเขางอนผมครับ  ที่ไปติว่าอาหารอร่อยน้อยไปกว่าเมื่อวานนิดนึง เลยอดข้าวมาหลายวันแล้ว แต่ไม่เป็นไรหรอก พระเอกกะนางเอกหนังไทยก็ต้องเป็นแบบนี้ทุกเรื่องแหละ เดี๋ยวพอมีผู้ร้ายที่นั่งกินเหล้่ามาแซวนางเอกในร้านกาแฟของป๋า แล้วปลัดหนุ่มที่นั่งกินนมเย็นอยู่ไปช่วยไว้ทัน ก็หายงอนเองแหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 16:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หลังจากสหรัฐฯเข้ามาสนับสนุนเจียงทั้งด้านอาวุธและกำลังทรัพย์  การศึกของเจียงก็มีแต่ถอยร่นลงเรื่อย ๆ (ไม่รู้ไปแก้ตัวกับเจ้าของเงินยังไง) ชัยชนะครั้งแรก ครั้งใหญ่ และเหมือนเป็นเสมือนหยาดน้ำทิพย์แห่งชัยชนะกลางทะเลทรายอันเิวิ้งว้างเพียงหยดเดียวของเจียง ก็คือ การนำทัพของเหอจงหนาน เหยียบเยนอาน ฐานที่มั่นกว่า 10 ปีของเหมาได้สำเร็จ แต่แล้ว หลังจากนั้น เจียงก็มีแต่ตกต่ำ  โดนยึดหูหนาน หูเป่ย และแมนจูเรียไม่พอ   สุดท้าย เยนอาน ฐานที่มั่นเดิมของเหมาก็ถูกทัพแดงยึดเอากลับคืนมาได้ในปี 1948 หรือเพียง 2 ปีหลังจากเสียดินแดนแห่งนี้ไปเท่านั้นเอง จากคุณ : เอี๋ยนอัน (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 16:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ทางฝั่งหลินเปียว ก็ได้รับคำสั่งจากเหมาและกองบัญชาการศึก ให้ส่งกำลังไปยึดเอาเทียนจิน ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมใส่กลศึกเข้าไปด้วยว่า ให้ทำทีเหมือนจะมุ่งหน้าไปยึดปักกิ่งก่อน แล้วค่อยจัดการกับเทียนจิน ศึกทางนี้ เจียงมีขุนศึกนำทัพชื่อฟูโจวยี่  ซึ่งนายคนนี้น่าสนใจ ด้วยว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องชลประทาน ไปร่ำเรียนถึงตักศิลาแห่งการชลประทาน ประเทศเนเธอแลนด์ แต่รัฐบาลเจียงกลับใช้คนแบบไม่มีทิศทาง ให้ฟูโจวยี่มาเป็นแม่ทัพนำศึกแทน สุดท้าย ด้วยความรูั้สึกไม่เข้าใจทั้งหน้าที่การงานและภารกิจของตัวเองที่มันกลับหัวกลับหางไปหมด   ขุนศึกฟูโขวยี่ก็นำทหารใต้การบัญชาของตนกว่า 2 แสนคนยอมจำนนกับหลินเปียว และได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีว่าการในรัฐบาลคอมมิวนิสต์ชุดแรกให้ดูแลเรื่องการชลประทาน ก็เป็นเรื่องที่แปลกดีที่อดีตศัตรูคู่ศึกกลับกลายมาเป็นผู้ได้รับการยอมรับจากศัตรูถึงขั้นได้เป็นรัฐมนตรีร่วมรัฐบาลเลยทีเดียว ซึ่งเหตุผลก็น่าจะพออธิบายได้อยู่ว่า คนของคอมมิวนิสต์นั้น ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเข้มแข็งทางอุดมการณ์  มากกว่าเชี่ยวชาญด้านเทคนิก ทำให้วิศวชลประทานอย่างฟูโจวยี่เป็นคนที่หาได้ยาก  และมีประโยชน์ต่อรัฐบาลใหม่ที่ต้องเร่งเสริมสร้างความเข้มแข็งมากกว่าที่จะจับไปกุดหัวหรือเอาไปขังไว้เปล่า ๆ จากคุณ : ฟูโจวยี่ (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 17:03:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ฝูจั้วอี้ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 30 ส.ค. 49 17:21:50 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สนิทกันมากมาย มาดามเจียง เจียง นายพลสติเวลล์ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 30 ส.ค. 49 17:27:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หลิวป๋อเฉิง นำทหารยึดหนานจิง ปี1949 จากคุณ : Natt_ac121 - [ 30 ส.ค. 49 17:29:15 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เติ้ง ที่หนานจิง ปี 50 ครับ *เติ้งหูได้ยินแค่ข้างเดียว จากคุณ : Natt_ac121 - [ 30 ส.ค. 49 17:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 นายพลสติลเวลนี่ถือเป็นไม้เบื่อไม้เมากับนายพลเจียงเลยครับ สติลเวล ที่มีลูกบ้าอยู่เต็มตัว ทั้งเกลียดทั้งชังเจียง เพราะไม่ได้จริงใจต่อการต่อสู้กับญี่ปุ่นเลย เจียงเองก็เกลียดสติลเวลเข้าไส้เหมือนกัน ถึงขนาดไล่ออกนอกประเทศ แต่อย่างว่าแหละครับ นักการเมืองก็คือนักการเมือง ด่ากันแทบตาย พอพ้นกล้องพ้นไมค์ก็แอบไปจูบปากรับตังส์กันในห้องน้ำทั้งนั้นแหละ ประเทศไหนก็ประเทศนั้น เหมือนกันไปหมดแหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 18:01:54 ]

ความคิดเห็นที่ 27 การรบช่วง 3 ปีหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารฝายคอมมิวนิสต์อยู่ในสถานการณ์ที่ได้เปรียบขึ้นเยอะ โดยได้รับอานิสงฆ์จากบทบาทการต่อต้านญี่ปุ่นอย่างสุดใจในช่วงสงครามทำให้ได้ใจทั้งประชาชนและกลุ่มชาตินิยมอื่น ๆ มาเป็นพันธมิตรเพิ่มขึ้น ผิดกับเจียง แม้ว่าจะได้รับเงินสนับสนุนในรูปของเงินกู้จากสหรัฐฯ เกือบ 5 พันล้านดอลล่าร์สหรัฐ ฯ พร้อมอาวุธยุทโธปกรณ์อื่น ๆ อีกมากมาย แต่ด้วยพฤติกรรมที่ไม่เห็นประเทศชาติสำคัญกว่าพวกพ้อง ทำให้ประฃาชนแหนงหน่าย ทหารที่เข้าร่วมกองทัพก็บีบบังคับมา   พวกทหารก๊กมินตั๋งเองก็คิดแต่ว่าการรบคือการได้โอกาสหาของกินของใช้ เป็นสินทรัพย์สงครามเท่านั้น และมีโอกาสเมื่อไรก็ขอย้ายข้างแปรพักต์ไปเข้ากับคอมมิวนิสต์เมื่อนั้น การรุกคืบหน้าของกองทัพแดงจึงเป็นไปอย่างรวดเร็วเกินความคาดคิด เพราะเจียงไคเช๊กหมดความชอบธรรม ขาดการยอมรับจากคนในประเทศแล้ว หลังจากยึดปักกิ่งได้ หลินเปียวก็นำทัพมุ่งสู่นานกิง ที่เจียงใช้เป็นเมืองหลวงอยู่ในเวลานั้น เจียงเมื่อจนท่าก็ใช้ลูกไม้เก่า ลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดี เมื่อเดือนมกราคม 1949 แต่แล้วเมื่อรู้ว่าแผนเรียกคะแนนความสงสารจากการรับผิดชอบนี้ใช้ไม่ได้ ก็ย้อนกลับมาเป็นประธานาธิบดีใหม่อีกครั้งในเดือนเมษายน ซึ่งก็เป็นการดำรงตำแหน่งครั้งสุดท้าย เพราะเดือนตุลาคมปีเดียวกันนั้น เหมาก็ประกาศให้โลกได้ยินว่า บัดนี้ประชาชนจีนได้ลุกยืนขึ้นแล้ว จากคุณ : เทียน อัน เหมิน (สื่อศิลป) - [ 30 ส.ค. 49 18:09:22 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เมื่อวานได้แคตาล้อกหนังสือจากร้านเจ้าประจำ เห็นมีเล่มนี้ด้วยค่ะ เพิ่งออกหมาดๆ กาวยังไม่แห้งเลย Madame Chiang Kai-shek: China's Eternal First Lady จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 30 ส.ค. 49 21:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กระทู้วิ่งเร็วเหลือเกินค่ะพี่วิ  ตามอ่านจนมาสะดุดตรงโพสต์ที่ท่านสื่อเล่าเรื่องรักสามเส้าของเหมา+เมียเบอร์สอง+เจียงชิง ก็ต้องขอชื่นชมว่าท่านสื่อเข้าใจสตรีใด้ถ่องแท้ดีทีเดียวค่ะ เข้าใจว่า ผู้ชาย (อย่างเราๆ) ให้ตายก็ไม่มีวันเข้าใจผู้หญิงได้หรอก เพราะฉะนั้น  ก็ไม่ต้องพยายามเข้าใจ แต่ที่เข้าใจได้ถูกเผงเลยก็คือ เบื้องหลังความสำเร็จของบรุษ คือ สตรี หมายความว่า  เหนือช้าง ก็มีควาญช้าง จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 30 ส.ค. 49 21:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ควาญช้าง!! เอาขอสับๆๆ ยึ๋ย!! น่ากลัวจังเยย :p จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 31 ส.ค. 49 09:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ก็นั่นละครับคุณกาสะลองบานแล้ว... ทุกวันนี้อาจารย์สื่อฯถึงยังโสดดดด.....นึกอยากจะบินไปไหนก็อิสระเสรี ฤานารีเขาไม่แลก็ไม่รู้นะ ไปละ..........................  : ) จากคุณ : Uncle Tee - [ 31 ส.ค. 49 09:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ลงชื่อครับ เอ้ กระทู้ นี้ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆแฮะ อิอิ ควาญช้าง เหอๆ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 31 ส.ค. 49 10:11:54 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ควาญช้าง  มีไว้ควบคุมช้างค่ะพี่นก ไม่ใช่เอาขอสับอย่างเดียว   ควาญสมัยนี้  มีคุณธรรมค่ะ   ไม่ใช้ความรุนแรง   แต่ใช้เครื่องทุ่นแรง "ปั่น"เอาค่ะ  ละเอียดยิบ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 31 ส.ค. 49 10:15:35 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คุณพี่ลุงที สัณนิฐานผิดไปแล้วละค่ะ ที่ว่ายังโสด ยังโสด เป็นเพราะยังอ่านรหัสสตรีไม่ออกตะหากละค่ะ ถ้าอ่านออกแล้วจะหนาวกว่านี้  อิๆๆๆ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 31 ส.ค. 49 10:16:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โอโห น้องNatt แจ๋วจริง ขอ sub title ด้วยค่ะ ใคร ทำอะไร กับใคร ที่ไหน? ยุคนี้ เฮียหนวด สตาลินของพี่ยังมีชีวิตอยู่นะ  เขาโดนบอยคอตไปหรืออย่างไร ทำไมไม่มาร่วมวงด้วย พูดแล้วก็คิดถึง  ต้องย้อนกลับไปดูกระทู้เก่าๆที่คุณรณชัยเคยโพสต์ให้ดู จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 31 ส.ค. 49 10:20:08 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เจียง ทรูแมน เชอชิล มาดามเจียง ผมไม่ทราบเหมือนกันครับว่าถ่ายที่ไหน เมื่อไร โอกาสอะไร อาจารย์ อาจจะรู้ครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 31 ส.ค. 49 10:23:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แหม รูปนี้ถ้าเอาไปให้เกจิแบบคุณป้าพี่วิวันดาส่องดูละก็ ไม่ต้องใช้แว่นเลยละ ประมาณเฮียป๋อง สุพรรณ เขานั่นแหละ คือฟ้าแลบแปลบนึงก็ดูพระออกแล้ว หรือเอาแบบว่าเอารูปนี้ขยำเป็นก้อนกลม ๆ ใส่หนังกะติ๊กยิงเขวี้ยวผ่านหน้าคุณป้าวิวันดาแว๊บนึงยังงี้ ก็จะบอกได้เลยว่า ที่ใดมีสตาลินที่นั่นไม่มีเจียง ฉันใดฉันนั้น ที่ใดมีเจียงที่นั่นย่อมไม่มีสตาลินเช่นกัน รูปนี้เป็นช่วงปลาย ๆ สงครามโลกครับ  เหล่าผู้นำพันธมิตรมาเจรจากันเพื่อแบ่งสมบัจิที่พึงมีพึงได้จากชัยชนะที่เหลือไม่กี่ขั้นจากพวกอักษะ ทีนี้ปัญหาก็คือ เชอร์ชิลกับรุสเวลท์นั้น ถึงจะเล่นแง่กันสักนิด แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรกันมาก  ผิดกับเจียงไคเช็กกับสตาลิน ที่มองหน้ากันไม่ติด จากปัญหาภายในประเทศจีนอง ที่เจียงมั่นอกมั่นใจว่าสตาลินอยู่เบื้องหลังพรรคคอมมิวนิสต์ที่เจียงเกลียดนักเกลียดหนา ยิ่งกว่าญี่ปุ่นเสียอีก เรื่องของเรื่องก็เลย ให้เสือ 2 ตัวนี้มาเจอกันไม่ได้  สิงห์อย่างเชอร์ชิล และพญาอินทรี(ป่วย ๆ ) อย่างรุสเวลท์  จึงต้องจัดประชุม 2 ครั้ง เพื่อให้เจียงและสตาลินผลัดกันมาหารือโดยไม่ต้องเจอกัน เพราะฉนั้น  หากเราดูอีกรูปนึงที่มีสตาลินนั่งอยู่ด้วย ก็จะไม่มีเจียงเช่นเดียวกัน แต่รูปนั้น รุสเวลท์ท่านจะดูระโหยโรยแรงลงกว่านี้ เพราะสุขภาพที่ย่ำแย่ และเสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่นานนัก เรียกว่า พอเป็นกำลังใจให้ฮิตเล่อร์ได้อีกเฮือกทีเดียวที่ได้ข่าวว่า ศัตรูตัวฉกาจน์อย่างรุสเวลท์สิ้นชีพแล้ว แต่ที่ไหนได้ เฮนรี่ ทรูแมน ที่ขึ้นมาแทนกลับแสบสันต์ยิ่งกว่าหลายเท่า ตัวตายตัวแทนแบบนี้แหละที่เป็นกลไกสำคัญที่ทำให้ระบอบประชาธิปไตยเอาชนะระบอบเผด็จการฟาสซิสต์ได้ เพราะถ้าเปลี่ยนเป็นฮิตเล่อร์ตายแทน  คงยากที่ใครจะมาแทนได้ทันท่วงทีแบบนี้ ส่วนภาพนี้และอีกภาพนึงที่มีสตาลิน (ช่วยหาให้หน่อยครับ) เอามาตั้งเป็นคำถามทายกันเล่น ๆ แล้วกันว่า แต่ละภาพถ่ายที่ไหน เมื่อไร และมีข้อใหญ่ใจความในการคุยว่าอย่างไร มติที่ประชุมของทั้ง 2 ภาพนี้เปลี่ยนแปลงโลกเชียวนะ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 49 10:44:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ที่ ยัลต้า 1945 คนกลาง บอกปวดขา คนซ้ายบ่นว่า ซิการ์โซเวียต ห่วยแตก (โรมีโอ จูเลี้ยตต้า หมด) คนขวา ฟังภาษาปะกิดมะออก เลยนั่งคิดถึงเมียน้อย จากคุณ : Natt_ac121 - [ 31 ส.