ความคิดเห็นที่ 3 อะไรกันนี้ พันทิปลบได้ลบดี มีคำอะไรต้องห้ามก็ไม่ยอมบอกกันก่อน มันเสียเวลามากเลยนะครับ ใครจะรู้ว่าละครเลือดสุพรรณที่แสดงครั้งแรกเมื่อปี ๒๔๗๙ นั้น นางเอกดวงจันทร์เป็นสาวสุพรรณ มีกำเนิดอยู่ที่สุพรรณ พ่อแม่พี่น้องอยู่เมืองสุพรรณ ได้อ่านหนังสืองานบำเพ็ญกุศลศพ นาวาตรี คุณหญิงสุวรรณา ศราภัยพิพัฒ (๒๘ เมษายน ๒๔๖๓ – ๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๒๗ ภริยาพระยาศราภัยพิพัฒ (เลื่อน ศราภัยวนิช) คุณหญิงสุวรรณาเป็นบุตรคนที่ ๑๕ ในจำนวน ๒๑ คน ของพระยาสุนทรสงคราม (ปุย สุวรรณศร) อดีตเจ้าเมืองสุพรรณบุรี เป็นลูกชายคนหนึ่งของหลวงแก้วสัสดี (ดี) กับแม่นิล (สุขุม) สุวรรณศร พ่อดีแม่นิล สุวรรณศร เป็นเจ้าของบ้านยะมะรัชโชรุ่นที่ ๑ เรื่องราวของคุณหญิงสุวรรณาอยู่ใน คห. ๔๐ ของกระทู้ข้างล่างนี้ครับ ผู้ทรงปลูกต้นพิกุล ที่บ้านยะมะรัชโช : บ้านเกิดของเจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2006/12/K4986346/K4986346.html#40 NickyNick   - [ 22 ธ.ค. 49 17:05:04 ] แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 50 12:10:00 จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 11:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ร.ต.อ.เชื้อ สุวรรณศร พี่ชายคุณหญิงสุวรรณา ได้เขียนเล่าเกี่ยวกับละครเรื่องเลือดสุพรรณ ที่คุณหญิงสุวรรณาเป็นนางเอกรุ่นแรก ดังนี้ ........เมื่อโตขึ้นในวัยเรียน  ท่านผู้หญิงตลับ สุขุม ภริยาท่านเจ้าพระยายมราชได้ขอมาอยู่ในอุปการะเรียนที่โรงเรียนเซ็นโยเซฟ คอนแวนต์? จนท่านผู้หญิงตลับถึงแก่อนิจกรรม คุณหญิงชัยวิชิตวิศิษฏ์ธรรมธาดาขอมาอยู่ในอุปการะต่อเข้าเรียนที่โรงเรียนผดุงดรุณี ถนนประมวญ ในระยะนั้นมีโรงเรียนนาฏศิลปตั้งขึ้นที่วังหน้า  สถานที่ตั้งเดี๋ยวนี้  เป็นสมัยที่ท่านจอมพล ป. พิบูลสงครามกำลังมีนโยบายให้รักชาติเป็นการใหญ่ มีคุณหลวงวิจิตรวาทการเป็นแกนนำ  สุวรรณาได้เข้าเรียนชั้นมัธยมตอนปลาย พอดีกับคุณหลวงวิจิตรกำลังนำละครเรื่องเกี่ยวกับการรักชาติโฆษณาเป็นหลักและนโยบายของรัฐบาลสมัยนั้น ได้แต่งละครเรื่องเลือดสุพรรณออกแสดง  สุวรรณาเป็นตัวนำ  ทำให้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง ดังปรากฏในคำไว้อาลัยที่คุณหญิงประภาเขียนในหนังสือเล่มนี้แล้ว (ไม่ได้คัดลอกมาครับ - NickyNick) ผู้เล่าเองยังแปลกใจว่าสุวรรณาเล่นละครเรื่องนี้นานหลายเดือนติดต่อกัน บางวันเล่นเช้าเล่นเย็น  ในบทให้ร้องไห้ สุวรรณาก็ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร  ร้องจริงๆ ด้วยน้ำตาจริงๆ ร้องโฮๆ จริงๆ ทุกรอบทุกครั้งเป็นสิบๆ ครั้ง  ร้องได้ทั้งเดือน  ไม่รู้ว่าเอาน้ำตามาจากไหนกัน จึงเป็นที่ประทับใจคนดูเป็นพันๆ หมื่นๆ คนที่ไปดูกัน ต่อมาที่ไหนๆ มีละครเรื่องนี้แสดง  จะต้องมาเชิญสุวรรณาไปแนะนำดังเป็นที่รู้กันทั่วไป ผู้เล่าจึงได้เอาบทละครเรื่องนี้มาลงไว้ท้ายหนังสือเล่มนี้เป็นการระลึกถึง และให้เป็นอนุสรณ์ในประวัติของสุวรรณาไปในตัว จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมมีหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง ชื่อ “วิจิตรวรรณคดี เลือดสุพรรณ หลวงวิจิตรวาทการ ๑๐๔ ปี” คราวสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ทรงพระกรุณา เสด็จทอดพระเนตรละครเรื่อง “เลือดสุพรรณ” ของหลวงวิจิตรวาทการ จัดแสดงโดยจังหวัดสุพรรณบุรีและกรมศิลปากร ณ โรงละครแห่งชาติภาคตะวันตก จังหวัดสุพรรณบุรี ในวันเสาร์ที่ ๒๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕ จะคัดลอกเรื่องราวมาให้ชมกันครับ จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หนังสือเล่มนี้ไม่รู้จังหวัดสุพรรณทำ หรือกรมศิลปากรเป็นคนทำ ใช้  กำหนดการรับเสด็จ แทนที่จะเป็น หมายกำหนดการ จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:19:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่เรียกว่าทุกครั้ง จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คำชี้แจงของ ท่านผู้แต่งละคร “เลือดสุพรรณ”  เรียบเรียงโดย วิจิตรา (วิจิตรวาทการ) รังสิยานนท์   กล่าวว่า “เมื่อเดือนกรกฎาคมที่แล้วมา (พ.ศ.๒๔๗๙)  ข้าพเจ้าได้รับบัญชาของท่านเจ้าพระยายมราชให้ขึ้นไปจังหวัดสุพรรณ  เพื่อทำธุระเกี่ยวกับศาลหลักเมืองแห่งจังหวัดนั้น ข้าหลวงและธรรมการจังหวัดสุพรรณได้พาข้าพเจ้าไปดูที่ต่างๆ จนถึงคูเมือง พอได้เห็นเมือง ภาพแห่งการสงครามรุกราน ก็ปรากฏขึ้นแก่ดวงจิต  พม่าเคยมายึดสุพรรณก่อนตีกรุงศรีอยุธยา ที่เหล่านี้ตลอดลงมาถึงฝั่งลำน้ำสุพรรณ  คงจะได้เคยเป็นที่พักของกองทัพพม่า ชาวสุพรรณคงจะได้ถูกพม่ากะเกณฑ์ให้ทำงานหนัก  ตักน้ำตำข้าว  และคงถูกกดขี่ข่มเหงอย่างระทมทุกข์มาแล้ว   ข้าพเจ้าได้ตรองต่อไปถึงสภาพการณ์ในครั้งนั้นว่า  ตามความเข้าใจของพวกเรา  พม่าเป็นคนโหดร้ายและข่มเหงคนไทยมาก แต่ความจริงคนดีของเขาก็คงมีเหมือนกัน  การที่จะสอนให้ไทยเราเกลียดชังพยาบาทพม่าเพื่อนบ้านต่อไปนั้นเป็นการพ้นสมัย เราควรหันเข้าหาทางผูกไมตรีกัน  ถึงแม้พม่ากับไทยจะเคยเป็นศัตรูกันมาสักเพียงไร  ก็ยังมีทางที่จะรักใคร่กลับเป็นมิตรกันได้ การที่เราแพ้เขา ก็เพราะเราอ่อนกำลังกว่าเขา  สิ่งที่ควรจำไว้เป็นบทเรียนนั้น  อยู่ที่การขวนขวายเพิ่มพูนกำลังของเรา  ไม่ใช่ไปมัวพยาบาทโกรธแค้นผู้ชนะ การที่เขาชนะเรา  ก็เพราะเขามีดีอะไรอยู่มากๆ เรื่องของพม่าที่เราทราบมาแล้ว  นอกจากความกล้าหาญและฝีมือในการรบ  เขายังมีความเคร่งครัดยุติธรรมเด็ดขาดอยู่ในหมู่ของเขาเป็นอย่างยิ่งด้วย ความคิดเหล่านี้ได้กลายเป็นเรื่องละครขึ้น ขณะอยู่ในเรือระหว่างเดินทางกลับ  ได้ใช้ดินสอขีดเขียนบนกระดาษแผ่นเล็กๆ เฉพาะคำกลอนที่จะใช้เป็นบทร้อง เมื่อถึงกรุงเทพฯ จึงได้แต่งเป็นเรื่องละครขึ้น จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:20:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ในปี พ.ศ.