ความคิดเห็นที่ 1 ขอบคุณครับ สำหรับข้อมูล จากคุณ : NgaoMak - [ 11 ก.พ. 50 10:08:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำลิงก์ http://www.matichon.co.th/matichon/matichon_detail.php?s_tag=01pra04090250&day=2007/02/09&sectionid=0131 จากคุณ : ้ (นู๋เองง่ะ) - [ 13 ก.พ. 50 18:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ที่นำมา Post ทิ้งไว้ เพราะมีความรู้สึกว่า บทความนี้เป็นบทความที่ไม่สมบูรณ์นัก หลายคนอาจจะรับรู้ได้ในมุมมองเดียว สำหรับผู้ที่สนใจในเรื่องราวของอุษาคเนย์และสมัยที่ประวัติศาสตร์ยังไม่ชัดเจน ชุมชนโบราณไม่ใช่มีแต่ดอนตาเพชร(พนมทวน) ที่มีอายุเพียง 1800 -2000 ปี อยากให้ผู้เขียนและกูรูในสายมติชน ได้เปิดองค์ความรู้ของตัวเองบ้างหรือหากกระทู้นี้ไปเชื่อมโยงกับweb สุวรรณภูมิ "ดอนตาเพชร" ไม่ใช่จุดเริ่มต้นหรือเป็นตัวแทนของสยามประเทศ แต่เป็นจุดเริ่มต้นเพียงเพราะมีการขุดค้นและรับรู้อยู่อย่างแคบ ๆ การลักลอบขุดเกิดขึ้นก่อนแล้วจึงมีการขุดค้นโดยมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ การปะทะสังสรรค์ของสองวัฒนธรรมอินเดียและจีนไม่ใช่พูดผ่านเลยมักง่ายและเอาดอนตาเพชรมาเปิดตัว ชุมชนโบราณก่อนสมัยดอนตาเพชรจำนวนมากบนภาคพื้นทวีป โดยเฉพาะลุ่มน้ำป่าสัก ลอนลูกคลื่นตาคลี-ท่าหลวง ล้วนปรากฏหลักฐานการตั้งถิ่นฐานนานกว่า 4500-5000 ปี เอาที่รู้จักกันดี คือจันเสน ชุนชนทวารวดียุคต้น ห่างจากจันเสนเพียง 1 กิโลเมตร มีชุมชนโบราณอายุกว่า 4000 - 5000 ปี กระจายตัวโดยรอบมากกว่า 20 ชุมชน บ้านใหม่ชัยมงคล และบ้านช่องแค มีร่องรอยของชุมชนขนาดใหญ่ สลับกับชุมชนย่อยตามลอนลูกคลื่น ในขณะที่วัตถุทางวัฒนธรรมโบราณถูกลักลอบขุดทำลายจำนวนมากมายกว่า"ดอนตาเพชร" สัก 100 เท่า หัวหอกรูปทรงปืนสำริด(ทองแดง)อันเป็นวัฒนธรรมของชาวฮั่นและถูกใช้มาตั้งแต่ครั้งราชวงศ์ต้น ๆ ของจีน มีจำนวนมากถูกขุดพบตามแหล่งฝังศพและแหล่งที่ตั้งถิ่นฐาน ภาชนะดินเผาที่มีรูปทรงประหลาด เช่นหม้อรูปช้าง รูวัว รูปหมู รูปคน และเครื่องประดับในตระกูลหอย หินขาวและหินเซอร์เพนทาย อันมีแหล่งกำเนิดและรูปแบบที่ขุดพบในประเทศจีน ก็ถูกค้นพบเป็นจำนวนมาก การอ้างคลองท่อมเป็นสถานีการค้า โดยที่สภาพโบราณของแหล่งคลองท่อม เป็นเพียงคลองเรือจม ไม่มีร่องรอยการตั้งถิ่นฐานและการหลอมแก้ว และก็ไม่ปรากฏ"การฝังศพ" ซึ่งยืนยันถึงการตั้งถิ่นฐานแล้วจะเป็นสถานีการค้าอย่างที่กล่าวอ้างได้อย่างไร คลองท่อมมีอายุอยู่สั้น ๆ ลูกปัดที่ค้นพบส่วนมากกระจัดกระจายและอยู่บนเรือสินค้าที่หลบเข้ามาในคลองแล้วจมลง ( หลบพายุ ?) คลองท่อมไม่มีการขุดค้นทางโบราณคดี แต่อาศัยการศึกษาประวตัศาสตร์จากการบอกเล่า Oral History ของผู้ขุดทำลายเป็นหลักฐานในการศึกษา มากกว่าเออ-ออเอง ในขณะที่วัฒนธรรมลูกปัดแบบลูกปัดแก้วผสมสี