ความคิดเห็นที่ 1 ขออนุญาตออกความเห็นนะครับ ผมเชื่อว่า แต่ละชาติต่างมีธรรมชาติเป็นของตนเอง วัฒนธรรมประเพณี ความเชื่อของคนในแต่ละประเทศจะแตกต่างกัน โครงสร้างทางสังคมต่างกัน ประวัติศาสตร์ที่หล่อหลอมคนแต่ละรุ่นจนมาถึงปัจจุบันก็แตกต่างกัน พม่าประกอบด้วยคนหลายเชื้อชาติ หลายเผ่าพันธุ์ พม่า ไทยใหญ่ มุสลิมจากบังคลาเทศ ชนเผ่าเหล่านี้ยังต่อสู้กันไม่เลิก ยังมีความยึดมั่นในเชื้อชาติเผ่าพันธุ์ของตน ปัญหาของพม่าอิรุงตุงนังยิ่งกว่า ๓ จังหวัดภาคใต้ของเราซะอีก ผมเชื่อว่า นี่คือเหตุผลหนึ่งของรัฐบาลทหารพม่า อันนี้ไม่ได้หมายถึงผมสนับสนุนที่พม่าทำอย่างนี้นะครับ ผมว่าทหารไทย-ทหารพม่า ตอนนี้ความคิดไม่แตกต่างกัน ตอนนี้มาดูคุณอองซาน ซูจี มั่ง ผมว่าปัญหาที่เธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่เรื่องใหญ่ เท่ากับเธอมีสามีเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งอันนี้คงเป็นสิ่งที่รัฐบาลทหารพม่ารับไม่ได้ พม่าเคยเป็นเมืองขึ้น ความรู้สึกตรงนี้แรงกว่าเรา ถึงตรงนี้ถามว่า อย่างนี้พม่าควรออกจากอาเซียนมั้ย ผมคิดว่า ไม่ควรครับ อย่างน้อยหากยังคงอยู่ในอาเซียน ก็ยังคงพอจะพูดจาอะไรกันได้ เราหนักที่สุดเพราะเราอยู่ติดกับพม่า คงไม่ดีนักถ้าต้องมีข่าวเราปะทะกับพม่าบ่อยๆ ไม่ใช่กลัวนะครับ แต่มันเสียทั้งคู่ ทั้งเรา ทั้งพม่า เหมือนเพื่อนบ้านติดกันแต่ไม่ถูกกัน อยู่กันอย่างไม่สบายใจทั้งสองบ้าน สำหรับหน้าตาของอาเซียน เรื่องของผลประโยชน์เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด หากอาเซียนยังน่าพิศมัยสำหรับต่างชาติ เรื่องสิทธิมนุษยชนก็ถูกมองข้ามได้ ดูอย่างจีนและเวียดนามก็ได้ครับ ตราบใดที่เวียดนามและจีนยังเป็นแหล่งที่ต่างชาติจะสามารถตักตวงหาผลประโยชน์ได้ เขาก็จะไม่ยกเรื่องนี้มาพูดให้เสียเวลา กลัวขายของไม่ได้ เข้าไปลงทุนไม่ได้มากกว่า. จากคุณ : hummel - [ 28 พ.ค. 50 18:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จริงอย่างที่คุณhummel พูดแหละค่ะ กรณีของประเทศพม่าเรื่องที่เป็นประเด็นอยู่นั้น เป็นเพียงประเด็นมายาที่(ดูเหมือน)น่าหนักใจ แท้จริงแล้ว การขับพม่าออกหรือไม่ไม่ได้สำคัญเท่ากับการมีอำนาจและการได้แทรกแซง มีพาวเวอร์ทางการเมืองในพม่า(นี่แหละที่จะควบคุมพฤติกรรมรัฐบาลทั่วโลกได้อย่างแท้จริง) และเป็นจริงที่ว่า พม่านั้นไม่ได้แคร์อะไรมากกว่าการถูกแย่งอำนาจไปจากรัฐบาลทหารและการปล่อยให้ชนกลุ่มน้อยขึ้นมาเป็นหอกข้างแคร่ที่แข็งแกร่ง เย้ยกำลังทหารค่ะ เส้นใยบางๆที่โลกเรามีกับพม่าคือการยอมรับในสมาชิกภาพอาเซียน และอันนี้เป็นหมากตัวหนึ่งที่จะ "เล่น"กะพม่าค่ะ ถ้าถอนออกมาก็จะไม่เหลือะไรให้เล่นอีกต่อไป โดยเฉพาะตอนนี้ทั่วโลกอยากจะ"เล่น"กะ พม่า มากกว่าที่พม่า อยากจะเล่นกะเรา จากคุณ : ฝนเดือนเจ็ด - [ 28 พ.ค. 50 18:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ในความคิดเรา เราว่าควรให้พม่าอยู่ในอาเซี่ยนต่อไปค่ะ เพราะจะสามารถแทรกทางการเมืองโดยใช้ด้านการทูตในเรื่องต่างกับพม่าได้ ด้วยตัวของพม่าเองในตอนนี้ดังที่เป็นข่าวอยู่เค้าไม่ได้ใส่ใจโลกภายนอกหรอกนะคะว่าใครจะให้ความสำคัญกับเค้าไหม๊ แต่เค้าใส่ใจเรื่องภายในของเค้ามากกว่า ดังนั้นเมื่อต้องการแทรกแทรงด้าน อื่นเช่น ด้านมนุษยชน ควรจะผ่านทูตของอาเซี่ยนจะดีที่สุดค่ะ ถึงแม้จะได้ไม่มากแต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย ..... จากคุณ : poockey - [ 28 พ.