ความคิดเห็นที่ 1 สิ่งที่ไอซ์ทำ... ไอซ์อีเมล์ไปถามทางฝ่ายประชาสัมพันธ์ของแพรวสนพ.ว่า ถ้าต้องการจะส่งต้นฉบับเพื่อพิจารณางานแปล จะต้องส่งไปที่ไหน ทางนั้นก็อีเมล์ตอบกลับมาค่ะ อ้อ...เกือบลืม เดี๋ยวจะมีคำถามอีกว่า เมล์ไปถามที่ไหน หาเมล์มาจากไหน เมล์ไปถามที่ info@amarin.co.th ได้เมล์มาจากทางเว็บไซด์ของอมรินทร์ ไม่ต้องไปถามจากใครเลย http://www.amarin.co.th/amarin2002/amarin.asp?lang=th&sec=contactus ปัจจุบันการติดต่อสนพ.ทำได้สะดวกมากๆ ค่ะ เพราะแต่ละสนพ.มี e-mail ให้สอบถามง่ายๆ ทั้งนั้น พอทางนั้นตอบเมล์ว่า จะต้องติดต่อไปที่ไหน ไอซ์ก็จัดการเตรียมงานเพื่อส่งไปเสนอ สิ่งที่ไอซ์ส่งไปมีดังนี้ 1. ประวัติส่วนตัว คือ ชื่อ การศึกษา ((ตอนนั้นยังเรียนเอกอยู่ที่อังกฤษ)) ผลงานที่ผ่านมา ((มีผลงานเขียน)) ฯลฯ 2. ตัวอย่างงานแปล ซึ่งตอนนั้นไอซ์ส่งไป 2 เรื่อง คือ - Kensuke's Kingdom เขียนโดย Michael Morpurgo ซึ่งเป็นวรรณกรรมเยาวชน และ - อีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นแนวสืบสวนสอบสวน ที่แปลจากภาษาสเปนมาเป็นภาษาอังกฤษ ((ไอซ์จำชื่อไม่ได้ค่ะ ต้นฉบับอยู่บ้าน ตอนนี้อยู่ที่ทำงาน)) ที่ส่งไปสองเรื่อง สองแนว เพราะเพื่อที่จะให้ผู้พิจารณาได้เห็นฝีมือการแปลในแนวที่หลากหลาย สำหรับตัวอย่างงานแปลนี้ แต่ละเรื่องจะมี คำแนะนำหนังสือ ((ซึ่งตอนนั้นยังไม่มีแปลเป็นภาษาไทย)) ต้นฉบับภาษาอังกฤษซึ่งสแกนเฉพาะหน้าที่แปลไป และตัวอย่างการแปลในความยาวที่เห็นว่าพอสมควร ต่อไปนี้คือ ตัวอย่าง การส่งงานเรื่อง Kensuke’s Kingdom ค่ะ เอาความลับทางธุรกิจมาเปิดเผยกันเลยทีเดียว นี่คือที่ไอซ์ส่งไปจริงๆ อาณาจักรของเคนซุเกะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 12:57:21 จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 12:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้ Kensuke’s Kingdom เขียนโดย Micheal Morpurgo ได้ตีพิมพ์ในปี 1999 และได้รับรางวัล Winner of The Children’s Book Award ในปี 2000 หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเล่าของไมเคิลย้อนกลับไปเมื่อเขาอายุ 11 เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อพ่อของเขาจำเป็นต้องออกจากงาน และหางานใหม่ไม่ได้ พ่อของเราตกลงใจขายรถ และซื้อเรือใบลำหนึ่งชื่อ เพกกี้ ซู ครอบครัวของเขา ซึ่งประกอบไปด้วย พ่อ แม่ ไมเคิล และหมาน้อย สเตล่า จึงตัดสินใจที่จะแล่นเรือใบไปรอบโลก พวกเขาเริ่มต้นด้วยการหัดบังคับเรือใบ เป็นเวลาหลายเดือน ก่อนจะเริ่มออกเดินทาง เริ่มจากตอนใต้ของอังกฤษ ไปยังอัฟริกา อเมริกาใต้ จนถึง ออสเตรเลีย ...ไมเคิลจดบันทึกการเดินทางอย่างสม่ำเสมอ...ถึงปลาที่เขาเห็น เมืองต่าง ๆ สิ่งต่าง ๆ ที่เขาได้ทำและเรียนรู้ระหว่างเดินเรือ จนกระทั่งวันหนึ่ง พายุโหมกระหน่ำ ไมเคิล กับหมาน้อย สเตล่า พลัดตกจากเรือ ลอยไปในท้องทะเล จนกระทั่งมาติดอยู่ที่เกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง... ไมเคิลทั้งหวาดกลัว หิวโหย และไม่รู้จะทำอย่างไรดี เด็กหนุ่มคิดว่าจะต้องตายแล้วแน่ ๆ เพราะไม่มีอาหารและน้ำดื่ม แต่แล้ว เขาก็ตื่นขึ้นมาพบกับอาหาร และน้ำเตรียมให้ไว้ เขาไม่ได้อยู่คนเดียวในเกาะแห่งนั้น... เกาะนั้น เป็น อาณาจักร ของ เคนซุเกะ กับ ลิงอุรังอุตัง...ซึ่งในตอนแรก เคนซุเกะ ไม่เป็นมิตรกับไมเคิลเท่าไหร่นัก ถึงกับขีดเส้นแบ่งเกาะเป็นสองส่วน ... ส่วนของเคนซุเกะและส่วนของไมเคิล ไมเคิลต้องเรียนรู้การที่จะใช้ชีวิตอยู่บนเกาะ กับชายแปลกหน้า ซึ่งได้กลายเป็นผู้มีส่วนสำคัญในชีวิตของเขาภายหลัง... ทำไมเคนซุเกะถึงได้มาอยู่ที่เกาะนี้? อนาคตของไมเคิลจะเป็นอย่างไรต่อไป? ถ้าใครอยากรู้ต้องติดตามอ่านหนังสือค่ะ ^^ หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเด็กที่เหมาะกับเด็กจริงๆ ไม่หนามากนัก ประมาณ 160 หน้า เขียนด้วยภาษาที่อ่านง่าย ไม่มีคำศัพท์ซับซ้อนอะไร เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่ตื่นเต้น และสนุกสนาน ด้วยคำบอกเล่า และมุมมองเหมือนของเด็กคนหนึ่ง ถ้าเด็ก ๆ ได้อ่าน ก็จะได้ความรู้เกี่ยวกับแผนที่ และสถานที่ต่าง ๆ ของโลก ปลาชนิดต่าง ๆ ภาพประกอบในเล่มวาดโดย Michael Foreman น่ารักแบบเด็ก ๆ ดีค่ะ ลองแสกนตัวอย่างมาให้ดูด้วย จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 12:38:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยิ่งอ่านไป ก็ยิ่งได้เห็นการพัฒนา และเติบโตขึ้นของไมเคิล ที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังกับเคนซุเกะ ซึ่งเป็นคนต่างชาติต่างภาษา และมีความหลัง เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงมิตรภาพต่างวัยได้เป็นอย่างดี รวมทั้งการโมงโลกในแง่ดี และมีความหวังอยู่ตลอดเวลา ของไมเคิล และครอบครัวด้วย... เรื่องนี้เขียนได้ดีมาก โยงเรื่องกับเหตุการณ์ของโลก จนทำให้รู้สึกเหมือนกับว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเลยทีเดียว หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเด็กที่ชอบมาก ๆ อีกเรื่องหนึ่งและอยากเสนอให้สนพ.พิจารณาดูค่ะ ...................... ~*^^*~ อาณาจักรของเคนซุเกะ ~*^^*~ แปลจาก Kensuke’s Kingdom เขียนโดย Michael Morpurgo บทที่ 1 - เพ็กกี้ ซู ผมหายตัวไปเมื่อตอนกลางคืนของวันที่ 28 กรกฎาคม ในปี1988 ก่อนวันเกิดอายุครบสิบสองปีเพียงวันเดียวเท่านั้น เหตุการณ์แท้จริงถูกปิดบังมาตลอด แต่ในที่สุดวันนี้ผมก็สามารถที่จะเล่าเรื่องราวอันแสนอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นได้แล้ว คำพูดเกือบสุดท้ายที่เคนซุเกะพูดกับผมก็คือ บังคับให้ผมสัญญากับเขาว่า จะไม่เอ่ยปากถึงเรื่องนี้แม้แต่นิดเดียว จนกว่าเวลาจะผ่านไปอย่างน้อยสิบปี และผมก็ให้สัญญากับเขาไป นั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ผมต้องมีชีวิตอยู่กับการโกหก ... ที่จริงแล้วผมจะปล่อยให้เรื่องราวต่าง ๆ หลับใหลอยู่อย่างนั้นก็คงได้ แต่เวลานี้มันผ่านไปมากกว่าสิบปีแล้ว ผมจบการศึกษาเบื้องต้น ได้รับปริญญาจากมหาวิทยาลัย แล้วก็มีเวลามากมายให้ตรึกตรอง ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นหนี้ความจริงต่อครอบครัวและเพื่อนฝูง ที่ถูกหลอกลวงมาเนิ่นนาน พวกเขาควรจะได้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผมหายตัวไป ว่าผมใช้ชีวิตอยู่อย่างไรก่อนจะกลับคืนมาหาพวกเขาอีกครั้ง แต่เหตุผลที่ดีกว่าที่ผมอยากบอกเล่าเรื่องราวเหล่านั้นในตอนนี้ก็คือ เคนซุเกะเป็นผู้ชายที่ยิ่งใหญ่ เป็นคนดี และเขาก็เป็นเพื่อนของผม ผมอยากให้โลกได้รู้จักเคนซุเกะ เหมือนอย่างที่ผมรู้จักเขา ... .. แปลส่งไป 2 บท ค่ะ ((นี่ก็อปมาจากต้นฉบับที่ส่งไปเสนอจริงๆ ค่ะ จะเห็นได้ว่า สำนวนยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพิ่งลองทำเป็นเล่มแรก ^^")) ... ส่งตัวอย่างไปสองเรื่อง แล้วก็ร้องเพลงรอ จำไม่ได้ว่ารอนานแค่ไหน แต่ในที่สุดแพรวสนพ.