ความคิดเห็นที่ 1 เกือบถูกนะผมว่า แต่แทนที่เราควรหาหนทางที่มีความสุขเสมอ เราควรหาหนทางที่จะสงบสันติเสมอน่าจะเหมาะสมกว่ากระมัง หรือเรียก  "ความสุข"  ที่เราถวิลหาเสียใหม่ว่า  ความสงบร่มเย็น แม้โลกภายนอกจะร้อนรุ่ม  สถานการณ์ต่างๆ  ไม่เอื้ออำนวยให้เราไปทำอะไรได้  ไม่ว่ามีเราหรือไม่มีเรา  มันก็อย่างงี้แหละ  ดังนั้นกระบวนการลำดับความคิดของเรา  ควรคิดว่า  มัน(สิ่งร้ายๆ)ไม่ได้เกิดขึ้นมาลอยๆ  แบบไม่มีที่มา   ตรงกันข้ามเป็นมีเหตุ  เกิดแต่เหตุ  และมันร้ายแรงขึ้น  ก็จากเหตุอีกนั่นแหละ  (อิทัปปจยตา)  เมื่อแก้ไขไม่ได้ตอนนี้  เราควรวางเฉย  คืออุเบกขา  อุเบกขาคือไม่ทุกข์แต่ก็ไม่ใช่ความสุขอย่างที่เราเข้าใจกัน  เป็นการวางเฉยอย่างเข้าใจในธรรมชาติ  มันมาได้  แต่เดี๋ยวมันก็ไปได้  หากปัจจัยเหตุนั้นสิ้นตกไป ทางพระบอกเราว่า   จงทำดี , อย่าทำชั่ว   และทำจิตใจให้ผ่องใส   นี่แหละครับจิตใจที่ผ่องใส  คืออย่างที่ผมกำลังอธิบายนี้เอง จริงอยู่ทุกข์นั้น  ไม่ถูกแน่นอน   แต่สุข  ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายอีกเหมือนกัน ดังนั้นคำกล่าวที่ว่า   "การไร้ความสุขจึงเป็นสิ่งที่ผิดเสมอ"  จึงเกือบถูกด้วยประการฉะนี้ครับ อนึ่ง   ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม   ไม่มีหรอกครับไอ้ที่หมดสิ้นหนทางที่เราจะก้าวเข้าไปมีบทบาทที่ทำให้มันดีขึ้น  มีแน่  อยู่ที่เราพยายามรักษา   "ความีแก่ใจ"  ของตัวเองไว้ให้สดเสมอ   และพร้อมที่จะนำมันออกมาใช้เมื่อโอกาสใหม่มา   อย่างน้อยก็ทำให้เลวร้ายน้อยลง   หรือไม่พยายามทำตัวเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาย่อมได้เสมอ   ฝนที่ตกไม่หยุดไม่เคยมี  พายุที่โหมกระหน่ำตลอดกาลก็ไม่เคยมีฉันใด  มันอาจนานมันอาจมากตามเงื่อนไขปัจจัย  แน่นอน  เป็นความฉลาดของเราแน่ที่จะหลีกเลี่ยงไม่ไปเสียดทานตนเองกับพายุนั้น   รักษาตัวรักษาใจคอยเวลาฟ้าโปร่งอย่างไม่ทุกข์  แต่สงบ  เข้าใจ  และผ่องใส เกรงแต่ว่า  เวลานั้นมาถึง  เราจะออกไปหรือเปล่าเท่านั้น จำไว้ว่า  "หากคุณไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามแก้ปัญหา  คุณนั่นแหละที่เป็นตัวปัญหา" จากคุณ : นักรบสายรุ้ง - [ 16 ก.ค. 50 10:52:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จขกท.   การไร้ความสุขเป็นสิ่งที่ผิดเสมอ... ไร้ความสุข  มีสาเหตุจาก การไม่มีจะกินหรือ ขาดปัจจัยการดำรงชีพที่เพียงพอ   ทำให้  คุณภาพชีวิตไม่ดีเท่าที่ควร  จึงถือว่าผิดเสมอ  ใครผิด? มุมมองหนึ่งว่า  ปัญหานี้มาจากการเอาเปรียบทางชนชั้นในสังคม ไร้ความสุข  อีกแง่หนึ่งอาจมีสาเหตุจาก  ไม่ได้ทำดีเท่าที่หวังหรือเชื่อ ไม่ได้ทำทานมากพอ   ไม่ได้ศึกษาธรรมะ   ขาดการพิจารณาตนเอง ไม่ได้ฝึกจิตให้นิ่ง   ไม่ได้แสวงหาทางหลุดพ้น   ไม่ได้เข้าวัดเข้าวา เหล่านี้ ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ไร้ความสุขได้เหมือนกัน    ดังนั้นมันผิดเสมอ เพราะ คุณจะรู้สึกผิดที่ไม่ได้ทำในสิ่งที่ควรทำ  หรือทำไม่ได้มากพอ ในวัยเด็ก  ไม่ค่อยไร้ความสุขเท่าไร   เพราะ ยังไม่ได้พบโลกพบตน ในวัยผู้ใหญ่   อาจได้พบว่า  โลกนี้มันน่าขยะแขยง น่ากลัว  ด้วยอยุติธรรม จากความไม่รู้ความจริง   และบล๊อคสกัดกั้นจากคนด้วยกันให้ต่างกันในการมีชีวิตที่มีความสุข     มีคนที่ไร้ความสุขจากการเปรียบเทียบเป็นอันมาก......................... มันต้องมีอะไรผิดปรกติที่เป็นเงาอันน่ากลัวซ่อนอยู่เบื้องหลัง...ชีวิตที่ไร้ความสุขของคนส่วนใหญ่เป็นแน่       ความผิดเสมอทำให้ผู้คนด้านชาต่อความผิดปรกติของชีวิตไป    เพราะ มนุษย์ชอบหลอกกันในเรื่องสุขๆทุกข์ๆ.. ความผิดเสมอ จึงไม่อยู่ห่าง-หายไปจาก ความไร้สุขที่ชาชิน จากคุณ : dicky5 - [ 17 ก.ค. 50 10:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเป็นอย่างที่ จขกท ว่า     "การไร้ความสุข   เป็นสิ่งที่ผิด   เเต่การเป็นทุกข์เพราะการยึดติดนั้นผิดยิ่งกว่า"               "นี่บ้านของพวกเรา"     ไม่ใช่   "บ้านของเเก"  ออกไป!                                                     สิ่งนี้เป็นความจริงที่เกิดขึ้น  ไม่ใช่  มองโลกในเเง่ร้าย  หรือ  มองโลกในเเง่ลบ  เเต่มันคือความจริง  เเละ เป็นการมองในภาพรวม  ไม่ใช่  จะมองเเค่ในด้านบวก  หรือ  ลบ  หรือมองเพียงเเค่ด้านใดด้านหนึ่ง ทุกสิ่งมันถูกเชื่อมโยงเข้าหากันด้วยเหตุ-ผล ที่เป็นไปได้  เเต่ + เพิ่ม อีก 3 pts  ผลจึงออกมาในลักษณะของสิ่งที่เรียกว่า  เหมาะสมเเละไม่เหมาะสม   คือ     1.   ตัวเรา  มีความไม่เหมาะสม  กับ  สภาพเเวดล้อม                               หรือ 2.   สภาพเเวดล้อม   มีความไม่เหมาะสม  กับตัวเรา     ข้อ1  จะเป็นการคิดโดยยึดจากตัวเองเป็นหลัก    ส่วนข้อ 2  จะเป็นการคิดโดยยึดจากสิ่งเเวดล้อมเป็นหลัก     เเต่ถ้าดูจาก  ข้อ 2  เรามิอาจยึดจากสิ่งเเวดล้อมเป็นหลักได้  เพราะสิ่งเเวดล้อมตอนนี้มีค่า   วาลีเอเบิ้ล(ค่าผันเเปร)   ของตัวเเปรที่มีผลต่อกันสูงมาก(ทำอะไรขึ้นมาก็มีผลกระทบตามมามาก) สิ่งเเวดล้อมที่ ขาดความนิ่ง  ขาดความคงที่   ทำให้ค่าความเชื่อมั่นที่ได้ออกมาไม่ใช่ค่าที่ใกล้เคียงความเป็นจริง  เเละผลที่ตามมา  คือ ไม่สามารถนำค่าที่ได้มาใช้เเทนภาพรวมของสิ่งเเวดล้อมในขณะนี้ได้เลย    (มีโอกาสผิดพลาดสูง)          เเต่ถ้ายึดจากตัวเรา   ที่เป็นตัวเเปรที่ควบคุมได้(ตัวเเปรควบคุม) เเละมีค่าความคงที่สูงกว่า    เขียนเป็นผัง   ได้ดังนี้ .....................................................................................                     