ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีทุกท่านครับ เรื่องนี้ผมได้คัดลอกลงไว้ ณ ที่แห่งหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว ปีนี้ขอนำมาทบทวนกันใหม่ให้แพร่หลาย เป็นการเฉลิมพระเกียรติพระองค์ท่าน ในส่วนตัวของผมเอง เนื่องจากขณะนี้ติดงานหลายอย่าง จึงไม่สามารถเข้าร่วมเยี่ยมชมกระทู้ หรือบล็อกของเพื่อนๆ ในขณะนี้ได้เหมือนเช่นเคย เมื่อมีเวลาว่างมาถึง ก็จะดำเนินได้เช่นปกติ จึงขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แม้บทความนี้จะมาไม่ทันวันมหิดล ๒๔ กันยายน แต่คุณความดีของพระองค์ก็ยังคงจารึกกับแผ่นดินไทยโดยมิรู้ลืม พลตรีหม่อมเจ้าปรีดิเทพย์พงษ์ เทวกุล ท่านได้กล่าวถวายสดุดีสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก ไว้เมื่อวันที่ ๒๔ กันยายน พ.ศ.๒๕๐๘ ณ คณะแพทยศาสตร์และศิริราชพยาบาล ท่านได้ออกตัวอย่างถ่อมตนไว้ด้วยว่า เล่าเรื่องสมเด็จพระราชบิดาฯ จากความทรงจำซึ่งได้ยินด้วยหูรู้ด้วยตามาเอง จึงมีความจำเป็นลางแห่งที่จะต้องเอ่ยถึงตัวผู้พูดด้วย นั้นอาจมีความหมายโดยนัยว่า ท่านน่าจะมีความสนิทสนมส่วนตัวกับพระองค์ท่านไม่มากก็น้อย เพราะชันษาใกล้เคียงกัน ทรงเรียนทหารที่ประเทศเยอรมนีเหมือนกัน แต่ในหนังสือที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพที่ผมได้คัดลอกมาดังกล่าวนี้ ไม่มีตอนใดเลยที่ท่านได้กล่าวให้พวกเรารู้ความหมายโดยนัยนี้อย่างตรงตัวเลย จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เฉลิมพระเกียรติ สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก ก่อนเฉลิมพระนามาภิไธยดำรงพระอิสริยยศสมเด็จพระราชบิดา เจ้าฟ้ากรมหลวงสงขลานครินทร วันที่ ๒๔ กันยายน พ.ศ.๒๕๐๘ ท่านรัฐมนตรี ท่านคณบดี บรรดาสมาชิกแห่งคณะแพทยศาสตร์และศิริราชพยาบาล วันนี้เป็นวันคล้ายวันสิ้นพระชนม์สมเด็จพระราชบิดา เจ้าฟ้ากรมหลวงสงขลานครินทร ครบสามรอบนักษัตร คณะแพทยศาสตร์และศิริราชพยาบาลจึงได้จัดงานบำเพ็ญกุศลถวาย เป็นการแสดงกตัญญูและกตเวทีเหมือนอย่างที่เคยปฏิบัติมาในปีก่อนๆ คุณธรรมสองข้อนี้ คือ รู้คุณท่านอย่างหนึ่ง และสนองคุณท่านอีกอย่างหนึ่ง พระท่านว่าเป็นเครื่องหมายของคนดี เพราะดังนั้นเมื่อท่านคณบดีแจ้งมาในนามของคณะฯ ให้ข้าพเจ้ามาร่วมงานในวันนี้ ข้าพเจ้าจึงมีความยินดียิ่งนัก ที่ได้มาสู่ที่ชุมนุมของคนดี ณ ที่นี้ และเต็มใจที่จะกล่าวถวายสดุดีแด่ทูนกระหม่อมสมเด็จพระราชบิดาตามสมควรแก่เวลา อันเรื่องราวต่างๆ ซึ่งเกี่ยวด้วยพระองค์ท่านนั้น ได้มีผู้สนใจค้นคว้ากันมาหลายคนแล้ว ต่างก็ได้เรียบเรียงขึ้นเป็นสำนวนมากเรื่อง เช่น พระประวัติ พระกรณียกิจ และบทเรียงความอื่นๆ เฉพาะอย่างยิ่งภารกิจของทูนกระหม่อมที่เกี่ยวด้วยการแพทย์และการสาธารณสุขนั้น มีความละเอียดอยู่นานาประการ ฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงจะไม่กล่าวถึงเรื่องเหล่านี้ ด้วยเห็นว่าจะเป็นการซ้ำกัน ซึ่งท่านทั้งหลายผู้ใฝ่ใจคงจะได้ทราบอยู่แล้ว แต่ถ้ายังไม่ทราบท่านก็จะหาอ่านได้โดยง่ายที่หอสมุดแห่งศิริราชพยาบาลนี้เอง ลำดับนี้ขอเสนอว่า จะเล่าเรื่องสมเด็จพระราชบิดา จากความทรงจำของข้าพเจ้าเป็นตอนๆ ไป และขอออกตัวไว้ด้วยว่า เพราะเหตุที่เรื่องต่างๆ มาจากความทรงจำซึ่งยินด้วยหูรู้ด้วยตามาเอง จึงมีความจำเป็นลางแห่งที่จะต้องเอ่ยถึงตัวผู้พูดด้วย จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สมัยทรงพระเยาว์ก่อนเสด็จออกไปต่างประเทศ ๑. ทูนกระหม่อม ทรงพระอุตสาหศึกษาวิชาภาษาไทย ฯลฯ ในโรงเรียนราชกุมารตั้งแต่ก่อนโสกันต์จนถึงพระชนมายุได้ ๑๓ ปี ๔ เดือน จึงเสด็จไปเล่าเรียนในต่างประเทศ เมื่อคำนึงถึงพระชนมายุยังน้อยเพียงเท่านี้ก็เห็นเป็นที่น่าอัศจรรย์ ที่ทรงมีความรู้กว้างขวางในภาษาไทย ดังปรากฏในลายพระหัตถ์และเอกสารราชการต่างๆ ในกาลต่อมา ๒. ส่วนโรงเรียนนายร้อยทหารบกนั้น หาได้ทรงเข้าศึกษาวิชชาในชั้นต่างๆ ไม่ เป็นแต่ได้ทรงเครื่องแบบนักเรียนนายร้อยมาตั้งแต่ก่อนโสกันต์ และได้เสด็จไปที่โรงเรียนนั้นเป็นครั้งคราวเท่านั้น เพื่อทรงรับการฝึกหัดท่ามือเปล่าให้ได้ทรงรู้จักกิริยาท่าทางของทหารบ้าง ๓. เมื่อ พ.ศ.๒๔๔๗ คราวที่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ (ต่อมาคือ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว) ทรงพระผนวชเป็นพระภิกษุ ทูนกระหม่อมก็ได้ทรงพระผนวชเป็นสามเณรด้วย ครั้งนั้นพวกผู้เยาว์ซึ่งอยู่ในราชสำนักของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช ได้ตามไปเป็นศิษย์วัดประจำอยู่ที่วัดบวรนิเวศวิหาร พวกเราเด็กๆ ต้องเรียนข้อปฏิบัติและศีลธรรมอย่างง่ายๆ ทูนกระหม่อมสามเณรซึ่งมีพระชนมายุยังไม่ถึง ๑๓ ปีเต็ม. ได้ทรงรับหน้าที่ถ่ายวิชชาเป็นครูของพวกเราด้วยพระองค์หนึ่ง ๔. ได้เป็นที่ประทับใจแก่ผู้ที่ได้เฝ้าแหนและได้ร่วมเล่นหัวกันมาระหว่าง ๓-๔ปี ครั้งทรงพระเยาว์ว่าทูนกระหม่อมได้ทรงวางพระองค์เสมือนผู้ใหญ่ เป็นที่น่าเลื่อมใสที่พระองค์ท่านมิได้เอาแต่พระทัยของพระองค์แต่ฝ่ายเดียว นี้เป็นคุณสมบัติที่ฝังอยู่ในพระกมลสันดานมาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ดั่งปรากฏแก่ผู้ที่ได้เข้าใกล้ชิดพระองค์ในเวลาต่อมา ในรูปที่เป็นผู้เห็นอกเห็นใจคนอื่นทั่วไป ๕. ยังมีเรื่องที่ปรารถนาจะเน้นความเป็นพิเศษอยู่ข้อหนึ่ง คือการศึกษาและอบรมที่สำคัญอย่างยิ่งแขนงหนึ่งของทูนกระหม่อม ครั้งทรงพระเยาว์ได้ขึ้นเฝ้าสมเด็จพระบรมราชชนกนาถมีพระราชประสงค์ที่จะให้พระราชโอรสทั้งหลายได้มีโอกาสเสด็จในงานต่างๆ ตามลำพังพระองค์ให้เคยชิน เพื่อจะได้ไม่มีความประหม่าในที่นั้นๆ ด้วยเหตุนี้และกอปรด้วยทูนกระหม่อมได้ทรงรับการอบรมในเรื่องพระมารยาทมาแล้วเป็นอย่างดี พระองค์จึงได้ทรงพระเจริญขึ้นเป็นผู้ที่เข้าได้กับชนทุกชั้นทั้งไทยและเทศ จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:49:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 การศึกษาในต่างประเทศ เริ่มแรกที่ประเทศอังกฤษ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมีพระราชประสงค์อยู่ว่า เมื่อบรรดาพระราชโอรสมีพระชนมายุพอสมควรแล้ว จะโปรดเกล้าฯ ให้ไปทรงศึกษาวิชชาในต่างประเทศ ซึ่งเจริญด้วยวิทยาการต่างๆ ในส่วนสมเด็จเจ้าฟ้าราชโอรสนั้น ได้เสด็จไปทรงเริ่มเล่าเรียนที่ประเทศอังกฤษก่อนทุกพระองค์ แล้วต่อมาจึงได้ทรงย้ายไปศึกษาวิชชาในประเทศอื่นๆ บ้าง ซึ่งมีสมเด็จเจ้าฟ้าที่ทรงย้ายไปก่อนเพียง ๒ พระองค์เท่านั้น ดั่งนั้นจึงเมื่อพฤษภาคม พ.ศ.๒๔๔๘ ทูนกระหม่อม (เมื่อครั้งดำรงพระยศเป็นสมเด็จเจ้าฟ้ากรมขุนสงขลานครินทร) ได้เสด็จไปยังประเทศอังกฤษพร้อมด้วยสมเด็จเจ้าฟ้าราชโอรสอีก ๓ พระองค์ ทูนกระหม่อมได้ทรงเล่าเรียนที่โรงเรียนแฮโรว์ ซึ่งเป็นปับลิคสกูลชั้นดียิ่งโรงเรียนหนึ่ง ประทับอยู่ในประเทศอังกฤษเป็นเวลาเพียง ๒ ปีครึ่งเท่านั้น คือ พ.ศ.๒๔๔๘-๒๔๔๙ และครึ่งปีแรกของ พ.ศ.