ความคิดเห็นที่ 1 ต้องคัดเทพๆเข้ามาเท่านั้น เงินไม่เกี่ยวนะครับ ถึงจะดี จากคุณ : natthaset - [ 2 ต.ค. 50 00:04:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมกลับเห็นว่าอักษรเนี่ยหละ มันควรเป็นคณะแรกที่เป็นหลักสูตรอินเตอร์ด้วยซ้ำ เพราะบุคลากรพร้อมสุด ไอ้เรื่องความเป็นจุฬาเนี่ย พอซะทีเถอะ ผมเรียนหลักสูตรนวัตกรรม ผมยังบอกอาจารย์เลยว่า สิ่งที่หลักสูตรนี้ต้องทำอันแรกคือ Innovate ความคิดอาจารย์ที่สอน ไม่งั้นเด็กพังแน่นอนถ้ายังเอากรอบแบบจุฬามาสอนนวัตกรรมเนี่ย จากคุณ : นักปั่นสามล้อเดนตาย - [ 2 ต.ค. 50 01:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เห็นด้วยกับการเปิดหลักสูตรนานาชาติ เพราะเดี๋ยวนี้มหาลัยในไทยเอะอะก็เปิดเเต่หลักสูตรนานาชาติเพื่อหาเงินอย่างเดียว โดยลืมไปว่าหลักสูตรนานานชาติที่เเท้จริงเปิดมาพื่ออะไร เพราะเห็นมีเเต่นักเรียนไทยเรียนหลีกสูตรดังกล่าวด้วยค่าเทอมที่เเพงผิดปกติ จะมีเเค่บางคณะ และบางมหาลัยที่มีนักเรียนต่างชาติเรียนหลักสูตรดังกล่าว หลักสูตรนานาชาติมีใว้รองรับนักศึกษาต่างชาติมาเรียนในมหาลัยนั้นๆด้วยภาษาสากลคืออังกฤษ   เเต่ที่ผ่านมามันกลายเป็นเเฟชั่นไปเเล้ว จนลืมวัตถุประสงค์ของหลักสูตร นี่จะทำให้ระบบการศึกษาไทยเสียหาย มีค่านิยมที่ผิดๆ จากคุณ : Atomic Secret - [ 2 ต.ค. 50 04:16:20 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าจะให้ดีเขียนใส่จดหมายแล้วส่งให้คณบดีครับ มาทำในนี้ไม่ได้อะไรหรอก ส่วนเรื่องเหตุผล ส่วนใหญ่มีแต่ ไม่รักพี่รักน้อง มั่นเกิน กับคลั่งสถาบัน เฮ้ออ ระบบอุปถัมภ์กันตั้งแต่ในมหาลัยเลยเนอะ เหอ ๆ ๆ ๆ จากคุณ : EAGo - [ 2 ต.ค. 50 09:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอร่วมแสดงความคิดเห็นเป็นประเด็นนะครับ ในฐานะที่เคยเกี่ยวข้องกับคนเรียนหลักสูตรนานาชาติมาหลายหลักสูตร เห็นตั้งแต่ที่ประสบความสำเร็จมาก ๆ จนไปถึงไม่ประสบความสำเร็จซักเท่าไหร่ >> ผู้เรียนที่เข้ามาระหว่างสองโปรแกรมจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนเลยว่าเวลาจบออกไปทำงาน จะเห็นความแตกต่างตรงนี้ชัดมากๆ ทำให้นิสิตโปรแกรมปกติถูกกระทบครับ อันนี้เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ ถ้าเรียนจบมาเหมือนกันทุกอย่าง จากสถาบันเดียวกัน เกรดเท่ากัน แต่คนหนึ่งเรียนหลักสูตรนานาชาติ อีกคนเรียนหลักสูตรภาษาไทย คนที่เรียนหลักสูตรนานาชาติย่อมดูจะมีภาษีดีกว่าในสายตานายจ้าง (อันนี้ยังไม่ได้ลงในรายละเอียดว่าใครทำงานเก่งกว่ากันนะครับ) >> นอกจากนี้ จากที่ได้ฟังหลายคนยืนยันมา นิสิตภาคอินเตอร์จะไม่ค่อยมีจิตวิญญาณร่วมกับเพื่อน รุ่นพี่น้อง และสถาบันครับ และบางคนไม่มีวินัย มารยาทไม่งาม มั่นใจในตนเองสูงมาก ถือว่าชั้นจบอินเตอร์มาก อันนี้ส่งผลเสียต่อตัวนิสิตเองเวลาจบออกไปทำงานแน่ๆ อันนี้เป็นเรื่องของคนเรียนครับ ผมไม่คิดว่าเรื่องรุ่นพี่ รุ่นน้องและความรักสถาบันจะเป็นประเด็นสำคัญมากขนาดที่จะบอกว่าไม่ให้เปิดหลักสูตรนานาชาติครับ เราควรจะส่งเสริมค่านิยมเรื่องค่าของคนอยู่ที่ผลของงานมากกว่าค่านิยมรุ่นพี่-รุ่นน้อง-พวกพ้องสถาบัน เรื่องมารยาทนี่ จะภาคไทยหรือภาคนานาชาติ ถ้าคนไม่มีมารยาท จะเรียนภาคไหนมันก็เป็นเหมือนกันครับ เรื่องวินัยก็เช่นกัน (อันนี้เจอมากับตัวเอง) >> อีกเรื่อง คือมนเหมือนกับมีตังค์เสียค่าเทอมแพงๆก็ได้ชื่อว่าเป็นนิสิตอักษร จบจุฬาได้แล้ว แค่ได้ใบปริญญาไปเรียกเงินเดือนสูงๆแพงๆ แล้วอย่างนี้ เกียรติภูมิจุฬาฯ จะคงอยู่ต่อไปได้อย่างไรครับ อันนี้เป็นเรื่องประเด็นการรับผู้เข้าศึกษาครับ ไม่จำเป็นว่าหลักสูตรนานาชาติจะรับคนมั่วซั่วไปตลอดซะที่ไหน ประเด็นนี้ขึ้นกับผู้บริหารหลักสูตรว่าจะตั้งเกณฑ์รับเข้าอย่างไร แนะนำให้ดูเกณฑ์การรับสมัครก่อนจะวิจารณ์ ผมพอจะเข้าใจเจ้าของกระทู้นะครับ แต่ประเด็นคัดค้านยังอ่อนไปนิดครับ คือไม่มีประเด็นตรง ๆ ที่ชัดเจน แต่ผมแนะนำนะครับว่าให้จับตาดูกระบวนการรับสมัคร ว่าคุณสมบัติที่ประกาศนั้นหย่อนกว่าที่ควรจะเป็นหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นคะแนนรายวิชา เกรดเฉลี่ย คะแนน TOELF/IELTS/CU-TEP/TU-GET ว่าแต่คณะอักษรศาสตร์จะเป็นหลักสูตรนานาชาติวิชาเอกอะไรครับ หรือว่าเปิดเหมือนอบ.ทุกประการแต่เรียน/สอนเป็นภาษาอังกฤษ? ถ้าท่านเจ้าของกระทู้ทราบ รบกวนบอกด้วยครับ จากคุณ : Tony Almeida - [ 2 ต.ค. 50 11:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อีกอันนึงที่น่าคิดค่ะ คือ นิสิตอินเตอร์จะมีตารางเรียนตามอเมริกา ไม่เหมือนคนอื่น เวลาเปิดเทอมหรือสอบก้ไม่ตรงกัน การจะให้ทำกิจกรรมตรงกันโดยเฉพาะช่วงปิดเทอมจะทำไม่ได้ และเนื่องจากจำนวนน้อย การทำอะไรจะไม่มี momentum เท่ากับภาคปกติ จากคุณ : jk (jackfruit_k) - [ 2 ต.ค. 50 11:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สำหรับผมคิดต่างไปอ่ะ ส่วนตัวคิดว่ารูปแบบการเรียนการสอนของภาคอินเตอร์ค่อนข้างมีประโยชน์ต่อการทำงานในอนาคต แล้วก็ปูทักษะที่เป็นประโยชน์ให้กับนิสิตมากๆ เลยด้วย ส่วนเหตุผลที่ไม่ค่อยชอบเป็นเรื่องของการบริหารที่อยู่เบื้องหลังมากกว่า ส่วนตัวเรื่องที่ว่าจะนิสิตภาคอินเตอร์กิริยามารยาทไม่งาม นิสัยไม่ดีอะไรพวกนี้ คิดว่าเป็นนิสัยส่วนตัวของแต่ละคน (ถึงแม้ว่าในความเป็นจริงแล้วคนส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนั้นก็ตาม 555+) หาใช่เพราะการเรียนการสอนมีผลให้แต่ละคนมีนิสัยแบบนั้นไม่ ถ้าเป็นเรื่องการร่วมกิจกรรมนี่ก็คิดว่าไม่มีปัญหาอะไร เพราะเชื่อว่าถ้าทางมหาวิทยาลัยอนุมัติให้มีการเรียนการสอนได้แล้วก็เชื่อได้ในระดับหนึ่งว่ามีความพร้อมมากพอควร .. สำหรับเวลาในการทำกิจกรรมคงเป็นเรื่องที่สามารถจัดสรรและแก้ปัญหาต่อไปได้ .. อีกอย่าง เชื่อว่าการเปิดการเรียนการสอนภาคอินเตอร์ไม่น่าจะมีผลต่อชื่อเสียง มาตรฐาน และเกียรติภูมิของคณะและมหาวิทยาลัย เพราะสิ่งเหล่านี้ เป็นสิ่งที่นิสิตทุกคนพึงรักษาไว้ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสถาบันของคุณ ไม่ว่านิสิตคนนั้นจะเรียนอยู่ภาคปกติหรืออินเตอร์ก็ตาม ซึ่งในขณะเดียวกัน ก็เป็นหน้าที่ของคณาจารย์บุคลากรของทางมหาวิทยาลัยด้วยที่จะบ่มเพาะให้นิสิตอยู่ในร่องในรอย ไม่ว่าจะเป็นการใช้ไม้หนักหรือไม้นวมก็ตาม เหมือนดังเช่นที่จุฬาฯ รักษาภาพลักษณ์ที่ดีได้ตลอดมาจนถึงปัจจุบัน .. จากคุณ : เด็ก มศว ขอออกความเห็น (เด็กชายหัวหอม) - [ 2 ต.ค. 50 12:41:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เพื่อนผู้อาวุโสท่านหนึ่งของเราบอกว่า เมื่อสมัยเขาเรียนจบ ม.ปลาย สมัยนานมาแล้ว ที่เขายังเรียกว่า ม.8 อยู่ เพื่อนเราเข้าเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์จุฬา หลักสูตรธรรมดานี่แหละ แต่เรียนเป็นภาษาอังกฤษ อาจารย์เป็นชาวต่างชาติ lecture เป็นภาษาอังกฤษ textbooks เป็นภาษาอังกฤษ สมัยนั้นถ้าใครอ่อนภาษาอังกฤษก็ต้องไม่เลือกวิชาที่ใช้ภาษาอังกฤษ แต่จะเลือกเรียนนิติศาสตร์ที่มหาลัยอื่น สมัยที่เพื่อนเราเรียนวิศวะจุฬา แต่เรียนเป็นภาษาอังกฤษนะ โหกี่ปีกันหว่า ...??? พยายามคิดนะ ตอนนี้เขาอายุประมาณ 78 (ยังแข็งแรงอยู่เลย) ถ้าเข้าเรียนจุฬาตอนจบ ม.8 ก็คงเป็นเมื่อประมาณ 61-62 ปีมาแล้วน่ะสิ...???   ทีนี้จบเรืองจุฬ่าไปแล้วนะ ...คราวนี้จะพูดเรื่องหลักสูตรอินเตอร์โดยเฉพาะ แต่ไม่เฉพาะเจาะจงว่ามหาลัยไหน  เลยต้องขีดเส้นใต้คั่นไว้ *********************************************************** ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา เราทำงานในเมืองไทย ส่วนใหญ่ทางด้านภาษา ทั้งแปลเอกสาร เป็นล่าม และสอนภาษาอังกฤษ เราพบว่าคนไทยด้วยกันที่ทั้งเรียนจบอักษรศาสตร์เอกอังกฤษในเมืองไทย และเรียนจบทั้งเอกอย่างอื่นและเอกอังกฤษจากต่างประเทศ มากกว่า 80% มีปัญหาในการอ่านภาษาอังกฤษให้เข้าใจ ....ดังนั้น เราเชื่อว่าการเรียนหลักสูตรอินเตอร์ สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว จะทำให้ "พลาด" หรือ "ไม่เข้าใจ" เนื้อหาสาระที่สำคัญๆของวิชาที่เรียน...นั่นก็คือ เด็กสมัยใหม่จะ  "พลาด" หรือ "ไม่เข้าใจ" เนื้อหาสาระที่สำคัญๆของวิชาที่เรียน มากกว่าเด็กสมัยเก่าที่จบ ม.8 มากมายหลายเท่า ...!!!??? ...เพราะอะไรไม่รู้ แต่เท่าที่รู้ก็คือว่า ระบบการสอนภาษาอังกฤษของไทยสมัยนี้ไม่ดีเท่าสมัยโบราณ......... ซ้ำร้ายยิ่งไปกว่านั้น หน่วยงานต่างๆของไทย กำลังหลงผิด คิดว่าเด็กจบหลักสูตรอินเตอร์ต้องเก่งภาษาอังกฤษ ก็เลยจ้างเงินเดือนแพงกว่า หลักสูตรอินเตอร์ก็เลยกลายเป็น "ธุรกิจ" ที่สร้างความร่ำรวยให้มหาลัย และสร้างบัณฑิต มหาบัณฑิต หรือดุษฎีบัณฑิตที่ อ่าน textbooks รู้เรื่องไม่เกิน 50% ออกไป.....ซึ่งการทำเช่นนั้นจะทำให้คนจบหลักสูตรอินเตอร์ออกไป แต่ความรู้น้อยกว่าคนจบหลักสูตรธรรมดา (ที่อ่าน textbooks ภาษาไทยรู้เรื่อง 100%) แต่คนจบหลักสูตรอินเตอร์กลับได้เงินเดือนมากกว่า...!!!???....บ้านเมืองเรากำลังจะวิบัติ...!!!?? คนที่จะแย้งสิ่งที่เราพูด ถ้าจะแย้งคงไม่รู้ว่า ภาษาอังกฤษมันโหดแค่ไหน ....ขนาดคนไทยไปอยู่อังกฤษหรืออเมริกากัน 20-30 ปี ยังอ่านหนังสือภาษาอังกฤษยากๆไม่รู้เรื่อง มีมากมาย นี่เป็นเรื่องจริงไม่ใช่อิงนิยาย....เราว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ยากมากที่สุดในโลก ....ใครคิดว่าง่ายก็เป็นเพราะยังไม่เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลพอ.... เราว่าน่าจะเป็นการดีที่ให้เด็กไทยบางคนที่เรียนเก่งวิชาที่จะเรียนเอกในมหาลัย แล้วเก่งภาษาอังกฤษมากๆ(เป็นความสามารถพิเศษเฉพาะตัว) แล้วได้ทุนอะไรจากรัฐบาลไทย ให้ไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่ปริญญาตรี ไปจนถึงปริญญาเอก แล้วกลับมาสอนวิชาพวกเนี้ย ให้คนไทยเป็น "ภาษาไทย" จะเข้าท่ากว่า... "หลักสูตรอินเตอร์ doesn't work เว้นเสียแต่ว่าประเทศไทย จะเปลี่ยนระบบการศึกษา ให้เป็นเหมือนกับสิงคโปร์หรือมาเลย์หรืออินเดีย หรือประเทศอื่นๆที่เคยเป็นเมืองขึ้นอังกฤษเท่านั้น" ลองไปอ่าน คคห 10 ในกระทู้นี้สิ แล้วคุณจะเข้าใจว่าเราหมายความว่าอะไร http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5864091/K5864091.html แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 50 13:52:51 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 50 13:13:02 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 50 13:10:15 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 2 ต.ค. 50 12:54:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอออกความเห็นหน่อยนะคะ  ถูกไม่ถูกแล้วแต่จะกรุณารับฟังค่ะ หนูว่าน่าจะเปิดโอกาสทางการเรียนหน่อยนะคะ   ถ้าอย่างนั้นคนเรียนไม่เก่ง   ก้ไม่สิทธิได้เรียนจุฬา  น่ะสิคะ แล้วเมื่อไหร่คนไม่เก่ง  จะได้เก่งเหมือนคนที่เก่งอยู่แล้วบ้างล่ะค่ะ (เก็บกดป่าวเนี่ย...