PANTIP.COM : K6265202 จะฝึกพูด ภาษาอังกฤษยังไง ถ้า? [รวมพลนักแปล]

ความคิดเห็นที่ 6

เคยเป็นลูกศิษย์วัดอยู่กรุงเทพฯ (แถวๆ ถนนราชดำเนินนอก).....ช่วงเย็นๆ ทุกวันผมจะเดินไป "ดักคุยฝรั่ง" และนั่งกินลมข้างบนภูเขาทุกๆ เย็น.....ตอนนั้นตัวเองบ้าฝึกพูดภาษาอังกฤษมาก routine ของผมตอนนั้น ตอนเช้าๆ จะเดินไปนั่งฟังรุ่นพี่เขาแปลหมอดูที่วัดโพธิ์ วันไหนถ้ารุ่นพี่คนนั้นไม่มา ผมก็จะสวมรอยเป็นเดี่ยวมือสองแปลแทน (อาศัยจำแบบนกแก้วนกขุนทองไปก่อน) ก็ได้เงินบ้าง......นานเข้าก็เลื่อนจากเดี่ยวมือสองเป็นมือหนึ่ง แต่ไม่ค่อยได้พูดกับฝรั่งเท่าไหร่ คือแปลปากเปล่า คำเดิมๆ ซ้ำๆ ซากๆ (แต่ได้ความกล้าและมั่นใจในการคุยมากขึ้น) คล้อยๆ บ่าย ก็จะเดินข้ามคลองหลอดไปวัดสุทัศน์ (ไปขอข้าวพระกินที่นั่นเพราะมีเพื่อนเป็นพระ) แล้วไปนั่งดักฝรั่งฝึกทักษะการพูดที่นั่น......คล้อยๆ เย็นออกจากวัดสุทัศน์เลียบตามถนนสำราญราษฎร์ไปวัดภูเขาทอง ตอนเย็นของแต่ละวันจะจบที่ภูเขาทอง .......และทุกๆ วันผมจะได้คุยภาษาอังกฤษทุกวัน

ตกกลางคืนมา ผมก็จะเป็นมนุษย์ค้างคาวเดินไปที่ถนนข้าวสาร(ไม่ไปทุกคืนนะ) สมัยนั้น(ยี่สิบกวาปีมาแล้วล่ะ)ถนนข้าวสารยังไม่ฟู่ฟ่า มีเกสต์เฮ้าส์อยู่ไม่ถึงสิบหลัง ผมจะเดินไปขอฝึกพูดภาษาอังกฤษกับฝรั่งตามโต๊ะอาหารต่างๆ........Sorry sir, madam....Would you mind if I......ผมจะเริ่มต้นประโยคอย่างนี้ตลอด....บางทีก็โดนปฏิเสธ บางทีเขาก็อยากคุยกับเรา......บางทีเจ้าของเกสต์เฮ้าส์ก็ตะเพิดไล่เพราะไปรบกวนแขกเขา.....อาศัยว่าผมมีเส้นอยู่นิดหนึ่งคือเป็นคนอีสาน และ "เสี่ยวเอ้อ" ส่วนใหญ่จะเป็นคนถิ่นเดียวกัน ก็อะลุ่มอล่วยกันไป......

ท้ายที่สุดผมตัดสินใจสมัครเป็นเสี่ยวเอ้อพนักงานเสริฟที่ถนนข้าวสารนั่นแหละ จะได้คุยภาษาอังกฤษได้อย่างไม่เคอะเขิน.......อยู่ที่นั่นไม่ถึงปี ภาษาก็ดีขึ้นระดับหนึ่ง...........เลยไปสมัครเป็นผู้ติดตามมัคคุเทสก์เขา ไปช่วยหิ้วร่ม หิ้วพัดวี ถือของให้ฝรั่ง สารพัดเขาจะจิกหัวใช้นั่นแหละ อิ อิ อิ เพราะเราบ้าและอยากคุยอังกฤษให้คล่องไง.....ไปศึกษาสไตส์การพูดของนักพูดมืออาชีพเขาดู......เงินทองก็ไม่ได้หรอก ส่วนมากฝรั่งเขาจะให้ทิป...........เมื่อลองเปรียบเทียบสีมือตัวเองระหว่างไกด์กับตัวเอง ก็ไม่ห่างกันไปเท่าน๊า........

วันหนึ่ง ลองไปสมัครสอบเป็นมัคคุเทสก์ภาษาอังกฤษดูที่ม.ศิลปากร ปรากฏว่าสอบผ่านฉลุย......แต่ก็ไม่ได้เข้าไปอบรมหรอก....แหะ แหะ แหะ เพราะว่าไปติดสาวฝรั่งเสียก่อน .....ความจริง.สาวฝรั่งมาติดเราดิ๊ถึงจะถูก....อิ อิ อิ.......คือกำลังจะไปยื่นหลักฐานเข้าอบรมวันนั้น....เผอิญว่า "ลูกค้าสาว" ที่ผมเคยไปแปลดวงชะตาชีวิตของเธอให้ที่วัดโพธิ์เกือบปีผ่านไปแล้ว กลับมาหาผมที่วัดโพธิ์โดยจำเพาะเจาะจง.....ตีลูกอ้อนให้ผมพาหล่อนไปเที่ยวทางภาคอีสาน.........แล้วชายหนุ่มที่อายุผ่านวัยยี่สิบมาหมาดๆ อย่างผมมีหรือจะปฏิเสธ อิ อิ อิ.....จึงตัดสินใจไม่เข้าอมรมมัคคุเทสก์ พาแหม่มที่เป็นนางฟ้าจากสายการบินลุฟฮันซ่าล่องอีสาน ณ บัดดล ............ที่พูดอ้อมมาซะยืดยาวตรงนี้ ก็อยากจะบอกว่าภาษาอังกฤษผมดีขึ้นมากก็ตรงที่ได้แฟนคนแรกเป็นชาวยุโรปนี่แหละ..........ดีนะนี่ที่ตอนนั้นที่แฟนเก่าจากสายการบินลุฟฮันซ่าคนนั้นไม่แนะนำผมให้รู้จักสาวแอร์ฮอสเตรสคนอื่นๆ อีก............ไม่งั้นผมคงได้เขียนบทละคร "สงครามนางฟ้า" ที่กำลังออนแอร์ฯ อยู่ตอนนี้ แข่งกับคุณถกลเกียรติแน่ๆ.......กร๊ากกกกสสสส์!!!!

จากคุณ : ดร - [ 26 ม.ค. 51 07:13:50 A:86.151.239.166 X: TicketID:109703 ]