กระทู้แรก ย้ายไปอยู่ในคลังแล้วนะคะ
http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/07/K5573513/K5573513.html
กลับมาเมืองไทย สองเดือน
ตั้งใจว่าจะไปดูคอนเสิร์ตไมโคร ที่ ฟาย แต๊ง
แล้วต่อ ไปเหล่หนุ่มๆ ที่มังกี้คลับ
ก่อนกลับ จะแวะไปกราบคุณยายที่ยะลา
ลันล๊า ไปเก็บค่าเช่าที่ แถวกระบี่
แต่เมื่อวันที่ 8 กค คุณแม่ไปตรวจร่างกาย
ดันเจอโรคร้าย ที่ร้ายมาก
โรคนี้ พรากเอาน้าอิฉันไปแล้วคนนึง เมื่อสิบปีก่อน
ปีนี้ กำลังมาจูงมือคุณแม่อีกคน
ช่วงสัปดาห์แรก จิตตกกันทั้งครอบครัว
ลามไปถึงญาติโก โหติกา เพื่อนฝูง คนรู้จัก
อิฉันอาการหนัก ถึงขั้น รับโทรศัพท์ไม่ได้เลย
เพราะผลที่คุณหมอแจ้งให้ทราบนั้น เข้าข่าย "ระยะสดท้าย"
อิฉันทำใจไม่ได้เลย
โทรคุยกับเพื่อน ที่เสียคุณพ่อคุณแม่ไปแล้ว
ถามเค้าทั้งน้ำตา ว่าเพื่อนผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ย่างไร
และขอโทษ ที่ช่วงเวลานั้น ไม่เคยนึกเลย ว่าเพื่อนจะมีความทุกข์ขนาดไหน
แต่ด้วยความที่คุณแม่เป็นคนที่เตรียมพร้อมอยู่เสมอ
ท่านเลยไม่สะทกสะท้าน ยิ้มแย้มแจ่มใสเป็นปกติ
ไดโอกาส สอนให้ลูกๆฟังว่า คนเราล้วนต้องเดินผ่านทางเส้นนี้ทั้งนั้น คนไทย หกสิบล้านคน ไม่มีใครไม่ตาย
เพราะฉะนั้น ลูกๆต้องอย่าประมาท
แล้วสั่งว่า ให้หมั่นสร้างสมคุณงามความดี
ทำบุญมากๆ แล้วก็อย่าประมาท
เดือนกว่า ที่ผ่านมา
คุณแม่อาการดีขึ้นมาก
ตอบสนองกับการรักษาดีเยี่ยม
จนแม้แต่คุณหมอ ก็อารมณ์ดีทุกครั้งที่คุณแม่ไปเจาะเลือด
ตอนนี้ สุขภาพจิตของทุกคนในบ้านเริ่มดีขึ้น
เปิดโอกาสให้เราได้มองโลกอีกแบบ
รู้สึกเหมือนตัวเองโตขึ้นอีกนิดนึง
สรุปเลยแล้วกัน
ว่าจะกลับมาเล่าเรื่อง Eritrea ต่อแล้วนั่นแหละค่ะ
(แหม. อารัมภบทซะยาว)
แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 50 21:06:25
จากคุณ :
letsgokrabi
- [
วันแม่แห่งชาติ 23:46:02
]