เหอๆๆ) ถือว่าเป็นการเปิดโอกาส  ทางการเรียนรู้เพื่อเพื่อน ๆ นักศึกษาคนอื่นบ้าง ใครตั้งใจเรียนก้ได้ความรู้จากจุฬามาเพียบ แต่ถ้าใครไม่ตั้งใจเรียน  อวดแต่ความรวย สุดท้าย  ผลของการกระทำก็อยู่ที่ตัวเค้า อีกอย่างการเรียน  กับการทำงาน  ไม่ได้วัดกันที่เกรด  แต่วัดกันที่คุณภาพ มีอินเตอร์  เยอะ ๆ ก็ดีแล้วววว    โอกาสในภายภาคหน้า อีกหลายสิบปี  หลักสูตรอินเตอร์จะได้ถูก ๆ คนจนจะได้มีโอกาสเรียนด้วยซักที ส่วนเรื่องคุณภาพ    ก็มีการวัดคุณภาพการเรียนการสอนอยู่ไม่ใช่หรอคะ หรือว่าเค้าไม่วัดในหลักสูตรอินเตอร์   หรือว่าไม่เชื่อมั่นในการวัด เอาเถอะค่ะ   เข้าใจว่าคุณรักจุฬา  .....และขอแสดงความเห็นใจถ้าคุณรู้สึกไม่ดีกับการเปิดภาคอินเตอร์ /อักษร จุฬา จากคุณ : ไม่ได้เรียนอินเตอร์ (ไข่เจียว***สูตรพิเศษ) - [ 2 ต.ค. 50 13:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ในฐานะที่ผมเป็นเด็กอักษรเหมือนกัน ผมก็คิดว่า ภาควิชาในนี้หากเปิดเป็นหลักสูตรนานาชาติแล้ว จะมีหน้าตาอย่างไร เนื่องจากวิชาต่างๆในคณะอักษรมีอยู่ 2 กลุ่ม คือ กลุ่มภาษา ได้แก่ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาตะวันออก และภาษาตะวันตก กังอีกกลุ่มหนึ่งคือ กลุ่มเนื้อหา ได้แก่ ประวัติศาสตร์ ปรัชญา ศิลปการละคร ภาษาศาสตร์ บรรณารักษศาสตร์ วรรณคดีเปรียบเทียบ และภูมิศาสตร์ หากจะทำเนื้อหาเป็นหลักสูตรนานาชาติแล้ว กลุ่มที่ 2 จะเหมาะกว่ากลุ่มแรก เพราะเป็นเนื้อหาล้วนๆ แต่หากเป็นภาษาแล้ว อยากให้เป็นเหมือนเดิม เพื่อที่จะได้เป็นการฝึกภาษานั้นอย่างแท้จริง โดยไม่มีภาษาอังกฤษมายุ่งเกี่ยวด้วย มิเช่นนั้น นอกจากจะไม่เข้าใจแล้ว แถมตีกันตายในสมองอีกด้วย แต่อย่างไรก็ตาม การเปิดอินเตอร์นั้น ยังไงมันก็ต้องแยกเรียนกับภาคปกติอยู่ดี อย่างน้อย ปี1 หากบังคับให้เรียนวิชาพื้นฐานเหมือนกับภาคปกติแล้ว คงยุ่งน่าดู เพราะวิชาพื้นฐานปี1 เรียนหมดทุกภาควิชาที่มีอยู่ในคณะ เช่น การใช้ภาษาไทย และวรรณคดีไทย ของภาควิชาภาษาไทย อารยธรรมตะวันออก และอารยธรรมตะวันตกของภาควิชาประวัติศาสตร์ ปรัชญาเบื้องต้น มนุษย์กับศาสนาและการใช้เหตุผลของภาควิชาปรัชญา ภาษาทัศนา ของภาควิชาภาษาศาสตร์ การค้นคว้าและการเขียนรายงานของภาควิชาบรรณารักษ์ ปริทัศน์ศิลปการละครของภาควิชาการละคร เป็นต้น นี่ยังไม่นับวิชาพื้นฐานที่ต้องเรียนปี2 และปี3 เช่น มนุษย์กับภูมิศาสตร์ของภาควิชาภูมิศาสตร์ และ วรรณคดีทัศนา ของวรรณคดีเปรียบเทียบ เป็นต้น มันคงยุ่งน่าดูเลยแหละ เพราะปกติเรียนเป็นภาษาไทยก็ยากอยู่แล้ว โดยเฉพาะวิชาของปรัชญา ส่วนวิชาของภาษาไทย ยังไงมันก็ต้องเรียนเป็นภาษาไทย ซึ่งเป็นภาษาแม่ของเรา คงไม่สามารถเรียนเป็นภาษาอังกฤษได้ แต่หากคณะมีทางออกอื่นก็ต้องแล้วแต่ทางผู้ใหญ่เขาจะว่ากันอย่างไร ผมก็ได้เป็นแค่ คนมองเท่านั้นแหละครับ จากคุณ : ภารตยุทธ (ภารตยุทธ) - [ 2 ต.ค. 50 13:37:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นคุณความเห็นที่5บอกว่าประเด็นผมยังอ่อน เลยเข้ามาสรุปสั้นๆอีกทีครับ ผมว่าอินเตอร์จะกระทบต่อคุณภาพของบัณฑิตครับ เพราะผมเชื่อว่าพื้นฐานทางวิชาการของคนภาคอินเตอร์จะี่อ่อนกว่าบัณฑิตภาค ที่เอ็นท์เข้ามาอย่างแน่นอนครับ ถึงจะแย้งว่าเรียนอินเตอร์ตั้ง4ปีจะไม่ฉลาดขึ้นเลยหรอ ผมขอตอบว่าฉลาดครับ แต่ยังห่างจากคุณภาพของบัณฑิตปกติมากพอควรอยู่ เวลา4ปีจริงๆสั้นนะครับ ผมว่าไม่สามารถกระโดดขึ้นมาเทียบเท่าได้หรอก จะเกิดช่องว่างทางวิชาการนี้อย่างแน่นอน และช่องว่างนี้จะเองที่จะไปกระทบกับภาพลักษณ์ของบัณฑิตที่เอ็นท์เข้ามาครับ ลักษณะ "ว้าย ภาคภาษาไทยหรอ อังกฤษจะได้เรื่องไหมนี่ ขนาดรุ่นพี่จบอินเตอร์มายังอ่อนอังกฤษเลย" นี่คือประเด็นที่ผมสื่อตรงที่บอกว่า"ผู้เรียนที่เข้ามาระหว่างสองโปรแกรมจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนเลยว่าเวลาจบออกไปทำงาน จะเห็นความแตกต่างตรงนี้ชัดมากๆ ทำให้นิสิตโปรแกรมปกติถูกกระทบครับ" ไม่ใช่ภาคปกติโดนกระทบเพราะเรื่องภาษาครับ แต่เพราะเรื่องความด้อยทางวิชาการของภาคอินเตอร์ต่างหาก ผมเชื่อว่า นิสิตภาคปกติ จะเก่งในหลายด้านจริงๆครับ มิเช่นนั้นเอ็นท์เข้าคณะคะแนนสูงสุดของสายศิลป์ไม่ได้หรอก . แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 50 15:39:11 จากคุณ : Aenieas - [ 2 ต.ค. 50 15:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยกับคห.10 เรื่องแบ่งสองกลุ่มนะครับ คือ กลุ่มเนื้อหานั้นสามารถทำเป็นหลักสูตรอินเตอร์ได้ แต่กลุ่มภาษาไม่ควรทำ เพราะกระทบโดยตรงเลยล่ะครับ ส่วนเรื่องเด็กอินเตอร์นิสัยและความสามารถยังไงเนี่ย ขอตอบแบบอคติของผมเลยนะ คือจากประสบการณ์ที่เจอมาเลย เด็กอินเตอร์จำนวนไม่น้อยเป็นเด็กที่ "เอ็นท์ไม่ติด" หรือ "ไม่กล้าแม้แต่จะเอ็นท์ เพราะกลัวเอ็นท์ไม่ติด" นะครับ แน่นอนเด็กอินเตอร์ที่เก่งจริงก็มี แต่ว่าเป็นส่วนน้อย ส่วนใหญ่คือพวกเอ็นท์ไม่ติด กับ กลัวเอ็นท์อย่างที่บอก ทีนี้พอเข้าอินเตอร์ไป ก็เกิดความลำพองว่าตัวเองเก่งภาษาอังกฤษกว่าคนปกติ หรือไม่ อาจจะไม่ได้ลำพองจริง ๆ เพียงแต่เป็นกระบวนการทางจิตที่จะหาอะไรสักอย่างมาชดเชยการเอ็นท์ไม่ติดของตัวเอง เลยจะมีแนวโน้มเชื่อมั่นในตัวเองสูงผิดปกติ เชื่อว่าตัวเองเก่งกว่าที่เป็นจริง ๆ ทั้งที่เด็กอินเตอร์หลายคนที่ผมรู้จัก ภาษาอังกฤษไม่เห็นจะดีกว่ามนุษย์ธรรมดาสักเท่าไหร่ แต่ขอย้ำว่า "ไม่ใช่ทุกคน" นะครับ ผมก็มีเพื่อนเป็นเด็กอินเตอร์ที่นิสัยดี ๆ หลายคนเหมือนกันแหละครับ ป.ล.คนเก่งหรือไม่ ไม่ได้วัดกันด้วยภาษาอังกฤษนะคร้าบ ย้ำอีกที จากคุณ : Dancing Sakura - [ 2 ต.ค. 50 16:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอให้ความเห็นในฐานะศิษย์เก่าอักษรฯ เหมือนกันค่ะ เราว่าคุณภาพบัณฑิตไม่น่าจะวัดกันด้วยพื้นฐานทางวิชาการตอนที่เข้ามา แต่น่าจะดูที่ตอนจบออกไปว่าเป็นไปตามความคาดหวังของคณะมากน้อยขนาดไหน ประเด็นคือตอนสอบเข้ามาเครดิตอาจไม่เหมือนกันในสายตาของผู้เรียน แต่ตอนจบออกไปทุกคนต้องมาตรฐานเพียงพอที่จะเรียกตัวเองว่าเป็น อ.บ. เราไม่รู้รายละเอียดของโปรแกรมว่าต่างกันแค่ไหน แต่ก็ไม่ค่อยห่วงประเด็นเรื่องช่องว่างทางวิชาการหรือภาพลักษณ์เท่าไหร่ จะภาคปกติหรืออินเตอร์ก็จะต้องผ่านเกณฑ์ชี้วัด (KPI) ที่ใช้ตรวจสอบคุณภาพการศึกษา หลักสูตรอินเตอร์ก็คงต้องเข้มงวดกับคุณภาพและมาตรฐานเหมือนกัน คงไม่สามารถปล่อยให้บัณฑิตที่จบออกไปมีสองมาตรฐาน สมัยเรียน เพื่อนๆ หลาย คนก็ไม่ผ่าน KPI ถูกบังคับให้ย้ายภาควิชา หรือถูกไทร์ออกไปเลยก็มี แต่นั่นเป็นระบบคัดกรองให้ไปเรียนในสาขาที่น่าจะเหมาะกับความสามารถมากกว่า ทุกวันนี้เพื่อนๆ ที่ว่าไม่ผ่าน KPI นั่งร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่าตอนนั้น เรียนจบมากก็ไปสอบเข้ารับราชการเป็นนักการทูต เป็นครูบาอาจารย์ ฯลฯ ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานกันเยอะแยะ เรากลับมองว่าเรื่องนี้เป็นพัฒนาการอีกขั้นของการศึกษาในโลกแห่งความเป็นจริง การศึกษาที่ดีก็ต้องมีต้นทุน คณะฯ ควรมีอิสระทางวิชาการและสามารถยกระดับพัฒนาการเรียนการสอนให้มีคุณภาพสูงขึ้นโดยไม่ติดกับเงื่อนไขของงบประมาณสนับสนุนของรัฐ คนที่อยากเข้าเรียนหลักสูตรปกติ ไม่ได้ถูกริดลอนสิทธิตรงไหน ยังต้องสอบแข่งขันกันอยู่ หากเป็นระดับครีมผ่านเข้ามาได้รัฐบาลก็เอาเงินภาษีมาอุดหนุนค่าใช้จ่ายลงทะเบียนเรียน หลักสูตรอินเตอร์คืออีกทางเลือกหนึ่ง คนที่อยากเข้ามาเรียนต้องภาระค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด ก็ต้องรู้จักประเมินความพร้อมของตัวเองทั้งฐานะทางบ้านและสติปัญญาของตัวเองให้ดี จากคุณ : Oops - [ 2 ต.ค. 50 17:57:53 A:203.107.169.209 X: TicketID:156083 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หนูว่าน่าจะเปิดโอกาสทางการเรียนหน่อยนะคะ ถ้าอย่างนั้นคนเรียนไม่เก่ง ก้ไม่สิทธิได้เรียนจุฬา น่ะสิคะ -ก็ถูกต้องสิครับ สอบเอนทร้านเค้าคัดแต่คนเก่งเท่านั้น ไม่เก่ง หรือเก่งน้อยกว่าก็ไปเรียนที่อื่นๆไป หรือไม่อีกที ก็มาชุบตัวเอาตอนปริญญาโทก็ได้ครับ จุฬาฯเปิดกว้างเสมอ มีเยอะไป ตรีราม ตรีม.เอกชน ตรีราชภัฏ ตรีม.รัฐต่างจังหวัด แต่มาต่อโทจุฬาฯ แล้วบอกว่าตัวเองจบจุฬาฯ พอทำเนียนๆไปกับคนที่จบตรีจุฬาฯได้เหมือนกัน แต่ถ้าใครถามว่าจบจุฬาฯตรีหรือโท,จบตรีจากไหน ก็แก้ปัญหาเอาเองแล้วกัน แล้วเมื่อไหร่คนไม่เก่ง จะได้เก่งเหมือนคนที่เก่งอยู่แล้วบ้างล่ะค่ะ (เก็บกดป่าวเนี่ย...เหอๆๆ) -ก็พยายามเข้าสิครับ แต่ถ้าหัวสมองไม่ให้ ก็ทำบุญมากๆแล้วกันนะครับ ชาติหน้าจะได้ฉลาดๆกว่านี้ ถือว่าเป็นการเปิดโอกาส ทางการเรียนรู้เพื่อเพื่อน ๆ นักศึกษาคนอื่นบ้าง -ก็เปิดโอกาสทางการเรียนยังไงล่ะครับ จุฬาฯไม่ได้เป็นมหาวิทยาลัยเดียวในประเทศไทยสักหน่อย เดี๋ยวนี้มีมหาวิทยาลัยตั้งมากมาย ก็ไปเรียนที่อื่นที่เหมาะสมกับศักยภาพทางวิชาการของคุณสิครับ ม.รัฐต่างจังหวัด ราชภัฎ รามคำแหง มสธ. ราชมงคล เยอะแยะไป ปิดกั้นโอกาสทางการเรียนรู้ตรงไหนหว่า จากคุณ : ไม่เข้าใจ - [ 2 ต.ค. 50 19:03:26 A:58.9.49.126 X: TicketID:145241 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สมัยเรียนป.ตรี พี่ก็รู้สึกเหมือนน้องนะ ว่า ถ้าเปิดอินเตอร์จะเป็นอย่างที่น้องว่า แต่จบมาได้ซักพัก กลับไปดูใหม่ พี่ว่า เปิดอินเตอร์ก็ไม่เห็นแปลก ประเด็นแรก ที่ว่า เด็กอินเตอร์มักกจะเรียนอ่อนกว่าเด็กเอ็นทรานซ์ พี่ก็เห็นด้วย ก็มันเป็นเรื่องจริงที่ต้องยอมรับ แต่จริงๆแล้ว ความเก่งของน้องเองก็ไม่ได้ลดลงไม่ใช่หรือ? หรือน้องคิดจะอาศัยภาพคำว่า "จุฬา" เป็นใบเบิกทางให้คนอื่นเชื่อว่า น้องเก่ง? ถ้าภาพนี้เสียไป น้องจะเสียหาย? ถ้าเก่งจริง มีวิธีมากมายที่ทำให้เขารู้ ว่าน้องเก่งจริง โดยไม่ต้องยึดคำว่า "จุฬา" เรื่องจิตวิญญาณ เรื่องความรักคณะ รักสถาบัน ก็เอาให้มันพอดีๆ จริงๆแล้ว แค่เป็นบัณฑิตที่ดี ก็จัดได้ว่ารักสถาบันแล้วนะ ส่วนเรื่องเงิน ถ้าเขามีปัญญาจ่าย ก็ให้เขาจ่ายไปเถอะ ไม่ว่าเขาจะเก่งหรือไม่เก่ง เมื่อเข้ามาแล้ว คณาจารย์ก็มีหน้าที่ทำให้เขามีคุณภาพผ่านมาตรฐานที่ตั้งไว้ ถ้าน้องใหม่ที่เข้ามา ไม่ได้เรื่องจริงๆ เข็นยังไงก็ไม่ขึ้น พี่ก็ไม่คิดว่าอาจารย์จะปล่อยจบง่ายๆหรอกนะ ที่น่าสนใจคือ หลักสูตรมากกว่า ว่าจะเปิดหลักสูตรไหน เนื้อหาหลักสูตรเป็นยังไง จริงๆแล้ว ถ้าจะเปิด ผู้บริหารก็น่าจะชี้แจงอยู่แล้ว ว่าหลักสูตรเป็นยังไง จากคุณ : dittaya - [ 2 ต.