กลัวมานานแล้ว ตั้งแต่ต้นปี 49 ที่มีเสียงดังมาๆจากชนชั้นกลางจนถึงสูงปรี๊ด ว่า
"คนที่เลือกไทยรักไทย เลือกเพราะโง่ เลือกเพราะจน"
อันเป็นการเปิดประเด็นเรื่องชนชั้นขึ้นมา
กระผม ในฐานะที่ควรจะเรียกได้ว่าเป็นชนชั้นต่ำเตี้ยติดดิน รายได้ต่ำ การศึกษาก็ต่ำ รู้สึกเจ็บจี๊ดทุกครั้งที่มีการนำเอาประเด็นนี้มาเพื่อขยายผลทางการเมือง
อยากบอกว่าทุกวันนี้ คนจนก็มีความเป็นอยู่ที่ลำบากยากแค้น ทั้งในทางเศรษฐกิจ สังคม และกำลังจะเป็นไปในเรื่องการเมือง เมื่อมีคนออกความเห็นว่า เราโง่ เราจน ไม่ควรจะมีคะแนนเสียงเทียมเท่าผู้มีการศึกษาและรายได้ที่ดีกว่า ใครที่ทำประโยชน์ให้คนจน ให้เรียกว่าเป็น "ประชานิยม" เป็นสิ่งไม่ดี มอมเมา ฟุ้งเฟ้อ
คนจนและคนบ้านนอกไม่ควรใช้มือถือ เพราะเรามีความคิดถึงและเป็นห่วงเป็นใยคนที่รู้จักน้อยกว่า ใช้ติดต่อธุรกิจน้อยกว่า ไม่ว่าจะเป็นการโทรหาสายส่งเพื่อกระจายสินค้า หรือว่าโทรนัดเจ้าของโรงสี สิ่งนี้ไม่มีผลต่อเศรษฐกิจของประเทศ และเป็นการฟุ้งเฟ้อ สมควรอย่างยิ่ง ที่คนบ้านนอกจะต้องใช้ชีวิตในแบบโบราณกาล(มิใช่บูรณาการ) ต้องเดินเท้าหรือขี่ควายขี่เกวียนเพื่อติดต่อสื่อสารกัน
มือถือ และเทคโนโลยี รวมไปถึงเงินกองทุน(และอาจรวมถึงวิจารนญานทางการเมือง) ควรสงวนไว้เฉพาะอภิสิทธิชน ผู้ที่มีรายได้มากกว่าหนึ่งหมื่นบาทต่อเดือน และจบปริญญาตรีขึ้นไป การพกโทรศัพท์มือถือ จะเป็นเครื่องหมายแสดงถึงชนชั้น เช่นเดียวกับการคาดดาบสองเล่มของซามูไร
กระนั้นหรือ?
เอาเถิด จะพูดเรื่องพวกนี้ก็เหมือนฟูมฟายไปกับเรื่องเก่าๆ และออกจะเป็นราชดำเนิ๊น ราชดำเนินเกินไปหน่อย
ที่อยากจะหยิบยกมาเป็นประเด็นให้ผู้มีปัญญาในห้องสมุดได้ขบคิดกันก็คือ เราจะลดความคับข้องในเรื่องเหล่านี้กับชนชั้นหนึ่งในสังคมไทยอย่างไร นี่ไม่ใช่เรื่องที่จะมาพูดเล่นเพื่อหวังผลในประเด็นการเมือง แต่ไม่ช้า ถ้าคนชนชั้นหนึ่งที่คิดว่าตนมีอภิสิทธิ์ มีความเหนือกว่า กระทำแต่ตามความเห็นตัว เมินเฉยต่อความไม่พอใจของอีกชนชั้นหนึ่ง มันย่อมจะต้องระเบิดออกมาแน่นอน
กล่าวไปแล้ว ความวุ่นวายทางการเมืองในทุกวันนี้ เหตุเบื้องต้นก็ด้วยเรื่องนี้ ชนชั้นสูง และชนชั้นกลาง ก็รู้สึกว่าตัวถูกบีบ ถูกทอดทิ้ง ดังปรากฏว่าได้ระเบิดมาเป็นการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549
ใช่แล้ว กองทัพก็คือเครื่องมือของอภิสิทธิ์ชน แล้วอยากรู้ไหมว่าเครื่องมือของชนชั้นล่างคืออะไร?