๒๔๗๙ นี้  ที่ประชุมศึกษาธิการ  ได้ลงมติให้กรมศิลปากรส่งบทละครเรื่อง “เลือดสุพรรณ” ไปยังศึกษาธิการจังหวัด  และโรงเรียนรัฐบาลทั่วราชอาณาจักร กระทรวงกลาโหมขอให้นักเรียนนายร้อย  นักเรียนนายเรือได้ดูละครเรื่องนี้ กรมตำรวจก็ขอให้นักเรียนนายร้อยตำรวจได้ดูเช่นเดียวกัน ผู้แทนหนังสือพิมพ์พม่าขอบทละครและภาพถ่ายละครไปแปล  และพิมพ์เผยแพร่ในประเทศพม่า ชาวพม่าในกรุงเทพฯ มาดูการแสดงมากหลาย  แต่งกายแบบพม่า ความสวยงามของคนดูมีมากเท่าๆ กับความงามฉากละครเอง เพลงสำคัญ ๒ เพลงในเรื่องนี้ คือ เพลง “ดวงจันทร์” และ “เลือดสุพรรณ”  ร้องกันได้ทั่วประเทศไทย นอกจากนั้น นักร้องชาวจีน ชาวญี่ปุ่นได้นำไปร้องในประเทศจีน ประเทศญี่ปุ่นด้วย........” นี่คือคำชี้แจงของท่านผู้ประพันธ์ ซึ่งทำให้เราได้ย้อนอดีตกลับไปมองเห็นภาพของการแสดงละครเรื่อง “เลือดสุพรรณ” เมื่อ ๖๐ กว่าปีมาแล้วอย่างเด่นชัด ได้มีการบันทึกไว้ว่าการแสดงในบางรอบ ต้องขอความอารักขาของตำรวจเป็นพิเศษ เนื่องจากคนดูเบียดเสียดแย่งกันซื้อตั๋ว  จนเจ้าหน้าที่กรมศิลปากรเอง ไม่สามารถรักษาความเรียบร้อยได้ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ตั๋วขายหมดและคนซื้อตั๋วเข้านั่งเต็มแล้ว  คนพังประตูเข้าไปยืนเบียดกันดูละคร ตลอดเวลาอันยาวนานที่ผ่านมา  กรมศิลปากร สถาบันการศึกษา องค์กรการกุศล ได้จัดการแสดงละครเรื่องนี้อย่างต่อเนื่อง และทุกครั้ง ก็ยังคงได้รับการตอบรับจากท่านผู้ชมอย่างหนาแน่นดังเช่นในอดีต จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 “เลือดสุพรรณ” เป็นละครเรื่องแรก และเรื่องเอก ในบรรดาละคร ๑๐ เรื่อง ที่หลวงวิจิตรวาทการได้แต่งขึ้น  ระหว่างที่ดำรงตำแหน่งเป็นอธิบดีกรมศิลปากร บทละครเรื่องเลือดสุพรรณเป็นวรรณกรรมชิ้นแรก  ที่ส่งเสริมให้มีการผูกมิตรระหว่างไทยกับพม่า  ซึ่งรบราฆ่าฟันกันมาถึงสองศตวรรษ นอกจากนี้ “เลือดสุพรรณ” ยังได้สร้างอนุสาวรีย์ไว้หลายอย่าง เช่น หอประชุมกรมศิลปากร ซึ่งทำหน้าที่เป็นโรงละครแห่งชาติโรงแรกของบ้านเรามาเป็นเวลาร่วม ๒๐ ปี จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรื่องการละครนี้  ท่านผู้ชมอาจจะเห็นว่า  เป็นของง่ายสำหรับหลวงวิจิตรวาทการที่จะแต่งขึ้น แต่สำหรับตัวท่านผู้ประพันธ์แล้ว  ท่านได้ระบายความในใจไว้ให้เราได้รับรู้ดังนี้ “งานละครเป็นงานอันหนึ่งที่ผมพยายามฝ่าฟันมาก  ตั้งแต่ตั้งโรงเรียนศิลปากรขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๔๗๗ (วิทยาลัยนาฏศิลป์ในปัจจุบัน) ในเวลานั้นพวกนักศิลปะเป็นมนุษย์จำพวกถูกเหยียดหยาม  แม้แต่บทดอกสร้อยที่เราเรียนกันมาแต่ก่อน  ก็ขึ้นต้นว่า “อันลิเกลามกตลกเล่น” ในปี ๒๔๘๔ เมื่อผมได้ไปเป็นรัฐมนตรีสั่งการในกระทรวงศึกษาธิการ ได้พยายามร้องขอเจ้าหน้าที่ทางตำรากระทรวงศึกษาฯ ให้ตัดออก นอกจากจะดูหมิ่นพวกศิลปินแล้ว เรื่องการของบประมาณที่จะทำโรงละครเพื่อบำรุงศิลปะ ในสมัยนั้นเขาเห็นเป็นของไร้ค่า  ไม่มีประโยชน์อะไร ผมตั้งโรงเรียนศิลปากรขึ้น พอสามารถจะแสดงละครได้ก็ต้องไปหาไม้ไผ่มา  ขอยืมผ้าเต๊นท์ทหาร  ขอยืมเก้าอี้ทหารบ้าง  กระทรวงวังบ้าง โรงละครเริ่มแรกของผมคือไม้ไผ่ปลูกขึ้นขึงผ้าเต๊นท์แล้วก็แสดง วันหนึ่งท่านเจ้าคุณศรีธรรมาธิเบศรฯ เวลานั้นเป็นรัฐมนตรีว่าการคลัง  มาดูละครที่โรงไม้ไผ่ ดูเสร็จแล้วก็เรียกผมไปบอกว่า  จะหาเงินให้ไปสร้างโรงละคร ผมนอนไม่หลับในคืนนั้นด้วยความดีใจ ปลื้มใจเหลือเกินในความพยายามของเราที่ได้ทำมาจนจะได้เงินสร้างโรงละคร นับเป็นความปลาบปลื้มอย่างสูงสุด จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วันรุ่งขึ้น ผมก็ไปหาเจ้าคุณคลัง  ท่านก็เรียกเจ้าหน้าที่กรมนั้นกรมนี้มา  