ความคิดเห็นที่ 1 ผมว่าในการศึกสงคราม มู่หยงฉุย น่าจะไม่มีใครเทียบได้(จากที่ผ่านมา 11 เล่มนะ) รองลงมาน่าจะเป็นหลิวอี้ กับทัวปากุย ส่วน หวนเสียน มีจุดอ่อนอยู่ในตัวเองอยู่แล้ว ไม่สามารถครองใจคนได้ ตู้เฟิ่งซันดูไม่เหมือนเป็นผู้กำหนดนโยบายภาพกว้าง เหมาะเป็นผู้ที่ดำเนินนโยบายมากกว่า จากมุมมองของผม สุมาเต้าจื่อกับซุนเอิน เป็นภาพของนักการเมืองมากว่าผู้บัญชาการศึก เนี่ยเทียนหวน ผมว่าถ้าวัดกันในขนาดของการศึกที่ไม่ใหญ่โตมาก ก็น่าจะพอๆกันกับ หลิวอี้ กับ ทัวปากุย แต่ถ้าสงครามในขนาดใหญ่โตมาก เป็นร้องหมื่นไม่น่าจะสู้หลิวอี้กับ ทัวปากุยได้ เพราะผู้บัญชาการศึกขนาดใหญ่ แค่สติปัญญาและความเหี้ยมหาญ ไม่เพียงพอแน่ ส่วนจี้เชียนเชียนผมมองว่าขาดในเรื่องเล่ห์เหลี่ยม และความเหี้ยม ผมให้มู่หยงฉุยเป็นที่หนึ่งเพราะ ความเก๋า และไหวพริบและการวางแผนที่นอกจาก เรื่องการทำศึกแล้วยังเป็นผู้กำหนดนโยบายภาพกว้างและเป้าหมาย ก่อนที่จะทำการเคลื่อนไหวทุกครั้ง ครับ จากคุณ : Ksu - [ 16 ก.พ. 50 00:48:44 A:58.136.69.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 อืม แต่ว่าทำไมไม่รู้ ส่วนตัวผมว่า หากดูแต่บุคคลไม่ดูกำลังนะ ผมรู้สึกว่า ทัวปากุย น่ากลัวที่สุด รองๆมาก็จะเป็นมู่หยงฉุย สุมาเต้าจื่อ -*- จากคุณ : MEATBONESLASH - [ 16 ก.พ. 50 16:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่ามู่หยงฉุยกินขาดเลยนะ ถ้าบัญชาการศึกเองนี่ไม่เห็นทางแพ้เลย คนอื่นยังอ่อนประสบการณ์กว่าเยอะ แต่ถ้าด้านการเมืองนี่ สุมาเต้าจื่อน่ากลัวมาก จากคุณ : Domi Chan - [ 16 ก.พ. 50 21:50:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ใช่ครับ มูหย่งฉุยน่าจะเก่งที่สุด แต่มาตายตอนอายุเจ็ดสิบ ก็คงเพราะเอี้ยนเฟยล่ะครับ มาแย่งคนรักกลับคืน แล้วก็เชือดมูหยงซะเลย จากคุณ : ที่ 7 แห่งแผ่นดิน - [ 16 ก.พ. 50 23:09:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องนี้โหวตโดยไม่ต้องคิด มู่หยงฉุยสุดเทพเเน่นอนขอรับ หลิวอวี้ถือว่าคนละชั้น ยังด้อยกว่าทัวปากุยนิดนึงด้วย มู่หยงฉุยกำหนดนโยบายเเละกลศึกเเต่ละครั้งด้วยตนเอง ดูเล่ม 12 หลิวอวี้ยังต้องพึ่งคนรอบข้าง เเม้การศึกที่เมืองเปียนฮวนจะยากมากก็ตาม เเต่ผมว่า ถ้าเป็นมู่หยงฉุยคิดคนเดียวก็ตีได้ชิวๆ ตอนเเรกปล่อยน้ำท่วมเมืองเปียนฮวน คิดได้ไงขอรับ จากคุณ : กระบี่ต่างฟ้า (Eric_Chin) - [ 16 ก.