๒๔๕๐ ความรู้ภาษาอังกฤษที่ได้ทรงรับมาแต่ครั้งนั้นได้เป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการศึกษาวิชชาในกองทัพเรือแห่งประเทศเยอรมัน ซึ่งจะกล่าวถึงอีกในลำดับต่อๆ ไป จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:50:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 การศึกษาในประเทศเยอรมัน เรื่องนี้ท่านคณบดีได้กล่าวแก่ผู้พูดว่า "รู้กันน้อย" เพราะดังนั้นจึงจะเล่าสู่กันฟังให้ละเอียดสักหน่อย เริ่มต้นก็จะอ้างถึง ประวัติที่เป็นมา ในสมัยรัชกาลที่ ๕ เมื่อพระเจ้าลูกยาเธอ พระองค์เจ้าจิรประวัติวรเดช (ต่อมาในรัชกาลที่ ๖ ทรงเป็นจอมพลและทรงกรมเป็นพระเจ้าพี่ยาเธอ กรมหลวงนครไชยศรีสุรเดช) เสด็จกลับจากการศึกษาวิชชาทหารบกในประเทศเดนมาร์ค (ถึงปัจจุบันนี้ พ.ศ.๒๕๐๘ เป็นเวลา ๖๘ ปีแล้ว) พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดระเบียบการในกองทัพบกขึ้นใหม่ตามวิธีการที่ดีในต่างประเทศ ดังนั้นจึงทรงปลูกฝังความนิยมในราชการทหารให้แพร่หลายในเมืองไทย โดยทรงปฏิบัติเป็นแบบอย่าง โปรดให้สมเด็จเจ้าฟ้าราชโอรส ๒ พระองค์ ซึ่งกำลังทรงศึกษาวิชชาสามัญอยู่ในประเทศอังกฤษได้แยกย้ายกันไปศึกษาวิชชาการทหาร ที่ประเทศเยอรมันและประเทศรุสเซีย เมื่อ พ.ศ.๒๔๔๐ ครั้นต่อมาอีก ๑๐ ปี ถึง พ.ศ.๒๔๕๐ พระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวงเสด็จประพาสยุโรปครั้งที่ ๒ เมื่อเดือนสิงหาคมปีนั้น ได้เสด็จพระราชดำเนินทรงเยี่ยมพระเจ้าไกเซอร์วิลเฮล์มที่ ๒ ณ เมืองคัสเซล ประเทศเยอรมัน จากแห่งนี้ได้พระราชทานพระราชหัตถเลขามายังพระราชธิดาพระองค์หนึ่ง ณ กรุงเทพฯ ความปรากฏในพระราชนิพนธ์ "ไกลบ้าน" ดังต่อไปนี้ "วันที่ ๙ สิงหาคม ร.ศ.๑๒๖ (พ.ศ.๒๔๕๐) เอมเปอเรอพาพ่อไปให้พักที่ห้องเอมเปอเรอเฟรเดอริก ซึ่งได้จัดไว้โดยเรียบร้อยอย่างดี แล้วพาบริพัตรไปห้อง เดินตรวจเที่ยวมองไปทุกหนทุกแห่ง ดูเอาพระทัยใส่มาก เมื่อกลับทุ่ม ๑ แล้ว นัดเวลา ๒ ทุ่ม เป็นเวลาจะเลี้ยงค่ำ อยู่ข้างจะเล่นหัวหยอกเอินกับบริพัตรมาก เป็นเจ้าเข้าเจ้าของทีเดียว พ่อได้ทูลว่าจะส่งลูกแดงมาถวายอีกรับแข็งแรง ยังซ้ำไปกระซิบบริพัตรให้คิดอ่านเตือนพ่อให้ตกลงส่งเสียเร็วๆ จะได้หาครูบาอาจารย์ให้สอน บรรดานักเรียนทหารอยู่ข้างจะโปรดปรานมาก เอาเป็นธุระจริงๆ กำชับแล้วกำชับเล่าให้ส่งมาอีก นายรัตน์(๑) ที่มาเรียนอยู่ที่นี่คนหนึ่งก็ถามว่าพ่อจะให้มาดินเนอ จะได้เรียกมาฯ" (๑) นายรัตน์ เวลานั้นเป็นร้อยตรีประจำกรมทหารปืนใหญ่ สนามเบาที่ ๑๑ ณ เมืองคัสเซล ต่อมาเป็นพลตรี พระยาอินทรวิชิต (รัตน์ อาวุธ) เวลานี้อายุได้ ๘๑ ปี ยังดำรงชีพอยู่ (เวลานั้น คือเมื่อวันแสดงปาฐกถา ปี ๒๕๐๘ ครับ) จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คห.๓ หายไปแล้ว ฝากตามกันหน่อยได้ไหม ต่อ) จากกระแสพระราชดำริดั่งปรากฏในพระราชหัตถเลขา ซึ่งได้อัญเชิญมาอ่านให้ท่านทราบแล้วนี้ เห็นได้ชัดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างพระบาทสมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง และพระเจ้าไกเซอร์ได้มีอยู่อย่างสนิทสนมอย่างไร ทรงพอพระราชหฤทัยยิ่งนักในความเอื้อเฟื้อของพระเจ้าไกเซอร์ที่ได้ทรงต้อนรับสมเด็จพระราชปิโยรส (ทูนกระหม่อมบริพัตร) ด้วยดี และทรงอำนวยให้นักเรียนไทยได้ศึกษาวิชชาการทหารในประเทศเยอรมัน นับแต่เริ่มแรกเมื่อ พ.ศ.๒๔๔๐ เป็นต้นมา แล้วได้มีนักเรียนไทยทยอยออกไปเล่าเรียนเป็นชุดๆ ละ ๒ บ้าง ๓ บ้าง ถึง ๔ คนก็มีเรื่อยมาทุกปี โดยให้เข้าโรงเรียนคะเด็ตแล้วเข้าประจำในกรมกองทหารเยอรมันได้ศึกษาวิชชาทหารบกในโรงเรียนรบ และเมื่อเลื่อนยศเป็นร้อยตรีแล้ว ให้ได้มีหน้าที่และสิทธิเหมือนอย่างนายทหารเยอรมันทุกประการ (เช่น แต่งเครื่องแบบทหารของเขา) และเข้าโรงเรียนประจำเหล่าอีกด้วย ทั้งหมดนี้แหละเป็นเหตุสำคัญที่ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ทูนกระหม่อมเสด็จไปศึกษาในประเทศเยอรมัน นับเป็นสมเด็จเจ้าฟ้าราชโอรสพระองค์ที่ ๓ ที่ได้ย้ายจากประเทศอังกฤษ ไปยังประเทศอื่น ................. ขอแทรกด้วยรูปขององค์ปาฐกครับ เมื่อแรกเสด็จไปทรงศึกษาที่ประเทศเยอรมนี จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:55:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 (ต่อ) ในงานเฉลิมฉลองพระชนมพรรษา เมื่อ ๒๐ กันยายน พ.ศ.๒๔๕๐ ที่ Bad Homburg ประเทศเยอรมัน ซึ่งเป็นที่ประทับรักษาพระองค์ ทูนกระหม่อมได้เสด็จมาจากประเทศอังกฤษพร้อมกับพระราชวงศ์พระองค์อื่นๆ เพื่อเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทด้วย ความในพระราชหัตถเลขา มีอีกตอนหนึ่งว่า ".....วันที่ ๒๒ กันยายน ร.ศ.๑๒๖ (พ.ศ.๒๔๕๐) วันนี้เป็นวันที่จะแยก ต่างคนต่างไปในทิศานุทิศต่างๆ ... ลูกแดงจะไปเบอรลิน กับพระยาศรีธรรมสาสน์(๑)......" (๑) พระยาศรีธรรมสาสน์ อรรคราชทูต ณ กรุงเบอรลิน ................. ถ่ายเมื่อเป็นนักเรียนนายร้อยทหารบกเยอรมัน พ.ศ.๒๔๕๒-๕๓ จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 (ต่อ) เริ่มแรก ทรงศึกษาวิชชาสามัญ ที่ประเทศเยอรมัน คือ ตั้งแต่ตุลาคม พ.ศ.๒๔๕๐ ได้เสด็จไปประทับที่เมืองปอตสะดัม โดยมีร้อยเอกทหารราบเยอรมันผู้หนึ่งซึ่งพระเจ้าไกเซอร์โปรดเลือกเฟ้นไว้เพื่อเป็นพระอภิบาลของทูนกระหม่อม ตรงนี้ขอชี้แจงให้ผู้ฟังทราบว่า นายทหารชั้นร้อยเอกในกองทัพบกเยอรมันสมัยก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๑ นั้นเป็นผู้มีอายุเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ด้วยก่อนจะเลื่อนยศเป็นร้อยเอกได้ ต้องเป็นผู้ที่ได้รับราชการเป็นร้อยตรีและร้อยโทมาแล้วเป็นเวลาราว ๑๖ ปีขึ้นไป ไม่ใช่เป็นนายทหารหนุ่มๆ (ทั้งไทย และต่างประเทศ) ที่เราเคยพบเห็นกันในสมัยนี้ แต่หากเป็นผู้มีอายุใกล้ๆ ๔๐ ปี เข้าไป ตำแหน่งพระอภิบาลนี้เป็น “จักรกล” อันสำคัญจึ่งต้องเลือกคนที่มีอายุเป็นผู้ใหญ่ มีความรู้ความสามารถ และมีประสบการณ์มามากแล้วด้วยเพื่อประจำอยู่ ณ ตำหนักที่ประทับ มีหน้าที่ตั้งตันแต่เป็นพ่อบ้านอำนวยการทุกอย่าง เพื่อทรงพระสำราญ และติดตามเสด็จไปในที่ต่างๆ หน้าที่อันสำคัญนั้น คือ จัดการศึกษาโดยติดต่อกับครูบาอาจารย์ของทูนกระหม่อมอย่างใกล้ชิด ยังเป็นทั้งพระอาจารย์ผู้อบรมและเป็นพระสหาย ผู้ถวายคำแนะนำนานาประการ ในเรื่องพระอนามัยนั้น พระอภิบาลเป็นผู้เอาใจใส่มาแต่ต้น มีเรื่องที่จะเล่าสู่กันฟังดังนี้ เมื่อแรกเสด็จมาประทับที่ประเทศเยอรมัน นายแพทย์ได้ตรวจพระวรกายแล้ว ส่วนต่างๆ ก็นับว่าเป็นปรกติดีอยู่แต่เห็นได้ชัดว่าพระขนองตอนบนโค้งเล็กน้อย จึ่งได้จัดการรักษาโดยให้พระองค์ท่านเข้าเครื่องดัดและชักรอกขึ้น เรื่องนี้นายแพทย์ฝ่ายศัลยศาสตร์รักษาโรคกระดูกคงจะอธิบายให้แจ่มแจ้งได้ การรักษานั้นทำเป็นเวลาแรมปี เมื่อเสด็จมาประทับที่ Gr. Lichterfelde แล้ว ผู้พูดได้เห็นเครื่องดัดนั้นแขวนอยู่ ณ ที่ประทับ นอกจากนี้เวลาบรรทมก็กำหนดไม่ให้ทรงหนุนพระเขนยเลย สมัยทูนกระหม่อมยังดำรงพระชนม์อยู่ หรือแก่ผู้ได้เห็นพระรูป ว่ามีลักษณาการตามศัพท์สามัญว่า “อกผายไหล่ผึ่ง” จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:58:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพเสริม เมื่อได้รับสถาปนาเป็นสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลอดุลเดช กรมขุนสงขลานครินทร์ ในปีเถาะ พ.