ว่ามีเงินหรือไม่ล้วนแต่ตอบว่า ไม่มี ลงท้ายท่านเจ้าคุณบอกว่าไปหามาให้ได้ เขาหายไปพักใหญ่ กลับมาบอกว่าหาได้  หกพันห้าร้อยบาท ผมเรียนกับท่านเจ้าคุณว่า  ใต้เท้าจะให้ผมทำอย่างไรกับเงินหกพันห้าร้อยบาท  ท่านก็บอกว่าเอาไปก่อน  ถ้าไม่เอาเดี๋ยวก็จะไม่ได้เลย หกพันห้าร้อยบาท  ทำได้แต่หลังคาสังกะสี  ยกเวทีขึ้นมาหน่อยหนึ่ง โรงละครแห่งแรกของบ้านเราจึงเริ่มต้นด้วยเงินเพียงหกพันห้าร้อยบาท ที่เป็นโรงละครมาได้ เรื่องเลือดสุพรรณทำทั้งนั้น ทำให้มีเก้าอี้ขึ้นมาเต็มโรง  ทำให้มีเครื่องใช้ไม้สอยทุกอย่าง  ทำให้ซื้อเปียโนได้ “เลือดสุพรรณ” จึงเป็นละครเรื่องแรกที่สร้างประวัติการละครในชีวิตผม เป็นที่มาของรายได้มากที่สุดในเวลานั้น  ทำให้สามารถสร้างเป็นโรงละครขึ้นมาได้ ผมตั้งใจว่าจะใช้งานสัก ๕ ปี แต่นี่ก็ ๒๐ กว่าปีแล้ว โรงละครที่ทำเงินจำนวนล้านเริ่มต้นด้วยหกพันห้าร้อยบาท นี่เป็นการฝ่าฟันที่ผมนำมาเล่าให้ฟัง  เพื่อที่จะให้เห็นว่างานทุกอย่างเราต้องฝ่าฟัน การฝ่าฟันเป็นเรื่องจำเป็นที่สุดในชีวิตของเรา” จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ร.ต.อ.เชื้อ สุวรรณศร ก็ได้เขียนรายละเอียดที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับความรู้สึกเชิงดูถูกดังกล่าวไว้บ้าง ในประวัติคุณหญิงสุวรรณา ดังนี้ ในปลายปีที่สุวรรณาจบชั้นมัธยมตอนปลาย สุวรรณาได้เข้าสอบเข้ามหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ เป็นคนเดียวที่เรียนจากโรงเรียนศิลปากร ซึ่งในสมัยนั้นเรียกกันว่า เป็นโรงเรียนเต้นกินรำกิน ไม่น่าจะมีความรู้ถึงเข้าขั้นมหาวิทยาลัยแต่ก็สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้  ถึงกับมีหนังสือพิมพ์รายวันลงกันเกรียวกราวว่านักเรียนเรียนทางเต้นกินรำกินสอบเข้ามหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ได้  เป็นที่เกรียวกราวในสังคมสมัยนั้น สุวรรณาเรียนจนสำเร็จได้ปริญญาของมหาวิทยาลัยจุฬาฯ ด้านอักษรศาสตร์ ได้เข้ารับราชการเป็นอาจารย์อยู่โรงเรียนสวนสุนันทา การเป็นนางเอกของละครเรื่องเลือดสุพรรณ ยังส่งเสริมสุวรรณาอยู่ตลอดมา ทำให้ชีวิตของสุวรรณาเปลี่ยนเข้าวัยการมีครอบครัวดังจะเล่าต่อไป..... จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:32:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณวิจิตรา (วิจิตรวาทการ) รังสิยานนท์ ได้เขียนความรู้สึกต่อไปว่า ท่านผู้ชมละคร “เลือดสุพรรณ” คงจะชมละครด้วยความประทับใจยิ่งขึ้น  เมื่อได้ทราบถึงเบื้องหลังของการแต่งและจัดแสดงละครเรื่องนี้ ท่านผู้ประพันธ์ได้ฟันฝ่ามาอย่างหนัก  เพื่อที่จะถ่ายทอดเจตนารมณ์ของท่านสู่ท่านผู้ชม ในการเรียกร้องความรัก สามัคคี และเสียสละ  ให้เป็นคุณลักษณะประจำชาติไทย  ไม่ว่าในวาระใด ท่านผู้ชมคงจะเห็นแล้วว่า  หลวงวิจิตรวาทการได้กำหนดให้ “ดวงจันทร์” นางเอกของ “เลือดสุพรรณ”  สาวชาวบ้านธรรมดา  มีความกล้าหาญเสียสละแม้ชีวิต  เพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทย แม้วีรกรรมของเธอจะล่วงเลยมากว่า ๖๐ ปีแล้วก็ตาม  เราคนไทยเช่นกันจะรักชาติน้อยกว่าเธอได้อย่างไร จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:34:03 