ความคิดเห็นที่ 1 555  มันก็มีส่วนของรสนิยมต่าง ๆ นะครับ อายุก็เป้นส่วนหนึ่งเช่นกันนะ แต่ไม่บอกว่าอายุเท่าไร ไม่เยอะมากหรอกอิอิ จากคุณ : et009 - [ 6 ต.ค. 50 16:57:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมว่าอาจจะมีผลบ้างนะครับ เช่น อายุยังน้อยอ่านของโก้วเล้ง แล้วอาจไม่เข้าใจความรู้สึกอย่างลึกซึ้ง เนื่องเพราะผ่านประสบการณ์ชีวิตมาน้อย และต้องเคยผ่านความรู้สึก เหงาและโดดเดี่ยว พอมาอ่านงานโก้วเล้งจะยิ่งเข้าใจ สำหรับของกิมย้ง ในความคิดของผม ไม่ว่าอายุเท่าไรอ่านก็สนุก ส่วนของหวงอี้ ผมอยากแนะนำคนที่อายุน้อยอ่าน ยิ่งคนที่กำลังเรียนจบแล้วจะออกไปทำงาน เผชิญโลกกว้าง เพราะหวงอี้เขียนเรื่องการชิงไหวพริบ เล่ห์เหลี่ยมของคน การเมืองภายในองค์กร การซ่อนดาบในรอยยิ้ม การสร้างเครือข่ายเพื่อขยายอิทธิพล ได้ดีที่สุดเหนือกว่านักเขียนคนอื่น เรียกว่า อ่านงานของหวงอี้ แล้วจะทำให้ฉลาดขึ้นได้  แต่ข้อเสียคือ หวงอี้สร้างตัวละครได้แบบเดียว กี่เรื่องๆก็เหมือนๆกันหมด  เหมือนกลับชาติมาเกิดใหม่ บางช่วงก็เยิ่นเย้อ ไม่กระชับ อาจทำให้วัยรุ่นใจร้อน อ่านแล้วไม่ทันใจก็ได้ จากคุณ : หมวย เรเควี่ยม - [ 6 ต.ค. 50 17:16:48 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผมอายุยังน้อยครับ (16 ขวบ) แต่ผ่านความรู้สึกโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงามามากเลยชอบผลงานของท่านโก้วเล้งมากที่สุดครับ จากคุณ : ท่านหล่อ (loryinglong) - [ 6 ต.ค. 50 21:57:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืมมมมมมมมมมมม กระทู้กับดักจริงๆ อืมมมมมมมมมมมม เอาเป็นว่าตอนอ่านใหม่ๆ ชอบโกวเล้ง เมื่ออ่านๆ ไป ชอบกิมย้ง ณ ปัจจุบัน ชอบอุนสุยอัน ขอรับ จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ วันเกิด PANTIP.COM 08:12:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านตั้งแต่ตอนอยู่ ม 5 ครับอายุเท่าไหร่จำไม่ได้แล้วเริ่มต้นด้วยงานของโก้วเล้ว เรื่องจอมดาบหิมะแดง จากนั้นก็ไล่อ่านมาเรื่อยเรียกว่าอ่านผลงานแทบจะทุกคนแหละครับ แต่ที่ชอบสุดคงเป็นชิวมั่งฮุ้นเรื่องวังบาดาลและจอมยุทธปาฏิหาริย์ อย่างแรกก็คือเป็นคนชอบอ่านเพื่อความบันเทิงมากกว่าการอ่านเพื่อวิเคราะห์เชิงปรัชญาดังนั้นแนวเรื่องที่ชอบอ่านจึงเบา ๆ แต่สนุกยิ่งเวอร์ยิ่งชอบ หากเป็นงานของกิมย้งชอบอยู่สองเรื่องคือมังกรหยกภาค 2 กับอุ้ยเสี่ยวป้อ หากเป็นของท่าอ้อเล้งเซ็งชอบเรื่องกระบี่ไตรภพ ของท่านลิ่วชั่วเอี้ยงชอบเรื่องเทียนฮุดเจี้ย มือปีศาจแล้วก็รอยสักมังกร ตอนนี้อายุอานามก็ปาเข้าไปจะสามสิบแล้วแต่ก็ยังหานิยายกำลังภายในดี ๆ อ่านอยู่ ที่บ้านก็สะสมไว้เยอะพอสมควร ผมว่าอายุไม่เกี่ยเท่าไหร่เกี่ยวที่ความอยากมากกว่า นิยายกำลังภายในเหมือนยาเสพติดลองเคยได้ลิ้มรสแล้วมักจะเลิกไม่ได้สหายหลาย ๆ ท่านคงเป็นโรคกำลังภายในริซึ่มเหมือนกับผม โรคนี้เป็นโรคติดต่อมักจะระบาดไปหาคนที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา บ้านผมติดโรคนี้กันทั้งบ้าน ส่วนด้านล่างนี้หนังสือเล่มแรกในชีวิตภูมิใจมากในที่สุดก็เขียนจบกับเขาเสียที ใครว่างก็แวะไปเยี่ยมชมบ้างนะครับ มือพิสดาร - อันนี้แต่งจบแล้วครับ http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=37584 สายลมในคมดาบ - ผลงานเรื่องล่าสุดที่กำลังแต่งอยู่ครับ http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=300104 จากคุณ : Matsuo Masahiro (Matsuo Masahiro) - [ วันเกิด PANTIP.COM 13:24:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อืมม์ อ่านโก้วเล้งตอนเป็นวัยรุ่นสิคะ  กำลังอินเลย  ช่วงนั้นเป็นช่วงของการแสวงหาตัวตน ดังนั้นพอได้อ่านปรัชญาต่างๆ จะรู้สึกกินใจ ลึกซึ้ง อินมากค่ะ แต่ต่อมา พอเราเริ่มค้นพบตัวตนของเราแล้ว  บางปรัชญาของโก้วเล้ง เราก็ไม่เห็นด้วยนะคะ  ความรู้สึกลึกซึ้งในการอ่านจะลดลงค่ะ ตอนนี้อ่านโก้วเล้งสนุกน้อยกว่าสมัยที่เป็นวัยรุ่นหลายขุมค่ะ  แต่ความรู้สึกประทับใจในช่วงนั้นยังจำได้อยู่ก็เลยยังชอบโก้วเล้งอยู่ค่ะ กิมย้งอ่านเมื่อไหร่ก็สนุก เด็ก ๆ ก็สนุก โตขึ้นก็สนุก  ตอนนี้ก็ยังสนุกอยู่ค่ะรู้สึกว่าอยู่เหนือกาลเวลานะคะ นักเขียนท่านนี้ หวงอี้ อ่านก็สนุก แต่อ่านได้แค่รอบเดียว (ยกเว้นเหยี่ยวเหนือฟ้ากับเทพมารที่อ่านหลายรอบ นอกนั้นอ่านรอบเดียวก็ไม่ไหวแล้วค่ะ)  คิดว่าอายุน้อย ๆ อ่านหวงอี้น่าจะสนุกมากเลยทีเดียว  เพราะเขียนฉับไว แบบตัดต่อภาพยนตร์ มีความทันสมัยอยู่มากในสำนวนการเขียน และได้บริหารสมองเยอะ  แต่ข้อเสียก็อย่างคุณหมวย เรเคี่ยมว่าไว้ค่ะ ตัวละครบุคคลิกซ้ำ ๆ กัน อุนสุยอัน ชอบมาก ๆ ช่วงแรก ๆสมัยเขียน พยากรณ์ประกาศิต ดาบเสียดฟ้า กวีในดงดาบ  แต่พอชุดศาสตราวุธภาคหลังๆ ก็ชอบน้อยลงค่ะ ไม่ได้อินมากเท่านั้น  โดยส่วนตัวคิดว่าสำนวนแปลยุคดาบเสียดฟ้าละเมียดละไมที่สุดค่ะ ราวบทกวีเลยทีเดียวเลยประทับใจ นักเขียนอื่น สมัยเด็กๆ ชอบ อี้บุ้น ตั้งแชฮุ้น อ้อเล้งเซ็ง เซาะงังมาก ๆ ค่ะ  ตอนนี้ชอบน้อยลงไปเยอะเลย แต่ก็ยังอ่านได้อยู่ค่ะ จากคุณ : Lily of the Valley - [ วันเกิด PANTIP.COM 14:02:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่เกี่ยวหรอก อย่างผมนี่ก็ชอบผลงานของหลายๆ คน  หลากแนว ขอให้สนุกเป็นใช้ได้ จากคุณ : ฉั่วเป่งใช้ - [ วันเกิด PANTIP.COM 14:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอให้อ่านให้สนุกก็พอแล้ว จากคุณ : Red Unicorn - [ วันเกิด PANTIP.COM 16:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับผมแล้ว อยู่ในช่วงของอารมณ์ไหนมากกว่า เช่น มีความรัก หรือเครียดเรื่องงานอยู่อะครับ จากคุณ : B_v (blacklimpbizkit) - [ วันเกิด PANTIP.COM 17:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่าอายุไม่ใช่ปัจจัย ..... แต่สิ่งที่มีผลน่าจะเป็น "ช่วงเวลาที่เริ่มอ่าน " ..... บางคนเริ่มอ่านเอาตอนประถม .... บางคนเริ่มอ่านตอนโตแล้ว ( เหมือนผม ) ..... มันอยู่ที่ว่า ในช่วงเวลาที่ท่านเริ่มอ่าน มันเป็นช่วงกระแสนิยมนิยายจีนประเภทไหน .... ผลงานของใคร ..... หรือแรงโปรโมทมากน้อยแค่ไหน ...... ฉะนั้นมันน่าจะอยู่ที่ " อายุงาน " มากกว่าครับ .... จากคุณ : จื่อหลิง (อาตี๋จื่อหลิง) - [ วันเกิด PANTIP.COM 18:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ของผมชอบทุกผู้เขียนครับขอเพียงเรื่องนั้นสนุกก้อพอแล้วเรื่องความเห็นก้อขอ เหมือน คห.6ครับ จากคุณ : เหยียบย่ำรองเท้าจนสึกกร่อน (hemihemi) - [ 8 ต.ค. 50 01:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รอบแรกที่อ่าน มีดบินไม่พลาดเป้า รุ้สึกไม่สนุก ไม่รู้เรื่อง เวลาผ่านไป...หลายปี กลับมาอ่านใหม่  ..โอ้โห สุดยอด ..คิดได้ไง ลึกซึ้ง  ตราตรึงใจ คม....เก็บทุกเม็ด  ละเอียดมาก จากคุณ : zasd - [ 8 ต.ค. 50 11:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 14 น่าจะเกี่ยวครับ เพราะตอนนี้อ่าน วังบาดาล จอมยุทธปาฏิหาริย์ อะไรพวกนี้แล้ว ไม่สนุกเลยครับ จากที่เมื่อก่อนรู้สึกว่ามันโอ้โฮ ตื่นตาตื่นใจ ตอนนี้เลือกอ่านเรื่องที่แฝงปรัชญามากกว่าครับ จากคุณ : pbns - [ 8 ต.ค. 50 14:15:36 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เกี่ยวมากๆเลย สมัยเด็กๆ อ่านเรื่องพวก ตกเขา ฝึกวิชา ล้างแค้น ได้สนุกมากมาย ตอนนี้กลับไปอ่านไม่ได้แล้ว อ่านทีไรก็ต้องวางทุกที ตอนนี้อ่านซ้ำได้แต่งานของ โก้วเล้ง กิมย้ง อุนสุยอัน ส่วนหวงอี้ อ่านรอบเดียวสนุกมาก แต่อ่านซ้ำไม่ได้ รู้สึกไม่สนุกแล้ว จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น - [ 9 ต.ค. 50 06:38:31 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จำความได้ว่าเริ่มอ่านเมื่อป.5 ชอบแนวปาฏิหารย์ แล้วเริ่มชอบกิมย้งเพราะมังกรหยก... โกวเล้งสมัยนั้น ไม่ชอบเลย...พอโตมาจนจบมหาลัยแล้ว..กลับชอบแนวโก้วเล้งมากกว่า ... เพราะดูเป็น"คน" ดี ..หวงอี้ชอบอ่านเพราะเรื่องการรบมากกว่า ...ไม่นิยมอ่านซ้ำ... ตอบ ..ครับ เป็นตามอายุ จากคุณ : คุณพ่ออุลต้าแมน - [ 9 ต.