ความคิดเห็นที่ 1 (บทความนี้ จาก หนังสือ "ที่ระลึก อายุ ครบ 60 ปีม.ล. ชูชาติ กำภู 4 มกราคม 2509 " ) หน้า ๑๑๑   "ยุคสมัยการชลประทานในเมืองไทย" เขียนโดย "ข้าราชการกองก่อสร้าง กรมชลประทาน " ประเทศไทย ได้ลงทุนก่อสร้างการชลประทานขนาดใหญ่ไปแล้วจนถึงปัจจุบัน  คิด เป็นเงิน ๔,๘๒๗ ล้านบาท ปัจจุบันนี้ (*๑)สามารถส่งน้ำจากการชลประทานให้แก่พื้นที่ได้ประมาณ ๑๑ ล้านไร่ ผลผลิตในเขตชลประทาน  คิดเป็นข้าวเปลือกประมาณ ปีละ ๔.๔ ล้านตัน คิดเป็นมูลค่า (อัตรา ๘๐๐ บาท/ตัน) ประมาณ ปีละ            ๓,๕๒๐ ล้านบาท วิวัฒนาการของ การชลประทานหลวงในประเทศไทย พอจะจัดแบ่งได้เป็น ๓ สมัย สมัยแรก (๓๐ปี) ระหว่าง พ.ศ. ๒๔๔๕ ถึง  พ.ศ.๒๔๗๕ เป็นสมัยการก่อสร้างการชลประทานที่ดำเนินการโดยนายช่างชาวต่างประเทศ เกือบทั้งสิ้น ในระยะนี้ มีพื้นที่การชลประทานเพียงประมาณ  ๒.๕ ล้านไร่ สมัยกลาง (๑๗ ปี) ระหว่าง พ.ศ. ๒๔๗๕ ถึง พ.ศ. ๒๔๙๑ เป็นสมัยที่การก่อสร้างการชลประทาน ได้เปลี่ยนแปลงจากนายช่างชาว ต่างประเทศ มาเป็นนายช่างไทย ทั้งหมด เริ่มด้วยการสำรวจ การออกแบบ การก่อสร้าง ตลอดจนการควบคุมดูแลและ บำรุงรักษา เป็นสมัยที่เริ่มมีการเตรียมตัวเพื่อการพัฒนาการ ชลประทานในสมัยปัจจุบัน ระยะนี้ มีการชลประทานเพิ่มขึ้นประมาณ ๑.๕ ล้านไร่ สมัยปัจจุบัน(๑๗ ปี)  ระหว่าง พ.ศ. ๒๔๙๒ ถึง พ.ศ.  ๒๕๐๘ เป็นสมัยพัฒนาการชลประทานที่ทันสมัยและรุดหน้าไปมากที่สุด พื้นที่การชลประทานเพิ่มขึ้นอีก ๗ ล้านไร่                              ~~~~~~~~~~ การชลประทานสมัยแรก เป็นการชลประทานที่ดำเนินการโดยนายช่างชาวต่างประเทศทั้งหมด แม้จะมีนาย ช่างไทยจากจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย มาร่วมทำงานด้วย ก็ไม่ได้ทำงานออกแบบหรือก่อสร้าง เพราะคงเกรงว่า เมื่อคนไทยทำได้ พวกเขาก็จะอยู่ไม่ได้นาน   งานที่นายช่างไทยได้รับมอบให้ ทำ คงมีแต่ งานสำรวจในที่ลำบากมาก ๆ ส่วนที่สำคัญหน่อย ก็ใช้ช่างอินเดีย ไม่ใช้ช่างคน ไทย  นอกจากนั้นแล้ว พวกนายช่างไทย ยังถูกผลักดันไม่ให้ได้อยู่ในตำแหน่งสำคัญอีกด้วย นายช่างจุฬา ฯ บางนาย ทำงานตั้ง  ๑๐ ปี ยังได้เงินเดือนเพียงเดือนละ ไม่ถึง ๑๐๐ บาท นายช่างฝรั่ง นายช่างแขกที่มาจากอินเดีย บางคน  ก็ไม่มีความรู้อะไรมากนัก แต่เขาเหล่านี้ ยังอยู่ในตำแหน่งเหนือคนไทยเสมอไปตามแบบฉบับ เพื่อรักษาเก้าอี้ของเขาไว้ (*๑) ตามข้อเขียนเมื่อ พุทธศักราช ๒๕๐๘ เพื่อตีพิมพ์ ฉบับ ๔ มกราคม ๒๕๐๙ (ภาพ คลองส่งน้ำ นครราชสีมา) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 1 ธ.ค. 50 23:14:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การชลประทานสมัยกลาง เป็นสมัยที่เรียกได้ว่า ฟ้าเริ่มจะสาง แสงเงินแสงทองเริ่มจับกรมชลประทานบ้างแล้ว สมัยนี้ เป็นสมัยที่มีนายช่างไทยที่สำเร็จวิชาวิศวกรรมโยธาจากประเทศอังกฤษ มาทำงานหลาย ท่านในปลายสมัยแรก และก็ได้รับการกีดกันอยู่เช่นเดียวกัน และถูกส่งไปทำงานตามหัว เมืองไกล ๆ แม้จะมีความรู้ความสามารถเท่าใดก็ตาม ก็ไม่ได้รับมอบหมายให้ทำงาน หน้าที่สำคัญอย่างใดเลย พูดง่าย ๆ  ไม่ได้มีโอกาสใช้ความรู้ความสามารถที่เรียนมา  และไม่ได้ รับความรู้ในทางปฏิบัติ ในเมื่อมาทำงานเลย การปิดวิชานี้ ฝรั่งบางคนเขียนแบบ ประตูราบายคอนกรีตเสริมเหล็กด้วยการสเกตช์ เมื่อสร้างแล้วก็ทิ้งไป ไม่ยอมให้มี หลักฐานการคำนวณไว้ให้ใครดุเลย เพราะเขาเกรงว่าจะไปรู้เท่าทันหรือจับผิดเขาได้ แต่เมืองไทยเป็นพุทธศาสนา พระย่อมคุ้มครอง ชาวต่างประเทศเหล่านี้ ได้กลับไปบ้านเกิดของ เขาตั้งแต่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นส่วนมาก และต่อมาจนถึง พ.ศ. ๒๔๗๘ ก็ได้ถูกเลิก จ้างไปหมด ด้วยการกดดันและ บีบคั้นด้วยประการต่าง ๆ เป็นเหตุให้นายช่างไทยเหล่านี้เกิดมีกำลังใจ แล้วรวบรวมกันเข้าเป็น ๓ หน่วย ทางภาคเหนือหน่วยหนึ่ง มีคุณหลวง สินธุกิจปรีชา และ คุณหลวง ธาราดิเรก ภาคสุพรรณ มีคุณหลวงชลานุสรณ์ ภาคนครนายก มี ม.ล. ชูชาติ กำภู หน่วยนี้ นอกจากศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองแล้ว ยังเริ่มเพาะคนไว้เป็น ลูกมือ คือ รับนักเรียนที่สำเร็จ ม.๘ มาฝึกงาน และ อบรมการชลประทานให้ พอรัฐบาลเชิญฝรั่งออกไปจากกรมชลประทานหมด นายช่างเหล่านี้ก็เข้ารับงานการ ชลประทานได้ทันที โดยแบ่งหน้าที่กันควบคุมดำเนินการ มอบหมายให้ ม.ล. ชูชาติ กำภู   ควบคุมการสำรวจและ ออกแบบ คุณหลวง ธาราดิเรก   เป็นนายช่างอำนวยการก่อสร้าง คุณหลวงชลานุสรณ์ รับหน้าที่ควบคุมดุแล การส่งน้ำและบำรุงรักษา และ คุณหลวง สินธุกิจปรีชา เป็นนายช่างใหญ่  ท่านทั้งสี่นี้เล็งเห็นว่า ลำพังท่านแต่ละท่านก็มีเพียง ๒ มือ เท่านั้น แม้จะมีความคิดก้าวหน้าอย่างใด ก็ไม่สามารถทำให้ การ ชลประทาน ในประเทศไทย เจริญไปได้มากได้ ถ้าขาดช่างที่จะมาเป็นลูกมือ   ท่านทั้งสี่จึงได้คิด สร้างช่างลูกมือขึ้น ด้วยการ ก่อตั้งโรงเรียนช่างชลประทานขึ้น เมื่อวันที่ ๑ สิงหาคม  พ.ศ.๒๔๘๑ โดยรับนักเรียนที่ จบ ม.๘ แล้วมาทำการอบรมวิชาช่างเฉพาะที่เกี่ยวกับการชลประทานเท่านั้น (มีต่อ) (ภาพการสำรวจเพื่อจะสร้างเขื่อนภูมิพล ปี พ.ศ.๒๔๙๔ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 1 ธ.ค. 50 23:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นักเรียนช่างชลประทาน รุ่นแรก มี ๖๐ คน สำเร็จการศึกษา ในเดือนเมษายน ปี พ.ศ.๒๔๘๓ นักเรียนชุดนี้ ได้รับการอบรม ภาคทฤษฎี เป็นเวลา ๖ เดือน  แล้วถูกส่งไปทำงานภาคปฎิบัติในสนาม อีก ๖ เดือน แล้วจึง กลับมาเรียนภาคทฤษฎีอีก ๖ เดือน แล้วจึงสอบ ผู้ที่สอบสำเร็จออกมา ได้รับการบรรจุเป็น ข้าราชการชั้นจัตวา เงินเดือน ๕๐. -บาท การอบรมภาคปฏิบัตินี้ นักเรียนต้องเรียนมาตั้งแต่เป็น คนงานคือ ต้องขุดดินเอง สกัดแต่งหน้าหินสำหรับเรียงตามท้ายประตูระบายเอง  หัดดัดเหล็ก ผูกเหล็ก เทคอนกรีต ตลอดจนทำระดับและให้แนวด้วยกล้องเอง หัดอ่านแบบ แล้วจึงจะขยับขึ้นมาควบคุม งานในฐานะผู้ช่วยนายงาน ในด้านธุรการ ก็ต้องเรียนการเบิกวัสดุที่ใช้ในการก่อสร้าง การจดเวลาคนงาน การเบิกค่าแรงคนงาน การทำรายงานประจำเดือน การสอนและ การเรียนมุ่งไปในทางที่ใช้ในการปฏิบัติงานทั้งสิ้น ในด้านอบรมทฤษฎีที่โรงเรียนก็เรียนวิชาสำรวจ วิชาก่อสร้าง วิชาเขียนแบบ คำนวณโครงสร้าง  ไฮดรอลิค  การพัสดุ การบัญชี กฎหมายเกี่ยวกับ การชลประทาน เป็นต้น เมื่อนักเรียนช่างชลประทานรุ่นแรกสำเร็จออกมา ก็ถูกส่งไปทำงานสำรวจบ้าง ออกแบบบ้าง ก่อสร้างบ้าง ไปควบคุมการส่งน้ำและ บำรุงรักษาอาคารบ้าง และในขณะเดียวกันก็รับนักเรียน รุ่น ต่อ ๆ ไป แทนกันเรื่องมา ต่อมาได้ขยายและปรับปรุงหลักสูตรถึงขั้นปริญญาจนถึงปัจจุบันมี นักเรียนที่เข้ารับการศึกษาในโรงเรียนช่างชลประทาน ซึ่งต่อมาเปลี่ยนเป็นคณะวิศวกรรมชลประทาน ในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ รวมทั้งหมด ๒๑ รุ่น เป็นนักเรียนทั้งหมด ๘๗๕ คน ยังคงกำลังเรียนอยู่ ๑๙๕ คน เรียนสำเร็จปริญญาแล้ว ๑๗๖ คน อนุปริญญา ๑๗๓ คน ประกาศนียบัตร ๑๕๙ คน ขณะนี้ รับราชการใน กรมชลประทาน ๔๖๖ คน นักเรียนช่างชลประทานเหล่านี้ ที่เป็นกำลังส่วนใหญ่ที่สำคัญของกรมชลประทาน ในการก่อสร้าง การชลประทานหลวงทั้งขนาดใหญ่และเล็ก ให้พัฒนาการเจริญก้าวหน้าขึ้นมาอย่างมากมาย ในฐานะ เป็นมือเป็นเท้าให้แก่ท่านทั้งสี่ดังกล่าว ซึ่งต่อมาเหลือเพียง ๒ ท่านเท่านั้น คือ ม.ล.ชูชาติ กำภู กับคุณหลวง ธาราดิเรก ส่วนอีก ๒ ท่านได้ลาออกไปเสียท่านหนึ่ง อีกท่านหนึ่งได้เสียชีวิตขณะนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ด้วยโรค หัวใจวาย ท่านผู้นี้คือ คุณหลวงสินธุกิจปรีชา ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งเป็นอธิบดีกรมชลประทานอยู่ ท่านผู้นี้เป็นคนแรกที่นำวิชาวิศวกรรมชบประทานมาสอนในประเทศไทย ซึ่งเปรียบเสมือนผู้นำแห่งวิชา วิศวกรรมชลประทานในประเทศไทย การสูญเสียชีวิตของท่านในขณะที่งานชลประทานกำลังจะก้าวหน้า นี้ เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง และ นำความเศร้าสลดมาสู่ผู้บังคับบัญชา และ มิตรสหายของท่าน ตลอดจนลูกศิษย์และผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคน (มีต่อ) (ภาพการสำรวจวัดปริมาณน้ำโดยประมาณ ในการสำรวจตรวจสอบเบื้องต้น ) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 00:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 การชลประทานสมัยปัจจุบัน (*๑) ตามข้อเขียนเมื่อ พุทธศักราช ๒๕๐๘ เพื่อตีพิมพ์ ฉบับ ๔ มกราคม ๒๕๐๙ เป็นสมัยที่ งานชลประทานได้ก้าวขึ้นสู่ความเจริญสูงสุดเปรียบเหมือนพระอาทิตย์ ในเวลาเที่ยงวัน เมื่อคุณหลวงสินธุกิจปรีชา หนึ่งในสี่ได้จากไปแล้ว ม.