ค. 50 23:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนนี้มาดูคุณอองซาน ซูจี มั่ง ผมว่าปัญหาที่เธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่เรื่องใหญ่ เท่ากับเธอมีสามีเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งอันนี้คงเป็นสิ่งที่รัฐบาลทหารพม่ารับไม่ได้ พม่าเคยเป็นเมืองขึ้น ความรู้สึกตรงนี้แรงกว่าเรา --------------- การมีผัวฝรั่งแบบถูกทำนองครองธรรม ผ่านการแต่งงานตามประเพณีที่มีผู้ใหญ่รับรู้นี่ มันน่ารังเกียจมากหรือยังไง ผัวฝรั่งของเธอก็ตายมาเป็นสิบปีแล้ว แถมตอนผัวใกล้จะตายด้วยโรคมะเร็ง ยื่นคำร้องต่อรัฐบาลพม่า ขอไปดูใจเมียครั้งสุดท้ายก่อนตาย หลังจากโดนกีดกันมานาน แต่รัฐบาลไม่อนุญาตแต่ยินดีถ้าอองซานจะออกนอกประเทศไปหาผัว เรื่องของผัวเธอก็อยู่ส่วนผัว ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับการเมืองอะไรแม้แต่น้อย การเป็น สส ของเธอ ก็ไม่เกี่ยวกับผัว รัฐบาลทหารล้มผลการเลือกตั้งเอง ถ้าจะเอาอคติที่ว่า บังเอิญอองซาน มีผัวเป็นฝรั่งอังกฤษเท่านั้นเป็นข้ออ้างในการล้มผลการเลือกตั้งแล้วขังผู้หญิงคนเดียวที่มีแต่มือเปล่ามาสิบยี่สิบปีนี่ ปัญญาอ่อนมากๆ พูดยังกะว่าในพม่า ไม่มีพลเมืองหรือประชากรลูกผสมอังกฤษยังงั้นหล่ะ พ่อของเธอเป็นหนึ่งในกลุ่มผู้นำเรียกร้องเอกราชจากอังกฤษแท้ๆ การมีผัวฝรั่งอังกฤษก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเอาแผ่นดินพม่าไปคืนให้อังกฤษเข้ามาปกครองอีกซะที่ไหน จากคุณ : Viengวิไล - [ 28 พ.ค. 50 23:50:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืม... มาอ่านเป็นความรู้ครับ จากคุณ : เชษฐา - [ 29 พ.ค. 50 02:51:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่าอเมริกาไม่ได้มองภาพอาเซียนแบบนั้นหรอกครับ เพียงแต่ใช้ทางอาเซียนช่วยกดดันพม่ามากกว่า เพราะตอนนี้อเมริกาก็ได้ประโยชน์จากอาเซียนเยอะครับ คงไม่กล้าตัดสัมพันธ์แบบทันทีทันใด... (เหมือนกับที่ตอนนี้หงอจีนจะแย่แล้ว) จากคุณ : nanoguy - [ 29 พ.ค. 50 06:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณเวียงวิไลกำลังระบายความทุกข์ส่วนตัวรึเปล่าคะ กรณีคุณอองซาน ซูจีกับสามีฝรั่ง(อังกฤษ) เป็นเรื่องรับไม่ได้ของพม่ามานานนมถมถืด.... ถึงกับกล่าวกันว่า "อองซานไปมีผัวฝรั่ง แล้วฝรั่งที่ไหนก็ไม่เอา ดั๊นไปเอาฝรั่งอังกฤษ(ตัวแสบ)ที่พม่าเคยตกเป็นเมืองขึ้นซะอีก" คุณไปอ่านหนังสือของคุณธีรภาพ โลหิตกุล ชื่อ "กบฏเกือก เมื่อเลือดแม่อิรวดีกรุ่น" ดูค่ะ อย่าลืมว่าเรามาเปิดหน้าต่างสู่โลกกว้างเพื่อที่จะเข้าใจโลกนี้มากขึ้น  ไม่ได้รู้เพื่อ take side แล้วมาคิดมากไม่พอใจเหมือนดูนิยายแล้วสงสารนางเอกนะคะ ส่วนกรณีบิดาคือนายพลอูอองซานน่ะ รัฐบาลทหารพม่านับถือเป็นวีรบุรุษก็จริง แต่พ่อก็ส่วนพ่อ ลูกก็ส่วนลูก ไม่เกี่ยวกัน และถ้าเอามาเกี่ยวกัน อำนาจของรัฐบาลไม่ถูกยึดคืนไปโดยปริยายเหรอคะ รัฐบาลเผด็จการ ไม่แคร์เสียงมวลชนและความถูกต้อง เพราะบทบัญญัติแห่งความถูกต้องจะตราขึ้นจากความพอใจและประโยชน์ส่วนน้อยของชนชั้นปกครองเป็นหลัก ดังนั้น คุณลองใช้ข้อมูลให้เกิดประโยชน์ดีกว่า ทำอะไรก็ได้ ที่จะได้ผลที่ดีตามมา รับรองว่าดีกว่าคุณเพลินเพลินกับการรับข้อมูลมาเพื่อ "อิน" กะข้อมูล เหมือนว่าเรื่องจริงนี้เป็นละครหลังข่าว จากคุณ : ฝนเดือนเจ็ด - [ 29 พ.ค. 50 10:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ในบางครั้ง...รัฐบาลเมียนมาร์ก็ดูเหมือนว่าจะแข็งข้อต่อโลกภายนอกเกินไป...ทำอะไร ก็ปุบปับ...อย่างย้ายเมืองหลวงหรือกักขังออง ซาน ซู จี ต่อไปเรื่อย ๆ แถมปัญหาละเมิดสิทธิมนุษยชนอีก....แต่มองว่าเขาควรอยู่ต่อเพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งในภายหลัง.....และอีกไม่นาน พลเอกอาวุโสตานฉ่วยก็จะตั้งนายก ฯ ใหม่แล้วแทนที่ พลเอกโซ วิน ที่ป่วยเป็นมะเร็ง...แต่ก็ใช่ว่าจะทำให้สถานการณ์บ้านเมืองดีขึ้น นายกรัฐมนตรีของเขาก็แค่...คนที่เปลี่ยนหน้ามาใหม่เท่านั้น...ภาพพจน์ก็ยังดูเป็นทหารอยู่ดี นายกรัฐมนตรีคนใหม่...พลโท..เต็ง  เส่ง จากคุณ : นกสุโขทัย - [ 29 พ.ค. 50 11:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 9 Feraya' s cartoon จากคุณ : นายช่างปลูกเรือน - [ 29 พ.