ความคิดเห็นที่ 87
สมัยก่อนเคยรับจ้างพิมพ์วิทยานิพนธ์ให้ชาวบ้าน
สงสัยอยู่เหมือนกัน
วิทยานิพนธ์ทำไมต้องใช้ภาษาที่ชาวบ้านเข้าใจยากเหลือเกิน
เหมือนๆ กับภาษากฎหมาย ฟังแล้วไม่กระจ่าง
เอามาต่อ
ภาษาผู้ไท คือภาษาของไทดำผสมกับภาษาลาว
เพราะผู้ไทเป็นสาขาของไทดำ ก็คือไทดำนี่หล่ะ
แต่พอเริ่มเคลื่อนย้ายเข้ามาอยู่ล้านซ้าง
เริ่มวัฒนธรรมแบบลาว และรับพูทธเข้าเป็นศาสนา
ซึ่งไทดำจริงๆ ไม่ได้นับถือพุทธแต่นับถือผีฟ้าพญาแถน ภาษาจึงไม่มีบาลีเข้ามาปน แต่พอมาอยู่ในเมืองลาว
ได้แต่งงานและอยู่ร่วมกันและนับถือพุทธ
ภาษาจึงเริ่มมีบาลีเข้ามาปน และผสมกับภาษาลาวแบบล้านซ้าง จึงเป็นเหมือนที่เห็น
ส่วนอ้ายทองเบิ้ม อ่านตัวหนังสือจากภาพมันไม่ใช่ภาษาลาวเลยเดอ้าย
เพราะตัวอักษรและการวางสระ
แม้จะเป็นภาษาลาวระบบเก่าก็ไม่ถูกไวยกรณ์การเขียน
เดาว่าน่าจะเป็นภาพวาดแถวภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่เขียนขึ้นมาทีหลัง
แต่ดูจากภาพน่าจะมาจากเรื่อง สินไซ หรือสังข์ศิลป์ชัย
ตอนสินไซไปช่วยพระน้านาง คือนางสุมนทา โดยขี่สีโหไปด้วย
ที่รู้เพราะตัวอักษรเหล่านี้ไม่ใช่ชุดอักษรลาว
ดูได้จากทุกตัวอักษร โดยเฉพาะเลข 2 ยิ่งแน่ใจ
เพราะเลยสองลาวไม่ใช่ตัวแบบนี้
และสระโอะลดรูปไม่มีไม้กง
นิทานเรื่องสินไซ หรือสังข์ศิลป์ชัย
ถือเป็นวรรณกรรมที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่ง แต่งด้วยบทร้อยกรอง
โดยใช้ภาษาลาวเก่า จึงทำให้มีความไพเราะเป็นพิเศษ
แม้ในบทแสดงความโกรธแค้นก็ใช้คำที่สุภาพไม่ได้หยาบคายเลย
และผู้รจนาหนังสือเล่มนี้ยังเป็นนักปราชญ์ทีมีความทั้งทางโลกและทางธรรมแตกฉานในบาลีและสันสกฤต
ลำสินไซเป็นใบลานจารึกด้วยอักษรธรรมมีทั้งหมด 21 ผูก
ของเดิมแต่งโดยท้าวปางคำใช้สำหรับอ่านในงานโศก แต่งขึ้นประมาณ พ.ศ 2192
และเขียนใบลานต่อๆ มา
เรื่องย่อคือ ณ เมืองเป็งจาล พระยากุสราช มีมเหสีคือนางจันทา
และน้องสาวคือนางสุมนทา ต่อมายักษ์ชื่อกุมภัณฑ์มาลักเอาตัวนางสุมนทาไปเป็นเมีย
พระยากุสราชคิดถึงน้องสาวเป็นอันมาก จึงออกบวไปตามหาน้องสาวถึงเมืองจำปา ได้เห็นลูกสาวเศรษฐี 7คนของนันทเศรษฐี มาใส่บาตร จึงเกิดความรักและลาสิกขา แล้วแต่งตั้งอำมาตย์ไปสู่ขอนางมาเป็นมเหสี ต่อมานางทั้งแปดตั้งครรภ์ โหรได้ทำนายว่า ลูกของนางจันทากับลูกของนางลุนซึ่งเป็นมเหสีคนสุดท้องในจำนวนนั้นจะเป็นคนดี ส่วนที่เหลือเป็นคนชั่ว ทำให้พี่สาวทั้งหกเคียดแค้น จึงจ้างวานโหดให้กลับคำทำนายใหม่และทำเสน่ห์ยาแฝดให้พระหลงรักนางทั้งหกและเกลียดชังนางจันทาและนางลุน
พอวันคลอดลูกนางจันทาออกมาเป็นคชสีห์ ได้ชื่อว่าสีโห ลูกของนางลุนถือดาบและธนูออกมาด้วย จึงได้ชื่อว่าสินไซ ส่วนน้องอีกคนเป็นหอยสังข์ จึงชื่อว่า สังขาระกุมาร พระยาหลงเชื่อจึงขับไล่นางทั้งสองและลูกออกเมือง จึงเป็นเรื่องราวของการผจญภัยต่อมา
นิทานพื้นเมืองส่วนใหญ่จะมีพื้นฐานประมาณนี้เกือบๆ ทุกเรื่องเลย
มีพระยา มเหสีใหญ่ มเหสีน้อย มีโหรหลวง ตัวอิจฉา
นิทานพวกนี้น่าจะเป็นต้นแบบหมอลำหมู่
ยังมีนิทานลาวอีกหลายเรื่องที่แพร่หลาย
ไม่ว่าจะเป็น
นางผมหอม, นางสิบสอง, นางเต่าทอง(เหมือนปลาบู่ทอง)
เสียวสะหวาด, ผาแดงนางไอ่, การะเกด, ก่ำกาดำ, นางปากเกี้ยง(ปากสว่าง อะไรก็พูดออกมาเกลี้ยงหมด)
กำพร้าผีน้อย ฯลฯ
จากคุณ :
*-*
- [
16 ก.ย. 49 22:45:52
A:61.7.129.153 X:61.7.129.153 TicketID:112835
]
|
|
|
