ความคิดเห็นที่ 1 อธิบายแผนที่ 1 วัดสุวรรณภูมิ 2 ศาลากลางจังหวัดสุพรรณบุรี ตอนนี้ย้ายไปอยู่ศูนย์ราชการใหม่ทางเหนือ ปัจจุบันคือที่ว่าการอำเภอเมืองสุพรรณบุรี 3 ถนนพระพันวษา สีชมพู 4 ถนนประชาธิปไตย สีเขียว เริ่มตรงนี้ 5 บริเวณใกล้หัวถนน (พระพันวษา) เรานั่งรอรับเสด็จกันตรงบริเวณนี้ 6 วัดไชนาวาส จุดสิ้นสุดของเพิงรับเสด็จ 7 ถนนมาลัยแมน สีน้ำเงิน จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:22:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วันนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จมาทอดผ้าพระกฐินต้นที่วัดสุวรรณภูมิ วัดที่หลวงพ่อเปลื้องหรือหลวงพ่อเปลื้อง หรือพระเทพวุฒาจารย์ (เปลื้อง คงฺคสุวณฺโณ) อดีตเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี ครองเจ้าอาวาสวัดอยู่ ดังในกระทู้นี้ครับ เมื่อบาตรพระสังคโลกกลับคืนสู่บ้านเกิด : ใบเดียวที่นี่ ที่เมืองสุพรรณ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/08/K5744537/K5744537.html NickyNick   - [ 23 ส.ค. 50 14:38:04 ] ช่วงเวลาใกล้เคียงกันนั้น  พสกนิกรเมืองสุพรรณมีโอกาสเฝ้ารับเสด็จพระบรมวงศานุวงศ์หลายครั้ง รวมทั้งสมเด็จพระสังฆราชด้วย เพราะขณะนั้นสมเด็จพระสังฆราชเป็นชาวสุพรรณบุรี พระองค์เสด็จเมืองสุพรรณเมื่อคราวที่ชาวสุพรรณร่วมใจกันสมโภชเป็นสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริ) ณ จังหวัดสุพรรณบุรี ๑๖ ก.ย. ๒๕๑๕ พระเจ้าอยู่หัวเสด็จเมื่อ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๑๖ และเมื่อ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๑๘  ที่กิ่งอำเภอด่านช้าง เปิดเขื่อนกระเสียว เขื่อนดินที่เขาบอกว่ายาวที่สุดในประเทศไทยขณะนั้น นอกเหนือจากที่จดไว้นี้ ก็จำไม่ได้แล้วครับ ....... เป็นรูปหลวงพ่อเปลื้อง แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 50 08:24:10 จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:30:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ระหว่างนี้ กระทู้เที่ยวศาลเจ้าพ่อหลักเมืองสุพรรณก็ยังคงดำเนินอยู่ครับ เชิญเที่ยวชมกันได้ ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองสุพรรณ : ศูนย์รวม 3 วัฒนธรรม และเชิญเที่ยวงานทิ้งกระจาดประจำปี http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/08/K5760146/K5760146.html NickyNick   - [ 28 ส.ค. 50 10:43:03 ] มังกรยักษ์สีชมพู แห่งเดียวที่นี่ ที่เมืองสุพรรณ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 50 08:25:16 จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมโชคดีเหลือเกินที่เกิดมาเป็นคนสุพรรณครับ แล้วยิ่งโชคดีใหญ่ที่บ้านอยู่บริเวณที่รับอากาศบริสุทธิ์เป็นอย่างดี เพราะถือว่าตั้งอยู่ใจกลางบ้านนอกของเมืองนี้แล้วเช่นกัน แม้ว่าถนนหนทางจะเข้าสู่ตัวเมืองลำบาก เป็นทางลูกรังแคบๆ พอฤดูน้ำท่วมทีก็จะตัดขาดจากโลกภายนอก รถเมล์สองแถวประจำทางนานๆ สักชั่วโมงครึ่งถึง ๒ ชั่วโมงจะมาที แต่ก็ถือว่ายังไม่หนักหนานัก แต่ถ้าเบื่อที่จะยืนรอรถเมล์ประจำทาง ก็นั่งเรือจ้างข้ามแม่น้ำได้ ซึ่งก็ต้องเอาใจคนพายเรือหน่อย เพราะไม่ได้เป็นอาชีพประจำของเขา บ้านผมอยู่ใจกลางระหว่าง ๒ วัด ระยะทางเท่าๆ กันประมาณ ๒๐๐-๓๐๐ เมตร คนพายเรือบ้านจะอยู่ติดกับวัดทั้งสอง พอนั่งเรือข้ามฝั่งได้แล้ว ตรงนั้นก็จะเป็นเขตเทศบาลไปแล้ว คราวนี้จะนั่งรถเมล์กี่คันกี่สายได้เลย  ราคาก็ไม่แพงเหมือนฝั่งที่บ้าน  นี่ละครับ คนบ้านนอกจะจ่ายแพงกว่าทุกอย่างเป็นประจำ ซึ่งเกี่ยวกับการคมนาคมติดต่อในหมู่บ้าน ผมเขียนแทรกไว้ใน ๒ กระทู้นี้บ้างแล้ว เมื่อรั้วของชาติเสียชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่ : ปัญหาครอบครัวที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและยาวนานเกือบ 24 ปี http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/04/K5325097/K5325097.html NickyNick   - [ 17 เม.ย. 50 10:28:03 ] 8 พฤษภาคม 2550 : ครบ 24 ปี ที่พาพ่อกลับบ้าน http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/05/K5387699/K5387699.html NickyNick   - [ 8 พ.