ค. 50 20:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ในฐานะศิษย์เก่าก็อยากเห็นก่อนว่าโครงสร้างหลักสูตรที่จะเปิดนี่วางไว้ยังไงบ้าง แล้วจะให้มีการเรียนการสอนกลุ่มวิชาไหน คิดว่าพวกอาจารย์ก็ควรจะรู้นะ ว่าไม่ควรให้มาตรฐานเด็กอินเตอร์กับภาคปกติต่างกันมากนัก ไม่งั้นมันก็อาจจะเป็นปัญหาเหมือนที่อื่นๆ ขนาดจุฬาอินเตอร์บางคณะเอง เราว่าก็เห็นความต่างกับเด็กภาคปกติชัดเจนในหลายๆเรื่องเลยเชียวหละ ที่สำคัญ ถ้าไม่อยากให้ใครว่าได้ ก็ควรทำมาตรฐานให้มันเท่าเทียมกับเด็กภาคปกติด้วยไม่ว่าจะเป็นหลักสูตร การสอบเข้า คือพูดตรงๆนะ เราไม่อยากให้มันกลายเป็นหลักสูตรนานาชาติเพื่อคิดแต่จะหาเงินเข้ากระเป๋าโดยรับเด็กที่ไม่อยากเอ็นท์หรือเอ็นท์ไม่ติด แต่แค่ใช้ภาษาอังกฤษได้ เพราะจะเสียเวลาตัวเด็กเองและเสียเวลาการรับเข้าอีกด้วย ลึกๆไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ แต่อย่างที่บอกว่าอยากเห็นโครงสร้างหลักสูตรโดยละเอียดถึงจะตัดสินได้ว่าเห็นด้วยหรือไม่นะค่ะ จากคุณ : NuSomjuk - [ 2 ต.ค. 50 21:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 >> ผมว่าอินเตอร์จะกระทบต่อคุณภาพของบัณฑิตครับ เพราะผมเชื่อว่าพื้นฐานทางวิชาการของคนภาคอินเตอร์จะี่อ่อนกว่าบัณฑิตภาค ที่เอ็นท์เข้ามาอย่างแน่นอนครับ อันนี้เป็นประเด็นที่ผมว่าถกเถียงกันเยอะครับ ว่าคนเรียนในหลักสูตรนานาชาติและหลักสูตรภาษาไทยของคณะเดียวกัน ซึ่งไม่มีคำตอบที่ตายตัวครับ ผู้ที่มาสมัครนั้นมาจากหลากหลาย background ทั้งมาจากนักเรียนไทยจากโรงเรียนที่สอนเป็นภาษาไทย โรงเรียนนานาชาติในไทย โรงเรียนในต่างประเทศ นักเรียนต่างชาติที่เรียนในโรงเรียนนานาชาติในไทย และนักเรียนต่างชาติที่สมัครมาจากต่างประเทศ ทีนี้เวลาจะบอกว่าใครพื้นฐานดีกว่ากันเลยตอบยากครับ เพราะหลักสูตรที่แต่ละคนเรียนมามันไม่เหมือนกัน แต่ประเด็นที่คุณเจ้าของกระทู้สรุปมานี่เป็นประเด็นที่น่าสนใจมากครับ เพราะการจะได้คนเรียนที่มีมาตรฐานทางวิชาการสูงนั้นขึ้นกับหลาย ๆ ปัจจัย ตั้งแต่การตั้งเกณฑ์การรับเข้าว่าตั้งมาตรฐานไว้สูงแค่ไหน มีผู้สมัครมาให้เลือกมากน้อยแค่ไหน ถ้าคนสมัครน้อยมาก หลักสูตรจะยอมหย่อนมาตรฐานรับคนเข้าเรียนหรือไม่? อันนี้เป็นประเด็นที่น่าตั้งคำถามมากว่าคนทำหลักสูตรจะวางแนวทางอย่างไร แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 50 23:58:30 จากคุณ : Tony Almeida - [ 2 ต.ค. 50 23:55:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เขามาอ่านทัศนคติของเด็กสมัยนี้ แปลกดีนะครับ ไม่เหมือนสมัยผม สมัยผมนี้คนเข้าภาคอังกฤษ ได้มักจะเก่งกว่าคนภาคไทยโดยเฉลี่ยครับ ตอนนั้นมีแค่ไม่กี่คณะ มีแค่ BBA TU, BE TU ที่เด่น ๆ นักศึกษาค่อนข้างจะมีคุณภาพสูง ก็เลยแปลกใจที่ได้ยินว่าสมัยนี้เด็กภาคอังกฤษของคณะอื่น ๆ  ถูกมองว่ากลายเป็นกลุ่มเด็กอ่อนที่เอ็นไม่ติดไปเสียแล้ว อาจจะเป็นผลของการเปิดภาคอังกฤษ แบบเฝือเกินไป ผมว่าผลกระทบไม่ได้มาในรูปว่าจะทำให้ชื่อเสียงของเด็กภาคไทยอ่อนด้อยหรอกครับ แต่จะกระทบกับ job market ในอนาคตของพวกคุณมากกว่า เพราะนายจ้างเขาจะมีแนวโน้มจ้างคนที่จบจากภาคอังกฤษ และให้เงินเดือน สูง ๆ มากกว่าครับ และคนเก่ง ๆ ที่คิดจะเข้าอักษร ฯ และบ้านพอมีฐานะหน่อย ก็อาจจะเริ่มคิดถึงการไปเรียนในภาคอังกฤษแทนภาคไทย ผมว่าถ้าจะห่วงก็น่าจะห่วงตรงนี้น่าจะตรงกับความจริงมากกว่าครับ มันเป็นอย่างนี้มาแล้วในหลายคณะ เช่น บัญชี เศรษฐศาสตร์ วิศวะ ฯ และก็ไม่แปลกที่มันจะเกิดขึ้นกับคณะอักษรศาสตร์ ครับ แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 50 04:09:07 จากคุณ : กายทิพย์ - [ 3 ต.ค. 50 04:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ข้อมูลจากเวบบอร์ดอักษรฯ .... รายละเอียดคร่าวๆนะครับ เป็นหลักสูตรที่สอนและเรียนเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด จะรับปีละ 100 คน หน่วยกิตรวม 120 หน่วยกิต (มีใครจะเปลี่ยนไปเรียนหลักสูตรนี้มั้ย น้อยกว่าตั้ง 27 หน่วย) ทุกคนเอกเดียวกันหมดครับ คือ ภาษาและวัฒนธรรม จาก 120 หน่วยกิตนี้ 90 หน่วยกิตจะเป็นวิชาการศึกษาทั่วไป วิชาพื้นฐานเฉพาะสาขาทั้งในและนอกคณะ ซึ่งทุกวิชาครูๆจะระบุมาให้เรียนชัดเจนนะครับ เลือกไม่ได้ (เพราะวิชาในจุฬาฯที่สอนเป็นภาษาอังกฤษก็มีจำกัดครับ) ส่วนอีก 6 หน่วยกิตเป็นวิชาเลือกเสรี เลือกวิชาอะไรก็ได้ในจุฬาฯ(ที่สอนเป็นภาษาอังกฤษ) ส่วนอีก 24 หน่วยกิต จะให้นิสิตเลือกเรียนภาษา 1 ภาษาจาก 4 ภาษาที่เปิดสอน (ที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ แต่อาจจะเป็นภาษาไทยก็ได้) ซึ่งยังไม่แน่ว่าจะเป็นภาษาอะไรบ้าง ต้องรอคำตอบยืนยันจากแต่ละสาขาภาษาอีกครั้งหนึ่ง อ้อ ค่าเล่าเรียนน่าจะมากกว่า 50,000 บาทต่อเทอมครับ ........... รายละเอียดวิชาคร่าวๆเพิ่มเติมครับ หลักสูตร Inter นี้ นิสิตอักษรฯทั้ง 100 คนเอกเดียวกันหมดครับ คือ ภาษาและวัฒนธรรม - วิชาการศึกษาทั่วไปกลุ่มสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ วิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ สหศาสตร์ เรียนที่คณะอื่น รวม 4 วิชา 12 หน่วยกิต - วิชาภาษาอังกฤษ 2 วิชา 6 หน่วยกิต เรียนที่คณะอักษรฯ - วิชาการศึกษาทั่วไปของคณะอักษรฯ 4 วิชา 12 หน่วยกิต เช่น "การใช้เหตุผล" "ภาษาไทยกับวัฒนธรรมไทย" เป็นต้น - วิชาพื้นฐานของคณะอักษรฯ 6 วิชา 18 หน่วยกิต เช่น "ประวัติศาสตร์ไทย" "ประวัติศาสตร์เอเชีย" "ประวัติศาสตร์ ยุโรป" เป็นต้น - วิชาวัฒนธรรมศึกษา 14 วิชา 42 หน่วยกิต เช่น "คติชนวิทยา" "วิถีเมืองและการเมืองเรื่องวัฒนธรรมของพื้นที่" "เพศสถานะกับการนำเสนอภาพแทนทางวัฒนธรรม" "ดนตรีกับวัฒนธรรม" เป็นต้น ทั้งหมดข้างต้นนี้ นิสิตทั้ง 100 คนจะเรียนเหมือนกันหมดตามที่หลักสูตรกำหนดทั้ง 30 วิชาหรือ 90 หน่วยกิต ส่วนอีก 6 หน่วยกิตเป็นวิชาเลือกเสรี เลือกวิชาระดับปริญญาตรีวิชาใดก็ได้ในจุฬาฯ (เฉพาะที่สอนเป็นภาษา อังกฤษ) ส่วนอีก 24 หน่วยกิต จะให้นิสิตเลือกเรียนภาษา 1 ภาษาจาก 4 ภาษาต่างประเทศที่คณะอักษรฯ (ที่ไม่ใช่ ภาษาอังกฤษ) จากคุณ : canon - [ 3 ต.ค. 50 05:16:30 A:161.200.255.162 X: TicketID:056401 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมว่า เท่าที่เป็นอยู่นี้ อักษรฯก็อินเตอร์พอแล้วนะครับ เราอินเตอร์ได้ โดยไม่ต้องเปิดหลักสูตรอินเตอร์ครับ จากคุณ : จักกิด - [ 3 ต.ค. 50 06:13:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 #19 หลักสูตรนี้คล้าย ๆ กับ BAS ของธรรมศาสตร์หรือเปล่าครับ ดูแล้วก็ไม่ค่อยมีอะไรมากเลย พูดตรง ๆ ก็ไม่รู้จะต้องเสียเงินแพง ๆ (อาจจะไม่แพงสำหรับคนมีฐานะ) ไปเรียนวิชาพวกนี้ทำไม ค่อนข้าง weak แต่ก็เห็นด้วยว่าเป็นหนทางในการเพิ่มรายได้ให้กับสถาบันอย่างหนึ่ง ผมก็สนับสนุนนะ เพราะตอนนี้เงินเดือนอาจารย์น้อย โดยเฉพาะสาย humanities ไม่ค่อยมีโอกาสไปรับ job ข้างนอกเท่าไหร่ มีการหารายได้เสริมมันก็ดีขึ้น เป้าหมายหลักก็คือการหารายได้นั้นแหละต้องยอมรับ ส่วนเรื่องความเป็นอินเตอร์ก็เป็นเ้ป้าหมายถัด ๆ ไปเท่านั้น ก็ทำได้แค่บ่นในนี้แหละครับ ถ้าอยากให้มี effect ก็ต้องไปร้องเรียนกับคณะด้วยตัวเองเลย แต่ก็คงไม่มีผลอะไรอยู่ดี เพราะผลประโยชน์ลงตัวทุกฝ่าย จากคุณ : กายทิพย์ - [ 3 ต.ค. 50 08:18:03 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขออ้างอิงบางประโยคจากข้างบน... "....เราว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ยากมากที่สุดในโลก ....ใครคิดว่าง่ายก็เป็นเพราะยังไม่เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลพอ...." ขอแย้งว่า..ถ้าด่วนสรุปว่าภาษาอังกฤษยากมากที่สุดในโลก ก็อาจเป็นเพราะยังไม่เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลพอมากกว่าค่ะ ******************************************************** เรื่องหลักสูตรอินเตอร์มีคนตั้งแง่มาแต่ไหนแต่ไร ที่เห็นเด่นชัดสุดก็คือ SIIT แม้แต่ตัวอาจารย์คณะวิศวะภาคไทย ตลอดจนนักศึกษาภาคปกติ ยังดูแคลนเรื่องความเข้าง่าย แต่ไม่เคยสนใจคุณภาพหลักสูตร เข้าง่ายจริง แต่อาจจบยากมากก็ได้ วิศวะจุฬาเปิดอินเตอร์ ก็สามารถดึงเด็กอินเตอร์เก่ง ๆ มาเรียนที่นี้ได้มากกว่าจะไปที่อื่น ชื่อจุฬายังขลังกว่าอยู่ดี คะแนนเอ็นทรานส์ที่มากกว่าไม่กี่เปอร์เซนต์ ถูกชดเชยด้วยเงินค่าเทอมที่ต้องจ่ายแพงขึ้น ไม่เห็นมันจะหนักหนา เป็นการอุปถัมภ์ค้ำชูมหาลัยเสียด้วยซ้ำ ในภาวะที่ต้องเน้นการพึ่งพาตัวเอง ไม่รังเกียจภาคอินเตอร์ ที่ระบบรับเข้าอาจไม่เข้มข้นเท่า แต่ต้องรักษาความเข้มของหลักสูตรไว้ ไม่เอื้ออ่อนผ่อนปรนให้เสียชื่อ แค่ตั้งใจเรียน 2-3 ปี สอบเอ็นทรานส์ได้คะแนนสูง อย่าได้ใช้เป็น ego หล่อเลี้ยงตัวเองไปทั้งชีวิตเลยจ๊ะ แบ่ง ๆ โอกาสให้คนอื่นได้สัมผัสสิ่งดี ๆ บ้างนะจ๊ะ อย่ากีดกันกันเลย จากคุณ : นู๋ปลา - [ 3 ต.ค. 50 09:55:08 A:202.142.199.114 X: TicketID:137537 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มหาลัยก็ต้องหารายได้เหมือนกัน ไม่งั้นก็อยู่ไม่ได้ ต้องขึ้นต่าเทอม ภาคปรกติ ซึ่งเป็นสิ่งที่มหาลัยไม่ค่อยอยากทำ อาจารย์เคยบอกเลยว่าที่ค่าเทอมพวกเธอ เท่านี้ได้ เพราะภาคพิเศษ จ่ายให้พวกเธอครึ่งหนึ่ง (นิสิตภาคพิเศษ มากกว่าภาคปรกติ 2 - 3 เท่าได้) ไม่งั้นค่าเทอมพวกเธอต้องแพงกว่านี้เท่าหนึ่ง มันก็ดีนะ เพราะลดค่าใช้จ่ายได้ตั้งเยอะ แล้วไอ้เรื่องศักดิ์ ศรีสถาบันพอทีเถอะ ไอ้คนเรียนเก่ง ไม่ได้แปลว่าจะออกมาทำงานเก่ง เพราะมั่วยึดติดอะไรแบบนี่ นี่แหละ จบมาทำงานก็ยิ่งมีปัญหา แต่ผมไม่ได้จบจุฬา นะ จากคุณ : master_zo - [ 3 ต.ค. 50 09:55:52 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ความเห็นส่วนตัว : ผมเคยเห็นเด็กวิศวะ ฯ จุฬา ฯ หรือเด็กคณะอื่น ๆ ที่ไม่ได้เรียนเกี่ยวกับภาษาโดยตรง หลายคนที่ทำคะแนนพวก TOEFL ได้สูงกว่าเด็กอักษรอีก พูด เขียน อ่าน ก็ดีกว่า คนที่คะแนนภาษาัอังกฤษแบบดีเว่อร์ ๆ นี่มาจากฝ่ายวิทย์ หรือวิศวะ ฯ ทั้งนั้นเลย หรือไม่ก็พวกหลักสูตรนานาชาติ ผมก็เลยไม่แน่ใจว่าจริง ๆ แล้วเด็กอักษรเก่งภาษาอังกฤษ อย่างที่ภูมิใจกันขนาดนั้นจริงหรือ (อ่าน คห.11 ประกอบ) ผมว่าเด็กอินเตอร์เข้ามาน่าจะภาษาดีกว่านะ อย่างน้อยพื้นฐานเขา็ก็อาจจะแข็งกว่า ถ้าเป็นพวกเด็กแบบอิมพอร์ท หรือมาจากพวก รร นานาชาติ เดี๋ยวเป็นประเด็นอีกเนอะ พอแค่นี้ก่อนดีกว่า จากคุณ : กายทิพย์ - [ 3 ต.ค. 50 10:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องภาคอินเตอร์ช่วยจ่ายค่าเทอมให้ภาคปกติเป็นเรื่องจริงหรอครับ คณะอะไร มหาลัยอะไรครับ จากคุณ : Aenieas - [ 3 ต.ค. 50 10:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ...คณะอักษรฯต้องรักษาคุณภาพของบัณฑิตเอาไว้ในชั้นแนวหน้าครับ... - อันนี้เห็นด้วยครับ ...