ล.ชูชาติ   กำภู ก็เข้ารับ หน้าที่ อธิบดีกรมชลประทาน  ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๔๙๑ แทน  โดยมีมิตรคู่ใจ  คุณหลวงธาราดิเรก รับเป็นเสนาธิการ  ในตำแหน่งรองอธิบดี ท่านอธิบดี  ม.ล. ชูชาติ  กำภู  ท่านเป็นผู้นำที่มีแผน เมื่อท่านได้รับตำแหน่งเป็น ผู้นำในกรมชลประทานแล้ว และท่านเห็นว่ากำลังที่ท่านเตรียมสะสมไว้ก่อน  คือพวก นักเรียนช่างชลประทานมีเพียงพอจะเริ่มทำศึกใหญ่ ๆ ได้แล้ว คือ ศึกงานก่อสร้างการ ชลประทาน หลวงขนาดใหญ่ ท่านก็เริ่มติดต่อกับฝรั่งชาติอเมริกันนายทุนใหญ่เลยทีเดียว เพราะท่านทราบ ดีว่าลำพังรัฐบาลไทยในสมัยนั้น ไม่มีเงินจะมาลงทุนทำงานใหญ่ ๆ เช่นนี้ได้ถึงแม้จะพอมีทุน บ้างก็ไม่กล้าลงทุน เพราะเกรงว่าเมื่อลงทุนไปแล้วจะไม่คุ้ม โดยเฉพาะเสียงทั่วไป ก็ว่ากลัวข้าวจะล้นตลาดขายไม่ออก เมื่อลงทุนไปแล้วข้าวขายไม่ออกจะทำอย่างไร  แม้รัฐบาลใน สมัยนั้นก็มีความคิดที่จะหมุนเวียนการปลูกข้าวกับพืชอย่างอื่นอยุ่เช่นกัน การดำเนินงานต่าง ๆ ในทางลัดหรือทางตรง   รู้สึกว่า จะใช้ไม่ค่อยได้ผลนัก สำหรับ ในประเทศไทย ทั้ง ๆ ที่ ทางตรงก็เป็นทางลัดและระยะก็สั้นกว่าแต่ก็ไปไม่ได้ ขืนเดินไปอาจจะ ตกเหวเสียก่อนก็ได้ ท่านอธิบดี  ม.ล. ชูชาติ  กำภู  ท่านเป็นคนที่มีใจเป็นธัมมะ  ท่านจึงยึด ธัมมะ เป็นแนวทาง  แล้วใช้กุศโลบายแก้ไขข้อขัดข้องต่าง ๆ  ด้วยความมานะพยายามและอดได้ ทนจริง ๆ   งานจึงได้สำเร็จสมความตั้งใจดีของท่าน ทุกวันนี้ งานที่ท่านทำประโยชน์ไว้มีมากมาย เหลือเกิน  หาบุคคลในประเทศไทยที่ไม่มีอิทธิพลในตัวจะทำได้ดีถึงเช่นนี้ เมื่อจะพิจารณา งานใหญ่ ๆ ที่ท่านได้ทำไปแล้ว ก็จะพบว่างานของท่านมีแผนเชื่อมโยงกันเป็นลูกโซ่  ท่านวาง แผนไว้นาน ๆ  เก็บสถิติตัวเลขไว้มาก ๆ พิจารณาวางโครงการให้แน่นอน ไม่ใช่สุกเอาเผากิน อย่างคนอื่นเขาทำกัน งานของท่านจึงสำเร็จด้วยดี การกู้เงินจากธนาคารโลกไม่ใช่ของ ง่าย กว่าเขาจะให้กู้ได้ เขาส่งคนมาตรวจสอบหลายครั้งหลายหนเหลือเกิน มาแล้วมาอีก ตรวจ สอบกันจนแน่ใจว่าดีแน่จึงจะให้กู้  ท่านก็จะเริ่มต้นเก็บสถิติตัวเลข เช่น ระดับน้ำท่า น้ำฝนไว้ ก่อน แล้วก็เพิ่มเตรียมคนโดยตั้งโรงเรียนอบรมช่างขึ้น ท่านเริ่มต้นด้วยการสร้างโครงการ ชลประทานเจ้าพระยาใหญ่ก่อน ในขณะเดียวกันก็คิดสร้างที่เก็บกักน้ำที่เขื่อนยันฮีไว้ป้อนการ ชลประทานเจ้าพระยาใหญ่ ในการสร้างเขื่อนคอนกรีตขนาดใหญ่ ๆ เช่นนี้   ต้องใช้ซีเมนต์ มาก ประเทศไทยในขณะนั้นก็ผลิตซีเมนต์ให้ได้ไม่ทันใช้งาน ขืนอาศัยซีเมนต์ผลิตใน ประเทศงานอาจล่าช้าก่อให้เกิดการเสียหายได้ หากจะสั่งจากต่างประเทศก็จะเสียเงินตรา ต่างประเทศไปโดยใช่เหตุ      ท่านจึงคิดวางแผนสร้างโรงผลิตซีเมนต์ขึ้น เพื่อใช้ในการสร้าง เขื่อนยันฮี และขายให้ประชาชนและหน่วยงานราชการอื่น ๆ ทำให้ราคาปูนซีเมนต์ที่เคย ขึ้น ๆ ลง ๆ เข้าอยู่ในมาตรฐานๆและ ทำให้ ปูนซีเมนต์ซึ่งสมัยหนึ่งมีบ้าง   ไม่มีบ้าง ได้มีขายสม่ำเสมอ งานก่อสร้างต่าง ๆ ก็ดำเนินไปตามแผนได้ (มีต่อ ) (ภาพ- พระบาทสมเด็จพระจ้าอยู่หัว ทรงลงพระปรามาภิไธย บนแผ่นศิลาจารึก ในพิธีเปิดเขื่อนเจ้าพระยา  ๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๐๐  ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 00:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่องานชลประทานโครงการเจ้าพระยาใหญ่เสร็จ ก็ทำให้มีคลองส่งน้ำเข้าไปยัง นาไร่ของราษฎร เมื่อเขื่อนยันฮี  หรือ เขื่อนภูมิพลเสร็จก็สต๊อคน้ำไว้ส่งมาให้ชาวไร่ ชาวนา ในเขตชลประทานโครงการเจ้าพระยาได้ น้ำที่เปิดส่งมาให้โครงการเจ้าพระยา  ก็เป็นผล พลอยได้ด้วยการนำกำลังของน้ำมาใช้ผลิตไฟฟ้าเพื่อการอุตสาหกรรมและ ให้ชาวบ้านหรือ ชาวไร่ชาวนาใช้เพื่อแสงสว่างๆ เมื่อชาวนาได้น้ำจากชลประทานก็จะทำนาได้ผลดีสม่ำเสมอ ฐานะของชาวนาก็ดีขึ้น   ไม่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ อย่างแต่ก่อน  ซึ่งบางปีฝนดีสม่ำเสมอ  ก็ได้ข้าวดี บางปีฝนมากไปหรือน้อยไป  หรือฝนไม่สม่ำเสมอข้าวก็เสียหาย    เป็นเช่นนี้อยู่ตลอดมา ก็ได้ น้ำจาก ชลประทาน นี่แหละที่ทำให้ผลผลิตเพิ่มขึ้นจากเดิมและ สม่ำเสมอ  แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นจุใจ ของท่านอธิบดี  ม.ล. ชูชาติ  กำภู ท่านเล็งเห็นว่า ถ้าชาวนาได้มีปุ๋ยมาใส่นาก็จะได้รับผลผลิต เพิ่มขึ้นอีก   แต่เมื่อตรวจดูตลาดปุ๋ยแล้ว ปรากฎว่า ราคาปุ๋ยที่ขายกันในท้องตลาดมีราคาแพงมาก ชาวไร่ชาวนาซื้อไปใส่ในที่ดินของตนแล้ว แม้มีผลผลิตเพิ่มขึ้นบ้างก็แทบไม่ค้อมกับค่าปุ๋ย ชาวนาจึงไม่นิยมการใส่ปุ๋ย  แม้จะชี้แจงปลุกใจก้นอย่างไรก็ไม่ค่อยได้ผล  จะมีการใส่ปุ๋ยเฉพาะ พืชที่มีราคาจริง ๆ เท่านั้น ผู้สั่งปุ๋ยมาขายจากต่างประเทศก็ร่ำรวยกันไปตาม ๆ กัน ทั้ง ๆที่ ต้นทุนการผลิตปุ๋ยก็ถูก แต่ราคาขายแพงมาก ชาวนา ชาวไร่สู้ราคาไม่ไหว  ท่านอธิบดี   ม.ล. ชูชาติ  กำภู   ท่านเห็นวา ชาวไร่  ชาวนา ได้ถูกบีบคั้นไม่ให้ก้าวหน้าเท่าที่ควร   ด้วยจิต เมตตา ท่านก็คิดหาทางช่วยชาวไร่ชาวนาต่อไป ด้วยการตั้งโรงผลิตปุ๋ยขึ้นภายในประเทศ เพื่อขายให้แก่ชาวนาชาวไร่ในราคาถูก ชาวนาจะได้นำปุ๋ยไปใส่ในนาของตน ผลผลิตจะ ได้เพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องขยายพื้นที่เพาะปลุกออกไปอีก ไม่ว่าท่านจะกู้เงินมาสร้างการชลประทาน มาสร้างเขื่อนภูมิพล  มาสร้างโรงไฟฟ้า มาสร้างโรงซีเมนต์    มาสร้างโรงปุ๋ย   ทุกเรื่องไม่ใช่ได้มาง่าย ๆ งานที่สำเร็จได้ก็เพราะท่านล เป็นผู้ที่เสียสละประโยชน์และความสุขส่วนตัว ก้มหน้าก้มตาทำให้แก่ประชาชนชาวไทย แก่รัฐบาลไทย ด้วยความสวามิภักดิ์ต่อองค์พระมหากษัตริย์แห่งประเทศชาติไทย โดยมิเห็น แก่ความเหน็ดเหนื่อย เรื่องการทำงานในวันหยุดวันเสาร์อาทิตย์ หรือทำงานกลางคืน รู้สึกว่าจะเป็นงานประจำของท่าน และข้าราชการกรมชลประทานบางคน สมถะหน่อยก็ ปรารภในเชิงเห็นใจว่า ท่านจะทำไปถึงไหน   ทำแล้วไม่เห็นได้อะไรกับตัวเองเลย  เงิน เดือนก็เต็มขั้นแล้ว ถ้าจะออกมากนั่งเฉย ๆ  ก็ได้รับบำนาญเท่าเงินเดือน  เหรียญตรา สายสะพายก็ได้รับจนเกือบจะครบทุกอย่างแล้ว ยังจะคิดเอาอะไรอีก  ควรจะพักผ่อนหา ความสุขให้แก่ตัวเองเสียบ้าง  แต่ท่านก็ยังไม่ยอมหยุด  ท่านคิด ท่านทำของท่านอยู่ตลอดเวลา รู้สึกว่า ถ้าท่านได้ทำงานให้แก่ประชาชนชาวไทย แก่ประเทศ ที่ท่านดำรงตำแหน่ง อธิบดีกรมชลประทาน งานที่ท่านได้สร้างสำเร็จขึ้นไว้ทั้งในด้านการชลประทานโดยตรงและ งานประกอบ คิดเป็นมูลค่าเฉพาะงานใหญ่ ๆ  เป็นเงินประมาณ ๖,๕๔๕  ล้านบาท ทำให้เกิดผลประโยชน์แก่ประชาชนและประชาชาติ เป็นเงินปีละประมาณ ๒,๕๘๙ ล้านบาท ประชาชนชาวไทยที่ได้รับประโยชน์จากผลงานของท่านทั้งในด้านชลประทาน  ด้านก่อสร้าง และ ด้านไฟฟ้า เป็นจำนวนประมาณ  ๖-๘ ล้านคน  นอกจากนั้น ทำให้รัฐมีรายได้จากภาษี อากร เพิ่มขึ้นอีกมากมาย ระหว่างที่ท่านมาดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมชลประทาน ท่านได้สะสม กำลังทัพของท่าน ตั้งแต่ตัวแม่ทัพ นายกอง นายสิบและ พลทหาร ตลอดจน อาวุธ ยุทธภัณฑ์ สำหรับสู้ศึกไว้มากมาย (เป็นตารางแสดง  จาก ปี ๒๔๙๔ มี ข้าราชการ สามัญ และ วิสามัญ รวม  ๖๘๗ คน เพิ่มเป็น  ๑๙๗๓ คน และ มีลูกจ้าง ประจำ และชั่วคราว นับแสนคน )              (จากนั้น เป็นตาราง กำลังคนตามคุณวุฒิ ปริญญา เอก โท ตรี อนุปริญญาและ ประกาศ นียบัตร ) (มีต่อ ) ภาพ- พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จประพาสเขื่อนภูมิพลเป็นครั้งแรก   ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๐๑ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 01:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จะเห็นได้ว่า การจะทำงานใหญ่ ให้สำเร็จแต่ละชิ้นนั้น   ไม่ใช่ของง่ายอย่างที่พวกหนุ่ม ๆ สมัยใหม่เข้าใจกัน     การเตรียมกำลังคน กำลังเครื่องจักรเครื่องมือ  กำลังยานพาหนะ เป็นสิ่ง จำเป็นและสำคัญมาก เฉพาะไพร่พลนั้น พอหาได้ไม่ยาก  แต่นายสิบนายร้อย นายพันนั้น ไม่ใช่ของหาง่าย ในเมื่อเราจะต้องการมาก ๆ ต้องใช้เวลาในการอบรมสั่งสอนนาน   ต้องใช้ความ อุตสาหะวิริยะ สะสมเอาคราวละเล็ก ละน้อย และต้องใช้ พรหมวิหารสี่เลี้ยงคนเหล่านี้ ไว้ ไม่ให้หนีไปเพราะเห็นแก่ลาภสะการ การอบรมสั่งสอนต้องลงทั้งทนลงทั้งแรง ลงทั้งกำลังใจ จึงต้องหาวิธีผูกน้ำใจไว้ มิฉะนั้น คนอื่นที่ไม่ได้ลงทุนไว้ เลย   ก็จะประมูล เอาตัวไปหมด             งานใหญ่ ๆ ที่ ม.