ตัวเรา                  สิ่งเเวดล้อม    เดือนที่  1     -1  0  +1                -1   0   +1        เดือนที่  2     -1  0  +1                -5   0   +1  เดือนที่  3     -1  0  +1                -8   0   +1 .............................................................................................. เเสดงให้เห็นว่า     ตัวเรา   พยายามรักษาความคงที่  เเต่สิ่งเเวดล้อมนั้นกลับ มีค่าความเเปรผัน  สูงขึ้นเรื่อยๆตามเวลา  (เเปรผันตามเวลา)  เเละ  ยังมีปัจจัยที่มองไม่เห็นอื่นๆเข้ามาเกี่ยวข้องอีกหลายปัจจัย         .............................................................................................. ช่วงนี้ฝันถึงบ้านใหม่   หลังเล็กๆ  ที่อาจจะปลูกเอง   หรือ  อาจจะเป็นเกาะสวรรค์เเห่งปรัชญา หรือ (( พาราไดซ์ ไอสเเลนด์  ออฟ ฟิลอสโซฟี ))    ที่ซ่อนอยู่ บนดินเเดนอันไกลโพ้น   ไร้ผู้คนเเออัด   ที่ๆมีทั้ง เหตุ-ผล เเละ อิสระเเบบ  สุด สุด  รออยู่   ให้ค้นหา      จะเริ่มยังไงดี   ต้องค่อยๆ วางเเผนอย่างมี  อิสระ เเละมี เหตุ-ผล  ต่อไป  (ต้องต่อกระทู้เก่าที่เหลือให้จบก่อน)                                                                                       จบ. จากคุณ : โยชิซูกุ - [ 17 ก.ค. 50 18:12:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หรือความสุขมันไหลไปอยู่กับคนรวยหมด แล้วสังคมมันผิดปรกติหรือเปล่าหล่ะ คุณว่าไง? สงสัย..? -ต้องถามก่อนว่าความสุขคืออะไร คุณรู้มั้ยว่าคนรวยก้อทุกข์ได้ เงินทองไม่ได้สร้างความสุขให้คนคะ แม้เค้าจะซื้อได้ทุกอย่างในโลก แต่เค้าซื้อความสุขไม่ได้คะ ความสุขที่มาจากสิ่งของไม่ยั่งยืนคะ ความสุขควรอยู่กับเราเสมอหรือเปล่า ? เพราะเหตุใด -จริงๆควรคะ เพราะชีวิตคือของขวัญ รู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาในโลกนี้ทุกวัน แต่ว่าไม่แปลกที่เราจะทุกข์คะ เพราะสำหรับบางคน ชีวิตก็น่าเศร้าจริงๆ ---ในอีกแง่ ขึ้นอยู่กับตัวบุคคลคะ เช่น เด็กสองคนได้รองเท้าหน้าตาเหมือนกัน เด็กคนนึงอาจจะทุกข์เพราะรองเท้านี้ไม่ใช่รุ่นใหม่ล่าสุดที่อยากได้ แต่อีกคนสุขมากๆเพราะเป็นรองเท้าคู่แรกในระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา หรือจริงๆอาจจะแค่สุขเพราะคนที่ซื้อให้คือคนที่สำคัญมากๆในชีวิตก้อได้คะ แล้วคุณคิดว่า การไร้ความสุขเป็นสิ่งที่ผิดเสมอ ? ไหม. -ไม่ผิดคะ แต่ชีวิตมันน่าเศร้าขนาดนั้นจริงหรอคะ เรามองโลกในอีกมุมนึงได้รึป่าว ชีวิตไม่มีเรื่องดีๆเลยหรอคะ เช่น วันนี้ได้เดินจูงมือยายข้ามถนน...การได้ทำสิ่งที่ดีให้คนอื่นก็นำมาซึ่งความสุขได้คะ ลองทำดูนะคะ---นำความสุขไปให้คนอื่นแล้วเราจะมีความสุขคะ แล้วถ้าคุณไม่ค่อยสุข คุณผิดหรือใครผิด ใครจะรับผิดชอบต่อการไร้สุขของผู้คน - คุณต้องคิดให้ดีคะ ว่าทำมัยตัวเองไม่มีความสุข หรือทำอย่างไรคุณจะมีความสุข เพราะความสุขเป็นของๆแต่ละบุคคลคะ แต่เพียงมองโลกต่างไปคุณจะมีความสุขขึ้นอีกเยอะคะ... ความสุขคือการรักคนอื่นและมีคนอื่นรักคนคะ(ไม่ได้หมายถึงแต่แฟนนะคะ) การที่เราทำดีต่อคนอื่นก้อเป็นการแสดงความรักแบบหนึ่งคะ จากคุณ : กล่องกลม - [ 19 ก.