ความคิดเห็นที่ 7
Follow your hunches
Follow your hunches. Trust your instincts. Risk saying what you think or asking the difficult question. Sometimes during an interview, a question will start to form, perhaps first as a vague impression, then as a real doubt. My experience is that it is important to trust those responses, to figure out the question that best express them, and to ask it.
เชื่อในความรู้สึก, ลางสังหรณ์
เชื่อในความรู้สึก, ลางสังหรณ์ เชื่อมั่นในสัญชาตญาณของตัวคุณเอง เป็นการเสี่ยงที่จะพูดสิ่งที่คุณคิดหรือถามคำถามยากๆ บางครั้งระหว่างการสัมภาษณ์ คำถามอาจจะทำให้เกิดความประทับใจที่คลุมเครือในตอนแรก จากนั้นก็กลายเป็นความสงสัยที่แท้จริง ประสบการณ์ของฉันก็คือมันเป็นเรื่องสำคัญที่จะเชื่อในการตอบโต้เหล่านั้น หาคำถามที่ชัดเจนและถามออกไป
[ Sometimes during an interview, a question will start to form, perhaps first as a vague impression, then as a real doubt. บางครั้งระหว่างการสัมภาษณ์ คำถามอาจจะทำให้เกิดความประทับใจที่คลุมเครือในตอนแรก จากนั้นก็กลายเป็นความสงสัยที่แท้จริง] (ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกหรือเปล่า)
During one interview with an intern teacher, I became increasingly uncomfortable. I could not figure out what was bothering me until I realize that the participant was talking positively about his teaching experience in a very formal way but with very little energy. His nonverbal language was contradicting his verbal language. I began to think he was really very unhappy with his teaching, even though he was talking relatively positively about it.
ระหว่างการสัมภาษณ์ครูฝึกหัดครั้งหนึ่ง ฉันรู้สึกอึดอัดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ฉันคิดไม่ออกว่าอะไรรบกวนฉันจนกระทั่งฉันตระหนักว่าผู้ให้สัมภาษณ์พูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์สอนในทางที่ดีอย่างเป็นทางการมาก แต่ดูมีพลังน้อยมาก ภาษากายของเขาก็ตรงกันข้ามกับคำพูดของเขา ฉันเริ่มคิดว่าเขาไม่มีความสุขอย่างมากกับการสอนหนังสือแม้ว่าเขาจะพูดถึงการสอนในทางที่ดี
I was very uncomfortable with this hunch, but finally after we were more than two thirds of the way into the second interview, I said to him, You know, I cant figure this out. You are talking as though you are enjoying your teaching, but something about the way you are talking makes me think you are not. Is that fair?
ฉันรู้สึกอึดอัดกับความรู้สึกนี้ แต่ท้ายที่สุดแล้วหลังจากใช้เวลาไปมากกว่า 2 ใน 3 ของการสัมภาษณ์ครั้งที่สอง ฉันพูดกับเขาว่า "คุณรู้ไหมว่า ฉันคิดไม่ออก คุณกำลังพูดราวกับว่าคุณสนุกกับการสอน แต่บางอย่างเกี่ยวกับการพูดของคุณทำให้ฉันคิดว่าคุณไม่ มันยุติธรรมไหม" [Is that fair???] (ไม่แน่ใจ)
He responded as though I had opened a floodgate. He began to talk about how angry he was that intern teachers got all the lowest classes. He said that even though he had solid math preparation, he would not have a chance to teach upper-level courses for perhaps 5 more years, because all course assignments were made on the basis of seniority. Then he talked about how hard he worked, how little time he had on weekends to be with his wife, and how little money he was making. As a result of the following up on a hunch, I gained a completely different picture of his experience.
เขาตอบราวกับว่าฉันได้เปิดนบกั้นน้ำออก เขาเริ่มพูดว่าเขาโกรธแค่ไหนที่ครูฝึกหัดมักจะได้สอนชั้นเรียนที่ต่ำที่สุด เขากล่าว แม้ว่าเขาได้มีการเตรียมการสอนวิชาคณิตศาสตร์มาอย่างดี เขาไม่มีโอกาสได้สอนชั้นที่สูงกว่าอีก 5 ปีเพราะว่าการจัดชั้นเรียนทั้งหมดจัดตามความอาวุโส จากนั้นเขาพูดเกี่ยวกับว่าเขาทำงานหนักแค่ไหน เขามีเวลาน้อยแค่ไหนที่จะอยู่กับภรรยาสุดสัปดาห์และได้เงินน้อยแค่ไหน ผลจากการทำตามความรู้สึก ฉันได้ภาพประสบการณ์ของเขาที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
จากคุณ :
curiousityy  
- [
17 ก.ย. 50 00:00:21
]
|
|
|