ค. 50 10:58:48 ] จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:36:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขณะนั้นไฟฟ้าที่บ้านมีใช้แล้ว  เขาลากสายมาตามถนนลูกรังเส้นนั้น ไปสุดที่วัดที่อยู่ทางเหนือของบ้าน  แล้วเส้นทางต่อจากนั้นไปก็จะไม่มีไฟฟ้าใช้อีกเลย  ถนนต่อจากวัดนั้นก็ยิ่งแคบไปอีก ตอนนั้นเขายังใช้เสาไม้ทั้งต้นมาปักเป็นเสาไฟ  เพิ่งเปลี่ยนเป็นคอนกรีตเมื่อช่วงเศรษฐกิจดีไม่นานนี้เอง โชคดีที่บ้านเราตั้งอยู่ตรงนั้นอีก  เพราะอีกเป็น ๒๐ ปี ไฟฟ้าถึงจะเดินตลอดจนสุดสายทางเส้นนั้น น้ำประปามาทีหลังหน่อย  การประปาส่วนภูมิภาคขุดท่อเข้ามาช่วงปี ๒๕๒๒ ซึ่งบ้านเราก็ใช้กันเลยทันที กำลังเห่อ ท่อน้ำประปาก็ไปสุดที่วัดเหนือบ้าน จุดเดียวกับสุดเขตเสาไฟฟ้านั่นละครับ ถึงแม้จะมีไฟฟ้านานแล้ว แต่โทรทัศน์ยังมีไม่กี่บ้าน ต้องอาศัยไปดูที่บ้านข้างเคียง หรือยืนดูกันตามร้านค้า คืนไหนมีละครดีๆ ก็ช่อง ๗ สีทีวีเพื่อคุณปัจจุบันนี่แหละ อยู่ช่องเดียวที่มีละคร ลูกค้าก็จะแน่นเต็มร้านค้าเลย เช่น เรื่องปอบผีฟ้า ที่ตอนนั้นดังมาก มนฤดี ยมาภัย เล่นเป็นหลานปอบ คุณยายอะไรไม่รู้ ไม่แน่ใจว่าหม่อมสุลาลีวัลย์ สุวรรณทัต หรือเปล่า เป็นยายผีปอบ จำชื่อจำหน้าจำตากันไม่ไหวแล้ว พอปอบออกมา เด็กก็จะไปหลบดูอยู่หลังผู้ใหญ่กันแทน หรือเรื่องห้องหุ่น ที่หลวงภรตเป็นหุ่นเจ้าของบ้านที่น่ากลัว ลูกค้าก็เต็มร้านหมด ตอนเด็กๆ นะครับ เขาทำหนังละครอะไรมาให้ดู เราก็รู้สึกว่าแนบเนียนไปหมด อ้อ โทรทัศน์ยังเป็นขาวดำส่วนใหญ่กันครับ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 13:03:48 จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนนั้นใกล้บ้านมีร้านค้าของชำอยู่ ๒ ร้าน  เราจะผลัดกันอุดหนุนทั้ง ๒ ร้านนี้แหละ เพราะไปไหนกันไม่รอด กลางคืนก็จะเดินมาดูละครที่นี่ ส่วนข่าวในพระราชสำนัก จำไม่ได้ว่าตอนนั้นมีเป็นระบบแบบนี้หรือเปล่า แต่คิดว่าไม่ใช่ช่วง ๒ ทุ่มเป็นแน่ คนอ่านข่าวที่ดีๆ สมัยนั้นจะต้องเคร่งขรึม นั่งนิ่ง ตัวตรง พูดชัดถ้อยชัดคำ แล้วก็ต้องยิ้มไม่เป็น ถ้าอ่านข่าวแล้วพูดผิดคำนิดหน่อย ก็จะบอกว่า “ขออภัย”  เท่านั้น  แล้วก็อ่านต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต้องมีส่งยิ้มเหรือขวยเขินกับพวกเราแม้แต่น้อย แต่เราจะติดตามข่าวสารบ้านเมืองทางวิทยุทรานซิสเตอร์ระบบเอเอ็มกันครับ ตอนนั้นทุกบ้านจะขาดวิทยุไม่ได้ เพราะเป็นของอเนกประโยชน์ จาระไนไม่หมดครับ แล้ววิทยุก็จะเครื่องใหญ่ๆ ด้วย นอกจากถ้าจะไปทำไร่ทำนาก็จะซื้อวิทยุเครื่องเล็กๆ ที่หิ้วกันไปได้สะดวก นกจากนั้นเราก็จะไปอ่านหนังสือพิมพ์ตอนเช้ากันที่ร้านค้าทั้งสองร้านนั้นด้วย ร้านหนึ่งจะชงกาแฟด้วย ส่วนปาท่องโก๋หรือขนมอื่นจะซื้อมาจากตลาดพร้อมกับพืชผักเนื้อหมูเนื้อวัวจากตลาดมาขายพร้อมกันด้วย  ทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็กจะมารวมกันตอนเช้าที่ร้านค้า พร้อมกับอ่านข่าวสารบ้านเมืองและพูดคุยกัน ก็เป็นสภากาแฟย่อยๆ กลางหมู่บ้านสมัยนั้นเลยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เนื่องจากหาโทรทัศน์ดูยาก แล้วก็เป็นขาวดำ พวกเราจึงเห็นพระเจ้าอยู่หัวจากทางหน้าหนังสือพิมพ์เป็นส่วนใหญ่ ถึงยังไง ผมก็จำภาพสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระราชินีนาถได้แม่น ส่วนสมเด็จพระเจ้าลูกเธอทั้ง ๔ พระองค์ คุ้นแต่ภาพขณะยังทรงพระเยาว์ และเป็นภาพที่ทรงพระสำราญยิ่งนัก เนื่องจากตอนนั้นผมยังเป็นเด็ก และคิดว่าเราเองเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง เราเป็นเด็กโชคดีที่สุด เป็นเด็กหล่อสุด  เป็นเด็กเรียนเก่ง  เป็นเด็กขยัน  เป็นเด็กน่ารัก  - สารพัดดีแล้วแต่จะคิด ก็เลยคิดว่าพระเจ้าลูกเธอจะมีพระชนม์พอๆ กับวัยของเรา ตอนรับเสด็จเห็นพระเจ้าลูกเธอทั้ง ๒ พระองค์ มีพระชนม์โตมากแล้ว ก็เลยผิดหวังไปนิดหนึ่ง จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พวกเราไปนั่งรอรับเสด็จแต่เช้า เราพายเรือของพวกเราเองข้ามฟากแม่น้ำไปผูกไว้อีกฝั่งหนึ่ง  แล้วก็เดินกันไปเป็นกลุ่มใหญ่ จำไม่ได้ว่า ครอบครัวเรามีใครไปบ้าง แต่พ่อไม่ได้ไป เพราะคงยุ่งกับการทำงานอย่างอื่น พี่ชายคนโตได้มาเป่าแตรรับเสด็จด้วย  บอกว่าตอนเปิดเขื่อนกระเสียวเมื่อ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๑๘  เขาก็ไปเป่ารับอีก แม่ไปแน่ พี่น้องคนอื่นจำไม่ได้ มีญาติพี่น้องคนอื่นไปกันเยอะมาก แล้วก็ขาดคุณป้าคู่ทุกข์คู่ยากกับผมอีก ๒ ท่านนี้ไม่ได้  ที่ผมเขียนถึงท่านหนึ่งไว้ในสองกระทู้นี้ครับ กับคุณป้าที่ทั้งชีวิตอุทิศเพื่อการท่องเที่ยว : ตอน 1 ประสบการณ์เฉียดตาย http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/07/K5564644/K5564644.html NickyNick   - [ 1 ก.ค. 50 12:38:47 ] กับคุณป้าที่ทั้งชีวิตอุทิศเพื่อการท่องเที่ยว : ตอน 2 (จบ) http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/07/K5588331/K5588331.html NickyNick   - [ 8 ก.