จบในกระทู้นี้ล่ะ (อันเดิมมันตกลงไปข้างล่างเยอะ)
เล่าความเดิมเสียหน่อยนะ
......................................................
ไซมึ้งชวยเซาะสบตาฮูหยินแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาทั้งคู่คล้ายเอ่ยคำมากมาย เขายื่นมือออกไปกุมมือฮูหยิน พลางเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม
"งี่ม่วยอันประเสริฐ กลับช่วยฟื้นฟูท่านได้ปานนี้ สมเป็นศิษย์ของฮุ้นตั่วกอ"
หลิงเอ๋อร์ที่สีหน้าเคร่งเครียดพลันยิ้มได้
ไซมึ้งชวยเซาะเอ่ยสืบต่อ กับฮูหยินตน
"แล้วคนเหล่านี้เล่า เจ้าจะทำอย่างไรต่อไป"
ไซมึ้งฮูหยินถอนหายใจ มองหน้าหลิงเอ๋อร์แล้วเอ่ยขึ้นสั้นๆ
"ปล่อยพวกเขาไปเถิด การสังหารพวกเขากลับสะดวกดายเกินไป ข้าพเจ้าต้องการให้พวกเขาสำนึกในสิ่งที่ทำชั่วชีวิต"
จอมยุทธที่บาดเจ็บทั้งสามได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แต่มิอาจทำอะไรได้
ไซมึ้งชวยเซาะสองสามีภรรยาพูดคุยกับผู้คนทั้งหลายคล้ายคนทั้งสามเป็นอากาศธาตุ
ไซมึ้งฮูหยินเอ่ยกับปาฟงหัน
"สำหรับคนในชนเผ่าท่าน เราสะกดพวกเขาด้วยตัวยาชั่วคราว สามารถแก้ไขให้เป็นปกติได้ อีกทั้งระหว่างนั้น เราได้ฝึกสอนวิชากำลังภายในให้พวกเขา พวกเขาสามารถนำไปสอนผู้อื่นต่อไปเพื่อเสริมสร้างสุขภาพ"
ปาฟงหันได้แต่อ้าปากค้าง
ไซมึ้งฮูหยินพยักหน้าให้จื่อหลิง
"รบกวนช่วยแก้ไขให้พวกเขา"
จื่อหลิงเดินหายไปในกลุ่มคนชุดดำ
"ท่านทำแบบนี้เพื่ออะไร"
ต๊กโกวเซียนถามอย่างสงสัย
"เรามิต้องการทำร้ายผู้บริสุทธิ์ แต่ต้องการควบคุมสถานการณ์ทั้งมวลไว้ เสริมสร้างกำลังคนเพื่อต่อกรกับจอมยุทธแนวหน้าของยุทธจักร แต่สถานการณ์กลับไม่เป็นไปตามคาดคิด เราจึงต้องเปลี่ยนแผนการ"
ไซมึ้งฮูหยินตอบ
"แล้วคนสำนักนารีหยก หมู่ตึกคู่สัมพันธ์เล่า ใช่ฝีมือท่านหรือไม่"
ไซมึ้งฮูหยินส่ายหน้า
"เราทราบว่าเป็นผู้ใด"
หานจางกงจู้เอ่ยขึ้น
จากคุณ : หลิงเอ๋อร์ (หวงหลิง) - [ 19 ส.ค. 50 15:40:05 ]
จากคุณ :
lenefield
- [
19 ส.ค. 50 23:15:18
]