นิยายกำลังภายในเนื่องจากเป็นวงการที่ถูก dominate
โดยนักเขียนชาย ดังนั้นจึงช่วยไม่ได้ที่จะมีเรื่องที่ไม่ได้
แต่งเอาสาระอะไร แต่แต่งเพื่อสนอง need ของฝ่าย
ชายออกมาเยอะมาก
ซึ่งเรื่องพวกนี้ถ้าแต่งดีๆก็อ่านเพลินดี แต่หลายเรื่อง
เพื่อให้คนอ่านสามารถสมมุติตัวเองเป็นพระเอกได้
จะแต่งให้พระเอกไม่มีคาแรคเตอร์ หรือคาแรคเตอร์
แบนราบ และได้ไปพบเจอกับ สมบัติ สาวงาม วรยุทธ
ชื่อเสียง ฯลฯ ที่คนปรารถนา
ซึ่งไอ้ตัวพวกนี้แหละที่โดยส่วนตัวผมรู้สึกไม่ชอบมันเลย
เพราะมันไม่ได้มีดีอะไร (แม้แต่นิสัย) แต่ชอบมีโชคดีมาก
จึงขอเรียกว่า กร๊วก
พระเอกพวกนี้จะตรงข้ามกับพระเอกที่มีความซับซ้อน
มีความขัดแย้งในตัวเอง (หรือพูดอีกอย่างว่าเหมือนคน)
และมีแนวโน้มจะหาแฟนก็หาแบบมีที่มาที่ไป รักกันจริงๆ
(ไม่ใช่เดินผ่านไปเห็นสวยก็เอา) เช่นเซียวฟง เหล็งฮู้ชง
เสี่ยวลี้ปวยตอ หรือแม้แต่อุ้ยเสี่ยวป้อ
ขอยกตัวอย่างพระเอกกร๊วกๆคนหนึ่งจำชื่อไม่ได้แล้ว
มาจากเรื่องเดชคทาทอง คาแรคเตอร์แบนราบ หรือเรียก
อีกอย่างว่าไม่มีคาแรคเตอร์เลย เดี๋ยวโง่เดี๋ยวฉลาด
เดี๋ยวใจร้อนเดี๋ยวใจเย็น ตามแต่สถานการณ์ที่จะโชว์พาว
ได้ เดินไปเดินมาอยู่ๆก็ตอบคำถามติงต๊องได้เป็นหัวหน้า
กลุ่มชาวยุทธที่เข้มแข็งกลุ่มนึง อยู่ๆก็เจอของวิเศษ
เจอคัมภีร์ พาวเวอร์อัพ เก่งที่สุดในยุทธภพ
บวกมีสาวงามมาชอบมากมายแบบสำเร็จรูปโดยไม่
จำเป็นต้องมีฉากโรแมนติกปูพื้น
สุดท้ายได้เมียห้าคน ใส่เสื้อคนละสีเป็นขบวนการ
จูเรนเจอร์ ทุกคนสามัคคีกันดี ไม่ทะเลาะแย่งกันปรนเปรอ
พระเอก เอวัง เออ จริงๆมันก็อ่านสนุกดี แต่พระเอก
น่าหมั่นไส้ไปหน่อย
แล้วในสายตาเพื่อนๆพระเอกคนไหนกร๊วกที่สุดครับ
ขอพร้อมเหตุผลด้วย
จากคุณ :
เชษฐา 
- [
27 ธ.ค. 49 04:08:03
]
*** พระเอกคนไหน 'กร๊วก' ที่สุดครับ ***
