พูดถึงเรื่อง rate ของสมาคมฯ ที่ว่า
- แปลจากภาษาไทยเป็นภาษาต่างประเทศ คิดหน้าละ 500 1,000 บาท แล้วแต่ความยากง่ายและเวลา.......
แล้วพูดถึงเรื่อง "ลักไก่" แล้วทำให้เราอดไม่ได้ที่จะคิดถึงลุงคนหนึ่งที่เคยพายเรืออยู่แถวๆนี้ แต่ตอนนี้ออกไปสิงสถิตอยู่ที่ห้องสมุดแล้ว (พอคิดถึงลุงคนนี้ทีไรนะ เราก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขึ้นมาทีเดียว เพราะแกตลกมากๆเลย ตลกที่ไม่รู้จักประเมินความสามารถของตัวแกเอง)....คือว่าอะนะ... พี่แกลักไก่สุดๆเลย เมื่อ 7-8 ปีที่แล้ว ตอนที่นักแปลหลายๆคนถามไถ่กันเรื่องอัตราค่าแปล แกเคยคุยโวทับชาวบ้านเขาในห้องยำภาษาว่า
"ผมเคยแปลหน้าละ 2,000 บาทครับ ตอนนี้ผมรวยแล้ว เลิกแปลแล้ว ใครจ้างผมหน้าละ 2,000 บาท ผมไม่แปลให้หรอกครับ"
เราอ่านข้อความที่แกคุยโวแล้วแทบสำลักเบียร์ตายคาคอมพิวเตอร์ด้วยความตกใจ (อ่านเจอปั๊บพ่นเบียร์ออกมาเต็มโต๊ะเลย...คือว่า "สำลักจริงๆ"....!!!) ....แล้วรำพึงอยู่ในใจว่า
"คนอะไรช่างหลงตัวเองเสียเหลือเกิน..."
จริงๆแล้ว ภาษาอังกฤษของจอมโวรายนี้ ก็พอใช้ได้ ดูดีขนาดประมาณเด็กมัธยมปลายที่ขยันทำการบ้าน แต่มันก็ยังดูกระท่อนกระแท่น ผิดธรรมชาติมากๆเลย...เจ้าตัวเขาไม่ควรคุยเกินตัวขนาดนั้นเลย (แกคงไม่รู้ตัวนั่นเอง).....เราว่าถ้าคิดกันแบบแฟร์ๆนะ ให้แกแปลไทย-อังกฤษ แล้วคิดแค่หน้าละ 150 บาทก็พอไม่เสียดายเงิน (คิดว่าฟาดเคราะห์ไปว่ะ) แต่ถ้าใครฟังราคาคุยแกแล้วหลวมตัวไปจ้างแกแปลหน้าละตั้ง 2,000 บาท พอเห็นคำแปลแล้วนะ ลูกค้าจะต้องไปผูกคอตายแน่ๆเลยเชียว...อนิจา..!!!
เขียนแค่นี้แล้วชวนให้น้ำลายไหลอยากรู้ว่าเราพูดถึงใครใช่มะล่ะ ...อิๆๆๆ.....บอกไปละเป็นเรื่องเลยเชียว....
แต่จะบอกใบ้ให้ เขาคนนี้นะ เคยสาบานว่าจะไม่เข้าห้องยำภาษาอีก แต่เมื่อเร็วๆนี้นะ มีคนถามปัญหาภาษาอังกฤษไว้หลายห้อง แล้วแกคิดว่าลบหลูแกว่าถามที่ห้องสมุดแล้วมาถามที่ยำภาษาทำไม หาว่าแกตอบไม่ได้หรือไง แกเลยโผล่เข้ามาในยำภาษาเข้ามา "ตวาด" คนถามปัญหา....
แล้วในห้องสมุดรวม แกจะตอบปัญหาภาษาอังกฤษเร็วที่สุด แต่ชอบตอบผิด พอมีคนแย้งเข้า แกจะเถียงแบบเอาสีข้างเข้าถู พอคนแย้งเข้าเยอะๆ แกจำนนต่อเหตุผล แต่ไม่เคยมีมารยาทดีพอที่จะขอบคุณเลยที่มีคนชี้ทางสว่างให้ แกเล่นปิดวิกหนีเอาดื้อๆเลย.....เวลาคนขอให้แก้ภาษาอังกฤษที่เขียนมา แกแก้แล้วบางทีแย่กว่าเดิม แล้วพอ จขกท ถามด้วยความสงสัย แกจะย้อนกลับไปว่า "ผมแก้ให้แค่นี้ก็ดีเกินพอใช้งานแล้ว"
เอ่อ แล้ววีรกรรมอีกอย่างหนึ่งที่คุณลุงคนที่ไม่รู้จักประมาณตนเองท่านนี้เคยก่อไว้ในห้องสมุดรวมก็คือในกระทู้ที่พวกนักแปลเขาไปคุยกันว่านักแปลๆไปแล้ว พอบรรณาธิการต้นฉบับ edit (ตรวจทานแก้ไข) ไปแล้วนักแปลขอดูได้หรือไม่ว่าแก้ไขอะไรไป คำตอบก็คือว่าได้ แต่อยู่ดีๆคุณลุงคนนี้แกโผล่เข้ามาคุยโวแสดงความเก่งของแก โดยการบอกว่า "ผมอยากเป็นบรรณาธิการต้นฉบับ จะได้สั่งสอนพวกนักแปลให้แปลมาให้ถูกต้องกันเสียบ้าง" ไอ้เราก็เกือบจะสำลักเบียร์อีกรอบหนึ่ง เพราะเราเคยเห็นคุณลุงท่านนี้ตอบปัญหาเรื่องตีความภาษาอังกฤษ แกเข้าใจอะไรผิดๆ ใครจะชี้แจงก็ไม่ยอมรับฟัง (เป็นพวกไม้แก่ดัดยาก แบบที่เรียกว่า You can't teach an old dog new tricks นั่นเอง) ไอ้เราก้อคิดในใจว่า นี่ถ้าแกเป็นบรรณาธิการต้นฉบับขึ้นมาจริงๆนะ นักแปลคงไปผูกคอตายกันทั้งสำนักพิมพ์ หรือไม่ก้อต้องเดินขบวนกันประท้วง สร้างความโกลาหล เป็นแน่แท้ เพราะว่าคุณลุงแกคงไปแก้ที่แปลถูกเป็นแปลผิดมากมาย
ไอ้เราก้อกลัวนักแปลจะตกงานหรือผูกคอตายกันไปตามๆกัน เราก้อเลยพยายามจะบอกแกให้แกรู้ตัว แต่ไม่รู้จะทำไงให้แกรู้ตัวได้ แต่เราก็(พยายาม)รักษามารยาทไว้ (ยอมกล้ำกลืนฝืนทน เก็บความรู้สึกเอาไว้) โดยการบอกแกว่า ค่าตอบแทนของบรรณาธิการต้นฉบับมันไม่มากนักนะ ...คือให้แกยังคง(หลงผิด)คิดว่าความรู้แกสูงเกินกว่าที่จะมาทำงานแบบนี้ได้.....แต่ไม่รู้ว่าแกจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าเราพูดอะไรที่ sarcastic ออกไปอ้ะ....555+++....
....ใดๆในโลกล้วนอนิจัง....เฮ้อ.......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!??????????????
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 06:09:51
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 01:20:45
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 01:02:04
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 00:09:27
แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 51 00:08:24