ความคิดเห็นที่ 1 ผมเห็นด้วยในแง่ที่ว่า นักอ่านรุ่นใหม่ๆในบ้านเรา มักจะรู้จักแต่ 4 เรื่องที่ว่ามา คนที่ชอบอ่านจริงๆ อาจรู้จักกว้างขึ้นมาอีกหน่อย ผมมองว่าปัญหาจริงๆ ไม่ใช่ว่ามีคนอ่านน้อย ยอดขายและกระแสของนิยาย หรือการ์ตูนแนวนี้ สามารถฟันธงได้ว่า รหัสคดีมีที่ยืนในเมืองไทยแน่นอน แต่ปัญหาหลักๆอยู่ที่ การตลาดและความคาดหวังมากกว่า งานของนักเขียนไทยมักไม่ได้รับการโปรโมท ไม่ได้รับความสนใจ และความคาดหวังต่อตัวงานก็สูงนะ ผมว่าสูง คือส่งต้นฉบับไปแล้วผ่านยาก พิมพ์ออกมาขายแล้ว ก็ไม่เด่น ขายไม่ดี เหมือนโดนกระแสของนอกกลบหมด คำถามคือ ในแง่ สนพ. จะสามารถโปรโมทนิยายแนวนี้ของนักเขียนไทยอย่างไรดี คำถามที่สำคัญกว่า...แล้วนักเขียนไทยสามารถตอบสนองความคาดหวังได้รึยัง? เพราะโปรโมทดีแค่ไหน ถ้างานไม่ดีจริง กลับจะส่งผลลบมากกว่าผลดี บางทีเราอาจต้องรอใครสักคน มาสร้างกระแสเหมือนที่ไวท์โรดทำกับแฟนตาซีกระมัง ผมไม่ได้บอกว่าไวท์โรดเป็นงานเขียนชั้นดี แต่มันก็สร้างกระแสให้เกิดแฟนตาซีฟีเวอร์ได้ ผนวกกับกระแสของแฮรี่ด้วย ทำให้แฟนตาซีในวันนี้กลายเป็นงานตลาดที่ขายได้และมี ฐานคนอ่านในวงกว้าง เรื่องมาตรฐานและคุณภาพของงานเขียนก็เป็นอีกเรื่อง แต่อย่างน้อย มันก็จุดประกายได้สำเร็จและส่งผลกระทบต่อนักอ่านรุ่นใหม่ๆได้ กำลังซื้อและกระแสอยู่ในมือวัยรุ่นครับ ถ้าจะสร้างกระแสก็ต้องจับไปที่วัยรุ่น แล้วพอเขาโตขึ้น ก็จะแตกหน่อมาเสพอีกระดับหนึ่งที่ดีขึ้นเอง แล้วกระแสก็จะส่งทอดต่อไปยังอีกรุ่น ไปเรื่อยๆ ถ้าวันนั้นไม่มีนิยายอย่างไวท์โรดและบารามอสเกิดขึ้น แค่กระแสแฮรี่อย่างเดียว คงไม่สามารถ กระตุ้นตลาดได้มากขนาดนี้หรอกครับ เหมือนตอนที่ดาวินชี่โค้ดเข้ามา ก็บูมมากๆ แต่นักเขียน ไทยไม่มีใครใช้โอกาส ณ จุดนั้น สร้างกระแสต่อได้เหมือนที่ไวท์โรดและบารามอสทำกับแฟนตาซีั การตอบสนองต่อความคาดหวังของคนอ่านไม่ใช่เรื่องง่าย แฟนตาซีจะจินตนาการเวอร์อย่างไร ก็ได้ อยู่ที่ว่าออกมาแล้วโดนใจคนอ่านไหม แต่รหัสคดีทำแบบนั้นไม่ได้ ขอบเขตของจินตนาการถูก จำกัดในมิติของคำว่า เหตุผล ตรรกะ ความสมจริง การสร้างเงื่อนปม และสำหรับสมัยนี้ก็ต้อง อิงหลักวิทยาศาสตร์ได้ในระดับหนึ่งด้วย อีกประเด็นที่น่าสนใจคือ แล้วรหัสคดีที่มี "ขนบแบบไทยๆ" ควรมีลักษณะและรูปแบบอย่างไร? และการนำเอาทริคจากนิยายเรื่องอื่นๆมาดัดแปลงใช้ จะถือเป็นการลอกหรือไม่? คือผมมองว่า ถ้าเป็นทริคที่อิงกับข้อเท็จจริงที่ใครๆก็รู้ได้ ก็คงไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าเอามาจาก ทริคระดับคลาสสิกล่ะครับ เช่น คดีฆาตกรรมในโรงแรม ผู้ตายถูกแทงตายในห้องของตัวเอง สืบไปสืบมา พบว่าฆาตกรมี 12 คนคือแขกคนอื่นๆที่พักอยู่ชั้นเดียวกัน ผลัดกันเข้า่ไปแทงคน ตายคนละที มียามของโรงแรมที่ประจำชั้นนั้นเป็นพวกแล้วคอยดูต้นทางให้ จะเกิดอะไรขึ้น? (คงไม่ต้องบอกนะว่ายกมาจากเรื่องไหน) จะโดนด่าว่าลอกทริคมามั้ย นี่ผมยกแบบให้เห็นชัดๆ นะครับ ถ้าจะให้เนียนกว่านี้ ก็ทำได้อยู่แล้ว แต่คนที่อ่านมาเยอะๆจะดูออกแน่นอน สาเหตุหนึ่งที่การ์ตูนดังอย่างคินดะอิจิและโคนันไปไม่รอดในอเมริกา ก็เพราะเรื่องนี้แหละ โดนด่าว่าไปลอกมาจากนิยายเรื่องดังๆของเขาทั้งนั้นเลยนี่กว่า ประมาณนั้น ตกลงว่าการเอาทริคจากนิยายเรื่องอื่นมาดัดแปลงใช้ ดัดแปลงแล้วนะครับ ไม่ใช่ตัดแปะลง ไปตรงๆ จะถือว่าลอกรึเปล่า งั้นแล้วทำไมการ์ตูนสองเรื่องนี้ถึงดังได้ในญี่ปุ่นล่ะ? จากคุณ : sundown (sundown) - [ 18 ธ.ค. 50 11:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ส่วนตัวคิดว่าที่คนไทยติดนิยายสืบสวนแบบต่างชาติ  เพราะคนไทยได้รับอิทธิพลจากต่างประเทศเข้ามา  คนเมืองดำเนินชีวิตตามแบบตะวันตกและบางครั้งก็มองเห็นแบบไทยว่าล้าสมัยหรือไม่คลาสสิก  การได้อ่านนิยายสืบสวนจากต่างประเทศซึ่งทำให้ดูเหมือนเรื่องไกลตัวในบางครั้งจะทำให้เรามองไม่เห็นถึงจุดนี้   ตรงกันข้าม  นักเขียนไทยจะเขียนนิยายสืบสวนที่โดนใจคนไทยด้วยกันเองได้   เราคิดว่าคงต้องรอหนังสือที่จุดชนวนได้อย่างแท้จริง  คือเป็นหนังสือที่โด่งดังและผสมผสานความเป็นปัจจุบันสมัยและความเป็นไทยได้อย่างลงตัว  ซึ่งแน่นอนว่าทำได้ยาก   เพราะนอกจากนักเขียนนิยายสืบสวนหน้าใหม่กำลังสั่งสมประสบการณ์อยู่นั้น   นักเขียนผู้มีชื่อเสียงหลายต่อหลายท่านได้รับความนิยมและรางวัลต่างๆจากผลงานที่เขียนขึ้นโดยหลักปรัชญาหรือหนังสือจำพวกให้ความบังเทิงทางสมอง (ในแง่ของความสูงส่ง) มากกว่า  