ล. ชูชาติ   กำภู ได้จัดทำในสมัยเป็นอธิบดี ชลประทาน ๑. งานชลประทาน   ทั้งหมด มี ๑๑  ล้านไร่  ที่สร้างเสร็จในสมัยอธิบดี ม.ล.ชูชาติกำภู (ปี ๒๔๙๒-๒๕๐๘)เป็นพื้นที่ประมาณ ๗ ล้านไร่ อัตราลงทุนทั้งหมด ๒,๖๙๖ ล้านบาท ส่งให้มีกำลังผลิต ถึง ปี ๒๕๐๘   คิดเป็น เงิน  ๒๐,๗๓๖  ล้านบาท ๒ งานผลิต ซีเมนต์  ปีละประมาณ  สองแสนตัน  ลงทุน ๑๔๐ ล้านบาท กำลังผลิตให้มี รายได้ ๔๔๕ ล้าน ๓ งานไฟฟ้า ยันฮี และ ไฟฟ้า บางกรวย ลงทุน เกือบ สามพันล้านบาท กำลังผลิต ปีละ ๓๑๒ .๗ ล้านบาท คิด รวมถึง ปี ๒๕๐๘  จำนวน  ๑,๐๑๗.๕ ล้านบาท ๔ งานไฟฟ้าลิกไนท์ที่แม่เมาะ  ลงทุน ๑๒๐ ล้านบาท  กำลังผลิต  ปีละ ๑๙.๒ ล้านบาท ๕ งานไฟฟ้าลิกไนท์ ที่ กระบี่  ลงทุน ๓๔๘ ล้านบาท กำลังผลิต ปีละ  ๑๘.๕ ล้านบาท ๖. งานผลิต ปุ๋ยเคมี  ลงทุน ๓๐๐ ล้านบาท กำลังผลิต ปีละ ๑๗๔ ล้านบาท (จากนั้น เป็นตารางผลงานที่ท่านทำไว้ ขอนำมาเฉพาะหัวข้อ มาแสดง )             หากจะนำ หลักฐานมาแสดงในหนังสือเล่มนี้ ทั้งหมด  รู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้จะโต เกินไป จึงได้นำหลักฐานเฉพาะงานใหญ่ ๆ ที่ สำคัญมาใส่ไว้พอเป็นสังเขปเท่านั้น (จากนั้นเป็นคำอวยพรวันเกิด ท่าน ม.ล.ชูชาติ กำภู ขออนุญาตจบตอนนี้เพียงเท่านี้ ) ***** (ภาพ- พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงลงพระปรมาภิไธย บนพระมาลา ที่กรมชลประทาน จัดถวาย ในการเสด็จประพาสเขื่อนภูมิพล ครั้งแรก                ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๐๑  ) ( ผู้รับเสด็จ คือ อดีต อธิบดี กรมชลประทาน ม.ล. ชูชาติ กำภู) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 01:44:23 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ภาพนี้ เป็นภาพ พระองค์ท่าน ทรงประกอบพิธีวางศิลาฤกษ์ เขื่อนภูมิพล ๒๔ มิถุนายน ปี พ.ศ.๒๕๐๔ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 02:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  และ นายพลเนวิน ที่เขื่อนภูมิพล  ๒๐ ธันวาคม ๒๕๐๕ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 02:12:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาอ่านค่ะคุณทิกิ จากคุณ : biebie999 - [ 2 ธ.ค. 50 18:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณ คุณ  tiki_ทิกิ  มากครับ ที่นำสิ่งดีๆ มาแบ่งปัน จากคุณ : ฟ้าสีคราม (wenxuan1983) - [ 2 ธ.ค. 50 20:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอขอบคุณ คุณ : biebie999  และ คุณ : ฟ้าสีคราม (wenxuan1983) ที่เข้ามาอ่านแล้ว "ทิ้งความ" ไว้ให้ทราบนะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 22:56:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนที่จะข้ามไปยังเรื่อง อื่น (ซึ่งล้วนดีน่าลงต่อกันทั้งนั้น ) และก่อนที่จะไป ยังเรื่อง "การชลประทานราษฎร์ " เพราะเริ่มด้วย "การชลประทานหลวง "แล้ว ทุกท่านก็น่าจะได้ทราบว่ามี "การชลประทานราษฎร์ " ด้วยเช่นกัน  จะได้มองภาพ  กรมชลประ ทานในระยะเริ่มต้นนี้ออก  แต่ข้าพเจ้าก็ขออนุญาต นำเรื่อง " การพัฒนาลุ่มน้ำเจ้าพระยา" อันนับ เป็น "หัวใจ " จากเหนือจรดภาคกลาง  ซึ่งรวมเมืองหลวง "กรุงเทพ มหานคร " นี้ไว้ด้วย เป็น อัน ดับสำคัญ ต่อไปก่อน " การพัฒนาลุ่มน้ำเจ้าพระยา (คัดจาก หน้า ๖๘-๗๘ หนังสือ "ที่ระลึก อายุ ครบ 60 ปีม.ล. ชูชาติ กำภู 4 มกราคม 2509 " ) ประเทศไทยมีดินฟ้าอากาศ  และ พื้นที่ดินเหมาะแก่การเพาะปลูก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การทำนา  ดังนั้น การทำนาจึงเป็นอาชีพที่สำคัญของประชาชนชาวไทยมาแต่โบราณกาล และข้าวเป็นสินค้าออกที่สำคัญที่สุดของประเทศ จนกล่าวได้ว่า ความมั่นคงสมบูรณ์ ของประเทศไทยขึ้นอยู่กับการทำนาเป็นส่วนใหญ่ แต่การทำนานั้น จะมุ่งหมายคอยรับน้ำ ที่มีมาแต่ธรรมชาติอย่างเดียย่อมไม่ทำให้การทำนาเป็นปกติดีตลอดไป และการจัดสภาพน้ำ หรือการพัฒนาเรื่องน้ำให้แก่พื้นดินเพื่อผลิตผลทางกสิกรรม จึงเป็นจุดประสงค์สำคัญยิ่ง คือเป็นการให้น้ำเพิ่มเติมจากน้ำฝนที่ตกลงมาในท้องที่ที่ทำการกสิกรรมนั้น ๆ เมื่อฝนมี จำนวนไม่พอ หรือว่า ตกลงมาผิดฤดูกาล ในเมื่อ พืชต้องการน้ำ เพื่อความเติบโต รากของพืช จะดูดน้ำซึ่งรวมกับธาตุในดินเป้นอาหาร ดังนั้น ดินจะต้องมีจำนวนน้ำพอที่จะละลาย ธาตุในดินให้เป็นอาหารแก่พืชได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยแล้วไซร้ ผลิตผลที่ได้ย่อมต้องมากกว่า พื้นที่ที่ได้รับแต่น้ำฝน ตามธรรมชาติ เท่านั้น สำหรับ เรื่องน้ำฝน และ น้ำท่า ในประเทศไทย นั้น ถ้าจะกล่าวเป็นเกณฑ์ทั่ว ๆ ไป แล้ว เราก็มีฤดูเพียง ๒ ฤดู คือ ฤดูฝน และ ฤดูแล้ง ภาคเหนือ  ภาคกลาง และ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ   ฝนจะเริ่มตกราวกลางเดือน พฤษภาคม  และ ฝนจะขาดไประหว่างปลายเดือนมิถุนายน ถึง ต้นสิงหาคม ประมาณ ๓-๔ สัปดาห์ แล้วก็จะเริ่มตกชุกขึ้นจนถึงเดือน กันยายน ซึ่งในเดือนนี้ฝนจะชุกที่สุด ไม่ว่าจะเป็น มีฝนน้อย หรือ ฝนมาก    เดือนตุลาคมมีฝนบ้าง ตั้งแต่เดือน พฤศจิกายน ไป ไม่มีฝนมาก พอที่จะเป็นประโยชน์ เพราะอยู่นอกฤดูกาล สรุปแล้ว อัตราเฉลี่ยของฝนทั้ง ๓ ภาค มีดังนี้ ภาค ฤดูฝน ทั้งปี ภาคเหนือ ๑,๐๗๕ มม. ๑,๒๒๐ มม. ภาคกลาง ๑,๑๔๐  มม. ๑,๓๖๐ มม. ภาคตะวันออกเฉียงเหนือบริเวณริม แม่น้ำโขง ๑,๔๕๐ มม. ๑,๖๖๐ มม. ชัยภูมิ  , นครราชสีมา     ๙๒๐ มม. ๑,๑๑๐ มม. ตอนกลาง ๑,๑๑๐ มม. ๑,๓๑๐ มม. เหตุที่เรามีฝนเป็นฤดูกาลก็เพราะว่าประเทศไทย ได้รับฝนจากลมมรสุมตะวันตก เฉียงใต้ และลมใต้ฝุ่น จากทิศตะวันออก ลมเหล่านี้จะเกิดก็ในเมื่อดวงอาทิตย์เคลื่อน เข้ามาอยู่ทางเหนืออีเควเตอร์ และลมเหล่านี้กระเถิบตัวตามดวงอาทิตย์ขึ้นไปทางเหนือ และ กลับลงสู่อีเควเตอร์ ตาม โคจรของดวงอาทิตย์ เมื่อดวงอาทิตย์เคลื่อนกลับไปทางใต้ ของอีเควเตอร์แล้ว ลมทั้งสองนี้ก็ดับไป   ครั้นแล้ว ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ ที่พัดผ่านผืนแผ่นดินใหญ่นำความแห้งแล้งหนาวเย็นลงมา ก็จะพัดเข้ามาแทนที่ลมมรสุม ตะวันตกเฉียงใต้นั้น ไม่ใช่พายุหมุน    จึงพาฝนมาเรื่อย ๆ ส่วนลมใต้ฝุ่นเป็น พายุหมุนทุกลูกหอบฝนเข้ามาได้มาก ๆ ตามปรากฎการณ์ ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ที่นำเอาความชุ่มชื้นมาจากมหาสมุทรอินเดียทางใต้และ ทำให้เกิดฝนโดยขบวนการที่เรียก ว่า คอนเวคตีฟ (Convective ) ออร์โรกราฟฟิค (Orographic ) หรือ ไซโคลนิค แอคชั่น (Cyclonic Action ) นั้น  มี ปริมาณน้ำฝนไม่พอเพียงแก่การทำนา ต้องมีใต้ฝุ่นช่วยด้วย เพราะฉะนั้นถ้าดีเปรสชั่น (  Depression ) ผ่านเข้ามาน้อยลูก  น้ำปีก็น้อย แต่ถ้าผ่านเข้ามา หลาย ๆ ลูก ติด ๆ กัน ในเดือนกันยายน เมื่อดินอิ่มน้ำแล้ว น้ำปีก็มาก จนบางปีถึงเป็น อุทกภัยของชาติได้ การอาศัยน้ำฝนทำนา จึงเป็นการเสี่ยงภัยที่สุด และ ที่ทำกันอยู่ก็ได้ผลผลิต เฉลี่ย เพียง๑๐๐- ๑๕๐ กิโลกรัมต่อไร่ เท่านั้น (มีต่อ ) (ภาพ-เขื่อนภูมิพล จาก ภาพถ่ายทางอากาศ ขาว ดำ ในยุคดังกล่าว ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ธ.