ค. 50 11:42:34 ] จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราไปจองที่กันแต่เช้า สถานที่เฝ้ารับเสด็จก็เป็นถนนพระพันวษายาวตั้งแต่วัดสุวรรณภูมิถึงวัดไชนาวาส สุดถนนพระพันวษาด้านเหนือก่อนถึงวัดไชนาวาสเล็กน้อยเรียกกันว่า หัวถนน แล้วก็ต่อเนื่องกับถนนประชาธิปไตยหน้าวัดไชนาวาสเลยครับ สร้างเป็นเพิงคลุมสองฝั่งถนนพระพันวษากับถนนประชาธิปไตยช่วงที่กล่าวถึง หลังคามุงทางมะพร้าวทั้ง ๒ ฝั่งถนน ตรงกลางเป็นทางเสด็จพระราชดำเนิน มีผ้าพรมปูพื้นตลอดทางเสด็จ น่าจะเป็นพรมสีแดง เพิงรับเสด็จกินระยะทางเกือบ ๑ กิโลเมตร พวกเราเฝ้าอยู่ทางหัวถนนเป็นฝั่งด้านแม่น้ำ  รู้สึกว่าจะอยู่ใต้ต่อร้านมิตรเจริญการพิมพ์ (ปัจจุบันย้ายไปอยู่ถนนกรุงเทพ-สุพรรณ-ชัยนาทแล้ว) เพิงสำเร็จด้วยฝีมือภารโรงเป็นส่วนใหญ่ครับ นี่เป็นหลักฐานตัวอย่างจากบันทึกรายวันครูใหญ่ของโรงเรียนหนึ่งในเมืองสุพรรณคราวนั้น จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เรารอกันแต่เช้ายันบ่าย รอแล้วรอเล่า ถือธงทรงพระเจริญกันแต่เช้า จนกระวนกระวายเหมือนกัน ได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์มาตั้งนานแล้ว จะเดินไปทางไหน หรือเดินไปหาของกิน เดี๋ยวกลับมาก็จะไม่มีที่นั่งอีก คนละเบียดกันแน่นเอี๊ยด ข้าราชการก็จะเดินมาพูดคุยกระจายเสียงเป็นแรงใจบ้าง อบรมสั่งสอนให้ความรู้บ้าง พวกเราปูหนังสือพิมพ์นั่งกันบนถนนนั้นครับ ข้าราชการจะบอกให้เราเอาหนังสือพิมพ์ที่รองนั่งพลิกขึ้นมาดู ถ้ามีรูปพระเจ้าอยู่หัวและพระบรมวงศ์ ก็ไม่ให้นั่งทับท่าน จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:40:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พระองค์เสด็จแล้ว ตอนแรกยังคิดเลยว่าฟ้าหญิงทั้งสองคงจะมีพระองค์เล็กแบบพวกเรา  เที่ยววิ่งเล่นซุกซนแบบพวกเรา พอถึงคราวพระองค์มา  ฟ้าหญิงทั้งสองกลับมีพระองค์โตน่าเกรงขาม  เราจึงรู้สึกผิดหวัง   เสด็จพระราชดำเนินมาจากทางวัดสุวรรณภูมิอย่างกระฉับกระเฉง ชาวบ้านที่นั่งเฝ้ารับเสด็จถือดอกไม้ดอกบัวตรงไหน วางผ้าเช็ดหน้าปูไว้ตรงไหน ก็จะเสด็จไปรับและตรัสด้วยทุกคน  ที่นานหน่อยก็จะเป็นคนชรา พวกเรานั่งชื่นชมพระบารมี รอให้พระองค์เสด็จผ่าน แล้วก็อยากให้ประทับอยู่ตรงหน้าเราอย่างนานๆ จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:41:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ช่วงที่เสด็จผ่านพวกเราที่นั่งรออยู่  ทุกพระองค์ต้องรีบเสด็จ และรีบตรัสกับประชาชนอย่างรวดเร็ว เพราะพสกนิกรที่ผ่านการเฝ้าแล้ว ต่างเกรียวกรูโอบไล่ลุกฮือเบียดตามมาดูต่ออีกอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง เป็นการไล่ที่พวกที่นั่งอยู่ให้ยืนตาม คนที่นั่งรอรับเสด็จที่ยังไม่ผ่าน ก็เตรียมลุกหนีกันอย่างอลหม่าน เพราะกลัวจะถูกเหยียบ เราเลยชมพระบารมีได้แค่แป๊บเดียวจริงๆ ยังไม่หนำใจและคุ้มค่ากับที่รอคอยมาทั้งวัน และคิดว่าคนอื่นๆ ก็คงเป็นเหมือนกับเรา จากนั้นพวกเราก็ทำตามอย่างบ้าง รุกแทรกเข้าไปชมพระบารมีอย่างคนอื่น จนพระองค์ต้องรีบเสด็จพระราชดำเนินอย่างว่องไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อหนีพสกนิกรให้ทัน   เราคิดยังงั้น จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:44:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมาอ่านครับคุณนิค ปี 2516 เป็นปีที่ผมกำเนิด เป็นชาวสุพรรณพอดีเลยครับ จากคุณ : JadEiTe & WhiTe sHarK - [ 9 ก.ย. 50 12:45:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 พอถึงวัดไชนาวาส พระองค์ก็เสด็จโดยรถยนต์ แล้วไปขึ้นเฮลิคอปเตอร์กลับวังกรุงเทพ นี่เป็นแผนผังระยะทางเสด็จพระราชดำเนินเมืองสุพรรณบุรีครั้งนั้น จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีครับคุณเจได JadEiTe & WhiTe sHarK ยินดีต้อนรับครับ เจอกันอีกแล้ว หลังจากที่มาเยี่ยมกระทู้รถไฟเมืองสุพรรณครับ ยังจำได้ไหม 50 ปีทางรถไฟเมืองสุพรรณ : เส้นทางที่ถูกลืม http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/07/K5570983/K5570983.html NickyNick   - [ 3 ก.ค. 50 10:30:34 ] จากหนังสือพระราชกรณียกิจระหว่างเดือนตุลาคม ๒๕๑๖ ถึงเดือนกันยายน ๒๕๑๗ เขียนเกี่ยวกับการเดินทางมาสุพรรณครั้งนั้นว่า หน้า วันเสาร์ที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๑๖ เวลา ๑๑.๑๐ น. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ  เสด็จฯ โดยเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง  พร้อมด้วยสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิรินธรเทพรัตนสุดา  และสมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์  ไปทรงบำเพ็ญพระราชกุศลถวายผ้าพระกฐินต้น  ณ วัดสุวรรณภูมิ  อำเภอเมืองสุพรรณบุรี  จังหวัดสุพรรณบุรี  และทรงเยี่ยมราษฎร  ในการนี้คณะผู้บังคับบัญชาลูกเสือสำรองชั้นวูดแบดจ์ รุ่น ๒๒๙ ค.  