เรื่องแรก The Mystery of Rampo ได้ดูมานานพอควรแล้ว หนังสวย ดนตรีเพราะ เรื่องดี นารีงาม เกี่ยวกับชีวิตของเอโดงาวะ รัมโป เอามาผสมกับตัวละครอเคจิ โคโกโร่ (ไปอ่านเพิ่มเติมในบล็อกคุณเหมียวยิ้มได้) เรื่องนี้มีคนแซวว่านักสืบอาเคจิ โคโกโร่สมัยใหม่เชียว ใส่ต่างหูข้างนึงเสียด้วย ฮ่าๆ
แต่เรื่องหลัง Rampo Jigoku (นรกรัมโป) หรือ Rampo Noir ก็มีตัวละครอเคจิ โคโกโร่เหมือนกัน สมัยใหม่ไม่แพ้กันด้วย เพราะไว้ผมยาว เรื่องนี้เพิ่งได้ดูเมื่อคืน สัมผัสอารมณ์เหวอ, วาบหวาม, สะอิดสะเอียน และเพี้ยนหลุดโลกพอดู หนังน่าจะติดเรต R เพราะมีฉากเปลือย ใช้ความรุนแรง และหลั่งเลือดอย่างโจ่งแจ้ง แต่ก็หมดจดด้วยสีสันและมุมกล้องตลอดทั้งเรื่อง
หนังเรื่องนี้เป็น anthology film คือเป็นหนังสั้นต่างผู้กำกับ ทั้งหมด 4 เรื่องมาฉายต่อกัน ทั้งหมด (บ้างว่า 3 ใน 4) ดัดแปลงมาจากเรื่องสั้นสยองขวัญสั่นประสาทของเอโดงาวะ รัมโป ได้แก่เรื่อง "หลุมบนดาวอังคาร", "นรกในกระจก", "หนอนสีเขียว" และ "แมลง" โดยเฉพาะเรื่องสุดท้าย เพี้ยนได้ใจจริงๆ
เฉพาะเรื่อง "นรกในกระจก" และ "หนอนสีเขียว" มีแปลเป็นภาษาไทยแล้วในรวมเรื่องสั้นชุด สยองขวัญ ของสำนักพิมพ์ผีเสื้อ และชุด ห้องสีเลือด ของสำนักพิมพ์สยามฯ ใครเคยอ่านคงประทับใจว่า มนุษย์ที่เขาไปอาศัยอยู่ในลูกบอลกระจกจะพบกับความวิปริตขนาดไหนบ้าง
หนังสองเรื่องนี้เก่าแล้ว The Mystery of Rampo ฉายปี 1994 ส่วน Rampo Noir ฉายปี 2005 ใครอยากดูลองหาตามร้านขายดีวีดีในอินเตอร์เน็ตครับ
จากคุณ :
เอวังด้วยประการฉะนี้
- [
วันพ่อแห่งชาติ 11:27:22
A:58.64.89.25 X:
]