พ. 50 23:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 8 น่าจะมี ฉีเต้าฟู่ด้วยเน้อ ท่าน MEATBONESLASH จากคุณ : กระบี่ต่างฟ้า (Eric_Chin) - [ 16 ก.พ. 50 23:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 2.กลุ่มที่ประชากรหนุนนำ 3 คนคือหลิวอวี้ ทัวปากุย มู่หยงฉุย หลิวอวี้เนื่องจากเหตุการณ์หยกประดับกับยิงเรืองพรรคสองทะเลสาปทำให้ได้รับการยอมรับจากผู้คนในข้ามคืนแถมพูดกันปากต่อปากย่อมขยายวงกว้างคล้ายเป็นตำนานบทหนึ่งแต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลักความสามารถของหลิวอวี้คือรู้เขารู้เราประเมินกำลังของศัตรูโดยเอาความคิดของศัตรูเป็นที่ตั้ง ทั้งยังพลิกแพลงได้ตามสถานการณ์ ด้วยนิสัยเเละชาติกำเนิดของหลิวอวี้ทำให้เป็นคนยกได้วางได้ไม่ยึดติดและที่สำคัญอีกอย่างคือได้ชื่อว่าเป็นผู้สืบทอดของตระกูลเซี่ย มู่หยงฉุยกับทัวปากุย สองคนนี้ผมว่าคล้ายๆกันตรงที่มีความอดทนเป็นเยี่ยมฝ่ายแรกยอมอดทนอยู่ใต้อำนาจของฝูเจียนเนื่องจากยังไม่ถึงเวลา ฝ่ายหลังยอมกล้ำกลืนต่อมู่หยงฉุยนอกจากนี้ทั้งคู่ยังรู้จักใช้คนโดยใช้จุดเด่นไม่เน้นจุดด้อย ยอมกับชาวใต้ที่สวามิพักษ์ นอกจากนี้กรณีของมู่หยงฉุยยังมีความรอบคอบไม่ประมาทศัตรูเเม้ว่าตัวเองจะได้เปรียบทัวปากุยกับมีลักษณะเด่นตรงที่ฉนัดใช้อุบายที่ฝ่ายตรงข้ามคาดไม่ถึง ทั้งคู่ยังได้รับการยอมรับและความเชื่อมั่นจากชนเผ่าของตัวเอง จึงไม่ขัดกับหลักประชากรหนุนนำแต่อย่างไร จากคุณ : เก๋าจิงจัง - [ 17 ก.พ. 50 06:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 3.ทั้งหมดที่กล่าวมายังไม่ใช่คนที่ผมยกย่องเป็นที่ 1 จี้เชียนเชียนจึงสมควรได้รับเป็นสุดยอดเเห่งผู้บรรชาการศึกในความคิดของผม คนอื่นที่กล่าวถึงล้วนแต่ช่ำชองการศึกส่วนหนึ่งย่อมมาจากประสบการณ์แต่จี้เชียนเชียนเพียงแค่เคยถกพิชัยยุทธบน"กระดาษ"กับเซี่ยอานเซี่ยเสียน  คนที่ไม่เคยแม้แต่เห็นว่าสงครามเป็นอย่างไร เพียงศึกแรกของเมืองเปียนฮวนก็สามารถกำหนดนโยบายเอาชนะศัตรู วางเครือข่ายสื่อสาร เลือกใช้หอระฆังเป็นที่บรรชาการศึก ตลอดจนกำหนดยุทธวิธีล่าถอยโดยเสียเลือดเนื้อน้อยที่สุด นอกจากนี้นางยังสามารถกระตุ้นให้ผู้นำแต่ละคนสามัคคีกัน ทั้งยังสามารถดึงความสามารถของแม่ทัพแต่ละคนออกมาได้ถึงขีดสุด เช่นกรณีของมือปราบฟาง และจีเปี๋ย ความงามของนางย่อมเป็นอาวุธที่ดีเยี่ยมชิ้นหนึ่ง "งามพอล่มเมือง"กระทั้งซุนเอินที่ตบะสูงยังหวั่นไหว อย่าว่าแต่เมืองเปียนฮวนไม่มีกำแพงเมือง จวบจนมู่หยงฉุยปล่อยน้ำท่วมเมืองเมืองถึงแตก หากเปรียบกับศึกครั้งที่เมืองเปียนฮวนแตกครั้งที่ 2ผมยอมรับนับถือจี้เชียนเชียนหมดใจ ปล.