ความคิดเห็นที่ 1 ผมเคยวิเคราะห์ไว้นานแล้วดังนี้ครับ ...  ...  ... เป็นที่ทราบกันว่ารูปแบบ 'ยุทธจักร' ของจีนโบราณจริงๆนั้น แตกต่างจากยุทธจักรในนิยายกำลังภายใน (ซึ่งส่วนใหญ่ จัดอยู่ในแนวแฟนตาซี) มาก โดยยุทธจักรในความเป็นจริงจะมีรูปแบบคล้ายๆที่ปรากฏ ในเรื่องผู้ยิ่งใหญ่แห่งเขาเหลียงซาน จอมยุทธทุกคนมี อาชีพ เช่นรับราชการ, พ่อค้า, ชาวประมง แต่เชื่อมโยง กันด้วยความชื่นชอบวิชาบู๊ คบหากันด้วยน้ำใจ รู้จักกัน ด้วยชื่อเสียงและฉายา ส่วนใหญ่หากไม่ใช่ขุนนางบู๊จะเป็นนักเลงและเป็นโจร ซึ่ง เป็นอาชีพที่ต้องใช้วิทยายุทธโดยตรง ไม่ใคร่มีสำนักหลากหลาย และไม่มีไอ้พวกอาวุธวิเศษ, คัมภีร์วิเศษ, สาวงามวิเศษ และปาฏิหาริย์ต่างๆที่คนรุ่นหลัง ฝันกันเอง อย่างไรก็ตามผมมานั่งคิดดูว่าหลังจากคนรุ่นหลังแต่งนิยาย แนวนี้ไปมากๆเข้า ก็ได้สร้างโลกในจินตนาการแห่งหนึ่ง เป็นโลกที่ไม่มีอยู่จริง (แม้บางครั้งจะอิงประวัติศาสตร์ บ้าง) แต่หากวิเคราะห์ดีๆเรื่องส่วนใหญ่จะมี pattern ที่ คล้ายๆกันอยู่ สามารถจับต้องได้ ข้างล่างนี้เป็นความพยายามของผมที่จะถอด pattern นั้น ออกมา วิเคราะห์ให้ข้อมูลประกอบ เพื่อให้สามารถมอง รูปแบบโลกแฟนตาซีกำลังภายในได้ชัดเจนขึ้น โลกยุทธจักรเป็นอย่างไร? โกวเล้งเคยกล่าวชื่นชมสังคมของพวกจอมยุทธทำนองว่า "ในโลกกำลังภายใน หากท่านมีศัตรูที่สังหารบิดา ท่านสามารถไปแก้แค้นฆ่ามันได้เลย แต่ในโลกปัจจุบัน ท่านต้องขึ้นศาล ต้องดำเนินคดีทำการยุ่งยาก ไม่แน่ว่าจะสำเร็จ" ผมชื่นชมโกวเล้ง แต่ผมเห็นว่าเฉพาะคำดังกล่าวเป็นด้วยความไร้เดียงสามาก ในโลกปัจจุบันถ้าคุณจะไปฆ่าศัตรูที่สังหารบิดาตรงๆก็ไม่ใช่จะทำไม่ได้ เพียงแต่มีสิทธิถูกตำรวจจับมากกว่าเมื่อก่อนเท่านั้น ในทำนองเดียวกัน ตำรวจก็สามารถมีสิทธิจับศัตรูของคุณได้มากกว่าเดิมเช่นกัน เพราะระบบศาลได้รับการพัฒนามามากกว่า โลกกำลังภายในก็ไม่ใช่ว่าไม่มีศาล ไม่มีมือปราบ ไม่มีกฏหมาย แต่สิ่งเหล่านี้มักอ่อนแอ มักฉ้อราษฎร์บังหลวง ทำให้ชาวบ้านทั่วไปไม่ได้รับความเป็นธรรม ชาวบ้านจึงต้องพัฒนาวิชาฝีมือขึ้นมาป้องกันตนเองเพราะไม่อาจพึ่งหลวงได้ การพัฒนาฝีมือขึ้นมาของพวกชาวบ้านนี้เองจึงเป็นจุดเริ่มต้นของ ‘ยุทธจักร’ ซึ่งค่อนข้างเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน ใครจะฆ่าใครก็ไม่ค่อยถูกจับ ไม่ค่อยมีความผิด ใครเข้มแข็งก็ตั้งตัวเป็นใหญ่ ข่มเหงคนอ่อนแอกว่าได้ง่ายๆ เมื่ออำนาจกลางอ่อนแอเช่นนี้ คนก็เป็นตั้งตัวเป็นนักเลงกันทั้งประเทศ ทำการยึดพื้นที่ เก็บค่าคุ้มครอง ขยายอิทธิพลวุ่นไป บ่อยครั้งก็เข่นฆ่าสังหารกันเพื่อแย่งชิงผลประโยชน์ ทางการมิอาจทำอย่างไรได้ อย่างไรก็ตามในหมู่นักเลงก็ย่อมมีนักเลงที่ดีอยู่ นักเลงเหล่านี้ทำการปกครองชาวบ้านในเขตตนด้วยความยุติธรรม ไม่ทำเรื่องชั่วช้าปล้นฆ่าข่มขืน และปกป้องชาวบ้านจากนักเลงที่ชั่วร้าย นักเลงพวกนี้มักตั้งสำนักเรียกว่า ‘สำนักฝ่ายธรรมะ’ ถ้าสำนักนั้นเป็นวัดของศาสนาต่างๆ ไม่ได้เก็บค่าคุ้มครองโดยตรงแต่เป็นโดยการรับบริจาคทาน คนในสำนักถือศีลบางอย่าง จะเรียกว่า ‘วัดฝ่ายธรรมะ’ และสำหรับนักเลงกลุ่มที่ชอบปล้นฆ่าชาวบ้าน ทำตัวเป็นโจรนั้นหากตั้งสำนักจะเรียกว่า ‘สำนักฝ่ายอธรรม’ มีกรณีที่วัดบางแห่งนั้นนับถือนิกายที่คนจีนไม่ใคร่นับถือกัน เช่น ลัทธิโซโรอัสเตอร์ (เม้งก่า) ลัทธิแมนนี ลัทธิบัวขาว คนในลัทธิแต่งกายไม่เรียบร้อย ถือศีลธรรมที่ไม่ใช่พุทธ เต๋า หรือ ขงจื้อ มีพิธีกรรมแปลกๆ ทำให้ชาวยุทธทั่วไปไม่ยอมรับ จะเรียกว่า ‘พรรคมาร’ น่าสังเกตว่าพรรคมารไม่จำเป็นต้องเลว หลายๆเรื่องก็เป็นฝ่ายดี เพียงแต่นับถือคนละศาสนาเท่านั้น มีชาวยุทธอีกส่วนหนึ่งที่เป็นผู้คลั่งไคล้ในมรรคาวิชาบู๊ มุ่งแสวงหาความเป็นเลิศในวิชาบู๊ ก็มิได้ตั้งสำนักเรียกหาผลประโยชน์ แต่ออกเดินทางไปเรื่อยๆเพื่อขัดเกลาตัวเอง เดี่ยวบ้างเป็นกลุ่มบ้าง พวกนี้เรียกว่า ‘จอมยุทธพเนจร’ ซึ่งมีทั้งที่เป็นธรรมะและอธรรม รายได้ของชาวยุทธ ในนิยายกำลังภายในส่วนใหญ่ กล่าวถึงชาวยุทธว่าร่ำรวยอย่างนั้นอย่างนี้ ใช้จ่ายเงินมือเติบอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ไม่บอกว่าหาเงินมาอย่างไร ในที่นี้ผมจะลองวิเคราะห์ลู่ทางการหาเงินของพวกจอมยุทธออกมาบ้าง ๑. ‘เรียกค่าคุ้มครองจากชาวบ้าน (หรือแม้แต่ข้าราชการ) ในพื้นที่’ ดังที่กล่าวมาแล้วนี้เป็นลู่ทางหลักที่เกือบทุกสำนักทำกัน การณ์นี้แม้ไม่พูดตรงๆ แต่หลายๆเรื่องก็จะกล่าวเป็นนัยน์ เช่นมีการให้ลูกศิษย์ไปเก็บค่าคุ้มครอง หรือเมื่อเจ้าสำนัก (ฝ่ายธรรมะ) เดินทางผ่านตำบลหนึ่งพอกำนันผู้ใหญ่บ้านในตำบลนั้นไม่ออกมาต้อนรับ ก็ส่งจดหมายไปบอกว่า “ท่านไม่ให้เกียรติเราก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ามีใครมาโจมตีบ้านท่าน ก็ตัวใครตัวมันแล้วกัน” ๒. ‘รับสมัครศิษย์’ สำนักมีชื่อเสียงที่อยู่ในเมืองใหญ่มักจะรับลูกหลานของเศรษฐีคหบดีของเมืองนั้นเป็นศิษย์ คหบดีก็มักจะให้เงินอุปถัมภ์สำนักเป็นการตอบแทน เป็นผลประโยชน์พึ่งพากัน สำนักได้เงิน ลูกเศรษฐีก็ได้ชื่อเสียงหน้าตาว่าเป็นศิษย์สำนักใหญ่ อันนี้จะคล้ายๆด้านมืดของระบบมหาวิทยาลัยในปัจจุบันเหมือนกัน ๓. ‘ทำไร่ไถนากินเอง’ เคยมีการกล่าวถึงวัดเส้าหลินว่ามีแปลงปลูกผักใหญ่มาก ปลูกผักไว้ทำอาหารเจกินเอง ความนี้ต้องกับวัฏปฏิบัติของศาสนาพุทธนิกายเซนที่เน้นให้พระพึ่งพาตัวเองแบบเศรษฐกิจพอเพียง แม้กระนั้นสำนักอันดับหนึ่งอย่างเส้าหลิน ต่อให้ไม่ง้อใครก็คงจะมีคนจำนวนมากยินดีมาทำบุญอุปการะวัดนั่นเอง ในลักษณะเดียวกันนี้ เข้าใจว่าพวกสำนักที่เป็นวัดอื่นๆก็ปลูกผักกินเองเช่นกัน ๔. ‘ขอทาน’ อันนี้ใช้กับพรรคกระยาจกเท่านั้น เป็นพรรคที่ไม่เก็บค่าคุ้มครอง อาศัยอยู่กินอย่างอัตคัต แต่มีศักดิ์ศรีว่าไม่ข่มขู่ หรือ ปล้นเอาจากใคร