ค. 50 11:57:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าเกิดการที่อองซานมีผัวฝรั่ง เป็นสิ่งที่รับไม่ได้ เหตุไฉนคนที่อยู่ฝ่ายอองซานจึงยังคงมีอยู่มาถึงทุกวันนี้ เพราะคนที่อยู่ข้างอองซาน ก็ยังมีอยู่และไม่ได้ตั้งแง่เรื่องที่มีผัวเป็นฝรั่งอังกฤษ จะแปลกอะไรในเมื่อเธอไปเรียนหนังสือที่อังกฤษ ผัวเธอก็คือเพื่อนนักศึกษาที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน หรือคุณไม่เคยคบใครพิเศษในชั้นเรียน ถ้าอองซาน ไปนั่งจับฝรั่งตามบาร์ก็ว่าไปอย่าง ผู้ที่รับไมได้และตั้งแง่น่าจะเป็นพวกสลอร์กเดิมซะมากกว่าที่ใช้ข้ออ้างการมีผัวฝรั่งของเธอเป็นข้อโจมตีเธอ เพราะแพ้ผลการเลือกตั้ง แล้วที่บอกว่าพ่อก็ส่วนพ่อ ลูกก็ส่วนลูก งั้นก็ผัวก็ส่วนผัว เมียก็ส่วนเมียเหมือนกันใช่หรือเปล่าหล่ะ เพียงแต่อองซาน เป็นลูกนายพลอองซาน ซึ่งเป็นผู้นำในยุคเรียกร้องเอกราช แม้พ่อจะตายไปแล้ว แต่การเป็นลูกสาวอดีตผู้นำก็มีส่วนให้คนจำนวนไม่น้อยภักดีต่อเธอในฐานะลูกสาวของพ่อ อาจจะทำให้พวกสลอร์กหวั่นเกรงในที่สุด ส่วนเรื่องที่ถามว่าระบายความทุกข์ส่วนตัวอะไรหรือเปล่า คุณหมายถึงอะไร จากคุณ : Viengวิไล - [ 29 พ.ค. 50 14:07:26 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่า เราควรคำนึงถึงประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจมาก่อนนะครับ การขับพม่าออก มีแต่ทำให้อาเซียนเสียประโยชน์เปล่าๆครับ ควรจะกดดันเรื่องดังกล่าวอย่างประนีประนอมดีกว่า ถึงจะเห็นผลช้า แต่ผลเสียน้อยกว่าครับ ความเห็นผมเหมือนจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่ว่า ไม่มีประเทศไหนเขาไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ของชาติตัวเองมาก่อนหรอกครับ แล้วก็ตอนนี้ พลเอก ขิ่นยุ้น หายไปไหนแล้วครับ ไม่ได้ตามข่าวเลย??? จากคุณ : สนิมเหล็ก - [ 29 พ.ค. 50 14:52:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ใจเย็นๆครับ คุณ Viengวิไล อย่าไปซีเรียสอะไรขนาดนั้นเลย เรื่องของคนอื่น เราวิจารณ์กันเพื่อความรู้ความเข้าใจกันดีกว่าครับ จากคุณ : สนิมเหล็ก - [ 29 พ.ค. 50 15:16:50 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผมมาสนับสนุนให้ใจเย็นๆด้วยอีกคนครับ ประเด็นเรื่อง "สามีฝรั่ง" เป็นเรื่องที่ถูกตั้งข้อรังเกียจจริงหรือไม่จริง มันเป็นข้อเท็จจริงที่พิสูจน์ได้ครับ โดยส่วนตัวไม่เคยรู้มาก่อนว่าซูจี ถูกตั้งข้อรังเกียจ ในประเด็นนี้ ท่านไหนที่ทราบข้อมูลเรื่องนี้ หรือ คุณ Hummel มาอธิบายประเด็นนี้เพิ่มเติมซักหน่อย ได้มั้ยครับ เพื่อความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น จากคุณ : จงรักไม่ภักดี - [ 29 พ.ค. 50 17:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมเห็นด้วยกับทรรศนะของคุณ hummel และเห็นเพิ่มเติมว่า พัฒนาการของระบบปกครอง ของประเทศใดประเทศหนึ่ง เป็นเรื่องที่คนภายในประเทศ ประเทศอื่นต้องไม่เข้าไปแทรกแซง ดูตัวอย่างได้จากตะวันออกกลาง บ้านเมืองเขาฉิ-บห-ายหมด และเราก็เห็นแล้วว่า อเมริกาเข้าแทรกแซงประเทศใดก็ตาม เป็นเรื่องผลประโยชน์ของอเมริกาทั้งนั้น ผมยังเชื่อว่าน้ำมันในใต้ดินพม่าคงมีมาก นี่อาจเป็นแนวยาวมาถึงภาคใต้ของประเทศเราด้วย จากคุณ : ลุงกฤช (ลุงกฤช) - [ 29 พ.ค. 50 18:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขออนุญาต... ถูกพาดพิงครับ... เออ... ที่ผมบอกว่า เรื่องของคุณอองซานมีสามีเป็นชาวอังกฤษน่ะ ไม่ได้หมายความว่า ผมเห็นว่าคุณอองซานทำผิดนะครับ ผมเคารพสิทธิของเธอตรงนี้เต็มที่ แต่ที่ผมนำมาเสนอนี้มันเป็นข้อเท็จจริงครับ พอดีข้อเท็จจริงอันนี้มันเป็นสิ่งที่ผู้มีอำนาจในพม่าขณะนี้เขารับไม่ได้ อันนี้เป็นประเด็นที่ผู้นำรัฐบาลทหารพม่าเขายกมาใช้เพื่อต่อต้านคุณอองซาน ซูจี เพื่อดึงมวลชน ตรงนี้เป็นกลยุทธ์ของพวกรัฐบาลทหารในประเทศต่างๆ ใช้กันนะครับ ดูจากตอนที่สามีของคุณอองซานป่วยหนักใกล้จะเสียชีวิตแล้ว รัฐบาลทหารพม่าเขายังอยากให้คุณอองซานซูจี ออกนอกประเทศไปเลย แต่ออกไปแล้วห้ามเข้ามาอีก คุณอองซาน ซูจี เธอก็ใจเด็ดจริงๆ เธอคงเห็นว่า ชาติบ้านเมืองต้องมาก่อน ผมว่า คุณแม่ของเธอคงบ่มเพาะสายเลือดของท่านนายพล อองซาน ไว้อย่างเต็มที่ สมเป็นสายเลือดของวีรบุรุษจริงๆ เรื่องที่เราถกกันอยู่นี่ คือเรื่องที่พม่าควรจะออกจากอาเซียนไปดีมั้ย พอดีปัญหาที่ชาติตะวันตกเขารุมเกลียดพม่าแล้วโยงมาเป็นประเด็นที่ตั้งข้อรังเกียจคือ ปัญหาประชาธิปไตยในพม่า ประชาธิปไตยในพม่าก็ไปโยงถึงการกักตัวคุณอองซานซูจีไว้ในบ้านพัก ซึ่งผมว่า พวกเราทุกคนก็คงเห็นว่า รัฐบาลทหารพม่าทำไม่ถูก แต่ในมุมมองของทางการพม่าก็คงมองอีกว่า ถ้าปล่อยให้ชาวบ้านเข้ากรุงได้ ...