ความคิดเห็นที่ 1 เรียนคุณสื่อศิลป และพี่ วิ ค่ะ ติดตามมานานหลายปี ขออนุญาตถามปัญหาสักข้อนะคะ ถ้าไทยเป็นฝ่ายแพ้ในสงครามโลก เหมือนกับ ญี่ปุ่น และเยอรมันคิดว่าบ้านเมืองในทุกวันนี้จะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่หรือไม่  เพราะ คงจะต้องมีการตอนกำลังทหาร เอ๊ะพูดตอนนี้ได้หรือเปล่าก็ไม่ทราบ อยากทราบความเห็นของท่านทั้ง 2 มากค่ะ จากคุณ : tuang (naporn) - [ 16 มิ.ย. 50 18:37:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาปูเสื่อรอครับ จากคุณ : หมาป่าดำ (หมาป่าดำ) - [ 16 มิ.ย. 50 19:45:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาจารย์สื่อกลับมาแล้ว ดีใจจังเลยค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 20:29:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เคยเห็นหนังจีน เวลาที่ขุนนางตงฉิน ถูกกลั่นแกล้ง ต้องโดนจับใส่ขื่อคา บรรทุกรถเทียมงัวเข้าเมืองหลวงเพื่อเฝ้าฮ่องเต้รับโทษ ท่าทางหน้าตาโทรม ๆ ผมยุ่ง ๆ ถูกแห่ประจานไปกลางตลาด ดูมันยังไง ๆ อยู่ ตอนนี้รู้แล้วครับว่าสภาพแบบนั้นมันเป็นยังไง โห คุณพี่ เล่นจับผมใส่ขื่อคาเลยนะเนี่ย  ดีนะที่ฮ่องเต้ยังมีเมตตา ไม่จับตัดหัวเสียบประจานไว้หน้าประตูเมือง เอ้า งั้นไถ่โทษด้วยการทำตัวเป็นเด็กดี เข้าเวรประจำแล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 16 มิ.ย. 50 20:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ที่บอกว่าเรื่องเสรีไทยน่าสนใจ แต่ไม่เคยเขียนเลย เพราะว่าที่ผ่านมาประวัติศาสตร์การเมืองไทยเรื่องนี้ เป็นอีกเรื่องนึงที่ถูกป้ายสี สาดโคลน ใส่ไข่ละเลงนิยายใส่ตัวละครกันเป็นที่สนุกสนาน จนแยกไม่ออกว่าอันไนหจริง อันไหนปลอม เรียกว่า ถ้านำเสนอแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ ก็จะกลายเป็นเทคะแนนให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไปแบบสุดลิ่มทิ่มประตูไม่รู้ตัวเลยทีเดียวละ พาลให้ฝ่ายตรงข้ามอยากจะกระโดดเข้ามาละเลงโคลนเรื่องราวข้อมูลหลือเกิน แล้วยิ่งถ้านำเสนอแบบประนีประนอมถนอมน้ำใจกัน ก็ยิ่งไปกันใหญ่ เพราะจะได้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์แบบลูกกวาดสีสวย ที่คนผลิตช่วยตัดนิดเติมหน่อย แบบว่าข้างในรสชาติจะเป็นไงช่างมัน ขอให้ข้างนอกสีสดใสแววาวหลอกเด็ดได้เป็นพอ ก็เลยข้ามไปเสียทีนึงก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ที่ริจะเขียน ไม่ใช่ว่าจะหาญกล้านั่งทางในได้ข้อมูลมาแบบเจ๋งเป้งอะไรหรอกครับ  แต่นั่งนึกไปนึกมา มันไม่รู้จะหาอะไรมาเขียนแล้ว ก็เลยยอมเจ็บตัว เอาเรื่องล่อเป้าแบบนี้มาเขียนซะเลย อย่างน้อยก็น่าจะปลอดภัยกว่าเรื่องศึกพี่เหลี่ยมกับแก๊งค์คุณแม่ช่วยแหละครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 16 มิ.ย. 50 20:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ยังไม่ทันเข้าเรื่อง ก็มีคำถามเสียแล้ว ตอบก่อนแล้วกันเนอะ อย่างน้อยก้ได้ตีกิไปวันนึงก่อน แนวคิดที่ว่า หากประเทศไทยยอมเป็นผู้แพ้สงครามในครั้งนั้น เพื่อเปิดโอกาสให้สัมพันธมิตรเข้ามาจัดการกับระบบเผด็จการทหารของไทย เหมือนกับที่ญี่ปุ่นและเยอรมันโดน โดยเชื่อว่าจะทำให้ประเทศไทยมีพัฒนาการทางประชาธิปไตยที่ก้าวหน้า ด้วยการตัดต่อพันธุกรรมแบบเร่งด่วน ชนิดที่ว่า เอาท๊อปบูตโยนทิ้งแม่น้ำโขงให้มันไหลลงไหลไปอะไรนั่นเลยนั้น  เป็นแนวคิดที่มีการเสนอในช่วงหลัง ๆ มานี่เองครับ หลังจากเห็นพัฒนาการทางการเมืองที่ดีของเยอรมันและญี่ปุ่นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว  แต่ตอนนั้น คงยากที่จะหาใครคิดแบบนี้ได้ จริงหรือไม่ คงพูดยากครับ เพราะมันเป็นทฤษฎีที่ไม่ได้มีการปฎิบัติจริง  เราอาจจะมีประชาธิปไตยที่หนักแน่นมั่นคง เหมือนประเทศผู้แพ้สงครามทั้งสองที่ถูกจัดระเบียบก็ได้ หรืออาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้เหมือนกันครับ หากอนุมานเปรียบเทียบสยามในห้วงยามการพัฒนาประเทศให้ทันสมัยในยุคของ ร.5 กับญี่ปุ่นยุคเมจิ ที่เริ่มต้นก้าวแรกมาใกล้เคียงกัน แต่สุดท้ายกับทิ้งกันไม่เห็นฝุ่น (ยกเว้นพัฒนาการของนักร้องวัยรุ่น ที่น้องโฟร์และน้อมด ช่วยร่นระยะห่างของการพัฒนาระหว่างไทยกับญี่ปุ่นให้เข้ามาใกล้ชิดกันมากขึ้น) ในความเห็นของผมเอง ผมมองง่าย ๆ แบบนี้ครับว่า เรื่องการถูกต่างประเทศจัดระเบียบให้เนี่ย มันก็คล้าย ๆ กับแนวคิดที่ว่า หากเราตกเป็นเมืองขึ้นอังกฤษตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคม  ป่านนี้ พลเมืองเราคงไม่มีปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษ  เหมือนกับที่ฟิลิปปินส์และอินเดีย ที่เขาได้เปรียบเรื่องภาษามาก เคยได้ยินแนวคิดแบบนี้ไหมละครับ  อย่างน้อยก็ช่นการส่ง "แม่บ้าน" ไปทำงานที่ฮ่องกง ที่เขามักจะบอกว่า สาวฟิลิปปินส์ได้เปรียบกว่าแม่แจ๋วจากไทยแลนด์ เพราะเรื่องภาษานี่แหละ ซึ่งผมเชื่อว่า เราน่าจะพัฒนาทางการเมืองได้ด้วยกระบวนการภายในสังคมของเราเอง ดดยไม่จำเป็นต้องมีตัวเร่งระดับตัดต่อพันธุกรรมขนาดนั้น  เอาแค่ตัวคะตะไลตจากภายนอกก็น่าจะพอแล้ว อีกประเด็นนึงก็คือ การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองระดับสากลในยุคสงครามเย็นหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ด้วยภมิรัฐศาสตร์ของไทยที่ประชิดประเทศอินโดจีนที่กำลังต่อสู้เพื่อเอกราช การเปลี่ยนแนวทางการต่อสู้ทางการเมืองระดับโลก ระหว่างประชาธิปไตยกับเผด็จการมาเป็นประชาธิปไตยกับคอมมิวนิสต์ของสหรัฐฯ ทำให้ผมเชื่อว่า สหรัฐฯในห้วงยามนั้น คงไม่ยินดีที่จะให้ไทยเป็นประชาธิปไตยที่สุ่มเสี่ยงต่อการโน้มเอียงไปทางการสนับสนุนการต่อสู้เพื่อเอกราชของอินโดจีนหรอกครับ และสุดท้าย คือ อาจจะเกิดขึ้นจริงก็ได้ สำหรับกรณีที่กองทัพไทยถูกจัดระเบียบใหม่ ทำให้เลิกยุ่งกับการเมืองไปเลย หากเราเป็นประเทศผู้แพ้สงคราม  แต่ผลกระทบข้างเคียงของมันก็ไม่ได้หอมหวานสักเท่าไรนักนะครับ จำพระราชดำรัสขององค์จักพรรดิ์ญี่ปุ่นได้ไหมละ เราต้องอดทนในสิ่งที่ไม่อาจจะอดทนได้ กล้ำกลืนฝืนทนทุกข๋ขนาดนั้นเชียวนะครับ สำหรับผู้แพ้สงคราม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 16 มิ.ย. 50 21:03:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณค่ะ ใจจริงคนไทยทุกคน คงไม่มีใครอยากเป็นอย่างนั้น  คนไทยรักอิสระ เหนือสิ่งอื่นใด   เชิญคุญสื่อศิลปต่อเลยค่ะ รอมานานแล้ว จากคุณ : tuang (naporn) - [ 16 มิ.ย. 50 21:15:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เปิดเรื่องก่อนนะครับ เรื่องของเสรีไทยนั้น ถ้าเอาแบบโครงเรื่องหยาบ ๆ แบบปรับพื้นฐานเพื่อความเข้าใจร่วมกัน มันก็มีแค่ว่า เมื่อเช้าวันที่ 8 ธันวาคม 2484 กองทัพญี่ปุ่นได้ยกพลขึ้นบกพร้อมกันหลายจุดในประเทศไทย พร้อมกับเคลื่อนขบวนเข้าทางอรัญประเทศ และแผ่กระจายยึดครองพื้นที่หลายแห่งอย่างรวดเร็ว การต่อต้านมีเพียงบางแห่งในภาคใต้ และหลังจากการสู้รบกันได้ช่วงเวลาหนึ่ง รัฐบาลในขณะนั้นก็มีคำสั่งให้ยุติการต่อต้าน และอนุญาตให้กองทัพญี่ปุ่นเคลื่อนผ่านประเทศไทยได้ ช่วงนี้เอง ที่ได้เริ่มเกิดแนวคิดการต่อต้านญี่ปุ่นขึ้นจากนักการเมืองสายนายปรีดี พนมยงค์  และหลังจากที่ประเทศไทยประกาศสงครามกับพันธมิตร  สถานทูตไทยในสหรัฐฯก็ประกาศไม่ยอมรับการตัดสินใจของรัฐบาลไทย และเริ่มถือกำเนิดเสรีไทยสายอเมริกาขึ้น อีกฟากหนึ่ง ที่อังกฤษ นักเรียนไทยส่วนหนึ่งที่ไม่ยอมรับฟังคำสั่งของทูตไทยในอังกฤษ ก็พยายามแสวงหาแนวทางในการต่อสู้เพื่อประเทศชาติ จนกระทั่งกลายมาเป็นเสรีไทยสายอังกฤษในที่สุด นอกจากนี้ยังมีบทบาทของสายทหารที่พยายามติดต่อกับจีน เพื่อร่วมต่อสู้กับญี่ปุ่น ซึ่งแม้จะไม่สามารถเรียกได้เต็มปากเต็มคำว่า เสรีไทยสายจีน แต่ก็ถูกนับเนื่องเข้าไปเป็นอีกแนวทางนึงในความพยายามที่จะกู้ชาติ แม้ว่าบทบาทของเสรีไทย จะได้แสดงออกอย่างเด่นชัดจริง ๆ เอาก็เมื่อสงครามใกล้สงบแล้ว และไม่ได้มีการู้รบปลดปล่อยขนานใหญ่เหมือนกับที่เกิดขึ้ในโปแลนด์ หรือฝรั่งเศส  แต่สุดท้าย เสรีไทยก็ได้รับการยอมรับจากสัมพันธมิตร และเป้นเงื่อนไขสำคัญที่ทำให้ไทยไม่ต้องตกเป็นประเทศผู้แพสงคราม หลังจากการเดินสวนสนามที่ถนนราชดำเนิน และจบการปราศรัยของนายปรีดี พนมยงค์ หัวหน้าเสรีไทยแล้ว ขบวนการเสรีไทยก็ยุติบทบาทลงอย่างไม่เป็นทางการตั้งแต่บัดนั้น แต่ที่ไม่เป็นทางการนั้น  นับว่าเรื่องของเสรีไทย ได้ทำหน้าที่เป็นสีสันที่ฉูดฉาดโฉบเฉี่ยวเปรี้ยวจี๊ดอีกเรื่องหนึ่งของหน้าประวัติศาสตร์ไทยทีเดียว เพราะยิ่งนานวัน ก็ยิ่งมีเรื่องราวเล่าขานออกมาต่าง ๆ นา ๆ ทั้งบู๊ดุเดือด สำออยอ้อยสร้อย น้ำเน่าเคล้าน้ำตา ตลกโปกฮา ประเภท ผู้นำเสรีไทยขึ้นเครื่องบินผิดลำจนพลาดการเดินทางอะไรประมาณนี้ ก็ค่อย ๆ ติดตามกันไปแล้วกันนะครับ ซึ่งผมคงไม่เล่ารายละเอียดแบบแนวตั้งอะไรแบบนั้น แต่จะยกประเด็นที่น่าสนใจ แล้วรวบรวมข้อมูลจากแหล่งต่าง ๆ มาเพื่ออธิบายหาข้อยุติ หรือไม่ยุติ เพื่อดูความหลากหลายของข้อมูลกันครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 16 มิ.ย. 50 21:16:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จะเป็นแบบไหนก็จะนั่งฟังครับ และเชื่อว่าทุกท่านในนี้ต่างก็มีวุฒิภาวะมากพอในการรับข้อมูลต่างๆ ครับ จากคุณ : @(-_-)@ - [ 16 มิ.ย. 50 21:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แจม ครับ แจม อาจารย์สื่อฯ ตอบแล้ว เคยอ่านในหนังสือหลายเล่มนะครับ ถ้าไทยเราถูกประกาศให้แพ้สงคราม ชาติสัมพันธมิตรจะเข้ามาจัดระเบียบเรา แต่ปัญหาคือใครจะมาจัดระเบียบให้เราละครับ ถ้าเป็นอเมริกาก็ดีไปแต่คงเป็นไปได้ยากเพราะไม่ได้มีผลประโยชน์ในบ้านเรา   เป็นอังกฤษก็ดีหน่อย แต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 กำลังยอบแยบ แถมประชาชนชาวอังกฤษก็พร้อมใจกันตอบแทนรัฐบาลของเชอร์ชิลที่อุตส่าห์พาอังกฤษชนะสงคราม ด้วยการเลือกรัฐบาลของแอตลี จากพรรคแรงงานมาเป็นรัฐบาล ซึ่งกำลังมีนโยบายปลดปล่อยอาณานิคม เพื่อลดค่าใช้จ่าย คงไม่มีเงินเหลือถึงขนาด มาช่วยจัดระเบียบบ้านเราหรอกครับ(ดูได้จากข้อเรียกร้องที่เรียกข้าวจากเราถึง 1 ล้านตัน) ถ้าเป็นฝรั่งเศสนี่หนักใหญ่เลย เพราะกำลังถังแตกอย่างหนัก คงไม่มีเวลามาช่วยจัดระเบียบให้เรา ลำพังอินโดจีนยังเอาไม่ค่อยรอด  จีนคณะชาติอาจจะเป็นชาติเดียวที่อยากเข้ามาบ้านเรา เพื่อเข้ามาระดมทุนจากชาวจีนโพ้นทะเลในบ้านเรา   ดูได้จากพยายามจะขอเข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นเหนือเส้นขนานที่ 16 รวมถึงประเทศไทยด้วย(แต่แห้วเพราะสัมพันธมิตรไม่ยอมให้ปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นได้เฉพาะในอินโดจีนของฝรั่งเศสเท่านั้น และแย่กว่านั้นตรงที่ท่านประธานเหมาฯ กำลังรุกหนัก เจียงไคเช็คเลยอยากเอาทหารกลับไปรบมากกว่าที่จะไปสนใจเรื่องของชาวบ้าน ส่วนโซเวียตคงเหมือนอเมริกา ยังไม่เข้ามายุ่ง จากเหตุผลข้างต้นจะเข้ามาจัดระเบียบหรือไม่เข้ามาก็ไม่แตกต่างกันครับ แล้วยิ่งโครงสร้างประชากรของเราไม่ได้มีระเบียบวินัยสูงปรี้ดเหมือนเยอรมันหรือญี่ปุ่น เข้ามาจัดระเบียบไปก็เท่านั้น ไม่เชื่อไปดูแถวฟิลิปปินส์ซิครับ แจมแล้วจนละครับ  อิๆๆ จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 21:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอารูปมาฝากอาจารย์สื่อฯครับ เผอิญไปเวียงจันทร์มา รูปหน้าพิพิธภัณฑ์ปฏิวัติครับ จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 21:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ภายในสวนหย่อมครับ น่าจะเป็น เฮลิคอปเตอร์ MI-24 ทำในโซเวียตครับ จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 21:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อันนี้น่าจะเป็น ปืนใหญ่ 130 มม. อาวุธที่นำไปสู่ชัยชนะของฝ่ายซ้าย [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 21:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ปืนใหญ่ 155 มม. น่าจะเป็นของที่ยึดมาจากฝ่ายขวานะครับ จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 21:50:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ข้างๆก่อนถึงทางเข้า มีรูปปั้นที่ดูเหมือนสนับสนุนการปฏิวัติ เลยถ่ายมาให้ดูครับ จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 21:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อีกข้างครับ และมีเรื่องจะสารภาพครับว่าตอนแรกว่าจะถ่ายรูปข้างในพิพิธภัณฑ์มา แต่เค้ามาป้ายห้ามถ่ายรูป ผมเลยไม่กล้าถ่าย จริงๆ มีคนเฝ้า(ทหาร)ตรงทางเข้าในตึกคนเดียวเอง แต่ก็ไม่กล้าถ่ายอยู่ดี ถ้าผมถ่ายมาแล้วเอามาลง เดี๋ยวจะทำให้คนอื่นที่ไปทีหลังเข้าใจผิดอีก เลยขอเล่าคร่าวละกันครับว่า ขั้นแรกไปลงชื่อในสมุดผู้มาเยือน พร้อมชำระค่าเข้าอีกคนละ 20 บาท หรือ 5,000 กีบโดยประมาณ(อัตราแลกเปลี่ยน 1บาท เท่ากับ 277 กีบ) นัยว่าเป็นเงินบริจาคนะครับ ข้างในตึกมี 2 ชั้นติดแอร์เย็นเฉียบ ชั้น 1ก็เป็นพวกยานพาหนะ รถถัง(พีที76) ปตอ 37 มม.   ที่ช่วยให้ฝ่ายซ้ายชนะสงคราม ประวัติศาสตร์ชาติลาวตั้งแต่ยุคโบราณจนถึงสมัยสงครามกลางเมืองในช่วงสงครามเย็นและปัจจุบัน ยิ่งในช่วงสงครามกลางเมืองระหว่าง ฝ่ายซ้าย กลาง และขวา นี่มีเล่าละเอียดถึงขั้นมีแบบจำลองภูมิประเทศในสมรภูมิสำคัญๆ ถ้าสนใจประวติศาสตร์ลาวก็น่าจะลองแวะไปครับ (อาจารย์สื่อฯน่าจะเคยไปแล้ว) จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 22:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ถึงจะหายไปนาน แต่สำนวนยังคมกริบเหมือนเดิมนะคะ ได้อ่านตัวหนังสือมีชีวิตของอาจารย์สื่อก่อนนอนแบบนี้ รู้สึกชีวิตไม่ค่อยแห้งแล้ง! เว่อร์ไปหรือเปล่าเนี่ย! ขอมั่งค่ะ ประเทศที่ถูกคนอื่นจัดระเบียบให้นั้น  คิดว่าเจ้าตัวเองคงไม่เต็มใจนักหรอกค่ะ  แต่ถูกบังคับจัดมากกว่า ก็ตัวเองเป็นผู้แพ้สงครามนี่คะ  จะอ้าปากพูดอะไรได้  เขายังอุตสาห์เก็บไว้ดูเล่นก็บุญเท่าไหร่แล้ว ผุ้จัดระเบียบเอง  ก็คงคิดไม่ถึงหรอกนะคะว่าหลังจากนี้ไปอีก สิบปี หรือ ยี่สิบปี  ประเทศเหล่านี้จะลุกขึ้นวิ่งสี่คูณร้อยจนอาจแซงเข้าเส้นชัยไปก่อนเจ้าภาพก็ได้ แต่ที่จัดการบางอย่างในตอนนั้น น่าจะมีเหตุผลเพื่อเป็นการ ตัดไฟ แต่ต้นลม เสียมากกว่าค่ะ ยกตัวอย่างที่ ญี่ปุ่นที่เดียวก่อนค่ะ ที่อื่นนึกไม่ออกว่า เขาถูกจัดระเบียบไว้อย่างไรบ้าง   ถ้าใครพอทราบเรื่องของการจัดระเบียบในเวียดนาม ช่วยกรุณาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ  ตอนนี้เขาแย่งตลาดเราไปหมดแล้ว ยกตัวอย่างที่ญี่ปุ่นค่ะ   หลังแพ้สงคราม  ถูกห้ามไม่ให้มีกองทัพ เหตุผลง่ายมากค่ะ  เพราะเขาไม่ต้องการให้ญี่ปุ่น มีเขี้ยวเล็บเพื่อกลับมาระรานชาวบ้านได้อีก ผลดีคือ  ญี่ปุ่น มีผู้ปกป้องภัยรุกรานให้ฟรีๆ  โดยที่ญี่ปุ่นเองไม่ต้องควักเงินอุดหนุนเสริมสร้างเขี้ยวเล็บ  หรือซื้อฮอลิฯลำใหม่ ประหยัดงบประมาณ  ประหยัดเงินภาษีไปบานตะไท เมื่อไม่ต้องพะวงเรื่องปกป้องตัวเองแล้ว  คนญี่ปุ่นจะทำอะไรละคะ  ตีไก่ กัดปลาก็คงไม่เป็น   ก็คงต้องก้มหน้าก้มตาทำมาหากินประกอบอาชีพเสริมสร้างประสบการณ์การณ์ขีวิตกันไปเรื่อยๆ คนเราเมื่อทำอะไรโดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลังแล้ว  ก็ทำได้ดีทั้งนั้นล่ะค่ะ เป็นห่วงก็แต่คนที่ยัง ข้างหลังก็พะวง   ข้างหน้าก็ยังหว่งอยู่เท่านั้นเองค่ะ   ที่จะบรรลุถึงสัตย์สาบานไว้ได้หรือเปล่า เพราะพี่วิเล่นเอาหลังไมค์มาแฉกันแบบนี้ หนูชักเสียวๆแล้วสิ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 22:06:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จัดออร์เดิฟ แค่นี้ก่อนครับ ส่วนผมไปมา 3-4 ที่ จะไปลงในเว็บบอร์ดผม(pantownของพันทิพย์นะแหละ) แล้วลากลิ้งมาให้ครับ จะได้ไม่เปลืองเนื้อที่ของอาจารย์สื่อฯครับ อันนี้แถมรูปพระธาตุหลวงครับ สร้าในสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราชแห่งกรุงศรีสัตนาคนหุต(เวียงจันทร์) จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 22:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โอโห   มีใครเล่นของหรือเปล่าคะเนี่ยะ แค่อาจารย์สื่อบอกว่าจะเข้ามาสะบัดปากกาเล่นๆอีกครั้ง  กาทู้ก็ถูกดันขึ้นไปอยู่ข้างบนทันที สงสัยจัง ท่านห้อยจตุคามรุ่นไหน จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 22:12:56 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เออ จริงด้วย โห... ชื่ออาจารย์สื่อฯขลังจริงๆ อีกหน่อยปั๊มเหรียญอาจารย์สื่อศิลปแห่งพันธุ์ทิพย์ขายเลยดีกว่าเอารุ่น "กล้าอู้" เอ้ย "กล้ารู้" ละกันละครับ (แซวเล่นนะครับ) จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 22:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เสรีไทยกลุ่มในประเทศค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 22:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หวัดดีค่ะ น้องริว เข้ามาตั้งนานแล้ว ยังไม่ได้ทักทายกันเลย  สบายดีนะ รู้สึกตัวเองเหมือนเป็นคนถูกเก็บกดงัยก็ไม่รู้อ่ะ โพสต์อย่างเมามัน   เผื่อถ้าพี่วิ เกิดปั๊มเหรียญ อาจารย์สื่อเพื่อแข่งกับกระแสจตุคามจริง หนูอาจจะได้ห้อยคอสักพิมพ์ อิ อิ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 22:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 23 นี่สายอังกฤษค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 50 22:42:59 จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 22:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สายอเมริกา  ยังหาภาพเท่ห์ๆไม่เจอค่ะ ขอค้างไว้ก่อนะคะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 16 มิ.ย. 50 22:38:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หวัดดีครับพี่สาวกาสะลองฯ นานๆทีคงไม่เป็นไรมั้งครับ อาจารย์สื่อฯ แกคงชอบ มีคนเขียนกระทู้ให้ เอารูปมาฝากซักรูป และขอตัวนอนละครับ ว่างๆจะเข้ามาใหม่ครับ จากคุณ : ryzon - [ 16 มิ.ย. 50 22:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขึ้นกระทู้ใหม่แล้ว ดีใจจังๆ ขลังไม่เบาด้วยนะครับ แค่ผมขยับเขียนตอบแค่ ข ไข่ เนี่ยไฟดับพรึ่บทั้งหมู่บ้านเลยเชียว ว่าแล้วก็รีบไปหารูปจาก wiki มาแปะ ไม่รู้ว่าเท่ถูกใจคุณกาสะลองแล้วหรือยัง จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 17 มิ.ย. 50 01:44:14 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มารออ่านค่ะ จากคุณ : horseshoes - [ 17 มิ.ย. 50 04:56:16 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไปเยียมยามมาแล้วครับ ตั้งแต่สียังไม่แห้ง เสาวรีย์ยังไม่ทาสีทองนั่นเลยทีเดียวละ ข้างในน่าสนใจมาก เพราะมีรูปประวัติศาสตร์ที่หนียังไงก็ไม่พ้นที่จะเกี่ยวพันกับบ้านเราไปด้วย  ภาพยุคล่าอาณานิคม จะมีภาพนึงที่เห็นกลุ่มขุนนางสยามอยู่กับนักล่าอาณานิคมฝรั่งเศสด้วย และที่สำคัญ  เขาจำลองเอาภูมิประเทศของบ้านร่มเกล้ามาเพื่อแสดงว่า ไทยรุกรานเขาด้วยสิ แต่อย่างว่า พี่น้องกัน ทำอะไรกน่ารักไปหมด ไกด์สาวที่เขาเป็นนายทหารหญิงเสียด้วย คุณRyzon ไม่ถ่ายรูปข้างในก็ไม่ว่าหรอกครับ แต่ก่อนกลับ น่าจะตะล่อมถ่ายคู่กับนายทหารหญิงเขามาให้หน่อย ชุดเครื่องแบบเขาน่ารักมาก ข้างบนเป็นเสื้อแบบทหารทั่วไป แต่ข้างล่างเขานุ่งผ้าซิ่นครับ สุดยอดเอกลักษณ์ยังกะนายทหารญี่ปุ่นคาดดาบซามูไรแทนกระบี่ยังไงยังงั้นเชียว ส่วนภาพที่เกี่ยวข้องกับการสู้รบระหว่างลาวขวากับขบวนการประเทดลาวก็น่าสนใจ มีภาพการเคลื่อพลของกองพันที่ 2 ทีเป็นกองกำลังหลักของฝ่ายปฎิวัติที่ถอนออกจากเวียงจันหลังรัฐบาลผสมล่มสลายด้วยสิ ที่จำภาพนี้ได้แม่น เพราะไกด์ที่นั่นเขาแอบกระซิบถามว่า เรื่องกองพันที่ 2 ที่มันยังไงนะ เพราะเขาจำได้ว่าเคยเรียนตอนสมัยมัธยม แต่จำบ่ไดแล้วว่าคือผู้ใดและสำคัญอิหยัง รู้แต่ว่ามันสำคัญขนาดต้องบรรจุไว้ในวิชาเรียนเลยแหละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 17 มิ.ย. 50 10:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เรื่องการจัดระเบียบประเทศผู้แพ้สงครามหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เขายึดมติที่ประชุมของผู้นำสัมพันธมิตรที่ปอร์สมัธครับ ประเทศไทยนั้น อยู่ภายใต้การควบคุมของอังกฤษ เพราะผู้นำแถบนี้คือลอร์ดหลุยเมาท์แบตแทน ที่แนะนำให้ดร.ปรีดี พนมยงค์ ประกาศเสรีภาพ แต่ถึงอย่างนั้น การเข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่น ก็เป็นความรับผิดชอบของอังกฤษ ซึ่งนำทหารผสมอินเดียเข้ามาเกือบ ๆ 2 หมื่นคน เพื่อเข้ามาปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นที่ตกค้างในไทยประมาณ 2 แสนคน โดยรัฐบาลไทยต้องเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด ส่วนเหนือเส้นขนานที่ 16 ขึ้นไป ต้องเป็นหน้าที่ของรัฐบาลเจียงไคเช็ก แต่ดร.ปรีดี ได้ทำหนังสื่อขอร้องไปยังสหรัฐฯ ซึ่งปธน.ไอเซนฮาวด์ ก็ออกคำสั่งฉบับที่ 1 ให้อังกฤษเข้ามาเป็นผู้ปลดอาวุธทหารญี่ปุ่นในไทยทั้งหมดแทน เรื่องนี้สร้างความไม่พอใจให้กับคนจีนในไทย เพราะคาดหวังว่าจะได้เห็นทหารจีนพาเหรดเข้ากรุงเทพฯ และว่ากันว่าเป็นชนวนให้เกิดกระณี "เลี๊ยพะ" กันขึ้นใน กทม.รัฐบาลต้องปราบปรามกันขนานใหญ่ และสุดท้ายก็จบลงได้ด้วยพระบารมีของในหลวงอานันทมหิดลและพระอนุชาที่เสดจเยือนเยาวราช อันเป็นภาพความภูมิใจของชาวเยาวราชมาจนทุกวันนี้แหละครับ และภาพที่ยอดนิยมที่สุด จะเห็นผู้ที่เดินตามเสด็จอยู่ทางด้านซ้ายของภาพ นคือคุณพ่อของคุณอากร ฮุนตระกูล ครับ ใครมีภาพนี้ลองเอามาแปะให้ดูกันหน่อยแล้วกัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 17 มิ.ย. 50 10:44:07 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรื่องการจัดระเบียบและการชดใช้ในฐานะผู้แพ้สงครามที่เยอรมันและญี่ปุ่นโดนกันไปเต็ม ๆ นั้น  จริง ๆ แล้ว เยอรมันโดนหนักกว่าญี่ปุ่นเยอะ ทั้งการแบ่งประเทศออกเป็นเยอรมันตะวันออกและเยอรมันตะวันตก กระทั่งเมืองหลวงยังต้องแบ่งออกเป็น 2 ซีก จนเกิดตำนานกำแพงเบอร์ลินอันลือลั่น ขณะที่ญี่ปุ่นยังคงเป็นผืนแผ่นดินเดียวกัน ไม่ต้องเป็นญี่ปุ่นเหนือ ญี่ปุ่นใต้ เหมือนหลาย ๆ ประเทศเขา ส่วนเรื่องค่าปฎิกรรมสงคราม เยอรมันก็จ่ายหนักกว่า เพราะว่ากันเป็นเงินสดล้วน ๆ และจ่ายเต็มจำนวน ตัวเลขเท่าไร กับจ่ายกันถึงปีไหน ผมเคยเขียนไว้ละเอียดทีนึงแล้ว อยู่ที่กระทู้เบอร์อะไร ก็ลองถามคุณหมอฮานิบาล คนจัดยาดองดูก็แล้วกันครับ ส่วนญี่ปุ่นนั้น นอกจากรักษาประเทศ และสถาบันจักพรรดิ์เอาไว้ได้แล้ว  ด้วยสถานการณ์สงครามเกาหลี ทำให้สหรัฐฯต้องเอาญี่ปุ่นเป็นฐานส่งกำลังรบเข้าสมรภูมิ ยิ่งทำให้ญี่ปุ่นเพิ่มขีดการฟื้นตัวได้เร็วขึ้น ประกอบกับการไดสิทธิจัดกีฬาโอลิมปิก ทำให้ก้าวกระโดดเลยทีเดียว ขณะที่เยอรมัน ได้สิทธินั้นเช่นกัน แต่หลังญี่ปุ่นหลายปี แถมยังเกิดเรื่องใหญ่โต และโลกก็จำโอลิมปิกครั้งนั้นได้แค่เรื่องของการจี้ตัวประกันนักกีฬายิวเท่านั้นเอง และที่สำคัญ ค่าปฎิกรรมสงครามที่ญี่ปุ่นต้องจ่าย ก็แปรรูปไปหลากหลายรูปแบบ เช่น การให้ความช่วยเหลือในการพัฒนาอุตสาหกรรม เทคโนโลยีการเกษตร ให้กับประเทศที่เคยเข้าไปรุกรานอะไรไปยังงี้ แล้วสุดท้ายญี่ปุ่นก็ส่งหน่วยรบพิเศษ นำโดยพลเอกโตโยต้า นายพลเรือฮอนด้า ผู้พันมาสด้า และเหล่านายร้อยยามาฮ่า ฮอนด้า(ฮอนด้าจูเนียร์ ลูกนายพลฮอนด้าอีกที )ซูซูกิ อะไรเหล่านี้ ยกพลขึ้นบก เข้ายึดครองพื้นที่ถนนและสนามหน้าบ้านพร้อมตึกอาคารสถานที่ราชการและงานราษฏร์ทั้งหลายในประเทศที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ชนะสงครามต่อญี่ปุ่นกันไปหมดแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 17 มิ.ย. 50 11:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 จุดเริ่มต้นของเสรีไทย เห็นทีจะต้องนับตั้งแต่วันที่ 8 ธันวาคม ที่เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องจากการยกพลขึ้นบกของญี่ปุ่นหลายจุดในไทย และการแจ้งขอต่อรัฐบาลไทยให้อนุญาติใช้แผ่นดินไทยเป็นที่ผ่านของกองทัพญี่ปุ่น เพื่อเข้าตีมาลายู สิงคโปร์และพม่าต่อไป และการประชุมครม.ที่วังสวนกุหลาบในวันนั้น  หลงัจากการกลับมาจากการตรวจเยี่ยมชายแดนด้านอรัญประเทศของจอมพล ป.แล้ว ครม.ก็ตัดสินใจว่า ต้องยอมให้ญี่ปุ่นผ่านประเทศ เพราะหากตัดสินใจสู้รบกันแล้ว ไทยคงย่อยยับ หลังเสร็จสิ้นการประชุมในเวลาเที่ยงวันแล้ว รัฐมนตรีสายพลเรือน ที่มีความเห็นว่าน่าจะสู้รบต่อ้านญี่ปุ่น ซึ่งนำโดยนายปรีดี พนมยงค์ ก็ได้นัดหมายให้พรรคพวกที่มีแนวคิดเดียวกันไปพบที่บ้าน ณ ป้อมเพชร ที่ถนนสีลม (เดี๋ยวนี้อยู่ตรงไหน ใครทราบบ้างครับ) คนที่เข้าร่วมประชุมนัดประวัติศาสตร์นอกรอบครั้งนั้น ได้แก่หลวงบรรณโกวิท หลวงเดชาติวงศ์ (ที่นำชื่อท่านมาตั้งเป็นสะพานที่นครสวรรค์ไง เพราะสมัยนึงท่านเคยดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมทางหลวง) นายสงวน ตุลารักษ์ นายจำกัด พลางกูร  นายวิจิตร  ลุลิตานนท์  นายเตียง  ศิริขันธ์ นายถวิล  อุดล การพูดคุยในวันนั้น เริ่มต้นจากการปรับทุกข์กัน เพราะไม่เห็นด้วยกับมติของคณะรัฐมนตรีที่ให้ญี่ปุ่นผ่านไปได้ และคิดว่านี่คือการสูญเสียเอกราชของชาติไทยแล้ว สุดท้ายข้อสรุปจึงตกลงที่ว่าจะมีการตั้ง "องค์กรต่อต้านญี่ปุ่น" ขึ้น จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 17 มิ.ย. 50 11:25:48 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ประเด็นที่เป็นปมปัญหาปริศนาทางประวัติศาสตร์เรื่องนึงในช่วงนี้ก็คือ ในช่วงที่ญี่ปุ่นบุกนั้น  จอมพล ป.ไปไหนกันแน่  ซึ่งการแจ้งอย่างเป็นทางการ คือ ไปตรวจแนวป้องกันแถวอรัญประเทศ ใครมีข้อมูลอื่นที่ต่างไปจากนี้ หรือเห็นต่างไปจากนี้บ้างครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 17 มิ.ย. 50 11:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เคยอ่านเจอนะครับว่า จอมพล ป. ท่านไปตรวจแนวรบด้านจังหวัดพิบูลย์สงคราม(เมืองเสียมราฐ ในมณฑลบูรพา)จริง มีหลักฐานชัดเจนว่าท่านทราบว่าญี่ปุ่นบุก ตอนประมาณ ตี 3 ของวันที่ 8 ธันวาคม 2484 ตอนตรวจแนวรบที่ จ.พิบูย์สงคราม ซึ่งคณะรัฐมนตรีที่กรุงเทพฯ ส่งข่าวไปบอก(ญี่ปุ่นมายื่นคำขาดตอนประมาณหัวค่ำของวันที่ 7 ธันวาคม ) พร้อมให้ท่านรีบขึ้นเครื่องบินกลีบมากรุงเทพฯ เพราะทูตและทูตทหารญี่ปุ่น กำลังรอบีบคอรัฐบาลไทยอยู่ แต่ท่านจอมพล ป. กลับนั่งรถยนต์กลับมาแทน กว่าจะถึงกรุงเทพฯ ก็ 10 โมงเช้าของวันที่ 8 ธันวาคมแล้ว ตามความคิดผมคดว่าท่านจอมพล ป. อาจจะต้องการซื้อเวลา เพราะถ้ากลับไปทันทีอาจจะโดนทูตญี่ปุ่นบีบบังคับหมดสิทธิ์ต่อรองได้ และท่านน่าจะทราบอีกว่าญี่ปุ่นน่าจะบุกเราไม่วันใดก็วันหนึ่งหลังจากรู้ว่า ญี่ปุ่นส่งทหารเข้ามายึดไซ่ง่อนในช่วงเดือนพฤศจิกายน 2484 เพื่อเอาทหารไปรบกับอังกฤษในมลายูและพม่า การจะรบกับอังกฤษในดินแดน 2 แห่งนี้แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่ผ่านไทย แต่พอให้เวลาผ่านไปช่วงหนึ่ง ให้ทูตญี่ปุ่นเริ่มร้อนใจเพราะกองทัพไทยยังไม่หยุดต่อต้านทำให้ตารางเวลาที่จะบุกสายฟ้าแลบเข้าไปยังมลายู และ พม่า ช้าออกไป หน่วยยกพลขึ้นบกก็เสียหายมากกว่าที่คิด(เพราะไม่ได้คาดคิดว่ากองทัพไทยจะต่อต้านแต่พอกองทหารญี่ปุ่นตั้งหลักได้กองทัพไทยก็เริ่มสูญเสียหนักเช่นกัน) พอทูตทหารญี่ปุ่นเจอหน้าจอมพลป. ถึงกับปรี่เข้ามาเพื่อให้จอมพล ป. สั่งให้ทหารหยุดรบ แต่จอมพลป. ท่านขอประชุมกับ ครม.ก่อน จนในที่สุดก็สั่งให้ทหารหยุดรบ เพราะเล็งเห็นว่าคงต้านไม่ไหว จากตรงนี้ผมมองว่าท่านคงจะต้องการเล่นเกมเสี่ยงเผื่อฟล้กว่ากองทัพไทยอาจจะยันกองทัพลูกพระอาทิตย์ได้ และเป็นสไตล์เฉพาะตัวของท่านที่ใจเย็นอยู่แล้ว ช่วงที่หายไปน่าจะเป็นว่าท่านเช็คข่าว เช็คข้อมูลกับคนใกล้ชิดอยู่ หรืออาจจะติดต่อกับประเทศมหาอำนาจอย่างอังกฤษและอเมริกา ว่าจะมาช่วยไทยไหม ซึ่งอังกฤษสามารถยกทหารจากมลายูขึ้นมาฉะกับทหารญี่ปุ่นได้เลย แต่กลับไม่ขึ้นมา (มีแค่กองร้อยเดียวหลงขึ้นมาที่ เบตง) เมื่อหาคนช่วยไม่ได้ก็ต้องไปคุยกับญี่ปุ่นแทน ก็เอวังละปการฉะนี้ หนังที่เกี่ยวข้องที่น่าดูคือ "ยุวชนทหารปิดเทอมไปรบ" ก็มั่วไปเรื่อยๆละครับ แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 50 12:52:32 จากคุณ : ryzon - [ 17 มิ.ย. 50 12:44:36 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อาจารย์สื่อฯครับ มีเรื่องรบกวนครับ คือคนที่ไปกับผมด้วยเค้าอยากรู้รายละเอียดที่เขียนไว้นะครับ ถ่ายที่วัดสีสะเกดครับ ผมอ่านไม่ออกครับ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ryzon - [ 17 มิ.ย. 50 18:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ภาษาอังกฤษด้านล่างครับ จากคุณ : ryzon - [ 17 มิ.ย. 50 18:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 36 รูปที่ผมไปเวียงจันทร์มา 1 วัน ไปตามลิ้งค์โลด ตอนที่1 http://www.pantown.com/board.php?id=8063&area=1&name=board1&topic=14&action=view ตอนที่ 2 http://www.pantown.com/board.php?id=8063&area=1&name=board1&topic=15&action=view ตอนที่ 3 http://www.pantown.com/board.php?id=8063&area=1&name=board1&topic=16&action=view ติชมได้ตามสะดวกครับ จากคุณ : ryzon - [ 17 มิ.ย. 50 19:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เคยไปยืนอ่านป้ายนี้อยู่เหมือนกันครับ แต่จำไม่ได้แล้ว เลยต้องแกะตามภาพที่ถ่ายมา  ปวดตาเพิ่มอีก 3 ขีด  บางคำตัวมันเล็กมาก ไม่แน่ใจอ่านไม่ออกครับ แต่ส่วนใหญ่จะอ่านได้อยู่ ส่วนตัวเล็ก ๆ ข้างท้าย อ่านไม่รู้เรื่องเลย เพราะเป็นมุมทึบแสงแล้วก็ตัวเล็กอีกต่างหาก เข้าใจว่าคงเป็นรายละเอียดทางสถาปัตยกรรม เพราะเห็นตัวหนามคำว่า "สิม" ที่แปลว่าโบถส์กับ"กุฎี"อยู่ ข้อความในป้ายมประมาณนี้ครับ วัดสีสะเกด วัดสะกะสะหัสสาราม ที่วัดแสน ได้ฤกษ์สร้างขึ้นในระหว่างปี ค.ศ. 1217 (ตัวเลขต้องดูอีกทีนะครับ เพราะการใช้ปีของลาว เขาใช้คริสตศักราช และตัวเลขเขาใช้ตัวเลขลาวที่คล้าย ๆ กับเลขไทย ) ภายใต้พระราชโองการของเจ้าอนุวงศ์ พระมหากษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ล้านช้างเวียงจัน  วัดนี้ตั้งอยู่ใจกลางเมืองพอดีและตั้งอยู่ติดกับบริเวณพระราชวังหลวง ในปี (อ่านไม่ชัดครับ) ศักดินาสยามเข้ามารุกรานเมืองเวียงจันและกวาดต้อนบังคับให้ประชาชนลาวจำนวนหลวงหลายอพยพจากบ้านเกิดเมืองนอนของตน วัดวาอารามจำนวนหลวงหลายถูกเผาทำลาย วัดสีสะเกด เป็นวัดแห่งเดียวที่รอดพ้นจากเหตุการณ์ดังกล่าว ถึงแม้ว่าเป็นเวลานับหลายศตวรรษท่ตัวเมืองตกอยู่ในสภาพรกร้างเป็นเถ้าถ่านเต็มไปด้วยทรากปรักหักพัง แต่กิจกรรมทางศาสนาใวดแห่งนี้ยังได้สืบต่อดำเนินมาอย่างเป็นปกติ ในปัจจุบันนี้ สีสะเกด นับเป็นวัดแห่งเดียวของอาณาจักรล้านช้างเวียงจันที่ยังคงักษารูปทรงเดิมไว้ได้อย่างสมบูรณ์ในปี """"(น่าจะเป็น 1944) ภายใต้การนำของเจ้าเพชรราช ส่วนหนึ่งของวัดได้รับการบูรณะปฎิสังขรขึ้นใหม่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:12:30 ]