จุฬาเป็นสถาบันการศึกษาี่มีชื่อที่สุดของรัฐนะครับ... - อันนี้  ก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน ถ้าคุณไปพูดแบบนี้ข้างนอกมหาวิทยาลัย  ก็มีแต่จะชวนให้ทะเลาะกันไปเสียเปล่าๆ คนที่ทำงานมาพอสมควรแล้วส่วนใหญ่เค้าจะไม่มองเรื่องใครจบจากไหนหรอกครับ เค้าจะมองคุณภาพของแต่ละบุคคลมาเป็นตัวชี้วัดต่างหาก ถ้าจบเกียรตินิยม จุฬา แต่ทำงานไม่ได้เรื่อง เข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้  ก็ไม่ก้าวหน้าหรอกครับ แถมจะทำให้สถาบันโดนด่าแบบเหมารวมไปซะอีก   ปล. - ผมจบนิติจุฬา  ไม่ได้จบอักษร จากคุณ : เด็กข้างห้างฯ - [ 3 ต.ค. 50 11:37:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คณะวิศวะ ครับ ม. รัฐบาล ต่างจังหวัด ไม่ขอออกนามละกัน เพราะ มหาลัย เอาเงินที่เก็บภาคพิเศษแพงๆ มาอุดหนุนค่าใช้จ่ายไงครับ สมการเป็นแบบนี้ รายได้คณะ = ค่าเทอม + เงินอุดหนุน เงินอุดหนุนมันมีจำกัด ส่วนที่ไม่พอ มหาลัยก็จะเก็บจากค่าเทอม เพื่อให้พอกับรายจ่าย ค่าเทอม = ค่าเทอมภาคปรกติ + ค่าเทอมภาคพิเศษ ซึ่งค่าเทอมภาคปรกติ จะถูกกว่าภาคพิเศษ อย่างเห็นได้ชัด ภาคพิเศษ จะแพงกว่า 3  เท่า สามารถ เขียนสมการได้ดังนี้ ให้ X เป็นค่าเทอมของเด็กภาคปรกติ   Y เป็นค่าเทอมของภาคพิเศษ รายได้จากค่าเทอม = X + Y ให้ Y = 3X เพราะค่าเทอมแพงกว่า 3 เท่า   รายได้จากค่าเทอม = X + 3X = 4X เพราะฉะนั้น รายได้จากค่าเทอม = 4X ถ้าจำนวนนักศึกษาภาคปรกติ กับภาคพิเศษเท่ากัน และต้องการให้รายได้เท่าเดิม โดยจ่ายเงินเท่ากัน ทุกคนต้องจ่าย 2X ก็คือเด็กภาคปรกติต้องจ่ายเงิน 2 เท่าของค่าเทอมปัจจุบันครับ อาจารย์สอนพวกผม ตอนบ่นว่า ภาคพิเศษ มีสิทธิประโยชน์ บางอย่างดีกว่า จากคุณ : master_zo - [ 3 ต.ค. 50 14:43:37 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่ได้เรียนจุฬาฯ แต่ขอออกความเห็นหน่อย ไม่พอใจลบไปเลย ตอนนี้ผมไม่ได้เรียนเมืองไทยนะ แต่เรียนต่างประเทศ มหาิวิทยาลัยที่ผมเรียนจะมีเด็กจากจุฬาฯ กับเอแบคเยอะหน่อย จากการเรียนหนังสือที่พบคือ เด็กมหาวิทยาลัยจุฬาฯ จะเรียนเก่งและแน่นทฤษฎีมาก ๆ อีกมหาิวิทยาลัยที่เก่ง ๆ คือมหาวิทยาลัยลาดกระบัง (ไม่รู้ว่าชื่อจริงคืออะไร)แล้วก็เอแบคเป็นพวกบริหารธุรกิจ (โดยเฉพาะการตลาด) มหาิวิทยาลัยอื่น ๆ ก็มีแต่น้อยหน่อย การเรียนในห้องนักเรียนไทยจะพูดน้อยหน่อย (โดยเฉพาะคนไม่จบอินเตอร์มา) แต่เรียนเก่งนะ พวกฮ่องกง กับสิงคโปร์มักจะแย่งพูดบ่อย คนไทยที่พูดเยอะหน่อยก็มีบ้าง ส่วนใหญ่ชอบคิดเป็นไทย เวลาเราเรียนหนังสือแล้วเห็นคนต่างชาติ เรามักคิดว่าเขาพูดได้สองภาษาเหมือนเรา แต่จริง ๆ ไม่ใช่ หลาย ๆ คนในเวลานี้ พูดสามภาษาเป็นเรื่องปกติ ปริญญาโทสองใบเป็นเรื่องปกติ ผมเคยคิดว่าตัว เองเรียนโอเค แต่จริง ๆ แล้ว เราก็ชาวบ้านธรรมดา ๆ บนโลกอันกว้างใหญ่ เมื่อเปรียบเทียบกับอีกหลาย ๆ มหาวิทยาลัยในโลกนี้ (โดยเฉพาะพวกจากปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ สิงคโปร์ และเยอรมัน) การเรียนอินเตอร์คือการนำมหาวิทยาลัยเข้าสู่ความเป็นสากลมากขึ้น เหมือนกับว่า อดีตเราเคยเป็นแค่บริษัท แต่ปัจจุบันเราต้องเข้าตลาดหลักทรัพย์ ต้องมีสาขาต่างประเทศ สมัยก่อนเราเคยมีวัดเป็นศูนย์กลางการศึกษา ปัจจุบัน วัดไม่ค่อยได้ทำหน้าที่นั้นแล้ว ส่วนหนึ่งเกิดจาก การที่วัดนำเสนอแค่โลกุตระธรรม ธรรมะไม่ได้ถูกสอนโดยคนที่เข้าใจโลกภายนอกหรือโลกด้วยรวม จึงเหมือนถูกตัดขาด แต่ถ้าวัดพัฒนาความเป็นอินเตอร์ เช่น วัดไทยโคกับวัดจีน ญี่ปุ่น มีพระไทยไปจบการศึกษาด้านจิตวิทยาการพัฒนา หรือปรัชญาจากอินเดียหรือประเทศในยุโรป การศึกษาพุทธศาสนาจะมีความกว้างขวางกว่านี้ รวมถึงการเป็นนานาชาติ หรือสหวิทยาการด้วย ถ้าคุณไม่สนับสนุนเพราะกลัวเสียความเป็นท้องถิ่นไป ผมไม่ค่อยสนับสนุนนะ แต่ถ้ากลัวว่ารีบเปิดแล้วจะ มีปัญหาเพราะัยังไม่ได้คัดเด็ก อันนั้นผมว่าเป็นอีกประเด็นหนึ่ง แต่จริง ๆ ถ้าจะเปิด อินเทนซีฟคอร์สหรืออบรมภาษาอังกฤษก่อนเปิดเทอมสักเดือนครึ่งสองเดือน ผมว่าก็พอไหว เพราะวิชา ปีหนึ่งปีสองหลายวิชายังไม่ใช้ภาษายาก ค่อย ๆ พัฒนาไปก็ได้ ผมมีึความเชื่อว่า มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์และธรรมศาสตร์มีศิษย์เก่าที่ดัง ๆ เก่ง ๆ อยู่มาก ถึงเวลาที่สองมหาวิทยาลัยนี้ควรจะก้าวเข้าสู่ระดับโลกได้แล้ว เพราะหลาย ๆ ประเทศในเอเีชียเขาก็เข้าสู่ระดับโลกกันแล้ว (จริง ๆ ผมว่าลาดกระบัง หรือบางสาขาของบางมหาวิทยาลัยก็เก่ง ๆ มาก ๆ ที่พูดนี่เพราะตอนเรียนเห็นเด็กลาดกระบังหลาย ๆ คน สอบเต็มเกือบร้อยกันเยอะ) เวลาเรารักมหาวิทยาลัย เราอย่าไปสนใจเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เลยครับ เอาเรื่องใหญ่ ที่ทำให้ก้าวหน้า กันจริง ๆ ดีกว่า อย่างบางคน ไปทะเลาะกันเรื่องชุบตัว เรื่องอักษรย่อ มหาวิทยาลัย เรื่องทรงผม ผมว่ามันเรื่องเล็กน้อย มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ (แต่ก็ควรให้ถูก แต่ไม่ใช่ไปสนใจแต่เรื่องแบบนี้) ค่าเรียนเขาคงไม่ทำให้มันแพงหรอกครับ เพราะเดี๋ยวนี้ถ้าแพงมาก เด็กไปเรียนเมืองนอกกันหมด อีกอย่างคนที่เรียนเป็นภาษาอังกฤษ เขาจะซึมซับเข้าใจความหมายของคำศัพท์แต่ละคำได้ดีกว่าด้วย ในความคิดผมนะ ผมว่า แทนที่เราจะมานั่งสนใจทะเลาะกันเอง เรามาร่วมกันพัฒนามหาวิทยาลัยหรือ ทำอะไรให้มันก้าวหน้าดีกว่านะ โลกมันเล็กลงทุกวัน แข่งกันเองไม่ได้อะไรหรอก คุณเชื่อผมนะ ต่อไปคนจบปริญญาเอกจะเยอะขึ้น คนพูดได้สามสี่ภาษาจะเยอะขึ้นเรื่อย ๆ จนกลาย เป็นเรื่องปกติ เรื่องที่เรามองว่าคนจบอินเตอร์เป็นคนพิเศษจะหายไป ทุกวันนี้ผมเห็นแล้วก็เริ่มแปลกใจ ขึ้นทุกวัน คนเก่ง ๆ ในโลกนี้มันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ ผมว่าหลาย ๆ มหาวิทยาลัยในไทย ทำดีดี มีโอกาสไปเปิดแคมปัสต่างประเทศนะ อยากให้ลองดูกัน จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 3 ต.ค. 50 15:49:30 A:202.74.178.118 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อืมมมม พอเห็นโครงสร้างหลักสูตรที่เอามาลงให้ดูคร่าวๆแล้ว ยิ่งเห็นว่าไม่ควรเปิดใหญ่เลยอ่ะค่ะ ประการแรกนะ เรียนหน่วยกิตน้อยกว่าเด็กภาคปกติตั้งเยอะ แค่ร้อยยี่สิบเนี่ยะนะ ตอนเราจบมาเราเรียนตั้งร้อยสี่สิบสี่ แต่ปัจจุบันเราไม่แน่ใจว่าเพิ่มขึ้นหรือไม่ แค่นี้ก็เห็นแล้วว่าลดมาตรฐานลง เราเข้าใจว่าคณะอักษรอาจารย์ได้เงินน้อยแล้วก็รวมถึงพวกคณะกรรมการบางคนอาจอยากหารายได้เข้าคณะ แต่เราคิดว่าควรทำมาตรฐานให้เท่ากับเด็กภาคปกติจะดีกว่านะ ประการที่สอง สาขาที่จะเปิดให้เด็กเรียนเอกนั้นเกี่ยวกับเอกทางด้านภาษา ไม่รู้นะว่าคนอื่นคิดยังไง แต่เราว่า มันไม่มีประโยชน์ โอเคถ้าหากจะเปิดป.ตรี ไทยศึกษา เป็นหลักสูตรอินเตอร์ก็เข้าใจว่าอาจจะเอาไว้รองรับนักเรียนต่างชาติ(จริงๆ) แต่ถ้าจะเปิดหลักสูตรอินเตอร์ เอกภาษาตะวันตก หรือตะวันออกเงี่ยะ เพื่ออะไรมิทราบ หรือถ้าจะเปิดเอกประวัติศาสตร์หรือสารนิเทศไปเลยก็ว่าไปอย่าง ที่สำคัญเกณฑ์การรับเด็กเข้าก็ไม่รู้ว่าจะทำในลักษณะไหน เราไม่ได้สนใจเรื่องที่เด็กอินเตอร์กับเด็กปกติจะเข้ากันไม่ได้ หรือไม่ทำกิจกรรมร่วมกันหรอกนะ เพราะเรื่องพวกนี้แล้วแต่นิสัยที่ทางบ้านบ่มกันมา แต่เราเป็นห่วงผลกระทบต่อเด็กภาคปกติเวลาหางานมากกว่า เพราะก็รู้ๆกันอยู่ว่าเด็กปกติจะได้เงินเดือนน้อยกว่าเด็กอินเตอร์อยู่แล้วเมื่อจบใหม่ เป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าจะคิดอีกแง่มันก็ขึ้นอยู่กับบุคลิกและตัวของเด็กเองอีกหละ เพราะหลายก็ได้เงินเดือนเริ่มต้นมากกว่าเด็กอินเตอร์ในที่ทำงานด้วยซ้ำ ประเด็นคือ ไม่ใช่ว่า คนที่ไม่เห็นด้วยให้เปิดหลักสูตรอินเตอร์ไม่เปิดกว้างนะคะ เราแค่เป็นห่วงเด็กภาคปกติแล้วก็ อยากให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุดสำหรับทุกคน มาตรฐานเดียวกัน ไม่ใช่คิดแต่จะหาเงินเข้าจนจะลดระดับความยากง่ายหรือการเรียนการสอน  แล้วเด็กก็จะไม่มีคุณภาพ คุณภาพเป็นสิ่งสำคัญที่น่าเป็นห่วงกับการเปิดหลักสูตรอินเตอร์เกลื่อนไปหมดในเวลานี้ค่ะ จากคุณ : NuSomjuk - [ 3 ต.ค. 50 19:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ยังไม่มีความเห็น เพราะยังไม่เปิด ให้เดาตอนนี้ว่าเปิดมาแล้วจะเป็นยังไงคงจะไม่ได้ แต่ขอมาแย้งจขกท.ใน ค.ห. ที่ 11 หน่อยนะคะ REF: *********** ความคิดเห็นที่ 11   เห็นคุณความเห็นที่5บอกว่าประเด็นผมยังอ่อน เลยเข้ามาสรุปสั้นๆอีกทีครับ ผมว่าอินเตอร์จะกระทบต่อคุณภาพของบัณฑิตครับ เพราะผมเชื่อว่าพื้นฐานทางวิชาการของคนภาคอินเตอร์จะี่อ่อนกว่าบัณฑิตภาค ที่เอ็นท์เข้ามาอย่างแน่นอนครับ ถึงจะแย้งว่าเรียนอินเตอร์ตั้ง4ปีจะไม่ฉลาดขึ้นเลยหรอ ผมขอตอบว่าฉลาดครับ แต่ยังห่างจากคุณภาพของบัณฑิตปกติมากพอควรอยู่ เวลา4ปีจริงๆสั้นนะครับ ผมว่าไม่สามารถกระโดดขึ้นมาเทียบเท่าได้หรอก จะเกิดช่องว่างทางวิชาการนี้อย่างแน่นอน และช่องว่างนี้จะเองที่จะไปกระทบกับภาพลักษณ์ของบัณฑิตที่เอ็นท์เข้ามาครับ ลักษณะ "ว้าย ภาคภาษาไทยหรอ อังกฤษจะได้เรื่องไหมนี่ ขนาดรุ่นพี่จบอินเตอร์มายังอ่อนอังกฤษเลย" นี่คือประเด็นที่ผมสื่อตรงที่บอกว่า"ผู้เรียนที่เข้ามาระหว่างสองโปรแกรมจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนเลยว่าเวลาจบออกไปทำงาน จะเห็นความแตกต่างตรงนี้ชัดมากๆ ทำให้นิสิตโปรแกรมปกติถูกกระทบครับ" ไม่ใช่ภาคปกติโดนกระทบเพราะเรื่องภาษาครับ แต่เพราะเรื่องความด้อยทางวิชาการของภาคอินเตอร์ต่างหาก ผมเชื่อว่า นิสิตภาคปกติ จะเก่งในหลายด้านจริงๆครับ มิเช่นนั้นเอ็นท์เข้าคณะคะแนนสูงสุดของสายศิลป์ไม่ได้หรอก . แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 50 15:39:11 จากคุณ : Aenieas  - [ 2 ต.ค. 50 15:38:23 ] ********** เราเองจบเศรษฐศาสตร์จุฬาค่ะ มีเพื่อนม.ปลายที่เรียนเศรษฐศาสตร์ด้วยกันอยู่หลายคน หลายโปรแกรม และหลายมหาวิทยาลัย เราสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำเลยนะคะว่า เพื่อนที่จบ BE ธรรมศาสตร์ไม่ได้อ่อนว่าเพอนๆที่จบหลักสูตรภาษาไทยอื่นๆ และถ้าวัดกันในด้านของภาคปฏิบัติ และการนำไปใช้งานได้จริงตาม"ความคิดเห็นส่วนตัวของเรา" เราคิดว่าในสมัยเราหลักสูตรของ BE นั้น แน่นกว่าของเศรษฐศาสตร์จุฬาอีกค่ะ เราคิดว่ามันไม่ได้อยู่ที่โปรแกรมว่าเป็นอินเตอร์หรือธรรมดา แต่อยู่ที่การจัดการหลักสูตรและบุคคลากรมากกว่า ตอนเปิดใหม่ๆอาจจะยังไม่สมบูรณ์นัก แต่เราคิดว่าแทนที่จะคัดค้านบอกว่าไม่น่าเปิด น่าจะช่วยกันออกความเห็นเพื่อพัฒนาหลักสูตรให้ดีขึ้นมากกว่าค่ะ จากคุณ : กระต่ายเมืองกรุง - [ 4 ต.ค. 50 14:03:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 นิสิตเก่าอักษรเข้ามาลงชื่อค่ะ จากคุณ : Have a wonderful day ! - [ 4 ต.ค. 50 15:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอแย้งจขทก.