ค. 50 02:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คนพูดคือ Jeremy Bentham บิดาแห่ง Utilitarianism (ประโยชนนิยม) ครับ ...Bentham เชื่อว่า "ความสุข" คือสิ่งเดียวที่มนุษย์ไฝ่หา การกระทำทุกอย่างนั้น เป็นเพียงการเสาะหาความสุขเท่านั้น เช่น เมื่อผมกินข้าว ผมทำอย่างนั้นก็เพราะ ถ้าทำอย่างนั้นแล้ว ผมจะมีความสุข เมื่อผมมีเพศสัมพันธ์ ผมทำอย่างนั้นก็เพราะ ถ้าทำอย่างนั้นแล้ว ผมจะมีความสุข เมื่อผมแสวงหาความรู้ ผมทำอย่างนั้นเพราะ ถ้าทำอย่างนั้นแล้ว ผมจะมีความสุข (ในระยะยาว) Bentham จึงสรุปว่า ในเมื่อทุกคนแสวงหาความสุข เราทุกคนจึงควร มุ่งหวังที่จะสร้างความสุขให้เกิดขึ้นในโลก ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดังนั้น การกระทำอะไรที่ตาม ที่สร้างความสุขให้เกิดขึ้นในโลก การกระทำนั้นย่อม "ถูกต้อง" การกระทำอะไรก็ตาม ที่สร้างความทุกข์ให้เกิดขึ้นในโลก การกระทำนั้นย่อม "ผิด" ...ผมคิดว่า ความสุขไม่ใช่จุดมุ่งหมายเดียวของชีวิตเราครับ (แม้ว่ามันอาจจะเป็นจุดมุ่งหมายหนึ่งก็ตาม) บ่อยครั้ง เรายอมสละความสุข เพื่อแสวงหาสิ่งอื่น เช่น แสวงหาความรู้ บ่อยครั้ง เราก็ต้องการรู้ความจริง แม้ว่าความจริงนั้นอาจทำให้เราทุกข์ ...Bentham อาจจะโต้ว่า ที่ผมต้องการรู้ความจริงนั้น ก็เพราะการรู้ความจริงทำให้ผมมีความสุขในระยะยาว แต่ผมไม่คิดอย่างนั้น ผมถือว่าการแสวงหาความจริงเป็น "สิ่งมีค่าในตัวเอง" สำหรับผม และผมไม่ได้แสวงหาความจริง เพื่อเป็นเพียง "พาหนะ" ไปสู่ความสุข ...ความถูกหรือผิด จึงไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของความสุขหรือความทุกข์ แต่เป็นเรื่องของการรับรู้ สิทธิ และคุณค่าในความเป็นมนุษย์ในฐานะสิ่งมีชีวิตที่มีปัญญา ...การกระทำหนึ่งๆ ถึงแม้ว่าจะสร้างความสุข แต่ถ้าทำให้เราไม่สามารถเข้าถึงความจริงได้ การกระทำนั้นก็เป็นสิ่งผิดสำหรับผม เช่น สมมุติว่าเมียผมเป้นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่หมอคนหนึ่งโกหกผมว่าเมียผมสบายดี เพื่อให้ผมสบายใจ เช่นนี้ผมถือว่าการกระทำของหมอนั้นไม่ถูกต้อง แม้ว่ามันจะทำให้ผมมีความสุขก็ตาม ...การกระทำหนึ่งๆ ถึงแม้ว่าจะสร้างความสุข แต่ละเมิดสิทธิของผม เช่น ถ้ารัฐบาลสั่งห้ามทุกคนสูบบุหรี่ เพราะการสูบบุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพ เช่นนี้ผมถือว่า การกระทำของรัฐบาลนั้นไม่ถูกต้อง เพราะละเมิดสิทธิผม แม้ว่ามันอาจจะสร้างความสุขให้ผมในระยะยาวก็ตาม แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 50 19:59:36 จากคุณ : หมากเด็ด - [ 21 ก.ค. 50 19:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความเย็นไม่มีจริง นักฟิสิกส์บอกไว้ิอย่างนั้น.... ทั้งหมดคือการถ่ายเทความร้อน มีแต่ร้อนมาก ร้อนน้อย ร้อนน้อยแปลว่าเย็น... ลองเอามือจุ่มน้ำอุ่นมาจุ่มน้ำธรรมดา ก็รู้สึกเย็น ในทางพุทธ เราค้นพบว่า ความสุขไม่มีจริง มีแต่ถ่ายเทของความทุกข์ ที่ๆไม่มีทุกข์ คือ Zero Kelvin ศูนย์องศาสัมบูรน์ นิพพาน -273 องศาเซลเซียส เวลาและพลังงานหยุดนิ่ง. .. จากคุณ : Mr.Vop - [ 22 ก.ค. 50 23:41:29 ]