ความคิดเห็นที่ 38 วัดสีสะเกดแห่งนี้ สร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าอนุวงศ์ ซึ่งตรงกับรัชกาลที่ 3 ของไทยครับ  ซึ่งเจ้าอนุวงศ์นั้น ในวัยเยาว์ ถูกนำตัวมาศึกษาอยู่ในกรุงเทพฯ เพราะพระยามหากษัตริย์ศึกของไทยตีเวียงจันแตก กล่าวกันว่า เมื่อครั้งวัยเยาว์นั้น เจ้าอนุวงศ์ เป็นพระสหายของรัชกาลที่ 3 ด้วย และเป็นรัชกาลที่ 3 ในช่วงก่อนขึ้นครองราชย์นี้เอง ที่ทรงสนับสนุนข้อเรียกร้องของเจ้าอนุวงศ์ ให้ตั้งญาติของเจ้าอนุวงศ์ขึ้นครองอาณาจักรล้านช้างตอนใต้ (คำว่า "ญาติ" นี่ ผมเขียนกว้าง ๆ ครับ เพราะจำไม่ได้ ว่ามีสัมพันธ์อย่างไรกับเจ้าอนุวงศ์ ต้องไปค้นอีกที แต่พอดีตอนนี้เตรียมเรื่องเสรีไทยไว้ เลยเกิดอาการคร้านไปนิด องย้อนไปหาอ่านดูครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นเนื่องจากกรณีอ้าสาเกียดโง้งเป็นกบฎ และลามปามไปจนกระทั่งเกิดการเปลี่ยนแปลงเจ้าครองจำปาศักดิ์ ) ข้อเรียกร้องนี้ ร.2 ไม่ยอมรับ แต่ร.3 ทรงรับรองให้  ทำให้เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เมื่อเกิดกรณีเจ้าอนุวงศ์เป็นกบฎขึ้น เวียงจันถึงกับวายวอด ตอนนั้น เจ้าพระยาบดินเดชาเมื่อครั้งเป็นพระยาราชสุภาวดี เป็นแม่ทัพยกกำลังพลข้ามโขงไปไล่ตามจับเจ้าอนุวงศ์  ซึ่งครั้งแรกนั้น  กองทหารสยามประมาทไปหน่อย  เลยถูกตีตลบจนต้องพลีชีพไปกว่า 300 คน แต่ครั้งหลังนั้น ได้รับพระราชโองการโดยตรงให้เผาเมืองเวียงจันเสีย จึงเกิดเหตุการณ์ตามที่เขียนไว้ในป้ายนั้นไงครับ ส่วนที่ว่าวัดสีสะเกดนี้รอดมาได้ เพราะพระยาราชสุภาวดี ใช้เป็นที่ตั้งกองบัญชาการกองทัพสยาม ทำให้รอดพ้นเปลวเพลิงมาได้ ส่วนเจ้าเพชรราชนั้น คือ พระมหาอุปราชในสมัยเจ้าศรีสว่างวงศ์ ซึ่งเป็นพี่ชายต่างมารดากับเจ้าสุวรรณภูมา และเจ้าสุภาณุวงศ์ เจ้าเพชนราช ได้รับกานับถือจากชาวลาวในลักษณะเดียวกันกับที่คนไทยนับถือ "เสด็จเตี่ย" กรมหลวงชุมพร  ประมาณว่าเน้นในเรื่องของอภินิหารมากกว่าด้านอื่น เพราะเจ้าเพชรราชนั้น เมื่อครั้งยังหนุ่มนั้น ท่านชอบเดินทางเข้าป่าล่าสัตว์ จนทำให้มีโอกาสท่องไปทั่วเมืองลาว และความเป็นนักเลงปืน และนักนิยมไพร ทำให้คนเชื่อว่าท่านต้องมี "ดี" ที่ทำให้ปราบสตว์ร้ายได้หลายหน ที่น่าสนใจคือท่านเป็นราชบุตรของเจ้าอุปราชที่แต่งตั้งโดยราชสำนักไทย ซึ่งในขณะที่ลาวอยู่ภายใต้อาณานิคมของฝรั่งเศส ซึ่งมีอุปราชอีกองค์หนึ่งที่แต่งตั้งโดยฝรั่งเศส ซึ่งทายาทของอุปราชบุญคงที่แต่งตั้งโดยราชสำนักไทยนี้เองที่เข้ามามีบทบาทในการกู้เอกราชของลาวจากฝรั่งเศส และปลดปล่อยอาณาจักรล้านช้างได้สำเร็จในที่สุด จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เหตุการณ์ที่จอมพล ป.ไปตรวจแนวรบด้านบูรพา และกลับมาช้า ทำให้การตัดสินใจของรัฐบาลล่าช้าไปด้วย จนเป็นเหตุให้เกิดการประทะระหว่างกองทัพญี่ปุ่นที่ยกพลขึ้นบก กับทหาร ตำรวจ และคนไทยอีกหลายแห่งนั้น  ข้อมูลทุกแห่งที่เจอ ไม่มีการตั้งข้อสงสัยในเรื่องของการตรวจแนวรบของจอมพล ป. แต่จะเน้นว่า ครม.ไม่สามารถติดต่อกับจอมพล ป.ได้ ทำให้ต้องแจ้งกับผู้แทนญี่ปุ่นว่าต้องรอสถานเดียว ยังสั่งการอะไรไม่ได้ แต่มีข้อมูลที่น่าสนใจ ที่เจออยู่ทีเดียว คือ หนังสือเกี่ยวกับจอมพล ป.ท่เขียนโดยลูกชายท่านเอง ได้พูดถึงประเด็นนี้ไว้ว่า  การที่ ครม.สั่งการยุติการสู้รบช้าไปนั้น ความจริงไม่ใช่ความผิดของ จอมพล ป.แต่เป็นความผิดของ ครม.เองนั่นแหละ งงไหม เอ้า งั้นมาดูข้อความที่เขาเขียนเอาไว้ในหนังสือเรื่องจอมพล ป.  พิบูลสงคราม โดย อ.พิบูลสงคราม กัน จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ในหนังสือเล่มนี้ บอกว่า จอมพล ป.เดินทางกลับมาจากตรวจแนวด้านบูรพาเข้ามาร่วมประชุม ครม. ในเวลา 06.30 น.ของวันที่ 8 ธันวาคม และร่วมประชุมกับ ครม.ประมาณ 1 ชั่วโมงจนกระทั่งมีมติให้ยุติการสู้รบ และให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านประเทศได้ ข้อความที่น่าสนใจอยู่ตรงนี้ครับ " แท้จริงการปล่อยให้เวลาผ่านไปนานถึงกว่า 10 ชั่วโมงป็นอย่างน้อยเมื่อเริ่มวันใหม่ที่ 8 ธันวาคม 2484 เพื่อรอคอยการกลับมาของจอมพล ป.พิบูลสงครามจากการตรวจแนวรบด้านบูรพา  ทั้งที่คณรัฐมนตรีมีอำนาจและหน้าที่อย่างพร้อมบริบูรณ์ที่จะตกลงใจสั่งการได้ทันทีให้เริ่มปฎิบัติตามแผนรักษาความเป็นกลางนั้น   เป็นการแสดงถึงความไม่รับผิดชอบร่วมกันในนโยบายทั่วไปของรัฐบาล ตามมาตรา 50  ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยอย่างไม่มีทางปฎิเสธได้ แล้วก็มีการอ้างว่าจอมพล ป.ได้ยันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 41 "...ที่ถูกเมื่อทราบว่าญี่ปุ่นจะบุกรุกประเทศไทยตั้งแต่ตอนบ้ายวันที่ 7 ธันวาคมแล้ว สมควรจะรีบแจ้งไปให้ข้าพเจ้าทราบโดยละเอียดตั้งแต่ตอนเย็นเพื่อจะได้กลับมาโดยด่วน และสมควรสั่งการรบไปตามแผนยุทธการรักษาความเป็นกลางตั้งแต่ตอนเย็นแล้ว ตรงกันข้ามทางคณะรัฐมนตรีประชุมกัน ไม่ตกลงไปประการใด เป็นแต่รอนายกรัฐมนตรีกลับมาเท่านั้น  เหตุการณ์ผ่านไปอย่างรวดเร็วถึง 15ชั่วโมง ปล่อยให้ญี่ปุ่นโจมตีทั่วไปโดยไม่รู้ตัวแทบทุกแห่ง  ญี่ปุ่นเข้ามาถึงมุ้งแล้วจึงได้สั่งทำการรบไปตามแผน ดแต่รอง ผบ.ส.ได้สั่งการรบไปจึงได้มีการรบขึ้น  ถ้ามิฉะนั้นหากรอคณะรัฐมนตรีแล้วจะไม่ได้ทำอะไรเลย" จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 และด้วยเหตุนี้ครับ ที่ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้ได้ระบุว่า เป็นสาเหตุสำคัญประการเดียวที่ทำให้การปฎิบัติตามนโยบายป็นกลางของประเทศไทยไม่อาจบังเกิดผลสำเร็จได้จนถึงที่สุด บังคับให้รัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงครามต้องเปลี่ยนแปลงนโยบายเสียใหม่อย่างกระทันหันให้เหมาะสมกับสถานการณ์ในเช้าวันท่ 8 ธันวาคมนั้นเอง อันเป็นผลให้รัฐบาลไทยต้องเซ็นสัญญาร่วมมือทางทหารกับประเทศญี่ปุ่นและที่สุดต้องประกาศสงครามกับอังกฤษและอเมริกาในเวลาต่อมา จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 43 น่าสนใจไหมครับ กลายเป็นว่า คณะรัฐมนตรีทั้งหมดเป็นฝ่ายผิดไปเสียนี่ ใครมีรายชื่อของคณะรัฐมนตรีชุดนั้นบ้างครับ  เอามาลงหน่อย เดี๋ยวผมจะเอาบันทึกของบุคคลสำคัญท่านอื่นเกี่ยวกับเหตุการรืการประชุม ครม.นัดประวัติศาสตร์นี้มาพูดถึง้าง จะได้เปรียบเทียบดูมุมมองของแต่ละคนดูประเด็นนึง อีกที่อยากจะฝากไว้ก่อนเผื่อจะได้ช่วยกันแสดงความเห็น คือ ประเด็นที่ว่า เรายอมร่วมมือกับญี่ปุ่น เพราะนายกรัฐมนตรีอังกฤษส่งโทรเลขมาบอกว่าให้ไทยช่วยเหลือตัวเองจากการรุกรานของญี่ปุ่น ทำให้ครม.เห็นว่า อังกฤษมหามิตรไม่ช่วยเสียแล้ว เลยยอมญี่ปุ่นไปเลย ใครมีความคิดเห็นอย่างไรต่อผลของโทรเลขฉบับสำคัญนี้บ้างครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 18 มิ.ย. 50 00:58:24 ]

ความคิดเห็นที่ 44 พระธิดาของเจ้าอนุวงศ์ เป็นเจ้าจอมในรัชกาลที่ 3 อยู่ 2 คนครับ พอเจ้าอนุวงศ์กบฎ เจ้าจอมสองคนนี้แทบจะโดนประหาร แต่สมเด็จพระศรีสุราลัยทรงขอไว้ เพราะมีพระธิดาด้วยน่ะครับ ร. 3 ท่านทรงแค้นมาก เพราะทรงเป็นคนรับรองให้เจ้าอนุวงศ์ไปครองเวียงจันทร์ โดยบอกว่าเป็นคนดี ซื่อสัตย์ พอเกิดกบฏ จึงไม่เอาไว้น่ะครับ จากคุณ : กริชครับผม - [ 18 มิ.ย. 50 11:59:43 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ในสมัย ร.2 เจ้าอนุวงศ์มีควมชอบในการปราบเมืองจำปาศักดิ์ ที่อยู่ทางใต้ครับ จึงทูลขอให้โอรสของตนครองเมืองนี้แทน โดยมี กรมหมื่อนเจษฎาบดินทร์(ร.3) สนับสนุน รายนาม ครม.วันที่ญี่ปุ่นบุกครับ นายพันเอก  หลวงพิบูลสงคราม  (แปลก  พิบูลสงคราม)  เป็นนายกรัฐมนตรี  ประกาศ พระบรมราชโองการ  ลงวันที่  ๑๖  ธันวาคม  ๒๔๘๑  คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ประกอบด้วย   พระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภา  เจ้าพระยายมราช  (ปั้น  สุขุม)  และนายพลเอก  เจ้าพระยาพิชเยนทรโยธิน   (อุ่น  อินทรโยธิน)  ลงนามในประกาศ  พระยามานวราชเสวี  (ปลอด  ณ สงขลา)  ประธานสภาผู้แทนราษฎร เป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ และในวันที่  ๒๑  ธันวาคม  ๒๔๘๑  มีการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ดังนี้ รายชื่อคณะรัฐมนตรี ๑. นายพันเอก หลวงพิบูลสงคราม (แปลก พิบูลสงคราม)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม   ๒. หลวงประดิษฐ์มนูธรรม (ปรีดี พนมยงค์)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง   ๓. เจ้าพระยาศรีธรรมาธิเบศ (จิตร์ ณ สงขลา)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ   ๔. นายนาวาอากาศเอก พระเวชยันต์รังสฤษฎ์ (มุนี มหาสันทนะ)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตราธิการ   ๕. นายนาวาเอก หลวงสินธุสงครามชัย (สินธุ์ กมลนาวิน)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงธรรมการ   ๖. หลวงโกวิทอภัยวงศ์ (ควง อภัยวงศ์)  เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงธรรมการ   ๗. นายพันเอก หลวงพิบูลสงคราม (แปลก พิบูลสงคราม)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย   ๘. นายพันตำรวจเอก หลวงอดุลเดชจรัส (มิ่ง พึ่งพระคุณ)  เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย   ๙. นาวาเอก หลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ (ถวัลย์ ธารีสวัสดิ์)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม   ๑๐. นายพันเอก พระบริภัณฑ์ยุทธกิจ (เภา เพียรเลิศ)  เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเศรษฐการ   ๑๑. นายนาวาอากาศเอก หลวงกาจสงคราม (เทียน เก่งระดมยิง)  เป็นรัฐมนตรี   ๑๒. หลวงชำนาญนิติเกษตร (อุทัย แสงมณี)  เป็นรัฐมนตรี   ๑๓. นายพันตรี หลวงเชวงศ์ศักดิ์สงคราม (ช่วง ขวัญเชิด)  เป็นรัฐมนตรี   ๑๔. นายดิเรก ชัยนาม  เป็นรัฐมนตรี   ๑๕. หลวงเดชสหกรณ์ (หม่อมหลวงเดช สนิทวงศ์)  เป็นรัฐมนตรี   ๑๖. นายตั้ว ลพานุกรม  เป็นรัฐมนตรี   ๑๗. หลวงนฤเบศร์มานิต (สงวน จูทะเตมีย์)  เป็นรัฐมนตรี   ๑๘. นายนาวาโท หลวงนาวาวิจิต (ผัน อำไภวัลย์)  เป็นรัฐมนตรี   ๑๙. นายพันโท ประยูร ภมรมนตรี  เป็นรัฐมนตรี   ๒๐. นายพันเอก หลวงพรหมโยธี (มังกร พรหมโยธี)  เป็นรัฐมนตรี   ๒๑. หลวงวิจิตรวาทการ (วิจิตร วิจิตรวาทการ)  เป็นรัฐมนตรี   ๒๒. ขุนสมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์)  เป็นรัฐมนตรี   ๒๓. นายพันเอก หลวงสฤษฏิ์ยุทธศิลป์ (เพียร พิริยะโยธิน)  เป็นรัฐมนตรี   ๒๔. นายนาวาโท หลวงสังวรยุทธกิจ (สังวรณ์ สุวรรณชีพ)  เป็นรัฐมนตรี   ๒๕. นายพันเอก หลวงเสรีเริงฤทธิ์ (จรูญ รัตนกุล)  เป็นรัฐมนตรี   ประกาศเมื่อวันที่  ๒๐ ธันวาคม  ๒๔๘๑ คณะรัฐมนตรีแถลงนโยบายต่อสภาผู้แทนราษฎรเมื่อวันที่  ๒๖  ธันวาคม  ๒๔๘๑  และได้รับความไว้วางใจในวันเดียวกัน ที่มา http://www.cabinet.thaigov.go.th/bb_main01.htm จากคุณ : ryzon - [ 18 มิ.ย. 50 12:34:07 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คราวที่แล้วเอาทัศนะของจอมพล ป.พิบูลสงคราม เก่ยวกับเหตุการณ์วันญี่ป่นบุก และการตัดสินใจขอ ครม.ต่อข้อเรียกร้องของกองทัพญี่ปุ่นไปแล้ว  ครามนี้ขอเอาบันทึกของบุคคลอีกท่านหนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์วันประชุวันนั้นด้วย เพื่อเอามาเทียบเคียงกันแล้วกัน   ข้อเท็จจริงคงเหมือนกัน แต่ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ แต่ละคนคงมองกันคละมุมกันไป บันทึกเกี่ยวกับการประชุม ครม.เมื่อวันที่ 8 ธันวาคมนี้ เป็นของท่านทวี    บุณยเกตุ  นายกรัฐมนตรี 7 วันของไทย  ซึ่งในขณะนั้น ท่านดำรงตำแหน่ง เลขาธิการคณะรัฐมนตรี ซึ่งมีหน้าที่ในการดูแลการประชุม และจัดทำวาระประชุม รวมทั้งอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการประชุม ครม.โดยตรง ดังนั้นบันทึกของท่านจึงน่าเชื่อถือได้ว่าเป็นหลักฐานแบบปฐมภูมิจริง ๆ ท่านเขียนไว้อย่างนี้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 19 มิ.ย. 50 00:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เริ้มแรกเลยท่านให้ข้อมูลก่อนว่า ในสมัยนั้น การประชุม ครม.มีขึ้นในทุกวันจันทร์ พุธ และศุกร์ (ผิดกับสมัยนี้ที่มีวันอังคารวันเดียว) โดยจะเริ่มประชุมเมื่อเวลา 09.30 น. และจะเลิกเมื่อเวลาเที่ยงหรือบ่ายโมง และเหตุการณ์ในวันนั้น เกี่ยวข้องกับท่านคือ เมื่อเวลา 20.30 น.ของวันที่ 7 ธันวาคม ท่านได้รับโทรศัพท์จาก พล.ต.อ.อดุลย์ อดุลเดชจรัส ในฐานะรองนายกรัฐมนตรี สั่งให้เรียกรัฐมนตรีเข้ามาประชุมเป็นการด่วน ณ ตึกประชุมคณะรัฐมนตรีที่อยู่ตรงข้ามกับวังสวนกุหลาบ นายทวี เมื่อได้รับคำสั่งแล้วก็ให้เจ้าหน้าที่ระดมโทรศัพท์ไปหารัฐมนตรีแต่ละท่านให้เข้ามาประชุมด่วน ซึ่งก็เนป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะเป็นช่วงนอกเวลาราชการ และรัฐมนตรีบางท่านก็เดินทางไปต่างจังหวัด  จนกระทั่งถึงเที่ยงคืนจึงพร้อมที่จะประชุม แต่กระนั้นก็ยังขาดอยู่อีกหลายคน เช่นพลเรือเอกสินธุ  กมลนาวิน แม่ทัพเรือและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งมาทราบภายหลังว่าถูกทหารญี่ปุ่นกักตัวไว้ที่คลองด่าน สมุทปราการ (ที่เขาทำบ่อบำบัดน้ำเสียกันนั่นแหละ) รวมทั้งคนสำคัญ คือ จอมพล ป. พิบูลสงครามด้วย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 19 มิ.ย. 50 00:22:50 ]