เอ๊ย ไม่ใช่ ถ้าปล่อยให้คุณอองซานซูจี ออกมาได้ เธอคงต้องเดินสายทางการเมืองอีกแน่นอน แล้วถึงตอนนั้น ทั้งคนผู้สนับสนุนคุณอองซานซูจี ทั้งชนกลุ่มน้อยที่รอจังหวะจะเข้ามามีส่วนในทางการเมืองของพม่า ทั้งต่างชาติที่ต้องการจะหาประโยชน์จากเรื่องนี้คงต้องเข้ามารุมกระทืบรัฐบาลทหารแน่ๆ นี่แหละครับ คือสิ่งที่รัฐบาลทหารพม่ากลัว ยิ่งมีกรณีอเมริกันบุกอิรัค พม่าเองที่เขาคิดว่า ทรัพยากรของเขายังมีให้ตักตวงได้อีกเพียบ คุ้มกับที่อเมริกันจะบุกเข้ามายึดเพื่อให้พม่ามีประชาธิปไตย ผมว่า มันก็พอจะสอดคล้องกับที่พม่าย้ายเมืองหลวงด้วยนะครับ อเมริกันบุกอิรัคส่วนหนึ่งคือ ใช้การโจมตีจากทะเล ร่างกุ้งห่างทะเลนิดเดียว การบินเข้ามาแป๊ปเดียวก็ถึงตัวแล้ว ...คงไม่ยาวเกินไปนะครับ จากคุณ : hummel - [ 29 พ.ค. 50 19:22:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณคุณฮัมเมลที่เข้ามาช่วยแก้ต่างนะคะ จริงๆฝนเดือนเจ็ดต่อกระทู้ครานี้ ผิดฤดูจริงๆ เหอๆ ที่คุณเวียงวิไลกรี๊ดแตกน่ะ เป็นเพราะฝนฯไปแหย่เองแหละ เพราะคคหเวียงวิไลน่ะ อ่านไปแล้วนี่เหมือนกำลังเล็คเชอร์นิสิตเจ้าปัญหา...ปัญหาอะไรเหรอคะ? ก็คือปัยหาที่เธอ"อิน"จัดกับกระทู้และจุด"ผัวฝรั่ง" โดยไม่ถอยออกมาคุยแบบตั้งประเด็นน่ะค่ะ ถ้าอยู่ในคลาสวิพากษ์ประวัติศาสตร์ ดิฉันจะแนะให้ไปลงวิชา "การอ่านเพื่อความซาบซึ้ง" จะเหมาะกะเธอมาก แต่ถ้าอยู่ในคลาสการใช้เหตุผล หรือ หลักวิพากษ์และการพูด ไม่ว่าด้วยหลักกการไหน ... คิดว่าได้สัก d ค่ะ กลับมาประเด็น "ผัวฝรั่ง" กันต่อ อย่างที่คุณฮัมเมลกล่าวไว้ มันเป็นประเด็นการกีดกันการเข้าถึงอำนาจของรัฐบาลพม่าที่สร้างไว้กันคุณอองซาน ซูจี เรียกได้ว่ามันเป็น hidden agenda ของเรื่องนี้ เอาเป็นว่าดิฉันถามคุณฮัมเมลต่อเลยละกัน ว่า นายกฯคนใหม่ของพม่ามีที่ทอ่อนลงต่อประชาคมโลกบ้างหรือเปล่า ไม่หวังขั้นปล่อยคุณซูจี ลองมาช่วยกันคิดดูนะคะ จากคุณ : ฝนเดือนเจ็ด (ฝนเดือนเจ็ด) - [ วันวิสาขบูชา 17:49:10 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คงต้องพิจารณาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ครับ คือ ถ้าปล่อยคุณ ซูจี ออกมาแล้ว จะเกิดผลอะไรขึ้นบ้าง ข้อแรก คือ ผลกระทบภายในประเทศ ผมไม่ทราบว่า รัฐบาลทหารพม่าประเมินความมั่นคงของตนเองไว้ขนาดไหน หมายความว่า ถ้าปล่อยคุณซูจีออกมา เขาสามารถจะคุมสถานการณ์ได้หรือไม่ ตรงนี้คงต้องพิจารณาจากหลายฝ่ายที่เกี่ยวข้อง:- - พรรคฝ่ายค้านและผู้สนับสนุน - ชนกลุ่มน้อยกลุ่มต่างๆ ซึ่งมีการตั้งเป็นกลุ่มต่อต้านรัฐบาลทหารพม่าเป็นจำนวนมาก ตรงนี้ผมว่าเป็นปัญหามากกว่ากลุ่มพรรคฝ่ายค้านของคุณซูจีเสียอีก เพราะกลุ่มพวกนี้จัดการได้ยาก, มีวิธีหารายได้ของตนเอง เช่นยาเสพติด, มีกำลังติดอาวุธ และอาจมีการสนับสนุนจากนอกประเทศด้วย - กลุ่มในกองทัพพม่าเอง อย่านึกว่าจะคุมกันอยู่นะครับ เรื่องของผลประโยชน์ มันจะมีผู้ได้ประโยชน์ และผู้เสียประโยชน์ ผมยกตัวอย่างให้ฟังเรื่องนึง ผู้บังคับบัญชาทหารพม่าที่อยู่ตามแนวชายแดนไทย-พม่านี่ ใครถูกโยกย้ายมาตรงนี้เขาถือว่าเป็นการให้รางวัล เพราะมีหนทางหากินสารพัด ดังนั้นตำแหน่งตรงนี้มักจะมีการโยกย้ายเสมอๆ เพราะผู้บังคับบัญชาในกองบัญชาการ SLORC ไม่อยากให้เกิดความแตกแยก ต้องให้ได้รับการแบ่งสรรประโยชน์เท่าเทียมกัน. การปฏิวัติซ้อนนี่มักจะเกิดเพราะการระแวงสงสัย