งานเขียนที่เน้นความบันเทิงทางอารมณ์เท่านั้น   ส่วนตัวก็คอยหวังให้วงการนิยายสืบสวนไทยพัฒนาและก้าวขึ้นสูงระดับเดียวกับนิยายของนักเขียนมือหนึ่งของไทยเล่มอื่นๆ อยากให้มีนักสืบไทยสักคนที่เป็นที่รู้จักของต่างชาติและต่างชาติให้ความสนใจ   ตอนนี้นิยายสืบสวนเป็นที่แพร่หลายในวงการนักอ่านไทยมาก  แต่นิยายสืบสวนที่คนไทยเขียนนี่น่ะสิที่มีน้อยหรือไม่ก็ไม่เป็นที่นิยมของคนอ่าน  คนไทยมักอ่านของต่างชาติมากกว่า  แต่ก็ชื่นชมสำนักพิมพ์นานมีนะคะที่พยายามปั้นนักเขียนนิยายแนวสืบสวนขึ้นมา  นั่นเป็นสิ่งที่ดีมากที่มีคนให้โอกาส  อย่างไรก็ตาม  วงการนิยายสืบสวนไทยจะดังขึ้นได้  ถ้าทุกคนช่วยกันค่ะ  (ออกแนวสามัคคีชุมนุมซะแล้ว)  ช่วยกันสนับสนุน เขียน อ่าน วิขารณ์ ปรังปรุง จะนำนิยายแนวนี้ไปสู่เวทีนิยายไทยชั้นดีได้แน่นอน จากคุณ : epitomist (jay_mayz) - [ 18 ธ.ค. 50 21:06:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ได้ตอบกระทู้มานาน (แต่ก็ตามอ่านมาตลอด) ในฐานะที่เขียนนิยายแนวนี้ด้วย ก็ต้องยอมรับว่านักเขียนต่างประเทศเค้าบ่มเพาะตัวเองมานานหลายสิบปี แต่สำหรับนักเขียนไทยมีเชื้อไฟเพียงไม่กี่คนแล้วก็เงียบหายไป ทำให้งานแนวสืบสวนของไทยขาดการพัฒนาตามกาลเวลา ผมไม่แปลกใจว่าทำไมนักอ่านไทยไม่หยิบจับงานนักเขียนไทย เพราะโดยส่วนตัว ผมก็เลือกหยิบจับนิยายแปลก่อน เพราะอย่างน้อย งานเขียนต่างประเทศที่ถูกนำมาแปล ย่อมต้องมีจุดเด่นที่ชัดแจ้งมาแล้วในประเทศของพวกเค้า และรับประกันคุณภาพแล้วระดับหนึ่ง (แต่รสนิยมอาจไม่ถูกใจคนไทยบ้าง) ประเทศไทยคงจะเป็นประเทศที่นักเขียนต้องพึ่งพาตัวเองสูงนะ (ผมว่า) ไม่ว่าจะในแง่ของรสนิยมของนักอ่าน ขนาดของตลาด ฯลฯ เรื่องนิยายสืบสวนไทยที่จะมาจุดชนวนคนอ่านผมว่าก็คงเป็นไปได้ยากเช่น กัน เพราะหากนิยายไม่ท๊อบฟอร์มจริง ๆ คงไม่สามารถขายได้แบบถล่มทลาย หรือหากนิยายสืบสวนเกิดได้ซีไรต์ขึ้นมา ก็คงจะขายได้แต่เฉพาะเล่มนั้นเล่มเดียว ผมก็ได้แต่หวังว่า นักเขียนที่เขียนแนวนี้จะการันตีคุณภาพงานเขียนของตัวเองไปได้เรื่อย ๆ และยาวนาน นักเขียนคนเดียวคงไม่พอที่จะปลุกตลาดนิยายสืบสวนบ้านเราให้ตื่นได้ หากแต่ต้องมีกลุ่มนักเขียนที่เทใจให้กับนิยายแนวนี้ออกมาสืบเนื่องและยาวนาน