ความคิดเห็นที่ 1 Part I กำเนิดการบิน เมื่อคนไทย ติดปีกบิน บนท้องฟ้าเหนือมหานครกรุงเทพฯ ในระหว่างวันที่ ๓๑ มกราคม - ๖ กุมภาพันธ์ ๒๔๕๔ มีวัตถุแปลกประหลาดบินวนไปเวียนมาสร้างความพิศวงงงงวยให้กับผู้คนที่อยู่บนพื้นดินในเวลานั้น จนกระทั่งเมื่อเจ้าสิ่งนั้นร่อนลงสู่พื้น ณ สนามม้าสระปทุม (ราชกรีฑาสโมสร) คนไทยก็ได้รู้จักกับฝรั่งชาวเบลเยี่ยมนามว่า นายชาร์ล แวน เดนเบอร์น ซึ่งเป็นนักบินคนแรกที่นำเครื่องบินปีก ๒ ชั้นแบบอังรี ฟามัง ๔ (Henri Farman IV) ชื่อ Wanda มาแสดงการบินให้คนไทยได้เห็นกับตา สร้างความตื่นตาตื่นใจแก่คนไทยเป็นอย่างมาก นอกจากประชาชนคนไทยจะได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์สิ่งนี้เป็นขวัญตาแล้ว พลเอก สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนารถ กรมหลวงพิศณุโลกประชานารถ ยังได้มาทอดพระเนตรเหตุการณ์สำคัญนี้ด้วย จากวันนั้นเอง พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ และเจ้าฟ้าอีก ๒ พระองค์คือ พลเอกสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถ กรมหลวงพิศณุโลกประชานารถ เสนาธิการทหารบก และ พลเอกสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงนครไชยศรีสุรเดช เสนาบดีกระทรวงกลาโหม ได้ทรงตระหนักเห็นถึงความสำคัญที่ประเทศไทยต้องมีเครื่องบินไว้ป้องกันประเทศชาติจากภัยคุกคามต่างๆ  การคัดเลือกนายทหารระดับหัวกะทิเพื่อที่จะถูกส่งไปเรียนวิชาการบินจึงเริ่มต้นขึ้นในเวลานั้น นายทหารจำนวน ๓ นายที่ถูกคัดเลือกได้แก่ พันตรี หลวงศักดิ์ศัลยาวุธ (สุนีย์ สุวรรณประทีป) ผู้บังคับกองพันพิเศษกองพลที่ ๕ ร้อยเอก หลวงอาวุธสิขิกร (หลง สินศุข) ผู้รั้งผู้บังคับกองพันพิเศษกองพลที่ ๕ และ ร้อยโท ทิพย์ เกตุทัต ผู้บังคับกองร้อยที่ ๓ โรงเรียนนายร้อยชั้นมัธยม ถูกมอบภารกิจพิเศษคือไปศึกษาวิชาการบิน ที่โรงเรียนการบินนิเออปอร์ต ณ สนามบินวิลลาคูเบลย์ ประเทศฝรั่งเศส ในปี พ.ศ. ๒๔๕๕ (๑ ปีก่อนเกิดสงครามโลกครั้งที่ ๑) พร้อมทั้งยังได้จัดตั้ง “แผนกการบิน” ขึ้น โดยอยู่ในบังคับบัญชาของพลเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน จเรการช่างทหารบก และมีการสร้างโรงเก็บเครื่องบินชั่วคราวไว้ที่สนามม้าสระปทุม ในเดือนธันวาคม ๒๔๕๖ เมื่อนายทหารทั้ง ๓ คนสำเร็จหลักสูตรการบินแล้ว จึงเดินทางกลับประเทศไทย ในปลายปี พ.ศ. ๒๔๕๖ มาไม่มาเปล่า ยังได้นำเครื่องบินที่ทางราชการสั่งซื้อเป็นจำนวน ๘ เครื่องมายังประเทศไทยโดยบรรทุกมาทางเรือ เป็นเครื่องบินแบบ “นิเออปอร์ต” ๔ เครื่อง และแบบ “เบรเกต์” อีก ๔ เครื่อง นำมาไว้ในโรงเก็บที่สนามม้าสระปทุม ท่านทั้ง ๓ ที่สำเร็จการบินได้รับพระราชทานยศและบรรดาศักดิ์เป็น พลอากาศโทพระยาเฉลิมอากาศ นาวาอากาศเอก พระยาเวหาสยานศิลปสิทธิ์ และนาวาอากาศเอก พระยาทยานพิฆาฏ ตามลำดับ กองทัพอากาศจึงถือว่าท่านทั้ง ๓ เป็น “บุพการีทหารอากาศ” ทั้งยังได้เป็นครูฝึกสอนการบินและช่างเครื่องให้กับนักบินรุ่นต่อๆ มาด้วย และในวันที่ ๒๙ ธันวาคม ๒๔๕๖ ก็เป็นวันที่แผนกการบินได้ทำการทดลองบินด้วยเครื่องทั้ง ๘ ลำของประเทศไทย เป็นครั้งแรกที่สนามม้าสระปทุมนั่นเอง โดยในวันนั้นมีทั้งข้าราชการฝ่ายทหารและพลเรือน รวมทั้งประชาชนมากมายแห่กันไปชมการบินอย่างคับคั่ง เป็นความสำเร็จครั้งแรกของกิจการการบินของไทย หลังจากวันนั้น นายทหารทั้ง ๓ ได้ช่วยกันสร้างรากฐานการบินของไทยไว้เป็นอย่างดี ทำให้กิจการบินได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว จนในที่สุด สนามม้าสระปทุม สถานที่ที่ใช้เป็นแผนกการบินก็ดูจะคับแคบเกินไป ในปีต่อมาจึงต้องย้ายสนามบินมาอยู่ที่ดอนเมือง และในที่สุด วันที่ ๒๗ มีนาคม ๒๔๕๗ กระทรวงกลาโหมได้ออกคำสั่งให้ตั้ง “กองบินทหารบก” ขึ้น โดยมีที่ตั้งอยู่ที่สนามบินดอนเมืองนั่นเอง จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คนไทยสร้างเครื่องบิน หลังจากก่อตั้งการบินทหารบกได้ไม่ถึง ๒ เดือน พันโท พระยาเฉลิมอากาศ ได้ประกาศศักดาเสืออากาศไทยด้วยการนำเครื่องบินเบรเกต์ ๓ ที่สร้างขึ้นเองด้วยวัสดุภายในประเทศ (ยกเว้นเครื่องยนต์) ขึ้นทดลองบินที่ระยะสูง ๓๐๐ ฟุต เป็นผลสำเร็จ มีสมรรถนะไม่แพ้เครื่องจากต่างประเทศเลยทีเดียว สงครามโลกครั้งที่ ๑ ในทวีปยุโรปได้ระเบิดขึ้น ประเทศมหาอำนาจคู่สงครามต่างก็สร้างเครื่องบินออกมาใช้ทำยุทธเวหากันอย่างอุตลุด มีการพัฒนาแสนยานุภาพทางการบินกันอย่างใหญ่โต และในครั้งนั้นเครื่องบินจึงได้มีการนำมาใช้ประโยชน์อย่างมากมายทั้งทางด้านการทหารและพลเรือน เทคโนโลยีการบินจึงได้ถูกออกแบบอย่างซับซ้อนมีการพัฒนากันอย่างไม่หยุดหย่อน ในที่สุดกระทรวงกลาโหมของไทยได้ยกฐานะกองบินทหารบกขึ้นเป็น “กรมอากาศยานทหารบก” เมื่อวันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๔๖๑ จากนั้น ไทยเราก็มีการสร้างเครื่องบินขึ้นอีกเรื่อยๆ ในปี พ.ศ. ๒๔๗๐ นายทหารช่างไทย พันโท หลวงเวชยันต์ รังสฤษฏ์ สามารถสร้างตัวถังเครื่องบิน ประกอบเข้ากับเครื่องยนต์ฝรั่งได้เองสำเร็จ เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดปีก ๒ ชั้นแบบบริพัตร ทำการทดลองบินเมื่อวันที่ ๒๓ มิถุนายน ๒๔๗๐ และในปี พ.ศ. ๒๔๗๒ พันโท หลวงเนรมิตไพชยนต์ ออกแบบเครื่องบินขับไล่ให้กองโรงงานสร้างขึ้น ได้รับพระราชทานชื่อว่า “ประชาธิปก” ทั้ง ๒ รุ่นนี้ก็ได้เข้าประจำการในกองทัพหลายสิบปี เป็นความสำเร็จครั้งแรกและครั้งเดียวที่คนไทยสามารถผลิตเครื่องบินเองได้... จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Part II กิจการบินทางการทหาร กำเนิดกองทัพอากาศและยุทธเวหาของเสืออากาศไทย พอสงครามสงบลงก็ได้เกิดวิกฤติเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลกและประเทศไทยก็ได้รับผลกระทบนั้นด้วย ทำให้การสร้างเครื่องบินใช้เองนั้นเป็นการลงทุนที่สูงมาก การผลิตเครื่องบินของคนไทยยังทำกันได้น้อยอยู่ เมื่อเปรียบเทียบกับการจัดซื้อเครื่องบินจากฝรั่ง และมหาอำนาจเอเชียประเทศใหม่คือประเทศญี่ปุ่น การจัดซื้อจากประเทศเหล่านี้จึงดูจะคุ้มค่ากว่า และนับจากนั้นคนไทยก็ไม่เคยผลิตเครื่องบินเองอีกเลย แต่ในช่วงเวลานี้ กองทัพไทยของเรายังมีการพัฒนาศักยภาพการบินขึ้นเรื่อยๆ จำนวนเครื่องบินที่ถูกสั่งเข้ามามีสูงขึ้น เพื่อใช้งานทางด้านกิจการทหารและพลเรือน วันที่ ๙ เมษายน ๒๔๘๐ กระทรวงกลาโหมจึงได้ยกฐานะของกรมทหารอากาศเดิมขึ้นเป็น “กองทัพอากาศ” ตามพระราชบัญญัติจัดระเบียบราชการกระทรวงกลาโหม ฉบับที่ ๒ สืบเนื่องมาจากการพัฒนาทางด้านอากาศยานของโลกได้มีความเจริญก้าวหน้าขึ้นมาก จึงต้องมีการขยายการดำเนินงานของกองทัพให้ใหญ่โตขึ้นด้วย เราจึงได้มีกองทัพอากาศไทยขึ้นในปีนั้นเอง จนกระทั่งในปี พ.ศ. ๒๔๘๓ ได้เกิดกรณีพิพาทอินโดจีนกับประเทศฝรั่งเศสขึ้น กองทัพอากาศไทยก็ได้แสดงศักยภาพการเป็นเสืออากาศอันห้าวหาญให้ปรากฏเป็นครั้งแรกในปีนั้น แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 49 15:10:53 จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:10:11 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ศึกเวหาในสงครามอินโดจีน ยุทธนาการทางอากาศที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก คงไม่พ้นศึก Battle of Britain ระหว่างอังกฤษกับเยอรมัน หรือศึกสมรภูมิ Midway ระหว่างสหรัฐฯ กับญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่ ๒ แต่ยุทธเวหาระหว่างเสืออากาศไทยกับกองบินรบของฝรั่งเศสในศึกอินโดจีน นับว่าเป็นการรบที่ห้าวหาญ ดุเดือด น่าตื่นเต้นไม่แพ้ ๒ ศึกที่กล่าวมาก่อนหน้านี้ สงครามอินโดจีนเกิดขึ้นจากการที่รัฐบาลไทยในสมัยที่จอมพล ป. พิบูลย์สงครามเป็นนายกรัฐมนตรี ได้เกิดปัญหาการปักปันเขตแดนระหว่างไทยกับเขตอินโดจีน (ลาว – กัมพูชา) ซึ่งเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส โดยที่ก่อนหน้านั้น ฝรั่งเศสได้ยึดดินแดนบางส่วนของไทยไปแล้วถึง ๕ ครั้ง ความขัดแย้งกันในปี พ.ศ.