ค. 49 11:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ภาพข้างบน น่าจะถ่ายที่พอสดัม เยอรมนีนะคะ   จำได้ว่าการประชุมครั้งแรกๆของสามมหาอำนาจ ไม่ว่าจะเป็นที่เตหะรานเมื่อปี 1943 หรือเมื่อปี 1945 ที่ยัลต้า ยูเครน  สมาชิกสามสหาย  ยังเป็น  USSR,USA และ UK  อยู่เลยค่ะ แต่ครั้งที่สามห่างจากครั้งที่สองยัลต้าเพียงไม่กี่เดือน  ทั้งสามก็นัดมีติ้งกันอีกที่พอสดัม จุดใหญ่ใความทั้งหมดทั้งปวง ก็เพื่อตกลงกันว่า จะแบ่งเค้กกันอย่างไรดีภายหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองค่ะ การประชุมครั้งแรกที่เตหะราน  อเมริกา พยามหว่านล้อมให้รัสเซียช่วนต้านการขยายอิทธิพลของญี่ปุ่นในเอเชียแปซิฟิก ครั้งที่สอง อังกฤษพยามโน้มน้าวให้สตาลินเห็นคล้อยด้วยกับการที่จะจัดให้มีการเลือกตั้งในประเทศกลุ่ยุโรปตะวันออก  โดยเฉพาะโปแลนด์ แต่ก็พูดไปเถอะ  งานนี้รู้สึกสตาลินจะไม่เก๊ตเอาเสียเลย  เคยเป็นเสือยิ้มยากยังไง ก็ยังคงยากเย็นอยู่ยังงั้น พอมาครั้งที่สามที่พอสดัม พี่หนวดก็มากะเขาด้วยเพื่อที่จะมาฟังดูว่า  เขาจะแบ่งเยอรมันกันอย่างไร จำได้แค่นี้ค่ะ  รูปก็หาไม่เจอ  ถึงเจอก็งง  เพราะมีแต่ภาษาอังกฤษ   ส่วนรูปข้างบน  ที่มั่นใจว่าเป็นการพบกันที่พอสดัม  เพราะว่าช่วงนี้ สตาลิน กำลังจะรามือเพื่อพารัสเซียเข้าถ้ำจำศีล พญาอินทรีย์กับสิงห์เฒ่า ก็เลยตกลงใจกันว่า การที่จะให้โลกเกิดความสมดุลย์ได้นั้น ค้องแยกคู่หูคู่ฮาอย่างมังกรหยก กับหมีขาวออกจากันให้ได้ จึงเรียกเข้าพบกันคนละที ตกลงกันคนละอย่าง สาวกเลนินทั้งสอง  ที่ฉลาด แต่ไม่เฉลียว  ก็เลยหลงคารมลมลิ้น ของวาทะทางการทูตที่เหนือชั้นของซีกตะวันตก การที่ เจียงไคเช๊ก ควงมาดามเจียง เข้าที่ประชุมระดับโลกอย่างที่เห็นนี้   เท่ากับเป็นการประกาศให้โลกรู้ว่า แผ่นดินจีนอันกว้างใหญ่ไพศาล หงส์ ยังอยู่เหนือมังกรเสมอ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 31 ส.ค. 49 11:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 40 http://www.snr.ac.th/elearning/pechrada/posttest2.htm ลองไปดูที่เวบนี้กันครับ เป็นเวบของนักเรียนโรงเรียนแห่งนึง มีเนื้อหาย่อ ๆ เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 มีข้อสอบท้ายบทด้วย ผมลองตอบแล้ว ถูกแค่ 2 ข้อเอง สอบตก ลองเข้าไปตอบกันดูครับ  แล้วมาเล่าให้ฟังกันหน่อยว่าได้กี่คะแนน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 49 12:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 41 พอสอาดัม แฮะ ๆ พอดีบ้าบอลไปหน่้อย เลยกลายเป็นปอทสมัท ตกลงจะต่อกี่ลูกควบครึ่งดีครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 49 12:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เรื่องมาดามเจียงนี่ก็สนุกไม่แพ้ฝั่งคอมมิวนิสต์ครับ คือว่า ขณะที่บรรดาสามีกำลังขับเคี่ยวทำสงครามกันอยู่อย่างเอาเป็นเอาตายนั้น บรรดาหลังบ้านก็เข่นเคี่ยวกันแบบไม่มีใครยอมใครเหมือนกัน ฝั่ง พคจ.ก็ว่ากันไปแล้ว ฝั่งก๊กมินตั๋ง บ้างแล้วกัน เรื่องของ  มาดามตระกูลซ่ง มีเรื่องเล่า และนิยาย ภาพยนต์ออกมานับไม่ถ้วน เพราะคุณเธอเป็น 3 พี่น้องหญิงเก่งตระกูลแกร่งจริง ๆ ทั้ง 3 เกิดในตระกูลผู้ดีมีเงิน และส่งเสริมให้ลูกได้เรียนหนังสือสูง ๆ ผิดวิสัยของคนจีนโบราณที่ไม่นิยมให้ลูกสาวเรียนมาก เพราะเดี๋ยวก็ออกเรือนไปเป็นสะใภ้บ้านอื่นแล้ว แต่มาดามเจียงที่เป็นภรรยาของ ดร.ซุนนั้น ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าเธอจะผ่านมหาวิทยาลัยฮาวาร์ดมานะครับ ช่วยเช๊กให้หน่อยแล้วกัน น้องคนรองของเธอก็เป็นภรรยาของ ที.วี.ซุง รัฐมนตรีคลังคู่บุญ (บาป)ของเจีนงไคเช๊ก ที่ทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยม คือ ปั๊มเงินออกมาเพื่อให้วงวานว่านเครือใช้จ่ายจนเกิดภาวะเงินเฟ้อทั่วแผ่นดินจีน และน้องสาวคนเล็ก คือ มาดามเจียงไคเช๊กที่คุณพี่ 4 ตา เอามาแปะให้เห็นสาวใหญ่วัยกำลังลุ้น แต่ยังคงเค้าความสวยสง่าไว้ได้ครบถ้วน คนนี้แต่งงานกับเจียงไคเฃ๊ก เดิมนั้น เจียงอยากได้มาดามซุนซะเอง หลังจาก ดร.ซุนเสียชีวิตแล้ว แต่มาดามซุน เกลียดเจียงเข้าไส้ เพราะไม่ได้เดินตามปณิธานของ ดร.ซุนเลย เพียงแค่เอาหนังเสือมาคลุมเท่านั้น เจียงเลยไปคว้าเอาน้องสาวมาแทน (เห็นไหม สตรีที่อยู่เบื้องหลัง  เจียงคงเป็นแค่นายทหารธรรมดา จนกระทั่งได้เป็นน้องร่วมเขยกับ ดร.ซุน ทำให้อัพเกรดไปมีเกียติคุณเท่าเทียมกับ ดร.ซุนได้  ไม่ใช่เพราะผู้หญิงหรือเนี่ย) เขานิยาม 3 พี่น้องนี้ว่า คนโต รักชาติ คนรอง รักเงิน คนเล็ก รักอำนาจ คนโต คือ มาดามซุน พิสูจน์ตัวเองมาตลอดชีวิตว่าเห็นแก่ชาติบ้านเมืองยิ่งกว่าสิ่งใด แม้จะอยู่ในก๊กมินตั๋ง แต่ก็โต้แย้งกับเจียงตลอดเวลา สุดท้าย ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นรองประธานาธิบดีของจีนหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง จนกระทั่งท่านเสียชีวิต ขณะที่มาดามเจียงนั้น  ยอมแหกคำสั่งพี่สาวตัวเองที่ไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับเจียง เพราะรู้ดีว่าเจียงหลอกใช้เพื่อยกระดับตัวเอง แต่มาดามเจียงก็ยอม เพราะมั่นใจว่าเอาอยู่ แล้วก็จริง ๆ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน มีข่าวออกมาเสมอว่า มาดามเจียง อาละวาดใส่นายพลที่คนกลัวทั้งแผ่นดินผู้นี้อย่างไม่ลดละ ด้วยสาเหตุเดียว คือ เรื่องความเจ้าชู้ของเจียงไคเ๊ช๊ก ตามประสาผู้มากบารมีที่จะหาสาวใดในแผ่นดินที่ไหนก็ได้อยู่ตลอดเวลา ว่ากันว่า ท่านนายพล เคยโดนมาดามเจียงเอาแจกันฟาดหัวเปรี้ยงเข้าให้จนแตกเว่อ  หลังจับได้ว่า นายพลท่านแอบไปรักษาใจกับพยาบาลสาวสวยกันแบบตัวต่อตัวติดตัวติดใจ อะฮ่า อะเฮ้ย อะไรกันหว่า แม้จะอ้างว่า ฉันเป่านา ลูกน้องมันส่งลูกมาให้ ฉันเป็นกองหน้าก็ต้องยิง เงื้อง้าค้างอยู่เฉย ๆ ได้ไง ก็คงเป็นวิธีที่ทำให้วีรบุรุษยอมรับว่าเบื้องหลังความสำเร็จมีสตรียืน (คุกคาม) อยู่ละมั๋ง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 49 12:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ถ้าเป็นกองหน้าแล้วมันลำบากใจนัก ก็ไปเป็นกองกลาง หรือกองหลังเสียสิคะ จะได้ไม่ต้องยิง! จากคุณ : ข้ออ้าง ที่ฟังไม่ขึ้น (กาสะลองบานแล้ว) - [ 31 ส.ค. 49 13:24:58 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เข้าไปแล้วที่ http://www.snr.ac.th/elearning/pechrada/posttest2.htm ตอบในข้อสอบก่อนเรียน...ถูกหมดทุกข้อ และในข้อสอบหลังเรียน..คำถามเดียวกัน...ก็ตอบเหมือนกัน..แต่ดันบอกว่า "ผิด" เลยไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่าอะไร อย่างคำถามที่ว่า สงครามโลกครั้งที่สอง เกืดที่ไหน ในสี่ทวีปที่ให้ชื่อมา..มันก็คือ ยุโรป แน่นอน.. แต่ คำตอบว่าผิด.. แล้วมันจะให้ไปเกิดที่ไหนกันเล่า..ดาวอังคารหรือไง..?? จากคุณ : WIWANDA - [ 31 ส.ค. 49 13:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 45 http://www.snr.ac.th/elearning/pechrada/posttest2.htm ลองไปดูที่เวบนี้กันครับ เป็นเวบของนักเรียนโรงเรียนแห่งนึง มีเนื้อหาย่อ ๆ เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 มีข้อสอบท้ายบทด้วย ผมลองตอบแล้ว ถูกแค่ 2 ข้อเอง สอบตก ขนาดคุณพี่วิวันดายังงเลย อึ้งไหมละ สงครามโลกครั้งที่ 2 ไม่ได้เริ่มขึ้นที่ทวีปยุโรป ผมลองไปไล่หาคำตอบที่ถูก ด้วยการลองตอบไปเรื่อย ๆ ทีละข้อ ได้คำตอบที่ถ้าเลือกแล้วเขาจะให้ถูกดังนี้ครับ ข้อที่ถามว่า วันดีเดย์นั้นพันธิตรยกพลขึ้นบกที่อ่าวอะไร ทีแรกก็งง ๆ เพราะจริงๆ นอร์มังดีไม่ใช่อ่าวนี่หว่า แต่เห็นมีแต่อ่าวนอร์มังดี ก็เลยตอบ  ปรากฎว่าผิด ต้องลองไปตอบอ่าวอื่นดู ปรากฏว่าน้องเขาให้ถูกที่ อ่าวตังเี๋กี๋ย (เฮ้ย นั่นมันอ่าวที่เวียดนามเหนือไปยิงเรือรบของสหรัฐฯเลยเกิดสงครามเวียดนามไม่ใช่เหรอ) ส่วนอีกข้อนึงที่ผิด คือ สหรัฐถอยไปตั้งหลักที่ประเทศไหน ที่จำได้ ในเอเชีย สหรัฐฯถอยไปที่เดียว คือ ออสเตรเลีย หลังจากแพ้ที่ฟิลิปปินส์ จนแมคอาเธอร์ต้องเหนื่อยออกมาพูดปากคำประวัติศาสตร์ที่ว่า อั๊วจะกลับมาโว๊ย ก็เลยตอบไปว่า ออสเตรเลีย ปรากฎว่า ผิดครับ คำตอบที่ถูกคือ อินเดีย ก็เลยไม่แน่ใจว่า เมื่อกองทัพญี่ปุ่นบุกเข้าพม่าที่เป็นเมืองขึ้นของอังกฤษนั้น  ทหารอังกฤษเขาถอยไปตั้งหลักรวมพลที่อินเดียไม่ใช่หรือ ไม่ยักกะรู้ว่า อเมริกาเขาก็มาอยู่ที่อินเดียด้วยเหมือนกัน หรือว่าแมคอาเธอร์เขาชอบกินแกงกระหรี่หว่า ส่วนอีกข้อ คือ อะไรที่ไม่ใช่บทบาทของญี่ปุ่นในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผมเห็นคำตอบว่า มียึดไทยเป็นเมืองขึ้น ก็ตอบว่าอันนี้แหละ เพราะถึงจะโดยพฤตินัยไทยเป็นเมืองขึ้นอยู่ปุ่นไปแล้ว แต่นิตินัย เราเป็นประเทศที่อยู่ในวงศ์ไพบูลย์แห่งเอเชียนี่หว่า แล้วช่วงปลาย ๆ สงคราม ญี่ปุ่นก็ปลุกกระแสรักชาติให้ประเทศเหล่านี้ เช่น ส่งเสริมให้ลาว เวียดนาม อินโดนิเซียประกาศเอกราช มอบอาวุธให้กับกลุ่มกู้ชาติ ปรากฎว่าผิดครับ ลองไปดูคำตอบของคุณน้องดูแล้วกัน เขาบอกว่า สิ่งที่ญี่ปุ่นไม่ได้ทำคือประกาศการร่วมวงไพบูลย์แห่งเอเชีย อ้าว แล้วญี่ปุ่นมาทำอะไรที่เอเชียนี่ละ แล้วชื่อสงครามมหาเชียบูรพามันมาจากไหนกัน อีกข้อ กำลังมันส์ น้องเขาถามว่า จังหวัดใดที่ญี่ปุ่นบุกขึ้นประเทศไทย เท่าที่จำได้ วันนั้นญี่ปุ่นบุกขึ้นตั้งแต่สมุทรปราการ (ที่เขาว่าเป็นแผนลวง เพราะบางปูมันเป็นพื้นโคลน เอาทหารขึ้นบกได้ไง) ไล่ไปจนชุมพร นครศรีธรรมราช ที่มีวีรกรรมจนมีรูปพ่อดำเป็นอนุสาวรีย์อยู่กลางค่ายทุกวันนี้ รวมทั้งชื่อค่าย "อิงคยุทธบริหาร" ด้วย  ซึ่งเป็นชื่อผบ.