ความรักของผมสีม่วง ตอนที่ 2
มาละครับ มาอ่านเรื่องราวของเด็กน้อย ตอนนั้นอะ ตอนนี้แก่แย้วอะครับผม คุณคิดว่าเราอายุเท่าไรอะคับ สงสัยอะดิ ยังไม่บอก อิอิ มาครับ มาต่อกันเลยนะครับ หลังจากเรียนจบก็ใช้ชีวิตที่หออะครับ ย้ายมา กทม มาทำงานที่ บริษัททัวร์แห่งหนึ่งย่านอินทามาระ ไปทำทัวร์วิมานเมฆ และก้พาช็อปปิ้ง ก็ทำได้ สามเดือนออกมา ทำทัวร์เกาหลี จาก กทม ไปพัทยา ก็ทำนานครับ ทำจนเริ่มชินกับการทำงานที่ไม่เป็นเวลา ครายว่าไกด์เป็นงานสนุก คิดใหม่นะครับ บางครั้งเจอไฟท์ ดีเลย์โอมายก็อด เคยนอนไหมครับ ในห้องน้ำสนามบิน เคยมาละครับ โครตเซ็งมากๆๆ และจากการที่ได้ทำงานตรงนี้มาก็ ได้เจอแฟนคนแรกครับ แฟนคนนี้ก็มาจากการแนะนำของแต๊ค เพราะเป็นกิ๊กของมัน สมัยนั้นไม่มีคำว่ากิ๊กอะครับ เรียกว่าคู่ขามั่ง มันคงเห็นว่าเรางานยุ่งมากหา ผู้ชายไม่ได้แน่ๆๆ มันเลยสงสารหรือสมเพชไม่รู้อะ มันพาคนนี้มาแนะนำให้รู้จักเราในวันหนึ่ง และเราก็โทรคุยกันทุกคืน ครั้งละนานๆๆ เคยโทรตั้งแต่ 4 ทุ่ม ยันเช้าเลย ก็มีเดทกันไปเจอกันครั้งแรกที่ออกเดท คือเซ็ลทรัล ลาดพร้าว ไปทานซิลเลอร์กัน หลังจากนั้น ก็ไปเจอกันบ่อยๆ
และในวันเกิดเราก็เลยให้เค้ามานอนค้างที่หอ เรา และเราก็เป็นของกันและกัน และก็แฟนเราสมมุติชื่อนะ ชื่อ โอ๊ค ก็ไปๆๆกลับๆๆ หอเรา จนเรามาคุยกัน ว่าจะย้ายมาอยู่ด้วยกัน ก็เลยประหยัดหอไปอีกหนึ่งหออะครับ ก็เลยมาอยู่อาศัยกันที่อินทามาระ (ซอยที่เกย์เยอะมาก) เราก็เลยไม่ได้ทำงานเป็นไกด์อะครับ ก็ลาออกมาทำงานออฟฟิช สำรองห้องพักของโรงแรมบนเกาะพีพี เรามารับเงินเดือน 8500 บาท ต่อเดือน โอ๊คได้ หมื่นต้นๆๆ เพิ่งย้ายงานมาจากพรรคการเมืองเค้าเคยทำพีอาร์อะครับ แต่ย้ายมาก็ทำงานพี่อาร์อีก โอ๊ค เป้นคนเจ้าชู้เอาเรื่องอยู่ ตอนที่คบกันแรกๆ เราต้องตามจัดการพวกที่มาดทรมาจีบ และโอ๊คโทรไปจีบด้วย
กว่าจะลงเอยได้ไม่มีครายก็ เอาไปซะ หลายเดือน กว่าจะลงเอยกันได้ ไม่มีครายมาแทรกแซงได้ เหนือยโครต สาเหตุที่ไม่ทำงานไกด์ เพราะ ช่วงนั้นไม่มีงานด้วย ก็เลยหันมาทำงานออฟฟิชบ้าง แท้จริง เนือ่งจาก หึงหวงแฟนมากว่า ทุกวัน ที่คบกัน ตอนที่เราอาบน้ำเราก็จะเตรียบยาสีฟันใส่แปรงใหโอ๊ค และเราก็อาบน้ำสร็จ แฟนเราก็อาบต่อ เราก็เตรียบชุด เสื้อผ้าให้เค้า รองเท้า ถุงเท้า กกน และกระเป๋าทำงานอะ และเตรียบกระเป๋าตังด้วย อิอิ แลกแบงค์ใหญ่เป็นแบงค์ย่อยให้อะ
เพราะขึ้น รถเมล์จะได้สะดวก ตอนเย็นก็โทรถามกันจะกินไรก็จะได้ซื้อไปให้อะ และเราอยู่ด้วยกัน เสาร์อาทิตย์ เดิน จตุจักร ด้วยกัน ทำอาหารทานกัน และหยุดยาวเราก็ไปบ้านพ่อแม่เค้าที่ ทางใต้ ที่บ้านเค้ามีเกาะเยอะๆๆคับ มีหนังฝรั่งไปถ่ายทำด้วย มีทะเลแหวก ก็ไปมาสองสามครั้งอะ แต่ความรักครั้งนี้ก็เต็มที แค่ สามปีพอดีเลย ครบรอบ ครบกันสามปี เลยวันเกิดเราไปสองอาทิตย์เอง เราเกิดเดือนมิถุนายน วันที่ 12 พอดีมีความผิดปกติเกิดขึ้นกับเรื่องระหว่างเรา โอ๊คปิดมือถือบ่อยมากถ้าอยู่กับเรา เราถาม โอ๊ค ทำไมปิเครื่องบ่อยจัง โอ๊คตอบ แบตไม่คอ่ยดีอะ เลยขี้เกียจเปิด ยังไม่อยากซื้อใหม่อะ เราก็ฟังนั้นคือคำตอบ เราไม่คิดว่าโรคโกหก กับเจ้าช็มันเริ่มกำเริ่มตอนนั้นอะ เพราะอยู่กับเราตลอดเลย ยกเว้นตอนที่ไปสัมนา เราไม่ได้ไปแค่นั้นเอง