๒๔๘๓ นี้เองที่เป็นชนวนให้เกิดเหตุการณ์ที่คนไทยเรียกร้องขอดินแดนบางส่วนคืนจากฝรั่งเศส หลังจากที่รัฐบาลไทยได้ทำการเจรจากับรัฐบาลฝรั่งเศสมานาน แต่ฝรั่งเศสได้บ่ายเบี่ยงมาโดยตลอดแถมยังทำการยั่วยุทางการไทยต่างๆ นานา เช่น ส่งเครื่องบินบินล้ำน่านฟ้าเข้ามาทางเขตจังหวัดหนองคายและในจังหวัดอื่นๆ วันละไม่ต่ำกว่า ๓๐ เที่ยวบินในเชิงลักษณะการข่มขู่ หรือส่งกำลังทหารล่วงล้ำเข้ามาในเขตบ้านโคกสูง อำเภออรัญประเทศ จังหวัดปราจีนบุรี และใช้อาวุธปืนระดมยิงเข้ามาทำให้บ้านเรือนราษฎรได้รับความเสียหาย ซึ่งพฤติกรรมของฝรั่งเศสในครั้งนี้ส่อเจตนาที่จะเข้ารุกรานเราโดยตรง การที่ฝรั่งเศสทำการข่มขู่คนไทยได้ถึงขนาดนี้ ทำให้ประชาชนจำนวนมากเกิดความเคียดแค้นชิงชังฝรั่งเศส จนกระทั่งมีนิสิตนักศึกษาจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, โรงเรียนเตรียมอุดม ร่วมกับประชาชนเป็นจำนวนมากออกมาเดินขบวนสนับสนุนรัฐบาลไทยในการเรียกร้องขอดินแดนคืนจากฝรั่งเศส จนในที่สุด ในวันที่ ๒๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๘๓ รัฐบาลจึงมีคำสั่งเตรียมพร้อมสำหรับสงครามอินโดจีน และได้ส่งกองกำลังทั้งทางบก ทางเรือ และทางอากาศ รุกคืบหน้าเพื่อยึดดินแดนที่เรียกร้องคืนมาให้จงได้ มาดูกันที่กองทัพอากาศของไทยเราในตอนนั้น เครื่องบินที่พร้อมกระโจนเข้าสู่สงครามอินโดจีน ส่วนใหญ่เป็นเครื่องบินที่เราสั่งซื้อเข้ามาในช่วงปี พ.ศ.๒๔๗๕ - ๒๔๘๐ เช่น  เครื่องบินขับไล่ที่นั่งเดี่ยว ปีก ๒ ชั้นคือ เคอร์ติส ฮอว์ก - ๒ ขาแข็ง (พับฐานไม่ได้) จำนวน ๑ ฝูง และเคอร์ติส ฮอว์ก - ๓ พับฐาน จำนวน ๒ ฝูง กับเครื่องบินโจมตีและตรวจการแบบ วอจ์ต คอร์แซร์ ปีก ๒ ชั้น ๒ ที่นั่ง มีพลปืนหลัง จำนวน ๒ ฝูง ต่อมากองทัพอากาศไทยได้ซื้อลิขสิทธิ์แผนแบบ ฮอว์ก – ๓ กับคอร์แซร์ มาให้กรมช่างอากาศยานผลิตออกมาใช้เป็นจำนวนมาก นอกจากนี้แล้ว กองทัพอากาศยังจัดซื้อเครื่องบินทิ้งระเบิด มาร์ติน ๑๓๙ ดับบลิวเอสเอ็ม แบบปีกชั้นเดียว ๒ เครื่องยนต์ จำนวน ๖ เครื่อง แต่เมื่อเครื่องบินทิ้งระเบิดรุ่นนี้ถูกส่งมาถึงได้ไม่นาน ลำตัวเครื่องก็มีอันหักพังเสียหายไป ๑ เครื่องในทุ่งนาแถวสถานีรถไฟหลักสี่   ยังมีเครื่องบินขับไล่ที่มีสมรรถนะเท่าเทียมกับเครื่องบินของฝรั่งเศส ซึ่งกองทัพอากาศไทยสั่งซื้อจากสหรัฐอเมริกา คือเครื่องบินขับไล่ปีกชั้นเดียว เคอร์ติส ฮอว์ก ๗๕ เอ็น จำนวน ๑๖ เครื่อง มูลค่า ๔๖๘,๐๐๐ เหรียญสหรัฐฯ (อัตราแลกเปลี่ยนในขณะนั้น ๑ เหรียญ เท่ากับ ๒.๕๐ บาท) แต่ในขณะที่กำลังขนส่งมาทางเรือถึงกรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ ในวันที่ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๘๓ รัฐบาลสหรัฐได้สั่งกักเครื่องบินทั้งหมดที่จะนำมาให้กองทัพอากาศไทยไว้ที่นั่นโดยที่ฝ่ายเราก็ไม่ทราบเหตุผล ซึ่งเหตุการณ์นี้อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกันกับที่ไทยเรากำลังพิพาทกับฝรั่งเศสอยู่ก็อาจเป็นได้ เมื่อสหรัฐฯ เกลอเก่าของไทยเราเล่นไม่ยอมส่งเครื่องบินมาให้ดื้อๆ เสียอย่างนี้ กองทัพอากาศจึงหันหน้าไปพึ่งญี่ปุ่นผู้ซึ่งทำตัวเป็นมหามิตรรายใหม่ทันที ญี่ปุ่นจึงยื่นมือเข้าช่วยเหลือด้วยการส่งเครื่องบินขับไล่ ตาชิกาว่า มาให้ ๑๐ เครื่อง ในโอกาสนี้ไทยเราจึงได้ซื้อเครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด มิตซูบิชิ กิ -  ๓๐ (นาโกย่า) จำนวน ๒ ฝูง แต่อย่างไรก็ตาม สหรัฐฯ ได้ยอมปล่อยเครื่องบิน ฮอว์ก – ๗๕ ที่กักเอาไว้ที่ฟิลิปปินส์มาให้แก่ไทยเข้ามาได้ทันใช้ในช่วงท้ายๆ ของสงคราม ยุทธเวหาระหว่างเสืออากาศไทย – ฝรั่งเศสกำลังจะระเบิดขึ้นแล้ว....!! จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เปิดฉาก : บันทึกการรบทางอากาศครั้งแรกของเสืออากาศไทย เริ่มต้นขึ้น เมื่อวันที่ ๒๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๔๘๓ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่รัฐบาลไทยจะประกาศสงครามกับฝรั่งเศสอย่างเป็นทางการ ในช่วงนั้น ฝรั่งเศสมักส่งเครื่องบินเข้ามาบินก่อกวนในเขตของไทยเราบ่อยๆ และในวันนี้เอง เครื่องบินทิ้งระเบิด ฟามัง จำนวน ๒ เครื่อง บินล้ำเข้ามาเหนือน่านฟ้า อำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย ไทยเราจึงส่งเครื่องบินขับไล่ ๓ เครื่องขึ้นไปสกัดกั้น จนมีทีท่าว่าจะปะทะกันอยู่แล้ว แต่อยู่ดีๆ เครื่อง ฟามัง ชิ่งหนีกลับไปทางเวียงจันทน์เสียก่อน หลังจากนั้น ฝรั่งเศสก็ได้ปฏิบัติการบินยุแหย่ไทยเราตลอดมาจนกระทั่งถึงเดือนพฤศจิกายน จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปะทะ “โมราน ซอนเยร์” : การสู้รบที่แท้จริงของเสืออากาศไทยเกิดขึ้นในวันที่ ๒๘ พฤศจิกายน ๒๔๘๓ เวลา ๘.๐๐ น. เครื่องบินไทย ๒ เครื่อง ขึ้นบินสกัดกั้นเครื่องบินของฝรั่งเศส ๔ เครื่อง เหนือน่านฟ้าจังหวัดอุดรธานี ปะทะกันได้ครู่หนึ่งฝรั่งเศสก็ถอนตัวกลับไป แต่ในวันเดียวกันและเวลาเดียวกันนี้เอง ได้มีเครื่องบินแบบโมราน ซอนเยร์ ของฝรั่งเศสจำนวน ๕ เครื่อง บินเข้ามาทิ้งระเบิดที่นครพนม ฝ่ายไทยเราก็ได้ส่ง บ.ข. ๑๗ ฮอร์ค ๓ จำนวน ๒ เครื่อง และเครื่องบิน บ.ต. ๒๓ คอร์แซร์ ๑ เครื่อง ขึ้นบินสกัดกั้น ในแถลงการณ์ระบุว่า เมื่อเครื่องบินของทั้ง ๒ ฝ่ายเข้าปะทะกัน โมราน ๒ เครื่องดำดิ่งลงมาหาเครื่องบินทั้ง ๓ ของไทยเพื่อล่อให้แตกหมู่ออกมา ส่งผลให้เครื่องของ ร.ท.ศานิต นวลมณี หลุดเดี่ยวออกไป โมราน อีก ๓ เครื่องจึงบินเข้ามารุมกินโต๊ะทันทีเป็นศึก ๓ ต่อ ๑ แต่เสืออากาศไทยของเราควบคุมสติไว้มั่น พยายามล่อหลอกให้เจ้าโมรานที่มีสมรรถนะสูงกว่าไล่เกาะหลัง เมื่อยิงพลาดโมรานทั้ง ๓ เครื่องจึงบินถลำหน้าไปแล้วตกเป็นเป้าเสียเอง เลยถูกยิงควันโขมง ร.ต.ทองใบ พันธุ์สบาย ลูกหมู่อีกคนหนึ่งได้เข้าช่วยแก้สถานการณ์ ชุลมุนกันอยู่พักใหญ่ เครื่องของฝรั่งเศสต้องบินหนีไป รวมเวลารบกันทั้งสิ้น ๑๗ นาที ต่อมามีรายงานภายหลังว่าเครื่องบินแบบโมรานของฝรั่งเศสตก ๑ เครื่องในเขตอินโดจีน ส่วนเครื่องบินฝ่ายไทยไม่ได้รับความเสียหาย นับเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของกองทัพอากาศไทย จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:14:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถล่มท่าแขก : วันที่ ๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๘๓ มีเครื่องบินข้าศึกเข้ามาบินตรวจการณ์เหนือเมืองนครพนม ไทยเราจึงส่งเครื่องบิน ฮอว์ก – ๓ ขึ้นขับไล่จนข้าศึกต้องบินหนีออกไป วันต่อมา ข้าศึกเข้ามาบินตรวจการณ์เหนือบ้านศรีเชียงใหม่ และอำเภอท่าบ่อ จังหวัดหนองคายอีก ไทยจึงส่งเครื่องบินคอร์แซไปทิ้งระเบิดทำลายหน่วยที่ตั้งทางทหารของฝรั่งเศสที่เมืองท่าแขก ผลก็คือ หน่วยทหารแห่งนั้นโดนถล่มยับเยินไม่มีชิ้นดี จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:16:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฝรั่งเศส พยายามยกพลขึ้นบก : เริ่มขึ้นเดือนใหม่ วันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๘๓ เกิดการปะทะกันกลางอากาศเหนือน่านฟ้านครพนม ระหว่างเครื่องบินของไทย ๑ เครื่องกับเครื่องบินข้าศึก ๒ เครื่อง โดยมี ร.อ.ไชย สุนทรสิงห์เป็นนักบิน ปะทะกันอยู่ราว ๑๐ นาที เครื่องบินข้าศึกจึงถอยหนีไป และไม่ปรากฏความเสียหายทั้งสองฝ่าย วันเดียวกัน ข้ามฟากจากฝั่งอีสานลงมาทางด้านชายทะเลฝั่งตะวันออกกันบ้าง ในเวลา ๘.๓๐ น. นาวิกโยธินฝรั่งเศสยกพลมาทางเรือพยายามจะขึ้นบกที่ฝั่งทะเลจังหวัดตราด เมื่อไทยเราทราบ กองบินจังหวัดจันทบุรีจึงส่งเครื่องบินขับไล่โดยมี น.ต. หลวงล่าฟ้าเริงรณ (กิ่ง ผลานุสนธิ) เป็นผู้บังคับฝูง เข้าถล่มกองเรือนาวิกโยธินฝรั่งเศส ทำให้ข้าศึกไม่สามารถยกพลขึ้นบกได้และถอยกลับไปทางเกาะกง (ไม่มีรายงานความเสียหายจากฝรั่งเศส) จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:16:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 บอมบ์เวียงจันทน์ : ไทยเราจึงตอบแทนฝรั่งเศสบ้าง ในวันที่ ๘ ธันวาคม ปีเดียวกัน เราได้ส่งเครื่องบินทิ้งระเบิด คอร์แซร์ โดยมี ร.