ความคิดเห็นที่ 48 การประชุมได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อราวตีหนึ่ง โดยมีหลวงอดุลย์ รองนายกรัฐมนตรีเป็นประธานในการประชุมแทน ซึ่งเปิดประชุมด้วยการแจ้งแก่ที่ประชุมว่า นายกรัฐมนตรีไม่อยู่ แต่ได้โทรเลขไปแล้วว่าให้กลับด่วน เพราะเอกอัคราชทูตญี่ปุ่น ได้ยื่นหนังสือเพื่อขอเดินทัพผ่านไทยไปตีมาลายู โดยขอให้ไทยอย่าขัดขวาง และจะรับรองอธิปไตยของไทยให้ โดยทหารญี่ปุ่นจะเดินทางผ่านเฉพาะจังหวัดที่จำเป็นทางทหารเท่านั้น โดยขอคำตอบจากรัฐบาลไทยภายในเวลา 02.00 น. และในขณะประชุมกันนั้น ที่ประชุมก็ได้รับรายงานเข้ามาอยู่ตลอดเวลาถึงเรื่องที่ทหารญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกในสถานที่ต่าง ๆ และมีการประทะกับทหาร ตำรวจ และประชาชนไทยหลายจุด ที่ประชุมไม่ทราบว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี  ซึ่งเหตุผลที่ขัดแย้งหรือหักล้างกับเหตุผลของจอมพล ป.พิบูลสงคราม คือ ไม่ทราบว่านายกรัฐมนตรีในฐานะผู้บัญชาการทหารสูงสุดจะตัดสินใจอย่างไร ทำไม ครม.ถึงไม่คิดอย่างที่จอมพล ป.คิด คือ ครม.มีอำนาจโดยชอบด้วยกฎหมายที่จะตัดสินใจสั่งการไปเลยว่าจะเอายังไง  โดยไม่ต้องรอนายกฯตั้ง 10 ชั่วโมง นายทวี บุณยเกตุ ได้เล่าไว้ให้ฟังอย่างนี้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 19 มิ.ย. 50 00:31:47 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ที่ประชุมได้พูดถึงเรื่องพระราชบัญญัติกำหนดหน้าที่คนไทยในเวลารบ ที่ระบุให้สู้จนสุดความสามารถ และหากสู้ไม่ได้ก็ให้เผาบ้านเมืองทิ้งเสีย อย่าให้ศัตรูนำไปใช้ประโยชน์ได้ และการสั่งการทางทหารใด ๆ ก็ตาม อำนาจอยู่กับผู้บัญชาการทหารสูงสุด ก็คือ จอมพล ป.คนเดียวเท่านั้น (ใครมี พ.ร.บ.ฉบับนี้ ช่วยเอามาโพสต์ให้ดูกันหน่อยสิครับ) ที่ประชุมเลยตกลงให้พระองค์เจ้าวรรณไวทยากร นายปีดี  พนมยงค์ และนายิเรก  ชัยนาม ไปเจรจากับญี่ปุ่นก่อนว่า ให้ชะลอการบุกประเทศไทยก่อน ให้นายกรัฐมนตรีกลับมาแล้ว คงหาข้อสรุปของ ครม.ได้ ทางทูตญี่ปุ่นก็บอกว่า เข้าใจว่า ตอนนี้ทุกอย่างต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของผู้บัญชาการทหารสูงสุดเพียงคนเดียว แต่เขาก็รอไม่ได้ เพราะต้องแจ้งไปยังกองบัญชาการที่ไซง่อน ซึ่งติดต่อลำบาก และเสียเวลามาก จึงอยากให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม หรือรองผู้บัญชาการทหารสูงสุด สั่งการไปก่อนไม่ได้หรือ (ใครเป็นรมว.กห.ครับ) (ในหนังสือ "ท่องอดีตกับสามเกลอ เล่ม 5 ของพล.ต.ต.พีระพงศ์  ดามาพงศ์ ขยายรายละเอียดตรงนี้ไว้ด้วยว่า ทางญี่ปุ่นแจ้งว่าตอนนี้ได้เตรียมเครื่องบินทิ้งระเบิดจำนวน 250 ลำไว้ที่ไซง่อน  หากไทยไม่ยอมตกลงตามข้อเสนอภายในเวลา 10.30 น.ก็จะทิ้งระเบิดกรุงเทพฯทันที) ผมก็พึ่งเคยได้ยินประเด็นนี้จากหนังสือเล่มนี้เอง  ใครมีข้อมูลสนับสนุนหรือเห็นเป็นอื่นจากข้อมูลนี้บ้างครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 19 มิ.ย. 50 00:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ทำไมฝั่งหนองคายมีวัดชื่อเดียวกันกับวัดที่เวียงจันทร์หลายวัดค่ะ อย่างวัดสรีสะเกศนี่ หนองคายก็มี จากคุณ : horseshoes - [ 19 มิ.ย. 50 07:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ก็มีการรับอิทธิพลกันไปกันมาละครับ อย่างวัดสีสะเกดในเวียงจัน เจ้าอนุวงศ์ก็ได้รับอิทธิพลไปจากราชสำนักไทย เพราะสถานที่ตั้งวัดจะอยู่ทางทิศหัวนอนของเจ้าอนุวงศ์พอดีตามคติชื่อของวัดนั่นแหละครับ เอาเรื่องการประชุม ครม.ของท่านทวี บุณยเกตุ ต่อนะครับ นอกจากนี้ ทางหลวงอดุลย์ฯได้รายงานต่อจอมพล ป.ด้วยว่า ถานการณ์ที่เกิดขึ้น คือ ญี่ปุ่นส่งกองเรือรบ 3 กระบวนมุ่งหน้าเข้าสงขลาจำนวน 15 ลำ อีกส่วนหนึ่งเข้าสุราษฏร์ และส่วนสุดท้ายมาที่สมุทรปราการ  ซึ่งทุกที่เว้นสมทรปราการ ทหารไทย ตำรวจ ยุวชนทหารและประชาชนต่างต้านทานกันอย่างดุเดือด ขณะเดียวกันญี่ปุ่นก็โจมตีเพร์ลฮาเบอร์ของสหรัฐฯ และฟิลิปปินส์  ส่วนด้านอังกฤษ ญี่ปุ่นก็ยกพลขึ้บกที่กลันตัน  เขตมาลายูของอังกฤษพร้อมกันไปด้วย สรุปก็คือ หลวงอดุลย์บอกว่า ขณะนี้ญี่ปุ่นได้โจมตีประเทศต่าง ๆ ที่ไทยคิดว่าจะช่วยเหลือได้หมดแล้ว  หรืออีกนัยนึง นี่คือข้อมูลที่จะบอกว่า อย่าหวังว่าใครจะมีเวลาว่างมาช่วยไทยรบกับญี่ปุ่นในแผ่นดินไทยเลย เพราะแค่นีก็ตึงมือกันไปหมดแล้ว น่าสังเกตุว่าไม่มีการพูดถึงเรื่องโทรเลขจากวินตันเชอร์ชิล เลยนะ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 19 มิ.ย. 50 09:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ข้อสรุปของหลวงอดุลย์ต่อนายกรัฐมนตรีและครม.คือ ขณะนี้คงยากที่มหาอำนาจจะช่วยเราได้  และญี่ปุ่นก็ขอเพียงแค่ผ่านทาง ไม่ได้ขอให้เราร่วมรบด้วยการประกาศสงครามกับอังกฤษและอเมริกาไปด้วย อีกทั้งเมื่อยกพลขึ้นบก เราก็มีการต่อต้านเป็นประจักษ์พยานที่เห็นชัด ดังนั้น เวลานี้น่าจะยอมให้ญี่ปุ่นเขาผ่านไปก่อน เพราะสู้ก็เท่ากับฆ่าตัวตาย รวมทั้งเขาก็ไม่ได้ตั้งเงื่อนไขว่าเราต้องประกาศสงครามกับอังกฤษและสหรัฐฯไปกับเขาด้วย ก็ไม่น่าจะเสียหายมาก แล้วค่อยไปชี้แจงกันที่หลัง ที่ประชุมส่วนใหญ่เห็นด้วยกับข้อเสนอของหลวงอดุลย์ (มีส่วนน้อยที่เห็นต่าง แล้วจะแยกมาลงให้อีกที) จึงได้มีมติให้หยุดยิง เมือเวลา 7.30 น.ของวันที่ 8 ธันวาคม ประเด็นน่าสนใจอยู่ที่ว่า หลังจากนั้น นายกรัฐมนตรีได้กล่าวเพิ่มเติมว่า "...ความจริงเจตนาของญี่ปุ่นนั้นเท่าที่เคยได้ติดต่อกันมานานแล้ว ญี่ปุ่นขอให้เราพิจารณาให้ดีว่า 1. เราจะเข้าเป็นพันมิตรกับเขาหรือไม่ 2.ถ้าเราไม่เข้ากับเขา เราก็ต้องรบกับเขา หรือ 3. ให้เราทำเฉยๆเสียโดยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เวลาเขายกทหารผ่านประเทศไทย ซึ่งเรื่องนี้เคยนำมาพูดกันในคณะรัฐมนตรีครั้งหนึ่งแล้ว แต่งไม่ได้พิจารรณากันจริงจังอะไรลงไป เพราะไม่นึกว่าจะเกิดเรื่องเร็วขนาดนี้ น่าสนใจนะครับ เพราะแสดงให้เห็นว่า จอมพลป.รู้อยู่ก่อนแล้วว่า ญี่ปุ่นจะทำอะไร จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 19 มิ.ย. 50 10:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ว่างๆอยู่ จัดให้ :: พ.ร.บ. กำหนดหน้าที่ของคนไทยในเวลารบ พุทธศักราช 2484 มาตราที่ 1-9 :: พระราชบัญญัติ กำหนดหน้าที่ของคนไทยในเวลารบ พุทธศักราช 2484 ในพระปรมาภิไธยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอนันทมหิดล คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ (ตามประกาศประธานสภาผู้แทนราษฎร ลงวันที่ 4 สิงหาคม พุทธศักราช 2480) อาทิตย์ทิพอาภา พล.อ. พิชเยนทรโยธิน ตราไว้ ณ วันที่ 8 กันยายน พุทธศักราช 2484 เป็นปีที่ 8 ในรัชกาลปัจจุบัน มาตรา 1 พระราชบัญญัติฉบับนี้เรียกว่า "พระราชบัญญัติ กำหนดหน้าที่ของคนไทยในเวลารบ พุทธศักราช 2484" มาตรา 2 ให้ใช้พระราชบัญญัตินี้ตั้งแต่วันประกาศในราชกิจจา นุเบกษาเป็นต้นไป[รก.2484/63/1143/11 กันยายน 2484] มาตรา 3 เมื่อประเทศไทยต้องทำการรบกับประเทศหนึ่งประเทศใด ประชาชนชาวไทยทั้งมวลมีหน้าที่ต้องปฏิบัติในทุก ๆ ทางที่เป็นประโยชน์แก่ ประเทศไทยและที่ขัดต่อประโยชน์ของประเทศที่ทำการรบประเทศไทย นอกจากหน้าที่ที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัตินี้ คนไทยทุกคนต้องปฏิบัติ หน้าที่ตามกฎหมายอื่นที่กำหนดไว้อีกด้วย มาตรา 4 คนไทยคนใดล่วงรู้แผนการ ฐานที่ตั้ง การเคลื่อนไหว เกี่ยวกับกำลังคน กำลังอาวุธ การเงินหรือการอื่นใดทำนองที่กล่าวมานี้ ของข้าศึก ให้ผู้นั้นรายงานต่อเจ้าหน้าที่ฝ่ายทหารหรือฝ่ายปกครองโดยมิชักช้า มาตรา 5 คนไทยทุกคนต้องทำการต่อต้านข้าศึกทุกวิถีทางด้วยกำลัง อาวุธ กำลังทรัพย์ หรือกำลังอื่นใดตามคำสั่งของราชการ แต่เมื่อตกอยู่ในฐานะที่ไม่สามารถทราบคำสั่งของราชการได้ ก็ต้อง จัดการต่อต้านต่อไปตามวิถีทางที่ทำได้จนถึงที่สุด ถ้าไม่สามารถต่อต้าน ไว้ได้ ให้ทำการขัดขวางหรือก่ออุปสรรคต่าง ๆ เพื่อมิให้ข้าศึกได้รับความสะดวก และให้ทำลายเครื่องมือ เครื่องใช้ เครื่องอุปโภค เครื่องบริโภค บ้านเรือน ที่อยู่อาศัย สัตว์พาหนะ และสิ่งของต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นของตน ของผู้อื่นหรือ ของราชการอันจะอำนวยประโยชน์ให้แก่ข้าศึกนั้นเสียให้สิ้น มาตรา 6 ในการปฏิบัติการต่อต้าน หรือการป้องกันมิให้ข้าศึกได้รับ ความสะดวก หรือประโยชน์นั้น ให้พึงถือว่าเป็นกรณีที่ข้าศึกได้บังอาจกระทำการ อันไม่เป็นธรรมต่อประเทศไทย ฉะนั้นสิ่งใด ๆ ที่สามารถเป็นประโยชน์ในการ ทำลายข้าศึกผู้อธรรมได้แล้ว ย่อมชอบที่จะใช้สิ่งนั้น ๆ ได้ มาตรา 7 ผู้ใดฝ่าฝืนหรือละเลยไม่ปฏิบัติตาม มาตรา 4 หรือ มาตรา 5 มีความผิดต้องระวางโทษประหารชีวิต หรือจำคุกตลอดชีวิต ทรัพย์สมบัติส่วนตัวของผู้กระทำความผิดตามวรรคก่อนให้ริบเสียสิ้น ล มาตรา 8 การฟ้องขอให้ลงโทษผู้กระทำความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ ไม่ลบล้างความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญาหรือกฎหมายอื่น มาตรา 9 ให้นายกรัฐมนตรีรักษาการให้เป็นไปตามพระราชบัญญัตินี้ และให้มีอำนาจออกกฎกระทรวงเพื่อปฏิบัติการให้เป็นไปตามพระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวงนั้น เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว ให้ใช้ บังคับได้ :: ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรี จากคุณ : ryzon - [ 19 มิ.ย. 50 17:18:52 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ส่วนเรื่อง เครื่องบินญี่ปุ่น 250 เครื่องจากไซ่ง่อนนั้น สรศัลย์ แพ่งสภา เขียนไว้ในหนังสือ"สงครามมืดวันญี่ปุ่นบุกไทย" พอสรุปได้ว่า หลังจากที่เราประกาศให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านไทยเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2484 นั้น ญี่ปุ่นก็นำเครื่องจากไซ่ง่อน 250 เครื่องบินเหนือน่านฟ้ากรุงเทพ นัยว่า ถ้าไม่ยอมจะทิ้งบอมให้แหลกไปเลย ทำนองนี้ครับ เกร็ดเผอิญช่วงนั้นจอมพลป. แกควบทุกตำแหน่งเลยครับ ทั้งบ นายกฯ รมต.กลาโหม ,มหาดไทย, ผบ.สส. ที่เหลืออยู่ที่ทำเนียบ มีแต่รอง กับผู้ช่วยแล้วจะไปสั่งใครได้ละครับ แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 50 20:36:29 จากคุณ : ryzon - [ 19 มิ.ย. 50 17:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 55 มาตอกบัตรครับ อาจารย์สื่อฯ หายไปชาร์จแบตที่ไหนมา จากกระทู้อืดๆ เผลอแป๊บเดียวไปถึง คคห. ห้าสิบกว่าแล้ว อยากไปชาร์จให้ได้แบบนี้บ้างจัง จากคุณ : ha ha yee - [ 19 มิ.ย. 50 19:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 56 . โอ้โห ไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือคุณพี่ ถึงได้ฟิต ไฟแรงกลับขึ้นมาอีกแล้ว พรุ่งนี้แดดร่มลมตก ทำอะไรหรือเปล่า จะแวะผ่านกรุงเทพเพื่อไปเชียงใหม่วันศุกร์ 4 โมงเย็น เจอกันหน่อยไหม . จากคุณ : ชอบแช้งค์ - [ 20 มิ.ย. 50 13:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณมือแปะรูปค่ะ ยังไวเหมือนเดิมนะคะ   ม.ร.ว เสนีย์รูปนี้  ยังหล่อ สมาร์ทมากเลยค่ะ ได้ข่าวว่า เชียงใหม่แผ่นดินไหวค่อนข้างรุนแรง ไม่ทราบว่าหายตกใจหรือยังคะ ............................................................ เรียนพี่หมอที่เคารพ   อาจารย์สื่อไม่มาตอบ หนูขอตอบแทนก็ได้ค่ะ เขาไปเวียงจันทร์กันมาค่ะ  ได้ข่าวว่าเทียวไปเทียวมาหลายรอบ ไม่รู้ติดใจอะไร  ถามเท่าไหร่ก็ไม่บอก ............................................................... พ.ร.บ ฉบับที่น้องริวพูดถึงนั้น คือฉบับเดียวกันกับที่ท่าน ปรีดีเป็นคนร่างหรือเปล่า   ที่ว่าไว้ว่า" คนไทยที่อยู่ทั้งในและนอกประเทศทำการป้องกันเอกราชจนกว่าชีวิตจะหาไม่" เขากำหนดเป็นกฏหมายเลยใช่ไหมค่ะ  บังคับให้คนไทยทุกคนต้องป้องกันเอกราชของประเทศไม่ว่ากรณีใดๆ และจากกฏหมายฉบับนี้  ทำให้ท่านปรีดีตัดสินใจได้ง่ายขึ้น  ในการสั่งการให้ต่อต้านกองทัพญี่ปุ่น .............................................................. ป๋าแช้งค์ที่เคารพคะ  ป๋าเล่นชวนออกอากาศกันแบบนี้ เจ้าตัวเลยไม่มีที่หลบเลยค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 20 มิ.ย. 50 22:19:56 ]

ความคิดเห็นที่ 58 แหมคุณหมอ  ก็ลองตกงานดูสิครับ เผื่อจะไฟแรงบ้าง เวียงจัน ไม่ได้ไปครับ แค่ตามไปดูรูปที่คนไปเขาถ่ายมาให้ดู แปลกหูแปลกตาไปเยอะ เดี๋ยวอีกหน่อยคงจะตามกรุงเทพฯทันแล้วละ พ.ร.บ.นี้ไม่ใช่ท่านปรีดีเป็นคนร่างนะครับ เอาเรื่องการประชุมต่อ  ยังไม่จบ มีรายละเอียดและประเด็นที่น่าสนใจอีก หลังจากที่ประชุม ครม.มีมติแล้วว่าให้หยุดยิง ก็ได้มอบให้จองพล ป.และนายดิเรก ชัยนาม รัฐมนตรีต่างประเทศ ไปเจรจากับทูญี่ปุ่น ใช้เวลาประมา 1 ชั่วโมงก็กลับมารายงานต่อที่ประชุมว่า ญี่ปุ่นยื่นข้อเสนอกลับมาให้ไทยเลือ 3 ข้อ คือ 1. ให้ประเทสไทยเข้าเป็นไตรภาคี ร่วมกับเยอรมัน อิตาลี และญี่ปุ่น (ขืนเอาด้วยก็ตายสิครับ) 2. อนุญาตให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านได้ และให้ยุติการสู้รบกับทหารญี่ปุ่นทันที (เออ ยังงี้พอไหว) 3. ไทยกับญี่ปุ่นลงนามร่วมรบแบบทวิภาคี  (ถึงเยอรมัน อิตาลี ไม่เกี่ยว แค่ลื้อประเทศเดียวอั๊วก็เสียวแล้วเว้ย) ข้อเสนอของญี่ปุ่นนี้ ได้รับการซักถามจากปรีดี  พนมยงค์ เป็นท่านแรก ด้วยการสอบถามให้แน่ชัดว่า ตกลงแล้วญี่ปุ่นไม่รับข้อเสนอของหลวงอดุลย์ใช่ไหม  คือแค่ให้ผ่านทัพอย่างเดียว  แต่จะขอให้เป็นพวกกับญี่ปุ่นด้วยใช่ไหม ด้วยข้อซักถามนี้ ทำให้เกิดการโต้เถียงกันขึ้นอีกหลายประเด็น จนทำให้จอมพล ป.ตัดบทบอกว่า ก็มีแค่ว่าจะรบกับเขาหรือไม่เท่านั้นแหละ   (สมกับเป็นต้นแบบเผด็จการจริง ๆ ชัดเจน เด็ดขาด ไม่มากความ ห้ามเถียง) พอเจอนายกฯตัดบทแบบนั้น ปรีดีก็ฟันธงเปรี้ยงไปเหมือนกันว่า "เมื่อสั่งตกลงว่าจะหยุดยิงและไม่รบกับเขาแล้ว ก็ควรระบุไปให้ชัดเลยว่า เราก็จะไม่รบกับอีกฝ่ายบเหมือนกัน เพราะเท่าที่ฟัง เหมือนเขาจะไม่เอาแค่เดินทัพผ่านเท่านั้น แต่จะให้เราช่วยอย่างอื่นด้วย  ซึ่งมีตัวอย่างมแล้วที่ประเทศเดนมาร์กที่ให้เยอรมันเดินทัพผ่านได้โดยไม่ต้องรบ" จอมพล ป.ตัดบทอีก (สงสัยมีหลายบท) ว่าความจริงเราได้ต่อสู้เพื่อความเป็นกลางของเราแล้ว อังกฤษและอเมริกาน่าจะเห็นใจ และใม่ว่าอะไร (ว่าครับท่าน ไม่ว่าเปล่าด้วย จะเอาข้าวฟรีตั้งล้านกว่าตันแน่ะ) จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 21 มิ.ย. 50 01:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 59 สรุปแล้ว ครม.ก้เอาตามที่จอมพล ป.ว่าอีก แต่คราวนี้มอบหมายให้รองนายก ฯนายดิเรก และนายวนิช ปานะนันท์ ไปเจรจากับญี่ปุ่นแทน เสร็จแล้วก็กลับมารายงานว่า ญี่ปุ่นตกลง แต่ต้องให้มีการเจรจาในเรื่องของการคลังต่อด้วยเพียงแต่ไม่ต้องใส่รายละเอียดไว้ในข้อตกลงเท่านั้น นายปรีดีได้ฟังก็บอกว่า ไม่ได้ครับ ควรจะให้ตกลงเฉพาะเรื่องการทหารอย่างเดียว การเงินการคลังไม่เกี่ยว จึงขอให้ผู้แทนชุดเดิมกลับไปเจรจาใหม่ โดยมีข้อกำหนดดังนี้ คือ 1. ยอมให้ญึ่ปุ่นผ่านทาง แต่ต้องไม่ปลดอาวุธทหารไทย 2. ให้กองทัพญี่ปุ่นผ่าน โดยไม่พักที่กรุงเทพฯ 3. ข้อตกลงนี้ใหจำกัดเฉพาะเรื่องทหารเท่านั้น 4.  ข้อตกลงนี้เป็นเด็ดขาดต้องไม่ขออะไรเพิ่มเติมอีก ในบันทึกของคุณทวี บุณยเกด ท่านไม่ได้บันทึกไว้ด้วยว่า ญี่ปุ่นยอมตามข้อเสนอของ อ.ปรีดี หรือเปล่า  แต่ข้อเท็จจริงก็คือ เพียงไม่กี่วัน หลังจากที่ ครม.มีคำสั่งยุติการต่อสู้ และให้ญี่ปุ่นผ่านได้ กองทัพญี่ปุ่นก็ยื่นเรื่องขอกู้เงินงวดแรกทันที ก็แสดงว่าเขาไม่รับข้อเสนอมาตั้งแต่ต้นแล้วนั้นแหละ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 21 มิ.ย. 50 01:10:42 ]