การอุ้มชูลูกน้อง จนคนอื่นรู้สึกว่าผู้บังคับบัญชาไม่ให้ความเป็นธรรม ข้อที่สอง คือ ผลกระทบภายนอก ตรงนี้ผมว่า รัฐบาลทหารพม่าไม่ค่อยแคร์ เพราะแม้ในเวลานี้ที่ชาติตะวันตกพากันไม่ยอมติดต่อเขา แต่ผมว่า พม่าชอบใจซะอีก เพราะเขาอยากอยู่อย่างพอเพียงแบบนี้ อันนี้ที่บอกว่าเขาอยากอยู่คือความคิดของผู้นำทหารพม่านะครับ เพราะเมื่อไรให้ฝรั่งเข้าไป จะมีการตามอย่างฝรั่ง เพราะฝรั่งเข้าไปก็ต้องเอามาตรฐานฝรั่งตามเข้าไปด้วย อย่างน้อยก็โรงแรมต้องมีมาตรฐาน พอคนพม่าเห็นก็คงเหมือนคนทุกชาติ ว่าทำไมเราจะมีมั่งไม่ได้ แล้วก็จะตามมาด้วย รัฐบาลจำกัดสิทธิคนพม่า แต่ยกเว้นให้กับคนต่างชาติ ผลก็คือ ความวุ่นวายตามมา ตอนนี้พม่ามีการนำเข้าสินค้าจากจีน, ไทย, มาเลย์ และสิงคโปร์ ซึ่งแค่นี้เขาก็ถือว่า เขาอยู่ได้แล้ว การส่งออกของพม่ารายการใหญ่สุดก็คือ ก๊าซธรรมชาติจากอ่าวเมาะตะมะ วิ่งเข้ามาที่โรงไฟฟ้าราชบุรีของไทย ไม่ต้องห่วงเพราะยังไงไทยก็ต้องซื้อ มาเกี่ยงงอนอะไรไม่ได้ ไม่งั้นไม่มีไฟฟ้าใช้. ส่วนลูกค้าของพม่ารายอื่นก็คือ ญี่ปุ่น. เรื่องของอาวุธยุทโธปกรณ์ พม่ได้รับความช่วยเหลือจากจีน อันไหนที่จีนไม่กล้าขายให้เพราะเกรงใจประเทศตะวันตก พม่าไปซื้อเอาจากเกาหลีเหนือ ที่รับชำระเป็นยาเสพติดก็ได้ ระบอบเผด็จการทหารแบบพม่ามีผลประโยชน์มหาศาล เพราะเขามีอำนาจคุมทุกอย่างในประเทศ ดังนั้นเขาคงไม่ยอมสูญเสียตรงนี้แน่นอน ตราบใดที่เขายังทำให้คนอยู่อย่างพอเพียงได้ ตรงนั้นก็คือหลักประกันว่า เขายังครองอำนาจได้ เพราะไม่มีใครมาคิดว่า เขาทำไมมีสิทธิมีอำนาจอยู่คนเดียว ตรงนี้แหละครับที่ผมถึงบอกว่า สภาพการรับรู้ของสังคมต่างกัน พม่ามีทีวี ๒ ชอง วิทยุ AM/FM อย่างละหนึ่งสถานี นั่งอยู่ในอำนาจมาหลายเจนเนอเรชั่น ทุกอย่างทหารพม่าคุมไว้ได้หมด นี่แหละครับ ฝรั่งเข้ามาก็จะมายุ่งกับเขา ทำไมทำอย่างนั้นไม่ได้ ทำไมทำอย่างนี้ไม่ได้ ตอนนี้่มาถึงปัญหาว่า ท่าทีของพม่าอ่อนลงต่อประชาคมโลกหรือเปล่า - พม่าไม่สนใจต่อประชาคมโลกเท่าไหร่ เพราะไม่ว่าประชาคมโลกจะแข็งกร้าวกับเขา หรือจะมีมิตรภาพให้กับเขา เขาก็ยังติดต่อทำมาค้าขายเหมือนเดิม ไทยจะบอกว่า ไม่งั้นเราไม่ซื้อก๊าซนะ พม่าคงหัวเราะ เพราะท่อส่งก๊าซนี่เราก็ลงทุนเอง หรือจีนก็ไม่สนใจกับเรื่องแบบนี้ เพราะจีนมีจุดมุ่งหมายจะใช้พม่าเป็นฐานที่มั่นในการออกสู่มหาสมุทรอินเดีย ซึ่งตอนนี้จีนให้ความสำคัญกับภูมิภาคเอเซียใต้มากกว่าสมัยก่อนเยอะ เดี๋ยวนี้จีนกับอินเดียหันมาค้าขายกันแล้ว สบายทั้งคู่ สรุปแล้ว ผมเห็นว่า ในสภาพที่เป็นอยู่อย่างปัจจุบัน รัฐบาลทหารพม่าสนเรื่องความมั่นคงของตนเองมากกว่า ประชาคมโลกจะมีท่าทีอย่างไรในเรื่องของคุณซูจี พม่าไม่สนใจ เพราะพม่าไม่อยากให้ฝรั่งเข้ามามีบทบาทในพม่ามากอยู่แล้ว สิ่งที่ผมว่า SLORC กลัวมากๆ คือ การที่อเมริกันจะส่งทหารบุกเข้ายึดพม่าเหมือนที่ทำกับอิรัค การส่งทหารเข้าไปปลดปล่อยพม่าเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ อ้างได้ทั้งเรื่องเพื่อให้พม่ามีประชาธิปไตย และเรื่องปราบปรามยาเสพติด และเมื่อมีรัฐบาลประชาธิปไตย อเมริกันสามารถหาวิธีเข้าไปซื้อสัมปทานได้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นก๊าซธรรมชาติ แร่ธาตุ และทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ แต่สิ่งที่อเมริกันจะต้องคำนึงถึงมากคือ พม่าไม่ใช่อิรัค ที่ประเทศเพื่อนบ้านของอิรัคก็หวาดระแวง เพราะอิรัคเคยเข้าไปยึดคูเวต, อิรัครบกับอิหร่าน อิรัคเลยเป็นอันธพาลในสายตาเพื่อนบ้าน แต่พม่าไม่ใช่ พม่าเป็นเพียงบ้านที่ชอบปิดบ้านเงียบ ไม่สุงสิงกับเพื่อนบ้าน อีกสองประเทศที่คงรับไม่ได้กับการที่ทหา่รอเมริกันจะเข้าไปจัดการกับพม่าอย่างที่ทำกับอิรัคก็คงเป็นอินเดียกับจีน เพราะพม่าไม่เป็นภัยกับทั้งสองชาตินี้ การที่อเมริกันจะแผ่อิทธิพลมาทางแถบทะเลอันดามันคงทำให้อินเดียไม่สบายใจ จีนก็คงไม่ชอบที่เห็นเรืออเมริกันมาป้วนเปี้ยนแถวนี้เหมือนกัน