ท.ศานิต นวลมณี กับ ร.ต.เฉลิม ดำสัมฤทธิ์ ขึ้นบินจากฐานบินอุดรธานีไปโจมตีที่ตั้งทางทหารของฝรั่งเศสที่เวียงจันทน์ ผลปรากฏว่าฐานที่มั่นข้าศึกเสียหายยับเยิน แต่คอร์แซร์ของเราก็ถูกปืนต่อสู้อากาศยานยิงอย่างหนักหน่วง แม้ว่าคอร์แซร์ของนักบินไทยจะถูกกระสุนถึง ๒๐ แผล แต่ก็ยังสามารถประคองเครื่องกลับมาถึงฐานบินได้สำเร็จ ส่วนวีรบุรุษนักบินทั้ง ๒ ท่านปลอดภัยทั้งคู่ วันรุ่งขึ้น ฝรั่งเศสตอบโต้โดยการเข้ามาทิ้งระเบิดที่อุดรธานี เครื่องบินขับไล่ของไทยขึ้นสกัดกั้น แต่คราวนี้ เครื่องของ ร.ท.บุญ สุขสบาย ถูกยิงตกและได้เสียชีวิต (ภายหลังท่านได้เลื่อนยศเป็น นาวาอากาศโท) ในระหว่างนี้มีการรบกันกลางอากาศในรูปแบบตัวต่อตัวระหว่างเครื่องบินขับไล่ของ ร.อ.ทองใบ พันธุ์สบาย กับเครื่องของฝรั่งเศส ผลปรากฏว่า ข้าศึกถูก ร.อ.ทองใบ เป่าเสียชิ้นชีพและตกลงสู่พื้นดิน วันที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๘๓ เราก็ส่งเครื่องบินคอร์แซร์ไปทิ้งบอมบ์ที่เวียงจันทน์อีกครั้ง โดยสองคู่หูเสืออากาศเจ้าเก่าอย่าง ร.ท. ศานิต นวลมณี นักบิน และ จ.อ. เฉลิม ดำสัมฤทธิ์ พลปืนหลัง แต่คราวนี้เครื่องของเราได้ถูกปืนต่อสู้อากาศยานของฝรั่งเศสยิงโดนเข้าที่ถังน้ำมัน จนไฟลุกไหม้ ร.ท.ศานิต ถูกกระสุนเข้าที่เข่าและถูกไฟลวก แต่ก็ยังพยายามประคองเครื่องคอร์แซร์คู่ชีพเข้ามายังฝั่งไทยและกระโดดร่มลงมา ส่วน จ.อ.เฉลิม ตกลงพร้อมกับเครื่องเสียชีวิต ร.ท.ศานิต บาดเจ็บสาหัสและได้เสียชีวิตในวันที่ ๒๓ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๘๓ กองทัพอากาศจึงสูญเสียวีรบุรุษทั้ง ๒ ท่านไปอย่างที่ไม่อาจเรียกคืนมาได้ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 วีรกรรมของ ร.อ.จอน สุกเสริม : ๒.๐๐ น. กลางดึกของวันที่ ๑๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๘๓ ขณะที่ทั่วทั้งเมืองนครพนมกำลังเข้าสู้ห้วงแห่งนิทรา เสียงหวอเตือนภัยก็ดังขึ้นไปทั่วทั้งเมือง เครื่องบินของข้าศึกจำนวนหนึ่งบินจู่โจมทิ้งระเบิดกลางเมืองนครพนม ในขณะที่ ป.ต.อ.ของไทยยิงกราดขึ้นไปบนฟ้าในคืนนั้น ร.อ.จอน สุกเสริม จึงรีบขึ้นประจำเครื่องฮอว์ก – ๒ บินขึ้นสกัดแต่เพียงลำพัง และได้เข้าปะทะกับข้าศึกไม่ทราบจำนวน ทราบแต่เพียงว่ามีมากกว่าเครื่องบินของเรามากนัก ผลก็คือ เครื่องบินของ ร.อ.จอน ถูกยิงตก และท่านก็ได้เสียชีวิตอย่างไว้ลายชายชาติทหาร ในวันที่ ๑๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๘๓ จึงได้มีพระราชทานเหรียญดุษฎีมาลาเข็มกล้าหาญแก่วีรบุรุษเสืออากาศทั้ง ๓ ท่าน คือ - นาวาอากาศตรี ศานิต นวลมณี - นาวาอากาศตรี เฉลิม ดำสัมฤทธิ์ - นาวาอากาศตรี จอน สุกเสริม จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:19:19 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขยี้ฟามัง ตายยกฝูง : ขึ้นต้นปีใหม่ พ.ศ.๒๔๘๔ ในวันที่ ๘ มกราคม เครื่องบินข้าศึกเข้ามาทิ้งระเบิดในเขตอำเภอขุขันธ์และอำเภอเมืองศรีสะเกษ ได้รับความเสียหายไม่มากนัก วันเดียวกันเสืออากาศของไทยก็ตอบโต้ฝรั่งเศสอย่างทันควันด้วยการส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดเข้าไปถล่มเมืองพระตะบองและเสียมราฐ ผลก็คือฐานทัพของฝรั่งเศสเละจนแทบจำฐานเดิมไม่ได้ ต่อมา วันที่ ๑๐ มกราคม ฝรั่งเศสเข้ามาทิ้งระเบิดในตัวเมืองอุบลราชธานีได้ ๑๐ ลูก เครื่องบินขับไล่ของไทยจึงขึ้นสกัดกั้น สามารถไล่ต้อนให้ข้าศึกบินหนีกลับไปได้ ในวันเดียวกันนี้เอง เราได้รับรายงานว่า ตัวอันตรายต่อภาคพื้นดินของไทย ซึ่งนั่นก็คือฝูงบินทิ้งระเบิด ฟามัง จอดอยู่ที่ฐานบินเมืองเสียมราฐ ไม่ไกลจากเขตแดนของไทยมากนัก เราจึงยกไปโจมตีฐานบินฝรั่งเศสที่เมืองเสียมราฐในวันนั้นเอง โดยการปฏิบัติการครั้งนี้ เป็นการเปิดศักราชเครื่องบินแบบใหม่ที่ทางญี่ปุ่นจัดส่งมาให้ นั่นก็คือ เครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด มิตซูบิชิ กิ -  ๓๐ นาโกย่า แบบปีกชั้นเดียว สมรรถนะสูง มีพิสัยในการปฏิบัติการได้ไกล และบรรทุกระเบิดได้ทีละมากๆ การโจมตีในครั้งนี้ ได้ น.