ค. 50 23:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สำหรับเรื่อง น้ำท่า นั้น เมื่อฝนเริ่มตก ผิวดินยังโสก อยู่ ฝนจะถูกดินดูดไว้ เสียเกือบหมด ต่อไปเมื่อดินอิ่มน้ำขึ้น น้ำท่าจึงจะค่อย ๆ มีไหลในลำน้ำ และ จะมี ระดับสูงขึ้นหรือต่ำลงต่อไปตามปริมาณฝน ในภาคเหนือ แผ่นดินมีความลาดเทมาก  แม้น้ำ ท่าจะขึ้นจนล้นฝั่งไม่กี่วันก็จะยุบลง การเสียหายแก่นาเพราะน้ำท่วมจึงเกือบไม่มี ครั้นน้ำนั้นไหลมาถึง ภาคพิษณุโลก อันเป็นแหล่งบรรจบของแม่น้ำ ปิง วัง ยม และ น่าน น้ำจะมารวมกันมากมาย ทำให้ท่วมทีดินในภาคนี้อย่างมากและ นานวันทุกปี การที่น้ำเข้า ไปนองอยู่ในทุ่งของภาคพิษณุโลกนี้ ก็เท่ากับธรรมชาติเอาน้ำไปพักไว้ในอ่างชั่วคราว มิ ฉะนั้นแล้วน้ำจะไหลประดังลงมาและ ภาคกลางจะประสพแต่อุทกภัยทุกปี จากนครสวรรค์ลงมา แม่น้ำเจ้าพระยา รับน้ำถึงปริ่มตลิ่งได้ ๓,๕๐๐ ลูกบาศก์ เมตรต่อวินาที แต่พอถึงอ่างทอง ลำแม่น้ำเล็กลง รับน้ำได้เพียง ๒,๓๐๐ ลูกบาศก์เมตร ต่อ วินาที น้ำส่วนที่เหลือ จึงต้องล้นฝั่ง และโดยที่ทุ่งใต้อ่างทอง ราบกว้าง  น้ำจึงแผ่ กระจายออกไปได้ทั่วทุ่งในราวเดือน กันยายน - ตุลาคม  จนมีคำกล่าวกันว่า  เดือน ๑๑ น้ำนอง และ เดือน ๑๒ น้ำทรง น้ำที่ท้นขึ้นทุ่งนี้ จะ ค่อย ๆ ไหลลงไปสุ่ปากอ่าวทุ่งราบ ภาคกลาง จึงน้ำเลี้ยงต้นข้าว อยู่ได้ จนถึง เวลา ข้าวออกรวง เฉพาะในปีที่เป็นปีน้ำงาม อย่างไรก็ดี  ก่อนที่น้ำจะท้นฝั่ง การทำนาต้องอาศัย ฝน และเมื่อฝนตกล้าไป ก็ได้ เร็วไปก็ได้ ปริมาณก็ไม่สม่ำเสมอ และบางปีก็มีการทิ้งระยะ โดยเฉพาะในระหว่าง เดือนมิถุนายน- กรกฎาคม ได้นานวัน  ข้าวกล้าจึงมักจะตายไปเสียตอนหนึ่ง   ครั้นแล้ว ถ้าลง กล้าใหม่ ข้าวยังไม่ทันแตกกอ   น้ำนองมาเร็ว  ข้าวจมน้ำตายอีก    พอปลายฤดู  ถ้านองมากเกิน ไปก็เป็น อุทกภัย ถ้านองอยู่ไม่นาน เพราะน้ำเหนือมีน้อย ระดับน้ำในแม่น้ำลดเร็ว น้า ในทุ่งก็ไหลกลับลงสู่แม่น้ำเสียก่อนข้าวสุก ผลก็คือการเสียหายอีก การเสียหายเพราะน้ำ ไม่พอเหมาะพอดีนี้ เกิดได้ตลอดไปทั้งฤดูกาล กรมชลประทาน ได้ศึกษาจากสถิติระดับน้ำที่อยุธยาที่พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้า เจ้าอยู่หัว  ท่านทรงตั้งเสาระดับไว้ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๓๗๔ นั้น ปรากฎว่าจำนวนปีที่น้ำงามนั้นมี เพียง ๕๙ ปีใน ๑๓๒ ปี คือ จนถึงบัดนี้ เกี่ยวกับ น้ำฝน น้ำท่า ที่ปรากฎตาม ธรรมชาตินั้นย่อม มีไม่สม่ำเสมอ บางทีก็มีมากเกินความต้องการ ทำความเสียหายแก่พืชพันธ์ธัญญาหาร หรือบางทีก็มีน้อยเกินไป จนไม่เพียงพอแก่พืชพันธ์ธัญญาหาร เนื่องด้วยเหตุผลดัง กล่าว ประชาชนชาวไทย จึงได้พยายามท่จะพัฒนาเรื่องน้ำให้เกิดประโยชน์อย่างแท้จริง ดังจะเห็นได้ จากการทดน้ำ และ ส่งน้ำเข้าไปใช้ในการทำนาในภาคเหนือ ซึ่งมีมากว่า ๗๐๐ ปี แล้ว โดยรู้จักตีฝาย เพื่อทดน้ำในลำน้ำให้มีระดับสูงขึ้น แล้วขุดเหมืองชักน้ำเข้าไปเลี้ยงนา รู้จักซึ้งถึงการแบ่งน้ำให้เข้าไปถึงนาทุก ๆ แปลง โดยการขุดเหมืองไส้ไก่ ด้วย (มีต่อ ) (ภาพ เสาประดับมุกข์ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ซึ่งจำลองระดับน้ำสูงสุดประจำปีต่าง ๆ จากเสาหิน ที่พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้า ฯ ให้สร้างขึ้นที่อยุธยา  เมื่อ ปีเถาะ พ.ศ. ๒๓๗๔ ภาพ ม.ล.ชูชาติ กำภู ยืนเทียบเสา ) (หมายเหตุ สะกดตามการใช้ตัวสะกดเดิมทุกประการ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ธ.ค. 50 11:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วนทางภาคกลางนั้น พื้นที่เป็นทุ่งราบอันกว้างใหญ่ไพศาล   มีแม่น้าต่าง ๆไหล ผ่าน เป็นต้นว่า แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำน้อย    แม่น้ำลพบุรี แม่น้ำป่าสัก   และ แม่น้ำสุพรรณ บุรี   ซึ่งแม่น้ำเหล่านี้มีขนาดใหญ่และลึก ไม่สามารถจะตีฝายแบบที่ใช้กันในภาคเหนือได้   ประกอบกับน้ำปีที่ท้นฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาได้เอง ทำให้ในบางปีมีน้ำพอเลี้ยงต้นข้าวไป ได้ จนกว่าจะสุก ชาวภาคกลางจืงได้ลืมวิธีการ เหมืองฝาย หรือ การทดน้ำ   และเมื่อ ประมาณ  ๕๕ ปีล่วงมาแล้ว (นับเมื่อปี ๒๕๐๘- ถ้า ปัจจุบันนี้-ปี ๒๕๕๐  ก็ย่อม ๑๐๕ ปี -ผู้คัด ลอก )- ได้มีความเห็นในหลักการที่จำเป็นจะต้องเก็บรักษาน้ำ ให้มีปริมาณเพียงพอขึ้นไปใช้ บนทุ่งนาทั้งสองฝั่ง เพื่อให้การทำนาในทุ่งราบภาคกลาง   ซึ่งเป็นแหล่งผลิตข้าวที่ ใหญ่ที่สุดในประเทศ ให้มีอัตราการผลิตข้าวสูงขึ้นและ ได้ผลแน่นอน การเริ่มดำเนินการ พัฒนาการเรื่องน้ำ และ การวางนโยบาย ในสมัยนั้น จึง ค่อย ๆ เป็นไป ตามกำลังเงิน และ สถานการณ์ของประเทศ ** ใน ปี พ.ศ.๒๔๔๖  พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงตั้งกรมคลอง ขึ้นในสังกัดกระทรวงเกษตราธิการ    ให้มีหน้าที่แต่เพียงขุดลอกคลองบนทุ่งราบภาคกลาง ตอนใต้ คือ ตั้งแต่ปทุมธานี ลงมา และวางโครงการชลประทาน เพื่อช่วยเหลือการเพาะ ปลูกในทุ่งราบภาคกลางให้ได้ผล ยิ่ง ๆ ขึ้นไป    นอกจากนี้ ชาวต่างประเทศในทวีปยุโรป ได้มาขอทำสัญญาซื้อข้าว เพื่อเอาไปเลี้ยงพลเมืองในประเทศที่เป็นเมืองขึ้น จึงจำเป็นต้อง หาวิธีให้มีข้าวขายได้เป็นจำนวนสม่ำเสมอ ซึ่งในการนี้ จะต้องดำเนินการเก็บน้ำไว้ให้ มีปริมาณอย่างเพียงพอไปใช้ในทุ่งนาทั้งสองฝั่ง โดยการสร้างเขื่อนเจ้าพระยา  และ ขุด คลองส่งน้ำ จาก เขื่อน ลงมาจนถึงทะเล แต่เนื่องจากจำเป็นต้องใช้เงินลงทุนในเวลานั้น เป็นจำนวนมาก และ ประเทศชาติขาดกำลังเงิน ดังนั้น คงมีแต่เพียงดำเนินการสร้าง ประตูระบายน้ำ ในคลองตอนที่คลองจะบรรจบแม่น้ำ  เ พื่อเปิดรับน้ำเข้าในเวลาน้ำขึ้น และ ปิดกั้นไม่ให้น้ำไหลลงสู่แม่น้ำในเวลาน้ำลง  ในเมื่อสร้างประตูระบายขวางคลองเข้าไว้  เรือ ผ่านไม่ได้ จึงต้อง สร้างประตูเรือสัญจรเคียงข้างไว้กับประตูระบายสำหรับให้เรือผ่าน ( ประตู ระบาย และ ประตู เรือ สัญจร มโนรมย์  ปากคลอง ชัยนาท -ป่าสัก ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ธ.ค. 50 15:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ต่อมาเมื่อ พ.ศ ๒๔๕๗  พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงโปรดเกล้า ฯ ให้ กรมคลอง จัดสร้างการทดน้ำ หรือการเหมืองฝายขึ้นอีกอย่างหนึ่ง  คือ สร้างเขื่อนทดน้ำ หรือ ฝายขวางลำน้ำเพื่อทดน้ำขึ้น แล้วขุดคลองส่งน้ำจากหน้าฝาย เข้าไปในทุ่ง  ขุดคลอง ซอย แบ่งน้ำให้ไหลแผ่ไปได้ทั่วทั้งบริเวณ เช่น โครงการป่าสักใต้ การเหมืองฝายนี้เป็น การทด และ ส่งน้ำไปช่วยการเพาะปลูก ในเขตที่แผ่นดินที่มีระดับสูง จนน้ำปีในบ่าขึ้นไป ถึงไม่ได้ เมื่อต้องการสร้างอาคารทดน้ำขึ้นอีกประเภทหนึ่ง พระบาทสมเด็จพระมงกุฎ เกล้าเจ้าอยู่หัวจึงโปรดให้เปลี่ยนชื่อ  กรมคลอง เป็น กรมทดน้ำ  ซึ่งตรงกับภาษาอังกฤษว่า Irrigation  Department ในขณะที่กรมทดน้ำ ได้ขยายงานไปสร้างโครงการทดน้ำที่แม่แฝก เชียงใหม่ และ โครงการ โพธิ์พระยา ที่สุพรรณบุรี กรมทดน้ำก็ต้องจัดดำเนินการชลประทานแบบอื่น เพิ่ม ขึ้นอีก ๔ ประเภท กล่าวคือ :- ๑.  การระบายน้ำ เมื่อถึงเวลาจะเก็บเกี่ยว จำเป็นที่จะต้องระบายน้ำออกจากทุ่ง ให้แห้ง จึงต้องขุดคลองระบายสายใหญ่ขึ้นเพื่อชักน้ำลงสู่แม่น้ำ และ ทะเล ให้แห้งได้ทัน การ การระบาย ยังช่วยป้งกันไมให้ดิน บูดเน่า ๒.  การบูรณะสภาพที่ดิน ที่ดินบางแห่ง เปรี้ยว หรือ เค็ม  ถ้าได้ล้างเนื้อดินให้จืด ลง โดยการระบายน้ำผ่าน ต่อไป ก็ใช้ประโยชน์ได้ เช่นเมื่อมีน้ำเหลือจาก โครงการป่าสัก ใต้ รัฐบาลสมัยนั้น จึงคิดที่จะส่งน้ำที่เหลือไปใช้ทำนาในทุ่งบางพลี   บางบ่อ และ บาง ปิ้ง  แต่ในขณะนั้น น้ำทะเล ยังขึ้นถึงพื้นที่บริเวณนี้อยู่ กรมทดน้ำจึงด้สร้างคันกั้นน้ำ ขึ้นเลียบชายฝั่งทะเล  จากแม่น้ำเจ้าพระยา ถึง แม่น้ำบางปะกง เพื่อกันไม่ให้น้ำทะเล เข้าไปท่วมทุ่งนี้  ครั้นแล้วก็ได้ ขุดคลองซอย ผ่าน ทุ่งนี้ ลงมา เพื่อ เอา น้ำจืด มาล้างเนื้อดิน ให้หายเค็ม ถึงกับทำนา ได้เป็นพื้นที่  ๒  แสนไร่เศษ (ยังมีต่อ ) (ภาพ ประตูระบาย ชลมารคพิจารณ์-ประตุระบายน้ำที่ ๓ ในแม่น้ำ สุพรรณ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ธ.ค. 50 15:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยังติดตามอยู่เสมอครับ กระทู้นี้สมควรกับเดือนนี้อย่างยิ่งครับ จากคุณ : กัมม์ - [ 3 ธ.ค. 50 18:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ๓.  การบรรเทาอุทกภัย ตามสถิติตั้งแต่ พ.ศ. ๒๓๗๔ เป็นต้นมา   เป็นเวลา ๑๓๒ ปี (นับถึง พ.ศ.๒๕๐๘ หากเป็นวันนี้ ก็ บวกเข้าไปอีก ๔๒ ปี - ผู้คัดลอก -)ได้มีอุทกภัยใหญ่เพียง ๕ ครั้งเท่านั้น แต่ในท้องที่บางแห่งเป็นที่ลุ่ม จึงมีน้ำท่วมเป็นประจำทุกปี   ดังนั้น การ ที่จะช่วยป้องกัน อุทกภัยนี้ ก็คือ สร้างอ่างขึ้นเพื่อเก็บน้ำที่จะมาท่วมนี้ไว้เสียทางต้นน้ำ   แต่วิธี การนี้ค่าลงทุนสูง    ถ้าประโยชน์ที่จะได้รับยังไม่คุ้มค่าลงทุน ก็ต้องใช้วิธีอื่นที่ได้ผลรองลงมา คือ ทำคันกั้นน้ำ กรมทดน้ำได้สร้างคันป้องกันน้ำท่วมขึ้นที่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณ วัง น้อย   แ ละ ริมฝั่งแม่น้ำแม่กลอง จากราชบุรี ขึ้นไปถึงท่าผา  คันทั้งสองนี้จะช่วยกันไม่ให้ น้ำต้นปีไปท่วมข้าวที่ยังอ่อนอยู่ได้ แต่ไม่สูงพอที่จะป้องกันได้ในปลายฤดู   ดังนั้น น้ำจะล้น เข้าไปเก็บไว้ในทุ่งชั่วคราว   ซึ่งจะเป็นการบรรเทาอุทกภัยไม่ให้บ้านเมืองที่อยุ่ปลายน้ำลงมา ถูกน้ำท่วมมาก ๔.  การไฟฟ้าพลังน้ำ   โดยจะสร้างทำนบที่แก่งเรียง เพื่อผลิตไฟฟ้าจากน้ำที่เก็บไว้ นี้มาใช้ในกรุงเทพฯ     ซึ่งในขณะนั้นกรุงเทพฯ ใช้ไฟฟ้าอยู่เพียง ๓,๐๐๐ กิโลวัตต์เท่านั้น แต่ พลังไฟฟ้าที่ผลิตได้มาจากแก่งเรียงตลอดปีประมาณ ๒๕,๐๐๐ กิโลวัตต์ ก็นับว่าเหลือเฟือ ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว กรมทดน้ำได้ทำการจัดสรรน้ำ เพื่อประโยชน์หลายอย่างเป็นสาธารณูปโภคดังกล่าว   พระองค์ จึงทรง เปลี่ยนนาม "กรมทด น้ำ "  เป็น " กรมชลประทาน " เมื่อ พ.