นายกรัฐมนตรีคนใหม่ของพม่าคงจะมีท่าทีอ่อนลงถ้าหากว่า ประชาคมโลกลดความแข็งกร้าวกับเขาเท่านั้นเอง แต่อย่าลืมว่า อำนาจสูงสุดอยู่ที่ผู้นำทหารพม่าเท่านั้น จากคุณ : hummel - [ วันวิสาขบูชา 22:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตัดพม่าออกจากอาเซียน แล้วจะเอาไปไว้ที่ไหนหล่ะครับ สามารถยกออกไปไว้กลางมหาสมุทรอินเดียได้หรือไม่? ก็คงไม่ได้ ก็ต้องอยู่กับแบบนี้ต่อไป มีพรมแดนติดกันต่อไป จากคุณ : เซียงหยาง (xiangyang) - [ วันวิสาขบูชา 22:36:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตลกตายหล่ะแม่คุณ แล้วที่พิมพ์ๆ นี่เหตุผลมันยังไม่กระทบหูแม่คุณหรือยังไง ถ้าว่างจัดขนาดนั้นก็ลองแจกเกรดให้ตัวเองก่อนก็ดีนะ ไม่ต้องมาทำตัวเป็นเจ๊จ่าแจกใบแดงให้คนอื่นหรอก จากคุณ : Viengวิไล - [ วันวิสาขบูชา 23:50:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เอ่อ... ตอนแรกว่าจะไม่สนใจแล้ว แต่เห็นข้อความมันแรงขึ้นเรื่อยๆ เลยอยากพูดอะไรหน่อยนะครับ คือตอนแรกที่คุณ hummel เอ่ยว่า ตอนนี้มาดูคุณอองซาน ซูจี มั่ง ผมว่าปัญหาที่เธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่เรื่องใหญ่ เท่ากับเธอมีสามีเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งอันนี้คงเป็นสิ่งที่รัฐบาลทหารพม่ารับไม่ได้ พม่าเคยเป็นเมืองขึ้น ความรู้สึกตรงนี้แรงกว่าเรา แล้วคุณviengวิไล ออกมาโต้ว่าประเด็นนี้ไม่ถูกต้องใน คคห.๔ อาจจะใช้คำพูดแรงสักหน่อย คุณฝนเดือนเจ็ดรู้สึกไม่พอใจแทนคุณ hummel ก็เลยมาช่วย แล้วอาจจะใช้คำพูดแรงเหมือนกัน เลยโต้กันไปกันมา แต่คุณ hummel ก็มาเขียนตอบใน คคห.๑๕ ซึ่งน่าชมเชยว่าไม่ใช้อารมณ์เลย คิดว่า point อยู่ตรงที่คุณ hummel เขียนว่า เรื่องของคุณอองซานมีสามีเป็นชาวอังกฤษน่ะ ไม่ได้หมายความว่า ผมเห็นว่าคุณอองซานทำผิดนะครับ ผมเคารพสิทธิของเธอตรงนี้เต็มที่ แต่ที่ผมนำมาเสนอนี้มันเป็นข้อเท็จจริงครับ พอดีข้อเท็จจริงอันนี้มันเป็นสิ่งที่ผู้มีอำนาจในพม่าขณะนี้เขารับไม่ได้ อันนี้เป็นประเด็นที่ผู้นำรัฐบาลทหารพม่าเขายกมาใช้เพื่อต่อต้านคุณอองซาน ซูจี เพื่อดึงมวลชน ซึ่งน่าจะเป็นข้อยุติแล้วว่า เราทุกคนนับถือในความเป็นวีรสตรีของคุณอองซานซูจี และเคารพในสิทธิของเธอทุกประการเต็มที่ แต่ที่ยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดเป็นเพราะมันเป็นข้ออ้างของรัฐบาลทหารพม่าข้อหนึ่งที่ใช้โจมตีเธออย่างไร้เหตุผล ซึ่งคุณ viengวิไลก็เห็นพ้องต้องกัน ดังกล่าวใน คคห.๑๐ ว่า ผู้ที่รับไมได้และตั้งแง่น่าจะเป็นพวกสลอร์กเดิมซะมากกว่าที่ใช้ข้ออ้างการมีผัวฝรั่งของเธอเป็นข้อโจมตีเธอ เพราะแพ้ผลการเลือกตั้ง ผมคิดว่าเคลียร์หมดแล้วนะครับ ได้ข้อยุติแล้ว ถ้าคุยต่อไปก็รังแต่จะเป็นการทะเลาะเบาะแว้ง ไม่มีประโยชน์อะไร เรื่องนี้ผมก็พูดไม่เต็มปากนักเพราะเพิ่งทะเลาะกับคุณนู๋เองง่ะในกระทู้แนะนำมาหมาดๆ แต่อยากบอกว่าเท่าที่ผมอ่านข้อความของทั้งคุณ viengวิไล กับ คุณฝนเดือนเจ็ดมานี้ก็รู้สึกว่ามีความคิดอ่านลึกซึ้ง มีมุมมองที่กว้างขวางทั้งคู่ การใช้อารมณ์นี้หรือใช้คำรุนแรงนี้เป็นเรื่องที่ปุถุชนเราพลั้งเผลอบ้างบางครั้ง ถ้าอภัยได้ก็ให้อภัยกันเถอะครับ อย่าให้เป็นเหตุให้โกรธกันต่อไปข้างหน้าเลย แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 50 02:08:40 จากคุณ : เชษฐา - [ 1 มิ.ย. 50 02:06:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณ, คุณเชษฐาครับ จากคุณ : hummel - [ 1 มิ.ย. 50 03:24:37 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ใจเย็นๆครับ คนกันเองทั้งนั้น จากคุณ : เซียงหยาง (xiangyang) - [ 1 มิ.ย. 50 08:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ส่งป้าไปบวชชี--- จากคุณ : ฝนเดือนเจ็ด - [ 1 มิ.