พันที่สละชีพในเหตุการณ์ครั้งนั้น ส่วนยะลา ไม่ใช่อยู่แล้ว เพราะมันไม่ติดทะเล  ญี่ปุ่นคงยกพลขึ้นบกที่จังหวัดที่ไม่ติดติดทะเลไม่ได้แน่ ๆ ส่วนฝั่งอันดามัน อย่างตรังกะภูเก็ต ไม่ใช่แนวเส้นทางเดินเรือของญี่ปุ่นนี่หว่า ก็เลยตอบไปว่านครศรีธรรมราช ผิดครับ คำตอบของน้องเขาคือ จ.ตรัง ผมก็เลยสอบตก อ้อ อีกข้อนึง  ยุทธวิธีที่เยอรมันใช้ในช่วงแรกของสงครามที่ทำให้ได้รับชัยชนะอย่างรวดเร็ว คือ อะไร ผมก็พอจะจำได้ว่าหน่วยแพนเซอร์ของเยอรมันคือหน่วยหลักที่บุกทะลงเข้าสู่โปแลนด์อย่างรวดเร็วเกินความคาดหมาย ก็เลยไปตอบว่า เป็นยุทธวิธีแบบสายฟ้าแลบ ผิดครับ คำตอบคือ ยุทธวิธีแบบเผาราบ (เผาอะไรวะ) อีกอัน  แถมให้ เขาถามว่า สงครามโลกครั้งที่ 2 เริ่มที่ทวีปใดเป็นแห่งแรก เอ อันนี้ต้องถามว่าญี่ปุ่นรุกแมนจูเรีย เป็นสงครามโลกครั้งที่ 2 ไหม  เท่าที่ได้ยินมา เขานับเยอรมันบุกโปแลนด์นี่หว่า เพราะตอนญี่ปุ่นบุกแมนจูเรีย เขาไม่ได้นับ เพราะสังคมโลกยังไม่หันมามองเลย หรืออิตาลียึดเอธิโอเปีย ก็ไม่ใช่นี่หว่า อีกที สงครามกลางเมืองสเปนของนายพลฟรังโก เขาก็นับว่าเป็นแค่ที่ลองอาวุธและยุทธวิธีการรบสมัยใหม่ของนาซีที่เอาไปมอบให้นายพลฟรังโกเอาชนะพวกคอมมิวนิสต์นี่นา ก็เลยตอบไปว่ายุโรปเหมือนที่คุณพี่วิวันดาตอบ ปรากฏว่า ผิดครับ คำตอบคือ อเมริกาเหนือ อ้าว เฮ้ย  ใครไปรบที่อเมริกาเหนือจนเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ขึ้นวะนั่น ไม่เห็นรู้กันมาก่อนเลย ว่านาซีสั่งหน่วยแพนเซอร์บุกแคนาดาก่อนเข้าโปแลนด์ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 31 ส.ค. 49 14:19:09 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เออ..นั่นซิ..แล้วนักเรียนจะเรียนประวัติศาสตร์แห่งสงครามโลกได้อย่างไรกันนี่.. ลองติดต่อไปถามคนออกข้อสอบดูซิ ว่าเพี้ยนไปหรือเปล่า?? จากคุณ : WIWANDA - [ 31 ส.ค. 49 14:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มารายงานตัวครับ ต้องมารายงานทุกกระทู้ไม่ให้ขาด วันนี้ที่เชียงใหม่ฝนตกตลอดวันเลยครับ ตกมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด สงสัยน้ำได้ท่วมอีกแหงๆ ไปลองทำข้อสอบมาแล้วเหมือนกัน และก็ได้ผลอย่างที่ว่าๆกันนั่นแหละครับ น่าจะเป็นจดหมายผิดซอง ซะมากกว่า แบบว่าหน้าคำถามกับเฉลยไม่ตรงกัน แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 49 20:52:14 จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 31 ส.ค. 49 16:51:59 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ผมว่าคนออกข้อสอบมีปัญหาแน่ จากคุณ : โผล่มาแล้วก็จากไป (ryzon) - [ 31 ส.ค. 49 18:43:48 ]

ความคิดเห็นที่ 49 มีข้อสังเกตุครับ ชื่อบนtab มันเป็น สอบก่อนเรียน แต่ บนหน้า เป้น สอบหลังเรียน ครูไทยหนอ เฮ้อ สมัยผมอยู่อัสสัม ใช้ เวิดด์ ยังต้องให้เด็กสอนเลย เขียนhtmlได้ก็เก่งแล้วครับ ตอนกลับไป เราก็หวังดีอุตสาห์ซื้อหนังสือของจูเต๋อ ภาคอังกฤษไปให้ (เล่มหนาปึก ระเอียดยิบ แพงด้วย) มาสเตอร์ที่รัก ถามว่า "ให้หรอ แต่เทอคิดว่ามาสเตอร์จะอ่านหรอ" แล้วก็ส่ายหนังสือไปมา ครูอีกคนนึง เป็นครูอังกิด เอาหนังสือ กลอนจีนแปลเป็นอังกฤษไปให้ มิสเขาก็มองๆ มองตั้งนาน แล้วถามว่า หนังสือไรอะ โถ่มิสครับ หน้าปกเขียน ตัวโตๆว่า THE JEWELS OF CHINESE POEM ขอโทษทีฮะ บ่นมากไปหน่อย จากคุณ : Natt_ac121 - [ 31 ส.ค. 49 18:50:58 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สามซ่งครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 31 ส.ค. 49 19:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอหน่อยนะครับ ปกติอ่านอย่างเดียว แต่ลองเข้าไปทำข้อสอบแล้วมันทนไหมไหว ทำไมมันมั่วขนาดนี่ ผมเองก็ถูก 2 ข้อเหมือนกัน น่าสงสารเยาวชนไทย...กับแบบทดสอบแบบนี้ ปล. หรือว่ามันมีประวัติศาสตร์เหนือประวัติศาสตร์ที่เราไม่รู้อีกครับ จากคุณ : ไผ่ลาย 42 (Nooddesign) - [ 31 ส.ค. 49 19:51:45 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มาตามอ่านแบบเปิดเผยตัวแล้วครับ ไหนๆมาเปิดตัวแล้วก็ขอรบกวนอ. สื่อศิลป ต่อเรื่องของสายลับไทยในเขมรเลยครับ น่าสนใจมากๆ ปล. เอ่อ แล้วตกลงseriesนี้จะมีเกินภาคที่100หรือเปล่าครับเนี่ย หรือยังไงๆก็จะจบภาคที่100 ครับ จะมีโครงการ ต่อภาคอื่นๆอีกอะป่าวเนี่ย จากคุณ : GusZ (GusZ) - [ 31 ส.ค. 49 21:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่ทราบว่าอาจารย์สื่อไปได้ลิ้งค์นี้มาอย่างไรคะ? เว็บนี้ เป็นของโรงเรียนศึกษานารี ธนบุรี ถ้านอกจากจะ 'เมตตา' โดย 'อยาก' ให้เขาแก้ไขในสิ่งผิด อาจารย์สื่อน่าจะ 'กรุณา' เขา โดยการโทรไปไต่ถามค่ะ ว่าเขารู้หรือไม่ ว่ามันผิด เด็กๆ จะได้ไม่สับสนและรับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ดูจากลิ้งค์ คิดว่าเป็นหน้าส่วนตัวที่นักเรียนคนหนึ่งทำขึ้นเอง อาจจะเพื่อส่วนรวมหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่โรงเรียน ในฐานะเจ้าของเว็บ ต้องรับผิดชอบตรวจสอบความถูกต้อง อยากจะโทรไปบอกให้แต่ก็กลัวพูดกับเขาไม่รู้เรื่องค่ะ เกิดเข้าวิชาการล่ะก็ ไม่รู้เรื่องเลย ไม่ถนัดทางนี้ค่ะ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 1 ก.ย. 49 10:48:39 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อาจารย์สื่อฯ ไม่น่าเอาเว็บนี้มาแปะเลย คนเค้าก็รู้กันหมดว่าเข้าไป "ควาน" หากิ๊ก ;-P จากคุณ : ha ha yee - [ 1 ก.ย. 49 12:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อาจารน์สื่อ โดนคุณหมอฮานิบัลย่างซะแล้ว จากคุณ : Natt_ac121 - [ 1 ก.ย. 49 18:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 56 3/6 อ.เพชรดา วิทยานนท์,อ.จิตรา ชัยยะ <<<< เขาเป็นครูครับ คนทำข้อสอบ บ้านั่นหนะครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 1 ก.ย. 49 18:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เวรกรรม!  เป็นตั้งอาจารย์แน่ะ -_-" จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 1 ก.ย. 49 19:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 58 โอ๊ย  โดนหมอเหน็บ จริง ๆ ก็กะจะแวะไปหาก๊งหากิ๊กกะเขาสักหน่อยแหละครับ อุตส่าห์ไปด้อม ๆ มอง ๆ อยู่แถวหน้าโรงเรียน ยังไม่ทันเจอเด็กคอซองที่ไหน ดันมาเจอคุณหมอยืนลับๆล่อ ๆ อยู่ กะว่าจะทักแล้วเชียว พอดีคุณครูแกเดินมาถามว่า มารอหลานหรือค่ะ สักแป๊บนะ เดี๋ยวก็เลิกเรียนแล้ว หลานคุณลุงชื่ออะไรค่ะ ผมก็กะจะถามคุณหมอสักหน่อยว่าหลานหมอนะชื่ออะไร ที่ไหนได้ หันไปอีกทีเห็นแกกะเย่อกะแย่งตุ้มเผกขึ้นรถหายไปซะแล้ว เลยไม่รู้เลยว่า หลานคุณหมอคนที่เรียนอยู่ ม.6 / 1 ที่คุณหมอชอบหลังไมค์ไปบอกว่า รักนะเด็กโง่ นะ แกหน้าตาเป็นไง โพสต์มาให้ดูหน่อยสิคุณหมอ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 49 22:01:06 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เรื่องข้อสอบนั่น ผมว่าเขาคงผิดพลาดที่โปรแกรมมั๊ง เพราะคำตอบมันสุดทนจริง ๆ ระดับโรงเรียนขนาดนี้คงไม่น่าพลาด แต่ไม่ทราบว่า เจ้าตัวเขาจะรู้หรือเปล่านะสิ ผมคงไม่กล้าไปบอกเขาหรอก เดี๋ยวจะหาว่า ไม่อัพ เพราะอาจจะเป็นตำราประวัติศาสตร์รุ่นใหม่ สไตล์ฮิพฮอพก็ได้ ยกพลขึ้นบกที่อ่าวตังเกี๋ย โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด แล้วนี่ท่านนายพลแบรดลี่ ต้องขึ้นบกไปทานเฝอก่อนกลับหรือเปล่านี่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 49 22:05:42 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ทีแรกวันนี้ว่าจะเอาฉากสุดท้ายของเจียงไคเช๊ก  จากที่กองทัพแดงของหลินเปียวกรีฑาทัพเข้านานกิง แต่พอดีไม่ได้เข้าออฟฟิศเลย ขอติดไว้วันจันทร์แล้วกันนะ ช่วงนี้ก็ฝากพลพรรคช่วยหาเรื่อมาเขียนกันก่อนนะ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ย. 49 22:09:58 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อุ๊แม่เจ้า หมอฮานิบัล จีบเด็กม.หก หรอครับ รุ่นเดียวกะผมเลย จากคุณ : Natt_ac121 - [ 1 ก.ย. 49 23:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 62 .......... ผู้หลักผู้ใหญ่กระทู้นี้ ทำอย่างนี้ได้ไง ทั้งอาจารย์สื่อฯ ทั้งคุณหมอ ฮาฯ ไปด้อมๆมองๆ หากิ๊กแถวนั้น ท่านทั้ง 2 เป็นผู้ใหญ่แล้วนะครับ ทำอย่างนี้เกรงว่าจะไม่เหมาะสมกับเด็กๆที่หลงเข้ามาอ่านในกระทู้นี้อย่างผมนะครับ . . . . . . . ว่าแต่ไปอีกทีวันไหนละครับ จะได้ตามไปด้วย จากคุณ : ryzon - [ 2 ก.ย. 49 08:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 63 แจมๆๆ จุดกลับของสงครามกลางเมืองในจีนในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 สงครามในแมนจูเรีย ในปี 1947 ต้องย้อนก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลง โซเวียตได้ประกาศสงครามกับญี่ปุ่น พร้อมส่งทหารเข้ากวาดล้างกองทัพกวานตุงของญี่ปุ่นในแมนจูเรีย รบกันได้ไม่กี่วัน ที่โตเกียวประกาศยอมแพ้ ทหารญี่ปุ่นในแมนจูเรียรบได้อีกหน่อยนึงก็ยอมแพ้ต่อทหารโซเวียต พันธมิตรมีมติให้ทหารโซเวียตปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในแมนจูเรีย ตานี้อาวุธยุทธภัณฑ์จำนวนมากของญี่ปุ่นก็ตกอยู่ในมือของโซเวียต โซเวียตก็ส่งต่อให้จีนคอมมิวนิสต์(หลังจากที่ตนเองขนเครื่องจักร รื้อโรงงานไปหมดแล้ว) เจียงก็ร้องแร่แห่กระเชอให้โซเวียตถอนทหารออกไป พร้อมให้ทหารของตนเข้าไปประจำการแทน โซเวียตก็ดีใจหาย อนุญาติให้เจียงส่งทหารไปประจำในมุกเด็น กับ ฮาร์บิน เมืองหลวงของแมนจูเรียได้ แต่ไม่ยอมให้เคลื่อนทหารผ่านทางบก เจียงต้องใช้เครื่องบินขนทหาร ตำรวจและเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องไปลงที่มุกเด็นและฮาร์บินแทน แต่กับทหารของจีนคอมมิวนิสต์ ก็ให้เดินเข้าแมนจูเรียสบายใจเฉิบ ก็เลยกลายเป็นว่าส่งทหารไปให้คอมมิวนิสต์ฆ่าซะเพราะทหารที่ส่งไปขาดการติดต่อกับแนวหลัง ว่ากันว่า เจียงส่งทหารลงไปตายวันละ 1,300 คน อาจารย์สื่อฯครับ ใช่ยุทธการในแมนจูเรียหรือเปล่าครับที่ฝ่ายคอมมิวนิสต์สดุดีหลินเปียว ว่า ตอนยกทหารเข้าไปในแมนจูเรีย 100,000 คน แต่ตอนออกมามี 800,000 คน ..... แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 49 17:41:26 จากคุณ : ryzon - [ 2 ก.