ศ.๒๔๔๖ ก่อนเสด็จไปทรงศึกษาที่ประเทศอังกฤษ (ภาพจากหนังสือเฉลิมพระยศเจ้านาย เล่ม ๑) จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 12:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ภาพเสริม เป็นภาพตอนโสกันต์เหมือนกับข้างบนครับ แต่มีองค์ประกอบของภาพกว้างกว่า ภาพเล็กหน่อยนะครับ (จากหนังสือ "ศรีสวรินทรานุสรณีย์") จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 13:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 12 (ต่อ) ต้น พ.ศ.๒๔๕๓ ทูนกระหม่อมได้ทรงย้ายมาประทับที่ Gr. Lichterfelde ซึ่งอยู่ในบริเวณรอบนอกของกรุงเบอรลิน เพื่อทรงเล่าเรียนที่ โรงเรียนคะเด็ตชั้นสูง โรงเรียนนี้เป็นแหล่งกลาง ที่รับนักเรียนจากบรรดาโรงเรียนคะเด็ตชั้นเล็ก (นอกจากนี้ยังรับผู้ที่มาสมัครสอบไล่ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ด้วย) ทูนกระหม่อมประทับอยู่ที่ตำหนักแห่งหนึ่งไม่ไกลจากโรงเรียน พระอภิบาลคนเดิมตามมาประจำอยู่ด้วย เมื่อได้ทรงศึกษาวิชชาสามัญจนจบ ๒ ชั้นแรก เป็นเวลา ๒ ปีเต็มแล้ว (คือพ.ศ.๒๔๕๓ และ ๒๔๕๔) ทรงเข้าสอบไล่ใหญ่ ซึ่งเขาเรียกว่า “การสอบไล่เพื่อเป็น Fahnrich” เมื่อสอบไล่ได้แล้วหากจะทรงรับราชการในทหารบก ก็จะต้องใช้เวลาอีกไม่เกิน ๑ ปี ๕ เดือน เท่านั้น ก็จะจบหลักสูตร เลื่อนยศเป็นร้อยตรีทหารบกได้ แต่ได้มีกำหนดมาให้ทูนกระหม่อมย้ายไปทรงศึกษาวิชชาในกองทัพเรือ แห่งประเทศเยอรมันต่อไป ภายในเวลา ๔ ปีครึ่ง นับตั้งแต่เสด็จมาประทับในประเทศเยอรมันเมื่อกลางปี พ.ศ.๒๔๕๐ จนถึงสิ้น พ.ศ.๒๔๕๔ ทูนกระหม่อมได้ทรงศึกษาวิชชาสามัญในโรงเรียนคะเด็ต ในทหารบกทั้ง ๒ แห่ง ดังกล่าวแล้ว ด้วยพระวิริยะอุตสาหจนเป็นผลสำเร็จตามกำหนดที่มุ่งหมาย นอกจากนี้ยังทรงขวนขวายด้วยการทรงพระอักษรหาความรู้ทั่วๆ ไป อันควรแก่ปัญญาชน โปรดทรงเรื่องประวัติศาสตร์สากล และทรงศึกษาประวัติของศิลป เช่น ในแง่สถาปัตยกรรม อันเป็นวัฒนธรรมแขนงหนึ่ง ที่เป็นผลดีทั้งหมดนี้จัดว่าเป็นความชอบของร้อยเอกทหารบกเยอรมัน ผู้ได้รับหน้าที่เป็นพระอภิบาลมาเป็นเวลา ๔ ปีครึ่งด้วยส่วนหนึ่ง เพื่อเป็นบำเหน็จความชอบได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ถึง ๒ สกุล ครั้งแรกช้างเผือกชั้นที่ ๔ และต่อมา มงกุฎสยามชั้นที่ ๓ อนึ่ง เมื่อวันที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ.๒๔๕๔ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้ากรมขุนสงขลานครินทร เป็น นายเรือตรี เมื่อทราบความเพียงเท่านี้ ก็มีผู้ทึกทักและเข้าใจไปเองว่า ทูนกระหม่อมได้ทรงศึกษาวิชชาทหารเรือจบหลักสูตรสำหรับนายเรือตรีแล้ว แต่ความจริงพระองค์ท่านยังมิได้ทรงศึกษาวิชชาทหารเรือเลย หากยังจะต้องเข้าสอบไล่ใหญ่ที่โรงเรียนคะเดต (ทหารบก) ดังได้กล่าวไว้ข้างบนนี้แล้ว จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 13:07:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 (ต่อ) ตอนศึกษาวิชชาในราชนาวีเยอรมัน ครั้นต้นเดือนเมษายน พ.ศ.