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รายนามผู้แสดง "เลือดสุพรรณ" ครั้งนั้น ดวงจันทร์                                        ปนัดดา วงศ์ผู้ดี บิดาดวงจันทร์                                 มนัส สงค์ประพันธ์ มารดาดวงจันทร์                             อรุณศรี เกษมศิลป์ มังราย                                              ปกรณ์ พรพิสุทธิ์                                                        สมพร ชูแหวน มังมหาสุรนาท                                 สุรเชษฐ์ เฟื่องฟู มังระโธ                                           สุรัตน์ เอี่ยมสะอาด ครูของมังราย                                   จรินทร์ ชาวรุ่งเรือง ร่วมด้วย .........นาฏศิลป์ กลุ่มนาฏศิลป์ สำนักการสังคีต                       นักเรียนจากวิทยาลัยนาฏศิลป์ และวิทยาลัยนาฏศิลป์สุพรรณบุรี                       นักศึกษาจากสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กรมศิลปากร แสดงประกอบ ควบคุมการบรรเลงเพลงดนตรีไทย   อุทัย ปานประยูร ควบคุมการบรรเลงเพลงดนตรีสากล ธวัช วันประเสริฐ ผู้อำนวยเพลง                                     สถาพร นิยมทอง ผู้(อด)ชม                                            NickyNick จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:36:26 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ในช่วงกลางชีวิตจริง ของนางเอกดวงจันทร์รุ่นแรก .......... ทางกองทัพเรือขอตัวสุวรรณาไปประจำกองทัพเรือ  เป็นครูสอนอยู่นาน จนได้พระราชทานยศเป็น นายนาวาตรีหญิง เรื่องยาวมาถึงตอนนี้ เรื่องเลือดสุพรรณก็ยังกระหึ่มอยู่ในวงสังคม มีงานที่ไหนก็ต้องมาดึงสุวรรณาไปร่วมด้วยโดยฉะเพาะสมาคมสุพรรณพระนครเป็นขาประจำเลยทีเดียว  ได้ไปร่วมเป็นกรรมการอยู่นานพอสมควรจนถึงวันที่เขียนนนี้คนก็ยังพูดเรื่องเลือดสุพรรณร เพลงในละครเรื่องเลือดสุพรรณ ก็ยังก้องอยู่ในรายการของวิทยุแทบทุกวัน พอมีการพูดถึงเรื่องเลือดสุพรรณ ก็ต้องพูดถึงสุวรรณาเป็นเงาตามตัวไปทันที จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จนสู่บั้นปลายช่วงท้ายของชีวิตนางเอกละครเลือดสุพรรณ ............ปลายชีวิตของสุวรรณาเป็นเรื่องที่น่าสงสารที่สุด........ ............พนักงานยาสูบคนหนึ่ง ไม่ได้หันหน้ามาทางด้านหน้า กลับหันไปล้อเล่นกับสุนัขซึ่งวิ่งไล่รถจักรยานของตนมาเป็นระยะใกล้ชิดกับที่สุวรรณายืนอยู่ ท่านคงเห็นภาพที่เล่านี้ รถจักรยาน ๒ ล้อเสยเข้าตรงตัว สุวรรณาหงายหลังล้มทั้งยืน หัวฟาดด้านท้ายทอยลงตรงแง่ของซีเมนต์ถนน หมดสติทันที ช่วยกันนำส่งโรงพยาบาลตำรวจ  ผู้เล่ารู้ข่าวไปโรงพยาบาลพบสุวรรณาหมดสติ ใครถามอะไรไม่รู้เรื่องทั้งสิ้น สุวรรณายังร้องเพลงเลือดสุพรรณได้ เป็นที่ทุกคนอดอมยิ้มไม่ได้ทั้งๆ ที่กำลังอยู่ในภาวะเช่นนั้น สุวรรณาไม่ได้สติอยู่ทั้งคืน......... จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จบแล้วครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามรับชม จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 12:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จองที่ 1 อีกแล้ว เย้!! จากคุณ : วรณัย - [ 18 ส.