สุพรรณบุรี และวิทยากร เฝ้าฯ ทูลเกล้า ฯ ถวายเงินโดยเสด็จพระราชกุศลในกิจการลูกเสือชาวบ้าน  และผู้มีจิตศรัทธาทูลเกล้าฯ ถวายเงินโดยเสด็จพระราชกุศล  เพื่อพระราชทานให้ผู้ว่าราชการจังหวัดนำไปถวายบูรณะและปฏิสังขรณ์วัดสุวรรณภูมิ เวลา ๑๕.๐๐ น.  เสด็จฯ ไปประทับเสวยพระกระยาหารกลางวันและทรงพักผ่อนพระราชอิริยาบถบนแพที่ประทับซึ่งทางจังหวัดจัดถวาย ณ ศูนย์เยาวชนเทศบาลเมืองสุพรรณบุรี เวลา ๑๖.๔๐ น.  เสด็จฯ โดยเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง  กลับถึงพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน  เมื่อเวลา ๑๗.๑๐ น. หน้า ครั้งที่ ๑๐ วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๑๖ - ฮ.  สนามฮ. สวนจิตรลดา – สนามฮ. จังหวัดสุพรรณบุรี  ระยะทาง ๙๖ กม. - ร.  สนามฮ. จังหวัดสุพรรณบุรี – วัดสุวรรณภูมิ  ระยะทาง ๒ กม. - ร.  วัดสุวรรณภูมิ – สนามฮ. จังหวัดสุพรรณบุรี  ระยะทาง ๓.๕ กม. ทางอ้อม - ฮ.  สนามฮ. จังหวัดสุพรรณบุรี – สนามฮ. สวนจิตรลดา  ระยะทาง ๙๖ กม. - ร.  สนามฮ. สวนจิตรลดา – พระตำหนักสวนจิตรลดารโหฐาน  ระยะทาง ๐.๓ กม. จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:51:33 ]

ความคิดเห็นที่ 16 นี่เป็นประสบการณ์การรับเสด็จครั้งแรกในชีวิตของผมครับ เหตุการณ์ตอนรับเสด็จครั้งนั้นก็หมดเพียงเท่านี้ เป็นความทรงจำที่ดีครั้งยังเด็ก จำอะไรไม่ค่อยจะได้ เพราะยังเด็กเกินและล่วงเลยมานานมาก แต่ยังมีเรื่องต่อเนื่องอีกหลายอย่างจะนำมาเล่าสู่กันฟัง หากท่านใดมีความทรงจำดีๆ พร้อมจะถ่ายทอดเล่าสู่กันฟัง ขอเรียนเชิญได้ครับ ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมติดตาม พบกันใหม่อีก ๒ วัน คือวันอังคาร จากคุณ : NickyNick - [ 9 ก.ย. 50 12:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 น่าสนุกจังนะครับ ผมเฝ้าพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จฯ พระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ราวๆสัก ป.ห้า ตอนนั้น ไปเฝ้าริมถนนราชดำเนินใน ตอนเสด็จฯถวายพระเพลิงสมเด็จพระบรมราชชนนี ตอนนั้นจำได้ว่าไม่รู้เรื่องอะไร เพียงแต่รู้สึกว่าอยากเห็นพระองค์พระเจ้าอยู่หัว พระเจ้าอยู่และสมเด็จฯ และพระบรมวงศานุวงศ์ ประทับในรถยนต์พระที่นั่ง ถ้าเฝ้าเห็นพระองค์ใกล้ๆจริงๆก็ตอนมัธยมปลาย ตอนนั้นพระพลานามัยในหลวงและสมเด็จฯ ดีมาก ตอนนั้นได้มีโอกาสไปเฝ้าฯที่วัดพระแก้ว  วันนั้นเป็นวันฉัตรมงคล คนเยอะมากๆ ผมได้ไปจองที่ตั้งแต่สักสิบโมง แล้วก็วางของออกไปหาอะไรทานเล่น กลับมาอีกทีก็ บ่ายสองหรือสาม ก็มานั่งในระเบียงวัด พอสัก สี่โมงกว่าก็นั่งกันแน่น ผมได้นั่งอยู่แถวเกือบหน้าสุด สักเกือบหกโมง พระราชทานเครื่องราชฯจุลจอมเกล้าเสร็จก็เสด็จฯมาเข้าประตูเกยหลังตรงศาลาสหทัยฯ วินาทีแรกที่เห็นพระองค์ รู้สึกตื่นเต้นมากที่ได้เห็น ใจมันสั่นๆไปหมด ผมจ้องพระพักตร์พระเจ้าอยู่หัวอยู่นาน รู้สึกทรงมีอำนาจอะไรสักอย่างที่มองไม่เห็น ทำให้ผมไม่กล้าจ้องพระองค์อย่างตรงๆ สมเด็จพระนางเจ้าฯ ทรงพระสิริโฉมมาก ถึงจะทรงพระเจริญแต่ก็ดูทรงคล่องแคล่ว พระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ต่างโบกพระหัตถ์ให้ประชาชน ประชาชนก็ส่งเสียงทรงพระเจริญ ๆๆ อยู่ตลอดทางเสด็จฯ ตอนนั้นพระเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นพระอุโบสถ ถวายบังคมพระแก้วฯ และก็เสด็จออกอีกครั้ง คราวนี้ ทรงพระดำเนินมาใกล้ผมมาก สักไม่ถึงสองเมตรได้ ก็ได้สัมผัสถึงพระบารมีที่เป็นที่แปลกประหลาด ตอนนั้นรู้สึกมืดตื้อไปหมด เหมือนหลุดอยู่ในอีกภพหนึ่งทีเดียว เหมือนพระองค์ดูดุจัง แต่ก็แย้มพระโอษฐ์บ้าง พระองค์ทรงพระดำเนินอย่างช้าๆ ไปตามลาดพระบาท ขณะที่ทรงพระดำเนินผ่านไปก็เหมือนเวลาแห่งความสุขได้หายไป รู้สึกเหมือนฝันไปที่ได้เฝ้าฯ องค์ผู้เป็นสมมติเทพ ผู้เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนไทยทั้งมวล ตอนนั้นจำได้ว่า ทูลกระหม่อมพระองค์ใหญ่ โดยเสด็จอยู่ด้านหลังขบวน ทรงจ้องมาที่ผม แล้วโบกพระหัตถ์ให้แบบเก๋ไก๋ ผมก็เลยบอกไปว่า ทรงพระเจริญพะยะค่ะ ท่านก็บอกขอบใจจ่ะๆ หลังจากนั้น ก็เสด็จฯกลับ นึกได้อีกที ก็นึกได้ว่า ทำไมเรารอที่จะเฝ้าฯท่านได้นานขนาดนี้ มารอตั้งแต่สาย ได้เฝ้าฯตอนมืด แต่อยากจะบอกว่าความรู้สึกนั้นได้หายไปหมดสิ้นเมื่อได้เห็นพระองค์ ต่อมาได้ทราบว่าพระองค์เสด็จฯอีกประมาณห้าปี และหยุดเสด็จเมื่อทรงพระประชวรเมื่อสองปีที่แล้ว จากคุณ : natthaset - [ 9 ก.ย. 50 13:47:50 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เด็กน้อยช่างคิดช่างฝัน  ได้กลายเป็นผู้ใหญ่ช่างเล่า ชื่นชมค่ะ จากคุณ : แฟนขับตัวจริง (ป้าป้าป้า) - [ 9 ก.