ปีนึงผมอาจจะเขียนได้อย่างมากก็สองเล่ม ถ้ามีสักห้าคน นักอ่านก็จะมีงานเขียนสืบสวนแบบไทย ๆ ได้หยิบตลอดทั้งปี ผมดีใจนะครับว่า น้องรตกร ได้พยายามผลักดัน และเปิดเว็บไซต์ของนิยายรหัสคดีสายเลือดใหม่ ถึงเราจะไม่เคยเจอหน้ากัน แต่อย่างน้อยก็รู้ว่ามีพวกเราร่วมกันเขียนนิยายป้อนสู่ตลาดตลอดเวลา สักวันแหละครับ เมื่อมีคนเริ่มหยิบอ่านหนึ่งคน ก็จะมีคนที่สองและสามตามมา ขึ้นอยู่กับความอดทนของเหล่านักเขียนกันแล้ว บางทีอาจจะต้องใช้เวลาเป็นสิบปียี่สิบปี กว่าจะทำให้ตลาดตื่น อย่าไปกังวลกับนิยายแปลจากต่างประเทศเลยครับ เพราะนั่นจะทำให้เราเห็นมาตราฐานของงานเขียนชั้นเลิศ แล้วนำมาปรับปรุงในงานของเรา ปล. ข่าวดีหรือเปล่า ? ที่ B2S เซ็นทรัลเวิร์ด กับ TBT มีชั้นสำหรับนิยายสืบสวนไทยโดยเฉพาะเลยนะครับ รีบ ๆ เขียนกับเข้า นิยายไทยจะได้ยึดหัวหาดบนชั้นวางหนังสือบ้าง จากคุณ : ม้าใต้ - [ 19 ธ.ค. 50 03:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วนตัวผมเอง ไม่ใช่พวกอิงกระแสครับ อ่านแล้วชอบถึงซื้อ จะของนอก ของแปล ได้รางวัลระดับโลกมากี่รางวัล ผมไม่สนใจเลย ยังไงดี เอาเป็นว่าผมเชื่อมือนักเขียนมากกว่ามั้งครับ ถ้าเป็นงานของคนนี้ที่เคยอ่านแล้วดี เล่มใหม่ออกมา ผมก็จะติดตามต่อ แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าซื้อทุกเล่มนะครับ อย่างของป้า่อกาธา ผมก็ไม่ได้ซื้อทุกเรื่อง เรื่องไหนอ่านแล้วไม่ชอบ ไม่สนุก ก็ไม่ซื้อ หนังสือซีรีย์เดียวเท่านั้นที่ผมซื้อทุกเล่ม คือหนังสือของรหัสคดี เพราะเชื่อมือคุณเรืองเดช ผมมองว่างานแนวรหัสคดีน่ะ เป็นงานเขียนที่ขายตัวเองได้ในระดับหนึ่งอยู่แล้ว คนเราชอบเรื่องลึกลับ ปริศนา ทั้งนั้นแหละ อยู่ที่ชอบมากชอบน้อยเท่านั้นเอง ก้าวสำคัญอยู่ที่การพัฒนาฝีมือของนักเขียน ถ้าทำได้เทียบชั้นของนอกเมื่อไหร่ มันตัองขายได้แน่นอน อาจจะอย่างที่คุึณม้าใต้ว่า ค่อยๆเริ่ม ค่อยๆบูม ไป จากคุณ : sundown (sundown) - [ 19 ธ.