ก็ติดต่อมา ไม่ได้แปลสองเรื่องที่เสนอไป เพราะติดเรื่องลิขสิทธิ์และแนวเรื่อง ทางบก.จึงถามว่า มีเรื่อง Playing James ที่ได้ลิขสิทธิ์มาแล้ว สนใจไหม ไอซ์ก็เลยไปซื้อหนังสือมาลองอ่าน อ่านแล้วชอบ ก็ตกลงไป แล้วก็ได้ร่วมงานกับทางแพรวสนพ.ค่ะ ทำแค่นี้จริงๆ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 12:47:34 จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 12:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านบล็อกของไอซ์ และอ่านกระทู้นี้แล้ว ทำให้ "นักอยากแปลมีความหวัง" หรือเปล่าคะ ถ้ามี...ก็ขอบอกเลยว่า มันเป็นความหวังที่จับต้องได้ เพราะไอซ์เคยทำสำเร็จมาแล้วหนึ่งคน โดยไม่จำเป็นต้องรู้จักใคร หรือมีเส้นสายในแพรวสนพ. ... และคนที่ทำสำเร็จ ก็ไม่ได้มีแค่ไอซ์คนเดียวด้วย ที่แปะกระทู้นี้ ก็ไม่ได้หวังอะไรไปมากกว่า ให้คนจำนวนหนึ่งเข้าใจ และพยายามค่ะ การจะมีหนังสือแปลของตัวเองสักเล่ม มันต้องอาศัยอะไรหลายๆ อย่างก็จริง แต่ก้าวแรกที่หลายๆ คนทำก็แบบนี้แหละ ในเมื่อคนอื่นทำได้ ทำไมคุณจะทำไม่ได้คะ ไอซ์ไม่เคยมองว่า ทฤษฎีหรือสถิติจะสำคัญเท่าความตั้งใจจริงและความพยายามนะ หวังว่ากระทู้นี้ของไอซ์คงจะเป็นประโยชน์บ้างเล็กๆ น้อยๆ และไม่เปลืองพื้นที่ในห้องนักแปลมากเกินไป และหวังว่าจะแก้ข้อเข้าใจผิดได้บ้าง ไม่มากก็น้อยค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 12:42:16 จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 12:41:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วขอแสดงความเห็นด้วยคนค่ะ พัทเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ได้งานแปลมาโดยไม่เคยรู้จัก พบปะหรือมีใครแนะนำให้ได้เจอกันกับบอกอมาก่อน แรกเลยก็คืออยากแปลหนังสือ และก็ได้อ่านหนังสือชุด The Missing Persons ที่มีสี่เล่มจบและชอบมาก ตอนนั้นก็ใช้ common sense ล้วนๆว่า ถ้าชอบเราก็ต้องแปลส่งไป พร้อมเรื่องย่อ จุดเด่นของหนังสือและจดหมายแนะนำตัวเรา ก็ลงมือแปลเลยค่ะ เสร็จแล้วก็หาอีเมล์สนพต่างๆจากเวปแล้วก็เมล์ส่งไป ทิ้งช่วงหนึ่งเดือนก็โทรตาม โทรไปก็บอกว่าขอเรียนสายกองบรรณาธิการหนังสือแปล หลายแห่งบอกตรงๆเลยว่าไม่สนใจแนวนี้ จนกระทั่งมาถึงพี่นวล สนพวงกลม ต้องขออนุญาตเอ่ยชื่อพี่นวลเพื่อเป็นหลักฐานว่าโทรสุ่มไปเอง ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจริงๆ พี่นวลก็สนใจและบอกให้แปลมา พอแปลไปหนึ่งเล่ม ทางวงกลมก็ตกลงทำทั้งชุด พัทแปลจบไปสองเล่มก็ยังไม่เคยเจอตัวพี่นวล ได้แต่ติดต่อกันทางอีเมล์และโทรศัพท์เป็นบางครั้ง เจอบอกอครั้งแรกตอนรับเงินค่ะ และตลอดระยะเวลาการแปลสี่เล่ม เจอพี่นวลเพียงสองครั้งเท่านั้น ทั้งหมดที่เขียนมาเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ถึงพัทจะไม่ได้ทำมีหนังสือแปลออกมาหลายเล่มหรือผลงานโด่งดังอะไร แต่ก็อยากจะเป็นกำลังใจให้คนที่อยากทำงานด้านนี้ลงมือทำจริงๆโดยไม่ต้องกังวลไปล่วงหน้าว่าจะมีอุปสรรคมากมายขวางอยู่ พัทว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเราต้องเริ่มทำในสิ่งที่เราอยากจะทำจริงๆ แล้วทุกเรื่องก็มีอุปสรรคเสมอ ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม แต่สิ่งที่เราทำได้ก็คือหาทางฝ่าฟันและแก้ไขกันไป ถ้าเราส่งงานให้สนพแล้วไม่ผ่าน ลองสอบถามดูว่าสนใจแนวไหน มีหนังสือหรือบททดสอบแปลไหม หลายแห่งก็มีนะคะ ลองถามกองบอกอดู เหมือนกับเวลาเราสมัครงานนั่นล่ะค่ะ ต้องแสดงให้เขาเห็นว่าเราตั้งใจจริงๆ อยากจะทำงานนี้จริงๆ พัทก็เคยทดสอบแปลของนานมีที่ในเวปนะคะ จำได้ว่าเป็น Amber spyglass สี่ห้าหน้า นานมีก็ส่งไปรษณียบัตรบอกมาว่าผ่าน แต่ก็ไม่เคยได้ร่วมงานกับทางนานมีค่ะ (พัทไม่ได้โทรไปสอบถามเพิ่มเติมหลังจากนั้นด้วย เพราะย้ายมาอยู่ต่างประเทศ แต่ก็เชื่อว่าถ้าคนอื่นๆที่ผ่านโทรไปสอบถามและขอลองทดสอบแปลหนังสือที่เขาสนใจ ก็น่าจะมีลู่ทางได้แปลค่ะ) พัทว่าการได้แปลหนังสือที่เรารักเป็นความสุขของคนรักหนังสือจริงๆนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้คนที่อยากทำงานด้านนี้ด้วยค่ะ จากคุณ : Il Maze - [ 24 ก.ค. 50 14:31:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ Clear Ice ผมลอกตามน้าแอ๊ดไปเพื่อประกาศคุณงามความดีของคุณ ผมได้ลบชื่อคุณออกหมดแล้วหวังว่าคงจะพอใจ จากคุณ : nickycharles - [ 24 ก.ค. 50 14:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ nickycharles คะ คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ ดิฉันไม่ต้องการคำประกาศคุณงามความดีหรอกค่ะ เพราะไม่ได้ทำเพื่อหวังผลอะไร ใครจะเอาที่ดิฉันเขียนไว้ไปใช้ ไปวิจารณ์อะไร ก็ไม่เคยไปยุ่งวุ่นวาย แต่สิ่งที่คุณเขียนลงไป เป็นทำนองว่า ดิฉันใช้เส้นสาย ดิฉัน "ได้งานแบบส้มหล่น" คุณกำลังปั้นน้ำเป็นตัวนะคะ การที่คุณลบออกน่ะ "ทุเรศ" ค่ะ ทำอะไรให้เป็นลูกผู้ชายหน่อย ไม่ใช่ถูกแย้งก็ลบหนี คุณจะทำอะไรต่อไปนี้ ดิฉันคงจะไม่มีการพอใจหรือไม่พอใจหรอกค่ะ เพราะคนประเภทคุณ ดิฉันไม่อยากเสวนาด้วย อย่าได้มาเกี่ยวข้องกันอีกนะคะ ขยะแขยง ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 15:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขออนุญาตหน่อยนะคะ ไม่อย่างนั้นคนมาทีหลังอาจจะคงว่า ไอซ์ด่าลมบ่นแล้งอะไร หึหึ เข้าใจแล้วค่ะ เข้าใจแล้ว ... [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 15:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอ้า ลุงก็ลุง จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 24 ก.