ได้รับการยกย่องในวารสารหนังสือใต้ดินเล่มล่าสุดว่าเป็น 1 ใน 11 เล่มของวรรณกรรมรหัสคดีที่คุณต้องอ่าน "สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ" หรือ "Il nome della rosa" ซึ่งเป็นงานเขียนชิ้นแรกของอุมแบร์โต เอโก เป็นรหัสคดีเชิงปรัชญาที่ยอดเยี่ยมเสียจน--ตามที่ปกหนังสือเล่า--ได้รับการยกย่องว่าเป็นวรรณกรรมคลาสสิคร่วมสมัยทันทีโดยมิต้องอาศัยเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
"สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ" ตีพิมพ์ครั้งแรกเป็นภาษาอีตาลี่เมื่อปี 1980 เป็นนิยายสืบสวนแนวหลังสมัยใหม่ (post-modern) ที่ฉากบรรยากาศทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงปลายยุคกลาง ผลงานชิ้นนี้โด่งดังอย่างมากในช่วงหลายปีก่อน พร้อมๆกับการระบาดของแฟชั่นวิชาการหลังสมัยใหม่ในหม่นักศึกษาและผู้คนในสังคมทั่วไป
ในความเป็นรหัสคดี ตัวละครศูนย์กลาง คือภราดาวิลเลี่ยมแห่งบ้าสเก้อร์วิลล์ ทำให้เราอดนึกไม่ได้ถึง The Hound of the Baskervilles นิยายชิ้นเอกในรหัสคดีชุดเชอร์ล็อค โฮล์มส์ แถมยังมีตัวละครลูกศิษย์เป็นผู้เล่าเรื่อง ไม่ต่างอะไรจากวัตสันด้วย
น่าเชื่อเหลือเกินว่า ภราดาวิลเลี่ยมนี้ อุมแบร์โต เอโกเขียนขึ้นโดยดัดแปลงมาจากตัวละครเชอร์ล็อค โฮล์มส์ของโคนัน ดอยล์แท้ๆ โดยเฉพาะใบบทอารัมภกถาซึ่ง--ไม่ว่าจะบังเอิญหรือไม่ก็ตาม--มีคำบรรยายเกี่ยวกับลักษณะและพฤติภาพพ้องกับเชอร์ล็อค โฮล์มส์ในบทที่ 2 ของ "สืบคดีสีเลือด" หรือ "A Study in Scarlet" มากทีเดียว
ขออนุญาตยกเปรียบเทียบให้ดูนะครับ
- สืบคดีสีเลือด
"ความวิริยะของเขาขณะจดจ่ออยู่กับงานนั้นไม่มีสิ่งใดจะเทียบเท่าได้ เว้นแต่บางคราวจะมีปฏิกิริยาอย่างหนึ่งเกิดขึ้นกับเขา นั่นคือเขาจะนอนแผ่บนเก้าอี้นวมในห้องนั่งเล่นเป็นวันๆ แทบไม่คายคำพูดหรือกระดิกกล้ามเนื้อเลยตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ในวาระเหล่านี้ข้าพเจ้าสังเกตเห็นความเลื่อนลอยเพ้อฝันปรากฏอยู่ในแววตาของเขา จนข้าพเจ้าอาจนึกสงสัยไปก็ได้ว่าเขากำลังเสพยาเมาบางประเภท ถ้ามิใช่เพราะการอยู่ในศีลในธรรมและความพิสุทธิ์ผ่องแผ้วในชีวิตของเขาได้ระงับความคิดฉะนี้เสีย"
- สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ
"....ร่างอันมิรู้จักเหน็ดเหนื่อยเคลื่อนไหวอย่างกระฉับกระเฉงว่องไว ชนิดที่ข้าพเจ้าเองยังมักล้าหลังประดุจพลกำลังของเขามิรู้จักหมดสิ้นเมื่อมีกิจกรรมคึกคักปะทะพลุ่งขึ้นในใจ ทว่าในบางคำรบ ราวกับวิญญาณอันมีชีวิตชีวามีนิสัยอย่างกุ้งนางระคนอยู่ เขาจะถดถอยกลับไปมีอาการที่สุดแสนอืดอาดเฉื่อยชา ข้าพเจ้าเคยเห็นเขานอนหวดเป็นชั่วโมงๆบนเสื่อกกในคูหา แทบไม่พูดไม่จาอะไรนอกจากเอ่ยคำพยางค์เดียวออกมาสักสองสามคำ โดยไม่ขยับแม้แต่กล้ามเนื้อบนใบหน้าสักน้อยหนึ่ง ในวาระเช่นนั้น มีประกายว่างเปล่าเลื่อนลอยปรากฏอยู่ในดวงตา ข้าพเจ้าแทบนึกระแวงไปว่า เขาคงตกอยู่ใต้อำนาจของสมุนไพรบางชนิดที่มีสรรพคุณหลอนจิต หากมิใช่นิสัยเคร่งครัดรู้จักพอประมาณในการดำเนินชีวิตของเขาทำให้ข้าพเจ้าต้องละความคิดเช่นนี้เสีย"
จากคุณ :
เอวังด้วยประการฉะนี้
- [
30 ต.ค. 50 12:12:09
A:58.64.89.158 X:
]
เก็บมาเล่า: สืบคดีสีเลือด และ สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ....ความเหมือนที่แตกต่าง