ความคิดเห็นที่ 60 พรุ่งนี้จนถึงวันอาทิตย์ ต้องเดินสายไปอีสานอีกแล้วครับท่าน ขอแจ้งล่วงหน้าและลาให้เป็นกิจะลักษณะแล้วกัน เดี๋ยวหายหน้าไปเฉย ๆ คุณพี่วิวันดา จะแฉเอาเสียอีก จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 21 มิ.ย. 50 01:13:20 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ประเด็นเรื่องการขอกู้เงิน และรัฐบาลไทยก็อนุมัตินี้ เป็นปัจจัยสำคัญอันหนึ่งที่ทำให้ฝ่ายญี่ปุ่นร้องขอให้จอมพล ป. ปลดนายปรีดี พนมยงค์ ออกจากตำแหน่ง รมว.คัลง และให้เข้ารับตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดินแทน รวมทั้งนายดิเรก  ชัยนาม ที่พ้นจากตำแน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ ไปดำรงตำแหน่งทูตที่ญี่ปุ่น ว่ากันว่า นายดิเรกนั้นไม่ปลื้มเอาเลยกับตำแหน่งใหม จึงได้มีการหารือกับ ดร.ปรีดี ว่าอาจจะขอลาออกไปเลย แต่ ดร.ปรีดี กล่อมให้รับงานนี้ เพราะอยากให้มีคนที่ไม่เห็นด้วยกับญี่ปุ่นออกไปติดต่อกับต่างประเทศได้บ้าง สุดท้ายนายดิเรก ก็ยอมรับ และปฎิบัติหน้าที่อย่างดีเยี่ยม โดยทำหน้าที่ประสานกับ "รูธ" ในช่วงต่อต้านญี่ปุ่น โดยมีเครื่องมือสำคัญ คือ ถงเมล์ทางการทูต ที่เป็นเอกสิทธ์ของทูตแต่ละประเทศ ที่ไม่สามารถตรวจค้นได้ แต่มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ญี่ปุ่นได้ข่าวกรองมาว่า ทางกลุ่มต่อต้านในไทย ได้ส่งเอกสารชิ้นหนึ่งมายังทูตดิเรก โดยการฝากมากับถุงเมล์ทูต เพราะเชื่อว่า ญุ่นปุ่นจะไม่ค้นตามมารยาททางการทูต แต่ตอนนี้มันช่วงสงคราม  ถุงเมล์ที่ว่าจึงถูกแอบค้นอย่างละเอียดถี่ถ้วน แต่ก็ไม่พบอะไรที่ผิดปกติ จึงนำส่งไปยังทูตดิเรกตามวัตถุประสงค์เดิม โดยกลบเกลื่อนร่องรอยงัดแงะเสียสนิท เมื่อได้ถุงเมล์มาแล้ว ดร.ดิเรก ก็จัดการดึงแผ่นปะหน้าที่ระบุชื่อผู้รับบนถุงเมลทูตออกมาทันที ข้างหลังกระดาษจ่าหน้าถุงเมลนั่นก็ คือตัวอักษรที่ระบุรหัสวิทยุหรือรหัสเรียกขานใหม่จากกลุ่มต่อต้านญี่ปุ่นในไทยในเอง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 21 มิ.ย. 50 01:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านสนุกอะไรอย่างนี้..ขอบใจนะพ่อนะ..ที่เกิดขยันขึ้นมาอย่างกระทันหันอย่างนี้ เจอกันครั้งหน้าพี่จะมีรางวัลให้ แต่ต้องไปรับที่สนามกอล์ฟ แต่แหม..จู่ๆก็จะเดินทางไปอิสานอีกแล้ว.. แต่ก็เอาเถอะ ขอให้เดินทางปลอดภัย รักษาสุขภาพด้วย พวกเราชาวกระทู้จะนับวันคอย จากคุณ : WIWANDA - [ 21 มิ.ย. 50 03:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เสรีไทยสายอังกฤษท่านนี้ ก็มีบทบามสำคัญมากค่ะ   ท่านเป็น พระเชษฐาของพระนางเจ้ารำไพพรรณี ซึ่งเป็นแกนนำในอังกฤษ   ในขณะนั้น หม่อมเจ้า ศุภสวัสดิ์    สวัสดิวัฒน์ **พิมพ์ชื่อผิดค่ะ   ขอแก้ไข** แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 50 10:43:57 จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 21 มิ.ย. 50 10:41:33 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ช่วงที่กลุ่มอาสาสมัคเสรีไทยในอังกฤษ รวมตัวกันเพื่อต่อต้านญี่ปุ่น  ด้วยการสมัคเป็นทหารรับใช้ในกองทัพอังกฤษ  ซึ่งว่ากันว่า  คนอังกฤษเอง  ก็ไม่ไว้ใจกลุ่มคนไทยเหล่านี้เท่าใดนัก มีบันทึกจากอาสาสมัคเสรีไทยเหล่านี้เคยเล่าไว้ประมาณว่า  ไปเป็นทหารรับใช้ซึ่งต้องทำทุกอย่างที่เขาสั่ง  ไม่ว่าจะเป็นการล้างส้วม  หรือขัดรถถัง ก็ต้องทำ   ไปอ่านเจอบทกลอนจากในเนท ซึ่งอาจารย์ป๋วย บันทึกถึงบทกลอน ที่กลุ่มเสรีไทยในอังกฤษ ได้แต่งบรรยายสภาพการฝึกทหารตอนนั้น ไว้ในบทความ “ทหารชั่วคราว”  ว่า ......งานเฝ้ายามตามไฟได้ฝึกฝน ตวาดคนหวั่นกลัวจนตัวสั่น เวรกลางคืนปืนกับหอกออกประจัญ เวรกลางวันถือสง่าคทาพลอง บางเวลาพากันขุดมันเทศ พลางร่ายเวทด่าฝรั่งกันดังก้อง ขุดขนไป ด่าไปในทำนอง พวกนายกองชอบใจเพราะไม่รู้...... ฟังดูครึกครื้นดีไหมคะ นี่แหละหนาคนไทย  ที่เขาว่ายังยิ้มได้ แม้ภัยมา จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 21 มิ.ย. 50 10:45:47 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ท่านสื่อเล่าว่า  นายปรีดี  ถูกปลดออกจาตำแหน่ง ร.ม.ว คลัง ภายหลังที่มีกรณีกู้เงิน โดยนายก ป.   ถูกกดดันจากญี่ปุ่นใช่ไหมคะ ทำไม ญี่ปุ่นต้องกดดัน นายก ป.  ในเรื่องนี้ด้วยคะ และ การที่นายก ป.  ปลด  และย้ายนายปรีดี  ไปเป็นผู้สำเร็จราชการ (ของ ร 8 ใช่ป่าว)  มีนัยยะอะไรหรือไม่ เช่น ต้องการสกัดดาวรุ่ง  หรือ  ย้ายไปให้พ้นทางปืน หรือแค่ย้ายเอาใจญี่ปุ่น เรื่องการเมืองสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง  ถ้าจะขอความกรุณาให้อาจารย์สื่อเล่าแบบ ไม่เกรงใจใคร   ไม่ทราบว่าจะเล่าได้ลึกแค่ไหนคะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 21 มิ.ย. 50 10:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอแปะอีกรูปนะคะ   เห็นว่าเป็นคู่กรณีกัน จอมพล ป.  พิบูลย์สงคราม  ท่านเคยมีดำริว่าจะย้ายเมืองหลวงไปอยู่ที่เพชรบูรณ์ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 21 มิ.ย. 50 10:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 67 รีบเอารูปจอมพล ป. ตอนหนุ่มๆมาลง พร้อมกับอีกรูปนึงที่ถ่ายกับท่านผู้หญิงละเอียด ตอนที่เชียงใหม่แผ่นดินไหวน่ะ ไม่รู้เรื่องหรอกครับ กำลังเดินอยู่พอดี แบบว่ามันไหวช่วงสั้นมากๆ แล้วก็ดันนึกไปถึงว่าเครื่อง superspeed centrifuge พังหรือเปล่าเพราะตอนนั้นมีนศ.ใช้เครื่องอยู่ แล้วเสียงมันดังยังกับเขาลืม balance ขวดปั่น หรือมีอะไรหลุดกระเด็น เสียววูบเลยเครื่องนี้ซ่อมแพงซะด้วย จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 21 มิ.ย. 50 21:31:57 ]

ความคิดเห็นที่ 68 พระนามเต็ม มจ ศุภสวัสดิ์วงษ์สนิท    สวัสดิวัฒน์ ครับ อ่านดูก็คิดว่า ถ้าท่านปรีดีไม่ได้ไปเป็น ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์นี้ ท่านจะยังเป็น "รูธ" อยู่หรือเปล่านะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 22 มิ.ย. 50 09:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 69 "รูธ" คืออะไรคะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 23 มิ.ย. 50 21:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 70 "รูธ" คือ รหัสลับที่เป็นชื่อเรียกของท่านปรีดีในขบวนการเสรีไทยค่ะ จากคุณ : WIWANDA - [ 24 มิ.ย. 50 10:09:58 ]

ความคิดเห็นที่ 71 กลับมาแล้วครับ  ด้วยความสะบักสะบอมพอหอมปากหอมคอ ระดับพอที่จะไปดวลน้ำเปลี่ยนนิสัยกับป๋า ช.ช.ได้อีกรอบตอนเกือบ ๆ จะเที่ยงคืนนั่นแหละ (หลังจากปล่อยให้ป๋าแกมีโอกาสทำบุญด้วยการบริจาคเลือดให้กับยุงฝูงใหญ่ไป 1 ชั่วโมงเต็ม ๆ เห็นความหวังดีของผมไหมเนี๊ย) เรื่องประเด็นความขัดแย้งทางการเมืองในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 และเสรีไทย มีรายละอียดปลีกย่อยเยอะมากครับ และมีการ "ปลอม" ประวัติศาสตร์กันอย่างมหาศาลอีกเหตุการณ์หนึ่ง เดี๋ยวจะค่อย ๆ เล่าประเดนความขัดแย้งเหล่านี้ไปเรื่อย ๆ ครับ โดยเฉพาะในหมู่เสรีไทยกันเอง แต่ละคนเขียนยังไม่เหมือนกันเลย ดิสเครดิตกันตลอด แม้กระทั่งเรื่องเล็ ก ๆ น้อย ๆ อย่างความสามารถในการฝึกการรบ หรือชั้นเชิงทางการเมือง ก็มีการบลั๊ฟการข่มกันอยู่ตลอดเวลา จนทำให้รู้สีกว่าการศึกษาเรืองเสรีไทยนี่ ยิ่งเจาะลึกเท่าไร ก็เจอ "อะไร" ที่ไม่น่าเชื่อมากเท่านั้น เดี๋ยวขอออกไปทำงานหากะตังส์ก่อนครับ คืนนี้จะเข้ามาต่อ อ้อ  คุณพี่วิวันดาเจ้าขา  เจ้าตุ๊ ที่อยู่ไฟฟ้า ที่พี่เคยเจอที่สนาม ทบ.นะ ตั้งแต่เคี่ยวเข็นมันวันนั้น มันพึ่งจะตกลงใจร่วมวงตีกบกับพวกผมเอาทิปนี้เอง เมื่อวานเลยพาไปขึ้นครูกับป๋าซะ 1 กลม ด้วยความที่เขาเป็นนักกีฬาระดับทีมชาติเก่า ผสมกับเลือดวิศวะ เลยเห็นการเรียนการสอนแบบฮา ๆ ประมาณว่า วิทยาศาสตร์การกีฬาบวกกับค่าตัวเลขทางคำนวณทางวิศวะ เท่ากับ 1 วงสวิง อะไรประมาณนั้น ที่สำคัญ คือ มีการแตะเนื้อสัมผัสตัวกันแบบถึงลูกถึงคนกันด้วยสิ อึ๊ย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 25 มิ.ย. 50 12:34:34 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อีกประเด็นหนึ่งที่มีการถกเถียงกันมาก และเป็นปมประวัติของการเข้าร่วมในสงครามโลกครั้งที่ 2 ของไทย ก็คือ เรื่องข้อความโทรเลขที่นายกรัฐมนตรีเชอร์ชิลของอังกฤษส่งมายังรัฐบาลไทย โดยมีข้อความประมาณว่า หากญี่ปุ่นบุกไทยให้ช่วยตัวเองไปก่อน เพราะอังกฤษก็แย่เหมือนกัน อะไรทำนองนี้ (ผู้สันทัดภาษาปะกิต รีบทำหน้าที่หาเนื้อความในโทรเลขฉบับนี้ พร้อมคำแปลมาด่วน) ประเด็นของโทรเลขฉบับนี้คือ การถูกนำไปใช้เป็นข้ออ้างในการประกาศให้ญี่ปุ่นยกทัพผ่านประเทศ และขยายผลไปถึงขั้นประกาศสงครามกับอังกฤษและสหรัฐฯในช่วงต่อมา โดยอ้างเหตุผลพร้อมหลักฐานว่า นี่ไงก็เจ้าอังกฤษยักษ์ใหญ่ที่เคยกร่างไปทั่วเจ็ดคราบสมุทร ยังหยุดลูกพระอาทิตย์เพื่อปกป้องอาณานิคมของตัวเองไม่ได้เลย แล้วจะหวังให้เขามาช่วยสยามได้อย่างไร เพราะฉนั้นก็ปล่อยให้ญี่ปุ่นผ่านไปเถอะ อย่ายิงกันให้เสียดายชีวิตและกระสุนอีกเลย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 00:38:29 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ในบันทึกของท่านทวี บุณยเกตุ  พูดไว้แต่เพียงว่า การประชุมครม.นัดประวัติศาสตร์นั้น จบลงที่เวลา 11.55 น.ของวันที่ 8 ธันวาคม 2484 ซึ่งตรงกับข้อมูลหลาย ๆ แหล่งว่า การประชุมนัดนั้นเสร็จสิ้นลงแบบข้ามวันข้ามคืน แต่หาน้อย (ไม่ค่อยเจอ) ที่ระบุว่า หลังจากการประชุมช่วงเช้าแล้ว ได้มีการนัดประชุมช่วงบ่ายอีกครั้ง และการประชุมช่วงบ่ายนี้เอง ได้ทำให้เกิดปมประวัติศาสตร์ขึ้นมา แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 50 21:07:13 จากคุณ : สื่อศืลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 00:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 74 คัดมาจาก  http://www.ibiblio.org/pha/policy/1941/411208e.html (ตัวหนา :dittaya เพื่อความอ่านง่าย) I don't know yet what part Siam will be called upon to play in this fresh war, but we have reports that Japanese troops have landed at Singora near the Kra Isthmus, which is in Siamese territory on the frontier of Malaya, very close to where the landing was made in our own territory. Just before Japan went to war-on the day before-I had sent the Siamese Prime Minister, or Thailand Prime Minister, the following message: "There is a possibility of imminent Japanese invasion of your country. If you are attacked, defend yourselves. The preservation of the true independence and sovereignty of Thailand is a British interest, and we shall regard an attack on you as an attack upon ourselves." โทรเลข เมื่อ 7 ธันวาคม 1941 คำแปล (แบบภาษาชาวบ้านหน่อยนะคะ) เป็นไปได้สูงที่ญี่ปุ่นจะบุกประเทศของคุณ ถ้าคุณถูกโจมตี ก็ป้องกันตัวเอง (ไปละกันนะ) การรักษาเอกราชและอำนาจอธิปไตยของไทยอยู่ในความสนใจของเรา (บริติช) และ เราจะถือว่า การโจมตีคุณก็เสมือนการโจมตีเรา แอบเป็นนักอ่านเงามานาน ขอออกจากมุมมืดซักครั้งค่ะ :) แก้ไขตัวสะกด และ เพิ่มเติมวันที่ แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 50 19:56:56 จากคุณ : dittaya - [ วันสุนทรภู่ 19:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ขอบคุณครับ  ผมละชอบจริง ๆ ท่านที่มาจากมุมมืด ๆ ทั้งหลายเนี่ย เบาแรงไปเยอะ  เพราะถ้าจะรอผมแกะภาษาปะกิตได้หมด ก็คงต้องรอหมดฝนนั่นแหละ โทรเลขฉบับนี้ ทางการอังกฤษเปิดเผยตามกฎหมายของเขา  หลังจากที่ครั้งแรกนั้น เป็นเอกสารในระดับลับและด่วนที่สุดซึ่งมีใจความดังนี้ครับ โปรดมอบต่อนายกรัฐมนตรีไทย "มีความเป็นไปได้ที่ญี่ปุ่นจะรุกรานประเทศของท่านในไม่ช้า ถ้าหากท่านถูกโจมตี ขอให้ต่อสู้เพื่อป้องกันตนเอง  การธำรงรักษาเอกราชและอธิปไตยอย่างสมบูรณ์ของประเทศไทยเป็นประโยชน์ของอังกฤษ และเราจะถือว่าการโจมตีไทยเสมือนการโจมตีเรา" โทรเลขฉบับนี้ นายกรัฐมนตรี วินสตัน เชอร์ชิล ส่งจากกรุงลอนดอนถึงสถานทูตอังกฤษในกรุงเทพฯเมื่อเวลา 18.40 น.(เวลาในประเทศไทย) วันที่ 7 ธันวาคม 2484 มีประเด็นน่าสนใจคือ นี่ไม่ใช่โทรเลขเพียงฉบับเดียวในช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้ แต่มโทรเลขจากไทยไปลอนดอนในเวลาใกล้เคียงกัน จนเรียกว่า สวนทางกันอีกฉบับหนึ่ง ส่งโดยทูตอังกฤษประจำประเทศไทย โดยกล่าวว่า พึ่งได้พบกับนายดิเรก  ชัยนาม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของไทย ซึ่งได้มีการพูดคุยกันว่า ทางรัฐบาลไทยของร้องว่าอังกฤษอย่าพึ่งใช้กำลังทหารรุกล้ำดินแดนไทย จนกว่าญี่ปุ่นจะโจมตีไทยก่อน (หมายถึง ส่งทหารอังกฤษเข้ามาเพื่อป้องกันมลายา ซึ่งเป็นอาณานิคมของอังกฤษ โดยเปิดศึกขึ้นในแผ่นดินไทย เพื่อเป็นโล่ป้องกันมาลายา) ในโทรเลขฉบับนี้ยังได้กล่าวว่า จอมพล ป.นายกรัฐมนตรีของไทย ทราบว่าญี่ปุ่จะบุกไทยในวันที่ 3 ธันวาคมนี้ แต่เมื่อมีการเลื่อนแผนออกไป ทางรัฐบาลลอนดอนควรจะรีบมอบอำนาจให้ทูอังกฤษที่กรุงเทพฯเจรจากับรัฐบาลไทยเพื่อหารือถึงแผนป้องกันปักษ์ใต้ของไทย ซึ่งเป็นที่หมายหลักในการยกพลขึ้นบกของญี่ปุ่นเพื่อบุกต่อไปยังมาลายา จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 21:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ประเด็นที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องของโทรเลขเจ้าปัญหาฉบับนี้คือ มีการกล่าวอ้างกันในยุคหลัง ๆ ว่า นี่คือปัจจัยสำคัญท่ทำให้คณะรัฐมนตรีในวันนั้น ตกลงปลงใจที่จะยอมให้ญี่ปุ่นผ่านทัพ เพราะอังกฤษที่เราหวังว่าจะช่วยเราได้ปฎิเสธการช่วยเหลือหรือมีท่าทีที่คลุมเครือว่าจะช่วยเหลือหรือไม่ไปเสียแล้ว (แหม ถ้าคิดยังงั้นจริง ๆ ก็แย่นะ เพราะน่าจะจำประวัติศาสตร์ไทยช่วงที่ฝรั่งเศสจะยึดดินแดนฝั่งซ้ายได้ว่า อังกฤษที่ราชสำนักหวังเป็นที่พึ่งก็แทงกั๊กเหมือนกัน) โทรเลขฉบับนี้ โดยข้อเท็จจริงแล้ว (เท่าที่ผมเจอในหนังสือที่อ้างอิงได้  ถ้ามีต่างไปจากนี้ก็เอามาแลกเปลี่ยนกันครับ) ไม่เคยได้ถูกอ่านให้ที่ประชุมครม.เลย นายกรัฐมนตรีเพียงแต่สรุปให้ทีพรเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าอาทิตย์ทิพอาภา  ประธานคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่เข้าร่วมประชุม ครม.ในช่วงบ่ายได้ฟังเท่านั้น  ซึ่งมีความเป็นไปได้ว่าจอมพล ป.พึ่งจะได้เห็นโทรเลขฉบับนี้ เพราะเวลาที่โทรเลขมาถึงกรุงเทพฯ เป็นช่วงเวลาที่จอมพล ป.ไม่อยู่ เพราะเดินทางไปตรวจแนวรบ โทรเลขฉบับดังกล่าว จึงไม่ได้มีผลต่อการตัดสินใจของ ครม.ในการให้กองทัพญี่ปุ่นผ่านประเทศเลย  เพราะได้มีการตัดสินใจยอมญี่ปุ่นไปแล้วตั้งแต่ช่วงเช้า การประชุมช่วงบ่ายเป็นการหารือถึงผลกระทบที่อาจจะเกิดขึ้นเท่านั้น เช่น การเงินการคลังว่าญี่ปุ่นจะเข้ามาเอาเงินของไทยไปใช้ในราชการสงครามของเขาหรือไม่ และไทยควรทำอย่างไร เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาทางการเงินการคลังของประเทศ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 21:29:54 ]