ค. 50 16:36:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แงๆๆ ลุงแอ๊ดอย่าร้องไห้ค่า เป็นพี่ลุงแอ๊ดดีป่าว อิอิ เข้ามาเติมนิดนึงค่ะ สำหรับเรื่องแปลอีกเรื่องที่ไอซ์ส่งไปพร้อมกับ Kensuke's Kingdom ก็คือ The silence of the rain เขียนโดย Luiz Alfredo Garcia-Rosa ค่ะ ตอนอ่านชอบมาก เพราะสำนวนที่แปลจากภาษาสเปนสวยเชียว แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้แปลเช่นเดียวกันค่ะ จริงๆ หลังจากได้แปล Playing James กับชุด Mates, Dates ไปแล้วสองสามเล่ม ไอซ์แปลเรื่อง The Blue Nowhere ของ Jefferry Deaver นักเขียนคนโปรดเสนอไปด้วย เพราะอยากลองแปลแนวสืบสวน-สอบสวน ฆาตกรรม ซึ่งเป็นแนวที่ชอบอ่านที่สุด แต่เรื่องนี้ทาง บก. แพรวไม่ปลื้ม เลยอดแปล และเมื่อปีที่แล้ว ก็เห็น Pearl เอาไปแปลแล้วอะค่ะ T^T สำหรับข้างบนต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่อาจจะทำให้กระทู้นี้กร่อยไปบ้าง ยอมรับค่ะว่า โมโหจี๊ดเลย -"- ยังไงก็หวังว่าคงจะไม่ทำให้พี่ๆ น้องๆ คนอื่นแหยงกระทู้นี้จนไม่กล้าเข้ามาแปะคคห. หรือพูดคุยกันนะคะ ^^" อยากฟังประสบการณ์ของพี่ๆ น้องๆ คนอื่นเช่นเดียวกันค่ะ ^^ * แก้เสียสองรอบ เพราะสะกดชื่อนักเขียนผิดทั้งสองที่เลย แหะๆ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 16:55:51 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 16:53:07 จากคุณ : Clear Ice - [ 24 ก.ค. 50 16:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมบ้าง ผมอยู่ในแนวแปลจีน-ไทยนะครับ อาจจะค่อนข้างห่างไกลเพื่อนๆ นักแปลแถวนี้พอสมควร ผมก็ได้ต้นฉบับภาษาจีนที่ตัวเองประทับใจ ร่อนเมล์เสนองานไปตาม สนพ. ทั้งหลายที่มีเว็บ แล้ว พิมพ์คำ ก็รับข้อเสนอ ติดต่อกลับมา ตอนนี้ก็แปลใหพิมพ์คำแทบไม่ทันอยู่เนี่ยครับ ทีนี้ ประวัติของตัวผมเองไม่สวยเหมือนคนอื่นๆ จึงแนบแต่ไฟล์ของงานที่แปลแล้ว รวมทั้งเขียนบรรยายว่า งานชิ้นนี้ดียังไง กลุ่มเป้าหมายเป็นใคร ประมาณนี้ ผมว่าเดี๋ยวนี้ สนพ. เขาเปิดรับงานทางอีเมล์กันแล้ว เขาก็ดูทุกฉบับที่ส่งเข้าไปแหละ เอาเมล์มาลงไว้ก็ได้ ของพิมพ์คำนะ pimkham@yahoo.com ทุกวันนี้ก็ติดต่อผ่านเมล์นี้อยู่ เดี๋ยวจะแถมเมล์ฉบับที่ติดต่อครั้งแรกให้ดูด้วย (เห่ยไม่ว่ากันน้า) จากคุณ : beer87 - [ 24 ก.ค. 50 17:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 From :  xxxxxx <daoming87@hotmail.com> Sent :  Saturday, February 3, 2007 2:02 AM To :  pimkham@yahoo.com CC :  xxxxxxx@hotmail.com Subject :  เสนองานแปล    |  |  | Inbox Attachment :   Allaboutus.doc (0.16 MB) เรียนสถาพรบุ๊คส์ ขอเสนองานแปลตามไฟล์ที่แนบครับ (ขออนุญาตเสนอหลายสำนักพิมพ์พร้อมกันครับ) ขอแสดงความนับถือ xxxxxxx นี่คือไฟล์ที่แนบ ชื่อหนังสือ เกี่ยวกับพวกเรา All about us จำนวนหน้า 246 นักเขียน หวง เยวี่ยน (มีผลงานสามเล่ม เล่มที่สามถูกนำมาสร้างเป็นละครทีวี) สนพ. Crown คำโปรยหลังปก เกี่ยวกับพวกเขา พวกเรากำลังรอคอยตอนจบสุดท้าย... นี่เป็นนิยายที่เกี่ยวกับ หญิงสาวอ่อนโยนโง่เซ่อกลายเป็นคนฉลาด ชายหนุ่มเลวทรามฉลาดกลายเป็นคนโง่ ชายหนุ่มเลวทรามต่ำช้า ความรักจึงลุ่มๆ ดอนๆ หญิงสาวหลงรักหัวปักหัวปำ ความรักจึงต่อเนื่องไม่ขาดสาย เมื่อชายหนุ่มและหญิงสาว ต่างมองเห็นตัวเองอย่างแจ่มชัด ความเสียดาย จึงเกิดขึ้นอย่างเลี่ยงมิได้ นี่เป็นเรื่องจริงเกี่ยวกับการสารภาพบาป ของคนที่กลับตัวกลับใจโดยสิ้นเชิง เขา ที่เคยปล่อยเนื้อปล่อยตัว จนกระทั่งเพื่อนฝูงรอบตัวอดทนไม่ไหว ถึงกับช่วยแก้แค้นแทนผู้เคราะห์ร้ายอย่างแสนสาหัส ส่วนเธอที่จิตใจปวดร้าวแทบแตกสลาย กลับเลือกเป็นฝ่ายลาจากไปคนเดียวเงียบๆ หลายปีต่อมา เขารู้สำนึกและแสนเจ็บปวด กลายเป็นคนที่เหมาะสมกับความรักแล้ว เขาตัดสินใจรั้งเธอเอาไว้ โดยใช้วิธีสารภาพรักที่แปลกประหลาด... นี่เป็นความทรงจำช่วงหนึ่งที่แสนเศร้า แสนสวย เมื่อเริ่มต้นขึ้นก็ยากจะหยุดมันไว้ พวกเขาเคยรัก เคยเจ็บ รำพึงรำพันปานจะขาดใจท่ามกลางความอ้างว้างหลังแยกจาก ตัวเอกฝ่ายหญิงพยายามลืม พยายามเลิกคิดถึง ตัวเอกฝ่ายชายกลับพยายามทำให้เธอจำ--- โดยอาศัยหนังสือเล่มที่เป็นของเขาและเธอ “เกี่ยวกับพวกเรา”... หลังจากอ่านรวดเดียวจบตั้งแต่ห้าทุ่มถึงตีห้า ก่อนที่จะลืมความประทับใจ ผมขอสรุปเนื้อหาสำคัญของนิยายเล่มนี้ดังนี้นะครับ “เกี่ยวกับพวกเรา” ใครคือพวกเรา ? “เฉิน อวี้หยู” หญิงสาวที่ผิดหวังในรัก เนื่องจากชายที่รักไม่เคยเห็นคุณค่าของรักแท้ แต่เธอก็ยังให้อภัยจนท้ายที่สุดก็สิ้นหวัง “อู๋ ซันเยว่” ชายหนุ่มรูปงามเจ้าชู้ ที่จีบหญิงสาวรูปร่างไม่โดดเด่นอย่าง อวี้หยู เพียงเพื่อเอาชนะเพื่อนสนิทที่เก่งกว่าตนอยู่ทุกฝีก้าว “เกา หน่ายซู่” ชายหนุ่มที่มากด้วยความสามารถ แม้จะถูกเพื่อนรักหลอกลวงอยู่เสมอ แต่ท้ายที่สุดยังยอมจากรักแรก เพื่อให้เพื่อนรักได้สมหวัง “เสี่ยวฉี” ดาวคณะรัฐศาสตร์ เพื่อนสนิทของเฉิน อวี้หยู ที่รักเกา หน่ายซู่จนหมดใจ และรู้แผนการของอู๋ ซันเยว่ มาโดยตลอด และหมู่ผองเพื่อนที่เกี่ยวข้องกับรักแท้ของฝ่ายหญิง และรักลวงของฝ่ายชาย ที่สุดท้ายฝ่ายชายก็ต้องได้รับบทเรียนที่แสนโหดร้าย เริ่มเรื่องโดยกล่าวถึง เฉิน อวี้หยู หลังจากตัดใจจาก อู๋ ซันเยว่เป็นเวลาสามปีแล้ว มักไปซื้อหนังสือมือสองในร้านของคุณลุง ซุน เหลาอู่เป็นประจำ วันหนึ่งคุณลุง โทรศัพท์เข้ามาถึงยี่สิบเจ็ดครั้งในหนึ่งชั่วโมง เพื่อให้เธอรีบไปที่ร้าน เนื่องจากมีหนังสือเล่มหนึ่งที่เป็นของเธอ เมื่อเธอไปถึงร้านในเย็นวันนั้น ก็พบหนังสือที่ชื่อ “เกี่ยวกับพวกเรา” โดยชื่อผู้แต่งเป็นชื่อของคนที่เธอพยายามลืมมาตลอดสามปี คุณลุงเจ้าของร้านยืนกรานขอให้เธออ่านหนังสือเล่มนี้ให้จบ เนื่องจากหนังสือเล่มนี้ยังไม่มีตอนจบ และคุณลุงใคร่รู้ว่าตอนจบของเรื่องจะเป็นอย่างไร ความทรงจำที่หวานชื่นและขมขื่นถูกขุดคุ้ยขึ้นมาอีกครั้ง พลิกไปแต่ละหน้า ตัวอักษรทุกตัวประดุจคมมีดกรีดเฉือนและบาดลึกลงในก้นบึ้งของหัวใจ น้ำตาที่เคยปิดผนึกเอาไว้อย่างยากเย็นต้องพังทลายลงเหมือนทำนบแตก... (ชักจะเวอร์ไปหน่อย แหะๆ) เอาเป็นว่า เขาสร้างตัวละครขึ้นมามีเลือดมีเนื้อ มีมิติ ทั้งรักทั้งแค้นตัวละครในเรื่องไปโดยไม่รู้ตัว ผู้อ่านถูกชักจูงให้ ยิ้ม-หัวเราะ-โมโห-เคียดแค้น-โศกเศร้า อย่างห้ามตัวเองไม่ได้ วิธีการนำเสนอก็แปลกใหม่ คือซ่อนหนังสือทั้งเล่มเอาไว้ในหนังสืออีกที โดยเฉิน อวี้หยู เป็นผู้อ่าน และพวกเราก็อ่านตามเธอ โดยหนังสือเล่มดังกล่าว อู๋ ซันเยว่ แต่งขึ้นเพื่อสารภาพตัวเองกับเธอ ทั้งนี้เนื้อหาเหมาะกับอายุ 18 ปีขึ้นไปนะครับ และนี่คือเมล์ที่ สนพ. ตอบกลับมา From :  Pimkham Press <pimkham@yahoo.com> Sent :  Wednesday, February 7, 2007 4:13 AM To :  xxxxxxx@hotmail.com Subject :  all about us    |  |  | Inbox สวัสดีครับคุณxxxxxx ทาง สนพ. สถาพรบุ๊คส์ (พิมพ์คำ) สนใจต้นฉบับเรื่อง all about us ครับ ไม่ทราบว่ามี สนพ. อื่นตอบรับแล้วหรือยัง xxxxxxx ขอแก้ไขเพิ่มเติมนิดนึง สรุปคือ ผมไม่ได้แปลเล่มนี้หรอก แหะๆ แต่ที่สนพ. ให้หนังสือจำนวนหนึ่งมาเลือก ตอนนี้ก็เลยกำลังแปลเล่มที่คิดว่าเจ๋งอยู่เนี่ยครับ และในคิวอีกเพียบ สู้ๆ ครับ (ที่อื่นไม่รับ ส่งไปเมล์นี่ก็ได้) แก้ไขอีกรอบ อยากบอกนิดนึงว่า ผมอาจผิดมารยาทไปหน่อย คือผมส่งทีเดียว 4-5 สนพ. เลยครับ น้ำอดน้ำทน สู้คุณ clear ice ไม่ได้ เหอะๆ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 17:31:08 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 17:26:58 จากคุณ : beer87 - [ 24 ก.