ความคิดเห็นที่ 1 อ่านแล้วค่ะ แต่พอดีไม่ได้อ่านเล่มแปล เลยขอข้ามสำนวนและวิธีการแปลไป เป็นแฟนพันธ์แท้คนหนึ่งของ DLS มานานแล้ว ถ้าถามว่าทำไมถึงชอบ คำตอบคงกลับกับของจขกท. นิดหน่อยค่ะ คือไม่ได้มองว่า Lord Peter พูดมาก แต่ไปมองความสวยของภาษาแลมองการพูด โดยเฉพาะการบรรยาย ที่แสดงให้เห็นความเปHนไป เป็นอยู่ของคนในยุคนั้น ไม่พูดกันตรงจุดที่ว่า DLS พุดตามชีวิตจริงหรือว่า เค้าวาดภาพเองก่อนนคะ เวลาอ่าน โดยเฉพาะเมื่ออ่านครบหรือหลาย ๆ เล่ม ก็จะเห็นความสนุกของนิสัยตัวละครแต่ละคนด้วยค่ะ เห็นว่ายายพี่สะใภ้ (ใช่ไหมนะ อ่านนานแล้ว) ที่ชอบคิดว่าตัวเองจะตายทีหลัง ชอบมาทำตลกบริโภค ชอบ Bunter mมีอารมณ์ขันลึก ๆ ที่ชอบอีกส่วนคือการอธิบานดารดำเนินชีวิต การกินน้ำชา จนบ้ากิน muffin กับ scone มาจนทุกวันนี้ เดี๋ยวกลับไปรื้อฟื้นความทรงจำ อีกสักรอบ แล้วคงตอบเพิ่มได้ว่าทำไมถึงชอบเอามาก ๆ ค่ะ ชอบมากพอ ๆ กับ Agatha Christir เลย จากคุณ : scuba734 - [ 25 เม.ย. 50 20:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ว่าจะหาเวลามาตั้งกระทู้คุยถึงนิยายเรื่องนี้ซักพักแล้ว แต่ไม่ว่างเลย ส่วนตัวผมรู้สึก ชอบตาลอท์ด Peter นี้มากเลย(ไม่เกี่ยวกับล๊อกอินผมนะ) อย่างหนึ่งคือ เขาไม่ใช่คนที่เก่งจัดเหมือนนักสืบทั่วไป ถ้าย้อนไปดูยุคที่นิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์ ผมว่าลอท์ดPeter คงเป็นนักสืบที่ใกล้เคียงมนุษย์มากในยุคนั้น แถมยังพูดมากและมีอารมณ์ขันซึ่งค่อนข้างผิดกับนักสืบคนอื่นๆ(หรือยังมีอีกมากแต่ผมไม่รู้ก็ไม่ทราบ) นั้นทำให้ผมรู้สึกว่าแกมีส่วนให้ผมสนใจมากเลย เรื่องพล๊อตคิดว่า ค่อนข้างง่ายไปจริงๆนั้นละ จับนิดโยงหน่อยก็ได้แล้ว นี้คงเป็นสาเหตุที่ตัวละครจำเป็นต้องพูดนอกเรื่องบ่อยๆมั้ง เพราะถ้าเอาแต่คุยเรื่องประเด็นหลักๆ มันจะกลายเป็นเรื่องสั้นไป(ฮา) ในส่วนนี้ถ้าให้คะแนนผมให้ผ่านละกัน แต่ไม่ให้เยอะ อย่างไรก็ตาม ผมออกจะหงุดหงิดนิดหน่อยที่ เชิงอรรถรถ โดนรวมไปอยู่ด้านหลังหมด ซึ่งนิยายเรื่องนี้ใช้เชิงอรรถรถเยอะมาก ทำให้ต้องเปิดพลิกๆบ่อยๆ จนพออ่านไปได้ซักสาม-สี่บท ก็เลิกเปิด ไว้ค่อยมาจัดการเคลียร์ส่วนที่ไม่เข้าใจทีหลัง จากคุณ : PeterBen - [ 26 เม.ย. 50 11:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คิดว่าเราคงเป็นคนที่ชอบเรื่องสืบสวนชนิดที่คดีเด่นกว่าตัวนักสืบอ่ะค่ะ ดูจากการที่เราไม่ปลื้มเชอร์ลอคโฮล์มสอะไรทำนองนี้ อย่างที่คุณ scuba ว่าอ่านหลายๆ เล่มแล้วจะรู้สึกสนุกก็น่าจะจริง เพราะตัวคำนำของหนังสือก็บอกไว้ว่าตัวละครจะมีพัฒนาการที่สมจริงด้วย ถ้ามีเล่มต่อไปก็อาจจะซื้อก็ได้ เพราะนิยายนักสืบแนวนี้ก็หายากจริงๆ คุณpeterben คะ เราแทบไม่แตะเชิงอรรถเลย แบบเยอะจัด อ่านเฉพาะที่มีผลกับเรื่องหรือความเข้าใจของเรามากๆ หน่อยเท่านั้น อย่างตอนที่แม่ลูกพูดฝรั่งเศสกับลอร์ดปีเตอร์อะไรอย่างนี้แหละค่ะ แต่ก็ต้องชมทางสำนักพิมพ์และผู้แปลว่าข้อมูลแน่นมากๆ จากคุณ : jorjor - [ 26 เม.ย. 50 11:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอ ชักลืม ใช่เรื่องนี้ที่ถอดความฝรั่งเศสเป็นคำเขียนก่อนหรือเปล่าคะ แบบว่ากลับไปอ่านเชิงอรรถยังงงว่าพูดอะไร ทั้งๆ ที่ตัวเองรู้ภาษาฝรั่งเศส ถึงจะเดาออกตั้งแต่เริ่มพูดถึงฆาตกร แต่ก็ยังชอบเรื่องนี้มากกว่าคนนอนตายค่ะ ชอบที่เชิงอรรถเยอะ แต่ถ้าอยู่ท้ายหน้าจะดีมาก อยากกิน scone จังค่ะ (ไม่เอาน้ำชา) ไปลองหาซื้อดีกว่า จากคุณ : scottie - [ 27 เม.ย. 50 12:28:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ข้ามเชิงอรรถไปเหมือนกัน แบบว่าขี้เกียจพลิกตามไปดูอ่ะ ส่วนพลอตเรื่องเราว่าพอรับได้  แต่ไม่ชอบสไตล์การเขียนเลย ไอ้ประเภทเขียนรวมไว้ย่อหน้าเดียว แต่เป็นบทสนทนาเนี่ย อ่านแล้วเหนื่อย  งง เหลือเกิน   กำลังคิดอยู่ว่าจะซื้อเล่มต่อไปของคนเขียนนี้ต่อดีมั้ย 5555 ปล. คนนอนตายยังไม่ได้อ่านเลย จากคุณ : หัวใจสีชมพู - [ 13 พ.ค. 50 00:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ยังไม่ได้อ่านเลย ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือของอกาธาอยู่ ไว้อ่านแล้วจะลองมาออกความเห็นบ้าง ปล. แต่ก่อน อ่านหนังสือนักสืบทีไร มีสโคนกับน้ำชายามบ่ายทุกที ทำให้สงสัยว่า อะไรคือสโคน จนได้มีโอกาสไปลิ้มลองที่นิวซีแลนด์ กินซะคุ้มไปเลย อร่อยดีเหมือนกัน ร้อนๆ จากเตาเลย อิอิ จากคุณ : =^aEaY^= - [ 13 พ.ค. 50 11:45:06 ]