ย. 50 14:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 19 รับเสด็จครั้งแรกก็ตอนจำความไม่ได้ แม่เล่าว่าเคยพาไปเฝ้าฯสมเด็จพระบรมฯกับสมเด็จพระเทพฯ ถ้านับครั้งแรกที่จำความได้คือ ได้เฝ้าทูลกระหม่อมจุฬาภรณฯครับ เป็นอะไรที่ตื้นเต้นและประหลาดที่ครับ ปล.เมื่อปีที่แล้ว ทูลกระหม่อมหญิงใหญ่ก็เสด็จที่โรงเรียนผมครับ ผมกราบท่านแล้วบอกว่าทรงพระเจริญ แล้วท่านก็รับสั่งว่า ขอบใจจ่ะๆ เช่นกันครับ.. จากคุณ : ทูนหัวของแม่ - [ 9 ก.ย. 50 15:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แวะมาอ่านครับ... เพราะช่วงนี้ใกล้สอบปลายภาคเต็มแก่แล้ว  อาจจะไม่ได้แว๊บมานะครับ  เจอกันอีกทีก็ช่วงวันที่ 20 นั่นแหละครับ จากคุณ : นอกราชการ - [ 9 ก.ย. 50 16:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่า...พี่นิคโชคดีจังครับ ตั้งแต่เกิดมา..ผมยังไม่มีโอกาสเลยสักครั้ง - -" สู้ๆต่ไปนะครับพี่... จากคุณ : Passepartout - [ 9 ก.ย. 50 17:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ลงชื่อไว้ก่อนนะครับพี่นิค เดินทางไปหนใด  ขอให้มีสวัสดิภาพทั้งไปและกลับนะครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 9 ก.ย. 50 18:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านไปได้ความรู้คู่ความสนุกไปด้วย  ภูมิใจเหลือเกินที่เป็นชาวสุพรรณฯ เหมือนกับพี่นิค น้องบีเคยเข้าเฝ้าล้นเกล้าฯ ทั้งสองพระองค์  ในพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท  เนื่องเพราะเป็นช่วงปีที่สมเด็จย่าสถิตอยู่ในพระบรมโกศ  วันนั้นเพิ่งกลับจากมหาวิทยาลัย  และรอต่อรถที่สนามหลวง  ฝนตกหนักเนื้อตัวเปียกปอน สักพักท้องถนนที่จอแจกลับเงียบสงัดจนได้ยินเสียงจิ้งหรีด  ไม่นานนักรถยนต์พระที่นั่งของล้นเกล้าฯ ผ่านหน้าหนูไปช้า ๆ   ตั้งสติได้ว่าพระองค์ท่านคงมาในพระบรมมหาราชวังเพื่อทรงสดับพระอภิธรรม  นึกได้ดังนั้นจึงรีบวิ่งไปไม่คิดชีวิต  หวังจะเข้าเฝ้าฯ ใกล้ชิดสักครั้ง ไปถึงพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท  น้องบีเป็นคนสุดท้ายของกลุ่มที่จะขึ้นไปถวายบังคมพระบรมศพสมเด็จย่า  ยังคิดอยู่ว่าโชคดีเหลือเกิน  ยืนรอที่เชิงบันไดได้แป๊บเดียว  เจ้าพนักงานบอกว่าแต่งกายไม่สุภาพให้มาวันหลัง  เพราะหนูใส่กางเกงเนื้อตัวเปียกปอน  หอบหนังสือกองโต แต่ด้วยความแก่นเซี้ยว  เมื่อเจ้าหน้าที่เผลอ  ประกอบกับกลุ่มประชาชนกำลังเดินขึ้นพระที่นั่งฯ หนูจึงรีบวิ่งขึ้นไปเฉยเลย เมื่อขึ้นไปบนพระที่นั่งฯ  เสมือนหลุดไปอีกโลกหนึ่ง  ตัวลอย ๆ เบื้องหน้าล้นเกล้าฯ ประทับพระเก้าอี้แล้วทอดพระเนตรมายังกลุ่มประชาชนที่หนูอยู่ด้วย  และเนื่องจากอยู่ท้ายกลุ่ม  หางแถวจึงค่อนข้างยาวจนเกือบชิดพระบาท  ตื่นเต้นเหลือเกิน  หนูจ้องพระองค์ท่านนานมาก  หูอื้ออึงไปหมด  ได้ยินพระสุรเสียงว่าขอบใจมากนะที่มางานแม่ของเรา  ตอนนั้น เหมือนฝันมากจำไม่ได้ว่าพระองค์ท่านตรัสจริงหรือเปล่า  คือ  ยอมรับว่าตัวมันชาหูอื้อไปหมด  ตื่นเต้นด้วย  เหมือนฝันเลยค่ะ พอได้สติก็เมื่อเจ้าพนักงานเชิญให้ลุกขึ้น  สักแป๊บเดียวเสียงพระก็ตามหลังมา  จึงรู้สติก็ตอนนั้น จากคุณ : biebie999 - [ 9 ก.ย. 50 21:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลายมือครู่ใหญ่สวยจังค่ะ อ่านที่คุณนิคบอกว่าคิดว่าฟ้าหญิงทั้งสองจะมีพระองค์เล็ก ทำให้คิดถึงครั้งแรกที่เห็นฟ้าหญิงองค์เล็ก เห็นเมื่อครั้งพระองค์ท่านยังมีพระองค์เล็กๆจริงๆค่ะ คืออายุน้อยกว่าท่านไม่มาก เห็นครั้งแรกในงานที่ท่านทรงไปเป็นประธาน ตอนนั้นท่านยังมีพระชนม์พรรษาน้อย (ถ้าใช้คำราชาศัพฑ์ผิดก็ขออภัยนะคะ ที่เรียนๆมาคืนครูหมดแล้ว) ตัวเองก็ยังอายุน้อยมาก เกิดความรู้สึกผูกพันกับพระองค์ตั้งแต่ครั้งนั้น เพราะวัยที่ไม่ห่างกันมากนี่แหละค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 10 ก.ย. 50 00:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาแจมค่ะพี่นิค มีโอกาสได้เฝ้าพระเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จฯ สมัยเป็นเด็กน้อย ปอ หนึ่ง ปอสอง เวลาเสด็จพระราชดำเนินมาพระราชทานปริญญาบัตรที่จุฬาฯ เพราะอยู่โรงเรียนสาธิตฯ อาจารย์จะนำพวกเราเดินข้ามสะพานลอยจากโรงเรียนประถมเล็ก (ฝั่งตรงข้ามโรงเรียนเตรียมฯ เดี่ยวนี้บริเวณโรงเรียนเดิม ยัังอยู่ แต่จุฬาฯได้ใช้ทำประโยชน์อย่างอื่นไปแล้ว) ไปเข้าแถวกับแถวของนิสิตปีหนึ่งที่มารับเสด็จด้วย ในฐานะที่เป็นเด็กน้อย อาจารย์สอนว่า ผู้หญิงต้องถอนสายบัว และผู้ชายก็ หัดคำนับ จำได้ว่าตื่นเต้นมากจริงๆ ทำเอาพี่ป้าน้าอาที่บ้านพลอย ตื่นเต้นไปด้วย คุณอาลูกจุฬาฯทั้งหลาย เอาตัวมาซ้อมถอนเสียนานสองนานค่ะ ถึงเวลาเสด็จฯจริงๆ เรากลัวว่าจะทำท่าไม่สวยรีบก้มหน้าถอนสายบัวอย่างดี เงยหน้าขึ้นมาเห็นแต่หมอนที่อยู่หลังรถเป็นครุฑสีแดง บนพื้นเหลือง หันไปถามพี่นิสิตที่อยู่ใกล้ๆ ว่าได้เห็นไหม? พี่เขาว่า น้องถอนสายบัวยังไม่เห็นเลย แต่พี่กราบรถพระที่นั่งจะไปเห็นอะไร แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 50 15:54:12 จากคุณ : little kitty - [ 10 ก.