ม้าเจ็กเป็นตัวอย่างของผู้ที่พ่ายแพ้ย่อยยับเพียงเพราะเคยถกแต่ยุทธวิธีบนกระดาษแต่จี้เชียนเชียนกลับสู้ได้อย่างสูสี ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ จากคุณ : เก๋าจิงจัง - [ 17 ก.พ. 50 06:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สุมาเต้าจื่อ ผมมองว่าสุมาเต้าจือได้เปรียบผู้อื่นตรงที่กุมอำนาจราชสำนักไว้ถึงอย่างไรหัวเมืองใหญ่ทางใต้9เมืองก็ยังเป็นของราชวงค์จิ้นอำนาจสั่งการเคลื่อนย้ายกำลังทหารยังเป็นของสุมาเต้าจื่อแต่สุมาเต้าจื่อยังมีจุดอ่อนนั่นคือไม่อาจปฏิเสธว่าเป็นผู้ชักนำฮูหยินชดช้อยเข้าวังเป็นเหตุให้ปลงพระชนม์เลี้ยวอู่ตี้เชื่อว่าขุนนางในวัง รวมถึงเจ้าเมืองต่างๆต้องมองออกต่อให้ปกปิดมิดชิดอย่างไรปฏิบัติการณ์ไล่ล่าเรือของเฮ่อฉางเลี่ยงยามวิกาฬในนครเจี้ยนคังย่อมสะกิดความสงสัยของผู้คนประเด็นคือผู้คนไม่พักพร้อมขัดกับหลักประชากรหนุนนำจึงขอตัดออก หวนเสียน ผมคิดว่าหวนเสียนมีทุกวันนี้ได้คล้ายๆซุนกวนแห่งหวูก๊กคืออาศัยความสำเร็จของพ่อและพี่ชาย สิ่งที่ซุนกวนมีแต่หวนเสียนไม่มีคือการครองใจผู้คนหวนเสียนใช้หลักประเดชมากกว่าพระคุณทำให้ผู้คนรวนเรขอเพียงมีเรื่องสะกิดขึ้นเล็กน้อยมีหวังได้เกิดกบฎหรือไส้ศึกขึ้นเองในกองทัพยกตัวอย่างเช่นโหวเหลียงเซิง คนแบบนี้ต่อให้เป็นใหญ่ก็คงเป็นความสำเร็จช่วงเวลาสั้นๆ จากคุณ : เก๋าจิงจัง - [ 17 ก.พ. 50 06:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ซุนเอินนั้นเป็นที่ยอมรับเเล้วว่าถ้าสู้กันตัวต่อตัวยากนักจะหาคู่มือแต่ถ้าเป็นยุทธวิธีออกทัพจับศึก ซุนเอินเองยังยอมรับว่าความสำเร็จของทัพเทพศาสดาเป็นผลงานของฉีเต้าฟู่ ซุนเอินเหมาะกับการเป็นทัพหน้าออกศึกมากกว่าจะเป็นจอมทัพที่ต้องควบคุมทุกๆด้าน เนี่ยเทียนหวน คนนี้ผมก็มองคล้ายๆซุนเอินครับคือถ้าสู้กันตัวต่อตัวจะแสดงฝีมือได้ดีกว่า ประกอบกับทัพสองทะเลสาปพ่ายแพ้ศึกเมืองเปียนฮวน2ครั้ง2คราผู้กำหนดนโยบายหลักอย่างเนี่ยเทียนหวนก็มิอาจปฎิเสธข้อผิดพลาดของตัวเอง ทำไมผมโพสไม่ติดอ่ะครับ ข้อความเลยสลับกันมั่วไปหมด ลำดับคือ 15-16-13-10-11 ครับ เพราะข้อความยาวไปหรือเปล่าผู้รู้บอกหน่อยครับ จากคุณ : เก๋าจิงจัง - [ 17 ก.