Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    อ่านแล้วไม่สนุก ก็ถือซะว่าเป็นกรรมของคนซื้อ...งั้นหรือคะ?

    ได้หนังสือเล่มหนึ่งมาอยู่ในมือนานแล้ว เป็นงานของนักเขียนที่เคยรักแล้วก็ทำเราอกหักยับเยิน จึงทำใจอยู่นานกว่าจะรวบรวมความกล้าเปิดอ่านได้

    อ่านแล้วตาค้างอยู่สิบวิ

    มีคำถามผุดขึ้นในหัวสมองว่า ถ้าปาทิ้งจะชั่วร้ายไปไหม?


    ขออนุญาตยกมาให้ดูเป็นตัวอย่างว่าเหตุไรเราถึงไร้มารยาทได้ปานฉะนั้น

    (ตั้งใจจะใส่สแกนประกอบ แต่ด้วยความด้อยเทคโนโลยี รูปจึงไม่ขึ้น ขออภัยอย่างยิ่ง เอาเป็นลิงค์ไปดูแทนเถิดท่านทั้งหลาย)

    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture001_minimize.jpg


    ขอถามจริงๆเถอะว่า ด้วยสามัญสำนึกแล้ว คนเราควรตัดประโยคแบบนี้ไหม ทั้งที่ไม่จำเป็นต้องย่อหน้าเว้นบรรทัดมากมายยิบย่อยปานนั้นก็อ่านรู้เรื่อง  ปกติทั่วไปเขาก็มักรวบประโยคกันตามนี้ไม่ใช่หรือคะ


    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture001_minimize3.jpg


    ไม่เข้าใจว่าการจัดบรรทัดและการรวบประโยคอยู่ในดุลยพินิจของนักเขียน หรือเมื่อส่งเรื่องให้สำนักพิมพ์ไปแล้วก็ถือเป็นสิทธิ์ขาดของสำนักพิมพ์ แต่สิ่งที่เราพบทำให้เรารู้สึกเหมือนว่าผู้บริโภคที่ไม่มีปากมีเสียงอย่างเรากำลังโดนเอาเปรียบ


    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture002_minimize.jpg

    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture003_minimize.jpg

    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture004_minimize.jpg

    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture005_minimize.jpg

    http://i160.photobucket.com/albums/t161/neverending_moon/Picture006_minimize.jpg


    ไม่จำเป็นต้องเอาใจคนอ่านด้วยการคิดแทนว่าเพื่อให้อ่านง่ายๆก็ได้ เพราะแค่คุณจัดหน้าบรรทัดแบบนี้มา อรรถรสในการอ่านก็ไม่เหลือแล้ว อ่านแล้วเหนื่อยอย่าบอกใคร...เหนื่อยใจไม่พอ  ยังเหนื่อยที่หายใจไม่ทันตามการเว้นวรรคของคุณด้วย

    ตอนแรกพยายามคิดในแง่ดีว่าหรือจะเป็นการเขียนแนวใหม่ที่เว้นบรรทัดแปลกๆ เพื่อสร้างมุมมอง หรือนำเสนอจังหวะของเรื่องแบบงานของคุณปราบดา หยุ่น (ขออนุญาตยกชื่อมาเอ่ยเพราะเห็นว่าเป็นนักเขียนที่ใช้รูปแบบการจัดบรรทัดและการจัดหน้าหนังสือนำเสนอเรื่องได้ดี) แต่อ่านไป อ่านไป ก็ดูจะไม่รู้สึกว่าเป็นเช่นนั้น

    ตรงกันข้าม ไอ้ที่ออกมาในหัวที่อาจจะมองโลกในแง่ร้ายไปบ้างของเรามันออกมาทำนองนี้ซะมากกว่า

    1. จัดบรรทัดแบบนี้เพื่อให้หนังสือหนาขึ้นและหนังสือขายได้แพงขึ้นหรือคะ ถ้านำมาจัดหน้าหนังแบบปกติ จากเล่มละสองร้อยกว่าบาท คงเหลือแค่ร้อยกว่าบาทในทันที เพราะหนังสือจะบางลงครึ่งต่อครึ่ง

    2. ใช้ตัวพิมพ์ขนาดใหญ่นั่นเราพอทำใจ คนทำอาจมองว่าช่วยสายตาคนแก่ ใช่ไหมคะ?