ค. 50 13:38:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คิดว่าเกี่ยวนะ เพราะเริ่มอ่านตอนวัยรุ่น ชอบอ่านโกวเล้งมากกว่า เพราะเรื่องไม่ยาว ตัวละครไม่มาก และเป็นเรื่องของมิตรภาพ และความรักเป็นส่วนใหญ่ ตอนนั้นไม่ชอบอ่านของกิมย้ง ทั้งๆที่ติดซีรี่ย์กิมย้งมาก แต่อ่านแล้วเรื่องยาวมาก ตัวละครเยอะ และมีเนื่อหาเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ การเมือง ความรักชาติซะเยอะ จนอายุ 20 ปลายๆ อ่านโกวเล้งจนเบื่อ กลับมาเริ่มต้นใหม่กับกิมย้ง กลับรู้สึกสนุก ทั้งๆที่มันก็เรื่องเดิม จากคุณ : ฟ้าใส ในเงาจันทร์ - [ 10 ต.ค. 50 16:27:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 น่าจะเกี่ยวครับ เพราะชอบโกวเล้งกะหวงอี้มาก ส่วนกิมย้งอ่านไงก้อไม่ค่อยหนุกง่า... จากคุณ : rapeja - [ 13 ต.ค. 50 04:24:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อืม เล่มแรกที่อ่านน่าจะเปนมังกรหยก แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้อ่านงานของโกวเล้งอ่ะคะ  เพราะรู้สึกว่ามันอ่านไม่ค่อยเข้าใจ -*-  เลยเน้นทางกิมย้งมากกว่า ต่อมาก็อ่านของหวงอี้ สนุกค่ะ ตรงชิงไหวชิงพริบนี่แหละ  แบบผ่านพลาดไปแค่คำเดียว อ่านต่อแล้วงง เอ เมื่อกี้มันได้เปรียบอยู่นี่หว่า อาจจะเปนเพราะช่วงอายุด้วยรึป่าวไม่แน่ใจ ตอนนี้ก็เริ่มอ่านผลงานของกิดเด้นท์อยู่ค่ะ   เอ นี่เกี่ยวกะวัยรึป่าวเนี่ย ^ ^ จากคุณ : เสี่ยวเอี้ยน (เสี่ยวเอี้ยน) - [ 14 ต.ค. 50 09:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีผล ครับ อย่าง อ่านตอนนี้  ครับ เมื่อ 10 ปีก่อน คนละเรื่องเลย ครับ จากคุณ : เทพพิสดาร - [ 14 ต.ค. 50 16:46:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คิดว่าขึ้นอยู่กับประสบการณ์และวัยของผู้อ่านประมาณนึงด้วยค่ะ เมือ่นานมาแล้วอ่านหนังสือของหวงอี้เล่มแรก (ตอนนั้นเพิ่งเรียนจบ ประสบการ์ณชีวิตมีน้อยมาก) รู้สึกว่า อ่านแล้วแค่สนุก แต่พอผ่านไปสักสองสามปี ค่อยอ่านเรือ่งอื่นๆ และนำเรือ่งเดิมกลับมาอ่านซ้ำอีกรอบ โอ้โห รู้สึกได้เลยว่าปรัชญาในนั้นมันลึกซึ้งจัง สามารถเอาสิ่งที่ได้เรียนรู้จากหนังสือ มาปรับใช้กับชีวิต และสร้างแรงบันดาลใจได้มากมายค่ะ จากคุณ : dolphin_moo - [ วันออกพรรษา 23:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มีผลขอรับ ตอนเรียนป.ตรีอยู่ อ่านกวีในดงดาบเสร็จแล้วเขวี้ยงทิ้งทันที พอเริ่มทำงาน เอากลับมาอ่านใหม่อีกครั้ง แล้วอยากเขกกระโหลกตัวเองว่า ของดีอย่างนี้ทิ้งไปได้อย่างไรกัน ขอรับ จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ วันพ่อแห่งชาติ 00:08:15 ]