ความคิดเห็นที่ 1 คุณแสนอักษรออกบัตรเชิญเป็นกระทู้ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ทราบเพียงว่านิราศวังบางยี่ขันนี้คุณพุ่มเขียนเป็นกลอนเมื่อตามเสด็จพระองค์เจ้านารีรัตนาไปเยี่ยมพระประยูรญาติที่วังบางยี่ขัน คุณพุ่ม หรือ “บุษบาท่าเรือจ้าง” เป็นธิดาของพระยาราชมนตรี(ภู่) ข้าหลวงเดิมในพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เดิมถวายตัวทำราชการฝ่ายใน ตำแหน่งพนักงานพระแสง แต่ต่อมาไม่สบายทูลลากลับออกไปอยู่บ้านบิดาแต่ยังสาว ชอบแต่งกลอนมาก่อนแล้ว แต่มามีชื่อเสียงในการแต่กลอนต่อเมื่อกลับออกมาอยู่นอกวัง คุณพุ่มอยู่แพที่หน้าบ้านบิดาข้างเหนือท่าพระ มักมีเจ้านาย  ไปติดพันเล่นสักวากับคุณพุ่มที่แพนั้นมิใคร่ขาด จนเรียกกันว่า "บุษบาท่าเรือจ้าง" เพราะจอดแพอยู่ใกล้ท่าเรือจ้างที่ท่าพระ พระองค์เจ้านารีรัตนาทรงเป็นพระเจ้าลูกเธอในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับเจ้าจอมมารดาดวงคำ ซึ่งเป็นหลานปู่เจ้าอนุวงศ์แห่งเวียงจันทน์  เจ้านาย "วงศ์เวียงจันทน์" มีความใกล้ชิดกับราชวงศ์จักรี มาตั้งแต่ก่อนสร้างกรุงเทพฯ เมื่อพ.ศ. ๒๓๒๕ เมื่อสร้างกรุงเทพฯ เสร็จ เจ้านายลาวได้สร้างวังริมแม่น้ำ ชื่อว่า “วังบางยี่ขัน” ใกล้กับโรงสุราบางยี่ขันสำหรับไว้เป็นที่พำนักเมื่อมากรุงเทพฯ ปัจจุบันไม่เหลือซากให้เห็นแล้ว คุณพุ่มได้แต่งนิราศบางยี่ขัน ซึ่งกล่าวถึงเจ้านายในพระราชวงศ์จักรีที่มีเชื้อสายวงศ์เวียงจันทน์ ดังนี้ แต่เจ้าเมืองมุกดาได้มาปะ                    องค์พระดนัยนาถเสนหา คือพระสายสุดกระษัตริยรัตนา               เปนนัดดาเนื้อนพคุณนาม เฉลิมวงศ์เวียงจันโดยอันดับ                 สืบสลับในจังหวัดกระษัตริย์สยาม พระน้องน้อยนงนุชนั้นสุดงาม               ทรงพระนามประดิษฐาสร้อยสารี มิได้ตามบาทบงสุ์พระองค์ใหญ่             เสด็จอยู่ในตึกตําหนักเป็นศักดิ์ศรี ได้มาชมสมถวิลก็ยินดี                       จดบาญชีชื่อเสียงชาวเวียงวงศ์ เมื่อเดิมทีมีบุญสกุลสูง                        กลายเปนยูงแล้วขยับกลับเปนหงส์ อันชาวศรีสัตนหุตสมมุติพงศ์                รวมพระวงศ์สมเด็จฟ้ามาลากร คือกรมขุนบําราบปรปักษ์                     เฉลิมหลักโมลิศอดิศร เปนวงศ์เวียงเรียงลําดับไม่ซับซ้อน         กับสมรเสมอทรวงแม่ดวงคํา แลนับเนื่องเบื้องยุคลกุณฑลฟ้า             วงศ์จังหวัดสัตนาเลขาขํา เจ้ามุกดามาจําเพาะคราวเคราะห์กรรม     ป่วยประจําจึงบอก “คุณ” ออกมา “คุณ” ในที่นี้คือ คุณจอมมารดาดวงคํา “เจ้าเมืองมุกดา” คือ เจ้าจันทรเทพสุริยวงศ์ ไม่ทราบว่าคุณแสนอักษรมีเรื่องเต็มของนิราศเรื่องนี้หรือไม่  อยากจะอ่านตอนที่คุณพุ่มเพ้อฝันคร่ำครวญถึงความรักและความเสน่หาอาลัยอยู่เหมือนกัน จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 24 ส.ค. 50 14:10:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านมาจาก รวมนิราศเบ็ดเตล็ด  เป็นหนังสือชุดภาษาไทยของคุรุสภา พิมพ์ครั้งแรก  พ.