ความคิดเห็นที่ 1 สมัยก่อนคนไทยในชนบทอยู่ในระบบไพร่เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งขึ้นกับเจ้าขุนมูลนายจะเป็นใคร ถ้าเป็นไพร่สมก็ถือว่าโชคดีหน่อย แต่ถ้าเป็นไพร่หลวง  อาจเรียกได้ว่าเดือดร้อนกันทั้งครอบครัว เมื่อรัชกาลที่ ๕ โปรดให้เลิกทาส แต่ยังไม่ได้ให้เลิก "ไพร่" ซึ่งกระทบกับคนส่วนใหญ่มากกว่า ไพร่ มีสิทธิ์เป็นเจ้าของที่ดินทำกินได้ แต่คงไม่ได้มากเท่าไร และยิ่งเมื่อไปประกอบอาชีพรับราชการยังเมืองหลวง ซึ่งก็คือถูกเกณฑ์ไปทำงานก่อสร้างต่างๆ เช่นพระราชวัง พระเมรุต่างๆ แม้บางทีไม่ถึงกับล้มหายตายจากไปในคราวนั้น แต่ก็ทำให้เกิดการสูญเสียแรงงานหลักของครอบครัวไป  ที่ดินที่ครอบครองก็อาจต้องสูญเสียไปด้วยได้เพราะเหตุนี้ ผู้ถือครองที่ดินของไทยในอดีต ก็คือชั้นขุนมูลนาย และมีโอกาสที่จะขยายการครอบครองได้มากขึ้นจากตำแหน่งหน้าที่ และการเติบโตในหน้าที่ราชการ ซึ่งส่วนหนึ่งก็ได้ที่ดินเพิ่มมาจากครอบครัว "ไพร่" ที่ต้องถูกเกณฑ์ไปใช้แรงงานและเกิดความเดือดร้อนในเรื่องการเงิน จนต้องนำที่ดินมาจำนอง และหลุดไปในที่สุด นี่เป็นความจริงส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นในสังคมไทยอดีต เป็นความผิดของพ่อแม่ ตั้งแต่เขาเกิดมาผิดที่เลยครับ จากคุณ : NickyNick - [ 28 ธ.ค. 50 09:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่รู้นะครับ  พ่อผมก็ข้าราชการธรรมดา ไม่มีที่ดิน ไม่มีทรัพย์สินอะไรเกินฐานะ แกก็ส่งผมจนเรียนจบป.ตรี ผมก็ทำงานส่งตัวเองเรียนโทเอก ได้เอง เขาไม่ให้มา เราก็สร้างเองได้ ทุกวันนี้ก็มีทุกอย่างในระดับพอเพียง ยังไงผมไม่โทษบรรพบุรุษหรอกครับ เพราะผมไม่ขี้แพ้ขนาดนั้น แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 50 13:39:42 จากคุณ : คุณฉงน - [ 28 ธ.ค. 50 13:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมว่าการเป็นเจ้าของที่ดินราคายังมากไป ขอเพียงบ้านหลังเล็ก ๆ สักหลังเพื่อซุกตัวนอน(แม้ที่ดินเป็นของผู้อื่น เช่น ของวัด เช่าเอาหรือขอเขาอยู่อาศัย) ก็ยังไม่มี  คนรวย ก็รวยล้นเหลือ ส่วนคนจนก็แสนจน  เคยพบคนที่เก็บอาหารในถังขยะมากิน และก็มีนักบวชในพุทธศาสนาหลายรายที่เมื่อมรณะภาพแล้วมีเงินมากกว่า 200 ล้าน อะไรเป็นตัวทำให้สังคมบ้านเราแตกแต่งกันขนาดนี้ ? เห็นด้วยกับลิงค์ที่ จขกท.ยกมาครับ จากคุณ : กำนันหวัด - [ 28 ธ.ค. 50 14:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โทษที จากคุณ : PatPDX - [ 28 ธ.ค. 50 15:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คงเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุดที่ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะผลบุญและผลกรรมที่ทำให้การเลือกที่จะได้เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์หรือครอบครองที่ดินเพื่อใช้ทำกินนั้นอาจจะมีบางส่วนที่คงแล้วแต่โชคชะตา แต่เมื่อห้วงเวลาที่ทุกคนเท่าเทียมไม่มีศักดินาแต่ผลแห่งมรดกตกทอดและการถือโอกาสใช้อำนาจทางเศรษฐกิจเข้าสู้ก็ยิ่งทำให้โอกาสที่จะได้มีที่ดินนั้นยากเย็นไปอีก หนทางเดียวคือรัฐต้องจัดการให้การถือครองที่ดินควรจะได้อยู่กับผู้ตั้งใจอยากให้เกิดประโยชน์กับที่ดินไม่ใช่เพียงการถือครองแบบโฉนดที่รอเวลาการขายเก็งกำไรเพียงอย่างเดียว ผมหวังให้ equality บังเกิดขึ้นในสังคมไทยครับ จากคุณ : Lord JC - [ 28 ธ.ค. 50 17:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณครับ สิ่งดีๆแบบนี้หายากครับ แล้วจะมาอ่านเรื่อยๆ คับ จากคุณ : โอซารัน - [ 28 ธ.ค. 50 18:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณคุณนิค #1 ที่เล่าประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องมาเป็นลำดับแรกครับ ขอบคุณคุณฉงน #2 ที่ร่วมแสดงความคิดเห็นครับ ผมคิดว่าคุณมีความอุตสาหะพากเพียรดีมาก ทำงานหาทุนเรียนปริญญาโท-เอกได้เอง แต่จะมีคนสักกี่เปอร์เซ็นต์ที่ทำได้อย่างคุณ คุณอาจโชคดีที่สมองดีด้วย และโชคดีที่พ่อแม่ให้คุณมีโอกาสเรียนปริญญาตรีเป็นทุนไว้ก่อน แต่ในการช่วยกันแก้ปัญหาของส่วนรวม เราคงจะต้องพิจารณาถึงคนในระดับเฉลี่ย และคิดหาว่าในระบบสังคมเศรษฐกิจของเรามีอะไรผิดพลาด อะไรไม่เป็นธรรมอยู่หรือเปล่า แล้วก็จัดการแก้ไขเสีย เรื่องนี้ปัญหาก็คือ ทำไมจึงยังมีความยากจนเดือดร้อนแก่คนจำนวนมากในขณะที่เทคโนโลยีเจริญก้าวหน้าพร้อมกันไปกับความร่ำรวยของเจ้าของที่ดิน ? หวังว่าคุณฉงนจะฉงนในเรื่องนี้บ้างและมาช่วยกันคิดหาหนทางแก้ไขร่วมกันนะครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 29 ธ.ค. 50 10:17:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สงสัยในหมู่ผู้เข้ามาดูกระทู้นี้ (รวมทั้งผู้ที่ดูแล้วไม่ออกความคิดเห็น) จะมีสักกี่คนเปิดดูเว็บที่ผมให้ไว้ท้ายตัวกระทู้อย่างที่คุณกำนันหวัด #3 ทำ ? (วาทะของนักคิดเรื่องที่ดินและการกระจายรายได้ http://board.dserver.org/m/mbe11/00001060.html ) ขอบคุณกำนันหวัดครับ ขอบคุณคุณ PatPDX #4 ครับ หาภาพมาประกอบได้เหมาะเจาะจริง ๆ ขอบคุณคุณ Lord JC #5 และคุณโอซารัน #6 ด้วยครับ ของคุณโอซารันผมเห็นกระทู้เรื่อง โลกเราจะไปสู่สันติภาพซักทีไหม แต่คลิกเปิดดูก็เจอว่า The page cannot be found ผมอยากตอบสั้น ๆ ว่า จะมีสันติภาพได้ก็ต้องมีความยุติธรรมก่อน ครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 29 ธ.ค. 50 10:24:44 ]