ท. หม่อมเจ้ารังษิยากร อาภากร (ภายหลังได้เลื่อนยศเป็นพลอากาศโท) ทรงทำหน้าที่เป็นหัวหน้าหมู่ มีลูกหมู่อีก ๒ เครื่อง คือ ร.อ.ประสงค์ สุชีวะ(นักบิน) และ ร.อ.มานพ สุริยะ(พลปืนหลัง) จับคู่กับ ร.ท.บุญเยี่ยม ปั้นสุขสวัสดิ์ รวมเป็น ๓ เครื่อง   เมื่อถึงเป้าหมาย นาโกย่า ของเสืออากาศไทยทั้ง ๓ เครื่องจึงจิกหัวดำดิ่งลงทิ้งระเบิดทันที ซึ่งเป็นการทิ้งใส่เป้าหมายที่เครื่องบินทิ้งระเบิด ฟามัง ที่จอดอยู่บนฐาน เสืออากาศไทยทำการทิ้งระเบิดแบบปลดครั้งเดียวหมดทั้งตับ ส่งผลให้เครื่องฟามังที่จอดเรียงรายอยู่บนฐานโดนทำลายหมดยกฝูง แต่ระหว่างที่กำลังดำดิ่งทิ้งระเบิดใส่ฐานอยู่นั้น ได้มีเครื่องบินขับไล่ โมรานซอนเยร์ จำนวน ๔ เครื่อง ขึ้นสกัดกั้น จนเกิดการปะทะกันกลางอากาศอยู่เป็นเวลานาน ทำให้เครื่องหมายเลข ๓ ของ ร.อ.มานพ กับ ร.ท.บุญเยี่ยม เกิดโชคร้ายหลุดออกจากหมู่ จึงถูกโมรานทั้ง ๔ เครื่องรุมยิงจนตก เสียชีวิตทั้งคู่ ส่วนอีก ๒ เครื่อง บินกลับฐานได้อย่างปลอดภัย จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 บอมบ์สตรึงเตรง ครองความเป็นเจ้าเวหา : ในวันที่ ๑๒ มกราคม เครื่องบินข้าศึกได้บินเข้ามาทิ้งระเบิดที่พระธาตุพนม ส่งผลให้ราษฎรได้รับบาดเจ็บไป ๓๑ คน และในวันที่ ๑๖ มกราคม เครื่อง ฟามัง ก็เข้ามาโจมตีอรัญประเทศในยามดึก มาในวันที่ ๑๗ มกราคม ไทยจึงเปิดแผนการโจมตีทางอากาศครั้งใหญ่เพื่อครองความเป็นเจ้าอากาศ โดยมี น.ท.ขุนรณนภากาศ (จอมพลอากาศ ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี) ผู้บังคับฝูงบินพิบูลสงคราม นำเครื่อง นาโกย่า ที่มีอยู่ทั้งหมด บินไปถล่มฐานทัพฝรั่งเศสที่เมืองสตรึงเตรง ผลก็คือฐานของฝรั่งเศสต้องถึงคราวพินาศ เมื่อถล่มจนไม่มีระเบิดเหลือแล้ว เสืออากาศทั้งหมดจึงบินกลับฐานโดยปลอดภัยทุกเครื่อง ต่อมาในวันที่ ๒๑ มกราคม ฝูงบินกลุ่มเดิมได้ขึ้นไปโจมตีเมืองสตรึงเตรงอีกเป็นครั้งที่ ๒ ทำให้ฐานของฝรั่งเศสแห่งนี้สลายตัวไปอย่างเด็ดขาด ยากที่จะรวมตัวกันติด จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 บินเดี่ยวถล่มเสียมราฐ : วันที่ ๒๓ มกราคม เมืองอุบลก็ได้ลิ้มรสการโดนบอมบ์อีกเป็นครั้งที่ ๒ วันต่อมา น.ท.ขุนรณนภากาศ (จอมพลอากาศ ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี) ได้ฉายเดี่ยวนำเครื่องบินโจมตีทิ้งระเบิด กิ – ๓๐ นาโกย่า บินไปโจมตีฐานที่ตั้งทางทหารของฝรั่งเศสในเมืองเสียมราฐ ใกล้กับนครวัด จนฐานนั้นเสียหายมาก ขากลับก็มาพบกับเครื่องบินโมรานของฝรั่งเศส ๔ เครื่อง การต่อสู้ทางอากาศก็เริ่มขึ้นอย่างดุเดือดแบบ ๔ ต่อ ๑ เป็นเวลา ๒๐ นาที ในที่สุดเสืออากาศผู้กล้าหาญของไทยเราฝ่าวงล้อมบินกลับฐานได้อย่างปลอดภัย จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยุทธเวหาเหนือบ้านยาง : วันที่ ๒๔ มกราคม ขณะที่ ฮอร์ค ๒ ของไทยจำนวน ๓ เครื่อง บินลาดตระเวนอยู่เหนือน่านฟ้าบ้านยาง อ.อรัญประเทศ โดยการนำของ ร.อ. เฉลิมเกียรติ วัฒนางกูล ผู้เป็นหัวหน้าหน่วยบิน ได้พบกับเครื่องบินทิ้งระเบิด โปเตซ์ ๑ เครื่อง และเครื่องบินขับไล่แบบโมราน ๔๐๖ อีก ๓ เครื่องของฝรั่งเศส ทั้ง ๒ ฝ่ายจึงได้เข้าประจัญบานกันทันที ผลก็คือเครื่องแบบโมราน ถูกนักบินไทยยิงตกไป ๒ เครื่อง เครื่องหนึ่งตกในป่าไฟลุกไหม้ ส่วนอีกเครื่องหนึ่งตกลงไปในหมู่บ้านทางทิศตะวันตกของเขาศรีโสภณ ทำให้เครื่องบินที่เหลือของฝรั่งเศสต้องล่าถอยออกไป จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ทิ้งระเบิดที่ศรีโสภณ : การรบทางอากาศขั้นสุดท้ายของไทยก่อนที่สงครามอินโดจีนจะสงบ กองทัพอากาศไทยได้ส่งเครื่องบิน กิ – ๓๐ นาโกย่า จำนวน ๙ เครื่อง ไปโจมตีทิ้งระเบิดที่บ้านไพลินและบ้านศรีโสภณ โดยมี ฮอร์ค ๗๕ จำนวน ๓ เครื่องที่สหรัฐฯ ยอมส่งมาให้หลังจากที่ถูกกักอยู่ที่ฟิลิปปินส์ บินคุ้มกัน การปฏิบัติการครั้งนี้ได้สร้างความเสียหายให้กับข้าศึกมาก