ค. 50 06:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมเป็นคนหนึ่งที่พยายามหานิยายสืบสวนไทยมาอ่านอยู่เรื่อย ๆ โดยไม่ได้ตั้งความหวังถึงขนาดที่ว่าอ่านแล้วจะต้องอื้อหือ อ้าหา ซี๊ดซ๊าด กับเนื้อเรื่องและความสามารถของผู้เขียน  ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าผมดูแคลนนิยายสืบสวนไทยแต่อย่างใด  ผมขอแค่อ่านได้เรื่อย ๆ เพลิน ๆ ก็พอใจแล้ว  ถึงจะมีจุดบกพร่องเล็ก ๆ น้อย ๆ บ้างก็ไม่เป็นไร  เสียเงินซื้อนิยายแปลมาตั้งเยอะทำไมจะสนับสนุนคนไทยด้วยกันเองบ้างไม่ได้  แต่เมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้เลือกหยิบนิยายฝีมือนักเขียนไทยมาเล่มหนึ่ง  อ่านแล้วก็ต้องปวดหัวอย่างแรงกับสำนวนภาษาและปัญหาการพิมพ์ผิดส่วนเนื้อเรื่องนั้นผมพอรับได้  ยกตัวอย่างสมมติว่าพระเอกชื่อนายดำนะครับ...ตั้งแต่ต้นการบรรยายเนื้อเรื่องจะเป็นลักษณะ  "สายวันนั้นดำและโอ๋แฟนสาวนัดรับประทานอาหารกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งทั้งสองเลือกสั่งขนมจีบซาลาเปามารองท้องก่อนตามด้วยสุกี้ชุดใหญ่...บลา บลา  บลา" แต่อยู่ดี ๆ วรรคถัดมามันกลายเป็น  "กินไปได้ซักพักผมรู้สึกปวดฉี่เลยไปเข้าห้องน้ำและอีกซักพักเราเลยกลับบ้านพร้อมกัน" เนี่ย จู่ ๆ สรรพนามแทนชื่อพระเอกกลายเป็นผมซะงั้น  ผิดแบบนี้อยู่สี่ห้าครั้ง ไม่เข้าใจว่าทางสำนักพิมพ์ไม่มีการตรวจทานก่อนหรืออย่างไรเหมือนกับว่าคนเขียนส่งต้นฉบับมาอย่างไรก็พิมพ์มันไปซะอย่างนั้น  คนอ่านเจออย่างนี้ก็เข็ดขยาดเผลอ ๆ อาจเกิดอคติกับนิยายสวนไทยก็ได้ใครจะรู้  อยากให้สำนักพิมพ์มีความรับผิดชอบมากกว่านี้จะส่งงานออกตลาดทั้งทีก็ต้องมีมาตรฐานด้วยเพราะไม่เช่นนั้นจะเป็นการทำร้ายนักเขียนเอาน่ะครับ  เฮ้อ..ขออภัยที่บ่นซะเยอะเผอิญมันเพิ่งเจอมาสด ๆ ร้อน ๆ ส่วนเรื่องจะทำยังให้คนอ่านสนใจนิยายประเภทนี้ผมว่าจำนวนเล่มก็มีผลเหมือนกัน  เช่น ถ้ามีแมกซ์เดอะแฮกเกอร์เล่มหนึ่งสองสามวางขายเรียงติดกันบนชั้นคนอ่านก็ต้องคิดบ้างว่าเรื่องนี้ต้องมีดีถึงสามารถออกมาได้หลายเล่มอาจจะลองหยิบซื้อแล้วเกิดติดใจก็ได้  อันนี้ก็ต้องอยู่ที่ความมุ่งมั่นและอดทนของนักเขียนด้วย  เท่านี้แหละครับจบมันดื้อ ๆ อยากพิมพ์มากกว่านี้แต่ขอตัวไปดูสรยุทธ์ก่อน ป.ล.  แมกซ์ฯเล่มสองผมซื้อเรียบร้อยแล้วครับ  ปั่นจักรยานไปซื้อแถวบ้านมาเมื่อคืนตอนสองทุ่ม ข้ามถนนเสี่ยงตายแทบแย่  -_-'' จากคุณ : CALCULUS MAN - [ 19 ธ.ค. 50 07:05:11 ]