    3.ต้องตัดประโยคหลังประโยคคำพูดที่ไว้ระบุว่าใครพูด ใครตอบ ใครเอ่ย ใครหิว ใครอิ่ม ใคร...บลาๆๆ  ลงมาเป็นบรรทัดใหม่ทุกครั้งเพื่ออะไรกันคะ

    เอาล่ะ ขอแค่สามข้อนี้ก็พอสำหรับประเด็นในกระทู้นี้ที่เราอยากถามกับผู้รับผิดชอบ  สำหรับประเด็นเนื้อเรื่องสนุกไม่สนุกนั้น จะไม่ขอยกมากล่าวถึง  

    รู้แต่ว่า การจัดบรรทัดอย่างนี้ทำให้เราอ่านไม่สนุกเลยสักนิด

    ...และไม่ใช่เป็นแบบนี้แค่ไม่กี่หน้า เดี๋ยวจะมีคนมองว่าเราหาเรื่อง มันเป็นทั้งเล่ม! ทั้งเล่มเลยนะคะ

    สมควรให้คนซื้ออย่างเราเสียดายเงินไหม?

    เคยมีคนบอกว่าเรื่องนี้เคยลงในนิตยสารอะไรนี่ล่ะค่ะ เราไม่เคยอ่านหรอก แต่ไม่ทราบว่าในนิตยสารนั้นได้ตัดบรรทัดแบบนี้หรือเปล่า ถ้าใครเคยอ่าน ขอความกรุณาแจ้งให้ทราบหน่อยเถิดค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างสูง

    แต่ที่อยากจะทราบเหลือเกินตอนนี้ก็คือ สิ่งที่เรากล่าวถึงมาแต่ต้นนั้นอยู่ในความรับผิดชอบของใครคะ


    คนเขียนจัดเอง แล้ว บ.ก.ชุ่ยปล่อยผ่าน?


    ถ้าแบบนี้คงต้องโทษทั้ง คนเขียน และสำนักพิมพ์ โทษฐานหลอกกินตังค์คนอ่าน


    แต่ถ้า...คนเขียนจัดบรรทัดมาแบบอ่านรู้เรื่อง เป็นผู้เป็นคนดี แต่ บ.ก.บังอาจ (ขอใช้คำนี้เถอะค่ะ)ไปตัดบรรทัดของเขาจนเลวร้ายปานนั้น...


    อีแบบนี้คงต้องขอแบนสำนักพิมพ์นั้นไปตลอดกาล โทษฐานที่มันจะเอาเปรียบผู้บริโภคและดูถูกงานเขียนมากเกินไปหน่อยแล้ว!


    ไม่รู้จะเป็นความผิดไหม แต่เมื่อบอกแล้วก็ขอบอกให้ตลอด ในฐานะคนอ่านธรรมดาที่เสียเงินซื้อหนังสือแต่ได้อารมณ์เสียๆกลับมากับกระดาษเปื้อนหมึกหนึ่งปึก


    หนังสือเรื่อง มาห์

    ผู้เขียน จุฑารัตน์

    สำนักพิมพ์ปรินเซส ในเครือสถาพร



    ด้วยความที่หนังสือของคุณหุ้มปกพลาสติก ซีลแน่นหนา ถ้าเปิดได้แต่แรก เราก็คงไม่ซื้อ และไม่ต้องมานั่งตั้งกระทู้เป็นวรรคเป็นเวรดอกกระมัง จะว่าเราเรื่องมากก็ยอมล่ะ แต่เราทนไม่ได้กับการซื้อหนังสือที่จัดบรรทัดแบบนี้มาจริงๆ

    ที่เหลือนอกนั้น แล้วแต่การพิจารณาของผู้ซื้อท่านอื่นแล้วล่ะค่ะ





    นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

    จะขายหนังสือ กรุณาให้คนซื้อเปิดดูได้ก่อน

    เอวัง




    *********

    แก้ไขข้อความเพื่อเพิ่มเติมลิงค์ตัวอย่าง เนื่องจากรูปไม่ยอมขึ้นค่ะ

    ยังพยายามมาใส่รูป แต่ทำไม่ได้ ฮ่วย

    แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 00:50:08

    แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 00:32:59

    จากคุณ : พระจันทร์ทรงกลด - [ 29 มี.ค. 50 00:19:37 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom