ความคิดเห็นที่ 1 ก็ยังดีกว่าของโกวเล้งเยอะนะครับ ของโกวเล้งบางเรื่องนี่อยู่ๆหลุดพล็อตออกทะเลไปเลย เหมือนเริ่มเขียนตอนยังไม่เมา แล้วไปจบเรื่องเอาตอนสร่างเมา ของหวงอี้จะเดินเรื่องไปตามประวัติศาสตร์ครับ ใช้ตัวบุคคลจริงเป็นตัวละครสำคัญในเรื่องเลย ดังนั้นจะไม่หลุดพล็อต อาจจะแกว่งๆไปบ้างตามอารมณ์ จะอ่านของหวงอี้ให้ได้อรรถรสก็ควรต้องรู้ประวัติศาสตร์จีนดีด้วยนะครับ ยกตัวอย่างสำนักเมตไตรยในงานของหวงอี้ ยังน่าสงสัยมากว่านี่มันน่าจะเป็นพรรคอสูรนิกานแมนนีหรือเปล่า จากคุณ : อางู้ - [ 16 พ.ค. 50 09:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าอยากเข้าใจหวงอี้ อ่านขุนศึกสะท้านปฐพีที่บรรยายพื้นฐานความคิดของหวงอี้ไว้พอสมควร ถ้าอ่านรวมกับเหยี่ยวเหนือฟ้าก็จะเข้าใจ concept ของหวงอี้ แล้วจะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปอ่านเรื่องอื่น เพราะหวงอี้จะพาคุณ ไปล่องเรือในแม่น้ำอันแสนยาวไกล ไปเที่ยวทะลสาป ไปตีโปโล ไปทัวร์แม่น้ำ ดังนั้น ถ้าหากหาได้ แล้วไม่อยากอ่านเรื่องอื่นให้เสียเวลา ก็อ่านแค่นี้แหละครับ แล้วเล้งตั่งไล้ จะทำให้คุณรู้ว่า คนเก่งเป็นยังไง แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 50 10:32:05 จากคุณ : ซาเสี่ยวเอี้ยเลี่ยวม่งเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ 16 พ.ค. 50 10:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โดยส่วนตัวผมชอบขุนศึกสะท้านปฐพี เหยี่ยวเหนือฟ้า และเจาะเวลามากกว่ามังกรคู่และเทพมารอีก รู้สึกว่าหวงอี้จะเขียนเรื่องสั้นได้ดีกว่าเรื่องยาวนะ เพราะผมชอบในช่วงต้นๆของมังกรคู่กะเทพมารมาก แต่ช่วงหลังๆ โดยเฉพาะเทพมารนี่มันหลุดไปไกลเลย จากคุณ : ดาบมือซ้าย - [ 16 พ.ค. 50 10:54:39 A:76.105.72.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ดีกว่านิยายรุ่นเก่าๆ อีกตั้งหลายสิบเรื่อง จากคุณ : ฉั่วเป่งใช้ - [ 16 พ.ค. 50 12:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พัฒนาการของหวงอี้ตรงข้ามกับกิมย้งครับ เขียนเรื่องสั้นดีกว่าเรื่องยาว ผลงานยุคแรกดีกว่ายุคหลัง จากคุณ : ยินเจียหมิง (ลิ้วชั้งเอี้ยง) - [ 16 พ.ค. 50 12:51:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แต่เรากลับชอบยุคหลังมากกว่ายุคแรกแฮะ โดยเฉพาะเรื่องล่าสุดนี่แหละ จอมคนแผ่นดินเดือด ชอบมากกว่า มังกรคู่ ส่วนเหยี่ยวเหนือฟ้ากับเทพมาร รู้สึกเฉยๆพอกัน แต่ตอนนี้ชักรู้สึกว่าจอมคนเนื้อเรื่องมันไม่ไปข้างหน้าเอาซะเลย จากคุณ : ฮิวเยียก - [ 16 พ.ค. 50 16:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมอ่านงานของหวงอี้แล้วรู้สึก "สมใจ" ครับ คาดว่าจะติดตามต่อไปเรื่อยๆ ระหว่างรอเรื่องใหม่ก็จะขุดเรื่องเก่าๆมาอ่านอีกยิ่งอ่านยิ่งสมใจ จากคุณ : Generals - [ 16 พ.ค. 50 16:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมว่าหวงอี้ เป็นแค่เศษสวะของโก้วเล้งและกิมย้งครับ คุณอางู้ก็กล่าวแรงไป ผมในฐานะแฟนพันธุ์แท้โก้วเล้งก็ต้องศอกกลับบ้าง ในประเทศจีน หวงอี้ เป็นใคร แทบไม่มีคนรู้จัก แต่ กู่หลง (โก้วเล้ง) คอนิยายรู้จักกันทั่วแผ่นดินจีนครับ กิมย้งแทบไม่ต้องพูดถึง นิยายของโก้วเล้ง มีข้อด้อยในช่วงแรกเริ่มชีวิตนักเขียน และช่วงปลายๆบางเรื่องเท่านั้น แต่ช่วงรุ่งโรจน์มีหลายเรื่องมากๆ แล้วของหวงอี้ล่ะครับ เป็นไง ผมยอมรับเรื่องเดียวคือ เจาะเวลาฯ เท่านั้น ที่เหลือ ดังเพราะแรงโปรโมท ผมงานทางวรรณกรรมเข้าขั้นเศษสวะวรรณกรรมเท่านั้น เดินเรื่องออกทะเลเละเทะแทบทุกเรื่อง อีก 20-30 ปี จะมีใครพูดถึงบ้างครับ แล้วผมสังเกตนะครับ ในนี้มีประเภทหน้าม้าของหวงอี้หลายคน เข้าใจว่าอาจจะเป็นคนของสำนักพิมพ์ที่ต้องการขายหนังสือก็ได้ จริงอยู่แฟนหวงอี้ก็มีส่วนหนึ่ง แต่ทางที่ดีเวลาที่ใครตำหนิงานของหวงอี้ อย่ามาพาดพิงงานของโก้วเล้งกับกิมย้ง งานของหวงอี้มันเป็นแค่เศษสวะที่ได้รับการโปรโมทเท่านั้นครับ จากคุณ : sdt - [ 16 พ.ค. 50 17:37:52 A:10.2.1.28 X:203.185.68.131 TicketID:145526 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ อันนี้พูดแรงไปแล้วมั้งครับ ส่วนตัวแล้วผมก็พูดไม่ได้ว่างานใครดีกว่ากัน เพราะต่างคนนานาจิตตัง ยกตัวอย่างก็หนังละกัน star war นี่มีคนชื่นชมเยอะแต่ก็มีอีกมากที่เฉยๆไปกับมัน มันก็คล้ายๆ นิยายแหละครับ หลากเรื่องหลายแนวความคิด คำพูดที่ว่า เศษสวะ มันก็ดูแรงเกินไปนะครับ เพราะมีหลายคนในบอร์ดนี้ก้ชอบงานเขียนของหวงอี้เหมือนกัน ส่วนตัวผมอยากให้คิดที่ว่า นิยายนี่มีให้อ่านเพื่อความบันเทิง ไม่อยากให้มาเถียงกันว่า ใครดีกว่า ใครแย่กว่า ทั้งหวงอี้ก็ดี กิมย้ง โกวเล้ง หรือนักเขียนท่านอื่นๆก็ตามนะครับ ทุกคนควรวิจาร์ณ โดยยึดถือความคิดเห็นผู้อื่นด้วยนะครับ ถ้าเห็นว่าพูดมากไปก็ขออภัยด้วยครับ เพราะไม่อยากให้คนมาเถียงทะเลาะกันเพราะเรื่องพวกนี้ครับ - -" จากคุณ : BaByApp - [ 16 พ.ค. 50 18:32:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นิยายนั้นอ่านเพื่อความบังเทิงครับ ถ้าคนอ่านมาเถียงกันว่า คนนั้นดีคนนี้ไม่ดี ก็ถือว่าผิดวัตถุประสงค์ของผู้แต่งนิยายแล้วครับ ใครชอบไม่ชอบเรื่องไหนก็เป็นส่วนตัวของแต่ละบุคคลไป ส่วนตัวผมแล้วเห็นว่าแต่ละท่านประพันธ์ความสนุกแตกต่างกันไป ฉะนั้นผู้อ่านทั้งหลายจะมาทุ่มเถียงกันให้ก่อประโยชน์อะไรขึ้นมา ยังไงเราท่านล้วนเป็นชาวยุทธคอเดียวกันทั้งสิ้น จะมาแตกแยกกันดูจะไม่สมควรนัก ปรองดองกันไว้เถิด แก้ไขเมื่อ 16 พ.ค. 50 19:34:46 จากคุณ : Sayfert - [ 16 พ.ค. 50 19:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หึ หึ งานนี้ คุณอางู้ เปิดประเด็นแรงมาแต่ต้นนะครับ ตั้งแต่ คคห.1 ผมอ่านยังตะหงิดๆเลยครับเพราะ จขกท.ไม่พูดเรื่องโก้วเล้งสักหน่อย  แล้วจริงๆในวงการวรรณกรรมนิยายจีนทั่วไปก็ยอมรับโก้วเล้งในระดับเดียวกับกิมย้งนะครับ ความเห็นต่อๆมาก็วิจารณ์หวงอี้ไว้พอสมควร เพียงแต่ไม่แรงเท่านั้นซึ่งผมก็เห็นด้วยนะครับ ผลงานของโก้วเล้ง(รวมถึงกิมย้งด้วย และอาจจะเนี่ยอู้เช็งอีกคน)) เข้าขั้นสั่นสะเทือนวงการหนังสือนิยายจีน ต่อเนื่องไปถึงวงการภาพยนต์จอแก้ว และจอเงิน ในช่วงปี '60-'80 ซึ่งนับว่ามีอิทธิพลมากในจีน ฮ่องกง ฯลฯ ไปจนถึงเมืองไทยในช่วงนั้นมาแล้ว ส่วนผลงานของหวงอี้ อย่าว่าจะสั่นสะเทือนวงการอะไรเลย คนจีนแผ่นดินใหญ่แทบจะยังไม่รู้จักหวงอี้เลยครับ ส่วนไต้หวันกับฮ่องกงอาจจะรู้จักบ้าง ทั้งหมดเป็นพื้นฐานความจริงที่จับต้องได้มาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ส่วนเรื่องความเห็นส่วนตัวจะชอบใคร ก็เป็นสิทธิ์ของแต่ละคนครับ จากคุณ : vp12 - [ 16 พ.ค. 50 20:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ้มาแรงแฮะ กระทู้นี้ แต่ก็ต้องยอมรับว่า หวงอี้เขียนนิยายในช่วงเวลาที่นิยายกำลังภายในมันอิ่มตัวแล้วครับ ต่อให้เค้าสร้างสรรค์อะไรขึ้นมาหลาย ๆ  อย่างมันไปไกลเกินกว่านิยายกำลังภายใน ออกจะกลายเป้นนิยายลูกครึ่งมากกว่าครับ ไม่ใช่นิยายกำลังภายในเพียว ๆ แบบกิมย้งหรือโกวเล้ง ผลงานเลยยากที่หลายคนที่ทำใจยอมรับได้ แต่ก็คงไม่ใช่เศษสวะวรรณกรรมหรอกครับ เพราะจุดเด่นที่มีเหนือกิมย้งกับโกวเล้งอยุ่คืองานเค้าค่อนข้างจะละเอียดแล้วไม่ค่อยปล่อยไก่อะไรที่ทำให้เราจับผิดได้ออกมาเยอะเท่าสองท่านนั้น ที่ตอนนั้ต้องเขียนนิยายต่อเนื่องกันเหมือนเขียนการ์ตูนรายสัปดาห์มันเลยมีหลุดมาเยอะพอควร จากคุณ : et009 - [ 16 พ.ค. 50 20:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หึ หึ คำวิจารณ์ครับ ไม่ใช่คำด่า มีดไม่ลับก็ไม่คม ความจริงผมชอบงานของโกวเล้งอึ้งเอ็งสมัยที่ยังเป็นเด็ก คิดว่าอ่านมาครบทุกเรื่องที่ได้รับการแปล แต่เมื่อวัยเปลี่ยนทัศนวิสัยที่เคยมีก็เปลี่ยนไปตามวัย รสนิยมจึงเปลี่ยน งานของหวงอี้ผมก็ไม่ได้บูชาคลั่งไคล้เหมือนบางท่านคิด แค่อ่านผ่านๆฆ่าเวลาเท่านั้นครับ แม้แต่งานของกิมย้งเองถึงจะสะสมไว้ครบ 15 ผมก็ยังกล้าวิจารณ์บางเรื่องว่าไม่ถูกใจ ของเนี่ยอู้เซ็งก็ดี แต่ที่ชอบมากแม้ว่าจะได้อ่านเพียงเรื่องเดียวที่เป็นไทยคือหนังสือของหวังตู้ลู่ ขอให้อ่านดีๆนะครับ คำวิจารณ์ ไม่ใช่การด่า ผมไม่อาจหาญไปด่านักเขียนใหญ่ทั้งๆที่ตัวเองไม่เคยเขียนอะไรเลยสักเล่ม แน่นอนครับ ที่หยิบมาวิจารณ์เทียบเคียงเนื่องจากโกวเล้งมีผลงานพากษ์ไทยเยอะมากมาย น้อยคนที่ไม่เคยอ่าน จากคุณ : อางู้ - [ 16 พ.ค. 50 21:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมว่ามันคนล่ะเเนวซะมากกว่า เเล้วหวงอี้ก็เขียน เเต่ละเรื่องผมว่ามันก็กลมกลืนไปกับเรื่องมาก เเต่โดยส่วนตัว ผมชอบวิธีการเขียนของโกวเล้ง เเต่ของหวงอี้ก็ไม่ได้เกลียด ของกิมย้งยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ เเต่เรื่องอย่างนี้ คงไปเปรียบกับเศษสวะไม่ได้หรอกขอรับ เขียนมาได้อย่างนี้ผมก็ถือว่าเป็นอัจฉริยะเเล้ว จากคุณ : กระบี่ต่างฟ้า (Eric_Chin) - [ 16 พ.ค. 50 22:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยังไงนิยายของเขาผมชอบเหยี่ยวที่สุดครับ บุกวังสะท้านห่านป่า โอ้ หรือไม่ก็เทพมาร ตอนลี่รั่วหายหนึ่งทวนหนึ่งม้าฝ่าวังมาร แต่แปลกนิยายที่ผมชอบอย่างมังกรคู่กับจอมคน ยังนึกถึงฉากประทับใจขนาดนี้ไม่ออก จากคุณ : บูรพาไม่แพ้ (overbid) - [ 16 พ.ค. 50 23:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ส่วนตัวผมคงจะให้ความเห็นตรงๆไม่ได้ เพราะผมก็อ่านทั้งโก้วเล้ง กับ หวงอี้ แต่ค่อนข้างชอบโก้วเล้งมากกว่า ตัวผมไม่ชอบอ่านนิยายที่ต่อเนื่องกันยาวๆหลายเล่มจบครับ งานเขียนใครก็มีสไตล์แตกต่างกันไปตามแบบฉบับผู้เขียน ใครชอบแบบไหนก็อ่านแบบนั้นจะว่าของใครดีกว่ากันนั้น คงต้องวัดกันเฉพาะส่วน เพราะบางคนก็เด่นด้านนี้ บางคนก็เด่นอีกด้าน ไม่เหมือนกัน ขอแค่อย่าลอกกันมาก็พอ ...มันก็เหมือนสเป๊กของเราแหละครับ คนเรายังชอบเพศตรงข้ามไม่เหมือนกันเลย คนไม่สวยของคนหนึ่ง อาจจะเป็นคนที่งดงามมากๆ ของอีกคนหนึ่งก็ได้ ดังนั้น.. ใครชอบแบบไหนก็อ่านแบบนั้นก็พอครับ แต่ผมชอบนิยายของอุนสุยอันมากกว่าผู้อื่น... จากคุณ : จอมยุทธนักสืบ (จอมยุทธนักสืบ) - [ 17 พ.ค. 50 09:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบหวงอี้มากที่สุดครับ จากคุณ : antiseptic - [ 17 พ.ค. 50 10:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องหวงอี้เคยมีการวิจารณ์ไปแล้วหลายครั้งครับ เช็คในคลังกระทู้เก่า http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/K3489799/K3489799.html จากคุณ : ยินเจียหมิง (ลิ้วชั้งเอี้ยง) - [ 17 พ.ค. 50 11:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าอย่างนั้นอีก 20-30 ปีข้างหน้า ผมนี่แหละจะพูดถึงหวงอี้เองครับ -*- คุณบัตรผ่าน 145526 ออกจะจิตใจคับแคบเกินไปแล้ว จากคุณ : Generals - [ 17 พ.ค. 50 11:38:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมอ่านกำลังภายในมา 20 กว่าปี ชอบหวงอี้มากกว่าครับ ไม่ใช่ไม่เคยอ่านโกวเล้ง หรือกิมย้ง ส่วนที่ว่าหวงอี้เป็นเศษสวะของโกวเล้งนั้น ไม่เห็นด้วยครับ นักเขียนต่างมีดีคนละแบบ คุณเอายุคเก่ามาเทียบกับยุคใหม่ มันเป็นไปไม่ได้ เพราะโกวเล้งคงไม่ฟื้นมาเขียนหนังสืออีก จากคุณ : คนข้างบ้าน - [ 17 พ.ค. 50 11:44:52 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โอย ใช้คำเศษสวะแรงไปไหมคะ คนที่เขาชอบหวงอี้เหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่เลยนะ (เราหน้าชาเลย) ความชอบของแต่ละคนไม่มีทางเหมือนกันอยู่แล้ว เมื่อไม่ชอบเหมือนกันก็อย่ากระทืบกันซีคะ โดยส่วนตัวชอบนักเขียนทั้งสามท่านเลยค่ะ (กิมย้ง โกวเล้ง หวงอี้) ขอแค่อ่านสนุกก็พอแล้วค่ะ ไม่คิดไรมาก อย่าคิดมากค่ะ อย่าคิดมาก จากคุณ : nuttysan - [ 17 พ.ค. 50 12:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผู้น้องอ่านของทั้งสามท่าน ชื่นชมทั้งสามท่าน อาจจะมีชอบแต่ละเรื่องมากน้อยแตกต่างกันไป แต่ไม่มีใครที่ควรจะไปเรียกว่าเศษสวะ สร้างสรรค์ผลงานได้ขนาดนี้ จนได้รับการจัดพิมพ์หลายประเทศ สร้างความประทับใจให้ผู้คนนับไม่ถ้วน ถือว่าสุดยอดควรค่าแก่การคารวะ โดยส่วนตัวชอบงานหวงอี้มาก ซื้อทุกเรื่อง ประทับใจมาตั้งแต่เจาะเวลาหาจิ๋นซี รู้สึกว่าอินกับตัวเอกของเรื่อง เพราะความคิดนิสัยใจคอไม่สุดโต่งเกินไป เรื่องความชอบมันต่างจิตต่างใจ และก็วิจารณ์ได้ตามสมควร จะออกความคิดเห็นติติงก็พอรับได้ แต่อย่าให้แรงไปมันส่ออคติเกินนะพี่น้องนะ จากคุณ : ตังเหล่าต้า - [ 17 พ.ค. 50 13:11:44 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แต่ละยุคสมัย มันก็มีพัฒนาการที่แตกต่างกันนั่นแหละ ตอนยังเด็กๆ  ผมก็ติดนิยายประเภท ..พระเอกถูกฆ่าล้างตระกูล ได้อาจารย์ที่ว่อนตัวในป่าเขา มีส่วนสัดเหมาะแก่การฝึกวิชาบู๊ ในรอบร้อยปี อะไรประเภทนั้น แล้วก็ได้มาอ่านนิยายของกิมย้ง โดยเฉพาะอุ้ยเสี่ยวป้อ ก็ชอบอีก เพราะมันแปลกดี ก็ติดกิมย้ง พอมายุคของโกวเล้งก็ยิ่งไปกันใหญ่ เพราะเนื้อหาแหวกตลาด จนได้อ่าน มฤตยูแก้วผลึก ของอึ้งเอ็ง ก็หันมาหาแต่อึ้งเอ็งอ่านจนงอมแงม แล้วก็เปลี่ยนมาเรื่อยๆ แต่ละยุคสมัย นักเขียนก็พยายามพัฒนาวิธีการเขียน ให้แหวกตลาดออกไปจากนักเขียนรุ่นก่อนๆ ซึ่ง....มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้น ซึ่งหวงอี้ ก็ทำให้ผม กลับมาอ่านกำลังภายในอีก หลังจากอ่านเรื่องของ อุนเลี้ยงเง็ก เสียจนเบื่อแล้ว ทีนี้ พออ่านเรื่องของ หวงอี้ พอมาหยิบ นิยายบางเรื่อง ที่เก่าๆแล้วมาอ่าน มันกลับทำให้รู้สึก ว่านิยายเก่าๆ พวกนั้น มันชักจะเบาโหวงเหวงไปหน่อย ซึ่งมันก็จะเป็นทุกครั้ง เวลาอ่านิยายของนักเขียนที่มีมาให้อ่านใหม่ๆ เหมือนสมัยผมเป็นเด็ก..หนังคิงคอง 76 มาฉาย อ่านการ์ตูนด้วย ดูใบปลิวหนังไปด้วย ยิ่งคลั่งอยากจะดูเจ้าคองยักษ์ เพราะมันเป็นอะไรที่"ช่างทันสมัย และดูอลังการ" แล้วมาเทียบกับ "คิงคอง ยุคใหม่ ของ ปีเตอร์ แจ็คสัน สิ" พี่คองยุคเมื่อ 30 ปีก่อนของผม กลายเป็นละครทีวีไปเลย เพราะฉนั้น แต่ละยุคมันก็ดีของมันไปตามกาลเวลา เหมือนคุณเห็นห้างใหม่ ทันสมัยมาเปิดใกล้บ้าน ก็อยากไปเดินท่องมันให้ชุ่มใจ เดี๋ยวพอเบื่อ หมดยุคของมันขึ้นมา มาบุญครอง หรือเซ็นทรัลลาดพร้าว ก็กลับมาครองใจเหมือนเดิม จากคุณ : oldmanhandsome - [ 17 พ.ค. 50 13:28:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 นักเขียนแต่ละท่านก็มีจุดเด่นจุดด้อยแตกต่างกัน ไม่เคยมีนักเขียนคนใดที่เขียนออกมาแล้วดีเด่น เสมอกันได้ทุกเรื่อง ชอบมากน้อยก็ต่างกันไป ขนาดเรื่องดีดีของเซียวอิด ฮุ้นตงงัก เซาะงัง อุนสุยอัน 9ล9 ยังไม่ได้แปลออกมานับไม่ถ้วน เอาเป็นว่าใครชอบก็เสพ ไม่ชอบก็ผ่าน...ดีกว่ามั้ย เรียนท่านรูปหล่อสูงวัย...เรื่องนี้จำได้ว่าคุณพ่อจูง เข้าไปดูที่เฉลิมเขตตอนเด็กๆอยู่เลย นางเอกสวยดีง่ะ 555555 ^ _ ^ จากคุณ : มังกรเดียวดาย2 - [ 17 พ.ค. 50 13:58:56 A:125.24.240.63 X: TicketID:119097 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน คงไม่ใช่ถ้ายกคนที่ตัวเองชอบ ถมคนที่ตัวเองไม่ชอบ จากคุณ : vip - [ 17 พ.ค. 50 14:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่าน#1เเล้วก็รู้เลยว่าจะมีอะไรตามมา  ชื่นชมนักขียนที่ตัวเองชอบก็ดีเเล้วครับเเต่ไม่เห็นต้องไปวิจารณ์นักเขียนท่านอื่นเลยนี่ครับ  ส่วน#8นี่ใจเย็นๆดีกว่าขอรับท่าน  พูดจากันดีๆยังไงๆก็คอเดียวกัน   ส่วนผลงานของหวงอี้ผมว่าเเกเเทรกเรื่องประวัติศาสตร์(เรียกว่าเเทรกได้รึป่าวหว่า)ไว้ในนิยายของเเกได้ดีมาก  อ่านเเล้วจินตนาการตามไปด้วยเเล้วสนุกมาก  ได้ทั้งความรู้ควบคู่ไปกับความสนุก  เเต่ยังมีข้อเสียที่ยังไม่ค่อยกระชับมากนัก  เนื้อเรื่องบางตอนเหมือนเนือยๆ  ตัวละครบางตัวมีบุคลิกยังค่อนข้างซ้ำๆไม่โดดเด่น  เปิดตัวเหมือนมีความสำคัญเเต่ตอนท้ายกลืนไปกับเนื้อเรื่องกลายเป็นตัวประกอบธรรมดาๆ  ผมว่าเเกน่าจะเเต่งนิยายให้จำนวนเล่มมันน้อยๆกว่านี้นะ เพราะนิยายเรื่องยาวของเเก  ชอบไปอืดตอนกลางเรื่องทุกที  เเต่ทั้งนี้ทั้งนั้นยังค่อนข้างชอบมากกว่าไม่ชอบขอรับ  เเละเห็นว่าเเกน่าจะพัฒนาไปได้อีกเยอะ จากคุณ : Assasination of god - [ 17 พ.ค. 50 14:50:05 ]

ความคิดเห็นที่ 27 นิยายของหวงอี้ อ่านแล้วก้ำกึ่งระหว่างชอบกับไม่ชอบ  คงต้องตอบว่าชอบเป็นส่วนๆ แต่โดยรวมยังมีอะไรติด ๆ ขัด ๆ อยู่บ้างค่ะ  ต้องการความกลมกลืนในเนื้อหามากกว่านี้  แต่คิดว่าอ่านสนุกทุกเรื่องนะคะ  เวลาอ่านก็ชอบทุกทีแหล่ะ แต่พออ่านจบเรื่องแล้วไม่คิดจะอ่านใหม่ (อ่านเป็นส่วน ๆ น่ะอ่านค่ะ) แต่เวลาไปคุยกับเพื่อน ๆ แล้วคุยกันเรื่องในหนังสือกลับชอบฟัง ชอบถก สนทนา เพราะมีอะไรให้คุยเยอะ เรื่องราวปลีกย่อยต่างๆ สนุกสนานน่าสนใจ และสนุกกับการเชื่อมโยงเรื่องนั้นไปเรื่องนี้ ตัวละครรุ่นนั้นไปยังรุ่นนี้   น่าสนใจค่ะ  ยังใหม่สดอยู่มากความรู้สึกคล้าย ๆ กับคุณ oldmanhandsome เลยค่ะ ตัวข้าพเจ้าเองพยายามอ่านให้ได้หมดทุกแนว  ดังนั้นจึงรับได้กับสไตล์ที่แตกต่างของนักเขียนแต่ละคน  มีที่ไม่ไหวจริงๆ ก็ชิวมั่งฮุ้นและม่อย้งมุ้ย ที่ไม่ชอบ  นอกนั้นอ่านได้หมดค่ะ สนุกมากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่เรื่อง  ข้อดีข้อเสียของแต่ละท่านมีหมดค่ะ  ก็เลือกอ่านซ้ำเฉพาะที่ชอบไปค่ะ จากคุณ : Lily of the Valley - [ 17 พ.ค. 50 16:57:47 ]

ความคิดเห็นที่ 28 #26 ผมก็กะแล้วเหมือนกันว่า อ่าน #1 มันจะมีอะไรเกิดขึ้นตามมา จริงๆผลงานนักเขียนแต่ละท่านก็แปลในหลายประเทศนะครับ แต่ถึงระดับฮือฮาสะท้านยุทธภพมีไม่มีกี่คน นอกจากกิมย้ง โก้วเล้งแล้ว ผมยกให้อึ้งเอ็งนี่แหละครับที่ตอนมีชีวิตนักเขียนอยู่ สร้างผลงานเบียดกับโก้วเล้งเลย เช่นชุดซิมเซ่งอี่ และกระบี่ไร้เทียมมทาน ส่วนเรื่องของหวงอี้ ไม่อยากวิจารณ์ เอาเป็นว่าผมเห็นด้วยกับหลายๆท่านที่วิจารณ์ในกระทู้นี้และกระทู้ก่อนหน้านี้หลายๆกระทู้ก็แล้วกัน จากคุณ : vp12 - [ 17 พ.ค. 50 17:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมอ่าน มังกรคู่ เจาะเวลา เทพมาร และจอมคน บอกได้เลยว่า หวงอี้ยังห่างชั้นจาก กิมย้ง หลายร้อยเท่า อาจเป็นเพราะหวงอี้ มันต้องการจะให้นิยายตัวเอง มีสัก20เล่ม เรื่องมันเลยยืดยาวไปหมด สนุกที่สุดคือ เจาะเวลา ที่เหลือก็พอใช้ได้ ทุกวันนี้เพราะแรงโปรโมต งานของหวงอี้เลยอยู่ได้ขายดี เรื่อง จอมคนแผ่นดินเดือด ที่โม้ว่า สุดยอดอย่างนั้น สุดยอดอย่างนี้ เรื่องมังกรคู่ อีกที่บอกว่ามหากาพย์สุดยอด อลังการ คุณลองเอา2เรื่องนี้(มาสเตอร์พีชของหวงอี้) ไปเทียบกับ มังกรหยก แปดเทพ กระบี่เย้ย ฤทธิ์มีดสั้น ชอลิ้วเฮียง ดู แล้วจะรู้ว่า ระดับ"ตำนาน"ที่แท้จริงเป็นยังไง จากคุณ : หมวย เรเควี่ยม - [ 18 พ.ค. 50 00:57:00 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ยังห่างชั้นอยู่บ้างเรื่องการเล่าเรื่องดำเนินเรื่องนะ... แต่อนาคต อาจจะเห็นการพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น แต่ โกวเล้ง กับ กิมย้ง สองท่านเป็นตำนานไปแล้วครับ อย่ายกมาเปรียบกับหวงอี้เลย เทียบมาสเตอร์พีช อย่าง ฤทธ์มีดสั้น ของ โกวเล้ง 8เทพอสูรมังกรฟ้า กิมย้ง เจาะเวลาหาจิ๋นซี หวงอี้ อย่างที่ คห. ข้างบนบอก หวงอี้ ยังต้องพัฒนาด้านการดำเนินเรื่องให้ดีกว่านี้ต่อไป เรื่องเทียบชั้นไม่ต้องพูดถึง จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า - [ 18 พ.ค. 50 01:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ไม่ได้ตั้งใจให้กระทู้นี้ออกมาในรูปนี้ครับ แค่อยากถามความเห็นนะครับ เพราะตอนนี้เห็นพิมพ์เรื่องจอมคนออกมา และผมยังไม่มีโอกาสได้อ่าน เลยอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร โดยส่วนตัวผม หวงอี้นี้ก็เป็นหนึ่งในผู้เขียนนิยายจีนที่ผมชื่นชอบในระดับต้นๆ และในเรื่องของเค้านี่ผมก็ชอบทุกเรื่องนะครับ แม้ว่าบางเรื่องนี่ผมชอบเป็นบางตอน อย่างเรื่องมังกรคู่กะเรื่องเทพมารนี่ชอบช่วงต้นๆมากครับ ผมถือว่าเป็นเรื่องดีของวงการนิยายจีนที่มีหวงอี้เข้ามากระตุ้นตลาด รวมทั้งตัวผมด้วยที่ตอนนั้นเริ่มรู้สึกว่าตัวเองอิ่มตัวกับการอ่านนิยายจีนแล้ว ผมคิดว่าอีกไม่นานหวงอี้ต้องสามารถแต่งเรื่องยาวที่สมบูรณ์ได้แน่นอนครับ ปล. ขอให้วิจารณ์อย่างมีเหตุผลนะครับ ต่างคนต่างจิตต่างใจครับ (คำบางคำแรงเกินไปก็อย่าใช้เลยครับ) จากคุณ : ดาบมือซ้าย - [ 18 พ.ค. 50 08:27:16 A:76.105.72.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 นานๆทีจะมีกระทู้ที่มีคนเข้ามาตอบเยอะๆ สนุกดีออกครับ ปล. ถ้าหากไม่เอาความรู้สึก(อคติต่อความเห็นของคนอื่น)ไปปนกับการวิจารณ์ จากคุณ : อาเซียง (คุณชายสามแห่งตระกูลเลี่ยว) - [ 18 พ.ค. 50 09:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อืมมมมมม คนเยอะดี อุ่นหนาฝาคั่ง ในความเห็นของข้าน้อย เรื่องที่ดีที่สุดของหวงอี้ คือ เหยี่ยวเหนือฟ้า (กลัวพิมพ์ หอหีบตกจัง) อย่างที่ท่านยินเจียหมิงบอก พัฒนาการของหวงอี้จะตรงกันข้ามกับกิมย้ง คือ เรื่องสั้นจะดีกว่าเรื่องยาว เรื่องยุคแรกดีกว่ายุคหลัง เพราะจากที่ข้าน้อยสังเกตุ ในการเขียนนิยายแต่ละครั้ง เหมือนกับว่าหวงอี้จะพยายามหาข้อมูลมาให้มาก แล้วเสียดายข้อมูล ก็เลยจับยัดเข้ามาซะเยอะเลย ไม่ว่าจะเป็นตีคลี สภาพชายแดน สภาพความเป็นอยู่ อาชีพ ถ้าจะเอาจริงๆ มังกรคู่ฯ ควรจะเหลือแค่ 15 เล่มจบ ถ้าตัดเนื้อหาที่เพิ่มเติมเหล่านี้ออกไปซะ นั่นแหละหวงอี้ถึงพอจะค่อยเทียบชั้นยอดนักเขียนได้ ขอรับ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 50 15:23:48 จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ 18 พ.ค. 50 15:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คำถาม อางู้ คคห.1 นะครับ "ยังดีกว่าของโกวเล้งเยอะนะครับ ของโกวเล้งบางเรื่องนี่อยู่ๆหลุดพล็อตออกทะเลไปเลย เหมือนเริ่มเขียนตอนยังไม่เมา แล้วไปจบเรื่องเอาตอนสร่างเมา" จากคุณ : อางู้ เอ! เรื่องไหนครับที่พล็อตเรื่องออกทะเล ส่วนใหญ่เรื่องของโก้วเล้งถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องยาว ตัวละครมาก เช่น เซียวฮื่อยี้ ฤทธิ์มีดสั้น ก็ไม่มีพล็อตออกทะเลนี่ครับ ส่วนใหญ่การเดินเรื่องเป็นการสร้างปมให้คิด แก้ไขปมย่อย เกิดปมใหม่ขึ้นมา แล้วคลี่คลายปมทั้งหมดในตอนจบ ส่วนคนที่เขียนเรื่องอยู่ๆหลุดพล็ตไปเลย ผมว่าคุณจำผิดคนแล้วมั้งครับ ประเภทเขียนๆเรื่องอยู่ก็พาผู้อ่านทัวร์ไปเรื่อยเปื่อยโดยที่เนื้อเรื่องส่วนที่เกินมานี้ไม่ได้เป็นปมปริศนาอะไรเลย เขียนให้เนื้อหามันเยอะๆเท่านั้น เรียกว่าสมควรตัดส่วนเหล่านี้ออกไปสัก 10 เล่ม เพราะอ่านช่วงแรกกับตอนจบก็รู้เรื่องแล้ว ตรงกลางมีแต่น้ำไม่มีปมอะไรให้คลี่คลายทั้งนั้น คุณอางู้คงรู้ว่านักเขียนที่ผมกล่าวในย่อหน้าข้างบนหมายถึงใครนะครับ แล้วอย่าลืมตอบคำถามของผมตั้งแต่ต้นด้วยครับ? ผมจะได้นำไปเทียบเรื่องต่อเรื่องกัน ตัวต่อตัวกันถูกครับ จากคุณ : ธารารมณ์ - [ 18 พ.ค. 50 17:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เพิ่งเห็นกระทู้นิยายจีนที่มีความเห็นเกิน 30 ก็อันนี้แหละ สิ่งที่เราอยากบอก คงไม่ต้องแล้วเพราะข้างบนบอกกันไปหลายคนแล้ว หวงอี้ ใครครับ ???? ทำไมเอาชื่อมาวางเรียงกับท่านกิมย้ง ท่านโกวเล้ง แต่ ห้วกระทู้เขาถามความรู้สึกจากการอ่านนิยายของหวงอี้นี่นา ทำไมกลายเป็นวิวาทะเรื่องเปรียบเทียบผลงาน เราแวะเข้ามาอ่าน เพื่อบางทีจะได้เริ่มต้นอ่านงานของหวงอี้บ้าง แบบนี้เลยคงยังไม่ได้เริ่มอีกตามเคย จากคุณ : NoWaR - [ 18 พ.ค. 50 19:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 36 กระทู้เช็ก Rating ของสยามฯ  ^๐^" ข้าพเจ้าเริ่มอ่านนิยายกำลังภาพในจริงๆจังๆ ก็ 2 ปีนี้เอง   ของ กิมย้ง ก็ผ่านสมองมาเกือบครบทุกเรื่อง   ของ โก้วเล้ง ก็คัดเรื่องที่เป็นสุดยอดมาอ่านก็ไม่กี่เรื่อง ส่วนของ หวงอี้นั้นข้าพเจ้าไม่ค่อยชอบอ่านเรื่องยาวๆเท่าไร + อคติ ที่เคยเห็นโฆษณาเทพมาร ซะOver โครต ของสยามฯ เลยหมันไส้ไม่ซื้ออ่านซะงั้น จากคุณ : sutthisan - [ 18 พ.ค. 50 20:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มารับทราบ ท่านธารารมณ์ที่ 34 ก่อนนะครับ ต้องไปค้นหนังสือดูก่อนว่ายังอยู่ไหมจะได้มาถกให้รับทราบโดยทั่วกัน ส่วนสมาชิกท่านอื่นก็ไม่ต้องอึดอัดขัดข้องแต่อย่างใด ห้องกำลังภายในจะมาเอี้ยมเฟี้ยมชดช้อยเหมือนห้องสมุดไม่ได้ เรื่องประลองกำลังกันบ้างขอให้ถือว่าเป็นธรรมชาติของบู๊เฮี้ยบ จากคุณ : อางู้ - [ 18 พ.ค. 50 21:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กำลังจะได้อ่านของหวงอี้เป็นเรื่องแรก ยังไม่รู้เลยว่าเรื่องอะไร เข้ามาเก็บข้อมูลเพื่อเตรียมตัวเตรียมใจ หวังว่าจะอ่านได้ตลอดรอดฝั่ง เนื่องจากข้าพเจ้าเป็นคนง่วงง่ายและกลัวอะไรที่มันอืดๆ (ไม่เกี่ยวกับนิยาย เป็นบุคลิกส่วนตัว) ท่านอางู้ เรื่องของโก้วเล้งที่ต้นดีปลายแผ่ว ข้าพเจ้าก็รู้สึกว่ามีบ้าง แต่นึกไม่ออกว่าเรื่องอะไรเพราะไม่ได้อ่านกำลังภายในนานแล้ว รอท่านค้นหนังสือมาให้ชมกัน ข้าพเจ้าเป็นแฟนโก้วเล้ง เห็นว่าโก้วเล้งมีข้อดีด้านการเปิดตัวละคร เปิดเรื่องน่าสนใจ เรื่องยาวสมัยแรกๆ ก็เขียนได้ดีเมื่อเทียบกับนิยายกำลังภายในมาตรฐานของท่านอื่น ขำความเห็นของท่านธารารมณ์ มีการเขียนๆ เรื่องอยู่แล้วพาไปทัวร์ ถ้าเป็นอย่างที่ท่านเซี่ยวเฮ้งบอก ตัดบางส่วนออกไปให้เหลือน้อยเล่มได้ก็ดีสิ ข้าพเจ้าจะได้มีโอกาสอ่านมากขึ้น เพราะไม่ค่อยมีใครอยากถือนิยายหลายๆ เล่มมากำนัล คารวะท่านดาบมือซ้ายเจ้าของกระทู้สามจอก จากคุณ : สี่เซี่ยวอัว - [ 18 พ.ค. 50 22:14:45 A:80.56.249.70 X: TicketID:120926 ]

ความคิดเห็นที่ 39 #37 ท่านอางู้ ถ้าจะเอาเรื่องกระบี่กระจายหอม เทพกระบี่โพยม ฯลฯ หรือเรื่องยุคต้นอื่นๆมาเทียบ ผมขอเทียบเฉพาะเนื้อหาตอนที่ได้รับการขัดเกลา แก้ไข ตัดทอนแล้วนะครับ เนื่องจากตอนที่โก้วเล้งตัดทอน แก้ไขเรื่องในยุคต้นเหล่านี้ เป็นตอนที่โก้วเล้งดังแล้ว บริษัทภาพยนตร์ทีวี และหนังใหญ่ ล้วนเฮโลมาซื้อไปทำบทภาพยนต์ทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องในยุคต้น เพราะมีไม่พอขาย  โก้วเล้งเองจึงต้องตัดทอน แก้ไข เนื้อเรื่องบางตอนให้เข้ากับบทภาพยนต์ซึ่งทำได้ดีทีเดียว สำหรับท่านที่ได้อ่านทั้ง 2 เวอร์ชั่นจะเห็นความแตกต่างในสำนวนโก้วเล้งแบบตอนดังกับยังไม่ดังมาก ซึ่งนิยายเหล่านี้แม้จะดีขึ้นก็ดีขึ้นในระดับหนึ่งเท่านั้น เพราะถูกโครงเรื่องบังคับไม่สามารถรื้อโครงเรื่องได้ ส่วนที่แย่จริงๆก็มีครับ แต่ส่วนใหญ่คนไม่รู้จักเพราะไม่ได้รับการแปลเป็นภาษาไทย จากคุณ : ธารารมณ์ - [ 18 พ.ค. 50 22:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมกลับชอบงานเขียนยาวๆของหวงอี้ ไม่คิดว่ามันยืดหรือน่าเบื่ออะไรเลย เมื่อเทียบกับนักเขียนคนอื่นๆแล้ว คิดว่างานของเขาสนุกน่าติดตามมากที่สุด ส่วนเรื่องใครดีกว่าใครนั้น ผมว่าแต่ละคนมีแนวทางการเขียนที่แตกต่างกันครับ ไม่อยากเอามาเทียบกัน จากคุณ : antiseptic - [ 19 พ.ค. 50 11:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เรื่องในยุคต้นของโก้งเล้ง ผมก็ว่าสนุกน่าติดตามครับ เท่าที่ผมจำได้มี 1. ศึกสายเลือด (เทียนซิม-คี้ซิม) เรื่องนี้จริงๆโก้วเล้งไม่ได้แต่งทั้งหมด แต่งประมาณ 70-80% ได้มั้ง แต่ภายหลังโก้วเล้งมีชื่อเสียงระบือลือลั่น ทางสำนักพิมพ์ทั้งจีน ไทย จึงพิมพ์ชื่อโก้วเล้งที่หน้าปกตลอดมา 2. พิฆาตทรชน เรื่องนี้มีกลิ่ยอายของการใช้เรื่องมังกรหยกเป็นต้นแบบ เป็นอีกเรื่องที่น่าติตามอย่างยิ่ง 3.กระบี่กระจายหอม เรื่องนี้ก็น่าอ่าน แต่ผมไม่ชอบตรงที่ไม่ได้จบแบบแฮบปี้เอนดิ้ง 4.เทพกระบี่โพยม จัดว่าเป็นเรื่องแรกของโก้วเล้งจริงๆ 5.(จำชื่อไม่ได้) พระเอกชื่อหยางฝาน บุคลิกอ้วนเตี้ย กล่าวกันว่า โก้วเล้งใช้บุคลิกตัวเองเป็นตัวเอกเรื่องนี้ เรื่องยุคต้นจริงๆมีอีกหลายเรื่อง ผมว่าที่ได้รับการแปลเป็นภาษาไทย ผมว่าก็ดีทั้งนั้น แต่ผมไม่เคยอ่านผลงานตอนที่ยังไม่ได้ตกแต่งแก้ไข เลยไม่ทราบว่าก่อนหน้าที่จะแก้ไขตัดแต่งจะไม่ค่อยดียังไง ส่วนที่ผมอ่านแล้วไม่ชอบจริงๆ เป็นเรื่องสั้นเล่มเดียวจบในยุคสุดท้ายมากกว่า เช่นมีดบินกรีดฟ้าอ่านแล้วค่อนข้างผิดหวัง  สำหรับการหลุดพล็อตเรื่องผมไม่คิดว่าโก้วเล้งเขียนหลุดพล็อต แต่เขียนแล้วจำตัวละครไม่ได้นั้นมีบ้างครับเช่นซุปเนื้อวัวในเรื่องเล็กเซี่ยวหงส์(เรื่องชุดนี้ผมชอบมากที่สุด) คนที่เขียนแล้วหลุดพล็อตไปเลยหรือออกอ่าวออกทะเลจนหาฝั่งกลับไม่ได้ จนต้องจบเรื่องแบบดั้นด้นเพื่อให้จบลง ให้เป็นไปตามข้อเท็จจริงตามประวัติศาสตร์คือหวงอี้มากกว่า อ่านมังกรคู่แล้วผิดหวังที่สุดก็ตอนจบนี่ล่ะครับ เปิดเรื่องดีมาก ตอนกลางหลุดพล็อต ดังนั้นตอนจบก็ต้องดึงเรื่องให้จบแบบห้วนๆไม่มีเหตุผล (ความเห็นผมคนเดียว) ส่วนเรื่องเทพมารฯผมอ่านไม่จบ มีแต่เรื่องเซ็กส์เหมือนหนังสือโป๊ซะงั้น จากคุณ : มหาศาล - [ 19 พ.ค. 50 17:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 5555 รู้สึกคนอ่านมังกรคู่นี้จะคาดหวังให้โค่วจงดวลกะหลี่ซื่อหมินจังเลย คาดหวังกันเกินไปหรือเปล่า ยอมรับว่าถ้ามีการปะทะกันอย่างนั้นคงสนุกมิน้อย แต่ลืมเรื่องชนชาติจีนกันไปหรือเปล่า ถ้าสู้กันเองจนบอบช้ำทั้งสองฝ่าย ถูเจี๋ยก็ยิ้มเลยสิครับ ส่วนที่บอก คนจีนแผ่นดินใหญ่ไม่รู้จักหวงอี้ คนไต้หวันคนฮ่องกงแทบไม่รู้จักหวงอี้นี้ก็อคติไปน่ะ (รู้ได้ยังไงครับ ไปทำสำรวจมาเหรอ :) ) ถ้าไม่รู้จักจริง ทีวีบีคงไม่ทำละครออกมาหรอก ไม่ได้เชียร์หวงอี้อะไร แต่รู้สึกอิ่มตัวกะนิยายจีนเก่าๆ ขอมีใหม่ๆอ่านหน่อยเถอะ จบจอมคนไปก็ยังไม่รู้เลยว่าจะมีอะไรให้อ่านต่อ เฮ่อออ จากคุณ : จากใจคนอ่านมือปีศาจแล้วง่วงนอน (รักหวานในวันวาน) - [ 19 พ.ค. 50 22:34:38 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ข้อดีของนิยายหวงอี้ก็มี  อย่างน้อยความสามารถในการเรียงร้อยเรื่องราว  แบบโคตรสลับซับซ้อน ก็คงหาคนเลียนแบบได้ยาก ถ้าอะไรก็ไม่ดีเท่าของเก่า  ก็คงไม่ต้องทำอะไรอ่านแต่เรื่องเก่าๆ กันไป (ขยะวรรณกรรม  ก็เกินไปหน่อยนะ) จากคุณ : MOMIJI_99 - [ 19 พ.ค. 50 22:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 44 นักอ่านคนจีนแผ่นดินใหญ่แทบไม่รู้จักหวงอี้นี่เรื่องจริงครับ ส่วนที่ไต้หวันกับฮ่องกงคนพอรู้จักบ้างครับ เป็นอย่างนี้ไม่ใช่หรือครับ TVB เป็นทีวีฮ่องกงครับ ไม่ใช่ของจีนแผ่นดินใหญ่ ทีวีของจีนแผ่นดินใหญ่ 1400 ล้านคนนี่ คือ CCTV ครับ เท่าที่เห็นจะมีละครอิงประวัติศาสตร์เช่น สามก๊ก จูหยวนจางปฐฒวงศ์หมิง ฯลฯ ส่วนที่เป็นนิยายกำลังภายในส่วนใหญ่จะเป็นชุดอมตะของกิมย้ง และโก้วเล้ง เท่านั้น นิยายเรื่องอื่นๆอาจจะมีบ้างแต่ฉายในสถานีทีวีท้องถิ่นเท่านั้น ถ้าบ้านคุณติดทีวีดาวเทียมก็คงทราบเรื่องนี้ดีครับ ส่วนเรื่องมังกรคู่ฯที่อ้างว่า TVB ทำหนังอยู่นี่ ถามว่าประสบความสำเร็จแค่ไหนครับ ทั้งที่ฮ่องกงและเมืองไทย จบแล้วก็จบกัน เมืองไทยของเราเรตติ้งแค่ไหนครับ แล้วคุณอย่าลืมว่านิยายของโก้วเล้ง กิมย้ง แทบทุกเรื่องไม่ว่ายุคไหน ทั้งผลงานชั้นเยี่ยมหรือแม้กระทั่งผลงานที่มีความนิยมลำดับท้ายๆล้วนเคยทำหนังทำละครมาแล้วทั้งนั้น ผลงานของหวงอี้ที่ว่าโคตรสลับซับซ้อน มันซับซ้อนตรงไหนครับ หวงอี้ไม่ได้เขียนแนวสืบสวน สอบสวน ไอ้ที่ว่าซับซ้อนส่วนใหญ่อยู่ตรงกลางๆเรื่อง จริงๆมันไม่ได้ซับซ้อนแต่พยายามเขียนให้ซับซ้อนมากกว่า และความซับซ้อนที่คุณว่า สามารถตัดทิ้งได้ทั้งหมดเพราะเป็นส่วนเกินความจำเป็นทั้งสิ้น ผมยอมรับว่าการเขียนนิยายผูกเรื่องเข้ากับประวัติศาสตร์ทำได้ยากเพราะถูกบังคับจำกัดด้วยกรอบความจริง เรื่องตอนจบของมังกรคู่ฯมีผู้วิจารณ์เยอะแล้วครับว่าไม่ได้เรื่อง ความจริงเรื่องนี้ผมเคยเสวนากับหลายๆท่านว่า ถ้าให้พระเอกตายตอนจบหรือไม่ได้ตายแต่รบพ่ายศึกหลี่ซื่อหมิน หรือสู้แล้วแต่มีคนนอกด่านบุกรุกเข้ามาทำให้จำเป็นต้องรวมกองทัพกัน จะดูดีกว่าการไม่ได้มีฉากต่อสู้ อยู่ดีๆก็คิดได้ยกกองทัพให้หลี่ซื่อหมินไปเลย จากคุณ : jargon - [ 20 พ.ค. 50 07:20:21 A:203.151.227.186 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 เคยเอาหนังสือเทพมารให้เพื่อนไต้หวันกะจีนดูตอนเรียนโทอยู่ที่อเมริกา ทุกคนรู้จักหวงอี้ครับ แถมยังตกใจว่าผมอ่านหนังสือของหมอนี่ด้วยหรือ ส่วนเรื่องความซับซ้อนนั้น ผมว่าหวงอี้เขียนได้ดีกว่าโกวเล้งในด้านความสมเหตุสมผล ซึ่งมีการคาดเดาด้วยเหตุผลทั้งถูกและผิด ในขณะที่นิยายของโกวเล้งทั้งเล็กเซียวหงส์และชอลิ้วเฮียง ผมคิดว่ายังไม่ดีพอในเรื่องของการหักมุม อาศัยความฉลาดเหลือเชื่อของพระเอกเท่านั้นเอง ยิ่งเล่มหลังๆยิ่งไม่ต้องพูดถึง จากคุณ : antiseptic - [ 20 พ.ค. 50 10:51:54 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เทพมารฯ โดยโครงเนื้อเรื่องดีครับ แต่มีฉาก xxx มากเกินทำให้ด้อยคุณค่าในตัวเองลงไปครับ (ขอโทษทีผมอ่านเรื่องนี้ไม่จบ) นิยายทั้งเล็กเซี่ยวหงส์ และชอลิ้วเฮียง จัดเป็นชุดนิยายอมตะขึ้นหิ้งไปแล้วครับ หวงอี้เป็นใครครับ ไม่มีสิทธิ์เอานิยายชั้นต่ำขาย sex อย่างเทพมารฯไปเทียบกับนิยายอมตะได้ สำหรับเรื่องคนรู้จัก อย่ามาพูดเฉพาะเป็นคนๆไปจริงไม่จริงไม่รู้ ให้พูดโดยภาพรวมดีกว่าครับเพราะจับต้องได้สัมผัสได้ในโลกแห่งความเป็นจริง เรื่องหนังเรื่องภาพยนต์ก็เช่นกัน ให้พูดบนพื้นฐานความจริงดีกว่าครับ เอาความจริงมาพูดกัน เอาความนิยม เรตติ้งผู้ชม ผู้สนใจมาพูดกัน ส่วนเรื่องคุณคิดยังไงก็เรื่องของคุณครับ   ถ้าจะให้เทียบกับชุดอมตะอย่าง เล็กเซี่ยวหงส์ และชอลิ้วเฮียง ต้องบอกว่า หวงอี้ ยังกระจอกมากหากมาเทียบกับนิยายระดับนี้ครับ หวงอี้เขียนได้สมเหตุผลแค่ไหนครับ ยาวิเศษ ของวิเศษ ฯลฯ เยอะแยะไปหมด ตอนจบมังกรคู่ก็โคตรห่วย ไม่สมเหตุผลแม้แต่น้อย ขอย้ำอีกทีครับ หากหวงอี้จะเทียบ ก็เทียบได้กับนิยายปลายแถวของโก้วเล้ง(และกิมย้ง)เท่านั้น อย่ามาหาญเทียบกับชุดอมตะอย่างชอลิ้วเฮียงและเล็กเซี่ยวหงส์ ชอลิ้วเฮียง พิมพ์กี่ครั้ง ทำหนังทีวีกี่ครั้ง ทำหนังใหญ่กี่หน ดังสะท้านฮ่องกง ไต้หวัน จีนแดง กี่รอบ แต่ละครั้งแต่ละหนประสบความสำเร็จแค่ไหน เล็กเซี่ยวหงส์ ก็เช่นกัน พิมพ์กี่ครั้ง ทำหนังทีวีกี่ครั้ง ทำหนังใหญ่กี่หน ดังสะท้านฮ่องกง ไต้หวัน จีนแดง กี่รอบ แต่ละครั้งแต่ละหนประสบความสำเร็จแค่ไหน (ในโลกความจริงเมื่อทำเป็นหนัง เรื่องนี้ประสบความสำเร็จน้อยกว่าชอลิ้วเฮียง แต่ก็นับว่าประสบความสำเร็จสูงมากอยู่ดี) เทียบกับนิยายของหวงอี้แล้วเป็นไง แม้แต่คิดจะเทียบก็ไม่มีศักดิ์ศรีจะเทียบอยู่แล้ว นี่คือความจริง โลกแห่งความจริงที่สัมผัสได้ ส่วนคุณจะคิดยังไง ก็เรื่องของคุณ ตามที่กล่าวมาแล้ว จากคุณ : มหาศาล - [ 20 พ.ค. 50 11:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ผมจะดีใจมากๆเลยครับ ถ้าจะไม่มีคนนำเอานิยายของหวงอี้ไปทำเป็นหนังทีวี ทำออกมาทุเรศๆอย่างนั้น อย่าไปทำมันเลยดีกว่าครับ คนที่ไม่เคยอ่านนิยายของหวงอี้เค้าจะเข้าใจผิดกันป่าวๆ คุณเล่นเอาหนังทีวีมาเป็นตัววัดว่าใครดีกว่าใคร คุณคิดได้ยังไงครับ มีกี่ครั้งกันที่หนังทีวีทำออกมาได้เหมือนต้นฉบับ ถ้าให้นักเขียนไปเป็นผู้กำกับก็ว่าไปอย่าง ยิ่งนิยายของหวงอี้ยิ่งโดนดัดแปลงซะเละเทะ นิยายของหวงอี้มีแต่ยาวๆทั้งนั้น คุณคิดว่าถ้าจะเอาไปทำเป็นหนังให้สมบูรณ์แบบนั้น ต้องใช้ทุนเท่าไหร่กันครับ ตัวละครอย่างเดียวก้อมีเป็นร้อยแล้ว จากคุณ : antiseptic - [ 20 พ.ค. 50 14:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ยังค้นไม่เจอครับ และก็ชักจะขี้เกียจไปรื้อค้นแล้ว หากค้นไม่พบที่บ้านนี้ผมยังต้องตะเลงไปค้นที่บ้านเก่า วุ่นวายรำคาญ ระหว่างที่ค้นอยู่นี้ก็บังเอิญจริงไปเจอเอากระบีล้างแค้น ลืมไปเลยว่าซื้อมาอ่านไปรอบเดียว นั่งอ่านแล้วเพลินไม่อยากทำอะไรต่อ เอาเป็นว่าที่ค้นอยู่คือจะหาชอลิ้วเฮียง เล่มหลังๆที่โกวเล้งเองเคยให้สัมภาษณ์เสียใจเรื่องคุณภาพและจะหาโอกาสปรับปรุง แฟนพันธ์แท้โกวเล้งน่าจะทราบความจริงเรื่องนี้ดี หากว่าไม่ยึดติดเอาโกวเล้งเป็นสรณะจนไม่กล้าแตะต้อง บางเรื่องที่ตัวละครเกิดมาแล้วหายไปเลยเหมือนไปโดนปลอ่ยเกาะที่ไหน กลับแผ่นดินใหญ่ไม่ถูก อันนี้ก็จำไม่ได้หาไม่เจอ น่าเสียใจจริงหาไม่เจอก็ไม่มีรายละเอียดมาคุยกันเปนบรรทัดต่อบรรทัด ความจริงแล้วก็ไม่ควรจำกัดว่าห้ามเอาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาวิจารณ์  (ท่านธารารมณ์ที่ 39) แต่จะว่าไปผมชอบงานยุคเก่าของโกวเล้งมากกว่างานใหม่เสียอีก ชอบนิยายกำลังภายในเพราะความเป็นจีน อารมณ์จีน งานยุคใหม่ของโกวเล้งที่สร้างจุดเด่นเป็นเอกลักษณ์ออกไปแนวนิยายตะวันตกเกินไป ถ้าจะอ่านแนวนี้ผมไปอ่าน the three musketeers ชุดใหญ่เลยยังจะดีกว่า บางเรื่องก็ออกแนวนักสืบปัวโรต์ไปเสียอีก ลองวิจารณ์เรื่องหลั่งเลือดสะท้านภพดูทีสิครับ หรือศึกสายเลือด ดาบจอมภพ พลิกดูคร่าวๆก็เสียดายเงินพอสมควร สมัยก่อนซื้อแหลกจริงๆ เล่มเดียวอย่างพิฆาตทรชนยังน่าสนใจกว่ามาก เหมาะสำหรับอ่านฆ่าเวลายามเดินทางไกล หวงอี้ผมก็วิจารณ์ไม่ออก งานของเขาอ่านได้รอบเดียวก็เบื่อจึงไม่ได้อ่านรอบสองสามสี่ ไขากข้อมูลจะวิเคราะห์วิจารณ์ ชอบเรื่องสั้นเหยี่ยวเหนือฟ้าและศึกเลียดก๊กมากกว่าเรื่องยาว ไม่ยืดยาดจนต้องพลิกหน้าพลิกหลังทบทวนชื่อตัวละคร ส่วนเรื่องเทพมารฯก็อ่านไม่จบเหมือนหลายๆคน ทำจนเกือบจะเลิกอ่านไปแล้ว ดีว่ามีจอมคนฯมากู้สถานการณ์เพราะชอบบุคลิกตัวละครแม่ทัพเซี่ยเสียน นักอ่านที่ชอบและอ่านซ้ำบ่อยๆก็คือกิมย้งและเนี่ยอู้เซ็งครับ ฉบับไทยมีครบอย่างภาคภูมิใจ คุยเรื่องงานของสองปรมาจารย์นี้ได้ยาวหน่อยครับ จากคุณ : อางู้ - [ 20 พ.ค. 50 18:21:29 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผมว่าโก้วเล้งก็ไม่ได้คุมนิยายได้ทุกเรื่องหรอกนะครับ  บางเรื่องก็มีหลุดบ้าง   ของกิมย้งก็ไม่ได้สมบูรณ์เพียบพร้อมสุดยอด (มหาศาล)  เพียงแต่เหนือกว่านักเขียนท่านอื่นเท่านั้น (กิมย้งก็ไม่เคยบอกว่าตัวท่านเองเหนือล้ำกว่านักเขียนผู้อื่น  และเหยียบย่ำติดดิน) หวงอี้ อายุยังน้อย  เขียนนิยายกำลังภายในได้ไม่กี่เรื่อง  จะเทียบกับระดับมือเก๋าสุดยอดฝีมือที่อยู่ในวงการมานานก็คงจะสู้ไม่ได้  แต่ในอนาคตไม่แน่นัก  เพราะเริ่มต้นดีแล้ว (แต่มีข้อที่ต้องแก้ไขอีกเยอะ  ถ้าสามารถเปลี่ยนแนวและกำจัดจุดอ่อนไปได้)   ปัจจุบันหาบุคคลยากที่จะสู้กับสุดยอดกิมย้งโก้วเล้ง  แต่อย่าลืม  โลกหมุนทุกวัน  อนาคตใครจะรู้ได้ว่า  กิมย้งโก้วเล้งจะกลายเป็นหนังสือเก่าเก็บ  คลื่นลูกใหม่อย่างหวงอี้อาจจะไล่จนตามทันหรือแซงหน้า (หรือถอยหลัง) ก็เป็นได้   อย่าใช้อคติครับ  ไม่ชอบท่านไหน ก็ไม่ต้องซื้อ น่าจะวิจารณ์มากกว่าด่า ประชด ทะเลาะ   ปัญญาชนครับ!!! จากคุณ : IT_sale_man - [ 20 พ.ค. 50 22:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ชอลิ้วเฮียง พิมพ์กี่ครั้ง ทำหนังทีวีกี่ครั้ง ทำหนังใหญ่กี่หน ดังสะท้านฮ่องกง ไต้หวัน จีนแดง กี่รอบ แต่ละครั้งแต่ละหนประสบความสำเร็จแค่ไหน เล็กเซี่ยวหงส์ ก็เช่นกัน พิมพ์กี่ครั้ง ทำหนังทีวีกี่ครั้ง ทำหนังใหญ่กี่หน ดังสะท้านฮ่องกง ไต้หวัน จีนแดง กี่รอบ แต่ละครั้งแต่ละหนประสบความสำเร็จแค่ไหน (ในโลกความจริงเมื่อทำเป็นหนัง เรื่องนี้ประสบความสำเร็จน้อยกว่าชอลิ้วเฮียง แต่ก็นับว่าประสบความสำเร็จสูงมากอยู่ดี) อันนี้คงไม่ใช่ประเด็นแล้วละครับ เพราะสองเรื่อ นี้ของโกวเล้งผมก็มองว่าสมันไร้เหตุผลเหมือนกันอย่างที่พระเอกต้องชนะเขียนให้พระเอกชนะเหมือนกัน อย่าเอาคำว่าวรรณกรรมไปรวมกับละครทีวีสิครับ ผมมองอย่างหนึ่งสิ่งที่หวงอี้ทำหลายคนอาจจะไม่ชอบแต่สิ่งที่เค้าทำเป้นการบุกเบิกให้เกิดแฟนนวนิยายกำลังภายในแบบของเค้าเองจนทำให้หลายคนหันมาอ่านนิยายกำลังภายในแบบอื่นบ้างนั่นเป็ฯเรื่องดี อย่าเชิดชูกิมย้งกับโกวเล้งมมากเลยครับเพราะเคาเป้นเต้ยในนิยายกำลังภายในก็จริบงแต่พออกไปสู่สากล เค้าก็ยังวิจารณ์อยู่ดีว่านิยายกำลังภยในเป้นแค่ส่วนฝากของคำว่าวรรณกรรมไม่นับเป้นวรรณกรรม จากคุณ : et009 - [ 21 พ.ค. 50 03:40:59 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ผมเป็นคนหนึ่งซึ่งชื่นชอบหวงอี้ครับ  อยากอ่านงานเขียนของเขาอีก อาจเป็นเพราะผมเข้าใจท่าทลายนภาลัย : )   จึงชื่นชอบเขาเป็นพิเศษ ถึงจะเป็นเศษสวะผมก็ชอบและยินดีเสียเงินซื้องานของเขามาอ่าน   ส่วนคนจีนแผ่นดินใหญ่ คนส่วนใหญ่ของโลก ไม่รู้จักเค้าอันนี้ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกชื่นชอบของผมที่มีต่องานเขียนเขาลดน้อยลงเลย เมื่อถึงตอนที่อ่านกระทู้นี้ผมก็ แค่ยิ้ม และคิดในใจว่า " เอ๋ หลายท่านคิดแบบนี้กันเหรอ " อืม...แต่ผมไม่รู้สึกแบบนั้น ต้องขออภัย   สำหรับผม แค่นี้ก็สุดยอด และ สมใจแล้วครับ ผู้เขียนท่านอื่นก็ชอบครับ เมื่อก่อน..ชื่นชอบท่านกิมย้ง ที่สุด จากคุณ : แปดดาบ - [ 21 พ.ค. 50 10:31:30 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาอีกที คนเพียบเลย งงแฮะ สิ่งที่ผมต้องการสื่ออยู่ตรงนี้ครับ *แฟนหวงอี้ก็มีส่วนหนึ่ง แต่ทางที่ดีเวลาที่ใครตำหนิงานของหวงอี้ อย่ามาพาดพิงงานของโก้วเล้งกับกิมย้ง เรื่องของเรื่องจะไม่เกิดขึ้นเลยถ้า "อางู้" ไม่เปิดประเด็น และเมื่อ "อางู้" ไม่ยอมหยุด ผมเข้ามาวันนี้ก็เลยต้องอัดต่อ ผมอ่านงานของหวงอี้แบบยืมเขาอ่านตลอดมา ไม่เคยซื้อครับ บางเรื่องอ่านไม่จบ และยังยืนความคิดเดิมว่า "ผลงานหวงอี้เป็นแค่เศษสวะะวรรณกรรมที่ได้รับการโปรโมทเท่านั้น" จริงอยู่ ใครจะคิดยังไง ไม่ทราบ แต่ผมคิดอย่างนี้ ใครจะทำไม ผมอ่านบางคนแล้วขำ ทีวี ภาพยนตร์ สิ่งพิมพ์ ไม่เกี่ยวข้องกับความดังของเรื่องนั้นหรือ จริงอยู่บทประพันธุ์อาจถูกดัดแปลงไป แต่อย่างน้อยมันก็บ่งบอกว่า ชื่อเรื่องนี้ "ขายได้" บางคนก็บอกทำนองว่านิยายหวงอี้ดีเกินกว่าที่จะทำหนัง เพราะถ้าทำหนังฉากสงครามต้องลงทุนสุงๆ แล้วมังกรหยกที่ผ่านมาทุกๆเวอร์ชั่นต้องลงทุนสูงเรอะเปล่ากับบทเหล่านี้ เอาอย่างงี้ถ้า "อางู้" จบ ผมก็จบ ถ้าไม่จบผมก็ ไม่จบ แต่ที่ผ่านมา 3-4 ความเห็นของอางู้ข้างบน แสดงให้เห็นว่าอางู้ "อยากมีเรื่อง" (คห. 37) ผมก็จัดให้ครับ คุณอางู้ครับ ผมเข้าใจว่าการชมชอบนักเขียนเป็นปัจเจกสิทธิส่วนบุคคล แต่คุณก็ควรดู คห.1 ของคุณด้วยว่ามันสมควรไหม ทั้งที่ จขกท. เขาไม่ได้พาดพิงถึงใครเลย แล้วมีหลายความเห็นเตือนคุณแล้ว ถ้าคุณเห็นว่าสมควร นั่นก็แสดงว่า คุณ "อยากมีเรื่อง" โดยแท้จริง ผมเองอาจไม่ได้เข้ามาห้องนี้บ่อยนัก อาจจะ 3-4 วันเข้ามาที วานให้ท่านอื่นๆช่วยตอบข้อสงสัยของเพื่อนสมาชิกหน่อยก็แล้วกัน จากคุณ : sdt - [ 21 พ.ค. 50 12:21:49 A:10.2.4.54 X:203.185.68.131 TicketID:145526 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ตกลงเถียงเรื่องอะไรกันแน่   ความเห็น ความชอบห้ามกันไม่ได้คะ แต่ชอบนะน่าจะมีทู้แบบนี้บ่อยๆ จะได้มีที่คุยในห้องนี้(ปกติแค่ผ่านมาชม) มาตอบคำถามที่ว่า ผลงานของหวงอี้ที่ว่าโคตรสลับซับซ้อน มันซับซ้อนตรงไหนครับ จากคุณ : jargon - [ 20 พ.ค. 50 07:20:21 A:203.151.227.186 X: ] ตรงที่เขียนมนุษย์ได้เป็นมนุษย์ คะ ไม่มีตัวละครตัวไหนของเค้ามีด้านเดียว  ไม่เลวหรือดี  ทำให้รู้สึกว่าเกิดขึ้นได้จริงๆ  ถึงจะมีนักเขียนท่านอื่นมีความคิดเช่นเดียวกันนี้  แต่ไม่มีใครทำให้เห็นชัด  และมีจำนวนตัวละครได้มากเท่านี้(ในขณะนี้)  ทำให้เนื้อเรื่องที่ทุกคนเดาได้ว่าจะเกิดอะไรต่อไป มันพลิกแพลงไปมาได้   ความคิดในสมองมนุษย์ น่ะแปลกมากเลยนะคะ  แค่ชั่วเสี้ยววินาที อาจเปลี่ยนการตัดสินใจ  และผลของเรื่องไปได้อย่างสิ้นเชิง มันสนุก + โคตรซับซ้อนก็ตรงนี้แหละคะ จากคุณ : MOMIJI_99 - [ 21 พ.ค. 50 14:24:20 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ^^^ คุณบัตรผ่าน TicketID:145526 ถึงคุณไม่ชอบหวงอี้ คุณก็ไม่ควรลบหลูหรือดูหมิ่นด่าว่าเป็นเศษสวะนะครับ (คิดว่าคำนี้แรงมาก) แฟนหวงอี้ที่คิดว่าหวงอี้เป็นคลื่นลูกหลังที่เขียนหนังสือได้ดีกว่ากิมย้งโก้วเล้งก็มีนะครับ คิดถึงใจเขาใจเราด้วย จะบอกว่าคุณเป็นแฟนพันธุ์แท้โก้วเล้ง นักอ่านทุกท่านไม่ควรมีอคติอย่างนี้นะครับ ถ้าบอกว่าไม่ชอบก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าบอกว่ามันแย่ถึงขนาดไม่มีค่าของความเป็นหนังสือเลยเนี่ย ใครมาอ่านก็คงรับไม่ได้เหมือนกันแหละครับ เหมือนกับว่าคนที่เสียเงินซื้อหนังสือของหวงอี้  กำลังอ่านเศษสวะที่ไม่มีคุณค่าทางวรรณกรรมอะไรเลยยังงั้นแหละ  (ผมก็อ่าน  แต่ก็ไม่คิดว่ามันแย่ขนาดที่คุณว่ามา) โก้วเล้งในปรภพล่วงรู้คงไม่ยินดีที่นักอ่านของท่าน ไปลบหลู่ดูหมิ่นนักเขียนท่านอื่นหรอกครับ ปล. ผมว่าหวงอี้ยังสู้กิมย้งโก้วเล้งไม่ได้ แต่อีกสิบปี ผมว่าคงไม่แน่นะ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 50 14:35:15 จากคุณ : IT_sale_man (IT_sale_man) - [ 21 พ.ค. 50 14:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ผมคิดว่าคุณ sdt บัตรผ่าน TicketID:145526  ยังไม่เข้าใจน่ะครับ ก็ไม่ทราบว่าทำไมจึงโพสต์ข้อความออกมาว่าผมนี่ไม่ยอมจบ คุณเองก็น่าจะได้เห็นจาก 37 แล้วว่าผมต้องตอบให้กับท่านธารารมณ์ที่มีคำถามไว้ จะให้นิ่งเฉยไม่ตอบได้อย่างไรกันครับ ส่วนประเด็นที่ผมวิจารณ์งานบางเรื่องโกวเล้ง ผมก็คิดว่าได้ตอบไปแล้วในกระทู้ก่อนนี้ คิดว่าหากท่านได้อ่านไปแล้วก็คงน่าจะเข้าใจ ยอมรับบ้างว่าโกวเล้งมีผลงานมาก แม้แต่เจ้าตัวยังยอมรับว่าผลงานคุณภาพต่ำอยากจะปรับปรุงอยู่หลายเรื่อง บังเอิญว่าโชคร้ายตายไปเสียก่อน จึงได้เกิดประเด็นวันนี้ หากยังมีข้อสงสัยอะไรในตัวผมอีกก็ถามมาเองก็ได้ครับ ไม่จำเป็นต้องวานสมาชิกท่านอื่นๆ ถามให้ ผมเองก็นานๆจะแวะมาที เพียงแต่พักนี้มาบ่อยเพราะมีข้อผูกพันเรื่องนี้นั่นเอง จากคุณ : อางู้ - [ 21 พ.ค. 50 18:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 56 กระทู้นี้ก็ชักจะหลุดพล็อตไปไกลแล้วนะเนี่ย จากคุณ : ดาบมือซ้าย - [ 22 พ.ค. 50 01:06:04 A:76.105.72.20 X: ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านหนังสือเพื่อความมันเทิงและความสุขไม่ดีกว่าหรือครับ ชอบใครเขียนก็อ่านไป ไม่เห็นต้องด่าคนโน้นดูถูกคนนี้เลย แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 50 09:06:28 จากคุณ : ล้อบุปผา - [ 22 พ.ค. 50 08:54:46 ]

ความคิดเห็นที่ 58 พยายามอย่าเอาท่านหวงอี้ กับท่านโก้วเล้งหรือท่านกิมย้งมาเทียบกันดีกว่าอะคับ ผมว่าแนวเขียนของหวงอี้ เปลี่ยนไปจากยุคของโก้วเล้งและกิมย้งเยอะมากๆ จนไม่น่าจะเทียบกันว่าใครดีกว่าใคร ถึงจะเป็นแนวกำลังภายในเหมือนกันก็ตาม ในแนวทางการเขียนของท่านกิมย้งหรือท่านโก้วเล้งหรือท่านอื่นๆที่เขียนมา ในยุคก่อน (ผมถือว่าคนละยุคกับหวงอี้นะคับ คิดว่าทุกท่านคงเข้าใจถึงเรื่องช่วงเวลาในการเขียน เพราะผมไม่อยากอธิบายว่ามันคงละยุคยังไง) ว่าเน้นถึงการเขียนที่ตื่นเต้น มีปมให้ติดตามเรื่อยๆ จบอย่างสวยงาม ไม่เน้นทางประวัติศารตร์ แต่เน้นให้คนอ่านอ่านได้สนุกและติดตามผลงานได้ตลอดเนื้อเรื่องไม่เน้นยืดยาว ที่ไม่ยืดยาวเพราะไม่เน้นถึงรายละเอียดปลีกย่อยมากมาย ทำให้คนอ่านทุกเพศวัยไม่รู้สึกเบื่อง่ายๆ และเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ความคิดของผมคือ (ไม่รู้ว่าตรงกับความคิดของคนอื่นหรือป่าวแต่นี้คือความคิดของผมจริงๆ ขอบ่อก ขอบ่อก) ข้อดี 1. ตัวละครไม่ถือว่ามากถ้าเทียบกับหวงอี้ ทำให้อ่านตอนแรกๆไม่งงเท่างานเขียนของหวงอี้ 2. งานเขียนมีปมให้ติดตามจนจบเรื่อง สนุก เร้าใจ อ่านติดมือยอมรับว่าอ่านกระบี่เย้ยจบ 4 เล่มใน4วัน สุดๆเลย 3. รายละเอียดปลีกย่อย ที่ไม่เกียวข้องกับเนื้อเรื่องหลักมีน้อย ทำให้ไม่เบื่อ 4. คนรู้จักมาก หาคนคุยด้วยได้เยอะ คนชมชอบเยอะ และมีเรื่องให้คุยได้เยอะเพราะจำนวนเรื่องมีมากมาย 5. งานเขียนเป็นตำนานแห่งยุดได้เลย ข้อเสีย 1. ไม่ค่อยจำเป็นต้องมีประวัติศาสตร์มาเกียวข้อง สามารถเปลี่ยนยุคสมัยและยังคงเนื้อเรื่องหลักไว้ได้ 2. ปมที่เกิดขึ้นผมว่าบ้างครั้งมันดูไม่น่าเป็นไปได้ แบบว่ามันไม่น่าจะบังเอิญขนาดนั้น ประมาณว่าพระเอกกำลังโกหกคนร้ายว่าไม่ได้รักนางเอก แล้วนางเอกจะต้องมาบังเอิญได้ยินพอดี และดูไม่มีเหตุผลอะไรที่นางเอกจะต้องมาอยู่ตรงนั้นเวลานั้นพอดี สาเหตุที่เกิดเหตุการณ์โอเวอร์แบบนี้เพื่อให้เนื่อเรื่องสนุกขึ้น แต่มันก็รู้สึกไม่ค่อยดีสำหรับคนอ่านที่จุกจิกจู้จี้ในเรื่องเหตุและผล (ส่วนนี้ไม่นับเรื่องที่พระเอกบังเอิญเจอคัมภีร์ ของวิเศษหรืออาจารย์เก่งๆนะครับ เพราะถ้าไม่เจอพระเอกจะเก่งได้ยังไง แต่ผมเน้นด้านปมเนื้อเรื่องด้านความรัก หรือปริศนาคนร้าย) ผมขอเสริมนิดนะครับไม่เกียวกับข้อดีข้อเสีย เนื่องจากว่างานของท่านโก้งเล้งและกิมย้งและท่านอื่นๆในสมัยนั้น คนชมชอบมาก ทำให้งานเขียนดูโดดเด่น โดยบางคนลืมไปว่า ส่วนหนึ่ง เกิดจากสมัยนั้นความบันเทิงมันมีน้อยกว่าสมัยนี้บวกกับการอ่านเป็นทางเลือกที่ใช้งบน้อยทั้งการผลิตและการซื้อหามากกว่าสื่ออย่างอื่น ทำให้คนทั่วไปติดตามได้มากในสมัยนั้น และเป็นผลให้มีคนสมัยนี้บอกว่า งานเขียนของพวกท่านมีแฟนและคนชื่มชมมากกว่านักเขียนสมัยนี้ (ที่รู้จักในสมัยนี้ก็มีแต่หวงอี้คนเดียว ถ้ามีนักเขียนกำลังภายในท่านอื่นอีกที่ผมไม่รู้จักก็ขอโทษ ณ ที่นี้นะครับ) แต่แน่นอนว่าเพราะงานเขียนที่ดีทำให้คนติดด้วยแต่ผมคิดว่า ไม่ใช่เหตุผลที่จะมาเทียบจำนวนคนที่ชอบระหว่างหวงอี้กับท่านโก้วเล้งหรือกิมย้งนะครับ สำหรับหวงอี้ ผมดูแล้วเหมือนเอางานเขียนแนวสามก๊ก+กำลังภายใน ไม่ใช่กำลังภายในล้วนๆ หมายความว่า งานเขียนของหวงอี้ไม่ได้เน้นนักอ่านแนวกำลังภายในนัก แต่ดูเหมือนท่านหวงอี้จะพยายามสอดความรู้ที่ท่านมีมาในงานเขียนไว้ และหวงอี้พยายามที่จะสร้างงานเขียนที่ไม่เน้นความสนุกเพียงด้านเดียวแต่ยังเน้นไปทางความรู้ในประวัติศาสตร์ ความซับซ้อนระหว่างบุคคล ความคิดการวางแผนชิงดีชิงเด่นในกรณีที่ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่ซับซ้อน จนผมรู้สึกเหมือนความเป็นเนื้อเรื่องหลักไม่ใช่วิชากำลังภายในเพียงอย่างเดียวเหมือนงานเขียนยุคก่อนๆอีกต่อไป (ความรักหญิงชาย ก็เป็นเนื้อเรื่องหลักในงานเขียนยุคก่อนด้วย ในงานเขียนยุคก่อนมีไม่กี่เรื่องที่ไม่เน้นความรักหญิง ชาย) สรุป ข้อดี 1. หวงอี้พยายามไม่เน้นความสนุกของงานเขียนเพียงอย่างเดียวเหมือนงานเขียนสมัยโก้วเล้งอีกต่อไป แต่เน้นด้านความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มคนหรือบุคคล วิธีการรบ ปรัชญา ประวัติศาสตร์ ทำให้บางคนไม่ชอบ แต่บางคนชอบมากกว่างานของโก้วเล้งและกิมย้ง สำหรับผมถือว่าเป็นข้อดี 2. เนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างกลุ่มคนหรือบุคคลซับซ้อน และแผนการต่างๆที่หวงอี้ถ่ายทอดออกมา ทำให้ผมคิดถึงคนในยุคปัจจุบันที่มีการแข่งขันกันมาก ผมคิดว่าอ่านงานกับหวงอี้แล้วบางคนอาจนำแผนการณ์ในงานเขียนไปปรับใช้กับชีวิตจริงได้นะครับ ผมอาจจะพูดโอเวอร์ไปหรือปล่าว ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละท่านคิดนะครับ แต่งานเขียนของหวงอี้ในแง่ความสัมพันธ์และการวางแผนระหว่างบุคคลสามารถเป็นหนึ่งที่ยืนคู่กับสามก๊กได้เลย ที่บอกว่า อ่านสามก๊กจบสามรอบคบไม่ได้ ไงครับ 3. มีการเชื่อมโยงระหว่างแต่ละเรื่องของงานเขียน สั้งหวี่เถียนทำให้ผมต้องกลับไปอ่านมังกรคู่อีกที 55 ชื่อสั้งหวี่เถียนในมังกรคู่ตอนแรกผมคิดว่าเป็นปลีกย่อยที่ไม่น่าใส่ใจ ถึงขนาดที่คิดว่าสามารถปรับเนื้อหาโดยไม่ต้องมีชื่อสั้งหวี่เถียนได้เลย แต่พอเจอจอมคนเข้าทำให้ผมรู้สึกว่าผมคิดผิดแฮะ 4. อาจเป็นงานเขียนที่เป็นตำนานแห่งยุคได้ถ้าคนยอมรับเกี่ยวกับเรื่องแนววิธีการเขียนมากขึ้น (อย่าไปเทียบกับแนวเขียนคนยุคก่อนซิครับ) ข้อเสีย 1. มีคนไม่ชอบแนวการเขียนแบบนี้อยู่เยอะ สาเหตุมีทั้งไม่ชอบแนวเขียนแบบนี้จริงๆ และคนที่ไม่เข้าใจถึงแนวเขียนแต่ยังยึดติดกับแนวเขียนแบบเก่าอยู่ทำให้ไม่ชอบ 2. หวงอี้มีตัวละครหลักเยอะทำให้เนื้อเรื่องกะจาย ข้ามไปข้ามมา งง บางทีเลยอ่านข้ามไปเลยเพราะอยากตามเนื้อเรื่องของตัวละครที่อ่านอยู่ 3. น่าเบื่อ ผมเป็นแฟนหวงอี้และติดตามอ่านเกือบทุกเรื่อง อ่านมังกรคู่จะจบ 3 รอบแล้ว ผมก็ยังยอมรับว่าบางช่วงผมผ่านไปเฉยๆเลย หวงอี้พยายามยัดความรุ้ด้านต่างๆของเขาเข้ามาเยอะมากๆ ทำให้บางครั้งเรารู้สึกอยากอ่านส่วนที่มันเป็นcri ของเรื่องเท่านั้นทำให้ผ่านช่วงปลีกย่อยไปซะเฉยๆ จอมคนเองผมก็มีการอ่านข้ามเหมือนกัน 4. โปรโมทเยอะจนโอเวอร์และไม่น่าไปทำเป็นหนังเพราะไม่มีทางทำแล้วให้สนุกได้แค่ชื่อคนก็เยอะจนน่ามึนแล้ว คนอ่านหนังสือแล้วไปดูหนังดูไปครึ่งตอนก็ไม่อยากดูแล้ว ไม่มีสิ่งใดเปอร์เฟค และไม่มีสิ่งใดไร้ประโยชน์ อยู่ที่เราจะมอง ทั้งนี้ที่เขียนมาทั้งหมดเพื่อบอกว่าอย่าทะเลาะกันเลย สมานฉันท์กันเถอะเมืองไทยจะโดนปล้นอยู่แล้วก็สมานฉันท์กันเถอะครับ จากคุณ : อสูรฟ้า - [ 22 พ.ค. 50 10:24:02 A:202.5.84.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไม่ชอบและไม่ซื้อหวงอี้ สั้นๆ เพราะเวอร์แฟนตาซีเยอะ หมกหมุ่นเรื่องโลกีย์ จากคุณ : กระบี่สยบกิ๊ก (กระบี่แสวงรัก) - [ 22 พ.ค. 50 16:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ชอลิ้วเฮียง พิมพ์กี่ครั้ง ทำหนังทีวีกี่ครั้ง ทำหนังใหญ่กี่หน ดังสะท้านฮ่องกง ไต้หวัน จีนแดง กี่รอบ แต่ละครั้งแต่ละหนประสบความสำเร็จแค่ไหน   เล็กเซี่ยวหงส์ ก็เช่นกัน พิมพ์กี่ครั้ง ทำหนังทีวีกี่ครั้ง ทำหนังใหญ่กี่หน ดังสะท้านฮ่องกง ไต้หวัน จีนแดง กี่รอบ แต่ละครั้งแต่ละหนประสบความสำเร็จแค่ไหน (ในโลกความจริงเมื่อทำเป็นหนัง เรื่องนี้ประสบความสำเร็จน้อยกว่าชอลิ้วเฮียง แต่ก็นับว่าประสบความสำเร็จสูงมากอยู่ดี) ------------------------------------------------------------------------------------------------- -ผมไม่วิจารณ์หวงอี้ต่อก็แล้วกัน แต่มาโต้แย้งบางคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ ที่มีคนพูดว่าไม่สามารถเอาสิ่งเหล่านี้มาเป็นดัชนีชี้วัดความสำเร็จของนิยายแต่ละเรื่องได้ -ผมงงครับ แล้วคุณจะเอาอะไรมาเป็นดัชนี้ชี้วัดความสำเร็จของบทประพันธ์แต่ละเรื่องครับในเมื่อคุณไม่ให้ใช้ 1. จำนวนครั้งที่ตีพิมพ์ (รวมถึงจำนวนเล่มที่พิมพ์ด้วย) ในทุกประเทศ 2. จำนวนครั้งการนำไปสร้างเป็นภาพยนต์จอแก้ว จอเงิน (ประสบความสำเร็จแค่ไหน) ประทานโทษ แล้วคุณจะใช้อะไรเป็นดัชนีชี้วัด ความสำเร็จของนวนิยายแต่ละเรื่องครับ - -ใช้ความรู้สึกตรูเองเรอะ ถ้าตรูอ่านแล้วชอบถือว่านิยายเรื่องนั้นดี ถ้าตรูอ่านแล้วไม่ชอบถือว่านิยายเรื่องนั้นๆห่วย ไม่ว่าจะมีพิมพ์กี่รอบสร้างหนังกี่รอบก็ตาม? ฮ่าฮ่า จากคุณ : มหาศาล - [ 22 พ.ค. 50 20:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 61 -ผมงงครับ แล้วคุณจะเอาอะไรมาเป็นดัชนี้ชี้วัดความสำเร็จ time  &  people who read its. sorry my com. can use only english in this night จากคุณ : MOMIJI_99 - [ 22 พ.ค. 50 22:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ทำไมต้องชี้วัิดความสำเร็จครับ ความพอใจในการได้อ่านตีค่าเป็นตัวเลขได้เหรอครับ ถ้าจะเทียบมันก็ต้องเทียบไม่ได้แน่นอน หนังสือของท่านกิมยัง โกวเล้ง เขียนก่อนตั้ง 20-30 ปี กลุ่มคนที่ทำงานแล้วทุกวันนี้ ส่วนมากได้อ่านกันบ้างไม่มากก็น้อย ยิ่งยุคนั้นสื่ออื่นๆยังเข้าถึงยากแล้วราคาแพง การได้อ่านหนังสือดีๆถือเป็นความสุขอย่างยิ่ง แล้วตอนนี้แหละครับ หนังสือนิยายกำลังภายใน กลายเป็นสื่อตัวเลือกที่รองๆลงมาเรื่อยๆ ความบันเทิงมีมากมายหลายรูปแบบ ก่อนหน้า เจาะเวลา กำลังภายใน กำลังจะตาย มีแค่งานเขียน สั้นๆ จาก กลุ่มการประกวด เรื่องสั้นๆที่เราต่างก็อ่านกันไม่จุใจ เรื่องพื้นๆ ฆ่าล้างแค้น ชิงรักหักสวาท แย่งกันเป็นใหญ่ในยุทธภพ พวกเราได้แต่อาศัยผลงานเก่าๆ ที่อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกของ ยอดฝีมือ บรรเทาความอ้าวว้าง เงียบเหงาไม่ใช่เหรอครับ แล้วตอนนี้ มีหวงอี้ที่โดดเด่นขึ้นมา เป็นเรือธงให้ กำลังภายใน ได้รับการยอมรับอีกครั้ง แน่นอน สไตส์การเขียน การเล่าเรื่อง จิตวิญญาณที่ต้องการนำเสนอเปลี่ยนไป ตามยุคสมัยและกาลเวลา การเขียนเรื่องยาวๆ มีค่าทางการตลาดแน่นอน ผมอดแค้นใจไม่ได้ทีทำไมการต่อสู้ใหญ่ๆในจอมคน ต้องข้ามไปอีกเล่ม รอเล่มหน้า ถึงจะได้อ่าน แต่ก็เข้าใจในเงื่อนไขการตลาด ก็ทนกันไป เพราะอะไร เพราะผมรักกำลังภายในครับ ไม่อยากให้มันตายหายไปจากชีวิต ทุกท่านที่อยู่ในบอร์ดเนี่ย ต่างก็รักนิยายกำลังภายใน ผมรู้สึกดีที่ได้เห็นการโพส์ตตอบกันอย่างมากมาย เพราะแสดงว่าคนกำลังภายในยังมีอยู่ ทุกท่านต่างก็มีนักเขียนในดวงใจ ผมชอบบทวิจารณ์ ท้ายเรื่อง 8 เทพ มาก ที่ท่านกิมยังบอกว่า ช่วงแรกก็ตั้งใจที่จะเขียนที่ คน 8 คนเป็นตัวแทน เทพอสูรมังกรฟ้า แต่เขียนไปมา เรื่องก็ดำเนินไปพร้อมกับตัวเอก 3 คน เพื่อนนักเขียนของท่านกิมยังที่เขียน นางพญาผมขาว บรรยายว่า การอ่าน 8 เทพเหมือนได้ดื่มเหล้ารสชาติสารพัน ได้ดื่มด่ำกับรสชาติที่สุดยอด ไปตลอดเกือบทั้งเรื่อง ซึ่งช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ในวงการนักเขียนเขาสนับสนุนกันครับมิได้ทำลาย ยกย่องนักเขียนท่านนั้นๆเป็นเรื่องที่ดีครับ แต่การปิดใจจนปฏิเสธงานคนอื่น ดูถูกงานของเขาเหล่านั้นเพียงเพราะ ทำไม่ได้อย่างยอดนักเขียนในอดีต จะดีหรือครับ เราเหลือนักเขียนกำลังภายใน เขียนใ้ห้อ่านกันกี่คน เหลือสำนักพิมพ์กี่สำนัก ที่ยอมพิมพ์กำลังภายในเรื่องใหม่ๆให้เราอ่าน ถ้าไม่ส่งเสริมก็อย่ามุ่งทำลายกันเลยครับอยู่เฉยๆ เปิดใจให้กว้างๆ เราจะได้มีกำลังภายในให้อ่านกันนานๆครับ ถ้าเขาทำไม่ดีจริง เขาก็เจ๋งไปเองแหละครับ ผมไม่ได้ว่าหวงอี้ดีทุกเรื่อง เทพมาร ผมไม่ได้ซื้ออ่าน แต่ก็อ่านจนจบ เจ้าของร้านหนังสือเช่าึคนหนึ่งที่รู้จักกับผม แกด่า หวงอี้สาดเสียเทเสีย ว่า ขายงานได้เพราะเรื่่อง เซ็กส์ ผมเคยอธิบายให้แกฟ้งว่า หวงอี้เคยเขียนบรรยายความรู้สึกว่า ตอนเขียนเทพมาร เนี่ยที่เน้นฉาก เซ็กส์ เพราะมันเข้าถึงคนรุ่นใหม่ได้ง่าย เพราะมันเป็นเรื่องยาวรุ่นแรกๆที่เขาเขียน ต้องการให้ติดตลาด จนทำให้แฟนประจำกำลังภายใน หลายต่อหลายคน ต่อว่าเขาในเรื่องเนี่ย ซึุ่่งเขาก็ยอมรับผิดเพราะ กำลังภายในล้วนๆก่อนหน้านี้ มันขายไม่ค่อยออกจริงๆ(นึกถึงช่วงยุค 92 - 98 นะครับ)แต่หลังจากนั้น เขาก็ผลิตงานคุณภาพดี อย่าง มังกรคู่ และ จอมคน ออกมา ให้เราได้เสพรับความสุขที่ห่างหายไปนาน การอ่านหนังสือดีๆเป็นความสุขครับ อยากให้ทุกคนมีความสุขที่ได้อ่านหนังสือกำลังภายในเรื่องโปรดของคุณ ฤ จะให้กำลังภายในหายไปจากวงการหนังสือไทย ถึงจะพอใจครับ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 50 20:59:45 จากคุณ : เวลาว่างคือชีวิต - [ 23 พ.ค. 50 20:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ท่าน เวลาว่างของชีวิต วิจารณ์ได้ดีมาก ตรงประเด็นครับ จากคุณ : ยินเจียหมิง (ลิ้วชั้งเอี้ยง) - [ 24 พ.ค. 50 09:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ผมได้อ่านงานเขียนของทั้ง 3 ท่านนะ ผมว่านักเขียนแต่ล่ะท่านมีแนวการเขียนไปคนล่ะแบบ ถ้านำมาเปรียบเทียบกันมันคงจะเถียงกันไม่จบ    ทุกท่านมีทั้งจุดเด่นและจุดด้อยในงานเขียนของตัวเองในแนวทางต่างๆ เพียงแต่แนวงานเขียนใดเรื่อใดงจะถูกใจคนอ่านทุกท่านเท่ากันหมดคงเป็นไปได้ยาก เพราะแต่ล่ะคนมีความชอบ นิสัย และอีกหลายๆอย่างที่ไม่เหมือนกันแล้วงานเขียนเรื่องเดียวกันจะเป็นที่ชื่นชอบกันทุกคนนั้นคงเป็นไปไม่ได้   ส่วนตัวผมเองบางเรื่องของโก้วเล้ง กิมย้ง หวงอี้ ผมก็ไม่ชอบเท่าไหร่ อ่านแล้วง่วง เบื่อ บางที่จบยังงี้ได้ไงฟ่ะหรือบางทีซื้อมาประดับบ้านมาเป็นปียังทำใจอ่านไม่ได้ก็มี (ซื้อไว้ก่อนเดียวหมด)   แต่ที่มาบอกว่าคนนั้นคนนี้เรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นขยะวรรณกรรมนั้น จะไม่เป็นการดูถูกคนอ่านหรือคนที่ชื่นชอบกันเกินไปหรือเปล่าครับ ความชอบนั้นเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลนะครับ จากคุณ : อิงเจิ้ง - [ 24 พ.ค. 50 16:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 65 มันจุดชนวนมาตั้งแต่ คห.1 นะท่าน จขกท. - วิจารณ์ข้อติติงงานหวงอี้ เรื่องหลุดพล๊อต อางู้ (คห.1) - แทนที่จะตอบ กลับไพล่ไปด่าโก้วเล้งแบบดูถูกว่าหลุดพล๊อตยิ่งกว่าหวงอี้ เพราะเขียนนิยายตอนเมาแล้วเขียนเสร็จตอนสร่างเมา ความเห็นต่อมา - เริ่มวิจารณ์หวงอี้ sdt (คห.8) - ตอบโต้โดยวิจารณ์หวงอี้ค่อนข้างแรง โดยวิจารณ์ว่างานหวงอี้เป็นแค่เศษสวะวรรณกรรม ความเห็นต่อมา - วิจารณ์หวงอี้ต่อไป และมีคนถามคุณอางู้ว่า เรื่องไหนของโก้วเล้งที่หลุดพล็อต อางู้ (คห.37) - นึกชื่อเรื่องไม่ออก ขอกลับไปค้นดูก่อน (จริงๆตรงนี้ผมคิดว่าถ้านิยายโก้วเล้งหลุดพล๊อตเป็นอาจิณ คุณอางู้ไม่ควรต้องไปค้นก่อนมาตอบว่าเรื่องไหน) ความเห็นต่อมา - วิจารณ์หวงอี้ต่อโดยมีทั้งกองเชียร์และพวกติติง อางู้ (คห.48) - อ้างว่าจำเรื่องที่โก้วเล้งหลุดพล๊อตไม่ได้ ขี้เกียจไปค้นที่บ้านเก่า sdt (คห.52) -  เข้าใจว่าอางู้หาเรื่องจาก คห. 37 จึงไม่ยอมเลิก ยังคงยืนยันว่านิยายหวงอี้เป็นเศษสวะวรรณกรรม คห.นี้แรงทีเดียวครับ อางู้ (คห.55) - บอกให้คุณ sdt ไปอ่านกระทู้เก่าที่คุณอางู้วิพากษ์โก้วเล้ง ความเห็นต่อมา - เกี่ยวกับนิยายแต่ละเรื่องจะประเมินว่าดีไม่ดีอย่างไร ควรประเมินอย่างไร ความจริงผมว่าคุณอางู้เปิดประเด็น "หลุดพล๊อต" มาตั้งแต่ คห.1 แล้วครับ จขกท.ไม่ได้ถามพาดพิงนักเขียนท่านอื่นสักนิด ส่วนคุณ sdt ก็โต้ตอบกลับรุนแรงเกินไปครับ นี่คือข้อสรุปของกระทู้นี้ ขอบคุณครับ vp12 แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 50 21:03:48 จากคุณ : สินสมุทร (vp12) - [ 24 พ.ค. 50 21:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เรียนท่าน vp12 จาก คห. ข้างบนนี้ นิยายของโกวเล้งผมตลุยอ่านจากร้านเช่าหนังสือ และต่อมาก็ตามซื้อรายสัปดาห์ของอึ้งเอ็งเล่มละ 5 บาทมาเย็บเล่มรวมกันเอง นี่เป็นเรื่องสมัยที่เป็นวัยรุ่นยังไม่เกณฑ์ทหารเลยครับ ไม่ได้อ่านโกวเล้งจริงๆจังๆอีกเลย นอกจากนานๆครั้งเจอเรื่องสั้นในตู้ก็หยิบไปอ่านฆ่าเวลาบ้าง จึงจำไม่ได้จริงๆว่าชื่อเรื่องอะไรบ้าง นอกจากนี้ที่พยายามจะค้นก็คือนิตยสาร Times จำได้ว่ามีอยู่ฉบับนึงเคยลงรายละเอียดไว้ เพื่อนำคำสัมภาษณ์เก่าของ Gu Long โกวเล้งมาให้ดู ก็หาไม่พบ ส่วนเรื่องการพาดพิงก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาของการวิจารณ์ร่วมกัน ผมยังนึกไม่ออกจริงว่าทำไมจึงไม่สมควร ไม่ว่าจะพระเครื่องนาฬิกาปืนรถหรือผู้หญิง การพูดคุยวิจารณ์ก็เห็นไม่พ้นการพาดพิงวิจารณ์ร่วมเพื่อให้เกิดข้อแตกต่างเห็นภาพเปรียบเทียบ นี่ถ้าอยู่ห้องกำลังภายในแต่ผมไปเอางานประเภทอื่นมาวิจารณ์เปรียบเทียบปนเปก็ว่าไปอย่าง ต้องเรียนให้ทราบว่าโดยแท้จริงแล้วไม่ได้มีอคติอะไรต่อโกวเล้งเลยแม้แต่น้อย จะให้ตรงตัวเลยต้องบอกว่าค่อนข้างจะสงสารเสียด้วยซ้ำ ชีวิตของโกวเล้งสะท้อนออกมาในนิยายช่วงหลังค่อนข้างชัดเจน เพียงแต่ผลงานการเขียนบางเรื่องเท่านั้นที่ออกมาแย่มาก แม้แต่คนเขียนยังเสียใจที่ปล่อยออกมา นี่ก็เป็นเพราะเขามีผลงานมากในช่วงอายุที่สั้นๆ เมื่อมีมากก็มีหลุดเป็นปกติ แต่เรื่องที่ดีๆของเขาก็ไม่น้อย แม้แต่เซียวฮื้อยี้ยังเขียนขึ้นมาก่อนอุ้ยเซี่ยวป้อเกือบสองปี ถ้าวิจารณ์งานเขียนที่ออกมาแย่แล้วแฟนคลับรับไม่ได้ไม่ยอมให้แตะต้อง ผมก็ช่วยอะไรนอกเหนือไปจากนี้อีกไม่ได้แล้ว จากคุณ : อางู้ - [ 25 พ.ค. 50 13:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 67 #ต้องเรียนให้ทราบว่าโดยแท้จริงแล้วไม่ได้มีอคติอะไรต่อโกวเล้งเลยแม้แต่น้อย (คคห.1) ก็ยังดีกว่าของโกวเล้งเยอะนะครับ ของโกวเล้งบางเรื่องนี่อยู่ๆหลุดพล็อตออกทะเลไปเลย เหมือนเริ่มเขียนตอนยังไม่เมา แล้วไปจบเรื่องเอาตอนสร่างเมา #เพียงแต่ผลงานการเขียนบางเรื่องเท่านั้นที่ออกมาแย่มาก นี่ก็เป็นเพราะเขามีผลงานมากในช่วงอายุที่สั้นๆ เมื่อมีมากก็มีหลุด**เป็นปกติ** (คคห.37) มารับทราบ ท่านธารารมณ์ที่ 34 ก่อนนะครับ ต้องไปค้นหนังสือดูก่อนว่ายังอยู่ไหมจะได้มาถกให้รับทราบโดยทั่วกัน (คคห.48) ยังค้นไม่เจอครับ และก็ชักจะขี้เกียจไปรื้อค้นแล้ว หากค้นไม่พบที่บ้านนี้ผมยังต้องตะเลงไปค้นที่บ้านเก่า วุ่นวายรำคาญ #ถ้าวิจารณ์ **งานเขียนที่ออกมาแย่** แล้วแฟนคลับรับไม่ได้ไม่ยอมให้แตะต้อง ผมก็ช่วยอะไรนอกเหนือไปจากนี้อีกไม่ได้แล้ว (คคห.34-ธารารมณ์) **เรื่องไหนครับ**ที่พล็อตเรื่องออกทะเล** ส่วนใหญ่เรื่องของโก้วเล้งถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องยาว ตัวละครมาก เช่น เซียวฮื่อยี้ ฤทธิ์มีดสั้น ก็ไม่มีพล็อตออกทะเลนี่ครับ (คคห.41-มหาศาล)ส่วนที่ผมอ่านแล้วไม่ชอบจริงๆ เป็นเรื่องสั้นเล่มเดียวจบในยุคสุดท้ายมากกว่า เช่นมีดบินกรีดฟ้าอ่านแล้วค่อนข้างผิดหวัง จาก คคห.1 อางู้คิดว่าโก้วเล้งหลุดพล็อตเป็นปกติเมื่อเทียบกับหวงอี้ จาก คคห.37 บอกเป็นนัยว่าอยากมีเรื่อง ดังนั้น ผมขอใช้คำพูดของคุณอางู้บ้างก็แล้วกัน "ผมคิดว่า ผลงานหวงอี้เป็นแค่เศษสวะะวรรณกรรมที่ได้รับการโปรโมทเท่านั้น" ถ้าผมวิจารณ์งานเขียนที่ออกมาแย่ แล้วแฟนคลับรับไม่ได้ไม่ยอมให้แตะต้อง ผมก็ช่วยอะไรนอกเหนือไปจากนี้อีกไม่ได้แล้ว จากคุณ : sdt - [ 25 พ.ค. 50 17:29:12 A:10.2.4.54 X:203.185.68.131 TicketID:145526 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เข้ามาขอบคุณท่าน เวลาว่างแห่งชีวิต ที่ช่างพูดได้ตรงกับความรู้สึกของข้าพเจ้าเสียเหลือเกิน จากคุณ : Lily of the Valley - [ 25 พ.ค. 50 21:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 69 คุณ sdt ก็พอกันนั่นแหละครับ ผมว่ามันเริ่มแรงไปตั้งแต่ที่คุณใช้คำว่าเศษขยะวรรณกรรมแล้วครับ เพราะในความเป้ฯจริง ไม่มีวรรณกรรมเรื่องใดเป็นเศษขยะหรอกครับคนที่พูดคำนี้ออกมาได้สมควรเเป้นเศษขยะมากกว่า ผมเคยรู้สึกแย่เพราะคนวิจารณ์นิยายกำลังภายในว่าเป็ฯกาฝากวรรณกรรมบ้าง หนอนของวงการวรรณกรรมบ้าง แต่ผมก็ยังไม่เคยเห้นใครคนไหนออกมาบอกว่านิยายกำลังภายในเป้นเศษขยะของวงการวรรณกรรมเลยนะครับ จากคุณ : et009 - [ 26 พ.ค. 50 21:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านทั้งโกวเล้ง และหวงอี้ มีความเห็นแตกต่างไปคะ คือ หวงอี้แต่งเรื่องได้ยาวมาก เลยรู้สึกอืดๆบางช่วง แถม XXX เยอะไปหน่อย โดยเฉพาะเทพมารเลยอ่านไม่จบ ส่วนของโกวเล้งกระชับกว่า แต่สงสัยว่าทำไมพระเอกถึงเก่งเว่อร์จัง จากคุณ : น้องใหม่แม่นาง JingJing - [ 26 พ.ค. 50 22:29:54 A:58.8.21.158 X: TicketID:146498 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ผมว่าหวงอี้ก็ดีนะครับ เจาะเวลาหาจิ๋นซี มังกรคู่ 2 เรื่องนี้ผมชอบมากๆ ส่วนเทพมารไม่ชอบเลยครับ ส่วนจอมคนก็สนุกดีนะครับ ดูยังไงๆหวงอี้ก็ไม่น่าจะเป็น เศษขยะวรรณกรรม ได้เลยครับ ส่วนงานของโกวเล้ง ผมเห็นด้วยที่พระเอกเก่งเวอร์เกินไป จากคุณ : kikisayu - [ 26 พ.ค. 50 22:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 72 มาช้าหน่อย คงไม่ว่ากัน วันหยุด กลับจากวัดทำบุญแล้วก็มาพักผ่อนอยู่กับบ้านสะสางเรื่องค้างคาบ้าง ฮ่าๆ สรุปเป็น คห.ๆ อย่างท่าน vp12 ที่ 65 น่ะดีครับ สมกับที่เรากำลังอยู่ในส่วนย่อยของห้องสมุด แต่ตัดข้อความมาเป็นท่อนๆแบบ sdt ที่ 67 น่ะไม่ไหว ขอเถอะครับวิธีนี้ ส่วนเรื่องข้อความของผมที่ท่าน sdt พยายามคิดเหลือเกินว่าผมอยากมีเรื่องมาก นี่ก็อนาถใจ ในเว็บบอร์ดอินเตอร์เน็ต การประลอง ประมือ คือการประมือกันทางความคิด  ไม่ใช่ยื่นมือยื่นเท้ามะลุจอออกไปทำร้ายกันได้ อันความคิดวิทยาเหมือนอาวุธ คงเคยได้ยินนะครับ ว่ากันง่ายๆ สวะที่ท่าน sdt ด่ากราด อย่างกิมย้งยังเคยได้รับพระราชทานตำแหน่งจากพระราชินิอังกฤษ ยศอัศวิน ที่ข้าราชการอังกฤษยังโค้งให้ เรียก Sir หรือจะประมือกันด้วยงาน พญามังกรเจ็ดดาว งานเขียนสุดพิศดารของโกวเล้ง   ท่านก็ลองเลือก ที่ท่านว่าสวะ ของกิมย้งเรื่องใดเรื่องหนึ่งมาเปรียบกันดูครับ แบบนี้คือการประมือในเว็บบอร์ด กรุณาปรับความคิดให้ตรงกัน เมื่อไหร่ทะลุจอออกหากันได้ ค่อยว่าผมอยากมีเรื่อง แบบนั้นจึงจะถูก จากคุณ : อางู้ - [ วันวิสาขบูชา 16:26:20 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ใครว่างานของหวงอี้เป็นแค่เศษขยะวรรณกรรม นี่อาจต้องศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมมากหน่อยนะครับ ชอบ ไม่ชอบ ว่ากันไป แต่งานหวงอี้บางท่อนบางตอนลึกซึ้ง แสดงถึงภูมิปัญญาของหวงอี้ ที่สั่งสมความรู้หลายแขนงมาช้านาน ทีนี้เข้าเรื่อง หวงอี้ เป็นอย่างไรสำหรับผม นิยายเค้าไม่ค่อยสนุกโดยภาพรวม แต่สนุกเป็นตอนๆ หนังสือหวงอี้ ผมไม่เคยอ่านจนจบเลย แต่บางตอนผมอ่านหลายครั้ง อ่านแล้วอ่านอีก ผมยอมซื้อหนังสือหวงอี้ทั้งเล่ม เพื่ออ่านตอนเดียว ก็ทำมาแล้ว สรุป หวงอี้ตอนนี้ยังสู้ กิมย้ง โกวเล้ง ในภาพรวมไม่ได้ แต่ในรายละเอียดบางเรื่อง ผมว่าเหนือกว่า ที่สำคัญ หวงอี้ยังมีโอกาสก้าวต่อไปในเรื่องงานเขียน จากคุณ : โต (โต) - [ 1 มิ.ย. 50 13:41:11 ]

ความคิดเห็นที่ 74 คุณอางู้ก็เกินไปนะครับ ต่อความยาวยาวสาวความยืดอยู่นั่นแหละครับ คุณsdt เขาว่าหวงอี้คนเดียวและไม่ได้พาดพิงกิมย้งเลยครับ จริงอยู่คุณอางู้ไม่ได้ใช้ข้อความรุนแรงแบบนาย sdt แต่คุณอางู้พูดพันกันไปมาและพาดพิงใส่ร้ายโจมตีผู้อื่นด้วย ผู้อ่านกระทู้โปรดใช้วิจารณญาณเรื่องคุณอางู้กล่าวหาคุณ sdt ว่าด่ากิมย้ง ส่วนนาย sdt ก็พูดรุนแรงเกินกว่าเหตุจริงๆ จากคุณ : jargon - [ 2 มิ.ย. 50 18:29:18 A:203.151.227.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 75 โหๆ  แรงกันจริง  นึกว่ายังไม่ออกจากราชดำเนินซะอีก จากคุณ : เบื่อบอลอุด - [ 2 มิ.ย. 50 20:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เฮ้ยๆ กระทู้นี้ยังไม่จบอีกเหรอ ผมงงไปหมดจริงๆครับ ผมไปด่าว่ากิมย้งที่ไหนกันครับคุณงู้ จากคุณ : sdt - [ 4 มิ.ย. 50 16:33:56 A:10.2.4.28 X:203.185.68.131 TicketID:145526 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ถูกของท่าน jargon 74 ครับ ผมหลงไปเอง ไม่ได้กลับขึ้นไปอ่านด้านบนเสียก่อนจนลืม ขออภัยท่าน sdt สำหรับประเด็นที่หลงเข้าใจผิดเรื่องกิมย้ง จากคุณ : อางู้ - [ 4 มิ.ย. 50 18:16:37 ]

ความคิดเห็นที่ 78 จบแล้วใช่ไหมครับ จากคุณ : นิกรครับ - [ 6 มิ.ย. 50 17:24:08 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เหอะเหอะ จบซักที จากคุณ : อสูรฟ้า - [ 8 มิ.ย. 50 07:54:42 A:202.57.175.95 X: ]