ค. 50 17:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แหะๆ ... อาจจะคนละภาษา แต่แปลหนังสือเหมือนกัน ขอมีส่วนร่วมหน่อยนะคะ มายกมืออีกคนว่า "ได้แปลหนังสือโดยมิได้รู้จักมักจี่กับกอง บก." ค่ะ ตอนแรกเห็นเว็บแจ่มใสประกาศรับสมัคร มีตัวอย่างนิยายจีนให้ทดสอบสองเรื่อง ลองทำส่งไป ผ่านไปได้ราวหนึ่งเดือน ทางกองก็ติดต่อกลับมาตามเบอร์โทรศัพท์ที่พิมพ์ไว้ตรงหัวไฟล์ เลยได้แปลนิยายชุด Sweet Asian อ่านต้นฉบับดู เป็นนิยายรักสาวออฟฟิศ โอ้ ชิคลิท ---ฟังดูเหมือนจะง่ายเนอะ ลงมือจริงๆ แล้วจึงได้พบว่ามันไม่หมูแฮะ เรียนแผ่นดินใหญ่มา พอเจอศัพท์ไต้หวันบางคำซัดเอา ก็มึนงงมิใช่น้อย ไม่กล้าหยิ่ง มั่วนิ่ม ใส่ตีนกบ ตีน้ำให้ขุ่น บอกตัวเองว่า "คนที่รู้ดีกว่าเราต้องมีอยู่แน่ๆ " เพียงแต่เขาจะแสดงตัวหรือไม่แสดงตัว เท่านั้นเอง งานนี้เลยต้องค้นกันหูตูบ อันไหนไม่เข้าใจจริงๆ ก็ต้องถามเจ้าของภาษา ถามทั้งเพื่อนจีนเพื่อนไทยจนโดน block MSN ก็เคยมาแล้ว ฮ่าๆ สองปีผ่านไป จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยเจอบอกอหรือคนในกองเลยค่ะ รู้จักกันแต่เสียงเพราะยังโทรแจ้งข่าวคราวเป็นระยะ แต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี เพราะหลังจากนั้น ไปสมัครที่อื่นๆ ก็ใช้งานที่เป็นรูปเล่มแล้วเหล่านี้ประกอบ เป็นตัวอย่างให้ สนพ. อื่นใช้พิจารณาตัวเราด้วยว่าเขาจะสนใจเราไหม ประสบการณ์ส่งงานแล้วไม่ผ่านก็มีนะคะ บางเรื่องไม่ผ่านเพราะแนวไม่ตรงกับ สนพ. บางเรื่องไม่ผ่านเพราะ บก. บอกว่า ยังไม่โดนใจ เราก็กลับมาทบทวนดูว่า การถ่ายทอดของเราบกพร่องตรงไหน ผ่านไปสามสี่เดือน อ่านใหม่แล้วก็ตาสว่าง รู้ตัวจริงๆ ละ ว่ามันห่วย ไม่ผ่านเพราะงี้นี่เอง เอิ๊ก สำหรับคนอื่น เราไม่รู้ แต่คนอย่างเรา ผิดหวังหลายๆ ครั้งแล้วฮึดค่ะ ที่นี่ไม่ผ่าน ก็ไปที่ใหม่ ที่ไหนให้โอกาสลองทดสอบก็ทำหมด ภาษิตจีนบอกว่า "ว่านซื่อไคโถวหนาน" ทุกเรื่องนั้น ล้วนยากเย็นเมื่อเริ่มต้น เป็นกำลังใจให้คนที่อยากทำงานแนวนี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 18:11:17 จากคุณ : แพนด้ามหาภัย - [ 24 ก.ค. 50 17:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 14 . . . . เรียก "ลุง" น้ำตาพุ่งทะลักทำนบ ยังไม่สบอารมณ์ เรียก "พี่ลุง" ให้เหงือกหงำ ช้ำชอก เข้าไปอีก น้ำคำ น้ำใจ โหดเหี้ยม อำมหิต ยิ่งนัก . . ลูกผู้ชาย ทนให้ฆ่าได้ หยามได้ แต่จะให้รังแก โดยไม่แก้เผ็ดนั้นอย่าหมาย . . ถ้าเป็นเจ้าของ โฮม อายส์ แดดดี้ แอนท์ จะบล็อกไอพีไม่ให้เข้าไปดูกระทู้ 291 นี้เลย http://www.pantown.com/board.php?id=119&area=4&name=board1&topic=291&action=view . ปล่อยให้เจอตัวเป็นๆในโลกจริงโดยไม่เฉลียวใจ จะได้ disgust+pathetic ยกกำลัง 5 ซะให้เข็ด . หุ หุ หุ . . จากคุณ : แมงหวี่ - [ 24 ก.ค. 50 18:27:50 A:124.120.26.211 X: TicketID:150909 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อะโห ไปหามาจนได้วุ้ย ครบเซ็ต รูปหล่อกว่านี้ไม่ยอมบอกทางไป ชิชะ จากคุณ : แอ๊ด ปากเกร็ด - [ 24 ก.ค. 50 19:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 16 . . . อุ๋ย เสี่ยน สง เมา เสียว เจี่ย หนี่ เจี่ยง เต๋อ ห่าว :-) "ว่าน ซื่อ ไค โถว หนาน" เข่อ ซื่อ.... น่า เหลี่ยง เก้อ "เหล่า เหยิน เยียว" เจิ่ม เมอ ต่ง เต๋อ "อี้ เสีย หนาน เจิน" เนอ ? . . จากคุณ : เสี่ยว เสิน - [ 24 ก.ค. 50 19:17:58 A:124.120.26.211 X: TicketID:150909 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เล่าด้วยคนนะคะ คราวนี้จะเล่าแบบนี้ละเอียดชนิดที่ไม่เคยเล่าที่ไหนมาก่อนเลย เพื่อป้องกันความเข้าใจคลาดเคลื่อน ดังนั้นถ้าจำเป็นต้องเอ่ยชื่อบุคคลที่เกี่ยวข้องบ้างก็ขออภัยเจ้าของชื่อไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ เหตุผลที่มาแปลไม่เล่านะคะ มันไม่มีอะไรน่าสนใจ ตัดมาเล่าขั้นตอนเลยดีกว่า ปุ๋ยแปลหนังสือให้กับสำนักพิมพ์ 3 แห่ง เล่าตามลำดับเลยแล้วกัน มติชน มติชนคือที่แรกที่สนใจ เนื่องจากแนวหนังสือมันเป็นเชิงเสียดสีการเมือง พอมีความรู้มาบ้างว่าี่ที่นี่สนใจแนวนี้ เลยเลือกที่นี่ ตอนนี้ยังทำงานโฆษณาอยู่ เพิ่งจะหัดเล่นอินเตอร์เน็ตใหม่ๆ จำไม่ได้แล้วว่าไปเจอเว็บได้ยังไง แต่ก็็เปิดเจอเว็บและเจอช่อง contact us เลยเขียนใส่ช่องนั้นไปว่า สนใจอยากแปลแต่ไม่เคยมีผลงาน ไม่ทราบว่าต้องทำยังไง ตอนนั้นก็ไม่หวังอะไรมาก ไม่คิดด้วยว่าจะมีคนมาตอบหรือเปล่าเพราะไม่ใช่การอีเมลถาม แต่เขียนลงไปในช่องธรรมดา จะว่าติดต่อกับเครื่องก็คงไม่ผิด แต่คิดว่าถ้าไม่ลองก็คงไ่ม่รู้ แต่ถัดมาไม่กี่วันก็มีอีเมลตอบกลับมา (ตอนถามได้ให้อีเมลไปด้วย) จาก คุณภานี ลอยเกตุ ขออนุญาตเอ่ยชื่อนะคะ ซึ่งเป็นกองกรรณาธิการคนหนึ่งในตอนนั้นว่าให้แนบตัวอย่างไปให้สักบทสองบทและรอการพิจารณา ก็รีบทำส่งไปให้ แล้วก็รออีกพักหนึ่ง ก็ได้เมลตอบกลับมาว่าสำนวนผ่าน เนื้อเรื่องน่าสนใจ เดี๋ยวจะเช็กลิขสิทธิ์อีกทีว่ามีคนซื้อหรือยัง แล้วก็รอต่อไปอีก สุดท้ายก็ได้รับไฟเขียวจากสนพ.ให้ลงมือแปลได้เลย หนังสือเล่มแรกที่แปลคือ sick puppy ซึ่งตอนนั้นมือยังใหม่มาก ยังขาดไหวพริบและความรอบคอบรวมทั้งทักษะต่างๆที่นักแปลที่ดีควรจะมี เนื่องจากคนรอบข้างไม่มีใครทำงานด้านนี้ จึงต้องทำไปเรียนรู้ไปด้วยตัวเอง ข้อผิดพลาดในเล่มแรกของชีวิตจึงเยอะมาก และนั่นก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้อยากเรียนการแปล เพื่อจะได้เข้าใจในสิ่งที่ตัวเองพบและสงสัยระหว่างแปลให้มากกว่าที่เป็น สรุปอีกทีนะคะว่าช่อง contact us ที่เขียนไป คือเขียนไปถามขั้นตอนการเสนองาน ไม่ใช่ส่งงานไปทางช่องนั้น แต่ถามขั้นตอนก่อน พอทราบขั้นตอนแล้วถึงได้สื่อสารกันผ่านอีเมล และเสนองานกันทางอีเมลตามปกติทั่วไป แก้ไขย่อหน้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 19:39:55 จากคุณ : มณฑารัตน์ - [ 24 ก.