ความคิดเห็นที่ 77 และหลังการประชุมณะรัฐมนตรีช่วงบ่ายเสร็จสิ้นลงนี่เอง ที่เป็นจุดเริ่มต้นของขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นขึ้นในไทย ซึ่งจะพัฒนาไปเรื่อย ๆ จนกลายเป็นเสรีไทยในที่สุด การก่อกำเนิดขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นนี้ เกิดขึ้นเมื่อนายปรีดี พนมยงค์ ได้นัดสมัครพรรคพวกที่ไม่เห็นด้วยกับการให้ญี่ปุ่นผ่านทัพเข้าประเทศไทย ไปพบกันที่บ้านป้อมเพชร  ริมคลองสีลม (ดร.ปรีดี  พนมยงค์  พักอยู่ที่บ้านป้อมเพชร ริคลองสีลม ตั้งแต่ก่อนเปลี่ยนแปลงการปกครอง  ซึ่งเป็นที่ของทางตระกูล ณ ป้อมเพชร สร้างตึกแบบสมัยใหม่ไว้ให้คนเช่า เรียกว่าป้อมเพชรนิคม   จนกระทั่งเมื่อท่านย้ายไปดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แล้ว จึงได้ย้ายไปอยู่ที่ทำเนียบท่าช้าง วังหน้า) เย็นวันนั้นมีผู้มาพบและปรึกษาหารือกันที่บ้านป้อมเพชรหลายคน  เช่น หลวงบรรณกรโกวิท นายสงวน ตุลารักษ์ นายจำกัด  พลางกูร  นายวิจิตร ลุลิตานนท์  นายเตียง  ศิริขันธ์  นายถวิล  อุดล  ม.ล.กรี เดชาติวงศ์ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 22:01:31 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เรื่องของแผนการต่อต้านญี่ปุ่นของอังกฤษโดยร่วมมือกับไทยเพื่อป้องกันมาลายูแลสงิคโปร์ ฐานที่มั่นอาณานิคมที่สำคัญของอังกฤษนั้น  เอกสารลับของทางการอังกฤษที่ได้รับการเปิดเผยตามกำหนดอายุแล้ว ได้บุเอาไว้อย่างนี้ครับว่า รัฐบาลอังกฤษห็นชอบด้วยกับข้อเสนอของทูตอังกฤษในเรื่องของการร่วมมือกับไทยในการต่อต้านญี่ปุ่นในพื้นที่ภาคใต้ การปฎิบัติการหลังจากนั้น คือ การที่ลอนดอนสั่งให้ผู้บัญชาการทหารประจำสิงคโปร์และมาลายู เตรียมส่งทหารอังกฤษและอินเดียเข้ายึดหัวหาดในปัตตานีและสงขลา เพื่อต้านทานการบุกของกองทัพญี่ปุ่น เรื่องการบุกของญี่ปุ่นนี้ จอมพล ป.พิบูลสงคราม รู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว  และได้ศึกษาข้อมูลหลายด้านเพื่อใช้ในการตัดสินใจ  โดยเฉพาะในส่วนของภาคใต้  กาตัดสินใจร่วมมือกับอังกฤษในการต่อต้านญี่ปุ่น จำเป็นต้องรู้กำลังของอังกฤษว่ามีเพียงพอที่จะต่อต้านญี่ปุ่นหรือไม่ เพื่อการณ์นี้ จึงได้ส่งพันโทหลวงสุรณรงค์ และเรืออากาศเอกทวี  จุละทรัพย์  เดินทางไปประสานงานกับกองบัญชาการทหารอังกฤษที่สิงคโปร์เพื่อตรวจสอบเรื่องกำลังรบ การประสานงานครั้งนั้นไม่ได้รับความร่วมมือจากอังกฤษ เนื่องจากเป็นยามสงครามข้อมูลการทหารเป็นเรื่องลับมาก ซึ่งอังกฤษไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลที่แท้จริงให้นายทหารจากไทยได้รับรู้ ด้วยข้อมูลที่เปิดเผยในภายหลัง  จึงได้ทราบว่า อังกฤมีกองกำลังในมาลายาและสิงคโปร์เพียง 31 กองพันจากที่ขอไป 48 กองพัน และเครื่องบิน 582 ลำที่ขอไปก้ได้มาเพียง 158 ลำเท่านั้น รวมแล้วอังกฤษมีทหารเพื่อป้องกันสิงโปร์และมาลายาเพียง 88,600 นาย เท่านั้นเอง จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 22:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 79 วันนี้คุณสื่อศิลปกลับบ้านเร็วจังเลยนะคะ ตามอ่านไม่ทันเลยค่ะ เพลาๆบ้างก็ได้ค่ะท่าน :-) จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ วันสุนทรภู่ 22:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 80 วันนี้ป่วยอยู่บ้านครับ  ไม่ได้กลับเร็ว นอนหลายขยัก มาตื่นเอาตอน 2 ทุ่มกว่า ๆ เลยแรงดี เรื่องญี่ปุ่นบุกไทยนี่มีคนเขียนหลายเล่ม แต่ยังหาตัวเลขไม่เจอครับว่าวันแรกที่ญี่ปุ่นยกกำลังขึ้นบกในไทยนั้นมีกำลังพลประมาณเท่าไร  ทราบแต่ว่ามี 4 กองพลจากกองทัพที่ 25 ยกพลขึ้นบกในพื้นที่ภาคใต้และเลยไปต่อตีกับอังกฤษในมาลายา ส่วนที่เข้ามาทางพระตะบอง มี 2 กองพลจากกองทัพที่ 5 ซึ่งเป็นทหารรักษาพระองค์ ซึ่งมีนายพลนากามูระ เป็นผู้บัญชาการ ตอนที่เข้ายึดอินโดจีน  และภายหลังที่ผ่านไทยไปแล้ว  ทางโตเกียวก็ส่งนากามูระมาควบคุมดูแลกองกำลังญี่ปุ่นในไทย ซึ่งจากบันทึกของนากามูระ บอกว่า เหลือกองกำลังในไทยไม่มากนัก แต่จากที่นายพลนากามูระ เอ่ยถึงช่วงที่ท่านเข้ามานั่งเป็นผู้บัญชาการกองกำลังทหารญี่ปุ่นในไทย และพยายามแก้ปัญหาในเรื่องของกรณีพิพาทของทหารญี่ปุ่นกับคนไทย ที่มีสาเหตุมาจากความต่างทางวัฒนธรรม ไม่ใช่เรื่องการเมือง การทหาร เช่น การตบหน้า การแก้ผ้าอาบน้ำในที่สาธารณะ และยืนปัสสาวะข้างทาง นายพลนากามูระ  บอกว่า ท่านได้พยายามทำความเข้าใจในเรื่องวัฒนธรรมที่แตกต่างกันนี้ ด้วยการทำคู่มือแจกไปยังทหารญี่ปุ่นที่ประจำการในไทยหลายแสนเล่ม ซึ่งก็น่าจะหมายถึงว่า ทหารที่ไม่มากไม่มายอะไรนักของท่านนั้น มีจำนวนนับแสนคนทีเดียว ช่วยกันหาหน่อยครับ  ว่าทหารญี่ปุ่นที่ยกพลเข้าประเทศไทยในวันที่ 8 ธันวาคมนั้นมีประมาณกี่นาย  จึงทำให้รัฐบาลไทยจึงมั่นใจว่า ถ้าสู้ไป ประเทศคงแหลกเหลวไม่น้อยไปกว่าจีนแหง ๆ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ วันสุนทรภู่ 23:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แจมๆๆ ครับ เรื่องการที่อังกฤษจะเข้ามาในไทย ไม่ได้มาเพื่อป้องกันเราครับ แต่มาเพื่อป้องกันฐานทัพสิงค์โปร์ เพราะเวลานั้นอังกฤษเสริมที่มั่นในสิงค์โปร์จนเป็นป้อมปราการใหญ่โตแล้ว(แต่ใหญ่จริงหรือเปล่าจะเล่าให้ฟังวันหลัง) แต่ก็เป็นการป้องกันทางทะเล ปืนใหญ่หันกลับเข้าหาฝั่งไม่ได้ ผู้บัญชาการทหารอังกฤษจึงร่างแผนการป้องกันไว้เรียกว่า"แผนมาทาดอร์" โดยมีแผนคร่าวๆว่าจะเข้ามายึดคอคอดตรงสงขลาเพื่อสร้างแนวต้านทานทหารญี่ปุ่น โดยให้ผู้บัญชาการที่สิงค์โปร์เป็นผุ้ตัดสินใจว่าจะใช้แผนนี้เมื่อไหร่ (รู้สึกจะให้ใช้แล้ว เมื่อเครื่องบินอังกฤษตรวจเจอกองเรือญี่ปุ่นขณะมุ่งหน้าเข้าอ่าวไทย แต่ใช้ในวันเดียวกับที่ญี่ปุ่นบุกไทย เลยไม่ทันเพราะญี่ปุ่นยึดสงขลาได้ก่อน) อาจารย์สื่อครับ ช่วยวิเคราะห์เรื่องเรือประจัญบาญ ปริ้นซ์ ออฟ เวลส์ และ รีพัล หน่อยครับว่าขึ้นมาทำไม ผมว่าน่าสนใจครับ จากคุณ : ryzon - [ 27 มิ.ย. 50 12:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อังกฤษก็ไม่เคยมีแผนที่จะป้องกันไทยอยู่แล้วนี่ครับ  การเข้ามาตั้งกำลังรบในไทย หากมีจริงก็เป็นไปเพื่อชะลอทัพขอญี่ปุ่นในการเข้ายึดมาลายาและสิงคโปร์ ซึ่งเป็นอาณานิคมของเขาโดยตรงอยู่แล้ว เรือเจ้าปัญหา 2 ลำนั่นเอามาเพื่อป้องกันสิงคโปร์ครับ  การที่เรือถูกจม ทำลายขวัญและกำลังใจของอังกฤษในอาณานิคมอย่างหนัก เพราะนี่คือความหวังเดียวที่เหลืออยู่ของเขา ส่วนการบุกของญี่ปุ่นที่ทำให้แผนการป้องกันสิงคโปร์ล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะเจอกอทัพจักรยานของญี่ปุ่นเข้ามาลายา ทะลุลงไปทางบกส่วนหนึ่งด้วย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 มิ.ย. 50 00:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 83 การเจรจาหารือปรับทุกขกันในค่ำคืนนั้นที่บ้านสีลม ทำให้ก่อเกิดขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นขึ้นในไทยเป็นครั้งแรก โดยมีการกำหนดแนวทางการเคลื่อนไหวเอาไว้ 2 ด้านคือ ต่อสู้กับญี่ปุ่นร่วมกับสัมพันธมิตร และปฎิบติการใด ๆ เพื่อให้สัมพันธมิตรรับรองว่าเจตนาที่แท้จริงของไทยนั้นไม่ต้องการเป็นศัตรูกับสัมพันธมิตร และเมื่อรัฐบาลประกาศสงครามกับสัมพันธมิตรแล้ว วัตถุประสงค์ของขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นก็เพิ่มขึ้นมาอีกข้อหนึ่ง คือ ปฎิบัติการเพื่อให้ได้รับการรับรองจากสัมพันธมิตรว่าประชาชนไทยไม่มีเจตนาที่จะประกาศสงครามกับสัมพันธมิตร และผ่อนสถานการณ์จากการเป็นผู้แพ้สงคราม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 มิ.ย. 50 00:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 84 หลังจากการประชุมร่วมกันกับผู้ที่มีอุดมการณ์เดียวกันจนได้ข้อสรุปแล้ว เมื่อเวลาประมาณ 5 ทุ่มของคืนนั้น  นายปรีดี ได้ประชุมหารือร่วมกับ ม.ล.กรี  เดชาติวงศ์ นายช่างใหญ่ กรมทางหลวง และเป็นผู้กว้างขวางในทางตอนเหนือ ถึงแผนการความเป็นไปได้ที่จะเข้ายึดชุมทางรถไฟปากน้ำโพเอาไว้ และทยอยเดืนทางขึ้นไปยึดภาคเหนือเอาไว้เป็นที่มั่นในการต่อต้านญี่ปุ่น จากนั้นเมื่อเกือบเที่ยงคืน ก็มีหลวงกาจสงครามเข้าพบนายปรีดีอีกคนหนึ่ง และขอเสนอแผนให้ไปจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นที่ประเทศพม่า แนวคิดนี้สอดคล้องกับแนวคิดของดร.ปรีดี จึงเสนอให้หลวงกาจนำกำลังขึ้นไปสำรวจตามเส้นทางมุ่งสู่เหนือ เพื่อใช้เป็นเส้นทางการเดินทางขึ้นไปตั้งฐานบัญชาการต่อต้านที่นั่น และอาจเลยไปตั้งรับบาลพลัดถิ่นได้ แต่เมื่อหลวงกาจสงครามเดินทางไปสำรวจเส้นทางดังกล่าวแล้วก้พบว่าไม่สามารถทำได้ เพราะกองทัพญีปุ่นได้เข้ายึดไว้หมดแล้ว หลวงกาจสงครามนี่น่าจะเป็นนายทหารและบุคคลสำคัญระดับรัฐมนตรีคนแรกที่เข้าร่วมกับเสรีไทยในช่วงก่อตั้ง  และต่อมาภายหลังเขาก็เป็นกำลังสำคัญในการก่อรัฐประหารล้มนายปรีดี พนมยงค์ ลง เป็นอันว่าการก่อกำเนิดขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นได้เกิดขึ้นแล้วในไทย แต่การปฎิบัติงานยัไม่อาจทำได้อย่างเป็นเนื้อเป็นหนัง เพราะคนที่เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นสายพลเรือน ไม่มีอำนาจ ไม่มีกำลังพลอยู่ในมือเหมือนกับสายทหาร จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 มิ.ย. 50 00:45:09 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ย้อนไปเรื่องการบุกของญี่ปุ่นเข้าไทยกับแผนของอังกฤษในการวางแนวป้องกันในไทยเพื่อกันญี่ปุ่นเข้ามาลายูหน่อยนะครับ เรื่องนี้เป็นประเด็นที่เป็นปมปัญหาว่าริง ๆ แล้วอังกฤษคิดอย่างไรต่อกรณีที่ญี่ปุ่นบุกไทย ซึ่งระดับผู้นำประเทศต่างรู้แน่แล้วว่าอย่างไรเสียญี่ปุ่นก็ต้องบุกไทยแน่ หลังจากเข้ายึดอินโดจีนไว้แล้ว เรื่องนี้นายดิเรก  ชัยนาม ได้บันทึกไว้ว่า  หลังจากสงครามสงบแล้ว ได้มีการเผยแพร่เอกสารที่เกี่ยวข้องออกมาทำให้ทราบว่า เดิมที่นั้นนายกรัฐมนตรีเชอร์ชิล เห็นว่าน่าที่จะให้ประเทศอังกฤษและสหรัฐฯประกาศต่อญี่ปุ่นว่า อย่าได้รุกเข้าประเทศไทย มิฉนั้นจะถือว่าเป็นการรุกรานอังกฤษและสหรัฐฯด้วย โดยหวังว่าการประกาศเช่นนี้จะทำให้ญี่ปุ่นชะงักลงบ้าง  แต่ปรากฎว่า รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯไม่เห็นด้วย เพราะเห็นว่าเป็นการใช้ถ้อยคำที่รุนแรงไป และอีกอย่างสหรัฐฯเองก็ไม่พร้อมที่จะทำสงครามในขณะนี้ ทำให้ไม่มีการประกาศในลักษณะนี้ออกไปล่วงหน้า (จนกระทั่งมีโรเลขแบบกระท่อนกระแท่นส่งถึงไทยในวันที่ 7 แทน) จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 มิ.ย. 50 13:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ทางด้านญี่ปุ่นนั้น จากคำให้การของนายพลโตโจ  ในศาลอาชญากรสงคราม ได้ให้การว่า แผนการของญี่ปุ่นในการบุกไทยคืออย่างไรเสียก็ต้องขอให้ไทยอนุญาตให้ญี่ผุ่นเดินทัพผ่าน เพื่อลดการสูญเสียก่อนที่จะเข้าตีอาณานิคมของอังกฤษ ซึ่งญี่ปุ่นเองก้หวังว่าอังกฤษจะส่งกองกำลังเข้าไทยก่อน เพื่อที่จะใช้เป็นข้ออ้างในการเข้าไทยเพื่อขับไล่อังกฤษ เพราะถ้าอังกฤษจะป้องกันมาลายาและสิงคโปร์ให้ได้ผล ก็ต้องเข้ายึดคอคอดกระในไทยให้ได้ก่อนญี่ปุ่น  ซึ่งทางยุทธศาสตร์จะทำให้สามารถยันกองทัพหลักของญี่ปุ่นเอาไว้ได้นานขึ้น เพื่อให้เป็นไปตามแผนนี้ ทางทูตญี่ปุ่นในไทยได้โทรเลขไปที่โตเกียวว่า โดยเริ่มต้นนั้น อย่าขึ้นบกที่ไทยเลยเสียทีเดียว ให้ขึ้นฝั่งใกล้ ๆ กับโกตาบารูก่อน ซึ่งะเป็นการกดดันให้อังกฤษเข้ามาตั้งรับในไทยแถวปาดังเบซาร์   ซึ่งนั่นหมายถึงว่าเข้าเกมญี่ปุ่นที่จะใช้เป็นข้ออ้างในการบุกไทยเพื่อช่วยเหลือไทยจากกองทัพอังกฤษ อังกฤษเองก็ทราบแผนการนี้ (สหรัฐฯดักจับโทรเลขของทูตญี่ปุ่นในไทยได้ด้วยซ้ำ) จึงเสนอกลับไปที่ลอนดอนเช่นกันว่า อย่าเข้าไทยก่อน เพราะญี่ปุ่นจะใช้เป็นข้ออ้างในการบุกไทย ตัวแปรสำคัญที่ทำให้เกิดการยึกไปยักมาของเหตุการณ์บุกไม่บุกไทยนี้ก็คือสหรัฐฯนั่นเอง เพราะประธานาธิบดีโรสเวลต์ ไม่ตอบโทรเลขนายกรัฐมนตรีเชอร์ชิล ทำให้อังกฤษไม่กล้าขยับแต่เพียงลำพังเหมือนกัน สุดท้ายเชอร์ชิลต์ก็เปลี่ยนแผนใหม่  ร่างคำประกาศเตือนญี่ปุ่น และส่งให้เครือจักภพร่วมประกาศ และส่งให้ปธน.สหรัฐฯเพื่อร่วมสนับสนุนประกาศของเครือจักรภพนี้ด้วย ปธน.โรสเวลต์อยากจะสนับสนุนประกาศนี้  แต่เกรงว่ารัฐสภาจะไม่เอาด้วย เพราะผลประโยชน์ที่ได้รับจากเรื่องนี้ คือ อาณานิคมของอังกฤษเท่านั้น จึงชะลออยู่ แต่เหมือนโชคช่วย  ไม่ทันไรแค่ข้ามวัน ญี่ปุ่นก็ช่วยโรสเวลต์ตัดสินใจทันทีด้วยการโจมตีเพิลฮาร์เบอร์เสียย่อยยับ ตอนนี้ถึงอังกฤษไม่ช่วย สหรัฐฯก็ไม่เฉยแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 28 มิ.ย. 50 13:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ช่วยโหวตกระทู้หน่อยครับ หล่นไปแหล่วว จากคุณ : ryzon - [ 28 มิ.ย. 50 20:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 88 น้ำหนักแปดสิบกว่านะจ๊ะน้องริว จะแบกยังไงไหว? อาจารย์สื่อแปะวันละโพสต์สองโพสต์แบบนี้ ค่อยเบาแรงหน่อยค่ะ  อ่านทัน แบบสบายๆ ......."อันสงครามนั้น คือการใช้เล่ห์ เพทุบาย" .........รบได้ ให้แสดงรบไม่ได้ .........จะรุก ให้แสดงไม่รุก .........ใกล้ ให้แสดงไกล .........ไกล ให้แสดงใกล้ ข้างบนนั้น ปราชญ์ซุนวู ท่านกล่าวไว้ค่ะ ยิ่งอ่านที่คุณสื่อเล่าให้ฟังมากเท่าไหร่  ก็เข้าข่ายปรัชญาของท่านซุนวูเข้าไปทุกที ต่างฝ่าย ต่างก็มีกลลวงก๊อกหนึ่ง ก๊อกสอง  ก๊อกสามกันทั้งนั้น ในยามสงครามเช่นที่ว่านี้  ผู้นำที่มีสภาวะที่พร้อมเพรียง จึงโดดเด่นด้วบุคลิคที่เป็นปัจเจกจริงๆนะคะ ผู้ที่มีอำนาจตัดสินใจสูงสุดในสภาวะสงครามเช่นนี้ เหมือนเป็นเกมวัดใจฝ่ายตรงข้ามนะคะ ต่างฝ่ายต่างก็ไม่อยากเพี่ยงพล้ำ ถ้าไม่ได้เป็นไปเพราะผลประโยชน์ส่วนตัว แต่ถ้ากระทบถึงตัวเองเมื่อไรไหร่  ก็นั่งไม่ติดกันทั้งนั้น อย่างกรณีที่ญี่ปุ่นไปแหย่รังแตนเข้าคราวนี้  เรื่องก็เลยกลายเป็นกลับตาลปัต ไม่รู้ญี่ปุ่นคิดถูก หรือคิดผิด จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 28 มิ.ย. 50 22:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 89 นายทหารระดับสูงของญี่ปุ่นหลายคน จบการศึกษาจากสหรัฐฯครับ  ทำให้เห็นถึงศักยภาพและพลังการผลิตในระบบอุตสาหกรรมทีทันสมัยของสหรัฐฯว่าเหนือกว่าญี่ปุ่นอย่างทาบไม่ติด  และตระหนักดีว่าในระยะยาวการที่ญี่ปุ่นจะยืนต้านพลังการผลิตของสหรัฐฯนั้นคงเป็นไปได้ยาก ยุทศาสตร์ของเขาจึงต้องออกมาในรูปเร่งโจมตีให้เร็วที่วุดเท่าที่จะทำได้ไงครับ เอาเรื่องเสรีไทยต่อ คืนวันที่ 8 ธันวาคม ขอขยายความตอนที่ ดร.ปรีดีเจรจาหารือกับ ม.ล.กรี  เดชาติวงศ์หน่อยว่า  คืนนั้นประมาณเกือบเที่ยงคืน หลวงกาจสงครามก็เดินทางมาพบ ดร.ปรีดี หลวงกาจเป็นผู้ร่วมก่อการ 2475 อีกทั้งยังเป็นรัฐมนตรีร่วมคณะ ในการประชุมช่วงเช้าที่มีมติให้ญี่ปุ่นผ่านทัพ ซึ่งหลวงกาจฯเองก็คงได้รู้ได้เห็นว่าใครมีทัศนะอย่างไร แต่อย่างไรก็ตาม หลวงกาจก็เป็นทหาร และคงไม่ได้เป็นกลุ่มลูกศิษย์มิตรสหายของ ดร.ปรีดีมาก่อน ทำให้ไม่ใช่แขกรับเชิญตั้งแต่ช่วงเย็น  การเดินทางมาหาเอาเกือบเที่ยงคืน คงเป็นเครื่องสะท้อนว่า หลวงกาจฯคงจะคิดแล้วคิดอีกหลายตลบ ถึงตัดสินใจเดินทางมาหาถึงบ้าน ดร.ปรีดี บันทึกเรื่องที่หลวงกาจสงครามมาหาที่บ้านในคืนวันนั้น ดังนี้ครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 มิ.ย. 50 00:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 90 "ขณะที่ข้าพเจ้าปรึกษาอยู่กับ ม.ล.กรี อยู่เกือบ 24 น.ขอวันที่ 8 ธันวาคมนั้น นาวาเอก กาจ เก่งระดมยิง (หลวงกาจสงคราม) ได้มาที่บ้านข้าพเจ้า ขอพบเป็นการด่วน  ข้าพเจ้าจึงขอให้ ม.ล.กรีหลบอยู่ในอีกห้องหนึ่ง แล้วข้าพเจ้าก็พบกับ น.อ.กาจซึ่งเป็นผู้ก่อการ 24 มิ.ย. น.อ.กาจ กราบข้าพเจ้าแล้วกล่าวว่า เขามองไม่เห็นแล้วว่าใครจะช่วยชาติได้ เขาขอปฎิญาณว่าจะซื่อสัตย์ต่อข้าพเจ้า และขอปฎิบัติตามคำสั่งของข้าพเจ้าที่จะกอลกู้เอกราชของชาติไทย ครั้นแล้วเขาได้เสนอว่า เขาพร้อมแล้วที่จะใช้ทหาร 1 กองร้อยนำข้าพเจ้าและเพื่อน ๆ ที่ไว้ใจได้ออกเดินทางจากกาญจนบุรีเข้าสู่พม่าซึ่งเป็นของอังกฤษ เพื่อตั้งรัฐบาลพลัดถิ่น ซึ่งเชื่อว่าอังกฤษน่าจะสนับสนุน ข้าพเจ้ากล่าวขอบใจ แล้วชี้แจงว่า การท่จะต้งรัฐบาลพลัดถิ่นในพม่านั้นยังไม่ถึงเวลา เพราะเราอาจตั้งรัฐบาลต่อต้านญี่ปุ่นในดินแดนเราเอง โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคอีสาน  แต่ภาคเหนือนั้นเหมาะกว่า เพราะยังได้ยันหลังกับพม่าของอังกฤษได้ อีกทั้งหลวงกาจยังเป็นคนเชียงใหม่ น่าจะช่วยได้ น.อ.กาจฯจึงกล่าวว่าเห็นชอบด้วยตามแผนของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงถามว่ามีเพื่อนที่ไว้ใจได้ ซึ่งประจำอยู่ที่กองทหารที่นครสวรรค์หรือไม่ น.อ.กาจ กล่าวว่ามีและไว้ใจได้ ข้พเจ้าจึงถามว่าเต็มใจท่จะเดินทางโดยเรือยนต์ด่วนที่สุดเพื่อไปยังปากน้ำโพ และร่วมมือกับเพื่อนทหารเพื่อยึดทางรถไฟที่ปากน้ำโพและบริเวณนั้น และต่อต้านไม่ให้ญี่ปุ่นบุกขึ้นเหนือ ซึ่งพวกเราจะเล้ดลอดขึ้นไปตั้งรัฐบาลต่อต้านญี่ปุ่น จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 มิ.ย. 50 00:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 91 หลวงกาจฯเดินทางโดยเรือยนต์เร็วไปในเช้าวันรุ่งขึ้น ใช้เวลา 3 วันก็กลับมารายงานว่าญี่ปุ่นยึดทางรถไฟทางเหนือไว้หมดแล้ว นี่น่าจะเป็นปฎิบัติการครั้งแรกขององค์การต่อต้านญี่ปุ่นที่จะแปรเป็นขบวนการเสรีไทยนะครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 มิ.ย. 50 00:55:46 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ลาไปชลบุรี 2 วันครับ   แล้วกลับมาจะหาฉลามตัวใหญ่ ๆ มาฝาก สัก 2-3 ตัวเน้อ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 29 มิ.ย. 50 09:29:48 ]

ความคิดเห็นที่ 93 กว่าจะอ่านทัน เหนื่อยๆ ทำไมกระทู้นี้ขยันกันจัง ทีกระทู้ที่แล้ว อืดเชียว สงสัยเรื่องนี้ฮิตกว่า ปล เรื่องนี้ ความรู้ใหม่ สำหรับผมล้วนๆ ครับ จากคุณ : กริชครับผม - [ 30 มิ.ย. 50 21:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 94 สวัสดครับ ผมเป็นสมาชิกใหม่ (แต่ไล่อ่านกระทู้มาตั้งแต่เริ่มสมรภูมิที่ลาว โดยท่าน Otis น่ะครับ ) เพราะผมมีญาติที่ไปรบในลาว แล้วหายสาบสูญไป (เป็นพี่ชายต่างมารดาครับ) จนบัดนี้ยังไม่ได้ข่าวคราว (แต่ตอนที่แกไปผมยังไม่เกิดเลยครับ ถ้าแกยังอยู่อายุห่างกันราวยี่สิบสองปี) ผมติดตามหาอ่านเรื่องสงครามในลาวมามากเลย หลักๆก็ได้ความรู้จากหนังสือคุณสยุมภู เพราะได้แรงบัลดาลใจจากพี่ชายที่หายสาบสูญไป จากคุณ : saravuht - [ 1 ก.ค. 50 01:43:52 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 95 ยังเล่าไม่จบเลยครับ ดันไปกดส่งซะงั้น คือผมตามอ่านเรื่องสงครามในลาวแล้วได้ความรู้หลักๆเลยคือจากหนังสือของคุณสยุมภู ทศพล อ่านมาตั้งแต่เด็ก แล้วครับ เสียดายมากๆที่ท่านเสียชีวิตไปก่อน พอดีเรื่องนี้เป็นเรื่องปกปิด ผมก็ไม่รู้จะหาข้อมูลมาจากไหน คือใจจริง อยากจะทำอะไรให้พี่ชายที่ได้สาบสูญไปแล้วบ้าง ก็เลยตั้งใจว่าจะรวบรวมข้อมูลสงครามในลาวให้มากที่สุด แล้วรวมเป็นหนังสือขึ้นมาขาย แต่ต้องเป็นความจริงน่ะครับ ก็เลยอยากจะทราบข้อมูลทางตรง จากผู้ผ่านประสบการณ์รบในลาวมา จริงๆทหารหลายๆท่านที่เกษียณไปแล้ว ก็เคยผ่านสมรภูมินี้มาทั้งนั้น ผมคิดว่าแม้แต่ท่านสุรยุทธ์ หรือ ท่านสนธิบุญ ก็เคยผ่านสมรภูมินี้มาแล้ว แต่จะให้ผมไปสัมภาษณ์ท่านหรือครับ ก็กระไรอยู่ ใจจริงผมอยากจะไปกราบขอข้อมูลจากท่าน "เทพ" พล.อ. วิฑูรย์ ยะสวัสดิ์ เพราะท่านคงจะรู้เรื่องนี้ดีที่สุด แต่ก็จนด้วยเกล้าไม่รู้จะไปหาท่านเจอได้อย่างไร เจอแล้วท่านจะให้ข้อมูลอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ จนมาเสริชหาเจอท่าน Otis เชื่อมั้ยครับ น้ำตาผมไหลเลย ตอนที่รู้ว่ามีทหารผ่านศึก มาเล่าเรื่องเหตุการณ์นี้ให้ฟัง แต่ท่านOtis ก็หายไปตอนที่ท่านเข้าโรงหมอ (มาถึงตรงนี้ผมก็จะน้ำตาไหลอีกแล้ว ขอให้ท่านลุง Otis อย่าได้เป็นอะไรมากเลยครับ ขอให้สุขภาพท่านแข็งแรง สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ) พอดีผมอ่านจากกระทู้ที่แปดสิบกว่าๆแล้วก็ข้ามมา(คือหาตามอ่านเอาในเว็บของคุณหมอ ยา ยา ฮี้ น่ะครับ ) ที่เว็บสุดท้ายนี้เลย เพราะคิดว่าต้องมาแนะนำตัวหน่อยแล้ว แม้จะเพิ่งเริ่มติดตาม แต่ก็เหมือนรุ้จักทั้งท่านอาจารย์สื่อ อาจารย์วิ ท่านกาสะลอง ท่านโง่แต่ไม่บ้า ท่านรณชัย และอีกหลายๆท่าน(บอกหมดคงหลายหน้าแน่เลย) จะติดตามต่อไปครับ อ่อผมไม่ได้สมัครเมม เพราะว่าเขาต้องการพวกสำเนาบัตรประชาชนอะไรนี่ล่ะ แล้วผมมาทำงานที่คูเวตครับตอนนี้ ก็ขอเป็นคนไม่มีเมมไปก่อนแล้วกันครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ แล้วก็ขอใช้เนื้อที่ตรงนี้กราบสวัสดี ผู้อาวุโสทุกท่านมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ฮิฮิ จากคุณ : saravuht - [ 1 ก.ค. 50 01:56:59 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 96 ยินดีต้อนรับครับ  เดี๋ยวคุณพี่วิวันดา คงไล่แจกบัตรสมาชิกพร้อมสร้อยข้อมือต่อสายไฟฟ้าแรงสูง  ใครโผล่เข้ามาแล้วหายไป คุณพี่แกจะกดปุ่มให้ไฟดูดตู๊ด ๆ แบบกินไม่ได้นอนไม่หลับ ต้องกลับมาลงชื่อให้แกเห็นหน้าไปตลอดชีวิตนั่นแล ระวังให้ดีเน้อ ท่านสมาชิกใหม่ทั้งหลาย กระซิบบอกความลับไว้อย่าง  คนที่ชอบเอากระทู้ไปเก็บไปเรียงไวเป็นหมวดเป็นหมู่ที่เรียกตัวเองว่า ฮา ฮา ยี นั่นนะ  ถึงความจริงถึงแกจะเป็นหมอ แต่ก็เป็นหมอประเภทฮันนิบาลนะครับ  เจ็บไข้ได้ป่วยระวังไว้ให้ดี อย่าได้หวังยึดแกเป็นสรณะเด็ดขาด  เพื่อน ๆ เจอมาแล้ว  เป็นหวัดไอเจ็บคอไปหาคุณหมอฮา ฮา ยี  แกจับผ่าคอเฉยเลย พอเราโวยเข้าหน่อยก็อ้างว่า มันเคยมือ เพราะเป็นหมอสูติฯมาก่อน กระทู้เก่าไม่ใช่ไม่ฮิตหรอกครับ  แต่บังเอิญเป็นเรื่องในรั้วในวังกะขุนน้ำขุนนาง  คนที่พอจะอินไซด์จริงกะเรื่องเล่านี้ก็มีแต่คุณพี่เจ๊ กะพลพรรคระดับสถิตอยู่ชั้นนิมมานนรดี ที่เหลือนอกจากจะงง ๆ งวย ๆ กับขุนสาบรรดาศักดิ์ที่ต่อชื่อยาวเฟื้อยแล้ว เรื่องหลายเรื่อง แทบต้องกราบคอมพ์ก่อนอ่าน เพราะเกี่ยวข้องกับระดับสูงเหลือเกิน จะวิพากษ์วิจารณ์อะไรก็ลำบากไปหมด เกรงอะไร ๆ มันจะไปเจริญเติบโตบนศีรษะให้คนขายแชมพูเขารวบเพิ่มขึ้นไปอีก ก็เลยได้แต่นั่งเฝ้าอ่านอย่างเดียว แบบเจียม ๆ ส่วนเรื่องสงครามในลาว ผมแนะนำว่า เวลาถึงวันทหารผ่านศึก ให้ลองไปเยียม ๆ มอง ๆ แถวที่เขาจัดงานดู  แล้วลองเลียบ ๆ เคียง ๆ ท่านอาวุโสเหล่านั้น หลายท่านทีเดียวที่เป็นทหารผ่านศึกลาว ผมว่าท่านไม่รังเกียจที่จะสนทนาด้วยหรอกครับ ผมยังอยากทำเลย เรื่องของสงครามลาวนี่เสียอย่างเดียว คือ มันเป็นสงครามปกปิด ทำให้เอกสารต่าง ๆ ที่เป็นหลักเป็นฐานมันหายาก ไม่เหมือนเรื่องสงครามเวียดนามเขา  แล้วคนที่ผมรู้จักหรือเจอก็มักจะไม่รู้จริง  พอถามอะไรลึก ๆ เข้าหน่อย ก็พาลโลเล ประเภทข่มว่า เฮ้ย อย่าไปเชื่อนิยายให้มากนัก ยังงี้ก็ไม่ค่อยอยากจะคุยด้วยเท่าไร เพราะข้อมูลบางอย่างเราก็พอรู้อยู่บ้าง แต่ถามเช๊กดูแล้ว งกะคุณพี่แกไปลาว แค่เดินเข้าออกร้านพีเอ๊กซ์ของพวกจีไอเท่านั้นแหละ จริง ๆ สมัยเรียนมัธยม ผมมีเพื่อนที่คุณพ่อเขาเป็นนักบินในสงครามลาว เขาเคยเอารูปคุณพ่อเขาที่ถ่ายไว้ตอนบินให้ดูด้วย ป็นภาพระดับเดียวกัน คงถ่ายจากเพื่อนักบินอีกลำนึง เสียดายที่ตอนนั้น ผมไม่มความรู้และความสนใจมากพอที่จะคุยกับคุณพ่อเขาได้นะสิ แถมเพื่อนคนนี้ก็ไม่ได้เจอกันมาตั้ง 20 กว่าปีแล้ว ป่านนี้ไปเป็นคุณแม่ลูกสองอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ เธอชื่อ "สมสวรรค์  สิงห์โอ" ครับ แต่ตอนนี้คงเปลี่ยนนามสกุลไปแล้วละ เพราะทราบข่าวเมื่อ 20 ปีก่อน ตอนงานศพเพื่อนรุ่นเดียวกันที่โชคร้ายจากเพื่อนไปก่อนด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์  ว่าเพื่อนคนนี้เขาไปทำงานอยู่กับปูนใหญ่ แต่ที่ไหนไม่ทราบเหมือนกัน ใครพอจะรู้จักคนชื่อแปลก ๆ แบบนี้ ก็ลองถาม ๆ ดูบ้างนะครับว่าร้องเพลง "สถานศึกษา สง่างามเมื่อยามพิศ" ได้หรือเปล่า ถ้าร้องได้ละก็ใช่แน่ อีกทางลองข้ามไปฝั่งลาว เอาของแท้ พยายามไปหาหนังสืออย่างเป็นทางการของลาวเอง ก็ได้มา 3-4 เล่ม ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการตั้งพรรคและการเคลื่อนไหวของพรรคคอมมิวนิสต์ลาว ข้อเสียของหนังสือของพวกคอมมิวนิสต์ คือ เขาถือว่าเอกสารทุกอย่าง ข้อเขียนทุกชิ้น งานศิลปทุกแบบ ต้องรับใช้อุดมการณ์ด้วย ผลก็คือ การบันทึกประวัติศาสตร์ของเขา มันจะเต็มไปด้วยการใส่ข้อมูลหรือข้อความที่มุ่งสร้างภาพปลุกระดมหรือเชิดชูวีรภาพเสียจนหาเนื้อแท้ของเหตุการณ์แทบไม่เจอ ผมเคยเอามาแปลแบบยกเล่มไปครั้งนึง ในช่วงเรื่องของสงครามลาวนั่นแหละครับ  จะเห็นได้ว่า เต็มไปด้วยศัพท์ประเภท "ชัยชนะอย่างหลายหลวง" อะไรประมาณนี้   แต่เนื้อหากระท่อนกระแท่นเต็มที่ อีกแหล่งหนึงคือหนังสือจากฝรั่ง โดยเฉพาะอเมริกา เจ้าภาพสงครามครั้งนี้ ผมไปเดินหาตามร้านหนังสือพวกที่ขายหนังสือต่างประเทศ อย่าง เอเชีย หรืออะไรนะที่ชื่อญี่ปุ่นหน่อย นิคุนิยะ อะไรนี่แหละ เอาแค่แผนกเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็มีน้อยอยู่แล้วย่อยลงไปก็วนอยู่กับสงครามเวียดนาม  พล พต (เยอะมาก) หากี่ยวกับลาวได้น้อยจริง ๆ ที่เจอแบบแปลเป็นไทยแล้วเกี่ยวกับสงครามลาวโดยตรงก็เรื่อง "สิ้นชาติ" เห็นออกมาหลายปีแล้ว ลองไปหาตามร้านใหญ่ ๆ ยังมีอยู่ หรืออย่างที่ยังไม่แปล ก็มี "Bamboo Palace" ที่พึ่งไปเจอ ก็จะพูดถึงช่วงก่อนสงคราม และผลกระทบต่อราชวงศ์ลาวหลังสงครามมากกว่า ก็ลองฝาก ๆ ท่านที่อยู่เมืองนอกเมืองนาเมืองไกลดูนะครับ ว่าเรื่องนี้จะพอเป็นที่สนใจของร้านหนังสือระดับโลกบ้างไหม แต่พวกนี้อย่าไปหวังมากครับ ยิ่งเวิล์ดไวด์เท่าไร ดูเหมือนเรื่องของลาวก็เล็กลงไปเท่านั้น เหมือนกับตอนที่ไปเมืองจีนแล้วพยายามหาหนังสือเกี่ยวกับการปฎิวัติจีนนั่นแหละ หามันทั้งร้านเล็กร้านใหญ่ ร้านของรัฐ ได้มาไม่ถึง 5 เล่ม เพราะเดี๋ยวนี้มังกรรุ่นหลังเขาสนใจกันแต่ตำราเอ็มบีเอกันหมดแล้ว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ค. 50 12:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 97 พักฝั่ง ดร.ปรีดีไว้ก่อนครับ  ลองมาดูอีกฝั่งนึงบ้าง  หลังจากทีครม.มีมติให้ญี่ปุ่นผ่านทัพไปแล้ว ก็ขอเพิ่มอีกขั้นนึงด้วยการขอให้ไทยร่วมรบด้วย นี่คือบันทึกของใงจอมพล ป.ครับ ลองมาดูว่าฝั่งนี้เขาอธิบายเหตุการณ์นี่ว่าไง วันที่ 10 ธันวาคม หลังจากกองทัพญี่ปุ่นเดินผ่านประเทสไทยได้เพียง 2 วัน เอกอัคราชทูตทสุโบกามิ และผู้แทนฝ่ายทหาร ได้พากันไปพบจอมพล ป.พิบูลสงคราม โดยแจ้งว่าขอให้ไทยร่วมประกาศสงครามกับสหรัฐฯและอังกฤษด้วย ข้ออ้างของฝ่ายญี่ปุ่นคือ ประเทศไทยกับญี่ปุ่นยังไม่มีข้อผูกพันใด ๆ กับประเทศญี่ปุ่นเลยรู้สึกเป็นรากฐานอยู่บนพื้นทราย  เมื่อการรบของญี่ปุ่นต้องไปทำการข้างหน้ามีมาก  จึงต้องการความมั่นใจทางข้างหลัง จอมพล ป.พยายามปฎิเสธที่จะนำประเทศเข้าไปพัวพันมากกว่าเดิม ทางญี่ปุ่นก็ไม่ยอม เถียงกันจนถึงเวลา 24 น.จึงกลับไป โดยจอมพล ป.บอกว่าเรื่องนี้ต้องประชุม ครม.และจะให้คำตอบภายในเวลา 10.00 น. วันรุ่งขึ้นจอมพล ป.เปิดประชุม ครม.ที่วังสวนกุหลาบและได้ชี้แจงข้อเสนอของฝ่ายญี่ปุ่นว่า จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ค. 50 13:14:06 ]