พ. 50 08:02:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เอาว่ากันตรงๆ ตามความเห็นผม ผมว่าความเห็นของคุณเก๋าจิงจังน่าสนใจครับ แต่ผมมีความคิดต่างกันไปตามแง่ ลองฟังความเห็นผมดู เผื่อจะได้เพิ่มมุมมองและอรรถรสในการแสดงความเห็น เอาใกล้ที่สุดก่อน ในเรื่องซุนเอิน ในการจัดทัพนั้นซุนเอินยังเป็นรองฉีเต้าฟู่จริง แต่หากขาดฉีเต้าฟู่ทัพเทพศาสดายังดำเนินต่อไปได้ แต่หากขาดซุนเอินจะเสียขบวนทันที ตรงนี้ ชี้ให้เห็นได้ดังเช่นนิกายเมตรัยเมื่อจู๋ฝ่าชิ่งหัวหลุดก็ไม่ต่างกัน ตรงนี้สำคัญ เพราะซุนเอินแม้จะไม่ถนัดในการกำหนดรายละเอียดปลีกย่อยของการรบ แต่มีความเฉียบคมในการวางนโยบายและสั่งการทิศทางของทัพเทพศาสดา เห็นได้ชัดกับคำสั่งของซุนเอินหลายครั้ง เช่น เราจะนะกำลังกลับไปดูและที่มั่นชายทะเล เรื่องเมืองเปียนฮวนให้ฉีเต้าฟู่จัดการได้ หรือ คำสั่งให้เดินทัพยามใดเดินไปทางใด ส่วนจะจัดการทัพอย่างไรมอบหมายให้ศิษย์ทั้งสองดูแล วิศัยทัศน์ตรงนี้กับบารมี ฉีเต้าฟู่สู้ไม่ได้ และตรงนี้สำคัญกับกองทัพมากที่สุด ผมว่าหากเทียบ สมควรเอาซุนเอินมาเป็นตัวโหวตมากกว่าฉีเต้าฟู้เลยไม่เอาฉีเต้าฟู่ขึ้นมาโหวต ส่วนด้านว่าใครสมควรเป็นยอดแห่งผู้บัญชาการ ในใจผม หากเอาเนื้อเรื่องยามนี้ ยกให้สองคนคือ  ทัวปากุย กับ มู่หยงฉุย แต่มองจากความเด็ดขาดและอำมหิต ทัวปากุยดูจะชัดเจนกว่ามู่หยงฉุย ในสายตาผมมมู่หยงฉุยดูด้อยกว่าทัวปากุยเกิดจากสองจุด 1 ผลสะท้อนจากจี้เชียนเชียน 2 จากคำพูดของมู่หยงฉุยที่ว่า "หากเราแยกเป็นสองภาคได้คงไม่ต้องกลัดกลุ้มวิตก" สองสิ่งนี้เป็นจุดที่ทัวปากุยไม่มีและไม่เป็น หนึ่งผมเชื่อว่าคนอย่างทัวปากุย ต่อให้จับจี้เชียนๆได้และยืนในตำแหน่งมู่หยงฉุย จะไม่สนใจอะไรกับนางงามจี้เท่ากับผลสะท้อนที่เราได้เห็นจากมู่หยงฉุย สอง หากเป็นทัวปากุย จะไม่มีความวิตกลังเลเช่นคำรำพึงของมู่หยงฉุยที่ต้องการแยกร่างตัวเองออกรับศึกสองแนว ทัวปากุยจะมองเห็นโอกาสได้เท่ามู่หยงฉุย เพราะผมดูว่าฉลาดเทียบกันได้ แต่การตัดสินใจของทัวปากุยจะคมลึกและเห็นแก่ตัว เห็นแก่เป้าหมายเด็ดขาดกว่ามู่หยงฉุย ตอนนี้มู่หยงฉุยได้เปรียบที่ ในแดนเหนือ หามีไม่ที่จะมีกำลังฝ่ายใดที่เทียบเทียมตนเองแล้วเก่งกล้ากว่าตนเอง เหยาฉังหรือมู่หยงหย่งมีกำลังเทียบมู่หยงฉุย แต่ด้านพิชัยยุทธยังด้อยกว่าเยอะ ทัวปากุยนั้น ด้านบุคคลไม่มีปัญหา จัดได้ว่าเทียบเทียมหรือในความเห็นผมนั้นคมและอันตรายกว่ามู่หยงฉุยแต่ว่ากำลังในมือมีน้อยมาก ผมยังไม่อยากยกว่ามู่หยงฉุยเก่งที่สุด