๒๔๕๕ ทูนกระหม่อมได้เสด็จไปเข้าโรงเรียนนายเรือ พระเจ้าไกเซอร์โปรดให้ทูนกระหม่อมเป็นเรือตรี ในราชนาวีเป็นพิเศษ และทรงกำหนดให้เรือโทเยอรมันผู้หนึ่ง ซึ่งสังกัดกองโรงเรียนนายเรือ และได้รับราชการเป็นนายทหารเรือมาเป็นเวลากว่า ๑๐ ปีแล้ว เป็นนายทหารประจำพระองค์ของทูนกระหม่อม สืบแทนร้อยเอกทหารบกผู้เคยเป็นพระอภิบาลต่อไป ทั้งที่ทรงเครื่องแบบตามชั้นยศเรือตรีได้แล้ว ทูนกระหม่อมยังต้องทรงศึกษาวิชชาและรับการฝึกหัดที่โรงเรียนนายเรือในหน้าที่ต่างๆ เหมือนอย่างนักเรียนชุดเดียวกันทุกๆ ประการ กล่าวคือ :- ๑. ปีแรก พ.ศ.๒๔๕๔ เรียน และทำหน้าที่ คะเด็ตทหารเรือ เริ่มแต่หน้าที่พลทหาร และจ่าขึ้นมาตามลำดับ ถึงสิ้นปีสอบไล่ ๒. ปีที่ ๒ พ.ศ.๒๔๕๖ ศึกษาวิชชา และฝึกหัดอย่าง แฟนริชทหารเรือ พอครบปีสอบไล่ใหญ่ แม้จบหลักสูตรเพื่อจะเป็นเรือตรีได้แล้ว ก็ยังต้องรอการเลื่อนยศอยู่ก่อน ๓. ปีที่ ๓ เมษายน ถึง สิงหาคม พ.ศ.๒๔๕๗ ราว ๔/๕ เดือน บรรดา แฟนริชทหารเรือ ซึ่งสอบไล่ได้แล้วตามข้อ ๒ ข้างบนนี้ ต้องไป ศึกษา ฝึกหัด ดูการ ดังนี้:- (ก) การปืนใหญ่ทหารเรือ (ข) การตอร์ปิโด (ค) กิจการในกองพันทหารเรือฝ่ายบก (นาวิกโยธิน) แห่งละไม่เกิน ๒ เดือน ๔. ปีที่ ๓/๔ กันยายน พ.ศ.๒๔๕๗ ถึง กันยายน พ.ศ.๒๔๕๘ เป็นเวลา ๑ ปีเต็ม นี้เป็นกำหนดที่ แฟนริชทหารเรือ ซึ่งได้ปฏิบัติตามข้อ ๓ ข้างบนนี้แล้ว จะต้องลงประจำเรือรบเพื่อปฏิบัติการหาความชำนาญในหน้าที่นายทหารเรือต่อไป พอจะเรียกในภาษาไทยว่า เป็น นักเรียนทำการนายเรือ ครบรอบ ๑ ปีแล้ว เมื่อได้รับเลือกจากคณะนายทหารเรือชั้นสัญญาบัตรในเรือรบเดียวกันแล้วนั้น จึ่งจะได้เลื่อนยศเป็นนายเรือตรีได้ รวมเวลาทั้งสิ้นด้วยกัน คือ ตั้งแต่เป็นคะเด็ตทหารเรือ จนเลื่อนยศเป็นเรือตรี ถึง ๓ ปีครึ่ง จึงจะนับว่ามีความรู้ความชำนาญ เป็นเรือตรีแห่งราชนาวีเยอรมันได้ ทูนกระหม่อมได้ทรงศึกษาวิชชาการทหารเรือตามกำหนดที่สรุปความไว้เป็นข้อๆ ข้างบนนี้ พอนับว่าจบตามข้อ ๓ แล้ว ยังขาดแต่ข้อ ๔ คือ ลงประจำเรือรบเพื่อปฏิบัติการหาความรู้ความชำนาญต่อไป ก็เกิดสงครามโลกครั้งที่ ๑ พระนิสัยของทูนกระหม่อมนั้น เมื่อจะทรงเล่าเรียนหรือปฏิบัติการอันใด ก็ทรงปรารถนาจะทำให้ครบถ้วนตามระเบียบ เพราะดั่งนั้นจึงมีพระประสงค์อันแรงกล้าในอันที่จะลงประจำเรือรบแห่งราชนาวีเยอรมัน เพื่อดูการปฏิบัติการจริง แม้จะเป็นการเสี่ยงอันตรายก็ตาม จึงได้ทรงขอให้อัครราชทูตรายงานเข้ามากรุงเทพฯ เพื่อขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต เรื่องนี้พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระราชดำริด้วยความสุขุมคัมภีรภาพแล้วว่า เพราะเหตุที่ได้มีประกาศเรื่องกรุงสยามเป็นกลางในสงครามครั้งนั้น จึงไม่พระราชทานพระบรมราชานุญาต จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 13:10:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เสด็จกลับเมืองไทยและทรงรับราชการในกระทรวงทหารเรือ ต้นเดือนมีนาคม ปลายปี พ.ศ.๒๔๕๗ ทูนกระหม่อมเสด็จกลับจากต่างประเทศเข้ามาเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท เวลานั้นพระชนมายุครบ ๒๓ ปี ๒ เดือนแล้ว พระองค์ท่านทรงมีพระฉวีวรรณผุดผ่อง พระวรกายสง่างาม เวลาทรงเครื่องแบบด้วยแล้ว ทรงมีลักษณะองอาจผึ่งผาย สมเป็นชายชาติทหาร แต่ในพระหฤทัยนั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยน และความเมตตาปรานีต่อคนทั่วไป ผู้ใดได้เฝ้าหรือแม้แต่เพียงพบเห็นก็รู้สึกชื่นชมในพระบารมี ตอนปลายเดือนมีนาคมนั้นเอง ทูนกระหม่อมได้รับพระราชทานเลื่อนยศเป็นร้อยโท ในราชนาวี และได้ทรงรับราชการในกระทรวงทหารเรือตั้งแต่เดือนเมษายน จนถึงเดือนมกราคม พ.