ความคิดเห็นที่ 9 1. อย่าเชื่อว่าเราได้ผ่านระบบเจ้าที่ดินหรือศักดินามาแล้ว ถ้ายังมีการเก็งกำไรที่ดิน 2. อย่าเชื่อว่าถ้าไม่เอาทุนนิยมก็ต้องเอาสังคมนิยม เราเลือกเอาแต่สิ่งที่ดีมาประสานกันได้ 3. อย่าเชื่อว่าระบบรัฐสวัสดิการจะดีด้วยภาษีรายได้แบบก้าวหน้า เพราะภาษีเช่นนี้ไม่ส่งเสริมการลงทุน 4. อย่าเชื่อว่าระบบภาษีของเราดีเพราะปรับปรุงกันตลอดมา ระบบนี้ไม่คิดถึงต้นเหตุความยากจน ได้แต่กระจายภาระไปยังภาษีทุกชนิดที่คิดได้ ให้คิดว่าเก็บเพียงอย่างละเล็กละน้อย 5. อย่าเชื่อข้อเสนอให้เก็บภาษีที่ดินที่ไม่ได้ทำประโยชน์ในอัตราก้าวหน้า มันแสดงว่าไม่ได้คิดเก็บภาษีที่ดินทั่วไปให้สูงเสมือนว่าเจ้าของเป็นผู้เช่าจากรัฐ แต่ใช้ภาษีเป็นเครื่องมือปรับเอากับผู้ที่รัฐคิดว่าทำไม่ดีโดยไม่ทันคิดว่ารัฐนั่นแหละคือต้นเหตุแห่งการทำไม่ดีนั้น (เก็งกำไรที่ดิน) แล้วยังใช้อัตราก้าวหน้าอีก อัตราก้าวหน้านี้จะทำให้การใช้ประโยชน์ที่ดินถูกบิดเบือนไปจากที่ควรจะเป็น คือประสิทธิภาพการใช้ที่ดินโดยรวมจะต่ำ (จากส่วนแรกของ แก้ความยากจนให้ได้ผลต้องตัดต้นเหตุเท่านั้น http://utopiathai.bloggang.com ) จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 29 ธ.ค. 50 10:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ความผิดของลูกครับ....ที่คิดว่าพ่อแม่ไม่หาที่ดินให้เรา ทำให้ตนเองจน เพียงแค่ท่านให้เราเกิดมาเป็นคนที่สมบูรณ์ ให้เราได้เล่าเรียนเกิดปัญญา และปลูกฝังคุณธรรม ก็ถือว่าเป็นพระคุณอย่างยิ่งแล้ว เพราะถ้ามีปัญญาและคุณธรรม สมบัติยิ่งกว่าที่ดิน ยังหาได้ มหาเศรษฐีบางคนร่ำรวยขึ้นมา ไม่ใช่เพราะมีที่ดินครับ แต่ใช้ปัญญาและ ความซื่อสัตย์ของตน หลายคนเมื่อรวย ก็ไม่ยอมซื้อบ้านใหญ่ เพราะอยาก อยู่อย่างสงบ จากคุณ : adial - [ 29 ธ.ค. 50 21:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณคุณ adial ที่มาร่วมให้ความคิดเห็นครับ คุณบอกว่า ถ้ามีปัญญาและคุณธรรม สมบัติยิ่งกว่าที่ดินยังหาได้ ดังนั้นเงื่อนไขข้อหนึ่งของคุณคือ ถ้ามีปัญญา ข้อนี้เป็นด้านของบุคคล ผมมองว่าในด้านของระบบสังคมเศรษฐกิจหรือระบบการปกครอง รัฐบาลเป็นฝ่ายผิดครับ ที่ดินไม่ควรเป็นสมบัติที่เอกชนจะใช้เพื่อแสวงประโยชน์จากเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเลย ตามที่ดูได้จาก วาทะของนักคิดเรื่องที่ดินและการกระจายรายได้ http://board.dserver.org/m/mbe11/00001060.html หลักการของ Jeremy Bentham คือ The greatest happiness of the greatest number เฮนรี จอร์จก็ถามว่า “จะเกิดผลอะไรขึ้นในสวรรค์เองถ้ากลุ่มผู้ไปอยู่ก่อนได้สถาปนาระบบกรรมสิทธิ์เอกชนในดินแดนของสวรรค์แล้วแบ่งเนื้อที่ให้เป็นสิทธิ์ขาดในกลุ่มของตนเองเหมือนกับที่พวกเราแบ่งแผ่นดินโลก” (จาก http://th.wikipedia.org/wiki/ภาษีเดี่ยว ) จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 30 ธ.ค. 50 08:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เรียน คุณสุธน ที่นับถือ          สมัยโบราณมนุษย์ยังทำกสิกรรม มองความสำเร็จ ร่ำรวยอยู่ที่ ใครมีที่ดินมาก มีไพร่ทาสที่จะหามาทำงานให้ตนได้มากกว่ากัน ต่อมา ก็ยังใช้ที่ดินให้คนเช่า เกิดรายได้ จึงมองว่าใครมีที่ดินก็ย่อมได้เปรียบ กว่าคนไม่มีที่ดิน .......          