ความคิดเห็นที่ 98 " เขาบอกตรง ๆ ว่าเขาจะมาในรูปนี้ คือขอให้เราเลือกเอาทาง Military co-operation เขาบอกว่า ตามที่เขายื่นแผนใบหนึ่งนั้น คือในเรื่อง Military co-poration แต่ในเรื่องนี้ถ้าพูดไปแล้วผมไม่รู้ว่าจะแก้อย่างไร คือว่าถ้าได้รับข่าวในกาลข้างหน้าเป็นอย่างไรไปเดี๋ยวก็จะเป็นการที่ผมขายชาติทั้งขึ้นทั้งล่อง อ้ายไม่รับเขาเดี๋ยวก็อาจจะปลดอาวุธทหารแล้วเราก็หมดเสียง  อ้ายจะสู้หรือก็ship หายมาก เราจะไม่ได้มานั่งประชุมกันอย่างนี้ แต่ในใจของผมเห็นว่าเมื่อเราจะเข้ากับเขาแล้วก็เข้าเสียให้เต็มร้อยเปอร์เซนต์ เขาก็คงเห็นอกเห็นใจเรา ส่วนกาลข้างหน้าจะเป็นอย่างไรผมทายไม่ถูก" จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 1 ก.ค. 50 13:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เอาอะไรเบาๆ ไปอ่าน http://zxcv.bloggang.com จากคุณ : ryzon - [ 1 ก.ค. 50 19:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 100 โห ทำไมพี่ ๆ เก่งกันจังเลยอ่ะครับ - -" เรื่องประวัติศาสตร์ที่ควรรู้ แต่ป๋มก็ไม่รู้เรื่องเลย หุๆ แถมยังอ่านไม่เข้าหัวอีก จากคุณ : แบทแมนน้อย (X RoBiN) - [ 1 ก.ค. 50 21:48:07 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ขอบคุณอาจารน์สื่อมากเลยครับ ที่ให้เกียรติรับผมเข้าเป็นสมาชิกด้วยแล้วก็คำแนะนำว่าจะไปพบทหารผ่านศึกในสงครามประเทศที่สามนี้ได้อยางไร แต่ก็อย่างที่อาจารย์สื่อบอกล่ะครับ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าคนไหนพูดจริงพูดไม่จริง ประเภทนั่งอยู่แต่ในวงไฮโล แต่มาโม้บอกลุยฆ่าพวกอั้ยแกวเป็นร้อยๆศพ ไล่ยิงด้วยเอ็มหกสิบเหมือนแรมโบ้ ดังนั้นคนทีผมจะขอเข้าไปกราบเท้าขอเอามาคุยด้วย ก็น่าจะเป็นคนที่เชื่อถือได้หน่อย ก็คงจะดีนะครับ คุยกันทั้งทีก็อยากรู้อะไรที่เป็นความจริง จับพลัดจับผลูผมอาจจะได้ข่าวพี่ชายผมบ้างก็ได้ อย่างน้อยให้รู้ว่ามีคนรู้ว่าแกเสียชีวิต ก็พอใจแล้วครับ กลัวว่าจะถูกจับเป็นเชลยศึก แล้วไปตายในคุกพวกอั้ยแกวมันก็เท่านั้น ตอนนี้ผมกำลังไล่ตามอ่าน ตอนนี้ก็มาถึงภาคที่97 แล้ว ถ้ามาถึงภาคปัจจุบันเมื่อไหร่คงขอโดดเข้ามาแจมด้วย แต่จะเป็นรูปแบบวิพากษ์วิจารณ์ เสริมเข้าไป ว่าทำไมถึงอย่างนั้นอย่างนี้ จอมพล ป. ทำไมไม่คิดสู้ หรือไม่คิดเตรียมตัวอะไรเลย ทั้งๆที่ญี่ปุ่นก็เอากองทัพมาจ่อคอหอยเราถึงไซ่ง่อนมาหลายปีแล้ว เดี๋ยว ผมอ่านมาถึงแล้วต้องขออณุญาติเข้ามาแจมล่ะครับ อ่อผมขอเรียนถามอาจารย์นิดนึงสิครับ คือ ต่อจากโพสแรกที่ผมลงไป ถ้าผมจะทัวร์ลาว ตามเส้นทางทหารรับจ้างชาวไทย กล่าวคือ จะทัวร์โดยเดินทางไปตามสถานที่ที่ทหารรับจ้างชาวไทย (เอาหน่วยที่สังกัดอยู่กับวังเปานะครับ หน่วยที่อยู่ทางหลวงพระบางกับจำปาสัก คงไม่ไป) ได้เข้าไปปฏิบัติงาน โดยเริ่มตั้งแต่ล่องแจ้ง เดินทางผ่านเนินสกายไลน์ และเนินต่างๆที่ทหารไทยเคยปฏิบัติการ เข้าซำทอง สนามบินบ้านนา เข้าทุ่งไหหิน ศาลาภูคูณ ออกเชียงขวาง และไปสิ้นสุดที่ซำเหนือ อาจารย์ว่าเป็นไปได้มั้ยครับ ถ้าเป็นไปได้ผมต้องเตรียมตัวอย่างไรบ้าง แล้วมีอะไรแนะนำบ้างครับ คือตั้งใจจะแบ๊กแพคไปคนเดียว ตอนกลับไปพักร้อนที่เมืองไทย แล้วก็จะไปหาข้อมูลไปด้วยในตัว(จริงๆคงวิเศษมากๆ ถ้าไปกับทหารผ่านศึกสมรภูมินี้ แต่แกจะไปไหวกันหรือเปล่าไม่รู้ เพราะลำบากน่าดู) รบกวนนิดนึงนะครับ แต่ไม่รู้ว่าไปแล้วจะหายสาบสูญเหมือนพี่ชายผมหรือเปล่านี่สิ อิอิ จากคุณ : saravuht - [ 2 ก.ค. 50 14:30:36 A:62.150.202.150 X:62.150.202.150 ]

ความคิดเห็นที่ 103 เส้นทางที่คุณว่า สาหัส อย่างหนักครับ  แม้ว่าจะเป็นการเดินทางใน พ.ศ.นี้ก็ตาม ตอนนี้ที่พอจะเป็นเส้นทางท่องเที่ยวอยู่บ้างก็คือทุ่งไหหิน ที่เราสามารถเดินทางจากหลวงพระบางไปได้ และอยู่ในโปรแกร่องเที่ยวตามปกติแล้ว ส่วนซำหนือนั้นอยู่ติดกับฮานอย และยังกันดารอยู่มาก ลองหาหนังสือเรื่องทูตไทยในลาวมาดสิครับ จะเห็นสภาพเส้นทาง แยกศาลาพูคูณ ถ้าเราเดินทางจากเวียงจันไปหลวงพระบาง เราก็ต้องผ่านอยู่แล้ว  แต่อย่างว่าละครับ นั่งรถไต่เขาเป็นวัน ถ้าคิดว่ามันส์ก็ลองดูครับ อีกคนนึงที่มีประสบการณ์ไปรบในลาวรุ่นแรก และถูกจับเป็นเชลย เอาไปขังอยู่ที่ ฮานอยฮิลตัน ผมจำชื่อไม่ได้ แต่เขาเขียนหนังสือไว้ และลง ส.ส.พิษณุโลก งกัดพรรคไทยรักไทย รอบล่าสุดนี้ด้วย ถ้าหากันเจอก็ลองดูครับ เรื่องใครพูดจริงไม่จริงหรือเกินจริงนี่ว่ากันลำบาก ต้องเอามาตรวจสอบกับข้อมูลอื่น ๆ ด้วย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ค. 50 14:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เรื่องการเตรียมป้องกันตัวเมื่อญี่ปุ่นบุกนี้  นอกจาก พ.ร.บ.ที่บอกให้คนไทยเตรียมตัวสู้กับผู้บุกรุก และการปฎิบัติเมื่อรู้ว่าจะแพ้ เช่น เผาสถานที่ต่าง ๆ ที่จะเป็นประโชน์ต่อข้าศึกทิ้งเสียนั้น นอกจากนั้นแล้ว จอมพล ป.ยังได้เตรียมการในส่วนของทหารเอาไว้ด้วย  ผมไม่มีรายละเอียดการสั่งการทางทหาร แต่บันทึกของจอมพล ป.ระบุไว้ว่า ได้ประชุมและสั่งการเอาไว้แล้วตั้งแต่เดือน พ.ย.2484 แต่ท่านบอกว่า สุดท้ายแล้วก็ไม่ทำอะไรกัน ไม่ว่าจะเป็นกองทัพเรือ หรือกองพล 1 เรื่องนี้ก็คือประเด็นที่ทั้ง 2 ฝ่ายโทษกันไปมา  คือ ฝ่ายหนึ่งก็บอกว่า ท่านเป็น ผบ.สูงสุด การเคลื่อนกำลังทหารต้องเกิดจากคำสั่งของท่านเพียงผู้เดียว แล้วนี่ทาสนเล่นหายไปแถวชายแดน ใครจะกล้าเคลื่อนกำลังทหาร ส่วนจอมพล ป.ก็บอกว่า ก็มีระเบียบราชการสนามระบุไว้แล้วนี่ว่า ถ้ามีเหตุการณ์บังคับ ไม่สามารถรับคำสั่งผู้บังับบัญชาได้ ก็ให้งการไปก่อน ทำไมปล่อยให้เกิดความเสียหายได้ตั้ง 15 ชั่วโมง นอกจากนี้ ท่านยังได้ประเมินความเสียหาย หากเกิดการสู้รบเอาไว้ด้วยว่า "ถ้าไม่ยอมรับเงื่อนไขให้ญี่ปุ่นเดินทัพผ่านประเทศ และสั่งรบตามแผน 5 สิ่งที่จะเกิดขึ้น คือ 1. กองพล 6 ทางปักษ์ใต้ น่าจะรุกรับได้ไม่เกิน 12 น.คงถูกตีแตกไป บางส่วนถูกปลดอาวุธ บางส่วนคงถอยเข้าหาทางรถไฟและเข้าป่าหลบซ่อน จังหวัดต่าง ๆ ที่มีการรบคงเป็นการรบในเมือง ซีวิตและทรัพย์สินจะเสียหายพอใช้ ดูสงขลา ทหารญี่ปุ่นเข้าปกครอง ใช้กฏอัยการศึก 2. กองพล 1 กรุงเทพฯ ส่วนหนึ่งประมาณ 1 กรม ไปขับไล่ทหารเรือประมาณ 1 พันคนที่ยกขึ้นที่บางปู  กรมนี้คงปราบญี่ปุ่นได้เรียบร้อย แต่เสียหายบ้างทางสมุทรปราการ  อีกส่วนหนึ่งคงรักษากรุงเทพฯไว้ ช่วยตำรวจปราบญี่ปุ่นในกรุงเทพฯ แค่บ่าย 8 ธ.ค.เป็นอย่างช้ากรุงเทพฯจะถูกโจมตีด้วยเครื่องบินเป็นจำนวนมาก อย่างสิงคโปร์ ปีนัง สงขลา วัฒนา เป็นต้น ละคงจะมีการรบในเมืองตอนเช้า 9 ธ.ค. 2484 กรุงเทพฯคงจะแหลกไปพร้อมกับ พล.1 ใน วันนั้นเอง 3. กองพล 2 คงมีการรบที่ปราจีน แต่คงไม่เกิน 9  ธ.ค.เพราะจะถูกโหมด้วยการทิ้งระเบิด และรถถังขนาดหนัก 4. กองพล 3-4 คงจะมีการต่อสู้ตามท้องถิ่นที่ตั้งหน่วยทหาร การต่อสู้คงเป็นกองแยก เพราะรวมกำลังไม่ได้ โดยูกจู่โจมั้งกำลังทางอากาศก็มีกำลังพลไม่พอ อาจกล่าวว่าไม่มีเลยก็ได้เพราะเครื่องบินล้าสมัยมาก การรบจะจบในเร็ววัน และระหว่างนั้นทางจะไปมาลายูคงจะเปิดได้ในวันที่ 9 ธันวาคม นั้นเอง เพราะไทยมีกำลังน้อยไม่พอที่จะกั้นทหารญี่ปุ่นไว้ได้ หลังการรบ ประเทสไทยจะถูกปกครองโดยกองทัพของนายพลอีด้า และประกาศใช้กฏอัยการศึก โดยมีญี่ปุ่นเป็นเจ้าของประเทศโดยสิ้นเชิง ฐบาลคงหนีไปพม่าหรือจุงกิง แต่ใครจะไปได้บ้างนั้น คาดไม่ถึง แต่บางคนอาจจะชอบญี่ปุ่นยอมอยู่กับเขาด้วย และตั้งรัฐบาลภายใต้การนำของญี่ปุ่น และกองทัพกจะถูกจัดตั้งขึ้นใหม่และเข้าร่วมรบกับญี่ปุ่นไปด้วยเลย จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ค. 50 15:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 105 คุณ  saravuht  อย่าเพิ่งตกใจนะคะ  ที่ท่านสื่อกล่าวคำต้อนรับแบบขู่ให้กลัว ในเรื่องของขวัญของรางวัลที่พี่วิวันดาจะไล่แจกสมาชิก  ชนิดที่ว่าได้รับแล้ว จะหลับไม่ลง ท่านบรรยายซะจนเห็นภาพน่ากลัว ไม่รู้ว่าโดนมาก่อนหรืออย่างไร ไอ้ประเภทกดตู๊ดๆ  ไม่ได้หลับได้นอนเนี่ย! เช่นกันค่ะ  คิดถึงคุณลง Otis เหมือนกันค่ะ  ครั้งสุดท้ายทราบมาว่าท่านไม่สบายต้องเข้าโรงพยาบาลด่วนแล้วท่านก็หายเงียบไปเลย ไม่ทราบว่าคุณลุงเข้ามอ่านบ้างหรือเปล่านะคะ  ถ้ายังไง ก็ส่งสารทางโทรจิตเข้ามาบ้างก็ได้ค่ะ พวกหนูคิดถึงค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 2 ก.ค. 50 21:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ลืมบอกไปว่า ปลาฉลาม ไม่เอาค่ะ แต่ถ้าหูฉลาม ไม่ปฏิเสธค่ะ ใช่ปะน้องริว? จะเรียนคุณกริชว่า ที่ขยันได้ถึงขนาดนี้  เพราะพี่วิ ท่านจะตัดหางปล่อยวัดแล้วค่ะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 2 ก.ค. 50 21:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ฉลามนี่เวลามา เขามาทั้งตัวครับ  ส่วนเจอกัแล้ว จะกัดแต่หูก็อีกเรื่องนึง ที่ขยันนี่ไม่ใช่อะไร ตอนนี้อยู่ระหว่างภาคฑันธ์  ถ้ายังขี้เกียจอีก สงสัยจะจำคุกจริง เราผ่านวันที่ 8 ธันวามาพร้อมประเด็นถกเถียงกันหลายเรื่องแล้วนะครับว่าจริง ๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นกับการตัดสินใจในวันนั้น  แต่ยังไม่จบครับ แค่ไม่กี่วัน ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นหลายอย่าง อย่างแรกก็คือ ข้อเรียกร้องของฝ่ายญี่ปุ่นเกิดเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม คือ ก่อนหน้านี้ขอแค่ผ่านทัพ ตอนนี้จะเพิ่มมาเป็นขอให้ไทยประกาศสงครามกับสหรัฐฯและบริเตนใหญ่เพื่อแสดงให้เห็นว่าเป็นพวกเดียวกันกับญี่ปุ่นอีกแล้ว เรื่องนี้ก็มีประเด็นครับ  เพราะส่วนหนึ่งก็บอกว่า ญี่ปุ่นเอาซามูไรจ่อคอหอยรัฐบาลไทยให้ลงนามในสัญญานี้ ส่วนหนึ่งก็บอกว่า ลึก ๆ แล้ว คนในรัฐบาลสมัยนั้นก็แฮปปี้อยู่ เพราะมีคนที่ใฝ่ใจให้กับญี่ปุ่นอย่หลายคน  ซึ่งประเด็นนี้มมีการทำวิจัยทางวิชาการ และชี้ให้เห็นว่าระดับผู้นำของรับบาลไทยในมัยนั้น มีความนิยมเลื่อมใสในลัทธิทหารของญี่ปุ่นมาก่อนหน้าที่ญี่ปุ่นจะบุกไทยตั้งนานแล้ว และมีส่วนเกี่ยวพันส่งเสริมให้รัฐบาลไทบในสมัยนั้นไม่ค่อยรังเกียจรังงอนญี่ปุ่นสักเท่าไร เรื่องมัเป็นยังไงก็ค่อย ๆ ติดตามกันไปครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ค. 50 22:32:38 ]