และลูกปัดหินกลับกระจายตัวทั่วชายฝั่งเบลกอลลงมาจรดมหาสมุทรอินเดีย แหล่งเหมืองทอง คอเขา จังหวัดพังงา มีร่องรอยของการตั้งถิ่นฐานเป็นเมืองท่า(สถานีการค้า) ที่ชัดเจนและมีชุมชนกระจัดกระจายมากกว่าคลองท่อมเป็นสิบเท่า บทความก็ไม่กล่าวถึง และตรงนี้มีร่องรอยของการเชื่อมโยงชายฝั่งทะเลเข้ามาฝั่งอ่าวไทย โดยค้นพบหลักฐานการตั้งถิ่นฐานที่แหลมโพธิ์สุราษฎณ์ธานี ก่อนที่อู่ทองจะเกิด ชุมชนรอบอู่ทองกว่า 60 - 100 แหล่งหลุมฝังศพ มีจำนวนมากกว่า 20000 - 50000 ศพ กระจัดกระจายกลายเป็นสมบัติของนักล่าวัตถุโบราณ (ตระกูลโอภากุลจะทราบดี) จำนวนมาก เชื่อมโยงต่อเส้นทางเข้าสู่แนวสันทะเล อู่ทอง สองพี่น้อง วิเศษชัยชาญ เข้าสู่ลุ่มน้ำเจ้าพระยา ป่าสัก ก็ปรากฏแหล่งโบราณคดีจำนวนมหาศาล ตามแนวสันทรายและปากน้ำ เฉพาะวัตถุโบราณที่ขุดพบที่โคกสำโรง อู่ทอง เมื่อเทียบกับดอนตาเพชรแล้ว คนละเรื่อง ทั้งจำนวน ศพ และช่วงระยะเวลาการตั้งถิ่นฐาน(พบตั้งแต่ขวานหินกะเทาะ ยันหินขัด มาจนถึงเครื่องมือโลหะ ซ้อนทับมากมาย) ก่อนการเกิดเมืองเริ่มแรก ดูเหมือนว่าวัฒนธรรมในกลุ่มของปากแม่น้ำและตะวันตก จะรับอิทธิพลวัฒนธรรมลูกปัดและ INDIANIZATIONS ในขณะที่ด้านบนนับจากช่วงลอนลูกคลื่นขึ้นไป กลับรับอิทธิพลของกองคาราวานจากฮั่น หรือจากจีนโดยตรง เครือข่ายโบราณเชื่อมโยงกันมามากกว่า 4000 ปีที่แล้ว และดูเหมือนว่า วัฒนธรรมและชุมชนของจีนหรือชาวฮั่นกลับลดลง วัฒนธรรมแบบอินเดียโดยมี"ลูกปัดลมทะเล"จากเมืองอริกเมดุ เป็นตัวชูโรง ย้อนเหนือขึ้น ไปจรดถึงลุ่มน้ำรำพัน ชายขอบอยู่ที่ลำปาง ทั้งสองวัฒนธรรมมาพบกันนานกว่า 4000 ปี มาแล้ว ชุมชนโบราณของอุษาคเนย์มี"อารยธรรม" มานานกว่า 4000 ปี โดยไม่ต้องไปอ้างเพียงเรื่องปัจจัยทางศาสนาที่เพิ่งเข้ามาเมื่อ 2000 ปีที่แล้ว ในช่วงนี้ เมื่อชนอินเดียจากรัฐต่าง ๆ ที่แตกต่างกันตามอพยพเข้ามาครอบครองอินเดียน้อย ( ตามความหมายของบันทึกกรีก) มากขึ้น ต่างนำวัฒนธรรมและสิ่งที่แตกต่างกันเข้ามา บ้านเมืองและคนจากอินเดียก็อพยพเข้ามาผสมผสานกับคนพื้นเมือง หรืออาจจะขับไล่คนพื้นเมือง บังคับให้เข้ารีตตามศาสนาของตน เพื่อใช้ในการปกครองอาณานิคม เสาพระธรรมจักร หินชีสต์อินเดีย(สีออกเขียว) ไม่มีวัตถุดิบในประเทศไทย ตั้งตระหง่านบนสำเภา(ตามลมทะเล.....ดังเรื่องมหาชนก) ลำแล้วลำเล่า ต่างก็เข้ามาจับจองที่ดิน หักร้างถากพงตามแนวปากแม่น้ำและสันทรายลึกเข้าไปในระดับหนึ่ง ชุมชนแบบอินเดียและสถูปที่อู่ทองและนครปฐม และที่อื่น ๆ จึงเกิดขึ้นไล่เลี่ยกัน เพราะต่างกลุ่มนำเข้ามา ไม่ใช่เกิดที่อู่ทองก่อนแล้วค่อยกระจายตามที่บทความกล่าวอ้าง เสาพระธรรมจักร จำนวนมากถูกค้นพบที่นครปฐม และอีกจำนวนมากพบที่อู่ทอง และกระจัดกระจายไปจนถึงศรีเทพในเวลาไม่นาน ตามเส้นทางคาราวานและโครงข่ายอุษาคเนย์ที่มีมา เชื่อมโยงเหนือใต้มาแต่ครั้งการค้าลูกปัดเมื่อ 