คืนนั้น เราลองเปิดมือถือเค้าตอนหลับ เราก็เจอข้อความมากมายแสดงความคิดถึงห่วงหาอาทรกัน และการนัดเจอกันต่างๆๆ โดยที่มีความนั่งอ่านอยู่นั้นเอง แต่ต้องมาสะดุด ข้อความที่นัดเจอกันที่เซ็ลทรัล ลาดพร้าว เพราะรจำได้มีวันหนึ่งเราบอกว่าจะไปเดินเซ้ลทรัล โอ๊ค บอกว่าอย่าไปเดินรีบกลับมาหอ นอนเถอะ เพราะเราไม่ค่อยสบายอะ เรามารู้แย้วว่าเพราะอะไรถึงห้ามเรา ที่แท้เราก้ไม่ได้ทานข้าวแต่เรากินหญ้านั้นเอง น้ำตามันไหลออกมาตอนไหนไม่รู้ รู้ว่ามันอาบแก้มเราทั้งสอง มันทั้งแค้นใจ เสียใจ บอกไม่ถูก ว่านี้เหรอความรัก ทำไมมันโหดร้ายซะจริง เรานั่งร้องไห้ที่ระเบียง ใจหนึ่งก็อยากกระทืบมัน มันคือคนที่บอกว่ารักเราตลอดเลย แต่ทำไมมาทำร้ายกันแบบนี้ เรารู้มันเจ้าชู้อะ เราเคยเจอแบบว่าไปเที่ยว อตก ที่บาร์เกย์เยอะๆๆ เที่ยวตั้งแต่ไอซีคิว จนตอนนี้ รู้สึก เปลี่ยนเป็น ไอซี่นะ ถ้าไม่ผิดอะ เราไปกันสองคน มันแอบจับมืออีกคนทั้งทีมืออีกข้างจับมือเรา เราเห็นตลอด แต่ไม่ได้ว่าไรอะ เรากลับบ้านก็ถามว่า มือคนนั้นนิ่มไหม ได้เบอร์ยังละ มือไร อย่ามาหาเรือ่ง เมาก็ไปอาบน้ำไป มันว่าเรา เราบอกไปว่า เราเห็นแต่ให้เกียรติ นายอะ ไม่อยากโวยวาย อายเค้า มันอึ้งไป แต่เงียบ เราก็เดินไปอาบน้ำ น้ำตามันไหลพร้อมน้ำจากฝักบัว แต่ก็กลับมามีไรกัน แบบนี้ถึงว่าคนเป็นผัวเมียกัน ต่อให้ทะเลาะกัน สุดท้ายก็ลงเอยที่เตียง เรื่องนันก็จบไป แต่ครั้งนี้คงทนต่อไปไม่ไหว ไม่อยากใช้ความรัก รักที่ทนเจ็บแบบนี้ เราก็เลยตัดสินใจ บอกเลิก ตอนเช้าหลังจากที่โอ๊ค นอนหลับสบายทั้งคืน ดดยมีเรานั่งร้องไห้ที่ระเบียงคนเดียว เราบอกไปว่า เราอ่านข้อความนาย และรู้ว่ามันคงถึงวันที่เราต่างคนต่างไป โอ๊ค บอกว่า เกย์อะ เบื่อที่กินข้าวทุกวัน ก็อยากไปกินก๊วยเตี๊ยว ผัดไท บ้าง แต่สุดท้ายก็มากินข้าวแบบเดิม อย่าคิดมาก เราไม่พูด แต่เดินออกไปนั่งรถทำงาน แต่ก่อนไปก้ทำกิจวัตรแบบเดิม ต่อให้ทะเลาะไง เราก็เตรียมแบบทุกวันที่เราดำเนินตามชีวิต ของเรา เราออกไปโดยที่ไม่เปิดมือถือ ปิดมือถือ นั่งทำงานก็ร้องไห้ น้ำตามันไหลตลอด เวลา เชื่อไหม โอ๊ค เป็นคนที่โทรหาเราทุกวันทั้งๆๆ ที่อยู่ด้วยกันทุกวัน โทรเช้าถึงที่ทำงานยัง กลางวันทานไรยัง เย็นจะกลับยัง โทรแบบนี้ทุกวัน แต่วันนี้ไม่ได้โทร เพราะเรายังคงปิดมือถือ
เรานั่งคิดตลอดว่าเราผิดไรไป ทำไรพลาดไป เราไม่ดีตรงไหนเรานั่งคิดตลอด ดีที่เจ้านายไม่เข้ามาทำงานอะ ไม่งั้นโดนด่าแน่เลย และช่วงนี้ก้ไม่ค่อยมีงานเข้ามาจองห้องพักเลย เลยร้องไห้ โดยมีพี่ที่ทำงาน สองคน สนิทกับเรามาก ถามว่าเกิดไรขึ้น ชื่อ พี่ฝน และพี่หนู สองคนนี้สนิทมาก เราเล่าทุกเรื่องที่ไม่สบายใจให้ทั้งสองฟัง เค้าก็บอกใจเย็นๆๆ ค่อยคุยกัน ว่าจะเอาไงต่อไป ติดตามครั้งต่อไป
จากคุณ :
guide'slove
- [
28 ก.ย. 49 18:31:34
]