ความคิดเห็นที่ 108 พัฒนาการที่ก้าวหน้าและสร้างปัญหาให้กับไทยที่สุดำหรับความสัมพันธ์กับญี่ปุ่นในช่วงสงครามครั้งนั้น คือ การที่ไทยประกาศสงครามกับสหรัฐฯและบริเตนใหญ่ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 มกราคม 2485 ซึ่งรัฐบาลได้ออกแถลงการณ์ ความว่า "ครั้งเมื่อสงครามได้บังเกิดขึ้นในบุรพทิศโดยที่ญี่ปุ่นได้ประกาศสงครามกับอังกฤษและอเมริกา เมื่อวันที่ 8 ธันวาคมแล้วนั้น ประเทศไทยได้รู้ถึงความผูกพันในหน้าที่ที่เป็นชาวเอเชีย จึงได้ร่วมมือทำสัญญาสัมพันธไมตรีกับญี่ปุ่น  แต่ถึงกระนั้นก็ยังมิได้ประกาศสงครามกับอังกฤษและสหรัฐอเมริกา และมิได้ทำการประทุษร้ายรุกรานสองประเทศนี้แต่อย่างใด ตรงกันข้าม อังกฤษและอเมริกาได้ทำกาประทุษร้ายรุกรานไทยอย่างรุนแรง ในระหว่างเวลาตั้งแต่วันที่ 8 ธันวาคมถึง 20 มกราคม ไทยได้กโจมตีทางอากาศ 30 ครั้ง และโจมตีทางบกถึง 36 ครั้ง จังหวัดที่ถูกโจมตีมีจังหวัดเชียงราย แม่ฮ่องสอน ตาก กาญจนบุรี นครสวรรค์ พระนครและธนบุรี ประจวบคีรีขันธ์ ชุมพร สงขลา และยะลา  ในบรรดานักบินที่จับได้ในประเทศไทยก็มีนักบินที่เป็นสัญชาติอเมริกันด้วย การโจมตีทางอากาศนั้นก็มิได้ทำตามกฎหมายระวห่างประเทศ กล่าวคือมิได้โจมตีที่สำคัญทางทหารอย่างไร กลับทำโจมตีบ้านเรือนราษฎรและใช้ปืนกลยิงผู้คนพลเมืองอย่างปราศจากศิลธรรม" จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ค. 50 22:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ข้อความชข้างบนนี้เป็นแถลงการณ์ที่รัฐบาลออกมาชี้แจงต่อประชาชนนะครับ ส่วนคำประกาศสงครามนั้น ขอฝากให้เป็นหน้าที่ของมิตรรักแฟนเพลงทั้งหลายช่วยหามาลงกันหน่อยก็แล้วกัน ประกาศฉบับนี้ นอกจากจะส่งผลต่อประเทศไทยอย่างให ญ่หลวงแล้ว ยังมีปมประเด็นทางการเมืองแฝงอยู่ด้วย นั่นคือ การลงนามของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ที่ในวันประกาศนั้น มีการลงนามเพียง 2 ท่าน ขณะที่ ดร.ปรีดี พนมยงค์ ไม่ได้ลงนาม เพราะไปต่างจังหวัด (อ้างเหมือนจอมพล ป.ในวันที่ 8 เปี๊ยบเลย) อันว่าข้อเสนอให้ไทยประกาศสงครามกับสหรัฐนแลอังกฤษนั้น นอกจากจะถูกญี่ปุ่นบีบแล้ว หลายฝ่ายก็ยังเชื่อว่าเป็นเพราะมีคนนรัฐบาลนิยมลัทธิทหารแบบญี่ปุ่นด้วย ซึ่งผู้ถูกกล่าวหาในกรณีนี้คือ หลวงวิจิตรวาทการ ผู้เสนอเรื่องการประกาศสงครามให้กับคณะรัฐมนตรีทราบ ผู้กล่าวหาหลวงวิจตร ให้เหตุผลว่า นอกจากชื่นชอบต่อลัทธิทหารของญี่ปุ่นเป็นทุนเดิมแล้ว กลุ่มที่สนับสนุนให้ประกาศสงคราม ยังเป็นเพราะเชื่อว่าญี่ปุ่นจะเป็นผู้ชนะ หลังจากที่เรือรบของอังกฤษถูกญี่ปุ่นถล่มซะหมอบราบคาบแก้ว เรือ 2 ลำนั้น ชือว่า Prince of Wales และ Repulse จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ค. 50 22:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เรื่อ 2 ลำนี้ ได้รับคำสั่งจากเชอร์ชิล ให้มุ่งหน้าสู่ฐานทัพเรือที่สิงคโปร์เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 2484 พร้อมเรือพิฆาตอีก 4 ลำเพื่อเตรียมป้องกันสิงคโปร์และมาลายา เองจากตอนนั้นญี่ปุ่นเข้ายึดไซง่อนไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เรือทั้ง  2 ลำ แล่นเข้าสู่ชายฝั่งมาลายูในทิศทางเดียวกันกับที่ทหารญี่ปุ่นกำลังยกพลขึ้นบก แต่พล.ร.อ.เซอร์ทอม  ผู้บัญชาการทหารภาคตะวันออกไกลของอังกฤษ เกิดเปลี่ยนใจ ไม่โจมตีกองเรือของญี่ปุ่น เนื่องจากทางสิงคโปร์แจ้งมาว่า นามบินถูกทำลาย เครื่องบินไม่สามารถขึ้นมาคุ้มกันขบวนเรือได้ แต่ขณะที่กำลังจะเปลี่ยนเส้นทางเดินเรือนั้น ก็ได้รับรายงานเมื่อตอนเที่ยงคืนของวันที่ 9 ว่า ญี่ปุ่นกำลังยกพลขึ้นบกที่เมืองกวนตัน ห่างจากโกตาบารูไป 150 ไมล์  ทำให้ขบวนเรือพรินส์ ออฟ เวลล์ เบนหน้ากลับไปที่กวนตันทันที และในวันที่ 10 ธันวาคม เวลาประมาณ 10.20 น.เรือรีพล และปรินส์ ออฟ เวลล์ ก็เผชิญกับฝูงเครื่องบินทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศญี่ปุ่น ซึ่งมุ่งเข้าโจมตีด้วยระเบิดตอร์ปิโด แค่ช่วงเลยเที่ยงวันไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เรือรีพัลส์ก็จมลงก้นทะเล ตามมาด้วยปรินส์ ออฟ เวลล์ ในอีก 1 ชั่วโมงถัดมา เซอร์ทอม ฟิลิปส์ และลูกเรืออีกกว่าพันคน เสียชีวิตจากเหตุการณ์ครั้งนี้ ที่เหลือรอดตายไปได้อีกประมาณ 2 พันนาย เพราะได้รับการช่วยเหลือจากเรือพิฆาตร่วมขบวน แต่เท่านี้ก็ทำให้กองทัพเรือญี่ปุ่น ครองมหาสมุทรแปซิฟิก ไปจนกระทั่งถึงช่วงปลายสงคราม และว่ากันว่าการแพ้อย่างน่าตกตะลึงพรึงเพริดของกองเรืออังกฤษในครั้งนี้ ส่งให้รัฐบาลไทยน้อมเอียงไปในทางที่ว่า "จะเข้ากับเขาก็เขาเสียให้หมด หากเขาชนะเราก็จะได้อะไรด้วย มิฉนั้น เดี๋ยวจะไม่ได้อะไรเลย" จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 2 ก.ค. 50 23:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 111 โหย ขอบคุนอาจารย์สื่อมากเลยครับ ดูเหมือนมันจะไม่ง่ายจริงๆด้วย ผมก็เดาไว้ว่าอย่างนั้น กลัวที่สุดก็คือทะเล่อทะล่าเดินๆ แล้วไปเจอกับระเบิดนี่สิ เพราะว่าตามฐานต่างๆ ย่อมมีกับระเบิดของทั้งฝ่ายป้องกัน และฝ่ายบุก ที่เอาไว้ดักพวกหน่วยลาดตระเวณจากฐาน ไปกางเต๊นนอนบนเนินสกายไลน์สักคืนสองคืนน่าจะไม่เลวนะครับ เผือมีวิญญาณลุงๆ น้าๆ มานั่งคุย เล่าประสบการณ์ให้ฟังกันสดๆ แต่ไม่ยอมแพ้หรอกครับ เอาเป็นว่าจะไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้แล้วกัน ว่าแต่ล่องแจ้งเนี่ย พอจะเข้าไปได้หรือเปล่าครับ แล้วเขาเปลี่ยนชื่อเมืองไปแล้วหรือเปล่า เพราะหาในแผนที่ลาวไม่ยักกะมีครับ เมืองชื่อนี้ แล้วถ้าจะไปจริงๆ เอารถไปดีมั้ย หรือว่าหาลุยเอาเองดีกว่า อิอิพูดเหมือนจะไปเร็วๆนี้เลย คงยังไม่ตอนนี้หรอกครับ คงจะประมาณต้นปี 52 นั่นล่ะ ต้องให้สัญญาที่ทำงานที่คูเวตนี่หมดก่อน ส่วนการจะไปคุยกับอดีต สส.พรรคนี้ผมคงขอตัวนะครับ คงไม่ต้องบอกเหตุผล ต้องขอบคุณอาจารย์สื่อมากเลยครับที่ให้ข้อมูล อ่อ แล้วที่คุณกาสะลองว่าตู๊ดๆนั่นคืออะไรหรือครับ แล้วอาจารย์วิวันดาแกจะตามตัวยังงัยเล่าหว่า ทำได้ด้วยรึครับ เลวร้ายขนาดนั้นกันเชียวรึ อ่านของอาจารย์สื่อรอบนี้แล้วจะขอถามข้อเดียวครับ ทำไมญี่ปุ่นถึงเลือกไทยเป็นพันธมิตร ทำไมถึงไม่เข้ายึดครองไปเลย เป็นเพราะเขาเกรงใจเรา หรือว่า เป็นเพราะเราไม่ใช่เมืองขึ้นของชาติตะวันตกเลยไม่จำเป็นต้องประกาศสงคราม หรือว่า เขาไม่อยากเสียเลือดเนื้อของทหารเขาโดยไม่จำเป็น หรือว่าเขาเกรงฝีมือทหารและประชาชนชาวไทย (แต่คงไม่รวมรัฐบาลไทยสมัยนั้นล่ะมั้ง) หรือพ่อโกโบริแกขอเอาไว้เพราะเห็นแก่แม่นางอังสุมาลิน ผมน่ะหวาดเสียวมากๆเลยครับว่า ถ้าเราเลือกที่จะสู้ เราจะมีสภาพเป็นแบบนานกิงหรือเปล่า เพราะลัทธิบูชิโด ถ้ารบกัน นั่นหมายถึงต้องเอาถึงตายสถานเดียว ถ้าชนะผู้ชนะก็มีสิทธิ์ในผู้แพ้ทุกอย่างทั้งทรัพย์สิน และผู้หญิง ผมเคยอ่านเรื่อง "พลิกปราชัยสู่ชัยชนะ" ของจอมพลเซอร์ อเล็กซ์ เอ๊ย จอมพลเซอร์วิลเลียม สลิม เขาบอกว่ากองทัพอังกฤษเองก็ถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวเหมือนกัน ช่วงแรกของสงครามกับญี่ปุ่นในพม่า กองทัพอังกฤษของแกถึงต้องถอยร่นไปจนถึงรัฐอัสสัมโน่น ลึกๆแกก็คงคิดว่าถ้าสยามไม่ยอมญี่ปุ่น กองทัพอังกฤษในพม่าคงจัดทัพรับมือพวกญี่ปุ่นได้ทันและไม่ต้องทำการถอยทัพ ไกลขนาดนั้น (คงสักครึ่งทางของการเดินทางไกลของพี่เหมาและพี่โจว เหมือนกัน) เอ้า ถ้าหากว่าไทยเราคิดจะรบกับญี่ปุ่นจริง แล้วพวกอังกฤษในพม่าและมลายูจะยกทัพมาช่วยเราหรือไม่ ผมเคยอ่านเจอว่า มีโทรเลขแจ้งมาจากกองทัพอังกฤษในตอนใต้ของพม่า โฟนมือถือข้ามทวีปมาบอกว่า "ให้ช่วยเหลือตัวเองไปก่อน (อย่าคิดลึก) แล้วจะจัดทัพไปช่วยทีหลัง" อันนี้ไม่รู้จริงเท็จประการใด ว่าจะถามคำถามเดียวล่อซะเพียบเลย ฮิฮิ ผมมันเป็นนักเรียนประเภท เวลาอาจารย์ถามว่าใครมีอะไรจะถามอีกมั้ย ผมก็จะเสนอหน้าถามทุกทีครับ ถามโน่นถามนี่จนเพื่อนมันรำคาญ ชอบมาแขวะบ่อยๆว่าอยากเด่นบ้าง อยากได้หน้าบ้าง ก็ผมมันชอบสอดรู้สอดเห็นน่ะครับ ก็เลยชอบถามจานเขาอยู่เรื่อยๆดังนี้แล จากคุณ : saravuht - [ 2 ก.ค. 50 23:40:26 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 112 จัดให้ครับ การประกาศสงครามต่อบริเตนใหญ่ และสหรัฐอเมริกา  มีสาระดังนี้                "โดยที่ฝ่ายอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ได้กระทำการรุกรานประเทศไทยมาเป็นลำดับ  โดยส่งทหารรุกล้ำเขตแดนเข้ามาบ้าง  และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ได้ส่งเครื่องบินลอบเข้ามา ทิ้งระเบิดบ้านเรือนของราษฎร ผู้ประกอบการหาเลี้ยงชีพอย่างปกติ ทั้งระดมยิงราษฎรสามัญ ผู้ไร้อาวุธอย่างทารุณผิดวิสัยของอารยชน  ไม่กระทำการอย่างเปิดเผยตามประเพณีนิยมระหว่างชาติ  นับได้ว่าเป็นการละเมิดต่อกฏหมายระหว่างประเทศ และมนุษยธรรม  ประเทศไทยไม่สามารถที่จะทนดูต่อไปได้อีก            อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 54 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย จึงมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ  ให้ประกาศทราบทั่วกันว่า  ได้มีสถานะสงคราม  ระหว่างประเทศไทยฝ่ายหนึ่ง กับบริเตนใหญ่ และสหรัฐอเมริกาอีกฝ่ายหนึ่ง  ตั้งแต่เวลาเที่ยงวัน วันที่ 25 มกราคม 2485  เป็นต้นไป            ฉะนั้น  จึงให้ประชาชนชาวไทยทุกเพศทุกวัย  ร่วมมือร่วมใจกับรัฐบาล ปฎิบัติกิจการเพื่อให้ประเทศไทย ประสบชัยชนะถึงที่สุด และพ้นจากการรุกรานอันไม่เป็นธรรมของฝ่ายอังกฤษและสหรัฐอเมริกา ด้วยกระทำการสนับสนุนกิจการของรัฐบาลอย่างพร้อมเพรียง และปฎิบัติตามคำสั่งของราชการอย่างเคร่งครัด ทั้งให้ประกอบอาชีพตามปกติของตนอย่างเต็มที่ให้ได้ผล เพื่อนำมาช่วยเหลือเกื้อกูลเพื่อนร่วมชาติ และพันธมิตรของชาติอย่างมากที่สุด            ส่วนผู้อาศัยอยู่ในประเทศนี้ที่มิได้เป็นคนไทย และมิได้เป็นชนชาติศัตรู ให้ตั้งตนอยู่ในความสงบ และดำเนินอาชีพอย่างปกติ และให้กระทำกิจการให้สมกับที่ตนได้รับยกย่องว่า เป็นมิตรของประเทศไทย"            รัฐบาลได้ออกแถลงการณ์เกี่ยวกับการประกาศสงครามให้ประชาชนทราบโดยทั่วกัน ในวันที่ 25 มกราคม 2485 มีใจความว่า            ตั้งแต่แรกอังกฤษได้แผ่จักรภพมาทางด้านตะวันออก ประเทศไทยได้รับการเบียดเบียนบีบคั้นมาโดยตลอด  อังกฤษได้บั่นทอนดินแดน และแบ่งแยกเชื้อชาติไทยให้กระจัดกระจาย กระทำการทุกอย่างให้ไทยอ่อนแอทางการคลัง และเศรษกิจ ส่วนทางสหรัฐอเมริกาก็ดำเนินนโยบาย เช่นเดียวกับอังกฤษ  ในกรณีพิพาทระหว่างไทยกับอินโดจีน สหรัฐอเมริกาได้ขัดขวาง การดำเนินการของไทยทุกประการ  ตลอดจนริบเครื่องบินและอาวุธยุทธภัณฑ์ที่ไทยสั่งซื้อ และชำระเงินให้เสร็จแล้ว            ครั้นเมื่อสงครามได้เกิดขึ้นในบูรพทิศ ประเทศไทยได้รู้สึกผูกพันในหน้าที่ ที่เป็นชาวเอเซีย จึงได้ร่วมเมือทำสัญญาพันธไมตรีกับญี่ปุ่น แต่ไทยก็มิได้ประกาศสงครามกับอังกฤษและสหรัฐอเมริกา และมิได้ทำการประทุษร้ายรุกรานทั้งสองประเทศดังกล่าวแต่ประการใด ตรงกันข้ามอังกฤษและอเมริกา ได้กระทำประทุษร้ายไทยอย่างรุนแรง ในระหว่างวันที่ 8  ธันวาคม ถึง 20 มกราคม  ไทยได้ถูกโจมตีทางอากาศ 30 ครั้ง  และโจมตีทางบกถึง 36 ครั้ง  จังหวัดที่ถูกโจมตีมีจังหวัดเชียงราย  แม่ฮ่องสอน  ตาก  กาญจนบุรี  นครสวรรค์  พระนครและธนบุรี  ประจวนคีรีขันธ์  ชุมพร  สงขลา  และยะลา  ในบรรดานักบินที่จับได้ ก็มีนักบินที่เป็นคนชาติอเมริกันอยู่ด้วย  การโจมตีทางอากาศก็มิได้ทำตามกฎหมายระหว่างประเทศ คือมิได้โจมตีที่สำคัญทางทหาร แต่กลับโจมตีบ้านเรือนราษฎร  และใช้ปืนกลยิงผู้คนพลเมืองอย่างปราศจากศีลธรรม  ครั้นเมื่อคืนวันที่ 24 มกราคม เครื่องบินอังกฤษไก้มาโจมตีพระนครอีก            พฤติกรรมทั้งนี้ย่อมตกอยู่ในวิสัยอันไม่สามารถจะทนดูต่อไปได้ จึงได้มีพระบรมราชโองการ ประกาศสถานะสงครามระหว่างไทยกับบริเตนใหญ่ และสหรัฐอเมริกาในวันนี้ ตั้งแต่เที่ยงวันเป็นต้นไป จากคุณ : ryzon - [ 3 ก.ค. 50 12:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 113 คำถามดีมากค่ะ   ไคลแม็กซ์ ของเรื่องนี้ก็อยู่ตรงที่คุณsaravuht  ถามนี่แหละคะ ทำไมไทยจึงเข้าข้างญี่ปุน หรือ  ถ้าเรารบกับญี่ปุ่น  อังกฤษซึ่งอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก  จะช่วยเราหรือเปล่า และถ้าเรารบกับญี่ปุ่น  สภาพของเราจะเป็นอย่างไร อีกคำถามที่สงสัยเหมือนกันคือ  ทำไม ญี่ปุ่นต้องมาขอผ่านทางที่ไทย  ทำไมไม่เป็นที่อื่น และทำไมต้องขอ   ทำไมไม่ใช้กำลังบังคับเอาเลย ไทยในขณะนั้น  มีอะไรที่ญี่ปุ่นต้องเกรงใจหรือเปล่า ช่วงนี้ ทั้งผู้เล่าและกองเชียร์ขยันผิดปกติค่ะ คนเล่าก็ตั้งหน้าตั้งตาเล่ากันแบบไม่ให้คนอ่านได้หยุดพักผ่อนกันบ้างเลย  ต้องเข้ามาอ่านทุกคืน ถ้าเป็นแบบนี้บ่อยๆ  สงสัยอีกหน่อยจะแก่เกินวัย   เรื่องรางวัลสร้อยข้อมือที่มีสายไฟกดตู๊ดๆได้ด้วยนั้น   ท่านสื่อคงหมายถึง พันธะที่ท่านเต็มใจรับมั้งคะ แบบว่าวันไหน  ถ้าไม่โดนกดให้สะดุ้งนิดหน่อย เป็นอันว่าวันนั้นสมองไม่แล่น ครีเอทงานไม่ออกค่ะ ก็ลองสังเกตดูสิค่ะ  ถ้าช่วงไหนท่านสื่อนั่งเล่าคนเดียว อารมณ์ของตัวอักษรจะแห้งแล้ง ขาดชีวิตชีวา เหมือนเดินอยู่กลางทะเลทรายก็ไม่ปาน แต่ถ้าวันไหนมีเพื่อนนั่งเล่าด้วยแล้ว   ตัวหนังสือจะดูเหมือนมีชีวิตขึ้นมาทันทีเชียวค่ะ พี่วิท่านเข้าใจในธรรมชาติข้อนี้ดีค่ะ ก็เลยติดของระลึกไว้เพื่อเข้าถึงตัวทันที  ด้วยการที่ว่าคิดถึงเมื่อไหร่ ก็กดเมื่อนั้น แต่ทีนี้ไม่ทราบว่าพี่วิท่านกดแรงไปหรือปล่อยกระแสไฟฟ้ามากไปหรือเปล่า  คนถูกกด ก็เลยเกิดอาการสั่นๆเหมือนคนเป็นพาร์กินสัน ว่าแล้วก็ต้องหลบไปกินยาแก้สั่นสักสองกั๊ก แล้วเดี๋ยวท่านคงกลับมาเล่าต่อ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 3 ก.ค. 50 21:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ผมเองก็เพิ่งอ่านมาจนถึงกระทู้นี้นี่ล่ะครับ ต้องยอมรับเลยว่าช่วงที่กล่าวถึงเจ้าขุนมูลนายทั้งหลายนั้น กระทู้ดูเหมือนจะอืดไปมากๆ เพราะผมเห็นวันที่แต่ละโพสต์ ข้ามทีสี่วันห้าวัน อาจารย์สื่อก็แทบจะไม่ปรากฎกายเลย อย่าให้หายไปแบบนั้นอีกเล้ยย สาธุ ดีใจนะครับที่ยังเห็นท่านกาสะลองมาโพสมั่ง ผมก็จะคอยขุดกระทู้นี้ทุกวันล่ะครับ จะบ่นไปเรื่อยๆ เพราะผมไล่อ่านมาตั้งเยอะจนรู้สึกว่าทุกท่านในกบฎนี้เป็นเหมือนญาติผู้ใหญ่ที่รู้จักกันมานานแสนนาน ไม่อยากให้หายไปไหนน่ะครับ พอดีอ่านที่คุณกาสะลองมาโพส ผมก็ขอเอาสมองน้อยๆของผมแทรกเข้าไปมั่งแล้วกันครับ เรื่องญี่ปุ่นเลือกไทยเป็นทางผ่านเนี่ย ผมก็พอจะวิเคราะห์ได้(กับเขาบ้าง) ล่ะครับว่า เพราะชัยภูมิบ้านเรา เป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญมากๆ ของทวีปเอเชีย ลองไปดูแผนที่โลกกันสิครับ ถ้าจะเดินทางจากฝั่งยุโรป หรือตะวันออกกลาง ไปจีน ไปญี่ปุ่น ยังงั้ยๆยังงัยๆ ก็ต้องแว่บๆ ผ่านน่านน้ำเรา(ถ้าเดินทางทางเรือ) ก่อนไปแวะที่สิงคโปร์ ส่วนถ้าเดินทางทางอากาศ ให้ตายก็ต้องแวะบางกอกครับ เพราะถ้าไปแวะสิงคโปร์มันไกลเกินไป แล้วถ้าต้องการยึดสิงคโปร์ อั้ยเรื่องจะยกพลขึ้นบกที่สิงคโปร์น่ะไม่ได้เลย เพราะสิงคโปร์มีป้อมมูลค่าหลายแสนปอนด์ (ผมจำตัวเลขไม่ได้แล้วค้าบ) ตั้งตระหง่าน เป็นป้อมที่อังกฤษเขาภูมิใจนักหนาว่า ไม่มีสิ่งมีชีวิตอันไหนขึ้นเกาะสิงคโปร์ได้ (ถ้ามาจากด้านหน้าเกาะนะ) แกคงลืมไปว่า ประกาศโต้งๆมาแบบนั้น เขาก็ไปขึ้นหลังเกาะน่ะสิครับ คราวนี้วิธีจะเข้าข้างหลัง (อุ๊ยเจี๋ยว) มันก็ต้องเข้าทางมลายูก่อน แล้วถึงจะเข้าสิงคโปร์ได้ ประเด็นสิงคโปร์เนี่ยผมก็งงตรงนี้ว่า ก็พวกลื้อจะเข้ามลายู แล้วพวกลื้อจะมาขึ้นบกที่ภาคใต้ของไทยอีกทำไม ก็ยกพลขึ้นที่มลายูอย่างเดียวไม่ได้เรอะ ก็เลยมองไปที่เป้าหมายที่สองของพวกยุ่นปี่เขาก็คือพม่า เพราะถ้าจะเข้าพม่าเนี่ย ยังงั้ยๆ ก็ต้องผ่านมาจากไทย เพราะสายส่งกำลังบำรุง ถ้าขนจากไซ่ง่อนก็ควรจะมาจากทางบก จะง่ายกว่า ที่จะขนลงเรืออ้อมช่องแคบมะละกอ เอ๊ย มะละกา มาขึ้นบกที่พม่า (รวมถึงยกกำลังพลขึ้นบกที่พม่าด้วย มันคงจะไม่ง่ายเท่ากับยกพลขึ้นบกที่ไทย) ดังนั้นไหนๆก็ต้องเข้าไทยอยู่แล้ว ก็ขอยกพลขึ้นบกภาคใต้ของไทยมันด้วยเลยแล้วกัน ไม่ต้องมามัวกั๊กแล้ว ผมว่าก็น่าจะเป็นแบบนั้นนะ ว่าทำไมถึงต้องเลือกไทยเป็นทางผ่าน ส่วนประเด็นอื่นก็อย่างที่ถามนั่นล่ะครับ ไม่พูดแล้วพิมพ์มากเมื่อย รอคำตอบอยู่เด้อครับ ผมมานั่งดูภูมิศาสตร์ของประเทศเรา(ในกุเกิ้ลเอิธ) แล้วก็ถอนหายใจหลายๆเฮือก คือผมเคยเรียนมาตอนเด็กๆว่า สมัยพระนเรศวร เราเคยแผ่อำนาจไปจนถึงยึดสิงคโปร์เป็นเมืองขึ้น บวกแหลมมลายูทั้งแหลม มาถอนหายใจก็เพราะ นี่ถ้าเรายังรักษาสิงคโปร์เอาไว้ได้ ตอนนี้ประเทศเราก็สบายไปแล้ว รวยมหารวยไปแล้ว แถมไม่มีประเด็นเรื่องเทมาเส็กบ้าบอนั่นอีกด้วย ไม่รู้นะครับ ถ้าเป็นผม ผมยอมแลกสิงคโปร์บวกมลายูทั้งแหลม กับภาคอีสานกับล้านนาของไทยเราเลย แต่ก็อย่างว่านะ คนทางแถบแหลมมลายูกับสิงคโปร์นั้นไม่ใช่คนไทย ไม่เหมือนกับ คนทางล้านนากับคนทางอิสานที่เป็นคนไทยเหมือนกับเรา ยังงัยๆก็พูดกันรู้เรื่องกว่า ปกครองง่ายกว่า แหมคิดจะเก็บมลายูทั้งแหลม นี่แค่สามจังหวัดชายแดนใต้ คนไทยด้วยกันเหมือนกัน แท้ๆยังวุ่นขนาดนั้น นี่ถ้ายึงยึดทั้งแหลมผมว่า จะวุ่นขนาดไหนน้อ มีอีกจุดนึงที่ผมเสียดาย ก็คือ เมืองทวาย เพราะถ้าเราได้เมืองทวายซึ่งเป็นเมืองท่าที่สำคัญ เก็บไว้ เราจะมีท่าเรือ และเส้นทางการค้าจากมหาสมุทรอินเดีย สู่มหาสมุทรแปซิฟิก ที่ระยะทางสั้นกว่าการเดินเรืออ้อมแหลมมะละกอ คือขนลงที่ทวาย และเอาไปลงเรือต่อที่คลองเตย ผมว่าไปๆมาๆ ทวายจะเป็นเมืองท่าที่สำคัญมากๆของไทยเลยทีเดียวเชียว เพราะทำให้การขนส่งสินค้าจากฝั่งยุโรป และน้ำมันจากตะวันออกกลาง มีระยะทางที่ใกล้ลงอย่างมากๆ เสียดายครับ เสียดายจริงๆ อังกฤษมันฉลาดจริงๆ ต้องยอมรับเลย แต่ละจุดแต่ละที่ที่มันเลือก เล็กแต่ได้มากจริงๆ เลสอีสมอร์มอร์อีสนอตเลส Less is more ,but more is not less. สร้างประเทศมาก็พร้อมๆกับเขาน้า ทำไมน้อ ถึงเจริญได้ไม่เท่าเขา คนไทยทำอะไรกันอยู่ค้าบบบ ตอนยุโรปเข้าสู่ยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยา มาจนถึงตอนที่เขาปฏิวัติอุตสาหกรรมกัน จากคุณ : saravuht - [ 4 ก.ค. 50 01:47:11 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 115 เรื่องกับระเบิดไม่ต้องห่วงครับ ยังมีเหลืออยู่แน่ ๆ และหลายที่ก็ยังไม่ปลอดภัย อย่างที่ว่า ถ้าเราไปตามโปรแกรมทัวร์ ตอนนี้เราก็ไปได้แค่ทุ่งไหหินกับถ้ำไช ที่พักของพลพรรคขบวนการประเทดลาวครับ ปัญหาของสถานที่เหล่านี้คืออยู่ห่างไกล และทุรกันดาร (ลองนึกถึงบริเวณ 3 หมู่บ้านไทยดูแล้วกัน)   แม้กระทั่งเดียน เบียน ฟู สมรภูมิพลิกประวัติศาสตร์เวียดนาม ทุกวันนี้ยังสะดวกได้ทางเดียว คือ โดยเครื่องบินเลยครับ  ทางรถยนต์นั้นต้องหน้าแล้งเท่านั้น ส่วนล่องแจ้งนั้นเป็นเมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ระหว่างหลวงพระบางกับเวียงจันเท่านั้นครับ ไม่ใช่เมืองใหญ่ และเคยได้ยินทางลาวเขาออกเสียงเป็นโล่งแจ้งมากกว่า จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ค. 50 13:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 116 อ้อ อีกเรื่องนึงคือถึงอย่างไรตอนนี้ก็ยังได้ชื่อว่าปกครองด้วยระบบคอมมิวนิสต์นะครับ ดังนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่เราจะเข้าไปเที่ยวเดินท่อม ๆ ไปทั่วทุกบริเวณของเขา ทุกวันนี้ ทัวร์ในประเทสเขาเองยังมีปัญหาบ่อย ๆ ว่าเมื่อไรที่เขาเกิดฟิตเรื่องความมั่นคงขึ้นมา เขาก็ห้ามไม่ให้รถโดยสาผ่านเส้นทางเวียงจันหลวงพระบาง ซึ่งต้องผ่านพื้นที่ที่พวกม้งยังมีอิทธิพลอยู่ เพราะเป็นเส้นทางสมรภูมิเดิม ของวังเปา โดยเฉพาะแยกศาลาพูคูณ จุดยุทธศาสตร์การรบ เอาเสียดื้อ ๆ ฟ้องร้องค่าเสียหายอะไรก็ไม่ได้ ก็ข้อยบ่ให้ไป ก็ไปบ่ได้ ฮู้บ่ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ค. 50 13:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เรื่องที่ว่าทำไมญี่ปุ่นไม่ยึดไทยเอาเสียเลย มามัวเจรจาอยู่ทำไม อันนี้มีปมประเด็นซ่องเงื่อนไว้เยอะครับ  และมีการศึกษาทางวิชาการทั้งทางฝั่งไทยและญี่ปุ่นเอาไว้เยอะพอสมควร เอาไว้เดี๋ยวคืนนี้กลับมาแล้วจะมาเล่าให้ฟังครับ จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 4 ก.ค. 50 14:10:57 ]

ความคิดเห็นที่ 118 "ตอนยุโรปเข้าสู่ยุคฟื้นฟูศิลปะวิทยา มาจนถึงตอนที่เขาปฏิวัติอุตสาหกรรมกัน" ยุคนั้น เราก็เข้าสู่เหตุการณ์วุ่นวายในอยุธยา แล้วก็เสียกรุงครั้งที่ 2 ไงครับ ปัจจุบัน เรากลายสภาพจากเสือตัวที่ 5 แห่งเอเชีย กลายเป็นมาแข่งกับเวียดนามไปแล้ว จากคุณ : กริชครับผม - [ 4 ก.ค. 50 14:42:32 ]

ความคิดเห็นที่ 119 อาจารย์สื่อเล่าซะผมเสียววาบ (ไม่ใช่เสียวอย่างง้านนน) ปีที่แล้วผมขับรถทะเล่อทะล่าจากเมืองไทยไปทุ่งไหหิน เจอตำรวจลาวเรียกตรวจที่เชียงขวาง อ้ายตำรวจเค้าเว่าว่า "บ้านเมืองเฮายังบ่สงบสุข ผู้ใดไปผู้ใดมาต้องไปแจ้งตำรวจที่ห้องกานก่อน" ยังดีที่อบรมนิดหน่อยแล้วก็ปล่อยไปแอ่วทุ่ง บ่ได้ปรับไหมแต่ประการใด แถมระหว่างทาง พูคูณ - โพนสะหวัน ดันรับทหารที่เฝ้าเส้นทางมาส่งบ้านคนนึง พี่แกกระโดดขึ้นกระบะหลังพร้อมอาร์ก้าเก่าเชียว ขับไปดูกระจกหลังไป หุหุ นี่ถ้าอาจารย์สื่อมาเล่าก่อนผมไป คงจะคิดหนัก จากคุณ : Dearance (Dearance) - [ 4 ก.ค. 50 17:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ภาพ  HMS Prince of Wales and HMS Repulse ถ่ายจากเครื่องบินญี่ปุ่น ก่อนจม [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ค. 50 19:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 121 อันนี้น่าจะเป็นภาพวาดครับ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ค. 50 19:44:57 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ภาพโฆษณาชวนเชื่อของญี่ปุ่น(มั้ง) จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ค. 50 19:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 123 อีกภาพ จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ค. 50 19:50:29 ]

ความคิดเห็นที่ 124 มีอีก จากคุณ : ryzon - [ 4 ก.ค. 50 19:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 125 เอามั่ง ทหารไทยกับทหารญี่ปุ่นทักทายกันหลังจากเจรจาหยุดยิงแล้ว จากคุณ : Dearance - [ 4 ก.ค. 50 21:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ญี่ปุ่นเคลื่อนกองกำลังเข้าสู่กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม 2584 จากคุณ : Dearance - [ 4 ก.ค. 50 21:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อีกรูป  ญี่ปุ่นเข้ากรุงเทพฯ จากคุณ : Dearance - [ 4 ก.ค. 50 21:39:16 ]

ความคิดเห็นที่ 128 กลับมารอฟังจนจะเช้าแล้ว(เวลาเมืองไทยนะ) ก็ไม่เห็นมาเล่าให้ฟังสักที สงสัยจะติดอู้ หรือไม่ก็ติดหญิง ที่มาส่งปื่นโตอะไรนั่นอีกหรือเปล่าน้อ เรื่องไปลาว ผมก็ลืมไปว่า ประเทศเขาเป็นคอมมิวนิสต์เต็มตัวอยู่ เดินทะเล่อทะล่า พี่แกจะจับผมเอา ซวยแน่เลย ไม่ต้องพูดเรื่องกับระเบิดก็ดูเหมือนจะมีเรื่องพวกม้งอีกอ่ะ โดนม้งปล้นนี่จบเลย ไม่รู้ความฝันนี้จะได้มีโอกาสเป็นจริงมั้ยเนี่ย นั่งๆคิดเรื่องญี่ปุ่นบุกไทยแล้ว ผมก็อ่านย้อนไปเรื่องของท่านปรีดี จนมาเอะใจ(คือติดใจมานานแล้ว) เรื่องคดีลอบปลงพระชนม์ ร.8 ที่ท่านปรีดีมีส่วนไปเกี่ยวข้องด้วยนั่นล่ะ ถ้าผมจะนอกเรื่องนิด ใครมีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอามาเล่าสู่กันฟังมั่ง จะกราบขอบพระคุณอย่างมากเลยล่ะครับ ใครที่ใจคอโหดเหี้ยมได้ขนาดนั้น ใครฆ่า ร.8 แล้วเหตุผลคืออะไร ???? จากคุณ : saravuht - [ 5 ก.ค. 50 01:09:06 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 129 แหม เรื่องกับระเบิดในลาวยังร้อนไม่พออีกหรือครับ คราวนี้เอาซะมือพองเลยนะนั่น เรื่องปรีดีที่เกี่ยวกับ ร.8 นี่ ผมว่า พ.ศ.นี้แล้ว น่าจะมีแสงสว่างทางข้อมูลมากพอที่จะมองเห็นอะไรได้กระจ่างชัดขึ้นนะครับ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยข้อมูลเรื่องพรรคการเมืองเก่าแก่พรรคนึง จ้างนักเลงไปตะโกนในโรงหนัง (สุดยอดวิชาสื่อสารมวลชน เพราะทั้งสื่อได้แบบวงกว้างและติดหูติดตาติดใจจำกันต่อ ๆ มาได้หลายรุ่นหลายสมัย) หรือข้อเท็จจริงที่ว่า มีหลายคนที่เขียนหนังสือเพื่อชี้ชวนให้คนอ่านเข้าใจไปในทางที่ว่า ดร.ปรีดีมีส่วนเกี่ยวข้องกับกรณีนี้ เมื่อขึ้นศาลเป็นคดีก็แพ้หมดครับ ตั้งแต่ระดับปรมาจารย์อย่าง หม่อมคึกฤทธ์ ปราโมช  รองลงมาอย่างชาลี เอี่ยมกระสินธ์ กลุ่มนี้โดน ดร.ปรีดีร่างคำฟ้องด้วยตัวเอง ใช้เอกสารประกอบคำฟ้องนับร้อย ๆ ลัง หรือรุ่นหลังอย่างคุณไข่มุกด์  ชูโตเมื่อปี 2528 หลังอสัญกรรมของ ดร.ปรีดีแล้ว ก็โดนท่านผู้หญิงพูนศุข  พนมยงค์ ท่านเป็นผู้ฟ้องเอง  สุดท้ายก็แพ้คดี และต้องลงประกาศขอโทษในหน้าหนังสือพิมพ์อยู่หลายวัน กระทั่งล่าสุด มีการพูดคุยกันถึงเรื่องนี้อีก และสัมภาษณ์นายแพทย์ท่านหนึ่งที่เขียนหนังสือเอาไว้ในช่วงสถานการณ์เดือนตุลา และมีอิทธิพลในทางโน้มน้าวตามหลักวิชาการได้มากทีเดียว พอมาให้สัมภาษณ์ใหม่ พ.ศ.นี้ กลับบอกว่า อย่าร้อนตัวไปสิ ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย (นะตัวเอง) อ้าว จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 5 ก.ค. 50 11:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 130 คุณ Saravuht ครับ  เมืองลาวเดี๋ยวนี้ค่อนข้างเปิดกว้างเรื่องการท่องเที่ยวแล้วครับ นี่สาวไทยสะพายเป้เที่ยวลาวเหนือคนเดียว http://www.trekkingthai.com/board/show.php?Category=trekking&forum=2&No=47308&picfolder=trekking&PHPSESSID=3ba4918d63a30dcbcde821ae2b2d5daf#top ส่วนลิงค์นี้  สามหนุ่มขับรถแลนด์ไปลาวกันสองคันครับ http://www.thailandroverclub.com/porar-webboard2/question.asp?QID=7132 จากคุณ : Dearance - [ 5 ก.ค. 50 19:44:54 ]