ซึ่งจริงแล้วทุกยุคสมัย ที่ดินไม่ใช่ปัจจัยแห่งความสำเร็จของมนุษย์ เลย ปัญญาและคุณธรรม ที่ปลูกฝังและฝึกฝนต่างหาก ที่สร้างความมั่งคั่ง เพราะสิ่งนี้เมื่อมีแก่ใคร คนนั้นย่อมเจริญ ไม่ว่าจะเป็นไพร่ทาส ก็ดีขึ้นได้         ยิ่งสมัยนี้ สิงค์โปร์ อิสราเอล ที่ดินน้อย ยังมาสร้างความร่ำรวย ยิ่งใหญ่กว่าชาติที่มีที่ดินเยอะกว่าได้          คนจีนบางคนไม่มีทีดินแม้แต่ตารางนิ้วเดียว ยังรวยกว่าชาวนา          ขอยกตัวอย่าง...ผมเอาที่ดินของตน 63 ไร่ ให้ชาวบ้านทำนาทำไร่ แบบฟรีๆ มากว่า 14 ปีแล้ว เขาก็ยังจนเหมือนเดิม เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่ ผมสอน (ไร้ปัญญา) ไม่ขยันทำกิน ไม่เก็บหอมรอมริบ (ขาดคุณธรรม) นี้จึงเป็นข้อพิสูจน์เพี่อหักล้างทฤษฎีของนักปรัชญาสังคมเกี่ยวกับที่ดิน ซึ่งอ่านไว้คิด แต่ไม่จำเป็นต้องเชื่อทั้งหมด แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 50 21:14:18 แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 50 21:11:03 แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 50 21:09:43 จากคุณ : adial - [ 30 ธ.ค. 50 21:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับ ที่ดินที่คุณ adial ไม่คิดค่าเช่าจากคนทำไร่นานั้นน่าจะราคาไม่สูงเหมือนที่ดินในเมืองหรือชานเมืองนะครับ ภาษีที่จอร์จเสนอให้เก็บเพื่อความเป็นธรรมและแก้ความยากจนนั้นคิดตามมูลค่าที่ดินครับ แต่ก็ขอยกย่องว่าคุณ adial มีน้ำใจงดงามที่ไม่คิดค่าเช่าจากพวกเขา สิงคโปร์นั้น มูลค่าที่ดินต่อตารางฟุตสูงมาก เพราะอังกฤษมองการณ์ไกลเหมือนมองฮ่องกง เป็นเส้นทางเดินเรือที่หนาแน่นมาก พลอยทำให้มีอู่ซ่อม อู่ต่อเรือ กว้างขวางมากมาย รัฐเป็นเจ้าของที่ดินส่วนมาก ภาษีอื่น ๆ ก็ต่ำ สินค้าราคาถูก ยิ่งดึงดูดการลงทุน และดึงดูดนักท่องเที่ยวด้วย เป็นตัวอย่างหนึ่งที่เขายกกันขึ้นมากล่าวรวมกับฮ่องกงเพื่อแสดงถึงผลดีของการให้ที่ดินเป็นทรัพย์สินของส่วนรวมหรือระบบภาษีเดี่ยวจากมูลค่าที่ดินครับ สำหรับอิสราเอล ผมไม่แน่ใจว่าที่ดินเป็นของรัฐสักเท่าไรหรือเก็บภาษีที่ดินอย่างไร รู้แต่ว่า มีสหกรณ์เกษตรประเภทคิบบุตซ์และโมชาฟราว 250 และ 450 แห่งตามลำดับ คิบบุตซ์ที่ดินเป็นของส่วนรวม แต่โมชาฟไม่ทราบ อิสราเอลเป็นหนี้ต่างประเทศราว 83,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ได้รับความช่วยเหลือจากสหรัฐฯ 240 ล้านดอลลาร์ในปี 2550 และชาวยิวนอกประเทศส่งเงิน (คงให้ญาติ) ด้วยมาก (แต่ไม่ทราบเท่าไร) ระบบปัจจุบันมีการเก็งกำไรเก็บกักที่ดิน และราคาที่ดินมีแนวโน้มสูงขึ้นตามความเจริญก้าวหน้าของเทคโนโลยีหรือยิ่งกว่า ค่าแรงต่ำลงเมื่อเทียบกับค่าครองชีพ ระบบภาษีจากมูลค่าที่ดินนั้นมีผลดี ช่วยทั้งคนจนและคนทั่วไป ยกเว้นคนมีที่ดินคิดเป็นมูลค่าสูง ๆ เพราะทำลายการเก็งกำไรเก็บกักที่ดิน