ศ. ๒๕๒๘  ราคา ๒๖ บาท คุรุสภา พิมพ์ พระราชนิพนธ์กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาทไว้ในเล่มนี้อีก ๒ เรื่อง คือ พระราชนิพนธ์ครั้งเสด็จไปรบพม่าที่เมืองนครศรีธรรมราช เมื่อ ปีมะเมีย พ.ศ. ๒๓๒๙ และ พระราชนิพนธ์ครั้งเสด็จไปตีเมืองพม่า เมื่อปีฉลู พ.ศ. ๒๓๓๖ ตอนที่เข้าใจได้ คือ นาวาล่วงทรวงเสียวเหลียวเหลียวหลัง     แลดูวังสังเกตเทวษหมอง นิจจาเอ๋ยเคยเป็นข้าฝ่าละออง      อำไพผ่องเพียงเดือนบนเรือนรถ สิ้นพระชนม์ล้นกระหม่อมจอมกบัตริย์      เคยเปรมประสารพัดวิบัติหมด แต่ก่อนเอ๋ยเคยมีอิสริยยศ      เดี๋ยวนี้ลดลับเลือนเหมือนเดือนดาว .................... .................... ถึงท่าขุนนางวังเวงวิเวกจิต      คงจะคิดถึงพระเดชเทวษหา เคยเฝ้ารับสั่งถามความสุธา      เดี๋ยวนี้มาเฝ้าพระโกศไม่โปรดปราน เชิงอรรถ แจ้งว่าเป็น พระบรมศพพระบาทสมเด็จฯ พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 50 20:43:59 จากคุณ : แสนอักษร - [ 24 ส.ค. 50 16:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "สิทธิ  ศรีสยาม"  ติงไว้ว่า การเดินทัพ ใน ลิลิตพระลอ หรือลิลิตเตลงพ่าย  นิราศอิเหนา  หรือ นิราศนรินทร์   ผู้ประพันธ์ นึกถึง"แต่ใบหน้าของชู้รัก และรสสวาทในที่ลับ" เห็นต้นไม้ใบหญ้า เช่นต้นขานาง ก็นึกถึงขาอ่อนของคนรัก เห็นต้นเล็บมือนาง  ก็นึกถึงรอยเล็บ กลับมาที่นิราศวัดบางยี่ขัน  เพื่อให้คุณเพ็ญชมพู ขยายความต่อ อิฉันอ่านดังๆเพื่อความไพเราะอย่างเดียว ถึงท่าพระปะบ้านสถานถิ่น       ยิ่งถวิลหวั่นใจมิได้เห็น สวาสดิ์แสวงแฝงชีวิตมามิดเม้น       เป็นรักเร้นรักร้างจึังจางจร เชิงอรรถอธิบายว่า บ้านเดิมของคุณพุ่มอยู่ที่ท่าพระ จะคงสัตย์ฤๅจะปัดขี้ปดปิด       ฤๅจะคิดลายลักษณอักษร เห็นบ้านเรือนเตือนใจอาลัยกลอน       ปานนี้นอนอยู่ที่หอแล้วหนอจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 50 17:36:39 จากคุณ : แสนอักษร - [ 24 ส.ค. 50 16:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ที่ทรวงซื่อถือธรรมน้ำพิพัฒน์      โสมนัสสนิทนาถราชการ หมายเป็นหนึ่งพึ่งเขตพระเดชเสด็จ       เป็นสิ้นเสร็จครองสัตย์อัธิษฐาน ขอเป็นข้ากว่าจะถึงซึ่งนิพพาน       ไม่โปรดปรานเปรียบเป็นเพียงเอ็นดู ู นี่เป็นข้ามาพึ่งเพียงครึ่งชาติ       แรมนิราศร้างรสโอ้อดสู เหมือนสระสุทธิ์บุษบงทรงเรณู       ไร้ที่ผู้รักษาพยาบาล อ่า....แล้ว..แล้ว  เจ้าช่อมะกอกดอกมะไฟ  นี่เย้ยกันชัดเลยใช่ไหมคะ หมายความว่า ไม่โปรดยกเป็นเจ้าจอม  เพียงเอ็นดู หรือคุณพุ่ม  สูงอายุ ไปคะ  หรือไม่สวย เปิดแพเป็น salon   ขนาดนี้  มีบุรุษผู้สูงศักดิ์มากรอ ........เป็นรักเร้นรักร้างจึงจางจร..... จากคุณ : แสนอักษร - [ 24 ส.ค. 50 17:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 งานนี้ ... ขออ่านอย่างเดียว หวัดดีครับ พี่แสนฯ และ คุณเพ็ญชมพู จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 24 ส.