อย่างไรก็ตามในช่วงที่สำนักเจริญมากๆเช่นช่วงที่อั้งชิดกงเป็นหัวหน้าพรรค ก็มีการระบุว่ามีสมาชิกพรรคสามในสี่เป็นประชาชนทั่วไปที่ไม่ใช่ขอทาน เพียงแต่มาขอฝึกวิชากับสำนักเพราะเลื่อมใสในฝีมือ คนกลุ่มนี้เรียกว่า ‘ยาจกเสื้อสะอาด’ เข้าใจว่าเป็นคนออกทุนส่วนใหญ่ให้สำนักด้วย ๕. ‘ปล้น’ ซึ่งเป็นการกระทำของพรรคมาร มักจะปล้นคนธรรมดา อย่างไรก็ตามในแปดเทพมีตอนหนึ่งกล่าวว่า เคียวฮงอับจนต้องการเงินรักษาอาจื่อ ก็ลอบเข้าที่ว่าการอำเภอหยิบฉวยเงินมาจำนวนหนึ่ง ความนี้ตอนแรกผมอ่านแล้วตกใจ เพราะไม่คิดว่าจอมยุทธที่มีคุณธรรมอย่างเคียวฮงจะทำอย่างนี้ได้ แต่เมื่อวิเคราะห์สภาพแวดล้อมแล้วเห็นว่ายุคนั้นคนจีนจะมองข้าราชการไม่ดีนัก เห็นว่าชอบคอรัปชั่น ทำนาบนหลังประชาชน ดังนั้นการที่เคียวฮงเลือกปล้นหลวง จึงไม่นับว่าเลวนัก ๖. ‘ค้าขาย’ มีชาวยุทธบางคนที่มีอาชีพหลักเป็นพ่อค้า ก็ทำการค้าขายเป็นหลัก และเอาเงินมาซื้อจอมยุทธอื่นๆมาเข้าสังกัดตน เลี้ยงไว้ใช้งานต่างๆ ก็ตั้งเป็นสำนักได้เช่นกัน นอกจากนั้นชาวยุทธที่ไม่ตั้งสำนักแต่ทำธุรกิจขนาดเล็กเช่นเปิดโรงเตี้ยม เปิดร้านขายของก็มีมาก ๗. ‘เก็บภาษี’ ชาวยุทธบางคนเป็นข้าราชการ บางคนเป็นเชื้อพระวงศ์ พวกนี้อยู่กินโดยเงินภาษีประชาชน ๘. ‘ล่าสัตว์ หาของป่า’ พวกจอมยุทธพเนจร บ่อยครั้งเดินทางผ่านป่าเขา ก็ล่าสัตว์กินเอง หรือเก็บของป่ามาขายในเมือง เป็นชาวยุทธทำอย่างไร การเป็นชาวยุทธทำได้ค่อนข้างหลากหลาย แต่หลักๆคือชาวยุทธจะนับถือกันด้วยชื่อเสียงและน้ำใจ ดังนั้นเพื่อให้มีชื่อเสียงขึ้นมาคุณควรสร้างคาแรคเตอร์ของตัวเองให้เด่นชัด เช่นหาอาวุธที่เด่นๆ ใส่เสื้อสีเดียวกันกันบ่อยๆให้คนจำได้ แสดงนิสัยให้ชัดเจน เช่นชั่วก็ชั่วเลย ดีก็ดีเลย พิกลก็พิกลเลย (ถ้านิสัยอย่างหนึ่งแล้วแกล้งทำอย่างหนึ่ง จะถูกหาว่าเป็นวิญญูชนจอมปลอม คนจะไม่นิยมนัก) อ้อ แล้วอย่าลืมตั้งฉายาเท่ห์ๆให้ตัวเองด้วยล่ะ เพื่อให้คนจำได้ เช่น ‘ตะขอเหล็กเสื้อแดง’ หรือ ‘มือมีดอำมหิต’ การหาข่าวนั้นทำกันที่โรงเตี้ยม แม้จะยอมรับหรือไม่ก็ตามแต่พวกชาวยุทธนั้นจริงๆมีนิสัยชอบนินทาและชอบเรื่องอื้อฉาว มีอะไรมักจะมาพูดกันในโรงเตี้ยม ข่าวคราวใครเก่ง ใครรบชนะใคร ใครเป็นชู้กับใครจะแพร่เร็วมาก ส่วนใหญ่เป็นข่าวลือประโคมๆเอานั่นแหละ แต่ถ้าไม่อัพเดทข่าวนี้เรื่อยๆจะตกรุ่น จะถูกดูถูกและกีดกันออกจากสังคมชาวยุทธ เนื่องจากกฎหมายพึ่งไม่ได้อย่างที่บอก ชาวยุทธซึ่งมีชีวิตอยู่กับการฆ่าฟันจึงมีระบบป้องกันตัวอย่างหนึ่งโดยการคบหาสหายทั่วไป จริงใจกับสหาย บ่อยครั้งสาบานเป็นพี่น้อง ทั้งนี้ลึกๆก็เพื่อสร้างเครือข่ายให้ตัวเอง ให้มีความมั่นคงมากขึ้นนั่นเอง Career Path ในยุทธจักร อันนี้ผมเขียนขึ้นเองคลายเครียด สำหรับบอกว่าคุณจะสามารถเลือกทำอาชีพอะไรในยุทธจักรได้บ้าง และจะมีขั้นตอนการเจริญเติบโตตามปกติอย่างไร ๑. เสี่ยวเอ้อ/คนรับใช้ ๐ คุณจะเริ่มงานตั้งแต่อายุประมาณสิบหก ๐ คุณจะถูกนายจ้างของคุณกดขี่ไปเรื่อยๆ ๐ เมื่ออายุประมาณยี่สิบคุณจะตกเหว ๐ ถ้าคุณไม่ตกเหว คุณก็จะเป็นเสี่ยวเอ้อไปจนตาย ๐ ถ้าคุณตกเหวแล้วไม่เจอคัมภีร์คุณจะต้องตาย ๐ ถ้าคุณตกเหวแล้วเจอคัมภีร์ คุณจะกลายเป็นจอมยุทธ ๐ คุณจะกลับมาข่มนายจ้างเก่าของคุณ ๐ เมื่อผาดโผนยุทธจักรไปได้สักปีสองปี คุณจะได้อาวุธวิเศษ ๐ เมื่อผาดโผนยุทธจักรไปได้อีกสักปีสองปี คุณจะมีชื่อเสียงไปทั่ว ๐ เมื่อมีเชื่อเสียงคุณจะได้ฆ่าจอมมารของยุทธจักรหรือประกอบวีรกรรมบางอย่าง ๐ คุณจะได้แต่งงานกับลูกสาวของคนใหญ่คนโต ๐ ถ้าคุณไม่ออกไปอยู่อย่างสันโดษตามป่าเขาก่อนคุณจะเป็นเจ้ายุทธภพ ๒. ศิษย์สำนักยุทธ ๐ คุณจะถูกอาจารย์เก็บมาเลี้ยงเมื่ออายุน้อยๆ ๐ เมื่อผ่านไปสักสิบปี ถ้าคุณฝึกซ้อมวิชาได้ดีคุณจะได้เป็นศิษย์คนหนึ่ง ๐ เมื่อผ่านไปอีกสักสิบปี ถ้าคุณฝึกซ้อมวิชาได้ดีอีก คุณจะได้เป็นศิษย์เอก ๐ เมื่อผ่านไปอีกสักสิบปี ถ้าคุณฝึกซ้อมวิชาได้ดีเสมอต้นเสมอปลาย คุณจะได้เป็นศิษย์พี่ใหญ่ ๐ เมื่อผ่านไปอีกสักสิบปี ถ้าอาจารย์คุณเผอิญตาย และคุณยังฝึกซ้อมวิชาได้ดีกว่าคนอื่นในสำนัก คุณจะได้เป็นเจ้าสำนัก ตอนนี้คุณจะอายุสักสี่สิบห้าสิบปีแล้ว ๐ คุณอาจจะรักกับศิษย์น้องของคุณ ซึ่งเป็นลูกสาวของอาจารย์ ๐ แต่ต่อให้ฝึกซ้อมวิชาของสำนักได้ดีไปจนตาย คุณก็จะหยุดอยู่แค่เจ้าสำนักธรรมดาๆนั่นแหละ ส่วนศิษย์น้องของคุณถูกเสี่ยวเอ้อข้างบนคาบไป dax ตั้งนานแล้ว ๓. จอมมาร ๐ ตั้งแต่เกิดชีวิตคุณจะบัดซบ บ้านแตกสาแหรกขาด สังคมจะทำร้ายคุณ ทำให้คุณเป็นเด็กมีปัญหาเก็บกด ๐ เมื่ออายุได้ประมาณห้าขวบ คุณจะเริ่มอาชีพโดยการลักเล็กขโมยน้อย ๐ จากนั้นสิบปี ถ้าคุณยังเลวอยู่ คุณจะเป็นจอมโจร ๐ จากนั้นสิบปี ถ้าคุณยังเลวอยู่ คุณจะได้เป็นเจ้าสำนักโจร ๐ จากนั้นสิบปี ถ้าคุณยังเลวมากขึ้นเรื่อยๆ คุณอาจเปลี่ยนสำนักโจรเป็นพรรคมารได้ ๐ จากนั้นสิบปี ถ้าคุณเลวสุดๆ คุณจะมีอำนาจพอยึดครองยุทธจักรมาเป็นของคุณ ๐ แต่เสียใจ คุณไม่มีทางเป็นเจ้ายุทธภพได้ เพราะเสี่ยวเอ้อข้างบนจะมาปราบคุณและเป็นเจ้ายุทธภพแทน นอกจากนั้นลูกสาวของคุณยังจะเนรคุณคุณและไปเป็นเมียมันอีกต่างหาก ๔. สาวงาม ๐ ถ้าคุณเป็นสาวงามคุณจะสวย ๐ และคุณจะไปเป็นเมียของเสี่ยวเอ้อข้างบน ๕. พระ ๐ ถ้าคุณเป็นหลวงจีน คุณจะชอบกินเหล้าและเนื้อสุนัข ๐ ถ้าคุณไม่กินเหล้าและเนื้อสุนัขคุณจะชอบฆ่าคน ๐ ถ้าคุณไม่ผิดศีลอะไรเลย จะไม่มีใครนับถือคุณ และชีวิตคุณก็จบลงด้วยการนั่งเอาไม้ตีป๊อกๆหน้าพระพุทธรูปไปจนตาย สรุป โลกแฟนตาซีของกำลังภายในนั้นเป็นสถานที่ๆน่าหลงไหล มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์มากมาย แต่นั่นเป็นสำหรับกรณีของคนที่เข้มแข็งเท่านั้นนะ ถ้าคุณเป็นคนธรรมดา ชีวิตคงไม่น่าอภิรมย์นักหรอก ต้องดิ้นรนเอาตัวรอด อดมื้อกินมื้อ มีชีวิตอยู่กับหอกดาบไปวันๆ ***สรุปแล้วถ้าคุณรักจะอยู่ในยุทธจักร คุณควรประกอบอาชีพเป็นเสี่ยวเอ้อและหมั่นตกเหวบ่อยๆ*** จากคุณ : เชษฐา - [ 25 มี.ค. 50 18:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มีอาชีพ สำนักคุ้มภัย ด้วยครับ เห็นหลายเรื่องก็มีสำนักนี้ จากคุณ : ชาเขียว - [ 25 มี.ค. 50 18:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จริงๆในเวอร์ชันที่เคยลงจะมีอาชีพรับจ้างด้วยนะครับ ซึ่ง สำนักคุ้มภัยจนถึงมือสังหารจะอยู่ในหมวดนี้หมด พอดีผมคัดที่เป็นไฟล์เวิร์ดออริจินัลที่เก็บไว้มา เลยไม่มีเพราะยังไม่ทันได้เพิ่ม แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 18:42:22 จากคุณ : เชษฐา - [ 25 มี.ค. 50 18:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านจาก rep.1 ทำให้ผมนึกถึงยุคคาวบอยตอนที่สหรัฐฯ เพิ่งตั้งประเทศใหม่ๆ นะนั่น ยุคนั้นผู้ ช แทบทุกคนต้องยิงปืนให้แม่นไว้ เพราะกฏหมายช่วยอะไรไม่ได้ และจะต้องจบที่การดวลปืนหน้าร้านเหล้า ( ทำไมต้องดวลกันหน้าร้านเหล้าเท่านั่นหว่า? ) ได้ยินว่าโกวเล้งก็ชอบสังคมคาวบอยเหมือนกันนี่ครับ จากคุณ : TonyMao_NK51 (TonyMao_NK51) - [ 25 มี.ค. 50 18:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทอดไข่เจียว ครับ จากคุณ : 1+1 - [ 25 มี.ค. 50 18:53:12 A:58.8.121.147 X: TicketID:117317 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กินลม จากคุณ : muk_22 - [ 25 มี.ค. 50 19:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จำหนังเรื่องเดชไอ้ด้วน เวอร์ชั่นของ ฉีเคอะกันได้ไหม เหมือนจะเป็นเรื่องนึงนะ ที่พูดถึงการทำมาหากินของจอมยุทธ  ตามเรื่อง พระเอก เป็นช่างตีดาบ  แต่สำนักของพระเอก นอกจากตีดาบแล้ว ยังตีมีดทำครัว ตีอีโต้หั่นเนื้อ อีกด้วย  นี่แหละ จอมยุทธจริงๆ คงต้องหากินแบบนี้ ไม่งั้นก็อดตาย จากคุณ : หนูปุจฉา - [ 25 มี.ค. 50 21:22:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สํานักคุ้มภัยครับ เพราะแต่ก่อนถ้าจะเดินทางหรือขนของไปไหน ต้องระวังโจรป่าเป็นที่สุด แล้วสํานักคุ้มภัยมีการจัดตั้งเยอะมาก ส่วนอาชีพอื่นๆก็น่าจะเหมือนชาวบ้านทั่วไป จากคุณ : รังแคน้อย - [ 25 มี.ค. 50 22:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านมังกรหยกภาคแรกสิครับ อาจารย์ของก้วยเจ๋งก็เป็นคนธรรมดาๆสารพัดอาชีพ ค้าขายบ้าง แจวเรือบ้าง เป็นครูบ้าง ไม่อย่างนั้นก็นักพรต รับราชการ(เป็นท่านอ๋อง) อาชีพอื่นที่มีให้เห็นก็สำนักคุ้มกันภัย เป็นครูมวยของทางราชการ รับราชการทหาร เป็นโจร เก็บสมุนไพรขาย จากคุณ : Nexus - [ 25 มี.ค. 50 22:40:14 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อาชีพสำนัก คุ้มภัยเค้าเรียกกัน ว่าพวก เปาเปียว ครับ จากคุณ : vorranut (vorranut) - [ 25 มี.