ย. 50 15:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ต่อมาภายหลังเมื่อเป็นบัณฑิตได้รับพระราชทานปริญญาจากพระหัตถ์ ทุกท่านที่เคยได้สัมผัสบรรยากาศนั้นคงพอจะจำได้นะคะว่า ขลัง ขนาดไหน จากคุณ : little kitty - [ 10 ก.ย. 50 16:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีค่ะพี่นิค และทุก ๆ ท่าน จิ๋วยังไม่เคยเข้าเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเลยค่ะ เคยเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯ ตอนเด็ก ๆ พระองค์ต่อมาคือสมเด็จพระบรมฯ พอโตมารับราชการที่จังหวัดสกลนคร สุดกู่เลย ^^" เข้าเฝ้าสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถที่ศูนย์ศิลปาชีพบ้านกุดนาขาม อำเภอเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนครค่ะ แต่ที่แน่ ๆ อ่านหัวข้อกระทู้แล้ว ยังไม่เกิดเลยค่ะ ^_____________^ จากคุณ : ปริยวาที - [ 10 ก.ย. 50 16:05:24 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาอ่านเรื่องเล่า ความประทับใจ ของ พี่นิค ... ในการรับเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ  และ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอทั้งสองพระองค์ ซึ่งตาม พุทธศักราช ในหัวกระทู้ ข้าพเจ้ายังไม่เกิด... จากคุณ : naragorn - [ 10 ก.ย. 50 20:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มีเรื่องเล่า อยากขอแจม นิดนึงค่ะ... เป็นความประทับใจ และสำหรับตัวเองถือว่าเป็นสิริมงคล กับตัวเองค่ะ... ถึงแม้ว่าไม่ได้เข้าเฝ้า แต่งานนั้นก็เป็นการทำงานถวายท่าน เมื่อประมาณเกือบ  ๔  ปีเห็นจะได้ ... เนื่องจากชอบงานด้านหนึ่ง ก็ได้ไปร่ำเรียน จนจบหลักสูตรแต่ก็รับเป็นแบบอิสระ เนื่องจากติดภาระกิจเรื่องเรียนหนังสือ ซึ่งเป็นงานหลัก.... มีการแสดงหน้าพระที่นั่ง ที่วังไกลกังวล  หัวหิน... ตอนนั้นจะมีการแสดง เพื่อให้พระราชอาคันตุกะ  ได้ชม ตัวเองนั้นไม่ได้เป็นคนแสดง แต่ต้องมีหน้าที่เล็กๆ  อย่างหนึ่งในการดูแล อย่างหนึ่งให้นักแสดง  และผู้แสดงแบบ  มีทีมงาน ประมาณ ๑๐ คนที่ดูแลส่วนนี้ ในทีมงานนี้มีผู้หญิงเพียง ๒ คน และหนึ่งใน ๒ คนนั้นคือ ข้าพเจ้าเอง.( งานนี้ต้องขอบคุณ อาจารย์ใหญ่ ของสถาบัน ที่ให้โอกาสเลือกให้ไปทำหน้าที่ร่วมด้วยในครั้งนั้น ) ในครั้งนั้น เป็นการได้มีโอกาสทำงานถวายท่าน ถึงแม้ไม่ได้เข้าเฝ้า แต่ก็อยู่ในบรรยากาศ  ที่สัมผัสได้ว่า ภูมิใจ  ณ วังไกลกังวล....และที่บอกว่าถือว่าเป็นสิริมงคลกับตัวเอง เพราะ เป็นการรับงานอิสระ แบบอาชีพครั้งแรก  เริ่ม ณ ที่นั่น ความประทับใจ ต่อไปที่รอคอย และ กำลังมุ่งมั่นอยางยิ่งยวด เพื่อหวังอยากสัมผัสถึงบรรยากาศที่ขลัง..และภาคภูมิใจ คือ พระราชทานปริญญาจากพระหัตถ์ จากคุณ : naragorn - [ 10 ก.ย. 50 21:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณครับทุกท่าน โดยเฉพาะคุณณัฐที่ได้เริ่มเปิดเรื่องเล่าความประทับใจของตนเอง แล้วเป็นแบบอย่างที่ดีให้คนอื่นได้ร่วมเผยแพร่ประสบการณ์ของตนกันด้วย ขอบคุณมากคุณป้าป้าป้า คุณทูนหัวของแม่ หลานนอกราชการ  น้องเค Passepartout คุณกัมม์ น้องบี คุณกุลธิดา (kdunagin) คุณ little kitty คุณปริยวาที คุณนรากร เจอตัวแล้ว น้องบี biebie999 นี่เอง หาตัวมาตั้งนานแล้วว่า วันนั้นใครที่แก่นเซี้ยวแอบเข้าไปตอนทีเผลอ และสำหรับคุณกุลธิดาครับ เพื่อนๆ รุ่นพี่ของผมหลายคนเขาเกิดปีเดียวกับสมเด็จพระเจ้าลูกเธอแต่ละพระองค์ ก็ทำให้แต่ละคนผูกพันกับในพระองค์นั้นๆ ไปด้วยครับ  สำหรับราชาศัพท์คงไม่เป็นไร เพราะผมก็ผิดอยู่ตลอดเช่นกัน มาฝึกกันในนี้ด้วยครับ ส่วนเรื่องลายมือครูใหญ่ ขอบคุณที่ชมครับ แต่ว่าถ้าจะอวดว่าสวยจริงๆ ครูในสมัยก่อนเขียนสวยจริงๆ ครับ นี่คือลายมือครูใหญ่คนแรกของโรงเรียนนั้น ท่านเป็นครูใหญ่ตั้งแต่โรงเรียนเปิดชุดแรกของเมืองสุพรรณ เป็น ๑ ใน ๓ โรงเรียนแรกของจังหวัดเช่นกัน แต่ถือเป็นลำดับที่ ๒ เพราะเวลามาเปิดทีหลัง เสียดายที่โรงเรียนลำดับที่ ๒ ของจังหวัดสุพรรณบุรี ตาม พรบ.ประถมศึกษาปี ๒๔๖๔ ได้ทำการปิดตัวไปเรียบร้อย เมื่อ ๕-๖ ปีที่แล้วนี่เอง เสียดายจริงๆ แต่ไม่รู้จะทำยังไงได้ เป็นตัวอย่างบันทึกของปี ๒๔๗๔ ครับ ให้รู้ว่า ความสวยงามของลายมือเป็นอย่างไร จากคุณ : NickyNick - [ 11 ก.