ค. 50 21:21:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะ คุณหนุ่มไทยไร้นาม เรื่องพดด้วงทองคำ  เจอหลักฐานแล้วค่ะ มีอยู่จริง  ผลิตในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีตราจักรและตราพระมหามงกุฏ เป็นรูปก้อนสี่เหลี่ยมมน  และเป็นรูปไข่ ไม่มีรายละเอียดอื่นใดค่ะ เจอในหนังสือ เครื่องทองรัตนโกสินทร์  ของ โครงการสืบสานมรดกวัฒนธรรมไทย หน้า ๒๔ อ่านเรื่องทองคำในวัดราชบูรณะ(หน้า ๕๗) "จากการให้ปากคำของคนร้าย  ทำให้ทราบว่านอกจากของกลางที่ถูกยึดแล้ว มีเครื่องทองส่วนหนึ่ง น้ำหนักประมาณ ๗๕ กิโลกรัมได้ถูกลักลอบนำออกไปแล้วก่อนหน้านี้ และไม่สามารถติดตามคืนมาได้" เล่ามาเฉยๆ  เพราะเฉพาะเรื่องหนังสือโบราณ ก็เศร้าพอแล้ว ถ้าคุณหนุ่มฯไม่ลืม  กรุณาเล่าเรื่องคัมภีร์ไบเบิ้ลที่เห็นมาด้วยนะคะ จะส่งข้อมูลให้ชมรมนักอ่านนักสะสมรุ่นใหม่ไว้ต่อยอดค้นคว้าสืบไป แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 50 22:49:26 จากคุณ : แสนอักษร - [ 24 ส.ค. 50 22:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อะฮ้า! พดด้วงทองคำ  ในที่สุดก็มีอยู่จริง ขอบคุณครับ  พี่แสนฯ ส่วนเรื่องคัมภีร์ไบเบิล  ไม่ไปไหนเสีย  เพราะเป็นของผมเองครับ แต่ขอเวลาหน่อยครับ  ผมว่าถ่ายรูปดีกว่า ซึ่งต้องรอเจ้าลูกชายกลับมาบ้านก่อน ผมเอง  ทำไม่เป็นครับ  คนตกยุค ฮือๆ จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 25 ส.ค. 50 07:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องวังบางยี่ขัน  ขอยืมมาจาก  คุณน้องโตมิโตฯ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=tomito-kushowda&month=05-2007&date=04&group=11&gblog=5 เพราะละเอียดหาอ่านไม่ได้ที่ไหน   คุณเพ็ญคะ  คุณพุ่มมีพี่น้องหลายคนไหมคะ เท่าที่ในนิราศ วังบางยี่ขัน เห็นเอ่ยแต่ คุณ น้อย  ซึ่งมีวาสนาบารมีมาก เห็นวังกรมสีห์ที่นิพพาน       แสนสงสารพงศ์กษัตริย์วิบัติเป็น ................. ................. ทิ้งคุณน้อยสร้อยเศร้าเปลี่ยวเปล่าใจ       ให้ร้องไห้โหยหาทุกราตรี เคยเปรื่องโปรดโสดทรวงจะง่้วงเหงา       แต่ลูกเต้าเล่ายังอยู่กระจู๋กระจี๋ ค่อยสบายคลายคลั่งเพราะมั่งมี       ไม่เหมือนพี่คุณพุ่มซุ่มซุกซน พ่อแม่น้ายายตายเหมือนถั่ว       ยังแต่ตัวเต็มทีออกปี้ป่น มายอมยากฝากชีวิตด้วยฤทธิจน       อยู่เป็นคนชิดใช้หมั่นไปมา หม่อมน้อย เดิมเป็นหม่อมของกรมหมื่นมาตยาพิทักษ์   มีพระธิดา คือ หม่อมเจ้าสารพัดเพชร และโอรสซึ่งต่อมาได้เป็นพระองค์เจ้า ประเสริฐศักดิ์ ต่อมาได้เป็นหม่อมห้ามใน กรมขุนสีหวิกรม(พระองค์เจ้าชุมสาย)  ต้นราชสกุลชุมสาย  มีพระโอรส ธิดา อีก ๗ องค์ องค์สุดท้อง คือ หม่อมเจ้าปฤษฎางค์ ต่อมาคือ พระวรวงค์เธอพระองค์เจ้าปฤษฎางค์ (อ่านมาจาก ประวัติย่อ นายพันเอกพิเศษ พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าปฤษฎางค์ พิมพ์ ในงานพระราชทานเพลิงศพหลวงเอนกนัยวาที(ม.ร.ว. นารถ ชุมสาย)เมื่อวันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๑๓) ถ้าจะบังอาจ นับ  คุณพุ่ม เป็น ป้า  พระองค์เจ้าปฤษฎางค์ ตายเหมือนถั่ว  คง ประมาณว่า ล่วงลับตามๆกันไป เรียนเชิญคุณจำปูน(อ่างหยก)ผู้มีสายตาู้แหลมคม และท่านที่มันมือ  แก้ไขที่เขียนมาด้วยค่ะ เพิ่งลากเส้นถูกเมื่อครู่เอง เรื่องบิดาคุณพุ่มนั้น  พอหาอ่านได้ไม่ยาก จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 50 07:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คคห ที่ ๘  หายไป  ขอไปตามก่อนค่ะ ว้า.....