ศ.๒๔๕๘ เป็นเวลาทั้งสิ้น ๙ เดือนครึ่ง ดังปรากฏในบทความ “สมเด็จพระราชบิดากับราชนาวีไทย” ตีพิมพ์ในหนังสือนาวิกศาสตร์ เล่ม ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๐๗ ในที่นี้ผู้พูดปรารถนาจะแสดงความเห็นให้ท่านทราบสักข้อหนึ่ง ว่าเหตุใดทูนกระหม่อม จึงได้ทรงลาออกจากราชการทหารเรือ เรื่องนี้ได้มีการพูด การเขียนกันเป็นหลายนัยต่างๆ กัน ฟังได้บ้าง และไม่ถนัดบ้าง ยิ่งเล่าต่อๆ สืบกันมาก็ยิ่งมี “ฝอย” เพิ่มขึ้น ส่วนความเห็นของผู้พูดนั้นขอสรุปความดังนี้ – ทูนกระหม่อมคงจะได้ทรงพระดำริว่า กิจการที่ได้ทรงปฏิบัติอยู่ในกระทรวงทหารเรือสมัยนั้นเกิดประโยชน์แก่ประเทศชาติยังไม่มากพอ หากแต่ยังมีกิจการอย่างอื่นที่ทรงเห็นว่าสำคัญ และจะเป็นประโยชน์ยิ่งกว่า คือ การสาธารณสุข และการแพทย์ ดังนั้นพระองค์ท่านจึงได้กราบบังคมทูลพระกรุณาขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต ลาออกจากราชการทหารเรือแล้วเสด็จออกไปยังต่างประเทศ เพื่อศึกษาวิชชาดั่งกล่าวแล้ว จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 13:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ความส่งท้าย ได้เล่าเรื่องทูนกระหม่อมสมเด็จพระราชบิดาฯ เฉพาะตอนที่อยู่ในความทรงจำ ตั้งแต่สมัยทรงพระเยาว์ จนถึงทรงพระเจริญวัย ทั้งได้ถวายสดุดีเป็นลำดับมาแล้วด้วย บัดนี้ขอกล่าวอย่างสรุปความดังนี้ – “ทูนกระหม่อมทรงเป็นเจ้าฟ้า – แต่ไม่เป็นเจ้ายศ หรือเจ้าศักดิ์ – โปรดแต่การประพฤติปฏิบัติอย่างไพร่ฟ้าที่เป็นคนดีมีศีลมีสัตย์” พระองค์ท่านทรงพระเจริญด้วยพระคุณธรรมนานาประการ มีสำคัญที่ควรกล่าวในที่สุดนี้ว่า ทรงมีพระหฤทัยเต็มไปด้วยความเมตตากรุณาแก่คนทั้งปวง เริ่มต้นด้วยตรัสปราศรัยแก่ผู้ที่ได้เข้าเฝ้าให้ชุ่มชื่นหัวใจ ทรงอุปการะแก่บุคคลตามฐานานุรูป แต่สำหรับกิจการกุศลสาธารณประโยชน์นั้น ทรงสละทั้งกำลังพระวรกาย กำลังทรัพย์ กำลังพระสติปัญญา เพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุขของประชาชนชาวไทย มีพยานเป็นหลักฐานเห็นกันอยู่ทุกวันนี้ คือความเจริญของศิริราชพยาบาล ซึ่งส่วนหนึ่งมาจากพระวิริยะอุตสาหของพระองค์ท่าน จัดว่าสมเด็จพระราชบิดาฯ ได้ทรงเป็นบุพการีอย่างประเสริฐของวงการแพทย์แห่งนี้ บัดนี้ท่านทั้งหลายได้มารำลึกถึงพระคุณของพระองค์ท่านแล้วบำเพ็ญกุศลอุทิศถวายในกาลอันสมควร นับว่าท่านเป็นผู้ปฏิการตอบแทนคุณท่าน กรณียะ ๒ ประการนี้ คือ บุพการ และ ปฏิการบัณฑิต ย่อมสรรเสริญ อันควรเป็นแบบอย่างที่อนุชนรุ่นต่อๆ ไปในคณะนี้จักประพฤติปฏิบัติตามกำลังสามารถ ในที่สุดนี้ ผู้พูดขออนุโมทนาส่วนกุศล ซึ่งท่านทั้งหลายได้บำเพ็ญในวันนี้ และขออำนวยพรแก่บรรดาผู้ที่ชุมนุมอยู่ ณ ที่นี้ ให้มีความสุขและความเจริญในอาชีพ ได้ประกอบการงานอันเป็นประโยชน์แก่ท่านเอง และแก่เพื่อนร่วมชาติ สืบไปชั่วกาลนาน จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 13:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณทุกท่านที่ร่วมติดตาม จบแล้วครับ จากคุณ : NickyNick - [ 25 ก.ย. 50 13:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้ค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ลูกคนที่ 7 - [ 25 ก.ย. 50 14:48:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้...