ค. 50 19:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาต่อที่สำนักพิมพ์ที่สองเลยนะคะ อมรินทร์ หลังจากได้งานจากมติชนแล้ว ก็เริ่มมีกำลังใจค่ะ ลองติดต่อสำนักพิมพ์อื่นดูบ้าง ช่วงนั้นจะแวะร้านหนังสือบ่อย เรียกว่าทำการบ้านก็ได้ ไปเพื่อดูว่ามีสำนักพิืมพ์อะไรบ้างที่ทำหนังสือแปล แต่ละแห่งเน้นแนวไหน ก็สนใจอมรินทร์เพราะได้ยินชื่อเสียงมานาน รูปเล่มก็พิถีพิถันดีในสายตาเรา วิธีติดต่อกับอมรินทร์ก็ลักษณะเดียวกัน คือสอบถามผ่านคอนแทคอัสของทางเว็บ ไม่นานก็มีคนตอบอีเมลมาแบบเดียวกับมติชนเลย โดยผู้ที่ตอบอีเมลมาในตอนนั้นคือ คุณทัศนาภรณ์นามสกุลไม่แน่ใจนะคะ แต่คนที่คุ้นเคยกับงานแปลหรืองานสำนักพิมพ์คงพอคุ้นชื่อบ้าง ที่จำนามสกุลไม่ได้เพราะสุดท้ายไม่ได้ร่วมงานกับคุณทัศนาภรณ์ค่ะ ตอนนั้นเสนอเรื่อง Confession of a Shopaholic ไป ทางโน้นก็ตอบมาว่าจะรับไว้พิจารณา แล้วก็เงียบหายไป มีการเมลไปถามอีกสองสามครั้ง แต่ไม่ได้รับคำตอบใดๆ จนผ่านไปค่อนปีก็ลืมไปเลย ระหว่างนั้นก็คร่ำเคร่งแปลให้มติชนอยู่ เล่มแรกเนี่ยพิมพ์ไทยไม่เป็นค่ะ ใช้เขียนใส่กระดาษเอาแล้วจิ้มที่ละตัวๆ กระทั่งวันนึง มีเบอร์โทร.แปลกๆเข้ามาที่เครื่องบอกว่าโทร.มาจากอมรินทร์ บอกตรงๆนะคะว่าตอนนั้นเชิดค่ะ งอนด้วยที่เค้าหายไป แล้วก็มีงานแปลมติชนหลายเล่มแล้ว หยิ่งไม่เข้้าเรื่องเลยตอนนั้น แหะๆ อ้อ คนที่โทร.มาคือ พี่เอ๋ อริยา ไพฑูรย์ นะคะ ตอนนั้นพี่เอ๋อยู่แพรวเยาวชนและเป็นผู้ที่แปลเจ้าชายน้อยด้วย พี่เอ๋โทรมาบอกว่าเห็นตัวอย่างแปลของปุ๋ยในแฟ้มของสำนักพิมพ์ สนใจสำนวน มีงานให้แปลหนึ่งเรื่อง แต่เป็นซีรีย์ซึ่งต้องการใช้คนแปลคนเดียวกัน อยากไ้ด้คนที่มีเวลาทำให้ พอรู้ว่าเป็นเรื่อง Princess Diaries ก็ดีใจมากเลยค่ะ เพราะหนังดังมาก พีเอ๋๋ก็ส่งหนังสือมาให้แล้วก็ได้แปลงานของเม็กคาบอทมาตั้งแต่นั้น ถึงตอนนี้ก็แปลไปทั้งหมด 14 เล่มแล้วค่ะ พี่เอ๋อธิบายว่าที่ไม่ได้ติดต่อกลับตอนนั้นเป็นเพราะ shopaholic มีคนได้ลิขสิทธิ์ไปแล้ว เลยไม่ได้ติดต่อมา เชื่อมั้ยคะว่าจากวันที่ได้รับการติดต่อกลับครั้งแรก จนกระทั่งวันที่พี่เอ๋โทรมาหา ห่างกัน 1 ปีเต็มค่ะ ตรงนี้จึงอยากบอกทุกคนว่าอย่าท้อแท้กับการรอคอยเลยค่ะ   บางทีสำนักพิมพ์อาจจะยังไม่เจอเล่มที่เหมาะกับเรา แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะขยำงานเราทิ้งเสมอไปนะคะ จากคุณ : มณฑารัตน์ - [ 24 ก.ค. 50 19:57:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สำนักพิมพ์สุดท้ายนะคะ บลิส บลิสนี่คุยกันหลังจากสองที่แรกหลายปีเลยค่ะ แต่ไม่ใช่จะไม่เคยติดต่อผ่าน contact us แต่คราวนี้ไม่สำเร็จค่ะ แหะๆ ไม่มีใครตอบอะไรมาเลย เขียนไปถามตั้งแต่ยังเป็น image อยู่แน่ะ แล้วบลิสก็ไม่ได้เสนอบทแปลหรือตัวอย่างแปลเหมือนที่อื่นด้วย แต่จะว่ารู้จักใครก็ไม่ใช่ เอาเป็นว่าทางบลิสพอเห็นงานเรามาบ้างดีกว่า และสนใจงานแนวเดียวกับที่เราแปล ก็เลยได้นัดมาคุยกันค่ะ คนที่ติดต่อมาคือ คุณรัชยา เรืองศรี ซึ่งเป็นกองบรรณาธิการในตอนนั้น แล้วก็ได้นัดคุยกับทั้งคุณรัชและ พี่จุ๊ก ลัดดาวัลย์ รัตนดิลกชัย เพื่อทำความเข้าใจถึงแนวหนังสือที่ปุ๋ยถนัดและทางบลิสสนใจ รวมทั้งแนวทางการทำงานของทางบลิส ซึ่งแต่ละที่จะมีแนวทางการทำงานที่แตกต่างกันไป ของบลิสนี้อาจจะง่ายกว่าที่อื่น แต่ก็เป็นความง่ายที่ได้มาหลังจากการขวนขวายอยู่นานหลายปีค่ะ จากคุณ : มณฑารัตน์ - [ 24 ก.ค. 50 20:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความเห็นส่วนตัวต่อเรื่องเส้นสายในการทำงานเนี่ย ปุ๋ยคิดว่ามันไม่ได้มีเฉพาะในวงการแปลนะคะ คิดว่าวงการไหนก็มี อย่างบางแห่งเป็นสำนักพิมพ์เล็ก ทรัพยากรน้อย เขาก็ย่อมอยากทำงานกับคนรู้จัก เพราะถ้าคนเคยทำหนังสือจะทราบดีว่ามันเป็นงานที่ละเอียดอ่อนมาก ใช้คนหลายฝ่าย ใช้เวลาเยอะ กว่าจะได้แต่ละเล่ม ซึ่งก็ทำให้ปุ๋ยเชื่อว่า ต่อให้ใครมีเส้นหรือมีชื่อเสียงแค่ไหนก็ตาม ถ้าแปลไม่ดีก็อยู่ไม่ได้นานค่ะ มีบก.เคยบอกว่า การแปลว่ายากแล้ว แต่การตรวจแก้งานแปลยิ่งยากกว่า บางคนตอนเสนอแปลทำมาอย่างดี ทว่าพอให้ทำทั้งเล่มกลับอ่านไม่ได้ แปลใหม่ยังจะเสียเวลาน้อยกว่ามานั่งขัดเกลา เพราะเดี๋ยวนี้หลายคนเวลาจะส่งงานมักให้คนเก่งช่วยดูช่วยแก้ให้ เคยมีน้องๆมาให้ช่วยดูเหมือนกัน แต่ปุ๋ยก็ปฏิเสธไป ไม่ใช่ว่าใจดำค่ะ แต่คิดว่าถ้าเขาอยากได้งานเขาต้องได้ด้วยฝีมือของเขาเอง ความภูมิิใจมันผิดกันเห็นๆ แล้วก็มองว่าการที่คนเราจะได้งานต่อเนื่องเพราะเขาทำผลงานได้ดีในความรู้สึกของผู้ร่วมงาน มันก็เป็นเรื่องปกตินะคะ ไม่ได้มีอะไรน่าเกลียดเลย แต่ถ้าใช้คำว่ามีเส้นปุ๊บ มันจะให้ความรู้สึกลบทันที ปุ๋ยว่ามันคนละอย่างกันด้วย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คนที่อยากจะเดินบนเส้นทางนี้นะคะ สู้ๆค่ะ ^^ จากคุณ : มณฑารัตน์ - [ 24 ก.ค. 50 20:31:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณปุ๋ย บลิส เป็นอีกที่ ที่ไม่เคยตอบ contact us ไม่เคยตอบเมล์ผมเหมือนกันเลยครับ T T เล่มที่โพสต์เอาไว้นั่น ก็ยังอยากเสนออยู่นะเนี่ย All about us เนี่ย อยากเสริมว่า "เส้นสาย" คืออะไรกัน คือคนรู้จักที่อยู่ข้างในหรือ หากคุณไม่มีคนรู้จัก (ที่เรียกกันว่าเส้นสาย) คุณก็เข้าไปทำความรู้จักสิครับ ถ้าตัวเรามีดีจริง เอาผลงานไปโชว์ ผลงานที่เราภาคภูมิใจ ผลงานที่เราเห็นดีเห็นงาม ก็ถ้าเราคิดว่ามันขายได้ และสนพ. คิดว่าเขาขายได้ ได้กำไร ทำไมเขาจะไม่ทำ เท่าที่ผมสัมผัสมานะ วงการแปลหนังสือ ไม่ได้ "ปิด" แต่มีวงการหนึ่งสิ ปิด คือวงการนักพากย์ ครับ (อันนี้ฟังมาอีกที) รวมถึงแปลบทหนัง บทละครด้วย เขาจะมีพรรคพวกกัน เท่าที่ฟังเหตุผลก็คือ ให้คนที่ไม่เข้าขากันมาแปล พากย์ไม่มัน พากย์ไม่ตรงคำ ไม่ตรงปาก ประมาณนั้น จริงๆ ผมก็ว่า มันก็ฟังขึ้นแหละ ตราบใดที่คนแปลงานยังไม่ล้นมือ ก็คงยังตกมาไม่ถึงพวกเราคนนอก แต่แปลหนังสือ อยากถามว่า สนพ. เขาจะปิดกั้นคนใหม่ไปทำไม ใครแปลได้สวย แปลได้น่าอ่าน เขาก็เอาหมดแหละครับ งานแปลไม่ได้ร่ำรวย เป็นกอบเป็นกำ เป็นชามข้าวทองคำ ถึงขนาดต้องมานั่งหวงกันนะ ผมว่า และสำหรับ สนพ. ถ้าได้นักแปลมาอยู่ในสังกัดเยอะๆ เอาไว้ ไม่ดีหรือไง งานก็ไม่สะดุด ไม่ต้องง้ออีกตะหาก เขาจะปิดกั้นทำไม ถ้ามีฝีมือดีๆ เอาเกี้ยวมาเชิญถึงที่ละสิไม่ว่า แนะนำนักแปลหน้าใหม่ๆ ทั้งหลาย (ขออนุญาต) มีของดี ก็เอาไปนำเสนอเลยครับ ไม่ต้องลังเล (มีอะไรต้องเสียหรือไง) ทำตามกติกา ก็โอเคแล้ว ถ้าเด้งกลับมา ก็ทบทวนตัวเองและทบทวนกติกาครับ แล้วก็ลองใหม่ แค่นั้นแหละ (ทำงานประจำไปด้วยนะครับ แหะๆ) ...แก้คำผิด... แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 20:50:57 จากคุณ : beer87 - [ 24 ก.