เพราะตั้งแต่ต้นเรื่องเรายังไม่เห็นมู่หยงฉุยรบโดยเสียเปรียบสักครั้ง รบมาแต่ละครั้ง ไม่เคยเจอศัตรูที่มีกำลังทัพและจอมทัพที่เก่งกล้าเท่าตนเอง จะว่าไปคนที่จะสูสีตอนนี้ ด้านบุคคล มีแต่ทัวปากุย แต่ว่ากำลังของทัวปากุยน้อยนัก ชัยภูมิสู้ไม่ได้เพราะอยู่นอกกำแพง รุกมาต้องผ่านหัวเมืองหลักติดกำแพง ต่างกับมู่หยงฉุยรุกเข้าภาคกลางตอนเหนือกินพื้นที่สามารถเคลื่อนทัพรับเหตได้คล่องตัวมากกว่า หากมองตัวเลือกทางใต้ ย่อมมีหวนเสียน เพียงแต่ยังยากนักที่จะปะทะกัน หลายคนมองหวนเสียนแต่ด้านบกพร่อง ว่าใช้แต่พระเดช นั่นยอมรับคือด้านปกครองหวนเสียนไม่อาจครองใจผู้คนจำนวนหนึ่ง แต่ว่าด้วยการจัดทัพจับศึก ลองทบทวนคำพูดของตู้เฟิ่งซันดูจะทราบได้ว่า ด้านพิชัยยุทธและเกียรติประวัติการรบนั้น หวนเสียนจัดได้ว่าไม่ด้อยกว่าผู้ใด(ยกเว้นเซี่ยเสียน) พูดถึงหลิวอวี้ ผมว่ายังเป็นตัวละครที่ยังไม่สุกงอมด้านความเป็นผู้นำและความสามารถในการรบ ต่างกับทัวปากุยและมู่หยงฉุยที่ดูจะเข้าที่มากแล้ว หลิวอวี้ของเรายังดูว่าเป็นคาแรคเตอร์ที่ค่อยๆพัฒนาทั้งด้านสติปัญญา ความเป็นผู้นำ ความเฉียบคมในการตัดสินใจด้วย ต้องดูกันต่อไป แต่หากดูแต่คนเพียวๆ ผมจัดว่านาทีนี้ทัวปากุยย่อมเป็นที่1 มู่หยงฉุยอยู่ที่2 หวนเสียนที่3 ตู้เฟิ่งซันที่4 หลิวอวี้ตอนนี้ก็ยังอยู่ระดับเดียวกับตู้เฟิ่งซัน ขาดแต่เมื่อใดที่ฝ่าฟันขึ้นเป็นผู้นำกองกำลังเป่ยฝู่ได้ ความเฉียบคมคงขึ้นไปอยู่ระดับเดียวกันกับ หวนเสียน เมื่อใดฆ่าหวนเสียนลงได้กับมือ ไม่ว่าด้านเหนือจะต้องพบกับฝ่ายใดไม่ว่าทัวปากุยหรือว่ามู่หยงฉุย ยามนั้นหลิวอวี้ย่อมมีความสามารถที่จะปะทะได้กับทุกคนทุกฝ่าย มองดีๆจะเห็นว่าหลิวอวี้พัฒนาทั้งความคิดอ่านและความสามารถในการรบทั้งความเฉียบคมขึ้นทุกขณะ แต่ตอนนี้ยังห่างไกลกับทัวปากุยและมู่หยงฉุยพอสมควร คิดแล้วนึกถึงคำพูดของเซี่ยเสียน ที่ว่า อนาคต หลิวอวี้จะมีความสำเร็จสูงกว่าตนเอง แต่คงยังไม่ใช่ตอนนี้ หลิวอวี้ต้องพิสูจน์และลับคมตัวเองอีกพอสมควร จากคุณ : MEATBONESLASH - [ 17 ก.พ. 50 14:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ทัวปากุย ผมว่าน่าจะด้อยกว่ามู่หยงฉุยน่ะ ความเฉียบขาดเเละความอำมหิตของมู่หยงฉุยไม่ได้ลดลงไปเลยน่ะขอรับ เเค่เพียงที่เเสดงออกต่อจี้เชียนเชียนนั้นเต็มไปด้วยความรักเท่านั้น ส่วนสำหรับคนอื่นๆ ยังคงเหลือไว้ด้วยความเยือกเย็นอำมหิตเเละสูงส่ง ส่วนคำที่มู่หยงฉุยบอกว่า "หากเราแยกเป็นสองภาคได้คงไม่ต้องกลัดกลุ้มวิตก" มู่หยงฉุยคงรักพี่เสียดายน้อง เสียดายที่ไม่ได้จัดการทัวปากุยด้วยตัวเองในตอนนี้ก่อนที่จะปีกกล้าขาเเข็ง เเละเสียดายทางเมืองเปียนฮวน ที่ตนเองไม่ได้ไปด้วยตนเอง ทั้งรู้ดีว่าลูกของตนฝากความหวังไว้ไม่ค่อยได้ รวมถึงภาระทางเหยาฉังที่ต้องจัดการอีกต่างหาก ปัญหาร้อยพัน ส่วนทางด้านอื่นๆ ที่ผมเห็นก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลย ที่ผมเห็นมีอย่างเดียว ก็คือ ความอำมหิตของทัวปากุยที่มีมากกว่าเท่านั้น ด้านอื่นๆ ทั้ง ทัพพิสดาร ประสบการณ์ บารมี ทหาร คุณภาพของลูกน้อง ความใจเย็น เหนือกว่าอย่างเห็นๆขอรับ จากคุณ : กระบี่ต่างฟ้า (Eric_Chin) - [ 17 ก.พ. 50 18:01:40 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มู่หยงฉุยอยู่แล้ว ครับ เพราะ ทัวปากุย  ก็บอกเองถ้า มู่หยงฉุยมา ก็เสร็จเหมือนกัน จากคุณ : งำงำ มีดบิน - [ 17 ก.พ. 50 22:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าถามว่าไม่อยากปะทะกลับใคร ผมก็คิดว่าไม่อยากสู้กับเชียน ๆ แหละครับ เพราะตัดใจทำร้ายไม่ลง เพราะถึงแม้เค้าจะดูด้อยกว่าคนอื่นแต่ความงามของเชียน ๆ ก็เป็ฯอันตรายสำหรับแม่ทัพทุกคน ซึ่งผมมองต่างจากคุณมีทโบนว่าต่อให้ทัวปากุยก็เถอะครับ ถ้าเจอเชียน ๆ ตัวเป็น ๆ ยังไงก็ต้องสะดุดเหมือนกัน ความงามพอล่มเมืองนี่มันน่ากลัวมาก ๆ ส่วนถ้าให้ร่วมงานด้วยคงเป็ฯหลิวอวี้มั้งมันน่าตื่นเต้นดีการร่วมงานกับคนที่สร้างตัวจากมือเปล่าแล้วพยายามพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อย ๆ เพราะมันมีโอกาสเก่งได้มากกว่าคนที่เก่งอยุถ่ก่อนแล้วเพราะได้รับประสบการณืจากการผิดพลาดหนัก ๆ มากกว่า จากคุณ : et009 - [ 18 ก.พ. 50 16:12:18 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ที่ทัวปากุยบอกว่า หากมู่หยงฉุยมาเองตัวเองต้องแพ้ เพราะว่า ทัวปากุย มองออกว่าหากเป็นมู่หยงฉุย มู่หยงฉุยจะเดินทัพแบบไหนบ้าง แล้วทำอย่างไรบ้าง ด้วยกำลังและชัยภูมิที่เหนือกว่าทั้งด้านการทหารและการเมือง ทัวปากุยมองออกว่าหากมู่หยงฉุยใจเย็นค่อยๆเดินหมากบีบตนเองก็ไม่มีช่องให้ฉกฉวยครับ เข้าใจไหมครับ เป็นคำพูดที่เกิดจาก การที่ทัวปากุยอ่านแผนมู่หยงฉุยออกว่า มู่หยงฉุยจะใช้ "การได้เปรียบทางกำลังทหารและพื้นที่" เดินทัพอย่างรอบคอบค่อยๆกลืนทัวปากุยที่เสียเปรียบ เปรียบเหมือนเดินหมากครับ เล่นเดินมาจนครึ่งกระดาน แล้วหมากขาวได้เปรียบหมากดำแบบจมหู