ค. 50 14:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาลงชื่อไว้ก่อน เด๋วหุงข้าว ทำกับข้าวเสร็จมาอ่านต่อ เซฟไว้แระ จากคุณ : janeko - [ 18 ส.ค. 50 15:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับพี่ ขอค้นหนังสือก่อน มีอะไรที่พอเป็นประโยชน์ได้บ้าง แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 50 16:18:25 จากคุณ : กัมม์ - [ 18 ส.ค. 50 16:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอแจมค่ะ นำเสนอเพลงโปรดของอิฉัน "ดวงจันทร์" เพลงจากละครเรื่อง เลือดสุพรรณ ประพันธ์โดย หลวงวิจิตรวาทการ (มังราย) ดวงจันทร์ งามพักตร์พิศเพียงพระจันทร์ (ดวงจันทร์) อย่ามาแกล้งยอฉัน ฉันเป็นดวงจันทร์ที่ถูกเมฆบัง เมื่อเมฆขยาย จันทร์จะฉายท้องฟ้า (มังราย) แต่ไม่ลอยลงมา พี่ก็ได้แต่หวัง (ดวงจันทร์) จะหวังอะไร ที่ในตัวฉัน (มังราย) พี่รักดวงจันทร์ อยู่เจียนจะคลั่ง ห่วงการข้างหน้า พะว้าพะวัง (ดวงจันทร์) แล้วยังห่วงหลัง อยู่ทางเมืองโน้น (มังราย) ดวงจันทร์ งามพักตร์พิศเพียงพระจันทร์ (ดวงจันทร์) อย่ามาแกล้งยอฉัน ฉันเป็นดวงจันทร์ที่ถูกเมฆบัง เมื่อเมฆขยาย จันทร์จะฉายท้องฟ้า (มังราย) แต่ไม่ลอยลงมา พี่ก็ได้แต่ฝัน (ดวงจันทร์) จะฝันอะไร ในตัวคนยาก (มังราย) พี่ฝันจะฝาก ชีพไว้สุพรรณ (ดวงจันทร์) พอเสร็จการทัพ คงกลับเขตขัณฑ์ (มังราย) จะมาหาดวงจันทร์ ไม่ไปอื่นเลย คุณสุเมธแอนด์เดอะปั๋งนำมาร้องใหม่เมื่อหลายปีก่อน จากคุณ : Badboy - [ 18 ส.ค. 50 17:01:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณทุกท่านอีกรอบหนึ่งสำหรับวันนี้ พบกันใหม่วันอังคารที่ ๒๑ อีก ๓ วันครับ พรุ่งนี้อย่าลืมไปใช้สิทธิ์รับร่างรัฐธรรมนูญกันด้วยนะครับ จากคุณ : NickyNick - [ 18 ส.ค. 50 17:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ดีจัง ได้เข้ามาอ่าน ช่วงคนแรกๆด้วย จากคุณ : sawkitty (sawkitty) - [ 18 ส.ค. 50 17:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หาหนังสือไม่เจอ  เดี๋ยวจะหาอีกรอบ เอารูปมาช่วยก่อนก็แล้วกันนะครับ จากเว็บไซต์ ชุมทางหนังไทยในอดีต http://www.thaifilm.com/forumDetail.asp?topicID=1717&page=1&keyword แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 50 18:06:06 จากคุณ : กัมม์ - [ 18 ส.ค. 50 17:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จริงหรือนี่ที่ถือกำเนิดที่บ้านยะมะรัชโช  พี่นิคสุดยอดเลยค่ะ  มีข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องราวจังหวัดสุพรรณบุรีเยอะมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : biebie999 - [ 18 ส.ค. 50 18:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาอ่านเรื่องราวดีๆ ครับผม นับถืออานิกมากๆ เลยครับ ข้อมูลปึ้กมากๆ จากคุณ : นอกราชการ - [ 18 ส.ค. 50 19:15:33 ]