ค. 50 20:47:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอตอบสั้นๆ นะครับ ตัวผมเองก็ไม่ได้มีเส้นสาย ไม่ได้รู้จักใครเลยจริงๆ ไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสได้ทำงานนี้ด้วยซ้ำ แต่คงเป็นเพราะ "ดวงและโอกาส" มากกว่า หนังสือเล่มแรกที่ได้ตีพิมพ์เนี่ยก็เพราะอินเตอร์เน็ตนี่แหละ เพราะ บก. ได้มาอ่านในเว็บซึ่งผมโพสต์ไว้ทั้งใน pantip และเว็บของ สนพ. ทาง บก. สนใจอยู่พอดีจึงได้ร่วมงานกัน และต้องใช้เวลาอีกนานจึงได้แปลเล่มต่อมา ก็ต้องใช้เวลาเสนอเรื่อง ซึ่งเรื่องล่าสุดที่เพิ่งตีพิมพ์ ก็ใช้เวลานานพอสมควร เรื่องที่เสนอล่าสุด ก็ใช้เวลานานเกือบปีกว่าจะผ่าน เรื่องที่จะเสนอต่อไป ก็คงว่าจะใช้เวลาอีกนาน เห็นไหมครับว่า มันใช่จะง่ายๆ กับอีก สนพ. ก็เพราะ บก. มาอ่านในอินเตอร์เน็ตเว็บ pantip อีกนั่นแหละครับ บก.สนใจเลยให้เราช่วยหาเรื่องสนุกๆ มาแปล (กรณีนี้น่าจะเป็น ดวง ก็ว่าได้) แล้วหลังจากนั้นก็เสนอไปอีกหลายที่ มีทั้งเกือบได้ ไม่ได้ และได้ครับ เงียบหายไปก็มี จนทดท้อแหละครับ จากบรรดา สนพ.ที่คิดว่าจะเป็นแนวที่เราแปล ได้รับการติดต่อมาแค่ที่เดียวเท่านั้นเอง และจนบัดนี้หนังสือเฃาเล่มั้นก็ยังไม่คลอด เหอๆๆ (เห็นไหมครับว่านอกจากรอเวลากว่าจะได้แปล ก็ต้องรอเวลาหนังสือจะคลอดอีกต่างหาก) ผมว่าถ้าเราหาโอกาสให้กับตัวเอง เชื่อว่าสักวันนึงมันต้องเป็นของเราเถอะน่า แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 23:50:52 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ค. 50 23:35:47 จากคุณ : envy_econ - [ 24 ก.ค. 50 23:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาแชร์ประสบการณ์นะคะ ตลอดสี่ห้าปีที่ผ่านมานี่ เราส่งตัวอย่างผลงานไปขอทำงานแปลมา แล้วทุกสำนักพิมพ์ที่มีผลงานหนังสือแปลที่มีคุณภาพระดับ B+ ขึ้น ไปออกมาค่ะ มีทั้งสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้างคละเคล้ากันไป เมื่อนำ มาแยกธาตุดูแล้ว พอจะประเมินได้ว่าคุณสมบัติที่น่าจะทำให้ได้งาน น่าจะมีประมาณนี้นะคะ ข้อแรก แน่นอน ฝีมือค่ะ อันนี้คงไม่ต้องขยายความ งานชิ้นแรกของเราได้มาเพราะรุ่นพี่คนหนึ่งไปพบเว็บของสำนักพิมพ์ ใหม่ (ในขณะนั้น) แห่งหนึ่งชื่อว่าแจ่มใส กำลังเปิดรับนักแปล โดย ให้แปลต้นฉบับในเว็บส่งไป เราแปลต้นฉบับทุกแนวที่มีให้ส่งไปไล่ๆ กัน (แบบว่างกอ่ะ) เวลาผ่านไปราวสองสามอาทิตย์ก็มีเมล์เข้ามาว่า มีหนังสือเล่มหนึ่ง สนใจจะแปลไหม แต่กองบก.ดูจากตัวอย่างงานที่ ส่งไปแล้ว เห็นว่าน่าจะทำได้ ถ้าสนใจให้เข้าไปคุยกันและรับงานมา เลย เราก็เข้าไปตามคำเชิญ หลังจากนั้นก็ได้ร่วมงานกันมาตลอด อีกข้อต่อมา คือคุณควรจะเสนอหนังสือที่น่าสนใจและเหมาะกับ สำนักพิมพ์นั้นๆ ซึ่งแน่นอนว่าคุณต้องทำการบ้านมาอย่างดี ควรจะ เป็นนักอ่านอยู่ก่อนแล้ว และสำรวจตลาดมาพอสมควรนะคะ ตอนนั้นเราส่งตัวอย่างการแปลบทแรกของนวนิยายเรื่องหนึ่งเข้าไป ที่แพรวสำนักพิมพ์ เสนอตัวขอแปลเรื่องนี้และสมัครเป็นนักแปล ของสำนักพิมพ์ไปพร้อมกัน โดยจ่าหน้าถึงคุณจตุพล บุญพรัด ซึ่งมี ชื่อเป็นบรรณาธิการสำนักพิมพ์ในขณะนั้น และมีชื่อของท่าน ปรากฏอยู่ในหนังสือทุกเล่มของสำนักพิมพ์ค่ะ แนบจดหมาย แนะนำตัวไปด้วยว่าเคยทำอะไรมาบ้าง และถนัดงานแนวไหน คุณ จตุพลก็ส่งจดหมายของเราต่อไปยังบก.เล่มที่ถนัดงานแนวเดียวกับเรา ซึ่งก็ได้ติดต่อกลับมาในเวลารวดเร็วจนน่าตกใจ คือประมาณสาม วันเท่านั้น ซึ่งส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะเราเสนอหนังสือไปถูกเล่ม และถูกที่นั่นเอง จากคุณ : the grinning cheshire cat - [ 24 ก.ค. 50 23:22:26 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังอาจมีปัจจัยอื่นประกอบด้วย อย่างเช่นความพร้อม ของสำนักพิมพ์ เขาต้องการคนในเวลานั้นหรือไม่ แต่ถึงยังไม่ต้อง การในเวลานั้น เราก็อาจจะมีโอกาสในภายหน้า ดังเช่นกรณีต่อไปนี้ สำนักพิมพ์เพ็ทแอนด์โฮมเป็นสำนักพิมพ์แรกๆ ที่เราส่งผลงานไป และไม่ได้ข่าวความคืบหน้าเป็นปีๆ จนเราส่งตัวอย่างงานไปอีกเป็น ครั้งที่สอง ห่างจากครั้งแรกหนึ่งปี และหลังจากการส่งครั้งที่สองไป อีกราวสองปี วันหนึ่งสนพ.ก็โทรหาเรา บอกว่าที่ไม่ได้ติดต่อมาแต่แรก เพราะทางสำนักพิมพ์มีคนแปลภาษาอังกฤษพอแล้ว แต่ตอนนี้กำลัง จะเริ่มทำหนังสือแปลจากภาษาเยอรมัน จะให้เอาต้นฉบับไปลอง แปลมาดูก่อน แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ต้นฉบับมีปัญหาเรื่องลิขสิทธิ์ กำลังเจรจากันอยู่ ก็เลยยังไม่ได้เริ่มงานค่ะ คงเห็นแล้วนะคะว่าสำนัก พิมพ์เก็บข้อมูลที่อาจจะเป็นประโยชน์แก่เขาในอนาคตไว้เสมอค่ะ อีกข้อหนึ่ง ซึ่งต้องใช้อย่าง tactful หน่อย คือลูกตื๊อค่ะ อย่างที่บอกไปแล้วว่าเราส่งงาน (คนละชิ้น) ไปที่เพ็ทแอนด์โฮมถึง สองครั้ง โดยห่างกันหนึ่งปี แต่ยังมีมหากาพย์ยิ่งกว่านั้นอีก เพราะ เป็นที่ที่เราอยากร่วมงานด้วยมาก เราเริ่มจากส่งเรื่องสั้นไปขอลงใน นิตยสารรหัสคดีอยู่เรื่อยๆ รวมแล้วประมาณสามเรื่อง โดยรู้อยู่แล้ว ว่าคงไม่ได้ลงหรอก เพราะฝีมือคัดเรื่องของน้าเรือง (บก.รหัสคดี ไม่ ได้รู้จักกันมาก่อน เรารู้จักน้าเรืองฝ่ายเดียว เรียกหนิดหนม ตามตามญาติน้ำหมึก) ดีกว่าเรามาก แต่ก็อยากจะได้ร่วมงานกับน้า เรืองสักครั้ง แล้ววันหนึ่งเราก็ไปขอสวัสดีน้าเรืองที่บูทในงานหนังสือ เลย หลังจากแวะเวียนแอบดูมานาน ปรากฏว่าน้าเรืองจำชื่อเราได้ เลยได้ใจไปหาทุกงาน หนังสือออกก็เอาไปให้ สิริรวมแล้วเป็นเรื่อง สั้นสามเรื่อง หนังสือสองเล่ม งานหนังสือสี่ห้างาน กินเวลาสี่ห้าปีได้ จนเมื่อเดือนที่แล้วเพิ่งได้งานชิ้นเล็กๆ มาพิสูจน์ฝีมือค่ะ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความพยายามและไม่ยอมแพ้ค่ะ สมัครหลายๆ ที่ได้ แต่อย่าเสนอหนังสือเล่มเดียวไปหลายๆ สำนักพิมพ์นะคะ เพราะถ้า เขาตอบรับมาพร้อมๆ กันหมด คุณจะเดือดร้อน ไม่ว่าเลือกใครก็เสีย ลูกค้าทั้งนั้นค่ะ สุดท้ายอยากจะบอกว่าถึงมีเส้นก็ไม่จำเป็นต้องได้งานหรอกนะคะ ถ้า ขาดคุณสมบัติสำคัญๆ ซึ่งอาจจะเป็นข้อใดก็ได้ เราเคยมีเพื่อนรุ่น น้องสมัยเรียนทำงานที่สำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง ซึ่งเน้นแนวหนังสือที่เรา ไม่ถนัดเลย คือถ้าจำเป็นก็แปลได้ แต่มันจะไม่ออกมาราบรื่นเป็น ธรรมชาติเหมือนพวกที่เขาบอร์นทูบี ก็แน่นอนว่าเราย่อมจะไม่ได้ทำ งานแปลกับที่นั่นแน่นอนค่ะ จากคุณ : the grinning cheshire cat - [ 24 ก.ค. 50 23:25:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาแอบดูและเป็นกำลังใจให้นักแปลครับ ขอดูเฉยๆ นะครับ ไม่งั้นเดี๋ยววุ่นวาย จากคุณ : พ่อโปรเจ็กต์ - [ 24 ก.ค. 50 23:40:05 ]