ย. 49 08:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 64 โอย... ป๋าสื่อฯ ทำให้ใครๆ เข้าใจผมผิดกันไปหมดแล้ว เด็ก ม.สี่ เห็นเป็น ม.หก... เฮ้อ... จากคุณ : ha ha yee - [ 4 ก.ย. 49 07:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 65 กระทู้นี้...งูชุมจริงแฮะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 4 ก.ย. 49 07:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ม.4  ว๊าว นัดติวฟิสิกส์หรือครับคุณหมอ คุณพี่วิวันดาอย่างแปลกใจ  หน้าฝนงูเงี้ยวเขี้ยวขอมันชุมเป็นธรรมดาครับ ช่วงนี้คุณผู้หญิงเดินไปไหนมาไหนต้องคอยระวัง ระวัง  ....งูมันเลื้อยผ่านแบบไม่ชำเลืองมองเลยสักแวบ โดยเฉพาะแถวหมู่บ้านคานทองนิเวศน์ที่รถผ่านเข้าออกยาก ๆ มียามหน้าตายังกะยักษ์ผสมมารคอยเฝ้าต้นทางนั่นแหละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ย. 49 10:28:41 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ช่วงหลังสงครามโลก มันวุ่น ๆ หลายเรื่องครับ โดยเฉพาะเรื่องการแบ่งเขตปลดอาวุธของเหล่าพันธมิตร ยิ่งโซเวียตมาลักไก่ประกาศสงครามกับญี่ปุ่นเอาตอนที่ชนะแล้วเห็น ๆ เลยยิ่งเละไปกันใหญ่ โดยเฉพาะในแมนจูเรีย เพราะจีนเองก็เป็น 1 ใน 5 มหาอำนาจที่มีสิทธิปลดอาวุธ แล้วจีนก็ได้รับผิดชอบแถบอินโดจีน เว้นประเทศไทย ที่ให้อังกฤษเข้ามาปลดโดยตรง ทหารจีนของเจียงที่ลงไปปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในลาว เวียดนาม เขมร ก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะถูกเจียงเรียกกลับมาทำสงครามกับเหมาต่อ อาวุธที่ได้รับมอบจากญี่ปุ่น ก็ส่งต่อแบบง่าย ๆ คือ มอบให้ขบวนการกู้ชาติไปซะงั้น ซึ่งผมไม่มีรายละเอียดการมอบอาวุธตรงนี้ แต่เท่าที่อ่านเจออย่างในลาว  ทหารก๊กมินตั๋งก็มอบให้กับขบวนการลาวรักชาติเอาดื้อ ๆ เข้าใจว่า เพราะทหารพวกนี้ไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับประเทศอินโดนจีนมากนัก เพราะศึกในบ้านยังหลวงหลาย ก็เลยประนีประนอมกับกองกำลังกู้ชาติเสียเลยง่ายกว่า ดีกว่าต้องมารบ มาตายอย่างไม่มีเหตุผล เพราะฝรั่งเศสเองก็ยังไม่เข้มแข็งพอ มีแต่พวกกู้ชาติที่อเมริกันเข้ามาจัดตั้งให้นี่แหละที่มีความพร้อมในเรื่องการสู้รบมากที่สุด ก็เลยหยวน ๆ อยากได้ก้เอาไป ใครมีข้อมูลต่างจากนี้ก็ช่วยกันแชร์นะครับ เพราะนี่เป็นการคาดเดาเอาเท่านั้น เพราะในกลุ่มอินโดจีนเองก็มีความไม่ลงรอยกันระหว่างอเมริกันกับบริติช เพราะอังกฤษนั้นได้สิทธิในประเทศไทย พม่า   ขณะที่อินโดจีนเป็นของอเมริกัน ที่เข้ามาแทนฝรั่งเศสที่ยังไม่มีความพร้อม มันก็เลยมีปัญหาเรื่องของอาวุธมาตั้งแต่ช่วงเตรียมกูชาติ อย่างประเทศไทย อยู่ในการดูแลรับผิดชอบของอังกฤษ  แต่อังกฤษแทบไม่ได้สนับสนุนอาวุธยุทโธปกรณ์ให้เสรีไทยเลย (ก็ตัวเองจะเอาตัวไม่รอดอยู่แล้ว) เสรีไทยเลยต้องไปตั้งฐานอยู่ภูพาน แล้วเอาคนลาวอย่างท้าวอุ่น ตีนเย็น (อุ่น ชะนะนิกอน) มาเป็นพวกด้วย เพื่อให้อเมริกันใช้เป็นข้ออ้างในการสนับสนุนอาวุธให้กับขบวนการกู้ชาติลาว  ซึ่งถือว่าไม่ผิดข้อตกลงกับอังกฤษ แต่อาวุธไหลเข้ามือเสรีไทย ที่แมนจูเรียก็เกิดปัญหา เพราะเจียงส่งทหารที่ดีที่สุดเป็นแสน ๆ คนเข้าไปปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในแมนจูเรีย ฐานที่มั่นสุดท้ายของญี่ปุ่นก่อนแพ้สงคราม แต่นอกจากจะไม่ได้อะไรแล้ว ยังถูกคอมมิวนิสต์ล้อมเอาไว้เสียอีก เรื่องที่หลินเปียวได้ทหารเพิ่มนั้น เป็นคำเปรียบเปรยครับ  เพราะช่วงนั้น เหล่าขุนศึกของเจียงที่มีคุณธรรมหน่อยเริื่มจะเบื่อหน่ายพฤติกรรมของเจียงและตระกูล ที่เอาแต่คอร์รัปชั่น   จึงยกทหารเข้าร่วมกับคอมมิวนิสต์เป็นจำนวนมาก ฝ่ายคอมมิวนิสต์เองก็เห็นถึงสถานการณ์ตรงนี้  หลังจากที่ฟูโจวยี่ ยอมแพ้และกลับมาเข้าพวกกับคอมมิวนิสต์   ก็มีการตั้งหน่วยที่รับผิดชอบในเรื่องของการเกลี้ยกล่อมให้ทหารก๊กมินตั๋งยอมเข้ามาสวามิภักดิ์กับคอมมิวนิสต์แทน ในช่วงปลายของสงครามกลางเมือง มีทหารก๊กมินตั๋ง ย้ายข้างมาเข้ากับคอมมิวนิสต์มากถึงปีละ 7-800,000 คน รวมถึงเป็น 1 ล้านคนในปีสุดท้าย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ย. 49 10:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 68 24 เมษายน 1949  กองทัพปลดแอกภายใต้การนำของหลิวป๋อฉิง และ เฉินอี้ ก็ข้ามแม่น้ำฉางเจียง เข้ายึดเมืองนานกิง เมืองหลวงของจีนในเวลานั้นได้อย่างง่ายดาย เพราะเจียงนั้นถอดใจขนย้ายทองออกไปที่ไต้หวันแล้ว ทหารก๊กมินตั๋งที่เหลือก็เบื่อที่จะทำสงครามแบบไร้จุดหมาย หลังจากนั้นก็เคลื่อนทัพต่อมายังเซี่ยงไฮ้  เมืองหัวใจของภาคธุรกิจอุตสาหกรรมของจีน ก็ยึดได้โดยใช้เวลาเพียงเดือนเดียว ส่วนอีกทัพหนึ่งมุ่งหน้าสู่ฟูเจี้ยน เผชิญหน้ากับขุนศึกคนสุดท้าย นามว่านายพลไปจุงสี  ก็สามารถเอาชนะได้ในเดือนพฤษภาคมปีนั้นเอง และในสิ้นปี มณฑลกวางสีก็เป็นพื้นทีุ่สุดท้ายบนแผ่นดินใหญ่ที่เป็นของก๊มินตั๋ง กองทัพปลดแอกใช้เวลาสู้รบเพียง 11 เดือน นับจากเริ่มยุทธการที่แมนจูเรีย ก็สามารถพิชิตจีนได้ทั้งประเทศ ทั้ง ๆ ที่ทหารก๊กมินตั๋งยังเหลืออยู่อีกตั้ง 8 ล้านคน แต่ก็เหมือนกับวาทะของขุนศึกฝ่ายก๊กมินตั๋งผู้หนึ่งเคยกล่าวเอาไว้แหละครับ "ข้าพเจ้าอยู่ในกองทหารมาตั้งแต่อายุ 12 ยังไม่เคยเห็นเลยว่า กองทัพใดจะประสบชัยชนะจากทหารที่เกณฑ์มาจากข้างถนน" ด้วยความไร้ระเบียบวินัย โดยเฉพาะไร้อุดมการณ์ของก๊กมินตั๋ง  ทำให้ทหารที่มีจำนวนมากกว่าพคจ.นับสิบ ๆ เท่า รวมทั้งได้รับการสนับสนุนอาวุธชั้นดีและกำลังเงินอย่างไม่อันจากสหรัฐฯ แต่ก็ไม่อาจที่จะเอาชนะทหารที่ต่อสู้เพื่ออุดมการณ์ได้ เหมา ได้พูดถึงสถานการณ์การสู้รบหลังจากที่สหรัฐฯเข้ามาสนับสนุนเจียงด้านอาวุธและเงินกู้ว่า สหรัฐฯเป็นดังโรงงานผลิตอาวุธ ขณะที่เจียงก็เป็นเหมือนเจ้ากรมขนส่ง ช่วยลำเลียงอาวุธมาให้ฝ่ายเรา ที่เป็นเช่นนั้น เพราะยิ่งสหรัฐฯสนับสนุนอาวุธชั้นดีมามากเท่าไร แต่ด้วยความอ่อแอและการแปรพักต์ที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ ทำให้อาวุธเหล่านั้นกลับกลายไปเป็นของคอมมิวนิสต์เสียแทน เหมายังเคยทำสงครามประสาทกับเจียง ด้วยการส่งปืนเล็กยาวประจำกายทหารมาคืนให้กับเจียง 1 กระบอก พร้อมข้อความว่า เราไม่อาจบังคับให้ทหารของท่านยอมกลับคือนสู่กรมกองของท่านได้  จึงทำได้แอต่ส่งอาวุธกลับมาคืนท่านเท่านั้นเอง แสบไหมละ  เป็นการบ่งบอกว่า ทหารที่เจียงส่งมาปราบนั้น แปรพักต์หมดแล้วทั้งตัวทั้งใจ ขนาดบังคับให้กลับไปอยู่กับเจียง ยังไม่มีใครยอมไปเลย ไม่รู้จะทำไงดี ก็เลยส่งอาวุธมาคืนให้แทนแล้วกัน จากคุณ : แยงซีเจียง (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ย. 49 12:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 69 แหม..ไอ้มุข"งูไม่ชำเลือง"นี่..เจ็บนะยะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 4 ก.ย. 49 13:03:18 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เอ...อาจารย์สื่อฯ ขอแทรกนะครับ ไม่ทราบว่าตอนที่ พคจ. ยึดพื้นที่ชายฝั่งทะเลแล้ว ตอนในค่อนไปทางตะวันตกของประเทศจีน อย่างซินเกียงนี้ ยังมีการบกันอยู่หรือเปล่าครับ หรือยังมีขุนศึกของก๊กมินตั๋ง ปกครองอยู่ เคยดูหนังของอะไรจำไม่ได้แล้ว ที่บ้านยังมีแผ่นอยู่เลย เห็นตอนเจียงอยู่ไต้หวันแล้ว ทางตะวันตกของจีนยังรบกันอยู่ .......หมาหอน จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ย. 49 13:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 71 มันยังมีพวกขุนศึกประจำถิ่นรบกันอยู่บ้างครับ ตามปกติของสงครามกลางเมือง โดยเฉพาะการปกครองแบบขุนศึกที่ต่างคนตัวใครตัวมันนั่นแหละ เอ้อ คุณพี่วิฯครับ กรณี งูลืมชำเลือง นี่มันเฉพาะบุคคลเท่านั้นครับ แถมน้อยรายอีกต่างหาก ส่วนใหญ่แล้ว งูมักจะโดนตีตั้งแต่ยังไม่ทันได้เลื้อยเข้าบ้านเสียมากกว่า บางตัวก็แค่หลังหัก บางตัวถึงขั้นคอหักก๊อก ๆ เลยแหละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ย. 49 13:21:23 ]

ความคิดเห็นที่ 72 รูปๆๆ เอ่อ ทหาร ก๊กมินตั๋งใน พม่าครับ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Natt_ac121 - [ 4 ก.ย. 49 20:55:22 ]

ความคิดเห็นที่ 73 หลิวป๋อเฉิง ที่หนานจิงครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 4 ก.ย. 49 20:56:43 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เหมา ในหนานจิง ครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 4 ก.ย. 49 21:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 75 Those who live in glass houses shouldn't throw stones.     - Geoffrey Chaucer, 1385 จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 4 ก.ย. 49 21:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ทหาร กองทัพแดง ที่หนานจิงครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 4 ก.ย. 49 21:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 77 แม้ว่าศูนย์กลางการปกครองที่มีเจียงนั่งบัญชาการอยู่จะล่มสลายไปแล้ว  เพราะเจียงและพรรคพวกหอบทองหนีเอาตัวรอดไปก่อน แต่พวกขุนศึกตามมณฑลต่าง ๆ ก็ยังอยู่ครับ เพราะสายงานบังคับบัญชาของเจียงสมัยนั้นไม่ได้รวมศูนย์ตามหลักการอะไร ความภักดีของขุนศึกที่มีต่อเจียง มีเพียงประการเดียว คือ เจียงไฟเขียวให้เหล่าขุนศึกทำมาหากิืนกับประชานในมณฑลของตัวเองได้  แล้วตอบแทนด้วยภาษีหรือกองทหารเพื่อรบบางส่วน เหมือนอย่างที่เจียงทะเลาะกับนายพลสติลเวล จนอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ ก็เพราะว่า เวลาที่นายพลสติลเวลขอความร่วมมือในการสั่งการให้ขุนศึกร่วมรบกับญีุ่ป่นนั้น เจียงก็จะสั่งการไปตามที่สติลเวลขอ แล้วเหล่าขุนศึกก็จะไม่ทำตาม อย่างที่รู้กัน พอสติลเวลกลับมาเฉ่งเจียง เจียงก็แค่ด่าลมด่าแล้งให้สติลเวลฟังว่า ไอ้ขุนศึกหน้าโง่พวกนี้ ไม่รู้จักทำความเข้าใจในคำสั่งของนายพลสติลเวล   เลยปฎิบัติตามคำสั่งไม่ถูกต้อง ซึ่งสติลเวลเองก็รู้ดีว่า งานนี้ เจียงหักหลัง  เพราะไม่อยากสู้รบกับญี่ปุ่นจริง ๆ นอกจากขุนศึกคนไหนของเขาไม่เอาด้วยกับเจียง ทหารพวกนั้นแหละ ถึงจะถูส่งไปให้ญี่ปุ่นเชือด จากคุณ : ยูนนาน (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ย. 49 09:13:49 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เหมือนที่มณฑลยูนนาน ที่ทหารก๊กมินตั๋ง หรือจะพูดให้ถูกคือทหารท้องถิ่นยังคงต่อสู้กับคอมมิวนิสต์ต่อมาอีกหลายเดือน เพราะอยู่ในพื้นที่ห่างไกล จนสุดท้ายกลายสภาพมาเป็นกองพล 93 สร้างปัญหาให้กับพม่า ไทย อยู่พักหนึ่งนั่นแหละ กองพล 93 ที่ว่านี้ เดิมทีเมื่อถูกคอมมิวนิสต์ตีแตก ก็ถอยร่นลงมาตั้งหลักอยู่ที่พม่า แถวเชียงตุงอะไรประมาณนั้น  โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อรอรับการสนับสนุนจากไต้หวัน และย้อนกลับไปสู้ในแผ่นดินใหญ่อีกครั่้ง ก็ได้ทำเหมือนกันนะครับ แต่ไปไม่รอด  แถมพม่าก็ไม่เอาด้วย สุดท้ายก็เลยย้ายเข้ามาในเขตไทย อยู่ได้ด้วยอาศัยอาวุธ เสบียง จากการลำเลียงของอเมริกัน โดยการสนับสนุนจากเจ้าหน้าที่ไทยในยุคจอมพล.