ก่อนที่ญี่ปุ่นจะมาไกล่เกลี่ยและเจรจายุติสงครามกันในที่สุด สงครามอินโดจีนครั้งนี้ ได้สร้างตำนานวีรบุรุษขึ้นมาอย่างมากมาย ด้วยความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของเสืออากาศไทยในครั้งนี้นี่เอง เราจึงได้ดินแดนของ พระตะบอง ศรีโสภณ และดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขงในเขตลาว หลวงพระบาง จำปาสัก กลับคืนมาเป็นของไทย จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สงครามมหาเอเชียบูรพา สงครามมหาเอเชียบูรพาหรือสงครามโลกครั้งที่ ๒ เกิดขึ้นเมื่อญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกสู่ประเทศไทย เราได้ทำการต่อสู้อย่างกล้าหาญในหลายๆ จุดของเขตจังหวัดริมฝั่งทะเลด้านอ่าวไทย ก่อนที่จอมพล ป. พิบูลย์สงครามจะประกาศหยุดยิงและยอมให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านประเทศไทย ซึ่งทำให้ต่อมาไทยเราก็ได้เข้าร่วมสงครามกับญี่ปุ่นในที่สุด วีรกรรมของเสืออากาศไทยในสงครามครั้งนี้แม้จะดูไม่มากเท่ากับเมื่อครั้งสงครามอินโดจีน แต่ความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวในการสู้รบของเสืออากาศของไทยเรานั้น นับได้ว่าไม่เป็นสองรองใครเลยจริงๆ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ต้านญี่ปุ่น : เมื่อญี่ปุ่นบุกรุกเข้ามาในวันที่ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๔ ได้เกิดการปะทะกันระหว่างทหารไทยและทหารญี่ปุ่นตลอดแนวชายฝั่งทะเลอ่าวไทย แต่ที่สนามบินวัฒนานครนักบินของไทยที่มี ร.อ.ไชย สุนทรสิงห์ ร.อ. ชิน จิระมณีมัย และร.ต. สนิท โพธิเวชกุล นำเครื่อง ฮอร์ค ๓ จำนวน ๓ เครื่อง ขึ้นต่อสู้กับเครื่องบินแบบนากาจิมา กิ – ๒๗ (โอตะ) ของญี่ปุ่น ๒๐ เครื่อง ซึ่งไทยเราเสียเปรียบทั้งทางด้านความเร็ว สมรรถนะ และจำนวนเครื่อง ทำให้ถูกญี่ปุ่นยิงตกจนหมด นักบินทั้ง ๓ เสียชีวิต จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:28:26 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ยุทธเวหาเหนือน่านฟ้าลำปาง : เมื่อไทยร่วมมือกับฝ่ายญี่ปุ่น ฝ่ายสัมพันธมิตรก็ลงมือโจมตีทางอากาศต่อไทยทันที ทำให้กองทัพอากาศต้องทำการต่อสู้ตลอดมา ครั้งสำคัญก็คือวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๘๗ นครลำปางถูกโจมตีโดยเครื่องบิน พี – ๕๑ มัสแตง และพี – ๓๘ ลอคฮีตไลท์นิ่ง รวม ๑๖ เครื่อง ฝ่ายเราส่งเครื่อง นากาจิมา กิ – ๒๗ (โอตะ) หรือชื่อเล่นว่า “นกกระจอก” ขึ้นประจัญบานเพียง ๕ เครื่อง โดยมี ร.อ.เฉลิมเกียรติ วัฒนางกูล วีรบุรุษจากศึกอินโดจีนเป็นผู้นำ ตามด้วย ร.ต.คำรบ เปล่งขำ จ.อ.จุลดิศ เดชกุญชร พ.อ.อ.วาส สุนทรโกมล และ จ.อ.ธาดา เบี้ยวไข่มุกด์ ขึ้นบินปะทะกับข้าศึกแบบ ๕ ต่อ ๑๖ ชาวลำปางที่มีอายุเกิน ๕๐ ปีขึ้นไปในตอนนี้คงจะเป็นพยานวีรกรรมอันห้าวหาญครั้งนี้ได้เป็นอย่างดี สุดท้าย เครื่องบินของเราถูกยิงตกหมดทุกเครื่อง พ.อ.อ.วาส ถึงแก่กรรม ร.อ.เฉลิมเกียรติ ถูกยิงบาดเจ็บจนเดินไม่ได้ นักบินอีก ๓ ท่านโดดร่มลงมาอย่างปลอดภัย ส่วนเครื่องแบบ พี – ๕๑ ของสหรัฐฯ ถูกเรายิงตก ๑ เครื่องโดยฝีมือของ  ร.ต.คำรบ เปล่งขำ อีก ๑ เครื่องเสียหายมาก จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พิฆาตป้อมบินยักษ์ บี – ๒๙ : ๒๗ พฤศจิกายน ๒๔๘๗ ฝ่ายพันธมิตรส่งเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดหนักแบบ บี – ๒๙ จำนวน ๕๕ เครื่องมาถล่มกรุงเทพ ไทยเราจึงส่งเครื่อง กิ – ๔๓ ฮายาบูซา ๗ เครื่อง ขึ้นบินสกัดกั้น และร.อ.เทอดศักดิ์ วรทรัพย์ สามารถยิงเครื่อง บี – ๒๙ ตกลงทะเล ๑ เครื่อง แต่ท่านก็ถูกข้าศึกยิงตกเช่นเดียวกัน ร.อ.เทอดศักดิ์บาดเจ็บ ต้องโดดร่มลงในดินแดนกระเหรี่ยงแถบ จ.