ความคิดเห็นที่ 26 . ขออนุญาตใช้พื้นที่กระทู้คุณ Clear Ice ค่ะ เนื่องจากในกระทู้ข้างล่างอีกกระทู้หนึ่ง อิฉันกำลังโดนกัดเพราะสาเหตุนี้เหมือนกัน แต่เพราะคนในบอร์ดนี้ จะรู้จักอิฉันในชื่อว่า "นวล" ซึ่งเผอิญไปพ้องกับ คุณนวล แห่ง สนพ วงกลม ดังนั้น ขอประกาศให้ทราบทั่วกันว่า อิฉันเป็นคนละคนกับ คุณนวล แห่ง สนพ วงกลม ค่ะ หากผู้ใดต้องการจะกัด จะด่าอิฉันต่อ กรุณาอย่าไปพาดพิงถึงคุณนวล แห่ง สนพ วงกลม เพราะเป็นคนละคนกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกระทู้ที่แตกประเด็นมานี้ คุณ tansy กำลังมั่วว่าเป็นคนเดียวกัน ย้ำ คนละคนกัน และอิฉันไม่เคยกล่าวอ้างว่าเป็นผู้ใดทั้งสิ้น จากคุณ : o;] - [ 25 ก.ค. 50 01:05:23 A:125.25.70.192 X: TicketID:012689 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แว่บเข้ามาอ่านค่ะ เมื่อวานหลับซะตั้งแต่หัวค่ำ แหะๆ เลยไม่ได้มาคุยต่อเลย ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ ตามสบายเลยค่ะ ^^ พอดีวันนี้ไอซ์ติดอบรม กว่าจะได้มาคุยต่อคงเย็นๆ เอ่อ...มีอะไรที่เกี่ยวกับกระทู้นี้ คุยในกระทู้นี้ได้นะคะ ไปที่อื่น ถ้าไม่มีคนมาบอก ไอซ์ไม่เห็นหรอกค่ะ ช่วงนี้หัวฟูๆ อยู่ด้วย ฮือ T^T จากคุณ : Clear Ice - [ 25 ก.ค. 50 09:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาหัวเราะไอซ์ ก๊ากๆๆๆๆๆ อยู่ๆ ก็โดนด่า 555 จากคุณ : =p o o k p u i= - [ 25 ก.ค. 50 14:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พี่ไอซ์ต้องไปทำบุญกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร สัมภเวสีอะไรทั้งหลายแหล่แล้วล่ะ อยู่ๆก็ซวยโดนด่าแบบนี้ ถือว่าฟาดเคราะห์ละกันพี่ จากคุณ : patsypacky - [ 25 ก.ค. 50 16:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีตอนเย็นของวันพุธค่ะ ^^ สองคนข้างบนนี่ตามมาหัวเราะเยาะอย่างเดียวเลยอ่า แต่ขอบอกนะคะว่า ทุกวันที่ไปทำงาน ถ้าไปทัน จะใส่บาตรทุกเช้าแหละ แผ่ส่วนบุญทุกวันนะ ^^ และขอแถลงเลยค่ะว่า การตั้งกระทู้นี้ ไม่มี hidden agenda อะไรทั้งสิ้น ไอซ์ไม่ค่อยได้เข้ามาในห้องนักแปลหรอกค่ะ จะเข้ามาเฉพาะเวลามีเรื่องขอความช่วยเหลือ แหะๆๆๆ ^^" ไอซ์คิดว่าตัวเองไม่เคยมีปัญหาอะไรกับใครในนี้เลยนะ เคยได้รับความช่วยเหลือจากพี่ๆ ((ลุงๆ ป้าๆ)) และน้องๆ หลายคนในนี้ด้วยซ้ำค่ะ อย่างเช่น ลุงแอ๊ด คุณพ่อโปรเจ็กต์ หรือป้านวล และพี่ๆ น้องๆ คนอื่นๆ ที่เข้ามาแสดงคคห.ในกระทู้นี้ ^^ ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะ ไม่พอใจกับบางคำพูด เพราะมันเป็นสิ่งที่ "ไม่จริง" เช่น ที่ได้เขียนไว้ในเนื้อความในกระทู้ และที่แค็ปมาแปะไว้ใน คคห.ที่ 8 ในกระทู้นี้ และ คำพูดของคุณ tansy คคห.ที่ 2 ในกระทู้ที่แล้ว ซึ่งเขียนว่า "link ที่คุณแอ๊ดแปะไว้ ใน คคห 2 เป็นวิธีการที่ดีที่คุณ clear ice แนะนำไว้ในเรื่องวิธีการเสนองานแปลให้สำนักพิมพ์  มันทำให้นักอยากแปลมึความสุขมากๆเมื่ออ่านกระทู้นี้ "เพราะมันทำให้นักอย่ากแปลมีความหวัง" คุณ clear ice จีง popular" ไอซ์ไม่เคยคิดว่าตัวเอง popular และที่แน่ๆ คุณ tansy เองก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ เพราะรู้จักไอซ์มาหลายปีตั้งแต่ตอนเล่นถนนนักเขียนว่า ไอซ์จำเป็นต้อง "สร้างความหวังให้คนอื่น" เพื่อยกตัวเองหรือเปล่า ดังนั้น ไอซ์จึงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ส่วนหนึ่งเพราะต้องการแก้ข้อเข้าใจผิด และอีกส่วนก็คือ คิดว่าเนื้อหาในกระทู้นี้ เป็นประโยชน์โดยตรงต่อผู้ที่ต้องการเสนองานแปลไม่มากก็น้อย... เพราะฉะนั้น หวังว่าคงจะไม่มีการเบี่ยงประเด็นเป็นอย่างอื่นอีกนะคะ ถ้าไม่เคลียร์เรื่องอะไรก็ตาม คุยกันในกระทู้นี้ได้ค่ะ ไอซ์จะเข้ามาเช็คตลอด ไอซ์อยู่ในที่แจ้ง มีตัวตน เข้าไปในบล็อกก็เห็นหน้า มีชื่อจริงพร้อม แถมด้วยตารางการปรากฏตัว แทบจะเข้าไปดักตีหัวกันได้เลยด้วยซ้ำ ไอซ์คิดว่า ไอซ์จริงใจและเปิดเผยพอค่ะ มีอะไรสงสัย ต้องการสอบถาม คุยกันได้เลยนะคะ   ... บอกตามตรงว่า เข้าไปดูในลิงก์ที่คุณแมงหวี่เอามาแปะแล้วอึ้งค่ะ ... วูบขึ้นมาว่า ตัวเองพูดแรงไปหรือเปล่า แต่คิดไปคิดมา ... หนึ่งล็อคอินคือหนึ่งตัวตนที่เท่าเทียม ขอตัดสินกับด้วยคำพูดและการกระทำในเว็บบอร์ดนี่แหละ ไอซ์คิดอย่างไร ก็เขียนไปอย่างนั้น -_-" ... กลับเข้ามาคุยกันเรื่องการเสนองานแปลต่อนะคะ ^^ ขอบคุณพี่พัท เบียร์ น้องแพนด้า ปุ๋ย เอ็นวี่ และ แมวยิ้ม มากๆ เลยนะคะ ที่เข้ามาแชร์ประสบการณ์ หลายๆ อย่างนี่เปิดหูเปิดตามากๆ เลยค่ะ เพราะไอซ์เองก็มีประสบการณ์ด้านการเสนองานแปลน้อย เนื่องจากทำงานเขียนด้วย ทำงานประจำด้วย จึงต้องแบ่งๆ เวลาไป และก็เพิ่งรู้นะเนี่ยว่า แพนด้ากับแมวยิ้มแปลงานให้แจ่มใสด้วย ฮา ((ของแพนด้านี่เคยเห็นในบล็อก ส่วนแมวยิ้มนี่ เพิ่งรู้ในกระทู้นี้จริงๆ แหะๆ)) ไอซ์ขออนุญาตไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ ที่จะนำประสบการณ์เหล่านี้ไปแปะไว้ในบล็อกของตัวเองด้วย เพื่อจะได้เก็บไว้เป็นข้อมูล ซึ่งจะเป็นประโยชน์สำหรับการตอบคำถามต่อไปแน่ๆ ค่ะ หวังว่าไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ โดยเฉพาะคนที่อยากเป็นนักแปล จะได้ประโยชน์ และมีกำลังใจที่จะสู้กันต่อไปนะคะ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ ^^ ..... จะมีใครมาเล่าต่ออีกไหมหนอ รออ่านอยู่นะคะ ^^ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ค. 50 18:22:33 จากคุณ : Clear Ice - [ 25 ก.ค. 50 18:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แวะเข้ามาดู เห็นมีคนส่งข่าวว่าห้องแปลกำลังเดือดพล่าน ก็เจอะกระทู้นี้เข้าให้ ^^'' ไม่มาหัวเราะเยาะนะครับพี่ไอซ์ แต่มาให้กำลังใจ จากคุณ : รพินทร์ - [ 26 ก.ค. 50 15:37:47 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เอ้า มาแถลงการณ์กับเขาด้วยคนค่ะ จะเล่าแต่งานแปลที่เกี่ยวข้องกับสำนักพิมพ์เท่านั้นนะคะ ไม่งั้นจะยาวววเกิน สำนักพิมพ์แรกที่ทำจริงๆก็คือแจ่มใสค่ะ ไปตามลิงค์ที่มีแบบทดสอบแปลว่า รู้สึกว่าพี่ไอซ์นี่ล่ะที่มาโพสท์ ลองแปลแนวชิคลิทไป (ที่จริงอยากแฟนตาซีมากกว่า แต่เกลียด WoT อะ) สักพักทางกองบก.ก็เมล์มาหา สมัยนั้นแจ่มใสยังเล็กนิดเดียวเองค่ะ ก็ได้งานมาหนึ่งเล่มเป็นแนวฮาวทู แปลไปจนจบ ต่อเล่มสองก็ยังฮาวทูอีก จนป่านนี้ทั้งสองเล่มก็ยังไม่ได้พิมพ์ เพราะแนวหนังสือเปลี่ยน จากนั้นทางแจ่มใสก็แปลหนังสือรวมเรื่องสั้นแฟนตาซีเล่มนึงออกมา ซึ่งเราเคยแปลเรื่องนั้นลงในเซ็คชั่นจุดประกายวรรณกรรมด้วย เลยส่งไปให้เขาอ่าน ประมาณว่าเราก็ทำได้ แล้วก็ได้แปลหนังสือเล่มแรกมาถึงตอนนี้ค่ะ ต่อมาก็เป็นสำนักพิมพ์ "แห่งหนึ่งในโลกนี้" ซึ่งลงโฆษณาในหนังสือพิมพ์ ส่งไปเขาก็ตอบรับให้งานมา แต่หลังๆเริ่มเบี้ยวจ่ายเงินไม่ครบ จนเล่มสุดท้ายซึ่งเป็นรวมเรื่องสั้นแนวฆาตกรรมนี่แปลจนจบ แต่ไม่ได้ตังค์สักบาทเพราะไม่ได้พิมพ์! (แต่ที่แจ่มใสเขาให้นะ) ขอไม่บอกชื่อสำนักพิมพ์นะคะ จากคุณ : ทินา - [ 26 ก.