ทีนี้อยากจะพูดต่อไปว่า เหตุการณ์ความเขม็งกลียวมันไปถึงไหนแล้ว ผมมักพูดกับคนใกล้ๆตัวเสมอๆว่า สส. ก็คือตัวแทนของประชาชน การรังแก สส. ก็คือการรังแกประชาชน คนนอกจะมองอย่างไรไม่รู้ แต่ สส. ในแต่ละท้องถิ่นก็เป็นปากเสียงของคนที่นั้น เขามีความผูกพันกับคนในพื้นที่ ถ้าว่ากันเรื่องเงิน ก็ถือเป็นเรื่องปลายเหตุมากๆ ถ้าอย่างนั้นจะเอานายหมานายหมีที่ไหนไปลงสมัครก็ได้ ให้มันมีเงินเถิด ได้เป็น สส. ทุกคน นี่คือมุมมองของคนนอก ถ้าคิดว่าเป็นจริง อภิสิทธิชนทั้งหลายจะลองทุ่มเงินดูก็ได้
ประการต่อมา ประชามติลวงโลกที่ผ่่านมา ได้ก่อให้เกิดปัญหาใหม่ให้สังคมไทย นั่นคือ "มันจะทำไปทำไม?" ใช่ มันจะทำไปทำไม?
ตามโพล (โพลไหนลืมไปแล้ว) คนไทยอ่านหนังสือกันเพียงปีละ 7 บรรทัด เพราะฉะนั้น หนังสือปกเหลืองที่ส่งมา คิดว่าคนไทยอ่านกันไปกี่มากน้อยก่อนไปลงประชามติ แล้วที่อ่าน กี่มากน้อยที่เข้าใจและตีความหมายได้ แล้วเมื่อมาลองย้อนกลับไปยังถ้อยคำปรามาศเก่าๆ ที่ว่าคนชั้นล่างส่วนใหญ่ทั้งโง่้ทั้งจน โง่ถึงขนาดไม่ควรจะเลือกผู้แทนดีๆได้ รัฐธรรมนูญฉบับนี้จึงทำทุกทางที่จะลดอำนาจ สส. ไฉนเลยจะฉลาดพอเปรียบเทียบรัฐธรรมนูญที่ดีกับรัฐธรรมนูญที่ไม่ดีได้?
แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว เพราะผลก็บอกว่าผ่าน ผ่านแบบหล่อหรือไม่หล่อก็คงเห็นกันแล้ว ก็ด้วยที่มันไม่หล่อสมใจนึกนี่แหละ ผู้มีอำนาจและสื้่อของผู้มีอำนาจจึงได้เปิดประเด็นสงครามชนชั้นกันใหม่ นั่นคือคนที่ไม่รับร่างในภาคอิสานนั้นจนและโง่ เออ ห้ามไม่เห็นด้วยแล้วมันจะทำประชามติไปทำไม(ฟะ)
ผมจำได้เลาๆว่าวันเสียงปืนแตกก็เริ่มที่ภาคอิสานนี่แหละ แต่ประเด็นแรกเริ่มนั้นลืมไปแล้ว ไม่ว่าจะกบฏผีบุญหรือวันเสียงปืนแตกก็เริ่มที่ีิสาน มันเป็นเวรเป็นกรรมหรือเป็นภาคที่ถูกเมินกันนะ ที่ทำให้คนอีสานต้องเป็นศพแรกๆของการเรียกร้อง แล้วก็มักโดนดูถูกเหยียดหยามทุกที
ท่านผู้มีปัญญาช่วยกันคิดที ว่าเราจะทำอย่างไรไม่ให้บ้านเมืองเราดำเนินไปถึงขั้นสงครามชนชั้น เพราะบอกไว้ก่อน ว่าคนโง่และคนจนไม่ได้มีแค่อีสาน ถ้าลองทะลักขึ้นมาล่ะก็.......
จากคุณ :
masked v 
- [
23 ส.ค. 50 05:42:16
]
กลัวเหลือเกิน ไม่อยากให้เกิด *** สงครามชนชั้น***