ป.  ซึ่งส่วนหญ่จะเป็นคนจากสาย พล.ต.อ.เผ่า โดยเฉพาะเหล่าอัศวินคู่ใจทั้งหลาย ล้วนเคยผ่านดงกองพล 93 มาทั้งนั้น เพื่อทั้งประโยชน์ในทางการเมือง  เนื่องจากคำสั่งอเมริกันในการต้านคอมมิวนิสต์ และกลายมาเป็นสายสัมพันธ์ในการขนส่งฝิ่นเข้า กทม. อันเป็นการเปิดศึกสีเขียวกับสีกากีที่คลาสสิคยุคนึง เคยดูเรื่อง 2499 อันธพาลครองเมืองไหมครับ ตัวลูกพี่พระเอกที่เล่นเป็นเจ้าของบาร์ที่อู่ตะเภา แล้วโดนยิงตายตอนขับรถกลับบ้านที่ กทม.นั่นแหละ ในเรื่อง เขาเล่นเป็นอดีตตำรวจรถถัง ที่เคยรุ่งเรืองสมัยพล.ต.อ.เผ่า แล้วมาอัศดง สมัยที่ จอมพล.ส.ปฎิวัติ ซึ่งตำรวจหน่วยแปลก ๆ ตอนนั้น กลายร่างกลับมาเป็นทหารกันหมด  เช่น ตำรวจรถถังก็เข้ามาเป็นทหารสังกัดทหารม้า ตำรวจพลร่ม ก็กลายมาเป็นหน่วยหนึ่งของ ตชด.ที่ตั้งขึ้นโดยอเมริกัน (ซี ซัพพลาย) ในสมัยนั้นเหมือนกัน จากคุณ : ตชด. (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ย. 49 09:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เอ้อ  แล้วใครไปอุตริเขวี้ยงหินใส่เรือนกระจกกันครับ ไม่เข้าใจ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ย. 49 09:25:09 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คติอันนี้หมายเป็นการเตือนใจให้ใครบางคนรู้ตัวว่า.. "If your house is made of glass, do not throw stones at people " เพราะหล่อนจะเขวี้ยงคืน ให้บ้านพังเชียว จากคุณ : WIWANDA - [ 5 ก.ย. 49 11:16:50 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ขออนุญาตหลบหลังพี่หวานก่อน แล้วค่อยยื่นหน้าไปพูดค่ะ ........ ก็พูดถึงใครล่ะคะอาจารย์  ที่อยู่คานทองนิเวศน์น่ะ?? แล้วตัวเองอยู่ที่ไหนเหรอ? นี่ยังไม่เท่าไหร่น้า เกิดมีคนอื่นโดนหางเลข แค้นหนักยิ่งไปกว่า จะโดน "ปั่น" เอาเด้อ (ตัวใครตัวมันเลยนะ) จากคุณ : เค้าเคยลงจากคานแล้ว ไม่นับย่ะ (Tweety สี่ตา) - [ 5 ก.ย. 49 11:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อ้าว จริงหรือนี่  ตายละหว่า พึ่งจะรู้ตัว มิน่า ทำไมเดี๋ยวนี้ก้อนหินมันปลิวว่อนนัก อาทิตย์นี้ มุงหลังคาใหม่ 3 รอบแล้วเนี่ย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ย. 49 11:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 83 วันนี้ขออภัย อู้ไปอีก 1 วัน พอดีต้องออกไปข้างนอกเสียอีกแล้ว วานพลพรรคช่วยแปะรูปหน่อยแล้วกัน ขอเอารูปตอนประกาศตั้งประเทศจีนใหม่บนกำแพงเหนือลานเทียนอันเหมินนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ย. 49 17:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เอ้อ  ใครไปปรับซิมการ์ดให้เป็นเลข 10 หลักบ้างแล้วครับ พอดีได้มีโอกาสแวบมาปรับที่ศูนย์บริการเอไอเอส ใช้เครื่อง วี 3 อยู่ เจ้าหน้าที่บอกเฉยเลยว่า ปรับให้ไม่ได้ เพราะไม่มีอุปกรณ์ที่ใช้กับเครื่องรุ่นนี้ มีงี้ด้วย แล้วจะทำไงดีหว่า เจ้าหน้าที่ยังบอกอีกว่า ปรับให้คุณไม่ได้ เพราะคุณเซฟเบอร์ไว้ในเครื่อง ก็เลยบอกว่า ผมเซฟเบอร์ไว้ในเครื่องแค่ไม่กี่เบอร์เอง ที่เหลือตั้ง 90 เปอร์เซนต์อยู่ในซิมทั้งนั้นแหละ ที่ต้องเซฟในเครื่อง เพราะซิมมันเต็ม แกก็เลยลองกดต่อหน้าผม  กะว่าถ้าเบอร์มันบอกว่าเซฟในเครื่องทั้งหมด  คงกะจะอัดผมให้หงายเลยมั๊ง กด ๆ อยู่สักพัก ก็เดินกลับไปทำให้ใหม่ เออ ดีเหมือนกัน นี่ก็ไม่รู้ว่าเบอร์ที่อยู่ในเครื่องจะเอาไงดีเลย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ย. 49 17:53:32 ]

ความคิดเห็นที่ 85 จัดห้าย งอนกระทู้นู้น หาว่าผมรักลูกนายก เหมา จากคุณ : Natt_ac121 - [ 5 ก.ย. 49 18:26:23 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อีกรูป จากคุณ : Natt_ac121 - [ 5 ก.ย. 49 18:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ก็เปลี่ยนเป็น Jumbo Sim ก่อน แล้วย้ายเบอร์จากเครื่องมาอยู่ในซิมให้หมด จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 5 ก.ย. 49 18:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ... จากคุณ : Natt_ac121 - [ 5 ก.ย. 49 19:11:21 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ใกล้ความจริง ละครับ... กำลังไล่อ่านมาให้ทันตอนปัจจุบัน (94) เหลืออีกสามสิบตอนพอดี น่าจะทันก่อนกำหนดเส้นตายที่จะว่าเอาไว้ว่ากระทู้นี้จะจบที่ 100 มีข้อสงสัยครับ อ.สื่อและพี่น้องทุกท่าน การฟื้นตัวจากการสะบักสะบอมจากสงคราม มันใช้เวลานานมากแค่ไหนที่จะทำให้กลายจากเป็นคนป่วย ไปเป็นขาใหญ่ ลุยกะชาวบ้านเขาได้ 5 10 15 หรือ 20 ปี??? ที่สงสัยก็เพราะในกรณีของมังกรจีนเอง ทำไมช่วงระยะเวลา ไม่ถึงสิบปี นับจากเสร็จสิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง มังกรจีนถึงผงาดได้เร็วปานนั้น จะว่าลำพังอาวุธที่อเมริกาส่งให้แล้วเหลือตกทอด ก็ไม่น่าจะพอที่จะเอามาแว้งกัดกะกองทัพสหประชาชาติได้ในคราวสงครามเกาหลี ถ้าจะว่ารับมาจากโซเวียต หรือสร้างเอง โดยอุตสาหกรรมในประเทศ ลำพังการปฏิวัติและการจัดการกับศัตรูภายใน ทั้งของโซเวียตและจีนเอง ก็น่าจะหนักหนาสาหัสแล้ว หรือว่าประเทศพวกนี้ภาคอุตสาหกรรม (ผลิตอาวุธ) เค้าก็ผลิตไปเรื่อยๆ ไม่มีทรุดฮวบฮาบ??? ไม่สนใจปากท้องประชาชน คำถามนะครับ...(หลังจากวนมานานแบบพี่ปัญญา) อยากทราบว่า timeline ของการฟื้นตัวของประเทศหลังสงครามนานกี่ปี ... ยังไม่หมดนะครับ ... และนานแค่ไหนกว่าจะฟื้นตัวแล้วไปตีหัวชาวบ้านได้ ในกรณีของจีนที่เป็นตี๋กร่าง ในสงครามเกาหลี เวียตนามและสงครามเย็น ... ยังไม่หมดนะครับ ... และเขาทำได้อย่างไร (ตอบได้คุณจะเป็นแฟนพันธุ์แท้ ตี๋กร่าง...และได้รับของรางวัลทั้งหมด - ขอบคุณครับ) จากคุณ : ลูกแม่ลอยพ่อน้อย - [ 5 ก.ย. 49 22:18:04 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ขอยกมือค่ะอาจารย์ อ่านคำถามของคุณลูกแม่ลอยพ่อน้อยแล้ว ให้สงสัยว่า มันมีตัวเลขตายตัวว่ากี่ปีด้วยหรือ?? มันน่าจะมีปัจจัยอะไรหลายอย่าง เช่น ทรัพยากรที่เหลืออยู่หลังสงคราม จำนวนประชากร ความสามารถของผู้นำ ศักยภาพของประชากรโดยรวม สภาพภูมิอากาศ ฯลฯ ประกอบกัน ที่จะทำให้ประเทศแต่ละประเทศฟื้นตัวได้ในระยะเวลาไม่เท่ากัน จากคุณ : ตื่นขึ้นมาทำไมเนี่ย (Tweety สี่ตา) - [ 6 ก.ย. 49 02:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เห็นด้วยกับพี่นกครับ แต่ จีน เท่าที่เคยอ่านหนังสือของอาจารย์ ทวีป อาจารย์ท่านพูดประมาณว่า จีนเองก่อนหน้าสงคราม ก็ง่อยเปลี้ย อยู่แล้วครับ พอเจอสงครามเหมือนไม่มีอะไรจะเสีย จีนมาเริ่มพัฒนาประเทศเมื่อตอนคอมเข้ามาครับ มาเริ่มเงยหัวหายใจได้ ก่อนก้าวกระโดดใหญ่ จีนเองที่ไปเกาหลีได้เพราะ กำลังพลครับ คลื่น มนุษย์อะ ส่งไปตายเป็นล้านคน จีนเองก็ได้รับเงินช่วยเหลือ ทั้งจาก เมกา และก็ โซเวียต ด้วยครับ ถ้าถามว่าในเคสจีน มาแข็งแรงจริงๆ ก็คงต้องหลัง เปิดประตูปี 78 แหละครับ ส่วนที่ถามว่า ประเทศไหน ฟื้นตัวจากสงครามได้เร็วแค่ไหน มองอย่างนี้ดีกว่ามั้งครับว่า ประเทศใดๆก็ตามที่มี นโยบายทางเศรษฐกิจถูกต้อง รัฐบาลสร้างพื้นฐานการเงินของประเทศได้แข็งแรง ประเทศนั้น ก็จะมีเศรษฐกิจที่ขยายตัวแบบ เข้มแข็งแล้วก็จะก้าวไปสู่ความมีส่วนอำนาจในโลกแหละครับ เพราะฉะนั้น ดูอยู่ ญี่ปุ่น กะ เยอรมัน สองประเทศนี้ หลังสงครามโลก แปปเดียวมีกิน อีก แปปเดียว ยืนอยู่แถวหน้าของ กระดานคนรวยแล้ว จากคุณ : Natt_ac121 - [ 6 ก.ย. 49 06:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เรื่องการฟื้นตัวหลังสงคราม ลองย้อนกลับไปดูกระทู้เก่า ๆ นะครับ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นกระทู้เท่าไร  จะหวังพึ่งคุณหมอฮานิบัล ก็ไม่รู้ป่านนี้เสร็จสิ้นภารกิจตามง้องอนน้องคอซองเขาแล้วหรือยัง ในนั้นจะเล่าถึงการฟื้นตัวของเยอรมันกับญี่ปุ่น ที่มีรูปแบบที่แตกต่างกัน กรณีเยอรมันนั้น เขาต้องรับผิดชอบเต็มที่  จ่ายค่าปฎิกรรมสงครามกันอ่วม  แต่ได้รับการอัดฉีดจากสหรัฐฯเต็มเหนี่ยวเช่นกัน เพื่อให้คานกับเยอรมันตะวันออกได้ ขณะที่ญี่ปุ่นแตกต่างออกไป  ด้วยนโยบายสงครามเย็นอีกนั่นแหละ ที่ทำให้สหรัฐฯต้องพิจารณาการฟื้นฟูญี่ปุ่นในรูปแบบที่ไม่ใช่การกระทืบซ้ำ แต่เป็นการฉีดสารเร่งเพื่อให้เอาไว้ยันกัโซเวียตและจีนแดง โดยเฉพาะกรณีการเกิดสงครามเกาหลีขึ้นในไม่กี่ปีถัดมา ทำให้สหรัฐฯอัดฉีดญี่ปุ่นเต็มเหนี่ยว เพื่อพร้อมเป็นฐานทำสงครามขนาดใหญ่ ทำให้อุตสาหกรรมและการ "บริการ" ของญี่ปุ่นโตซะ เหมือน ๆ กับไทยช่วงสงครามเวียดนาม ที่มีจีไอเดินเต็มเมืองนั่นแหละ สินค้าประเภท "บริการ" ผุดสะพรั่งกันไปหมด ไต้หวันก็โตได้เพราะกิจการพิเศษแบบนี้เหมือนกัน ส่วนจีนนั้น การพัฒนาตามสไตล์ของเหมา คือ นโยบายก้าวกระโดด  เร่งการผลิต คือ ยังงี้ครับ ทฤษฎีของมาร์กซิสต์ หัวใจของมันคือเรื่องของการครอบครองปัจจัยการผลิต ซึ่งตามหลักเศรษฐศาตร์ ก็ พวกทุน คน ที่ดิน อะไรยังงี้แหละ ใครจบเศรษฐศาสตร์ก็มาช่วยหน่อยแล้วกัน ทีนี้จีนเขาเป็นประเทศเกษตรกรรม คนส่วนใหญ่มีอาชีพทำนา ซึ่งปัจจัยการผลิ หรือทำนา ที่สำคัญก็คือ ที่ดิน ปรากฎว่า ด้วยการปกครองแบบสมบูรณสิทธิราชตามสไตล์ฮ่องเต้ ที่ดินส่วนใหญ่ตกอยู่ในการครอบครองของเชื้อพระสงศ์ ขุนนาง หรือเจ้าที่ดินไปซะเกือบหมด ชาวนาจริง ๆ ต้องเช่าที่นาทำกิน เรียกว่าผู้ผลิต แต่กลับไม่ได้ครอบครองปัจจัยการผลิต ดังนั้น พลังการผลิต มันก็ไม่เกิด ริบหรี่ไปตามการขูดรีดนั่นแหละ นโยบายของ พคจ.