เล่าเรื่อง คุณน้อย  น้องสาวของคุณพุ่มไว้ตั้งเยอะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=tomito-kushowda&month=05-2007&date=04&group=11&gblog=5 อ่านไปพลางๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 50 07:59:33 จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 50 07:47:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดเห็นที่ ๑๐ เรื่องคุณพุ่ม คนดีที่ข้าพเจ้ารู้จัก พระนิพนธ์สมเด็จฯ กรมพระยาดำรง ราชานุภาพ ก็พลอยหายไปด้วย ต้องออกไปตามอีกแล้ว สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ท่านไม่ได้ทรงเล่าเกี่ยวกับนิราศบางยี่ขันไว้เลย แต่ก็พอทำความรู้จักคุณพุ่มในแง่ความสามารถในการแต่งโคลงกลอนได้เป็นอย่างดี อยากฟังคุณแสนอักษรอ่านนิราศบางยี่ขันต่อ ขอบพระคุณล่วงหน้าในความกรุณา จากคุณ : เพ็ญชมพู - [ 25 ส.ค. 50 11:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สงสัยต้องร้องเพลง  โปรดเถิด...ดวงจา...ย  ไปพลางๆเจ้าค่ะ คุณเพ็ญชมพู อ่านดังๆไปก่อนนะคะ เริ่ม   คุณพุ่มแต่งเรื่องตามเสด็จพระองค์เจ้านารีรัตนาไปเยี่ยมพระญาติ เมื่อปีมะเส็ง พ.ศ. ๒๔๑๒ สิบเอ็ดพุธอุตราเวลาสาย   แสนอาดูรทูลลาเยี่ยมน้าชาย กับพระสายสุดกษัตริย์รัตนา(๑)         พระองค์เจ้านารีรัตนา หลานสาวเจ้าประทุมคุมไปด้วย(๒)       เจ้าปทุมดี บุตรีเจ้าอนุวงษ์ เป็นเจ้าจอมในรัชกาลที่ ๓     ดูสะสวยส่างสดซึ่งยศถา แต่คุณจอม(๓)ตรอมกรมอารมณ์อุรา      เจ้าจอมมารดาดวงคำ ไม่ผัดหน้าผิวเนื้อเธอเหลือนวล ยังงามงดชดช้อยนั้นน้อยฤๅ สมเขาลือว่าเป็นองค์ทรงสงวน ที่ปราโมทย์โปรดปรานการก็ควร จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 50 18:24:19 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อิฉันสร้างจินตนาการว่า คุณเพ็ญเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่นั่งอยู่ในห้องสมุดอันโอฬาร แสนอักษร บุตรขุนนางผู้น้อย มาพำนักอยู่ด้วยเพื่อเรียนหนังสือ นั่งอ่านหนังสือตามคำบัญชา เห็นเก๋งทองของประทานมีม่านกั้น       สะอื้นอั้นโอ้อายสายกระแส ยศมนุษย์สุดคะเนปรวนเปรแปร       มันไม่แน่นิ่งอยู่กับผู้ใด ต่อไปผ่านวัดระฆัง   วังกรมราชสีห์ องค์รัตนาบานเบิกให้เลิกม่าน       เห็นวังกรมราชสีห์ที่นิพพาน แสนสงสารพงศ์กษัตริย์วิบัติเป็น (โปรดกลับไปดู คคห ๘ ) จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ส.ค. 50 18:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คคห  ๑๒   หายไปกับความคิดของเครื่องจักรกลเสียอีกแล้ว การที่จะเล่าเรื่อง นิราศที่หาอ่านยาก  ให้เป็นร้อยแก้ว  โดยไม่ยกต้นฉบับมาเอ่ย  ก็ดูพิกลพิการทรมานไปหน่อย ประวัติปลายชีวิตของคุณ พุ่ม   กวีหญิงของเมืองไทย  ที่มีชีวิตปานเทพนิยาย ที่มีหลักฐานยืนยัน ว่าเธอไปไหน  อยู่กับใคร  ทำอะไรบ้าง คงต้องปล่อยคาไว้ ณ ที่นี้ อังเว(ยืมมาจากคุณ AntiSpam) จากคุณ : แสนอักษร