ย. 50 09:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 31 โรงเรียนประชาบาลเมืองสุพรรณแห่งแรกตาม พรบ.ประถมศึกษา ๒๔๖๔ ก็คือ โรงเรียนวัดสุวรรณภูมิ ตามที่กล่าวถึงในกระทู้แห่งนี้ครับ เดิมปักชื่อที่หน้าอกว่า   ป. ส.พ.๑ ตอนแรกโรงเรียนนี้อยู่ภายในบริเวณวัดสุวรรณภูมิ ต่อมาเมื่อโรงเรียนกรรณสูตศึกษาลัย (มัธยมประจำจังหวัด) ย้ายไปอยู่ ณ บริเวณปัจจุบัน ในวัดชุมนุมสงฆ์ (ร้าง) กับวัดพริก (ร้าง) หน้าวัดป่าเลไลยก์วรวิหารปัจจุบัน ราวปี ๒๕๐๗-๒๕๐๙ นี่แหละ จำไม่ได้ชัด ต้องไปค้นดูหน่อย โรงเรียนวัดสุวรรณภูมิก็เลยย้ายมาอยู่ในที่แห่งนั้นแทน ใช้ชื่อนี้ต่อมาอีกราว ๓๐ ปีได้ เพิ่งจะเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น โรงเรียนสุพรรณภูมิ" ไม่นานมานี้จนถึงปัจจุบัน เพราะวัดกับโรงเรียนห่างกันเยอะ คนจะสับสน ปักชื่อที่หน้าอกกลายเป็น ส.พ.    แทน ลูกสาวลูกชายผมก็เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนแห่งนี้ด้วย ข้างล่างนี้เป็นลายมือครูใหญ่ ช่วงภาษาไทยกำลังมีการปรับปรุงสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรีครับ สังเกตภาษาดูครับ ผมอ่านบันทึกรายวันชุดเหล่านี้ เลยรู้ถึงวิวัฒนาการของภาษาที่เปลี่ยนแปลงไป เขาค่อยๆ เปลี่ยน อันไหนเห็นว่าไม่ดีก็เปลี่ยนเรื่อยๆ จนกระทั่งลงตัวในที่สุด แต่เมื่อไม่เหมาะสมกับสังคมไทย ก็ต้องล้มเลิกไปในภายหลัง แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 50 14:20:24 จากคุณ : NickyNick - [ 11 ก.ย. 50 09:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีค่ะ คุณ NickyNick จากบันทึก ประจำวัน... จนได้กลายมาเป็นบันทึก แห่งประวัติศาสตร์ มาแบบต้นฉบับกันเลยทีเดียว...ค่ะ ขลังดีค่ะ จากคุณ : naragorn - [ 11 ก.ย. 50 12:20:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณครับคุณนารากร ตอนนั้นยืมหนังสือชุดนี้มาอ่าน เป็นบันทึกที่แสนจะมีคุณค่า แต่ปลวกก็กินหายไปบางส่วน ที่เหลือก็รูปเล่มเริ่มจะรวนซวนเซไปหมด ตอนหลังโรงเรียนยุบ ก็ต้องนำเอกสารทุกอย่างไปฝากเก็บไว้อีกโรงเรียนหนึ่ง ยังเป็นห่วงว่าเขาจะรักษาสมบัติเหล่านี้ได้ดีเหมือนกับโรงเรียนเดิมหรือเปล่าไม่รู้นะ ได้แต่คิดไป แล้วตอนหลังก็ไม่มีโอกาสได้เห็นบันทึกเหล่านี้อีกแล้ว ดังนั้นเรื่องราวประวัติศาสตร์หมู่บ้านหลายอย่างต่อไปก็จะสูญหายไปหมด ถ้าต่อไปเขามอบเอกสารทั้งหมดให้กับหอจดหมายเหตุแห่งชาติสุพรรณบุรีเก็บรวบรวมไว้ น่าจะดีนะ บ่นไปตามเรื่องตามราว จากคุณ : NickyNick - [ 11 ก.ย. 50 13:40:10 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผมก็เคยเฝ้าสมเด็จย่าเหมือนกับอีกหลายท่านในนี้เช่นกัน ไว้จะตั้งเป็นอีกกระทู้หนึ่งในภายหลังครับ ตอนนี้ขอต่อเรื่องราวให้จบในวันนี้เลย .............. เมื่อได้เงินจากการทอดพระกฐินต้นครั้งนั้น ก็ได้ใช้เงินส่วนนี้นำมาสร้างพระอุโบสถ หรือโบสถ์วัดวัดสุวรรณภูมิ  ซึ่งมีบันทึกของวัดไว้ว่า ..... พ.ศ.๒๕๑๗ ทำการรื้ออุโบสถหลังแรก เหลือไว้แต่แท่นพระประธาน แล้วสร้างต่ออาคารอุโบสถหลังใหม่ครอบลงในที่เดิม เพิ่มส่วนกว้างยาวและเสาหารในรอบนอก  โดยใช้เงินที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานวัน "ทอดพระกฐินต้น" ที่วัดสุวรรณภูมิเมื่อพ.ศ.๒๕๑๖ จำนวน ๒ แสนบาทเศษเป็นเงินดำเนินการขั้นต้น จากคุณ : NickyNick - [ 11 ก.ย. 50 13:43:41 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ต่อมาวันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๒๐ จึงประกอบพิธีวางศิลาฤกษ์ โดย พล.ร.อ.สงัด ชลออยู่ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม และได้ดำเนินการก่อสร้างต่อมาจนเสร็จเรียบร้อย เมื่อ พ.ศ.๒๕๒๓ สิ้นค่าก่อสร้าง ๑,๘๐๐,๐๐๐ บาท อุโบสถหลังนี้ได้รับพระบรมราชานุญาตให้อัญเชิญพระปรมาภิไธยย่อ "ภ.ป.ร." ขึ้นประดิษฐานที่หน้าบันอุโบสถส่วนบน  ล้อมรอบด้วยลายกนก ส่วนกลาง ปูนปั้นเป็นรูป "ตราเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี" อยู่กลางลายกนก และส่วนล่าง ปั้นปูนจารึกข้อความว่า "พระเทพวุฒาจารย์ (เปลื้อง) ผู้ดำเนินการก่อสร้าง เสร็จ พ.ศ.๒๕๒๓ เมื่ออายุ ๙๗ ปี" จากคุณ : NickyNick - [ 11 ก.ย. 50 13:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 จัดงานผูกพัทธสีมา หลวงปู่ได้จัดงานผูกพัทธสีมาอุโบสถเมื่อวันที่ ๑๙-๒๓ มกราคม ๒๕๒๗ ในงานนี้ได้กราบบังคมทูลสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร เสด็จทรงเป็นประธานตัดลูกนิมิต เมื่อวันที่ ๒๓ มกราคม ๒๕๒๗ จากคุณ : NickyNick - [ 11 ก.