นิดนึงที่บอกว่า "เพราะการเปิดโครงการอินเตอร์จะส่งผลต่อคุณภาพของคณะอย่างแน่นอน" คุณภาพของคณะไม่น่าจะขึ้นอยู่กับว่าจะเปิดหลักสูตรนานาชาติรึเปล่านะคะ เราคิดว่าปัจจัยอื่นๆ อย่างเช่น หลักสูตร วิชาที่เปิดสอน อาจารย์ผู้สอน การคัดเลือกนิสิตเข้ามา เป็นปัจจัยที่สำคัญกว่านะคะ เรื่องกิจกรรมที่ทำร่วมกับภาคภาษาไทย เราคิดว่าประเด็นนี้สามารถแก้ไขได้ค่ะ เรื่องแบบนี้ขึ้นอยู่กับตัวบุคคลมากกว่า ส่วนเรื่องงานหลังจากที่เรียนจบออกไป ประเด็นที่บอกว่าเด็กที่จบหลักสูตรอินเตอร์ได้เงินเดือนสูงกว่าเด็กที่จบภาคภาษาไทย อันนี้เราคิดว่าอยู่ที่นายจ้างมากกว่าค่ะ หากเค้าคิดว่าภาษา(ที่เด็กหลักอินเตอร์ได้เปรียบเด็กไทยส่วนใหญ่)อังกฤษเป็นภาษาที่สำคัญต่อบริษัทของเค้า นายจ้างก็อาจจะยกผลประโยชน์นั้นให้กับเด็กที่จบหลักสูตรอินเตอร์ค่ะ แต่แน่นอนค่ะ การทำงานไม่ขึ้นอยู่กับว่าจบหลักสูตรไหนมา ขึ้นอยู่กับคุณภาพของเด็กแต่ละคนมากกว่าค่ะ จขทก.บอกว่า "ผู้เรียนที่เข้ามาระหว่างสองโปรแกรมจะแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด แน่นอนเลยว่าเวลาจบออกไปทำงาน จะเห็นความแตกต่างตรงนี้ชัดมากๆ ทำให้นิสิตโปรแกรมปกติถูกกระทบครับ" ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดจะเป็นตัววัดเองค่ะ ถ้าเด็กที่จบจากหลักสูตรนั้นๆ มาแล้วไม่มีคุณภาพจริง นายจ้างทั้งหลายคงไม่มองข้ามจุดนั้นไปหรอกค่ะ ส่วนเรื่องประเด็นที่บอกว่า เปิดหลักสูตรมาหารายได้เพิ่ม อันนี้เราไม่ขอออกความเห็นมากนะคะ เพราะไม่ทราบเรื่องโครงสร้างทางการเงินของมหาวิทยาลัยค่ะ แต่เราคิดว่าส่วนหนึ่งที่หลักสูตรอินเตอร์เก็บค่าเทอมแพงกว่า อาจจะเป็นเพราะว่าค่าใช้จ่ายสูงกว่า หลักสูตรอินเตอร์หลายๆ หลักสูตรต้องแบกรับค่าจ้างอาจารย์พิเศษมากกว่าหลักสูตรธรรมดานะคะ ที่จขทก.บอกว่า "ผมเชื่อว่า นิสิตภาคปกติ จะเก่งในหลายด้านจริงๆ ครับ มิเช่นนั้นเอ็นท์เข้าคณะคะแนนสูงสุดของสายศิลป์ไม่ได้หรอก" เห็นด้วยค่ะ แต่เราก็ยังไม่คิดว่า นิสิตหลักสูตรอินเตอร์จะด้อยไปกว่านิสิตภาคปกติซะทุกๆ ด้านหรอกค่ะ เห็นด้วยกับคุณกระต่ายเมืองกรุงนะคะ แทนที่จะคัดค้านเราคิดว่าน่าจะช่วยกันเสนอความคิดเพื่อพัฒนาหลักสูตรให้ดีขึ้นมากกว่าค่ะ ไม่ง่ายเลยค่ะที่จะบอกได้ว่าหลักสูตรแบบไหนดีกว่ากันแน่ คนที่เขียนหรือคิดหลักสูตรขึ้นมาก็ต้องคิดจากหลายๆ ปัจจัย ส่วนหนึ่งที่หลักสูตรอินเตอร์อาจจะต่างไปจากหลักสูตรปกติเราคิดว่าเป็นเพราะว่าเด็กที่เข้าไปเรียนมีพื้นฐานต่างๆ กันด้วย เด็กบางคนมาจบมัธยมปลายมาจากต่างประเทศ บางคนจบจากโรงเรียนนานาชาติ บางคนจบจากโรงเรียนเอกชน โรงเรียนคริสต์ หรือบางคนจบจากโรงเรียนรัฐบาลมาจากต่างจังหวัด คนที่คิดหลักสูตรขึ้นมาต้องคำนึงถึงเรื่องพวกนี้ด้วย ส่วนเรื่องคุณภาพของเด็กที่จะเข้าไปเรียนเราคิดว่า ส่วนของการสอบ คะแนนต่างๆ ที่คณะกำหนดไว้ก็เป็นส่วนสำคัญค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 50 18:25:13 จากคุณ : ParimaA - [ 4 ต.ค. 50 18:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าเปิดแล้วค่าเทอมแพงๆแต่มีเด็กที่มีศักยภาพในการเรียนแต่ไม่สามารถเข้ามาเรียนได้จะเปิดไปทำไม เรื่องที่สำคัญคือมหาวิทยาลัยต้องผลิตคนรับใช้สังคม ไม่ใช่ผลิตคนไปเพื่อถอนทุนกับสังคม ค่าเรียนแพงๆ ภาษาอังกฤษซียูเทพสูงๆ แค่นี่ก็บ่งบอกได้แล้วว่า คนที่มีปัญญาเข้ามาเรียน สถานะทางสังคมจะอยู่ช่วงชั้นไหน เหอๆ อีกประการหนึ่งก็คืออักษรรวมทั้งคณะผมก็แทบจะเรียนเป็นภาษาอังกฤษหลายวิชาอยู่แล้ว ถึงแม้เวลาสอนจะเป็นภาษาไทย แต่หนังสือหรือตำรา ก็เป็นภาษาอังกฤษอยู่แล้ว จากคุณ : webew210 - [ 4 ต.ค. 50 21:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อาจารย์ก็ต้องกินต้องใช้ ถ้าจะให้มหาวิทยาลัยรับใช้สังคมอย่างมีคุณภาพ ก็ต้องมีผลตอบแทนที่เหมาะสมให้กับอาจารย์ด้วย มีงบประมาณการวิจัย ไม่ใช่เงินเดือนน้อย ๆ แต่จะหวังให้เขาทำงานแบบเต็ม 200% มันก็เป็นทางเลือก ถ้าไม่อยากจ่ายแพง ก็เอ็นท์แบบปกติเข้ามาได้อยู่แล้วนะครับ จากคุณ : กายทิพย์ - [ 5 ต.ค. 50 23:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จขกท.น่าจะเปิดใจให้กว้างหน่อย คุณจะเอา..หลักสูตรอินเตอร์...กับหลักสูตรปกติ..มาเปรียบเทียบกัน แล้วโจมตีหลักสูตรอินเตอร์ขนาดนี้..ลองกลับไปทบทวนดูใหม่ดีไม๊คะ กว่าเด็กอินเตอร์จะสอบเข้ามาได้..ไม่ใช่ง่ายๆนะคะ วิชาการที่เรียนก็ไม่ง่าย..ถ้าจบออกไปแล้วทำให้มหาลัยด้อยลงไป มหาลัยคงไม่จัดหลักสูตรนี้ขึ้นมา... ถึงเวลาที่มหาลัยในเมืองไทยจะก้าวสู่โลกกว้างแล้วค่ะ ถ้าคนไทยยังใจแคบอยู่..เราจะตามเพื่อนบ้านไม่ทันนะคะ จากคุณ : มดตะนอยตัวอ้วน - [ 6 ต.ค. 50 11:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คิดว่า...ระดับจุฬาฯ แล้วเนี่ย การที่ผู้บริหารจะเปิดหลักสูตรอินเตอร์ขึ้นมา คงจะต้องมีความพร้อมแล้วล่ะค่ะ ทั้งบุคลากร หลักสูตร ฯลฯ ถึงจะให้อนุมัติเปิดได้ จุฬาเป็นสถาบันการศึกษาี่มีชื่อที่สุดของรัฐ ข้อนี้ไม่เถียงค่ะ ส่วนความเป็นจุฬาฯ เกียรติภูมิของจุฬาฯ ข้อนี้ไม่ทราบค่ะ ทราบแต่ว่าถ้าทำงานไม่ดี ใช้ภาษาไม่ถูก พูดกับเจ้าของภาษาไม่รู้เรื่อง อันนี้ก็โดนไปละกันค่ะ และอีกอย่างเราก็ไม่ได้คิดว่า จุฬาฯ จะทำให้นิสิตเก่งเว่อร์แบบมีออร่าบนหัวไปกว่านิสิตนักศึกษาที่อื่นได้ น่าจะขึ้นอยู่กับตัวนิสิตนักศึกษาเป็น คนๆ ไปมากกว่า จากที่เคยทำงานล่าม เคยเห็นนักศึกษา ม.รามฯ ใช้ภาษาสเปนได้เชี่ยวชาญกว่านิสิตจุฬาฯ ก็มีเยอะ จากคุณ : maria - [ 6 ต.ค. 50 14:23:20 A:125.25.130.195 X: TicketID:120385 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ในความคิดเห็นของผมนะครับ ตอนนี้มีแค่วิศวะอินเตอร์จุฬาที่มีเด็กเก่งๆเรียน และมีความยากพอๆกะภาคไทย (เด็กอ่ออนๆโดน retire หมด ไม่เหมือนคณะอื่นๆที่เก็บเด็กไว้จะเห็นได้ว่ามีพวกเด็กห้องคิงเตรียมเรียนกันเยอะมาก) ที่อื่นๆที่อาจจะโอเคหน่อยก็มีแค่ BE BBA ธรรมศาสตร์ BBA จุฬา สำหรับคณะที่จะเปิดนี้ผมคิดว่าหลักสูตร์อ่อนมากๆมีไว้หาเงินครับ พอๆกะ BAS ธรรมศาสตร์ จากคุณ : volta - [ 18 ต.ค. 50 10:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คำว่าเด็กอินเตอร์ คุณยังไม่เข้าใจ แต่มาตั้งกระทู้แบบคนมีอัตตาสูงมากจริงๆ ระบบโซตัสแบบผิดๆนี่ยังล้างไม่หมดจริงๆ รักพี่รักน้องรุ่นพี่โกงชาติโกงบ้านโกงเมือง น้องไม่กล้าพูดตลก บ้านเมืองจึงเป็นแบบเห็นกันทุกวันนี้ จำบทกลอนได้หรือเปล่าครับ ฉันโง่ฉันเขลาฉันจึงมาหาความหมาย คนเขียนบทกลอนนี่บ้านใหม่อยู่แถวอ้อมเกร็ด ใกล้คลองพระอุดม โรงเรียนอินเตอร์80กว่าแห่งในประเทศไทยของจริงมีไม่กี่แห่ง นอกนั้นเป็นโรงเรียนสองภาษา หรือเป็นโรงเรียนที่มีการสอนระบบโรงเรียนฝรั่งเช่นระบบอังกฤษหรือ อเมริกาเท่านั้น จะใช้ชื่อว่าอินเตอร์ หรือนานาชาติไม่ได้นอกจากโรงเรียนนั้นเป็นโรงเรียนในสังกัดของI.Sหรือ Internatinal School จึงจะเรียกตัวเองว่าอินเตอร์ได้ โรงเรียนกลุ่มนี้จะขึ้นชื่อด้วยI.S International School Dubai- International School Bangkokและประเทศอื่นทั่วโลก บางโรงเรียนเห็นมีแต่เด็กไทยทั้งโรงเรียน ก็เรียกโรงเรียนว่าโรงเรียนนานาชาติกับเค้าบ้าง คงจะมีแต่ลูกไทยกับลูกลาวเรียนกระมังครับ ส่วนทางจุฬาน่าจะทราบดีและก็มีวิธีคัดเด็กเข้าเรียนอยุ่แล้วคะแนนSatหรือคะแนนอื่นๆก็ เป้นตัววัดอยู่แล้วอย่าว่าแต่จุฬาเลยม.ดังๆในอเมริกาหรือแคนาดา ถ้าเด็กเรียนโรงเรียนนานาชาติแค่3-4ปีแต่จะเขาเรียน เขายังจับสอบโทเฟิลเลยครับเพราะถือว่าไม่ใช่เจ้าของภาษาอังกฤษ เท่าที่ผมเห็นเด็กที่เรียนในมหาลัยในเมืองไทยกลับมาบ่นว่า ครูบาอาจารย์ที่สอนในหลักสูตรนานาชาติ เลคเชอร์ฟังไม่รู้เรื่องเนื่องจากภาษาพูด ภาษาอังกฤษใช้ไม้ได้แย่มากๆ เรียนตรีหรือโทหลักสูตรมหาลัยของไทยจบออกมา กับไปเรียนที่อเมริกา คุณว่าจบที่ไหนจะได้เงินเดือนมากกว่ากันครับ สำหรับปริญญาใบหนึ่งหาทำมาหากินได้เฉพาะในประเทศไทย กับปริญญาอีกใบที่ออกไปทำมาหากินหากินได้ทั่วโลก ผมผ่านอะไรเห็นอะไรมามากครับใจเลยไม่ค่อยจะแคบ มีน้องสาวจบโทจุฬา2คน มีเพื่อนจบจุฬามากมายที่อเมริกาที่ไม่ได้ไปเรียนต่อ แต่ไปเป็นโรบินฮู๊ดเมือง35ปีก่อน ทางอเมริกาไม่ยอมรับปริญญาในตลาดแรงงานเพื่อนผมคนหนึ่งจบวิศวมีประสบการณ์งาน ที่เมืองไทย แต่ทำงานเป็นแค่คนเก็บเงินของลานจอดรถ ยังมีตัวอย่างอีกเยอะเล่าให้ฟังไม่หมด สมัยก่อนคนจบวิศวก็ไปต่อวิศว คนจบบริหารก็ไปต่อบริหารจนฝรั่งงง..ว่าคนไทยที่ไปเรียน ต่างประเทศทำไมส่วนมากเรียนกันแค่2วิชาที่เอ่ยถึง..ก็เพราะว่าภาษาอังกฤษมันมีจำกัดครับ ขนาดบางคนไปอยู่เมืองนอกหรือได้ทุนไปเรียนอยู่ไม่กี่ปีทำเก่ง พอถามว่าขี้ไคล ขี้หู ขี้มูก ภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไร พวกกลับตอบไม่ได้ หนังดังๆในโรงแปลโดยสาวดังเด็กอักษรที่ เคยเข้าป่าที่ได้รางวัลยอดนักเขียนนะบางครั้งก็แปลผิดประจํา เพราะว่าเขาไม่เคยอยู่ต่างประเทศ ศัพย์บางคํานั้นเกี่ยวข้องกับชีวิตประจําวันอย่างเช่นไปสั่งฝรั่งนะเอาผมรองทรง ขลิบตรงนั้นตรงนี้ ซอยตรงนั้นคงพูดยาก ผมขอสรุปเด็กไทยคือเยาวชนของชาติ ทางจุฬาคงมองอะไรออกจึงจะเจียร พลอยเม็ดนี้ให้งาม ผลประโยชน้จะกับมาสู่ประเทศไทยไม่เร็วก็ช้า กระแสของโลกานุวัตรมาแรง ในรุ่นของคุณคุณก็แพ้สิงคโปร์แพ้ฮ่องกงแพ้มาเลย์ เราจึงควรมาปั้นเยาวชนที่มีแววไปต่อกรกับเขา ผมไม่เห็นเสียหายตรงไหน ขนาดคุณนะยังกลัวเด็กแย่งงานแย่งเงินเดือนคุณหรือมีเงินเดือนสูง กว่าคุณ คุณนะสุดยอดจริงครับ และคุณว่าเด็กไม่เรียบร้อยไม่สุภาพ คุณไปดูM.TVมากไป หรือเปล่าครับ ลูกสาวผมอายุ15เรียนติดAทุกตัว เป็นเด็กอยู่กับบ้านเดินไปซื้อของร้านค้าปากซอยก็ยังไม่เป็น ปีกลายเป็นเด็กที่ได้รับการเข้าเลือกในโครงการค่ายของนาซ่าไปฝึกที่โรงเรียนการบินอวกาศ ลูกผมนะขอโทษนะครับเตรียมเอาหมอนมานอนรอขอทุนเรียนฟรีม.ระดับ1-10ของอเมริกา ได้เลยครับ ผมเวลาไปสยามพาราก๊อน ผมเห็นพวกแต่งตัวรัดรูปโชว์อวัยวะเพศยืนกันเป็นกลุ่มๆ หน้าเอ็ม.เค.สุกี้คุณว่างๆลองไปดูแล้วช่วยกับมาตอบผมด้วยครับเขาเรียนกันที่ไหนครับ จากคุณ : เบื่อ - [ 21 ต.ค. 50 18:59:18 A:58.136.52.224 X: TicketID:152058 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เราคิดว่า................... พวกที่ไม่เห็นด้วยกับการ เปิดอินเตอร์ นั้น หรือ คิดจะเอาภาษาอังกฤษให้ออกไปห่างๆจากตัวเอง คงจะมีปมด้อยเกี่ยวกับการเรียน ภาษาอังกฤษ ที่ฝังใจอยู่มาก น่าสงสารจังนะคะ คุณรู้ไหมว่า ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ง่ายที่สุดในโลก ไม่งั้นเค้าคงไม่ให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางหรอกค่ะ ถ้าคุณคิดวาภาษาอังกฤษยาก คุณก็คงไม่มีทางเรียนภาษาอื่นได้หรอกค่ะ ดิฉันได้เรียนภาษา มาหลายๆ ภาษา ด้วยกัน ซึ่งมันทำให้ฉัน ได้รู้ว่า ภาษาอังกฤษ นั้น ง่ายที่สุด จริงๆ ค่ะ **เพราะฉะนั้น การจะศึกษาหาความรู้ โดยผ่านทางภาษาอังกฤษ มันก็ไม่ใช่ "อุปสรรค" อะไรทั้งสิ้น** อีกอย่าง ไม่ต้องกลัวว่าจะขาดตกบกพร่องอะไรเลยค่ะ ปากมี ก็ถามได้ค่ะ หนังสือมี ก็เอามาเพิ่มพูนได้ค่ะ *** จากคุณ : English Lover - [ 29 ต.