ความคิดเห็นที่ 28 กินข้าวกินปลาเสร็จมานั่งอ่านจนจบ เยี่ยมมากพี่  ได้ความรู้เรื่องราวต่างๆของเมืองสุพรรณอีกโขเลย แล้วนู๋จะมาติดตามใหม่ทู้หน้านะคะ จากคุณ : janeko - [ 18 ส.ค. 50 19:37:15 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สนุกดี แต่ไปจังหวัดอื่นบ้างก็จาดีม่ายน้อย อ่าฮับ แฮะๆๆ แซว จากคุณ : Babatov - [ 18 ส.ค. 50 19:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณค้าบบบ จากคุณ : Passepartout - [ 18 ส.ค. 50 21:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนทำเป็นหนัง ได้ไปดูครับที่โรงหนังฟ้าสยาม สุพรรณบุรี เมื่อสักสามสี่ปี กรมศิลป์ได้ทำเป็นละครเวทีตระเวณแสดง ตอนที่มาแสดงที่ โรงละครประจำจังหวัดสุพรรณผมก็ไปดู แสดงนำโดย คุณ บุ๋ม ปนัดดา นางสาวไทย จากคุณ : หมาป่าดำ (หมาป่าดำ) - [ 18 ส.ค. 50 22:50:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผ่านมาเลยมาเยื่ยมค่ะ พูดถึงสุพรรณแล้วคิดถึงหนัง บุญชู จัง ตลกดี จากคุณ : สาวใหม - [ 19 ส.ค. 50 06:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เฮียคะ  วันหยุดก็ไม่หยุดกับเค้านะ  ...  เล่นโพสวันหยุดเลย  มาอีกทีก็ปิดกระทู้ไปแล้ว อืมม  เรื่องเนื้อเพลง เมื่อก่อนจิ๋วติดปากร้องว่า   "มาด้วยกัน ไปด้วยกัน เลือดสุพรรณเอ๋ย" แปลว่าร้องผิด จำผิดมาโดยตลอด  ^_^"  อยากรู้ ใครเป็นคนสอนเราร้องเนี่ย  ฮึ จากคุณ : ปริยวาที - [ 20 ส.ค. 50 08:10:32 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เฮียเขาหยุดวันจันทร์จ๊ะหนู  โชคดี   ส่วนเราหยุดวันอาทิตย์ ไอ้เราหยุด คนอื่นก็หยุดด้วย  จะทำอะไรก็ไม่สะดวก ติดต่อราชการก็ไม่ได้  ไปสำนักพิมพ์หนังสือก็ปิด จากคุณ : กัมม์ - [ 20 ส.ค. 50 18:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณทุกท่านครับ ช่วงวันหยุด เกิดอุบัติเหตุขึ้นอย่างหนี่ง ตอนนี้กำลังวุ่นวายไปหมด ขอลาพักร้อนพันทิปต่ออีกวันหนึ่งครับ จากคุณ : NickyNick - [ 21 ส.ค. 50 08:29:37 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ^ ^ ^ เฮียคะ เป็นอะไรมากหรือเปล่า วันนี้ลาต่ออีกเหรอคะ เดี๋ยวหักเงินเดือนซะนี่  ^______________^   อิอิ จากคุณ : ปริยวาที - [ 22 ส.ค. 50 13:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สบายดีแล้วล่ะ ไปบอกสั้นๆ ไว้ในบล็อกแก๊งแล้ว http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nickynick&month=08-2007&date=18&group=4&gblog=2 ขอบคุณทุกท่านอีกรอบหนึ่งครับ แต่คงไม่ถ้วนทั่วทุกคน เพราะยังเพลียๆ อยู่ คุณ Badboy ครับ ผมเอาเพลงมังรายมาร่วมด้วย จะได้เข้าคู่กับดวงจันทร์ แต่ไม่จบนะครับ ไม่รู้ว่าสุเมธแอนด์เดอะปั๋งเอามาร้องใหม่ด้วยรึเปล่า คิดว่าคงไม่ เพราะคุณปั๋งแกชอบแต่สาวๆ อย่างมังรายคงไม่อยู่ในสเป๊ก ตอนนั้นอยากหาภาพโปสเตอร์ภาพยนตร์รุ่นไพโรจน์ลลนาอย่างที่คุณกัมม์โชว์ใน 25 นั่นแหละครับ แต่ไม่มีเวลา ภาพนี้ชวนให้คิดถึงหนังสมัยนั้นที่คุณหมาป่าดำไปดูที่โรงหนังฟ้าสยาม เราคงไปดูโรงเดียวกันนะครับ แต่ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตอนนั้นฉายที่โรงหนังปราสาททองด้วยรึเปล่า ที่ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็นโรงหนังธนากันทั้งคู่ สมัยนั้นปี 2522 ยังอยู่มัธยมต้น พวกพี่ๆ นักเรียนเก่าเมืองสุพรรณจะมาจัดฉายหนังหารายได้กัน ก็จะมาขายบัตรกันที่โรงเรียนนั่นแหละ มักจะเป็นพี่ๆ รามสุพรรณ เพราะเด็กสุพรรณเรียนรามกันเยอะ ผมเลยประทับใจรามคำแหงกับเขาไปด้วยเช่นกัน พอโตขึ้นมาหน่อยก็ได้เข้าไปเรียนรามคำแหงกับเขาอีก ในนั้นซุ้มเยอะแยะไปหมด ตอบคุณ Babatov ความจริงอยากพาทัวร์อดีตจังหวัดอื่นๆ ด้วยเหมือนกัน แต่ภูมิรู้น้อย ก็รออ่านจากคนที่อยู่จังหวัดนั้นๆ ดีกว่า ก็ไม่ค่อยเห็นเปิดตัวกันสักเท่าไร ถ้าจะคุยถึงจังหวัดอื่น ผมก็พอรู้แค่อยุธยาอีกแห่ง ถือเป็นจังหวัดที่วงชีวิตของตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้องเยอะ อาจเรียกได้ว่าเป็นที่สองรองจากสุพรรณได้เลย คุณ Babatov อยู่จังหวัดอะไร ลองนำเสนอเรื่องท้องถิ่นตัวเองด้วยก็น่าจะดี ผมจะได้เข้าไปร่วมรับความรู้ด้วย จากคุณ : NickyNick - [ 23 ส.ค. 50 09:23:24 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แวะมาทักทายครับ ตอนนี้อยู่ห้องคอมพิวเตอร์ที่โรงเรียนอยู่... จากคุณ : นอกราชการ - [ 23 ส.ค. 50 10:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณครับคุณนอกราชการ กระทู้วายแล้ว แต่เพิ่งไปอ่านเรื่องหนึ่งเจอ จึงขอเพิ่มเติมจาก คห.๑๑-๑๓ เกี่ยวกับศิลปินไทยสมัยนั้นสักหน่อยครับ ได้อ่านประวัติของหลวงสุขุมนัยประดิษฐ (ประดิษฐ สุขุม) บุตรชายคนหนึ่งของเจ้าพระยายมราช ที่เขียนไว้อย่างละเอียด มีตอนหนึ่งกล่าวเปรียบเทียบชีวิตละครไทยกับต่างชาติไว้อย่างน่าฟัง จากลิ้งค์นี้ครับ http://www.pradubsukhum.com/Luang%20Sukhum%20Site/Luang%20Sukhum%20Book/Book%201/BB.%20Working.html ๙๙. ชีวิตในกรุงเทพฯ ..... เมื่ออยู่อเมริกาเห็นฝรั่งเขานับถือตัวละครยังกับนางฟ้า คือรู้สึกเป็นเกียรติยศอย่างสูงเหลือเกินที่จะได้รู้จักกับดาราละคร และยิ่งเป็นเกียรติยศอันใหญ่ยิ่ง ถ้าได้พาเขาไปเที่ยวหรือพาไปเต้นรำได้ ข้าพเจ้าก็มีความรู้สึกเหมือนกับพวกฝรั่ง เช่นงานเต้นรำของมหาวิทยาลัยคราวหนึ่ง เพื่อนข้าพเจ้าไปทำอย่างไรไม่ทราบ ไปเชิญเอานางเอกละครซึ่งกำลังแสดงอยู่ในบอสตัน ชื่อ แมรีอีตัน เป็นนางเอกที่สาวและสวยจริงๆ มีรูปลงในหนังสือต่างๆ แทบทุกวัน มาเต้นรำที่มหาวิทยาลัยได้ เขาเข้ามาดึกแล้ว คือภายหลังละครเลิก นักเรียนทุกคนเห่อกันใหญ่รวมทั้งข้าพเจ้าด้วย คืนวันนั้นข้าพเจ้าได้มีโอกาสเต้นรำกับเขาครั้งหนึ่ง รู้สึกมีความปลาบปลื้ม และต้องคุยเรื่องนี้ไปอีกตั้งหลายวัน แต่พอมาถึงเมืองไทยกลับตรงกันข้ามไปหมด คือรู้สึกว่าคนไทยไม่สู้จะยกย่องผู้มีอาชีพทางนี้ ดูคล้ายๆกับว่าเป็นอาชีพรับจ้างที่ต่ำ ออกไปแสดงอะไรต่ออะไรให้คนดู ช่างไม่มีความอับอาย ส่วนฝรั่งเขาถือเป็นอาชีพที่สูง เพราะต้องสามารถและมีศิลปะจึงจะทำอย่างนี้ได้ นี่แหละมันผิดกันตอนนี้ อย่างข้าพเจ้าจะลองพาดาราละครในเมืองไทยไปเที่ยว ก็เห็นจะถูกซุบซิบทั่วเมืองว่าเสียคนเสียแล้วออกเที่ยวกับนางละคร ความจริงที่มันผิดกันก็เห็นจะเป็นด้วยอัตราค่าจ้าง เป็นดาราละครในต่างประเทศได้ค่าจ้างสูงมาก จึงเป็นอาชีพที่มีผู้ยกย่อง และผู้ที่จะได้ตำแหน่งนี้ต้องมีอะไรดีและต้องสามารถจริงจึงจะทำได้ แต่อัตราค่าจ้างในเมืองไทยสำหรับพวกนี้ค่อนข้างต่ำมาก จึงไม่มีใครยกย่อง และไม่มีใครอยากชิงตำแหน่ง ต่อไปข้างหน้าถ้าอัตราค่าจ้างของเราดีขึ้น อาชีพของเราในทางนี้ก็คงจะต้องดีขึ้นเป็นแน่ จากคุณ : NickyNick - [ 12 ก.ย. 50 12:38:58 ]