ค. 50 22:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านความเห็นคุณเชษฐาแรกๆ ก็เคร่งขรึมดี พอมาอ่าน career path แล้วแบบ ฮากลิ้ง ชอบจริงๆ มันเป็นความจริงที่ขมขื่นของชาวยุทธ จากคุณ : =^aEaY^= - [ 25 มี.ค. 50 23:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เอี้ยก้วยไม่ได้ตามหาเมียนะคะ ตามหาอาจารย์อาค่ะ เพราะตอนนี้เอี้ยก้วยกับอาจารย์อายังไม่ได้เสียกันนะคะ เซียวเหล่งนึ่งเสียท่าให้กับนักพรตสำนักชวนจินก่าที่แอบหลงรักนางอยู่ ...ไม่น่าเลย จากคุณ : BooBiE GoddesS - [ 25 มี.ค. 50 23:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 13 repของคุณเชษฐาอ่านไปอ่านมา ฮาจริงๆ ชีวิตจอมยุทธอาจจะคล้ายในเกมrpgก็เป็นได้ พอมีฝีมีหน่อยก็รับจ็อบทำเควสต่างๆเสร็จได้เงินก็หาเควสใหม่ทำไป เก่งมากๆก็อัพเลเวลขึ้นไปเรื่อยๆ 55 จากคุณ : kolokol - [ 26 มี.ค. 50 01:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คำถามน่าคิด..................แต่คำตอบของคุณเชษฐา ยิ่งน่าสนใจ อืม...นะ จากคุณ : intimacy - [ 26 มี.ค. 50 02:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องจริง ๆ ก็คล้าย ๆ กับ ที่คุณเชษฐาบอกนั่นหละครับ แต่อยากจะให้มองว่า .."วิชามวย".. นั้นเป็นเสมือน วิชาการแขนงหนึ่งที่ใคร ๆ ก็มีสิทธิเรียนได้ ตั้งแต่ ชนชั้นสูงยันชาวนา ดังนั้ัน ถ้าจะถามว่า อาชีพ ของจอมยุทธโบราณทำอะไร ก็ต้องตอบว่า มีได้ตั้งแต่ เชื้อพระวงศ์ ยัน ชาวนา แต่เท่าที่เคยพบ ก็มักแบ่งได้เป็น 1..เชื้อพระวงศ์ อย่าง อ๋ององค์หนึ่งในราชวงศ์ชิง ที่โปรดปรานวิชามวยมาก และ ก็ได้รับตัว อู๋จง ชาวหุยอิสลาม มาเป็นครู เพื่อสอนมวยป้าจี๋เฉวียน (Ba ji chuan) อยากรู้รายละเอียดลองไปอ่านดูที่เวป chinesemuslim.com ครับ 2.. ขุนนางทั่ว ๆ ไป เช่น ขุนพลคนหนึ่งของหลี่ซื่อหมิน ก็มีตำนานว่า เป็นพระวัดเส้าหลินเหนือสึกออกมา  หรือ แม้แต่  เยว่เฟย (งักฮุย) ผู้ที่ได้รับการยกย่องว่า เป็นผู้ให้กำเนิดมวยสิงอี้ (Hsing-I,Xing-i) ่ ราชองครักษ์ เช่น กงเป่าเถียน แห่งมวย ปากว่าจ่าง (Ba Gua chuan) ที่เป็น BodyGuard ให้กับ เชื้อพระวงศ์ในราชวงศ์ชิง หรือเช่น ตู้ซินอู่ ที่เป็น Bodyguard ให้กับ ดร.ซุนยัตเซ็น หรือ สายลับ เช่น อ.หลิวหยุนเฉียว (http://www.xiaochenmen.com/liu_yunqiao.html : ภาษาไทยครับ อ่านง่าย) ซึ่งมีชีวิตเป็น JAMES BOND ตัวจริง ในประเทศจีนยุคก๊กมินตั๋ง  ครูมวยป้าจี๋ และ ปากว่าจ่าง ผู้โด่งดัง ใครเคยอ่าน การ์ตูนเคนจิ คงจะรู้จักดี ศิษย์เอกของ หลี่ซู่เหวิน หรือ ลีโชบุง นั่นเอง 3.. พ่อค้า  อย่างเช่น หวางฉีอิง และ ลูกชาย หวางเฟยหง (มีตัวตนจริง ๆ นะครับ) 4.. ครูมวย พวกนี้มีเยอะมาก และ ก็จะเป็นอาชีพหลักกันเสียเป็นส่วนใหญ่ เช่น หยางลู่ชาน และ ลูกหลาน หยางเส้าโหว , หยางเฉิงฟู่ ต้นตำรับไทเก๊กตระกูลหยาง ทั้ง วงกว้าง และ วงแคบ  ซึ่ง คนทั่วไปจะเคยเห็นสายตระกูลนี้เป็นส่วนมาก  (http://www.thaitaiji.com/taiji/yang/yanghistory.html : ภาษาไทย อ่านง่ายอีกเหมือนกันครับ) หลี่ซู่เหวิน หรือ ลีโชบุง ในการ์ตูนเคนจิ ผู้ปฏิวัติ มวย ป้าจี๋เฉวียนให้เป็นมวยภายนอกจนเป็นมวยภายใน (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bbking&month=10-2006&date=21&group=10&blog=1) 5.. เปาเปียว หรือ พวกรักษาความปลอดภัย เช่น  หลี่คุนอี้ หรือ หลี่ซู่ถัง ฉายา หลี่ดาบเดียว (Single Saber Li)  (http://www.emptyflower.com/xingyiquan/index.html : ภาษาอังกฤษครับ) 6.. นักบวช หรือ นักพรต เช่น สำนักอู่ถัง หรือ บู๊ตึ้ง , เส้าหลินเหนือ+ใต้ ,อู่เหมย หรือ ง่อไบ๊  ฯลฯ 7..ชาวนา พวกนี้ จะยึดเป็นขนบประเพณี ฝึกมวยกันทีเป็นหมู่เหล่า เช่น ตระกูลเฉิน ซึ่งมีมวยประจำตระกูล (จริง ๆ หมู่บ้านมากกว่า) ซึ่งต่อมา มีคนตระกูลเฉินท่านหนึ่ง เปลี่ยนใจไปฝึก มวยไทเก๊กและทำให้ต่อมาเกิดเป็นไทเก๊กตระกูลเฉินขึ้น แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 09:10:08 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 08:23:28 จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม (ศรีสิทธิสงคราม) - [ 26 มี.ค. 50 07:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เท่าที่พบ  ผู้ที่เป็นวิชามวย ไม่พบการทำตัวเป็น อันธพาล รีดไถเงินครับ แต่ถ้า ท้าตีท้าต่อยนี่มีครับ การทำตัวรีดไถค่าคุ้มครอง ส่วนใหญ่จะอยู่แต่ในรูปแบบของ สมาคมลับต่าง ๆ เช่น ชิงปัง (ธงเขียว) หรือ พวก ลัทธิหมิงเจี้ยว(บัวขาว) แบบนี้มีครับ ชาวบ้านโดยส่วนมาก ไม่ได้มี วิชาด้านการต่อสู้มากเท่าไรหรอกครับ  เป็นเฉพาะ ๆ ที่ไปมากกว่า ตัวนิยายของโกวเล้งนั้น ก็เชื่อกันว่า ได้แนวคิดมาจาก วัฒนธรรมของทางตะวันตก แล้วจึงเอาเข้ามา ผสมผสานกับ วัฒนธรรมแบบจีน จึงได้แนวคิดในการสร้างนิยายขึ้นมา การฝึกฝนวิชามวยจีน ไม่ใช่เืรื่องง่าย ๆ เพราะต้อง อดทน และ  เพียรพยายาม ไม่ได้ใช้เวลาเป็นเดือน ในการฝึก แต่ใช้เวลาเป็นปี หรือ สิบปี ในการฝึกเพื่อผลสำเร็จ การฝึกฝนนั้น ต้องมีวินัยที่เข้มงวดมาก ตีกันจริง ๆ เจ็บจริง ๆ ครูมวยแต่ละสาย ก็ไม่โอ๋ลูกศิษย์ไม่ว่าจะยาก ดีมีจนแค่ไหนก็ตาม ตัวอย่างก็เช่น อ.หลิว หยุน เฉียว ที่ยกมานั้น ตระกูลท่านเป็นถึงขุนนางในมณฑล มีทรัพย์สินและอิทธิพลสูง แต่เมื่อเชิญ อ.หลี่ ซู่ เหวินมาฝึกมวยให้   อ.หลิว ก็ถึงกับท้อใจไปในหลาย ๆ ครั้ง เพราะแบบฝึก และวิธีการฝึกที่ค่อนข้างจะโหดนั่นเองครับ มวยจีนทุกมวย ก็ฝึกโหด ๆ กันแบบนี้หละครับ บางวิชา บางครู ก็ต้องแอบตื่นมาฝึกตั้งแต่ตี 3 (เป็น Knowhow เพราะถ้าความรู้หลุดออกไป หมายถึงการแก้ทางได้ และ ถ้าต้องปะทะกันหมายถึง ชีวิต ที่ต้องสูญเสีย หรือ ความพิการทางร่างกายที่จะได้รับ ) ครับ เรื่องที่จะมีเวลาไปจีบสาว หรือ อะไรนี่ เลิกคิดไปได้เลยครับ ไม่มีทางเป็นไปได้ครับ หากใดยังอยู่ในช่วงการฝึกอยู่ ลองอ่านดูชีวิต ของครูมวยที่ผมสร้าง Link ให้อ่านแล้วประกอบดูครับ Link ประกอบ ของไทย ๆ http://www.xiaochenmen.com/ ของ อ.