ค. 50 20:31:41 A:222.123.203.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 คนประเภทเต่าพันปีจะมีข้ออ้างเสมอว่า..ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่ของเราอย่าไปสนใจ เคยเห็นผู้ใหญ่หรือนักการไทยเมืองในเวทีโลก..เวลาคุยกับฝรั่ง..เยส..เยส..เยส..ๆๆๆๆ สลับกับคําว่าอ๊าๆๆๆอ้าๆๆๆอ้ามากๆเลยผสมพันธ์ุพรรคกันแบบรายวันมั๊ง เด็กไทยนะมีเวรมีกรรมเอามากๆ คือไม่สามารถเลือกอาชีพที่ตนเองรักได้ ต้องพึ่งพาระบบเอ็นตุ๋นเอนเปื่อย ได้คณะดีไม่ดีไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกเองได้ เรียนไป4ปีแต่ต้องมาทำงานที่ตนเองไม่รักจนถึงอายุ60-65ปี คงจะหาความสุขของชีวิตได้ยาก ระบบการศึกษาเรียนกันยังไงไม่ทราบ ถึงจะต้องหอบกระเป๋าใบโตๆกันแถมวันสุดสัปดาห์ก็ต้องไป กวดวิชาหรือเรียนพิเศษกันอีกอีก ระดับม.ปลายเราเรียนกันจนเกินไปหรือเปล่านี่ บางวิชาก็ไปเอาคำนวนระดับมหาลัยในต่างประเทศมาสอนกัน เด็กเกือบครึ่งประเทศถึงตามไม่ทันตามไม่ไหว จึงต้องไปเรียนอาชีวะกันมากมาย เด็กไทยได้เหรียญทองเหรียญเงินโอลิมปิคหน้าชื่นตาบานกัน แต่เด็กที่เหลือในประเทศมีมากมาย สอนให้เขาเข้าใจในวิชาทำไมถึงสอนไม่ได้ คนไทยเรานี่มีแบบแปลกๆอีกมากครับ ชนิดกลัวชาวบ้านไม่รู้ว่าลูกตัวเองนั้นเรียนที่ไหนก็มี ก็ดันอุสาห์เอาสติกเกอร์โรงเรียนหรือสถาบันมาปิดที่กระจกท้ายรถยนต์อวดอัตตาแห่งตน ราว30ปีก่อนญี่ปุ่นพยายามส่งออกภาษาของเขา ในที่สุดก็ยังรู้ตัวเองว่าไม่มีทางเป็นไปได้ จึงกลับมาเรียนภาษาอังกฤษกันอีก หลายมหาลัยของญี่ปุ่นก็มีหลักสูตรภาษาอังกฤษเช่น มหาลัย วาเซดะ หรือหลายม.ในประเทศเยอร์มันนี หรือในสวีเดนก็เช่นกัน ทุกวันนี้ระดับปริญญาโททั่วโลกสอนเป็นภาษาอังกฤษ มีเด็กในคณะที่เป็นประเดนในกระทู้นี้ ป้าเคยพามาให้ภรรยาสอนภาษาให้ เท่าที่ลองคุยดู ความมั่นใจของเด็กมีสูง แถมตั้งใจจะเรียนอักษรกำลังเนื่ิองจากขณะนั้นเรียนโรงเรียนคริสต์ สตรีดังๆระดับเทพด้วย เท่าที่มองดูเด็กก็ไม่อยากจะมาเรียนกับภรรยาผมเท่าไร แต่ป้าพามาแกมบังคับ บ้านผมมันก็ชาวบ้านธรรมดาไม่ใช่โรงเรียนอะไร ภรรยาคนสอนก็เป็นแค่ฝรั่งแม่บ้านเลี้ยงลูกอยู่กับบ้าน หลังจากคุยกันสักพักภรรยาผมจะจับจุดได้ ก็ได้ตอบแบบสุภาพไปว่าหนูเก่งแล้วไม่ต้องมาเรียนก็ได้นะ ต่อมาหลายปี ภายหลังเด็กตามฝันได้สำเร็จ จนกระทั่งเจอพวกวรรณคดีหรือกลอน แบบอังกฤษเข้าไปเต็มๆงงเป็นไก่ตาแตก ทั้งกลุ่มเพื่อนทำรายงานไม่ได้ คิดไม่ออกบอกไม่ถูก จนเข้าตาจนก็ให้พ่อแม่ไปหาเบอร์โทรบ้านผมจากคนรู้จัก..เลยเอามาให้ดูภรรยาผมก็อธิบายให้ ฟัง เราจะอธิบายแต่จะไม่ป้อนคำตอบให้ ต่อมาเด็กบอกว่าทำคะแนนได้ดี หลังจากนั้นเวลาทำไม่ได้ก็จะโทรด่วนขอเข้าพบ หรือจะขอมาเรียน ภรรยาผมให้คำปรึกษาทางโทรศัพท์ก็เหมือนไม่เข้าใจเหมือนกับการมานั่งสอนต่อหน้า แต่ทางเราก็ไม่ค่อยจะมีเวลาให้ เนื่องจากมีงานประจำและต้องควบคุมลูกทำการบ้านทุกวันด้วย พูดง่ายเขาอยากได้เราเป็นครูแต่เราไม่มีเวลา และภรรยาผมไม่ชอบพวกกลอนจึงไม่เรียนอักษร ครั้งหนึ่งเด็กถามผมว่าทำไมภรรยาผมถึงเข้าใจอะไรไปหมด .ข้างฝาบ้านผมไม่มีการประดับพวกกระดาษที่เราเรียนว่าปริญญาบัตรด้วย ผมจึงบอกเด็กไปว่า..ภรรยาจบม.ปลายได้เกรด4.00 ได้ทุนเต็ม4ปีจากมหาลัย ยู ออฟ เอ็ม เมืองแอนอาเบอร์ รัฐมิชิแกน แต่ไปเผลอเรียน5ปีเข้า ปีที่5เลยต้องไปยืมเงินคุณย่ามาจ่ายค่าเทอม ตอนแรกตั้งใจเรียนรัฐเพื่อเป็นทูต นั่งฟังประวัติศาสตร์โลกจนหลับแล้วหลับอีก เลยเบนเข็มไปเรียนภาษาศาสตร์(ศิลป) เอกอังกฤษ และที่ใช้เวลาเรียน5ปี เพราะได้เรียนมนุษย์ เอกชีว(วิทย์)มาอีกใบๆแรกได้3.85 ใบที่2ได้3.80 ขณะที่เรียนต้องทำงานร้านจัดดอกไม้เป็นค่าขนม..เพราะชีวิตนักศึกษาย่อมจน หลังจากนั้นไปต่อโทที่นิวยอรค์พฤติกรรมการศึกษา(ของการเรียนรู้)ปริญญาโทสายวิทย์ จบมาได้4.00ทุกวิชา ที่เล่ามาเพื่อจะสื่ออะไรบางอย่างเท่านั้นมิได้มีเจตตาโอ้อวดอันใด ครั้งหนึ่งผมเคยถามว่า..นี่เธอตอนจบม.ปลายติดบอร์ด ได้ทุนแบบเขาส่งจดหมายมาให้จาก หลายม.ดังๆ ทำไมเธอไม่เรียนคณะที่จบมาได้สตางค์เยอะละ..คำตอบ..ฉันเกิดมาเพื่อที่จะเป็นครู ฉันรักอาชีพครู...ฉันมีความสุขกับการเป็นครู..นี่คือชีวิตของคนคนหนึ่งที่ลิขิตด้วยตนเองครับ ไม่ใช่แบบเอนหรือผมเรียกว่า..ผีจับยัด..สวัสดีครับ จากคุณ : นายเบื่อ - [ 2 พ.ย. 50 10:15:49 A:58.136.52.138 X: TicketID:152058 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอบนู๋ปลา ที่คุณตอบไว้ใน คคห 22 ว่า ******************************************************* ขออ้างอิงบางประโยคจากข้างบน... "....เราว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ยากมากที่สุดในโลก ....ใครคิดว่าง่ายก็เป็นเพราะยังไม่เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลพอ...." ขอแย้งว่า..ถ้าด่วนสรุปว่าภาษาอังกฤษยากมากที่สุดในโลก ก็อาจเป็นเพราะยังไม่เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลพอมากกว่าค่ะ ***************************************************** แหมขอบคุณมากๆเลย ที่มีผู้ฉลาดแสนรู้ และเห็นโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลเกินพอ อย่างคุณนู๋ปลามาช่วยชี้ทางสว่างให้แก่เราและผู้ตกทุกข์ได้ยากทั้งหลายที่มีปัญหาในเรื่องการเรียนภาษาอังกฤษ น่าจะจริงแฮะ ที่เราด้อยประสบการณ์ทางด้านภาษา เราจึงยังเห็นว่าภาษาอังกฤษมันยาก เราแค่เพียงเรียนภาษาอังกฤษมาเล็กๆน้อยๆ โดยการไปใช้ชีวิตในวัยเด็กจนโตในประเทศอังกฤษ รวมเวลาที่เราอยู่ในประเทศอังกฤษมาแล้วก็คงประมาณ แค่ 20 กว่าปีเท่านั้นเอง  และในช่วงนั้นเราก็แค่เคยเดินทางไปยังประเทศอื่นๆอีกหลายๆประเทศ และพบผู้คนเป็นจำนวนมากที่มีปัญหากับการเรียนรู้และใช้งานภาษาอังกฤษมากยิ่งกว่าภาษาอื่นใดในโลกเสียอีก และฝรั่งเจ้าของภาษาอังกฤษทุกคนที่เราเจอ ใครๆต่างก็บอกว่า "ภาษาอังกฤษมันยาก"  จะมีก็แต่อีตา Andrew Biggs เท่านั้น ที่บอกว่า "ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียวครับ" เห็นว่าง่าย แต่ Andrew Biggs ก็เคยพลาดท่ามาแล้วตอนไปพูดท้า (รู้สึกจะออกทีวีด้วย) ว่า "ผมรับรองเลยว่าคำว่า freshy ที่คนไทยใช้กันในความหมายว่านักศึกษาที่เพิ่งเข้ามหาลัยน่ะ ไม่มีในภาษาอังกฤษนะครับ ถ้าใครหาคำๆนี้เจอใน dictionary เล่มไหนละก้อ ผมจะยอมไปแก้ผ้าวิ่งที่ถนนสีลมเลยหละครับ"  ปรากฏว่ามีคนหาคำๆนี้เจอจริงๆใน dictionary อังกฤษ-อังกฤษ   แล้วเรื่องที่น่าทึ่ง นั่นก็คือพอเรากลับมาทำงานในเมืองไทยนะ เราพบว่าคนไทยหลายๆคนกลับบอกว่า "ภาษาอังกฤษมันง่าย!!!" แต่พอต้องอ่านหรือใช้งานกันจริงๆนะ มีผู้คนเป็นจำนวนมากที่อ่านภาษาอังกฤษแล้วเข้าใจผิดแบบหน้ามือเป็นหลังมือ และพอใช้งานเข้าก็ใช้กันผิดเสียเป็นส่วนใหญ่   "มันง่ายจริงหรือหลงผิดคิดว่ามันง่ายกันแน่  เราชักสงสัย?" ในเมืองไทยเราพอมีประสบการณ์การทำงานทางด้านภาษาอังกฤษเพียงแค่เล็กน้อย นั่นก็คือ เราทำงานเป็นครูสอนภาษาอังกฤษมาประมาณ 5 ปี  เป็นนักแปลและล่ามมาแล้วประมาณ 15 ปี แล้วเราพบว่า เมื่อยิ่งต้องอ่านหรือใช้งานภาษาอังกฤษในหลายๆสาขาวิชาการ  เราก็ยิ่งรู้ตัวว่า "ความรู้เรายังด้อยต้องเร่งศึกษา"   ภาษาอังกฤษถ้าเป็นภาษาวรรณกรรมเก่าๆ อ่านเข้าใจยากมากๆ เนื่องจากหน้าตามันไม่เหมือนภาษายุคปัจจุบัน ต้องค้นคว้ามากๆ (ขนาดฝรั่งเจ้าของภาษาเองยังอ่านไม่รู้เรื่องเลย)  แต่ถ้าเป็นภาษายุคใหม่ๆอ่านไปแล้วก็ต้องเจอคำศัพท์แปลกๆใหม่ๆอีกมากมาย  นั่นก็เพราะว่า ทุกๆปีภาษาอังกฤษมีศัพท์ใหม่ๆเกิดขึ้นนับเป็นพันๆคำ!!!  รับรองได้ว่าไม่มีภาษาใดในโลกอีกแล้ว (ในขณะนี้) ที่มีศัพท์ใหม่ๆเกิดขึ้นมากมายเท่าภาษาอังกฤษในทุกๆปี และที่เรายังว่าภาษาอังกฤษมันยาก นั่นก็คงเป็นเพราะว่าเรายิ่งเรียนเท่าไหร่ก็ยิ่งเจออะไรแปลกๆที่เราไม่รู้   นั่นก็เป็นข้อพิสูจน์ได้จริงๆว่า  เราต้องเข้าข่ายที่เห็นภาษาอังกฤษยาก "เป็นเพราะยังไม่เคยเห็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลพอมากกว่า"   อย่างที่คุณนู๋ปลาชี้แนะ  ดังนั้น เราจึงมาเขียนขอบคุณเอาไว้ ณ ที่นี้ ที่คุณนู๋ปลามาชี้ทางสว่างให้กับเรา เราจะได้ทำอะไรก็ได้ที่ให้ภาษาอังกฤษมันกลายเป็นภาษาที่ง่ายกว่านี้  เช่นวางแผนการเรียนภาษาอังกฤษเอาไว้ ให้มันง่ายๆเข้า  แล้วเราก็เริ่มหัดอ่านนิยายที่มีรูปประโยคแปลกๆด้วยดิ (เผื่อว่าโลกเราจะกว้างมากกว่านี้)  ลองไปอ่านกระทู้นี้ดูสิว่าเราวางแนวทางการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเอาไว้พอใช้ได้หรือไม่ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5837790/K5837790.html แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 14:39:44 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 19:31:24 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 14:26:21 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 14:21:32 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 9 พ.ย. 50 13:03:17 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตอบคุณ English Lover ที่คุณพูดใน คคห 39 ว่า ********************************************************* "คงจะมีปมด้อยเกี่ยวกับการเรียน ภาษาอังกฤษ ที่ฝังใจอยู่มาก" ********************************************************* ต้องขอขอบพระคุณคุณ English Lover ที่เข้ามาแสดงความแสนรู้ได้อย่างน่าชื่นชม เพื่อชี้ทางสว่างให้กับคนหลายๆคน รวมทั้งตัวเราเองด้วย เราต้องยอมรับว่า เรา "คงจะมีปมด้อยเกี่ยวกับการเรียน ภาษาอังกฤษ ที่ฝังใจอยู่มาก" ขอยอมรับอย่างน่าชื่นตาบานเลยว่า เรามีปมด้อยเพราะไม่มีพรสวรรค์ทางด้านภาษาอังกฤษเอาเสียเลย มีแค่ประสบการณ์เล็กๆน้อยๆ (ตามที่เราเล่าให้ฟังใน คคห 41) แต่ก็มีพรแสวงอีกตั้งกระบุง แต่เราก็คิดว่าภาษาอังกฤษเรายังไม่ดีพอเลย เราจึงยังต้องเรียนรู้ภาษาอังกฤษต่อไปอยู่เรื่อยๆอย่างต่อเนื่องเพื่อลดปมด้อยของเรา แต่เรื่องที่คุณพูดว่า ******************************************************** "น่าสงสารจังนะคะ คุณรู้ไหมว่า ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ง่ายที่สุดในโลก ไม่งั้นเค้าคงไม่ให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางหรอกค่ะ" ******************************************************* อะนะ....เราข้อแย้งด้วยความคิดจากสมองอันขี้เลื่อยของเราว่า เหตุผลที่เขาให้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของโลก  มันก็เพราะว่า "ประเทศอังกฤษมีอาณานิคมมากมายทั่วโลก และประเทศอังกฤษกับอเมริการ่วมกันรบจนชนะสงครามโลกครั้งที่ 2" ภาษาอังกฤษกลายเป็นภาษากลางของโลก นั่นก็เพราะว่าประเทศอังกฤษกับอเมริกาเป็นประเทศมหาอำนาจที่มีพลังอำนาจพอที่จะส่งเสริมภาษาของตนเองให้กลายเป็นภาษากลางของโลก  และเผอิญคนในหลายๆประเทศที่พูดภาษาอังกฤษได้ค้นคว้าความรู้ทางด้านวิชาการใหม่ๆขึ้นมาได้อยู่เสมอๆ ดังนั้นความรู้ในสาขาวิชาการต่างๆจะถูกเขียนเป็นภาษาอังกฤษเสียเป็นส่วนใหญ่ ดังนั้น ที่เขาใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางของโลก มันไม่ใช่เป็นเพราะว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่เรียนง่ายที่สุดในโลก แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 14:29:12 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 14:00:07 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 13:56:44 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 9 พ.ย. 50 13:49:44 ]