ศ๒๔๗๐ ดังนั้น คำว่า  " กรมชลประทาน " จึงมีความหมายว่า  เป็นกรมที่มีหน้าที่จัดสรรน้ำ ของประเทศชาติ ในแบบต่าง ๆ ให้เกิดประโยชน์หลาย ๆ  อย่างแก่ประชาชน ซึ่งตรงกับ ภาษาอังกฤษที่ว่า Water Resource Development Department แต่เนื่องด้วยในสมัยนั้น ทุกคนก็มัวมุ่งแต่จะทำงาน จึงหาได้ขอเปลี่ยนชื่อภาษา อังกฤษจาก  Irrigation Department เป็น Water Resource Development Department  ไม่ ดังนั้น จึงทำให้ประชาชนเข้าใจผิดไปว่า    การชลประทาน คือ การทดน้ำ อย่างเดียวเท่านั้น (มีต่อ ) ภาพ คลองส่งน้ำระพีพัฒน์ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ธ.ค. 50 21:44:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แต่ในโบราณกาลนั้น   ถ้าจะเอาน้ำไปใช้ทำอะไร ก็ทำขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์เดียว สำหรับประโยชน์แก่หมู่ชนน้อย ๆ   ต่อมาก็พยายามทำให้ใหญ่   และเกิดประโยชน์แก่พล เมืองจำนวนมากขึ้น   แล้วก็ให้เกิดประโยชน์ขึ้นได้หลายอย่าง ในปัจจุบันนี้ การพัฒนาการเกี่ยวกับน้ำได้เจริญยิ่งขึ้นไปอีก    คือ ต้องวางโครง การพัฒนาให้ตลอดทั้งลุ่มแม่น้ำ รวมทั้งสาขา   ทั้งนี้  เพราะการพัฒนาเรื่องน้ำเฉพาะแห่ง ได้เกิดเป็นผลร้ายขึ้นแล้ว  แก่ท้องที่ส่วนอื่น ในลุ่มน้ำเดียวกัน และ ดูเหมือนกับว่า ไม่เคยมี การพัฒนานั่นเอง การพัฒนาในแต่ละลุ่มน้ำนั้น จะต้องจัดสร้างอาคารบังคับน้ำหลายแห่ง หลาย โครงการด้วยกัน ไม่มีประเทศใด จะสามารถทำได้หมดในระยะเวลาเดียวกัน เพราะสิ้น เปลืองค่าใช้จ่ายมากมาย และ ความเจริญในทางเศรษฐกิจ หรือ ความรู้ของประชาชนก็ ยังไม่พร้อมเพรียง   ที่จะใช้ประโยชน์ได้ทั่วตลอดลุ่มน้ำในท้องที่     ซึ่งเป็นแผนการหนึ่งใน หลายแผนการ ซึ่งกรมชลประทานได้วางไว้ให้เป็นไป ตามแผนพัฒนาการแห่งชาติ การพัฒนาลุ่มน้ำเจ้าพระยานั้น ทางกรมชลประทาน จัดแยกประเภทใหญ่ ๆ ออกได้เป็น ๒ ประเภท กล่าวคือ ก. โครงการเขื่อนตุนน้ำ ข.  โครงการทดและส่งน้ำ โครงการเขื่อนตุนน้ำ แม่น้ำปิง ได้สร้างเขื่อนภูมิพลขึ้นแล้ว และ จะสร้างที่กิ๊ด บนแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำปิงต่อไป แม่น้ำวัง จะสร้างที่ กิ่วลม จังหวัด ลำปาง แม่น้ำยม  จะสร้างที่ ผาขอ ศรีสัชนาลัย  จังหวัด สุโขทัย แม่น้ำน่าน   จะสร้างที่ท่าปลา  จังหวัด อุตรดิตถ์ นอกจากสาขาทั้ง ๔ ในภาคเหนือแล้ว จะสร้างในภาคกลางที่ห้วยบ้านหมี่   จังหวัด ลพบุรี และ ห้วยกระเสียว จังหวัด สุพรรณบุรี  อีก ๒ โครงการ โครงการ ทด และ ส่งน้ำ แม่น้ำปิง   จังหวัด เชียงใหม่  และ ลำพูน ได้สร้างโครงการแม่แฝก แม่ปิง เก่า และ แม่กวง เสร็จแล้ว ๓ โครงการ และ กำลัง สร้างโครงการ แม่แตง แม่น้ำวัง สร้างโครงการแม่วัง จังหวัด ลำปาง เสร็จแล้ว แม่น้ำยม  กำลังสร้างโครงการแม่ยม จังหวัด แพร่ และ ห้วยแม่ลาก ซึ่งเป็นสาขา ของแม่น้ำยม ได้สร้างโครงการ ศรีเชลียง  ที่ จังหวัด สุโขทัย แล้วเสร็จ แม่น้ำน่าน กำลังสร้างในสาขาของแม่น้ำน่าน ๓  โครงการ  คือ โครงการ ฝายสมุน และ ฝายสา จังหวัดน่าน และโครงการน้ำริด จังหวัด อุตรดิตถ์ นอกจากการทดและ ส่งน้ำแล้ว กำลังสร้างโครงการฝั่งซ้ายแม่น้ำป่าสัก จังหวัด เพชรบูรณ์ ต่อลงมาถึงแม่น้ำเจ้า พระยา ได้สร้างโครงการ เจ้าพระยาใหญ่เสร็จแล้ว โครงการนี้ มีเขื่อนเจ้าพระยา ที่จังหวัด ชัยนาท ทดน้ำส่งเข้าแม่น้ำสุพรรณ  แม่น้ำน้อย และ คลองชัยนาทป่าสัก มีคลองซอย แบ่งน้ำให้ไหลแผ่ไปได้ทั่วทั้งโครงการ ตั้งแต่จังหวัด ชัยนาท ลงไปถึงชายทะเล (มีต่อ ) ภาพ -ประตุระบายน้ำ และ ประตุเรือ สัญจร มโนรมย์ ปากคลอง ชัยนาท - ป่าสัก คุณ กัมม์ ขอขอบพระคุณที่มา เยี่ยมกระทู้ค่ะ ดีใจที่เห็นว่าเป็นประโยชน์ แก่สาธารณชน จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ธ.ค. 50 22:15:26 ]

ความคิดเห็นที่ 19 งานพัฒนาลุ่มน้ำเจ้าพระยาที่กำลังทำอยู่ มีดังนี้ การชลประทานหลวง มีโครงการแม่ยม แพร่ เฉพาะส่วนที่ยังสร้างระบบ ส่งน้ำไม่เสร็จ ๑๖๘,๐๐๐ ไร่  โครงการแม่แตง เชียงใหม่    สำหรับพื้นที่ ๑๕๐,๐๐๐ ไร่ โครง การนครหลวง อยุธยา  และ สามชุก (ขยาย ) สุพรรณบุรี  ในโครงการเจ้าพระยาใหญ่เฉพาะ ส่วนที่ ยังสร้างระบบส่งน้ำไม่เสร็จ ๔๘,๐๐๐ ไร่ (ใน ๕,๗๐๐,๐๐๐ไร่)  และ โครงการ คลอง เพรียว สระบุรี สำหรับพื้นที่ ๑๐๓,๑๐๐ ไร่ การชลประทานทั่วไป มีโครงการ  ฝายสมุน น่าน สำหรับพื้นที่ ๑๐,๐๐๐ ไร่ โครงการ ฝายสา  น่าน  สำหรับพื้นที่ ๑๑,๐๐๐ ไร่ โครงการน้ำริด  อุตรดิตถ์  เฉพาะส่วน ที่ยังสร้างระบบส่งน้ำไม่เสร็จ  ๒๓,๐๐๐ ไร่ โครงการ ทุ่งสาน พิษณุโลก  เป็นการบรรเทา อุทกภัย โดยอาศัย คันกั้นน้ำ  เฉพาะส่วนที่ยังสร้างไม่เสร็จ ๒๕๐,๐๐๐ ไร่   โครงการฝั่งซ้าย แม่น้ำป่าสัก เพชรบูรณ์   เฉพาะส่วนที่ยังสร้างระบบส่งน้ำไม่เสร็จ  ๒๐,๐๐๐ ไร่ งานเหล่านี้ ที่กล่าวข้างต้น  จะเสร็จเป็นส่วน ๆ ทุกปี  และ จะเสร็จหมดใน ๔ ปี ส่วนงานที่กรมชลประทาน จะทำการพัฒนาลุ่มน้ำเจ้าพระยาต่อไป   เพื่อให้เกี่ยว โยงกัน ตั้งแต่ ต้นน้ำ ถึงปลายน้ำ จะต้อง เก็บจัดส่งให้ หรือ ระบาย ทุก ๒๔ ชั่วโมง ตลอด ทาง จากต้นน้ำ ถึง ปลายน้ำ  เพื่อมิให้เกิดการขาดแคลนน้ำ หรือน้ำท่วม ตอนใด ตอนหนึ่ง และ ได้เริ่มเปิดโครงการขึ้นแล้ว ดังนี้ :-(ปี พ.ศ.๒๕๐๘ ที่บันทึก ) ก. โครงการเขื่อนท่าปลา เขื่อนนี้เป็นเขื่อนคอนกรีตขนาดใหญ่ ที่จะสร้างขึ้นปิด แม่น้ำน่านที่ ท่าปลา  จังหวัด อุตรดิตถ์  เพื่อ กักตุนน้ำปีไว้ประมาณ ปีละ  ๑๐,๕๐๐ ล้าน ลูกบาศก์เมตร เขื่อนนี้ เป็นเขื่อนที่คุ่กับเขื่อนภูมิพล ให้ประโยชน์ดังนี้ :- ๑.  จะช่วยป้องกันน้ำท่วมทุ่งราบ ภาคกลาง ซึ่งอยู่ในเขต โครงการเจ้าพระยาใหญ่ ๒. จะช่วยจ่ายน้ำมาใช้ปลูกพืชไร่ในฤดูแล้ง  ในโครงการเจ้าพระยาใหญ่ได้อีก ๒ ล้านไร่ ๓.  โดยร่วมกับ เขื่อนภูมิพล  จะช่วยทำให้ทุ่งสามเหลี่ยมบน  คือพื้นที่ระหว่างกำ แพงเพชร  สุโขทัย อุตรดิตถ์  นครสวรรค์  ได้พ้นจากน้ำท่วมเป็นการประจำปี เช่นนี้แล้ว ก็จะช่วยแปรสภาพของทุ่งสามเหลี่ยมบนนี้ประมาณ ๕ ล้านไร่ ให้เป็นที่ทำการเพาะปลูก แผ่นดินใหญ่ผืนนี้ ยังมีที่ว่างเปล่าอีกมาก และ ขนาดที่ดินที่เป็นกรรมสิทธิ์ของบุคคล ก็ยัง ใหญ่กว่าในภาคอื่น  แผ่นดินใหญ่นี้ เมื่อพ้นจากน้ำท่วมประจำปีแล้ว จะเป็นที่ดินสำหรับ พลเมืองจากภาคอื่น ๆ ได้ ย้ายภูมิลำเนา เข้ามาทำมาหากินได้เป็นจำนวน ล้าน ๆ คน ๔. นอกจากนั้น โครงการนี้ จะผลิตไฟฟ้าได้อีกประมาณ  ๒๔๐,๐๐๐ กิโลวัตต์ หรือประมาณ ๙๖๐ ล้านยูนิต ต่อปี เขื่อนท่าปลานี้เ ป็นหนึ่งในสามของเขื่อนที่สำคัญที่สุด  ในการควบคุมน้ำใน ลุ่มน้ำ เจ้าพระยา คือ เขื่อนเจ้าพระยา  เขื่อนภูมิพล  และ เขื่อนท่าปลา ซึ่งเขื่อนทั้งสาม นี้จะก่อประโยชน์ร่วมกันในภายภาคหน้า อย่างมากมายมหาศาล (มีต่อ ) (ภาพเขียน เขื่อนผาซ่อม  บนแม่น้ำน่าน ที่อำเภอ ท่าปลา จังหวัด อุตรดิตถ์ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 11:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ส่วนโครงการต่อไป ที่กรมชลประทาน จะได้เสนอเข้าแผนพัฒนาการแห่งชาติ ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๐ เป็นต้นไป คือ ในภาคเหนือ ๑. โครงการเขื่อนเก็บน้ำที่กิ๊ด บนแม่น้ำแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อป้องกันอุทกภัย จังหวัดเชียงใหม่ และ เก็บน้ำไว้ใช้ในการเพาะปลูกพืชไร่ในฤดูแล้ง ๒ แสนไร่ ๒.  โครงการเขื่อนเก็บน้ำที่กิ่วลม  บนแม่น้ำวัง  จังหวัด ลำปาง เพื่อเก็บน้ำไว้ใช้ในการเพาะ ปลูกพืชไร่ในฤดูแล้ง ประมาณ ๙๐,๐๐๐ ไร่ และ เพื่อ การอุปโภคบริโภคของอำเภอต่าง ๆ และ ตัว จังหวัด ลำปาง ซึ่งเวลานี้ ขาดแคลนน้ำอยู่เป็นอย่างมาก ๓.  โครงการเขื่อนเก็บน้ำ ผาขอ  บนแม่น้ำยม ที่ศรีสัชนาลัย สุโขทัย เพื่อป้องกันน้ำ ท่วมทุ่งศรีสัชนาลัย สวรรคโลก   สุโขทัย  กงไกรลาศ และ เก็บน้ำไว้ใช้ทำการเพาะปลูกพืชไร่ในฤดู แล้ง  ทุ่งนี้เป็นทุ่งที่เนื้อดินอุดมสมบูรณ์มาก เมื่อได้สร้างเขื่อนเก็บน้ำที่ผาขอแล้ว ก็จะ ได้สร้าง เขื่อนทดน้ำขึ้นที่แก่งหลวง  ศรีสัชนาลัย   พร้อมทั้งสร้างคลอง และ อาคาร ในระบบส่งน้ำไปสู่ทุ่ง ใหญ่นี้ อันเป็นพื้นที่ถึง ๑ ล้านไร่ เพื่อให้ทำการเพาะปลูกได้ปีละ ๒ ครั้ง ในภาคกลาง ๑.   โครงการเขื่อนเก็บน้ำ ห้วยบ้านหมี่ ลพบุรี ๒.  