มาให้ทัวปากุยถือหมากดำ แล้วมู่หยงฉุยถือหมากขาวที่ได้เปรียบมาโคตรจะเยอะ ทัวปากุยย่อมแพ้ ท่านลองมองแล้วคิดนะครับ ท่านกล้าพูดไหมว่า หากทัวปากุยเป็นฝ่ายมีกำลังทหารและชัยภูมิได้เปรียบมู่หยงฉุย มู่หยงฉุยเอาจะเอาอะไรมาพลิกสถาณการณ์ทัวปากุย มันมองเห็นได้ชัดๆง่ายๆครับ ถ้าเริ่มด้วยกระดานหมากแบบเสมอกัน แล้วผมเป็นแม่ทัพคนหนึ่งผมจะเข้ากองกำลังทัวปากุย โดยส่วนตัวเชื่อโดยการกลั่นกรอง หนึ่งคือ ทัวปากุยมองแผนการณ์มู่หยงฉุยออก มู่หยงฉุยก็มองแผนการณ์ของทัวปากุยออก สองคนนี้มองเห็นแก่นแท้แห่งการช่วงชิงในสงครามอย่างลึกซึ้ง ทัวปากุยรู้ดีว่า หากทัพมู่หยงฉุย ค่อยๆเดินทัพบีบเข้ามาตนเองต้องแพ้แน่นอน ตัวมู่หยงฉุยย่อมรู้ข้อนี้ดี ก็ใช้การเดินทัพแบบที่ต้องชนะแน่นอนให้มู่หยงเป่ามารับศึกแทน ข้อนี้แสดงว่า ตัวมู่หยงฉุยเอง ก็กริ่งเกรงตัวทัวปากุยเช่นกัน ไม่ได้ถือดีว่าตนเก่งกล้ากว่าแต่อย่างใด หากท่านบอกว่าตัวมู่หยงฉุยเก่งกว่าทัวปากุยแน่นอน รบกันต้องชนะแน่นอน เช่นนั้น ทำไมมู่หยงฉุยต้องวิตกกังวล หากตนเองเหนือกว่าทางสติปัญญาจริง สมควรยกทัพมาปราบทัวปากุยด้วยตนเอง เพราะกำลังทหารก็มากกว่า ทางภูมิประเทศก็ไม่ได้เสียเปรียบ ตรงข้ามค่อนเข้าได้เปรียบ หากเหนือกว่า ทำไมต้องใช้วิธีเดินทัพบีบตัดกำลังแบบยาวนาน ใช้วิธีเข้าตีบวกทัพพิสดารเอาชัยในคราวเดียวแล้วเดินทัพกลับไปตีมู่หยงหย่งยังทันเลย นั่นแสดงว่า ตัวมู่หยงฉุยไม่ได้เหนือกว่าทัวปากุยแต่อย่างใด ทั้งๆที่กองกำลังเหนือกว่า ยังใช้การค่อยตัดกำลังทัวปากุยอย่างรอบคอบไม่ให้เพลี่ยพลำ ไม่เปิดโอกาสให้ทัวปากุยได้ต่อสู้อย่างสูสี แต่เป็นการใช้ของได้เปรียบทางพื้นที่และทหารบีบให้ทัวปากุยแตกดับอย่างแน่นอนและไม่พลาด เพียงยึดหลักตั้งมั่นไม่เปิดปัจจัยเสี่ยงใดๆให้ทัวปากุยสู้ได้ ถ้าผมเป็นมู่หยงฉุยแล้วมั่นใจว่าตัวเองสามารถยกทัพเอาทหารเยอะกว่าไปเข้าตีทัวปากุยแตกพ่ายด้วยความสามารถการนำทัพได้ ก็คงยกทัพไปตีในคราวเดียวให้สิ้นเรื่องแล้วครับ แต่นี่กลับใช้วิธีค่อยๆตัดกำลัง ใช้ความได้เปรียบนั้นเอาชัยอย่างแน่นอน แค่นี้ก็มองออกแล้ว มันไม่ใช่ที่ตัวบุคคลครับ เดินหมากสู้กัน ฝ่ายหนึ่งได้วางหมากก่อนสิบกว่าเม็ดเหมือนมู่หยงฉุยที่ได้เปรียบทั้งมีกองทหารขุนพลเก่งกล้ามากมาย พื้นที่หรือคนในเฝ่าทั้งเสบียงต่างๆก็เยอะกว่า แล้วยังใช้หมากเดินประคองกระดานจนจบเอาชัย มันไม่ได้แสดงความมั่นใจว่าตนเองเหนือกว่าในด้านความสามารถแบบสิ้นเชิงแต่อย่างใดเลย