ย. 50 20:05:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มีข้อข้องใจในกรณีที่สหรัฐอเมริกาแสดงความกังวลถึงการฆ่า+ข่มขืน+ข่มขู่ชาวกระเหรี่ยงอย่างป่าเถื่อนโดยทหารพม่า(เชื่อว่าส่วนหนึ่งก็น่าจะเป็นพี่+น้องไทยที่ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยช่วงเสียกรุงฯ) ( แรมโบ้ 4 ที่กำลังถ่ายทำอยู่ที่ชม. น่าจะสะท้อนภาพดังกล่าวใด้ชัดเจนขึ้นด้วยค่ะ)             ...ขอถามว่ามีจริงหรือไม่ค่ะ ..ถ้ามีจริงจะถูกลงโทษไหม....เพราะก็เป็นทหารเหมือนกัน             สมมุติว่าข้างบ้านเรา รู้ก็รู้ว่ามีการข่มขืน ฆ่า ทารุณผู้หญิงอยู่ในบ้าน แต่เจ้าของบ้าน(ที่ยึกอำนาจมาจากเสียงประชาชน) ใด้กรุณาอนุญาตให้เราต่อสายไฟนำไฟมาใช้ที่บ้านเราใด้....(ถือเป็นพระคุณอย่างยิ่ง รวมทั้งจะให้สัมปทานลงทุนทำเรื่องการสื่อสารฯ) ...... เราก็เลยทำเฉย (คล้ายกับกรณีเด็กหญิงถูกข่มขืนบนรถเมล์แต่ไม่มีใครช่วย...หรือเปล่าคะ)....            จะว่าไปการกว่าหาว่าประเทศนั้นประเทศนี้เข้ามาก้าวก่ายก็เพื่อตักตวงผลประโยชน์เข้าตัว .... ไทยเราเองเป็นอย่างเค้าด้วยหรือเปล่า.....คะ เมืองประเทศราช ...เมืองขึ้น ....ส่งเครื่องบรรณาการฯ คุ้นๆอยู่นะคะ            .....  ถ้าไทยเรามีรัฐบาลทหารที่ลุอำนาจเช่นนั้น เราจะอยากให้คนอื่นมาช่วยปลดปล่อยเพื่อให้เป็นประชาธิปไตยกันหรือเปล่าคะ หรือจะถือว่า"เป็นเวรเป็นกรรม" จากคุณ : แม่ขา - [ 2 มิ.ย. 50 02:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ ^ ต้องดูหลายๆกรณีนะครับ การให้เพื่อนบ้านมาแทรกแซงเพื่อมนุษยธรรมมันมีข้อเสียเสมอ แต่ข้อเสียนั้นจะน้อยกว่าผลดีหรือเปล่า อย่างเวียดนามมาปลดปล่อยเขมรจากเขมรแดง ก็เชิดรัฐบาลเขมรเป็นหุ่นอยู่ (จนกระทั่งปัจจุบัน?) แต่ก็ทำให้เขมรรอดจากยุคโหดร้ายของพอลพต แต่ที่อิรัก อเมริกามาปลดปล่อยอิรักจากซัดดัม แต่ดูเหมือนอิรักหลังยุคซัดดัมมีแนวโน้มจะแตกเป็นเสี่ยงๆ รบราฆ่าฟันกัน แย่ยิ่งกว่ายุคซัดดัมเสียอีก จากคุณ : เชษฐา - [ 2 มิ.ย. 50 04:14:33 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ข้อข้องใจของคุณ...แม่ขา  ผมคิดว่า คงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริง  ไม่ต้องดูตัวอย่างสถานะการณ์แย่ๆ อย่างพม่าเลยครับ กรณีของทหารอเมริกันประจำฐานทัพที่โอกินาวา หรือกรณีในฟิลิปปินส์ที่ผ่ามมาไม่นานนี่เอง ก็เกิดเรื่องทำนองนี้ ทหารก็คือ คนที่ถืออาวุธ ถ้าไม่มีวินัย ทหารก็ไม่ต่างจากโจร... อันนี้เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ใช่มั้ยครับ มาประเด็นที่ว่า ถ้าเรารู้ว่ามีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นแล้วเราไม่ทำอะไรมันถูกต้องหรือเปล่า ผมคิดว่า เราคงต้องมาดูเหมือนกันว่า เราจะช่วยอะไรได้มากน้อยแค่ไหน. บางอย่างมันก็อยู่ในวิสัยที่จะทำได้ แต่บางอย่างมันก็ทำไม่ได้ การเข้าแทรกแซงเรื่องอย่างนี้ วิธีที่ดีที่สุดคือ วิธีที่ต้องใช้ผลประโยชน์ตอบแทนครับ พม่าจะฟังเราถ้าพม่าคิดว่า จะได้อะไรจากเรา คิดอย่างนั้นมั้ยครับ. ตอนนี้พม่าไม่ต้องพึ่งพาเราถึงขนาดว่า เราพูดอะไร พม่าต้องเกรงใจเรา เพราะพม่ายังซื้อสินค้าอุปโภคจากจีน จากมาเลเซีย จากสิงคโปร์ได้ เราจะเห็นได้ว่า ทุกครั้งที่มีปัญหา เขาปิดชายแดนทันที คนที่ชายแดนของเขาจะเดือดร้อน รัฐบาลกลางเขาไม่สนใจ เขาเอาตัวเขาไว้ก่อน ตรงชายแดน ทางฝั่งเขา, เขาก็ปล่อยให้แอบขนของจากฝั่งเราเข้าไป คือเขาเล่นทั้งบนดินและใต้ดิน เราเล่นกับเขาบนดินอย่างเดียว เสียเปรียบเขาประจำแหละครับ นี่คือความจริงครับ เรื่องต่างๆ หลายๆ เรื่องมันมี Hidden Agenda อยู่ หากเราจะพิจารณาเรื่องแบบนี้ ยกตัวอย่างพม่าแล้วกันนะครับ... ตอนนี้โครงสร้างอำนาจของพม่าอยู่ที่ไหน, ถ้าเป็นประเทศประชาธิปไตย ก็คงต้องดูที่ประชาชนเป็นหลัก เพราะประชาชนเป็นผู้มีอำนาจ รัฐบาลต้องเอาใจประชาชน นโยบายของรัฐบาลจะมีแนวโน้มออกมาแบบนั้น เพื่อรักษาความนิยมในสมัยหน้า สำหรับพม่า... แกนอำนาจของพม่าอยู่ที่ผู้นำสูงสุดของ SLORC และยังเป็นอำนาจแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด คราวก่อนนายพลหม่องเอ ทำเรื่องไม่ถูกใจ แกปลดเลย อำนาจของรัฐบาลพม่าตอนนี้ ผมว่า เขาจัดการกับเรื่องภายในของเขาได้อย่างเด็ดขาด คนภายในของเขาไม่มีทางต่อต้านเขาได้ ฝ่ายค้านถูกจับเข้าคุก คนพม่าไม่มีใครกล้าหือ พวกที่จะหือหนีออกนอกประเทศหมด ที่รัฐบาลพม่าไม่ทำเพราะแค่นี้้เขาก็ถูกประนามจากโลกอยู่แล้ว เขาแค่เกรงใจแค่นั้นแหละครับ แต่ถ้าต่อต้านกันจริงๆ อย่างเช่น จีนปิดพรมแดนไม่ค้าขายกับพม่าต่อไป ไม่ช่วยเหลือเรื่องอาวุธ มาเลย์-สิงคโปร์หยุดค้าขาย ประเทศต่างๆ ไม่ค้าขายกับพม่าต่อ ถ้าทำได้อย่างนี้จริง พม่าคงยอมทำอะไรมากกว่านี้ ...ผมคิดว่าอย่างนั้นนะครับ. จากคุณ : hummel - [ 2 มิ.ย. 50 07:55:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เห็นด้วยกับคุณ Hummel น่ะค่ะ เท่าที่อ่าน มา เราลองเปิดใจกว้าง มองดู พม่า ก็ไม่ได้แย่ ขนาดผู้คนอดตาย แต่ เป็นเพราะ ผลประโยชน์ ทำให้ พวก **ฝรั่ง ** ทั้งหลาย Anti พม่าเป็นพิเศษ ทำไม พวกเค้าเหล่านั้น ไม่โฟกัส ไปทาง แอฟริกา ที่มีสงครามกลางเมือง หรือ ผู้คนไม่มี แม้อาหาร  มากกว่าพม่าค่ะ ??? อยากทราบ ข้อนี้เหมือนกัน จากคุณ : fluffyboy101 - [ 2 มิ.ย. 50 15:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มีกรณีที่ฝรั่งเข้าไปแทรกแซงในประเทศอาฟริกาเหมือนกันครับ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นอดีตอาณานิคม ลักษณะการเข้าไปมีหลายรูปแบบ แล้วแต่วัตถุประสงค์ อย่างเช่น - จีน ดูๆ แล้ว ห่างกันเยอะ แต่ทำไมจีนเข้าไปทำอะไรในอาฟริกา, เป้าหมายก็คือ หาพรรคพวกครับ ทราบกันดีอยู่นะครับว่า ไต้หวันเป็นเสมือนหนามยอกอกของจีน จีนต้องการเป็นเสมือนตัวแทนของคนจีนเพียงชาติเดียว (ไม่นับรวมกรณีคนจีนโพ้นทะเลที่อยู่ไกลออกไปอย่างสิงคโปร์) ไต้หวันหลังพ่ายแพ้จีนในเรื่องของการเข้าเป็นสมาชิกใน UN ประเทศที่เคยเป็นมิตรกับไต้หวันถูกจีนตามไปเปิดสัมพันธไมตรีทางการทูตหมด ก็เหลือแต่ประเทศในอาฟริกา ประเทศพวกนี้ในทางเศรษฐกิจไม่น่าสนใจ แต่ก็มีเสียงใน UN หนึ่งเสียงเหมือนกัน ไต้หวันก็เข้าไปหาประเทศกลุ่มที่ใครๆ ไม่สนใจ เพื่อว่า อย่างน้อยใน UN ก็ยังประเทศที่รับรองไต้หวันอย่างเป็นทางการบ้าง  จีนก็ต้องตามไปเช็คบิล วิธีการของจีนก็คือ เอากีฬานำเข้าไปก่อน มาแบบคณะนักกีฬา พ่วงไปด้วยว่า อยากได้สนามกีฬามั้ย จีนลงทุนสร้างสนามกีฬาให้เลย ขออย่างเดียวคือ ยกเลิกความสัมพันธ์ทางการทูตกับไต้หวัน อันนี้ก็แบบหนึ่งครับ - การเข้าไปลงทุนในรูปของสัมปทาน โดยเฉพาะประเทศในอาฟริกาบางประเทศที่มีทรัพยากรสำคัญ เช่นไนจีเรีย ประเทศเหล่านี้บรรดาประเทศตะวันตกจะให้การเอาใจใส่เป็นพิเศษ สงครามกลางเมืองที่อาจเกิดขึ้น ส่วนใหญ่จะถูกประเทศตะวันตกเข้าแทรกแซงก่อนจะมีเรื่องร้ายแรง - ประเทศที่อยู่ในจุดยุทธศาสตร์ ประเทศเหล่านี้จะอยู่ในการจับจ้องอยู่เป็นพิเศษเหมือนกัน ส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปของการสร้างสัมพันธอันดี (อาจมีการจ่ายใต้โต๊ะ) สรุปว่า มีการโฟกัสไปที่ประเทศอาฟริกาเหมือนกันครับ แต่ต้องมีผลประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่งด้วย จากคุณ : hummel - [ 3 มิ.ย. 50 01:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รู้สึกเห็นด้วยกับ คุณ hummel ค่ะ จากคุณ : khunpumpim - [ 13 มิ.ย. 50 17:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไทยควรเป็นไทยครับ  ตอนนี้เราหลงกระแสตามเทคโนโลยีเขา แต่อีกไม่ นาน มันจะถึงยุคขาดแคลนข้าวปลาอาหาร เพราะเขาจะหันไปผลิตอ้อย ข้าวโพดไปทำเชื้อเพลิงกัน  สวนเกษตรต่างๆ ก็จะลดลง ถึงตอนนั้น หาก เรามีอาหารในประเทศเพียงพอ เราไม่ต้องไปง้อเขาหรอกครับ   ทุกวันนี้เราต้องส่งอาหารไปต่างประเทศ ง้อให้เขามาซื้อ เพราะเราอยาก ได้เงิน อยากได้ทอง  ถ้าถึงยุคนั้น ต่อให้มีทองก็ "กิน" ไม่ได้ เห็นด้วยกับคุณhummel จริงๆ จากคุณ : อ.ปมโปโกะ - [ 18 มิ.ย. 50 11:44:26 ]