โครงการเขื่อนเก็บน้ำห้วยกระเสียว   สุพรรณบุรี  เ พื่อป้องกันน้ำป่าที่ไหลบ่ามาท่วม พื้นที่นอกเขตโครงการเจ้าพระยาใหญ่ ทางตะวันออก ของ คลอง ชัยนาท-ป่าสัก ในเขตจังหวัด ลพบุรี  และทางตะวันตก ของ คลองมะขามเฒ่า - อู่ทอง ในเขตจังหวัด สุพรรณบุรี นอกจากนี้ จะได้เก็บน้ำไว้ช่วยพื้นที่นา และใช้ปลูกพืชไร่ ตอนใต้ อีกด้วย งานในโครงการต่าง  ๆ  ดังกล่าวมาแล้วข้างต้น จะสนองประโยชน์ เป็นการ กักตุนน้ำ ทด และ ส่งน้ำไปให้ที่ดิน แปลงใหญ่ ๆ บรรเทาอุทกภัย และ การมีน้ำใช้เป็นปริมาณสม่ำเสมอได้ตลอด ฤดูกาลเพาะปลูก ทำให้ได้ผลผลิตสม่ำเสมอทุกปี  แต่ถ้าต้องการจะเพิ่มผลผลิตให้สูงขึ้นไปอีก และจะ ปลูกพืชหมุนเวียน ( Diversification )  ด้วย ก็จะต้องจัดทำคันคูน้ำ และ คูระบายน้ำ ซึ่งเป็นอีก โครงการหนึ่ง เรียกว่า โครงการ คัน แล ะคูน้ำ  และโครงการระบายน้ำ ชั้น ซอย  และ ขณะนี้ กรมชลประทาน ก็ได้เริ่มงานนี้ ในโครงการเจ้าพระยาใหญ่ ในอัตราปีละ ๖ แสนไร่ (มีต่อ )   ( ภาพแบบจำลองการวิจัยน้ำไหลผ่านเขื่อนเจ้าพระยา ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 14:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ......๏...๒ ห้าห้าสิบน้อม...............ถวายกาล ๕..........กึ่งพุทธสมัยสมาน..........ก่อนหน้า ๕...........สถิตย์ศักราชวาร...........แปดสิบ ........ปีเฮย ๐............สืบพรรษากล้า.............แกร่งกร้าวเกริกไกล ๚ ๏    ลุ......พุทธศักราชเก้า...........รัชกาล แปดสิบ .....ปีสำราญ.................. แซ่ซร้อง พรรษา .....สืบศักราชวาร.............แปดสิบ.....ปีเฮย ภูมิพลฯ .....สดับก้อง.................. เกียรติกล้าแผ่นดิน ๚ ๏  ธรณินทร์พสกน้อม............คารวะ กราบบาทถวายสัจจะ..............เปล่งถ้อย ชีพนี้จักตามพระ....................ภูมิ-พลแฮ จักอยู่พอเพียงจ้อย................จึ่งพ้นลำเค็ญ  ๚ะ๛ ๏  ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน๚ (บทลงใน หนังสือ ชีวิตพอเพียง และ พระบรมสารีริกธาตุ สองเล่มในต้นปีที่ผ่านไป) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6029504/W6029504.html จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 21:53:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยุ่หัว ฯ ทรงพระชนมพรรษาอันยิ่งยืนนานมา ถึงวันนี้ทรงเจริญพระพรรษาอยู่ด้วยทศพิธราชธรรมมิเคยขาดตกบกพร่อง ทรงเป็นมิ่งขวัญประชา ดับร้อน ผ่อนเย็น เป็นทึ่พึ่งมิได้ขาด พระราชวินิจฉัยเรื่องใด   ช่วย โอบอุ้มชีวิตประชาไว้ มิเคย หยุด        น้ำท่วมขนานใหญ่ หยุดลงได้ เพราะความปราดเปรื่องเรื่องการ ผันน้ำ จัดการน้ำท่วม   ช่วย หยุดเศรษฐกิจพังหลายหมื่นล้านไปได้ อย่างมิใช่อัศจรรย์ แต่เป็นพระบรมราชวินิจฉัยมาตลอด         ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐ จะ ถึงวันที่ ทรงพระชนมพรรษา ครบ ๘๐ พรรษา             ท่านเปรียบเสมือน พระบิดาของปวงชนชาวไทย ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมเกล้า น้อมกระหม่อม ถวายพระพรชัย ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ด้วย ความรักยิ่งจากดวงใจ ด้วยเกล้า ด้วยกระหม่อม ขอเดชะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 21:56:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ๏ ลุสองพันห้าร้อยห้าสิบแล้ว องค์พระแก้วนำชาติปักศาสน์เสา ธ สืบศาสน์เปล่งแสงขับแรงเงา พุทธธรรมเร้า "สันโดษ" แต่พอเพียง ๚ ๏ อัน "พอดี" นี้นับ "ดีพอ" แน่ ย่อมขับแก้ ทุกข์เข็ญ เป็นอย่างเยี่ยง "ประหยัดสูง ประโยชน์สุด" รุดหน้าเรียง "พระราชดำริ-พอเพียง" เลี้ยงโลกา  ๚ ๏  ใช้ชีวิต ประหยัด ประโยชน์สุข ปลดความทุกข์ ดับล้วน สู่ถ้วนหน้า ลดความโลภ โกรธ หลง ตรง มรรคา สุขสันโดษ ชั่วชีวา ทั่วหน้าไทย  ๚ะ๛ ๏  ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน  ๚ เนื่องในพระราชวโรกาส มหาสมัยลิขิตกาลปีเฉลิม พระชนม์พรรษา ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลมหาราช ทรงเจริญ พระชนมพรรษา ครบ ๘๐ พรรษา ๚ะ๛ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 22:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ( บทความ ชลประทาน ต่อ ) ประโยชน์ของการพัฒนาลุ่มน้ำเจ้าพระยานั้น จะมีประโยชน์ต่อประเทศชาติได้เป็น อย่างมาก  ซึ่งพอจะสรุปได้ดังนี้ ๑. ทำให้อุทกภัยบรรเทาลงโดยการที่สามารถระบายน้ำทิ้งไปด้วยคลองระบายเสียก่อนน้ำปี หลากได้ ดังนั้น ถ้าปีใดน้ำมากก็อาจส่งน้ำไปตามคลอง แล้วแผ่กระจายไว้ในทุ่งได้เป็นจำนวนมาก ๒.เก็บตุนน้ำเอาไว้ใช้ตลอดปี เมื่อได้ทำการกักตุนน้ำเช่นที่เขื่อนภูมิพล  ที่ตาก ซึ่ง เก็บน้ำปี ของน้ำปิงไว้ใช้งานถึง ๘,๖๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร และโครงการ เขื่อนท่าปลา บนแม่น้ำน่าน ที่อุตรดิตถ์ ซึ่งจะเก็บน้ำปีของน่านไว้ได้ถึง ๘,๐๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร ทุ่งสามเหลี่ยมกำแพงเพชร  สุโขทัย อุตร ดิตถ์ พิษณุโลก พิจิตร นครสวรรค์   และพื้นที่บริเวณใต้ที่แม่น้ำทั้งสี่มาบรรจบกันก็ย่อมจะลดภัยจาก น้ำท่วมเป็นประจำปีเหมือนเดี๋ยวนี้ ๓. ทดและส่งน้ำไปใช้ให้ได้อย่างประหยัด   และ ให้ได้เป็นจำนวนสม่ำเสมอในเวลาเพาะ ปลุก และจะต้อง ระบายน้ำทิ้งให้ได้ทันการ เพื่อป้องกันมิให้ดินบูดเน่า ไม่ต้องอาศัยฝนแต่อย่างเดียว ผลผลิตเฉลี่ย เดิมไร่ละ ๑๐๐-๒๕๐ กก.  ก็เพิ่มขึ้นเป็น ๓๓๐ กก. สำหรับ ลุ่มน้ำเจ้าพระยา ซึ่งมีพื้นที่ ราล ๗ บ้านไร่ ๔.  ใช้น้ำผลิตไฟฟ้า   เมื่อใช้น้ำในอ่างกักตุนน้ำเช่นที่เขื่อนภุมิพล  โดยให้ผ่านท่อส่งน้ำเข้า เครื่องกังหัน ก็ยังจะผลิตไฟฟ้าได้ถึง ๒,๒๐๐ ล้านยูนิต ต่อปี ซึ่งไฟฟ้าจำนวนนี้ จะช่วยให้เกิดอุตสาห กรรม ขึ้น ๕. ใช้ลำน้ำในการคมนาคม ในปัจจุบันนี้ มีสินค้าที่ไม่ได้บรรจุหีบห่อ  ขนผ่านคลองชลประทาน ประมาณ  ๔ ล้านตัน ต่อปี ค่าขนส่งทางเรือ  ทางรถไฟ  และ ทางถนน ถูกกว่ากัน ตามอัตราส่วนดังนี้ ๑ : ๒  ๕:  :  นอกจากนั้น  ทางกรมชลประทานยังจะได้แปรสภาพแม่น้ำเจ้าพระยา ให้เรือผ่านได้ตลอด ปีด้วย ๖. ใช้น้ำในการอุตสาหกรรม ๗. จำนวนน้ำที่ไหลผ่านเครื่องกันหันน้ำที่เขื่อนภูมิพล  เมื่อน้ำนี้ไหลมาถึงเขื่อนเจ้าพระยา ก็จะทดเอาไปปลูกพืชหมุนเวียน ในฤดูแล้ง ได้อีก ๒ ล้านไร่  เป็นมูลค่าปีละประมาณ ๘๐๐ ล้านบาท เพื่อที่จะส่งเสริมให้โครงการเขื่อนภูมิพล   และโครงการทดน้ำทุ่งเจ้าพระยา  สามารถดำเนิน การได้ตามเป้าหมาย ที่วางไว้ ต้องมีโครงการที่สำคัญอันหนึ่งคือ  โครงการประหยัดน้ำลุ่มน้ำปิง ใน จังหวัดเชียงใหม่ และ จังหวัด ลำพูน โครงการนี้ประกอบด้วยการ ก่อสร้างอาคารบังคับน้ำที่ปากเหมือง ของราษฎร  ที่ได้จัดทำการชลประทานแบบเหมืองฝาย ขึ้นใช้เองในแม่น้ำปิง และสาขาของมันลงไป จนถึงอำเภอฮอด จังหวัด เชียงใหม่  ซึ่งมีจำนวนถึง ๒,๐๐๙ แห่ง เพื่อให้น้ำไหลเข้าไปสองเท่าของ ข้าวในนาจะต้องการใช้   เป็นการจำกัดการใช้น้ำของพืชและข้าว โดยคิดว่าจะขอประหยัดน้ำแต่เพียง ในเดือน สิงหาคม กันยายน และ  ตุลาคม   อันเป็นเดือนที่มีน้ำบ่ามามากแล้ว เมื่อก่อสร้งครบทุกแห่ง จะประหยัดน้ำได้วินาที ละ ๓๖๒ ลูกบาศก์เมตร ในปีหนึ่งจะประหยัดน้ำที่เคยไหลเข้าเเหมืองไปเกิน ความต้องการ ในเขตลุ่มน้ำปิง และ สาขาได้ถึง  ๒,๘๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร  ซึ่งน้ำนี้จะผลิตไฟฟ้า ได้เพิ่มขึ้นและจะใช้ในการเพาะปลุกทุ่งเจ้าพระยาได้ตามแผนการ ดังนั้น โครงการนี้ จึงเป็น โครงการส่งเสริมเศรษฐกิจแห่งชาติ . จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 23:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จากหน้าดังกล่าวนี้ หนังสือจะจัดเรื่อง เขื่อนภูมิพล และ เขื่อนอื่น ตามมาอีก แต่ข้าพเจ้า ขอ นำท่านสู่ เรื่อง โครงการหลัก เจ้าพระยาใหญ่ให้เห็นภาพรวม ทั้งหมด ของ ลุ่มน้ำเจ้าพระยา แล้วจึงจะต่อด้วย การชลประทานราษฎร์ เพื่อจะกลับเข้าสู่เรื่องเขื่อน และ ผลพลอยได้ แต่ละเขื่อน ตามมา     สำหรับ ในช่วงที่หนังสือนี้พิมพ์ออกมาแจก ข้าราชการ ลูกน้องของท่านม.ล. ชูชาติ กำภู นั้น เป็น พุทธศักราช ๒๕๐๘ ซึ่งข้าพเจ้ายังเรียนหนังสืออยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สอง  ต่อไปจาก ป ๗ ในสมัยนั้น  เทียบกับ ปัจจุบัน ซึ่งเขาจบกันที่ ป ๖ แล้วขึ้น มัธยม ๑ และ ๒  ปีของข้าพเจ้าคือ ปีที่เรียน มัธยม ๓ สมัยปี ๒๕๕๐ นี้นั่นเอง แต่ ข้าพเจ้าก็ได้เห็น งานเชื่อนแ ละอ่างเก็บน้ำหลาย แห่ง ที่คุณพ่อ ได้นำไปเยือน แล้ว เช่น เขื่อนเจ้าพระยา เขื่อนภูมิพล อ่างเก็บน้ำบางพระ เขื่อนลำปาว นั้น ได้ไปดูคุณลุงเขยของข้าพเจ้าท่านไปคุมงานก่อสร้าง ไล่ไป ถึง เขื่อนสิรินธรที่ขอนแก่นด้วย เขื่อนเพชรบุรี และ เขื่อนแก่งกระจาน ตลอด จน ปลายยุค ชีวิตของ"พ่อ" ของข้าพเจ้า คือ เขื่อนเจ้าเณร เขื่อนศรีนัครินทร์นั้นก็ จนเรียนมหาวิทยาลัย แล้ว ดังนั้น เมื่อพิมพ์คัดลอกมาถึงตรงนี้ ก็อยากให้ภาพ รวม "เจ้าพระยา" นี้ เต็มที่เสียก่อน  เพราะ บางภาคที่มีปัญหาอยุ่นั้น เช่น อีสาน และ ตะวันออกนั้น "พ่อ" ของข้าพเจ้า ท่านได้เคย กางแผนที่ ทหาร ให้ข้าพเจ้าดู ธรณีวิทยา ประเทศไทย พร้อมทั้งมีเรื่อง เล่า ต่าง ๆ มาให้ฟังเรื่อย ๆ   ท่านชี้ให้ดูว่า ภาคกลางเป็นดินเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ ทางอีสาน และ ตะวันออกชายฝั่งไทยเรานั้น ใต้ผืนดินทั้งหมด เป็น แท่นหินอัคนีขนาดใหญ่ ขวางการเกิด "ตาน้ำ" เหมือนดั่งภาคกลาง  การกักเก็บน้ำ ที่ใต้ดิน เป็นทราย และ หินอัคนี จึงก่อเกิดปัญหาของชนในภาค ดังกล่าว มาอย่างต่อเนื่อง  หาก ใครมิเคยได้ รุ้จักดิน เช่นการ สำรวจทางธรณีวิทยา อย่างละเอียด จะ เกิดอคติ ต่อ กรมชลประทาน มาเสมอ เพราะคิดว่า ชลประทาน นี้ไม่เอาไหน ไม่สามารถพัฒนาน้ำทาง อีสานกับตะวันออกได้ดีเลย... ก็เก็บเท่าไหร่ น้ำก็ซึมบ่อทรายหายลงไปหมด เพราะไม่มีตาน้ำ มีแต่แผ่น หินอัคนีใต้นั้นเสียเป็นส่วนใหญ่              ดังนั้น จึงขอเข้าเรื่อง เจ้าพระยาใหญ่ ต่อไป จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ธ.ค. 50 23:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โครงการเจ้าพระยาใหญ่ (คัดลอก จากหน้า ๑๒๑  หนังสือ "ที่ระลึก อายุ ครบ 60 ปีม.ล. ชูชาติ กำภู 4 มกราคม 2509 " ) โครงการเจ้าพระยาใหญ่  เป็นโครงการที่สำคัญที่สุดในด้านการเกษตร ของทุ่งราบภาคกลาง ที่ได้รับการเสนอแนะให้ทำโดยผู้เชี่ยวชาญชาวต่างประเทศถึง ๓ ครั้งด้วยกัน ครั้งแรก โดย นาย  เย โฮมัน วันเดอร์ ไฮเด   ผู้เชี่ยวชาญการชลประทานชาวฮอลันดา (พ.ศ. ๒๔๔ค-พ.ศ. ๒๔๕๒ ในรัชกาลที่ ๕ ) ครั้งที่สอง โดย เซอร์ ธอมัส วอร์ด  ผู้เชี่ยวชาญชาวอังกฤษ (พ.ศ. ๒๔๕๖ ในรัชกาลที่ ๖ )   แต่การเงินของประเทศในสมัยนั้นไม่อำนวยให้ จึงต้องระงับไว้ก่อน ถึงอย่างไรก็ตาม กรม ชลประทาน ( กรมทดน้ำในสมัยนั้น ) ก็ได้ก่อสร้างโครงการย่อย ๆ ของโครงการ เจ้าพระยาใหญ่ บาง โครงการขึ้น  ในบริเวณใกล้ชายทะเลที่น้ำในแม่น้ำท้นตลิ่งได้นานพอก่อน ทังนี้ โดยการเสนอแนะของ เซอร์ ธอมัส  วอร์ด ครั้งที่ ๓ ใน พ.ศ. ๒๔๙๑  คณะผู้เชี่ยวชาญขององค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ ( FAO) ก็ได้ให้ความสนับสนุนโครงการเจ้าพระยาใหญ่ของกรมชลประทานอีกครั้งหนึ่ง (ในรัชกาล ที่ ๙-รัชกาลปัจจุบัน ) ในครั้งนี้ รัฐบาลเห็นชอบด้วย   จึงขอกู้เงินจากธนาคารโลก เป็นจำนวน ๑๘ ล้าน เหรียญอเมริกัน โดยเสียดอกเบี้ยร้อยละ ๔ ต่อปี  ต้องชำระคืนให้เสร็จสิ้น ภายในเวลา ๒๐ ปี สัญญา ลงวันที่ ๒๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๓  ทั้งนี้ เป็นเงินกู้รายแรกที่ธนาคารโลกให้ประเทศไทยใน เอเซียและ ตะวันออกไกล เงินจำนวนนี้  ส่วนใหญ่ กรมชลประทาน ได้นำไปใช้จ่าย ในการซื้อเครื่องจักร เครื่องมือ และ วัสดุต่าง ๆ ที่ไม่สามารถ จะผลิตขึ้นเอง ในประเทศได้ โดยให้บริษัท ต่าง ๆ ทั่วโลกเข้าแข่ง ขันประกวดราคากัน   มีบริษัทที่เข้าประกวดราคาสิ่งของต่าง ๆ รวมแล้วเกือบ ๑,๕๐๐ บริษัท โดยวิธีนี้ ทำให้ ประหยัดเงินได้ประมาณ ๔๕ ล้านบาท นอกเหนือไปจากเงินกู้แล้ว  รัฐบาลได้ตั้งเงินงบประมาณ แผ่นดินสมทบอีก ๑,๐๖๗.๗ ล้านบาท การเตรียมอัตรากำลัง ประเทศไทย เป็นประเทศกสิกรรม รัฐบาลทุกยุคทุกสมัย จึงส่งเสริมให้มีการชลประทาน อย่างรวดเร็ว   แต่การสร้างโครงการชลประทานนั้น   นอกจากจะต้องอาศัยเงินทุน เครื่องจัก  เครื่องมือ และ วัสดุก่อสร้าง ต่าง ๆ แล้ว จะต้องอาศัยกำลังคนเป็นปัจจัยสำคัญ ในการทำงานด้วย คนทำงานใน ระดับนายช่าง และ ช่าง   เป็นปัญหาสำคัญที่สุด นายช่างที่สำเร็จจากมหาวิทยาลัย หรือ สถาบันการศึกษา ในระดับเดียวกัน  จะต้องใด้รับโอกาส ในการปฏิบัติงานเพื่อฝึกฝนตนเองเป็นเวลานานถึง ๑ๆ-๑๕ ปี จึง จะมีความสามารถพอที่จะควบคุม และ ดำเนินงานสำคัญต่าง ๆ เป็นที่ไว้วางใจได้ ตั้งแต่ กรมชลประทานได้เริ่มสร้างโครงการป่าสัก ได้เป็นโครงการแรก ใน พ.ศ. ๒๔๕๘ ก็ได้ เริ่มสะสมกำลังช่างเป็นต้นมา   แต่ถึงกระนั้น อัตราการขยายตัวของงานก็มีมากกว่า  กรมฯ จึงเปิด "โรงเรียนช่างชลประทาน"ขึ้น  เมื่อวันที่ ๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ โดยรับนักเรียนจากผู้ที่สำเร็จเตรียม อุดมศึกษา แผนกวิทยาศาสตร์ นอกจากนั้น  ยังได้เปิดโอกาสให้ช่างจัตวาของกรมชลประทาน ที่ได้รับ เงินเดือนไม่เกิน ๕๐ บาท เข้าร่วมเรียนด้วย กำหนดเวลาเรียน ๒ ปี  เมื่อสำเร็จแล้ว กรมชลประทาน บรรจุให้เป็นข้าราชการชั้นจัตวา เงินเดือน ๕๐ บาท  โรงเรียนช่างชลประทานสมัยแรกนี้ เปิดการสอนอยู่ ๔ รุ่น ก็หยุดไป ขณะนี้มีจำนวนผู้ทีสำเร็จการศึกษาและยังคงรับราชการอยู่ในกรม ชลประทาน ๑๒๕ คน จากจำนวนนักเรียนทั้งหมด  ๒๑๘ คน ในการก่อสร้างโครงการเจ้าพระยาใหญ่ ทั้งหัวงาน และ ระบบการ ส่งน้ำ กรมชลประทาน ก็ได้ กำลังจากผู้ที่สำเร็จการศึกษานี้   ร่วมกับช่างและ นายช่างที่สำเร็จจากสถาบัน อื่น ๆ ในประเทศไทยช่วยกันทำงานจนสำเร็จ (มีต่อ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันพ่อแห่งชาติ 01:13:53 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เมื่อสงครามโลกครั้งที่ ๒ สิ้นสุดลงแล้ว ปัญหาเรื่องช่างและ นายช่างไม่พอทำงานเกิดขึ้นอีก จึงเปิดโรงเรียนช่างชลประทานขึ้นอีกครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ ๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๙๒ เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "โรงเรียนการชลประทาน " ขยายเวลาเรียนเป็น ๓ ปี นักเรียนที่สำเร็จออกมาได้รับการบรรจุเป็นข้าราช การชั้นตรี  อัตราเงินเดือน ๙๐ บาท ซึ่งปัจจุบันนี้  โรงเรียนการชลประทาน ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น และ โอนไปเป็น "คณะวิศวกรรมชลประทาน" ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์แล้ว  ผู้ที่สำเร็จ การศึกษา ตามปลักสูตร ๕ ปี จะได้รับปริญญาช่างชลประทานบัณฑิต และ มีสิทธิเข้าทำงานด้านวิศวกรรมโยธาได้ โดยทั่วไป ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ การสำรวจ การสำรวจ ภูมิประเทศ เพื่อทำการชลประทานนั้น กรมชลประทานได้ทำการสำรวจครั้งใหญ่ ในปี พ.ศ. ๒๔๘๒ เป็นต้นมา จนกระทั่งถึงปี พ.ศ. ๒๔๙๒ ซึ่งเป็นปีที่รัฐบาลไทย ส่งผู้แทนไปขอกู้ เงินจากธนาคารโลกนั้น กรมชลประทานก็ได้มีแผนที่ Contour มาตราส่วน ๑ : ๒๐,๐๐๐  ที่แสดง แนวคลอง และ อาคารของระบบการส่งน้ำ  นำไปแสดงต่อธนาคารโลก ด้วย  เมื่อได้กู้เงินแล้ว การ สำรวจภูมิประเทศนี้ ได้กระทำเพิ่มเติมอีก จากปี พ.ศ.๒๔๙๕  ถึง พ.ศ.๒๔๙๙ ในการสำรวจทางอุทกวิทยานั้น  ความจริงการสำรวจน้ำนั้น ได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ใน รัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยที่พระองค์ท่านได้โปรดเกล้าให้สร้างเสาหินสำหรับวัดระดับ น้ำประจำปี  ของทุ่งราบเจ้าพระยา  ที่จังหวัด พระนครศรีอยุธยา เมื่อ่ปีเถาะ พ.ศ. ๒๓๗๔ เป็นเวลา ๑๓๔ ล่วงมาแล้ว (นับตามบทความเขียนในปี พ.ศ.๒๕๐๘-ผู้คัดลอก )  ทั้งนี้ก็เพื่อต้องการทราบสภาวะ ของน้ำในปีต่างๆ เป็นต้นว่า น้ำงาม น้ำแล้ง หรือน้ำท่วมใหญ่     อันเป็นผลสท้อนต่อการทำนา ซึ่งเป็น หลักประกันการเศรษฐกิจของชาติทุกสมัยมาโดยตรง   การวัดระดับน้ำได้ดำเนินติดต่อกันมาจนถึงกระทั่ง ปี พ.ศ.๒๔๔๘ คือประมาณ ๗๔ ปี ต่อมารัฐบาลได้ตั้ง กรมชลประทานขึ้น จึงได้เริ่มทำการสำรวจ น้ำขึ้นทั่วประเทศ เป็นโครงการใหญ่นับแต่นั้นเป็นต้นมา ดังนั้น ในการออกแบบก่อสร้างโครงการ เขื่อนเจ้าพระยา กรมชลประทานก็มีสถิติทางอุทกวิทยานานเกินพอ สำหรับใช้งานนี้ การออกแบบ กรมชลประทานได้ขอยืมนายช่างออกแบบชั้นอาวุโสของกรมชลประทานอเมริกัน  ๒ นาย คนหนึ่งเป็นหัวหน้าควบคุมการออกแบบตัวเขื่อนเจ้าพระยา   อีกคนหนึ่งเป็นหัวหน้าควบคุมออกแบบ ระบบการส่งน้ำ นายช่างชั้นรอง ๆ ลงมาเป็นนายช่างไทยของกรมชลประทาน ทั้งสิ้น การควบคุม การออกแบบทั้งหมดนี้ ท่านอธิบดีกรมชลประทาน ม.ล.