จากตรงนี้
เข้าใจว่ามาจาก "ความเป็นมาของคำสยาม, ไทย, ลาว และขอม และลักษณะทางสังคมของชื่อชนชาติ" ของจิตร ภูมิศักดิ์
คนอยุธยา
คนอยุธยา แท้ๆ เรียก ตัวเองว่า "ชาวไทย" มี ย. ยักษ์ เรียกกรุงศรีอยุธยาว่า "กรุงไทย" เรียกสมเด็จพระเพทราชาว่า "สมเด็จพระมหากษัตราธิราชเจ้ากรุงไทย"
"..ประการหนึ่งทหารฝรั่งเศสซึ่งเข้าไปอยู่ ณ กรุงไทยนั้น เป็นคนใหม่ มิรู้ขนบ ณ กรุงไทย จึงเกิดวิวาทผิดหมองกันกับ ชาวไทยการผิดชอบทั้งปวงนั้น พระธรรมษาครแลปาตรีลาโบรสำเปาลูย่อมแจ้งอยู่.."
"...อนึ่งปาตรีทสัน บอกหนังสือเข้าไปถึงอัตโนว่าพระมหากษัตรเจ้ากรุงฝรั่งเศสให้ปาตรีทสรร เข้าไป ณ กรุงไทย แลว่ากล่าวสมัครสมานกันนั้น อัตโนก็ได้นำเอาเนื้อความนั้นกราบบังคงทูลพระกรุณา แลสมเด็จพระมหากษัตรราธิราชเจ้ากรุงไทย มีพระราชหฤไทยโสมนัสภิรมย์ยินดี..."
เรียกภาษาตัวเองว่า ภาษาไทย
"...แลข้อสัญญาทั้งนี้เขียนเป็นสามฉบับทุกภาษา ในนี้ภาษาไทยสามฉบับ ภาษาฝรั่งเษดสามฉบับ ภาษาโปตุกรรสามฉบับ แลผู้มีชื่อทั้งสองฝ่ายนั้นขีดแกงใดปิดตราเป็นสำคัญทุกฉบับ เขียนในเมืองลพบุรีย์ในวันพระหัด เดือนอ้าย ขึ้นแปดค่ำ พุทศักราชสองพันสองร้อยสามสิบเอ็ด ปีเถาะ นพศก"
... ... ...
อันนี้ จิตร ภูมิศักดิ์ เอามาจากจดหมายเหตุไหนหรือครับ
... ... ...
จากบันทึกของ ลาร์ลูแบร์
เดอ ลาลูแบร์ ทูตฝรั่งเศสของพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔ ซึ่งเข้ามายังกรุงศรีอยุธยาเมื่อสมัยพระนารายณ์ ระหว่าง พ.ศ. ๒๒๒๙-๒๒๓๑ ได้เขียนหนังสือพรรณาถึงเมืองไทยขึ้นเล่มหนึ่งชื่อ "ราชอาณาจักรสยาม" และกล่าวถึงเรื่องคำ สยาม (ซึ่งฝรั่งเศสเรียกว่า เซียม) ไว้ว่า
"ชื่อ เซียม (siam) นั้น ไม่เป็นที่รู้จักกันในหมู่ชาวเซียม คำนี้เป็นคำหนึ่งในบรรดาคำที่พวกโปรตุเกสในอินเดียใช้กัน, และก็เป็นคำที่ยากจะค้นหารากเหง้าที่มาของมันได้ พวกโปรตุเกสใช้คำนี้เป็นชื่อเรียกชนชาติ มิใช่เป็นชื่อราชอาณาจักร.....อนึ่งใครก็ตามที่เข้าใจภาษาโปรตุเกสย่อมรู้ดีว่า รูปคำที่โปรตุเกสเขียนคำนี้เป็น Siam บ้างและ Siao บ้างนั้น เป็นคำเดียวกัน และถ้าจะเอาคำโปรตุเกสนี้มาอ่านออกเสียงตามอักขรวิธีของฝรั่งเศสเราแล้วก็ต้องออกเสียงว่า ซียอง (Sions) มิใช่เซียม (Siams); เช่นเดียวกัน เมื่อเขียนเป็นภาษาละติน ก็เรียกชนชาตินี้ว่า ซิโอเน (Siones)
ชื่อจริงของชาวเซียมแปลว่า ฟรองซ์
"ชาวเซียมนั้นเรียกตัวเองว่า ไท (Tai), หมายความว่า อิสระ, ตามความหมายของคำในภาษาของเขาซึ่งยังมีความหมายเช่นนั้นมาจนทุกวันนี้ ชาวเซียมมีความภูมิใจที่ใช้คำนี้เช่นเดียวกันกับบรรรพบุรุษของเราซึ่งใช้นามว่า ฟรองซ์ (Franc) เมื่อได้กอบกู้อิสระภาพของชาวกอลให้หลุดพ้นจากอำนาจครอบครองของโรมันมาได้ ผู้ที่รู้ภาษามอญ (Pegu) ยืนยันว่าคำ เซียม ในภาษามอญนั้นแปลว่า อิสระ ถ้าเช่นนั้นบางทีคงจะเป็นไปได้ว่าชาวโปรตุเกสยืมคำนี้มาจากภาษามอญ, น่าจะเป็นว่าได้รู้จักชาวเซียมโดยผ่านชาวมอญอีกที แต่อย่างไรก็ดี นาวารเรต (Navarrete) ได้กล่าวไว้ในหนังสือ ประวัติศาสตร์ราชอาณาจักรจีน (Traitez Historique du Royaume de la Chine) บทที่ ๑ ตอนที่ ๕ ว่า ชื่อ เซียม, ซึ่งนายนาวาเรตเขียน เซียน (Sian) นั้น, มาจากคำสองคำคือ เซียนหลอ (Sian-lo), แต่หาได้อธิบายไว้ไม่ว่าคำทั้งสองนี้มีความหมายว่ากระไร, ทั้งก็มิได้บอกไว้ว่าเป็นคำภาษาอะไร, ชวนให้เราเข้าใจว่า นายนาวาเรตถือว่า คำทั้งสองนั้นเป็นภาษาจีน..."
... ... ...
ที่ลาร์ลูแบร์ว่าคำว่าไทย ได้รับความหมายว่า อิสระ มาตั้งแต่ยุคอยุธยาแล้ว อันนี้มีข้อมูลอื่นๆเพิ่มเติมไหมครับ
จากคุณ :
เชษฐา
- [
16 เม.ย. 50 23:41:41
]