โดยเฉพาะเหมา จึงได้เร่งในเรื่องของการปฎิรูปที่ดิน คือ การยึดเอาที่ดินจากพวกเจ้าที่ดิน มาแจกให้ครอบครัวชาวนาได้มีกรรมสิทธิในที่ดินเอง หรือในรูปของนารวม ซึ่งทำมาทุกที่ที่กองทหารแดงเข้าครอง  ไม่ใช่พึ่งจะมาทำหลังยึดประเทศได้ ซึ่งจากนโยบายนี้เอง ที่โดยทฤษฎีแล้ว มันจะทำให้พลังการผลิตเพิ่มขึ้นมาได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งเมื่อนับจากที่เคยติดลบมาก่อน ได้เท่านี้ก็เรียกว่าหรูเลยละ และเมื่อหลังการปฎิวัติสำเร็จ  เหมาก็เอานโยบายนี้ไปใช้ทั่วประเทศ  โหมเร่งการผลิตขนานใหญ่ ซึ่งเหมาเชื่อว่าจะเกิดขึ้นได้ เพราะปลดล็อกในเรื่องของการครอบครองปัจจัยการผลิตแล้ว แต่ปรากฎว่ามันไม่เิวิร์ก ทั้งระบบนารวม ที่ทำให้คนเฉื่อยชา ขาดแรงกระตุ้น และภัยพิบัติที่กระหน่ำซัดเอาโครม ๆ จนทำให้ช่วงของการก้าวกระโดดของเหมา กลายเป็นก้าวกระโดดลงหลุมไป เหล่าเสนาบดีคู่กาย โดยเฉพาะ 10 นายพล ที่เคยร่วมรบกันมา ก็ทักท้วงว่าการโหมเร่งดูแต่ผลของการนำนโยบายก้าวกระโดดไปใช้  มันไม่เวิร์ก ซึ่งเหมารับไม่ได้  ที่ใครจะมาบอกว่าสิ่งที่ตนคิดมันผิด ก็เลยเกิดกรณีการว่ายน้ำในแม่น้ำแยงซี เพื่อพิสูจน์ว่า ป๋ายังไหว ก่อนจะเคลื่อนขบวนการปฎิวัติวัฒนธรรมอันลือลั่น และจบลงด้วยหายนะครั้งยิ่งใหญ่ของชาวจีน ไม่แพ้เหตุเภทภัยในอดีตกว่า 4 พันปีแต่อย่างใด จากคุณ : แยงซีเกียง (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 49 10:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ส่วนเรื่องการพัฒนาอุตสาหกรรมนั้น เหมาก็ได้ใช้สารเร่งโตอีกเหมือนกัน เรียกว่า นโยบายเตาหลอม คือสั่งให้มีการจัดตั้งเตาหลอมเหล็กประจำคอมมูน เพื่อก้าวกระโดดไปสู่ประเทศอุตสาหกรรม ซึ่งมีปัจจัยสำคัญ คือ จะต้องเล่นกับเหล็กให้ได้ ตั้งแต่มีแร่เหล็ก  มีเทคโนในการถลุงเหล็ก จนถึงแปรรูปเหล็ก แร่เหล็กไม่มีปัญหา  จีนมีทรัพยากรพอ แต่การถลุงเหล็กให้ได้คุณภาพนั้น ต้องใช้เทคโนโลยีขั้นสูงในการสร้างความร้อนให้เพียงพอ เหมาไม่รอ เพราะโครงการคามช่วยเหลือด้านเทคโนโลยีจากโซเวียตที่เหมาไปลงนามกับสตาลิน ที่มีอายุ 10 ปีนั้น มันพังไปตั้งแต่ 3 ปีแรก  พร้อมกับการถอนตัวของผู้เชี่ยวชาญจากโซเวียต และเงินทุน อุปกรณ์ทุกอย่างยุติหมด เหมาเลยบังคับให้แต่ละคอมมูนมีเตาถลุงเหล้กขึ้นมา ซึ่งนโยบาย 1 คอมมูน 1 ผลิตภัณฑ์นี้ เหมาเอาแทบทุกอย่าง ทั้งโรงเหล็ก โรงปุ๋ย โรงไฟฟ้า ซึ่งร้อยทั้งร้อย ไร้คุณภาพ ทำได้แค่สนองนโยบายรัฐเท่านั้น ตอนหลังเมื่อเปิดประเทศแล้ว นักลงทุนไทยและทั่วโลกได้รับการ์ดเชิญให้ไปลงทุนที่จีน ในบัตรเชิญนั้น ระบุว่า จีนมีโครงสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานทุกอย่าง ทั้งโรงไฟฟ้า ระบบน้ำประปา โรงถลุงเหล็ก ท่าเรือ แต่เมื่อเข้าไปจริง ๆ แล้ว ปรากฎว่า ทุกอย่างมีหมดจริง แต่มันเป็นมาตรฐาน "จีน" ซึ่งนักลงทุนเห็นแล้วแทบลมใส่ โดยเฉพาะนักลงทุนจากไทย ที่เข้าไปรอบหลัง ๆ ได้แต่ที่ญี่ปุ่นเขาเหลือทิ้งไว้ให้แล้ว เช่น ไปพัฒนานิคมอุตสาหกรรมกลางทะเลทรายอะไรยังงี้ เพราะที่ติดชายทะเล ญี่ปุ่นเอาไปเป็นท่าเรือหมดแล้ว หรือโรงไฟฟ้าที่บริษัทจากไทยได้ไปทำ ก็ประมาณว่า ทำงานได้ 3 เดือน อีก 9 เดือน หิมะท่วมเลย ยังงี้เป็นต้น ส่วนการเข้ารบในสงครามเกาหลีนั้น  อย่าบอกว่า เขามีความพร้อมเลยครับ จีนใช้กลยุทธฺ์ทางทหารเป็นอยู่อย่างเดียว (ก่อนสงครามสั่งสอนเวียดนาม) คือ ยุทธศาสตร์คลื่นมนุษย์ อาศัยกำลังทหารที่มากกว่า ปืนที่เยอะกว่า(คุณภาพไม่ต้องพูดถึง) แค่นี้ก็ยันทัพสหประชาชาติให้ถอยร่นออกไปจากเปียงยางได้แล้ว แมคอาเธอร์ถึงได้เสนอให้ใช้ปรมาณูไง เพราะรบกันตัวต่อตัว มันฆ่าไม่หมดสักที จากคุณ : ฉางเจียง (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ย. 49 10:21:35 ]

ความคิดเห็นที่ 94 พี่สื่อๆ ไอ้เจ้า โรงไฟฟ้าในจีน ของสหยูเนี่ยนนั่น ไม่กระจอกนะครับ ลงไปหลายหมื่นล้าน ได้กลับมาก็หลายหมื่นล้านเหมียนกัน จากคุณ : Natt_ac121 - [ 6 ก.ย. 49 11:53:57 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เจียง ชิง ขณะ ปฏิวัติ วัฒนธรรม [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Natt_ac121 - [ 6 ก.ย. 49 12:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เตาหลังบ้าน สมัย ก้าวกระโดดใหญ่ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 6 ก.ย. 49 15:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 97 สงครามเกาหลี กอลพล สามสิบเก้า ของจีน ล้อม ทหารเมกา จากคุณ : Natt_ac121 - [ 6 ก.ย. 49 15:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เอ่อ พอมีความรู้ทาง เสดสาด อยู่บ้าง ปัจจัยการผลิตประกอบด้วย 1. ที่ดิน 2. แรงงาน 3. ทุน 4. ผู้ประกอบการ ในสมัยที่ มาร์ก-อิงเกล เขียนตำราอยู่ช่วงนั้นเป็นช่วงปฎิวัติอุตสาหกรรมระลอก 2 ที่มีการใช้ เหล็กและถ่านหิน (ระลอกแรกคือการใช้เครื่องจักรไอน้ำ) มีการผูกขาดปัจจัยการผลิต เพราะสมัยนั้นคนที่เป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตอย่าง ที่ดิน กับทุนนั้น มีแต่รัฐบาล ไม่ก็พวกขุนนาง พ่อค้า ทำให้พวกนี้กลายเป็นผู้ประกอบการไปในตัว บวกกับการปฎิวัติการเกษตรในศตวรรตที่ 17 ถึงต้นศตวรรตที่ 18 ที่มีการล้อมรั้ว ถือกรรมสิทธิ์ ทำให้บรรดาชาวนาที่ไม่มีที่ทำกิน ต้องเข้าเป็นแรงงานอยู่ในเมืองใหญ่ๆ ทำงานวันละ16-18 ชั่วโมง เพื่อแรงกับค่าแรงถูกๆ ว่ากันว่าอาหารมื้อพิเศษที่จะนานๆกินกันทีของแรงงานเหล่านี้คือ หัวแกะครึ่งซีก ต้มกินกับมันฝรั่ง มาร์ก-อิงเกล จึงเสนอ ให้รัฐควรเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตทั้งหมด แล้วจัดสรรทรัพยากรให้กับทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ให้ทุกคนแบ่งงานกันทำภายใต้ระบบนี้จะไม่มีใครเหลื่อมล้ำได้เปรียบ-เสียเปรียบ และไม่มีใครอดตาย โอ้ นี้มันสังคมยูโธเปียชัดๆ ส่วนคนนำไปใช้จะดัดแปลงไปใช้มากน้อยแค่ไหนขึ้นกับผู้นำครับ ในส่วนของจีนนั้นตามที่คุณลูกแม่ลอยพ่อน้อย  ถามผมว่าอยู่ที่การจัดการครับ เพราะสมัยรบกับ ก๊กมินตั๋ง คอมมวนิสต์ยึดพื้นที่ไหนได้ ก็มีการปฎิรูปที่ดิน จัดสรรที่ดินให้ชาวนาพื้นที่ แค่นี้ก็ไม่มีใครอดตายแล้วครับ ซ้ำวิธีนี้พอทหารฝ่ายก๊กมินตั๋งทราบว่าครอบครัวตนเองได้รับการจัดสรรที่ดิน ก็พาพวกพาฝูงมามอบตัวต่อฝ่ายคอมมิวนิสต์พร้อมอาวุธ ส่วนเรื่องอาวุธนั้น ผมมองว่าเมนหลักที่ทำให้ เหมา มีอาวุธเหลือเฟือ จนถึงไปใช้รบในเกาหลีได้นั้นน่าจะเป็นอาวุธของญี่ปุ่น ที่โซเวียตเป็นผู้มอบให้นะครับ เพราะยังไงทหารโซเวียตก็ปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นหลายแสนคน ยังไม่รวมบรรดาโรงงานอุตสาหกรรมของญี่ปุ่นในแมนจูเรียซึ่งมีโรงงานผลิดอาวุธด้วยและยังใช้การได้ ถ้าไม่เอาเลิศเลอมาก เอาแค่ปืนเล็กยาว ก็มีให้ครบคน บวกกับยุทธวิธีคลื่นมนุษย์ แค่นี้ก็น่ากลัวแล้วครับ ............ จากคุณ : ryzon - [ 6 ก.ย. 49 20:39:19 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คารวะยกสุรา สามถ้วย แล้วตามล่วยเป็กปักกิ่ง ซูฮกท่างว่าเจ๋งจิงๆ ครางหงิงๆ เพราะส้งติงเป็ก... (ฮ่อๆ) จากคุณ : ลูกแม่ลอยพ่อน้อย - [ 6 ก.ย. 49 22:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 100 พูดถึงเรื่องนโยบายก้าวกระโดด ที่ใช้รูปแบบ โอท๊อปอุตสาหกรรมหนักภายในครับเรือน มีเรื่องโจ๊ก คือ นิยายเรื่องนึง เข้าใจว่าคงเขียนโดยคนจีนที่เซ็ง ๆ การก้าวกระโดดหรืองไงเนี่ย นิยายเรื่องนี้ เขาบรรยายเหตุการณ์ตอนที่เหมาไปตรวจงานเตาหลอมเหล็กหลังบ้าน ขณะที่เดินตรวจงานอยู่นั้น  ปรากฎว่า ท่านประธานเหมาได้ "เรอ" ขึ้นมา 1 ครั้ง แล้วก็ไม่พูดว่าอะไร เดินเลยไปเฉย ๆ จนกระทั่งกลับเมืองหลวงไป หลังจากนั้น นิยายเรื่องนี้ก็พรรณาว่า คณะกรรมการหมู่บ้าน หรือคอมมูนนี่ เขาตีความอาการ "เรอ" ของท่านประธานเหมาว่ายังไงบ้าง น่ามันส์ ไหมครับ ลอง ๆ ช่วยนักเขียนเรื่องนี้แต่งนิยายกันดีไหมว่า ถ้าท่านประธานมาตรวจงานเตาหลอมหลังบ้านแล้ว ท่่าน "เรอ" มา 1 ครั้งนี่ มันจะหมายความว่าไงบ้าง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 12:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 101 หน้าแรกของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนจีน เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 1949 ณ เทียนอันเหมิน หน้าพระราชวังต้องห้าม สถานที่ประทับของฮ่องเต้มานับร้อย ๆ ปี บัดนี้ เหมา เจ๋อ ตุง อดีตเด็กลูกชาวนา กำลังจะก้าวขึ้นไปประกาสก่อตั้งประเทศจีนใหม่ อย่างอหังกา ราวกับการประกาศราชโอกงการของจักพรรดิ์ที่ไม่อาจมีใครในใต้หล้ามาลบหลู่ได้ จริง ๆ มีมุกเยอะแยะ สำหรับงานพิธีการประกาศตั้งประเทศใหม่น้นะครับ เช่น เรื่องของสีที่ใช้ทาสถานที่ว่าจะทาใหม่ดีไหม ใช้สีอะไรดี  ธงที่ใช้ประดับจะเป็นรูปอะไร สีอะไร แบบเป็นยังไง ก็สนุกแบบเพลิดเพลินดี แล้วเมื่อเพลงชาติจีนใหม่ดังกระหึ่มก้องขึ้น  เหมา เจ๋อ ตุง ผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์จีน และจะเป็นผู้นำชีวิตคนอีกนับร้อยล้านต่อไปในภายหน้า ได้ลุกขึ้นประกาศว่า "บัดนี้ เรา ประชาชนสี่ร้อยเจ็ดสิบห้าล้านคนขอจีน ได้ยืนขึ้นแล้ว " ฉากหลังของเหมา ประกอบไปด้วยเหล่าขุนพลคู่ใจทั้งทางการเมืองและการทหาร นับตั้งแต่ หลิวเซ่าฉี  นักจัดตั้งประจำพรรค ที่ได้รับตำแหน่งรองจากเหมาเพียงผู้เดียว ถัดมาคือโจวเอินไหล ผู้นำที่มากความสามารถโดยเฉพาะด้านการต่างประเทศ และคงเป็นผู้นำจีนใหม่คนเดียวที่ไม่มีประวัติด่างพร้อยตลอดจนอายุขัยของท่าน ผู้บัญชาการทหารที่จะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนายพล 10 คนแรกของประเทศจีนใหม่  นำโดยจูเต๋อ ผู้ฝ่าฝันตั้งฐานที่มั่นจิงกัวซาน มากับเหมา  หลินเปียว ผู้นำทัพเข้าปักกิ่ง  หลิวป๋อฉิง มังกรตาเดียว ผู้ยืนเคียงข้างมากับ เติ้งเสี่ยวผิง  เฮ่อหลง ลูกชายหัวหน้าแก๊งอั๊งยี่ ที่เห็นใจผู้ทุกข์ทนมากกว่าชีวิตเพลบอย และที่ขาดไม่ได้ คนของพรรคก๊กมินตั๋ง แต่ไม่เคยชอบและไว้ใจเจียง ไค เช๊ก ทายาทกำมะลอทางการเมืองของ ดร.ซุนยัดเซ็นเลย มาดามซุน  หญิงเหล็กผู้สร้างจีน และดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีจีนจนตลอดอายุขัย เช่นเดียวกัน จากคุณ : เทียนอันเหมิน (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 15:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เขา นึกว่าเหมาตดครับ เพราะไม่ยอมแปลงฟัน จากคุณ : Natt_ac121 - [ 7 ก.