ชูชาติ กำภู เป็นผู้ควบคุมโดยใกล้ชิด  และตาม หลักการก่อสร้างงานใหญ่ ๆ เช่นนี้ จำเป็นจะต้องมีนายช่างที่ปรึกษาของบริษัทใด บริษัท หนึ่ง ร่วมให้ ความคิดเห็นอยู่ด้วย  กรมชลประทานจึงได้ขอให้กรมชลประทานอเมริกันเป็นคณะที่ปรึกษาในการ ออกแบบนี้ (มีต่อ ) (ภาพ การดูงานของคณะข้าราชการชลประทาน ที่สหรัฐอเมริกา ปี ๒๔๙๐ ) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ วันพ่อแห่งชาติ 01:28:44 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่งมาเห็นกระทู้ น่าสนใจมาก ขอบคุณครับ จากคุณ : NickyNick - [ วันพ่อแห่งชาติ 15:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 29 การก่อสร้างตัวเขื่อน ในปี พ.ศ. ๒๔๙๕  การสำรวจหัวงาน การวางแนวคลองสายใหญ่ คลองซอย   คลองแยก และการจัดซื้อที่ดิน  ของโครงการชลประทานเขื่อนเจ้าพระยา   ได้จัดทำเสร็จไปแล้วเป็นส่วนใหญ่ เครื่องจักรเครื่องมือวัสดุก่อสร้างที่ซื้อจากต่างประเทศ   ก็ตกเข้ามาถึงกรุงเทพฯ ประมาณ ๖๐%   การ คำนวณอาคารและการส่งน้ำขั้นสุดท้ายก็ได้สำเร็จลุล่วง ไปตามแผนกำหนดงาน  กรมชลประทานได้ เปิดหน้าผาเขาแก้ว ริมทางหลวงพหลโยธิน  ห่างจากหัวงานไปทางทิศเหนือ  เป็นระยะทางประมาณ ๓๐ กม. เพื่อนำหินมาใช้ในการผสมคอนกรีตเป็นส่วนใหญ่  ส่วนทรายใช้ทรายที่โกยจากท้องแม่น้ำ ในบริเวณใกล้เคียงหัวงานได้ รวมความแล้ว  ปริมาณงานเบื้องต้นที่ได้จัดทำ ทั้งหมดในปี พ.ศ.๒๔๙๕ นี้เพียงพอสำหรับการก่อสร้างที่จะเริ่มขึ้นในปี พ.ศ.ท ๒๔๙๖ ได้ จึงได้ทำพิธีวางศิลาฤกษ์ เมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๙๖ ลักษณะของเขื่อนเจ้าพระยา ประกอบด้วยเขื่อนระบายน้ำ เป็นเขื่อนขนาดช่องกว้าง ๑๒.๕๐ เมตร จำนวน ๑๖ ช่อง ตัวเขื่อนมีความกว้างทั้งหมด  ๒๓๗.๕๐ เมตร สูงจากพื้นท้องน้ำ ถึง สันตอม่อ ๑๔.๐๐ เมตร ฐานของเขื่อนระบายเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กหนัก   ตอนใต้ตอม่อมี ความหนา ๒๕๐ เมตร   ใต้ฐานไม่มีเข็มรองรับ เพราะพื้นดินเบื้องล่างเป็นทราย รับน้ำหนักได้โดย ไม่ต้องใช้เข็มราก แต่ได้ตอกเข็มพืดเหล็กเพื่อกันน้ำลอดใต้ฐานไว้ ตัวตอม่อเป็นคอนกรีตเสริม เหล็กหนา ๒.๕๐ เมตร   ยาว ๓๐.๐๐ เมตร มีระดับสันตอม่ออยู่ที่ -/- ๑๙.๐๐ มีสะพานติดตั้งเครื่องกว้าน สำหรับยกบานระบายเหล็กทั้ง ๑๖ บาน และยังมี สะพานสำหรับ การ จราจร กว้าง ๗.๐๐ เมตร ทางเท้า ๒.๐๐ เมตร รถหนัก ๒๐ ตัน ข้ามได้อีกสะพานหนึ่ง สำหรับประตูน้ำอยู่ติดกับเขื่อนระบายด้านขวามือ    โดยมีธรณีด้านเหนือน้ำอยู่ที่  -/- ๑๑.๐๐   พื้นอ่าง อยู่ที่ระดับ -/-๔.๓๐ ความกว้างของอ่าง  ๑๔ เมตร ความยาวของอ่าง ๑๗๐.๕๐ เมตร สะพานจราจรตอนข้ามประตูน้ำทำเป็นสะพานหกได้ เพื่อให้เรือซึ่งมีหลังคาสูงมากผ่านไปได้ โดยสะดวก สำหรับ ทางดานตอม่อริมซ้ายของเขื่อนระบายน้ำ  ได้สร้างโรงไฟฟ้าพลังน้ำผลิตกระแสไฟฟ้า ได้เป็นจำนวน ๓๐๐ กิโลวัตต์  เพื่อใช้ปิดเปิดบานระบายและ บานประตูน้ำ พร้อมทั้งจุดไฟฟ้าให้ความ สว่างในบริเวณหัวงานด้วย ในการเปลี่ยนทางน้ำเดิมให้ไหลผ่านเขื่อนนี้  ต้องขุดช่องลัดมีขนาด ความกว้าง ๒๓๗.๕๐ เมตร   มีความยาว ๙๐๐.๐๐ เมตร การปิดลำน้ำเดิมด้วยทำนบดิน  กระทำในตอนเย็นของวันที่ ๒๕ มกราคม  พ.ศ. ๒๔๙๙ ปิดเสร็จในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น    และได้ก่อสร้างทำนบดินให้สูงขึ้นมาเป็น ทำนบดินสูง ๑๕.๐๐ เมตร  ยาว ๒๕๐ เมตร ตอนบนกว้าง ๑๕.๐๐ เมตร   ทำผิวถนนกว้าง ๘.๐๐ เมตร  ตอนฐานกว้าง ๑๒๐ เมตร  ทำนบดินนี้เสร็จเมื่อเดือน  กรกฎาคม   พ.ศ. ๒๔๙๙ กรมชลประทานได้ปล่อยให้เรือแพซึ่ง คอยผ่านประตุน้ำอยุ่  ตั้งแต่ต้นปี ผ่านประตุน้ำไปได้   ในวันที่ ๑๔ สิงหาคม ปีเดียวกัน เพื่อความปลอดภัยไม่ให้น้ำไหลข้ามเขื่อนได้ กรมชลประทานได้สร้างฝายระบายน้ำ ฉุกเฉินบนคันกั้นน้ำใหญ่ เหนือเขื่อนฝั่งซ้าย มีความยาว ๑ กม. มีระดับฝายอยุ่ที่ -/-๑๗.๐๐ ซึ่ง สามารถจะระบายน้ำหลากในรอบ ๑๐๐ ปี ได้ สำหรับพิธีเปิดเขื่อน  ได้กระทำขึ้นในวันที่ ๗ กุมภาพันธ์  พ.ศ. ๒๕๐๐ โดยพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงเสด็จมาเป็นองค์ประธาน (มีต่อ )   พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงลงพระปรมาภิไธย บนแผ่นศิลาจารึก ในพิธีเปิดเขื่อนเจ้าพระยา                                     ๗  กุมภาพันธ์  ๒๕๐๐ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 6 ธ.ค. 50 02:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณ : NickyNick ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 04:38:49 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 6 ธ.ค. 50 02:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขออนุญาตคุณทิกิ นำภาพที่เก็บไว้นานแล้วมาร่วมเทิดพระเกียรติครับ เก็บไว้เฉยๆ ก็กระไรอยู่ ต่อไปสูญหายแล้วจะเสียดาย ถือให้เป็นประโยชน์กับทุกคนที่เข้ามาอ่านครับ เป็นโปสการ์ดคราวพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินเปิดเขื่อนภูมิพล อำเภอสามเงา จังหวัดตาก เมื่อวันที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๐๗ จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:09:00 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หลังภาพบอกว่า โดยห้องภาพสมชายโอสถ ร.1/9 เขื่อนภูมิพล จ.ตาก ข้างท้ายมีเลข "3" ประกอบ คงจะบอกว่าเป็นโปสการ์ดแผ่นที่ ๓ ครับ จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ภาพต่อไป เป็นโปสการ์ดแผ่นที่ ๕ ทรงเสด็จพระราชดำเนินชมทิวทัศน์บริเวณเหนือน้ำ เขื่อนฯ จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โปสการ์ดแผ่นที่ ๘ ภาพวิวของอ่างเก็บน้ำเหนือเขื่อน และบริเวณบ้านพัก จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โปสการ์ดแผ่นที่ ๙ ภาพวิวแสดงส่วนโค้งของเขื่อน ..... มาลบภาพ ภาพซ้ำ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 10:27:19 จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ข้างบนภาพผิด เอาใหม่ โปสการ์ดแผ่นที่ ๙ ภาพวิวแสดงส่วนโค้งของเขื่อน จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 37 โปสการ์ดแผ่นที่ ๑๑ ภาพวิวบริเวณหน้าเขื่อนฯ จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:19:42 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โปสการ์ดแผ่นที่ ๑๒ ภาพวิวด้านหน้าเขื่อน ยามราตรีกาล จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 39 โปสการ์ดแผ่นที่ ๑๓ ภาพวิวแสดงส่วนโค้งของเขื่อนฯ จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โปสการ์ดแผ่นที่ ๑๔ ภาพวิวบริเวณท้ายเขื่อนฯ จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ภาพชุดนี้ควรมีอย่างน้อย ๑๔ ภาพ ขออภัยคุณทิกิเป็นอย่างสูงที่ไม่สามารถนำมารวบรวมได้ทีเดียวพร้อมกันทั้งหมด แต่ก็คงพอเห็นภาพเก่าๆ เหล่านี้เป็นตัวอย่างบ้าง ความจริงพอมีภาพเก่าๆ ของประตูน้ำชลมาร์คฯ ที่สามชุก ประตูน้ำโพธิ์พระยาที่อำเภอเมืองสุพรรณบุรี เขื่อนกระเสียวที่ด่านช้างอีก หรือเขื่อนเจ้าพระยาชัยนาทอยู่บ้าง แต่ขอขัดจังหวะเท่านี้ก่อนครับ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 10:28:43 จากคุณ : NickyNick - [ 6 ธ.ค. 50 10:25:29 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตื่นเต้นกับภาพ เขื่อนยันฮี หรือ เขื่อนภูมิพล ที่คุณ NickyNick นำมาให้ค่ะ สำหรับตัวเอง ไม่มีเวลาค้นภาพ เลย เพราะ ติดงานตรวจหนังสือพระที่เร่ง ด่วนอยู่ นำมาลงได้เท่าที่มีในหนังสือ หรือ ติดอยู่ในเครื่องเท่านั้นนะคะ ปลื้มกับภาพ มากค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 6 ธ.ค. 50 22:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ก่อนอื่นกราบขออภัยท่านที่ รออ่านต่อ เพราะ มีปัญหา กับงานบุญเร่งด่วนอยู่เรื่องหนึ่ง ติดตามได้ที่ กระทู้นอกเรื่อง ถนนนักเขียน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6021906/W6021906.html#33 ขอเวลาข้าพเจ้า หยุด หายใจสักเล็กน้อย เพื่อบรรเทาความเครียด เพราะ เรื่องนั้น ก็เป็นเรื่อง " ถวายบุญ เฉลิมพระชนมพรรรษา ๘๐ พรรษา " นี้ เช่นกัน และ เป็นเรื่อง หนักอกหนักใจ ทับให้ข้าพเจ้า ใกล้ตายอยู่ขณะนี้ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ธ.ค. 50 01:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่เป็นไรครับ นานเท่าไรก็รอได้ จากคุณ : NickyNick - [ 9 ธ.ค. 50 10:13:51 ]