ในส่วนตัวผมรู้สึกว่าทั้งนามปากกา มีจุดเด่นคนละอย่าง
ว ณ.เมืองลุง มีสำนวนที่สละสลวยงดงามกว่าของ น.นพรัตน์ มีภาษาที่เป็นกวีและละเมียดละไมมากกว่า
เช่น "หิมะขาวพิสุทธิกว่าดอกเหมยสามหุน แต่หิมะขาดความกรุ่นของดอกเหมย" (สำนวนนี้ น.นพรัตน์แปลได้ไม่เพราะเลย จำตรง ๆ ตัวไม่ได้)
หรือ "ไม่เห็นหน้าท่านเพียงชั่วยาม คล้ายผ่านสามฤดูหนาว"
มาดูสำนวนของ น.นพรัตน์บาง ไม่ค่อยเพราะเลยเช่น
"นกสิ้นเกาทัณฑ์ซ่อน กระต่ายตายฆ่าสุนัขล่าเนื้อ" และอีกหลาย ๆ สำนวนที่ตะกุกตะกักน่าดู
แต่.... น.นพรัตน์จะมีดีที่ความละเอียดของเนื้อหา และเก็บรายละเอียดได้มากกว่ามาก เปรียบเทียบเรื่องมังกรหยกสำนวน ว ณ.เมืองลุง กับ น นพรัตน์
ว ณ.เมืองลุงแปลข้ามไปมาก ซึ่งกรณีความละเอียดและเข้มข้นของเนื้อหา ผมเห็นว่า น นพรัตน์เหนือกว่า
**** ยกเว้น เรื่องมังกรคู่สู้สิบทิศ (อันที่จริงตั้งแต่ เจาะเวลาฯ , มังกรคู่ฯ , เทพมารฯ) ที่ น.นพรัตน์ เหมือนกับเป็นคนละคนเลย แปลได้กระชับ และสำนวนเพียว ลมมาก ผิดจากสไตล์เดิมลิบลับ แล้วก็แปลเป็นจีนกลางด้วย
_________________________________________________________
ตอนแรกนวนิยายกำลังภายในที่เป็นเรื่องที่ประทับใจที่สุดของผมคือ ฤทธิ์มีดสั้น (ผลงานแปล วณ.เมืองลุง) เพราะมีความลึกซึ้งกินใจมาก
แต่ต่อมาเรื่องที่อยู่ในความประทับใจของผมที่พอจะคู่เคียง ฤทธิ์มีดสั้นได้ คือ มังกรคู่สู้สิบทิศ (ผลงานแปลของ น.นพรัตน์) ซึ่งเป็นเรื่องที่กระชับเร้าใจ น่าตื่นเต้น และมีรายละเอียดและสาระที่น่าสนใจมาก
ซึ่งอันนี้คงเกี่ยวกับผู้ประพันธ์มากกว่า ไม่เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้ เพียงแต่อยากแสดงความคิดเห็นเสริม
______________________________________________________________________
ไม่ทราบว่าพี่น้องเหล่าจอมยุทธ์เห็นเป็นเช่นใด ขอเชิญร่วมวิจารณ์
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 49 20:38:01
จากคุณ :
Uncle-Dave 
- [
21 ก.ย. 49 20:24:37
]
สำนวนแปลของ ว ณ.เมืองลุง และ น.นพรัตน์
