เจาะเวลาหาจิ๋นซี คือเรื่องที่แปลกใหม่สุดยอด การเขียนนิยายคู่ขนานไปกับประวัติศาสตร์ เหมือนดูหนังจูราสิกภาคแรก มันจะแปลกใหม่ตื่นเต้น แม้จูราสิกภาค2จะทำได้ดีกว่าแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถมอบความรู้สึกที่เรียกว่า "ความแปลกใหม่"เหมือนที่ภาคแรกมอบให้ได้
หลายท่านมองว่า เทพทลายนภา คือผลงานที่ดีที่สุดของหวงอี้ แต่ผมกลับคิดว่า มังกรคู่ คือจุดสูงสุดในฝีมือการเขียนของหวงอี้ ในเรื่องเทพทลายนภา บทสนทนามีน้อยมากส่วนมากจะเป็นการบรรยาย การต่อสู้ก็ไม่มีชื่อกระบวนท่า ตลอดทั้งเรื่องไม่มีแทรกอารมณ์ขันสักนิดเดียว
แต่ทั้งหมดถูกพัฒนาในเรื่องมังกรคู่สู้สิบทิศ แต่สิ่งที่ยังซ้ำซาก จำเจ ไม่มีเปลี่ยนแปลง คือบุคลิกของตัวละคร ตัวละครหญิงที่เป็นที่หมายปองของชายทั้งแผ่นดิน ตลอดชีวิตไม่เคยเห็นชายใดอยู่ในสายตา บุคลิกสูงเลิศลอย แต่พอเห็นพระเอกแว๊บเดียว เกิดอารมณ์ทางเพศทันที สนใจพระเอกทันที เป็นแบบนี้ทุกรายไป ส่วนตัวเอกจะต้องมีเสน่ห์ทางเพศทุกคน เหมือนพกตะกรุดสาลิกา หญิงคนไหนเห็นต้องอยากมีเซ๊กส์ด้วย แม้หญิงคนนั้นตลอดชีวิตจะเรียบร้อย สูงสง่า ไม่เคยมีความต้องการกับชายใดก็ตาม
และตัวร้ายที่มีฝีมือสูงสุดยอด จะต้องมีบุคลิกของปรมาจารย์ ต้องเป็นคนใจกว้าง จะใช้พวกมากกลุ้มรุมไม่ได้ เดี๋ยวเสียภาพพจน์ปรมาจารย์ ผมคิดว่าหวงอี้ยึดติดกับรูปแบบตัวละครจนเกินไป หวงอี้คิดว่า พระเอกต้องเป็นแบบนี้ นางเองต้องแบบนี้ ตัวร้ายระดับบอสใหญ่ต้องแบบนี้ มันเลยออกมาแบบนี้ทุกเรื่อง
แล้วคุณคิดว่า หวงอี้ จะทลายกรอบความคิดของตัวเองได้ไหม ทลายเพื่อไปสู่การสร้างสรรค์ตัวละครใหม่ๆ ที่ไม่ซ้ำซากจำเจ เพราะตัวละครของหวงอี้ขาดเสน่ห์อย่างรุนแรง อ่านเรื่องเดียวไม่เท่าไหร่ พออ่านไปทุกเรื่องจะเห็นผล ผมอยากให้หวงอี้ทำได้นะครับ เหมือนที่กิมย้ง และ โก้วเล้ง ได้สร้างตัวละครอันมีบุคลิกพิเศษเฉพาะประดับสู่วงการอย่างมากมาย อาทิ ก๊วยเจ๋ง เอี๊ยก้วย เหล็งฮู้ชง เซียวฟง เล็กเซี่ยวหงส์ ชอลิ้วเฮียง ลี้คิมฮวง อุ้ยเซี่ยวป้อ เต็งพ้ง ซิมลั้ง เตียบ่อกี้ เซียวฮื้อยี้ และ อีกมากมายนับไม่ถ้วน แม้ไม่ใช่ตัวเอก แต่ก็ประทับอยู่ในใจคนอ่าน เช่น จิวแป๊ะทง ตังฮึงปุกป่าย งักปุ๊กคุ้ง อี้จับซา อั้งชิกกง
ทุกท่านว่า หวงอี้ จะสามารถไหมครับ ???
จากคุณ :
หมวย เรเควี่ยม 
- [
13 ต.ค. 50 01:35:21
]
คุณคิดว่า หวงอี้ จะพัฒนาฝีมือไปได้อีกไหมครับ
