ก่อนอื่นขออธิบายว่า เวสเอนท์ นี้คือชื่อย่านหนึ่งของลอนดอน เป็นเขตกลางเมือง และมีโรงละครที่มีชื่อเสียงหลายแห่งน่ะครับ จึงมีชื่อเสียงว่าเป็นย่านละคร เหมือนกับนิวยอร์คมีบรอดเวย์
ขอเกริ่นหน่อยว่าตั้งแต่ผมเกิดมานี่เคยดูละครที่เป็นละครเพลง (musical) น้อยมากๆครับ ส่วนหนึ่งก็เพราะเมืองไทยมันไม่ค่อยฮิตด้วย (แต่เร็วๆนี้ก็มีเรื่องบัลลังค์เมฆกับฟ้าจรดทรายนี่เนาะ)
แต่พอมาอังกฤษแล้วผมพบว่า musical ของที่นี่รุ่งเรืองมากๆครับ มันเหมือนหนังเลย มีทุกแนว สำหรับทุกกลุ่มลูกค้า ทั้ง รัก/ชีวิต/แอคชั่น/เด็ก/ตลก ละครเพลงซุปเปอร์แมนหรือสไปเดอร์แมนก็เคยมีคนทำออกมาแล้วนะ
และที่เห็นชัดๆคือละครออกมาเรื่องนึงก็จะมีการโฆษณาในทุกๆสื่อ ถ้าเทียบกันแผ่นป้ายโฆษณาที่ติดตามตามถนนหนทางนี่จะเป็นโฆษณาหนัง/หนังสือ/ละคร ในปริมาณที่เท่าเทียมกันเลย (บ้านเราส่วนใหญ่จะเป็นโฆษณาหนังใช่ไหมครับ) ถึงกระนั้นตอนแรกๆที่ผมมาที่นี่ก็ยังไม่สนใจดูละครเพราะราคาตั๋วมันแพง คือประมาณ 55 - 12 ปอนด์น่ะครับ 12 ปอนด์นี่คือหลังเสา ต้องชะโงกหน้าดูแบบลำบากสุดๆ
ครั้งแรกที่ผมได้ไปดูละครคือมีลูกพี่ลูกน้องมาทำงานแล้วเขาชวนไปดูไลออนคิง ก็เลยไปดูเป็นเพื่อนเขา ตอนนั้นซื้อตั๋วแบบสิบสองปอนด์นั่นแหละครับ ได้ไปนั่งเป็นแบบบลอคส่วนตัวด้วยนะ แต่มันอยู่ขอบโรงละครน่ะครับ ดังนั้นผมจะไม่เห็น 15% ของเวทีซีกซ้ายเลย
แต่แค่เห็น 85% ก็ประทับใจมากๆครับ เป็นละครที่มีสเปเชียลเอฟเฟคดีมาก เพลงก็เพราะ เนื้อเรื่องถอดจากการ์ตูนไลออนคิงของดิสนีย์เลย เขาจะใช้วัฒนธรรมแอฟริกาเยอะมาก ตัวละครทุกตัวแต่งกายกันฉูดฉาด สวยงาม
ข้างล่างนี่เป็นตัวอย่างคลิปนะครับ เอามาให้ดูพอเป็นแซมเปิล
จากคุณ :
เชษฐา
- [
21 ม.ค. 51 03:00:26
]