ความคิดเห็นที่ 43 การที่เราไม่สนับสนุนเรื่องหลักสูตรอินเตอร์นั่นก็เพราะว่า ตัวเราเอง หลังจากไปใช้ชีวิตในประเทศอังกฤษมาแล้ว 20 ปี และทำงานเป็นล่ามกับเป็นนักแปลมาแล้ว 15 ปี เราพบว่า ภาษาอังกฤษมันยากมากๆ  เอกสารหรือหนังสือภาษาอังกฤษมากมายหลายประเภทที่เราเจอในขีวิตการทำงานจริงๆ เราพบว่ามันยากเสียจนเราอ่านไม่รู้เรื่อง (เราพบภาษาอังกฤษที่ยากโหดๆแบบนี้ตอนทำงานแปลหลายๆครั้งในชีวิต จนเราเอือมระอา) เราจึงกลัวว่าเด็กๆไทยที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษแบบพวก สิงคโปร์ หรืออินเดีย ที่เคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศอังกฤษ  จะไม่รู้ภาษาอังกฤษดีพอที่จะเรียนหลักสูตรอินเตอร์ได้ (โดยคำนึงถึงความล้มเหลวของการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทย เท่าที่เป็นอยู่ในขณะนี้)   "มันจะทำให้นักศึกษาไทยที่เรียนหลักสูตรอินเตอร์อ่าน textbooks และฟัง lecture ภาษาอังกฤษ ไม่เข้าใจ 100% และจะได้ความรู้ไปไม่ครบถ้วน และหลักสูตรอินเตอร์มันจะกลายเป็นเพียงแค่ธุรกิจการศึกษาที่สร้างค่านิยมผิดๆ" ในกระทู้เก่าอันหนึ่ง เราแสดงความคิดเห็นว่า หลักสูตรอินเตอร์เหมาะหรือไม่เหมาะกับใคร  โดยตั้งสมมุติฐานว่าคนไทยส่วนใหญ่มีปัญหากับการเข้าใจและใช้งานภาษาอังกฤษให้ถูกต้องอยู่แล้ว ลองไปอ่านกระทู้นี้ดู ใน คคห 8 กับ 10 http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5161192/K5161192.html แต่ครั้นเมื่อไปอ่านข้อความที่คุณ  English Lover พูดแล้ว มันทำให้เรารู้สึกราวกับ "เห็นแสงเทียน"   ที่ส่องสว่างให้เราเห็นว่า "เรามีปมด้อยทางด้านการเรียนภาษาอังกฤษ อย่างแท้จริง" เราจึงต้องเข้ามารับสารภาพว่า เราหลงผิด  หลงคิดไปว่า ถ้าเราเห็นว่าภาษาอังกฤษมันยาก นักศึกษาไทยก็คงมีปัญหากับการอ่านภาษาอังกฤษให้รู้เรื่อง  ซึ่งก็นับว่าเป็นความคิดที่ไง่ๆของเรา  นั่นก็เพราะว่าเราไม่ฉลาดพอที่จะฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า "นักศึกษาไทยที่ไม่เคยไปอยู่ต่างประเทศกัน และไม่เคยเรียนหนังสือในวัยเด็กตามระบบแบบอาณานิคมของอังกฤษนั้น  เมื่อไปเข้าเรียนหลักสูตรอินเตอร์กัน รับรองว่า อ่านภาษาอังกฤษได้รู้เรื่องดีเยี่ยมสบายๆเลย  นั่นก็เพราะว่า นักศึกษาพวกเนี้ย มีพรสวรรค์ทางด้านภาษา และภาษาอังกฤษมันง่าย (เราหลงผิดเองที่คิดว่ามันยาก)" เราว่าอะนะ ภาษาอังกฤษมันคงง่ายจริงๆ อย่างที่คุณ English Lover คนที่เก่งภาษาอังกฤษบอกให้ อ่ะนะ.........555+++ ดังนั้น เราจึงต้องเขามาเขียนขอบคุณ คุณ English Lover เป็นอย่างมาก ที่ช่วยเข้ามาชี้ทางสว่างให้กับเรา ที่ว่า เรามีปมด้อย เราจึงเห็นว่าภาษาอังกฤษมันยากนั่นเอง   ดังนั้น เราจึงเปลี่ยนใจ แล้วขอยกมือขึ้นร้องตะโกนเชียร์เสียงดังๆว่า "ขอให้หลักสูตรอินเตอร์จงเจริญ  ไชโย!"  ..........555++++.......... แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 18:51:38 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 50 14:35:39 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 9 พ.ย. 50 14:28:33 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มา “สารภาพ” ต่อเรื่องความไม่เคยเห็นโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลของเรากับความมีปมด้วยเกี่ยวกับการเรียนภาษาอังกฤษของเรา ก่อนอื่นเพื่อไม่ให้ต้องตาม link ไปเราขอแปะข้อความที่เราเคยแสดงความเห็นเรื่อง หลักสูตรอินเตอร์เอาไว้ในกระทู้เก่าคืออันนี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K5161192/K5161192.html ซึ่งมีข้อความดังต่อไปนี้ (โดยแก้ไขสะกดผิดไปหลายแห่ง) ระบบอินเตอร์หลายแห่งมีดีๆ แต่ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดีนั้น ถ้าจะพิจารณากันแบบเจาะลึกแล้ว ข้อเท็จจริงจะเป็นเช่นนี้ นักศึกษาที่เก่งภาษาอังกฤษ อยู่แล้ว อาจจะ 1. เป็นเจ้าของภาษาที่อยู่ในเมืองไทย 2. พ่อแม่เป็นนักเรียนนอก แล้วพูดภาษาอังกฤษกับลูกตั้งแต่เกิด 3. พ่อแม่รวย ส่งลูกไปเรียนภาษาอังกฤษ summer course ทุกๆปี ตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยม หรือส่งให้ไปเรียนในต่างประเทศนานแล้ว แต่เด็กเรียนไปได้สักพักหนึ่งเปลี่ยนใจกลับมาเรียนต่อหลักสูตรอินเตอร์ในเมืองไทย 4. ตัวนักศึกษาเองเรียนโรงเรียนฝรั่งตั้งแต่เด็กๆ และตัวนักศึกษาเองสนใจภาษาอังกฤษมากๆอยู่แล้ว จนเก่งกว่า average 5. ตัวนักศึกษาค่อนข้างจะเก่งอังกฤษอยู่แล้ว (โดยเคยเรียนในระดับประถมและมัธยมที่โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษได้ดี และตัวนักศึกษาชอบและสนใจภาษาอังกฤษมาแล้วตั้งแต่เด็กๆ) และพอเข้าเรียนระบบอินเตอร์ ก็ขวนขวายหน่อยจนเรียนรู้เรื่องมากเกือบ 100% หากนักศึกษามิใช่เป็นพวก 1-5 ข้อที่ว่านี้ไซร้ เรียนไปก็ไม่ค่อยได้ประโยชน์ เนื่องจากว่า จะฟัง lecture และอ่าน textbooks ไม่รู้เรื่อง 100% เต็ม แล้วถามว่า มหาลัยระบบอินเตอร์ทำไมไม่ให้นักศึกษาทำข้อสอบวัดทักษะภาษาอังกฤษก่อนเข้าเรียนเล่า ? ตอบ มีให้ทำข้อสอบ แต่จะต้อง "หยวนๆบ้าง ถ้าทำข้อสอบได้ไม่ได้เกณฑ์ดีสุดยอด" ......เพราะอะไร? ตอบ เพราะว่า ถ้าข้อสอบเข้มงวดมหาลัย ขาดทุนยับเยินแน่ๆ ......เพราะจะรับนักศึกษาได้น้อย ....... คราวนี้เรามาสรุปกันแล้วนะ .........จากจำนวนนักศึกษาทุกๆ 100 คนที่เข้าเรียน (สถิติสมมุตินะ) อาจมีนักศึกษาเพียงแค่ 20 คนที่เรียนรู้เรื่อง 100% หรือเกือบ 100% แต่นักเรียนอีก 80 คน เข้าไปเรียนแล้วเรียนไม่ค่อยจะรู้เรื่อง (ซึ่งไปเรียนหลักสูตรสอนด้วยภาษาไทยจะดีกว่า) แล้วนักเรียนจำนวนที่มากกว่านี้ เป็นผู้ subsidize ...คือ "ให้เงินช่วยเหลือ ให้มหาลัยทำกำไรได้ ให้ผู้เรียนอีก 20 คนมีเครื่องมือเครื่องใช้ในการเรียนให้สำเร็จ" ......... ก็นับว่าเป็นธุรกิจอย่างหนึ่ง ..........ถ้าอธิบายไม่กระจ่าง คนอ่านไม่เข้าใจอาจมาด่าเอาได้ว่า "ใครๆเขาก็อยากเก่งภาษาอังกฤษกันทั้งนั้น ทำไมคุณไม่สนับสนุนให้เขาเรียนหลักสูตรอินเตอร์กันล่ะ" แต่สัจธรรมก็คือว่า ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่เรียนยากมากๆ ถ้าคุณไม่สนใจ หรือไม่เป็นคนประเภทใดประเภทหนึ่งในข้อ 1- 5 ดังที่ได้กล่าวมาแต่ข้างต้นแล้ว การที่คุณจะไปเรียนหลักสูตรอินเตอร์ (แล้วรีบติวภาษาอังกฤษในขณะที่เรียนหลักสูตรอินเดอร์) แล้วได้ความรู้มา 100% จากหลักสูตรอินเตอร์นั้น "คงทำได้ยากมากๆ" ดังนั้น ในการพิจารณ merits หรือ demerits (ข้อดีข้อเสีย) ของหลักสูตรอินเตอร์นั้น คุณต้องแยกแยะ ว่า "มีให้ใครเรียน"? "ใครได้ความรู้" "ใครไม่ได้ความรู้" "ใครได้เงิน" นี่คือประเด็นที่แยกแยะให้ และวิเคราะห์ให้ ในเชิงตรรกะ ซึ่งนับได้ว่าสะท้อนให้เห็นความจริง ว่าอะไรเป็นอะไร แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 14:42:42 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 พ.ย. 50 14:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 45 หลักสูตรอินเตอร์ น่าจะเปรียบเทียบได้กับการขายตรงแบบปิรามิด นั่นก็คือ พนักงานขาย 20 คนใน 100 คน (สถิติสมมุติ) จะขายจนรวย   แต่ พนักงานอีก 80 คนใน 100 คน จะ subsidize บริษัท และพนักงานขาย อีก 20 คนใน 100 คน ..............subsidize อย่างไร?  ตอบ โดยการ "ซื้อกระเป๋า ซื้อชุดผลิตภัณฑ์ไปขาย เมื่อพยายามขายให้สาธารณชนไม่ได้ ก็พยายามขายให้ญาติพี่น้องตัวเอง หนักๆเข้า  ก็ซื้อผลิตภัณฑ์เองเพื่อทำยอด ....จนในที่สุด ก็ต้องลาออก เพราะทำเงินไม่ได้" .......... แต่จะอย่างไรก็ตามบริษัทก็จะยิ่งรวยมากยิ่งๆขึ้น เนื่องจากเมื่อ 80 คนใน 100 คน ลาออกไป  อีก 20 คนใน 100 ยังทำเงิน (จากการขายตรง) ให้แก่บริษัทได้ และในขณะเดียวก้น ก็ยังมีคนตกงานอีกหลายๆล้านคน เข้ามาสมัครหมุนเวียนกันอย่างต่อเนื่อง  ก็เพื่อที่จะรู้ว่า เขาจะเป็น 20 คนใน 100 ที่ขายได้ หรือเป็น 80 คนใน 100 ที่ขายไม่ได้ ............ ธุรกิจแบบนี้ ยิ่งทำไปบริษัทยิ่งรวย แต่คน 80 คน ใน 100 ผลัดกันหมุนเวียนเข้ามาเป็นคนจน ดังนั้น ก่อนไปสมัครขายตรง คุณต้องพิจารณาว่า คุณน่าจะเป็นคนกลุ่มไหน?   ในทำนองเดียวกัน ก่อนไปสมัครเรียนหลักสูตรอินเตอร์ ก็ควรพิจารณาด้วย ว่าคุณเป็นคนกลุ่มไหน อย่าได้แต่คิดว่า เรียนหนังสือเป็นภาษาอังกฤษ แล้วจบออกมาคุณจะเก่งภาษาอังกฤษ (เหมือนที่ใครบางคนฝันหวานๆกัน) แท้จริงแล้วมันไม่ใช่เช่นนั้น ........คนที่จะเก่งภาษาอังกฤษ เรียนที่อื่นก็เก่งอังกฤษได้ ........การเข้าเรียนหลักสูตรอินเตอร์ควรถามตัวเองว่า เข้าไปเรียนแล้วเรียนรู้เรื่องหรือไม่ ไม่ใช่คิดว่าจะไปติวระยะสั้นๆได้.......มันไม่ง่ายอย่างที่คิด แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 14:45:00 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 พ.