จะมีผู้มีโอกาสเข้าทำงานในที่ดินมากขึ้น ไม่ต้องแย่งกันหางานทำมากเหมือนปัจจุบัน ค่าจ้างเงินเดือนก็จะสูงขึ้น ซ้ำรายได้ไม่ถูกเก็บภาษีอีก ของกินของใช้ก็ไม่ถูกเก็บภาษี ราคาจะถูกลง คนต่างชาติจะได้มาเที่ยวไทยมากขึ้น มาลงทุนในไทยมากขึ้น คุณ adial น่าจะชอบนะครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ วันสิ้นปี 09:38:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เรียน คุณสุธน         ผมเห็นด้วยกับการเก็บภาษีที่ดินตามมูลค่า โดยเฉพาะภาษีมรดก หรือภาษีที่ดินเปล่าที่เก็บสูงกว่าที่ดินทำประโยชน์ แต่ไม่ต้องให้สูงแบบฝรั่ง หรอก  แค่ให้นายทุนที่ถือครองที่ดินเปล่าในกรุงเทพปล่อยที่ดินของตน ออกมาทำประโยชน์ให้มากกว่านี้ เช่น สร้างที่อยู่อาศัยให้เช่า เป็นต้น ชนชั้นกลางจะได้ไม่ต้องไปอยู่ชานเมืองไกลๆ เสียเวลาและน้ำมัน จากคุณ : adial - [ 1 ม.ค. 51 21:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณคุณ adial มากครับ ตรงกันเลยครับ!! ". . . เจ้าของที่ดินส่วนหนึ่งมีอำนาจผลักดันให้ราษฎรจำนวนมากต้องออกไปหาที่อยู่อาศัยไกลเมือง และประชาชนต้องจ่ายเงินมากกว่าที่ควรในรูปของภาษี เพราะเมื่อเมืองต้องขยายออกทางระดับมากเกินไป ก็ต้องสิ้นเปลืองค่าทำถนน ท่อระบายน้ำ ท่อประปา ฯลฯ ตลอดจนค่าซ่อมแซมดูแลรักษามากขึ้น คนเราต้องเสียสุขภาพทั้งทางร่ายกายและจิตใจจากการที่ต้องใช้รถจำนวนมากจากนอกเมืองไกล ๆ เข้ามาติดขัดอัดแอผลาญน้ำมันและปล่อยไอเสียกันอยู่ในเมืองทั้งเช้าและเย็น . . ." ข้อความนี้ผมเขียนไว้ในหนังสือความยากจนที่ไม่เป็นธรรม - เศรษฐศาสตร์ที่ลงถึงราก เมื่อปี 2521 และพิมพ์ซ้ำปี 2545 ทางเว็บก็ที่ http://www.geocities.com/utopiathai/UPp093-118ch7.doc หน้า 110 ทั้งมาร์กซ์และกลุ่มเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิกต่างทำให้เกิดความสับสนโดยมักจะรวมทุนกับที่ดินไว้ด้วยกัน ทั้งที่ที่ดินกับทุนมีความแตกต่างกันอย่างสำคัญ ปัจจัยการผลิตต้องแยกเป็น ที่ดิน แรงงาน และ ทุน (แรงงานหมายรวมถึงแรงงานสมองด้วย การประกอบการหรือการจัดการจึงรวมอยู่ในปัจจัยแรงงาน) ความแตกต่างระหว่างที่ดินกับทุน คือ ที่ดิน (รวมถึงทรัพยากรธรรมชาติ) ไม่ได้เกิดจากการลงแรงลงทุนผลิตโดยมนุษย์ แต่ ทุน คือสิ่งที่มนุษย์ผลิต โดยต้องอาศัยที่ดินเป็นที่ทำการผลิตและให้วัตถุดิบ ดังนั้น เจ้าของที่ดิน กับ นายทุน จึงมีลักษณะต่างกัน ถึงกระนั้น คนหนึ่ง ๆ ก็อาจเป็นได้ทั้ง เจ้าของที่ดิน และ นายทุน และยังอาจเป็น ผู้ใช้แรงงาน พร้อมกันไปด้วยก็ได้ เรื่องพวกนี้อยู่ในสามบทแรกของหนังสือความยากจนที่ไม่เป็นธรรม http://geocities.com/utopiathai/UnjustPoverty ครับ จากคุณ : ยูโทเพียไทย (สุธน หิญ) - [ 2 ม.ค. 51 08:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วครับ ขอบคุณมาก จากคุณ : adial - [ 6 ม.ค. 51 19:32:07 ]