ค. 50 20:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ต่อมาก็รหัสคดีค่ะ ต่อยอดมาจากเรื่องที่เดี้ยงไปกับสำนักพิมพ์ก่อน เราคัดเลือกสั้นที่เวิร์คมาสองเรื่อง พร้อมกับแปลเสริมเข้าไปใหม่ (ที่บ้านมีคลังเรื่องสั้นแนวรหัสคดีเพียบเลยค่ะ การได้ทำงานกับคุณลุงเรืองเดชเป็นความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งมานานแล้ว) คุณเรืองเดชเลือกไว้หนึ่ง ที่เหลือแนะนำให้ส่งลงนิตยสารฉบับอื่น (ซึ่งได้ลงแต่ก็ไม่ได้ตังค์อีก ฮ่วย!) จากนั้นก็ได้รับเรื่องสั้นมาแปลเป็นระยะ และอาจจะมีเรื่องยาวในเร็ววัน ที่ต่อมาคือบลูเบลล์ อันนี้ทางสำนักพิมพ์ติดต่อมาเองเลยค่ะ ตามอีเมล์ที่ให้ไว้ท้ายงานของเรา (หรือจะมาแอบมองเราแถวนี้ก็ไม่รู้นะ) บอกว่ามีหนังสือให้แปลสนใจไหม พอเห็นว่าเป็นแนวแฟนตาซีก็ตกปากรับคำทันทีค่ะ ที่สุดท้าย (ในตอนนี้) คือบลิส (ทีแรกว่าจะไม่เขียนแต่...เอาก็เอาเถอะ ยังไงหนังสือก็ใกล้คลอดแล้ว) เริ่มจากการไปประกวดแปลในเว็บ wanakam.com ค่ะ พอเข้ารอบสุดท้ายติดกันสามครั้ง คุณมาร์เซลก็ส่งงานเรื่องสั้นให้แปล จนจับพลัดจับผลูมีงานชิ้นหนึ่งที่คุณรัชยาแห่งบลิสมาเป็นบก.ให้ ก็เลยส่งหนังสือที่เคยแปลไปให้อ่าน และได้ร่วมงานกับบลิสค่ะ จากคุณ : ทินา - [ 26 ก.ค. 50 20:14:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เขียนไปเขียนมาอาจเหมือนว่าโชคดีไปหมดแต่ไม่จริงเลยนะคะ สารภาพอย่างแรงว่าเคยส่งเรื่องไปที่สำนักพิมพ์ใหญ่ๆมาแล้วทุกแห่งแต่ปิ๋ว แต่จนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่เจียมส่งไปอีก ตัวอย่างเช่น แพรว : เริ่มเสนอครั้งแรกตั้งแต่ตอนยังเรียนม.ปลายเลยค่ะ           จนถึงตอนนี้ก็ส่งไปห้ารอบแล้วมั้ง ยังไม่มีวาสนาต่อกันเสียที นานมี : แปล Amber Spyglass ส่งไป บอกว่าจะพิจารณาแล้วก็หาย          จากนั้นก็เคยส่งไปอีก...สามครั้งเห็นจะได้ ก็ยังไม่รอด วงกลม : อันนี้ตัวงานผ่านแล้ว แต่ติดปัญหาเรื่องลิขสิทธิ์ก็แป้ก มติชน : โอย ส่งทั้งแฟนตาซี การเมือง ชิคลิท ก็ไม่เคยมีใครติดต่อมา เนชั่น : ที่นี่ก็ไม่รอด (แง่ม ทั้งที่เคยลงเรื่องสั้นของเราแล้วน้า) เพิร์ล : ที่นี่ก็ไม่รอดอีก Bearbook : ยังต้องให้บอกอีกเหรอว่าไม่รอด 7 สำนักพิมพ์ที่กล่าวมานี้ไม่เคยได้แม้แต่จดหมายปฏิเสธเลยค่ะ แต่ก็ยังพากเพียรส่งต่อไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ ถึงจะเงียบก็เถอะ เพราะสำหรับตัวเองที่ไม่ได้ร่ำเรียนมาสายนี้โดยตรง ได้แค่นี้ก็ถือว่ากำไรมากๆแล้วค่ะ ลองดูความน่าจะเป็นสิคะ ทั้งหมด 10 สนพ. ที่ติดต่อไปเอง ตอบรับก็จริงๆก็สาม แถมถูกเบี้ยวไปอีกหนึ่ง ถ้าคุณส่งแค่สามที่ แล้วไม่มีใครรับ ก็ยังไม่ได้ตามความน่าจะเป็น 1 ใน 3 ของเราเลยนะ เอ้า เล่ามาจนถึงขนาดนี้แล้ว ถ้ายังคิดว่าวงการนี้ต้องอาศัยแต่เส้นเท่านั้น ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : ทินา - [ 26 ก.ค. 50 20:34:33 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ฮา ขอบคุณจ้ารพินทร์ ^^ อื้อหือ...อ่านของน้องทินาแล้วทึ่งมากๆ เลยอ่า พี่ว่าเสียดายนะที่ว่า แนวแฟนตาซีแบบแฟนตาซีสุดๆ ยังไม่ค่อยฮิตในเมืองไทยเท่าไหร่ พี่ว่าหนังสือแฟนตาซีสนุกๆ มีเยอะ ... แต่ก็นะ..มันหนาด้วยล่ะ จากคุณ : Clear Ice - [ 27 ก.ค. 50 12:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ฮ่า ฮ่า หนูว่าอ่านแล้วดูอึดและถึกมากกว่านะคะ ไม่น่าทึ่งหรอก ที่เขียนยาวขนาดนี้ก็เพราะอึดอัดมานานแล้วเวลาได้ยินคนพูดแบบนี้น่ะค่ะ เรามันคนเกาเหลาล้วนๆจริงๆน้า แค่วุ้นเส้นยังไม่มีเล้ย งึม จริงๆก็ไม่ได้อ่านแฟนตาซีแบบสุดๆไปเสียหมดหรอกนะคะ ไม่ค่อยถูกกับพวก High Fantasy ตระกูล LoTR, WoT เท่าไหร่ จะอ่านแนวแฟนตาซีชาวบ้านหน่อยมากกว่า พวก Harry, Narnia, งานของ Diane Wynne Jones, His Dark Material ไม่ก็อ่าน Discworld ไปโน่นเลย จากคุณ : ทินา - [ 28 ก.ค. 50 17:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาแอบดูพี่ไอซ์งับ (เป็นของแปลกของแถวนี้ อิอิ) (ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอมันตรงนี้เลยละกัน) ขอแลกหนังสืองับ มู๋จะออกเรื่องสั้นร่วมกับพี่ๆ อีก 6 คน เป็นเรื่องสั้นแนวผีๆ ค้า ขอแลกกะเรื่อง ขอแค่ความรัก (เมื่อไรจะได้ออกละเนี้ย) ของมู๋เล่มเดียว นัก(อยาก)เขียน 7 คน ของพี่ไอซ์นักเขียนคนเดียวน่าจาแลกหนังสือ 2 เล่ม กะของมู๋เล่มเดียวนะ (แบบว่างกอยากได้สุดผืนทรายด้วยอะงับ ฮ๊ๆๆ) จากคุณ : i_tua_yung - [ วันอาสาฬหบูชา 21:41:45 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คนกระทู้นี้อย่าลืมไป meeting กันนะครับ จากคุณ : พ่อโปรเจ็กต์ - [ 1 ส.ค. 50 22:15:29 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ^ ^ ไปไม่ได้อะค่ะ ฮืออออออออ ((ไปตจว. 2 วันน้า เดี๋ยวกลับมาคุยต่อค่า ^^)) จากคุณ : Clear Ice - [ 2 ส.ค. 50 07:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เสิร์ชหาคำอะไรสักอย่างเลยมาเจอกระทู้นี้โดยบังเอิญ กระทู้ต้นเรื่องหายไปแล้ว เลยไม่ทราบว่าตอนแรกคุยอะไรกัน แต่ขอมาแชร์เพิ่มเติมเพื่อสนับสนุนคุณไอซ์ ว่าไม่ต้องมีเส้นก็แปลหนังสือได้ ที่จริงฉันไม่ได้ทำงานแปลเป็นอาชีพ (ฉันเป็นวิศวกร) แต่บังเอิญติดหนังสือเล่มหนึ่งอย่างหนัก และอยากอ่านเล่มอื่นๆ ในชุดที่แต่งโดยผู้เขียนคนเดียวกันนั้นอีก ด้วยความกลัวว่าสำนักพิมพ์จะไม่พิมพ์ เพราะเป็นหนังสือที่ค่อนข้างอ่านยาก จึงลงมือแปลเองแล้วส่งจดหมายไปหาสำนักพิมพ์ สิ่งที่ส่งไปคือ 1. จดหมายแนะนำตัว 2. ต้นร่างแปล 6 บท (ทั้งเล่มมี 28 บท) ส่งทางไปรษณีย์ค่ะ หนาปึ้ก ค่าแสตมป์บาน ^^ ส่งไปที่ไหน? -- ที่อยู่สำนักพิมพ์ที่อยู่ที่ด้านในปกไงคะ เปิดมาหน้าแรกทางซ้ายมือจะเป็นข้อมูลจำเพาะของหนังสือ Attention ไปที่คุณบรรณาธิการของหนังสือเล่มนั้นเลยค่ะ หลังจากนั้นราว 1 สัปดาห์  บก.โทรกลับมาค่ะ ว่าได้รับต้นฉบับแล้ว แต่เนื่องจากเป็นหนังสือในซีรี่ส์ของนักเขียนท่านนี้ จึงต้องถามนักแปลท่านเดิมก่อนว่าจะแปลหรือไม่ เพราะทาง สนพ จะให้สิทธิ์นักแปลท่านเดิมก่อน ฉันก็ดีใจค่ะ ไม่ได้แปลไม่เป็นไร ขอให้มีคนแปลและพิมพ์ออกมาก็แล้วกัน หลังจากนั้นอีกประมาณ 6-7 เดือน (นานจนลืมไปแล้ว) บก. โทรกลับมาอีกค่ะ บอกว่า นักแปลท่านเดิมงานยุ่งมาก ไม่สะดวกแปลแล้ว ฉันสะดวกจะแปลให้หรือไม่ กรี๊ดสิคะ.. มีหรือจะไม่สะดวก จึงตอบตกลงและแปลไปจนเสร็จเรียบร้อย แต่เล่มนี้ยังติดขัดบางอย่างอยู่จึงยังไม่ได้ตีพิมพ์ อย่างไรก็ดีเมื่อมีหนังสือเล่มใหม่โดยนักเขียนท่านนี้ออกมาอีก บก. ก็ส่งต้นฉบับภาษาอังกฤษมาให้แปล และฉันกำลังแปลอยู่นี่แหละค่ะ จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 2 ส.ค. 50 17:30:06 ]