ย. 50 14:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 46 นี่เป็นคำสารภาพอันยาวเหยียดที่ว่าทำไมเราจีงใช้ความที่ "ไม่เคยเห็นโลกอันกว้างใหญ่ไพศาล" แล้วมา "ด่วนสรุป" ว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ยากที่สุดในโลก จนคุณนู๋ปลาที่เคยเห็นโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลต้องมาชี้แจงให้กับเรา คำสารภาพก็คือประสบการณ์อันเลวร้ายของเรา ในโลกแคบๆนั่นเอง และเผอิญไปพบปะกับผู้คนที่ไม่ฉลาดเป็นอัฉริยะทางด้านภาษาเหมือนคุณนู่ปลากับคุณ English Lover นั่นเอง หนึ่งในเหตุการณ์ทั้งหลายที่เราประสบมา ซึ่งจะมาเล่าให้ฟังก็คือว่า เมื่อหลายปีก่อนตอนที่เราสอนภาษาอังกฤษอยู่ที่โรงเรียนสอนภาษาแห่งหนึ่งแถวๆ Siam Square มีฝรั่งคนหนึ่งเขาสอนในโรงเรียนเดียวกัน เขาไปถามเลขาของผู้จัดการใหญ่ว่า มีใครเป็นล่ามได้มั่ง เขาอยากได้ล่าม  เผอิญเลขาคนนั้นเป็นญาติเรา (นี่ก็เป็นการสารภาพอีกอย่างหนึ่งว่า เราได้งานเพราะใช้เส้น แต่ไม่ได้มีความสามารถ 5555555555++++++)  เธอก็เลยแนะนำเราไป นัดเจอฝรั่งคนนั้นที่โรงแรมแม่น้ำ   พอเจอกัน ฝรั่งบอกว่า เขาต้องการทำหนังสือมวยไทย มีผู้เชี่ยวชาญด้านนี้เขียนเนิ้อหา มีเขาเป็น editor ในกระบวนการทำหนังสือนี้ จะต้องมีการไปหา sponsors เพื่อมาโฆษณาเป็นเงินทุนผลิตหนังสือ และเขาต้องการล่ามติดตามไปเพื่อแปลทุกอย่างที่เขาสื่อสารกับ prospects ของเขา เราตอบว่า มันไม่จำเป็นเนื่องจากว่า ผู้ที่มีอำนาจในการตัดสินใจ ทุกคนผ่านมหาลัยจากต่างประเทศกันมาแล้วทั้งนั้น เขาตอบว่า ผมอยู่เมืองไทยมานานจนรู้แล้วว่าคนไทยในระดับบริหาร (ถึงจะจบมหาลัยในต่างประเทศก็เถอะ)  เวลาคุยภาษาอังกฤษด้วย พวกเขากลัวเสียหน้า ถ้าถามว่า  Do you understand? ทุกคนจะตอบว่า Yes กันหมด ทั้งๆที่บางคน "เข้าข่ายว่า เข้าใจ แต่ไม่รู้เรื่อง" !!! เราตอบไปว่า คุณระแวงไปเองมั๊ง เขาตอบมาว่า ผมเป็นโปรเฟสเซ่อร์ด้านภาษาอังกฤษ ผมนับถือศาสนาพุทธ์ขณะนี้ผมสอนที่มหาลัยสงฆ์ ได้เงินไม่มาก ถึงจะหางานรายได้มากกว่านี้ได้ แต่ก็ไม่ทำ  ผมมีความสุขกับการทำงานรายได้น้อยๆ ให้เป็นการกุศล ไอ้เราก้อทึ่ง ตากลอก ทำหน้าสงสัย   ฝรั่งคงรู้ว่าเราไม่เชื่อ  เขาก้อเลยพูดถึงเรื่องความรู้ภาษาอังกฤษลึกๆ เรื่อง phonetics ว่าภาษาอังกฤษมี intonations (เสียงวรรณยุกต์) อยู่ 6 ระดับเสียงแต่เป็นวรรณยุกต์แบบไร้รูป (นั่นก็คือไม่มีเครื่องหมายบอก) และการใช้ intonations เหล่านี้ ไม่ได้เป็นการใช้เพื่อแสดงความหมายของคำศัพท์ที่แตกต่างกัน หากแต่เป็นการใช้งานเพื่อบ่งบอกอารมณ์ และ/หรือเจตนารมย์ของผู้พูด คือ .........(ทีนี้พี่แกร่ายยาวเลย) เผอิญเราเคยต้องเรียน phonetics เพื่อเอาไปสอนนักเรียนมาบ้าง ก็เลยรู้ว่า หมอนี่คงเป็น Professor of English จริงๆแฮะ เพราะฝรั่งเดินดินธรรมดาๆ  มันไม่รู้ลึกขนาดนั้นหรอก แต่จะอย่างไรก็ตาม เราก้อยังไม่เชื่อเลยว่า ภาษาอังกฤษมันจะยากสำหรับคนไทยมากอย่างที่อีตา Professor of English เขาเหมาะเอาแบบด่วนสรุปแบบที่เราเหมาเอาว่าภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่เรียนยากมากที่สุดในโลก  (จริงๆแล้วคุณนู๋ปลากับคุณ English Lover น่าจะไปสั่งสอนอีตา Professor of English คนนั้นนะ ให้มันเห็นโลกอันกว้างใหญ่ไพศาลมากกว่านี้ และให้มันหายมีปมด้อยบ้าง........55555+++) แต่และแล้วเมื่อเราเปลี่ยนอาชีพไปเป็นนักแปล เราพบว่าสิ่งที่ Professor of English คนนั้นมันพูด   มันเป็นความจริงว่ะ ภาษาอังกฤษมีอะไรที่เร้นลับมากๆ จริงๆว่ะ........!!!!!!!! แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 15:21:54 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 15:12:20 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 10 พ.ย. 50 15:06:23 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เอาไว้เราจะค่อยๆทะยอยเล่าให้ฟังทีละนิดเกี่ยวกับชีวิตในโลกอันแคบๆไม่กว้างใหญ่ไพศาลของการทำงานเป็นนักแปล ว่าเราเห็นอะไรแปลกๆเกี่ยวกับภาษาอังกฤษมาบ้าง  เราจึง "ด่วนสรุป" และมี "ปมด้อยทางด้านภาษา" จนถึงกลับประกาศว่า "ภาษาอังกฤษน่าจะเป็นภาษาที่ยากที่สุดในโลก" ที่พูดนี่ "พูดแบบไม่รัดกุมนะ" เราหมายถึงนับเฉพาะบรรดาภาษาที่คนพยายามเรียนเพื่อใช้งานกันในปัจจุบันนะเช่นอังกฤษ จีน ฝรั่งเศส เยอรมัน หรืออะไรทำนองนั้นนะ  แต่ไม่นับอย่างเช่น sanskrit โบราณที่เขียน mahanirvana tantra (ซึ่งเป็นความลับในเรื่องการฝึกสมาธิจนถึงระดับบรรลุได้) หรือภาษาจีนที่เขียนใส่รหัสลับ ที่นักพรตเต๋าเขียนคัมภีร์วรยุทธ์เอาไว้ อย่างเช่นอันนี้ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=iwrite4u&group=1 นะที่นักอักษรศาสตร์ระดับปริญญาเอก ส่วนใหญ่ก็ยังอ่านไม่รู้เรื่อง!!! แต่ว่าอะนะ ในโลกอันแคบๆของนักแปลที่อยู่แต่หน้าคอมพิวเตอร์ แล้วมี google เป็นเพื่อนและผู้ช่วยคอยสอนความรู้รอบตัวให้เราน่ะ  เราเจอภาษาอังกฤษยากๆมากแค่ไหน เราจะค่อยๆเอามาแปะให้ดู แล้วยอมรับสารภาพว่า เราอ่านประโยคภาษาอังกฤษพวกนั้นไม่เข้าใจเลยจริงๆ กว่าจะตีความได้และอ่านมันจนเข้าใจได้นะ เราต้องค้นคว้ามากเลยหละ มันจึงทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองโลกแคบและมีปมด้อย และไม่เก่งเลย และไม่มีความเป็นอัฉริยะมากเท่าที่คุณนู๋ปลากับคุณ English Lover ผู้ที่อุตส่าห์เมตตาเข้ามาโปรดเราโดยการชี้ทางสว่างให้แก่เรา ผู้ต้องดั้นด้นเรียนรู้ต่อไปอีกมากมาย แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 17:00:21 แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 50 16:57:50 จากคุณ : iwrite4u - [ 10 พ.ย. 50 16:49:14 ]

ความคิดเห็นที่ 48 "ผมเวลาไปสยามพาราก๊อน ผมเห็นพวกแต่งตัวรัดรูปโชว์อวัยวะเพศยืนกันเป็นกลุ่มๆ หน้าเอ็ม.เค.สุกี้คุณว่างๆลองไปดูแล้วช่วยกับมาตอบผมด้วยครับเขาเรียนกันที่ไหนครับ" หยาบคายมากครับ ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้!!!! จากคุณ : Aenieas - [ 12 พ.ย. 50 14:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตอบคคห 48 ที่พูดว่า ******************************************************* "ผมเวลาไปสยามพาราก๊อน ผมเห็นพวกแต่งตัวรัดรูปโชว์อวัยวะเพศยืนกันเป็นกลุ่มๆ หน้าเอ็ม.เค.สุกี้คุณว่างๆลองไปดูแล้วช่วยกับมาตอบผมด้วยครับเขาเรียนกันที่ไหนครับ" หยาบคายมากครับ ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้!!!! ********************************************************* ขอบคุณคำแนะนำที่กลั่นกรองออกมาจากสมองอันมีประสิทธิภาพมากๆของคุณ นั่นน่ะสิ ก็เพราะว่าเรายังไม่ได้อ่านคำแนะนำอันมีค่าของคุณ เราจึงไปเขียนต่อไว้ที่อีกกระทู้หนึ่งว่าทำไมเราคิดว่า ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่เรียนยากมาก ที่กระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6006665/K6006665.html พอเขียนเสร็จแล้วก็รู้สึกนึกเสียใจที่เราเองหลงผิดคิดว่าภาษาอังกฤษมันยาก นั่นก็เพราะว่ายังไม่ได้อ่าน คคห 48 ของคุณ  อ๋อ ไม่หยาบคายเลยแม้แต่นิดเดียว  สิ่งที่คุณพูด นับได้ว่า มี educational value สูงส่งมากๆ เลยทีเดียว  ใครๆอ่าน แล้วก็จะร้อง Eureka ออกมา แล้วทุกคนก้อจะรีบวิ่งไปที่สยามพาราก๊อน เพื่อถามผู้คนพวกแต่งตัวรัดรูปโชว์อวัยวะเพศยืนกันเป็นกลุ่มๆหน้าเอ็ม.เค.สุกี้ คนที่อ่านและปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณ ก็จะได้ประโยชน์ทางด้านการศึกษามากกว่าเรื่องไร้สาระ ที่เราเขียนมาตั้งยืดยาวแน่ะ เอาไว้เราจะไปถามพวกแต่งตัวรัดรูปโชว์อวัยวะเพศยืนกันเป็นกลุ่มๆ หน้าเอ็ม.เค.สุกี้ บ้าง  ไม่หยาบคายหรอก นั่นก็เพราะว่าเราชอบดูของพวกเนี้ยอยู่แล้ว เนื่องจากว่าสิ่งที่เราเขียนไปนั้น มันสร้างความรำคาญให้แก่ผู้คนเป็นจำนวนมากที่เก่งภาษาอังกฤษ จนคิดว่ามันเป็นภาษาที่เรียนง่ายมากๆ  พวกเขารำคาญเรา เพราะเห็นว่าเราเรียนภาษาอังกฤษไม่เก่ง จึงมีปมด้อยในด้านการเรืยนภาษาอังกฤษ ซึ่งเราก้อยอมรับว่าจริงอย่างหน้าชื่นตาบาน  และจริงๆแล้วเราแสดงความคิดเห็นไว้ใน คคห 8, 44 กับ 45 ไม่ใช่เพราะว่าเราอิจฉาไม่อยากให้ใครเรียนหลักสูตรอินเตอร์  หากแต่ว่าเราโง่เขลาหลงคิดว่าภาษาอังกฤษมันยาก และกลัวว่านักศึกษาไทยจะไม่เข้าใจเนื้อหาที่เรียนมากพอ  แต่บัดนี้ ตาเราสว่างแล้ว เพราะมีคนฉลาดๆชี้ทางสว่างให้ และรู้ว่าเราหลงผิด จริงๆแล้วภาษาอังกฤษมันง่ายนิดเดียว ไชโย   ดังนั้น เราต่างหากที่น่าจะถอนคำพูดในเรื่องความยากของภาษาอังกฤษที่เราพล่ามไว้ในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K6006665/K6006665.html Thanks for adding your two cents worth.  I truly appreciate that. ..........555+++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 50 15:25:58 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 50 15:19:21 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 50 15:14:37 แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 50 15:12:57 จากคุณ : tansy (iwrite4u) - [ 12 พ.ย. 50 15:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นี่คุณ48 คุณนะมิใช่บิดาผมนะครับ.จะมาเที่ยวสั่งผม.นิสัยชอบบังคับคนจังเลย.. มิน่านิยมระบบโซตัสเอามากๆ..สงสัยสมัยที่เรียนจะเป็นพวกว๊ากเกอร์เก่าๆที่ชอบรังแกน้องๆ คุณชอบระบบนาซีหรือนิยมฮิตเลอร์หรือเปล่านี่..งานนี้เสียสุนัขไปเต็มๆ แล้วมีหน้าโผล่มาพาลอีก..ทำเป็นพวก..ไรชอบติชอบเตียนไปได้ จากคุณ : เบื่อ - [ 13 พ.ย. 50 14:47:33 A:58.136.111.141 X: TicketID:152058 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณครับtansy..ธรรมดาผมจะเป็นผู้อ่านไม่ออกความเห็น..เนื่องจากกระทู้เน่าๆดันมาพาดพิง ถึงเด็กนานาชาติลูกผมเลยติดร่างแหไปกับเขาด้วย..ผมอ่านไม่หมดนะสิ่งที่คุณเขียนไว้ บางอย่างผมเพิ่งจะมาเข้าใจเช่นหน้าม้าโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ..เมื่อเช้าอ่านเรื่องเด็กคนหนึ่ง ที่เข้ามาตั้งกระทู้..ว่าโดนโรงเรียนสอนภาษาหลอกลวง..ไม่ทันไรก็มีคนขู่จะฟ้องร้อง.. มันเน่าจริงๆเดี๋ยวนี้หากินกันแบบนี้แล้วหรือ.. โรงเรียนพวกนี้แต่เดิมสร้างหลักสูตรสำเร็จรูปประมาณ10กว่าคอรส์แล้วจ้างฝรั่งแถวถนนข้าวสาร มาเป็นครูค่าจ้าง100-150บาทต่อชั่วโมงครูพวกนี้เราเรียกว่าครู3เดือน คือทุกๆ3เดือนต้องออกนอกราชอาณาจักรไทยเพื่อไปต่อวีซ่านักท่องเที่ยวแถวมาเลเซีย แล้วกับเข้ามาใหม่ เวลาสอบก็ใช้ข้อสอบแบบเลือกกาคำตอบa b c.. ซึ่งจะใช้แผ่นเฉลยคำตอบสำเร็จรูปในการตรวจข้อสอบ..บางครั้งใช้พนักงานตรวจข้อสอบ พักนี้เห็นฝรั่งที่เข้ามาหากินกับฝรั่งด้วยกันได้นำคอรส์สั้นTAFEที่เรียนได้ใบรับรอง ในระยะเวลา3เดือน.เพื่อให้ฝรั่งกิ๊กก๊อกเอาไปประกอบอาชีพสอนภาษาอังกฤษ.. หลายผมครั้งเห็นในเว๊ปของไกลบ้านถามเรื่องจะไปเรียนภาษาที่ไหนดี..ผมจะตอบว่า เสียดายเงินเรียนที่เมืองไทยก็กลัวเขาจะด่าเอา.. สรุปคุณค้นคว้ามาเยอะนะครับ..เข้าใจการผันเสียงด้วย..ว่างๆคุณลองช่วยสอน คนไทยว่าA.E.I.O.U..เขาเอามาใช้ผันเสียงมาช่วยการสะกดอักษรได้ยังไง ผมรับรองของเด็กประถมแต่คนไทยยังมีอีกมากที่ยังไม่ทราบ.. ส่วนว่างลองลองไปดูที่เอ็ม.เค.สุกี้แล้วกันกลุ่มนี้ไม่ใช่รอคิวทานอาหารครับ ยืนจับกลุ่มต้องการให้คนสนใจ ยืนขวางทางไม่เกรงใจเพื่อนร่วมโลกที่ต้องเดินผ่านไปมา คนสมัยนี้เวลาเราเดินเราจะหลบหลีกทางจนตัวบิด แต่เขาจะไม่หลบสักนิด บางคนเดินตามห้างก็จะเดินแบบเช็งเม้ง..คือร่วมญาติมาเดินเรียงหน้ากระดานคนที่จะเดินสวน ต้องมุดออกทางด้านข้าง มีอีกประเภทคือคนไทยส่วนมากเปิดประตูเองไม่เป็น ลองสังเกตุดูประตูตามห้างได้ครับ..เดินสวนทางเข้าออกกันประตูก็มีหลายบาน ต่างคนต่างเดินประตูบานใครก็บานมันแต่คุณเปิดหรือผลักบานไหน.. มันจะเดินสวนเข้ามาทันที..มารยาทช่างงดงามจริงๆ..สวัสดีครับ จากคุณ : เบื่อ - [ 13 พ.ย. 50 18:09:16 A:58.136.111.141 X: TicketID:152058 ]