เพชรบุรี ภายหลังนักบินท่านนี้เป็นผู้หนึ่งที่ได้รับเหรียญกล้าหาญประดับช่อชัยพฤกษ์ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สงครามโลกครั้งที่ ๒ จบลงด้วยชัยชนะของฝ่ายสัมพันธมิตร ทำให้ประเทศไทยของเราซึ่งได้เข้าร่วมกับกองทัพญี่ปุ่นเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไปด้วย แต่ด้วยความโชคดีที่ประเทศของเราได้หน่วยเสรีไทย ซึ่งทำงานเป็นหน่วยใต้ดิน คอยประสานงานลับกับฝ่ายสัมพันธมิตรในการบั่นทอนกำลังของญี่ปุ่น จึงทำให้ไทยเราได้รับผลประโยชน์จากเสรีไทยในครั้งนี้มาก จนเป็นการนำไปสู่การประกาศให้ผลของสงครามครั้งนี้เป็นโมฆะ ทำให้ประเทศไทยของเราไม่ตกอยู่ในฐานะพ่ายแพ้ แต่เราก็ต้องยอมคืนดินแดนที่ยึดได้เมื่อครั้งสงครามอินโดจีนกลับไปให้ฝรั่งเศสอย่างเดิม หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ สิ้นสุดลง กองทัพอากาศไทยได้รับความช่วยเหลือจากสหรัฐฯ ในการซื้อเครื่องบินที่เหลือใช้สงครามจากฝ่ายสัมพันธมิตรเข้าประจำการเป็นจำนวนมาก ซึ่งต่อมาไทยเราได้ใช้กำลังทางอากาศในการป้องกันประเทศหลายต่อหลายครั้ง ทั้งในกรณีสงครามเวียดนามและสงครามการปราบปรามผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ รวมถึงการใช้งานอากาศยานทางด้านพลเรือน ทั้งการพาณิชย์ การขนส่ง อันเป็นรากฐานสำคัญในการพัฒนาประเทศตลอดมา จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:31:26 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ข้อมูลอ้างอิง ๑. ๙๐ ปี นภานุภาพ : จัดทำโดยกองทัพอากาศ ๒. พิพิธภัณฑ์กองทัพอากาศ ๓. สงครามอินโดจีน ไทยรบฝรั่งเศส พ.ศ.๒๔๘๓ : สรศักดิ์ แพ่งสภา ๔. ความเป็นมาของการบิน : รองศาสตราจารย์ศศิเกษม ทองยงค์ (หอสมุดแห่งชาติท่าวาสุกรี) ๕. พี่น้องตระกูลไรท์ : Anna Sproule แปลโดย ทวีศักดิ์ สังข์ทอง (หอสมุดแห่งชาติ ท่าวาสุกรี) ***แด่วีรบุรุษ เสืออากาศไทย ที่ได้ต่อสู้อย่างกล้าหาญเพื่อมาตุภูมิ ออกหลวงมงคล แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 49 15:34:19 จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 9 พ.ย. 49 15:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอเซฟเก็บไว้นะครับ จากคุณ : หมาป่าดำ (หมาป่าดำ) - [ 9 พ.ย. 49 19:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ได้อ่านแล้วรู้สึกภูมิใจแทนทายาทท่านบรรพชนผู้เสียสละเหล่านั้น   เท่าที่ทราบมาฝีมือนักบินไทยเราไม่เป็นรองใครในโลก แม้ว่าเครื่องบินเราจะไม่ทันสมัยเท่า  แต่ถ้ามีการปรับปรุงบำรุงรักษาอย่างสม่ำเสมอก็คงจะดีไม่น้อย แล้วเมื่อไหร่จะได้เห็นเครื่องบินขับไล่แบบ20เสียทีครับ จากคุณ : adept - [ 9 พ.ย. 49 21:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขยันเล่ามากเลยครับ เป็นโชคของคนที่ขยันเก็บข้อมูล ผลบุญนี้จงตอบสนองให้คุณมีปัญญาหลักแหลม ปลอดจากโรคอัลไซเมอร์ครับ ขอเพิ่มเติมข้อมูลและแก้ไขเล็กน้อยใน คคห.ที่ 14 ร.อ.เฉลิมเกียรติ วัฒนางกูล ที่ถูกต้องเป็น วัฒนางกูรครับ ต่อมาท่านรับราชการจนได้เป็นผู้บัญชาการทหารอากาศ ได้รับพระราชทานยศเป็น จอมพลอากาศ คนสุดท้าย เพราะเสียชีวิตที่กรุงไทเป ในอุบัติเหตุเครื่องบินของกองทัพ อากาศที่ท่านโดยสารไปราชการที่ใต้หวันชนภูเขาที่สนามบิน ประมาณปี 2503 เพิ่มเติม คคห.ที่ 19 วีรบุรุษท่านนี้มีเรื่องเล่ากันว่าท่านบิน จากสนามบินโคกกระเทียม ลพบุรี มาดอนเมืองโดยไม่ต้อง ใช้แผนที่เดินทางประกอบการบินเลย ตรงนี้มีบรรยายทั้งภาคอากาศและภาคพื้นดิน เหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริงเลยครับ http://www.wing21.rtaf.mi.th/wboard/question.asp?GID=5586 ตรงนี้มีภาพประกอบด้วยครับ http://www.rtaf.mi.th/museum/PAINTS-1.HTM แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 49 09:46:43 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 49 09:43:22 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 49 09:39:00 จากคุณ : satitp - [ 10 พ.ย. 49 09:31:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณคุณ satitp มากครับที่ช่วยแก้ไขความผิดพลาดให้ และช่วยเพิ่มเติมในส่วนของข้อมูลและภาพประกอบ จากคุณ : ออกหลวงมงคล - [ 10 พ.ย. 49 10:51:21 ]