ความคิดเห็นที่ 8
การผันคำตาย
อักษรกลาง ผันได้สามเสียง ใส่รูปวรรณยุกต์ได้สองตัว คือ โท และตรี ออกเสียงเป็น โท และตรี เช่น จะ จ้ะ จ๊ะ (รูป : สามัญ โท ตรี เสียง : เอก โท ตรี) ถ้าเป็นคำตายแบบมีตัวสะกด ผันได้แต่ไม้ตรี เช่น จาก จ๊าก, จาด จ๊าด, จาบ จ๊าบ, โอษฐ์ โอ๊ต
อักษรสูง ผันได้สองเสียง รูปวรรณยุกต์ที่ใช้คือ โท ขะ ข้ะ (รูป : สามัญ โท เสียง : เอก โท) (แต่จริงๆ นึกคำที่เป็นรูปโท ของอักษรสูง ที่ใช้จริงๆ ไม่ออกเลย รู้สึกเหมือนกับว่า มีเสียงนี้เพราะเป็นเสียงคู่กับอักษรต่ำ(คู่) เท่านั้นเองค่ะ)
อักษรต่ำ ผันได้สองเสียง รูปวรรณยุกต์ที่ใช้ได้คือ เอก คะ ค่ะ (รูป : สามัญ เอก เสียง : ตรี โท) งะ ง่ะ, ยะ ย่ะ, นะ น่ะ (ว่าแต่ เกิดมาไม่เคยเห็นที่ใช้ พ่ะ, ท่ะ เหมือนกันนะ)
อักษรสูงและอักษรต่ำที่เป็นคำตายแบบมีตัวสะกด ไม่มีรูปวรรณยุกต์อื่น
อักษรสูงเป็นเสียงเอกเสมอ ไม่ว่าสระเสียงสั้นหรือสระเสียงยาว ขก โขก สบ โสด โหด เผ็ด เห็ด เฉด
อักษรต่ำ สระเสียงสั้น จะได้เสียงตรี คับ คัก คัด, คุบ คุก คุด, ทับ ทัก ทัด, ทุก ทุบ ทุด อักษรต่ำ สระเสียงยาว จะได้เสียงโท โคบ โคก โคด ธูป ทูต ภูต มาก ยาก โยก
หลักการน่าจะมีเท่านี้นะคะ เท่าที่นึกออก
จากคุณ :
สาวน้อยร้อยแปด
- [
27 ส.ค. 50 22:06:07
]
|
|
|