เลยมาวันหนึ่งแล้ว เราไม่มีคนทำเรื่องนี้จริงๆ นะครับพี่ ขอบคุณครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 25 ก.ย. 50 14:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เลือกเรื่องได้น่าอ่านมากค่ะ จากคุณ : แสนอักษร - [ 25 ก.ย. 50 15:12:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ พี่นิค หายไปหลายวัน แล้วกลับมาด้วยเรื่องน่าสนใจแบบนี้ ไม่กล้าต่อว่าค่ะ ขอกดเก็บให้แทนนะคะ ดิฉันเองก็หายไปหลายวันเหมือนกัน แต่กลับมาไม่ได้มีเรื่องมาเล่าให้ฟังแบบพี่นิค ปล. อาทิตย์ทีแล้วไปเมืองจีนติดพายุที่ชื่อ แม่วิิภา ที่เจ้อเจียงอยู่สองวันค่ะ ยังคุยกะคุณจิ๋วว่าสงสัยดิฉันเป็น "นางแมวขอฝน" เพราะปีที่แล้ว บ้านที่จันท์ น้ำท่วมประมาณต้นเดือนตุลา จากคุณ : little kitty - [ 25 ก.ย. 50 16:45:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาปูเสื่อนั่งอ่านครับ จากคุณ : ศรีศรี (mr.benz) - [ 25 ก.ย. 50 16:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาอ่านครับ... หายซะนานเลยนะครับ อานิกของเรา จากคุณ : นอกราชการ - [ 25 ก.ย. 50 18:56:40 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ธุ ธุ จ้า คุณ NickyNick.... เย้ๆๆ คิดถึงมากมายเลยค่ะ... มาแบบรวดเดียวจบ เลยนะค่ะ.... ขอบคุณค่ะ จากคุณ : naragorn - [ 25 ก.ย. 50 20:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณมากค่ะ โดยส่วนตัวแล้วศรัทธาและชื่นชมในพระองค์มากๆค่ะ ดีใจค่ะที่ยังมีคนเขียนถึงพระองค์ท่าน จากคุณ : jujeeja (jujeeja) - [ 25 ก.ย. 50 20:53:50 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาอ่านค่ะ ชอบรูปมากเลยค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 26 ก.ย. 50 05:40:52 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะพี่นิค  หายไปนานเลยค่ะ  น้อง ๆ เฝ้าคอยอยู่นะคะ แฮ่  ลงชื่อไว้ก่อนนะคะ  เก็บไว้อ่านวันเสาร์-อาทิตย์ค่ะ จากคุณ : biebie999 - [ 26 ก.ย. 50 08:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาอ่านด้วยคนคะ จากคุณ : sawkitty - [ 26 ก.ย. 50 10:41:13 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับทุกท่าน มีกระทู้เกี่ยวกับพระองค์ท่านอยู่ในคลัง ซึ่งผมได้เคยคัดลอกไว้ให้ชมกันช่วงหนึ่ง อยู่ที่นี่ครับ พระนามของสมเด็จเจ้าฟ้ามหิดลอดุลเดชตามลำดับเหตุการณ์ และกำเนิดราชสกุล "มหิดล" http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/05/K5457508/K5457508.html NickyNick   - [ 29 พ.ค. 50 13:30:31 ] พระราชพิธีอภิเษกสมรสอย่างเรียบง่ายเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ.2463 http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2007/06/K5524407/K5524407.html NickyNick   - [ 19 มิ.ย. 50 09:58:40 ] จากคุณ : NickyNick - [ 26 ก.ย. 50 12:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตามมาลง " ชื่อ" ในสมุดเยี่ยม เรื่องเจ้าเรื่องนาย ดูจะไม่ถนัดจนถึงขั้นโง่ ได้แต่อ่านได้แต่ชม ออกความเห็นไม่ได้ แต่ก็ชื่นชมในประวัติศาสตร์ของเจ้านายในยุคร่วมสมัย ที่เป็นพื้นฐานสำคัญของสังคมไทยครับ จากคุณ : วรณัย - [ 27 ก.ย. 50 12:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เฮียคะ  เฮียมาแบบรวดเดียวจบเลยนะ ^______________^ รู้หรือไม่ หายไปน่ะ น้อง ๆ คิดถึงเน้อ อิอิ จากคุณ : ปริยวาที - [ 27 ก.ย. 50 14:08:43 ]