ย. 50 13:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 37 จริงด้วย เจ้าของกระทู้แก๊แก่เนาะ มีบุญถึงได้เฝ้าสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ ครั้งเดียวในชีวิต เมื่อตอนที่พระองค์ท่านพระราชทานปริญญาบัตร หลายปีมาแล้ว อยากจะทำโอกาสอย่างนั้นให้เกิดขึ้นอีก  ก็ยังไม่มีโอกาสเริ่มสักที พระองค์ท่านเป็นแรงบันดาลใจให้หลายคนมุ่งมั่นที่จะเรียนให้จบจริงๆ ครับ หมายเหตุในความคิดเห็นที่ ๓๐ ลายมือสวยมาก จะพยายามเขียนให้ได้อย่างนี้ จากคุณ : กัมม์ - [ 11 ก.ย. 50 14:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สำหรับสมเด็จพระเทพ ทรงเป็นรุ่นพี่ค่ะ เห็นท่านครั้งแรกตอนเข้าเรียนปี 1 วันแรกๆเลยที่เปิดเรียน เดินสวนกับท่านที่เทวาลัย (บริเวณนั้นเรียกกันว่าอย่างนั้นค่ะ) ท่านมีพระพี่เลี้ยงเดินตามอยู่ห่างมาก ก็เลยเห็นท่านทรงดำเนินพระองค์เดียวนำลิ่ว พอจะสวนกันท่านยิ้มให้ (ราชาศัพท์คำนี้ว่าอะไรนึกไม่ออกค่ะ) ตอนเห็นก็คิดว่า เอ๊ะ! คนนี้เคยเห็นที่ไหน กว่าจะนึกขึ้นได้ว่าเป็นใคร เกือบจะสวนกับท่านอยู่แล้ว เบรคแทบไม่ทันเลยค่ะ หลังจากนั้นก็เห็นท่านบ่อยๆ ที่ประทับใจมากก็ครั้งนึง สอบห้องติดกับห้องที่ท่านสอบ พอสอบเสร็จออกมาหน้าห้อง เห็นท่านประทับอยู่กับพระสหาย (ท่านมีพระสหายคนนึง เป็นรุ่นพี่ผู้ชาย ตัวเล็กๆ ผอมๆ) ได้ยินท่านรับสั่งกับพระสหายว่า "โห! เขียนไม่ทันเลย ได้แค่เล่มเดียวเอง หมดเวลาเสียก่อน" ท่านรับสั่งว่าอย่างนี้ตรงทุกคำเป๊ะเลยค่ะ เพราะจำได้ขึ้นใจเลย ได้ยินแล้วอดยิ้มไม่ได้ สมัยนั้นอักษรนี่ตอบข้อสอบกันเป็นเล่มสมุดค่ะ สมุดทำข้อสอบปกสีชมพู ข้อสอบทุกชั้นปี แทบจะทุกวิชาเป็นอัตนัยหมด เวลาตอบข้อสอบจะว่ากันเป็นเล่มๆเลยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 12 ก.ย. 50 06:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาดูลายมือสวย ๆ ที่จารึกไว้เป็นสมุดบันทึกประจำวัน  แต่ตอนนี้  คือ  ประวัติศาสตร์ จากคุณ : biebie999 - [ 12 ก.ย. 50 11:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ยังอ่านไม่หมด ขอแจมก่อนครับ เอามังกรสวยกว่ามาฝาก จากคุณ : วรณัย - [ 12 ก.ย. 50 20:39:28 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เอามาอวดพี่นิคบ้าง จากคุณ : วรณัย - [ 12 ก.ย. 50 20:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณคุณวรณัยมาก รูปมังกรรูปนี้ผมก็ถ่ายมาครับ แนบไว้ในลิ้งค์ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองแล้ว ถ้าไม่สังเกตก็จะไม่เห็น เพราะเป็นรูปมุมไกลๆ มีมังกรตัวใหญ่บดบังรัศมีอยู่ แล้วก็ไม่กล้านำภาพชัดๆ แบบข้างบนมาโชว์ เพราะเราเป็นคนสุพรรณ กลัวคนเห็นข้อมูลประกอบภาพ ๒๐๐ กว่าล้านบาทแล้วจะอิจฉาเอา หรือจะหาว่าเอาใจกันเกินเหตุ ภาพรับพระราชทานปริญญากับสมเด็จพระเทพคงจะเป็นคุณวรณัยนะครับ โชคดีที่ยังพอเห็นเค้าหน้าไกลๆ ไม่มีใกล้หรือชัดๆ กว่านี้เหรอ ผมตาไม่ค่อยจะดีแล้ว  ไม่กล้าพูดมาก เดี๋ยวจะเข้าทางตากัมม์ แก๊แก่นะ ผมมีภาพสมเด็จพระเทพประทับนั่งข้างหลังพระเจ้าอยู่หัวที่กำลังพระราชทานปริญญาเหมือนกัน แต่สมเด็จพระเทพกำลังนั่งพระบรรทมหลับตาพริ้ม มีของเพื่อน เพื่อนเก็บไว้อย่างดี บอกว่าขำดี ก่อนจะอัดกรอบ ร้านถ่ายรูปบอกว่าจะให้ตัดออกมั้ย เขาบอกว่าไม่ได้เชียว เป็นภาพที่ประทับใจมากๆ ดันยุให้เอาออกซะได้ ลายมือครูใหญ่สวยจริงๆ ครับน้องบี แล้วก็สวยคงที่คงทนเป็นระยะเวลานานหลายสิบปี ครูใหญ่คนแรกนี้ท่านเกิดเมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๘ เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับคุณปู่เล็กสุดท้องน้องชายจริงๆ ของย่าผม แล้วก็เป็นครูใหญ่แห่งนี้มานานมากจนถึงราวปี ๒๕๑๐ ยังไงเนี่ยะ แต่ผมเข้าเรียนไม่ทันช่วงท่านเป็นครูใหญ่ที่นี่ ได้แต่ฟังผู้คนคุยถึงท่าน ท่านเป็นคนดีมากๆ เลยครับ บันทึกรายวันที่ท่านเขียน จะเขียนสวยแบบนี้ แล้วก็เขียนไว้เยอะ บางวันบันทึกตั้ง ๒-๓ หน้า ขยันเขียนจริงๆ พอหลังๆ มีปากกาลูกลื่นแล้ว ดูลายมือจะหวัดไปบ้าง แต่ก็ยังถือว่าสวยมาก  ถ้าบันทึกเหล่านี้ไม่ได้ถูกเก็บไว้อย่างดี ต่อไปจะเปื่อยผุพังหรือสูญหายไป เสียดายแย่ สวัสดีคุณกุลธิดาครับ เป็นความทรงจำที่ดีแล้วก็น่ารักจริงๆ ด้วยครับ ผมอ่านไปยิ้มไป เป็นเกร็ดเล็กๆ น้อยๆ น่าประทับใจที่ควรค่าแก่การทรงจำมากๆ เลยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 13 ก.ย. 50 08:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอโทษที ปล่อยไก่ตัวเบ้อเริ่มเลย ภาพข้างบนของคุณวรณัยไม่ใช่ภาพรับปริญญานี่ครับ คงจะได้รับพระราชทานรางวัลอะไรสักอย่างหนึ่ง จากคุณ : NickyNick - [ 13 ก.ย. 50 15:54:39 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มาอ่านต่อๆครับ จากคุณ : natthaset - [ 15 ก.ย. 50 01:26:13 ]