3000  ปีก่อนหน้า ธรรมจักรและกวางหมอบ หินบดยาจำนวนมากเริ่มผลิตจากวัตถุดิบในภูมิภาค จากหินตระกูลหินตะกอน จึงไม่ยากที่วัฒนธรรมแบบพุทธ ( ซึ่งก็มีหลากหลายนิกายพุทธของอินเดีย) ต่างก็หลั่งไหลเข้ามาจับจองและสร้างบ้านเมืองเริ่มแรก จนกลายเป็น " เมืองรูปวงกลม" การกล่าวถึงคัมภีร์ที่แต่งขึ้นในยุคหลังของลังกาวงศ์ สมณะทูตของพระเจ้าอโศกเดินทางมา แต่ในหลักฐานของพระเจ้ากนิษกะและแม้แต่ของอโศกเอง ก็ไม่ปรากฏการเดินทางมาถึงเอเชียน้อยเลย ก็ยังอ้างคัมถีร์ลังกาวงศ์ใหม่อยู่อีกหรือ ( แล้วจะให้ใครเขาเชื่อว่าองค์ความรู้ของคุณเป็นที่สุดได้เล่า) ศาสนาพุทธ พราหมณ์ ฮินดู ต่างคนต่างมา ใครเดินทางไปไหน ก็ผสมกับท้องถิ่น ซึ่งเราเรียกว่า Animism หรืออำนาจเหนือธรรมชาติ ถ้าเป็นกลุ่มคนสายจีน-ฮั่น ผู้นำในการโยนกระดองเตาเผาไฟเพื่อการทำนาย ไม่ใช่ผู้หญิงอย่างแน่นอน เพราะฉนั้น อย่าหลงประเด็นว่า ทั่วทุกชุมชนบนอุษาคเนย์ มีพื้นฐานของสังคมและวัฒนธรรมเหมือนกัน เพราะอิทธิพลเมื่อ 5000 ปี ของชาวฮั่น และอินเดียรุ่นก่อน ความรู้ และนวัตกรรม ได้พัฒนาไปบ้างแล้วในภาคพื้นทวีปบริเวณจังหวัดลพบุรีขึ้นไป แต่ชุนชนบางส่วนอย่างในกลุ่มตะวันออก - อีสาน อาจจะยังนับถือผีบ้างบางกลุ่ม อาจจะนับถือเทพเจ้าท้องถิ่นบ้างบางกลุ่ม อาจจะนับถือบรรพบุรุชาย ( ก็คือผีนั่นแหละแต่เฉพาะเจาะจง) การรับ การส่ง การแพร่กระจายและการผสมผสาน จึงแตกต่างกัน เช่น บ้านเมืองหนึ่งอาจจะเป็นเถรวาท อีกบ้านเมืองหนึ่งอาจจะเป็นมหายาน อีกบ้านเมืองเอาทั้งคู่ และอีกชุมชนกลับชอบเทพเจ้าแบบฮินดู ด้วยความหลากหลายนับจาก 4000 ปีที่แล้วนี่ต่างหาก ที่สร้างส่วนผสมของแต่ละชุมชนและวัฒนธรรม มีสมการที่ซับซ้อน  ยอกย้อน แต่มีผลผลัพธ์ในตอนจบเช่นเดียวกัน คือถูกขีดเส้นแบ่งเป็น"ประเทศ"และรัฐไม่นานมากว่า 100 ปีที่แล้ว นั่นคือ ..... "ประเทศไทย" ปล. ดูเหมือนว่า บทความนี้จะรู้จักแค่เมืองออกแก้ว และดอนตาเพชร จนไม่รู้จักถูกชุมชนโบราณร่วมสมัยและโบราณกว่าอีกกว่า 100 เท่า ทั่วลุ่มน้ำอุษาคเนย์ แล้วคุณจะเข้าใจเรื่องราวและพัฒนาการที่ตั้งทับอยู่บน"ความหลากหลาย" ได้จริงหรือ คุณรู้จัก"สุวรรณภูมิ" แค่ไหน งานและแนวทางของคุณจะไม่สามารถใช้ในการแก้ไขปัญหาความหลากหลายและความขัดแย้งในปัจจุบันตามที่คุณกล่าวอ้างได้หรอก เพราะคุณยังไม่รู้จัก"สุวรรณภูมิ" ในอีกหลายมิติ ปล. ถ้าอาจจะเห็นภาพของ"หลักฐาน"ที่ผมใช้อ้าง ลงเมล์ไว้ที่นี่ เพราะผมเบื่อที่คุณรู้จักแค่ "ดอนตาเพชร" จริง ๆ อย่ามีทิฐิ และอคติ( Bias) หากมี คุณไม่มีทางเข้าใจคำว่า "เข้าถึง เข้าใจ พัฒนา" ปล. ความเห็นส่วนตัวจริง ๆ ครับ จากคุณ : วรณัย - [ 14 ก.พ. 50 10:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ อยากฟังต่อ มีอีกมั้ย จากคุณ : NickyNick - [ 14 ก.พ. 50 12:44:48 ]