ย. 49 15:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ฮั่นแน่ มาเป็นคนแรกเลย ลองเขียนกันเล่น ๆ ครับ แล้วเดี๋ยวผมจะเอาเนื้อหาของนิยายเรื่องนี้มาเล่าให้ฟัง ขำแบบเจ็บลึก ๆ เพราะสะท้อนชีวิตชาวบ้านภายใต้แนนวคิด "เฃื่อผู้นำ" อย่างชัดเจนเลยครับ จากคุณ : เหมา (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 15:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ขอประกาศหน่อยครับ คุณป๋า ช.ช.โปรดทราบ เนื่องจากกระผมได้กระทำการอันห้าวหาญ นั่นคือบังอาจเอาโทรศัพท์ไปอัพ "ซิม" ให้เป็นเบอร์ 10 หลัก โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือทุกเภทภัยใหญ่หลวง สำหรับผู้ที่โลเทคอย่างผม กล่าวคือ เบอร์โทรศัพท์มันได้อันตธานหายไปิอย่างไร้ร่องรอย แบบนับไม่ถ้วน เพราะเท่าที่เช๊กเพื่อจะโทร.หาคนที่ติดต่อกันประจำหลาย  ต่อหลาย กลุ่มแล้ว ปรากฎว่ามันไม่มี ส่วนไอ้เบอร?ที่เหลืออยู่ ไม่รู้ว่ามันจะอยู่ทำไมเหมือนกัน เพราะแทบจะไม่ได้ใช้ เจ้าหน้าที่เขาก็ไม่บอกว่า การ "อัพ"แบบนี้จะทำให้เบอร์บางส่วนหายไปด้วย  จะได้เตรียมตัวแก้ไขไว้ทัน เซ็งครับ ก็ขอรบกวนคุณป๋า ช.ช.หน่อยแล้วกันว่า ช่วยส่งเบอร์โทร.มาให้ผมใหม่ที่หลังไมค์ด้วย เพราะตอนนี้สิ้นท่า โทร.หาไม่ได้เลย หรือจะฝากน้องแมวมาก็ได้ เอาเบอร์ที่ส่งภาพดาราช่อง 7 มาให้นั่นแหละ ขอบคุณครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 15:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อยากฝากการบ้านให้อาจารย์สื่อศิลปซักเรื่องไม่รู้ว่าจะยอมรับฝากหรือเปล่านะ เรื่องที่ฝากยังไม่ต้องเขียนตอนนี้แต่อยากให้เก็บข้อมูลให้ละเอียดที่สุดลึกที่สุดเท่าที่ทำได้ครับ อยากให้เขียนเรื่องราวความเปลี่ยนแปลงทางการเมืองของประเทศเราโดยเฉพาะยุคปัจจุบัน หลายสิ่งหลายอย่างที่เกิดขึ้นมันมีต้นสายปลายเหตุมาอย่างไรใครเป็นผู้บงการใครเป็นหมาก เขียนแบบเจาะลึกทั้งวงในวงนอกเพื่อเยาวชนรุ่นหลังๆเขาจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับประเทศของเขา ผมเชื่อในความสามารถของอาจารย์ที่จะสื่อความจริงออกมาเพื่อบันทึกเป็นหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์ไทย หากอาจารย์รับปากที่จะเขียนละก็บอกมาเลยว่าจะให้ลุงทีไปคุกเข่ารินไวน์ชั้นเลิศให้ที่ไหน แต่ถ้าคำขอนี้"มันเกินไป"ก็ขออภัยด้วยครับ จากคุณ : Uncle Tee - [ 7 ก.ย. 49 16:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 106 เดี๋ยวจะส่ง sms ให้นะคะ เบอร์ป๋าน่ะ (มาบอกก่อนเพราะตอนนี้ยังส่งไม่ได้ค่ะ กำลัง Backup ข้อมูลในโทรศัพท์อยู่พอดี) แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 49 16:34:02 จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 7 ก.ย. 49 16:16:19 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง  ภาระกิจแกรที่เหมาและพลพรรคต้องเผชิญ คือ จะจัดการปกครองแผ่นดินจีนอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้อย่างไร เพราะมันหมายถึงต้องเปลี่ยนข้าราชการระดับต่าง ๆ ที่เคยเป็นคนของก๊กมินตั๋งเรื่อยไปจนถึงระดับอำเภอ ตำบล หมู่บ้าน นั่นทีเดียว ในช่วงแผนพัฒนา 5 ปีแรกของการก่อตั้งประเทศจีนใหม่  พคจ.ได้จัดระบบการปกครอง โดยใช้กองทัพที่เคยสู้ศึกนั่นเอง มาเป็นหน่วยงานในการปกครอง ดดยแบ่งเขตแคว้นต่าง ๆ ให้อยู่ในความรับผิดชอบของกองทัพภาค ดังนี้ 1.  กองทัพภาคที่ 1 นำโดยนายพล เป็งเตหุย ปกครองด้านตะวันตกเฉียงเหนือ ตั้งแต่กวางสูจนถึงซินเกียง 2. กองทัพภาคที่ 2 ปกครองด้านตะวันตกเฉียงใต้ ตั้งแต่ซุยหยวร ถึงมองโกเลียใน 3. กองทัพภาคที่ 3 นำโดยนายพลเชาชูฉี ดูแลตั้งมณฑลชายฝั่งทะเลจากชานตุงถึงฟูเจี๋ยน 4. กองทัพภาคที่ 4 มีหลินเปียว เป็นผู้นำ ดูแลจีนกลางและจีนใต้ คือ หูหนาน หูเป่ย ที่เคยยึดครองมาก่อน 5. กองทัพภาคที่ 5 โดยนายพลเกา กัง ดูแลด้านแมนจูเรีย และสุดท้ายคือกองบัญชากลาง กรุงปักกิ่ง มีผู้นำคนสำคัญ คือ จูเต๋อ เป็นผู้ดูแล  เปรียบเสมือนผบ.ทบ.บวก ผบ.สูสุดของไทยนั่นแหละ เรียกว่า ในช่วงเริ่มต้น เหมาก็ต้องเลียนแบบการปกครองแบบขุนศึกในสมัยก่อนเอามาใช้ จนกว่าจะสามารถจัดตั้งระบบข้าราชการพลเรือนได้ครบถ้วน จากคุณ : โปลิตบูโร (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 16:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 108 แหม คุณลุงที ที่เคารพ คงไม่ขนาดนั้นหรอกครับ ผมยืนอยู่มุมนึง ก็เห็นด้านนึง คนอื่นอยู่อีกมุมนึง ก็เห็นอีกด้านนึง เหมือนคนยืนบนยอดเขากับคนยืนอยู่เชิงเขา คงเห็นเรือที่กำลังแล่นเข้าหาฝั่งได้ไม่พร้อมกัน และรูปทรงไม่เหมือนกัน ผมอาจจะเขียนแบบบางเสี้ยวบางตอนของการเมืองไทยในช่วงนี้ได้ ถึงจะมีข้อมูลหรือมุมมองที่แตกต่างไปจากที่เราจะสามารถหาได้จากนสพ.หรือข่าวโทรทัศน์ธรรมดาไปบ้าง แต่คงไม่สมบูรณ์แบบทั้งหมดแน่นอน ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องข้อเท็จจริงผ่านระบบความคิดและประสบการร์ของแต่ละคนแล้วฉายออกมาด้วยกระจกสีตามมุมมองที่แตกต่างกันไป ไม่ผิดเพี้ยนไปจากข้อเท็จจริง ก็เหลือเชื่อแล้ว หลาย ๆ เรื่องอาจจะทำได้ในระดับ "นั่งสนทนาในวงเหล้า" และแน่นอนว่า ล้วนเป็น "พงศาดารกระซิบ" อย่าค้นอย่าหาหลักฐานอ้างอิงจากไหน แม้บางเรื่องจะเห็นกับตา จับต้องกับมือก็ตาม และที่ได้เรียนรู้มาประการหนึ่ง จากที่ได้มีโอกาสเดินเฉียด  ๆ ถนนการเมือง แบบชะเง้อคอมองข้ามรั้วเข้าไป ก็คือ  คนที่รู้จริง ไม่เคยพูด เพระเมื่อพูด  คุณจะไม่ได้เข้าไปรู้ ไปเห็นอะไรอีก มันถึงต้องจำกัดอยู่แค่ "นิทานในวงเหล้า"ที่พอหายเมาแล้วก็ลืม ๆ ไป ยังงี้พอได้ครับคุณพี่ เหมาะกับเครื่องเคียงและน้ำจิ้มด้วยสิ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 16:34:37 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณสำหรับเบอร์คุณป๋า ช.ช. ไม่รู้ป่านนี้ไปตีกอลืฟอยู่ที่ไหน แล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 16:41:23 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ส่วนในชนบทนั้น  สิ่งแรกที่พรรคคอมมิวนิสต์ได้ลงมือทำหลังจากเข้าครอบครองอำนาจรัฐแล้ว คือ การปฎิรูปที่ดิน ซึ่งเรื่องนี้เป็นนโยบายหลักของ พคจ.นับตั้งแต่ยุคเหมาเข้ามาครอง เพื่อเป็นการเอาใจชาวนา และปลดปล่อยพลังการผลิตที่ถูกยึดตรึงไว้ด้วยสิทธิในการครอบครองปัจจัยการผลิตของชนส่วนน้อย ที่กินแรงชาวนาจีนมานานนับศตวรรษ รุปแบบของการตัดสินว่า เจ้าที่ดินคนใดจะต้องถูกลงโทษ คือการจัดตั้งศาลประชาชนขึ้นทั่วทุหมู่บ้าน แล้ว นำเอาเจ้าที่ดินมาขึ้นศาลนี้ เจ้าที่ดินคนไหนมีที่ดินมาก ให้เช่าแบบขูดรีด ก็โดนหนักหน่อย  หรือเจ้าของที่ดินคนไหน มีที่ดินน้อย ให้เช่าแบบมีคุณธรรม มีชาวนาจนมารับประกันถึงความเมตตาปราณี ก็พอจะรอดตัวไป การจัดตั้งศาลประชาชนเพื่อพิพากษาเจ้าที่ดินนี้ ดำเนินการตั้งแต่ปี 1949 - 1952  มีเจ้าที่ดินถูกลงโทษสถานหนักไปกว่า 2 ล้านคน จากคุณ : มูลค่าส่วนเกิน (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 17:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ่ส่วนพวกระดับปัญญาชน หรือข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ในเขตเมืองหน่อย  สิ่งที่ พคจ.ใช้ควบคุมในช่วงแรก (และเข้มข้นขึ้นในช่วงปฎิวัติวัฒนธรรม) ก็คือ การวิพากษ์วิจารณ์ตนเอง ซึ่งผู้ที่รับบทหนักที่สุด สำหรับโครงการปฎิรูปทางความคิดนี้ คือ พวกข้าราชการหรืออาจารย์สายก๊กมินตั๋ง ที่ต้องสารภาพความผิดของตัวเอง ที่ยังจงรักภักดี หรือเข้าใจว่าแนวางของก๊กมินตั๋งดีกว่าคอมมิวนิสต์ ซึ่งจะไปตลบแตลงว่า "ผมรักคอมฯ" ตั้งแต่ต้นก๋ไม่ได้ หรือจะไปพิรี้พิไรห่วงหาอาทรกับพรรคก๊กมินตั๋ง หรือระบบฮ่องเต้ยิ่งแล้วใหญ่ ดีไม่ดีถูกกุดหัวเอาง่าย ๆ ก็เลยต้องเขียนแบบประมาณว่า เมื่อก่อนเคยหลงผิด แต่เดี๋ยวนี้ ภายหลังจากได้ปรับทัศนคติใหม่จากทางพรรคแล้ว ก็เริ่มเข้าใจและยึดมั่นในแนวทางของพรรคมากขึ้น ซึ่งถ้าเป็นช่วงปฎิวัติวัฒนธรรม ต้องเปลี่ยนเป็นได้ศึกษาสรรนิพนธ์เหมาเจ๋อตุงแล้ว และมีความเชื่อมั่นใจพรรคและท่านประธานตลอดไป อะไรทำนองนี้ ส่วนนโยบายที่น่าจะถูกใจคุณผู้หญิงมากที่สุด คือ การปฎิรูปการแต่งงาน ที่ให้สิทธิแก่ผู้หญิงจีนในการแต่งงานมากขึ้น ตั้งแต่การเลือกคู่ครอง จนถึงการหย่าร้าง และการทำกิจกรรมต่อสาธารณะ ซึ่งเป็นที่ทราบดีว่า ผู้หญิงจีนนั้นด้อยสิทธิในเรื่องคู่ครองมานานนับศตวรรษแล้ว ยิ่งประเพณีรัดเท้ากันหนี ภายใต้นิยามว่าสวยแบบผู้ดี ทำเอาผู้หญิงจีนพิกลพิการไปไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร โดยเฉพาะในสายตาของสาวตะวันตกรุ่นแรก ๆ ที่เข้ามาจีนและมองอย่างแปลกใจแกมอนาถอย่างดูแคลน เสร็จแล้วตัวเองก็ไปรัดเอวให้คอดกิ่วต่อ เพื่อให้ได้ชื่อว่าหุ่นสวยหุ่นดีไม่แพ้ใคร จากคุณ : วิพากษ์ (สื่อศิลป) - [ 7 ก.ย. 49 17:33:07 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ภาพ มาแปะให้วันเสาร์ น้าครับ วันนี้ขอทำการบ้านก่อน ของคุณลุงที นี่คงต้อง ในวงอาหาร จิงๆมั้งครับ มันดุเกินกว่าจะมาลงได้ เด๋ว พวกราชดำเนินมากวน ยุ่งตายอีกหละครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 7 ก.ย. 49 20:40:25 ]

ความคิดเห็นที่ 113 อีกกลุ่มหนึ่งที่ได้รับผลกระทบอย่างจังกับการเปลี่ยนแปลงการปกครอง  คือ กลุ่มธุรกิจ  ซึ่งแม้ว่าส่วนใหญ่ หรือรายที่ใหญ่จริงจะข้ามทะเลไปกับเจียงแล้ว แต่รายย่อย ๆ ที่ปรับตัวไม่ทัน ก็โดนยึดทรัพย์หมด ทั้งนี้ นอกจากเหตุผลในเรื่องของการพัฒนาตามแนวทางของมาร์กซิสตืแล้ว  รัฐบาลยังใช้เหตุผลในเรื่องของสงครามเกาหลีมาเป็นสาเหตุในการยึดทรัพย์สินของธุรกิจเอกชนด้วย ต้องท้าวความสักนิดว่า เพียง 1 ปีหลังการสถาปนาประเทศจีนใหม่ สงครามเกาหลีก็ระเบิดขึ้น ซึ่งส่งผลกระทบต่อจีนใหม่อย่างมหาศาล ดังนี้ครับ จากคุณ : ไต้หวัน (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 49 10:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 114 คือเรื่องสงครามเกาหลีนี้ ถึงปัจจุบันยังมีข้อถกเถียงกันอยู่เลยว่า ใครเป็นคนเริ่มก่อน ระหว่างเกาหลีเหนือ หรือใต้ แต่ถ้าไปอ่านบันทึกของครุชชอฟ แกจะเขียนไว้ชัดเจนว่า ผู้นำหนุ่มของเกาหลีเนือได้มาขอโซเวียตให้ไฟเขียวในการบุกเกาหลีใต้เพื่อรวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งโซเวียตก็พยักหน้า การบุกลงใต้ของเกาหลีเหนือ สร้างการเปลี่ยนแปลงให้กับจีนใหม่อย่างชัดเจนหลายประเด็น เช่น ประเด็นร้อนแรงที่สุด คือ จะจัดการอย่างไรกับเจียงไคเฃ๊กที่แอบขนทองและสมบัติชาติที่สะสมกันมาเป็นพัน ๆ ปี ไปที่เกาะฟอร์โมซา พร้อมทหารอีกเป็นล้าน ตอนนั้น เหมามีความคิดที่จะบุกไต้หวันอย่างแน่นอน  ถึงขนาดระดมทหารไปเตียมอยู่ที่ชายฝั่งเรียบร้อยแล้ว  แต่ติดขัดตรงนี้มีทะเลขวางกั้น ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่กว่าการยกพลทัพแดงข้ามแม่น้ำอย่างที่เหมาเคยทำบ่อย ๆ ดังนั้น การบุกข้ามไปไต้หวันจึงไม่ใช่เรื่องที่คิดแล้วจะทำได้เลย และทันทีที่เกิดสงครามเกาหลี  สหรัฐฯก็ได้ทีประกาศคุ้มครองไต้หวัน ในฐานะสายโซ่ของเอเชีย ที่ต้องคุ้มครองให้ปลอดภัย ด้วยการส่งกองเรือที่ 7 อันเกรียงไกร ให้มาลาดตระเวณบริเวณช่องแคบไต้หวันทันที เป็นการประกาศให้รู้ไว้ว่า หากจีนแดงคิดจะข้ามช่องแคบเหมือนที่ข้ามแยงซีเกียงแล้วละก็ ไม่ใช่แต่ทัพไต้หวันที่รออยู่บนฝั่งเท่านั้น แต่ยังมีกองเรือที่ 7 เป็นปราการขวางกั้นอยู่้ ซึ่งนาทีนั้น มังกรสะบักสะยอมอย่างจีนใหม่ คิดหาญกล้าจะลงทะเล คงเป็นเรื่องเิกินฝันไปหน่อย เรื่องของไต้หวันก็เลยยืดเยื้อมาจนถึงทุกวันนี้ จากคุณ : ฟอร์โมซา (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 49 10:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 115 อย่างที่ 2  คือ การที่จีนใหม่ไม่ได้นั่งในสหประชาชาติ  ทั้ง ๆ ที่ไต้หวันเป็นเพียงส่วนหนึ่งของจีนเท่านั้น แต่กลับมีที่นั่งในสหประชาชาติ (เพราะอะไรก็ทราบดีอยู่) และเมื่อเกิดการบุกเกาหลีใต้ขึ้น ได้มีการลงมติประนามในคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ ซึ่งมีโซเวียตนั่งเป็น 1 ใน 5 มหาอำนาจผู้แทนถาวรที่มีสิทธิยับยั้งได้ แต่โซเวียตก็ใช้วิธีวอล์กเอ้าท์แทน ทำให้มติของมนตรีความมั่นคงออกมาว่า จีนเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการรุกรานนี้ด้วย ทั้ง ๆ ที่โจวเอินไหล ได้ส่งหนังสือถึงสหรัฐฯ ผ่านผู้แทนอินเดีย (เพราะจีนกับสหรัฐฯไม่มีสัมพันธ์ทางการทูตต่อกันในช่วงนั้น)  ว่า อย่ารุกข้ามแม่น้ำยาลูขึ้นมา ขณะที่แนวคิดของแมคอาเธอร์ ผู้รับผิดชอบศึกเกาหลี เสนอว่า ควรที่ทัพสหประชาชาติจะรุกข้ามแม่น้ำยาลูขึ้นไปถึงดินแดนจีน เพื่อสกัดทัพจีนที่ชุมนุมอยู่ตามแนวชายแดนเสีย ส่วนจะมีเป้าหมายอื่นหรือไม่ ก็ไม่ทราบได้ และทันทีที่ทัพสหประชาชาติขยับเข้าใกล้แนวแม่น้ำยาลู ทหารอาสาสมัครจากจีน ก็ไหลข้ามแม่น้ำ ข้ามพรมแดนมาสมทบกับทหารเกาหลีเหนือ ตีโต้ทัพสหประชาชาติให้ถอยร่นลงไปใต้เส้นขนานที่ 38 ตามเดิม ประมาณการกันว่า ทัพหน้าของ "อาสาสมัคร"จีนแดง ที่นำทัพโดย รมว.กลาโหม นายพลเผิงเต๊อะไหว ผู้นี้ ใช้กำลังคนประมาณ 250,000 คน ในการบุกลงมา แล้วยังตามลงมาอีกเกือบล้านคน จากคุณ : ยาลู (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 49 10:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 116 อีกประการนึง คือ การสนับสนุนจากโซเวียต โดยเฉพาะด้านการจัดกำลังกองทัพและอาวุธให้กับกองทหารจีน เพื่อยกระดับจากทหารอาสาทัพแดง มาเป็นกองทหารบกแห่งชาติ ตามลักษณะทหารประจำการตามมาตรฐานทั่วโลก การสนับสนุนนี้เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลงที่เหมาเดินทางไปพบสตาลินที่มอสโคว์ ภายหลังการชนะศึกกลางเมือง ซึ่งสตาลินก็ยินดีต้อนรับท่านประธานเหมาเป็นอย่างยิ่ง  ด้วยการปล่อยให้นอนดูลมชมวิวกรุงมอสโคว์อยู่นานกว่า 1 อาทิตย์ กว่าจะให้เข้าพบ ซึ่งเป็นเรื่องที่เสียมารยาททางการทูตอย่างมหันต์ ซึ่งสาเหตุก็อธิายได้ไม่ยาก เพราะเหมาไม่ใช่ลูกหม้อของสตาลิน เหมือนกับกลุ่ม 28 บอลเชวิก ที่เดินตามคำสั่งของโคมินเทิร์นอย่างเคร่งครัด การช่วงเหลือที่เหมาได้มาจึงเป็นวงเงินแค่ 300 ล้านเหรียฐสหรัฐฯ (เป็นเงินรูเบิล แถมตอนกลับ ค่าเงินรูเบิลลดลงอีก 20 เปอร์เซนต์) โดยจีนจะ้ต้องใช้คืนในรูปสินค้า แร่ธาตุ และเสียดอกเบี้ยร้อยละ 1 เงินจำนวนดังกล่าว  น้อยกว่าเงินที่สหรัฐฯช่วยเหลือไต้หวันกว่าครึ่ง จากคุณ : สตาลิน (สื่อศิลป) - [ 8 ก.ย. 49 10:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เอ่อ ขออนุญาตครับ Chiang Kai-Shek's Sedan (1972-1975) จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 9 ก.ย. 49 20:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 118 Message to the nation on the tenth anniversary of the war of Resistance against Japan จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 9 ก.ย. 49 20:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ถือว่า พักสายตาวันเสาร์แล้วกันนะครับ จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 9 ก.ย. 49 20:20:07 ]

ความคิดเห็นที่ 120 นายพลเจียงก็ท้าวเอวเป็นเหมือนกันครับ จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 9 ก.ย. 49 20:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 121 อนุสรณ์สถานของเจียงที่ไต้หวัน จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 9 ก.ย. 49 20:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ปัจจุบัน จากคุณ : เพราะผมไม่มี Time Machine - [ 9 ก.ย. 49 20:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ขอลาราชการ 2 วันครับ ต้องไป ตจว.อีกแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 11 ก.ย. 49 17:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ปิดท้ายก่อนไปนะครับ เรนื่องสงครามเกาหลี ก็อย่างที่เล่าว่า สร้างผลกระทบให้กับจีนมาก  นอกจากจะต้องเสียโอกาสในการเข้ายึดไต้หวัน เพราะกองเรือที่ 7 ของสหรัฐฯเข้าขวางไว้แล้ว ยังเสียโอกาสในการได้ที่นั่งในสหประชาชาติ เพราะคณะมนตรีความั่นคงลงมติว่าจีนเป็นผู้รุกรานเกาหลีใต้ และที่สำคัญ คือ เหมาได้เสียลูกชายไปกับการศึกครั้งนี้ แบบไม่น่าจะเสีย  เพราะทีแรกนั้น เหมาอ้านอิง บุตรชายของเหมา สมัครเป็นทหารราบ แต่เผิงเต๊อะไหว ขุนศึกคู่บารมี แม่ทัพสงครามเกาหลีของจีน บรรจุเป็นนายทหารเสนาธิการแทน โดยมีหน้าที่เป็นล่ามรัสเซีย (เพราะมีที่ปรึกษาชาวโซเวียตอยู่ในกองทัพ รวมทั้งอาวุธ ที่จีนเปิดเผยว่า ไม่ใช่ของฟรี แต่แลกกับสินค้าของจีน) เหมาอ้านอิง ยังไม่ทันออกรบ  เครื่องบินของสหรัฐฯโฉบมาเห็นแนวทหารจีน นึกว่าเป็นแนวทหารเกาหลีเหนือ ก็เลยกดเข้าให้ สุดท้ายกระสุนพุ่งเข้าใส่ลูกชายของเหมาตายตั้งแต่นาทีแรกของการสงครามระหว่างจีนกับสหรัฐฯ บุญสู้พ่อไม่ได้จริง ๆ คนนั้นอยู่ตั้งแต่ตั้งพรรค จนมาเป็นผู้นำพรรค ไม่เคยโดนจับสักที จากคุณ : อ้านอิง (สื่อศิลป) - [ 11 ก.ย. 49 18:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 125 อานิสงฆ์ของสงครามเกาหลี คือ ทำให้ระบบการปกครองของจีนใหม่ในช่วงแรก ๆ พ้นวิฟฤติมาได้  เนื่องจากการวางระบบการปกครองหลังการปฎิวัติยังไม่เป็นที่เรียบร้อย  ข้าราชการของพรรค ยังกระจายไปไม่ครบทุกพื้นที่อันห่างไกล ยังพวกก๊กมินตั๋งเก่า ๆ ที่ยังขจัดไม่หมดอีกละ แต่เมื่อเกิดสงครามเกาหลี ก็เลยเกิดกระแสตื่นตัว รักชาติ ต้านอเมริกัน ช่วยเกาหลี  ทำให้ประชาชนเกิดความสามัคคีและเข้าช่วยรัฐบาลทุกรูปแบบ พรรคก็เลยพ้นหายนะยกแรกไปอย่างหวุดหวิด หลังสงคราม รัฐบาลจีนใหม่ พยายามปฎิรูปที่ดินอย่างเร่งด่วน  ซึ่ง็สามารถทำได้ดีในระดับหนึ่ง จนกระทั่งเหล่าผู้นำ เชื่อว่า จีนสามารถที่จะก้าวไปบนเส้นทางของสังคมนิยมที่สามารถพัฒนาประเทศได้ทัดเทียมกับมหาอำนาจในระยะเวลาอันสั้น ซึ่งเป็นการคิดที่ผิดอย่างมหันต์ จากคุณ : ต้าเยี่ยจิ้น (สื่อศิลป) - [ 11 ก.ย. 49 18:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 126 เกากัง กับหลินเปียวครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 12 ก.ย. 49 21:19:42 ]

ความคิดเห็นที่ 127 รูปข้างบน  เกากัง แถวบนขวาสุด หลินเปียว แถวล่างขวาสุดครับ อีกรูป ศพหลินเปียวตอนเครื่องบินตก จากคุณ : Natt_ac121 - [ 12 ก.ย. 49 21:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 128 เกากลีเหนือ ปี 1950 จากคุณ : Natt_ac121 - [ 12 ก.ย. 49 21:26:57 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ลูกชายเหมา ในเกาหลีครับ จากคุณ : Natt_ac121 - [ 12 ก.ย. 49 21:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 130 โปสเตอร์ เจ๊ เจียงชิง ขณะปฏิวัติวัฒนธรรม จากคุณ : Natt_ac121 - [ 12 ก.ย. 49 21:47:40 ]

ความคิดเห็นที่ 131 รูป สมัย ปฏิวัติวัฒนธรรมอีกซักรูป [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Natt_ac121 - [ 12 ก.ย. 49 21:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 132 กระทู้นี้ นอกจากงูชุมแล้ว เสือซุ่ม ก็มีเยอะค่ะ ที่บอกว่า เจียงก็ท้าวสะเอวเป็นนั่นไงคะ นึกว่า คาแรคเตอร์นี้  สงวนไว้ให้เหมาแต่เพียงผู้เดียวเสียอีก   เรื่องเกาหลีปี 1950 ก็เยี่ยมค่ะ ตั้งใจว่าจะขอเกาะ Time Machin ไปเจาะเวลาหาอดีตสักหน่อย แต่มีคนมาดักหน้ารอบอกซะแล้วว่า ..ข้าพเจ้า บ่มีเด้อ เป็นอันว่า  ต้องไปหาหนังสือเก่าๆมาอ่านประกอบกับภาพนี้ค่ะ ป.ล  ปีที่ว่านี้ พี่ยังเป็นวุ้นอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ แต่คนแถวนี้ หลายคนคงเกิดทันนะพี่ว่า แปะรูปเยอะๆนะคะ ต่อให้คนหายไปสักสองเดือน ก็ไม่เหงา จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 12 ก.ย. 49 21:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ขอบคุณน้อง Natt นะคะ ชอบดูรูปค่ะ ขยันแปะดี ขอถามว่า เอามาจากเว็บหรือสแกนจากในห้องสมุดคะ? (อย่าลืมดูหนังสือสอบนาจ๊า) . . เฮ่อ วันเดียวเอง ชักคิดถึงคนเขียนแล้วแฮะ จากคุณ : Tweety สี่ตา - [ 12 ก.ย. 49 23:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ขึ้นกระทูใหม่นะคะ.. จากคุณ : WIWANDA - [ 14 ก.ย. 49 08:47:40 ]

ความคิดเห็นที่ 135 แหมไปว่าอาจารย์ทีเดียวเลยก็ไม่ถูกนะค่ะยังไงก็ต้องโทษที่ตัวเด็กด้วยและค่ะ  เพราะเด็กอาจจะเอาข้อมูลมาผิดหรือไม่ก็ใส่คำตอบผิดพลาด  มาลงความคิดเห็นแบบนี้อาจารย์เขาไม่รู้เรื่องเขาก็เสียหายซิค่ะ จากคุณ : จากเด็กโรงเรียนที่อาจารย์ถูกพล (+ระริก+) - [ 26 ก.ย. 49 20:57:10 ]