เหลียง http://www.thaitaiji.com/ ของเวปไทเก๊กครับ http://www.geocities.com/yuttha015/home.html เวปหวิงชุน หรือ หย่งชุน ของ อ.อนันต์ http://www.herlichuan.com/ มวยเฮอลี่ชวน อ.หลี่ http://bbking.bloggang.com/ อีกเวปดีที่น่าสนใจ ของต่างประเทศ http://www.wutangcenter.com/  ลูกศิษย์ อ. หลิว หยุนเฉียว http://www.emptyflower.com/xingyiquan/index.html--> มวยสิงอี้ http://www.ymaa.com ---> อ.หยาง จิ้ง หมิง http://http://www.chinafrominside.com/ma/ --> เวปของ คุณ jarek ฝรั่งผู้หลงไหลมวยจีน น่าจะเป็น wikipedia ของมวยจีน ที่ดีเวปหนึ่ง แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 09:04:50 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 09:04:30 แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 08:40:39 จากคุณ : ศรีสิทธิสงคราม (ศรีสิทธิสงคราม) - [ 26 มี.ค. 50 08:35:28 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เท่าที่อ่านนิยายจีนมาตอนนี้ก็มีเรื่องจอมคน ของหวงอี้ นี่แหละที่พูดถึงการทำมาหากินของจอมยุทธเยอะมากที่ สุด มีจัดทัวร์ชมเมืองด้วย หุหุหุ จากคุณ : DEDETE - [ 26 มี.ค. 50 10:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอแย้งคุณ "เชษฐา" นิดนะครับ ศิษพี่ใหญ่ หมายถึงศิษคนแรกของอาจารย์คนนั้นครับ ไม่ใช่ยศที่จะเลื่อนขึ้นลงกัน  สมมติผมเป็นศิษศิษคนที่ 3 ของอั้งชิดกงผมก็ต้องเรียกก๊วยเจ้งว่าศิษพี่ใหญ่ เรียกอึ้งย้งว่าศิษพี่รองหรือศิษพี่ ถ้าผมมีศิษน้องศิษ ศิษน้องก็จะเรียกผมว่าศิษพี่ 3 ซึ่งผมอาจจะอายุมากกว่าก๊วยเจ็งก็ได้ และถ้าผมเก่งกว่าก๊วยเจ๋งผมก็จะได้เป็นศิษเอก ส่วนคุณ BooBiE GoddesS  ครับ เซียวเหลงนึ้งไม่ใช่อาจารย์อาของเอี้ยก้วยนะครับ  คุณต้องบอกว่า อาจารย์หรือท่านอา   เพราะอาจารย์อาหมายถึงคนที่เป็นศิษน้องของอาจารย์ตัวเองครับ  เช่น คูชูกี่ เป็นศิษของเฮ้งเต็งเอี้ยง และจิวแป๊ะทงเป็นศิษน้องของเฮ้งเต็งเอี้ยง  เพราะฉะนั้น จิวแป๊ะทงเป็ฯอาจารย์อาของคูชูกี่ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 50 16:10:07 จากคุณ : Mr.Patriot - [ 26 มี.ค. 50 16:04:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านข้อวิเคราะห์ของคุณเชษฐาแล้วก็อืมๆ ได้ความรู้แฮะ พออ่านถึง career path กลายเป็นฮาซะงั้นอ่ะ เอิ๊กๆๆ จากคุณ : absent-minded - [ 30 มี.ค. 50 07:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขำกลิ้ง โดยเฉพาะตรงที่ว่า   ๐ ถ้าคุณไม่ผิดศีลอะไรเลย จะไม่มีใครนับถือคุณ และชีวิตคุณก็จบลงด้วยการนั่งเอาไม้ตีป๊อกๆหน้าพระพุทธรูปไปจนตาย เห็นภาพเลยครับ เอาไม้ตีป๊อกๆ หน้าพระพุทธรูป จากคุณ : ลูกแม่โดม - [ 2 เม.ย. 50 20:04:14 ]