มองครับมอง ต่อให้ทัวปากุยชนะมู่หยงเป่า ยังทราบว่ามู่หยงฉุยต้องยกทัพมาปราบด้วยตัวเอง แล้วยามนั้นตัวเองใช่ว่าจะมีกำลังมากกว่ามู่หยงฉุยหรือได้เปรียบใดๆ หากคิดว่าตัวเองไม่เก่งกว่ามู่หยงฉุย เจอกันไงๆก็แพ้ ผมนอนกลางวันอยู่ที่บ้านไม่ออกมาสู้แล้วครับ ตอนนี้ทัวปากุยเสียเปรียบที่กำลังทหารและสภาพแวดล้อม ส่วนด้านตัวบุคคลไม่เห็นว่าด้อยกว่าตรงไหนสักที่เดียว จุดไหนที่มู่หยงฉุยมองออก ไม่เคยเห็นที่ทัวปากุยมองไม่ออก แต่หลายจุดที่ทัวปากุยสามารถทำได้ มีหลายอย่างที่มู่หยงฉุยทำไม่ได้ ดูในเรื่องมา ยังไม่เคยเห็นทัวปากุยผิดพลาดทางการทหาร แต่มู่หยงฉุยกลับพลาดมาหนึ่งครั้งแล้ว แล้วกำลังจะพลาดครั้งที่สองเพราะมองคนผิดดันส่งมู่หยงเป่าไปให้ทัวปากุยสับเล่น เล่นผิดพลาดกันซึ่งหน้าแบบนี้ผมเลยไม่เชื่อว่ามู่หยงฉุยจะเก่งสุดหรอกครับ แค่ยังไม่เจอคู่ปรับที่เท่าเทียมด้วยกำลังทหารและความสามารถผู้นำมากกว่า เพราะอ่านมายังไม่เห็นมู่หยงฉุยได้นำทัพชนะทัพใหญ่ที่นำด้วยบุคคลระดับทัวปากุยหรือเซี่ยเสียนเลย ส่วนมากชนะพวกทัพใหญ่ แต่ว่าผู้นำห่วยซะมากกว่า จากคุณ : MEATBONESLASH - [ 19 ก.พ. 50 02:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ทัวปากุยแน่นอนครับ หมอนี้ยิ่งมากยิ่งน่ากลั่ว และจะน่ากล้่่วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆครับ จากคุณ : กะบี่สุริยันสึฉาด (กระบี่สุริยันสีฉาด) - [ 19 ก.พ. 50 02:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอแย้ง คห.11 นะครับ เชียนเชียน ไม่ได้ศึกษาพิชัยยุทธจากกระดาษเพียงอย่างเดียวนะครับ แต่มีสุดเทพอย่างเซี่ยอานเป็นคนอธิบาย ย่อมต้องมีประสบการณ์จริงต่าง ๆ ที่มีอยู่ถ่ายทอดมาให้ด้วย จากคุณ : ฟักแฟงแตงไทย - [ 19 ก.พ. 50 19:20:42 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ประสบการ์จริงคือควบม้าออกศึก เห็นคนตายต่อหน้าครับ อธิบายยังไงก็ต้องใช้กระดาษอธิบายแบบนี้เรียกถกบนกระดาษก็ถูกแล้วนี่ครับ? จากคุณ : เก๋าจิงจัง - [ 19 ก.พ. 50 22:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ใช่แล้วครับประสบการณืจริงมันต้องบัญชาการศึกแล้วมีคนตายจริง รบจริงถึงจะเรียกว่าประสบการณ์จริงครับ จากคุณ : et009 - [ 20 ก.พ. 50 00:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โอ กระทู้นี้ดีมีสาระ ถถกันสนุกมากเลยครับ นับถือๆ จากคุณ : Generals - [ 25 ก.พ. 50 20:17:45 ]