ความคิดเห็นที่ 134 โหลเทสต์ โหลๆ เอ โพสโดนลบ หรือว่ามันไม่ขึ้นหว่า จากคุณ : saravuht - [ 5 ก.ค. 50 23:36:13 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 135 ดูเหมือนจะโดนลบโพส อ่ะครับ(สังเกตดูว่าเลขโพสมันข้ามมาจาก 130 ตอนนี้มา 135 แง้ว) งั้นไม่เป็นไรดูเหมือนเขาจะไม่ให้พูดถึงเรื่องนี้กันล่ะมั้ง T-T งั้นกลับมาพูดเรื่องเสรีไทยต่อแล้วกันนะครับ ขอโทดทีที่ทำให้เสียเวลาไป นอกเรื่องไปไกลเลย ฮิฮิ จากคุณ : saravuht - [ 6 ก.ค. 50 01:20:56 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 136 อ่อ ต้องขอขอบคุณท่าน Dearance มากๆเลยครับ (จริงๆขอบคุนไปทีแล้ว แต่โพสโดนลบ) ผมตามอ่านในเว็บนั่นแล้วครับ ต้องบอกว่าเส้นทางของคุณเอนั้น สุดยอดจริงๆ แม้จะเป็นคนละเส้นทางกับที่ผมต้องการจะไป แต่สิ่งที่ได้มากกว่าคือประสบการณ์ของคนแบ๊กแพคไปเที่ยวลาวครับ ดูเหมือนว่าจะมีโอกาสอยู่พอสมควร แต่นั่นมันเส้นทางท่องเที่ยวทั้งนั้นเลย ผมก็เลยเสริชจากเว็บเดียวกันนั่นล่ะครับ ว่ามีใครเคยแบ๊กแพค ผ่านไปทางล่องแจ้งมั่งมั้ย หาให้ตายก็ไม่เจอเลยครับ แต่ไปเจอโพสของท่าน Tone Tong อะไรเนี่ยล่ะ ที่แกนั่งรถสองแถวมหาโหด จากเชียงขวาง ไปปากซัน ไม่รู้นั่งไปได้ยังงัย เรื่องของเรื่องก็คือ ที่ท่ารถที่เชียงขวาง นอกจากจะมีเส้นทางไปปากซันแล้ว มันมีรถไปเส้นทาง เชียงขวาง - ล่องแจ้ง - เขตปกครองพิเศษไซสมบูรณ์ โอ้โห เหมือนคนอยู่ในถ้ำแล้วมองเห็นแสงสว่างที่ปลายทางเลยล่ะครับ คืออย่างน้อยผมก็รู้ว่าถ้าผมจะไปล่องแจ้ง ผมไปจบที่เชียงขวางแล้วหารถสองแถว ไปถึงล่องแจ้งได้แน่นอน คราวนี้ก็มีข้อสงสัยอย่างนึงครับว่า ในแผนที่ไม่ยักกะมีเมืองที่ชื่อล่องแจ้งอยู่ ตอนแรกผมน่ะคิดว่าน่าจะอยู่ในเขตปกครองพิเศษไซสมบูรณ์ แต่อ่านจากกระทู้กบฎภาคที่79 ท่านอาจารย์สื่อบอกไว้ว่าล่องแจ้งอยู่ถัดลงมาทางใต้จากหลวงพระบางมานิดนึง ก็เลยงงเล็กน้อยว่า ตำแหน่งของล่องแจ้งเนี่ย อยู่เหนือ ศาลาภูคูณ หรือว่าอยู่ ทางใต้ของทุ่งไหหิน ทางระหว่างทุ่งไหหิน กับ เขตปกครองพิเศษไซสมบูรณ์กันแน่ แต่ผมก็พอมองภาพออกแล้วล่ะครับว่า ผมจะกำหนดเส้นทางเดินทางยังงัย ดูเหมือนว่าเส้นทางหลักของผมจะเป็นทางหลวงสายที่เจ็ด ที่เริ่มจากแยกศาลาภูคูณ ไปจนถึงชายแดนเวียดนามที่น้ำขาน นั่นล่ะ ถ้าเดินทางไปตามเส้นทางนี้ น่าจะพบทางที่จะไปเข้าสู่ฐานของกองพันทหารรับจ้างชาวไทยตามเนินต่างๆ ก็คงเข้าไปในพื้นที่แล้วถามคนในพื้นที่เอาล่ะครับว่า มันเป็นไปได้แค่ไหนที่จะเข้าไป ถ้าเสี่ยงเกินไปก็ต้องเลี่ยงไปก่อน แต่อย่างน้อยให้ผมได้ไปล่องแจ้ง ซำทอง แค่นั้นก็พอใจแล้วครับ ก็ว่าจะเดินทางเข้าหลวงพระบางเส้นทางเดียวกับคุณเอแล้วหารถต่อไปเชียงขวาง โดยผ่านแยกศาลาพูคูณ แล้วย้อนกลับไปตามเส้นทางล่องแจ้ง - ไซสมบูรณ์ แล้วกลับมาออกที่เวียงจันท์ ลงมาอุดรหาเครื่องบินขึ้นกลับบ้าน ถ้ามีโอกาสก็ว่าจะแวะไปซำเหนือด้วย แต่ก็เป็นโปรแกรมรอง ยังงัยไปถึงเชียงขวางแล้วค่อยคิดว่าจะไปที่อื่นต่อยังงัยดี ทั้งๆที่อาจารย์สื่อก็ขู่ผมมาตลอดหลายวันแล้วว่ามันลำบาก แถมอันตรายอย่างยิ่งยวด แต่ทำไมผมถึงยังดื้ออยากจะไปอีกก็ไม่รู้สิ เหมือนมีเสียงเรียกให้ผมต้องไป มันดังมาจากลึกๆในจิตใต้สำนึกยังงัยไม่รู้ ไม่รู้ว่าที่ล่องแจ้งจะมีเกสเฮาส์เหมือนที่ห้วยทราย เมืองขวา อย่างที่คุณเอไปมั้ย (คงมีหรอก) ก็คงต้องหาข้อมูลต่อไป ไว้ไปแล้วจะเก็บข้อมูล มาถ่ายทอดให้ฟังนะครับ หรือถ้าใครอยากจะไปด้วย(เอาชีวิตไปเสี่ยงกับกับระเบิด) ก็ตามมาได้เลยครับ ผมว่าจะไปปีใหม่ปี51 ไม่ก็ปีใหม่ปี 52 นั่นล่ะ ขอบคุณอาจารย์สื่อ และท่าน Dearance มากๆเลยครับผม จากคุณ : saravuht - [ 6 ก.ค. 50 02:12:50 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 137 ในเวบนั้นไม่มีล่องแจ้งครับ  ชื่อนี้เลือนหายไปจากความทรงจำผมนานทีเดียว  ตอนที่ไปเชียงขวางก็ไม่ได้ถามคนแถวนั้น จากเวียงจันทน์มีรถประจำทางไปโพนสะหวัน (เชียงขวาง) ครับ  คงจะนั่งกันทั้งวัน  แต่ถนนจากแยกพูคูณไปโพนสะหวันดีกว่าไปหลวงพระบางมากครับ  เพราะไม่สู้จะมีรถใหญ่วิ่งมากนัก  รถเล็กก็ไม่ค่อยมี  ขับเกือบชั่วโมงสวนมาคันนึง ลิงค์ของผมเองครับ (แหะ ๆ ) ตอนขับไปทุ่งไหหินปีที่แล้ว ตอนที่ 1 http://www.trekkingthai.com/board/show.php?Category=trekking&forum=2&No=76907&picfolder=trekking&#top ตอนที่ 2 http://www.trekkingthai.com/board/show.php?Category=trekking&forum=2&No=77086&picfolder=trekking&#top ตอนจบครับ http://www.trekkingthai.com/board/show.php?Category=trekking&forum=2&No=77281&picfolder=trekking&#top ผมว่าเดี๋ยวอาจารย์สื่อกลับมา  เรา 2 คนต้องออกไปยืนขาเดียวกางแขนปากคาบไม้บรรทัดหน้าห้องแน่ ๆ  เพราะคุยกันในห้องเรียน  นี่มันวิชาเสรีไทยนี่นา  บ่แม่นวิซาท่องเที่ยวเด้อ จากคุณ : Dearance - [ 6 ก.ค. 50 14:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 138 อีกนิดครับ  (ไหน ๆ จะถูกคาบไม้บรรทัดแล้ว)  ตะกี้ลืม ผมมีความรู้สึกว่าลึก ๆ แล้วคนลาวไม่ค่อยปลื้มคนไทยเท่าไหร่  เค้าค่อนข้างโปรเวียดนาม  เพราะ  "เวียดบ่เคยเอาพระแก้วเฮาไป  เวียดบ่เคยรุกรานลาว  เวียดบ่เคยส่งทหารมาฆ่าฟันคนลาว"   รู้สึกว่าวิชาประวัติศาสตร์ของลาวจะเน้นเรื่องนี้ด้วย  จะถามไถ่คนลาวเรื่องในอดีต  ดูทางหนีทีไล่ไว้ก่อนน่าจะดีครับ  โดยเฉพาะพื้นที่ที่เคยเป็นสมรภูมิมาก่อน  ผมเคยอ่านเจอที่ไหนจำไม่ได้แล้ว  คนไทยไปลาวนั่งกินเหล้ากับชาวบ้าน  คุยไปคุยมาออกเรื่องสงครามในลาว  เท่านั้นแหละ  คนโน้นก็บอกว่าทหารไทยมาฆ่าคนบ้านนี้  คนนี้ก็เล่าว่าบ้านโน้นถูกทหารไทยฆ่ากี่ศพ  พี่น้องเขาตายไปกี่คน   วงแตก... จากคุณ : Dearance - [ 6 ก.ค. 50 14:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ ถ้าชอบลุย ๆ เมืองลาวก็เป็นสวรรค์สำหรับขาลุยอยู่แล้ว เมืองล่องแจ้งที่เป็นสมรภูมิสำคัญของการสู้รบกันนั้น ตามพิกัดเขาบอกว่าอยู่ห่างจากเวียงจันไปทางเหนือประมาณ 400 กิโลเมตร ด้านเหนือติดกับเมืองสุย เมืองที่เป็นสมรภูมิหนักหน่วยอีกแหล่งหนึ่ง  และด้านตะวันออกเฉียงเหนือคือทุ่งไหหิน  ส่วนศาลาพูคูณนั้นจะอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองล่องแจ้ง และถ้านับจากชายแดนเวียดนาม ก็ห่างเพียง 300 กม.เท่านั้น ใกล้กว่าเดินทางจากเวียงจันเสียอีก ถ้าดูในแผนที่ภาษาปะกิต เขาจะสะกดยังงี้ครับ Long Cheng ซึ่งชื่อนี้จะอยู่ตรงกลางระหว่างภูเบี้ยกับทุ่งไหหิน ถ้าดูตามถนน เอาจากท่าเดื่อ หนองคายข้ามไปเวียงจัน เส้นทางหมายเลข 13 จะไปได้สองทาง คือ ขึ้นเหนือกับล่องใต้ เส้นขึ้นเหนือจะมุ่งไปหลวงพระบาง ซึ่งระหว่างทางคือ เขื่อนน้ำงึม ไปจนถึงศาลาพูคูน Phou Khout ก็จะเป็นทางแยกออกไปเป็นเส้นทางหมายเลข 1  ไปโพนสะหวัน ไปตัดกับเส้นทางหมายเลข 7 ที่ไปถึงชายแดนเวียดนาม  และเส้นทางหมายเลข 6 ที่ขึ้นไปซำเหนือ เวียงไซ ส่วนที่บอกว่าเส้นไปปากเซทางใต้นั้น หมายถึงเส้นที่ 13 นี่แหละ  แต่เป็นเส้นล่องใต้ไปถึงปากซันก็วกขึ้นเหนือผ่านล่องแจ้ง ทุ่งไหหิน ไปบรรจบกับเส้นทางหมายเลข  1 แถวศาลาพูคูณ สรุปก็คือ ล่องแจ้งนั้นอยู่ใต้ทั้งศาลาพูคูณและทุ่งไหหินครับ ในการรบ การตั้งมั่นอยู่ที่ล่องแจ้งก่อนถูกทัพเวียดนามเหนือล้อม ก็เพราะว่าทุ่งไหหินโดนยึดไปแล้วนั่นแหละ ล่องแจ้ง ฐานที่มั่นของทหารพรานไทย อยู่หลังเนินสกายไลน์  เหนือขึ้นไปคือซำทอง ตรงไปข้างหน้า ผ่านสกายไลน์ไป คือ บ้านหินตั้งและภูผาไซ ที่มั่นของขบวนการประเทดลาว และยาวออกไปสุดทางก็คือทุ่งไหหิน เมื่อทหารเวียดนามเหนือผสมขบวนการประเทดลาว ยึดทุ่งไหหินได้แล้ว เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม 2514  ก็ใช้กำลังล้อมทหารพรานไทยที่ล่องแจ้งเอาไว้ และเข้าตีครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2515 โดยใช้ทหารทั้งหมด 7 กรม และเพิ่มเป็น 13 กรม หลังการสู้รบอย่างหนักหน่วง เวียดนามและขบวนการประเทดลาวสามารถยึดพิ้นที่โดยรอบของล่องแจ้งได้เป็นจำนวนมาก แต่สุดท้ายก็ตกลงหยุดยิงกันเมือวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2516 จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ค. 50 14:54:24 ]

ความคิดเห็นที่ 140 เท่าที่ได้พูดคุยกับชาวลาวที่อยู่ในลาวจริง ๆ บ่แม่นชาวลาวข้าวเหนียวบ้านเฮาแล้วละก็ ส่วนใหญ่จะบอกว่าถ้าเป็นระดับชาวบ้านจะไม่ค่อยชอบญวณครับ  แต่ถ้าเป็นพวกข้าราชการหรือรัฐบาลจะชอบเวียดนามมากกว่าไทย เพราะเขาค้ำจุนกันมา แต่ถ้าไปคุยเรื่องรบก็เลิกกันครับ เพราะใครจะมาชอบศัตรูมากกว่ามิตรร่วมรบละครับผม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ค. 50 14:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 141 จะพูดเรื่องความสัมพันธ์ไทยญี่ปุ่นก่อนสงคราม เลยลืมไปเลย มัวแต่เว้าลาวแทน บ่เป็นหยังครับ เว้าลาวหรือเจแปนก็ม่วนครือกัน เรื่องของไทยกับญี่ปุ่นนั้น เท่าที่มีการศึกษากัน  ทางฝ่ายญี่ปุ่นเองก็มหลักฐานหลายชิ้นระบุว่า ญี่ปุ่นไม่ได้คิดจะยึดไทยเป็นแผนแรก แต่ต้องการเจรจากับไทยก่อน เพื่อลดการสูญเสีย เพราะไทยไม่ใช่เป้าหมายทางยุทธศาสตร์ เนื่องจากตอนนั้นญี่ปุ่นกำลังแก้ปัญหาทางยุทธศาสตร์ เพราะเขาถูกปิดล้อมโดย ABCD A ก็หมายถึงอเมริกา B กฺหมายถึงบริติช C ก็หมายถึงไชน่า D ก็หมายถึงดัทช์ ที่ครองอินโดนิเซียอยู่ เป้าหมายการทำสงครามของญี่ปุ่นเขามีจุดมุ่งหมายต่างกันไปครับ  อย่างที่เขารุกรานแมนจูกัวของจีน เพราะจะเอาแร่ธาตุทรัพยากรที่สำคัญเพื่อใช้ในประเทศ รวมทั้งการบ้าคลั่งทางลัทธิทหารในช่วงนั้น ส่วนสหรัฐฯนั้นเขาต้องการแค่หยุดเอาไว้ไม่ให้เขาร่วมสงครามเท่านั้นเอง เพราะเชื่อว่าหากสามารถถล่มกองเรือแปซิฟิกของสหรัฐฯได้ สหรัฐฯก็จะไม่พร้อมที่จะเข้าร่วมสงครามไปอย่างน้อย 2-3 ปี หรือขยาดไปเลย ทำให้ญี่ปุ่นมีเวลาที่จะพิชิตศึกกับอังกฤษ เพื่อมุ่งไปเอาทรัพยากรทางใต้ ดังนั้น ญี่ปุ่นไม่ต้องการเสียเวลามากจนเกินไป อะไรที่ไม่จำเป็นต้องรบ ก็ไม่อยากรบ มีบันทึกของเขาเองว่า จักรพรรดิฮิโรฮิโต ได้กำชับว่า ให้เจรจากับไทยก่อนที่จะรุกราน  หรือแม้กระทั่งประธานสภาของญี่ปุ่นในขณะนั้น ก้ได้ตั้งคำถามต่อโตโจว่าจะทำอย่างไรกับไทย  ซึ่งโตโจก็บอกว่าจะจัดการให้เรียบร้อย โดยไม่ต้องการให้ต้องรบกัน ผลประโยชน์ของญี่ปุ่นต่อไทย คือ ไทยเป็นศูนย์กลางการคมนาคมของภูมิภาคนี้  หากเข้ามาแบบรบรุกทำสงครามเต็มรูปแบบ ญี่ปุ่นจะไม่สามารถใช้ประโยชน์ทางยุทศาสตร์ได้เต็มที่ เช่น ถนน ทางรถไฟ การส่งกำลังบำรุง เพราะคงถูกทำลายไปในการสู้รบซะเป็นส่วนใหญ่แล้ว ขณะเดียวกัน ทางฝั่งไทยก็มีความสัมพันธ์อันดีมาตั้งแต่โบราณ เพราะไทยกับญี่ปุ่นนั้น เริ่มพัฒนาประเทศเพื่อให้เท่าทันตะวันตกมาพร้อม ๆ กันในยุคของ ร.5 และเมจิ ความสำเร็จของญี่ปุ่นเป็นธงชัยให้กับหลายประเทศในเอเชีย ไม่ว่าจะเป็นก๊กมินตั๋ง ที่ขบถ ร.ศ.130 และคณะราษฎร์ ต่างชื่นชมและเอาเป็นแบบอย่าง ที่ใกล้เข้ามาอีก และเป็นรูปธรรมมากกว่า ก้คือ เมื่อครั้งกรณีพิพาทอินโดจีน ญี่ปุ่นก็เข้ามาเป็นคนกลางในการเจรจา และบทบาทที่สำคัญที่สุด ที่แสดงให้เห็นว่าไทยนิยมญี่ปุ่นก็คือ ไทยเป็นประเทศเดียวที่งดออกเสียงในการประนามญี่ปุ่นในสันนิบาตชาติในกรณีญี่ปุ่นรุกรานแมนจูเรียของจีน ซึ่งหลังจากนั้นญี่ปุ่นก็ถอนตัวออกจากสันนิบาตชาติทันที และไทยอีกเช่นกันที่เป็นไม่กี่ประเทศที่ให้การรับรองรัฐบาลของจักพรรดิ์หุ่นเชิกปูยี แห่งแมนจูกัว เมื่อครั้งแยกประเทศ แล้วก็ไทยอีกนั่นแหละ ที่ให้การรับรองรัฐบาลของวัง จิง ไว ซึ่งทำให้เจียงไคเช็กโกรธแค้นจอมพล ป,หนักหนา  จนเป็นข้อที่น่าสงสัยว่า ทำไมไทยจึงเชื่อว่าจะเจรจากับจีนเพื่อให้ช่วยเหลือปลดปล่อยไทยจากการยึดครองของญี่ปุ่นได้ ก็ก่อนหน้านั้น เราโปรญี่ปุ่นซะขนาดนั้นนี่หนา และบุคคลสำคัญที่สนับสนุนแนวทางโปรญี่ปุ่นก็ไม่ใช่ใคร แต่เป็นนายกิมเหลียง วัฒนปฤดา หรือเป็นที่รู้จักกันดีในนามของหลวงวิจิตรวาทการนั่นเอง ก็คงจะเป็นคนจีนในไทยไม่กี่คนที่สนับสนุนญี่ปุ่น ก้ไม่รู้ว่ารอดคมกรรไกรขาเดียวของแก๊งค์อั๊งยี่มาได้อย่างไร จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ค. 50 15:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 142 ส่วนกองกำลังของญี่ปุ่นท่เข้าไทยในวันที่ 7 ธันวาคม แบ่งเป็นแบบนี้ครับ กำลังหลักคือกองทัพที่ 15 กองพลรักษาพระองค์ เข้ามาทางบกผ่านอรัญประเทศโดยใช้รถลำเลียงพล ผ่านปราจีน เข้ากรุงเทพฯ วันที่ 8 ธันวาคมช่วงเช้ามืด กองพันโยชิดะ เข้าทางบางปู ส่วนกองพันทหารราบที่ 1 กองพลที่ 55 ยกพลขึ้นทางภาคใต้กระจายกันไปตั้งแต่ชุมพรยันปัตตานี รวมแล้วมีทหารญี่ปุ่นรุกเข้าไทยระลอกแรกรวมประมาณ 50,000 นายครับผม จากคุณ : สื่อศิลป (สื่อศิลป) - [ 6 ก.ค. 50 15:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 143 เอ นี่กระทู้ก็ปาเข้าไปจะ150 โพสแล้วนะครับ ไม่รู้ว่าท่านอาจารย์ใหญ่วิวันดา หายไปไหนเสียแล้ว ไม่ขึ้นกระทู้ใหม่สักที ลูกศิษย์ลูกหาเป็นห่วงน่ะครับ ไปเที่ยวที่ไหนหรือเจ็บไข้ได้ป่วยอะไรหรือเปล่าหว่า ถึงท่าน Dearance (อิอิ แอบคุยกันในห้องเรียนอีกแล้ว) ผมอ่านที่ท่านเดินทางไปลาวแล้วนะครับ แหม่ น่าอิจฉามากๆเลย จริงๆขับรถไปก็เป็นไอเดียที่ไม่เลวเลยนะครับ เพราะจะไปไหนมาไหนมันก็สะดวกกว่า แต่ขนาดท่าน Dearance ขับจากภูเก็ตขึ้นไปถึงโน่นนี่ แหม่ ทำไปได้ครับ ต้องซูฮกในความทรหดอดทนจริงๆ แต่อ่านของคุณเอ ที่เธอแพ๊กเป้แล้วเดินทางไปแล้วนี่ ต้องบอกว่าต่างกันเลยนะครับ ขานั้นนี่ แพงกว่ากันแค่ยี่สิบสามสิบบาท ก็ไม่เอาแล้ว ยอมรอรถ ยอมเดินหาที่พักอีกเป็นชั่วโมง เป็นอะไรที่ผมไม่เข้าใจจริงๆ คงประมาณว่าอารมณ์นั้น แกไม่ได้คิดเป็นเงินบาทไทยมั้งครับ แต่เห็นตัวเลขเป็นเงินกีบ หรือไม่ก็แกไปด้วยวิญญาณของแบ๊กแพคเกอร์ขนานแท้ คือต้องประยัดสุดๆ ซึ่งตัวผมเองก็คงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ ถ้าจ่ายแพงกว่าหน่อยแล้วมันสบายกว่า อิ่มกว่า อร่อยกว่า ผมก็ยอมจ่ายครับ คอนเซ็ปท์ต่างกันจริงๆ อุ๊ย พูดกันเสียงดังไป เด๋วจะโดนอาจารย์สื่อท่านจับไปตีเอา คราวนี้ไม่โดนคาบไม้บรรทัดแบบหนก่อนแล้วสิครับ โดนไม้เรียวแน่ๆเลยงานนี้ งั้นขอทำหน้าที่นักเรียนที่ดีหน่อยล่ะครับ อิอิ แต่แหมเห็นผมคุยอย่างนี้ตอนสอบวิชาสังคม ผมก็พอเอาตัวรอดได้ล่ะ ติดท้อปกะเขาบ่อยๆ แต่อย่าถามวิชาภาษาอังกฤษล่ะ นี่ขนาดมาทำงานเมืองนอก ผมยังพูดกับฟังภาษาอังกฤษไม่ได้เรื่องเลย กลับมาที่เนื้อหาวิชาเสรีไทยกันต่อดีกว่า อิอิ ขอบคุณอาจารย์สื่อครับที่บรรยายเรื่องที่ว่าทำไมญี่ปุ่นถึงไม่คิดจะโจมตีไทยตั้งแต่แรก ก็ถึงบางอ้อตรงนี้เองว่าเขาก็เอ็นดู(ไม่ใช่เอาเอ็นเขามาให้ดู) เราเหมือนกัน เพราะเราก็ญาติดีกับเขามานาน นี่แปลว่าสมัยรุ่นปู่รุ่นทวดเราเนี่ย ก็นิยมกระแสเจ- ป๊อป กะเขาเหมือนกันนะครับ ไม่ต่างจากวัยรุ่นสมัยนี้เล้ย (แต่ตอนนี้เกาหลีก็แรงขึ้นมา) แสดงว่าญี่ปุ่นเผยแพร่วัฒนธรรมเข้าสยามมาเป็นเวลาช้านานพอสมควร ก็ขนาดยุคปฏิวัติเมจิ เรายังเริ่มพัฒนาประเทศแข่งกับเขาเลย (แต่โดนทิ้งไม่เห็นฝุ่น) ผมคิดว่าคงเป็นเพราะแรงกระตุ้นล่ะมั้งครับที่ทำให้สปีดของการพัฒนามันต่างกัน ยุคปฏิวัติเมจิ (เอไม่รู้ว่าอาจานสื่อเขียนไปหรือยังในกระทู้แรกๆ) เขามีหลายกลุ่มหลายพรรคหลายพวก หลักๆก็คือพวกอนุรักษ์นิยมก็คือพวกโตกุกาว่า กับพวกหัวสมัยใหม่ ผมไม่พูดรายละเอียดแล้วกันเพราะคิดว่าท่านอาจารย์สื่อเองและพี่ๆน้องๆ ในห้องนี้คงรู้รายละเอียดดีอยู่แล้ว แต่ที่อยากบอกก็คือว่า เพราะเขามีความคิดที่ว่า จะต้องพัฒนาตัวเองให้ทันพวกปีศาจหัวทองที่เอาเรือดำมาปิดอ่าว จะไม่ให้เหตุการณ์เอาปืนเรือมาข่มขู่แบบนี้เกิดขึ้นกับยุคสมัยของลูกหลานเขาอีก ซึ่งสิ่งที่ขัดขวางการเปลี่ยนแปลงก็คือระบอบโตกุกาว่านั่นเอง เลือดก็เลยทาแผ่นดิน ของพวกฝ่ายซ้าย และฝ่ายขวา คือกว่าเขาจะปฏิวัติสำเร็จ เขามีสิ่งที่สูญเสียมากเหลือเกิน ทำให้สิ่งที่เขาได้มานั้นมันมีค่ามาก ส่วนของเรา ผมว่าไม่ใช่ไม่ดีนะครับ แหม ทำการปฏิรูป แล้วไม่เสียเลือดเนื้อเนี่ย ดีจะตาย แต่สิ่งที่เราขาดไปก็คือจิตสำนึก ของการหวงแหนในสิ่งที่เราแลกมาได้ ดูมันได้มาง่ายๆล่ะมั้ง เราก็เลยไม่ค่อยใส่ใจกับมัน ได้อย่างเสียอย่างล่ะมั้งครับแบบนี้ นี่ถ้าอเมริกันไม่ส่งนายพลเรือเฟอรี่(ถูกมั้ยหว่า) ไปปิดอ่าวเพื่อขอให้เปิดประเทศ (บังคับ) ไม่แน่ว่าญ๊ปุ่นอาจมีสภาพไม่ต่างไปจากจีน ก็เป็นได้ ประวัติศาสตร์ของโลกก็คงเปลี่ยนแปลงไป วกกลับมาเรื่องเสรีไทยกันต่อ อุ้ย ไม่มีไรจะถามแล้วสิ เพราะเรื่องที่อังกฤษจะเข้ามาช่วยเรานั้นคงลืมไปได้เลย เพราะกำลังทหารที่มีอยู่ทั้งในพม่าและมลายูก็ไม่ได้มากมายอะไร สถานการณ์ของอังกฤษในยุโรปเองก็กำลังแย่อีกตะหาก ถ้างั้นขอนั่งฟังบรรยายต่อ อ่อ อิอิ ต้องขอขอบคุนอาจานสื่อมากเลยครับเรื่องชื่อเมืองล่องแจ้ง เพราะทำให้ผมสามารถเสริช หาใน กูเกิ้ลเอิธได้ ว่าล่องแจ้งมันอยู่ตรงไหนกันแน่ ตอนนี้ก็รู้ขนาดระบุพิกัดได้เป๊ะเลยล่ะครับ เนี่ยถ้าโปรแกรมนี้มันมีให้ใช้ตั้งแต่สมัยสงครามเวียดนาม ทั้งสองฝ่ายคงรบได้สนุกขึ้นล่ะครับ เพราะอยากรู้อะไรล่ะ เห็นหมดเลย ทีนี้ก็หมดปัญหาไปอีกหนึ่งล่ะครับ แถมข้อมูลที่อาจานสื่อเสริมมาให้อีกเพียบ ได้ขนาดนี้ถ้าไปไม่ถูกอีกก็ไม่รู้ว่าไงแล้ว ที่เหลือก็แค่จะไปยังงัย พักยังงัย กินยังงัย ทำไงให้ตัวเองปลอดภัยหน่อย ขอไปหาข้อมูลเพิ่มเติมก่อนนะครับ เด๋วอาจารย์เข้ามาบรรยายแล้วผมจะมาต่อ อิอิ จากคุณ : saravuht - [ 6 ก.ค. 50 23:51:17 A:62.215.3.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 144 นักเรียนห้องนี้ ดูเหมือนจะชอบท่องเที่ยวลาวกันเป็นชีวิตจิตใจ  ไม่เว้นแม้แต่อาจาน   ไม่รู้ติดใจอะไรกันหนักหนา   สาวลาวสมัยนี้  เขานิยมนุ่งซ่งเขินๆกันหรือยังไง ถึงได้ขยันตามไปดูกันนักันหนา ฮึ่ม! มีคนมาแหย่เรื่องรัฐบาลเมอิจิของญี่ปุ่น  ก็คิดขึ้นมาได้ว่า  ช่างละม้ายคล้ายกับของเราในช่วงหนึ่งเหมือนกันนะคะ ช่วงที่มีกลุ่มรักชาติไทยได้อำนาจในการสั่งชี้เป็นชี้ตายให้กับบ้านเมืองได้นั่นแหละค่ะ แต่ไม่รู้ว่าคนกลุ่มนั้น ขาดเหลืออะไรที่ไม่เหมือน เมอิจิ  จึงไม่สามารถใช้อำนาจที่มีอยู่ กุ่มบังเหียนให้อาชาแล่นไปในทิศทางที่ควรจะเป็นได้ เมอิจิ  ซึ่งดูเหมือนจะเป็นกลุ่มที่ถ่วงความเจริญของญี่ปุ่นยุคหนึ่ง  แต่เหตุผลของเขาก็น่าคิดนะคะ รัฐบาลเมอิจิ  ร่างกฏหมายที่ให้อำนาจแก่ผู้ปกครองมากที่สุด  เรียกว่าไม่ยอมกระจายอำนาจเสียที แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น  เขาก็อ้างว่า  ประชาชนของเขายังไม่พร้อม ถ้าขืนร่างกฏหมายแบบประชาธิปไตยให้ประชาชนใช้  มีหวังล่มไม่เป็นท่า แต่สิ่งที่เมอิจิดึงเกมส์ไว้นาน  กลับกลายเป็นประโยชน์สำหรับชาวญี่ปุ่นเอง   คือกว่าที่รัฐบาลเมอิจิจะมอบรัฐธรรมนูญแบบ full option ให้แก่ร่ษฏร ก็เล่นเอานานเกือนชั่วอายุคนได้มั้ง แต่ก็ยั่งยืนค่ะ  เพราะประชานชนขอเขา  มีความพร้อมและมีความรู้พอในการที่จะจัดการกับสิทธิที่ได้รับจากการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ที่ว่าคล้ายกับของเราก็ในข้อนี้แหลค่ะ   มีหลายกระแส ที่กล่าวว่า  คณะราษฏ์  ได้กระทำอันเป็นการชิงสุกก่อนห่าม ในการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ซึ่งในขณะนั้น  ราษฏรไทยยังไม่พร้อม เพราะยังไม่เข้าใจในสิทธที่พึงมีพึงได้ของตน แต่คณะราษฏ์  กลับยัดเยียดสิ่งที่ไม่มีใครรู้จักใส่มือให้  โดยที่ไม่มีการบอกกล่าวอะไรกันเลย เมื่อคนไม่รู้ว่าสิ่งที่ได้มานั้นคืออะไร  จะมีใครสักกี่คนละคะที่ตะหนักว่าควรใส่ใจให้การปกป้องรักษามัน สุดท้ายก็คือปล่อยให้หลุดมือไปอย่างไม่เห็นคุณค่าใดๆทั้งสิ้น ข้อความข้างต้นนี้ ข้าพเจ้าก็อ่านมาอีกทีเหมือนกันค่ะ หาได้คิดเห็นคล้อยตามกลุ่มใดๆไม่ ที่ยกขึ้นมาเปรียบเทียบเพราะเป็นเหตุการณ์คล้ายๆกันค่ะ  ถ้าหากกลุ่มคณะราษฏรใจเย็นอีกสักนิด  อย่าเพิ่งผลีผลามทำอะไรแบบให้เสร็จแบบอาหารสำเร็จรูปมากเกินไป   ป่านนี้ประชาชนของเราอาจจมีจิตสำนึกในการหวงแหนประชาธิปไตยมากกว่านี้ก็เป็นได้นะคะ จากคุณ : กาสะลองบานแล้ว - [ 7 ก.ค. 50 20:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 145 กลับมารายงานตัวรอดชีวิตจากการเดินขึ้นดอยอีกรอบหลังจากขึ้นครั้งล่าสุดปี 40 (มั้ง) http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X5586113/X5586113.html แต่ไม่มีรูปมาให้ดูนะครับ ไม่ได้เอากล้องติดตัวไปด้วย ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะไหวเหมือนกัน แต่ก็ไหวแฮะ ไม่รู้ว่าในกระทู้นี้มีลูกช้างอยู่บ้างหรือเปล่า จากคุณ : Ronachai (amscmu) - [ 7 ก.ค. 50 21:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 146 มาตามคำเรียกร้องค่ะ ว่าให้ขึ้นกระทู้ใหม่... จากคุณ : WIWANDA - [ 7 ก.ค. 50 22:26:37 ]